PL 70 911 Y1 2 Opis wzoru Przedmiotem wzoru uzytkowego jest lacznik do wzmocnien profili przeznaczonych zwlaszcza do montazu drzwi podnoszono-przesuwnych, stosowany zwlaszcza w systemie montazu drzwi podno- szono-przesuwnych, przy wykorzystaniu kompletnych modulów skladowych konstrukcji, gotowych do montazu w otworze okiennym. Lacznik stanowi element przeznaczony do polaczenia oraz wzmocnienia konstrukcji profili meta- lowych wewnetrznych i zewnetrznych, stosowanych jako element wzmocnienia i stabilizacji profili okien i drzwi do pakietów wieloszybowych o zwiekszonej dlugosci i szerokosci. Znanych jest szereg sposobów i elementów montazu profili okiennych, oraz elementów wzmoc- nien montowanych bezposrednio w ramie profilu okna lub drzwi Ze zgloszenia 355769, znane jest okno z rama skrzydla oraz z rama oscieznicy, wykonana z ksztaltowników z tworzywa sztucznego i wyposazona w narozniki laczace ramiona tej ramy, charak- teryzuje sie tym, ze poszczególne ramiona ramy jego skrzydla sa wykonane z ksztaltownika z tworzywa sztucznego o stosunku wysokosci czolowej (A) do grubosci (B), wynoszacym A/B <177 1,1, przy czym narozniki, laczace poszczególne ramiona ramy, maja korpus w postaci katownika, którego obydwa ra- miona maja przekrój poprzeczny taki sam, jak przekrój poprzeczny ksztaltownika, z którego sa wyko- nane te ramiona ramy, zas czolowe powierzchnie tego korpusu, stykajace sie z czolowymi powierzch- niami tych ramion sa zaopatrzone w wystepy odpowiadajace wymiarami zewnetrznymi i ksztaltem swego przekroju wymiarom i ksztaltom komór termicznych (8a, 8b, 8c i 8d) ksztaltownika, z którego sa wykonane ramiona ramy. Sposób montazu ramy skrzydla okna lub ramy oscieznicy okna polega na tym, ze ramiona ramy, przyciete na odpowiednia dlugosc, uklada sie na stole montazowym, zaopatrzonym w katowy przymiar, z zaciskami umozliwiajacymi ustalenie polozenia tych ramion, a nastepnie laczy sie ramiona za pomoca narozników, wsadzajac ich wystepy w odpowiednie komory termiczne oraz w komore wzmocnienia ksztaltowników, z których wykonane sa te ramiona, po czym w rowki (11) okucia wzglednie miedzy zebra (20) ulozonej w ten sposób ramy wklada sie tasme bandujaca, zas konce tej tasmy wsuwa sie w przerwe w przymiarze katowym stolu montazowego i napina sie ja w czesci ramy, znajdujacej sie od strony zawiasów, stosujac sile naciagu od 5000 do 6000 N, nastepnie napieta tasme mocuje sie za pomoca napinacza i po tym poddaje sie rame okuwaniu, a nastepnie szkleniu. Znany element usztywniajacy stanowi ksztaltownik najczesciej o profilu zamknietym lub o profilu otwartym lub pólzamknietym. Znane sa równiez elementy usztywniajace do tego celu, o przekroju w ksztalcie litery U lub o prze- kroju w ksztalcie litery C np. w angielskim opisie patentowym nr GB 2 300 212. Wedlug tego rozwiazania element wzmacniajacy ramy okiennej jest uformowany z tasmy stalowej o równoleglych krawedziach. Krawedzie sa tu zagiete, tworzac ksztaltownik o profilu zamknietym. Krawedzie boczne sa tu zalamane dla zapobiezenia otwarciu ksztaltownika, dla wzmocnienia jego konstrukcji oraz uzyskania wiekszej sztywnosci. Tak przygotowany ksztaltownik wsuwany jest w komore profilu ramy okiennej. W angielskim opisie patentowym nr GB 2 294 493 przedstawiono element usztywniajacy profilu ramy okiennej w postaci pustej wewnatrz belki metalowej w postaci ksztaltownika zamknietego o przekroju zblizonym do prostokata. Jednakze w profilu ramy skrzydla okna ten ksztaltownik wypo- sazony jest w boczna wzdluzna pólke, zawierajaca wybrania dla przeprowadzenia w nich elementów mechanizmu zamykania okna. Natomiast w profilu oscieznicy ksztaltownik metalowy nie posiada bocznej wzdluznej pólki. Dalszym rozwinieciem znanych konstrukcji wzmocnien profili ram okiennych jest zastosowanie mate- rialów kompozytowych, na przyklad zywic poliestrowo-szklanych oraz wlókien i mat z wlókna szklanego, dla wytworzenia opisanych elementów usztywniajacych, np. w opisie wzoru uzytkowego nr PL 60933. Wedlug tego znanego rozwiazania, element stolarki budowlanej stanowi monolityczna ksztaltka o profilu za- mknietym z kompozycji poliestrowo-szklanej. W opisie patentowym PL 356 231. W tym znanym rozwiazaniu pokazano profile ksztaltowe zwlaszcza do drzwi, okien i tym podobnych, wyposazone we wzmocnienia w postaci elementów usztyw- niajacych, wykonanych z kompozytu. W tym rozwiazaniu pokazano element usztywniajacy profil ramy oscieznicy w postaci ksztaltownika zamknietego. Szczególna zaleta elementów usztywniajacych wyko- nanych z kompozytów, jest ich praktyczna niewrazliwosc na zmiany temperaturowe. Jest to równiez material cieplejszy niz stal czy aluminium. Jednakze pusty wewnatrz element usztywniajacy wykonany z metalu lub z kompozytu, stanowic moze mostek cieplny w konstrukcji profilu ramy okna. PL 70 911 Y1 3 Dla likwidacji tego zródla ubytku ciepla, w szeregu znanych rozwiazaniach, zastosowano pian- kowe wypelnienie ksztaltowników usztywniajacych metalowych lub kompozytowych. Z patentu PL 210 907, znany jest element usztywniajacy profilu z tworzywa sztucznego, który stanowi wzdluzny ksztaltownik wypelniony materialem spienionym, usytuowany w komorze zbrojenio- wej tego profilu. Korpus elementu usztywniajacego stanowi ksztaltownik otwarty, posiadajacy wzdluzna szczeline. Wedlug wynalazku, element usztywniajacy charakteryzuje sie tym, ze w miejscu tej wzdluznej szczeliny w scianie korpusu ksztaltownika powierzchnia materialu spienionego przylega bezposrednio do powierzchni elementu wewnetrznego komory zbrojeniowej profilu z tworzywa sztucznego. W standardowych rozwiazaniach profili stosowane jest wzmocnienie pojedynczymi profilami alu- miniowymi, które nie zapewniaja wymaganej prze duzych powierzchniach pakietów wieloszybowych wytrzymalosci i sztywnosci konstrukcji, oraz obnizaja wskazniki izolacyjnosci cieplnej profili. Lacznik wedlug wzoru ma postac elementu kompozytowego z PCV zblizonego zarysem do pro- stopadloscianu, z wybraniami w powierzchni górnej i dolnej, który zlozony jest z trzech prostokatnych otwartych komór wewnetrznych 1 o jednakowej grubosci scian oraz dwóch usytuowanych symetrycznie po obu stronach, prostokatnych elementów zewnetrznych 2, których sciany sa profilowane lukowo two- rzac w narozach przelotowe otwory 3, pod elementy mocowania, oraz posrodku wybranie w postaci komory o zarysie wielokata 4 o symetrycznych scianach prostych i lukowych. Przy czym sciany komory srodkowej w czesci górnej i dolnej maja po dwa symetryczne wybrania 5 tworzace prostokatne wneki przeznaczone do mocowania krawedzi profili wzmocnien 6. Lacznik wedlug wzoru przedstawiony zostal na zalaczonym materiale ilustracyjnym, na którym fig. 1 przedstawia lacznik w widoku perspektywicznym, fig. 2 lacznik w widoku perspektywicznym za- montowany na profilach wzmacniajacych. Lacznik wedlug wzoru stanowi uniwersalny element przeznaczony zarówno do laczenia elemen- tów poziomych, jak równiez do elementów pionowych i poziomych np. profili ramy i progu. Dzieki ta- kiemu polaczeniu naprezenia konstrukcji w calosci przenoszone sa na profile stalowe. Konstrukcja wzmocnien profili w postaci dwóch profili stalowych – zewnetrznego i wewnetrznego, scalanych lacznikami wedlug wzoru, po wypelnieniu piana PUR zarówno wzmocnien jak i lacznika, zwieksza wytrzymalosc i stabilnosc konstrukcji, oraz znaczaco poprawia wspólczynnik przenikania cie- pla, laczac walory wytrzymalosciowe z izolacyjnoscia termiczna. PL PL