NL8200002A

NL8200002A - Foutlocalisatie-inrichting voor digitaal optische transmissiesysteem.

Info

Publication number: NL8200002A
Application number: NL8200002A
Authority: NL
Original assignee: Philips Nv
Priority date: 1982-01-04
Filing date: 1982-01-04
Publication date: 1983-08-01
Also published as: DE3247402C2; SE462069B; US4534064A; DE3247402C3; JPS58120332A; DE3247402A1; GB2113036A; CA1201769A; FR2519495A1; GB2113036B; FR2519495B1; JPH0340982B2; SE8207500D0; SE8207500L

Description

*4 ' * 3 PHN 10.225 1 N.V. Philips' Gloeilampenfabrieken te Eindhoven "Foutlocalisatie inrichting voor digitaal optische transmissiesysteem"

De uitvinding heeft betrekking op een foutlocalisatie inrichting voor eendigitaal optisch transmissiesysteem, waarbij tussen twee eindstations in het systeem in één of in beide transmissie richtingen tussenversterkers zijn aangebracht, waarbij elke tussenver-5 sterker aan zijn uitgang voorzien is van een electrische-optische omvormer, welke gekoppeld is met de verdere optische transmissieweg, waarbij de foutlocalisatie informatie tussen de tussenversterkers en de eindstations middels airplitudemodulatie van het digitale optische transmissiesignaal wordt doorgegeven.

10 Hierbij zij cpgemehkt, dat de taak van een tussenver- stérker in zo'n optische systeem is het van de optische fiber kanend, verzwakte signaal te ontvangen, het om te zetten in een aequivalent electrisch signaal, het versterken, de pulsvorm van de digitale electrische signalen te herstellen, het omzetten van dit herstelde 15 electrische signaal in een aequivalent optisch signaal, waarna dit herstelde optische signaal aan de verdere optische transmissieweg wordt doorgegeven.

Bovengenoemde methode van foutlocalisatie is bijvoorbeeld aangegeven in het britse octrooischrift 1.582.726. Hierbij wordt het 20 foutlocalisatiesignaal in de vorm van modulatie van één enkel optisch niveau qp het digitale informatiesignaal aangebracht. Wanneer echter coherente lichtbronnen (lasers) werden toegepast in zo'n optische transmissiesysteem geeft dit aanleiding tot problemen.

Ten gevolge van de aanwezige anplitudemodulatie zal in 25 de tijdsintervallen, waarin het door de lichtbron uitgezonden licht-vermogen hoog is, het gemiddeld in de lichtbron gedissipeerde vermogen hoger zijn dan gedurende de tijdsintervallen, waarin het door de lichtbron uitgezonden lichtvermogen laag is. Dit heeft tot gevolg, dat de temperatuur van de lichtbron en hiermede ook de golflengte van het 30 uitgezonden licht veranderen zullen, zoals bijv. is aangegeven in de Proceedings of the Optical Ccnniunication Conference, Sept. 17-19, 1979 Amsterdam, pag. 4.2-1 tot 4.2-4. Er treedt dus een golflengtemodulatie van het uitgezonden licht qp, welke afhankelijk is van de amplitude 8200002 i ί EHN 10.225 2 % van het modulatiesignaal. Deze golflengtemodulatie geeft In een optisch transmissiesysteem aanleiding tot het optreden van z.g. modale ruis. Tengevolge van de coherentie van het uitgestraalde licht en de verschillende vertragingen behorend tot de propagatiemoden, treden inter-5 ferentieverschijnselen op, die tot gevolg hebben, dat een willekeurige fiberdoorsnede niet uniform verlicht wordt, maar lichtvlekken uit verschillende intensiteiten vertoont. Zulke patronen zijn in de literatuur bekend als spikkelpatronen, zoals bijv. beschreven is in Proceedings of the Fourth European Conference on Optical Communication 10 Sept. 12-15, 1978, Genova, pag. 492-501. De vorm van de spikkelpatronen is afhankelijk o.a. van de golflengte van het licht. Door de bovengenoemde golflengte modulatie treedt dan een beweging van de spikkelpatronen op. Als ergens in het transmissiepad een niet-ideale fiberkqppeling is aangebracht, zal slechts een deel van het invallende 15 licht, afhankelijk van een spikkelpatroon, in de volgende fiber gekoppeld worden. Als gevolg daarvan treedt een transmissiedenping op, die tijd variërend kan zijn, afhankelijk van de beweging van het spikkelpatroon. Concluderend kan men zeggen, dat de anplitudemodulatie van een enkel optische niveau een ongewenste golflengtemodulaite van de lichtbron 20 veroorzaakt die, via golflengte-airplitude conversie, zich uit in een parasitaire amplitude modulatie van het ontvangen signaal.

De uitvinding beoogt een. foutlocalisatie-inrichting van de in de aanhef beschreven soort aan te geven, waarin een oplossing gegeven:.wordt voor bovengenoemde problemen. De uitvinding heeft als 25 kenmerk, dat in iedere tussenversterker de electrische-optische omvormer gekoppeld is met een dubbelzijdige amplitude-modulator voor het aanbrengen van genoemde localisatie-informatie op beide niveaux van het digitale optische transmissiesignaal.

De uitvinding zal beschreven warden aan de hand van de 30 tekening.

Fig. 1 geeft een uitvoeringsvoorbeeld weer van een fout-localisatieinrichting volgens de uitvinding.

Fig. 2 geeft een diagram weer ter verklaring van de werking van de inrichting volgens de uitvinding.

35 Fig. 3 geeft een uitvoeringsvoorbeeld weer van een dubbel zijdige amplitude modulator.

Fig. 4 geeft een diagram weer ter verklaring van de werking van het uitvoeringsvoorbeeld volgens fig. 3 weer.

82 0 0 0 0 2 t 1 * EHN 10.225 3

Fig. 5 geeft een uitvoeringsvoorbeeld weer van een variant van de uitvinding volgens fig. 3.

Fig. 6 geeft een ander uitvoeringsvoorbeeld weer van een dubbelzijdige anplitudemodulator.

5 Fig. 7 geeft een vierde uitvoeringsvoorbeeld weer van een dubbelzijdige modulator.

Fig. 8 geeft een diagram weer ter verklaring van de werking van het uitvoeringsvoorbeeld volgens fig. 7.

In het uitvoeringsvoorbeeld volgens fig. 1 is I een 10 eerste eindstation en II een tweede eindstation. In de heenrichting tussen de beide eindstations I en II zijn de tussenversterkers 1,2 en 3 aangebracht. In de terugrichting tussen de beide eindstations I en II zijn de tussenversterkers 30, 20 en 10 aangebracht. De respectieve tussenversterkers 1, 2 en 3 zijn aan hun uitgang voorzien van de res-15 pectieve electrische optische omvormers 4, 5 en 6. De respectieve tussenversterkers 30, 20 en 10 zijn aan hun uitgang voorzien van de respectieve electrische optische omvormers 9, 8 en 7. De respectieve foutlocalisatiesignalen F1, F2 en F3 zijn via de respectieve dubbelzijdige amplitude modulatoren 100,. 200 en 300 gekoppeld met de 20 respectieve electrische optische omvormers 4, 5 en 6 van de respectieve tussenversterkers 1, 2 en 3. De respectieve foutlocalisatiesignalen F30, F20 en F10 zijn via de respectieve dubbelzijdige amplitude modulatoren 302, 202 en 102 gekoppeld met de respectieve electrische optische omvormers 9, 8 en 7 van de respectieve tussenversterkers 30, 20 en 10.

25 De fibers 11, 12 en 13 vormen respectievelijk de verdere optische transmissieweg voor de tussenversterkers 1, 2 en 3. De fibers 14, 15 en 16 vormen respectievelijk de verdere optische transmiss ieweg voor de tussenversterkers 30, 20 en 10. Hierbij zij opgemerkt, dat niet nader ingegaan zal worden pp de wijze, waarop localisatiesignalen opgewekt 30 en getransporteerd worden. Hiervoor zijn uit de literatuur vele methoden bekend. Zo is het bijvoorbeeld bekend, dat een tussen-versterker na ontvangst van een localisaties ignaal van een voorgaande tussenversterker dit signaal regenereert en vervolgens doorzendt naar de volgende tussenversterker. Ook bekend is, dat een tussenversterker 35 na ontvangst van een localisatiesignaal van een voorgaande tussenversterker zijn eigen localisatiesignaal doorzendt naar de volgende tussenversterker.

In fig. 2 is aangegeven hoe het optische signaal aan de 8200002 * ·» PHN 10.225 4 uitgang van een lijnversterker eruit ziet na het aanbrengen van de localisatieinformatie. Het logische 1 niveau van het digitale hoofdsignaal correspondeert met het optische vermogen P1 en het logische 0 niveau van het hoofdsignaal correspondeert met het optische vermogen 5 PO. De beide niveaux PO en P1 warden qp bekende wijze met behulp van een regellus constant gehouden ondanks het optreden van veranderingen in de circuit parameters van de lijnversterker. De regellus is zodanig gedimensioneerd, dat ze alleen reageert op langzame veranderingen van de optische output. Op de snelle veranderingen van het optische hoofd-10 signaal reageert de regellus niet. Het feit, dat de regellus alleen reageert qp langzame veranderingen kan gebruikt warden om de localisatie-informatie met behulp van amplitude-modulatie aan te brengen op het digitale hoofdsignaal.

Zoals is aangegeven in fig. 2 wordt de transmissie van 15 een.logische 1 van het localisatiesignaal gerealiseerd door de logische 0 en de logische 1 van het hoofdsignaal op de respectieve niveaux PO en P1 te houden. De transmissie van een logische 0 van het localisatie-signaal wordt gerealiseerd door de logische 0 en de logische 1 van het hoofdsignaal op de respectieve niveaux P00 en P10 te houden. De 20 niveaux P00 en P10 worden ten opzichte van PO en P1 zó gekozen, dat het in de lichtbron gedissipeerde vermogen onafhankelijk is van het logische niveau van het foutlocalisatiesignaal. Als voorbeeld van de lichtbron kan men een laserdiode beschouwen. In dit geval is het gedissipeerde vermogen vrijwel evenredig met de stroom door de laser-25 diode. Het af gegeven optisch vermogen is ook een functie van dezelfde stroom, zodat 10 resp. 11 resp. 110 resp. 100 de stroom is die het optische vermogen PO resp. P1 resp. P10 resp. P00 oplevert. Als men veronderstelt, dat het optisch niveau "hoog" (P1 of P10) even vaak voorkant als het optisch niveau "laag" (PO of P00) dan is het ge-30 middelde vermogen in het geval er transport van een logische 1 van het localisatiesignaal plaats vindt gelijk aan: i(I0 + I1).Vd ...........(1) waarin Vd de aangenanen vaste diode spanning is.

35 Het gemiddelde gedissipeerde vermogen in het geval er transport plaatsvindt van een logische 0 van het localisatiesignaal is gelijk aan: i?. (ioo + no) .va ...........(2) 8200002 ÉHN 10.225 5

«- % V

Stelt men nu 100 - 10 - II - 110 ..............(3) dan werden de uitdrukkingen (1) en (2) gelijk, immers 5 %. (100 + 110) = £.(I0 +Δ +Ι1-Δ) =£.(10 + 11)

Het gemiddelde gedissipeerde vermogen is derhalve in de beide gevallen gelijk, zodat bij toepassing van een coherente lichtbron in het systeem de temperatuur van deze lichtbron dezelfde zal blijven. Er treedt dus geen golflengtemodulatie op van het door de lichtbron uitgestraalde licht ondanks het feit, dat de localisatie informatie als airplitude-mcdulatie is aangebracht op het digitale hoofdsignaal, (zie p. 5a)

In fig. 3 is aangegeven hoe een tussenversterker is 15 opgebouwd. Het uit de fiber 11 komende lichtsignaal wordt via de' optische-electrische omvormer 55 cmgezet in een aequivalent electrische signaal, dat via een voorversterker 56 wordt toegevoerd aan een regelbare versterker 57. Het van de regelbare versterker 57 komende signaal wordt via een regenerator 63 toegevoerd aan de eindversterker 20 58. Het uitgangssignaal van de eindversterker 58 wordt via de fout-localisatie modulator 200 en de electrische-cptische omvormer 5 omgezet in een aequivalent optisch signaal dat naar de verder transmissie-weg 12 wordt toegevoerd. Tussen de uitgang van de regelversterker 57 en de regenerator 63 is een regellus aangebracht, welke de top-25 detector 59 en de kaïparator 60 omvat. De regelversterker 57 en de regellus zorgen ervoor dat de topspanning van het signaal aan de uitgang van de versterker 57 constant blijft.

De tijdconstante van de piekdetector 59 wordt normaliter zodanig gekozen, dat een op het hoofdsignaal aanwezige amplitudemodulatie 30 wordt gedetecteerd tot een modulatiefrequentie van enige kHz. Dit betekent, dat de piekdetector 59 in feite werkt als een demodulator voor het foutlocalisatiesignaal. In enkele gevallen is de regelsnelheid van de regellus Integendeel groot genoeg cm de amplitude van het signaal van de uitgang van de regelversterker 57;toch nagenoeg 35 constant te houden. De versterking van de. regelversterker 57 zal hiertoe-met de inverse van de amplitude van het aan de ingang 62 van de regelversterker 57 optredende signaal moeten veranderen. Dit betekent, dat de optredende variaties van het regelsignaal aan de ingang 65 van de 8200002 '· i PHN 10.225 5a

Inlas voor pagina 5, als nieuwe alinea na regel 13.

Als de optische niveaus "hoog" en "laag" niet even vaak voorkomen zal de uitdrukking (1) veranderen. Treedt het hoge respectievelijk lage niveau op met een kans p(h) respectievelijk p(l) dan verandert de 5 uitdrukking (1) in

Jp(h) .1(1) + p(l) .1(0)3 Vd ..................(4)

De uitdrukking (2) verandert dan in ' [p(h).I(10) +p(l) .1(00)1 vd ..................(5)

Stelt men nu, dat geldt 10 1(00) - 1(0) . (1(1) - 1(10) ..................(6) dan worden de uitdrukkingen (4) en (5) gelijk, immers P(h) .1(10) + p(l). 1(00) = p(h) jl(1) - p(l).

(1(0) +L) = P(h) .1(1) + p(l) . 1(0)

Ook in dit geval is het gedissipeerde vermogen onafhankelijk van het 15 foutlocalisatiesignaal. Er treedt dus geen golflengtemodulatie op ondanks het feit, dat de localisatie-informatie als anplitudemodulatie op het digitale hoofdsignaal is aangebracht.

20 25 30 8200002 35 ♦ *- PHN 10.225 6 regelversterker 57 In overeenstemming zijn met het qp het hoofdsignaal als arrplitudemodulatie aangebrachte foutlocalisatiesignaal. Het fout-localisatiesignaal kan derhalve aan de ingang 65 van de regelversterker 57 gedetecteerd worden.

5 Verder is in het uitvoeringsvoorbeeld volgens fig. 3 aangegeven hoe een modulator voor het foutlocalisatiesignaal F2 uitgevoerd kan worden. Het cravat een dubbele tweestandenschakelaar 46 en een enkelvoudige tweestandenschakelaar 41. Deze schakelaars kunnen op bekende manier, bijv. door middel van schakelende trans is tor en, 10 gebouwd worden. De schakelcontacten 42 en 45 van de dubbele tweestandenschakelaar 40 zijn verbonden met de electrische-optische anvormer 5, welke ook aangesloten is aan een stroombron 201 die de polarisatie stroom 1(0) voor de omvormer oplevert. De andere aansluitklem van de stroombron is met een punt van constante potentiaal verbonden.

15 De schakelcontacten 43 en 44 van de dubbele tweestanden schakelaar 40 zijn verbonden met een punt van constante potentiaal.

Het moedercontact 46 van de schakelaar 40 is verbonden met het contact 48 van de schakelaar 41. Het moedercontact 47 van de schakelaar 40 is verbonden met het contact 49 van de schakelaar 41 en tevens 20 via de stroombron 52 verbonden met een punt van constante potentiaal.

Het moedercontact 50 van de schakelaar 41 is via de stroombron 51 verbonden met een punt van constante potentiaal. De dubbele schakelaar 40 wordt geschakeld door het hoofdsignaal, kanend uit de versterker 58, zo dat de schakelaar 40 zich bijv. in de aangegeven toestand 25 bevindt, als het hoofdsignaal het niveau "laag" heeft.

De schakelaar 41 wordt geschakeld door het foutlocalisatiesignaal F2. Wanneer de schakelaar 41 in de aangegeven stand staat, zal naar de omvormer 5 een stroom vloeien gelijk aan 1(1) +1(0) of 1(0) + 1(2) afhankelijk van de stand van de schakelaar 40. De stroom 30 beweegt zich dus tussen de niveaux 00 ai 10 uit fig. 4 ai deze niveaux corresponderen met de niveaux P00 en P10 uit fig. 2. In dit geval wordt het hoofdsignaal gemoduleerd met een logische 0 uit het foutlocalisatiesignaal F2. Wanneer de schakelaar 41 in de andere stand staat zal de stroom, welke naar de omvormer 5 gevoerd worden gelijk 35 zijn aan 1(0) of 1(0) +1(1) + 1(2) afhankelijk van de stand van de schakelaar 40. De stroom beweegt zich nu tussen de niveaux 0 en 1 uit fig. 4 en deze niveaux corresponderen met dé niveaux PO en P1 uit fig. 2. In dit geval wordt het hoofdsignaal gemoduleerd met een logische 8200002 « » EHN 10.225 7 1 uit het foutlocalisatiesignaal F2. In loeide gevallen is de gemiddelde waarde van de stroom/ welke door de laserdiode 5 vloeit gelijk aan 1(0)+½ 1(1) +1(2) en hiermede onafhankelijk van de logische waarde van het laagfrequentie foutlocalisatiesignaal F2. Dit betekent/ 5 dat het in de omvormer 5 gedissipeerde vermogen gelijk blijft. De amplitude modulatie heeft dus geen effect op de temperatuur van de omvormer 5 en er zal dus geen golflengte modulatie optreden.

in fig. 5 is een uitvoeringsvoorbeeld aangegeven waarbij het hoge en het lage niveau van het optische signaal niet 10 even vaak voorkomen. De dubbele schakelaar 89 wordt geschakeld door het foutlocalisatiesignaal F2. Het contact 48 van de dubbele schakelaar 89 is verbonden met het moedercontact 46 van de dubbele schakelaar 40. Het contact 49 van de dubbele schakelaar 89 is verbonden met het moedercontact 47 van de dubbele schakelaar 40. De contacten 86 en 15 87 van de dubbele schakelaar 89 zijn verbonden met een punt van constante potentiaal. Het moedercontact 50 van de dubbele schakelaar 89 is via de stroombron 51 verbonden met een punt van constante potentiaal. Het moedercontact 88 van de dubbele schakelaar 89 is via de stroombron 90 verbonden met een punt van constante potentiaal. De 20 overige componenten zijn identiek met die/ zoals in het uitvoer ings-voorbeeld volgens fig. 3 is aangegeven. Als de dubbele schakelaar 89 zich in de aangegeven stand bevindt, zal naar de omvormer 5 een stroom vloeien gelijk aan 1(1) +1(0) of 1(2) + 1(0) afhankelijk van de stand van de dubbele schakelaar 40. In dit geval wordt het 25 hoofdsignaal gemoduleerd met bijv. een logische 0 uit het foutlocalisatiesignaal. Het gemiddelde vermogen gedissipeerd in de omvormer 5 is dan P0=jp(h) . (1(2) + 1(0))+p(l) (1(1) +I(0))j-Vd = 30 |p(h). 1(2) + p(l) . 1(1) +I(0)J Vd ......(7) waar p(h) resp. p(l) de kans is van het optische hoog resp. laag niveau van het hoofdsignaal, waarin Vd de vaste diodespanning is.

Als de dubbele schakelaar 89 zich in de andere stand 35 bevindt, zal naar de omvormer 5 een stroom vloeien gelijk aan 1(0) of 1(2) +1(3) + 1(0) afhankelijk van de stand van de dubbele schakelaar 40.In dit geval wordt het hoofdsignaal gemoduleerd net bijv. een logische 1 uit het foutlocalisatiesignaal. Het gemiddelde 8200002 PHN 10.225 8 • “ vermogen gedissipeerd in de onvormer 5 is dan P1 = |p(h) (1(2)+1(3)+1(0)) + p(l).I(0)} . Vd 5 = [p(h) (1(2)+1(3)) + 1(0)] . Vd ........(8)

Stelt men, dat de relatie geldt 1(11 “ ρω ' I<3) ........(9) 10 dan wordt het gedissipeerde vermogen, zoals aangegeven in de relaties (7) en (8), gelijk en er treedt geen golflengtenodulatie;op, ondanks het feit, dat de foutlocalisatie-informatie als amplitude modulatie' op het digitale hoofdsignaal aangebracht is.

In het uitvoeringsvoorbeeld volgens fig. 6 is een andere 15 modulatiemethode aangegeven. In tegenstelling tot de modulatie- methode uit fig. 3 wordt nu het door de omvormer 5 uitgezonden licht direct gemoduleerd. Hiertoe leidt men dit uitgezonden licht door een electrisch regelbare verzwakker, bijv. een vloeistof kristal ver zwakker. Zo'n verzwakker is bijvoorbeeld beschreven in Electronics 20 Letters, 1st March 1979, Vol. 15, No. 5, blz. 146-147 (New Automatic Gain Control System,for Optical Receivers - Eve, Smith).

Zo'n vloeistof kristal verzwakker heeft de eigenschap dat zijn optische verzwakking afhankelijk is van de aangelegde regel-spanning. Dit betekent, dat het optische signaal, dat in de verdere 25 transmissie fiber 12 gestraald wordt gemoduleerd is met de door de foutlocalisatiebron 206 afgegeven spanning. Aangezien met deze methode de door de omvormer 5 vloeiende stroom niet amplitude gemoduleerd is, zal de door de onvormer 5 vloeiende gemiddelde stroom constant blijven. Er zal ook hier dus geen golflengte modulatie op-30 treden.

In het uitvoeringsvoorbeeld volgens fig. 7 is een tweede voorbeeld aangegeven van amplitude modulatie van het hoofdsignaal. De modulator 200 omvat twee dubbele tweestandenschakelaars 71 en 72. Deze schakelaars kunnen op bekende wijze gebouwd worden, 35 bijv. net schakelende transistoren. De schakelcontacten 80 en 81 van de schakelaar 72 zijn verbonden net de lichtbron 5.De schakelcontacten 79 en 82 zijn verbonden met een punt van constante potentiaal.

De schakelcontacten 75 en 76 van de schakelaar 71 zijn verbonden met 8200002 Ψ' r ψ ΡΗΝ 10.225 9 de ene aansluitklem van een stroombron 85. De schakelcontacten 73 en 77 van de schakelaar 71 zijn verbonden met de andere aansluitklem van de stroombron 85. De moedercontacten 74 en 86 van de respectieve schakelaars 71 en 72 zijn via de stroombron 83 verbonden met een 5 punt van constante potentiaal. De moedercontacten 78 en 87 van de respectieve schakelaar 71 en 72 zijn via de stroombron 84 verbonden met een punt van constante potentiaal. De dubbele schakelaar 72 wordt geschakeld door het hoofdsignaal, kanend uit de versterker 58, zo dat de schakelaar 72 zich bijv. in de aangegeven toestand bevindt, als ia het hoofdsignaal het niveau hoog heeft. De dubbele schakelaar 71 wordt geschakeld door het foutlocalisatie signaal F2. Wanneer de schakelaar 71 in de aangegeven stand staat, zal naar de omvormer 5 een stroom vloeien gelijk aan 1(2) +1(0) of 1(1) - 1(0) afhankelijk van de stand van de schakelaar 72. De stroom door de omvormer 5 beweegt zich 15 dus tussen de niveaux 1 en 0 uit fig. 8 en deze niveaux corresponderen met de niveaux P1 en PO uit fig. 2. In dit geval wordt het hoofdsignaal gemoduleerd met een logische 1 uit het foutlocalisatie-signaal F2. Wanneer de schakelaar 71 in de andere stand staat zal de stroom, welke door de omvormer 5 zal vloeien gelijk zijn aan 1(2)-1(0) 20 of 1(1)+1(0). De stroom door de omvormer 5 beweegt zich nu dus tussen de niveaux 10 en 00 uit fig. 8 en deze niveaux corresponderen net de niveaux P10 en P00 uit fig. 2. In dit geval wordt het hoofdsignaal gemoduleerd met een logische 0 uit het foutlocalisatie signaal F2.

In beide gevallen is de gemiddelde waarde van de stroom, welke door 25 de omvormer 5 vloeit gelijk aan % (I (1) +1(2)) en hiermede onafhankelijk van de logische waarde van het laagfrequentie foutlocalisaties ignaal F2. Dit betekent dat het in de omvormer 5 gedissipeerde vermogen gelijk blijft. De amplitude modulatie heeft dus geen effect op de temperatuur van de omvormer 5 en er zal dus geen golflengte modulatie 30 optreden.

35 8200002

Claims

1. Foutlocalisatieinrichting voor een digitaal optische transmissiesysteem, waarbij tussen twee eindstations in het systeem in één of in beide transmissierichtingen tussen versterkers (repeaters) zijn aangebracht, waarbij elke tussenversterker aan zijn uitgang 5 voorzien is van een elektrische-optische omvormer, welke gekoppeld is met de verdere optische transmissieweg, waarbij de localisatie-informatie tussen de tussenversterkers en de eindstations middels anplitudemodulatie van het digitale optische transmiss iesignaal wordt doorgegeven met het kenmerk, dat in iedere tussenversterker de 10 elektrische-optische omvormer gekoppeld is met een amplitude modulator voor het aanbrengen van genoemde localisatieinformatie op beide niveaux van het digitale optische transmissiesignaal.

2. Foutlocalisatieinrichting volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de amplitude modulator (200) een dubbele tweestanden-15 schakelaar (40) en een enkelvoudige tweestandenschakelaar (41) omvat, waarbij de dubbele tweestanden schakelaar (40) geschakeld wordt overeenkomstig het niveau van het hoofdsignaal en waarbij de enkelvoudige schakelaar (41) geschakeld wordt overeenkomstig het niveau van het foutlocalisatiesignaal, waarbij het moedercontact (50) van 20 de enkelvoudige schakelaar (41) via een stroombron (51) verbonden is met een punt van constante potentiaal, waarbij de beide schakel-contacten (48, 49) van de enkelvoudige schakelaar (41) welke verbonden zijn met een moedercontact (46, 47) van de dubbele schakelaar (40), waarbij een moedercontact (47) van de dubbele schakelaar (40) via 25 een stroombron (52) verbonden is met een punt van constante potentiaal, waarbij twee contacten (42, 45) van de dubbele schakelaar (40) verbonden zijn, met de omvormer (5) en waarbij de twee andere contacten (43, 44) van de dubbele schakelaar (40) verbonden zijn met een punt van constante potentiaal (Fig. 3).

3. Foutlocalisatieinrichting volgens conclusie 2, met het kenmerk dat de dubbelzijdige amplitudemodulator (200) een dubbele tweestanden schakelaar (40) en een dubbele tweestandenschakelaar (89) omvat, waarbij de dubbele tweestanden schakelaar (40) geschakeld wordt overeenkomstig het logische niveau van het hoofdsignaal en 35 waarbij de dubbele tweestandenschakelaar (89) geschakeld wordt overeenkomstig het logische niveau van het foutlocalisatie signaal, waarbij het contact (48) van de schakelaar (89) verbonden is met het moedercontact (46) van de schakelaar (40) waarbij het contact (49) 8200002 EHN 10.225 11 u van de schakelaar (89) verbonden is met het moedercontact (49) van de schakelaar (40), waarbij beide contacten (86) en (87) van de schakelaar (89) verbonden zijn met een punt van constante potentiaal, waarbij het moedercontact (50) van de schakelaar (89) verbonden is 5 via een stroombron 1(1) met een punt van constante potentiaal en waarbij het moedercontact (88) van de schakelaar (89) verbonden is via een stroombron I (3) met een punt van constante potentiaal (fig. 5).

4. Foutlocalisatieinrichting volgens conclusie 1 met het kenmerk, dat tussen de electrische-optische omvormer (5) en de 10 verdere transmiss ieweg (12) een electrisch regelbare ver zwakker, zoals bijv. een vloeistof kristal verzwakker (205) is aangebracht, waarvan de regelingang verbonden is met de foutlocalisatie signaal (206). Fig. 6.

5. Foutlocalisatieinrichting volgens conclusie 1 met het : 15 kenmerk, dat de dubbelzijdige amplitude modulator (200) twee dubbele tweestandenschakelaars (71, 72) omvat, waarbij de beide contacten (80, 81) van de dubbele schakelaar (72) verbanden zijn net de electrische-optische omvormer (5) en waarbij de beide contacten (79, 82) van de dubbele schakelaar (72) verbanden zijn met een punt 20 van constante potentiaal, waarbij twee contacten (73, 77) van de dubbele schakelaar (71) verbonden zijn met de ene aansluitklem van een stroombron (85), waarbij de twee andere contacten (75, 76) verbonden zijn met de andere aansluitklem van de stroombron (85), waarbij het moedercontact (74) van de dubbele schakelaar (71) 25 verbanden is met het moedercontact (86) van de dubbele schakelaar (72), waarbij beide laatstgenoemde contacten verbonden zijn via een stroombron (83) met een punt van constante potentiaal; waarbij het moedercontact (78) van de dubbele schakelaar (71) verbonden is met het moedercontact (87) van de dubbele schakelaar (72) en waarbij 30 beide laatstgenoemde moedercontacten verbonden zijn via een stroombron (84) met een punt van constante potentiaal. Fig. (7). 35 8200002