NL1000941C2 - Werkwijze voor het aanbrengen van een trekanker in de bodem, alsmede daarbij te gebruiken anker. - Google Patents

Description

Korte aanduiding: Werkwijze voor het aanbrengen van een trëkanker in de bodem, alsmede daarbij te gebruiken anker.

De uitvinding heeft betrekking op een werkwijze voor het aanbrengen van een trëkanker in de bodem, waarbij men een langgerekt ankerlichaam met behulp van een op het proximale einde daarvan te schroeven verleng-buis in de grond schroeft.

5 Een dergelijke werkwijze is algemeen békend en wordt onder andere toegepast voor het stabiliseren van op een afstand van het ankerlichaam in de grond te brengen, al dan niet tijdelijke stalen damwanden.

Een veel en met succes toegepaste uitvoering van deze bekende werkwijze bestaat daarin, dat na het in de grond schroeven van het met 10 een holle kern en met schroefbladen uitgeruste ankerlichaam een verhard-bare specie (veelal "grout" genoemd) wordt ingebracht. Deze specie wordt via de verlengbuis en de holte van het ankerlichaam in de grond tussen de schroefbladwindingen geperst om samen met die grond een vaste massa te vormen, waarin het verankeringslichaam onwrikbaar verankerd komt te 15 zitten.

De verlengbuizen vormen daarbij een permanent bestanddeel van het ariker en worden met het doorgat in de damwand heen reikende proxirale einde onder toepassen van een stoel aan de damwand bevestigd.

Met het aanbrengen van de trekankers wordt in de regel pas begonnen 20 nadat de damwand gereed is gekomen. Het in de grond brengen van de cifzonderlijke damwandplahken gaat namelijk gepaard met sterke trillingen, die zich door de bodem heen voortplanten. Zou men dus met het inbrengen van de trekankers beginnen, terwijl er (nog) damwandplanken in de grond worden geheid of getrild, dan zouden deze trillingen een effectief 25 verhardingsprooes van de uithandbare specie belenmeren en zou de vereiste weerstand tegen uittrekken uiteindelijk niet worden bereikt.

De uitvinding nu beoogt de bekende werkwijze in die zin te verbeteren, dat het inbrengen van de trekankers zonder bezwaar reeds voor het gereedkomen van de te stabiliseren constructie (damwand) en 30 desgewenst direct aansluitend aan het inbrengen van elke volgende (groep) damwandplarik(en) kan beginnen, zodat de gezamenlijke tijd voor het inbrengen en verankeren van in de grond te brengen constructies, zoals damwanden, aanzienlijk kan worden bekort.

Volgens de uitvinding wordt dit doel bereikt doordat aan het anker-35 lichaam, in een punt tussen de beide einden van het ankerlichaam en excentrisch ten opzichte van de dwarsdoorsnede daarvan, het distale einde 1000941.

2 van een trekvaste lijn wordt bevestigd, welke lijn door de aangeschroefde verlengbuis heen naar buiten voert en doordat na het op die diepte brengen van het verankeringslichaam de verlengbuis van het arikerlichaam wordt losgeschroefd en verwijderd en 5 vervolgens op het vrije proximale einde van de aan het ankerlichaam bevestigd blijvende lijn een zo hoge trekbelasting wordt uitgeoefend, dat het arikerlichaam daardoor een draaibeweging rond het bevestigingspunt van de lijn in de grond uitvoert, waarna men het proximale einde van de trekvaste lijn vastzet aan de te 10 stabiliseren constructie.

Door het draaien van het ankerlichaam onder invloed van de op het proximale einde van de lijn uitgeoefende trekkracht kant de as van het ankerlichaam onder een hoek ten opzichte van de lijn te liggen en wordt de weerstand tegen uittrekken vergroot. Daarbij zal de uiteindelijke 15 weerstand tegen uittrekken van het arikerlichaam des te groter worden naarmate de trekbelasting op de lijn wordt opgevoerd en daarmede de hoek tussen de as van het arikerlichaam en de lijn groter wordt. Het toepassen van een verhardbare specie, zoals bij de hierboven beschreven bekende werkwijze, blijft hierbij dus achterwege zodat daarmede voldaan is aan de 20 voorwaarde, waaronder het inbrengen van de ankers telkens direct aansluitend aan het inbrengen van de laatste damwandplarik kan plaatsvinden.

Door bij elke damwandplarik een trekariker in de grond te brengen kan met trékankers van een betrékkelijk lage trekvastheid worden volstaan en is het niet nodig langs de buitenzijde van de damwand gordingen aan te 25 brengen, zoals noodzakelijk is bij het toepassen van trekarikers, waarvan de onderlinge afstand een veelvoud uitmaakt van een damwandplarikbreedte.

Als trekvaste lijn kan een staaldraadkabe 1 worden toegepast.

De uitvinding heeft voorts betrekking op een bij de bovengenoemde werkwijze te gebruiken trekariker, voorzien van een langgerekt anker-30 lichaam in de vorm van een met een of meer schroefbladen bezette kemstaaf, welke aan zijn proximale einde door middel van een koppelbus losdraaibaar is verbonden met het distale einde van een verlengbuis, zoals op zichzelf békend is.

Het trekariker volgens de uitvinding wordt daardoor gekenmerkt, dat 35 zich langs de kemstaaf van het arikerlichaam een trekvaste lijn uitstrékt, die met zijn distale einde in een in een middengebied gelegen punt van de kemstaaf verankerd zit, via de koppelbus in de verlengbuis steekt en door het proximale einde daarvan naar buiten steekt, waarbij de 10 00 941 .

3 van de kemstaaf uitstekende schroefbladen volgens een ongeveer door de as van het anker lichaam gaand vlak is ingesneden, zodanig dat de lijn bij af genomen verlengbuis om zijn verankerpunt door de insnijding (en) heen naar buiten kan zwenken.

5 De uitvinding wordt hieronder aan de hand van de tekening met een uitvoeringsvoorbeeld nader toegelicht.

Fig. 1 toont een anker volgens de uitvinding in zijaanzicht, en wel onder een hoek a, die het ankerlichaam tijdens het inbrengen in de grond ten opzichte van het horizontale vlak inneemt; 10 fig. 2 toont een zijaanzicht van het anker volgens fig. l, nadat het ankerlichaam op diepte is gébracht, de verlengbuis daarvan is losgeschroefd en verwijderd, en op de permanente verankeringslijn een trekkracht is uitgeoefend en fig. 3 toont een dwarsdoorsnede op grotere schaal volgens de lijn 15 III-III in fig. 1.

Het in fig. 1 weergegeven, onder een hellingshoek a van bijvoorbeeld 25°-40° in de grond te brengen anker bestaat uit een ankerlichaam 1 in de vorm van een op békende wijze met een schroefblad 3 bezette, bij voorkeur massief uitgevoerde kemstaaf 2, welke aan het distale einde 20 uitloopt in een afgeschuind puntstuk 4.

In het oppervlak van de kemstaaf 2 is een langsuitsparing 7 als ligplaats voor een met 8 aangegeven staaldraadkabel aanwezig. Deze langsuitsparing 7 strékt zich uit over een deel van de kemstaaf lengte en wel vanaf het (binnen de koppelbus gelegen) proximale uiteinde ervan tot een 25 punt X ter plaatse van het dwarsdoorsnedevlak III-III. Vanaf het punt X zet de langsuitsparing 7 zich voort in een schuin naar de overstaande langszijde van de kemstaaf 2 verlopend kanaal 7a. In het verbrede uiteinde 7b van dit kanaal 7a zit het naar binnen buigende distale eind-gedeelte van de kabel 8 verankerd, bijvoorbeeld via een op het distale 30 uiteinde ervan geperste verdikking 9.

Het schroefblad 3 is ter plaatse van de langsuitsparing 7 onderbraken door met die uitsparing in verbinding staande, aan de ontrek van het schroefblad 3 uitmondende radiale uitsparingen 10. Voorts is de koppelbus 5 voorzien van een met de langsuitsparing 7 corresponderende 35 langsdoorsni j ding 11.

In de toestand weergegeven in fig. 1 ligt de kabel 8 dus opgesloten in de langsuitsparing 7 respectievelijk binnen de in de koppelbus 5 geschroefde verlengbuis 6. De kabel treedt daarbij aan het (in de 10 00 94 1 .

4 tekening niet weergegeven) proximale einde van de verlengbuis 6 naar buiten.

In deze toestand wordt het anker op bekende wijze, onder de gewenste hellingshoek a, door draaien in de pijlrichting A in de grond 5 geschroefd.

Nadat het trekariker op diepte is gekomen, wordt de verlengbuis 6 door draaien in een richting tegengesteld aan pijl Ά losgeschroefd en uit de grond getrokken, waarna op het proximale einde van de staaldraadkabel 8 (zie fig. 2) een trékbelasting wordt uitgeoefend, onder invloed waarvan 10 het anker lichaam 1 in de pijlrichting B wordt gedraaid rond het verankeringspunt X. Daarbij treedt de kabel 8 uit zijn ligplaats 7 en door de langsdoorsnijding 11 en de radiale uitsparingen 10 heen naar buiten. Zoals hierboven reeds werd uiteengezet, zal de uiteindelijke weerstand tegen uittrekken van het ankerlichaam des te groter worden, 15 naarmate de trékbelasting op de als permanente verankeringslijn dienende staaldraadkabel 8 wordt oppevoerd en daarmede de hoek β tussen de as van het ankerlichaam 1 en de lijn 8 groter wordt.

Zoals in de tekening nog is aangegeven, is de kcppelbus 5 aan zijn proximale einde 5a tegengesteld aan de pijlrichting B naar binnen toe 20 af geschuind, hetgeen de draaibeweging in de pijlrichting B van het ariker-lichaam 1 bevordert.

10 0 0 9 4 1.

Claims (7)

1. Werkwijze voor het aanbrengen van een trekanker in de bodem, waarbij men een langgerekt anker lichaam met behulp van een op het proximale einde daarvan te schroeven verlengbuis in de grond schroeft, 5 met het kenmerk, dat aan het anker lichaam, in een punt tussen de beide einden van het ankerlichaam en excentrisch ten opzichte van de dwarsdoorsnede daarvan, het distale einde van een trekvaste lijn wordt bevestigd, welke lijn door de aangeschroefde verlengbuis heen mar buiten voert en dat 10 na het op die diepte brengen van het verankerings 1 ichaam de verlengbuis van het ankerlichaam wordt losgeschroefd en verwijderd en vervolgens op het vrije proximale einde van de aan het ankerlichaam bevestigd blijvende lijn een zo hoge trekbelasting wordt uitgeoefend, dat het ankerlichaam daardoor een draaibeweging rond het bevestigingspunt van 15 de lijn uitvoert, waarna men het proximale einde van de trekvaste lijn vastzet aan de te stabiliseren constructie.

2. Trekanker voor gebruik bij de werkwijze volgens conclusie 1, voorzien van een langgerekt ankerlichaam in de vorm van een met een of 20 meer schroefbladen bezette kemstaaf, welke aan zijn proximale einde door middel van een koppelbus losdraaibaar is verbonden met het distale einde van een verlengbuis, met het kenmerk, dat zich langs de kemstaaf van het ankerlichaam een trekvaste lijn uitstrekt, die met zijn distale einde in een in een middengebied gelegen punt van de kemstaaf verankerd zit, via 25 de koppelbus in de verlengbuis steekt en door het proximale einde daarvan naar buiten steekt, waarbij de van de kemstaaf uitstekende schroefbladen volgens een ongeveer door de as van het ankerlichaam gaand vlak is ingesneden, zodanig dat de lijn bij afgencmen verlengbuis om zijn verankerpunt door de insnijding (en) heen naar buiten kan zwenken.

3. Trekanker volgens conclusie 2, met het kenmerk, dat in het oppervlak van de kemstaaf een zich vanaf het proximale einde tot aan het veranker ingspurrt in het middengebied van de kemstaaf uitstrekkende langsuitsparing als ligplaats voor de trekvaste lijn is aangébracht.

4. Trekanker volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de langs-35 uitsparing in het oppervlak van de kemstaaf zich ter plaatse van het verankeringspunt voortzet in een schuin naar de overstaande zijde van de kemstaaf uitstrekkend kanaal, in het vrije einde waarvan het distale einde van de trekvaste lijn verankerd zit. 10 0 0 9 4. Γ

5. Trekanker volgens conclusies 2-4, met het kenmerk, dat de insnijdingen van de schroefbladen een naar buiten toe toenemende breedte hebben.

6. Trekanker volgens conclusies 2-5, met het kenmerk, dat de koppel-5 bus permanent op het proximale einde van de kemstaaf zit en voorzien is van een met de ligplaats voor de trekvaste lijn langs de kemstaaf corresponderende langsdoorsnijding.

7. Trekanker volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de koppelbus aan zijn proximale einde is afgeschuind. 10 10 00 941.