PL219804B1 - Rama okienna z tworzywa sztucznego oraz sposób wytwarzania ramy okiennej z tworzywa sztucznego - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest rama okienna, mająca ramiaki z wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, połączone zgrzewaniem na skośnych ścięciach swych końców. Przedmiotem wynalazku jest także sposób wywarzania ramy okiennej, mającej ramiaki wykonane z wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego. Ramy według wynalazku stosuje się głównie w skrzydłach okien dachowych, szczególnie mających zawiasy mocowane do bocznych ramiaków tej ramy skrzydła.

Stan techniki. Znane są ramy okienne, mające ramiaki wykonane z wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, połączone zgrzewaniem na skośnych ścięciach swych końców, tak iż te połączenia ramiaków tworzą naroża ramy okiennej. Profile ramiaków mają zwykle jedną komorę znacznie większą od pozostałych komór, w której umieszcza się kształtownik wzmacniający, będący najczęściej metalowym ceownikiem. Największa komora profilu ramiaka usytuowana jest w pobliżu osi obojętnej zginania tego profilu, a kształtownik wzmacniający umieszczony jest tak, iż jego przekrój poprzeczny rozłożony jest po obu stronach osi obojętnej zginania przekroju ramiaka. Poprzez dobór długości i ewentualnie grubości ramion kształtownika wpływa się na położenie jego osi obojętnej, a pośrednio na położenie osi obojętnej zginania ramiaka.

Istota rozwiązania. Rama okienna z tworzywa sztucznego, mająca ramiaki w postaci wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, wzmocnione kształtownikami zwłaszcza metalowymi, usytuowanymi wewnątrz wielokomorowego profilu z tworzywa sztucznego, posiada co najmniej w jednym ramiaku, wkładki wzmacniająco-usztywniające, które usytuowane są w komorach profilu z tworzywa sztucznego tego ramiaka i połączone są ze ściankami komór za pomocą kleju. Wkładki wzmacniająco-usztywniające, korzystnie z materiału o niskiej przewodności cieplnej umieszczone są zwłaszcza w skrajnych komorach profilu ramiaka, usytuowanych najdalej od osi obojętnej zginania przekroju ramiaka, co najmniej po jednej stronie tej osi. W ramie okiennej zwykle są cztery ramiaki, wykonane z wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego i połączone są one trwale, szczególnie poprzez zgrzewanie, na ukośnie ściętych swych końcach. Długość każdej wkładki wzmacniająco-usztywniające jest mniejsza od długości ramiaka po wewnętrznej stronie ramy okiennej.

Rama okienna w rozumieniu niniejszego opisu wynalazku, oznacza zarówno ościeżnicę, jak i ramę skrzydła. Rama wyposażona jest w zawiasy, służące do połączenia jej z drugą ramą tego okna, ściślej, jeden podzespół zawiasu (nieruchomy) mocowany jest do ościeżnicy, a drugi (ruchomy) mocowany jest do ramy skrzydła. Może także być rozwiązanie mające pośrednie zespoły łączące, między zawiasami przy ościeżnicy i zawiasami przy skrzydle, które to zespoły okna realizują dwufunkcyjność jego otwierania.

Wkładki wzmacniająco-usztywniające umieszczone są co najmniej w ramiakach bocznych, lub co najmniej w ramiaku współpracującym z zawiasami. Zależnie od typu okna i sposobu jego otwierania ramiaki te mogą być tożsame, na przykład w oknie dachowym otwieranym poprzez obrót wokół poziomej osi, usytuowanej w pobliżu połowy długości okna, bądź nieco wyżej, zawiasy łączą boczne ramiaki ościeżnicy i skrzydła. Również w oknie otwieranym jako rozwierane, jeden ramiak boczny skrzydła łączony jest zawiasami z ramiakiem bocznym ościeżnicy. Nato miast w oknach otwieranych jako odchylne, zawiasy są przy ramiakach górnych, a w oknach otwieranych jako uchylne - przy ramiakach dolnych. Korzystnie, wkładki wzmacniająco-usztywniające, jeśli nie występują we wszystkich ramiakach, umieszczone są w tych ramiakach, które w ramie okiennej przenoszą największe obciążenia.

Wkładka wzmacniająco-usztywniająca wypełnia co najmniej połowę przekroju poprzecznego komory w której jest umieszczona, korzystnie, z zachowaniem niezbędnych luzów, wypełnia tę komorę w całości. Korzystnie, wkładka wzmacniająco-usztywniająca jest drewniana i ma wzdłużne wnęki zwłaszcza w jej narożach. We wnękach tych mieści się nadmiar kleju łączącego wkładkę ze ściankami komory, w której jest ona umieszczona. W ramiaku może być jedna tylko wkładka wzmacniająco-usztywniająca, a mogą także być w nim dwie takie wkładki, umieszczone po obu stronach osi obojętnej zginania przekroju ramiaka. Wkładki wzmacniająco-usztywniające mogą mieć maksymalną długość, równą długości ramiaka po wewnętrznej stronie ramy okiennej, mogą też być krótsze, usytuowane w strefie największych obciążeń ramiaka momentami zginającymi. W przypadku dwóch wkładek w ramiaku możliwe jest także różnicowanie ich długości.

Jeżeli ramą według wynalazku jest rama skrzydła w oknie dachowym, wówczas profile z tworzywa sztucznego jej ramiaków mają także odsadzenie dla oparcia szyby, a po zewnętrznej stronie okna, profile te mają powierzchnie oporowe dla listew dociskowych mocujących szybę, które przyPL 219 804 B1 twierdzone są łącznikami, zwłaszcza gwintowymi, do wielokomorowych profili ramiaków. W ramie skrzydła okiennego, wkładka wzmacniająco-usztywniająca umieszczona jest bezpośrednio przy powierzchni oporowej dla listew dociskowych, mocujących szybę w tej ramie. Łączniki mocujące listwę dociskową szyby, korzystnie wkręty, osadzone są we wkładce wzmacniająco-usztywniającej, a przez ściankę wielokomorowego profilu ramiaka łączniki te przechodzą albo przez otwór gwintowany, wykonywany wraz z wkręcaniem łącznika gwintowego do wkładki wzmacniająco-usztywniającej, albo przez otwór przelotowy gładki o średnicy nieco większej niż gwint łącznika wkręconego do tej wkładki.

Kształtownikiem wzmacniającym ramiak jest zwykle ceownik, korzystnie o przekroju poprzecznym rozłożonym po obu stronach osi obojętnej zginania przekroju ramiaka. Kształtownik umieszczony jest w największej komorze profilu ramiaka, a jego wymiary i kształt ramion korzystnie dobrane są tak, by oś obojętna zginania przekroju kształtownika była jak najbliżej osi obojętnej zginania przekroju ramiaka.

Sposób wytwarzania ramy okiennej z tworzywa sztucznego, mającej ramiaki w postaci wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, charakteryzuje się tym, iż od strony powierzchni czołowej wielokomorowego profilu ramiaka wsuwa się do jego komory wkładkę wzmacniająco-usztywniającą, wprowadzając jednocześnie do komory klej, celem połączenia wkładki wzmacniająco-usztywniającej ze ściankami tej komory. Sposób wykonania tej ramy okiennej obejmuje także znane czynności wykonywania jej ramiaków, poprzez ukośne przycinanie wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, a następnie łączenia w ramę okienną tych ramiaków poprzez zgrzewanie ich ukośnie przyciętych końców. W razie potrzeby, obcina się wypływki w zgrzeinach narożników ramy okiennej.

Przed wprowadzeniem wkładki wzmacniająco-usztywniającej do ramiaka, w ściankach komory przeznaczonej do umieszczenia w niej tej wkładki, wykonuje się otwory, poprzez które kolejno wprowadza się klej, w trakcie wsuwania wkładki do komory. Liczba i rozstaw otworów zależny jest od wielkości luzów pomiędzy wkładką a ściankami komory do której się ją wprowadza. Jeżeli wkładka wzmacniająco-usztywniająca ma być umieszczona jedynie na części długości ramiaka, zwłaszcza w jego środkowej strefie, wkładkę tę przesuwa się we wnętrzu komory ramiaka za pomocą popychacza.

W pierwszym wariancie sposobu wytwarzania ramy okiennej z tworzywa sztucznego, wkładkę wzmacniająco-usztywniającą wprowadza się do komory przyciętego ramiaka, przed jego zgrzewaniem z innymi ramiakami ramy okiennej. Zgrzewanie ramiaków, dla połączenia ich w ramę okienną, wykonuje się po zastygnięciu kleju łączącego wkładkę ze ściankami komory profilu ramiaka, do której ją wprowadzono. Ten wariant wytwarzania znajduje zastosowanie w wykonywaniu nowych ram okiennych.

W drugim wariancie sposobu wytwarzania, wkładkę wzmacniająco-usztywniającą wsuwa się do komory ramiaka bocznego, usytuowanej w obrzeżu ramy skrzydła, po zgrzaniu tego ramiaka z innymi ramiakami ramy okiennej, wprowadzając wkładkę ponad powierzchnią ramiaka dolnego. Ten wariant sposobu wykonania można stosować zarówno przy wytwarzaniu nowych ram dla skrzydeł okien dachowych, jak i do wzmacniania ram używanych.

W trzecim wariancie sposobu wytwarzania wkładkę wzmacniająco-usztywniającą wprowadza się do komory ramiaka po jego zgrzaniu z innymi ramiakami ramy okiennej, poprzez otwór dostępowy wykonany w ramiaku poprzecznym. Otwór dostępowy usytuowany jest na przedłużeniu osi tej komory, a po wprowadzeniu wkładki wzmacniająco-usztywniającej otwór dostępowy można zakleić. Ten wariant stosuje się głównie do wzmacniania ram już wykonanych, w tym podczas napraw i modernizacji okien.

Korzystne skutki stosowania wynalazku. Wkładki wzmacniająco-usztywniające wklejone do ramiaków ramy okiennej, wykonanych z wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, wzmacniają oraz usztywniają ramiaki, a w konsekwencji całą ramę okna. Korzyści wynikają głównie z usytuowania wkładek wzmacniająco-usztywniających w komorach skrajnych, co zwiększa moment bezwładności przekroju ramiaka, podnosząc jego sztywność, oraz zwiększa wskaźnik wytrzymałości ramiaka na zginanie. Usytuowanie wkładek wzmacniająco-usztywniających bezpośrednio pod powierzchnią oporową dla listew dociskających szybę, zwiększa pewność mocowania tych listew.

Przykłady wykonania wynalazku. Rama okienna z tworzywa sztucznego a także sposób jej wytwarzania, uwidocznione są w przykładach wykonania wynalazku na rysunku, na którym poszczególne figury przedstawiają:

Fig. 1 - Widok fragmentu ramy skrzydła okna dachowego, w trakcie wsuwania do jej ramiaka wkładki wzmacniająco-usztywniającej.

PL 219 804 B1

Fig. 2 - Przekrój przez ramiak boczny ramy skrzydła okna dachowego, wyposażony w dwie wkładki wzmacniająco-usztywniające.

Fig. 3 - Widok ramiaka bocznego ramy skrzydła okna dachowego, podczas wsuwania do niego wkładki wzmacniająco-usztywniającej.

Fig. 4 - Przekrój przez fragment skrzydła okna dachowego, mającego ramiaki boczne z figury 2, z uszczelkami, szybą i zawiasem.

Wynalazek przedstawiony jest także w przykładach wykonania nie ujętych na rysunku, ale opisanych poprzez wskazanie cech wspólnych i różnic, względem przykładów narysowanych.

Przykłady ramy okiennej według wynalazku

P r z y k ł a d 1. Rama skrzydła okna dachowego, wykonana jest z wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, wytworzonych metodą ich wyciskania. W skład ramy skrzydła wchodzą dwa ramiaki boczne 1, ramiak górny 2 oraz ramiak dolny 3. Ramiaki boczne 1 wykonane są z profilu mającego odsadzenie 11, na którym umieszczona jest uszczelka 12, służąca do oparcia szyby zamocowanej w ramie skrzydła. Obok odsadzenia 11 oraz uszczelki 12, w wielokomorowym profilu ramiaka bocznego 1, jest dwukomorowe obrzeże, wystające ponad powierzchnię odsadzenia 11 oraz ponad uszczelkę 12 dla szyby. W ramie zmontowanej obrzeże boczne 13 ogranicza ruch zamocowanej w ramie skrzydła szyby na boki, wzdłuż ramy tego skrzydła.

Ramiak górny 2, wykonany z identycznego wielokomorowego profilu z tworzywa sztucznego, posiada odsadzenie 21 z uszczelką 22 dla szyby, oraz ma dwukomorowe obrzeże, które w zmontowanej ramie jest jej obrzeżem górnym 23. Ramiak dolny 3 wykonany jest z profilu o mniejszej wysokości, tak iż jego uszczelka 31 jest najwyżej usytuowanym elementem tego ramiaka, zaś od ramiaków: bocznych 1 i górnego 2, ramiak dolny 3 różni się tym, iż nie ma obrzeża. Wszystkie ramiaki: boczne 1, górny 2 i dolny 3, mają ukośnie przycięte końce, a utworzone w ten sposób powierzchnie styku ramiaków są zgrzewane dla połączenia ramiaków w kompletną ramę skrzydła okiennego. Zgrzeina 4 między ramiakami: bocznymi 1 i górnym 2, obejmuje całą wysokość tych ramiaków, łącznie z ich obrzeżami 13 i 23, natomiast zgrzeina 41 między ramiakami: bocznymi 1 i dolnym 3, sięga jedynie na wysokość ramiaka dolnego. Do obu ramiaków bocznych 1 ramy skrzydła okna dachowego przytwierdzone są podzespoły zawiasów 5, służących do otwierania okna przez obrót skrzydła wokół poziomej osi, usytuowanej nieco ponad połową wysokości skrzydła.

W każdym z dwóch ramiaków bocznych 1 ramy skrzydła okna dachowego, w komorze wielokomorowego profilu, usytuowanej w obrzeżu bocznym 13, najbardziej oddalonej od osi obojętnej zginania ramiaka, znajduje się wkładka wzmacniająco-usztywniająca 6, mająca postać listwy drewnianej o przekroju prostokątnym. Na rysunku - fig. 1 przedstawiono tę wkładkę (w celach poglądowych) w położeniu podczas jej wprowadzania do komory profilu ramiaka bocznego 1, natomiast w zmontowanej ramie okiennej, wkładka wzmacniająco-usztywniająca 6, która jest krótsza od długości ramiaka 1, mierzonej po wewnętrznej stronie ramy okna, mieści się całkowicie pomiędzy skośnie przyciętymi końcami ramiaka bocznego 1. Wkładka wzmacniająco-usztywniająca 6 połączona jest ze ściankami komory za pomocą kleju, doprowadzanego do wnętrza komory poprzez otwory zasilające 14. Wewnątrz ramiaków bocznych 1, w największej komorze profilu z tworzywa sztucznego, umieszczone są znane metalowe kształtowniki (przedstawione bliżej w drugim przykładzie wykonania), wzmacniające ramiaki. Kształtowniki te przytwierdzone są do bocznej ścianki profilu ramiaka wkrętami 15 od zewnętrznej strony ramy skrzydła. Przy większej szerokości ramy analogiczny kształtownik umieszczony jest wewnątrz ramiaka górnego.

Komora profilu ramiaka bocznego 1, najbardziej oddalona od osi obojętnej zginania tego ramiaka, jest jednocześnie komorą usytuowaną w obrzeżu bocznym 13, bezpośrednio pod powierzchnią oporową dla listwy dociskowej, mocującej szybę w ramie skrzydła. Usytuowanie wkładki wzmacniająco-usztywniającej 6 w tej komorze profilu ramiaka 1, pozwala na wykorzystanie wkładki do osadzenia w niej łączników gwintowych, przytwierdzających listwę dociskową szyby do ramy skrzydła.

P r z y k ł a d 2. Rama skrzydła okna dachowego, składa się z wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, identycznych oraz identycznie połączonych, jak w pierwszym przykładzie wykonania wynalazku. Wewnątrz profilu ramiaka bocznego 1 (przekrój - fig. 2) są dwie wkładki wzmacniająco-usztywniające, z których wkładka przyszybowa 61 umieszczona jest w komorze, usytuowanej w obrzeżu bocznym 13 tego ramiaka, obok znajdującej się na odsadzeniu 11 uszczelki 12. Wkładka dodatkowa 62 umieszczona jest w komorze po przeciwległej stronie profilu ramiaka; obie komory z wkładkami są najbardziej oddalone od osi obojętnej zginania ramiaka bocznego. Wkładki 61 i 62 połączone są ze ściankami komór klejem, dostarczanym do wnętrza obu komór przez otwory zasilająPL 219 804 B1 ce 14, które dla komory z wkładką przyszybową 61 usytuowane są od strony zewnętrznej okna oraz od strony szyby, na przemian w jednej i drugiej ściance komory (fig. 3). Dla komory z wkładką dodatkową 61, otwory te są w kanale 16 uszczelki bocznej. Wkładka przyszybowa 61 ma w swych narożach wnęki 63, a wkładka dodatkowa 62 ma sfazowania 64 naroży - jedne i drugie tworzące wolną przestrzeń dla ewentualnego nadmiaru kleju.

Wewnątrz największej komory ramiaka jest metalowy kształtownik 17, mający tutaj postać ceownika z dodatkowo zagiętym, jednym jego ramieniem. Kształtownik 17 do ścianek zewnętrznych ramiaka bocznego 1 przytwierdzony jest wkrętami, a na zewnętrznej powierzchni bocznej tego ramiaka zamocowany jest podzespół zawiasu 5 - jak w pierwszym przykładzie wykonania.

W zmontowanym skrzydle okna dachowego otwory zasilające 14 zasłonięte są szybą 7, oraz jej listwą dociskową 71, a także uszczelką boczną 72 (fig. 4), co podnosi estetykę okna. Listwa dociskowa 71 szyby przytwierdzona jest do ramiaków 1 wkrętami 73 osadzonymi zarówno w ściankach ramiaka, jak i we wkładce przyszybowej 61. Do przejścia wkrętów przez ściankę komory można także wykorzystać otwory zasilające 14.

P r z y k ł a d 3. Rama skrzydła okna dachowego, składa się z wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, identycznych oraz identycznie połączonych, jak w drugim przykładzie wykonania. Identycznie, wewnątrz wielokomorowego profilu ramiaka bocznego są dwie wkładki wzmacniająco-usztywniające: przyszybowa, umieszczona w komorze usytuowanej w obrzeżu bocznym tego ramiaka, oraz dodatkowa. W ramiaku górnym 2 jest wkładka przyszybowa, umieszczona w komorze, usytuowanej w obrzeżu górnym 23 tego ramiaka, obok znajdującej się na odsadzeniu 21 uszczelki 22.

P r z y k ł a d 4. Rama skrzydła okna dachowego, składa się z wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, identycznych oraz identycznie połączonych, jak w drugim przykładzie wykonania wynalazku. Wewnątrz wielokomorowego profilu ramiaka bocznego 1 są dwie wkładki wzmacniająco-usztywniające (rysunek - fig. 2): przyszybowa 61 umieszczona na całej długości ramiaka oraz dodatkowa 62, umieszczona w środkowym odcinku ramiaka po obu stronach zawiasu. Otwory zasilające dla wkładki dodatkowej rozmieszczone są tylko w obszarze jej długości.

Przykłady sposobu wytwarzania ramy okiennej

P r z y k ł a d 5. Wytwarzanie ramy skrzydła okna dachowego, której budowa przedstawiona jest w pierwszym przykładzie wykonania, rozpoczyna się od przycięcia wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, wyposażonych w obrzeże, żądaną długość ramiaków bocznych 1 i ramiaka górnego 2 oraz przycięcia wielokomorowego profilu z tworzywa sztucznego, bez obrzeża, na żądaną długość ramiaka dolnego 3. Wszystkie ramiaki przycina się ukośnie, pod kątem 45°, aby uzyskać powierzchnie, na których ramiaki te są zgrzewane, celem połączenia w kompletną ramę. Do największych komór obu ramiaków bocznych, oraz przy szerszych ramach, do ramiaka górnego, przed ich zgrzewaniem, wsuwa się znane metalowe kształtowniki, przytwierdzając je wkrętami do zewnętrznej ścianki profilu ramiaka. Po zgrzewaniu usuwa się, jeśli zachodzi taka potrzeba, wypływki tworzywa sztucznego w łączonych narożach ramy okiennej.

W ramiakach bocznych 1 ramy skrzydła, w ściankach komory usytuowanej w obrzeżu bocznym 13 oddalonej najbardziej od osi obojętnej zginania przekroju ramiaka, wykonuje się otwory zasilające 14, na przemian w ściance komory usytuowanej od zewnętrznej strony okna oraz w ściance bocznej tej komory. Otwory te rozmieszcza się na całej długości planowanego usytuowania wkładki wzmacniająco-usztywniającej 6 (na rysunku pokazano tylko otwory skrajne). Otwory zasilające 14 można wykonać w ramie, po jej zgrzewaniu, ale korzystniej jest wykonać je w ramiaku bocznym 1, przed zgrzewaniem.

W każdym z dwóch ramiaków bocznych 1 połączonej zgrzeinami ramy skrzydła okna, do usytuowanej w obrzeżu bocznym 13 komory profilu ramiaka oddalonej najbardziej od osi obojętnej zginania ramiaka, wprowadza się wkładkę wzmacniająco-usztywniającą 6, którą wsuwa się od strony ramiaka dolnego 3, przemieszczając wkładkę ponad tym ramiakiem dolnym. W trakcie wsuwania do komory ramiaka bocznego 1 wkładki wzmacniająco-usztywniającej 6, wprowadza się klej do komory profilu ramiaka, wykorzystując kolejno utwory zasilające 14, tak aby poszczególne porcje kleju umieścić przed czołem wsuwanej wkładki. Wobec istnienia luzów między wkładką wzmacniająco-usztywniającą 6, a ściankami komory do której jest wsuwana, następuje równomierne rozprowadzenie kleju wzdłuż komory i wkładki.

P r z y k ł a d 6. Wytwarzanie ramy skrzydła okna dachowego, której budowa przedstawiona jest w drugim lub trzecim przykładzie wykonania, rozpoczyna się od przycięcia wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, na żądaną długość ramiaków: bocznych 1, górnego 2 oraz dolnego 3 - jak

PL 219 804 B1 w sposobie według piątego przykładu wykonania. Następnie w ramiakach bocznych 1, w ściankach komory usytuowanej w obrzeżu bocznym 13, oddalonej najbardziej od osi obojętnej zginania przekroju ramiaka, wykonuje się otwory zasilające 14, na przemian w ściance komory usytuowanej od zewnętrznej strony okna oraz w ściance tej komory od strony szyby. Otwory te rozmieszcza się na całej długości planowanego usytuowania wkładki przyszybowej 61 (na rysunku tylko skrajne). Wytwarzając ramę z trzeciego przykładu wykonania, otwory zasilające 14 wykonuje się także w obrzeżu górnym 23 ramiaka górnego. W ramiakach bocznych 1 wykonuje się też otwory zasilające 14 dla komory z wkładką dodatkową 62, przechodzące przez kanał 16 dla uszczelki bocznej.

W dalszej kolejności wsuwa się do ramiaków bocznych 1, od czoła ich profilu, wkładki wzmacniająco-usztywniające: przyszybowe 61 i dodatkowe 62, doprowadzając klej poprzez otwory zasilające 14 sukcesywnie, w miarę przemieszczania wkładki. Analogicznie osadza się wkładkę przyszybową 61 w ramiaku górnym, jeśli tam występuje. Następnie, do największych komór obu ramiaków bocznych, oraz przy szerszych ramach do ramiaka górnego, wsuwa się znane metalowe kształtowniki 17, przytwierdzając je wkrętami 15 do zewnętrznej ścianki profilu ramiaka. Tak przygotowane ramiaki łączy się poprzez zgrzewanie na przyciętych ukośnie powierzchniach ich końców, uzyskując kompletną ramę. Po zgrzewaniu usuwa się, jeśli zachodzi taka potrzeba, wypływki tworzywa sztucznego w łączonych narożach ramy okiennej.

P r z y k ł a d 7. Wytwarzanie ramy skrzydła okna dachowego, mającej niektóre wkładki wzmacniająco-usztywniające krótsze (budowa - przykład 4) przebiega podobnie jak w sposobie według szóstego przykładu wykonania. Otwory zasilające dla krótszych wkładek wzmacniająco-usztywniających wykonuje się jedynie w obszarze ich usytuowania, a wkładki te wprowadza się do komory ramiaka za pomocą popychacza, który następnie wycofuje się.

Claims (15)

1. Rama okienna z tworzywa sztucznego, mająca ramiaki w postaci wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, połączonych trwale na ukośnie ściętych swych końcach, wzmocnione kształtownikami, zwłaszcza metalowymi, usytuowanymi wewnątrz wielokomorowego profilu z tworzywa sztucznego, wyposażona w zawiasy do połączenia jej z drugą ramą tego okna, szczególnie rama skrzydła w oknie dachowym, w której profile ramiaków mają także odsadzenie dla oparcia szyby oraz usytuowane po zewnętrznej stronie okna, powierzchnie oporowe dla listew dociskowych mocujących tę szybę, przytwierdzonych łącznikami, zwłaszcza gwintowymi, do wielokomorowych profili ramiaków znamienna tym, że co najmniej w jednym ramiaku (1, 2, 3), w komorach profilu z tworzywa sztucznego, zwłaszcza skrajnych, usytuowanych najdalej od osi obojętnej zginania przekroju ramiaka, co najmniej po jednej stronie tej osi, ma wkładki wzmacniająco-usztywniające (6, 61, 62), korzystnie z materiału o niskiej przewodności cieplnej, które połączone są ze ściankami komór za pomocą kleju, przy czym długość każdej wkładki jest nie większa od długości ramiaka po wewnętrznej stronie ramy okiennej.

2. Rama okienna według zastrz. 1, znamienna tym, że wkładki wzmacniająco-usztywniające (6, 61, 62) umieszczone są co najmniej w ramiakach bocznych (2).

3. Rama okienna według zastrz. 1, znamienna tym, że wkładki wzmacniająco-usztywniające (6, 61, 62) umieszczone są co najmniej w ramiaku współpracujących z zawiasami.

4. Rama okienna według zastrz. 1, albo 2, albo 3, znamienna tym, że wkładka wzmacniająco-usztywniająca (6, 61, 62) wypełnia co najmniej połowę przekroju poprzecznego komory w której jest umieszczona, korzystnie, z zachowaniem niezbędnych luzów, wypełnia tę komorę w całości.

5. Rama okienna według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, znamienna tym, że wkładki wzmacniająco-usztywniające (6, 61, 62) umieszczone są po obu stronach osi obojętnej zginania przekroju ramiaka (1, 2, 3).

6. Rama okienna według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, będąca ramą skrzydła, znamienna tym, że wkładka wzmacniająco-usztywniająca (6, 61, 62) umieszczona jest bezpośrednio przy powierzchni oporowej dla listew dociskowych (71), mocujących szybę (7) w tej ramie.

7. Rama okienna według zastrz. 6, znamienna tym, że mocujące listwę dociskową (71) łączniki, korzystnie wkręty (73), osadzone są we wkładce wzmacniająco-usztywniającej (6, 61, 62).

PL 219 804 B1

8. Rama okienna według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, znamienna tym, że wkładka wzmacniająco-usztywniająca (6, 61, 62) umieszczona jest tylko w strefie ramiaka (1, 2, 3) o największych momentach zginających.

9. Rama okienna według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, znamienna tym, że wkładka wzmacniająco-usztywniająca (6, 61, 62), korzystnie drewniana, ma wzdłużne wnęki (63) zwłaszcza w jej narożach.

10. Rama okienna według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, znamienna tym, że kształtownikiem wzmacniającym (17) jest ceownik, korzystnie o przekroju poprzecznym rozłożonym po obu stronach osi obojętnej zginania przekroju ramiaka.

11. Sposób wytwarzania ramy okiennej z tworzywa sztucznego, mającej ramiaki w postaci wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, zawierający czynności wykonywania jej ramiaków poprzez ukośne przycinanie wielokomorowych profili z tworzywa sztucznego, a następnie łączenia w ramę okienną tych ramiaków poprzez zgrzewanie ich ukośnie przyciętych końców, oraz w razie potrzeby, obcinanie wypływki w zgrzeinach narożników ramy okiennej, znamienny tym, że od strony powierzchni czołowej wielokomorowego profilu ramiaka (1, 2, 3) wsuwa się do jego komory wkładkę wzmacniająco-usztywniającą (6, 61, 62), wprowadzając jednocześnie do komory klej, celem połączenia wkładki wzmacniająco-usztywniającej ze ściankami tej komory.

12. Sposób wytwarzania ramy okiennej według zastrz. 11, znamienny tym, że wkładkę wzmacniająco-usztywniającą (6, 61, 62) wprowadza się do komory przyciętego ramiaka (1, 2, 3), przed jego zgrzewaniem z innymi ramiakami ramy okiennej.

13. Sposób wytwarzania ramy okiennej według zastrz. 11, znamienny tym, że wkładkę wzmacniająco-usztywniającą (6, 61, 62) wprowadza się do komory przyciętego ramiaka, po jego zgrzaniu z innymi ramiakami ramy okiennej, zwłaszcza poprzez otwór dostępowy wykonany w ramiaku poprzecznym, usytuowany na przedłużeniu osi tej komory.

14. Sposób wytwarzania ramy okiennej według zastrz. 11, albo 12, albo 13, znamienny tym, że w ściankach komory ramiaka (1, 2, 3) przeznaczonej do umieszczenia w niej wkładki wzmacniającousztywniającej (6, 61, 62), wykonuje się otwory zasilające (14), poprzez które kolejno wprowadza się klej, w trakcie wsuwania tej wkładki.

15. Sposób wytwarzania ramy okiennej według zastrz. 11, albo 12, albo 13, albo 14, znamienny tym, że wkładkę wzmacniająco-usztywniającą (6, 61, 62) przesuwa się we wnętrzu komory ramiaka za pomocą popychacza.