NL1020455C2 - Optisch herkenbare code. - Google Patents

Description

Optisch herkenbare code.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een optisch herkenbare code op een flexibele drager welke althans in hoofdzaak een kunststof folie omvat, waarbij de code een serie door lichte banen afgewisselde donkere banen omvat, bestemd om door één of 5 meer stralingsbundels te worden afgetast, welke serie aan althans één der beide uiteinden grenst aan een lichte zone.

Een dergelijke code wordt algemeen aangeduid als “streepjescode” of “barcode” en op grote schaal toegepast als registratie- en volgmiddel voor goederen in magazijnen, warenhuizen, winkels en logistieke stromen. De codes omvatten een patroon van 10 afwisselend streepjes (de donkere banen) en spaties (de lichte banen) van individueel welbepaalde breedte en kunnen elektronisch worden afgetast door middel van daartoe geëigende scanapparatuur. De herkenning van het codesymbool verloopt volgens regels die de patronen, meer bepaald de lijnbreedten van de streepjes, vertalen in alfanumerieke karakters, ook wel aangeduid als de symbologie-specificatie. Aan ieder 15 product of groep van producten wordt een eigen, unieke code toegekend, zodat het vervolgens in een logistieke omgeving volledig automatisch en eeneenduidig kan worden geïdentificeerd. De alfanumerieke representatie van de streepjescode kan worden gebruikt in een geautomatiseerd logistiek systeem, zoals een voorraadbeheersysteem, een orderafhandelingssysteem of een trace-en-tracksysteem.

20 Het moge duidelijk zijn dat het welslagen van dergelijke en andere geautomatiseerde systemen staat of valt met een feilloze leesbaarheid van de codes waarvan de producten al of niet individueel zijn voorzien De code wordt in de praktijk gewoonlijk rechtstreeks op een verpakking van het product gedrukt dan wel door tussenkomst van een al of niet zelfklevend etiket daarop aangebracht. Met name het eerste geval, dat wil zeggen het 25 rechtstreeks bedrukken van verpakkingen, leidt in de praktijk tot moeilijkheden wanneer het gaat om een verpakking die uit een kunststof folie is gevormd. Het betreft hierbij bijvoorbeeld zakken, blisters en anderszins houders van losse producten en bulkgoederen die zijn vervaardigd uit een ge(co)ëxtrudeerde folie van een geschikte kunststof zoals polyethyleen, polypropyleen, polyvinylchloride en dergelijke. Voor het 30 bedrukken daarvan wordt gewoonlijk de toevlucht genomen tot flexografie en

LA021192.NL

1020455 -2- diepdruktechnieken. Anders dan bij het drukken op een papieren ondergrond, waarbij in het algemeen wordt uitgegaan van een offsettechniek, blijkt het in de praktijk uitgaande van een dergelijke druktechniek niet mogelijk op een kunststof folie een volledig bevredigend drukresultaat te halen, 5 De kwaliteit van een streepjescode wordt volgens een internationaal geldende normering op een vijftal aspecten beoordeeld, waarbij aan ieder aspect een waarde wordt toegekend die loopt van A voor een onberispelijk resultaat tot en met F waarbij voor de daadwerkelijk leesbaarheid van de code moet worden gevreesd. De laagste waardering bepaalt de totale score van de code. Hoewel met offsettechnieken op papier 10 probleemloos A-codes kunnen worden gedrukt, lukt het in de praktijk slechts met moeite om op een kunststof folie een code te realiseren die hoger dan een C-waardering uitkomt. Een B-code op een kunststof-folie blijkt dan ook een uitzondering. Toegepast in of als een verpakking van producten, zal de aldus bedrukte folie vervolgens, bij het transport, opslag en overslag van de producten, blootstaan aan rek, trek en beschadiging 15 waardoor de kwaliteit en leesbaarheid van de code gaandeweg zelfs nog zal afnemen. Door deze en andere omstandigheden leidt een code die rechtstreeks op een kunststof folie is aangebracht in de praktijk niet zelden tot problemen bij het elektronisch scannen daarvan, waardoor de code pas na een herhaald aantal scans kan worden gelezen en in het ergste geval in het geheel niet wordt herkend.

20 Deze problemen worden des te klemmender bij kassasystemen in supermarkten en warenhuizen. In toenemende mate wordt daarbij gebruik gemaakt van de optisch herkenbare codes die op of aan alle producten zijn aangebracht. In plaats van de prijzen van de verkochte producten één voor één in te geven, worden de codes aan de kassa gescand en de actuele prijsinformatie op basis daarvan uit een database betrokken.

25 Gelijktijdig kan aldus de voorraad van de betreffende artikelen worden geregistreerd. Een niet goed of in het geheel niet leesbare code leidt in een dergelijk geval al snel tot onacceptabele vertragingen en opstoppingen van klanten voor de kassa, wat tot een uiterste dient te worden beperkt. Dit probleem wordt des te groter nu sommige f ·' c -)400 -3- supermarkten en warenhuizen willen overgaan op onbemande kassa’s, waarbij het scannen van de verkochte artikelen aan de klanten zelf wordt overgelaten.

Met de onderhavige uitvinding wordt beoogd in een optisch herkenbare code van de in de aanhef genoemde soort te voorzien, welke is aangebracht op een kunststof folie doch 5 voormelde verminderde leesbaarheid niet althans in aanmerkelijk mindere mate heeft.

Daartoe heeft een optisch herkenbare code van de in de aanhef genoemde soort volgens de uitvinding als kenmerk dat ten minste één bedrukking is aangebracht die een reflectie van de lichte zone en een reflectie van de lichte banen, althans met betrekking tot de bundelstraling, naar elkaar toe brengt. De uitvinding berust daarbij op het inzicht dat de 10 verminderde leesbaarheid van een code op een kunststof folie als drager, althans bij een nominaal en kleiner formaat van de code, voornamelijk wordt veroorzaakt door een van nature lagere reflectie in de lichte banen binnen de code in vergelijking met de reflectie van de lichte zone die gewoonlijk zowel links als rechts van de code wordt aangehouden. De lichte zone wordt door de gebruikte scanapparatuur gebruikt om zich 15 in te stellen op een achtergrondkleur van de code. Indien aldaar de reflectie hoger is dan binnen de zone leidt een dergelijke kalibratie tot een te hoge grenswaarde, aangeduid als symboolcontrast, bij de herkenning van het symbool. Symboolcontrast is het verschil tussen de hoogste en laagste reflectiewaarde van de code. Een hogere reflectiewaarde van de lichte zone dan van de lichte banen binnen de code zelf betekent een hoger 20 symboolcontrast dan tussen de lichte en donkere banen van de code kan worden waargemaakt. Als dit contrast tussen de lichte en donkere banen van de code, aangeduid als randcontrast (‘edge contrast’), onvoldoende is en in het bijzonder lager is dan op grond van het symboolcontrast verwacht zou worden, zal de scanner in voorkomende gevallen niet in staat zijn de overgang tussen lichte en donkere banen voldoende 25 eenduidig te bepalen. Dit leidt op zijn beurt tot een foutieve decodering en daarmee in het gunstigste geval tot een ongeldige en daarom onherkenbare code en in het ergste geval een geldige maar verkeerde code. De uitvinding beoogt de reflectiewaarde van de lichte banen en lichte zone van de code op eenzelfde, althans in hogere mate vergelijkbaar, niveau te brengen, waardoor symboolcontrast en randcontrast naar elkaar O 5 -4- worden toegebracht. De praktijk heeft uitgewezen dat aldus een aanmerkelijk verbeterde leesbaarheid van de code kan worden bereikt die beantwoordt aan de eisen die vanuit hedendaagse en toekomstige toepassingsgebieden daaraan gesteld worden.

In een bijzondere uitvoeringsvorm is de optisch herkenbare code volgens de uitvinding 5 gekenmerkt doordat de lichte zone is voorzien van een bedrukking om de genoemde reflectie aldaar te verzwakken. De bedrukking kan op tal van wijzen zijn uitgevoerd en heeft steeds tot doel om de reflectie ter plekke te verzwakken opdat de reflectiewaarde van de lichte zone wordt verminderd tot, idealiter, het niveau van de reflectie van de lichte banen. In een verdere bijzondere uitvoeringsvorm heeft de optisch herkenbare 10 code volgens de uitvinding daarbij als kenmerk dat de lichte zone en de lichte banen van de code een uniforme achtergrond kennen en dat ter plaatse van de lichte zone daarop een reflectie-onderdrukkende bedrukking is aangebracht. De reflectie-onderdrukkende bedrukking zal de bundelstraling bijvoorbeeld absorberen of te verstrooien zodat deze niet naar een opnamesensor van de gebruikte scanapparatuur terug reflecteert. Aldus kan 15 de reflectie van de achtergrond ter plaatse van de lichte zone worden teruggedrongen om deze in lijn met die van de lichte banen te brengen.

In een verdere bijzondere uitvoeringsvorm is een optisch herkenbare code volgens de uitvinding gekenmerkt doordat de lichte zone is bedrukt met een van de lichte banen afwijkende kleurtint die een geringere reflectie kent ten aanzien van de bundelstraling.

20 Het kan hierbij zo zijn dat de genoemde kleurtint over althans nagenoeg de gehele lichte zone dekkend is aangebracht, oftewel een volvlaksbedrukking, maar in een meer bijzondere uitvoeringsvorm is de optisch herkenbare code volgens de uitvinding gekenmerkt doordat de bedrukking een raster of ander patroon omvat in de genoemde kleurtint.. De bedrukking in de minder reflecterende kleurtint zal de totale reflectie ter 25 plaatse van de lichte zone verminderen en aldus althans meer op het niveau brengen van die van de lichte banen in de code. De mogelijkheid om de kleurtint en de dichtheid van het raster zorgvuldig te kiezen, biedt de vakman de mogelijkheid bij praktisch iedere achtergrond kleur een combinatie te vinden die de reflectie van de lichte zone nauwkeurig fijn regelt op althans nagenoeg het niveau van de reflectie van de lichte ) ') -5- banen in de code. Het gevolg is een juist gedefinieerd symboolcontrast en een overeenkomende verbeterde leesbaarheid van de code als geheel.

In voorkomende gevallen kan het mogelijk zijn dat voor een optimaal resultaat een raster is vereist dat fijner is dan met de toegepaste druktechniek kan worden neergezet.

5 Onder meer met het oog daarop heeft een verdere bijzondere uitvoeringsvorm van de optisch herkenbare code volgens de uitvinding als kenmerk dat de genoemde kleurtint uitgaat van een pigment dat is gemengd in een translucente drukinkt van een kleurtint die althans in hoofdzaak overeenstemt met een kleurtint van de bundelstraling. De translucente drukinkt zal uiteindelijk althans nagenoeg onzichtbaar zijn voor de 10 gebruikte bundelstraling en de reflectie daarvan niet of nauwelijks beïnvloeden. Deze drukinkt wordt in deze uitvoeringsvorm evenwel gebruikt als drager voor het pigment dat de reflectie terugdringt. Door een dergelijke menging van het pigment kan dit zeer dun verdeeld worden aangebracht, ongeacht de maximale resolutie van de toegepaste druktechniek, zodat aldus zeer kleine en nauwkeurige aanpassingen van de 15 reflectiewaarde mogelijk zijn.

In een verdere bijzondere uitvoeringsvorm is de optisch herkenbare code volgens de uitvinding gekenmerkt doordat ter plaatse van de lichte banen een bedrukking is aangebracht om de reflectie aldaar te versterken. In dit geval wordt in plaats van of naast een verzwakking van de reflectie van de lichte zone een versterking van de reflectie in 20 de lichte banen van de code bewerkstelligd opdat het reflectieniveau in beide gebieden elkaar nadert. In een praktische uitvoeringsvorm is de optisch herkenbare code volgens de uitvinding daarbij gekenmerkt doordat de drager althans ter plaatse van de code is bedrukt met een doorlopend, vlak van een voor de bundelstraling reflecterende kleurtint, om voor de code een achtergrond te scheppen, en dat de genoemde achtergrond ter 25 plaatse van de lichte banen dichter is bedrukt dan ter plaatse van de lichte zone. In dit geval kan de kleurtint van beide gebieden in beginsel hetzelfde zijn, doch zal de verhoogde dichtheid in de lichte banen tot een sterkere reflectie leiden. In een verdere uitvoeringsvorm heeft de optisch herkenbare code volgens de uitvinding als kenmerk dat het vlak is bedekt met ten minste een verder vlak van een voor de bundelstraling 1 n g 0 4 5 5 -6- reflecterende kleurtint dat de lichte zone vrijlaat maar zich over de lichte banen van de code uitstrekt. In dit geval zal het tweede vlak ter plaatse van de lichte banen tot een versterkte reflectie aldaar leiden. In beide gevallen kan hierdoor een fijnafstelling worden bereikt zodanig dat de reflectie in de lichte banen en in de lichte zone, gemeten 5 per oppervlakte-eenheid, overeenkomstig de uitvinding op ten minste een vergelijkbaar niveau ligt.

Om het verschil in reflectie tussen de lichte banen en de lichte zones van de code te reduceren heeft een verdere bijzondere uitvoeringsvorm van de optisch herkenbare code volgens de uitvinding als kenmerk dat althans een deel van de donkere banen een 10 breedte hebben die grenst aan een onderwaarde binnen daarvoor geldende toleranties.

De betekenis van een element van de code, dat wil zeggen een combinatie van een lichte en aangrenzende donkere baan, schuilt in de breedte van de donkere baan. Deze dient daarom binnen strenge grenzen te liggen maar kent in de praktijk niettemin een zekere tolerantie. Bij voorkeur wordt conform de uitvinding daarbij een breedte gekozen in het 15 onderste deel van dit tolerantiegebied zodat de donkere baan zo smal mogelijk en de bijbehorende lichte baan zo breed mogelijk is.

De uitvinding zal navolgend nader worden toegelicht aan de hand van een aantal uitvoeringsvoorbeelden en een bijbehorende tekening. In de tekening toont: figuur 1 een uitvoeringsvoorbeeld van een conventionele optisch herkenbare 20 code; figuur 2 een reflectieprofiel van de code van figuur 1; figuur 3 een eerste uitvoeringsvoorbeeld van een optisch herkenbare code overeenkomstig de uitvinding; figuur 4 een reflectieprofiel van de code van figuur 3; 25 figuur 5 een tweede uitvoeringsvoorbeeld van een optisch herkenbare code overeenkomstig de uitvinding; en figuur 6 een reflectieprofiel van de code van figuur 5.

De figuren zijn overigens schematisch en niet op schaal getekend. Met name zijn terwille van de duidelijkheid sommige dimensies in meer of mindere mate overdreven -7- weergeven. Overeenkomstige delen zijn in de figuren zoveel mogelijk met eenzelfde verwijzingscijfer aangeduid.

Figuur 1 toont een conventionele optisch herkenbare code, ook wel aangeduid als barcode of streepjescode, zoals die op uitgebreide schaal wordt toegepast ter 5 identificatie en automatische herkenning van artikelen en producten. Een dergelijke markering is een niet meer weg te denken middel in magazijnen, winkels, distributiecentra en in veel logistieke trajecten voor automatische herkenning en verwerking van productgegevens. Hoewel dergelijke codes in de praktijk in verschillende uitvoeringen worden gebruikt die bijvoorbeeld van elkaar kunnen 10 verschillen qua maten en het aantal code-elementen (streepjes), komen dergelijke codes in grote lijnen met elkaar overeen. Steeds gaat het om een serie donkere banen 11, de strepen, die door lichte banen 12, de spaties, worden afgewisseld en tezamen een codesymbool vormt. Aan weerszijden van het codesymbool bevindt zich gewoonlijk een lichte zone 13,14 van voorafbepaalde breedte. Door de breedteverhouding van spaties en 15 strepen in de code te variëren kan aldus een alfanumerieke code worden afgebeeld die zich met behulp van speciale optische scanapparatuur elektronisch laat lezen en decoderen. Iedere spatie-streep combinatie vormt daarbij een element van de code en representeert een alfanumeriek karakter. In de figuur en ook gebruikelijk is de volledige alfanumerieke code die aldus door het symbool wordt gerepresenteerd onderaan het 20 symbool afgebeeld. Het eerste karakter van deze code geeft daarbij tevens het begin van de eerste lichte zone 13 aan, terwijl het einde van de tweede lichte zone 14 door een speciaal karakter ‘>’ wordt gemarkeerd, dat niet tot de eigenlijke code behoort.

De meest algemene codes zijn hier te lande het zogenaamde EAN8 en EAN13 symbool, met respectievelijk 8 en 13 codestrepen, die door een overkoepelende organisatie 25 worden uitgegeven en beheerd. De voorgeschreven nominale maten van deze beide codes bedragen 26,73 bij 21,31 respectievelijk 37,29 bij 25,93 centimeter, waarbij vergrotingen tot 200% en verkleiningen tot 80% zijn toegelaten. De betrouwbare elektronische herkenbaarheid van deze codes heeft geleid tot hun grote populariteit in tal van in meer of mindere mate gecomputeriseerde registratiesystemen. Voor het lezen van 1 ·· ·. 4- ·.

-8- dergelijke code’s is speciale scanapparatuur verkrijgbaar. Daarmee worden één of meer lichtbundels gelijktijdig op het codesymbool gericht en de reflectie daarvan door middel van daartoe voorziene lichtsensoren gemeten. Uit het reflectieprofiel dat aldus wordt verkregen kan de code worden achterhaald en gedecodeerd. Door in de code een 5 controlegetal toe te passen dat langs rekenkundige weg uit de overige tekens kan worden bepaald, is een controle op een correcte herkenning mogelijk. Dit tezamen met een zekere redundantie door de afmetingen van het symbool leidt in de praktijk tot een bijzondere betrouwbare codering en herkenning van producten en artikelen. De code kan daarbij rechtstreeks op het product of diens verpakking zijn aangebracht dan wel op 10 een (zelfklevend) papieren etiket zijn afgebeeld en daarmee op het product of een verpakking daarvan worden gehecht.

Van groot belang is de kwaliteit van het afgebeelde codesymbool. Deze kwaliteit wordt overeenkomstig algemeen gehanteerde maatstaven beoordeeld op basis van een vijftal factoren die ieder een waardering kennen op een schaal lopend van F, die een slechte 15 leesbaarheid of zelfs onleesbaarheid van de code indiceert, tot A voor een perfect scanbare code. Bij veel toepassingen en met name bij nieuwe toepassingsgebieden in winkels en supermarkten waarbij wordt gedacht aan onbemande kassa’s en de klant zelf een de aangekochte producten dient te scannen, is een onberispelijke leesbaarheid van de code van doorslaggevend belang voor het welslagen van het project. Wonderlijk 20 genoeg blijkt etikettering met codes op de producten daarbij niet of nauwelijks enig probleem en kan vrijwel zonder uitzondering, mits afgebeeld op een papieren drager, een perfect scanbare code worden gegarandeerd, doch waar het gaat om rechtstreekse codering op kunststof verpakkingen van producten lukt het, gebruikmakend van bekende codesymbolen van nominaal en kleiner formaat, niet om een vergelijkbaar 25 resultaat af te leveren. Het gaat hierbij bijvoorbeeld om een bedrukking op kunststof folies van polypropyleen, polyethyleen, polyvinylchloride en andere gewoonlijk geëxtrudeerde folies als drager, welke materialen op grote schaal voor verpakkingen van losse artikelen en bulkgoederen worden toegepast. Gewoonlijk is bij dergelijke dragers een C-waardering het hoogst haalbare met uitschieters naar B.

-9-

De uitvinders hebben ingezien dat dit, in vergelijking met papier, slechtere resultaat vermoedelijk moet worden geweten aan een verschil in reflectiewaarde tussen de lichte zones 13,14 en de lichte banen 12 in het codesymbool. Figuur 2 geeft schematisch een voorstelling van een reflectieprofiel van de bekende, conventionele code van figuur 1, 5 rechtstreeks aangebracht op een kunststof folie als drager. Dit profiel weerspiegelt het scangedrag van een optische scanner zoals die voor de herkenning van de code zal worden gebruikt en is een afbeelding van de reflectie van licht met een gedefinieerde golflengte die door de scanner wordt waargenomen als het codesymbool wordt afgetast. Overigens zij opgemerkt dat waar in de onderhavige octrooiaanvrage wordt gesproken 10 van reflectie, tenzij uitdrukkelijk anders is aangegeven, steeds specifiek wordt gedoeld op reflectie per oppervlakte-eenheid bij deze golflengte omdat slechts deze voor de herkenbaarheid van het symbool werkelijk relevant is. Op de verticale as van figuur 2 wordt de mate van reflectie getoond in een schaal van 0-100% en op de horizontale as de lineaire positie van de lichtbron ten opzichte van de afdruk. De gebieden met hoge 15 reflectie zijn de spaties 12 en de gebieden met een lage reflectie de strepen 11, waarbij de gebieden met een hoge reflectie geheel links en rechts de lichte zones 13 respectievelijk 14 zijn.

Wat opvalt is dat, hoewel de lichte zones 13,14 in het codesymbool eenzelfde inkleuring kennen als de lichte banen 12, de reflectie daarvan niettemin belangrijk hoger 20 uitvalt. In de figuur is dat aangegeven met de waarden R1 en R2 voor respectievelijk de lichte banen 12 en de lichte zones 13,14. In de praktijk ligt R1 typisch op een niveau van 50-70% terwijl de reflectiewaarde R2 van de lichte zones 13,14 typisch 70-90% bedraagt. Vermoed wordt dat dit een gevolg is van interne reflectie en verstrooiing van de invallende straling in en aan de kunststof folie waardoor een deel daarvan over een 25 relatief geringe hoek wordt teruggekaatst. Met name bij de relatief nauwe lichte banen 12 zal dit vlakke licht gemakkelijk in de aangrenzende donkere banen 11 terecht kunnen komen en daardoor worden geabsorbeerd, terwijl dit bij de aanmerkelijk bredere en slechts aan één zijde door een donkere baan begrensde lichte zones minder het geval zal zijn. Papier kent daarentegen een geheel andere (oppervlakte)structuur die invallend 30 licht voornamelijk zal verstrooien en niet of nauwelijks absorberen, zodat daarbij het -10- hiervoor geschetste mechanisme niet of nauwelijks speelt. Ook een meer of minder uitvloeien van de donkere drukinkt van de donkere banen op de gladde drager zou verantwoordelijk kunnen zijn voor het hier gesignaleerde verschil in reflectie. Deze aspecten doen zich met name gevoelen bij codes met nominale of kleinere afmetingen.

5 Omdat althans veel van de in het veld gebruikte scanapparatuur juist die lichte zones gebruikt om zichzelf in te stellen en te kalibreren, ‘verwacht’ de scanner bij de lichte banen 12 een helderder, dat wil zeggen meer reflectieve, achtergrond dan kan worden waargemaakt.

In figuur 3 is schematisch een code volgens een uitvoeringsvorm van de uitvinding 10 weergegeven. Het gaat hierbij om een codesymbool dat rechtstreeks is gedrukt op een ingekleurde kunststof folie 10. Deze folie is althans aan zijn toplaag door en door gekleurd in een kleurtint die de relevante straling reflecteert en biedt aldus een geschikte achtergrond voor de code. Om de reflectie van de lichte zones 13,14 te verzwakken is ter plaatse een patroon of raster 15 aangebracht van een minder reflectieve of zelfs 15 absorberende kleurtint. Dit is in de figuur aangegeven met de kruislings gearceerde gebieden. De dichtheid en kleur van dit patroon wordt nauwkeurig afgestemd op de gewenste mate van verzwakking opdat de reflectie van de lichte zones 13,14 uiteindelijk van eenzelfde, althans vergelijkbaar, niveau komt als de mate R1 van reflectie van de lichte banen 12. Figuur 4 geeft schematisch het aldus bereikte reflectieprofiel van de 20 code, waarin een en ander tot uitdrukking komt. Proeven hebben uitgewezen dat aldus, net als op papier, codesymbolen van een hoge kwaliteit kunnen worden afgebeeld die volgens de hiervoor aangegeven kwalificatieschaal een A scoren. In plaats van een raster of ander patroon 15 kunnen de stille zones 13,14 ook worden bedrukt in een afwijkende kleurtint die meer absorbeert om tot een vergelijkbaar resultaat te komen. 1 1 :

In die gevallen waarbij voor een gewenste verzwakking van de reflectie van de lichte zone een raster of patroon noodzakelijk is dat dusdanig fijn dient te zijn dat het met de toegepaste druktechniek niet of nauwelijks kan worden afgebeeld of tot een onrustige en weinig gedefinieerde reflectie leidt, kan in plaats daarvan de toevlucht worden genomen tot een dichter raster in een voor de relevante straling in hoofdzaak translucente inkt -11- waarin een absorberend pigment is gemengd. Door aanpassing van de mengverhouding kan ook aldus een fijnafstemming tussen de reflectie van de lichte zones en die van de lichte banen worden bereikt. De translucente inkt fungeert daarbij voornamelijk als drager en heeft, vanwege het translucente karakter daarvan, verder niet of nauwelijks 5 invloed op het reflectieprofiel.

Door aldus een verzwakking van de reflectie van de lichte zones 13,14 te bewerken, kan de reflectie daarvan in de richting van die van de lichte banen worden gestuurd of zelfs op nagenoeg hetzelfde niveau worden gebracht, zodat de uiteindelijk voor de herkenning van de code gebruikte scan-apparatuur zichzelf correct kalibreert en het 10 symbool foutloos leest.

Een tweede uitvoeringsvoorbeeld van een optisch herkenbare code volgens de uitvinding is in figuur 5 getoond. Het gaat hierbij om een code gedrukt op een transparante kunststof folie 10 als drager. Een dergelijke folie is in het algemeen ongeschikt als achtergrond voor een codesymbool omdat het licht van een scanner 15 daardoor slechts zeer beperkt zal worden gereflecteerd en de mate van reflectie in belangrijke mate zal worden beïnvloed door de van buitenaf zichtbare inhoud van een daaruit vervaardigde verpakking. Om die reden is ter plaatse van de code eerst een opaak vlak 16 in een reflectieve kleurtint afgebeeld dat een adequate ondergrond biedt. Overeenkomstig de uitvinding is in dit geval ter plaatse van de code bovendien een 20 tweede vlak 17 aangebracht in eenzelfde of andere reflectieve kleurtint dat zich uitstrekt over de lichte banen van de code maar de lichte zones vrijlaat. Dit tweede vlak versterkt de reflectie van de achtergrond ter plaatse zodat de reflectie van de lichte banen sterker wordt. De reflectie van de lichte zones blijft ongewijzigd. In het bijzonder wordt de dichtheid en/of kleurstelling van beide vlakken 16,17 daarbij zodanig op elkaar 25 afgestemd dat de reflectie van de lichte banen de reflectiewaarde R2 van de lichte zones bereikt, althans benadert. Het optische resultaat is in figuur 6 in de vorm van een reflectieprofiel van een aldus aangepaste code weergegeven. Ook in dit geval hebben de lichte zones en lichte banen ten minste een vergelijkbare reflectie per eenheid van oppervlakte zodat de voor de herkenning van de code toegepaste scanapparatuur zich 1 o :: j 4 5 5 -12- correct zal instellen. Proeven hebben uitgewezen dat ook langs deze weg een uitmuntende leesbaarheid van de code op flexibele, kunststof dragers kan worden gegarandeerd. Een vergelijkbaar resultaat kan, uitgaande van eenzelfde kleurtint, overigens ook worden bereikt door anderszins de bedrukking ter plaatse van de lichte 5 banen 12 dichter uit te voeren dan ter plaatse van de lichte zones 13,14, Zo kan bijvoorbeeld ter plaats van de lichte banen 12 een volvlaksbedrukking worden toegepast, terwijl ter plaatse van de lichte zones 13,14 slechts een raster wordt aangebracht.

Bij voorkeur wordt voor iedere donkere baan 11 van de code een maximale 10 streepverbredingscompensatie (bar width reduction) toegepast opdat de donkere banen binnen de daarvoor voorgeschreven toleranties een minimale breedte kennen. Dit is een voorziening die gewoonlijk op de gebruikte drukapparatuur voorhanden is. Hierdoor zal de bijbehorende spatie zo breed mogelijk zijn, zodat een verzwakking van de reflectie daarin tot een minimum kan worden beperkt. Indien en/of voorzover een dergelijke 15 correctie nog niet toereikend is kunnen de overige hiervoor aangegeven en eventueel andere aanpassingen binnen het kader van de uitvinding worden toegepast.

Hoewel de uitvinding hiervoor aan de hand van louter een aantal uitvoeringsvoorbeelden nader werd toegelicht, moge het duidelijk zijn dat de uitvinding geenszins tot de gegeven voorbeelden is beperkt. Integendeel zijn voor een gemiddelde 20 vakman nog vele variaties en verschijningsvormen mogelijk zonder buiten het kader van de uitvinding te geraken. Zo kunnen bijvoorbeeld de individuele maatregelen die in de uitvoeringsvoorbeelden overeenkomstig de uitvinding werden getroffen om de leesbaarheid en kwaliteit van een optisch herkenbare code te verbeteren ook onderling worden gecombineerd en uitgewisseld om een optimaal resultaat te bereiken. 1 /

In het algemeen kan dankzij de uitvinding het drukresultaat van een optisch herkenbare code op een flexibele kunststof houdende drager, in het bijzonder een kunststof folie, op een vergelijkbaar niveau worden gebracht als op papier, wat de weg opent naar tal van -13- meer kritische toepassingen op het gebied van automatische herkenning van producten en artikelen.

? ,^:1455

Claims (10)

1. Optisch herkenbare code op een flexibele drager welke althans in hoofdzaak een kunststof folie omvat, waarbij de code een serie door lichte banen afgewisselde donkere banen omvat, bestemd om door één of meer stralingsbundels te worden afgetast, welke 5 serie aan althans één der beide uiteinden grenst aan een lichte zone met het kenmerk dat ten minste één bedrukking is aangebracht die een reflectie van de lichte zone en een reflectie van de lichte banen, althans met betrekking tot de bundelstraling, naar elkaar toe brengt.

2. Optisch herkenbare code volgens conclusie 1 met het kenmerk dat de lichte zone 10 is voorzien van een bedrukking om de genoemde reflectie aldaar te verzwakken.

3. Optisch herkenbare code volgens conclusie 2 met het kenmerk dat de lichte zone en de lichte banen van de code een uniforme achtergrond kennen en dat ter plaatse van de lichte zone daarop een reflectie-onderdrukkende bedrukking is aangebracht.

4. Optisch herkenbare code volgens conclusie 3 met het kenmerk dat de lichte zone is bedrukt met een van de lichte banen afwijkende kleurtint die een geringere reflectie kent ten aanzien van de bundelstraling.

5. Optisch herkenbare code volgens conclusie 4 met het kenmerk dat de bedrukking een raster of ander patroon omvat in de genoemde kleurtint.

6. Optische herkenbare code volgens conclusie 4 met het kenmerk dat de genoemde kleurtint over althans nagenoeg de gehele lichte zone dekkend is aangebracht. 1 Optisch herkenbare code volgens conclusie 4, 5 of 6 met het kenmerk dat de genoemde kleurtint uitgaat van een pigment dat is gemengd in een translucente drukinkt van een kleurtint die althans in hoofdzaak overeenstemt met een kleurtint van de 25 bundelstraling. -15-

8. Optisch herkenbare code volgens een of meer der voorafgaande conclusies met het kenmerk dat ter plaatse van de lichte banen een bedrukking is aangebracht om de reflectie aldaar te versterken.

9. Optisch herkenbare code volgens conclusie 8 met het kenmerk dat de drager 5 althans ter plaatse van de code is bedrukt met een doorlopend, vlak van een voor de bundelstraling reflecterende kleurtint, om voor de code een achtergrond te scheppen, en dat de genoemde achtergrond ter plaatse van de lichte banen dichter is bedrukt dan ter plaatse van de lichte zone.

10. Optische herkenbare code volgens conclusie 9 met het kenmerk dat het vlak is 10 bedekt met ten minste een verder vlak van een voor de bundelstraling reflecterende kleurtint dat de lichte zone vrijlaat maar zich over de lichte banen van de code uitstrekt.

11. Optisch herkenbare code volgens één of meer der voorgaande conclusies met het kenmerk dat althans een deel van de donkere banen een breedte hebben die grenst aan een onderwaarde binnen daarvoor geldende toleranties. i ^ 4 'j 4 5 5