Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia nowych podstawionych pochodnych pirazolu uzytecznych do zwalczania bakterii, grzybów i pierwotniaków, zwlaszcza w medycynie i wete¬ rynarii. * Sposobem wedlug wynalazku wytwarza sie zwiazki o wzorze .1, w którym R oznacza grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla R1 oznacza grupe NH2, a R8 oznacza grupe karboksylowa.Przeprowadzono duza liczbe badan nad znalezie¬ niem srodków do zwalczania infekcji u drobiu, swin i bydla, spowodowanych bakteriami i pier¬ wotniakami. Tak wiec przedmiotem szerokich ba¬ dan od wielu lat byly zwiazki i sposoby zwalczania^ Escherichia coli, Pasteurella multocida, Salomonel- la typhimurium ora^z kokcydioza u kurczat, jak równiez Treptonema hyódysenteriae u swin.W belgijskim opisie patentowym nr 751453 opi¬ sano podstawione 5-nitrofurany i 5-amino-4-cyjano- -l-metylo~S-/5-nitro-2-furylo/-pirazol, sposoby # wy¬ twarzania tych zwiazków oraz leki zawierajace ja¬ ko skladnik czynny podstawione nitrofurany. Po¬ dano, ze zwiazki te wykazuja aktywnosc w zwal¬ czaniu bakterii, robaków i pierwotniaków oraz dzialaja jako srodki kokcydiostatyczne, przeciw- swidrowcowe i przeciwmalaryczne.Takze w belgijskim opisie patentowym nr 782851 przedstawione 2-/5-nitro-2-imidazolilo/-pirymidyny oraz sposoby ich otrzymywania. Zwiazki te sa czynne jako srodki przeciwrzesistkowe, bakterio- lfi K bójcze i przeciwgrzybowe, jak równiez sa uzytecz¬ ne przy leczeniu infekcji pochwowych.Z Opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3452034 znane sa podstawione 2-/1,3,4- -tiodiazolilo-2/-4/5/-nitroimidazole oraz ich otrzymy¬ wanie. Podaje sie, ze zwiazki te sa uzyteczne jako srodki przeciwbakteryjne i amebobójcze, przeciw¬ rzesistkowe oraz kokcydiostatyczne.Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ame¬ ryki nr 3682942 znane sa sposoby wytwarzania 2-/2- -amino-l,3,4-tiadiazolilo-5-/-l-podstawionych 5-ni- troimidazoli. Produkty te sa uzyteczne do zwalcza¬ nia infekcji bakteryjnych, pasozytniczych i wywola¬ nych przez pierwotniaki u drobiu i zwierzat, zwla¬ szcza do zwalczania infekcji wywolanych przez Trichomonas vaginalis i Salmonella gallinarum, oo opisal Berkelhammer i wspólpracownicy w opi¬ sie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3452035.Podstawione w polozeniu 2 przez pierscieniowe uklady heterocykliczne 5-nitroimidazole ujawnia Rufer i wspólpracownicy, Progr. Antimikrob. Anti- -can-cer Chemother., Proc. Int. Gongr. Chemother 6-y 1969 (publikowany 1970), 1, 145—148 (Univ.Park Press: Baltimore, Myryland), Chem. Abstr. 74, 141632 (1971 r.). Autorzy ci podaja, ze zwiazki te sa czynne przeciw Trichomonas vaginalis in vitro.Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ame¬ ryki nr 3682953 znane sa podstawione 3-/5-nitro-2- -furylo/pirazole oraz ich farmaceutycznie dopusz- 96 8053 96 805 4 czalne sole addycyjne z kwasami, a takze zawie¬ rajace te zwiazki kompozycje farmaceutyczne i pa¬ szowe, jak równiez sposoby leczenia infekcji bak¬ teryjnych u ssaków oraz sposoby ochrony materia¬ lu organicznego przed atakiem bakterii przy zasto¬ sowaniu zastrzezonych zwiazków. Twierdzi sie, ze zwiazki te wykazuja czynnosc przeciwbakteryjna, przeciw robakom, przeciwpierwotniakowa, kokcy- diostatyczna, przeciwswidrowcowa oraz przeciwma- laryczna.Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ame¬ ryki nr 3682956 znane jest, ze 5-amino-4-karbamy- lo-3-/5-nitro-2-furylo/pirazole wykazuja czynnosc przeciwbakteryjna. Zwiazki te stosuje sie w taki sam sposób, jak ppisano w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3682953.Z opisu patentowego Sianów Zjednoczonych Ame¬ ryki nr 3716555 znane sa pochodne 3-/5-nitro-2- -furylo/pirazolu i to, ze zwiazki te posiadaja wlas¬ ciwosci przeciwbakteryjne.Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ame¬ ryki -nr 3719759 znane sa srodki przeciwpierwot- niakowe zawierajace nitroimidazole. Opisane nitro- imidazole obejmuja 1-podstawione 2-arylo-5-nitro- imidazole, w których aryl oznacza podstawiony lub niepodstawiony fenyl lub naftyl, a podstawnik w polozeniu 1 oznacza nizsza grupe alkilowa. Podaje atfe, ze zwiazki te sa skuteczne przeciw infekcjom spowodowanym przez pierwotniaki, takim jak his- tomonioza, zakazenie rzesistkiem, amebioza i swir drowica, jak równiez przeciw robakom, takim jak szczepy Heterakis i Ascarid, oraz bakteriom, ta¬ kim jak szczep Salmonella, Streptococcus i Esche- richia coli, oraz przeciw organizmom czynnym przy zapaleniu pluc i oplucnej.Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3599211 znane sa sposoby wytwarzania zwiazków stosowanych w srodkach przeciwpierwo- tniakowych opisanych w opisie Stanów Zjednoczo¬ nych Ameryki nr 3719759.Opisane powyzej znane zwiazki róznia sie zna¬ cznie budowa-od zwiazków wytwarzanych sposo¬ bem wedlug wynalazku.Stanowiaca podstawnik w zwiazku o wzorze 1 $fupa alkilowa o 1—3 atomach wegla oznacza pro¬ sty lub rozgaleziony rodnik weglowodorowy taki jak metylowy, etylowy, n-propylowy lub izopropy¬ lowy.Sposób wedlug wynalazku polega na tym, ze zwiazek o wzorze 2, w którym R i R1 maja wyzej podane znaczenie a R* oznacza grupe —CN pod¬ daje sie hydrolizie do odpowiadajacej pochodnej, w której Rf oznacza grupe karboksylowa.Nowe zwiazki o wzorze 1, wytwarza sie wycho¬ dzac z dostepnego w handlu 2-metylo-5-nitroimi- dazolu, który poddaje sie reakcji ze srodkiem alki¬ lujacym takim jak siarczan dwumetylowy w od¬ powiednim rozpuszczalniku, na przyklad w ben¬ zenie. W wyniku reakcji otrzymuje sie 1,2-dwu- metylo-5-nitro-imidazol. Zwiazek ten poddaje sie reakcji z benzaldehydem w obecnosci zasady, na przyklad etanolami sodowego w bezwodnym eta¬ nolu, otrzymujac l-metylo-5-nitro-styryloimidazol.Nastepny etap syntezy nowych zwiazków polega ni utlenianiu wiazania styrylowego w l-metylo-5- -nitrostyryloimidazolu. Mozna*tego dokonac przy pomocy szeregu utleniaczy nadajacych sie do utle¬ nienia tego typu wiazania do grupy aldehydowej (formylowej).Utlenianie przeprowadza sie przez potraktowanie l-metylo-5-nitro-2-styryloimidazolu, w postaci za¬ wiesiny w odpowiednim rozpuszczalniku, ozonem w temperaturze w przyblizeniu pokojowej. Do od¬ powiednich rozpuszczalników nalezy metanol, mie- szanina metanolu z woda albo mieszanina metano¬ lu, chlorku metylenu i wody i tym podobne.Utlenianie zwiazku styrylowego mozna prowa¬ dzic równiez sposobem podanym w opisie patento¬ wym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3472864.Zbadano uklad utleniajacy skladajacy sie z nadjo- danu metalu alkalicznego i czterotlenku osmu w odpowiednim srodowisku wodnym, zwlaszcza w wodzie i 1,2-dwumetoksyetanie, w temperaturze okolo 20—35°C, w czasie okolo 10—20 godzin.M 1-metylo-5-nitroimidazolilo-2-karboksyaldehyd, u- zyskany jednym z dwóch wyzej wymienionych sposobów jest podstawowym, glównym materialem wyjsciowym stosowanym do wytwarzania nowych zwiazków.Nastepny etap wytwarzania nowych zwiazków polega na reakcji l-metylo-5-nitroimidazolilo-2- -karboksyaldehydu, z podstawiona hydrazyna o wzorze H2N—NHR, w którym R oznacza grupe alkilowa o 1—3 atomach wegla. Reakcje ^rowa- dzi sie w odpowiednim rozpuszczalniku, takim jak chloroform, w temperaturze wrzenia pod chlodnica zwrotna, uzyskujac alkilohydrazon l-metylo-5-ni- troimidazolilo-2-karboksyaldehydu. Do odpowied¬ nich podstawionych hydrazyn stosowanych w tej reakcji nalezy metylohydrazyna, etylohydrazyna, n-propylohydrazyna, izopropylohydrazyna i tym podobne. Warunki reakcji sa takie same dla wszyst¬ kich hydrazyn. Na przyklad, jesli metylohydrazyne podaje sie reakcji z l-metylo-5-nitroimidazolilo-2- 40 -karboksyaldchydem w chloroformie, to otrzymu¬ je sie metylohydrazon l-metylo-5-nitroimidazolilo- 2-karboksyaldehydu.Utworzone w ten sposób hydrazony poddaje sie reakcji z N-bromosukcynimidem w temperaturze 45 w przyblizeniu pokojowej w odpowiednim rozpusz¬ czalniku, takim jak chloroform, otrzymujac alkilo- hydrazony bromku l-metylo-5-nitroimidazolilo-2- -karbonylu. Reakcja z N-bromosukcynimidem na¬ daje sie do jakiegokolwiek podstawionego hydrazo- so nu i prowadzi do bromopodstawionych hydrazo- nów. Na przyklad jesli metylohydrazon l-metylo-5- -nitroimidazolilo-2-karboksyaldehydu poddaje sie reakcji z N-bromosukcynimidem w temperaturze pokojowej, w chloroformie, to otrzymuje sie me¬ ss tylohydrazon bromku l-metylo-5-nitroimidazolilo- -2-karbonylu.Podstawiony bromem hydrazon jest nietrwaly i posiada wlasciwosci parzace i lzawiace. Z tego powodu' wykorzystuje sie go bez wydzielania lub 60 dokladniejszego oczyszczania. Z podstawionego bromem hydrazonu wytwarza sie zawiesine w od¬ powiednim rozpuszczalniku, na przyklad bezwod¬ nym metanolu i dodaje nitrylu kwasu malonowe-. go. Nastepnie do tak utworzonej mieszaniny do- 66 daje sie trójetyloamine rozpuszczona w bezwod-W80& 6 nym metanolu, przy czym mieszanine reakcyjna utrzymuje sie w temperaturze okolo 10—20°C, przy pomocy odpowiedniego srodka chlodzacego. Reak¬ cja ta jest nieznacznie egzotermiczna i aby utrzy¬ mac zadana temperature potrzebne jest chlodzenie. 5 W miare postepu reakcji poczatkowo zólta zawie¬ sina rozpuszcza sie i w czasie okolo 1—2 godziny zostaje zastapiona przez inna zawiesine. Staly ma¬ terial w tej drugiej zawiesinie jest zadanym pro¬ duktem, który odsacza sie, przemywa metanolem, w a nastepnie woda, i suszy. Jesli na przyklad sto¬ suje sie metylohydrazon bromku l-metylo-5-nitro- imidazolilo-2-karbonylu, to na podstawie analizy elementarnej i widma NMR staly material identy¬ fikuje sie jako 5-amino-l-metylo-3-(l-metylo-5-ni- 15 ro-2-imidazolrio)pirazolo-4-karbonitryl. .Homolo- giczne 5-amino-l-alkilo-3-(l-metylo-5-nitro-2-imida- zolilo)pirazolo-4-karboni^ryle mozna zsyntezowac z odpowiednich bromopodstawionych alkilohydra- zonów postepujac w taki sam sposób, jak przy re- 2o akcji z nitrylem kwasu malonowego.Hydroliza grupy 4-karbonitrylowej do grupy karboksylowej zachodzi w lagodniejszych warun¬ kach, na przyklad jesli 5-amino-l-metylo-3-(l-me- tylo-5-nitro-2-imidazolilo)pirazolo-4-karbonitryl 15 poddaje sie reakcji a bezwodnikiem octowym i mala iloscia kwasu p-toluenosulfonowego przez okolo 8 godzin, w temperaturze wrzenia pod chlodnica zwrotna. / Zwiazki o wzorze 1 wykazuja in vitro czynnosc przeciw nastepujacej grupie drobnoustrojów, z któ¬ rych wiele jest czynnikiem chorobotwórczym u zwierzat: Escherichia coli, Salmonella dublin, Ari¬ zona paracolon, Pseudomonas, Pasteurella multoci- da (wydzielona z wolu), (wydzielona z ptaków), 35 (wydzielona ze swin), Pasteurella hemolytica, Streptocoecus (zapalenie sutek), Staphylococcus (zapalenie sutek), Streptocoecus grupy E, Sphero- phorus necrophorus, Bordetella bronchiseptica, Erysipelotrix . rhusiopathiae, Mycoplasma gallisep- 40 ticum, Mycoplasma synoviae, Mycoplasma hyopne- umoniae, Mycoplasma hyosynoviae, Mycoplasma hyorhinis, Mycoplasma szczepu T (z wolu), Bacte- roides fragilis, Stwierdzono, ze nowe zwiazki o wzorze 1, wyka- 45 zuja takze czynnosc in vivo i ze sa one uzyteczne przy zwalczaniu szeregu infekcji u zwierzat, takich jak Escherichia coli u drobiu, Pasteurella multo- cida u kurczat, indyków i myszy, oraz Salmonella typhimurium u kurczat. Zwalczanie tych organiz- 50 mów przeprowadza sie przez podawanie skutecz¬ nych dawek zwiazku drobiu lub myszom w postaci zastrzyków, doustnie lub w karmie. Ustalono, ze zwiazki byly takze skuteczne jako promotory wzrostu, gdy podawano je kurczetom. 55 Stwierdzono tajeze, ze nowe zwiazki wytworzone sposobem wedlug wynalazku wykazuja aktywnosc in vivo i in vitro przeciw Treponema hyodysente- , riae, która powoduje biegunke u swin. Biegunka swinska jest zakazna choroba infekcyjna charak- eo teryzujaca sie sluzowo-krwistym rozwolnieniem.Choroba ta powoduje duze straty ekonomiczne wskutek zmniejszonego przyrostu, gorszego wy¬ korzystania paszy, oraz padniec. Wystepowanie cho¬ roby jest czeste zarówno w Stanach Zjednoczo- 65 nych, jak i w tych krajach gdzie istnieje inten*- sywna hodowla swin.Nowe zwiazki wykazuja ponadto aktywnosc ta vitro przeciw szeregowi bakterii beztlenowych, ta¬ kich jak: Actinomyces bovis 13684, Clostridium inocuum 1373, Clostridium perfringens ai, Clostri- dium ramosum 1313, Clostridium septicu#i 11% Clostridium septicum bovine, Eubacterina acrofa- ciens 1235, Peptocoecus anaerobius 143$, Peptostrep^ tocaceus intearmedius 1264, Fropionibacteriuni se¬ nes 44, Propionibacterium acnes 79, Bacteoroides fragilis sp. fragife 18?7, Bacteroideg fragilis sp. thetaioatamicron 1438, Basteroides fragilis sp. vul- gatua 1211, Fusobaieterium symbiosum 1470, Fu- sobacterium ne^raphorum 1385$, Veillonella alea- lescens 1.Nowe zwiazki otrzymane sposobem wedlug wy¬ nalazku posiadaja wlasciwosci przeciwdrobnp- ustrpjowe, a zwlaszcza wykazuja uzyteczna w we¬ terynarii czynnosc przeciwbakteryjna, przeciw- grzybowa i prz^ciwpierwotniakowa. Zwiazki te sa szczególnie cenne przy leczeniu infekcji u drobiu, spowodowanych przez Escherichia co\\, Pasteurella multocida i Salmonella typhimurium, a takze sa czynne jako promotory wzrostu u pisklat.Zatem przy leczeniu infekcji u pisklat, spowp- dowanej przez Escherichia coli, skuteczne jest podawanie w karmie zwiazku o wzorze 1, w ilosci okolo 50—200 g na tone karmy.Infekcje u kurczat i indyków, spowodowane przez Pasteurella multocida, opanowuje sie sku¬ tecznie przez podawanie jednego z nowych zwiaz¬ ków w ilosci okójo 100 g na tone karmy.Takze u kurczat opanowanie infekcji spowodo¬ wanych przez Salmonella typhimurium przepro¬ wadza sie droga doustnego podawania jednego z nowych zwiazków w ilosci okolo 25—100 g (na 1 tone karmy. Zatem infekcje u kurczat i indy¬ ków, spowodowane przez Escherichia coli, Paste¬ urella multocida i Salmonella typhimurium, opa¬ nowuje sie przez doustne podawanie jednego z no¬ wych zwiazków, w ilosci okolo 25—200 g na 1 tone karmy.Opanowanie infekcji u kurczat, spowodowanych przez Salmonella typhimurium, mozna przeprowa¬ dzic przez podskórne podawanie nowych zwiaz¬ ków, w dawkach okolo 3—60 mg na kilogram wagi ciala.Infekcje u myszy spowodowane przez Pasteurella multocida, opanowac ^ozna przez dootrzewnowe wstrzykiwanie zwiazku w ilosci 2,5 mg na kilo¬ gram wagi ciala zwierzecia. Infekcje te mozna równiez opanowac przez podanie doustne okolo 100 g zwiazku na 1 tone pozywienia.Badano jeden z nowych zwiazków, 5-amino-l- -metylo-3-(l-metylo-$-nitro-2-imidazolilo) pirazolo- -4-karbonitryl, i stwierdzono, ze jeat on skuteczny jako hormon wzrostu, gdy podawany jest doustnie piskletom w dawkach okolo 50 g na 1 tone karmy.Wyzej opisana czynnosc przeciwdrobnoustrojowa tych zwiazków stwierdzono ha drodze doswiad¬ czalnej co opisano ponizej.Doswiadczenie. Oznaczono wrazliwosc bakterii beztlenowych, zarówno gram-dodatnich, jak gram- -ujemnych, na reprezentatywna liczbe nowych96 805 8 zwiazków, korzystajac z agarowej metody rozcien¬ czeni Bakterie wyizolowano z pacjentów przebywa¬ jacych na leczeniu w Osrodku Medycznym Uni¬ wersytetu w Indianie. Wyizolowane bakterie zidentyfikowano w laboratorium anaerobowym Centrum Medycznego przy pomocy kryteriów opra¬ cowanych przez Dowella i wspólpracowników, La- boratory Methods in Anaerobic Bacteriology, Pu¬ blic Health Serv. Publ. nr 1803 (1968). [Center for Disease Control, Atlanta, Ca.], oraz przez Smitha i wspólpracowników, The Pathogenic Anaerobic Bacteria, strony 96—136 (1968) [Charles C. Thomas, Publisher, Springfield, 111]. Wszystkie drobnoustro¬ je przechowywano w srodowisku glukozowym z posiekanym miesem (Scott Laba) w temperaturze pokojowej.Metoda stosowana w próbach z rozcienczeniem agarowym oparta byla na badaniach Suttera i wspólpracowników, Antimicrob. Ag. Chemother. 3, 188—193 (1973). Rasy bakterii anaerobowych hodowano w rurkach o wymiarach 16X120 mm w ciagu 16—18 godzin w srodowisku tioglikolanu bez wskaznika 135C (Becton, Dickinson and Co.), do którego przed autoklawowaniem dodano 5jig heminy na 1 mililitr oraz po autoklawowaniu 1 mg wodoroweglanu sodowego i 0,1 ^.g menadionu sterylizowanego przez filtr. Rurki wzrostowe dla bakterii Veillonella alcalescens zaopatrzono w 5 mg mleczanu sodowego na 1 mililitr. Rasy bakterii zostaly wyskalowane na zmetnienie zgodnie ze wzorcem nr 1 Mc Farlanda w srodowisku tiogli¬ kolanu bez wskaznika^lSSC, zawierajacym dodat¬ kowo 0,13% Bacto-agaru (Difco). Kazda rase umie¬ szczono nastepnie na powierzchni plytki Petriego (o wymiarach 100X15 mm) przy pomocy replika- tora.Do badan z rozcienczeniem agarowym przygo¬ towano 2-krotne rozcienczenie badanych zwiazków w odmineralizowanej wodzie, do których nastepnie dodano zhemolizowanej krwi owczej i sterylizo¬ wanego przez filtr menadionu, tak ze stezenia po rozcienczeniu agarowym wyniosly odpowiednio */o i 10 ng/ml. Do kazdego rozcienczenia dodano 2F 40 równa objetosc agaru Brucella a podwójnej mocy (Becton, Dickinson and Co.), na lazni wodnej utrzymywanej w temperaturze 50°C, a nastepnie-- wylano je na szalki Petriego.Wszystkie operacje wykonywano wewnatrz plas¬ tikowej komory rekawicowej, z wyjatkiem inkuba¬ cji rurek wzrostowych i wylania na plytki. Po stwardnieniu plytki umieszczono w komorze re¬ kawicowej przynajmniej na dwie godziny przed szczepieniem. Operacje w komorze rekawicowej przeprowadzono zasadniczo wedlug Aranki i wspól¬ pracowników, Applied Microbiology, 17, 568—576 (1969), lecz wprowadzajac nastepujace zmiany.Suche materialy wprowadzano do komory rekawi¬ cowej droga opróznienia sluzy do 71 cm slupa rteci i wypelnienia jej azotem, a nastepnie przez kolejne opróznienie w ten sam sposób i napelnienie jej mieszanina 80% azotu, 10% C02 i 10% wodoru.Plyny i plytki agarowe wprowadzano do komory rekawicowej droga opróznienia sluzy do 25 cm slupa rteci i czterokrotne napelnianie gazem. Da wypelnienia sluzy po pierwszych dwóch opróznie¬ niach wykorzystano azot, natomiast do dwóch na¬ pelnien koncowych — wyzej opisana mieszanine; gazów.Wszystkie plytki poddano inkubacji w tempera¬ turze 37°C w slojach typu Gas Pak. (Becton, Dic¬ kinson and Co.) zawierajacych katalizatory glino¬ we pokryte palladem (reaktywowane po kazdym uzyciu). Wyniki prób sposobem rozcienczenia .aga¬ rowego odczytywano okolo 24 godziny od zaczecia inkubacji. Jako minimalne stezenie hamujace rozwój (MIC) przyjeto najnizsze stezenie badanego zwiazku, przy którym nie zaobserwowano rozwoju bakterii.Wyniki tych badan in vitro zebrano w tabelr I i II. Dla celów porównawczych równolegle próby przeprowadzono takze z antybiotykami cefalotyna i erytromycyna i wyniki wlaczono do tabeli I i II.Przyklad I. Synteza l-metylo-5-nitroimida- zolo-2-karboksyaldehydu.Do roztworu 5 g (0,0394 mola) 2-metylo-5-nitro- imidazolu w 100 ml wrzacego benzenu wkrapla Tabela I Badany 1 zwiazek 3 erytro¬ mycyna cefalo¬ tyna Podatnosc wyizolowanych* bakterii anaerobowych Minimalne stezenie wstrzymujace CA s s 2 4 1,0 2 eo S 2 Clostridiu inocuum 0.5 128 8 i-i 00 S 9 Clostridiu perfringei 0,5 <0,5 2 co 8 3 Clostridiu ramosum 4 12* 8 rozwój, o 24 godzinach (jjig/ml) OO CM as Clostridiu septicum 1.0 1.0 1,0 m bovine Clostridiu septicum 1,0 <0»5 4 eo la Eubadteri aeorofacic <0,5 1,0 2 us s 1428 Peptocócc anaerobiu 8 1,0 2 ptococcus us 1264 Peptostre] intermedi 16 8 1.0 acterium Propionib acnes 44 32 <0,& 2 [9S805 Tabela II Badany zwiazek 3 erytro¬ mycyna cefalo- tyna Podatnosc wyizolowanych bakterii anaerobowych Minimalne stezenie wstrzymujace rozwó; acterium Propionib acnes 79 0,5 <0,5 1,0 es fragilis ls 1877 Bacteroid sp. fragiL 0,5 4 128 es fragilis s 1936B Bacteroid sp. fragili 8 4 128 es fragilis 0- t 1438 Bacteroid sp. thetai taomicron 0,25 4 64 es fragilis tus 1563 Bacteroid sp. vulga1 0,25 2 8 , po 24 godzinach (jig/ml) es fragilis tus 1211 Bacteroid sp. vulga1 0,25 2 4 o a 5 ¦'S e Fusobacte symbiosui < 0,125 0,5 64 B ~ r' ¦ s a ¦ Fusobacte necrophoi < 0,125 2 <0,5 cd 3 Veillonell alcalescen < 0,125 1 <0,5 1 sie roztwór 5 g (0,0394 mola) siarczanu dwumetylu w 10 ml benzenu, po czym calosc- ogrzewa sie pod chlodnica zwrotna przez noc. Z kolei miesza¬ nine reakcyjna chlodzi sie wkrapla do niej roz¬ twór 6 g weglanu potasowego w 6 ml wody. Ca¬ losc miesza sie przez 1 godzine i saczy. Po rozdzie¬ leniu fazy organicznej i wodnej przesaczu, czesc wodna przemywa sie 2 razy po 50 ml benzenu.Benzenowy ekstrakt laczy sie z pierwotna warstwa organiczna i calosc suszy nad bezwodnym siar¬ czanem magnezowym. Po odsaczeniu srodka su¬ szacego przesacz zateza sie pod zmniejszonym cisnieniem uzyskujac produkt o temperaturze top¬ nienia okolo 135—138°C, który zidentyfikowano jako l,2-dwumetylo-5-nitroimidazol. Ciezar produk¬ tu wynosi 4g. , W 10-litrowej okraglodennej kolbie, zaopatrzo¬ nej w mieszadlo mechaniczne, chlodnice zwrotna i wkraplacz, umieszczono 705 g (5,0 moli) 1,2-dwu- metylo-5-nitroimidazolu i 3,75 litrów absolutnego etanolu, po czym calosc mieszano do czasu pelnego rozpuszczenia. Do tak przygotowanego roztworu dodano szybko 685 g (6,5 moli) benzaldehydu.Z kolei do mieszaniny dodano szybko 150 g sodu rozpuszczonego w 2,5 1 metanolu, przy czym do¬ dawanie przeprowadzono w temperaturze pokojo¬ wej. Calosc mieszano i ogrzewano w temperaturze okolo 70°C przez okolo 90 minut. Po osiagnieciu temperatury *40°C barwa roztworu zmienila sie na ciemnobrazowa. Po uplywie 90 minut miesza¬ nine poreakcyjna oziebiono zanurzajac naczynie reakcyjne na 90 minut w lazni lodowo-wodnej.Wytracil sie osad, który oddzielono od brazowej mieszaniny. Krystaliczny produkt przemyto 4 razy mieszanina lodu, wody i etanolu w stosunku 1:1:1, wykorzystujac do tego celu 1 litr mieszaniny. Pro¬ dukt suszono na powietrzu w temperaturze 100°C i zidentyfikowano go jako l-metylo-5-nitro-2-sty- ryloimidazol. Posiadal on temperature topnienia okolo 191—192°C, ciezar 582 g.W trójszyjnej okraglodennej 5-litrowej kolbie, zaopatrzonej w mieszadlo i rurke do wprowadzania gazu, przygotowano roztwór 454 g (2,0 mole) 1-me- tylo-5-nitro-2-styryloimidazolu w mieszaninie 2,5 litrów metanolu, 1,5 litrów dwuchlorometanu so 40 45 50 55 60 65 i 200 ml wody. Kolbe utrzymywano w temperatu¬ rze pokojowej za pomoca lazni wodnej. Przez roz* twór przepuszczono mieszanine ozonu i tlenu (3°/o 03 w 1,1 litrze na minute). Tworzenie sie ozonku kontrolowano w pewnych przedzialach czasu za pomoca chromatografii gazowo-cieczowej i chromatografii cienkowarstwowej. Calkowity czas trwania ozonolizy wynosil okolo 25 godzin i po uplywie tego czasu barwa roztworu zmie- ^ niala sie na jasno-zólta.Roztwór 594 g jodku sodowego w 2 litrach wody i 400 ml kwasu octowego mieszano w okraglo¬ dennej, 10-litrowej kolbie, do którego stosunkowo szybko wlano roztwór po ozonolizie, utrzymujac temperature ponizej 40°C za pomoca lazni lodowo- -wodnej. Po okolo 10 minutach mieszania dodano roztwór pirosiarczynu sodowega (192 g w dwóch litrach wody) w celu usuniecia wolnego jodu i przywrócenia zóltej barwy roztworu. Z kolei mieszanine mieszano jeszcze przez okolo 1 godzine,, a nastepnie przesaczono odrzucajac zólte kryszta¬ ly. Przesacz zatezono pod próznia do okolo 1/3 objetosci i zobojetniono do wartosci pH 6,5 przez dodanie, z mieszaniem, stalego wodoroweglanu sodowego, w ilosci okolo 300 g. Mieszanine ekstra¬ howano 4 porcjami po 700 ml octanu etylu, po czym polaczone wyciagi suszono nad bezwodnym siarczanem"magnezowym przez okolo pól godziny.Po odsaczeniu srodka suszacego przesacz odparo¬ wano pod zmniejszonym cisnieniem otrzymujac kleista pozostalosc. Pozostalosc rozpuszczono w oko¬ lo 2,5 1 n-heksanu, po czym roztwór ogrzewano pod chlodnica zwrotna przez okolo 15 minut, a resztki brazowego stalego materialu usunieto przez saczenie. Po ochlodzeniu z przesaczu wytra¬ cily sie zólte krysztaly, które odsaczono i wysu¬ szono pod próznia w temperaturze 40°C. Przesacz wykorzystano ponownie ogrzewajac pod chlodnica zwrotna wyzej wymieniony brazowy resztkowy material i przeprowadzajac cztery takie ekstrakcje.W ten sposób uzyskano ogólem okolo 146 g pro¬ duktu o temperaturze topnienia okolo 81—83°C, który zidentyfikowano jako l-metylo-5-nitroimida- zolo-2-karboksyaldehyd.Przyklad II. Synteza 5-amino-l-metylo-3-(l-96 805 11 - metylo - 5 -nitro-2-imidazolilo)pirazolo-4-karboni- trylu. / Mieszanine 23,5 g (0,152 mola) l-metylo-5-nitro- imidazolilo-2-karboksyaldehydu i 7,0 g (0,152 mola) metylohydrazyny w 300 ml chloroformu ogrzewa¬ no w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna przez okolo 2 godziny, po czym mieszanine poreakcyjna Odparowano do sucha otrzymujac okolo 25,5 g jas- nozóltego ciala stalego. Mala próbka tej substan¬ cji po przekrystalizowaniu z etanolu posiadala tem¬ perature topnienia okolo 175°C i zidentyfikowano ja jako metylohydrazon l-metylo-5-nitroimidazoli- lo-2-karboksyaldehyd.Do mieszanego roztworu 23,5 g (0,128 mola) me- tylohydrazonu 1-metylo-5-nitroimidazolo-2-karbo- ksyaldehydu w 200 ml chloroformu dodano po¬ woli, w temperaturze pokojowej, 22,9 g (0,128 mola) N-bromOsukcynimidu. Reakcja byla nieznacznie izotermiczna i temperature roztworu utrzymywano ponizej 30°C za pomoca dorywczego chlodzenia zewnetrznego. Po mieszaniu przez okolo 2 godziny chloroform usunieto pod próznia, a pozostalosc ekstrahowano za pomoca 5 porcji po 100 ml go¬ racego czterochlorku wegla. Nierozpuszczalna po¬ zostalosc usuniejtó, a polaczone wyciagi w cztero¬ chlorku wegla zatezono otrzymujac jashozólte cialo stale, które zidentyfikowano jako metylohydrazon bromku l-metylo-5-nitroimidazolo-2-karbonylu z wydajnoscia 3i,0 g. Chromatografia cienkowarstwo¬ wa wykazala, ze zwiazek.byl prawie czysty.Poniewaz zwiazek byl nietrwaly i posiadal wlas¬ ciwosci lzawiace i parzace, to wykorzystano go natychmiast w nastepnym etapie syntezy.Tak otrzymany bromohydrazon, w ilosci 31,0 g (0,118 mola), zawieszono w 250 ml bezwodnego me¬ tanolu i dodano 7,80 g (0,118 mola) swiezo prze¬ destylowanego nitrylu kwasu malonowego. Utrzy¬ mujac temperature okolo 10—20°C do mieszaniny reakcyjnej wkroplonó roztwór 12 g (0,118 mola) trójetyloaminy w 25 ml metanolu. Reakcja prze¬ biegala lekko egzotermicznie.Poczatkowo zólta zawiesina rozpuscila sie a na jej miejsce po uplywie okolo i—2 godzin utworzy¬ la sie inna zawiesina. Wtedy mieszanine reakcyjna 12 40 przesaczono i zabrano staly material, który prze¬ myto metanolem, a nastepnie woda i wysuszono.Produkt ten wazyl okolo 23 g, posiadal temperature topnienia powyzej 300°C i zidentyfikowano go jako -amino-l-metylo-3-(l-metylo-5-nitrO-2-imidazolilo) pirazolo-4-karbonitryl. Po wydzieleniu produkt byl analitycznie Czysty.Przyklad III. Synteza kwasu 5-amino-l-me- tylo-3-(l-metylO-5-nitrO-2-imidazolilo)pirazolo-kar - boksylowego-4.Mieszanine 1 g 5-amino-l-metylo-3-(l-metylo-5- -nitro-2-imidazolilo)-pirazolo-4-karbonitrylu, 0,4 g jednowodnego kwasu p-toluenosulfonowego oraz ml bezwodnika octowego ogrzewano przez okolo 2 godziny w stanie wrzenia pod chlodnica zwrotna, po czym mieszanine poreakcyjna zatezono pod zmniejszonym cisnieniem, a czesciowo krystaliczna pozostalosc przekrystalizowano z handlowego abso¬ lutnego etanolu uzyskujac dwa produkty, A i B.Produkt A, który byl nierozpuszczalny w handlo¬ wym absolutnym etanolu, przekrystalizowano z dwumetyloformamidu uzyskujac material o tempe¬ raturze okolo 250—251°C z rozkladem. Na pod¬ stawie analizy elementarnej oraz widma NMR w podczerwieni zidentyfikowano go jako kwas 5-ami- no - l-metylo-Ml-metylo-5-nitro-2-imidazolilo)pira- zolokarboksylowy-4. PL