PL68333Y1 - Łódź - Google Patents

Description

Opis wzoru

Niniejszy wzór użytkowy dotyczy łodzi obejmującej osłonę burty do zastosowania w sytuacjach wyciągania na brzeg i cumowania.

Zazwyczaj, w tego rodzaju łodzi, osłona burty zawiera sprężystą strukturę dostosowaną do umieszczania na zewnątrz łodzi, wzdłuż burty, w celu tłumienia energii uderzenia, jak również tkaninę umieszczoną na wierzchu sprężystej struktury do utrzymywania sprężystej struktury na miejscu, przy czym tkanina jest ponadto dostosowana do zamocowania jej do burty łodzi, za pomocą przynajmniej jednego sznura należącego do osłony burty, w przynajmniej jednym punkcie mocującym.

Osłony burty znane ze stanu techniki są na ogół utworzone z plastikowej części, która może być wypełniona powietrzem i która otacza burtę łodzi. Problemem związanym z osłoną burty wypełnioną powietrzem jest ryzyko pęknięcia jej, może doprowadzić do utraty posiadanej zdolności wytłumiania uderzenia przez osłonę burty. Dodatkowo, jeśli łódź będzie należała do tak zwanej klasy łodzi RIB, w której osłona burty ma również za zadanie utrzymywać łódź na powierzchni wody, wówczas takie pęknięcie osłony burty jest szczególnie szkodliwe. W publikacji AU 2004201648, ze stanu techniki, ujawniono osłonę burty, która jest zasadniczo okrągła w przekroju poprzecznym i która jest wypełniona materiałem zwiększającym zdolność utrzymywania się na powierzchni wody. Dodatkowo, wewnątrz materiału wypełniającego są utworzone przestrzenie na poduszki napełnione powietrzem. Wadą takiego rozwiązania jest fakt, że okrągły kształt zajmuje znaczną przestrzeń wewnątrz kadłuba łodzi, jednocześnie, zmniejszając w ten sposób powierzchnię pokładową. Ponadto, wyprodukowanie poduszek powietrznych wewnątrz osłony burty jest pracochłonne w odniesieniu do samej techniki wytwarzania.

Ponadto, w publikacji US 5,651,328, przedstawiono kołnierz flotacyjny, który jest zamocowany do łodzi przy pomocy punktów mocujących. Wadami tego znanego rozwiązania są jego skomplikowana konstrukcja oraz miejscowe obciążenia na tkaninie, powstałe w wyniku przymocowania. Z powodu rodzaju punktów mocujących, tkanina narażona jest na rozerwanie w razie uderzeń.

Celem wzoru użytkowego jest zapobieganie uszkodzeniom konstrukcji łodzi w sytuacjach wyciągania na brzeg i cumowania łodzi, w których łódź styka się z drugą łodzią względnie z innymi stałymi obiektami.

Celem niniejszego wzoru użytkowego jest wytworzenie osłony burty łodzi do zastosowania w sytuacjach wyciągania na brzeg i cumowania łodzi i odpowiedniej łodzi wyposażonej w taką osłonę burty, która ma prostą budowę, i w której obciążenia zamocowań są rozmieszczone równomiernie na tkaninie. Łódź obejmująca przynajmniej częściowo otwarty kadłub, silnik przyczepny oraz osłonę burty, obejmującą sprężystą strukturę zaopatrzoną w środki do umieszczania na zewnątrz łodzi, wzdłuż burty łodzi, jak również tkaninę umieszczoną na wierzchu sprężystej struktury, przy czym tkanina jest ponadto zaopatrzona w środki do mocowania jej do burty łodzi za pomocą przynajmniej jednego sznura należącego do osłony burty, w przynajmniej jednym punkcie mocującym, a ponadto tkanina jest złożona podwójnie z utworzeniem przynajmniej jednej fałdy równoległej do kierunku wzdłużnego osłony burty w przynajmniej jednym punkcie mocującym, przy czym każdy sznur jest umieszczony wzdłużnie wewnątrz każdej fałdy, charakteryzuje się tym, że wysokość osłony burty w części rufowej łodzi w pobliżu silnika przyczepnego mieści się w zakresie 120-180% wysokości osłony burty w pozostałych częściach łodzi, przy czym część rufowa łodzi ma długość w przedziale 10-33% całkowitej długości łodzi.

Korzystnie, wysokość osłony burty w części rufowej łodzi w pobliżu silnika przyczepnego mieści się w zakresie 130-160% wysokości osłony burty w pozostałych częściach łodzi.

Korzystnie, część rufowa łodzi ma długość w przedziale 15-25% całkowitej długości łodzi.

Zapewniono osłonę burty łodzi do zastosowania w sytuacjach wyciągania na brzeg i cumowania łodzi, która zawiera sprężystą strukturę dostosowaną do umieszczania na zewnątrz łodzi, wzdłuż burty, w celu tłumienia energii uderzenia, jak również tkaninę umieszczoną na wierzchu sprężystej struktury do utrzymywania sprężystej struktury na miejscu. Tkanina jest ponadto dostosowana do zamocowania jej do burty łodzi za pomocą sznurów należących do osłony burty, w przynajmniej jednym punkcie mocującym. Tkanina jest uformowana dwuwarstwowo, tak aby tworzyć przynajmniej jedną fałdę równoległą do kierunku wzdłużnego osłony burty, w przynajmniej jednym punkcie mocującym, przy czym każdy sznur jest umieszczony wzdłużnie wewnątrz każdej fałdy, w celu unieruchomienia fałdy w każdym punkcie mocującym oraz w celu rozprowadzenia naprężenia równomiernie na tkaninie, za pomocą każdej fałdy i każdego sznura. Taka konstrukcja tłumi uderzenia skierowane w kadłub łodzi w sytuacjach wyciągania łodzi na brzeg i jej cumowania, bez zajmowania przestrzeni pokładowej łodzi. Sznury rozprowadzają naprężenia skierowane do osłony burty równomiernie na tkaninie, w taki sposób, że osłona burty może być implementowana bez występowania punktowych obciążeń na tkaninie.

Osłona burty zawiera korzystnie, nadmuchiwaną powietrzem poduszkę powietrzną usytuowaną pomiędzy burtą łodzi a sprężystą strukturą, służącą do rozciągnięcia tkaniny wokół sprężystej struktury. Dzięki tej poduszce z powietrzem, tkanina jest napięta na tyle silnie, że powierzchnia osłony burty nie poddaje się z marszczeniom, a sprężysta struktura nie ulega przemieszczaniu podczas żeglowania lub pod wpływem obciążenia. W rozwiązaniu według wzoru użytkowego, tkanina jest dostosowana do zamocowania do łodzi za pomocą mechanicznego ścisku pomiędzy przynajmniej jedną płytką mocującą przynależącą do każdego punktu mocującego a burtą łodzi, przy czym zakończenie jest w każdym punkcie mocującym i burcie łodzi. Zastosowanie płytki mocującej sprawia, że zamocowanie jest bezpieczne i solidne. W punktach mocujących, sznur korzystnie jest usytuowany w taki sposób, że naciska na zakończenia punktu mocującego, tak aby naprężenia działające na tkaninę były skierowane do sznura zaś naprężenia działające na śrubach pozostawały małe. W każdym punkcie mocującym, długość S każdej fałdy, w momencie ściśnięcia może stanowić 5-25%, korzystnie 10-15% wysokości osłony burty. Kompresja działająca na dostatecznie dużej odległości, zapewnia wystarczającą powierzchnię kontaktową tarcia. Główny kształt przekroju poprzecznego w pozycji pionowej osłony burty jest prostokątny. Wysokość osłony burty może stanowić 140-300%, korzystnie 160-250% jej szerokości. Osłona burty 0 prostokątnym kształcie zajmuje niewielką przestrzeń pokładową łodzi, a mimo to chroni burty łodzi przed kolizjami.

Osłona burty w pozycji roboczej jest podtrzymywana od spodu za pomocą półki, która należy do burty łodzi. Część osłony burty, która jest unoszona na półce może stanowić 15-70%, korzystnie 40-60% szerokości osłony burty. Dzięki półce, osłona burty z łatwością jest podtrzymywana od spodu.

Dzięki rozwiązaniu według wzoru, silnik łodzi pozostaje powyżej powierzchni wody, nawet gdy z różnych powodów dojdzie do wywrócenia się łodzi.

Rozwiązanie według wzoru użytkowego zostało uwidocznione na rysunku, na którym: fig. 1a przedstawia przekrój poprzeczny konstrukcji osłony burty według wzoru użytkowego, fig. 1b przedstawia w powiększeniu, punkt mocujący tkaniny od dołu, zgodnie z fig. 1a, fig. 2 przedstawia odwzorowanie części przekroju poprzecznego konstrukcji osłony według wzoru użytkowego, fig. 3 przedstawia osłonę burty według wzoru użytkowego zamocowaną do łodzi.

Na fig. 1a przedstawiono przekrój poprzeczny osłony burty według niniejszego wzoru użytkowego. Osłona burty 10 zbudowana jest ze sprężystej struktury 26, tkaniny 14 otaczającej ją, poduszki z powietrzem 28, punktów mocujących 30 i 32 i sznury 34. Osłona burty jest zamontowana do burty 24 łodzi w punktach mocujących 30 i 32, za pomocą płytek łączących 38. Tkanina 14 uformowana w pojedynczy fragment, otacza wokół sprężystą strukturę 26 jak również przechodzi przez punkty mocujące 30 i 32. Liczba punktów mocujących może różnić się w zależności od zastosowania, 1 w niektórych zastosowaniach może być tylko jeden punkt mocujący. Płytka łącząca 38 należąca do obu punktów łączących 30 i 32 może być zamocowana w punktach łączących 30 i 32 należących do łodzi, za pomocą na przykład śrub 40. Jakkolwiek większość sił powstających podczas używania i działania na tkaninę 14 jest skupianych nie na śrubach 40 ale na sznurach 34 wewnątrz tkaniny 14. Fig. 1b pokazuje zamocowanie osłony burty bardziej szczegółowo. Pomimo, że w powiększeniu pokazany jest tylko dolny punkt mocujący 30, konstrukcja górnego punktu mocującego 32 jest z zasady zbliżona. Kąt nachylenia punktu mocującego 32 względem części pionowej burty łodzi może znacznie się różnić, w zależności od konstrukcji łodzi. Dodatkowo, obszar powierzchni kontaktowej pomiędzy burtą łodzi 24 a osłoną burty może różnić się znacznie w zależności od różnych typów łodzi. Stosunek pomiędzy półką 27 na burcie łodzi 24 wspierającą osłonę burty 10 od spodu a częścią osłony burty 10 będącą powyżej półki 27 może różnić się ogromnie. Udział osłony burty będącej powyżej półki może wynosić 15-65% szerokości półki. Udział osłony burty będącej powyżej burty łodzi, może wynosić, dla tej części, 10-50% wysokości burty łodzi.

Tkanina Hypalon oparta na naturalnym kauczuku, na przykład, lub też niektóre inne materiały tkaninowe, które są dostatecznie wytrzymałe do tego celu, mogą być używane jako materiał tkaninowy w osłonie burty.

Materiałem, wypełniającym sprężystą strukturę, która tworzy osłonę burty może być korzystnie pianka polistyrenowa (styropian). Styropian stanowią zwarte kulki, co sprawia, że w przypadku zamoczenia nie absorbuje on wody, co jednak mogłoby prowadzić do zwiększenia wagi osłony burty. Komórkowa budowa styropianu zapewnia ogromną przestrzeń wypełnioną powietrzem, co wpływa na polepszenie zdolności utrzymywania się na powierzchni wody i zmniejszenie wagi. Dodatkowo, taka struktura osłony burty wytworzona z pianki polistyrenowej sprawia, że przebicie się przez powierzchnię materiału będzie praktycznie bezskuteczne na powierzchni nośnej osłony burty, w przeciwieństwie do tradycyjnej osłony burty wypełnionej powietrzem. Sprężysta struktura zastosowana w tej osłonie burty, może składać się również z innych materiałów odpowiednich do tego celu, które to materiały nie pochłaniają wody. Sprężystą strukturę osłony burty według wzoru użytkowego mogą stanowić także różne inne substancje. Te inne substancje mogą cechować się różną sprężystością, co wpływa na właściwości osłony burty. Substancje te mogą również formować różne inne strefy wewnątrz osłony burty, które mogą wzajemnie różnić się od siebie.

Na fig. 1b przedstawiono przytwierdzenie tkaniny 14 do punktów mocujących 30 i 32. W celu przymocowania, tkanina posiada otwory, w których są umieszczane elementy mocujące, na przykład śruby. Korzystnie, powinny być przynajmniej dwie śruby, tak żeby każda płytka mocująca była bezpiecznie zamocowana na miejscu, a naprężenia na jedną śrubę były niewielkie. Do każdego pojedynczego punktu mocującego przynależy jedna płytka łącząca z burtą łodzi, lub jakaś inna konstrukcja na burcie łodzi służąca jako odpowiednik. Za pomocą śrub i nakrętek, płytka łącząca 38 jest dociskana do burty łodzi, tak żeby tkanina 14 pozostawała ściśnięta mechanicznie pomiędzy płytką łączącą 38 i burtą łodzi. Wówczas tkanina jest utrzymywana pomiędzy płytką łączącą a burtą łodzi, głównie w wyniku siły tarcia. Każda płytka łącząca pokrywa całą długość osłony burty, to jest są one rozmieszczone ciągle na całej długości osłony burty. Aby nadmierna siła nie była skierowana poprzez śruby do otworów w tkaninie, wewnątrz tkaniny jest umieszczony sznur, równolegle do kierunku wzdłużnego osłony burty. Odkryta tkanina jest przeciągnięta podwójnie pomiędzy płytką łączącą a burtą łodzi, tak aby całość złożonej tkaniny tworzyła zamknięte fałdy 36 na zewnątrz punktu mocującego, które w przekroju poprzecznym zgodnie z fig. 1b wyglądają jak pętelki 36. Długość S fałdy 36 ściśniętej w punkcie mocującym 30 i 32 wynosi 5-25%, korzystnie 10-15% wysokości H osłony burty 10. Stosunek długości S do wysokości H może być różny w różnych punktach mocujących, na przykład, w punkcie mocującym 30 ten stosunek może wynosić 12%, podczas gdy w punkcie mocującym 32 stosunek może wynosić 15%. Powierzchnia kontaktowa, która jest dostatecznie rozległa zapewnia wystarczająco duże tarcie w punktach mocujących pomiędzy tkaniną, płytkami łączącymi a burtą łodzi. Inaczej niż na rysunku, w niektórych postaciach wzoru użytkowego, liczba fałd na tkaninie może wynosić więcej niż dwie.

Sznur 34 przechodzi nieprzerwanie pionowo wzdłuż fałdy 36. Innymi słowy, sznur 34 jest wciśnięty pomiędzy podwójnie złożoną tkaninę, w zagięciu. W chwili gdy poduszka powietrzna 28 zostanie wypełniona powietrzem, gdy osłona burty 10 zostanie zamontowana i tkanina 14 zostanie napięta, wówczas fałda 36 utworzona na tkaninie 14 rozprostuje się pomiędzy płytkami łączącymi 38, ciągnąc sznur 34 w kierunku końców 39 punktów mocujących 30 i 32. Zatem, w sytuacji działania obciążenia, naprężenie tkaniny spowodowane przez osłonę burty będzie oddziaływać na sznury, a nie na otwory w miejscu śrub. Dodatkowo, naprężenia działające na tkaninę są rozprowadzane po całej długości osłony burty. Końcówki sznurów mogą być nadpalone po to aby były kuliste, wówczas nie będą mogły wyrwać się z fałdy. Luźne zakończenia tkaniny 14 mogą być poprowadzone z punktu mocującego 32 na przeciwległą stronę punktu mocującego 32 odpowiadającego sznurom 34, gdzie zakończenia tkaniny mogłyby być połączone. W górnym punkcie mocującym 32 korzystnie są utworzone dwie fałdy 36, gdyż oba luźne zakończenia tkaniny 14 są zakładane w punkcie mocującym 32. Sznury 34 są również umieszczone w obu fałdach 36.

Poduszka powietrzna 28 jest umieszczona pomiędzy sprężystą strukturą 26 a burtą 24 łodzi. Poduszka powietrzna ma połączenie z wnętrzem łodzi za pomocą wentyla będącego na jednym z jej końców. Dzięki temu połączeniu, poduszka powietrzna jest napełniana powietrzem, w połączeniu z zamontowaniem osłony burty, w wyniku czego tkanina staje się napięta i wolna od zmarszczeń, zgodnie z Fig. 2. Dodatkowo, naprężanie zapobiega przemieszczaniu się sprężystej struktury wewnątrz tkaniny podczas żeglowania lub w wyniku jakiegoś obciążenia. Poduszka powietrzna może być przymocowana do burty łodzi, na przykład, poprzez przyklejenie. Położenie poduszki powietrznej pomiędzy burtą łodzi a sprężystą strukturą w znacznym stopniu ułatwia wytworzenie sprężystej struktury. Ponadto, samo utrzymanie poduszki powietrznej będzie łatwiejsze, kiedy zajdzie taka potrzeba. Cało-

Claims (1)

1. ściowa sprężystość osłony burty może również być dopasowywana za pomocą stopnia wypełnienia poduszki powietrzem, w wyniku dodawania powietrza lub wypuszczania go z poduszki. Górna cześć nadburcia (reling) w swoim głównym kształcie jest pionowa w przekroju poprzecznym osłony burty, dzięki czemu nie zajmuje ona aż tak dużo przestrzeni bocznej jak znane ze stanu techniki rozwiązania mające okrągły kształt. Zatem, przestrzeń pokładowa łodzi pozostaje zachowana na inne cele. W związku z tym, fakt, że osłona burty jest istotnie wyższa niż szeroka, oznacza że wysokość osłony burty stanowi 140-300%, korzystnie 160-250% jej szerokości. Wysokość osłony burty może wynosić 40-120 cm, korzystnie mniej niż 70 cm, jednakże może różnić się w zależności od typu łodzi. Kształt przekroju poprzecznego osłony burty może różnić się znacznie, ale jego główny kształt jest zawsze prostokątny w kierunku pionowym. Możliwość zastosowania wielu różnych kształtów w przekroju poprzecznym zapewnia również swobodę w projektowaniu łodzi. W postaciach wzoru użytkowego przedstawionymi na figurach, zewnętrzne kąty kształtu prostokątnego mogą być zaokrąglone. Na fig. 3 przedstawiono osłonę burty zamontowaną do łodzi 12. Wysokość osłony burty w części rufowej 20 łodzi jest większa niż w części środkowej z przodu łodzi. Wysokość osłony burty w części rufowej stanowi 120-180%, korzystnie 130-160% wysokości osłony burty w pozostałych częściach łodzi. Część rufowa 20 łodzi 12 stanowi 10-33%, korzystnie 15-25% całkowitej długości łodzi 12. Długość w wyższej części 20 wynosi około 1-3 metrów, mierzona od rufy łodzi. Wyższa część rufowa poprawia zdolność utrzymywania się łodzi na powierzchni wody, jak również zapewnia niezawodność w sytuacjach nagłych. Jeśli zostanie popełniony jakiś błąd sterowania lub podobny, który spowoduje wywrócenie łodzi do góry dnem, wówczas osłona burty będzie utrzymywać łódź na powierzchni wody. Dzięki, wyższej części rufowej osłony burty, silnik łodzi będzie powyżej powierzchni wody, tak żeby silnik nadal pozostawał w stanie pracującym, kiedy łódź zostanie odwrócona powrotem. Z uwagi na tę właściwość, łódź osiąga wyższą pozycję w klasyfikacji SOLAS. W rozwiązaniu według wzoru użytkowego przedstawionym na fig. 3, w łodziach mających kadłuby wypornościowe osłona burty znajduje się ponad powierzchnią wody, albo przynajmniej jest blisko powierzchni wody, tak że w normalnych warunkach pracy, jej pływalność ma niewielkie znaczenie. Jeśli natomiast kadłub łodzi zostanie uszkodzony, osłona burty będzie w stanie unosić łódź na powierzchni wody. Osłona burty otacza całą łódź, z wyjątkiem rufy, która naturalnie pozostaje wolna na silniki. W osłonie burty może występować wzmocniona część 17, jak pokazano na fig. 3, która jest wytworzona ze szczególnie wytrzymałego materiału. Na burcie łodzi może znajdować się półka przeznaczona pod osłonę burty, na której osłona burty jest instalowana i podtrzymywana. Jest to wyraźnie pokazane na fig. 1. Półka sprawia, że osłona burty wystaje poza szerokość łodzi znacznie mniej niż wynosi szerokość samej osłony burty. W rozwiązaniu według wzoru użytkowego, osłona burty ma strukturę jakby worka. W konstrukcji tej, tkanina osłony burty może być odkryta na wierzchu, tak żeby można było z łatwością wymieniać sprężystą strukturę wewnątrz tkaniny. Taka konstrukcja ułatwia zamontowanie, utrzymywania i naprawę styropianu. Dzięki kieszeni materiału, która może być odkryta, osłona burty może być naprawiana nawet wtedy gdy łódź jest w wodzie. Osłona burty według wzoru użytkowego może być wykorzystywana w wielu zastosowaniach, w których tylko istnieje możliwość zamontowania jej. Zastrzeżenia ochronne 1. Łódź (12), obejmująca przynajmniej częściowo otwarty kadłub, silnik przyczepny oraz osłonę burty (10), obejmującą sprężystą strukturę (26) zaopatrzoną w środki do umieszczania na zewnątrz łodzi (12), wzdłuż burty (24) łodzi (12), jak również tkaninę (14) umieszczoną na wierzchu sprężystej struktury (26), przy czym tkanina (14) jest ponadto zaopatrzona w środki do mocowania jej do burty (24) łodzi (12) za pomocą przynajmniej jednego sznura (34) należącego do osłony burty (10), w przynajmniej jednym punkcie mocującym (30, 32), a ponadto tkanina (14) jest złożona podwójnie z utworzeniem przynajmniej jednej fałdy (36) równoległej do kierunku wzdłużnego osłony burty (10) w przynajmniej jednym punkcie mocującym (30, 32), przy czym każdy sznur (34) jest umieszczony wzdłużnie wewnątrz każdej fałdy (36), znamienna tym, że wysokość osłony burty (10) w części rufowej (20) łodzi (12) w pobliżu silnika przyczepnego mieści się w zakresie 120-180% wysokości osłony