Opis patentowy opublikowano: 16.05.1977 84258 MKP C07d 99/02 C07d 99/06 Int. Cl.2 C07D 513/00 C07D 513/02 C2YTEu7JX rm\\l\ •J lULCtyj Twórca wynalazku: Uprawniany z patentu: Dr Kair! Thomae, GmbH Bibeiraeh nad Riss Republika Federalna Niemiec Sposób wytwarzania nowych 2-aminoalkiloaminotieno (3,2-d) pirimidyn Przedmldtean wyaralaizku jeslt sposób wyttwarzainia nowych 2-aminoalkiloainino-tieno[3,2-d]pirymidyn, jak równiez ich fizjologicznie tolerowanych soli ad¬ dycyjnych z kwasami nieorganicznymi albo organicz¬ nymi. » Nowym zwiazkom odpowiada wzór ogólny 1% w którym Rt i R4 moga byc jednakowe lub rózne i oznaczaja atomy wodoru, albo grupy alkilowe o lancuchu prostym, lub rozgalezionym, o 1—6 ato¬ mach wegla, przy czym 1^ i R2 moga takze wspólnie ia ze znajdujacym sie miedzy nimi atomem azotu two¬ rzyc nasycony 5—7-cz2lonowyv imonocykliezny ptier- scien heterocykliczny, który ewentualnie moze za¬ wierac atom tanu, kiib nastepny atom azotu d/aJlbo moze byc podstawiony grupa alkilowa albo grupa i9, hydroksylowa, Rs oznacza atom wodoru, albo grupe alkilowa prostolancuchowa, lub rozgaleziona, o l~-6 atomach wegla, R4 oznacza atom wodoru, albo gru¬ pe metylowa, o 1—6 atomach wegla, R4 oznacza atom wodoru albo grupe metylowa w polozeniu 6 lub 7 $ i A oznacza prosty lub rozgaleziony lancuch alkile- nowy, o 2—10 atomach wegla.Wedlug wynalazku nowe zwiazki wytwarza sie przez reakcje zwiazku o wzorze ogólnym 2, w którym Rx—R4 i A maja znaczenie podane wyzej, a Z' ozma- 2& cza atom chlorowca, z amoniakiem albo dowolnym amidem kwasu karboksylowego wzglednie imidu kwasu karboksylowego, wzglednie ich solami metali i nastepnie odszczepienie grupy acylowej z powsta¬ lej pochodnej kwasu karboksylowego. Reakcje pro- so wadzi sie w temperaturze 20—200°C, korzystnie w srodowisku rozpuszczalnika organicznego. Przy re¬ akcji z amoniakiem korzystne jest uzycie go w nad¬ miarze i prowadzenie reakcji w naczyniu zamknie¬ tym. Powstala, przy stosowaniu w ireakcji amidów kwasów karboksylowych wzglednie ich imidów, po¬ chodna kwasu karboksylowego rozszczepia sie za pomoca kwasów lub zasad. Jako zasady szczególnie nadaja sie hydrazyna i hydroksyloamina.Zwiazki o ogólnym wzorze 1 mozna ewentualnie przeprowadzic znanymi sposobami w ich sole addy¬ cyjne z fizjologicznie tolerowanymi kwasami nieor¬ ganicznymi albo organicznymi. Jako takie wchodza w rachube np. kwas solny, kwas siairtkowy, (tawas fosforowy, (kwas ibucszrtynowy, tewas winowy, kwas cytaynowy; kwas maleinowy albo fumarowy.Zwiazek wyjsciowy o wzorze ogólnym 2 jest opisa¬ ny w opisie patentowym RFN 14 70 356 i otrzymuje sie go przez reakcje 2-hydroksyalkiloamino-4-amino- -tieno[3,2-d]pirymidyny o wzorze ogólnym 3, w któ¬ rym Hi—R4 i A posiadaja znaczenie podane wy¬ zej, ae srodkiem chlorowcugacym, jafc nip. chlorek tionylu. Reakcje prowadzi sie w obojetnym rozpusz¬ czalniku.Zwiazki o wzorze ogólnym 3, sa znane z niemiec¬ kiego opisu wylozeniowego 1470356, moga tez byc otrzymane w oparciu o tam .opisane metody.Zwiazki o wzorze 1 posiadaja cenne wlasciwosci farmakologiczne, czesciowo dzialaja na uklad serco- wo-naczyniowy i/albo wykazuja dzialanie sedatyw- 84 25884258 3 ne, w szczególnosci jednak hamuja zlepianie sie trombocytów. Dzialanie hamujace zlepianie sie trombocytów oznacza sie metoda K. Breddin'a, Schweiz, Med. Wschr. 95, 655^600 (1965). Bogata w trombocyty ludzka plazme krwi, po dodaniu substan¬ cji czynnej obraca sie powoli na lazni wodnej. Na pokryte warstwa silikonowa szkielko przedmiotowe, nanosi sie tak przygotowana plazme, przemywa, utrwala i barwi. Stopien zlepiania sie trombocytów oznacza sie mikroskopowo.Inna metoda oznaczania hamujacego dzialania na zlepianie sie trombocytów pochodzi od Borna i Cros- sa (J. PihytsriJoiL 170, 397 1964). Zlepiojnlie sie jest tu mierzone w bogatej w plytki plazmie zdrowych osób poddanych badaniu. W tym celu mierzy sie fotome- trycznie i rejestruje spadek optycznej gestosci zawie¬ siny plytek po dodaniu dwufosforanu adenozyny (10—5 mola/l). Substancje czynne dodaje sie kazdo*- razowo na 10 minut przed dodaniem dwufosforanu adenozyny. Zlepianie trombocytów mierzy sie rów¬ niez metoda Morrisa (1. Internatióinales Symposion iiber Storrwechsel und Membranpermeabilitat von Erythrozyten und Thrombozyten. Wien 1968, E.Deutsch, E. Gerlach, K. Moser; Georg Thieme Verlag Stuttgart). Ludzka krew z cytrynianem poddiaije sie w ciagu 30 sekund kontaktowi z 1 g perelek szkla¬ nych. Nastepnie pozostawia sie krew w spokoju na godzine, dla umozliwienia dezagregacji odwracalnych zlepien. Plytki w przetrwalej bogatej w plytki pla¬ zmie liczy sie pod mikroskopem zarówno przed jak i po kontakcie ze szklanymi perelkami.Wedlug tych trzech testowych metod uzyskuja do¬ bre dzialanie hamujace juz przy stezeniu okolo -5 mola/l na przyklad nastepujace substancje: dwuchlorowodorek 2- [(5-aminopentylo)-etylo-ami¬ no]-4-morfoiino-tieno[3,2-d]-pi(rymidyny, dwuchlorowodorek 2- [(5-aminopentylo)-metylo-ami- no]-4-morfolino-tieno[2,3-d]pirymidyny, dwuchlorowodorek 2-[(3-aminopropylo)-etylo-ami- noj-4-morfolino-tieno[3,2-d]pirymidyny, dwuchlorowodorek 2- [(2-aminoetylo)-etylo-amino]- -4-morfolino-tieno[3,2-d]pirymidyny, dwiirthlorowodarek 2-C2-amiino-etyloaimiiino)-4-morfo- lino-tieno[3,2-d]pirymidyny, dwuchlorowodorek 2-(3-amino-propyloamino)-4- -morfolino-tieno[3,2-d]pirymidyny, dwuchlorowodorek 2-(4-amino-butyloamino)-4-mor- foHno-tieiio[3,2Hd]|piiiryimiidynyi, dwuchlorowodorek 2- [(2-aminoetylo)-metylo-amino]- -4-morfolino-tieno[3,2-d] pirymidyny, dwuchlorowodorek 2-(2-amino-propyloamino)-4- -morfolino-tieno[3,2-d]pirymidyny.Sposoby wytwarzania zwiazków wyjsciowych po¬ dane sa przykladowo pod A i B.A. 2-(5-hydroksy-pentyloamino) -4-morfolino-tie- no[3,2-d]pirymidyna. 5,1 g (0,02 mola) 2-chloro^4- -morfolino-tieno[3,2-d]pirymidyny i 15 ml 5-amino- -1-pentanolu ogrzewa sie 4 godziny w temperaturze 120°C.Po ochlodzeniu klarowny roztwór wlewa sie do wody. Wydziela sie olej, który po pewnym czasie krystalizuje. Produkt reakcji odsacza sie, przemywa sie woda i przekrystalizowuje sie z 70% metanolu.Wydajnosc 3,6 g (57% wydajnosci teoretycznej).Temperatura fopndieniia: 118—119aC. 4 C^H^OsiS (322,44) obliczono: C 55,87, H 6,88, N 17,38, znaleziono: C 55,79, H 6,81, N 17,-50 W ten sam sjposólb zostaly wytworzone nastepuje zwiazki: a) 2-(2-hydroksy-etyloamino)-4-morfolino-tieno^ -[3,2-d]pirymidyna z 2-chloro-4-morfolino-tieno[3,2- -d]pirymidyny i 2-aminoetanolu.Temperatuira topnienia: 122^123°C (aceton), o b) 2-[[(2-hydroksyetylo)-metylo-amino]-4-morfoli- no-tieno[3,2-d]pirymidyna z 2-chloro-4-mórfolino- -tienO[3,2-d]piiymidyny i 2-metyloaminoetanolu.Temperatura topnienia: 90—92°C (eter/metanol). c) 2- (3-hydroksy-propyloamino) ^4-morfolino-tie- no[3,2-d]pirymi'dyna z 2-chloro-4-morfolino-tieno- -[3,2-dlpirymidyny i 3-amino-l-propanolu.Temperatura topnienia chlorowodorku: 238—239°C (etanoll/octain ertyloi). d) 2-(4-hydroksy-butyloamino)-4-morfolino-tieno- [3,2-d]pirymidyna z 2-chloro-4-moirfolino-tieno[3,2- -dlpirymidyny i 4-amino-l^butanolu.Temperatura topnienia chlorowodorku: 212°C (eta¬ nol). e) 2-(2^yidirokBiynpriopyloam^ no[3,2-d]pirymidyna z 2-chloro-4-morfolino-tieno- ^[3,2-d]pirymidyny i 3-amino-2-propanolu.Temperatura topnienia: 243—244°C (etanol). f) 2-[(5-hydroksypentylo) -metylo-amino] -4-morfo- lino-1ieno[3,2-d]pirymidyna z 2-chloro-4Hiiorfolino- so -tieno[3,2-d]pirymidyny i 5-metyloamino-l-penta- - nolu.Temperatura topnienia chlorowodorku 208—209°C (etanol). g) 2-[i(3-hydrolk3yip]ropylo)Hm^ folmo-1iiemo[3,2-d]ipQ^ z 2-cihloro^4Hmorfio(li- iiOMljieno[3^^]piiryimidyiny i 3-me(tyloamdino-l-pirio|pa- molu.Temperatura topnienia chlorowodorku 203°C (eta¬ nol/aceton 2 :1). 40 h) 2-[(3-hydroksypropylo)^etylo-amino]-4-morfo- lino-tieno[3,2-d]pirymidyna z 2-chloro-4-marfoli'no- -tieno[3,2-dlpirymidyny i 3-etylo-amino-l-propanom lu.Temperatura topnienia chlorowodorku: 235°C (eta- 45 nol/aceton 2:1). i) 2-[(4-hydroksybutylo)-metylo-amino]-4-morfo- lino-tieno[3,2^d]pirymidyna z 2-chloix4-morfoli'no- -tieno[3,2-d]pirymidyny i 4-metylo-amino^l-butano- lu. 50 Temperatura topnienia chlorowodorku: 217°C (eta¬ nol/aceton 2:1). j) 2-[(4-hydroksybutylo)-etylo-amino]-4-morfolino- tieno[3,2-d]pirymidyna z 2-chloro^4-morfolmo^tieno- -[3,2-d]ipirymidyny i 4-etylo-amino-l-butanolu. 55 Temperatura topnienia chlorowodorku: 226—227°C (etanol/aceton 2:1). k) 2-[(4-hydroksybutylo)-n^propylo^amino]-4-mor- folino-tieno[3,2-d]pirymidyna z 2-chloro-4-morfolino- tieno[3,2-d]pirymidyny i 4-n-propylo-amino-l-buta- so nolu.Temieratura topnienia chlorowodorku :160—163PC (etanol/aceton 2:1). 1) 2-[(4-hydroksybutylo)-n-butylo-amino]-4-morfo- lino-tienio[3,2-d]pirymidyna z 2-chloro^4-morfolino- U -fliiemi<[3,2-d]!pli^ 2ndhloiro^4-morftliino-tii(eno-84258 -(3,2-d]piiry«m Temperatura topnienia chlorowodorku 162—165°C (etanol/aceton 2 :1). ni) l-[(5-hydlrfolI^ypenityl^^ lino-tieno[3,2-d]pirymidyna z 2-chloro^4-morfolino- -tieno[3,2-d]pirymidyny i 5-etyloamino-l-pentanolu.Temperatura topnienia chlorowodorku: 115—120°C (etanol). n) 2-[(6-hydroksyheksylo)-etylo^mino] -4-morfoli- no-tieno[3,2-d]piiymidyna z 2-chloro-4-morfolino- -tieno[3,2-d]pirymidyny i 6-metyloamino-l-heksano- lu.Temperatura topnienia chlorowodorku: 115° (etanol). o) 2-['(6-hydroksyheksylo)-etylo-amino]-4-morfoli- no-tieno[3,2-d]pirymidyna z 2-chloro-4-morfolino- -tieno[3,2-d]pirymidyny i 6-etylo-amino-l-heksanolu.RF: 0,5; zel krzemionkowy G, firmy Merck (eter naftowy/octan etylu 1 :1). p) 2-[(5-hydroksypentylo)-n-butylo-amino] -4-mor- folino-tieno[3,2-d]pirymidyna z 2-chloro-4-morfolino- -tieno[3,2-d]pirymidyny i 5-n-butyloamino-l-penta- nolu.Temperatura topnienia chlorowodorku: 90°C (izopro- panol/eter naftowy).B. Chlorowodorek 2-(5-chloro-pentyloamino)-4- -morfolino-tieno[3,2-d]piryTnidyny. 18 g (0,05 mola) 2-(5-hydroksy-pentyloaJTilno)-4-morfolino-tieno- -[3^2-d]pirymidyny zadaje sie 30 ml chlorku tionylu i pozostawia na noc w temperaturze pokojowej. Na¬ stepnie odpedza sie nadmiar chlorku tionylu pod próznia, a pozostalosc zadaje acetonem lub eterem.Bezbarwny krystaliczny osad odsacza sie i suszy.Temperatura topnienia: 151—152PC. wydajnosc: 12,5 g (66,3% wydajnosci teorteycznej) C1BH22ClgN40 {377,29) obliczono: C 47,80, H 5,88, N 14,87, znaleziono: C 48,00 H 6,01, N 14,75.W fen sarni sposób zofiftaiy zsymifcetyizowainie nastepu¬ jace zwliiarikik a) dh!lDix)(wod!oirek 2-f(5^ahloropeirit^ no]-4-morfolino-tienjo[3,2-d)]pirymidyny z 2-[(5-hy¬ droksypentylo)-metylo-amino]-4^morfolino-tieno- -[3,2-d]parymidyny i chlorku tionylu.Temperatura topnienia: 173—175°C (etanol/aceton 1:1). b) chlorowodorek 2-f(3-chloropropylo)-metylo-ami¬ no]-4-morfolino-tieno[3,2-d]pirymidyTiy z 2-[(3-hy- droksypropylo)-metylo-amino]-4-morfolino-tieno- -[3,2-d]pirymidyny i chlorku tionylu.Temperatura topnienia: 180oC (etanol/aceton 1:1). c) chlorowodorek 2-[(4-chlórobutylo)-metylo-ami¬ no] -4-morfolina-tieno[3,2-d]pLiymidyny z 2- [(4-hy- droksybutylo)-metylo-amino]-4-morfolino-tieno- -[3,2-d]piiymidyiny i chlorlku tionylu.Temperatura topnienia: 205—208°C (etanol/aceton 1:1). d) chlorowodorek 2-[(4-chlorobutylo)-etylo-amino]- -4-morfoli'no-tieno[3,2-d]pirymidyny z 2-[(4-hydiro- ksy-butylo) -etylo-amino]-4-morfolino-tieno[3,2-d]pi- rymidyny.Temperatura topnienia: 165°C (etanol/aceton 1:1). e) chlorowodorek 2-[(4-chlorobutylo)-;n-propylo- -amino]-n-morMino-tieno[3,2-d]pirymidyny z 2-[(4- -hydroksybutylo) -n-propylo-amino]-4-morfolino- -tieno[3,2-d]pirymidyny i chlorku tionylu. 6 Temperatura topnienia: 195°C (etanol/aceton 1 : IV f) chlorowodorek 2-[(4-chlorobutyio)-n-buty]o-am:- ino)]-4-moritollliino-1fi^^ z 2-[(4-hy- droksybutylo) -n-butylo-amino]-4-morfolino-t ieno- -[3,2-d]pirymidyny i chlorku tionylu.Temperaltuira topnienia: 187—188°C (etamiol/aceton 1:1). g) chlorowodorek 2-[(5-chloropentylo)-etylo-ami¬ no]-4-morfolino-tieno[(3,2-d]pirymidyny z 2-[(5-hy- io droksypentylo)^etylo-amino]-4-morfiolino-tieno [3,2- -d]pirymidyny i chlorku tionylu.Temperaitura topndeniia: 183—185°C (etanol/aoeton 1:1). h) 2- [(5-chloropentylo) -n-butylo-amino]-4-morfo- lino-tieno[3,2-d]pirymidyna z 2-[(5-hydroksypentylo)- -n-butylo-amino]-4-m/orfoliino-tieno[3,2-d]piry7nidy- ny i chlorku tionylu.Olej, RF = 0,8 zel krzemionkowy G firmy Merck, eter naftowy/octan etylu 1:1. i) 2-[(6-chloroheksylo)-metylo-amino]-4-morfolino- -tieno[3,2-d]pirymidyna z 2-[(6-hydroksyheksylo)- -metylo-amino]-4-morfolino-tieno[3,2-d]pirymidyny i chlorku tionylu.Olej, RF = 0,8 zel krzemionkowy G firmy Merck, (eter naftowy/octan etylu 1:1). j) 2-[(6-chloroheksylo)-etylo-amino]-4-morfolino- -tieno[3,2-d]pirymidyna z 2-r(6-hydroksyheksylo)- -et3^o-ainino]-4-mOTfolino-tieno[3,2-d]pirymidyny i chlorku tionylu.Olej, RF = 0i,8 zel tazerrwoiilkowy G firmy Merck, (eter naftowy/octan etylu 1:1).Nastepujace przyklady wyjasniaja blizej wynala¬ zek.Przyklad I. Dwuchlorowodorek 2-[(5-amino- -pentyloamiino)]-4-morfolinO-tieno[3,2-d]pirymidyTiy. 16 g (0,0424 mola) chlorowodorku 2-(5-chloro-penty- lo-amli!no)-4-morfolino-tieno[3,2^d]pirymid3rny z 17,5 g (0,94 inoHia) ftaiLiMdlkfu potasowego w 100 ml dwu- 4C melyilofloirimaimlidu^ Olgsraewa sie w temperalburze 145°C przez 14 godzin. Po ostudzeniu zadaje sie mie- szamline Bte&tocyjinaj, woda i ekstrahuje za pomoca chloroformu. Warstwe chloroformowa oszusza sie siarczanem sodu i odpedza rozpuszczalnik. Pozosta- 49 losc rozciera sie z octanem etylu/eterem naftowym i odisacza. Temperatura topnienfiia: 122—124°C (meta¬ nol/aceton 1 :1). Wydajnosc: 10 g (52,3% wydajnosci teoretycznej). 2,15 g (0,033 mola) chlorowodorku hydroksyloaminy 50 rozpuszcza sie w 30 ml etanolu i zadaje 15 ml 4-nor- malnego roztworu metanolu sodowego w metanolu (0,06 mola). Po odsaczeniu wytraconego chlorku so¬ dowego, dodaje sie do przesaczu 3,82 g (0,00845 mola) zfwlajzfou ftaMjmldlolwego w 20 ml etanolu i miesza sfie 55 w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Po od¬ saczeniu galaretowatego osadu (sól sodowa N-hydro- ksyftalimidu), zadaje sie przesacz metanolowym kwasem solnym i troche zateza.Wytracony krystaliczny produkt odsacza sie i prze- 6* krystalizowuje sie z mieszaniny acetonu i metanolu.Temperatura topnienia: 254—256°C. Wydajnosc 1,94 g (58,1% wydajnosci teoretycznej).C13H25N5OS (394,29) obliczono: C 45,70, H 6,40, N 17,79, S 8,12, znaleziono: 65 C 45,50, H 6.56, N 17,60, S 8,24.84258 7\ W ten sam sposób zostaly otrzymane nastepujace zwiazki: a) Dwuchlorowodorek 2-[(5-aminopentylo)-metylo- -amino]-4-morfolino-tieno[3,2-d]pirymidyny z chloro¬ wodorku 2- [(5-chloropentylo) -metylo-amino]-4-mor- folino-tieno[3,2-d]pirymidyny i ftalimidku potasowe¬ go oraz hydroksyloaminy.Temperatura topnienia: 255—257°C (etanol/aceton 1:2). b) Dwuchlorowodorek 2-[(4-aminobutylo)-metylo- -aminio]-4-moirfolino-tieno[3,2-d]pirymidyny.Z 2-[(4-chlorobutylo)-metylo-amino] -4-moirfiolino- -tieno[3,2-d]pirymidyny i ftalimidku potasowego oraz hydroksyloaminy.Temperatura topnienia: 260°C (etanol/aceton). c) Dwuchloirowodorek 2-[(4naimtijnofoutyJo)-efty^ -amjino]-4-morfoliin0"to Z ' 2- [(4-chlorobutylo)-etylo-amino] ^4-moritolino-tie- no[3,2-d]pirymidyny i ftalimidku potasowego oraz hydroksyloaminy.Temperatura topnienia: 259—261°C (etanol/aceton). d) Dwuchlorowodorek 2-[(4Hamdnobultyilo)Hn-^^^ lo-amirao]-4-morfolino-tieno[3,2-d] pirymidyny z 2- - [(4-chlorobutylo) -n-propyloamino]-4-ittorfolino-tie- no[3,2-d]pirymidyny i ftalimidku potasu oraz hydro¬ ksyloaminy. f % Temperatura topnienia: 185°C (etanol/acetori). e) Dwuchlorowodorek 2-[(4-aminobutylo)-n-buty- lo-amino]-4-morfolmo-tieno[3,2-d]pijrymidyny z 2- - [(cihlorobuitylo)nn-bu1ytkHamii -[3,2-d]pirymidyny i ftalimidku potasu oraz hydro¬ ksyloaminy.Temperatura topnienia: 280°C (etanol/aceton). f) Dwuchlorowodorek 2-[(5-aminopentylo)-etylo- -amino]-4-morfolmo-tieno[3,2-d]pirymid3niy z 2-[(5- -chloro-pentylo)-etylo-amino]-4-miorfolino-tieno- -[3,2-d]pirymidyny i ftalimidku potasu oraz hydro¬ ksyloaminy.Temperatura topnienia: 236—233°C Ooctan etgdna/boe- tanol 3 :1). g) Dwuchlorowodorek 2-[(6-amiiioheksylo)-metylo- -amino]-4-morfolino-tienio[3,2-d]pirymidyna z 2-[(6- -chloroheksylo) -etylo-amino]-4-morfolino-tieno- -[3,2-d]pirymidyny i ftalimidku potasu oraz hydro- ksyloaminy.Temper tura topnienia: 227—228°C (etanol). h) l-[(6-aiminoheiksylo)-erty^^ -4ueno[3,2-d]pirymidyinia z 2-[(6-dMooralhekisyllo)-€rtylo- -amino]-4-morfolino-tieno{3,2-d]pirymidyny i ftali¬ midku potasowego oraz hydroksyloaminy.Zólty olej (RF = 0,5) zel krzemionkowy, meta¬ nol/amoniak 9:2.Przyklad II. Dwudhloirowodorek 2-(5-aimiino- -pentylo-aimino)-4-imor^iino-1lieno [3,2^]pda7tmnriyiny. 3,77 g (0,01 mola) dhlorowodoriku 2-(5-dhloro-penjty^ lo-aimino)-4-morMiino^ z 50 ml cieklego amoniaku ogrzewa siie w zatopionej ci¬ snieniowej rurce szklainej w diajgu 16 godizdn w terni- 3 peiratuirze 100°C. Po ostudzenitu i oó^diaoniu amo- nliaku, okfcbLeJLa sie pozadamy produkt za pomoca dhromaltoigrafia kolumnowej (zel Jtaemiionkowy, me- tanol/amointilalk 6:1). Po oójdestylowaaijiiu eluentiów pozostalosc rozpuszcza sie w malej 'ilosci metanolu i zadaje imetainoiLorwytm iroizrtiworem klwiasu solnego i "wytraca, przez dodanie aJcetonu. taryeibailicEny dwu¬ chlorowodorek. Temperatura [topnienia: 254—256°C (aceton/metanol). Wydlagnosc: 1,1 g (27,9% wydajmo- io scd teoretycznej). W tan sam sposób otrzymano na¬ stepujacy zwiazek: DwucMoirowodorek 2-[(5-amino- -pentylo)-nieitylo-^aniino]-4-morfoliino-!t!ieno[3,2-d] pi¬ rymidyny iz chlorowodorku 2-[(5-clh;loropenityilo)-me- tylonaniiinoM-morfoll!^^ i aimoniaikiu.Temperatura topnienia: 255—257°C (etanol/aceton 1 :2). PL