NL192759C - Werkwijze voor het hercoderen van een binair gecodeerde informatiestroom. - Google Patents

Description

1 192759

Werkwijze voor het hercoderen van een binair gecodeerde informatiestroom

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het hercoderen van in bits met een eerste of een tweede bitwaarde gecodeerde informatiestroom welke bits als bitelementen met een gegeven duur T 5 verschijnen, welke werkwijze omvat het teweegbrengen in de gehercodeerde informatiestroom, na een overgang van een bitelement in de gecodeerde informatiestroom van de tweede bitwaarde naar de eerste bitwaarde, van een waarde-overgang in een eerste referentiepunt van een bitelement, het teweegbrengen in de gehercodeerde informatiestroom, telkens na een opeenvolging van ten minste twee bitelementen met de eerste bitwaarde in de gecodeerde informatiestroom, van een waarde-overgang in een tweede, van het 10 eerste referentiepunt verschillend referentiepunt van een bitelement waarbij het tijdsinterval tussen de waarde-overgang in het eerste referentiepunt en de waarde-overgang in het tweede referentiepunt ten minste 1,5T bedraagt, en het teweegbrengen in de gehercodeerde informatiestroom, telkens na een opeenvolging in de gecodeerde informatiestroom van ten hoogste een bepaald aantal bitelementen met gelijke bitwaarde, van een waarde-overgang in het tweede referentiepunt van een bitelement.

15 Een dergelijke werkwijze is bekend uit het Duitse octrooischrift 27.31.516. Volgens de bekende werkwijze wordt een maximaal tijdsinterval tussen twee waarde-overgangen in de gehercodeerde datastroom bewerkstelligd dat de duur van 6 bitelementen kan beslaan. Dit is met het oog op het in de te hercoderen informatiestroom voorkomen van synchronisatiewoorden in een aantal gevallen een ongewenst lang maximaal tijdsinterval.

20 De werkwijze volgens de uitvinding komt aan het genoemde bezwaar tegemoet doordat voor het bepaalde aantal opeenvolgende bitelementen met gelijke bitwaarde in de gecodeerde informatiestroom hetzij twee of drie of vier wordt gekozen.

Een gunstige bijzonderheid van de werkwijze volgens de uitvinding is het in de gehercodeerde informatiestroom om de twee bitelementen met de eerste bitwaarde en na de eerste waarde-overgang in het 25 tweede referentiepunt na twee opeenvolgende bitelementen met de eerste bitwaarde teweegbrengen van waarde-overgangen in een tweede referentiepunt in een opeenvolging van een aantal bitelementen met de eerste bitwaarde in de gecodeerde informatiestroom, waarbij indien het aantal oneven is, de op één na laatste waarde-overgang in een tweede referentiepunt achterwege blijft.

Een tweede gunstige bijzonderheid is het in de gehercodeerde informatiestroom om de drie bitelementen 30 met de tweede bitwaarde en na de eerste waarde-overgang in het tweede referentiepunt teweegbrengen van waarde-overgangen in een tweede referentiepunt in een opeenvolging van een aantal bitelementen met de tweede bitwaarde in de gecodeerde informatiestroom waarbij indien het aantal een drievoud is, de laatste waarde-overgang in een tweede referentiepunt achterwege blijft.

35 De uitvinding zal worden verduidelijkt in de nu volgende beschrijving aan de hand van de tekening van enige uitvoeringsvormen.

In de tekening tonen: figuren 1A - 1K, figuren 2A - 2H en figuren 3A - 3I schematische weergaven ter illustratie van de omzetting volgens een eerste uitvoeringsvorm van de uitvinding.

40 figuur 4 een blokschema van een uitvoeringsvorm van een codeereenheid, welke de omzetting volgens de figuren 1-3 kan uitvoeren, figuur 5 een tabel van de inhoud van een bij de codeereenheid volgens figuur 4 toegepast geheugen van het ROM type, figuren 6A - 6C tijdschalen, welke de relaties tussen enige klokimpulsen en een bij de codeereenheid 45 volgens figuur 4 toegepaste impuls laten zien; figuren 7A en 7B schematische weergaven van een videobeeldsynchronisatiesignaal volgens de eerste uitvoeringsvorm van de uitvinding, figuur 8 een blokschema van een uitvoeringsvorm van een decodeereenheid, welke door de codeereenheid volgens figuur 4 gecodeerde informatie naar zijn oorspronkelijke vorm kan omzetten, 50 figuur 9 een schematische weergave ter illustratie van de omzetting volgens een tweede uitvoeringsvorm van de uitvinding, figuren 10A - 10K, en figuren 11A, 11A', 11B, 11B' en 11C - 11K schematische weergaven ter illustratie van de omzetting volgens een derde uitvoeringsvorm van de uitvinding, waarmee de door middel van de uitvoeringsvormen volgens figuren 1 - 3 en figuur 9 bereikte resultaten kunnen worden verbeterd, 55 figuur 12 een blokschema van een uitvoeringsvorm van een codeereenheid, welke de omzetting volgens de figuren 10 en 11 kan uitvoeren, figuur 13 een schematische weergave van een videobeeldsynchronisatiesignaal volgens de derde 192759 2 uitvoeringsvorm, en figuur 14 een blokschema van een uitvoeringsvorm van een decodeereenheid, welke een door de codeereenheid volgens figuur 12 gecodeerde informatie naar zijn oorspronkelijke vorm kan omzetten.

5 Volgens de uitvinding wordt, wanneer een bitelement van de binair gecodeerde ingangsinformatie een eerste bitwaarde bereikt door bitwaardeverandering van een tweede bitwaarde, in een eerste referentiepunt van het desbetreffende bitelement een bitwaarde-overgang van de uitgangsinformatie bewerkstelligd. In de hierna volgende beschrijving wordt er van uitgegaan, dat de eerste bitwaarde het hoge niveau ”1 ” vertoont en de tweede bitwaarde het lage niveau ”0” vertoont; voorts, dat het eerste referentiepunt van een 10 bitelement in het midden van het element valt en het tweede referentiepunt van het bitelement op de grens tussen twee opeenvolgende bitelementen ligt. Het is echter ook mogelijk om de beide met elkaar vergeleken bitwaarden, respectievelijk referentiepunten, met elkaar te verwisselen.

De zojuist genoemde omzettingsregel vertoont gelijkenis met NRZI-codering (Non-Return-to-Zero). Bij beschouwing van ingangsinformatie met een patroon, dat een aantal opeenvolgende eerste bitwaarden ”1 ” 15 vertoont, komt men bij die bekende codering tot Tmin=T, terwijl voor een patroon, dat een aantal opeenvolgende tweede bitwaarden ”0” vertoont, Tmax niet beperkt is. Daarentegen geldt hier dat bij een ingangsin-formatiepatroon dat een aantal opeenvolgende eerste bitwaarden ”1” vertoont, Tmin=1,5T terwijl bij een patroon dat een aantal opeenvolgende tweede bitwaarden ”0” vertoont, bijvoorbeeld beperking van tot 4,5T of 4T wordt verkregen.

20 Vervolgens zal aan de hand van de figuren 1-3 een voorkeursuitvoeringsvorm van de uitvinding worden beschreven; de genoemde figuren tonen achtereenvolgens de toepassing van de omzettingsvoorschriften volgens de uitvinding, waarbij de in deze figuren weergegeven tijdschalen steeds respectievelijk op de ingangsinformatie, de golfvorm van de uitgangsinformatie na omzetting en die uitgangsinformatie zelf na omzetting betrekking hebben. Aangenomen wordt, dat in de door omzetting verkregen uitgangsinformatie 25 een eventuele bitwaardeverandering steeds optreedt aan de voorflank (bitwaarde "0”) of in het midden d.w.z. 0,5T na de voorflank (bitwaarde ”1”) van het bitelement van de ingangsinformatie.

Zoals figuur 1A laat zien, wordt bij ingangsinformatie met opeenvolgende bitwaarden 010, hierna aan te duiden als "ingangsinformatie 010”, de bitwaarde-overgang in de uitgangsinformatie in het midden van de bitwaarde ”1” teweeggebracht, zoals reeds is opgemerkt. Wanneer de bitwaarde ”1” tweemaal opeenvol-30 gend in de ingangsinformatie voorkomt zoals bij de ingangsinformatie 0110 (zie figuur 1B) wordt de bitwaarde-overgang in de uitgangsinformatie eerst bij het midden van de eerste bitwaarde ”1” en vervolgens bij de achtergrens van de tweede bitwaarde "1" van de ingangsinformatie teweeggebracht. Het reeds genoemde bitwaarde-overgangsinterval heeft dan een duur van 1,5T (=Tmin). Wanneer de bitwaarde ”1” driemaal opeenvolgend voorkomt, zoals in de ingangsinformatie 01110, wordt de bitwaarde-overgang in de 35 uitgangsinformatie in het midden van de eerste bitwaarde ”1 ” en vervolgens aan de achtergrens van de laatste bitwaarde ”1” (van de ingangsinformatie) teweeggebracht, zoals figuur 1C laat zien; daarbij bedraagt het bitwaarde-overgangsinterval 2,5T. De verdeling in opeenvolgende groepen van tweemaal (even aantal) opeenvolgende en driemaal (oneven aantal) opeenvolgende bitwaarden ”1” is van principieel belang. Wanneer de bitwaarde ”1 ” meer dan 2 of 3 maal opeenvolgend voorkomt, wordt de desbetreffende 40 opeenvolging van de bitwaarde ”1” van de ingangsinformatie verdeeld in groepen van (ten minste) twee of groepen van drie dergelijke opeenvolgende bitwaarden, waarna de omzetting voor iedere aldus gevormde groep op de hiervoor beschreven wijze plaatsvindt. Bij de hier beschreven uitvoeringsvorm worden in principe groepen van steeds 2 opeenvolgende bitwaarden ”1” gevormd.

Zoals de figuren 1D, 1F, 1H en 1J laten zien, wordt, wanneer de bitwaarde ”1” in de ingangsinformatie 45 vier maal of meer dan vier maal opeenvolgend voorkomt, zodanig dat na verdeling van de opeenvolgende groepen van steeds twee opeenvolgende bitwaarden ”1” geen ”rest”-bitwaarde ”1” overblijft, een zodanige groepering van de ingangsinformatie en een zodanig aantal bitwaarde-overgangen in de uitgangsinformatie teweeggebracht, dat het bitwaarde-overgangsinterval van de groep met de eerste twee bitwaarden gelijk 1,5T is, doch het bitwaarde-overgangsinterval voor alle overige groepen met twee bitwaarden ”1” gelijk 2T 50 is. Zoals figuur 1E laat zien, wordt de ingangsinformatie ingeval van 5 opeenvolgende bitwaarden ”1” verdeeld in een eerste groep van twee bitwaarden ”1” en een tweede groep van 3 bitwaarden ”1”, zodat het bitwaarde-overgangsinterval van de eerste groep weer gelijk 1,5T en dat van de tweede bit gelijk 3T is. Zoals de figuren 1G, 11 en 1K laten zien, wordt bij een ingangsinformatie met een hoger dan 7 gelegen, oneven aantal opeenvolgende bitwaarden ”1" een groepering van de ingangsinformatie in 2 of meer 55 groepen van 2 opeenvolgende bitwaarden ”1 ” en één groep van 3 opeenvolgende bitwaarden ”1 ” toegepast.

Zoals uit het voorgaande blijkt, worden bij de hier beschreven uitvoeringsvorm van de uitvinding de 3 192759 opeenvolgende bitwaarden van de ingangsinformatie zodanig gegroepeerd, dat opeenvolgende bitwaarden "1” te beginnen bij de eerste, worden verdeeld in groepen van 2 opeenvolgende bitwaarden ”1”, waarbij de laatste of resulterende groep eventueel 3 opeenvolgende bitwaarden ”1” kan bevatten, waarbij steeds aan de achtergrens van een dergelijke groep van de ingangsinformatie een bitwaarde-overgang in de uitgangsin-5 formatie wordt bewerkstelligd. Daarbij bedraagt het bitwaarde-overgangsinterval van de eerste groep steeds 1,5T, zoals figuur 1B, en dat van de overige groepen 2T, terwijl het bitwaarde-overgangsinterval van de laatste groep eventueel 3T bedragen.

In afwijking van de uitvoeringsvorm volgens figuur 1 Is het mogelijk, dat ingangsinformatie met een opeenvolging van bitwaarden ”1” in groepen van steeds 3 dergelijke opeenvolgende bitwaarden wordt 10 verdeeld. Wanneer in dat geval de bitwaarde "1” een geheel veelvoud van drie opeenvolgend voorkomt, kan de ingangsinformatie in groepen van steeds 3 opeenvolgende bitwaarden ”1” worden verdeeld (bij de verdeling blijft geen enkelvoudige bitwaarde ”1” of tweetal bitwaarden "1” over); in alle andere gevallen wordt de ingangsinformatie zodanig verdeeld, dat geen enkelvoudige ”rest”-bitwaarde ”1" overblijft. Bij een opeenvolging van 8 bitwaarden ”1 ” in de ingangsinformatie zal de laatste groep bijvoorbeeld 2 bitwaarden 15 ”1” bevatten. Bij opeenvolging van vier of zeven bitwaarden ’T’ in de ingangsinformatie vindt een zodanige groepering of groepen verdeling plaats, dat de laatste groep en de voorlaatste groep ieder twee bitwaarden ”1” bevatten, terwijl de omzetting op soortgelijke wijze als in het voorgaande voor iedere groep met 2 of met 3 bitwaarden ”1 ” wordt uitgevoerd.

Voorts wordt nog opgemerkt, dat bij een opeenvolging van bitwaarden ”1” in de ingangsinformatie, 20 zodanig te werk kan worden gegaan, dat afwisselend in groepen van twee bitwaarden ”1” en groepen van 3-bitwaarden ”1” wordt verdeeld. Dit wil zeggen, dat het voldoende is, dat ingangsinformatie met een opeenvolging van bitwaarden ”1 ” in groepen van steeds twee opeenvolgende of steeds drie opeenvolgende bitwaarden ”1” worden verdeeld. Op die wijze kan voor het minimale overgangsinterval Tmin een waarde van 1,5T worden verkregen.

25 Aan de hand van de figuren 2 en 3 zal nu het omzettingsvoorschrift worden verduidelijkt voor ingangsinformatie met een bitwaardenverdelingspatroon, dat opeenvolgende bitwaarden ”0” bevat en waarbij het maximale bitwaarde-overgangsinterval Tmax kan worden beperkt tot 4,5T. In het geval van een ingangsin-formatiepatroon, volgens hetwelk aan een tweede bitwaarde ”0” respectievelijk de bitwaarden ”0” en ”1” vooraf gaan (ingangsinformatie 010), vindt omzetting plaats volgens figuur 2; in het geval van een 30 ingangsinformatiepatroon, volgens hetwelk aan de tweede bitwaarde ”0” respectievelijk de bitwaarde ”1” en ”1” voorafgaan (ingangsinformatie 110), vindt omzetting plaats volgens figuur 3. Zoals uit de voorafgaande beschrijving duidelijk zal zijn geworden, wordt bij een ingangsinformatie 01 de bitwaarde-overgang in de uitgangsinformatie teweeggebracht in het midden van de bitwaarde ”1”, terwijl in het geval van een ingangsinformatie 11 een bitwaarde-overgang in de uitgangsinformatie aan de achtergrens van de tweede 35 bitwaarde ”1” teweeggebracht wordt. Wanneer de bitwaarde ”0” slechts éénmaal achtereen voorkomt, zoals bij de ingangsinformatie 0101 en 1101, wordt de bitwaarde-overgang in de uitgangsinformatie derhalve steeds in het midden van de op de tweede bitwaarde ”0” volgende, eerste bitwaarde ”1 ” teweeggebracht, zoals respectievelijk in de figuren 2A en 3A te zien is.

Wanneer de tweede bitwaarde ”0” meer dan tweemaal opeenvolgend voorkomt, wordt de volgende 40 bitwaarde-overgang in de uitgangsinformatie zodanig teweeggebracht, dat deze van de voorgaande overgang ten minste 3,5T verwijderd is, bijvoorbeeld aan een 3,5T van de vorige overgang verwijderde achtergrens van het bitelement verschijnt, en ten minste 1,5T van het midden van de eerstvolgende, eerste bitwaarde ”1 ” van de ingangsinformatie verwijderd is. Bij de respectievelijk in de figuren 2B en 2C weergegeven ingangsinformatie opeenvolgingen 01001 en 010001 doet zich het geval voor, waarbij hieraan 45 niet kan worden voldaan; de volgende overgang treedt op bij het midden, d.w.z. niet ten minste 1,5T daarvan verwijderd, van de eerstvolgende bitwaarde ”1” van de ingangsinformatie. In gevallen, waarin de tweede bitwaarde ”0” 4, 5 of 6 keer opeenvolgend voorkomt, zoals respectievelijk in de figuren 2D, 2E en 2F is weergegeven, is de volgende bitwaarde-overgang 3,5T van de eerste verwijderd en ten minste 1,5T van het daaropvolgende eerste referentiepunt, waarbij weer een nieuwe bitwaarde-overgang wordt 50 toegepast. Wanneer de tweede bitwaarde ”0” na 01 7 maal opeenvolgend voorkomt, zoals in figuur 2G, vindt de genoemde volgende overgang 3,5T na de eerste plaats. Indien in dat geval na 3,5T opnieuw een (derde) bitwaarde-overgang zou worden teweeggebracht, zou deze slechts T van de vierde zijn verwijderd. Daarom treedt de derde overgang 4,5T na de tweede op. Wanneer in de ingangsinformatie 01 door 8 opeenvolgende bitwaarden ”0” wordt gevolgd, zoals in figuur 2H, kunnen onder behoud van Tmin=1,5T toch 55 2 bitwaarde-overgangen worden bewerkstelligd. Het maximale overgangsinterval bedraagt derhalve 4,5T (vergelijk figuren 2G en 2H).

Wanneer de tweede bitwaarde ”0” in de ingangsinformatie een aantal malen opeenvolgend na 11 192759 4 voorkomt, wordt op soortgelijke wijze tewerk gegaan; zoals figuur 3 laat zien. Wanneer de tweede bitwaarde ”0” bijvoorbeeld 2 of 3 maal opeenvolgend na 11 voorkomt, zoals respectievelijk in figuren 3B en 3C laten zien, wordt respectievelijk een overgangsinterval van 2,5T en 3,5T verkregen. Indien de bitwaarde ”0" na 11 4 maal voorkomt, zoals figuur 3D laat zien, doet zich weer de situatie voor, dat indien 3,5T na de eerste 5 bitwaarde-overgang een tweede bitwaarde overgang zou worden toegepast, deze slechts door een overgangsinterval T van de daaropvolgende bitwaarde-overgang naar ”1” zou zijn gescheiden, hetgeen ongewenst is. Derhalve wordt in dit geval geen tweede bitwaarde-overgang na een interval van 3,5T teweeggebracht, zodat het maximale bitwaarde-overgangsinterval 7^=4,57 is. Wanneer de ingangsin-formatie daarentegen na 11 respectievelijk 5, 6 of 7 maal opeenvolgend de bitwaarde ”0” bevat, zoals 10 respectievelijk in de figuren 3E, 3F en 3G is weergegeven, wordt de op de voorafgaande bitwaarde- overgang volgende overgang na 4T teweeggebracht, terwijl de daaropvolgende overgangen bij het midden van de bitwaarde ”1” van de ingangsinformatie optreden, zodat overgangsintervallen van 1,5T, 2,5T en 3,5T resulteren. Wanneer de tweede bitwaarde ”0” na 11 8 maal opeenvolgend in de ingangsinformatie voorkomt, bedraagt het interval tussen de tweede en de derde overgang meer dan 3,5T. Aangezien het 15 interval tussen een nog verdere bitwaarde-overgang en de volgende bitwaarde-overgang, welke bij het midden van de bitwaarde ”1” van de ingangsinformatie dient plaats te vinden, minimaal 1,5T dient te bedragen, wordt een dergelijke nog verdere bitwaarde-overgang niet teweeggebracht, zodat een maximaal overgangsinterval Tmax van 4,5T resulteert. Tenslotte, wanneer de tweede bitwaarde ”0” in de ingangsinformatie 9 maal op 11 volgt, zoals figuur 31 laat zien, wordt een tweede overgang na 4T en een derde of 20 nog verdere overgang na 4T teweeggebracht, resulterende in Tmln=1,5T.

Zoals uit het voorgaande blijkt, wordt bij een willekeurig groot aantal opeenvolgingen van de tweede bitwaarde ”0” in de ingangsinformatie het maximale overgangsinterval van de uitgangsinformatie tot 4,5T beperkt. Een dergelijk maximaal overgangsinterval treedt op in de gevallen volgens figuren 2G, 3B en 3H. Opgemerkt wordt nog, dat een maximaal overgangsinterval niet meer dan 2 maal opeenvolgend 25 voorkomt.

Figuur 4 toont het blokschema van een codeereenheid 1 volgens de uitvinding, welke decode-omzetting volgens de figuren 1-3 kan uitvoeren. Deze codeereenheid omvat een schuifregister 2 met een capaciteit van 3 bits a1t a2 en a3. Dit 3-bits schuifregister 2 ontvangt via een informatie-ingangsaansluiting 3 aan omzetting te onderwerpen ingangsinformatie in serievorm, waarvan de invoer geschiedt op basis van een 30 via een aansluiting 4 ontvangen klokimpuls CPV Bij de stijgende flank van de klokimpuls CP, (zie figuur 6A) wordt één bit van de ingangsinformatie in het schuifregister 2 ingevoerd. De inhoud van het schuifregister 2 verandert daarna niet tot de stijgende flank van de volgende klokimpuls CPV Deze periode vormt één cyclus ECC van de codeereenheid 1.

Voor de in het schuifregister 2 opgeslagen informatiebits geldt op ieder tijdstip, dat a1 een reeds omgezet 35 informatiebit is, a2 een nu om te zetten informatiebit is en a3 een de volgende maal om te zetten informatie-bit is. De 3-bits informatie au a^en benevens een uitgangssignaal x van een logische schakeling 11, welke nog nader zal worden beschreven, worden tezamen als adressignaal toegevoerd aan een geheugen 5 van het ROM-type. In het geheugen 5 is 2-bits omzetinformatie opgeslagen, welke door het 4-bits adressignaal kan worden uitgelezen, zodanig, dat het geheugen 5 in reactie op het adressignaal de bij het 40 ingangsinformatie bit a2 daarvan behorende omzetinformatie bestaande uit twee bits b, en b2 afgeeft. Deze uit het geheugen 5 afkomstige omzetinformatie wordt bij de stijgende flank van een via een aansluiting 7 toegevoerde invoerimpuls LD in parallelvorm aan een 2-bits schuifregister 6 toegevoerd. De inhoud van het schuifregister 6 wordt op basis van een via een aansluiting 9 toegevoerde klokimpuls CP2, welke een tweemaal zo hoge impulsherhalingsfrequentie als de klokimpuls CP, heeft, zoals figuur 6B laat zien, aan 45 een daaropvolgend 8-bits schuifregister 8 toegevoerd en daardoor in serievorm aan een uitgangsaansluiting 10 afgegeven. Zoals figuur 6 laat zien, zal, wanneer de inhoud van het schuifregister 6 door de klokimpuls CP2 naar het schuifregister 8 wordt overgebracht invoer van de 2-bits omzetinformatie b1 en b2 in het schuifregister 6 dor de invoerimpuls LD plaatsvinden.

De in het schuifregister 8 opgeslagen 8-bits A, B, C, D, E, F, G en H benevens het eerste bit a, van het 50 schuifregister 2 worden in parallelvorm toegevoerd aan de logische schakeling 11 ter bepaling van één bit x van het adressignaal, respectievelijk ter afgifte van een uitgangsbit x, op basis van de volgende logische vergelijking.

x=(A+B) (C+D) · (E+F) · (G+H) · a, + (G+H) a1 55 Deze logische bewerking wordt sequentieel herhaald, zodat aan de uitgangsaansluiting 10 uitgangsin-fbrmatie volgens het voorschrift ter beschikking komt.

De codeereenheid 1 volgens figuur 4 vormt slechts een uitvoeringsvoorbeeld, waarvan verschillende 5 192759 varianten mogelijk zijn. In plaats van het geheugen 5 kan b.v. een logische schakeling worden toegepast, welke bijvoorbeeld zodanig wordt uitgevoerd, dat hij uitgangssignalen b1 en b2 afgeeft, welke respectievelijk door de volgende logische vergelijkingen kunnen worden weergegeven: 5 bn = x.a,(a2 + 83) + x · a, · b2 ~ a1 . a2

Bij transmissie van het uitgangssignaal van de beschreven codeereenheid 1, bijvoorbeeld bij registratie van deze uitgangsinformatie op een soortgelijke schijfvormige registratiedrager als een videoplaat, vindt 10 toevoeging van een freemsynchronisatiesignaal FS plaats. Aangezien een synchronisatiesignaal van een derde waarde, verschillend van de binaire waarde van de geregistreerde informatie, niet door een magnetische registratie-inrichting aan een registratiedrager kan worden toegevoerd, respectievelijk daaruit niet door een weergeefinrichting kan worden uitgelezen, dient het freemsynchronisatiesignaal FS in de informatiestroom te worden ingevoegd. Indien detectie van het maximale bitwaarde-overgangsinterval (bij de hier 15 beschreven uitvoeringsvorm 4,5T) plaatsvindt, is extractie van de bit-synchronisatie aan de weergeefzijde mogelijk, aangezien Tmax is 4,5T bij de hier beschreven uitvoeringsvorm zodanig optreedt, dat de eerste bitwaarde-overgang plaatsvindt aan de grens tussen twee bitelementen van de ingangsinformatie, terwijl de tweede bitwaarde-overgang in het midden van een bitelement van de ingangsinformatie plaatsvindt.

Het freemsynchronisatiesignaal FS dient een zodanig bitwaardenpatroon te vertonen, dat het ondanks 20 invoeging in de informatiestroom kan worden gedetecteerd, of een zodanig bitwaardepatroon, dat het in geval van eventuele transmissiefouten onder geen beding in de informatiestroom verschijnt. Bij de hiervoor beschreven omzettingsregels komt een bitwaardenpatroon voor, volgens hetwelk het maximale overgang-sinterval 2 of meer dan 2 maal opeenvolgend voorkomt, hetgeen aan het zojuist gestelde vereist voldoet. Aangezien de informatiestroom een continue stroom is, is het echter noodzakelijk, dat de vóór en na een 25 opeenvolgend bitwaardenpatroon geplaatste informatie zonder gevaar voor contradictie aan de beschreven omzetting kan worden onderworpen. Zoals figuur 7A laat zien, is aan het freemsynchronisatiesignaal FS een periode of interval van 12 T (of 11 T) toegewezen; binnen dit interval wordt een freemsynchronisatiesignaal FS met 2 opeenvolgende overgangsintervallen van ieder 4,5T verkregen, zoals figuur 7B laat zien. Aangezien de bitwaarde-overgangsplaats in het omgezette beeldsynchronisatiesignaal FS een vooraf 30 bepaalde relatie tot het bitelement van de ingangsinformatie heeft, wordt niet alleen freemsynchronisatie doch tevens bitsynchronisatie verkregen.

Figuur 8 toont een uitvoeringsvorm van een decodeereenheid volgens de uitvinding, welke met behulp van de codeereenheid volgens figuur 8 omgezette ingangsinformatie naar zijn oorspronkelijke vorm kan omzetten. De decodeereenheid 12 volgens figuur 8 omvat een via een ingangsaansluiting 13 met te 35 decoderen informatie gevoed 11-bits schuifregister 14, een logische schakeling 15 en een vergrendel- schakeling 16, waarmee een uitgangsaansluiting 17 is gekoppeld voor afgifte van gedecodeerde informatie.

Het schuifregister 14 ontvangt de te decoderen informatie via de ingangsaansluiting 13 bit voor bit op basis van een klokimpuls CP3 met een periodeduur van 0,5T, welke via een aansluiting 17 wordt toegevoerd. De logische schakeling 15 ontvangt 10 van de 11 bits Ο,-C^ van het schuifregister 14, d.w.z. alle 40 bits behalve C10, en geeft een uitgangssignaal y op basis van de volgende logische vergelijking af: y = (Ce + c5) · (C9 + C,, · C8) + (C4 + C3) · (C7 + C9) + (C2 + C,) · Cj

De vergrendelschakeling 16 vergrendelt het uitgangssignaal y van de logische schakeling 15 met een via 45 een aansluiting 19 toegevoerde grendelimpuls CP4, waarvan de periode tweemaal die van de klokimpuls CP3 is, d.w.z. T. De grendelimpuls CP4 wordt opgewekt met een zodanig ritme, dat de grens tussen de bitelementen van de te decoderen informatie steeds samenvalt met de delen tussen C2 en C3, C4 en C5, C6 en Cj, CB en C9, en C10 en C1V

Bij een codeereenheid 1 volgens figuur 4 worden de twee bits uitgangssignalen b1 en b2 van het 50 geheugen 5 van het ROM type op basis van toevoeging aan het bit aj, van de oorspronkelijke ingangsinformatie afgegeven. Indien de decodeereenheid 12 compatibel met de codeereenheid 1 is, worden de beide bits C5 en C6 van het schuifregister 14 de genoemde bits b, en b2, terwijl het aan de uitgangsaansluiting 17 afgegeven bit het bit is.

Van de decodeereenheid 12 volgens figuur 8 zijn verschillende uitvoeringsvarianten mogelijk. In plaats 55 van de logische schakeling 15 en de vergrendelschakeling 16 kan bijvoorbeeld een geheugen van het ROM type worden toegepast.

De onderhavige uitvinding kan worden toegepast in het geval, waarin vooraf kan worden gedetecteerd of 192759 6 het aantal opeenvolgende bitwaarden ”1” van de ingangslnformatie een oneven of een even getal vormt. Zoals figuur 1 laat zien, wordt het informatiewaardenpatroon op zodanige wijze aan deling zonder overblijvende rest onderworpen, dat een opeenvolging van meer dan 4 bitwaarden ”1" te beginnen met een eerste groep van 2 dergelijke bitwaarden in groepen van steeds 2-bitwaarden wordt verdeeld met als laatste een 5 groep van 2 of 3 van de desbetreffende bitwaarden. Wanneer de laatste groep 3 bitwaarden omvat, krijgt het overgangsinterval een duur van 3T. Voor onderscheiding van een patroon met opeenvolgende bitwaarden ”0” wordt ais criterium een duur van 3,5T gehanteerd.

Indien vooraf kan worden vastgesteld, of het aantal opeenvolgende bitwaarden ”1” in een informatiewaardenpatroon een oneven aantal is, kan een overgangsinterval van 2,5T worden verkregen door eerst 10 een groep van 3 dergelijke bitwaarden toe te passen; in dat geval wordt voorkomen, dat een bitwaarde-overgangsinterval met een lengte van 3T optreedt. Figuur 9 toont het geval, waarin deze gedachte wordt toegepast op een bitwaardenpatroon, volgens hetwelk de bitwaarde "1” opeenvolgend 11 maal voorkomt, zoals in figuur 1K is weergegeven. In het geval van figuur 9 wordt voor de eerste groep met bitwaarden "1” een groep met 3 dergelijke waarden gekozen, terwijl de overige uit de verdeling resulterende groepen alle 15 steeds 2 bitwaarden ”1” omvatten, zodat het eerste overgangsinterval een duur van 2,5T krijgt.

Wanneer de bitwaarde ”1" een even aantal malen opeenvolgend voorkomt, vindt omzetting op soortgelijke wijze als volgens figuur 1 plaats. Het onderscheidingscriterium voor de teweeg te brengen bitwaarde-overgang in geval van een ingangsinformatie met een patroon van opeenvolgende bitwaarden ”0” kan dan worden verkort van 3,5T tot 3T. Daardoor kan het maximale bitwaarde-overgangsinterval van 4,5T worden 20 verkort tot 4T. Daartoe dient de desbetreffende codeereenheid te worden uitgerust met een buffergeheugen voor vaststelling of het aantal opeenvolgende bitwaarden ”1 ” een even of een oneven aantal is. In de praktijk doet zich niet het geval voor, dat de bitwaarde ”1” in een ingangsinformatie oneindig vaak opeenvolgend voorkomt; in plaats daarvan is het mogelijke aantal opeenvolgende bitwaarden ”1 ” beperkt tot een eindig aantal. Derhalve kan een buffergeheugen worden toegepast, waarvan de capaciteit overeenkomt 25 met het te verwachten eindige aantal opeenvolgende zelfde bitwaarde. Wanneer het echter onmogelijk is het mogelijke aantal opeenvolgende bitwaarden ”1” vooraf te schatten, zou het toe te passen buffergeheugen een oneindig grote capaciteit dienen te hebben.

Teneinde dit probleem op te lossen wordt volgens een tweede uitvoeringsvorm van de uitvinding zodanig tewerk gegaan, dat het genoemde maximale bitwaarde-overgangsinterval onafhankelijk van het bitwaarden-30 patroon van de ingangsinformatie wordt verkregen, terwijl toch met een buffergeheugen van betrekkelijk geringe capaciteit kan worden volstaan. Dit geschiedt zodanig, dat wanneer een sequentie van opeenvolgende bitwaarden ”1 ” of ”0” in de ingangsinformatie optreedt, de laatste enige bits, b.v. de laatste 5 bits, worden onderzocht om vast te stellen of de sequentie een even of een oneven aantal eenheden (zelfde bitwaarden) bevat en om de overgangspositie op het aldus bereikte vaststellingsresultaat te baseren.

35 De figuren 10A-10C hebben betrekking op het speciale geval, waarin een soortgelijke bitwaarde-overgang als bij de eerste uitvoeringsvorm wordt teweeggebracht. Wanneer de bitwaarde ”1” meer dan 4 maal opeenvolgend in de ingangsinformatie voorkomt, vindt deling van dit bitwaardenpatroon door 2 bij iedere grens tussen de bitelementen plaats. Wanneer bij een dergelijke deling door 2 een restbitwaarde van het beschouwde type overblijft, worden de laatste 5 bitwaarden ”1”, welke aan de eerste na de laatste 40 bitwaarde "1" verschijnende bitwaarde ”0” voorafgaan, aan de grens tussen 3 dergelijke bitwaarden en de daaropvolgende 2 dergelijke bitwaarden gescheiden (gedeeld), waarna aan de desbetreffende grens een bitwaarde-overgang in de uitgangsinformatie teweeggebracht wordt. Dit wil zeggen, dat wanneer een even aantal bitwaarden ”1” opeenvolgend voorkomt, bij de omzetting een soortgelijke bitwaarde-overgang als bij de eerste uitvoeringsvorm wordt toegepast.

45 Wanneer de bitwaarde ”1” in de ingangsinformatie 5 maal opeenvolgend voorkomt, zoals figuur 10E laat zien, wordt de desbetreffende opeenvolging gescheiden in een groep van 3 en in een groep van 2 dergelijke bitwaarden, zodat het overgangsinterval bij de eerste groep gelijk 2,5T en bij de volgende 2-bits groep gelijk 2T is. Wanneer de bitwaarde ”1” in de ingangsinformatie 7,9 of 11 maal opeenvolgend voorkomt, zoals respectievelijk de figuren 10G, 101 en 10K laten zien, zal bij verdeling van de sequentie in 50 uitsluitend 2-bitsgroepen een restbitwaarde van dit type overblijven. Daarom worden de 5 laatste bitwaarden ”1”, welke aan de na deze 7,9 of 11 bitwaarden ”1” volgende bitwaarde ”0” voorafgaan, aan een bitelementgrens in groepen van 3 en groepen van 2 bitwaarden verdeeld, waarbij in de uitgangsinformatie een bitwaarde-overgang bij de bitelementgrens wordt bewerkstelligd.

Op dergelijke wijze kan het minimale bitwaarde-overgangsinterval Tmin op 1,5T worden gehouden. Het 55 maximale overgangsinterval bij opeenvolgende bitwaarden ”1 ” bedraagt 3T. Daarbij dient te worden opgemerkt, dat aangezien bij de eerste drie van de laatste vijf bitwaarden van een patroon met opeenvolgende bitwaarden ”1” een overgangsinterval van 3T (of 2,5T) wordt toegepast, automatisch na een dergelijk 7 192759 overgangsinterval van 3T (of 2,5T) een interval van 2T volgt. Het overgangsinterval van 3,5T kan derhalve worden gebruikt als onderscheidingscriterium voor detectie van een sequentie met bitwaarden ”0”, terwijl het maximale overgangsinterval T,^ tot 4T kan worden beperkt.

In het geval, dat de bitwaarde ”0” in de ingangsinformatie 1 of 2 maal opeenvolgend voorkomt, zoals 5 respectievelijk in de figuren 11A, 11A’, en 11B, 11B’ is weergegeven, wordt een soortgelijke bitwaarde-overgang als bij de eerste uitvoeringsvorm van de uitvinding toegepast. In het geval, dat de bitwaarde ”0" meer dan 3 maal opeenvolgend voorkomt, wordt een bitwaarde-overgang in de uitgangsinformatie teweeggebracht aan dié grens tussen bitelementen, welke voldoet aan het vereiste, dat deze grens, respectievelijk bitwaarde-overgang in de uitgangsinformatie, ten minste 3T, bijvoorbeeld 3T, van de 10 voorafgaande bitwaarde-overgang verwijderd is en ten minste 1,5T voorafgaat aan het midden van de eerste bitwaarde ”1”, welke na de sequentie van bitwaarden ”0” in de ingangsinformatie volgt.

In figuur 11C en volgende figuren zijn overgangspatronen weergegeven, waarin de beide aan een sequentie met bitwaarden ”0” voorafgaande bitwaarden 01 zijn, terwijl overgangspatronen, waarbij deze beide voorafgaande bitwaarden 11 zijn, met gebroken lijnen in de desbetreffende figuren zijn ingetekend.

15 Zoals figuur 11C laat zien, wordt bij een 3 matige opeenvolging van de bitwaarde "0” in de ingangsinformatie niet voldaan aan de 2 alinea's eerder geformuleerde voorwaarde, zodat een bitwaarde-overgang bij het midden van de daaropvolgende bitwaarde ”1” teweeggebracht wordt. Wanneer slechts één bitwaarde "1" aan de sequentie met bitwaarden ”0" voorafgaat, wordt een overgangsinterval van 4T verkregen, dat het maximale overgangsinterval vormt; dit maximale overgangsinterval treedt slechts in dit geval op.

20 Wanneer daarentegen aan de sequentie met bitwaarden ’’0” een tweetal bitwaarden ”1 ” voorafgaat, wordt een overgangsinterval van 3,5T verkregen.

Zoals de figuren 11D, 11E en 11F laten zien, wordt bij een opeenvolging van meer dan 4 bitwaarden ”0” wel aan de genoemde voorwaarde voldaan, zodat in de uitgangsinformatie een bitwaarde-overgang optreedt op een plaats, respectievelijk op een tijdstip, dat 3,5T van de voorafgaande overgang is verwijderd in het 25 geval van een aan de sequentie voorafgaande bitwaardencombinatie 01, (respectievelijk 3T in het geval van een aan de sequentie voorafgaande bitwaardencombinatie 11). Wanneer de bitwaarde ”0” meer dan 7 maal opeenvolgend in de ingangsinformatie voorkomt, zoals in het geval van de figuren 11G, 11H en 111, wordt een eerste bitwaarde-overgang na 3,5T (respectievelijk 3T) en een volgende overgang na 3T teweeggebracht. Zoals de figuren 11J en 11K laten zien, wordt in de desbetreffende gevallen na een eerste 30 overgangsinterval van 3,5T in principe een overgangsinterval van steeds 3T toegepast, waarna in de resterende bits naar bevind van zaken wordt gehandeld.

Zoals uit het voorgaande naar voren komt, wordt het maximale overgangsinterval zelfs voor een willekeurig lange sequentie van bitwaarden ”0” van de ingangsinformatie beperkt tot 4T. Zoals uit figuur 11 blijkt, wordt op soortgelijke wijze als bij een sequentie van bitwaarden ”1 ” voor een opeenvolging van 35 bitwaarden ”0” een overgangsinterval van 3T toegepast. Daaruit zou kunnen worden geconcludeerd, dat bij decodering van een op dergelijke wijze gecodeerde uitgangsinformatie geen onderscheiding tussen successies van bitwaarden tussen ”0” en opeenvolgingen van bitwaarden ”1” (in de oorspronkelijke ingangsinformatie) kan worden uitgevoerd. In geval van een opeenvolging van bitwaarden ”0” verschijnt echter na een overgangsinterval van 3T nimmer een overgangsinterval van 2T, doch slechts overgangsinter-40 vallen van 1,5T, 2,5T, 3T en 3,5T. In geval van een sequentie van bitwaarden ”1” verschijnt echter na een overgangsinterval van 3T zonder falen een overgangsinterval van 2T, zoals in het voorgaande reeds is uiteengezet. Bij de decodering kan derhalve van dit verschil gebruik gemaakt worden.

Figuur 12 toont een codeereenheid 21, welke tot signalering van het desbetreffende verschil in staat is. Deze bevat, inplaats van het 3-bits schuifregister 2 van de codeereenheid 1 volgens figuur 4, een 5-bits 45 schuifregister 22 dat zijn ingangsinformatie via een ingangsaansluiting 23 krijgt toegevoerd volgens een door de via een aansluiting 24 toegevoerde kiokimpuls CP, bepaald ritme. De 5 bits a1t a^ a^, a4 en as van het schuifregister 22 worden tezamen met een uitgangsbit x van een logische schakeling 31 in parallelvorm toegevoerd aan een logische schakeling 25, welke in de plaats van het geheugen 5 van het ROM type van de codeereenheid 1 volgens figuur 4 treedt. Deze logische schakeling 25 vormt uit de zes toegevoerde bits 50 twee uitgangsbits b, en b2 op basis van de hierna volgende logische vergelijkingen, nl. zodanig, dat het bit az van de eerstgenoemde 5-bits informatie van het schuifregister 22 op de volgende wijze in 2-bits b1 en b2 wordt omgezet:

Pt = x 1 a7 · a^ + x · a1 · (¾ + 83 · a4 · a5) 55 b2 = a, * a2

De 2-bits uitgangssignalen b, en b2 worden op basis van een via een aansluiting 27 toegevoerde invoer-

Claims (3)

192759 8 impuls LD toegevoerd aan een 2-bits schuifregister 26, waarvan de inhoud op basis van een via een aansluiting 29 toegevoerde klokimputs CP2 sequentieel aan een 8-bits schuifregister 28 wordt doorgegeven; dit schuifregister 28 geeft via een uitgangsaansluiting 30 de omgezette uitgangsinformatie af. De bit-informatiewaarden A, B, D, E, F en G (d.w.z. niet C) van het schuifregister 28 worden tezamen met de 5 eerste bitwaarde a, van het schuifregister 22 toegevoerd aan een logische schakeling 31, welke een uitgangsbit x op basis van de volgende logische vergelijking verschaft: x = (A+B) (D+Ë) · (F+G) · i; + (F+G) a, 10 De ingangsinformatie wordt successievelijk op deze wijze gecodeerd. De klokimpulsen CP,, CP2 en de invoerimpuls LD komen respectievelijk met dié volgens figuur 6 overeen. Van de codeereenheid 21 volgens figuur 12 zijn verschillende uitvoeringsvarianten mogelijk. Zoals bij de codeereenheid 1 volgens figuur 4 geldt, kan ook in dit geval in plaats van de logische schakeling 25 een geheugen van het ROM type worden toegepast. 15 Evenals bij de eerst beschreven uitvoeringsvorm kan bij de tweede uitvoeringsvorm bij afwezigheid van transmissiefouten een nimmer als informatiepatroon voorkomend bitwaardenpatroon als synchronisatie-signaal worden toegepast. Een voorbeeld van een bitwaardenpatroon, dat aan deze voorwaarde voldoet, is weergegeven in figuur 13; daarbij volgt een overgangsinterval van 3,5T een dergelijk interval van 4T, terwijl op het interval van 3,5T een interval van 2T volgt. Zoals reeds is uiteengezet, verschijnt het maximale 20 bitwaarde-overgangsinterval van 4T slechts in het geval volgens figuur 11C; dit maximale overgangsinterval begint en eindigt bij het midden van een bitelement (met de waarde ”1 ”) van de ingangsinformatie. Een bitwaarde-overgang, welke na een bitwaarde-interval van 3,5T komt, bevindt zich aan de grens tussen opeenvolgende bitelementen van de ingangsinformatie; een overgangsinterval van 2T volgt daarop nimmer. Figuur 14 toont een tweede uitvoeringsvorm 32 van een decodeereenheid volgens de uitvinding. Deze 25 bevat een 15-bits schuifregister 34, waaraan te decoderen informatie wordt toegevoerd via een ingangs-aansluiting 33, een logische schakeling 35 en een vergrendelschakeling 36. De vergrendeischakeling 36 is gekoppeld met een uitgangsaansluiting 37 voor afgifte van gedecodeerde informatie. Het schuifregister 34 krijgt de te decoderen informatie bit voor bit toegevoerd op basis van een klokimpuls CP3 met een periodeduur van 0.5T, welke daaraan wordt toegevoerd via een aansluiting 38; de logische schakeling 35 I 30 krijgt van het schuifregister 34 12 bits 0,-015 met uitzondering van de bits C10, C12 en C14 toegevoerd en geeft een uitgangsbit y op basis van de volgende logische vergelijking af: y = C6+C5-C8-C11'C15+C9 (Ca-c^+Ot+CsHCViC, '0^+02+03+04) 35 De vergrendelschakeling 36 vergrendelt het uitgangsbit y van de logische schakeling 35 met een via een aansluiting 39 toegevoerde grendelimpuls CP4, waarvan de periodeduur 2 maal zo groot als dié van de klokimpuls CP3, d.w.z. gelijk T, is en welke volgens een zodanig tijdsritme wordt opgewekt, dat de grens tussen opeenvolgende bitelementen van de te decoderen informatie komt samen te vallen met het deel tussen de bits C2 en C3, C4 en Cs, C6 en C7, C8 en C9, C10 en C^, C12 en C13, en C14 en C15. 40 Bij de codeereenheid 21 volgens figuur 12 werden de twee uitgangsbits b1 en b2 door de logische schakeling 25 aan het bit van de ingangsinformatie toegevoegd. Indien de decodeereenheid 32 compatibel met de codeereenheid 21 dient te zijn, moeten de twee bits C5 en C6 van het schuifregister 34 respectievelijk deze uitgangsbits b1 en b2 van de logische schakeling 25 volgens figuur 12 vormen, terwijl het aan de uitgangsaansluiting 37 verschijnende bit het bit a2 wordt. 45

1. Werkwijze voor het hercoderen van in bits met een eerste of een tweede bitwaarde gecodeerde 50 informatiestroom welke bits als bitelementen met een gegeven duur T verschijnen, welke werkwijze omvat het teweegbrengen in de gehercodeerde informatiestroom, na een overgang van een bitelement in de gecodeerde informatiestroom van de tweede bitwaarde naar de eerste bitwaarde, van een waarde-overgang in een eerste referentiepunt van een bitelement, het teweegbrengen in de gehercodeerde informatiestroom, telkens na een opeenvolging van ten minste twee bitelementen met de eerste bitwaarde in de gecodeerde 55 informatiestroom, van een waarde-overgang in een tweede, van het eerste referentiepunt verschillend referentiepunt van een bitelement waarbij het tijdsinterval tussen de waarde-overgang in het eerste referentiepunt en de waarde-overgang in het tweede referentiepunt ten minste 1,5T bedraagt, en het 9 192759 teweegbrengen in de gehercodeerde informatiestroom, telkens na een opeenvolging in de gecodeerde informatiestroom van ten hoogste een bepaald aantal bitelementen met gelijke bitwaarde, van een waarde-overgang in het tweede referentiepunt van een bitelement, met het kenmerk, dat voor het bepaalde aantal hetzij twee of drie of vier wordt gekozen.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, gekenmerkt door het in de gehercodeerde informatiestroom om de twee bitelementen met de eerste bitwaarde en na de eerste waarde-overgang in het tweede referentiepunt na twee opeenvolgende bitelementen met de eerste bitwaarde teweegbrengen van waarde-overgangen in een tweede referentiepunt in een opeenvolging van een aantal bitelementen met de eerste bitwaarde in de gecodeerde informatiestroom, waarbij indien het aantal oneven is, de op één na laatste waarde-overgang in 10 een tweede referentiepunt achterwege blijft.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, gekenmerkt door het in de gehercodeerde informatiestroom om de drie bitelementen met de tweede bitwaarde en na de eerste waarde-overgang in het tweede referentiepunt teweegbrengen van waarde-overgangen in een tweede referentiepunt in een opeenvolging van een aantal bitelementen met de tweede bitwaarde in de gecodeerde informatiestroom waarbij indien het aantal een 15 drievoud is, de laatste waarde-overgang in een tweede referentiepunt achterwege blijft. Hierbij 8 bladen tekening