NL1027433C2

NL1027433C2 - Werkwijze voor het verbeteren van de smeereigenschappen van basisoliën onder toepassing van een via fischer-tropsch verkregen bodemproduct.

Info

Publication number: NL1027433C2
Application number: NL1027433A
Authority: NL
Inventors: Stephen J Miller
Original assignee: Chevron Usa Inc
Priority date: 2003-11-07
Filing date: 2004-11-05
Publication date: 2010-07-07
Also published as: GB2431164B; GB2431164A; NL1027433A1; JP2011208158A; US20060070914A1; GB2408268B; US7922892B2; WO2005047439A3; GB0620824D0; WO2005047439A2; CN100473716C; AU2009202355A1; GB2408268A; CN101333473A; ZA200603468B; BRPI0416241A; AU2011201425A1; GB0600326D0; AU2004288896B2; US8216448B2

Description

Werkwijze voor het verbeteren van de smeereigenschappen van basisoliën onder toepassing van een via Fischer-Tropsch verkregen bodemprodnct

Gebied van de uitvinding 5

Deze uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het verbeteren van de smeereigenschappen van een destillaatbasisolie door het mengen hiervan met een het vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent die is bereid uit een geïsomeriseerd, via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct. De uitvinding omvat tevens de samenstel-10 ling van de het vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent en van het basisoliemengsel.

Achtergrond van de uitvinding 15 Gerede smeermiddelen die worden toegepast voor auto's, dieselmotoren, assen, transmissies en industriële toepassingen bestaan uit twee algemene componenten, een basissmeerolie en additieven. Basissmeerolie is het belangrijkste bestanddeel in deze gerede smeermiddelen en draagt significant bij aan de eigenschappen van het gerede smeermiddel. In het algemeen worden enkele basissmeeroliën gebruikt voor het berei-20 den van een grote verscheidenheid van gerede smeermiddelen door het variëren van de mengsels van afzonderlijke basissmeeroliën en afzonderlijke additieven.

Talrijke overheidsorganisaties, waaronder onder andere de producenten van oorspronkelijke apparatuur (OEM), de American Petroleum Institute (API), Association des Constructeurs d' Automobiles (ACEA), de American Society of Testing and Mate-25 rials (ASTM) en de Society of Automotive Engineers (SAE), definiëren de specificaties voor basissmeeroliën en gerede smeermiddelen. In toenemende mate vragen de specificaties voor gerede smeermiddelen naar producten met uitstekende eigenschappen bij lage temperatuur, een hoge oxidatie-stabiliteit en een lage vluchtigheid. Momenteel voldoet slechts een kleine fractie van de basisoliën die tegenwoordig worden bereid aan 30 deze veeleisende specificaties.

Basissmeeroliën zijn basisoliën met een viscositeit van ongeveer 3 cSt of hoger bij 100°C, bij voorkeur ongeveer 4 cSt of hoger bij 100°C; een vloeipunt van ongeveer 9°C of lager, bij voorkeur ongeveer -15°C of lager; en een VI (viscositeitsindex) die 1027433

< I

2 gewoonlijk ongeveer 90 of hoger, bij voorkeur ongeveer 100 of hoger is. In het algemeen dienen basissmeeroliën een Noack-vluchtigheid te hebben die niet hoger is dan huidige gebruikelijke lichte neutrale oliën uit groep I of groep II. Er wordt gedefinieerd dat basisoliën uit groep II een zwavelgehalte gelijk aan of lager dan 300 ppm, verza-5 digde verbindingen gelijk aan 90 procent of hoger en een VI tussen 80 en 120 hebben. Een basisolie uit groep II met een VI tussen ongeveer 110 en 120 wordt in deze beschrijving aangeduid als een basisolie uit groep II-plus. Er wordt gedefinieerd dat basisoliën uit groep III een zwavelgehalte gelijk aan of lager dan 300 ppm, verzadigde verbindingen gelijk aan 90 procent of hoger en een VI hoger dan 120 hebben. Het zou 10 voordelig zijn als men de VI van een basisolie uit groep II kon verhogen tot het basis-olietraject van groep II-plus en groep III. De onderhavige uitvinding maakt het mogelijk om het vloeipunt te verlagen en de VI te verhogen. Afhankelijk van de hoeveelheid van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent die is toegevoegd aan het basisoliemengsel kan de Noack-vluchtigheid ook worden verlaagd en kan de viscositeit van 15 de basisolie worden verhoogd.

Basisolie heeft betrekking op een koolwaterstofproduct met de voorgaande eigenschappen voordat additieven worden toegevoegd, Dat wil zeggen dat de uitdrukking "basisolie" in het algemeen betrekking heeft op een aardolie- of syncrude-fractie die gewonnen is uit de fractioneringsbewerking. "Additieven" zijn chemicaliën die worden 20 toegevoegd voor het verbeteren van bepaalde eigenschappen van het gerede smeermiddel zodat dit voldoet aan relevante specificaties. Gebruikelijke vloeipunt-additieven zijn duur en dragen bij aan de kosten van het gerede smeermiddel. Sommige additieven geven tevens problemen met de oplosbaarheid en deze moeten samen met een oplosmiddel worden toegepast. Derhalve is het wenselijk om de minimale hoeveelheid van 25 een additief, dat noodzakelijk is voor het produceren van een smeermiddel dat voldoet aan de specificatie, toe te passen.

Vloeipunt, dat een belangrijke eigenschap is van basisoliën die bedoeld zijn voor mengen in gerede smeermiddelen, is de laagste temperatuur waarbij beweging van de basisolie wordt waargenomen. Teneinde te voldoen aan de relevante vloeipuntspecifi-30 catie voor een gereed smeermiddel is het vaak noodzakelijk om het vloeipunt van de basisolie te verlagen door het toevoegen van een additief. Gebruikelijke additieven die zijn toegepast voor het verlagen van het vloeipunt van basisoliën worden aangeduid als vloeipunt verlagende middelen (PPD's) en zijn gewoonlijk polymeren met koolwater- 1027433 f t 3 stof-zijketens die een interactie aangaan met de paraffinen in de basis door het remmen van de vorming van grote waskristalroosters. Voorbeelden van vloeipunt verlagende middelen die bekend zijn uit de stand der techniek omvatten etheen-vinylacetaat-copo-lymeren, vinylacetaat-alkeen-copolymeren, alkylesters van styreen-maleïnezuuranhy-5 dride-copolymeren, alkylesters van onverzadigde carbonzuren, polyalkylacrylaten, po-lyalkylmethacrylaten, alkylfenolen en alfa-alkeen-copolymeren. Veel van de bekende vloeipunt verlagende middelen zijn vast bij omgevingstemperatuur en moeten voor het gebruik drastisch worden verdund met een oplosmiddel. Zie Factors Affecting Performance of Crude Oil Wax-Control Additives van J.S. Manka en K.L. Ziegler, World 10 Oil, juni 2001, bladzijden 75-81. Vloeipunt verlagende middelen die worden beschreven in de literatuur hebben een was-achtig paraffinisch deel, dat co-kristalliseert met de was-vormende componenten in de olie, en een polair deel dat de kristalgroei belemmert. De vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent die wordt toegepast in de onderhavige uitvinding verschilt van vloeipunt verlagende middelen die bekend zijn uit de 15 stand der techniek doordat deze in wezen zowel aromaat-vrij als polair-vrij zijn. Een van de voordelen van de onderhavige uitvinding is dat de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent volgens de onderhavige uitvinding geen additief in de gebruikelijke betekenis is. De vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent die wordt toegepast in de uitvinding is slechts een syncrude-fractie met een hoog kookpunt die onder 20 gecontroleerde omstandigheden is geïsomeriseerd teneinde een gespecificeerde alkyl-vertakkingsgraad in de molecuul te geven. Derhalve geeft deze niet de problemen die zijn geassocieerd met de toepassing van gebruikelijke additieven.

Syncrude dat is bereid via het Fischer-Tropsch-proces omvat een mengsel van verschillende vaste, vloeibare en gasvormige koolwaterstoffen. Die Fischer-Tropsch-25 producten die koken in het traject van een basissmeerolie bevatten een hoog gehalte aan was, waardoor het ideale kandidaten zijn voor verwerking tot basissmeeroliegrondstof-fen. Dienovereenkomstig zijn de koolwaterstofproducten die zijn gewonnen via het Fischer-Tropsch-proces voorgesteld als voedingen voor het bereiden van basissmeeroliën van hoge kwaliteit. Als de Fischer-Tropsch-wassen via verschillende werkwijzen, 30 zoals door hydroverwerking en destillatie, worden omgezet in Fischer-Tropsch-basis-oliën vallen de geproduceerde basisoliën in verschillende nauwe viscositeitstrajecten. Die Fischer-Tropsch-fracties die eigenschappen hebben waardoor ze geschikt zijn voor het bereiden van basissmeeroliën zijn vanwege hun lage vluchtigheid, laag zwavelge- 1027433 4 halte en uitstekende koude vloei-eigenschappen in het bijzonder voordelig voor mengen met gebruikelijke basisoliën van marginale kwaliteit of via Fischer-Tropsch verkregen basisoliën. Het bodemproduct dat achterblijft na het winnen van de basissmeer-oliefracties uit de vacuümkolom is in het algemeen ongeschikt voor toepassing als ba-5 sissmeerolie zelf en wordt gewoonlijk teruggevoerd naar een hydrokraakeenheid voor omzetting in producten met een lager molecuulgewicht. Aanvrager heeft gevonden dat de koolwaterstoffen met een hoog molecuulgewicht die zijn geassocieerd met het bodemproduct als deze op de juiste wijze worden verwerkt bijzonder geschikt zijn voor het verbeteren van de smeereigenschappen van basisoliën, ofwel op gebruikelijke wijze 10 verkregen ofwel via Fischer-Tropsch verkregen.

Zoals wordt gebruikt in deze beschrijving heeft de uitdrukkng "via Fischer-Tropsch verkregen" betrekking op een koolwaterstofstroom waarbij een aanzienlijk gedeelte, behalve toegevoegde waterstof, ongeacht erop volgende verwerkngsstappen wordt verkregen via een Fischer-Tropsch-proces. Dienovereenkomstig heeft een "via 15 Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct" betrekking op een koolwaterstofproduct dat is gewonnen via de bodem van een fractioneringskolom, gewoonlijk een vacuümkolom, dat aanvankelijk is verkregen via het Fischer-Tropsch-proces. Als wordt verwezen naar gebruikelijke basisoliën verwijst deze beschrijving naar gebruikelijke, uit aardolie verkregen basissmeeroliën die zijn geproduceerd onder toepassing van een aardolie-20 raffinageproces dat goed is gedocumenteerd in de literatuur en bekend is bij de deskundige. De uitdrukking "destillaatbasisolie" heeft betrekking op ofwel een "via Fischer-Tropsch verkregen" ofwel "gebruikelijke" basisolie die als nevenstroom is gewonnen uit een fractioneringskolom, in tegenstelling tot het "bodemproduct".

Zoals wordt gebruikt in deze beschrijving is het woord "omvat" of "omvattende" 25 bedoeld als een overgang met een open einde, hetgeen de opname van de genoemde elementen maar niet noodzakelijkerwijze de uitsluiting van andere niet genoemde elementen betekent. De uitdrukking "bestaat in wezen uit" of "in wezen bestaande uit" betekent de uitsluiting van andere elementen die van enige essentiële betekenis zijn voor de samenstelling. De uitdrukkingen "bestaande uit" of "bestaat uit" zijn bedoeld 30 als een overgang, hetgeen de uitsluiting van alle behalve de genoemde elementen, met uitzondering van slechts kleine sporenhoeveelheden verontreinigingen, betekent.

1027433 t r 5

Samenvatting van de uitvinding

In zijn breedste aspect heeft de onderhavige uitvinding betrekking op een werkwijze voor het verbeteren van de smeereigenschappen van een destillaatbasisolie die 5 wordt gekenmerkt door een vloeipunt van 0°C of lager en een kooktraject waarbij het 10%-punt tussen ongeveer 625°F en ongeveer 790°F valt en het 90%-punt tussen ongeveer 725°F en ongeveer 950°C valt, waarbij de werkwijze het met de destillaatbasisolie mengen van een voldoende hoeveelheid van een vloeipunt verlagende basisoliemeng-component voor het verlagen van het vloeipunt van het verkregen basisoliemengsel tot 10 ten minste 3°C lager dan het vloeipunt van de destillaatbasisolie omvat en de vloeipunt i verlagende basisoliemengcomponent een geïsomeriseerd, via Fischer-Tropsch verkre gen bodemproduct met een vloeipunt dat ten minste 3°C hoger is dan het vloeipunt van de destillaatbasisolie is. Als het beoogde vloeipunt van de destillaatbasisolie bijvoorbeeld -9°C is en het vloeipunt van de destillaatbasisolie hoger is dan -9°C wordt een 15 hoeveelheid van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent volgens de uitvinding in een voldoende gehalte met de destillaatbasisolie gemengd om het vloeipunt van het mengsel tot de beoogde waarde te verlagen. Het geïsomeriseerde, via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct dat wordt gebruikt voor het verlagen van het vloeipunt van de basissmeerolie wordt gewoonlijk gewonnen als het bodemprodct van de 20 vacuümkolom van een Fischer-Tropsch-bewerking. Het gemiddelde molecuulgewicht van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent valt gewoonlijk in het traject van ongeveer 600 tot ongeveer 1100, waarbij een gemiddeld molecuulgewicht tussen ongeveer 700 en ongeveer 1000 de voorkeur heeft. Gewoonlijk ligt het vloeipunt van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent tussen ongeveer -9°C en ongeveer 25 20°C. Het 10%-punt van het kooktraject van de vloeipunt verlagende basisoliemeng component ligt gewoonlijk in het traject van ongeveer 850°F tot ongeveer 1050°F.

De uitvinding heeft tevens betrekking op een vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent die geschikt is voor het verlagen van het vloeipunt van een basisolie, die een geïsomeriseerd, via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct met 30 een gemiddeld molecuulgewicht tussen ongeveer 600 en ongeveer 1100 en een gemiddelde vertakkingsgraad in de moleculen tussen ongeveer 6,5 en ongeveer 10 alkylver-takkingen per 100 koolstofatomen omvat.

1027433 6

De destillaatbasisolie kan ofwel een gebruikelijke, uit aardolie verkregen basisolie ofwel een via Fischer-Tropsch verkregen basisolie zijn. Deze kan een lichte neutrale basisolie of een gemiddelde neutrale basisolie zijn. Afhankelijk van de hoeveelheid van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent die wordt gemengd met de 5 destillaatbasisolie kan het troebelingspunt van het basisoliemengsel worden verhoogd. Als het troebelingspunt van het basisoliemengsel derhalve een kritieke specificatie is moet de destillaatbasisolie een troebelingspunt hebben dat niet hoger is dan het beoogde troebelingspunt. Bij voorkeur is het troebelingspunt van de destillaatbasisolie lager dan de beoogde specificatie zodat het troebelingspunt een weinig kan toenemen 10 en toch nog steeds aan de specificatie wordt voldaan. Basisoliën die zijn bedoeld voor toepassing in bepaalde gerede smeermiddelen vereisen vaak een troebelingspunt van 0°C of lager. Derhalve wordt voor basisoliën die zijn bedoeld voor die toepassingen een troebelingspunt lager dan 0°C gewenst.

Naast het verlagen van het vloeipunt van de destillaatbasisolie is waargenomen 15 dat met de onderhavige uitvinding ook de VI wordt verhoogd. In het geval van zowel het vloeipunt als de VI kon de mate van verandering van deze waarden niet worden voorspeld door het alleen observeren van de eigenschappen van de afzonderlijke componenten. In ieder geval werd een hogere waarde waargenomen. Dat wil zeggen dat het vloeipunt van het mengsel dat de destillaatbasisolie en de vloeipunt verlagende basis-20 oliemengcomponent bevat niet slechts een evenredig gemiddelde is van de twee vloei-punten, maar dat de verkregen waarde significant lager is dan werd verwacht. In veel gevallen is waargenomen dat het vloeipunt lager is dan de waarde van de twee afzonderlijke componenten. Hetzelfde geldt voor de VI. De VI van het mengsel is niet het evenredige gemiddelde van de VI's van de twee componenten maar is hoger dan wordt 25 verwacht en in veel gevallen is de VI van het basisoliemengsel hoger dan de VI van de beide componenten. Bij voorkeur omvat, in het basisoliemengsel, de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent niet meer dan ongeveer 15 gewichtsprocent van de basisolie van het mengsel, met meer voorkeur 7 gewichtsprocent of minder en met de meeste voorkeur 3,5 gewichtsprocent of minder. Daar het gewoonlijk wenselijk is om 30 een zo laag mogelijk troebelingspunt in stand te houden voor het basisoliemengsel wordt slechts de minimale hoeveelheid van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent die noodzakelijk is zodat wordt voldaan aan de specificaties met betrekking tot het vloeipunt en/of de VI toegevoegd aan de destillaatbasisolie. De vloeipunt veria- 1027433 7 gende basisoliecomponnt verhoogt tevens de viscositeit van het mengsel. Derhalve kan de hoeveelheid van de vloeipunt verlagende basisoliecomponent die toegevoegd kan worden ook worden beperkt door de bovengrens van de viscositeit.

5 Gedetailleerde beschrijving van de uitvinding

Vloeipunt heeft betrekking op de temperatuur waarbij een monster van de destillaatbasisolie of het geïsomeriseerde, via Fischer-Tropsch verkregen bodempro-duct begint te vloeien onder zorgvuldig gecontroleerde omstandigheden. Waar in deze 10 beschrijving een vloeipunt wordt gegeven is dit, tenzij anders vermeld, bepaald door middel van de standaard analytische werkwijze ASTM D-5950 of het equivalent daarvan. Het troebelingspunt is een maat die complementair is aan het vloeipunt en wordt uitgedrukt als een temperatuur waarbij een monster een troebeling begint te ontwikkelen onder zorgvuldig gespecificeerde omstandigheden. Troebelingspunten in deze be-15 schrijving werden bepaald volgens ASTM D-5773-95 of het equivalent daarvan. De kinematische viscositeit die wordt beschreven in deze beschrijving werd gemeten volgens ASTM D-445 of het equivalent daarvan. De VI kan worden bepaald onder toepassing van ASTM D-2270-93 (1998) of het equivalent daarvan. Zoals hierin wordt gebruikt heeft een equivalente analytische werkwijze voor de standaard referentiewerk-20 wijze betrekking op een analytische werkwijze die in hoofdzaak dezelfde resultaten geeft als de standaardwerkwijze. Het molecuulgewicht kan worden bepaald volgens ASTM D-2502, ASTM D-2503 of een andere geschikte werkwijze. Voor toepassing in verband met deze uitvinding wordt het molecuulgewicht bij voorkeur bepaald volgens ASTM D-2503-02.

25 De vertakkingseigenschappen van de vloeipunt verlagende basisoliemengcompo- nent volgens de onderhavige uitvinding werden bepaald door het analyseren van een oliemonster onder toepassing van koolstof-13-NMR volgens de volgende, uit zeven stappen bestaande werkwijze. Referenties die worden geciteerd in de beschrijving van de werkwijze verschaffen details van de processtappen. De stappen 1 en 2 worden al-30 leen bij de aanvankelijke materialen van een nieuw proces uitgevoerd.

1027433 8 1) Identificeer de CH-vertakkingscentra en de CH3-vertakkingseindpunten onder toepassing van de DEPT-pulssequentie (Doddrell, D.T.; D.T. Pegg; M.R.

Bendall, Journal of Magnetic Resonance 1982,48,323 e.v.).

5 2) Verifieer de afwezigheid van koolstofatomen die meerdere vertakkingen initiëren (quatemaire koolstofatomen) onder toepassing van de APT-pulssequentie (Patt, S.L.; J.N. Shoolery, Journal of Magnetic Resonance 1982,46, 535 e.v,).

3) Ken de verschillende vertakkingskoolstofresonanties toe aan specifieke vertak- 10 kingsplaatsen en lengtes onder toepassing van getabelleerde en berekende waar den (Lindeman, L.P., Journal of Qualitative Analytical Chemistry 43,1971, 1245 e.v.; Netzel, D.A., et al., Fuel, 60,1981, 307 e.v.).

Voorbeelden: 15 Vertakking NMR-chemische verschuiving (ppm) 2- methyl 22,5 3- methyl 19,1 of 11,4 4- methyl 14,0 4+methyl 19,6 20 Inwendig ethyl 10,8

Propyl 14,4

Naburige methylen 16,7 4) Kwantificeer de relatieve frequentie van het voorkomen van vertakkingen bij ver-25 schillende koolstofplaatsen door het vergelijken van de geïntegreerde intensiteit van het eindstandige methyl-koolstofatoom daarvan met de intensiteit van een enkel koolstof-atoom (= totale integraal/aantal koolstofatomen per molecuul in het mengsel). Voor het unieke geval van de 2-vertakking, waarbij zowel de eindstandige methyl als de vertakkingsmethyl op dezelfde resonantieplaats voorkomen, werd de intensiteit gedeeld 30 door twee voordat de frequentie van het voorkomen van vertakkingen wordt berekend.

Als de 4-methyl-vertakkingsfractie wordt berekend en getabelleerd moet de bijdrage daarvan aan de 4+methylen worden afgetrokken teneinde dubbel tellen te voorkomen.

1027433 9 5) Bereken het gemiddelde koolstofgetal, Het gemiddelde koolstofgetal kan met voldoende nauwkeurigheid voor smeermaterialen worden bepaald door het delen van het molecuulgewicht van het monster door 14 (het formulegewicht van (¾).

5 6) Het aantal vertakkingen per molecuul is de som van de vertakkingen die wordt gevonden in stap 4.

7) Het aantal alkylvertakkingen per 100 koolstofatomen wordt berekend uit het aantal vertakkingen per molecuul (stap 6) keer 100/gemiddeld koolstofgetal.

10

De metingen kunnen worden uitgevoerd met behulp van iedere Fourier-Trans-form-NMR-spectrometer. Bij voorkeur worden de metingen uitgevoerd onder toepassing van een spectrometer met een magneet van 7,0T of groter. In alle gevallen werd, na verificatie door massaspectrometrie, UV of een NMR-onderzoek dat aromatische 15 koolstofatomen afwezig waren, de spectrale breedte beperkt tot het gebied van de verzadigde koolstofatomen, ongeveer 0-80 ppm ten opzichte van TMS (tetramethylsilaan). Oplossingen van 15-25 gewichtsprocent in chloroform-dl werden aangeslagen door pulsen onder een hoek van 45 graden, gevolgd door een bepalingstijd van 0,8 sec. Voor het verminderen van niet-uniforme intensiteitsgegevens werd de protonontkoppelaar 20 uitgeschakeld tijdens een vertraging van 10 sec voor de excitatiepuls en ingeschakeld tijdens de bepaling. De totale duur van het experiment varieerde van 11-80 minuten. De DEPT- en APT-sequenties werden uitgevoerd volgens literatuurbeschrijvingen, met kleine afwijkingen die zijn beschreven in de handleidingen van Varian of Bruker.

DEPT is vervormingsloze versterking door polarisatie-overdracht (Distortionless 25 Enhancement by Polarization Transfer). DEPT toont geen quatemaire bindingen. De DEPT 45 sequentie geeft een signaal van alle koolstofatomen die zijn gebonden aan protonen. DEPT 90 toont alleen CH-koolstofatomen. DEPT 135 toont CH en CH3 naar boven en CH2 180 graden uit fase (naar beneden). APT is gebonden protontest (Attached Proton Test). Deze maakt het mogelijk dat alle koolstofatomen worden gezien, 30 maar als CH en CH3 naar boven zijn, dan zijn quatemaire bindingen en CH2 naar beneden. De sequenties zijn bruikbaar doordat iedere methylvertakking een overeenkomende CH dient te hebben. En de methylen worden duidelijk geïdentificeerd door de chemische verschuiving en fase. Beide worden beschreven in de geciteerde referenties.

1 027433 10

De vertakkingseigenschappen van ieder monster werden bepaald door C-13-NMR onder toepassing van de aanname in de berekeningen dat het volledige monster isoparaf-finisch was. Er werden geen correcties uitgevoerd voor n-paraffinen of naftenen, die in verschillende hoeveelheden in de oliemonsters aanwezig konden zijn. Het nafteenge-5 halte kan worden gemeten met behulp van veldionisatie-massaspectroscopie (FIMS).

Omdat gebruikelijke, uit aardolie verkregen koolwaterstoffen en via Fischer-Tropsch verkregen koolwaterstoffen een mengsel van verschillende molecuulgewichten met een breed kooktraject omvat verwijst deze beschrijving naar het 10%-punt en het 90%-punt van de respectievelijke kooktrajecten. Het 10%-punt heeft betrekking op die i 10 temperatuur waarbij 10 gewichtsprocent van de koolwaterstoffen die aanwezig zijn in die fractie verdampen bij atmosferische druk. Op overeenkomende wijze heeft het 90%-punt betrekking op die temperatuur waarbij 90 gewichtsprocent van de koolwaterstoffen die aanwezig zijn verdampen bij atmosferische druk. Als in deze beschrijving wordt verwezen naar de kooktrajectverdeling, wordt verwezen naar het kooktraject 15 tussen de 10%- en 90%-kookpunten. Voor monsters met een kooktraject hoger dan 1000°F werden de kooktrajectverdelingen in deze beschrijving gemeten onder toepassing van de standaard analytische werkwijze D-6352 of het equivalent daarvan. Voor monsters met een kooktraject lager dan 1000°F werden de kooktrajectverdelingen in de beschrijving gemeten onder toepassing van de standaard analytische werkwijze D-2887 20 of het equivalent daarvan. Er wordt opgemerkt dat alleen het 10%-punt wordt gebruikt als wordt verwezen naar de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent daar deze is verkregen uit een bodemfractie, waardoor het 90%-punt of bovenste kookgrens irrelevant is.

25 Het geïsomeriseerde Fischer-Tronsch-bodemproduct

Zoals reeds is uitgelegd wordt het geïsomeriseerde, via Fischer-Tropsch verkregen product, dat wordt toegepast als een vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent in de onderhavige uitvinding, als een hoog kokende bodemfractie afgescheiden van de 30 koolwaterstoffen die worden geproduceerd tijdens een Fischer-Tropsch-synthesereac-tie. De Fischer-Tropsch-syncrude zoals deze aanvankelijk wordt gewonnen uit de Fi-scher-Tropsch-synthese bevat een was-achtige fractie welke gewoonlijk een vaste stof is bij kamertemperatuur. De was-achtige fractie kan direct uit de Fischer-Tropsch-syn- 1027433 11 crude worden geproduceerd of deze kan worden bereid via de oligomerisatie van via Fischer-Tropsch verkregen alkenen met een lager kookpunt. Ongeacht de bron van de Fischer-Tropsch-was moet deze koolwaterstoffen bevatten die koken bij een temperatuur hoger dan ongeveer 900°F teneinde het bodemproduct te produceren dat wordt 5 gebruikt bij het bereiden van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent volgens de onderhavige uitvinding. Om het vloeipunt en de VI te verbeteren wordt de Fischer-Tropsch-was geïsomeriseerd voor het introduceren van gunstige vertakking in de moleculen. De geïsomeriseerde, via Fischer-Tropsch verkregen was wordt gewoonlijk naar j een vacuümkolom gevoerd, waar de verschillende destillaatbasisoliefracties worden 10 verzameld. Deze destillaatbasisoliefracties kunnen worden gebruikt voor het bereiden van de basissmeeroliemengsels volgens de onderhavige uitvinding of ze kunnen worden gekraakt tot producten met een lager kookpunt, zoals diesel of nafta. Het bodem-materiaal dat wordt verzameld uit de vacuümkolom omvat een mengsel van koolwaterstoffen met een hoog kookpunt dat wordt gebruikt voor het bereiden van de vloeipunt 15 verlagende basisoliemengcomponent volgens de onderhavige uitvinding. Naast isome-risatie en fractionering kan de via Fischer-Tropsch verkregen was-achtige fractie verschillende andere bewerkingen, zoals hydrokraken, hydrobehandelen en hydrofinishen, ondergaan. De vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent volgens de onderhavige uitvinding is geen additief in de normale betekenis van deze uitdrukking in de stand der 20 techniek, daar deze in feite slechts een fractie met een hoog kookpunt is die wordt gewonnen uit de Fischer-Tropsch-syncrude.

Er is gebleken dat als het geïsomeriseerde, via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct wordt gebruikt voor het verlagen van het vloeipunt, het vloeipunt van het basissmeeroliemengsel lager is dan het vloeipunt van zowel de vloeipunt verla-25 gende basisoliemengcomponent als de destilaatbasisolie. Derhalve is het gewoonlijk niet noodzakelijk om het vloeipunt van het via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct te verlagen tot het beoogde vloeipunt van het basissmeeroliemengsel. Derhalve hoeft de feitelijke isomerisatiegraad niet zo hoog te zijn als anders verwacht zou worden en kan de isomerisatiereactor onder mildere omstandigheden met minder kraken en 30 minder verlies van opbrengst worden bedreven. Er is gebleken dat het via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct niet overgeïsomeriseerd dient te worden daar anders het vermogen daarvan om werkzaam te zijn als een vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent negatief wordt beïnvloed. Dienovereenkomstig dient de gemiddelde 1027433 12 vertakkingsgraad in de moleculen van het bodemproduct in het traject te vallen van ongeveer 6,5 tot ongeveer 10 alkylvertakkingen per 100 koolstofatomen.

De vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent heeft een gemiddeld molecuulgewicht tussen ongeveer 600 en ongeveer 1100, bij voorkeur tussen ongeveer 5 700 en ongeveer 1000. De kinematische viscositeit bij 100°C valt gewoonlijk in het traject van ongeveer 8 cSt tot ongeveer 22 cSt. Het 10%-punt van het kooktraject van het bodemproduct ligt gewoon tussen ongeveer 850°F en ongeveer 1050°F. In het algemeen zijn de koolwaterstoffen met een hoger molecuulgewicht effectiever als vloeipunt verlagende basisoliemengcomponenten dan de koolwaterstoffen met een lager 10 molecuulgewicht. Derhalve hebben hogere fractioneringspunten in de fractionerings-kolom, hetgeen resulteert in een bodemmateriaal met een hoger kookpunt, gewoonlijk de voorkeur bij het bereiden van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent. Het hogere fractioneringspunt heeft tevens het voordeel dat dit resulteert in een hogere opbrengst van de destillaatbasisolieftacties.

15 Tevens is gebleken dat door oplosmiddel-ontwassen van het geïsomeriseerde bodemmateriaal de effectiviteit van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent kan worden verbeterd. Het was-achtige prodct dat tijdens oplosmiddel-ontwassen wordt afgescheiden van het via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct bleek verbeterde vloeipunt verlagende eigenschappen te vertonen. Het olie-achtige product dat wordt 20 gewonnen na de oplosmiddel-ontwasbewerking is, hoewel het enige vloeipunt verlagende eigenschappen vertoont, minder effectief dan het was-achtige product.

De destillaatbasisolie 25 De scheiding van via Fischer-Tropsch verkregen producten en uit aardolie verkre gen producten in verschillende fracties met kenmerkende kooktrajecten gebeurt in het algemeen door ofwel atmosferische ofwel vacuümdestillatie of door een combinatie van atmosferische en vacuümdestillatie. Zoals wordt gebruikt in deze beschrijving heeft de uitdrukking "destillaatfractie" of "destillaat" betrekking op een nevenstroomproduct 30 dat wordt gewonnen uit ofwel een atmosferische fractioneringskolom ofwel een va-cuümkolom, in tegenstelling tot het "bodemproduct", dat de resterende fractie met een hoger kookpunt voorsteldt die wordt gewonnen via de bodem van de kolom. Atmosferische destillatie wordt gewoonlijk toegepast voor het afscheiden van de lichtere des- 1 0274 33 13 tillaatfracties, zoals nafta en middeldestillaten, van een bodemftactie met een aanvankelijk kookpunt hoger dan ongeveer 700°F tot ongeveer 750°F (ongeveer 370°C tot ongeveer 400°C). Bij hogere temperaturen kan thermisch kraken van de koolwaterstoffen plaatsvinden, hetgeen leidt tot vervuiling van de apparatuur en tot lagere opbreng-5 sten van de zwaardere fracties. Vacuümdestillatie wordt gewoonlijk toegepast voor het afscheiden van het materiaal met een hoger kookpunt, zoals de destillaatbasisoliefrac-ties die worden toegepast bij het uitvoeren van de onderhavige uitvinding. Aldus worden de destillaatbasisolie en het via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct gewoonlijk gewonnen uit de vacuümdestillatiekolom, hoewel het niet de bedoeling is dat de 10 uitvinding wordt beperkt tot een bepaalde manier van het scheiden van de componenten.

De destillaatbasisoliefracties die worden toegepast bij het uitvoeren van de uitvinding worden gekenmerkt door een vloeipunt van 0°C of lager en een kooktraject waarbij het 10%-punt tussen ongeveer 625°F en ongeveer 790°F valt en het 90%-punt tus-15 sen ongeveer 725°F en ongeveer 950°F valt. Gewoonlijk valt het 90%-punt tussen ongeveer 725°F en 900°F. De destillaatbasisolie kan ofwel op gebruikelijke wijze zijn verkregen uit het raffineren van aardolie ofwel syncrude zijn dat is gewonnen uit een Fischer-Tropsch-synthesereactie. De destillaatbasisolie kan een lichte neutrale basisolie of een gemiddelde neutrale basisolie zijn. De destillaatbasisolie heeft gewoonlijk een 20 kinematische viscositeit bij 100°C tussen ongeveer 2,5 cSt en ongeveer 7 cSt. Bij voorkeur ligt de viscositeit tussen ongeveer 3 cSt en ongeveer 7 cSt bij 100°C. Als het beoogde troebelingspunt voor het basissmeeroliemengsel 0°C is dient het troebelingspunt van de destillaatbasisolie bij voorkeur 0°C of lager te bedragen.

Als de destillaatbasisolie een hoog wasgehalte bevat, zoals bij een via Fischer-25 Tropsch verkregen basisolie, is het gewoonlijk noodzakelijk om de basisolie te ontwassen. Dit kan gebeuren door ofwel katalytisch ontwassen ofwel oplosmiddel-ontwassen. Hydroisomerisatie, die wordt toegepast bij de bereiding van het geïsomeriseerde, via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct, kan eveneens met voordeel worden toegepast voor het ontwassen van de destillaatbasisoliefractie. Hydroisomerisatie heeft bij-30 zondere voorkeur als zowel de destillaatbasisolie als de vloeipunt verlagende basis-oliemengcomponent worden gewonnen uit een Fischer-Tropsch-bewerking. Gewoonlijk wordt bij dergelijke bewerkingen de volledige basisoliefractie, die een grote hoeveelheid was bevat, geïsomeriseerd, gevolgd door fractioneren in een vacuümkolom.

1027433 14 !

De onderhavige uitvinding is bijzonder voordelig als deze wordt toegepast bij destillaatbasisoliën met een VI lager dan 110, daar dergelijke basisoliën gewoonlijk ongeschikt zijn voor het bereiden van smeermiddelen van hoge kwaliteit zonder dat significante hoeveelheden VI-verbeteraars worden toegevoegd. Vanwege het VI-5 maximum dat is waargenomen bij toepassing van de vloeipunt verlagende basisolie-mengcomponent volgens de uitvinding kan de VI van marginale basisoliën significant worden verbeterd zonder dat gebruikelijke additieven worden toegepast. De vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent volgens de onderhavige uitvinding maakt het, door het verhogen van de VI, mogelijk dat basisoliën uit groep II met een VI lager dan 10 110 worden opgewerkt tot basisoliën uit groep II plus. Door toepassing van de onder havige uitvinding is het ook mogelijk om basisoliën uit groep II op te werken tot basisoliën uit groep III.

Basissmeerolienroduct 15

Een basissmeeroliemengsel dat is bereid volgens de werkwijze van de onderhavige uitvinding heeft een kinematische viscositeit hoger dan ongeveer 3 cSt bij 100°C.

Gewoonlijk is de kinematische viscositeit bij 100°C niet hoger dan ongeveer 8 est. Het basissmeeroliemengsel heeft tevens een vloeipunt lager dan ongeveer -9°C en een VI 20 die gewoonlijk hoger is dan ongeveer 90. Bij voorkeur ligt de kinematische viscositeit bij 100°C tussen ongeveer 3 cSt en ongeveer 7 cSt, is het vloeipunt ongeveer -15°C of lager en is de VI ongeveer 100 of hoger. Met nog meer voorkeur is de VI110 of hoger.

Het troebelingspunt van de basissmeerolie bedraagt bij voorkeur 0°C of lager. Het vloeipunt van het basissmeeroliemengsel is ten minste 3°C lager dan het vloeipunt van 25 de component met de laagste viscositeit van het mengsel. Bij voorkeur is het vloeipunt van het mengsel ten minste 6°C lager dan het vloeipunt van de destillaatbasisolie en met meer voorkeur ten minste 9°C lager dan het vloeipunt van de destillaatbasisolie.

Tegelijkertijd wordt de VI van het mengsel bij voorkeur met ten minste drie cijfers hoger dan de VI van de destillaatbasisolie verhoogd. De eigenschappen van de basis-30 smeeroliën die zijn bereid onder toepassing van de werkwijze volgens de uitvinding worden bereikt door het mengen van de destillaatbasisolie met de minimale hoeveelheid van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent die noodzakelijk is om te voldoen aan de gewenste specificaties voor het product.

1027433 15

Bij het bereiken van de gekozen vloeipunten omvat de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent gewoonlijk niet meer dan ongeveer 15 gewichtsprocent van het basisoliemengsel. Bij voorkeur omvat deze 7 gewichtsprocent of minder en met de meeste voorkeur omvat de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent 3,5 ge-5 wichtsprocent of minder van het mengsel. De minimale hoeveelheid van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent zodat wordt voldaan aan de gewenste specificaties voor vloeipunt en VI heeft gewoonlijk de voorkeur zodat wordt vermeden dat het troebelingspunt en/of de viscositeit van het mengsel wordt verhoogd tot een onaanvaardbaar niveau. Bij lagere hoeveelheden van toevoeging is het effect op het troebe-10 lingspunt in het algemeen verwaarloosbaar.

Zoals reeds is vermeld wordt, als de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent wordt gemengd met de destillaatbasisolie, een VI-maximum waargenomen. De uitdrukking "VI-maximum" heeft betrekking op een toename van de VI, waarbij de VI van het mengsel significant hoger is dan zou worden verwacht uit slechts het evenredig 15 middelen van de VI's van de twee fracties. De verbetering van de VI die wordt verkregen in de praktijk van de onderhavige uitvinding maakt het mogelijk om een basisolie uit groep III, d.w.z. een basisolie met een VI hoger dan 120, te produceren uit een basisolie uit groep II, d.w.z. een basisolie met een VI tussen 80 en 120. Er kan tevens een basisolie uit groep II plus met een VI lager dan ongeveer 110 worden bereid uit een 20 basisolie uit groep II.

Teneinde te voldoen als een basisolie uit groep II moet de basisolie 300 ppm zwavel of minder bevatten. In het geval van een gebruikelijke, uit aardolie verkregen destillaatbasisolie met een marginaal zwavelgehalte kan het inmengen van het geïsomeri-seerde Fischer-Tropsch-product met een hoog kookpunt ook dienen voor het verlagen 25 van het zwavelgehalte zodat wordt voldaan aan de zwavelspecificaties. Via Fischer-Tropsch verkregen koolwaterstoffen bevatten zeer lage zwavelgehaltes en zijn derhalve ideaal voor mengen met marginale, gebruikelijke, uit aardolie verkregen basisoliën zodat wordt voldaan aan de zwavelspecificaties.

Een verder voordeel van de werkwijze volgens de onderhavige uitvinding is dat 30 de vluchtigheid van het basissmeeroliemengsel kan worden verlaagd ten opzichte van de vluchtigheid van de destillaatbasisoliefractie. De vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent wordt gekenmerkt door een zeer lage Noack-vluchtigheid. Derhalve kan, afhankelijk van hoeveel van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent 1027433 16 wordt gemengd met de destillaatbasisolie, het basissmeeroliemengsel een lagere Noack-vluchtigheid hebben dan de destiilaatbasisoliefractie alleen.

Basissmeeroliemengsels die zijn bereid volgens de werkwijze van de onderhavige uitvinding vertonen een kenmerkend profiel van het kooktraject. Derhalve kan het ba-5 sissmeeroliemengsel dat de destillaatbasisolie en de vloeipunt verlagende basisolie-mengcomponent omvat worden beschreven als een basissmeerolie met een viscositeit bij 100°C tussen ongeveer 3 cSt en ongeveer 8 cSt en die verder een hoog kokende fractie, die kookt bij een temperatuur hoger dan ongeveer 900°F, en een laag kokende fractie, die kookt bij een temperatuur lager dan ongeveer 900°F, bevat, waarbij de laag 10 kokende fractie, als de hoog kokende fractie wordt afgedestilleerd, een hoger vloeipunt heeft dan de volledige basissmeerolie. De laag kokende fractie komt overeen met de destillaatbasisolie en de hoog kokende fractie komt overeen met de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent.

Basissmeeroliemengsels volgens de uitvinding kunnen worden geïdentificeerd 15 door toepassing van gesimuleerde destillatie voor het bepalen van het 900°F-gewichts-procentpunt. Als het mengsel bijvoorbeeld 85 gewichtsprocent lager is dan 900°F, dan destilleert men volgens gebruikelijke destillatiewerkwijzen die bekend zijn bij de deskundige 85 gewichtsprocent van het mengsel af voor het verkrijgen van een fractione-ringspunt van 900°F.

20

Hvdroisomerisatie

Hydroisomerisatie, of voor het doel van deze beschrijving gewoon "isomerisatie", is bedoeld voor het verbeteren van de koude vloei-eigenschappen van via Fischer-25 Tropsch verkregen of uit aardolie verkregen was door de selectieve additie van vertakking in de moleculaire structuur. In de onderhavige uitvinding is het essentieel dat het via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct op enig moment tijdens de verwerking daarvan wordt geïsomeriseerd teneinde het geschikt te maken voor toepassing als een vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent. Was-achtige, uit aardolie verkregen 30 basisoliën kunnen ook met voordeel worden geïsomeriseerd bij de bereiding daarvan voor toepassing in de onderhavige uitvinding.

Door isomerisatie worden in het ideale geval hoge omzettingsniveaus van de was in niet-was-achtige isoparaffinen bereikt, terwijl tegelijkertijd de omzetting door kraken 1 02 74 3 3 17 wordt verminderd. Omdat de omzetting van was volledig, of ten minste zeer hoog, kan zijn hoeft deze werkwijze gewoonlijk niet te worden gecombineerd met extra ontwas-werkwijzen voor het produceren van een hoog kokend Fischer-Tropsch-product met een aanvaardbaar vloeipunt. Bij isomerisatiebewerkingen die geschikt zijn voor toepas-5 sing bij de onderhavige uitvinding wordt gewoonlijk een katalysator gebruikt die een zure component omvat en die eventueel een actieve metaalcomponent met hydrogene-ringsactiviteit kan bevatten. De zure component van de katalysator omvat bij voorkeur een SAPO met gemiddelde poriegrootte, zoals SAPO-11, SAPO-31 en SAPO-41, waarbij SAPO-11 bijzondere voorkeur heeft. Zeolieten met een gemiddelde porie-10 grootte, zoals ZSM-22, ZSM-23, SSZ-32, ZSM-35 en ZSM-48, kunnen eveneens worden toegepast bij het uitvoeren van de isomerisatie. Gebruikelijke actieve metalen omvatten molybdeen, nikkel, vanadium, kobalt, wolfraam, zink, platina en palladium. De metalen platina en palladium hebben bijzondere voorkeur als actieve metalen, waarbij platina het meest algemeen wordt toegepast.

15 De uitdrukking "gemiddelde poriegrootte", indien hierin gebruikt, heeft betrek king op een effectieve porie-opening in het traject van ongeveer 4,0 tot ongeveer 7,1 Angstrom (zoals gemeten langs zowel de korte als de lange as) als het poreuze anorganische oxide de gecalcineerde vorm heeft. Moleculaire zeven met porie-openingen in dit traject hebben unieke moleculaire zeef-eigenschappen. In tegenstelling tot zeolieten 20 met kleine poriën, zoals erioniet en chabaziet, laten deze koolwaterstoffen met enige vertakking toe in de holtes van de moleculaire zeef, In tegenstelling tot zeolieten met grotere poriën, zoals faujasieten en mordenieten, zijn deze in staat om onderscheid te maken tussen n-alkanen en enigszins vertakte alkenen en grotere alkanen met bijvoorbeeld quatemaire koolstofatomen. Zie het Amerikaanse octrooischrift 5413695. De 25 uitdrukking "SAPO" heeft betrekking op een silicoaluminofosfaat-moleculaire zeef zoals is beschreven in de Amerikaanse octrooischriften 4440871 en 5208005.

Bij het bereiden van die katalysatoren die een niet-zeolietische moleculaire zeef bevatten en met een hydrogeneringscomponent heeft het gewoonlijk de voorkeur dat het metaal onder toepassing van een niet-waterige werkwijze wordt afgezet op de ka-30 talysator. Niet-zeolietische moleculaire zeven omvatten tetraedrisch gecoördineerde [A102]- en [P02] oxide-eenheden die eventueel siliciumdioxide kunnen omvatten. Zie het Amerikaanse octrooischrift 5514362. Katalysatoren die niet-zeolietische moleculaire zeven bevatten, in het bijzonder katalysatoren die SAPO's bevatten, waarop het 1027438 18 metaal is afgezet met behulp van een niet-waterige werkwijze, hebben een grotere selectiviteit en activiteit vertoond dan die katalysatoren waarbij een waterige werkwijze is toegepast voor het afzetten van het actieve metaal. De niet-waterige afzetting van actieve metalen op niet-zeolietische moleculaire zeven wordt beschreven in het Ameri-5 kaanse octrooischrift 5939349. In het algemeen omvat de werkwijze het oplossen van een verbinding van het actieve metaal in een niet-waterig, niet-reactief oplosmiddel en het afzetten hiervan op de moleculaire zeef door ionenuitwisseling of impregneren.

Qplosmiddel-ontwassen 10

Bij gebruikelijk raffineren wordt oplosmiddel-ontwassen toegepast voor het verwijderen van kleine hoeveelheden resterende was-achtige moleculen uit de basissmeerolie na de hydroisomerisatie. In de onderhavige uitvinding kan oplosmiddel-ontwassen eventueel worden toegepast voor het verbeteren van de vloeipunt verlagende 15 eigenschappen van het geïsomeriseerde, uit Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct. In dit geval bleek de was-achtige fractie die is gewonnen uit de oplosmiddel-ontwas-stap effectiever te zijn bij het verlagen van het vloeipunt dan de oliefiactie. Oplosmiddel-ontwassen vindt plaats door het oplossen van het via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct in een oplosmiddel, zoals methylethylketon, methylisobutylketon of 20 tolueen. Zie de Amerikaanse octrooischriften 4477333; 3773650 en 3775288.

De volgende voorbeelden zijn bedoeld voor het illustreren van de uitvinding, maar dienen niet te worden opgevat als een beperking voor de omvang van de uitvinding.

25 Voorbeelden Voorbeeld 1

Een aan een hydrobehandeling onderworpen Fischer-Tropsch-was (met de 30 specificaties die worden getoond in tabel I) werd gehydroisomeriseerd over een Pt/SAPO-11-katalysator die 15 gewichtsprocent aluminiumoxide-bindmiddel bevatte. De omstandigheden van de test omvatten een vloeistof-ruimtesnelheid per uur (LHSV) van 1,0, een totale druk van 1000 psig, een waterstofdebiet bij eenmalige doorgang van 1027433 19 5300 SCF/bbl en een temperatuur van de reactor van 680°F. De katalysator werd aan het begin van de test bij 645°F met behulp van DMDS in dodecaan, waarbij 6 mol S werd toegevoerd per mol Pt, voorgezwaveld. Het product van de hydroisoerisatiereac-tor ging direct naar een hydrofinishreactor die een Pt-Pd/Si02-A1203-katalysator be-5 vatte, bij een LHSV van 2,1, en een temperatuur van 450°F, met dezelfde druk en hetzelfde waterstofdebiet als in de isomerisatiereactor. Het product van deze reactor ging naar een hoge-druk-scheider, waarbij de vloeistof naar een stripinrichting en vervolgens naar een verzamelinrichting voor product gaat.

Het 650°F+ bodemproduct (met de specificaties die worden getoond in tabel II), 10 dat een vloeipunt van -19°C had, werd geffactioneerd in een fractie van 650-750°F, een fractie van 750-850°F, een fractie van 850-950°F en een bodemproduct van 950°F+. Inspecties van deze fracties worden gegeven in tabel II, waarin wordt getoond dat alle fracties vloeipunten hebben die hoger zijn dan de -19°C van het gehele bodemproduct van 650°F+. Het in dezelfde gehaltes als in de destillatie samenvoegen van de fracties 15 gaf opnieuw een samenstelling met een vloeipunt van -19°C.

Er werd een mengsel van 85 gewichtsprocent van de fractie van 650-75Ó°F 2,6 cSt en 15 gewichtsprocent van het bodemproduct van 950°F+ bereid. Het mengsel had een vloeipunt van -27°C (tabel III), hetgeen lager is dan het vloeipunt van de beide fracties afzonderlijk, 20

Tabel I

Aan een hvdrobehandeling onderworpen FT-was Soortelijk gewicht, °API 40,3

Vloeipunt, °C +79

Zwavel, ppm 2

Stikstof, ppm 1

Zuurstof, gew. % 0,11

Sim. Dist., gew.%, °F

ST/5 479/590 10/30 639/728 50 796 70/90 884/1005 95/EP 1062/1187 1027433 i 20

Tabel II

Inspecties van 650°F+ van FT-was die bii 1000 psig over Pt/SAPO-11 is geïsomeriseerd

Soortelijk gewicht, °API 42,1

Vloeipunt, °C -19

Troebelingspunt, °C +10

Viscositeit, 40°C, cSt 17,55 100°C,cSt 4,303 VI 161 650-750°F 750-850°F 850-950°F 950°F+

Fractie, gew.% 37,7 27,8 18,4 16,1

Soortelijk gewicht, °API 43,9 42,5 40,6 38,0

Vloeipunt, °C -17 -9 -2 +3

Troebelingspunt, °C -16 -4 +37 +29

Viscositeit, 40°C, cSt 9,032 14,65 27,99 88,13 100°C,cSt 2,648 3,742 5,957 14,19 VI 135 151 166 167

Sim. Dist., gew.%, °F

ST/5 612/648 656/693 740/791 884/927 10/30 658/685 711/756 812/849 949/1004 50 710 790 894 1052 70/90 739/791 826/882 929/980 1104/1186 95/EP 819/896 912/990 1003/1061 1221/1285

Tabel III

Inspecties van een mengsel van 85/15 gew.% 650-750oF/950°F+ fracties uit tabel II

Vloeipunt, °C -27

Troebelingspunt, °C +6

Viscositeit, 40°C, cSt 12,71 100°C, cSt 3,426 VI 154 1 027433 21

Voorbeeld 2

Een ander 650°F+ bodemproduct (tabel IV) werd verzameld uit dezelfde test als in voorbeeld 1, behalve dat de totale druk in de reactoren 300 psig bedroeg en de tem-5 peratuur in de hydroisomerisatiereactor 670°F bedroeg. Het product werd gefractio-neerd in een fractie van 650-730°F, een fractie van 730-850°F en een fractie van 850°F+. Inspecties van deze fracties worden gegeven in tabel IV.

Er werd een mengsel van 63 gewichtsprocent van de fractie van 730-850°F 3,5 cSt en 37 gewichtsprocent van de fractie van 850°F+ bereid (tabel V). Het mengsel had 10 een vloeipunt van -13°C, lager dan het vloeipunt van de beide fracties afzonderlijk.

Tabel IV

Inspecties van 650°F+ van FT-was die bii 300 psig over Pt/SAPO-11 is eeïsomeriseerd Soortelijk gewicht, °API 42,4

Vloeipunt, °C -16

Troebelingspunt, °C +13

Viscositeit, 40°C, cSt 17,41 100°C,cSt 4,320 VI 166 650-730°F 730-850°F 850°F+

Fractie, gew.% 28,7 29,9 41,4

Soortelijk gewicht, °API 44,4 42,9 39,6

Vloeipunt, °C -19 -8 -5

Troebelingspunt, °C -12 -5 +24

Viscositeit, 40°C, cSt 8,312 12,99 45,11 100°C,cSt 2,522 3,460 8,584 VI 140 151 171

Sim. Dist,, gew.%, °F

ST/5 597/636 646/684 767/805 10/30 648/676 701/742 827/886 50 699 773 939 70/90 726/773 805/855 1006/1119 95/EP 799/884 882/963 1180/1322 j 0274 33 22

Tabel V

Inspecties van een mengsel van 63/37 gew.% 730-850°F/850°F+ fracties uit tabel IV

Vloeipunt, °C -13

Troebelingspunt, °C +13

Viscositeit, 40°C, cSt 20,83 100°C,cSt 4,888 VI 168

Voorbeeld 3 5 Een test die overeenkomt met die van voorbeeld 2 werd uitgevoerd bij een voe ding die overeenkomt met die uit tabel I.

Het 650°F+ bodemproduct werd gefractioneerd in drie fracties, een fractie van 650-730°F, een fractie van 730-930°F, een fractie van 930-1000°F en een bodemproduct van 1000°F+. Inspecties van de drie fracties met het hoogste kookpunt worden 10 gegeven in tabel VI.

Tabel VI

Inspecties van geïsomeriseerde 650°F+ FT-was 730-930°F 930-1000°F 1000°F+

Vloeipunt, °C -17 -17 -6

Troebelingspunt, °C -10 +1 +20

Viscositeit, 40°C, cSt 18,3 46,5 114,0 100°C,cSt 4,3 8,3 16,6 VI 147 156 157

Sim. Dist., gew.%, °F

ST/5 665/708 940/978 10/30 727/777 996/1040 50 818 1077 70/90 861/920 1121/1196 95/EP 949/1023 1235/1310 1 027433 23 j

Er werden mengsels van de fractie van 730-930°F en de fractie van 1000°F+ bereid. De resultaten worden getoond in tabel VII. Hierin wordt getoond dat de mengsels lagere vloeipunten hebben dan de beide fracties afzonderlijk. In het 85/15 geval is de VI hoger dan voor de beide fracties afzonderlijk.

5

Tabel VII

Inspecties van mengsels van de 730-930°F fractie en 1000°F+ fractie uit tabel VI

Mengsel, gew./gew.% 85/15 93/7 96,5/3,5

Vloeipunt, °C -28 -28 -22

Troebelingspunt, °C +6 0 -4

Viscositeit, 40°C, cSt 24,06 20,95 19,57 100°C,cSt 5,282 4,759 4,515 VI 161 154 150

Vergelijkend voorbeeld A

i

Er werden mengsels van de fractie van 930-1000°F uit tabel VI en de fractie van 10 1000°F+ bereid. De resultaten worden getoond in tabel VIII. Deze laten zien dat de verlaging van het vloeipunt van deze mengsels aanzienlijk kleiner is dan in voorbeeld 3.

Tabel VIII

Inspecties van mengsels van de 930-1000°F fractie en 1000°F+ fractie uit tabel VI

Mengsel, gew./gew.% 93/7 96,5/3,5

Vloeipunt, °C -15 -12

Troebelingspunt, °C -2 +5

Viscositeit, 40°C, cSt 49,35 47,91 100°C,cSt 8,753 8,556 VI 157 157 1 027433 24

Voorbeeld 4

De aan een hydrobehandeling onderworpen FT-was uit tabel I werd onder dezelfde omstandigheden als in voorbeeld 1, behalve een isomerisatie-temperatuur van 5 690°F, over een Pt/SSZ-32-katalysator geïsomeriseerd.

Het 650°F+ bodemproduct (tabel IX), dat een vloeipunt van -21°C had, werd gefractioneerd in een fractie van 650-750°F, een fractie van 750-850°F, een fractie van 850-950°F en een bodemproduct van 950°F+. Inspecties van deze fracties worden gegeven in tabel IX, waarin wordt getoond dat alle fracties vloeipunten hebben die hoger 10 zijn dan de -21°C van het gehele 650°F+ bodemproduct. Het recombineren van de fracties in dezelfde gehaltes als bij de destillatie gaf een samenstelling met een vloeipunt van ~25°C, Er werd een mengsel van 85 gewichtsprocent van de fractie van 650-750°F 3,0 cSt en 15 gewichtsprocent van het 950°F+ bodemproduct bereid. Het mengsel had een vloeipunt van -26°C (tabel X), lager dan het vloeipunt van beide fracties 15 afzonderlijk. Verder was de VI van het mengsel van 3,8 cSt 7 cijfers hoger dan de fractie van 3,8 cSt die door alleen isomerisatie is bereid, en was het vloeipunt 20°C lager.

Tabel IX

Inspecties van 650°F+ van FT-was die bii 1000 psig over Pt/SSZ-32 is geïsomeriseerd

Soortelijk gewicht, °API 41,1

Vloeipunt, °C -21

Troebelingspunt, °C +15

Viscositeit, 40°C, cSt 22,06 100°C,cSt 5,081 VI 169 650-750°F 750-850°F 850-950°F 950°F+

Fractie, gew.% 23,6 36,3 23,6 16,4

Soortelijk gewicht, °API 43,6 42,3 40,6 37,5

Vloeipunt, °C -13 -6 -8 -1

Troebelingspunt, °C -9 -2 +12 +36

Viscositeit, 40°C, cSt 10,74 15,36 29,91 87,71 100°C,cSt 3,007 3,876 6,278 13,95 ]027433 25 VI 142 153 167 164

Sim, Dist., gew.%, °F

ST/5 636/678 675/707 736/801 892/932 10/30 690/716 723/764 822/869 953/1003 50 737 796 902 1047 70/90 764/808 829/880 937/987 1093/1169 95/EP 833/904 906/975 1009/1078 1202/1264

Tabel X

Inspecties van een mengsel van 85/15 gew.% 650-750°F/950°F+ fracties uit tabel IX

Vloeipunt, °C -26

Troebelingspunt, °C +10

Viscositeit, 40°C, cSt 14,83 100°C, cSt 3,835 VI 160

Vergelijkend voorbeeld B

5 Het 1000°F+ bodemproduct van tabel VI werd bij -30°C met een oplosmiddel ontwast voor het geven van een ontwaste oliefractie van 14,7 gewichtsprocent en een was-achtige fractie van 84,8 gewichtsprocent. Het toevoegen van 1 gewichtsprocent van de ontwaste oliefractie aan de fractie van 730-930°F van tabel VI gaf een mengsel met een vloeipunt van -13°C, hoger dan het vloeipunt van de fractie van 730-930°F.

10

Voorbeeld 5

De wasfractie van vergelijkend voorbeeld B werd bij -10°C met een oplosmiddel ontwast voor het geven van een ontwaste oliefractie van 79,3 gewichtsprocent en een 15 was-achtige fractie van 20,2 gewichtsprocent. Inspecties van deze fracties worden gegeven in tabel XI.

1027433 26

Tabel XI

Inspecties van de fracties van oplosmiddel-ontwassen van de 1000°F+ was-achtige fractie van vergelijkend voorbeeld B bij -10°C

Fractie Ontwaste olie Was-achtige fractie

Vloeipunt, °C -5 +10

Troebelingspunt, °C +18 +30

Viscositeit, 40°C, cSt 114,4 127,5 100°C,cSt 16,72 18,74 VI 159 166

De C-13-NMR-resultaten van de was-achtige fractie worden hierna getoond.

MW 802

Aantal koolstofatomen 57,29 NMR-analyse 2- methyI 0,25 3- methyl 0,33 4- methyl 0,55 5+methyl 2,12

Intern ethyl 0,92

Naburig methyl 0,17

Intern propyl 0,25

Som 4,60

Alkylvertakkingen per molecuul 4,60

Alkylvertakkingen per 100 koolstofatomen 8,03

Ruwe gegevens

Totale koolstof-integraal 342,5 2- integraal 3 3- integraal 2 4- integraal 4,8 5+integraal 16

Interne ethyl-integraal 5,5

Naburige methylen 1

Interne propylen 1,5 1027433 27

Epsilon-koolstofatomen 87

Verdelingen per koolstof 5,98

Methyl-protonen 160,4

Totaal protonen 825,26

Er werden mengsels met de fractie van 730-930°F uit voorbeeld VI bereid. De resultaten worden getoond in tabel XII. Deze laten zien dat de was-achtige fractie effectiever is bij het verlagen van het vloeipunt dan de ontwaste oliefractie, waarbij 5 slechts 1 gewichtsprocent wordt vereist voor het verlagen van het vloeipunt van de fractie van 730-930°F van -17°C tot -24°C.

Tabel XII

Inspecties van mengsels van de 730-930°C fractie uit tabel VI met de 1000°F+ ontwaste olie- CD WO) of was-achtige fractie van voorbeeld 5

Mengsel, gew./gew.% 94/6 97/3 99/1 1000°F+mengcomponent DWO DWO Was-achtig

Vloeipunt, °C -26 -23 -24

Troebel ingspunt, °C -4 -7 -7

Viscositeit, 40°C, cSt 20,42 19,13 18,65 100°C,cSt 4,692 4,481 4,366 VI 155 154 149

Voorbeeld 6 10

Een in de handel verkrijgbare 100N basisolie met een hoog vloeipunt (tabel XIII) werd in een gewichtsverhouding van 93/7 met het bodemproduct van 1000°F+ uit tabel VI gemengd. De resultaten worden gegeven in tabel XIV. Deze resultaten laten zien dat het bodemproduct van 1000°F+ effectief is bij het verlagen van het vloeipunt van de 15 100N basisolie, terwijl tevens een aanzienlijke toename van de VI van 11 getallen wordt geproduceerd.

1027433 28

Tabel XIII

Inspecties van een 100N basisolie met een hoog vloeipunt

Vloeipunt, °C -10

Troebelingspunt, °C -8

Viscositeit, 40°C, cSt 19,52 100°C, cSt 4,027 VI 103

Tabel XIV

Inspecties van een 93/7 gew./gew.% mengsel van de 100N basisolie uit tabel XIII en het bo-demproduct van 1000°F+ uit tabel VI

Vloeipunt, °C -15

Troebelingspunt, °C -2

Viscositeit, 40°C, cSt 22,30 100°C, cSt 4,487 VI 114

Vergelijkend voorbeeld C 5

Er werd een mengsel van 85/15 gewichtsprocent bereid onder toepassing van de fractie van 650-750°F en de fractie van 850-950°F uit tabel II. Dit gaf een vloeipunt voor het mengsel van -16°C, veel hoger dan de -27°C voor het mengsel van 650-750°F/950°F+ uit tabel III. De VI van het mengsel bedroeg 141, veel lager dan de 154 10 van het mengsel uit tabel III, ondanks het feit dat de fracties van 850-950°F en 950°F+ ongeveer dezelfde VI hebben.

Vergelijkend voorbeeld D

15 Er werd een mengsel van 85/15 gewichtsprocent bereid onder toepassing van de fractie van 650-750°F en de fractie van 850-950°F uit tabel IX. Dit gaf een vloeipunt voor het mengsel van -8°C, veel hoger dan de -26°C voor het mengsel van 650-750°F/950°F+ uit tabel X. De VI van het mengsel bedroeg 149, veel lager dan de 160 1027433 29 van het mengsel uit tabel X, ondanks het feit dat de fractie van 850-950°F een hogere VI heeft dan de fractie van 950°F+.

1027433

Claims

1. Werkwijze voor het verbeteren van de smeereigenschappen van een destillaatbasisolie die wordt gekenmerkt door een vloeipunt van 0°C of lager en een 5 kooktraject waarbij het 10%-punt tussen ongeveer 625°F en ongeveer 790°F valt en het 90%-punt tussen ongeveer 725°F en ongeveer 950°C valt, waarbij de werkwijze het met de destillaatbasisolie mengen van een voldoende hoeveelheid van een vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent voor het verlagen van het vloeipunt van het verkregen basisoliemengsel tot ten minste 3°C lager dan het vloeipunt van de destillaatba-10 sisolie omvat, waarbij de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent een geïsome-riseerd, via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct met een vloeipunt dat ten minste 3°C hoger is dan het vloeipunt van de destillaatbasisolie is.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij het basisoliemengsel ongeveer 15 ge- 15 wichtsprocent of minder van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent bevat.

3. Werkwijze volgens conclusie 2, waarbij het basisoliemengsel ongeveer 7 ge-wichtsprocent of minder van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent bevat.

4. Werkwijze volgens conclusie 3, waarbij het basisoliemengsel ongeveer 3,5 gewichtsprocent of minder van de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent bevat.

5. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij een voldoende hoeveelheid van de 25 vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent wordt gemengd met de destillaatbasisolie voor het verlagen van het vloeipunt van het basisoliemengsel tot ten minste 6°C lager dan het vloeipunt van de destillaatbasisolie.

6. Werkwijze volgens conclusie 5, waarbij een voldoende hoeveelheid van de 30 vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent wordt gemengd met de destillaatbasisolie voor het verlagen van het vloeipunt van het basisoliemengsel tot ten minste 9°C lager dan het vloeipunt van de destillaatbasisolie. 1027433

7. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij het 90%-punt van het kooktraject voor de destillaatbasisolie in het traject valt van ongeveer 725°F tot ongeveer 900°F.

8. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij de VI van de destillaatbasisolie lager 5 is dan 110,

9. Werkwijze volgens conclusie 8, waarbij de VI van het basisoliemengsel hoger is dan de VI van de destillaatbasisolie.

10. Werkwijze volgens conclusie 9, waarbij de VI van het basisoliemengsel ten minste 3 cijfers hoger is dan de VI van de destillaatbasisolie.

11. Werkwijze volgens conclusie 9, waarbij de VI van het basisoliemengsel hoger is dan 110. 15

12. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij de vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent een gemiddeld molecuulgewicht tussen ongeveer 600 en ongeveer 1100 heeft.

13. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij de vloeipunt verlagende basisoliecomponent een vloeipunt tussen ongeveer -9°C en ongeveer 20°C heeft.

14. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij de vloeipunt verlagende basisoliecomponent een kooktraject heeft waarbij het 10%-punt tussen ongeveer 850°F 25 en ongeveer 1050°F valt.

15. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij het troebelingspunt van het basisoliemengsel ongeveer 0°C of lager is.

16. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij de kinematische viscositeit van het basisoliemengsel tussen ongeveer 3 cSt en ongeveer 8 cSt ligt, 1027433

17. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij het kooktraject van het basisoliemengsel wordt gekenmerkt doordat dit een 10%-punt heeft dat tussen ongeveer 625°F en ongeveer 900°F valt en een 90%-punt heeft dat tussen ongeveer 725°F en ongeveer 1150°F valt. 5

18. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij de destillaatbasisolie eveneens wordt verkregen uit een Fischer-Tropsch-synthesereactie.

19. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij de destillaatbasisolie wordt verkre-10 gen uit aardolie.

20. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij de destillaatbasisolie een basisolie uit groep II met een VI lager dan ongeveer 110 is en het basisoliemengsel een basisolie uit groep II plus is. 15

21. Werkwijze volgens conclusie 1, waarbij de destillaatbasisolie een basisolie uit groep II is en het basisoliemengsel een basisolie uit groep III is.

22. Werkwijze voor het verbeteren van de smeereigenschappen van een 20 destillaatbasisolie die wordt gekenmerkt door een vloeipunt van 0°C of lager en een kooktraject waarbij het 10%-punt tussen ongeveer 625°F en ongeveer 790°F valt en het 90%-punt tussen ongeveer 725°F en ongeveer 950°C valt, waarbij de werkwijze omvat: (a) het isomeriseren van een via Fischer-Tropsch verkregen product dat 25 koolwaterstoffen omvat die koken bij een temperatuur hoger dan 900°F door het in een isomerisatiezone onder isomerisatie-omstandigheden met een hydroisome-risatiekatalysator in contact brengen van het via Fischer-Tropsch verkregen product; (b) het winnen van een geïsomeriseerd, via Fischer-Tropsch verkregen product uit de 30 isomerisatiezone; (c) het uit het geïsomeriseerde, via Fischer-Tropsch verkregen product afscheiden van een Fischer-Tropsch-bodemproduct, waarbij ten minste 90 gewichtsprocent kookt bij een temperatuur hoger dan 900°F; en 1027433 (d) het in de juiste verhouding mengen van het Fischer-Tropsch-bodemproduct dat is afgescheiden in stap (c) met de destillaatbasisolie voor het produceren van een basissmeeroliemengsel met een lager vloeipunt dan de destillaatbasisolie.

23. Werkwijze volgens conclusie 22, waarbij de destillaatbasisolie wordt verkre gen via een Fischer-Tropsch-synthesereactie.

24. Werkwijze volgens conclusie 22, waarbij het 90%-punt van het kooktraject van de destillaatbasisolie in het traject van ongeveer 725°F tot ongeveer 900°F valt. 10

25. Werkwijze volgens conclusie 22, waarbij de destillaatbasisolie uit aardolie wordt verkregen.

26. Werkwijze volgens conclusie 22, waarbij het basissmeeroliemengsel onge- 15 veer 15 gewichtsprocent of minder van het Fischer-Tropsch-bodemproduct bevat.

27. Werkwijze volgens conclusie 26, waarbij het basissmeeroliemengsel ongeveer 7 gewichtsprocent of minder van het Fischer-Tropsch-bodemproduct bevat.

28. Werkwijze volgens conclusie 27, waarbij het basissmeeroliemengsel onge veer 3,5 gewichtsprocent of minder van het Fischer-Tropsch-bodemproduct bevat.

29. Werkwijze volgens conclusie 22, waarbij het basissmeeroliemengsel een vloeipunt heeft dat ten minste 3°C lager is dan het vloeipunt van de destillaatbasisolie. 25

30. Werkwijze volgens conclusie 29, waarbij het basissmeeroliemengsel een vloeipunt heeft dat ten minste 6°C lager is dan het vloeipunt van de destillaatbasisolie.

31. Werkwijze volgens conclusie 30, waarbij het basissmeeroliemengsel een 30 vloeipunt heeft dat ten minste 9°C lager is dan het vloeipunt van de destillaatbasisolie.

32. Werkwijze volgens conclusie 22, waarbij het troebelingspunt van het basissmeeroliemengsel ongeveer 0°C of lager is. 1027433

33. Werkwijze volgens conclusie 22, waarbij ten minste 90 gewichtsprocent van het Fischer-Tropsch-bodemproduct kookt bij een temperatuur hoger dan ongeveer 1000°F. 5

34. Werkwijze volgens conclusie 22, waarbij de gemiddelde vertakkingsgraad in de moleculen van het Fischer-Tropsch-bodemproduct tussen ongeveer 6,5 en ongeveer 10 alkylvertakkingenper 100 koolstofatomen ligt.

35. Vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent die geschikt is voor het verla gen van het vloeipunt van een basisolie, die een geïsomeriseerd, via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct met een gemiddeld molecuulgewicht tussen ongeveer 600 en ongeveer 1100 en een gemiddelde vertakkingsgraad in de moleculen tussen ongeveer 6,5 en ongeveer 10 alkylvertakkingen per 100 koolstofatomen omvat. 15

36. Vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent volgens conclusie 35, waarbij het gemiddelde molecuulgewicht in het traject van ongeveer 700 tot ongeveer 1000 valt.

37. Vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent volgens conclusie 35, met een vloeipunt dat tussen ongeveer -9°C en ongeveer 20°C valt.

38. Vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent volgens conclusie 35, met een kooktraject waarbij het 10%-punt tussen ongeveer 850°F en ongeveer 1050°F valt. 25

39. Vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent volgens conclusie 35, waarbij de kinematische viscositeit bij 100°C in het traject van ongeveer 8 tot ongeveer 22 cSt ligt.

40. Vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent volgens conclusie 35, waar bij, als 7,0 gewichtsprocent wordt gemengd met een geïsomeriseerde destillaatbasisolie die wordt gekenmerkt door een vloeipunt tussen ongeveer -12°C en ongeveer -18°C, 1027433 het vloeipunt van het verkregen basisoliemengsel ten minste 3°C lager is dan het vloei-punt van de geïsomeriseerde destillaatbasisolie.

41. Vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent volgens conclusie 40, waarbij 5 het vloeipunt van het verkregen basisoliemengsel ten minste 6°C lager is dan het vloeipunt van de geïsomeriseerde destillaatbasisolie.

42. Vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent volgens conclusie 40, waarbij de VI van het verkregen basisoliemengsel ten minste 3 cijfers hoger is dan de VI van de 10 geïsomeriseerde destillaatbasisolie.

43. Werkwijze voor het bereiden van een vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent die geschikt is voor het verlagen van het vloeipunt van een basisolie die omvat (a) het isomeriseren van een via Fischer-Tropsch verkregen product 15 en (b) het uit het geïsomeriseerde, via Fischer-Tropsch verkregen product winnen van een via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct met een gemiddeld molecuulgewicht tussen ongeveer 600 en ongeveer 1100 en een gemiddelde vertakkingsgraad in de moleculen tussen ongeveer 6,5 en ongeveer 10 alkylvertakkingen per 100 koolstofatomen

44. Werkwijze volgens conclusie 43, waarbij het via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct dat is gewonnen in stap (b) een gemiddeld molecuulgewicht tussen ongeveer 700 en ongeveer 1000 heeft.

45. Werkwijze volgens conclusie 43, waarbij het via Fischer-Tropsch verkregen 25 bodemproduct dat is gewonnen in stap (b) een kinematische viscositeit bij 100°C in het traject van ongeveer 8 tot ongeveer 22 cSt heeft.

46. Werkwijze volgens conclusie 43, waarbij het via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct dat is gewonnen in stap (b) een vloeipunt tussen ongeveer -9°C en on- 30 geveer 20°C heeft. 1027433

47. Werkwijze volgens conclusie 43, waarbij het via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct dat is gewonnen in stap (b) een kooktraject heeft waarbij het 10-%-punt tussen ongeveer 850°F en ongeveer 1050°F valt.

48. Werkwijze volgens conclusie 43, die de extra stap omvat van het oplosmid- del-ontwassen van het via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct en het afscheiden van een was-achtig product met verbeterde vloeipunt verlagende eigenschappen in vergelijking met het via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct.

49. Basissmeerolie met een viscositeit bij 100°C tussen ongeveer 3 cSt en onge veer 8 cSt en die verder een hoog kokende fractie, die kookt bij een temperatuur hoger dan ongeveer 900°F, en een laag kokende fractie, die kookt bij een temperatuur lager dan ongeveer 900°F, bevat, waarbij, als de hoog kokende fractie wordt afgedestilleerd, de laag kokende fractie een hoger vloeipunt heeft dan de volledige basissmeerolie. 15

50. Basissmeerolie volgens conclusie 49, waarbij de volledige basissmeerolie een vloeipunt heeft dat ten minste 3°C lager is dan het vloeipunt van de laag kokende fractie.

51. Basissmeerolie volgens conclusie 49, waarbij de volledige basissmeerolie een vloeipunt heeft dat ten minste 6°C lager is dan het vloeipunt van de laag kokende fractie.

52. Basissmeerolie volgens conclusie 49, waarbij de volledige basissmeerolie een 25 vloeipunt heeft dat ten minste 9°C lager is dan het vloeipunt van de laag kokende fractie.

53. Basissmeerolie volgens conclusie 49, waarbij de VI van de volledige basissmeerolie ook hoger is dan de VI van de laag kokende fractie. 30

54. Basissmeerolie volgens conclusie 49, waarbij de laag kokende fractie in hoofdzaak uit aardolie verkregen koolwaterstoffen omvat. 1027433

55. Basissmeerolie volgens conclusie 49, waarbij de laag kokende fractie in hoofdzaak via Fischer-Tropsch verkregen koolwaterstoffen omvat.

56. Basissmeerolie volgens conclusie 49, met een troebelingspunt van 0°C of 5 lager.

57. Basissmeerolie volgens conclusie 49, waarbij de hoog kokende fractie een vloeipunt verlagende basisoliemengcomponent bevat die een geïsomeriseerd, via Fischer-Tropsch verkregen bodemproduct met een gemiddeld molecuulgewicht tussen 10 ongeveer 600 en ongeveer 1100 en een gemiddelde vertakkingsgraad in de moleculen tussen ongeveer 6,5 en ongeveer 10 alkylvertakkingen per 100 koolstofatomen omvat. 1 0 2 7 4 3 3