NL1004050C2

NL1004050C2 - Inrichtingen en werkwijzen voor kanaal-codering en kanaal-decodering van digitale data.

Info

Publication number: NL1004050C2
Application number: NL1004050A
Authority: NL
Inventors: Jung-Wan Ko
Original assignee: Samsung Electronics Co Ltd
Priority date: 1995-09-18
Filing date: 1996-09-17
Publication date: 1999-05-10
Also published as: US5748119A; JP2939185B2; GB2305582A; KR970017430A; DE19637469A1; NL1004050A1; CN1152217A; KR0165441B1; GB9619496D0; CN1112772C; GB2305582B; JPH09181609A

Description

Titel: Inrichtingen en werkwijzen voor kanaal-codering en kanaal-decodering van digitale data.

Achtergrond van de uitvinding

De uitvinding heeft betrekking op kanaal-coderings- en kanaal-decoderingsinrichtingen en werkwijzen, en meer in het 5 bijzonder op vereenvoudigde inrichtingen en werkwijzen voor kanaal- codering en kanaal-decodering van digitale data, waarin is voldaan aan vooraf bepaalde codébeperkingen en waarin de efficiency van een acht-veertien modulatie (EFM) code is verhoogd.

10 Kanaal-codering van digitale data is een techniek om beperkingen te overwinnen die inherent zijn aan een kanaal- of een registratiemedium en de robuustheid van een stelsel te laten toenemen. In het bijzonder in een optische registratie-inrichting, beïnvloedt de kanaalcodering zelf de registratie-15 dichtheid, daar het minimum aantal van lopende nullen in een kanaalcode een directe invloed heeft op de grootte van de putten.

De meest bekende kanaal-code is de looplengte-begrensde (RLL) code die een beperking heeft ten aanzien van het minimum 20 aantal en het maximum aantal opeenvolgende nullen tussen twee enen in een code-opeenvolging. Het aantal opeenvolgende nullen wordt aangeduid met de term looplengte.

RLL codes worden gekarakteriseerd door parameters, bijvoorbeeld (d, k) of (d, k, m, n), waarbij d een minimum 25 looplengte aangeeft, k een maximum looplengte aangeeft, m het aantal data bits aangeeft dat een ingang is naar een codeer-orgaan, en n het aantal bits aangeeft van een codewoord dat een uitgang is uit het codeerorgaan. Hierbij is d een factor die een minimumlengte van een put bepaalt voor het registreren 30 van data in een optisch registratiemedium, en aan grotere d-waarden worden de voorkeur gegeven. Wanneer d echter toeneemt met een gegeven n, neemt het aantal beschikbare codewoorden 1004050 2 af, hetgeen leidt tot een afname in m. Als gevolg neemt de waarde van m/n die de efficiency van een codeerorgaan bepaalt, af, en reduceert daardoor de snelheid van het codeerorgaan.

Een EFM code (2, 10, 8, 17) wordt gebruikt voor een 5 compact disc. Om de code voort te brengen worden 256 14-bit codewoorden gekozen die voldoen aan de beperkingen van d=2 en k=iO. Om te voldoen aan de looplengtebeperkingen, bij aaneenschakeling, worden 3-samenvoegingsbits ingebracht tussen de codewoorden.

10 Wanneer voldaan is aan de d en k beperkingen, worden de samenvoegingsbits ingebracht om een digitale somvariantie (DSV) te reduceren, zodat de variatie van een gelijkstroom-waarde afneemt en geregistreerde signalen betrouwbaar worden gereproduceerd.

15 Door k wordt een schakeling met fase-terugkoppeling beïnvloed die klokinformatie, die is vervat in een signaal gedurende het terugspelen, extraheert. De voorkeur wordt gegeven aan kleinere k-waarden. Een afname in k verlaagt echter de efficiency van een code. Daar k minder invloed heeft 20 op de karakteristiek van een code dan d, heeft een kleine toename of afname van k geen significante invloed op de karakteristiek van de code. Voorts zal, wanneer k voldoende is, de efficiency van de code toenemen met k.

De code-efficiency beïnvloedt op significante wijze de 25 efficiency van een registratiemedium. Daar de kanaalcodering zelf redundantie doet toenemen, neemt de efficiency van het registratiemedium toe evenredig met de code-efficiency.

Aangezien de EFM code drie samenvoegingsbits heeft, is de code-efficiency 8/17, hetgeen kleiner is dan die van een EFM-30 plus code of een acht-vijftien code. Derhalve hebben recent ontwikkelde optische registratie-inrichtingen codes met een hogere code-efficiency van 8/16 of 8/15 in plaats van de EFM code. Om echter dergelijke codes te implementeren, is een andere coderingstabel die verschilt van een coderingstabel 35 voor een compact disc en meer complexe ketens, vereist. Derhalve kunnen deze niet worden gebruikt in bestaande registratie-inrichtingen. Verder moet een onderling verwissel- 1004050 3 bare inrichting die in staat is tot het terugspelen van een gewone compact disc ook worden voorzien van een extra decodeerorgaan.

5 Samenvatting van de uitvinding

Om de bovengenoemde problemen te overwinnen is het een doel van de onderhavige uitvinding om te voorzien in kanaal-coderings- en kanaaldecoderingswerkwijzen die gebruik maken van een EFM code met een gereduceerd aantal samenvoegingsbits, 10 de compatibiliteit van een decodeerorgaan voor een conventionele EFM code behouden, en de code efficiency doen toenemen.

Dit is een ander doel van de onderhavige uitvinding om te voorzien in inrichtingen voor het coderen en decoderen van een 15 zeer efficiënte code, door gebruikmaking van een eenvoudige keten.

Om het bovenstaande eerste doel te bereiken, is voorzien in een werkwijze voor het kanaal-coderen van digitale data in een (d, k, m, n) code waarbij d een minimum looplengte 20 aangeeft, k een maximum looplengte aangeeft, m het bitaantal van een ingangswoord aangeeft, en n het bitaantal van een codewoord aangeeft, waarbij de werkwijze de volgende stappen omvat: (a) het coderen van een ontvangen m-bit ingangswoord in een kanaalcode met meer dan m maar minder dan n bits, door 25 gebruikmaking van een vooraf bepaalde coderingstabel (b) het koppelen van twee opeenvolgende kanaalcodes door het toevoegen van (d-l)-bit- samenvoegingsbits om een n-bit codewoord te verkrijgen; (c) het toewijzen van de (n-d)e bit van de eerste kanaalcode van de opeenvolgende kanaalcodes en de (d+l)ste bit 30 van de tweede kanaalcode als identificerende bits; en (d) het instellen van de kanaalcodes en de samenvoegingsbits afhankelijk van de d en k beperkingen; waarbij samenvoegingsbits en de laatste bit van de eerste kanaalcode en de eerste bit van de tweede kanaalcode worden omgezet wanneer de d beperking 35 wordt geschonden, en de identificerende bits en de samenvoegingsbits worden omgezet wanneer de k beperking wordt geschonden.

1004050 4

Ook is er voorzien in een werkwijze voor kanaal-decodering van digitale data, gecodeerd door de (d, k, m, n) code waarbij d een minimum looplengte aangeeft, k een maximum looplengte aangeeft, m het bitaantal van een ingangswoord 5 aangeeft, en n het bitaantal van een codewoord aangeeft, waarbij de werkwijze de volgende stappen omvat: (a) het ontvangen van een n-bit codewoord; (b) het bepalen van de toestanden van een (d-l)-bit- samenvoegingsbit, die wordt toegevoegd om twee opeenvolgende kanaalcodes in het codewoord 10 dat wordt ontvangen in stap (a) aaneen te koppelen en het identificeren van bits die de (n-d)e bit zijn van de eerste kanaalcode van de twee opeenvolgende kanaalcodes en de (d+l)ste bit van de tweede kanaalcode, en het omzetten van de identificerende bits en de laatste bit van de eerste kanaal-15 code en de eerste bit van de tweede kanaalcode afhankelijk van de validiteit van de d en k beperkingen; en (c) het separeren van de samenvoegingsbit uit het codewoord dat wordt omgezet in stap (b), en het decoderen van het codewoord in oorspronkelijke m-bit data door gebruikmaking van een vooraf bepaalde 20 decoderingstabel.

Om het bovengenoemde tweede doel te bereiken, is voorzien in een inrichting voor kanaalcodering van digitale data door een (d, k, m, n) code waarbij d een minimum looplengte aangeeft, k een maximum looplengte aangeeft, m het bitaantal van 25 een ingangswoord aangeeft, en n het bitaantal van een codewoord aangeeft, waarbij de inrichting omvat: een reëel codeerorgaan voor het coderen van een m-bit ingangswoord in een (n-d+l)-bit kanaalcode door gebruikmaking van een vooraf bepaalde coderingstabel; eerste vergrendelingsorganen voor het 30 vergrendelen van de stroomkanaalcode-uitgang uit het reële codeerorgaan; tweede vergrendelingsorganen voor het vergrendelen van een n-bit codewoord dat de uitgang is van het eerste vergrendelingsorgaan verlengd met een (d-l)-bit samenvoegingsbit; eerste detectieorganen voor het detecteren van een 35 schending van de k beperking door het bepalen van de looplengte van nullen in de kanaalcodeuitgang uit het reële codeerorgaan; tweede detectieorganen voor het detecteren van 1 0 0 4 0 5 0 5 een schending van een d beperking uit de uitgangen van de eerste en tweede vergrendelingsorganen; en organen voor het omzetten van de uitgangen van de eerste en tweede vergrendel ingsorganen en de samenvoegingsbit afhankelijk van de 5 uitgangen van de eerste en tweede detectieorganen.

Ook is voorzien in een inrichting voor kanaaldecodering van digitale data die zijn gecodeerd door een (d, k, m, n) code waarbij d een minimum looplengte aangeeft, k een maximum looplengte aangeeft, m het bitaantal van een ingangswoord 10 aangeeft, en n het bitaantal van een overgedragen codewoord aangeeft, waarbij de inrichting omvat: eerste vergrendelingsorganen voor het opslaan van een n-bit ingangscodewoord; tweede vergrendelingsorganen voor het opslaan van de codewoord-uitgang uit het eerste vergrendelingsorgaan en het 15 separeren van een (d-l)-bit- samenvoegingsbit uit de uitgang van het eerste vergrendelingsorgaan; stuursignaal-opwekkingsorganen voor het bepalen van de toestanden van identificerende bits die de (d+l)ste bit zijn van het eerste vergrendelingsorgaan en de (n-2d+l)ste bit van het tweede 20 vergrendelingsorgaan, en de samenvoegingsbit, om een stuursignaal op te wekken in responsie op de bepaling; organen voor het omzetten van de uitgangen van de eerste en tweede vergrendelingsorganen volgens het stuursignaal; en een reëel decoderingsorgaan voor het decoderen van de omgezette kanaal-25 codeuitgang uit het tweede vergrendelingsorgaan in oorspronkelijke m-bit data door gebruikmaking van een vooraf bepaalde decoderingstabel.

Korte beschrijving van de tekeningen 30 De bovenstaande doeleinden en voordelen van de onder havige uitvinding zullen nu duidelijk worden door het in detail beschrijven van voorkeursuitvoeringsvormen daarvan met verwijzing naar de tekeningen, waarin: fig. 1 een blokschema is van een kanaal-codeerorgaan van 35 digitale data volgens de onderhavige uitvinding; en fig. 2 een blokschema is van een kanaal-decodeerorgaan van digitale data volgens de onderhavige uitvinding.

1 0 0 4 o 5 0 6

Gedetailleerde beschrijving van de uitvinding

Beperkingen en regels die zijn vereist om kanaalcoderings- en kanaaldecoderingswerkwijzen uit te voeren 5 die worden voorgesteld volgens de onderhavige uitvinding zullen nu worden beschreven.

Beperking 1

Laat de eerste van twee codewoorden van (d, k, m, n) die worden aaneengekoppeld Cp zijn, en de volgende Cn. Indien 10 zowel de laatste bit van Cp als de eerste bit van Cn enen zijn en een enkele samenvoegingsbit wordt toegevoegd, kan aan d, die 2 is, niet worden voldaan zelfs indien 0 wordt toegekend als de samenvoegingsbit.

Beperking 2 15 Wanneer het aantal nullen tussen de laatste "l" bit van

Cp en de eerste "1" bit van Cn groter is dan k, moet de samenvoegingsbit een "l" bevatten om aan k te voldoen.

Wanneer aan beide beperkingen 1 en 2 is voldaan, moet de samenvoegingsbit worden bepaald om een DSV waarde te 20 reduceren. Een DSV besturingswerkwijze voor het laten afnemen van de DSV waarde is bekend aan deskundigen. Alvorens te worden geregistreerd in een registratiemedium, worden de signaal-waarden tussen de tijdpunten van 1 en de volgende l in het signaal omgezet in 1 of -1. Een DSV waarde geeft de geaccumu-25 leerde waarden van dit signaal en wordt veranderd door het inbrengen van een additionele bit in het signaal om het signaal te inverteren. De afname van de DSV waarde door dit inbrengen van een 0 of 1 additionele bit afhankelijk van de DSV waarde wordt aangeduid als DSV besturing. Het is bekend 30 dat een 3-bit samenvoegingsbit wordt gebruikt om de DSV

besturing uit te voeren in een conventionele compact disc.

Beperking 3

Om de DSV waarde te besturen moet een "0" of "1" worden toegevoegd in een bedoelde positie zonder enige invloed op een 35 codewaarde of code-efficiency. Wanneer aan de d en k beperkingen is voldaan, ongeacht de waarde van de samenvoegingsbit, worden de samenvoegingsbits gebruikt om de DSV waarde te 1004050 7 besturen. Hoewel de DSV besturing in het algemeen verschillend kan zijn afhankelijk van het type inrichting, is het experimenteel bekend dat een DSV besturing gemiddeld bij elk 2oste codewoord voorkomt dat de DSV waarde stijgt tot 100 of 5 meer. in vele gevallen wordt echter een DSV besturingsbit ingebracht op een vooraf bepaalde positie van elk codewoord.

Om te voldoen aan de bovengenoemde drie beperkingen door het toevoegen van een enkele samenvoegingsbit, wordt gebruik gemaakt van de volgende coderings- en decoderingsregels.

10 Coderingsregels 1. Elke 8-biteenheid van de ingangsdata wordt omgezet in een 14-bit codewoord door gebruikmaking van een EFM coderingstabel.

2. Aannemende dat de voorste van twee opeenvolgende 15 codewoorden Cp is en de volgende Cn is, wordt, wanneer zowel de laatste bit van Cp als de eerste bit van Cn enen zijn, een samenvoegingsbit op 1 gesteld en de laatste bit van Cp en de eerste bit van Cn worden omgezet in nullen.

Dat wil zeggen, indien X een bit aanduidt met een 20 willekeurige waarde en M de samenvoegingsbit aanduidt, de combinatie van twee codewoorden zoals "XXXXXXXXXXXO0M10OXXXXXXXXXXX" wordt omgezet in "XXXXXXXXXXXO00100OXXXXXXXXXXX." 25 3. Indien de looplengte van de combinatie van twee codewoorden Cp en Cn inclusief de samenvoegingsbit, veertien of meer is, wordt de samenvoegingsbit ingesteld op 1 en de twaalfde bit van Cp en de derde bit van Cn worden omgezet in enen. Hierbij wordt de twaalfde bit van Cp en de derde bit van 30 Cn aangeduid als identificerende bits P.

Bijvoorbeeld wordt de combinatie van twee codewoorden "XXXXX100000000M0000000100XXXX" omgezet in "XXX0010000010010010000100XXXX." 35 4. Indien één van de identificerende bits van de twee aaneengekoppelde codewoorden Cp en Cn 0 is en alle bits tussen de identificerende bits ook nullen zijn, wordt een 0 of l 1004050 8 geselecteerd 00000 als de samenvoegingsbit om de DSV te laten afnemen.

Dat wil zeggen, deze regel wordt toegepast op opeenvolgingen in de vorm van 5 "XXXXXXXXXXX100M000XXXXXXXXXXX"

Of "ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ000M001XXXXXXXXXXX.»

Een opeenvolging die is gecodeerd volgens de bovenstaande coderingsregels wordt gedecodeerd volgens de volgende regels. 10 Decoderingsregels 1. Indien een samenvoegingsbit l is en zowel de laatste bit van Cp als de eerste bit van Cn nullen zijn, worden de laatste bit van Cp en de eerste bit van Cn omgezet in enen.

2. Indien de samenvoegingsbit 1 is en beide identifi-15 cerende bits enen zijn, worden de identificerende bits omgezet in nullen.

3. De samenvoegingsbit wordt verwijderd en de andere veertien bits worden gedecodeerd tot de oorspronkelijke data door gebruikmaking van een EFM decoderingstabel.

20 De (2, 13, 8, 15) code die gebruik maakt van de bovenstaande coderings- en decoderingsregels toont de code efficiency van 8/15 en kan de coderingstabel delen met de (2, 10, 8, 17) EFM code.

De coderings- en decoderingsregels zullen nu in meer 25 detail worden beschreven.

wanneer k dertien is, worden codes met negen opeenvolgende nullen, zoals de volgende enen niet gebruikt, zodat aan de k beperking is voldaan wanneer een codewoord dat begint of eindigt met een "0" kan worden gekoppeld.

30 10010000000000 00001000000000 10001000000000 01001000000000 00001000000000 35 00000000001001 00000000001000 00000000010010 1004050 9 00000000010001 00000000010000

Derhalve is in het geval dat de k beperking wordt geschonden, 5 het aantal opeenvolgende nullen in het minst significante bitgedeelte van Cp of het meest significante bitgedeelte van Cn ten minste vijf.

Daar de conventionele EFT4 code een (2, 10, 8, 17) code is, moet k tien of hoger zijn. Een k waarde van 10, 11 of 12 10 is echter niet geschikt bij het in acht nemen van de DSV besturing daar dit verwarrend is of identificerende bits dienen om de DSV besturing uit te voeren of een schending van k aangeven. Dat wil zeggen, wanneer gekoppelde opeenvolgingen van het volgende type zijn: 15

ΧΧΧ00100000000M0010oxxxxxxxxx ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ00100M0000000010oxxx XXX00100000000MO001ooxxxxxxxx XXXXXXXX001000M00000000100XXX 20 XXX00100000000M0000100XXXXXXX

XXXXXXX0010000M00000000100XXX

XXXXO010000000M0001ooxxxxxxxx XXXXXXXXOO10ΟΟΜΟ0000001ooxxxx XXXX0010000000M0000100XXXXXXX 25 XXXXXXX0010000M0000000100XXXX

XXXXXO01O000O0M00001ooxxxxxxx XXXXXXXOO10000M0000001ooxxxxx kan één van de identificerende bits niet worden omgezet in een 30 "1". Derhalve zal, nadat de andere identificerende bit is omgezet, de gekoppelde opeenvolging de vorm van ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΟ01001oooxxxxxxxxxxx of 35 ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΟΟ010010oxxxxxxxxxxx.

1004050 10

Als gevolg kunnen de identificerende en samenvoegingsbits voor het aangeven van een schending van k niet worden gedifferentieerd van die voor het besturen van de DSV waarde.

Indien k wordt veranderd in dertien om dit probleem op te 5 lossen, heeft de toeneming van k geen invloed op de karakteristiek van de code, zoals hiervoor beschreven.

Indien k dertien is, kunnen de identificerende bits van Cp en Cn steeds worden omgezet in enen wanneer de k beperking wordt geschonden. Dat wil zeggen, in alle aaneengekoppelde 10 opeenvolgingen waarbij de k beperking wordt geschonden, zijn ten minste de laatste vijf Cp en de eerste vijf Cn nullen. Wanneer derhalve de twaalfde bit van Cp en de derde bit van Cn worden omgezet in enen, is voldaan aan de d beperking.

Verder moet, om te voldoen aan de beperking van d=2, 15 indien een van beide van de laatste twee bits van Cp een 1 is, de twaalfde bit van Cp 0 zijn; en indien een van beide van de eerste twee bits van Cn een l is, moet de derde bit van Cn een 0 zijn.

Derhalve wordt de samenvoegingsbit ingesteld op 1 indien 20 de d of k beperking wordt geschonden. Bovendien worden de twaalfde bit van Cp en de derde bit van Cn omgezet in enen wanneer k wordt geschonden en de laatste bit van Cp en de eerste bit van Cn worden omgezet in nullen wanneer d wordt geschonden. Wanneer derhalve de samenvoegingsbit 1 is, kan 25 worden bepaald welke beperking werd geschonden door te bepalen of de twaalfde bit van Cp en de derde bit van Cn enen zijn of de laatste bit van Cp en de eerste bit van Cn enen zijn.

In deze twee gevallen, waarbij de k of d beperking wordt geschonden, kan de decodeerinrichting de EFM decoderingstabel 30 gebruiken om het codewoord te decoderen indien dit omgezette bits volgens de bovenbeschreven decoderingsregels terugkrijgt alvorens te decoderen.

Om de DSV waarde te besturen, moet de samenvoegingsbit worden omgezet in 1 of 0 afhankelijk van de DSV waarde.

35 Wanneer de samenvoegingsbit l is moet deze worden onderscheiden van die voor het voldoen aan de d en k beperkingen.

De decodeerinrichting bepaalt dat de samenvoegingsbit wordt 1004050 11 ingesteld op 1 voor DSV besturing wanneer, hetzij de twaalfde bit van Cp, hetzij de derde bit van Cn een l is.

Dientengevolge bepaalt, wanneer de samenvoegingsbit 1 is, de decodeerinrichting welke bit moet worden omgezet op basis van 5 de twaalfde bit van Cp en de derde bit van Cn. Dit verklaart waarom de twaalfde bit van Cp en de derde bit van Cn wordt aangeduid als identificerende bits.

Bovendien kan, wanneer aan k is voldaan en er meer dan vijf nullen zijn op beide zijden van de samenvoegingsbit, 10 bijvoorbeeld, XXXXXXXXXO0000M0000oxxxxxxxxx, een additionele DSV besturing worden uitgevoerd door het omzetten van de samenvoegingsbit, de twaalfde bit van Cp en de derde bit van Cn in enen, of deze volgens de DSV als nullen te 15 laten.

Deze soorten omzettingen zijn slechts mogelijk wanneer de twaalfde bit van Cp en de derde bit van Cn de d en k beperkingen niet schenden. In het bijzonder is, wanneer ze alle zijn omgezet in enen, het resultaat hetzelfde als dat van een 20 codeomzetting met een schending van de k beperking. Derhalve bestaat er geen behoefte aan een additionele keten of aan een verandering van de decoderingsregels om de omgezette bits terug te krijgen.

Nu in dit geval een looplengte van elf of groter wordt 25 verdeeld in kortere looplengten van ongeveer vier, wordt de golfvorm van een signaal stabieler.

Wanneer een DSV besturing niet wordt uitgevoerd, kunnen coderingsparameters worden veranderd in (2, 11, 8, 15) door het modificeren van de coderings- en decoderingsregels als 30 volgt.

Coderingsregels zonder besturing 1. Iedere 8-biteenheid van ingangsdata wordt omgezet in een 14-bit codewoord door gebruikmaking van een EFM coderings-tabel.

35 2. Aannemende dat de voorste van twee opeenvolgende codewoorden Cp is en de volgende Cn is, wordt, wanneer zowel de laatste bit van Cp als eerste bit van Cn enen zijn, een 1004050 12 samenvoegingsbit ingesteld op l en de laatste bit van Cp en de eerste bit van Cn worden omgezet in nullen.

3. Indien de looplengte van de combinatie van twee codewoorden Cp en Cn inclusief de samenvoegingsbit groter is 5 dan twaalf, wordt de samenvoegingsbit ingesteld op "1" en hetzij de twaalfde bit van Cp, hetzij de derde bit van Cn wordt omgezet in een "l" slechts wanneer deze d niet schendt.

Regels voor het decoderen van een opeenvolging die is gecodeerd door de bovenstaande coderingsregels zijn als volgt.

10 Decoderingsregels zonder besturing l. Indien de samenvoegingsbit een l is, en zowel de laatste bit van Cp als de eerste bit van Cn nullen zijn, worden de laatste bit van Cp en de eerste bit van Cn omgezet in enen.

15 2. Indien de samenvoegingsbit l is en ten minste de twaalfde bit van Cp of de derde bit van Cn een 1 is, worden zowel de twaalfde bit van Cp als de derde bit van Cn omgezet in nullen.

3. De samenvoegingsbit wordt verwijderd en de andere 20 veertien bits worden gedecodeerd tot de oorspronkelijke data door gebruikmaking van een EFM decoderingstabel.

De bovenstaande regels worden veranderd wanneer k wordt geschonden. Dat wil zeggen, daar k beperkt is tot elf, indien de looplengte van een aaneengekoppelde opeenvolging twaalf of 25 dertien is, is het mogelijk dat Cp eindigt met "1000" of "100000" of Cn eindigt met "0001" of "00001". Hierbij treden enkele gevallen op wanneer noch de twaalfde bit van Cp noch de derde bit van Cn kunnen worden omgezet in 1.

Hoewel de EFM code voldoet aan de beperking van k=10, 30 wordt k ingesteld op elf om te voorkomen dat een decodeer- inrichting fouten maakt. Dat wil zeggen, wanneer codewoorden aaneengekoppeld zijn zoals "XXX00100000000MO0100XXXXXXXXX" of 35 "XXXXXXXXX00100M00000000100XXX", 1004050 13 maakt de decodeerinrichting de fout om alle identificerende bits in nullen om te zetten. Derhalve wordt k veranderd in elf om dit te voorkomen.

Het is duidelijk, dat wanneer data worden gecodeerd zoals 5 beschreven, het decoderen moet worden uitgevoerd volgens de bovenstaande decoderingsregels. Dat wil zeggen, wanneer er geen behoefte is aan een DSV besturing, kan k worden gereduceerd tot elf. De additionele DSV besturing zoals bovenbeschreven is echter ook in dit geval mogelijk.

10 De coderings- en decoderingswerkwijze volgens de boven staande regels kan worden gebruikt in het geval dat d 2 of meer is en n tweemaal d+1 is of meer evenals in coderings- en decoderingsinrichtingen die de coderingstabel kunnen delen met de EFM codering.

15 Een gegeneraliseerde coderingsregel maakt gebruik van de (n-d)e bit van Cp en de (d+l)ste bit van Cn als identificerende bits. Om te voldoen aan de k beperking, worden de identificerende bits en een bit van een samenvoegingsbit omgezet afhankelijk van de looplengte van een aaneengekoppelde 20 opeenvolging. Om te voldoen aan de d beperking, worden de identificerende bits en de laatste bit van Cp en de eerste bit van Cn omgezet afhankelijk van de looplengte. Derhalve kan een code worden voortgebracht waarin een DSV waarde wordt gestuurd en voldaan is aan de d en k beperkingen.

25 De posities voor de identificerende bits worden verkregen op basis van de d beperking, zodat wanneer k is geschonden te wijten aan d, het instellen van identificerende bits in enen niet de d beperking zal schenden. De (d+l)ste bits vanaf de samenvoegingsbit schenden niet de d beperking wanneer de bits 30 en de samenvoegingsbit worden omgezet in enen. Ook blijft, wanneer de d beperking wordt geschonden, de identificerende bit 0, zelfs wanneer geen van de naburige bits van een identificerende bit 1 is.

k moet steeds groter zijn dan de som van het aantal 35 samenvoegingsbits en de maximum looplengte van een code exclusief de samenvoegingsbit. Daar verder d niet moet worden geschonden wanneer de identificerende bits en een van de 1004050 14 samenvoegingsbits worden omgezet in enen voor DSV besturing, moet k groter zijn dan een getal dat 1 minder is dan uitdrukking 1.

5 2d + MBN + 2d + 2 (1) waarbij de eerste 2d een minimum aantal nullen aangeeft dat niet leidt tot een schending van d in de bits links van de identificerende bit van een voorste codewoord van een aaneen-10 gekoppelde opeenvolging en de bits rechts van de identificerende bit van een volgende codewoord wanneer de identificerende bits enen zijn; MBN het aantal samenvoegingsbits is; en 2d+2 het aantal nullen aanduidt dat niet leidt tot een schending van d in de bits tussen de samenvoegingsbit en de 15 identificerende bits.

in de coderingstabel worden het aantal nullen beginnende met 0 tot de eerste 1 in Cp of Cn, of het aantal nullen vanaf de laatste l van Cp of Cn eindigend met nul, grenslooplengten genoemd of grens- k-beperkingen, en worden aangegeven als kb.

20 kb + MBN + 2d + 1 (2)

Wanneer het resultaat van uitdrukking 2 groter is dan dat van uitdrukking l, moet k groter zijn dan een getal dat één 25 minder is dan het resultaat van uitdrukking 2. Dit is zo omdat uitdrukking 2 een minimum aantal nullen is dat voldoet aan kb en problemen oplost die inherent zijn bij een schending van k zonder d te schenden.

Indien k van de coderingstabel kt is en kt groter is dan 30 het resultaat van uitdrukking 1 of 2, wordt kt k van een uiteindelijke code.

Kortweg moet de k van een code groter zijn dan de grootste van de uitdrukkingen 3, 4 en 5.

1004050 15 (2d + MBN + 2d + 2) - 1 (3) (KB + MBN + 2D + 1) - 1 of (4) 5 kt (5)

Een minimum aantal samenvoegingsbits is een minimum aantal nullen dat een schending van d kan regelen behalve voor "1M1" in de aaneengekoppelde opeenvolging waarbij beide 10 identificerende bits zijn ingesteld op 0, dat wil zeggen d-l.

Een minimum van k, wanneer DSV besturing niet wordt uitgevoerd, wordt bepaald als de grootste van de uitdrukkingen 5, 6 en 7 is.

15 kb + MBN + d (6) 3d + 1 + MBN (7)

In de (2, 13, 8, 15) code als bovenbeschreven, waarbij 20 gebruik wordt gemaakt van de EFM coderingstabel, werd k ingesteld op dertien volgens het resultaat van uitdrukking 2.

Voor een ander voorbeeld, kan een (3, 12, 8, 19) code worden geconstrueerd. In dit geval heeft een samenvoegingsbit twee bits. Wanneer d wordt geschonden, dat wil zeggen, zowel 25 de laatste bit van Cp als de eerste bit van Cn zijn enen, wordt de eerste bit van de samenvoegingsbit ingesteld op 1 en de laatste bit van Cp en de eerste bit van Cn worden omgezet in nullen. Wanneer k wordt geschonden, wordt de eerste bit van de samenvoegingsbit ingesteld op 1 en de vierde bits vanaf de 30 samenvoegingsbit van Cp en Cn respectievelijk worden omgezet in enen.

Deze code is krachtiger in DSV besturing dan die van d=2. Dit is omdat, indien aan d en k wordt voldaan ongeacht de samenvoegingsbit, het geval waarin de samenvoegingsbit wordt 35 ingesteld op 1 voor DSV besturing kan worden onderscheiden van andere gevallen door gebruikmaking van de tweede bit van de 1004050 16 samenvoegingsbit als DSB besturingsvlag. Derhalve kan de DSV waarde veelvuldiger worden gestuurd dan in het geval van d=2.

Decodering wordt uitgevoerd door het wederom verkrijgen van de omgezette bits van een kanaalcode op basis van de 5 samenvoegingsbits en de identificerende bits zoals beschreven in samenhang met de d=2 gevallen.

Een coderingstabel voor d=3, m=8 en n=19 heeft 256x19 bits.

Op gebruikelijke wijze neemt een code-efficiency toe door het toekennen van data informatie aan een kanaalcode en de 10 toestandsovergang eveneens in ogenschouw te nemen daar het aantal beschikbare codes beperkt is. In tegenstelling daarmee is de nieuwe werkwijze volens de onderhavige uitvinding eenvoudig qua principe en structuur en construeert een meer efficiënte code.

15 Nu zullen uitvoeringsvormen van inrichtingen voor het coderen en decoderen van digitale data worden beschreven met verwijzing naar fig. 1 en fig. 2.

In fig. 1 worden ingangsdata omgezet in een 14-bit kanaal codewoord met gebruikmaking van een conventionele EFM 20 coderingstabel 110. De EFM coderingstabel 110 wordt gewoonlijk opgeslagen in een ROM en kan worden aangeduid als een reëel codeerorgaan.

De uitgang van de EFM coderingstabel wordt opgeslagen in een Cn register 120. Na de omzetting van de eerste en derde 25 bits, worden de uitgangen van het Cn register 120 opgeslagen als het voorafgaande codewoord Cp in een Cp register 150. De Cn en Cp registers 120 en 150 bestaan uit D flip-flops.

Hierbij heeft het Cp register 150 een lengte van vijftien bits en slaat een samenvoegingsbit M in de vijftiende bit op.

30 Een looplengte detector 130, die de looplengten van kanaalcodes detecteert die zijn opgevangen in de Cp en Cn registers 120 en 150, detecteert het aantal opeenvolgende nullen in de uitgang van de uitgang van EFM coderingstabel 110, en bepaalt of de beperking van k wordt geschonden. Een 35 algemene teller kan worden gebruikt als looplengte detector 130, die zijn getelde waarde met 1 laat toenemen wanneer een 1004050 17 "O" ingang is en wordt teruggesteld wanneer een "l" ingang is. Dit is bekend aan deskundigen.

Wanneer de k beperking wordt geschonden, geeft de loop-lengte detector 130 als uitgang een "l" aan de OF-poorten 141, 5 145 en 146. Derhalve is in het geval van schending van de k beperking, de uitgang van de OF-poort 141 steeds "1" en ingang naar de vijftiende bit van het Cp register 150. De twaalfde bit van Cp is ingang naar de andere ingang van OF-poort 145 en de derde bit van Cn is ingang naar de andere 10 ingang van OF-poort 146. De uitgangen van de OF-poorten 145 en 146 zijn enen.

Wanneer de d beperking wordt geschonden, zijn de veertiende bit van het Cp register 150 en de eerste bit van het Cn register 120 enen, en derhalve heeft een EN-poort 142 15 als uitgang 1, hetgeen dient als signaal dat de schending van de d beperking aangeeft. Dat wil zeggen, de EN-poort 142 functioneert om de schending van de d beperking te detecteren. De uitgang van de EN-poort 42 is ingang naar de andere ingang van de OF-poort 142 voor de samenvoegingsbit M naar 1. De 20 uitgang van de EN-poort 142 wordt geïnverteerd in een gelijkstroom- wisselstroomomzetter 143 en is ingang naar de EN-poorten 144 en 147 om de laatste bit van de code Cp en de eerste bit van de code Cn om te zetten in nullen.

De uitgang van het Cp register 150 wordt omgezet in een 25 opeenvolging van n-bit codewoorden in een parallel serie- omzetter 160. Het omgezette codewoord is ingang naar een DSV stuurinrichting 170 voor het sturen van een DSV waarde onder de bovengenoemde beperkingen, en uitgang als gecodeerde data.

Fig. 2 geeft een decodeerorgaan volgens de onderhavige 30 uitvinding weer. De werking van het decodeerorgaan zal worden beschreven met verwijzing naar de figuur.

In fig. 2 zijn gecodeerde data ingang naar een serie-parallel omzetter 210. Hierbij wordt, indien data werden gemoduleerd door een geen-terugkeer-naar-nul-geïnverteerde 35 (NRZI) modulatie gedurende registratie, de NRZI data wederom verkregen als oorspronkelijke geen-terugkeer-naar-nul (NZR) 1 o 0 4 0 50 18 data gedurende het terugspelen en zijn vervolgens ingang naar de serie-parallel omzetter 210.

De serie-parallel omzetter 210 zet het seriële codewoord in een 15-biteenheid om in parallelle data. Het parallelle 5 codewoord wordt opgeslagen in een Cn register 220. Vervolgens wordt de uitgang van het Cn register 220 sequentieel omgezet al naar gelang de toestand van een samenvoegingsbit M en is ingang naar een Cp register 240.

Dat wil zeggen, de identificerende bits, die de twaalfde 10 bit van het Cp register 240 en de derde bit van het Cn register 220 zijn, en de samenvoegingsbit dienen om te bepalen welke kanaalbits moeten worden omgezet. Om de bepalingen te interpreteren, zijn de twaalfde bit van het Cp register 240 en derde bit van het Cn register 220 ingang naar een EN-poort 232 15 en een NOP-poort 231. Derhalve heeft de EN-poort 232 een uitgang 1 wanneer deze beide bits enen zijn en de NOF-poort 231 geeft een uitgang 1 wanneer deze beide nullen zijn.

De uitgang van de EN-poort 232 is ingang naar een NEN 234. De laatste bit van het Cp register 240, dat wil 20 zeggen de samenvoegingsbit M is ingang naar de andere ingang van de NEN-poort 234. Wanneer de samenvoegingsbit "l" is en de uitgang van de EN-poort 232 "l" is (dat wil zeggen, wanneer zowel de twaalfde bit van het Cp register 240 als de derde bit van het Cn register 220 enen zijn), heeft de NEN-poort 234 als 25 uitgangen 0.

wanneer de uitgang van de NEN-poort 234 nul is, zetten EN-poorten 236 en 237 de twaalfde bit van het Cp register 240 en de derde bit van het Cn register 220 respectievelijk om in nullen.

30 Wanneer de identificerende bits van de twee ingangscodes

Cp en Cn en de samenvoegingsbit enen zijn, hetgeen aangeeft dat aan de k beperking niet voldaan is gedurende het decoderen, zetten de EN-poorten 232, 236 en 237 en de NEN-poort 234 beide identificerende bits om in nullen.

35 Ondertussen heeft een EN-poort 233 als uitgangen 1 wanneer de samenvoegingsbit "l" is en zowel de twaalfde bit van het Cp register 240 als de derde bit van het Cn register 1 0 0 4 0 50 19 220 nullen zijn. Wanneer de EN-poort 233 als uitgangen 1 heeft, zetten de OF-poorten 235 en 238 de laatste bit van het Cp register 240 en de eerste bit van het Cn register 220, welke nullen zijn, om in enen.

5 De NOF-poort 231, EN-poort en OF-poorten 235 en 238 zetten de laatste bit van het Cp register 240 en de eerste bit van het Cn register 220 om in enen, wanneer de samenvoegings-bit "l" is en de identificerende bits nullen zijn, hetgeen aangeeft dat aan de d beperking niet is voldaan.

10 De uitgang van het Cp register 240 die is omgezet afhankelijk van de toestanden van de twaalfde bit van het Cp register 240 en de derde bit van het Cn register 220, wordt gedecodeerd naar de oorspronkelijke data via een gebruikelijke efm decoderingstabel 250. De EFM decoderingstabel 250 wordt 15 opgeslagen in een ROM en kan worden aangeduid als een reëel decodeerorgaan.

In de onderhavige uitvinding neemt de efficiency van de EFM code die in een compact disc is gebruikt, toe. Met de EFM code, worden coderings- en decoderingsinrichtingen eenvoudiger 20 uitgevoerd dan met een EFM-plus code of een 8-15 code met een code-efficiency die gelijk is aan die van de EFM code. Ook kan de onderhavige uitvinding worden gebruikt in een optische registratie-inrichting, en is compatibel met een gebruikelijke compact disc speler en decodeerorgaan.

25 Daar, zoals in het bovenstaande beschreven, de onder havige uitvinding de coderings- en decoderingstabellen deelt met een EFM code, worden de vereiste ketens gereduceerd bij fabricage van een onderling verwisselbare inrichting die in staat is tot het reproduceren van een compact disc. Verder 30 wordt de code-efficiency verbeterd, hetgeen de onderhavige uitvinding geschikt maakt voor registratie met hoge dichtheid.

1 0 0 4 0 5 o

Claims

1. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data naar een (d, k, m, n) code waarbij d een minimum looplengte aangeeft, k een maximum looplengte aangeeft, m het bitaantal van een ingangswoord aangeeft, en n het bitaantal van een 5 codewoord aangeeft, zodat een ontvangen ingangswoord naar een kanaalcode wordt gecodeerd, door het gebruik van een vooraf bepaalde coderingstabel, met het kenmerk, dat de werkwijze voor kanaal-codering omvat: 10 (a) het coderen van een ontvangen m-bit ingangswoord naar een kanaalcode met meer dan m maar minder dan n bits; (b) het aaneenkoppelen van twee opeenvolgende kanaalcodes door het toevoegen van (d-1)-bit samenvoegingsbits om een n-bit codewoord te verkrijgen; 15 (c) het toekennen van de (n-d)e bit van de eerste kanaalcode van de opeenvolgende kanaalcodes en de (d+l)ste bit van de tweede kanaalcode als identificerende bits; en (d) het instellen van de kanaalcodes en de samenvoegingsbits afhankelijk van d- en k-beperkingen; 20 waarbij de samenvoegingsbits en de laatste bit van de eerste kanaalcode en de eerste bit van de tweede kanaalcode worden omgezet, wanneer de d-beperking is geschonden, en de identificerende bits en samenvoegingsbits worden omgezet, wanneer de k-beperking wordt geschonden.

2. Werkwijze voor karjaal-codering van digitale data volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat stap (d) de volgende stappen omvat: (dl) het bepalen dat de d beperking wordt geschonden, wanneer zowel de laatste bit van de eerste kanaalcode als de 30 eerste bit van de tweede kanaalcode enen zijn,- (d2) het toekennen van een 1 aan een van de samenvoegingsbits en het omzetten van de laatste bit van de eerste kanaalcode en de eerste bit van de tweede kanaalcode in nullen, wanneer wordt bepaald dat de d beperking wordt geschonden in 35 stap (dl);

10. A 0 5 0 (d3) het bepalen dat de k beperking wordt geschonden wanneer de looplengte van een opeenvolging van de twee kanaalcodes die zijn aaneengekoppeld door samenvoegingsbits, boven k ligt; 5 (d4) het toekennen van l aan een van de samenvoegings bits, het omzetten van identificerende bits in enen, wanneer wordt bepaald dat de k beperking wordt geschonden in stap (d3); en (d5) het toekennen van nullen aan alle samenvoegingsbits, 10 wanneer is bepaald dat de d en k beperkingen niet worden geschonden in de stappen (dl) en (d3). 3. werkwijze voor kanaal- codering van digitale data volgens conclusie l, met het kenmerk, dat de d-waarde twee of hoger is.

4. Werkwijze voor kanaal- codering van digitale data volgens conclusie l, met het kenmerk, dat de d-waarde twee is.

5. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 4, met het kenmerk, dat k=ll en m=8, n=15.

6. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens 20 conclusie l, met het kenmerk, dat k gelijk is aan of groter is dan de grootste van de volgende uitdrukkingen (1), (2) en (3), en dat de identificerende bits worden omgezet in enen wanneer de k beperking wordt geschonden in stap (d): 25 (2d + aantal samenvoegingsbits + 2d + 2) - l (l) (kb + aantal samenvoegingsbits + 2d + 1) - 1 (2) kt (3) 30 waarbij kt een maximale looplengte is in een coderings-tabel en kb een grenslooplengte is in de coderingstabel.

7. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de d-waarde twee is.

8. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat k=13, m=8, en n=15. 1004050

9. Werkwijze voor kanaal- codering van digitale data volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat voorts stap (e) wordt uitgevoerd waarbij de samenvoegingsbit wordt gebruikt voor DSV besturing, indien een aaneengekoppelde opeenvolging van het 5 volgende type is: "XXXXXXXXXXXOO0M001XXXXXXXXXX" of " XXXXXXXXXXX10 0M0 0 OXXXXXXXXXXXX" waarbij X een bit van een willekeurige waarde aangeeft en 10 M een samenvoegingsbit is.

10. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat de samenvoegingsbit en de identificerende bits.worden omgezet in nullen om een DSV besturing uit te voeren, wanneer de k beperking niet wordt 15 geschonden.

11. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat de samenvoegingsbit en de identificerende bits worden omgezet in enen om de DSV besturing uit te voeren, wanneer de k beperking niet wordt 20 geschonden.

12. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 9, met het kenmerk, dat de eerste bit van de (d-1)-bit samenvoegingsbit wordt omgezet in l wanneer de d en k beperkingen worden geschonden.

13. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 12, met het kenmerk, dat de (d-1)-bit samenvoegingsbit is "10" wanneer de d en k beperkingen worden geschonden en de maximale looplengte 3 is.

14. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens 30 conclusie 13, met het kenmerk, dat k=12, m=8 en n=19.

15. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 14, met het kenmerk, dat de (d-1)-bit samenvoegingsbit wordt omgezet in "00" om een DSV besturing uit te voeren, wanneer aan de d en k beperkingen is voldaan ongeacht de 35 samenvoegingsbit in stap (e).

16. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 14, met het kenmerk, dat de (d-l)-bit samenvoegings- 1. o a o 5 o 23. bit wordt omgezet in "01" om een DSV besturing uit te voeren, wanneer aan de k beperking is voldaan ongeacht de samen-voegingsbit in stap (e).

17. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens 5 conclusie 1, met het kenmerk, dat een EFM coderingstabel wordt gebruikt in stap (a).

18. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data naar een (d, k, m, n) code waarbij d een minimum looplengte aangeeft, k een maximum looplengte aangeeft, m het bitaantal 10 van een ingangswoord aangeeft, en n het bitaantal van een codewoord aangeeft, zodat een ontvangen ingangswoord naar een kanaalcode wordt gecodeerd, door het gebruik van een vooraf bepaalde coderingstabel, met het kenmerk, dat de werkwijze voor kanaal-codering omvat: 15 (a) het coderen van een ontvangen m-bit ingangswoord naar een (n-d+1)-bit kanaalcode; (b) het aaneenkoppelen van twee opeenvolgende kanaalcodes door het toevoegen van (d-1)-bit samenvoegingsbits om een n-bit codewoord te verkrijgen; 2 0 (c) het toekennen van de (n-d)e bit van de eerste kanaalcode van de opeenvolgende kanaalcodes en de (d+l)SCe bit van de tweede kanaalcode als identificerende bits; (d) het instellen van de kanaalcodes en de samenvoegingsbits afhankelijk van d- en k-beperkingen; waarbij de samen- 25 voegingsbits en de laatste bit van de eerste kanaalcode en de eerste bit van de tweede kanaalcode worden omgezet, wanneer de d-beperking is geschonden, en de identificerende bits en samenvoegingsbits worden omgezet, wanneer de k-beperking wordt geschonden; en 30 (e) het besturen van een digitale somvariantie (DSV)- waarde door het omzetten van de identificerende bits en de samenvoegingsbit afhankelijk van de identificerende bits en de k- en de d-beperkingen. 1004050 2 4

19. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 18, met het kenmerk, dat de samenvoegings-bit wordt omgezet om de DSV-waarde te besturen wanneer één van de identificerende bits "1" is en alle bits tussen de 5 identificerende bits nullen zijn, in stap (e).

20. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 18, met het kenmerk, dat de identificerende bits en de samenvoegingsbit alle worden omgezet in enen om de DSV-waarde te besturen wanneer de looplengte van de 10 samenvoegingsbit en de bits naast deze samenvoegingsbits k is in stap (e).

21. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 18, met het kenmerk, dat de identificerende bits en de samenvoegingsbit worden omgezet in nullen om de

15 DSV-waarde te besturen wanneer de looplengte van de samenvoegingsbit en de bits naast deze samenvoegingsbit k is in stap (e).

22. Werkwijze voor kanaal-decodering van digitale data naar een (d, k, m, n) code waarbij d een minimum looplengte 20 aangeeft, k een maximum looplengte aangeeft, m het bitaantal van een ingangswoord aangeeft, en n het bitaantal van een codewoord aangeeft, zodat een ontvangen codewoord naar de oorspronkelijke digitale data wordt gedecodeerd, door het gebruik van een vooraf bepaalde coderingstabel, 25 met het kenmerk, dat de werkwijze voor kanaal- decodering omvat: (a) het ontvangen van een n-bit codewoord; (b) het bepalen van de toestanden van een (d-l)-bit, dat wordt toegevoegd om twee opeenvolgende kanaalcodes aaneen 30 te koppelen in het codewoord dat is ontvangen in stap (a) en het identificeren van bits die de (n-d)sCe bit van de eerste kanaalcode van de twee opeenvolgende kanaalcodes zijn en de (d+l)ste bit van de tweede kanaalcode, en het omzetten van 1004050 deze identificerende bits en de laatste bit van de eerste kanaalcode en de eerste bit van de tweede kanaalcode afhankelijk van de geldigheid van de d- en k-beperkingen; en (c) het separeren van de samenvoegingsbit uit het 5 codewoord dat is omgezet in stap (b), en het decoderen van dit codewoord tot het oorspronkelijke m-bit data.

23. Werkwijze voor kanaal-decodering van digitale data volgens conclusie 22, met het kenmerk, dat de laatste bit van de eerste kanaalcode en de eerste bit van de tweede 10 kanaalcode worden omgezet in "enen" wanneer een vooraf bepaalde bit van de (d-1)-bit samenvoegingsbit "1" is en de identificerende bits van de twee opeenvolgende kanaalcodes "nullen" in stap (b) zijn, en de identificerende bits worden omgezet in "nullen" wanneer de vooraf bepaalde bit van de 15 (d-1)-bit samenvoegingsbit "1" is en ten minste één van de identificerende bits "1" is in stap (b).

24. Werkwijze voor kanaal-decodering van digitale data volgens conclusie 22, met het kenmerk, dat een EFM decoderingstabel wordt gebruikt in stap (c).

25. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data naar een (d, k, m, n) code en het decoderen van een codewoord tot de oorspronkelijke digitale data, waarbij d een minimum looplengte aangeeft, k een maximum looplengte aangeeft, m het bitaantal van een ingangswoord aangeeft, en n het bitaantal 25 van een codewoord aangeeft, zodat een ontvangen ingangswoord naar een kanaalcode wordt gecodeerd, door het gebruik van een vooraf bepaalde coderingstabel, met het kenmerk, dat de werkwijze voor kanaal-codering en -decodering omvat: 30 (a) het coderen van een ontvangen m-bit ingangswoord naar een kanaalcode met meer dan m maar minder dan n bits;

10. A 05 0 (b) het aaneenkoppelen van twee opeenvolgende kanaalcodes door het toevoegen van (d-1)-bit samenvoegingsbits om een n-bit codewoord te verkrijgen; (c) het toekennen van de (n-d)e bit van de eerste 5 kanaalcode van de opeenvolgende kanaalcodes en de (d+l)ste bit van de tweede kanaalcode als identificerende bits; en (d) het instellen van de kanaalcodes en de samenvoegingsbits afhankelijk van d- en k-beperkingen; waarbij de samenvoegingsbits en de laatste bit van de eerste 10 kanaalcode en de eerste bit van de tweede kanaalcode worden omgezet, wanneer de d-beperking is geschonden, en de identificerende bits en samenvoegingsbits worden omgezet, wanneer de k-beperking wordt geschonden; (e) het overdragen van een n-bit codewoord; 15 (f) het ontvangen van een n-bit codewoord; (g) het bepalen van de toestanden van een (d-1)-bit en het identificeren van bits die de (n-d)ste bit van de tweede kanaalcode zijn en de (d+l)ste bit van de tweede kanaalcode, en het omzetten van deze identificerende bits en de laatste 20 bit van de eerste kanaalcode en de eerste bit van de tweede kanaalcode afhankelijk van de geldigheid van de d- en k-beperkingen; en (h) het separeren van de samenvoegingsbit uit het codewoord om kanaalcodes te verkrijgen, en het decoderen van 25 deze kanaalcodes tot de oorspronkelijke m-bit data.

26. Werkwijze voor kanaal-codering van digitale data naar een (d, k, m, n) code en het decoderen van een codewoord tot de oorspronkelijke digitale data, waarbij d een minimum looplengte aangeeft, k een maximum looplengte aangeeft, m het 30 bitaantal van een ingangswoord aangeeft, en n het bitaantal van een codewoord aangeeft, zodat een ontvangen ingangswoord naar een kanaalcode wordt gecodeerd, door het gebruik van een 1004050 vooraf bepaalde coderingstabel, met het kenmerk, dat de werkwijze voor kanaal-codering en -decodering omvat: (a) het coderen van een ontvangen m-bit ingangswoord 5 naar een (n-d+1)-bit kanaalcode; (b) het aaneenkoppelen van twee opeenvolgende kanaalcodes door het toevoegen van (d-1)-bit samenvoegingsbits om een n-bit codewoord te verkrijgen; (c) het toekennen van de (n-d)e bit van de eerste 10 kanaalcode van de opeenvolgende kanaalcodes en de (d+l)ste bit van de tweede kanaalcode als identificerende bits; (d) het instellen van de kanaalcodes en de samenvoegingsbits afhankelijk van d- en k-beperkingen; waarbij de samenvoegingsbits en de laatste bit van de eerste 15 kanaalcode en de eerste bit van de tweede kanaalcode worden omgezet, wanneer de d-beperking is geschonden, en de identificerende bits en samenvoegingsbits worden omgezet, wanneer de k-beperking wordt geschonden; (e) het besturen van een digitale somvariantie(DSV)- 20 waarde door het omzetten van de identificerende bits en de samenvoegingsbit afhankelijk van de identificerende bits en de k- en de d-beperkingen; (f) het overdragen van een n-bit codewoord waarvan de DSV-waarde wordt bestuurd in stap (e); 25 (g) het ontvangen van het overgedragen n-bit codewoord; (h) het bepalen van de toestanden van een (d-1)-bit samenvoegingsbit en het identificeren van bits die de (n-d)ste bit van de eerste kanaalcode van de twee opeenvolgende kanaalcodes zijn en de (d+l)ste bit van de tweede kanaalcode, 30 en het omzetten van deze identificerende bits en de laatste bit van de eerste kanaalcode en de eerste bit van de tweede kanaalcode afhankelijk van de geldigheid van de d- en k-beperkingen; en (i) het separeren van de samenvoegingsbit uit het 35 codewoord om kanaalcodes te verkrijgen, en het decoderen van dit codewoord tot het oorspronkelijke m-bit data. 1004050

27. Inrichting voor kanaal-codering van digitale data naar een (d, k, m, n) code waarbij d een minimum looplengte aangeeft, k een maximum looplengte aangeeft, m het bitaantal van een ingangswoord aangeeft, en n het bitaantal van een 5 codewoord aangeeft, zodat een ontvangen m-bit ingangswoord naar een (n-d+1)-bit kanaalcode in een reëel codeerorgaan wordt gecodeerd, met gebruikmaking van een vooraf bepaalde coderingstabel; met het kenmerk, dat de inrichting voor kanaal-10 decodering omvat: een eerste vergrendelingsorgaan voor het vergrendelen van de huidige kanaalcode-uitgang uit het reële codeerorgaan; een tweede vergrendelingsorgaan voor het vergrendelen 15 van een n-bit codewoord dat de uitgang is van het eerste vergrendelingsorgaan verlengd met een (d-1)-bit samenvoegingsbit; eerste detectie-organen voor het detecteren van een schending van de k-beperking door het bepalen van de 20 looplengte van nullen in de kanaalcode-uitgang uit het reële coderingsorgaan; tweede detectie-organen voor het detecteren van een schending van een d-beperking uit de uitgangen van de eerste en tweede vergrendelingsorganen; en 25 organen voor het omzetten van de uitgangen van de eerste en tweede vergrendelingsorganen en de samenvoegingsbit afhankelijk van de uitgangen van de eerste en tweede detectieorganen.

28. Inrichting voor kanaal-codering van digitale data volgens 30 conclusie 27, met het kenmerk, dat serie-parallel omzetorganen 1004050 aanwezig zijn voor het omzetten van de uitgcmy van het tweede vergrendelingsorgaan in een serieel n-bit codewoord.

29. Inrichting voor kanaal- codering van digitale data volgens conclusie 27, met het kenmerk, dat organen aanwezig zijn voor 5 het besturen van een DSV waarde van de uitgang van het tweede vergrendelingsorgaan.

30. Inrichting voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 27, met het kenmerk, dat het tweede detectie-orgaan een eerste logische keten bevat voor het geven van een uitgang 10 van een "l" hetgeen een schending aangeeft van de d beperking wanneer de laatste bit van het tweede vergrendelingsorgaan en de eerste bit van het eerste vergrendelingsorgaan "enen” zijn. 31. inrichting voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 30, met het kenmerk, dat het omzetorgaan de samen- 15 voegingsbit omzet en de identificerende bits die de (d+l)ste bit van het eerste vergrendelingsorgaan en de (n-2d+l)ste bit van het tweede vergrendelingsorgaan zijn, of de eerste bit van het eerste vergrendelingsorgaan en de laatste bit van de tweede vergrendelingsorgaan, afhankelijk van de uitgangen van 2G de eerste en tweede detectie-organen.

32. Inrichting voor kanaal-codering van digitale data volgens conclusie 31, met het kenmerk, dat het omzettingsorgaan bevat: een tweede logische keten voor het instellen van de samenvoegingsbit op "d" wanneer ten minste één van de 25 .uitgangen van de eerste logische keten en het eerste detectie-orgaan "1" is; een inverteerketen voor het inverteren van de uitgang van de eerste logische keten wanneer de d beperking wordt geschonden; 30 een derde logische keten voor het omzetten van de eerste bit van het eerste vergrendelingsorgaan, en de samenvoegingsbit en de (n-d+l)ste bit van het tweede vergrendelingsorgaan afhankelijk van de uitgang van de inverteerketen; en een vierde logische keten voor het omzetten van de 35 (d+l)sce bit van het eerste vergrendelingsorgaan en de (n-2d+l)ste bit van het tweede vergrendelingsorgaan afhankelijk van de uitgang van het eerste detectie-orgaan. 1004050

33. Inrichting voor kanaal-decodering van digitale data naar een (d, k, m, n) code waarbij d een minimum looplengte aangeeft, k een maximum looplengte aangeeft, m het bitaantal van een ingangswoord aangeeft, en n het bitaantal van een 5 codewoord aangeeft, zodat een ontvangen n-bit ingangs- codewoord naar de oorspronkelijke m-bit data in een reëel codeerorgaan wordt gecodeerd, met gebruikmaking van een vooraf bepaalde coderingstabel, met het kenmerk, dat de inrichting voor kanaal-decodering omvat: 10 een eerste vergrendelingsorgaan voor het opslaan van een n-bit ingangscodewoord; een tweede vergrendelingsorgaan voor het opslaan van het codewoord uit het eerste vergrendelingsorgaan en het separeren van een (d-1)-bit samenvoegingsbit uit de uitgang 15 van het eerste vergrendelingsorgaan; stuursignalenopwekkingsorganen voor het bepalen van de toestanden van identificerende bits, die de (d+l)ste bit van het eerste vergrendel ingsorgaan zijn en de (n-2d+l)ste bit van het tweede vergrendelingsorgaan, en de samenvoegingsbit, om 20 een stuursignaal op te wekken in responsie op deze bepaling; en organen voor het omzetten van de uitgangen van de eerste en tweede vergrendelingsorganen volgens het stuursignaal.

34. Inrichting voor' kanaal-decodering van digitale data volgens conclusie 33, met het kenmerk, dat serie-parallel omzetorganen aanwezig zijn voor het omzetten van een opgevangen serieel codewoord in een parallelle n-bit codewoord en het toevoeren van dit omgezette codewoord aan 30 het eerste vergrendelingsorgaan.

35. Inrichting voor kanaal-decodering van digitale data volgens conclusie 34, met het kenmerk, dat het stuursignaal opwekorganen omvat: een eerste logische keten voor het geven van een 35 uitgang "1" wanneer beide identificerende bits van de twee opeenvolgende kanaalcodes "nullen" zijn; 1004050 een tweede logische keten voor het geven van een uitgang "1" wanneer de identificerende bits beiden "enen" zijn; en een derde logische keten voor het opwekken van een 5 stuursignaal voor het omzetten van een code volgens de bepaling van de tweede logische keten en de toestand van de samenvoegingsbit.

36. Inrichting voor kanaal-decodering van digitale data volgens conclusie 35, met het kenmerk, dat het omzetorgaan 10 een vierde logische keten bevat voor het omzetten van de uitgang van de eerste en tweede vergrendelingsorganen corresponderende met een om te zetten code die responsie geeft op de stuursignaaluitgang uit de derde logische keten.

37. Inrichting voor kanaal-codering van digitale data naar 15 een (d, k, m, n) code en kanaal-decodering van een codewoord tot oorspronkelijke digitale data waarbij d een minimum looplengte aangeeft, k een maximum looplengte aangeeft, m het bitaantal van een ingangswoord aangeeft, en n het bitaantal van een codewoord aangeeft, zodat een ontvangen m-bit 20 ingangswoord naar een (n-d+1)-bit kanaalcode in een reëel codeerorgaan wordt gecodeerd, met gebruikmaking van een vooraf bepaalde coderingstabel; met het kenmerk, dat de inrichting voor kanaal-decodering omvat: 25 een eerste vergrendelingsorgaan voor het vergrendelen van de huidige kanaalcode-uitgang uit het reële codeerorgaan; een tweede vergrendelingsorgaan voor het vergrendelen van een n-bit codewoord dat de uitgang is van het eerste vergrendelingsorgaan verlengd met een (d-1)-bit 30 samenvoegingsbit; eerste detectie-organen voor het detecteren van een schending van de k-beperking door het bepalen van de looplengte van nullen in de kanaalcode-uitgang uit het reële coderingsorgaan; 1004050 tweede detectie-organen voor het detecteren van een schending van een d-beperking uit de uitgangen van de eerste en tweede vergrendelingsorganen; eerste omzetorganen voor het omzetten van de uitgangen 5 van de eerste en tweede vergrendelingsorganen en de samenvoegingsbit afhankelijk van de uitgangen van de eerste en tweede detectieorganen organen voor het overdragen van de n-bit codewoord-uitgang uit het eerste omzetorgaan; 10 organen voor het ontvangen van het n-bit codewoord; een derde vergrendelingsorgaan voor het opslaan van een n-bit ingangscodewoord; een vierde vergrendelingsorgaan voor het opslaan van het codewoord uit het derde vergrendelingsorgaan en het 15 separeren van een (d-1)-bit samenvoegingsbit uit de uitgang van het derde vergrendelingsorgaan; organen voor het bepalen van de toestanden van identificerende bits, die de (d+l)ste bit van het derde vergrendelingsorgaan zijn en de (n-2d+l)ste bit van het vierde 20 vergrendelingsorgaan, en de samenvoegingsbit, om een stuursignaal op te wekken in responsie op deze bepaling; en tweede omzetorganen voor het omzetten van de uitgangen van de derde en vierde vergrendelingsorganen volgens het stuursignaal. 1 0 0 A o 5 0