PL236874B1 - Tunel ewakuacyjny - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest tunel ewakuacyjny w budynku wielopiętrowym, zwłaszcza w budynku z centralnie usytuowaną klatką schodową i otaczającymi ją pomieszczeniami użytkowymi, służący do ewakuacji ludzi w przypadkach zagrożenia pożarowego. Tunel ewakuacyjny jest wyposażony w szkielet nośny o zarysie zbliżonym do odwróconej litery U, przy czym jego wierzchnia ściana (7) i boczne ściany są pokryte warstwami materiału ognioodpornego. Tunel ma samoczynny układ napędowy (13) i jest przestawny poziomo w przestrzeni (14) między klatką schodową (1) i zewnętrzną ścianą (2) budynku. W stanie spoczynku tunel znajduje się w obrębie klatki schodowej (1), a w położeniu roboczym wylotowy odcinek (15) tunelu znajduje się w obrębie wyjściowych drzwi (16) budynku, natomiast jego wyjściowy otwór (17) znajduje się poza obrębem budynku. Aby umożliwić korzystanie z tunelu w rozległych przestrzeniach budynku, składa się on z dwóch albo trzech teleskopowo zachodzących na siebie segmentów (3, 4), których końce są wzajemnie zazębione swymi przymykowymi kołnierzami (5).

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest tunel ewakuacyjny w budynku wielopiętrowym, zwłaszcza w budynku z centralnie usytuowaną klatką schodową i otaczającymi ją pomieszczeniami użytkowymi, służący do ewakuacji ludzi w przypadkach zagrożenia pożarowego.

Z opisu niemieckiego wzoru użytkowego DE 20 2005 019 255 U1 znana jest samonośna konstrukcja stałego tunelu ewakuacyjnego, przeznaczonego do zabudowy w istniejących już budynkach, w których zachodzi potrzeba utworzenia dodatkowych dróg ewakuacyjnych. W celu ograniczenia obciążeń budynku znany tunel o zarysie odwróconej litery U ma prostopadłościenny szkielet z kształtowników stalowych, który jest kotwiony do podłoża za pomocą pochyłych podpór narożnych. Wierzchnią ścianę i boczne ściany tunelu tworzą płyty z blachy stalowej, które są pokryte od zewnątrz warstwami materiału ognioodpornego. Ponadto znane są korytarze lub tunele ewakuacyjne, będące integralnymi, stałymi elementami budynków z centralnie usytuowana klatką schodową i otaczającymi ją pomieszczeniami użytkowymi. Powszechnie znane są przestawne tunele komunikacyjne, potocznie zwane rękawami lotniczymi, które stosuje się w portach lotniczych dla przemieszczania pasażerów pomiędzy budynkami portowymi i samolotami oraz w odwrotnym kierunku. Tunele te są umieszczone na przejezdnych podwoziach, mają konstrukcję szkieletową i są zbudowane z teleskopowo, a zarazem przegubowo powiązanych segmentów o zarysach prostopadłościennych. Podwozia tuneli lotniskowych są wyposażone w napędy, które umożliwiają ich swobodne przemieszczanie na płycie lotniska.

Tunel ewakuacyjny w budynku wielopiętrowym, zwłaszcza w budynku z centralnie usytuowaną klatką schodową i otaczającymi ją pomieszczeniami użytkowymi, wyposażony w szkielet nośny o zarysie zbliżonym do odwróconej litery U, przy czym jego wierzchnia ściana oraz boczne ściany są pokryte warstwami ognioodpornego materiału, zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że ma samoczynny układ napędowy i jest przestawny poziomo w przestrzeni między klatką schodową i zewnętrzną ścianą budynku, przy czym w stanie spoczynku tunel jest umieszczony w obrębie klatki schodowej, a w położeniu roboczym wylotowy odcinek tunelu znajduje się w obrębie wyjściowych drzwi budynku, natomiast otwór wyjściowy tunelu znajduje się poza obrębem budynku. Aby umożliwić wykorzystywanie tunelu w stosunkowo rozległych przestrzeniach, składa się on z dwóch albo trzech teleskopowo zachodzących na siebie segmentów, których końce są wzajemnie zazębione swymi przymykowymi kołnierzami. Szkielet nośny każdego segmentu jest zbudowany z poprzecznych, rozmieszczonych w odstępach od siebie ram o zarysie zbliżonym do odwróconej litery U, przy czym sąsiednie ramy są trwale złączone z sobą ukośnymi stężeniami, zaś na dolnych obrzeżach szkieletu są umieszczone koła jezdne. Nad segmentami tunelu są rozpostarte poziomo dwie równoległe do siebie oraz przestawne w kierunku wzdłużnym szyny. Każda z szyn składa się z prowadnicy o zarysie ceowym oraz napędowej listwy zębatej.

Przednie końcówki szyn są zamocowane do przedniego obrzeża wewnętrznego segmentu tunelu. Wewnątrz prowadnic są umieszczone stałe podpory toczne, przytwierdzone do ścian klatki schodowej. Listwy zębate szyn są zazębione z kołami zębatymi układu napędowego, który jest umieszczony w obrębie klatki schodowej. Ze względu na możliwość niepożądanego kontaktu z ogniem tylne odcinki szyn są otoczone rurowymi osłonami z materiału ognioodpornego, zamocowanymi na stałych podporach tocznych. Układ napędowy tunelu może mieć także postać giętkiego cięgna bez końca, które jest zagłębione w kanale utworzonym w posadzce budynku i rozpostarte równolegle do szyn z prowadnicami, przy czym górny odcinek cięgna jest połączony punktowo z obrzeżem wewnętrznego segmentu tunelu za pomocą poprzecznego zabieraka. Korzystne jest, gdy cięgno napędowe ma postać łańcucha płytkowego, a profil poprzeczny kanału jest zwężony ku górze. W jeszcze innym rozwiązaniu układ napędowy stanowi zespół indywidualnych napędów, które są przyłączone do kół jezdnych segmentu wewnętrznego.

Dzięki rozwiązaniu według wynalazku tunel ewakuacyjny w stanie spoczynku jest całkowicie ukryty we wnętrzu klatki schodowej, w związku z czym nie blokuje przestrzeni dzielącej klatkę schodową od zewnętrznych ścian budynku.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie realizacji na rysunku, na którym Fig. 1 przedstawia wzdłużny przekrój pionowy dwusegmentowego tunelu ewakuacyjnego w stanie spoczynku, Fig. 2 - poprzeczny przekrój pionowy tunelu według Fig. 1, Fig. 3 - wzdłużny przekrój pionowy segmentu wewnętrznego, Fig. 4 - poprzeczny przekrój pionowy segmentu wewnętrznego, Fig. 5 - widok z góry segmentu wewnętrznego, Fig. 6 - wzdłużny przekrój pionowy segmentu zewnętrznego, Fig. 7 - poprzeczny przekrój pionowy segmentu zewnętrznego, Fig. 8 - widok z góry

PL 236 874 B1 segmentu zewnętrznego, Fig. 9 - wzdłużny przekrój poziomy tunelu dwusegmentowego w stanie spoczynku, Fig. 10 - wzdłużny przekrój poziomy tego tunelu w położeniu roboczym, Fig. 11 - widok perspektywiczny wysuniętego tunelu dwusegmentowego, Fig. 12 - widok perspektywiczny wysuniętego tunelu trój segmentowego, Fig. 13 - widok perspektywiczny czołowej części tunelu w stanie spoczynku, Fig. 14 - widok perspektywiczny napędu tunelu, Fig. 15 - przekrój poprzeczny szyny z podporą toczną, Fig. 16 - przekrój poprzeczny zazębionych kołnierzy przymykowych, Fig. 17 - przekrój podłużny tunelu z napędem cięgnowym, Fig. 18 - powiększony przekrój poprzeczny napędu cięgnowego, a Fig. 19 - widok perspektywiczny tunelu z indywidualnymi napędami kół jezdnych.

Tunel ewakuacyjny jest utworzony w budynku wielopiętrowym z centralnie usytuowaną klatką schodową 1 oraz oddaloną od niej o około 15 m ścianą zewnętrzną 2, przy czym klatka schodowa 1 budynku jest otoczona nie ukazanymi na rysunku pomieszczeniami użytkowymi. W rozwiązaniu przedstawionym na Fig. 1, 2, 9, 10, 11 tunel składa się z dwóch teleskopowo zachodzących na siebie segmentów 3 i 4, których końce są wzajemnie zazębione swymi kołnierzami przymykowymi 5. W przypadkach, gdy odległość pomiędzy klatką schodową 1 i zewnętrzną ścianą 2 budynku jest stosunkowo mała, funkcję tunelu może spełniać sam segment wewnętrzny 4. Jeżeli ta odległość zdecydowanie przekracza 15 m, wówczas zgodnie z Fig. 12 stosuje się tunel trój segmentowy, w którym pomiędzy zewnętrznym segmentem 3 oraz wewnętrznym segmentem 4 jest umieszczony pośredni segment 3a. Każdy segment 3, 3a, 4 tunelu ma szkielet nośny 6 o zarysie zbliżonym do odwróconej litery U, który jest zbudowany z kształtowników stalowych o przekroju prostokątnym. Wierzchnia ściana 7 oraz boczne ściany 8 tunelu są pokryte warstwami 9 materiału ognioodpornego, nadającego tunelowi wymaganą odporność ogniową. Z kolei szkielet 6 każdego segmentu 3, 3a, 4 jest zbudowany z poprzecznych, rozmieszczonych w odstępach od siebie ram 10 o zarysie zbliżonym do odwróconej litery U. Sąsiednie ramy 10 są trwale złączone z sobą za pomocą ukośnych stężeń 11. Na dolnych obrzeżach szkieletu 6 każdego z segmentów 3, 3a, 4 są osadzone koła jezdne 12. Tunel ma samoczynny układ napędowy 13 i jest przestawny poziomo w przestrzeni 14, utworzonej pomiędzy klatką schodową 1 i zewnętrzną ścianą 2 budynku. W stanie spoczynku tunelu osadzone jeden na drugim segmenty 3, 3a, 4 są umieszczone w obrębie klatki schodowej 1. W położeniu roboczym wylotowy odcinek 15 wewnętrznego segmentu 4 tunelu znajduje się w obrębie wyjściowych drzwi 16 budynku, przy czym wyjściowy otwór 17 tego segmentu tunelu znajduje się poza obrębem budynku. Układ napędowy 13 jest umieszczony w obrębie klatki schodowej 1 i składa się z silnika 18 oraz przekładni 19 z dwuczęściowym, napędowym wałem 20, zakończonym parą kół zębatych 21. Nad segmentami 3, 3a, 4 tunelu są rozpostarte poziomo dwie wzajemnie równoległe oraz przestawne w kierunku wzdłużnym szyny 22. Każda z nich składa się z ceowej prowadnicy 23 oraz napędowej listwy zębatej 24. Przednie końcówki 25 szyn 22 są przytwierdzone do przedniego obrzeża 26 wewnętrznego segmentu 4 tunelu za pomocą pionowych wsporników 27.

We wnętrzu prowadnic 23 są umieszczone nieruchomo podpory toczne 28, zamocowane na końcach poziomych wysięgników 29, które są przytwierdzone za pośrednictwem stalowych belek 30 do ścian klatki schodowej 1. Podpory 28 są zaopatrzone w rolki toczne 28a, na których wspierają się przesuwane szyny 22. Listwy zębate 24 szyn 22 są zazębione z kołami zębatymi 21 układu napędowego 13. Tylne odcinki szyn 22 są otoczone rurowymi osłonami 31 z materiału ognioodpornego, zwłaszcza z płyt gipsowo-kartonowych, które są zamocowane na podporach tocznych 28. Tunel według wynalazku może być też wyposażony w odmienne układy napędowe, które nie wymagają sprzężenia z listwami zębatymi 24 szyn 22. Jeden z układów napędowych, przedstawiony na Fig. 17 i 18, ma postać giętkiego cięgna 32 bez końca, które jest zagłębione w kanale 33 utworzonym w posadzce 34 budynku i rozpostarte równolegle do szyn 22 pozbawionych listew zębatych 24. Górny odcinek cięgna 32 jest połączony punktowo z obrzeżem 26 segmentu wewnętrznego 4 za pomocą poprzecznego zabieraka 35. Cięgno 32 ma najlepiej postać łańcucha płytkowego, zaś profil poprzeczny kanału 33 jest zwężony ku górze tak, by posadzka 34 miała bezpieczną powierzchnię. W rozwiązaniu według Fig. 19 układ napędowy stanowi zespół napędów indywidualnych 36, które są przyłączone z osobna do kół jezdnych 12 segmentu wewnętrznego 4. Każdy indywidualny napęd 36 ma własny, nie ukazany na rysunku silnik elektryczny, który jest zasilany prądem z sieci przy użyciu rozwijanego przewodu. Silnik ten może być również zasilany z akumulatorów, umieszczonych w wewnętrznym segmencie 4 tunelu. W innym nie ukazanym na rysunku rozwiązaniu poszczególne koła jezdne 12 segmentu 4 są przyłączone za pośrednictwem przekładni łańcuchowych do wspólnego silnika napędowego, który jest umieszczony na wewnętrznym segmencie 4. Gdy nie ukazane na rysunku czujniki dymowe wykryją zagrożenie pożarowe w obrębie budynku, wówczas pochodzące z nich sy

PL 236 874 B1 gnały powodują samoczynne uruchomienie silnika 18 w układzie napędowym 13. Obracające się koła zębate 21 za pośrednictwem listew zębatych 24 wywołują wzdłużny przesuw szyn 22 i związanego z nimi segmentu wewnętrznego 4, który wysuwa się z zewnętrznego segmentu 3 lub pośredniego segmentu 3a i przemieszcza w kierunku ściany 2 budynku. Podczas tego ruchu kołnierz 5 wewnętrznego segmentu 4 zazębia się szczelnie z kołnierzem 5 pośredniego segmentu 3a lub zewnętrznego segmentu 3, pociągając go za sobą w stronę ściany 2, przy czym segmenty 3 i 4 lub 3, 3a, 4 tunelu toczą się po posadzce 34 na swych kołach jezdnych 12. W końcowej fazie ruchu segmentów 3 i 4 lub 3, 3a, 4 następuje samoczynne otwarcie drzwi 16 w zewnętrznej ścianie 2. Wylotowy odcinek 15 wewnętrznego segmentu 4 jest wprowadzany w obręb drzwi 16 tak głęboko, aż jego wyjściowy otwór 17 znajdzie się poza obrębem budynku. Po samoczynnym wyłączeniu układu napędowego tylny odcinek zewnętrznego segmentu 3 pozostaje częściowo zagłębiony w klatce schodowej 1. Unieruchomione w takich położeniach segmenty 3 i 4 albo 3, 3a, 4 tunelu stwarzają możliwość bezpiecznego przek roczenia otwartej przestrzeni 14 budynku oraz ewakuacji ludzi ze strefy zagrożenia pożarowego .

Wykaz oznaczeń

- klatka schodowa

- ściana budynku

- segment zewnętrzny a - segment pośredni

- segment wewnętrzny

- kołnierz

- szkielet

- ściana wierzchnia

- ściana boczna

- warstwa materiału

- rama szkieletu

- stężenie ramy

- koło jezdne

- układ napędowy

- przestrzeń budynku

- odcinek wylotowy

- drzwi budynku

- otwór wyjściowy

- silnik

- przekładnia

- wał napędowy

- koło zębate

- szyna

- prowadnica

- listwa zębata

- końcówka szyny

- obrzeże segmentu

- wspornik szyny

- podpora toczna a - rolka toczna

- wysięgnik podpory

- belka

- osłona rurowa

- cięgno

- kanał

- posadzka

- zabierak

- napęd indywidualny

Claims (9)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Tunel ewakuacyjny w budynku wielopiętrowym, zwłaszcza w budynku z centralnie usytuowaną klatką schodową i otaczającymi ją pomieszczeniami użytkowymi, wyposażony w szkielet nośny o zarysie zbliżonym do odwróconej litery U, przy czym jego wierzchnia ściana oraz boczne ściany są pokryte warstwami materiału ognioodpornego, znamienny tym, że ma samoczynny układ napędowy (13, 32, 36) i jest przestawny poziomo w przestrzeni (14) pomiędzy klatką schodową (1) i zewnętrzną ścianą (2) budynku, przy czym tunel w stanie spoczynku jest umieszczony w obrębie klatki schodowej (1), a w położeniu roboczym jego wylotowy odcinek (15) znajduje się w obrębie wyjściowych drzwi (16) budynku, natomiast wyjściowy otwór (17) tunelu znajduje się poza obrębem budynku.
2. 2. Tunel ewakuacyjny według zastrz. 1, znamienny tym, że składa się z dwóch teleskopowo zachodzących na siebie segmentów (3, 4), których końce są wzajemnie zazębione swymi przymykowymi kołnierzami (5).
3. 3. Tunel ewakuacyjny według zastrz. 1, znamienny tym, że składa się z trzech teleskopowo zachodzących na siebie segmentów (3, 3a, 4), których końce są wzajemnie zazębione swymi przymykowymi kołnierzami (5).
4. 4. Tunel ewakuacyjny według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że szkielet (6) każdego segmentu (3, 3a, 4) jest zbudowany z poprzecznych, rozmieszczonych w odstępach od siebie ram (10) o zarysie zbliżonym do odwróconej litery U, przy czym sąsiednie ramy (10) są trwale złączone z sobą ukośnymi stężeniami (11), a na dolnych obrzeżach szkieletu (6) są umieszczone koła jezdne (12).
5. 5. Tunel ewakuacyjny według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienny tym, że nad jego segmentami (3, 3a, 4) są rozpostarte poziomo dwie równoległe do siebie i przestawne w kierunku wzdłużnym szyny (22), z których każda składa się z ceowej prowadnicy (23) i napędowej listwy zębatej (24), a przednie końcówki (25) szyn (22) są zamocowane do przedniego obrzeża (26) wewnętrznego segmentu (4), przy czym wewnątrz prowadnic (23) są umieszczone stałe podpory toczne (28) przytwierdzone do ścian klatki schodowej (1), natomiast listwy zębate (24) szyn (22) są zazębione z kołami zębatymi (21) układu napędowego (13), który jest umieszczony w obrębie klatki schodowej (1).
6. 6. Tunel ewakuacyjny według zastrz. 5, znamienny tym, że tylne odcinki szyn (22) są otoczone rurowymi osłonami (31) z materiału ognioodpornego, zamocowanymi na stałych podporach tocznych (28).
7. 7. Tunel ewakuacyjny według zastrz. 1, znamienny tym, że jego układ napędowy ma postać giętkiego cięgna (32) bez końca, które jest zagłębione w kanale (33) utworzonym w posadzce (34) budynku i rozpostarte równolegle do szyn (22) z prowadnicami (23), przy czym górny odcinek cięgna (32) jest połączony punktowo z obrzeżem (26) wewnętrznego segmentu (4) tunelu za pomocą poprzecznego zabieraka (35).
8. 8. Tunel ewakuacyjny według zastrz. 7, znamienny tym, że napędowe cięgno (32) ma postać łańcucha płytkowego, natomiast profil poprzeczny kanału (33) jest zwężony ku górze.
9. 9. Tunel ewakuacyjny według zastrz. 1, znamienny tym, że jego układ napędowy stanowi zespół indywidualnych napędów (36), które są przyłączone do jezdnych kół (12) wewnętrznego segmentu (4).