PL234164B1 - Sposób otrzymywania (1R,2S,5S)-3-[N-(N-tert-butylokarbamoilo)-3-metylo-L-walilo]-N-(2-cyklobutylo-1-oksamoiletylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0]heksan-2-karboksamidu - Google Patents

Sposób otrzymywania (1R,2S,5S)-3-[N-(N-tert-butylokarbamoilo)-3-metylo-L-walilo]-N-(2-cyklobutylo-1-oksamoiletylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0]heksan-2-karboksamidu Download PDF

Info

Publication number
PL234164B1
PL234164B1 PL417850A PL41785016A PL234164B1 PL 234164 B1 PL234164 B1 PL 234164B1 PL 417850 A PL417850 A PL 417850A PL 41785016 A PL41785016 A PL 41785016A PL 234164 B1 PL234164 B1 PL 234164B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
mmol
dipeptide
bur
hydrochloride
acid
Prior art date
Application number
PL417850A
Other languages
English (en)
Other versions
PL417850A1 (pl
Inventor
Zbigniew J. Kamiński
Beata Kolesińska
Justyna Frączyk
Jadwiga Olejnik
Stefan Zawadzki
Aleksandra Karska
Anna GZIK
Agata Chaberska
Original Assignee
Politechnika Lodzka
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Politechnika Lodzka filed Critical Politechnika Lodzka
Priority to PL417850A priority Critical patent/PL234164B1/pl
Publication of PL417850A1 publication Critical patent/PL417850A1/pl
Publication of PL234164B1 publication Critical patent/PL234164B1/pl

Links

Landscapes

  • Peptides Or Proteins (AREA)
  • Indole Compounds (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest sposób otrzymywania (1 R,2S,5S)-3-[N-(N-tert-butylokarbamoilo)-3-metylo-L-walilo]-N-(2-cyklobutylo-1-oksamoiletylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1,0]heksan-2-karboksamidu, stanowiącego lek o nazwie Boceprevir stosowany w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C, o wzorze ogólnym 1,
wzór 1, w którym blok budulcowy A oznacza pochodną Aleucyny, przekształconą do N-(t-butylokarbamoilo)-A -leucyny (ABur-ALeu-OH, gdzie t-Bur oznacza grupę N-Abutylokarbamoilową), blok budulcowy B - bicykliczną pochodną proliny będącą pochodną kwasu (1R,2S,5S)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0.]heksano-2-karboksylowego, blok budulcowy D - pochodną a-okso-3-aminocyklobutylobutyroamidu.
Boceprevir jest jednym z wprowadzonych na rynek inhibitorów wirusowej proteazy serynowej NS3/4A stosowanym w terapii skojarzonej z rybawiryną i interferonem. Jest pierwszym produktem z nowej klasy leków znanych jako inhibitory proteazy HCV. Lek ten zakłóca zdolność replikacji wirusa zapalenia wątroby typu C. Wprowadzenie na rynek Bocepreviru spowodowało znaczący postęp w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C. Zainteresowanie Boceprevirem wynika z niepokojącej sytuacji epidemiologicznej. Szacuje się, że w Polsce około 700 tysięcy osób jest zakażonych wirusem HCV, co stanowi ok. 1,4% populacji. Wykazano, że terapia Boceprevirem u pacjentów z przewlekłym zapaleniem wątroby typu C wcześniej nieleczonych, lub u których wcześniejsze leczenie nie powiodło się, prowadzi do znaczącego wzrostu efektywności wyleczeń. Szacuje się, że skuteczność leczenia u osób wcześniej niepoddawanych terapii wynosi 75-79%.
Znany z opisu patentowego EP 1641754 B1 sposób otrzymywania Bocepreviru jest wieloetapowy. W sposobie tym stosuje się prekursor Bocepreviru, o wzorze 2
wzór 2 w którym bloki budulcowe A i B mają wyżej podane znaczenie, zaś blok budulcowy C oznacza aminokwas będący analogiem aminokwasu D we wzorze 1 Bocepreviru, zawierającym grupę hydroksylową w α-pozycji zamiast grupy karbonylowej. Synteza prekursora polega na tym, że blok budulcowy A
PL 234 164 B1 z wolną grupą karboksylową, względnie sól bloku budulcowego A sprzęga się z estrem bloku budulcowego B stosowanym w postaci aminy lub soli aminy. Jako odczynniki kondensujące stosuje się węglowe lub karboksylowe mieszane bezwodniki, W,W-karbonylodiimidazoi, halogenowe pochodne związków fosforu i siarki, karbodiimidy, pochodne benzotriazolu i azabenzotriazolu, sole uroniowe, pirydynowe, fosfonowe i inne, a zwłaszcza 1-etylo-3-(3-dimetyloaminopropylo)karbodiimid (EDCI) stosowany z nadmiarem. W operacji sprzęgania mogą być stosowane dodatki, takie jak W-hydroksysukcynimid, a zwłaszcza korzystnie W-hydroksybenzotriazol. Po zakończeniu operacji sprzęgania bloków budulcowych A i B grupę estrową bloku B poddaje się hydrolizie jednym ze znanych sposobów. Do tak otrzymanego dipeptydu AB dobudowuje się blok końcowy C w postaci amidu z grupą hydroksylową, którą utlenia się do grupy ketonowej, w wyniku czego powstaje blok D.
Zgodnie z publikacją zamieszczoną w czasopiśmie Bioorganic and Medicinal Chemistry Letters 19 180-183(2009) prowadzono sprzęganie t-leucyny chronionej grupą Boc z estrem metylowym bicyklicznej pochodnej proliny zawierającej fragment 3,4-dimetylocyklopropylowy, przy zastosowaniu jako czynnika kondensującego 1-[bis-(dimetylamino)metyleno]-1H-1,2,3-triazolo[4,5-b]pirydyno-3-tlenku heksafluorofosforanu (HATU)w obecności N-metylomorfoliny (NMM), które prowadziło do uzyskania chronionego dipeptydu z wydajnością zaledwie 60%. Otrzymany peptyd przeprowadzono w blok budulcowy AB Bocepreviru w wyniku usunięcia grupy Boc działaniem 4M roztworu HCl w dioksanie i utworzenia pochodnej mocznika w reakcji z izocyjanianem tert-butylowym. Po hydrolizie estru metylowego tak otrzymany dipeptyd zastosowano w końcowym etapie syntezy polegającym na sprzęganiu bloku budulcowego AB z blokiem C lub D.
W dokumencie patentowym US 2005/0249702 A1 ujawniono metodę, w której jako związek wyjściowy wykorzystuje się Boc-chronioną t-leucynę, którą w pierwszej kolejności poddaje się kondensacji z chlorowodorkiem estru metylowego kwasu (1R,2S,5S)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0.]heksano-2-karboksylowego, a dopiero w następnym etapie uzyskany dipeptyd po uprzedniej deprotekcji poddaje się reakcji z izocyjanianem t-butylu. Jednak zasadnicza różnica w stosunku do innych znanych sposobów polega na zastosowaniu prekursora C-terminalnego α-oksoamidu zawierającego funkcję hydroksylową w α-położeniu. Końcowe stadium sposobu polega na przekształceniu prekursora ABC do finalnego produktu ABD w wyniku utleniania metodą Swerna.
Sposób otrzymywania(1R,2S,5S)-3-[N-(N-tert-butylokarbamoilo)-3-metylo-L-walilo]-N-(2-cyklobutylo-1-oksamoiletylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0]heksan-2-karboksamidu, stanowiącego lek o nazwie Boceprevir, o wzorze ogólnym 1, w którym A, B i D mają wyżej podane znaczenie, polegający na reakcji sprzęgania kwasu (2R)-2-(3-tert-butyloureido)-3,3-dimetylobutanowego (ureidowej pochodnej t-leucyny czyli bloku A) z chlorowodorkiem estru metylowego kwasu (1R,2S,5S)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0.]heksano-2-karboksylowego (estrem metylowym pochodnej proliny czyli bloku B), użytych w ilościach równomolowych, w obecności odczynnika kondensującego, w środowisku chlorku metylenu (DCM) i N-metylomorfoliny (NMM) użytych w ilościach odpowiednio 50 mmoli i 7,5 mmoli/ 5 mmoli kwasu i 5 mmoli chlorowodorku, w temperaturze 0-20°C w czasie 20 godzin, wyodrębnieniu z mieszaniny reakcyjnej powstałego w tej reakcji estru metylowego dipeptydu t-Bur-AB-OMe, poddaniu otrzymanego estru metylowego dipeptydu t-Bur-AB-OMe hydrolizie zasadowej za pomocą wodorotlenku litu użytego w ilości 1,5 mmola na 1 mmol estru w środowisku mieszaniny równoobjętościowych ilości metanolu (MeOH) i tetrahydrofuranu (THF) użytej w ilości 30 ml/ 4 mmole estru dipeptydu, w temperaturze pokojowej i w czasie 4 godzin, wyodrębnieniu otrzymanego w wyniku hydrolizy dipeptydu t-Bur-AB-OH z mieszaniny poreakcyjnej, poddaniu otrzymanego dipeptydu t-Bur-AB-OH reakcji sprzęgania z chlorowodorkiem 3-amino-4-cyklobutylo-2-hydroksybutyroamidu (czyli chlorowodorkiem bloku C prekursora Bocepreviru o wzorze 2, o wyżej podanym znaczeniu), przy stosunku równomolowym dipeptydu i chlorowodorku, w obecności odczynnika kondensującego, w środowisku mieszaniny DCM, dimetyloformamidu (DMF) i NMM użytych w ilościach odpowiednio 50 ml, 10 ml i 0,669 ml / 4,46 mmoli dipeptydu i 4,46 mmoli chlorowodorku, w temperaturze 0-20°C w czasie 20 godzin, wyodrębnieniu otrzymanego tripeptydu t-Bur-ABC-NH2 czyli prekusora Bocepreviru o wzorze ogólnym 2, z mieszaniny poreakcyjnej i poddaniu go utlenieniu nadmanganianem (VIi) sodu stosowanym w ilości 1,8 mmoli na 1,2 mmoli tripeptydu, w obecności lodowatego kwasu octowego użytego w ilości 17,4 mmola/ 1,2 mmoli tripeptydu, w środowisku eteru t-butylowo-metylowego (MTBE), 2,2,6,6-tetrametylopiperydyn-1-yl)oxylu (TEMPO) i wody użytych w ilościach odpowiednio 10 ml, 1,9 mmola i 4,4 ml /1,2 mmoli tripeptydu, w temperaturze pokojowej w czasie 40 godzin i wyodrębnieniu otrzymanego tripeptydu t-Bur-ABD-NH2 z mieszaniny poreakcyjnej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że jako odczynnik kondensujący w reakcji sprzęgania kwasu (2R)-2-(3-tert-butyloureido)-3,3-dimetylobutanowego (ureidowej pochodnej t-leucyny
PL234 164B1 czyli bloku A) z chlorowodorkiem estru metylowego kwasu (1R,2S,5S)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1,0.]heksano-2-karboksylowego (estrem metylowym pochodnej proliny czyli bloku B) czyli w syntezie dipeptydu /-Bur-AB-OMe oraz jako odczynnik kondensujący w reakcji sprzęgania dipeptydu FBur-AB-OH z chlorowodorkiem 3-amino-4-cyklobutylo-2-hydroksybutyroamidu (chlorowodorkiem bloku C) czyli w syntezie tripeptydu t-Bur-ABC-Nhb stosuje się 4-toluenosulfonian /V-metylo-/V-(4,6-dimetoksy-1,3,5-triazyn-2-ylo)morfoliniowy, który w syntezie dipeptydu /-Bur-AB-OMe stosuje się w ilości równomolowej w stosunku do ilości kwasu i ilości chlorowodorku, zaś w syntezie tripeptydu t-Bur-ABC-Nhb w ilości równomolowej w stosunku do ilości dipeptydu /-Bur-AB-OH i ilości chlorowodorku.
Opisany powyżej sposób syntezy Bocepreviru ilustruje poniższy schemat.
wyd. 89% r-Bur-A-OH
DMT/NMMfTos
H-B-OMe /-Bur-AB-OMe
t-Bur - tert-butylokarbamoil
Sposób otrzymywania (1 R,2S,5S)-3-[N-(N-tert-butylokarbamoilo)-3-metylo-L-walilo]-N-(2-cyklobutylo-1-oksamoiletylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0]heksan-2-karboksamidu, stanowiącego lek o nazwie Boceprevir, o wzorze ogólnym 1, w którym A, B i D mają wyżej podane znaczenie, polegający na reakcji sprzęgania kwasu (2R)-2-(3-tert-butyloureido)-3,3-dimetylobutanowego (ureidowej pochodnej Meucyny czyli bloku A) z chlorowodorkiem estru metylowego kwasu (1 R,2S,5S)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1,0.]heksano-2-karboksylowego (estrem metylowym pochodnej proliny czyli bloku B), użytych w ilościach równomolowych, w obecności odczynnika kondensującego w środowisku DCM i NMM użytych w ilościach odpowiednio 50 mmoli i 7,5 mmoli/ 5 mmoli kwasu i 5 mmoli chlorowodorku, w temperaturze 0-20°C w czasie 20 godzin, wyodrębnieniu z mieszaniny reakcyjnej powstałego w tej reakcji estru metylowego dipeptydu /-Bur-AB-OMe, poddaniu otrzymanego estru metylowego dipeptydu /-BurAB-OMe hydrolizie zasadowej za pomocą wodorotlenku litu użytego w ilości 1,5 mmola na 1 mmol estru w środowisku mieszaniny równoobjętościowych ilości MeOH i THF użytej w ilości 30 ml/ 4 mmole estru dipeptydu, w temperaturze pokojowej i w czasie 4 godzin, wyodrębnieniu otrzymanego w wyniku hydrolizy dipeptydu /-Bur-AB-OH z mieszaniny poreakcyjnej i poddaniu tego dipeptydu reakcji sprzęgania z chlorowodorkiem 3-amino-4-cyklobutylo-2-oksobutyroamidu (chlorowodorkiem bloku D) przy sto
PL234 164B1 sunku równomolowym dipeptydu i chlorowodorku, w obecności odczynnika kondensującego, w środowisku mieszaniny DCM, NMM, DMF użytych w ilościach odpowiednio 30 ml, 7,2 mmoli i 5 ml / 4,8 mmoli dipeptydu i 4,8 mmoli chlorowodorku, w temperaturze 0-20°C w czasie 20 godzin, wyodrębnieniu otrzymanego tripeptydu f-Bur-ABD-NFb z mieszaniny poreakcyjnej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że jako odczynnik kondensujący w reakcji sprzęgania kwasu (2R)-2-(3-tert-butyloureido)-3,3-dimetylobutanowego z chlorowodorkiem estru metylowego kwasu (1R,2S,5S)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo-[3.1,0.]heksano-2-karboksylowego czyli w syntezie dipeptydu f-Bur-AB-OMe oraz jako odczynnik kondensujący w reakcji sprzęgania dipeptydu FBur-AB-OH z chlorowodorkiem amino-4-cyklobutylo-2-oksobutyroamidu czyli w syntezie tripeptydu FBur-ABD-NFb stosuje się 4-toluenosulfonian /V-metylo-/V-(4,6-dimetoksy-1,3,5-triazyn-2-ylo)morfoliniowy, który w syntezie dipeptydu f-Bur-AB-OMe stosuje się w ilości równomolowej w stosunku do ilości kwasu i ilości chlorowodorku, zaś w syntezie tripeptydu f-Bur-ABD-NH2 w ilości równomolowej w stosunku do ilości dipeptydu f-Bur-AB-OH i ilości chlorowodorku.
Opisany powyżej sposób syntezy Bocepreviru ilustruje poniższy schemat.
H-D-NHi r-Bur-AB-OH
Sposób otrzymywania (1 R,2S,5S)-3-[N-(N-tert-butylokarbamoilo)-3-metylo-L-walilo]-N-(2-cyklobutylo-1-oksamoiletylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0]heksan-2-karboksamidu, stanowiącego lek o nazwie Boceprevir, o wzorze ogólnym 1, w którym A, B i D mają wyżej podane znaczenie, z wykorzystaniem kwasu (2R)-2-(3-tert-butylo-ureido)-3,3-dimetylobutanowego (ureidowej pochodnej Meucyny czyli bloku A), kwasu (1R,2S,5S)-3-(Fbutoksykarbonylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo-[3.1.0.]-heksano-2-karboksylowego (Boc chronionej pochodnej proliny czyli bloku B), trifluorooctanu 3-amino-4-cyklobutylo-2-hydroksybutyroamidu (stanowiącego trifluorooctan bloku C prekursora Bocepreviru o wzorze ogólnym 2, o wyżej podanym znaczeniu), według wynalazku polega na tym, że najpierw kwas (1R,2S,5S)-3-(f-butoksykarbonylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1,0.]heksano-2-karboksylowy (Boc chronioną pochodną proliny czyli blok B), poddaje się reakcji sprzęgania z równomolową ilością trifluorooctanu 3-amino-4-cyklobutylo-2-hydroksybutyroamidu (trifluorooctanu bloku C), w obecności odczynnika kondensującego w postaci 4-toluenosulfonianu /V-metylo-/V-(4,6-dimetoksy-1,3,5-triazyn-2-ylo)morfoliniowego użytego w ilości równomolowej w stosunku do ilości kwasu i trifluorooctanu, w środowisku DCM, NMM i DMF użytych w ilościach odpowiednio 10 ml, 1,5 mmola i 10 ml/1 mmol kwasu i 1 mmol trifluorooctanu, w temperaturze 0-20°C w czasie 20 godzin, wyodrębnia się z mieszaniny reakcyjnej powstały w tej reakcji dipeptyd BOC-BC-NH2, który poddaje się deprotekcji za pomocą kwasu trifluorooctowego użytego w ilości 15 ml /1 mmol dipeptydu, w środowisku DCM użytego w ilości rów
PL234 164B1 nopolowej w stosunku do ilości kwasu trifluorooctowego, w temperaturze 20°C w czasie 4 godzin, odparowuje z mieszaniny poreakcyjnej rozpuszczalnik i otrzymany trifluorooctan dipeptydu H-BC-NH2 poddaje się reakcji sprzęgania z kwasem (2R)-2-(3-f-butyloureido)-3,3-dimetylobutanowym (ureidową pochodną Meucyny czyli bloku A) stosując 1 mmol kwasu /1 mmol trifluorooctanu dipeptydu(Tfa*BC-NH2), w obecności czynnika kondensującego w postaci 4-toluenosulfonianu /V-metylo-/V-(4,6-dimetoksy-1,3,5-triazyn-2-ylo)morfoliniowego stosowanego w ilości 1 mmol /1 mmol kwasu i 1 mmol trifluorooctanu dipeptydu, w środowisku DCM i NMM użytych w ilościach odpowiednio 10 ml i 1,5 mmola/1 mmol kwasu i 1 mmol trifluorooctanu, w temperaturze 0-20°C w czasie 20 godzin, wyodrębnia z mieszaniny poreakcyjnej otrzymany tripeptyd f-Bur-ABC-Nhb czyli prekursor Bocepreviru o wzorze ogólnym 2, który poddaje się utlenieniu wodnym roztworem podchlorynu sodu stosowanego w ilości 1,7 mmola / 0,6 mmola prekursora f-Bur-ABC-Nhb, w mieszaninie toluenu i octanu etylu użytych w ilościach odpowiednio 5 ml i 2 ml / 0,6 mmola prekursora f-Bur-ABC-Nhb, w temperaturze 4°C w czasie 105 godzin, po czym wyodrębnia się z mieszaniny reakcyjnej tripeptyd f-Bur-ABD-Nhb
Opisany powyżej sposób syntezy Bocepreviru ilustruje poniższy schemat.
Boc-B*OMe
deprotekcja
H-C-NH2
DMT/NMM/Tos /-Bur-A-OH
H-BC-NHj
r-Bur-ABD-NHj
Sposób otrzymywania(1R,2S,5S)-3-[/V-(/V-tert-butylokarbamoilo)-3-metylo-L-walilo]-/V-(2-cyklobutylo-1-oksamoiletylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0]heksan-2-karboksamidu, stanowiącego lek o nazwie Boceprevir, o wzorze ogólnym 1, w którym A, B i D mają wyżej podane znaczenie, z wykorzystaniem kwasu (2R)-2-(3-f-butyloureido)-3,3-dimetylobutanowego (ureidowej pochodnej Meucyny czyli bloku A), kwasu (1R,2S,5S) 2-Abutoksykarbonylo-6,6-dimetylo-3-azabicyklo-[3.1,0.]heksano-2-karboksylowego (Boc pochodnej proliny czyli bloku B), chlorowodorku 3-amino-4-cyklobutylo-2-oksobutyroamidu (chlorowodorku bloku D), według wynalazku polega na tym, że najpierw kwas (1R,2S,5S) 2-tert-butoksykarbonylo-6,6-dimetylo-3-azabicyklo-[3.1,0.]heksano-2-karboksylowy (Boc pochodną bloku B) poddaje się reakcji sprzęgania z równomolową ilością chlorowodorku 3-amino-4-cyklobutylo
PL234 164B1
-2-ketobutyroamidu (chlorowodorkiem bloku D) w obecności odczynnika kondensującego w postaci 4-toluenosulfonianu /V-metylo-/V-(4,6-dimetoksy-1,3,5-triazyn-2-ylo)-morfoliniowego użytego w ilości równomolowej w stosunku do ilości kwasu i ilości chlorowodorku, w środowisku DCM i NMM użytych w ilościach odpowiednio 20 ml i 4,2 mmola/ 2,8 mmola kwasu i 2,8 mmola chlorowodorku, w temperaturze 0-20°C w czasie 20 godzin, wyodrębnia z mieszaniny poreakcyjnej powstały dipeptyd Boc-BDNH2, który poddaje się deprotekcji za pomocą 5M roztworu chlorowodoru w metanolu, użytego w ilości 12 ml / 2,4 mmola dipeptydu, w temperaturze pokojowej w czasie 1,5 godziny, wyodrębnia otrzymany w wyniku tej reakcji chlorowodorek dipeptydu H-BD-NH2 z mieszaniny poreakcyjnej i poddaje reakcji sprzęgania z kwasem (2R)-2-(3-tert-butyloureido)-3,3-dimetylobutanowym (ureidową pochodną f-leucyny czyli blokiem A) stosując 1,5 mmola kwasu / 1,5 mmola chlorowodorku dipeptydu, w obecności czynnika kondensującego w postaci 4-toluenosulfonianu /V-metylo-/V-(4,6-dimetoksy-1,3,5-triazyn-2-ylo)morfoliniowego stosowanego w ilości 1,5 mmola /1,5 mmola kwasu i 1,5 mmola chlorowodorku dipeptydu, w środowisku DCM i NMM użytych w ilościach odpowiednio 20 ml i 2,25 mmola/1,5 mmola kwasu i 1,5 mmola chlorowodorku, w temperaturze 0-20°C w czasie 20 godzin i wyodrębnia z mieszaniny poreakcyjnej otrzymany tripeptyd f-Bur-ABD-NH.
Opisany powyżej sposób syntezy Bocepreviru ilustruje poniższy schemat.
h-c-nh2
i-Bur-ABD-NHj
Zastosowanie sulfonianu /V-metylo-/V-(4,6-dimetoksy-1,3,5-triazyny-2-ylo)morfoliniowego jest korzystne, ponieważ umożliwia uzyskanie finalnego produktu o wysokiej czystości bez potrzeby stosowania dodatkowych operacji oczyszczania metodami chromatograficznymi. Co więcej, możliwość realizacji syntezy poprzez sprzęganie komponentów na alternatywnych drogach syntezy stanowi istotną zaletę rozwiązania, ponieważ pozwała dopasować kolejność operacji sprzęgania do kosztów substratów.
PL 234 164 B1
Sposób według wynalazku ilustrują poniższe przykłady.
P r z y k ł a d 1
Do mieszanego i ochłodzonego do temperatury 0°C roztworu 2,07 g (5 mmoli) 4-toluenosulfonian W-metyloW-(4,6-dimetoksy-1,3,5-triazyn-2-ylo)morfoliniowego (DMT/NMM/TsO-) w 50 ml chlorku metylenu (DCM) dodano 1,51 g (5 mmoli) kwasu (2 R)-2-(3-tert-butyloureido)-3,3-dimetylobutanowego, 1,03 g (5 mmoli) chlorowodorku estru metylowego kwasu (1R,2S,5S)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0]heksano-2-karboksylowego oraz 550 μl (7,5 mmola) W-metylomorfoliny (NMM). Mieszanie kontynuowano przez 20 godzin, umożliwiając powolny wzrost temperatury od 0°C do 20°C. Następnie mieszaninę rozcieńczono 20 ml DCM i warstwę organiczną przemywano 30 ml wody, 30 ml 1M roztworu NaHSO4, 30 ml wody, 30 ml 1M roztworu NaHCO3 i ponownie 3 ml wody. Warstwę organiczną suszono nad bezwodnym siarczanem magnezu (MgSO4). Po czasie 30 minut odsączono środek suszący, a następnie rozpuszczalnik usunięto na wyparce próżniowej. Produkt suszono do stałej masy w eksykatorze próżniowym nad P2O5.
Otrzymano 1,70 g dipeptydu ABur-AB-OMe, z wydajnością 89%.
Wyniki analiz otrzymanego związku były następujące:
analiza RP-HPLC (3-97% B, 55): tR 27,9 min, czystość 99,2%;
1H NMR (250 MHz, CDCh): δ = 1,12 (s, 9H, -(CHs)3C-CH-); 1,38 (s, 3H, -(CHs)2C-); 1,39 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,40-1,43 (m, 1H, -CH-); 1,53-1,55 (m, 1H, -CH-); 1,69 (s, 9H, -(CH3)3C-NH-); 3,85 (s, 3H, CH3O-); 4,17-4,23 (m, 1H, -CH2); 4,29-4,32 (m, 1H, -CH2-); 4,45-4,50 (m, 1H, -CH-COO); 4,57 (s, 1H, -CH-) [ppm];
HR-MS: 382,2838 ([M + H]+, C20H36N3O4+; wyliczone 382,52).
Do intensywnie mieszanego roztworu 1,51 g (4 mmole) otrzymanego dipeptydu ABur-AB-OMe w 30 ml mieszaniny metanolu (MeOH) : tetrahydrofuranu (THF) 1:1, wkroplono 12 ml świeżo przygotowanego 1M roztworu wodorotlenku litu (6 mmoli). Mieszanie kontynuowano do całkowitego przereagowania substratu (kontrola za pomocą chromatografii cienkowarstwowej (TLC), faza rozwijająca: DCM: metanol 9:1; wizualizacja: nadmanganian potasu oraz jod). Po 4 godzinach stwierdzono całkowity zanik substratu. Na wyparce próżniowej odparowano rozpuszczalniki organiczne, do pozostałości dodano 30 ml octanu etylu i roztwór zakwaszono 1M kwasem solnym do pH 2. Oddzielono fazę organiczną i warstwę wodną wyekstrahowano trzykrotnie octanem etylu (20 ml). Połączone fazy organiczne suszono bezwodnym siarczanem magnezu (MgSO4). Po czasie 30 minut odsączono środek suszący, a następnie rozpuszczalnik usunięto na wyparce próżniowej. Produkt suszono do stałej masy w eksykatorze próżniowym nad P2O5.
Otrzymano 1,54 g dipeptydu ABur-AB-OH, z ilościową wydajnością.
Wyniki analizy związku były następujące:
analiza RP-HPLC (3-97% B, 55): tR 21,3 min, czystość 98,7%;
1H NMR (250 MHz, CDCh): δ = 1,11 (s, 9H, -(CH3)3C-CH-); 1,16 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,16 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,30-1,31 (m, 1H, -CH-); 1,37 (s, 9H, -(CH3)3C-NH-); 1,39-1,40 (m, 1H, -CH-); 4,20-4,25 (m, 1H, -CH2-); 4,25-4,28 (m, 1H, -CH2); 4,47-4,53 (m, 1H,-CH-COO); 4,54-4,56 (m, 1H, -CH-) [ppm];
HR-MS: 368,2702 ([M + H]+, CigH34N3O4+; wyliczone 368,49).
Do mieszanego i schłodzonego do temperatury 0°C dichlorometanu (50 ml) dodano 1,70 g dipeptydu FBur-AB-OH(4,46 mmola), 1,84 g DMT/NMM/TsO- (4,46 mmola) oraz 246 μl NMM (2,23 mmola). Postęp aktywacji kontrolowano za pomocą TLC (układ rozwijający DCM; wizualizacja 0,5% roztwór 4-(4-nitrobenzylo)pirydyny (NBP) w etanolu). Po czasie 25 minut stwierdzono zakończenie reakcji i dodano 0,93 g (4,46 mmola) chlorowodorku 3-amino-4-cyklobutylo-2-hydroksybutyroamidu (HCl*H-C-NH2) rozpuszczonego w 10 ml DMF oraz 491 μl (4,46 mmola) NMM. Mieszanie kontynuowano przez 20 godzin umożliwiając powolny wzrost temperatury od 0°C do 20°C. Po tym czasie mieszaninę rozcieńczono 30 ml DCM i przeprowadzono ekstrakcję kolejno: 50 ml wody, 50 ml 1M roztworu kwaśnego siarczanu sodu (NaHSO4), 50 ml wody, 50 ml 1M roztworu kwaśnego węglanu sodu (NaHCO3), 50 ml wody. Połączone warstwy organiczne suszono nad bezwodnym MgSO4. Po 30 minutach środek suszący odsączono, a rozpuszczalnik usunięto na wyparce próżniowej. Otrzymany produkt suszono w eksykatorze próżniowym nad P2O5.
Otrzymano 2,09 g (4,01 mmola) tripeptydu ABur-ABC-NH2, co stanowiło 90% wydajności.
Wyniki analizy otrzymanego związku były następujące:
analiza RP-HPLC (3-97% B, 55): tR 31,4 min, czystość 93,9%;
1H NMR (250 MHz, CDCh): δ = 1,00 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,09 (s, 9H, -(CH3)3C-CH-); 1,14 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,30-1,34 (m, 1H, -CH-); 1,38 (s, 9H, -(CH3)3C-NH-); 1,41-1,45 (m, 1H, -CH-); 1,82-1,95
PL 234 164 B1 (m, 1H, -CH-; m, 2H, -CH2-; m, 6H, -(CH2)3-); 3,98 (qu, 1H, -CH-OH); 4,13-4,27 (m, 1H, -CH2-); 4,23-4,25 (m, 1H, -CH2-); 4,47-4,54 (m, 1H, -CH-); 5,35(d, 1H, -CH-); 5,41 (t, 1H, -CHOH) [ppm];
HR-MS: 522,3967 ([M + H]+, C27H47N5O5;wyliczone 521,6926)
W kolbie okrągłodennej zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne umieszczono 0,60 g (1,2 mmola) tripeptydu f-Bur-ABC-NH2 rozpuszczonego w 10 ml eteru f-butylowometylowego (MTBE) i 0,83 ml (17,4 mmola) lodowatego kwasu octowego. Do intensywnie mieszanego roztworu dodano 0,31 g (1,9 mmola) 2,2,6,6-tetrametylopiperydyn-1-yl)oksylu (TEMPO). Następnie w czasie 5 minut wkroplono roztwór 0,28 g (1,8 mmola) monohydratu nadmanganianu sodu (NaMnO4) w 4,4 ml wody. Mieszanie kontynuowano do całkowitego przereagowania tripeptydu f-Bur-ABC-NH2 (kontrola TLC, faza rozwijająca: octan etylu : heksan : kwas octowy 9 : 1 : 0,1; wizualizacja: KMnO4 oraz jod). Po 40 godzinach stwierdzono całkowite przereagowanie t-Bur-ABC-NH2. W kolejnym etapie do mieszaniny dodano 4 ml wody, roztwór 0,91 g (4,6 mmola) askorbinianu sodu w 4,5 ml wody oraz 0,38 ml (4,6 mmola) stężonego kwasu solnego. Mieszanie kontynuowano przez 1,5 godziny do całkowitego odbarwienia mieszaniny. Mieszaninę przeniesiono do rozdzielacza, kolbę dwukrotnie przemyto 5 ml MTBE i połączono roztwory. Po rozdzieleniu faz, warstwę organiczną przemyto dwukrotnie 10 ml 3M kwasu solnego oraz trzykrotnie 10 ml wody, a następnie suszono bezwodnym MgSO4. Po czasie 30 minut odsączono środek suszący, rozpuszczalnik usunięto na wyparce próżniowej. Produkt suszono do stałej masy w eksykatorze próżniowym nad P2O5.
Otrzymano 0,59 g tripeptydu f-Bur-ABD-NH2 co stanowiło 94% wydajności.
Wyniki analizy otrzymanego związku były następujące:
analiza RP-HPLC (3-97% B, 55): tR 29,41 min, czystość 99,3%;
1H NMR (250 MHz, CDCh): δ = 0,90 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,04 (s, 9H, -(CH3)3C-CH-); 1,06 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,29-1,30 (m, 1H, -CH-); 1,32 (s, 9H, -(CH3)3C-NH-); 1,38-1,40 (m, 1H, -CH-); 1,60-1,66 (m, 1H, -CH- + m, 2H, -CH2- + m, 6H, -(CH2)3-); 3,73-3,84 (m, 1H, -CH2-); 4,14-4,20 (m, 1H, -CH2-); 4,45-4,50 (m, 1H, -CH-); 5,35 (d, 1H, - CH-); 6,51 (t, 1H,-CHCO-) [ppm];
13C NMR (700 MHz, CDCh): δ = 12,28 (-CH2-CH2-CH2-); 17,90 (-(CH)2C-(CH3)2-); 18,57 (-(CH3)2C-(CH)2-); 20,73 (-(CH)2C-(CH3)2-); 26,11 (-(CH3)3C-CH-); 27,19 (-CH2-CH2-CH2-); 29,01 (-(CH3)3C-NH-); 32,02 (-CH2-CH-CH2-); 34,41 (-CH2-cbut); 38,34 (-(CH3)3C-CH-); 48,23 (-N-CH2-CH-); 49,77 (-(CH3)3C-NH-); 52,78 (-NH-CH-C(O)-C(O)-); 57,72 (-N-CH-C(O)-NH-); 59,87 (-(CH3)3C-CH-); 157,06 (-NH-C(O)-NH-); 161,31 (-C(O)-NH2); 170,14 ((CH3)3-C-C(O)-); 173,38 (-C(O)-NH-CH-C(O)-); 195,87 (-C(O)-C(O)-NH2) [ppm];
IR (film): v = 3324 (N-H), 2959 (C-H), 1622-1261 (C=O), 1540 (N-H), 1434-1364 (C-H), 13131043 (C-N), 752-589 (C-H) [cm-1];
HR-MS:520,3798([M + H]+, wyliczone 520,69).
P r z y k ł a d 2
Do mieszanego i ochłodzonego do temperatury 0-5°C DCM dodano kolejno 1,99 g DMT/NMM/TsO- ( 4,8 mmola) i roztwór 1,76 g (4,8 mmola) dipeptydu f-Bur-AB-OH otrzymanego jak w przykładzie 1, w 10 ml DCM oraz 264 μl NMM ( 2,4 mmola). Mieszanie kontynuowano do całkowitego przereagowania DMT/NMM/TsO- (kontrola TLC, faza rozwijająca: DCM : metanol 9:1; wizualizacja: 0,5% roztwór 4-(4-nitrobenzylo)pirydyny (NBP) w etanolu. Po 15 minutach dodano roztwór 0,98 g (4,8 mmola) chlorowodorku 3-amino-4-cyklobutylo-2-oksobutyroamidu (H-D-NH2) w mieszaninie DCM : DMF 30 : 5 oraz 528 μl (4,8 mmola) NMM. Po 20 godzinach odparowano na wyparce próżniowej rozpuszczalniki, do pozostałości dodano 30 ml wody i fazę wodną ekstrahowano trzykrotnie octanem etylu (20 ml). Połączone warstwy organiczne przemyto 30 ml wody, 30 ml 1M roztworu NaHSO4, 30 ml wody, 30 ml 1M roztworu NaHCO3 oraz ponownie 30 ml wody. Fazę organiczną suszono bezwodnym MgSO4. Po czasie 30 minut odsączono środek suszący, a następnie usunięto rozpuszczalnik na wyparce próżniowej. Produkt suszono do stałej masy w eksykatorze próżniowym nad P2O5.
Otrzymano 2,46 g tripeptydu f-Bur-ABD-NH2, co stanowiło 99% wydajności.
Wyniki analizy otrzymanego związku były następujące:
analiza RP-HPLC (3-97% B, 55): tR=29,5 min, czystość 81,3%;
1H NMR (250 MHz, CDCI3): δ = 0,83 (s, 3H, -(CH3)2C-); 0,93 (s, 9H, -(CH3)3C-CH-); 0,97 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,03-1,09 (m, 1H, -CH-); 1,21 (s, 9H, -(CH3)3C-NH-); 1,29-1,32 (m, 1H, -CH-); 1,49-2,30 (m, 1H, -CH- + m, 2H, -CH2- + m, 6H, -(CH2)3-); 2,80-2,90 (m, 1H, -CH2-); 3,96-4,07 (m, 1H, -CH2-); 4,34-4,40 (m, 1H, -CH-); 5,05 (d, 1H, -CH-); 6,70 (t, 1H, -CH-CO-) [ppm];
13C NMR (700 MHz, CDCh): δ = 12,26 (-CH2-CH2-CH2-); 18,08 (-(CH)2C-(CH3)2-); 18,53 (-(CH3)2C-(CH)2-); 19,03 (-(CH)2C-(CH3)2-); 26,09 (-(CH3)3C-CH-); 27,90 (-CH2-CH2-CH2-); 28,97
PL 234 164 B1 (-(CH3)3C-NH-); 32,20 (-CH2-CH-CH2-); 34,47 (-CH2-cbut); 42,62 (-(CHajsC-CH-); 47,59 (-N-CH2-CH-); 49,68 (-(CH3)3c-NH-); 55,55 (-NH-CH-C(O)-C(O)-); 57,38 (-N-CH-C(O)-NH-); 59,15 (-(CH3)3C-CH-); 157,30 (-NH-C(O)-NH-); 161,38 (-C(O)-NH2); 170,07 ((CH3)3-C-C(O)-); 174,03 (-C(O)-NH-CH-C(O)-); 195,74 (-C(O)-C(O)-NH2) [ppm];
IR (film): v = 3385 (N-H), 2959 (C-H), 1621 (C=O), 1543 (N-H), 1451-1364 (C-H), 1313-1043 (C-N), 817-589 (C-H) [cm-1];
HR-MS: 520,3764 ([M + H]+, C27H46N5O5 +; wyliczone 520,69).
P r z y k ł a d 3
Intensywnie mieszaną zawiesinę 0,84 g (2 mmole) DMT/NMM/TsO- w 20 ml DCM ochłodzono do temperatury 0-5°C i dodano 0,51 g (2 mmole) kwasu (1R,2S,5S) 2-/-butoksykarbonylo-6,6-dimetylo-3-azabicyklo-[3.1.0.]heksano-2-karboksylowego (Boc-B-OH) oraz 110 ml (1 mmol) NMM. Mieszanie kontynuowano do całkowitego przereagowania DMT/NMM/TsO- (kontrola TLC, faza rozwijająca: DCM; wizualizacja: 0,5% roztwór NBP w etanolu). Po 30 minutach mieszania dodano 0,39 g (2 mmole) trifluorooctanu 3-amino-4-cyklobutylo-2-hydroksybutyroamidu rozpuszczonego w 10 ml DMF oraz 220 pl (2 mmole) NMM. Reakcję prowadzono umożliwiając mieszaninie powolny wzrost temperatury do wartości temperatury pokojowej. Po 20 godzinach rozpuszczalniki odparowano na wyparce próżniowej, a pozostałość dwukrotnie ekstrahowano 20 ml octanu etylu. Połączone warstwy organiczne przemyto kolejno wodą (20 ml), 1M roztworem NaHCO3 (20 ml), wodą (20 ml), 1M roztworem NaHSO4 (20 ml) oraz ponownie wodą (20 ml). Fazę organiczną suszono bezwodnym Na2SO4. Odsączono środek suszący, a następnie usunięto rozpuszczalnik na wyparce próżniowej. Pozostałość suszono do stałej masy w eksykatorze próżniowym nad P2O5. Otrzymano 0,71 g dipeptydu Boc-BC-NH2, co stanowiło 87% wydajności.
Wyniki analizy otrzymanego związku były następujące:
analiza RP-HPLC (3-97% B, 55): tR 17,5 min, czystość 43,9%;
1H NMR (250 MHz, CDCh): δ = 1,25 (s, 6H, -(CH3)2C-); 1,43-1,45 (m, 1H, -CH-); 1,57 (s, 9H, -(CH3)3C-); 1,61-1,63 (m, 1H, -CH-); 1,73-1,89 (m, 1H, -CH- + m, 2H, -CH2- + m, 6H, -(CH2)3-); 2,92 (d, 1H, -CH-); 3,91-3,98 (m, 1H, -CH2-); 4,04-4,14 (m, 1H, -CH2-); 5,31 (d, 1H, -CH-); 5,43 (t, 1H, -CHOH) [ppm];
HR-MS: 410,5000 ([M + H]+, C21H36N3Os+; wyliczone 410,53).
W kolbie okrągłodennej zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne umieszczono 0,41 g (1 mmol) otrzymanego dipeptydu Boc-BC-NH2 rozpuszczonego w 30 ml równomolowej mieszaniny DCM : TFA. Po 4 godzinach mieszania rozpuszczalnik odparowano na wyparce próżniowej otrzymując 1 mmol trifluorooctanu dipeptydu H-BC-NH2 wykorzystanego bez dodatkowych operacji w dalszym etapie syntezy. Do intensywnie mieszanego roztworu trifluorooctanu dipeptydu H-BC-NH2 w 10 ml DCM dodano 110 pl (1 mmol) NMM. Po sprawdzeniu pH (odczyn kwaśny) dodano dodatkową porcję 55 pl (0,5 mmola) NMM, aby uzyskać pH 7.
W odrębnej, okrągłodennej kolbie rozpuszczono 0,24 g (1 mmol) kwasu (2R)-2-(3-/-butyloureido)-3,3-dimetylobutanowego (FBur-A-OH) w 10 ml DCM, ochłodzono roztwór do temperatury 0-5°C, dodano 0,42 g (1 mmol) DMT/NMM/TsO-, 55 pl (0,5 mmola) NMM i intensywnie mieszając po czasie 2 minut dodano wcześniej przygotowany roztwór trifluorooctanu dipeptydu (Tfa*H-BC-NH2). Mieszaninę powoli ogrzewano do temperatury pokojowej i pozostawiono na 20 godzin w temperaturze pokojowej. Następnie mieszaninę rozcieńczono 25 ml DCM i przemyto kolejno: wodą (10 ml), 1M roztworem NaHCO3 (10 ml), wodą (10 ml), 1M roztworem NaHSO4 (10 ml) oraz ponownie wodą (10 ml). Fazę wodną dodatkowo ekstrahowano 20 ml DCM, ekstrakty organiczne połączono i suszono nad bezwodnym Na2SO4. Po czasie 45 minut odsączono środek suszący, a następnie usunięto rozpuszczalnik na wyparce próżniowej. Produkt suszono do stałej masy w eksykatorze próżniowym nad P2O5. Otrzymano 0,51 g tripeptydu /-Bur-ABC-NH2, co stanowiło 98% wydajności.
Wyniki analizy otrzymanego związku były następujące:
analiza RP-HPLC (3-97% B, 55): tR=29,0 min, czystość 60,1%;
1H NMR (250 MHz, CDCI3): δ = 0,87 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,00 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,26 (s, 9H, -(CH3)3C-CH-); 1,47-1,52 (m, 1H, -CH-); 1,57 (s, 9H, -(CH3)3C-NH-); 1,61-1,67 (m, 1H, -CH-); 1,97-2,08 (m, 1H, -CH- + m, 2H, -CH2- + m, 6H, -(CH2)3-); 3,95 (q, 1H, -CH-); 4,04-4,07 (m, 1H, -CH2-); 4,33-4,39 (m, 1H, -CH2-); 4,50 (s, 1H, -CH-); 5,30 (d, 1H, -CH-); 5,44 (t, 1H, -CHOH) [ppm];
HR-MS:522,3877 ([M + H]+, C27H48N5O5 +; wyliczone 522,71).
W kolbie okrągłodennej zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne umieszczono 0,31 g (0,6 mmola) tripeptydu /-Bur-ABC-NH2 rozpuszczonego w mieszaninie 5 ml toluenu i 2 ml octanu etylu, schłodzono
PL 234 164 B1 do 0°C i w trakcie intensywnego mieszania wkroplono 1 ml (1,7 mmola) wodnego roztworu podchlorynu sodu z dodatkiem 4,4 ml 1M roztworu NaHCOs tak, by temperatura nie przekroczyła 3°C. Mieszanie kontynuowano do całkowitego przereagowania tripeptydu t-Bur-ABC-NH2 (kontrola TLC, faza rozwijająca: AcOEt : heksan : AcOH 9 : 1 : 0,1; wizualizacja: KMnO4 oraz jod). Po 105 godzinach warstwę wodną trzykrotnie ekstrahowano eterem dietylowym (3x15 ml). Połączone warstwy organiczne przemyto roztworem 0,05 mg jodku potasu w 10 ml 10% NaHSO4, 10 ml 10% roztworem Na2S2O3 oraz 10 ml solanki, a następnie wysuszono bezwodnym MgSO4. Po odsączeniu środka suszącego przesącz zatężono do suchości. Produkt suszono do stałej masy w eksykatorze próżniowym nad P2O5.
Otrzymano 0,30 g amidu tripeptydu f-Bur-ABD-NH2, z wydajnością 98%.
Wyniki analizy otrzymanego związku były następujące:
analiza RP-HPLC (3-97% B, 55): tR=29,5 min, czystość 94,0%;
1H NMR (250 MHz, CDCI3): δ = 0,87 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,01 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,21-1,23 (m, 1H, -CH-); 1,26 (s, 9H, -(CH3)3C-CH-); 1,41-1,44 (m, 1H, -CH-); 1,58 (s, 9H, -(CH3)3C-NH-); 1,92-2,20 (m, 1H, -CH- + m, 2H, -CH2- + m, 6H, -(CH2)3-); 2,92-3,02 (m, 1H, -CH2-); 3,68-3,79 (m, 1H, -CH2-); 4,42 (s, 1H, -CH-); 5,30 (d, 1H, -CH-); 6,84 (t, 1H, -CHCO-) [ppm];
13C NMR (700 MHz, CDCh): δ = 13,10 (-CH2-CH2-CH2-); 18,89 (-(CH)2C-(CH3)2-); 19,40 (-(CH3)2C-(CH)2-); 19,93 (-(CH)2C-(CH3)2-); 26,96 (-(CH3)3C-CH-); 28,65 (-CH2-CH2-CH2-); 29,79 (-(CH3)3C-NH-); 32,88 (-CH2-CH-CH2-); 35,17 (-CH2-cbut); 44,69 (-(CH3)3C-CH-); 48,90 (-N-CH2-CH-); 50,58 (-(CH3)3C-NH-); 53,56 (-NH-CH- C(O)-C(O)-); 58,21 (-N-CH-C(O)-NH-); 61,77 (-(CH3)3C-CH-); 157,87 (-NH-C(O)- NH-); 162,16 (-C(O)-NH2); 171,06 ((CH3)3-C-C(O)-); 174,12 (-C(O)-NH-CH-C(O)-); 196,56 (-C(O)-C(O)-NH2) [ppm];
IR (film): v = 3385 (N-H), 2959 (C-H), 1620 (C=O), 1545 (N-H), 1479-1364 (C-H), 1316-1043 (C-N), 888-593 (C-H) [cm-1];
HR-MS: 520,3682 ([M + H]+, C27H46N5O5+; wyliczone 520,69).
P r z y k ł a d 4
Do roztworu 1,88 g (6,9 mmola) 3-(f-butoksykarbonyloamino)-4-cyklobutylo-2-oksobutyroamidu (Boc pochodna bloku D; Boc-D-NH2) w 25 ml dioksanu dodano za pomocą strzykawki 34,5 ml 4M roztworu chlorowodoru w dioksanie. Reakcję prowadzono do całkowitego przereagowania substratu (kontrola TLC: faza rozwijająca: octan etylu : heksan : kwas octowy 9 : 1 : 0,1, wizualizacja: KMnO2 oraz ninhydryna). Po upływie 5 godzin zakończono mieszanie, odparowano na wyparce próżniowej rozpuszczalnik, a pozostałość suszono do stałej masy w eksykatorze próżniowym nad P2O5. Otrzymano 1,42 g chlorowodorku 3-amino-4-cyklobutylo-2-oksobutyroamidu (H-D-NH2), co stanowiło 100% wydajności.
Intensywnie mieszany roztwór 0,71 g (2,8 mmola) kwasu (1R,2S,5S) 2-tert-butoksykarbonylo-6,6-dimetylo-3-azabicyklo-[3.1.0.]heksano-2-karboksylowego (Boc pochodnej proliny czyli bloku B; Boc-B-OH) oraz 1,17 g (2,8 mmola) DMT/NMM/TsO- w 20 ml DCM ochłodzono do temperatury 0-5°C i dodano 154 gl (1,4 mmola) NMM. Mieszanie kontynuowano do całkowitego przereagowania DMT/NMM/TsO- (kontrola TLC, faza rozwijająca: DCM; wizualizacja: 0,5% roztwór NBP w etanolu). Po 40 minutach dodano roztwór 0,47 g (2,3 mola) chlorowodorku 3-amino-4-cyklobutylo-2-oksobutyroamidu (H-D-NH2) w 20 ml chlorku metylenu oraz 308 gl (2,8 mmola) NMM. Mieszanie kontynuowano przez 20 godzin umożliwiając powolny wzrost do temperatury pokojowej. Następnie mieszaninę rozcieńczono 50 ml DCM i przemyto kolejno wodą (20 ml), 1M roztworem NaHCO3 (20 ml), wodą (20 ml), 1M roztworem NaHSO4 (20 ml) oraz ponownie wodą (20 ml). Fazę organiczną suszono nad bezwodnym Na2SO4. Po odsączeniu środka suszącego rozpuszczalnik usunięto na wyparce próżniowej. Produkt suszono do stałej masy w eksykatorze próżniowym nad P2O5.
Otrzymano 1,14 g dipeptydu BOC-BD-NH2, co stanowiło 100% wydajności.
Wyniki analizy otrzymanego związku były następujące:
analiza RP-HPLC (3-97% B, 55): tR 16,8 min, czystość 81,1%;
1H NMR (250 MHz, CDCh): δ = 0,91 (s, 3H, -(CH3)2C-); 0,98 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,08 (t, 1H, -CH-); 1,36 (s, 9H, -(CH3)3C-); 1,43 (q, 1H, -CH-); 1,56-2,17 (m, 1H, -CH- + m, 2H, -CH2- + m, 6H, -(CH2)3-); 3,25-3,45 (m, 1H, -CH2-); 3,48-3,54 (m, 1H, -CH2-); 3,37 (d, 1H, -CH-N); 3,98 (t, 1H, -CH-CO) [ppm];
HR-MS:408,3769 ([M + H]+, C2iH34N3O5 +; wyliczone 408,51).
Roztwór 0,95 g (2,4 mmola) dipeptydu Boc-BD-NH2 w 5M roztworze chlorowodoru w 12 ml metanolu mieszano w temperaturze pokojowej do całkowitego przereagowania substratu (kontrola TLC: faza rozwijająca: octan etylu : heksan : kwas octowy 8 : 2 : 0,1, wizualizacja: KMnO4). Po czasie
PL234 164 Β1
1,5 godziny zakończono mieszanie, rozpuszczalnik odparowano na wyparce próżniowej, a pozostałość suszono do stałej masyw eksykatorze próżniowym nad P2O5.
Otrzymano 0,62 g chlorowodorku dipeptydu H-BD-NH2, co stanowiło 91% wydajności.
Do intensywnie mieszanego roztworu 0,39 g (1,7 mmola) kwasu (2R)-2-(3-f-butyloureido)-3,3-dimetylobutanowego i 0,71 g (1,7 mmola) DMT/NMM/TsO- w 20 ml DCM dodano 374 μΙ (3,6 mmola) NMM. Po 2 minutach dodano 0,58 g (1,7 mmola) chlorowodorku dipeptydu H-BD-NH2. Mieszaninę powoli ogrzewano do temperatury pokojowej i pozostawiono na 20 godzin w temperaturze pokojowej. Następnie mieszaninę rozcieńczono 50 ml DCM i przemyto kolejno: wodą (20 ml), 1M roztworem NaHCCb (20 ml), wodą (20 ml), 1M roztworem NaHSCM (20 ml) oraz ponownie wodą (20 ml). Fazę wodną dodatkowo ekstrahowano 20 ml DCM, ekstrakty organiczne połączono i suszono nad bezwodnym Na2SC>4. Po czasie 45 minut odsączono środek suszący, a następnie usunięto rozpuszczalnik na wyparce próżniowej. Produkt suszono do stałej masy w eksykatorze próżniowym nad P2O5.
Otrzymano 0,82 g tripeptydu f-Bur-ABD-NH2 z wydajnością 93%.
Wyniki analizy otrzymanego związku były następujące:
analiza RP-HPLC (3-97% B, 55): tR=29,6 min, czystość 86,2%;
1H NMR (250 MHz, CDCI3): δ = 0,84 (s, 3H, -(CH3)2C-); 0,93 (s, 9H, -(CH3)3C-CH-); 0,96 (s, 3H, -(CH3)2C-); 1,05-1,09 (m, 1H, -CH-); 1,19 (s, 9H, -(CH3)3C-NH-); 1,24-1,27 (m, 1H, -CH-); 1,30-2,43 (m, 1H, -CH- + m, 2H, -CH2- + m, 6H, -(CH2)3-); 3,67 (s, 1H, -CH-); 3,74-3,82 (m, 1H, -CH2-); 3,99-4,07 (m, 1H, -CH2-); 4,34 (d, 1H, -CH-); 5,50 (t, 1H, -CH-CO) [ppm];
13C NMR (700 MHz, CDCb): δ = 12,44 (-CH2-CH2-CH2-); 16,89 (-(CH)2C-(CH3)2-); 19,33 (-(CH3)2C-(CH)2-); 20,49 (-(CH)2C-(CH3)2-); 26,37 (-(CH3)3C-CH-); 27,33 (-CH2-CH2-ęH2-); 29,28 (-(CH3)3C-NH-); 31,84 (-CH2-CH-CH2-); 34,82 (-CH2-cbut); 38,88 (-(CH3)3ę-CH-); 47,90 (-N-CH2-CH-); 50,03 (-(CH3)3C-NH-); 52,13 (-NH-CH-C(O)-C(O)-); 57,76 (-N-CH-C(O)-NH-); 59,28 (-(CH3)3C-ęH-); 157,57 (-NH-C(O)-NH-); 171,82 (-C(O)-NH2); 172,68 ((CH3)3-C-C(O)-); 172,94 (-C(O)-NH-CH-C(O)-); 174,28 (-C(O)-C(O)-NH2) [ppm];
IR (film): v = 3386 (N-H), 2958 (C-H), 1742-1621 (C=O), 1546 (N-H), 1451-1364 (C-H), 131 Ο1197 (C-N), 911-561 (C-H) [cm1];
HR-MS:519,3799 ([M]+, C27H45N5O5 +; wyliczone 519,69).

Claims (1)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Sposób otrzymywania (1R,2S,5S)-3-[N-(N-tert-butylokarbamoilo)-3-metylo-L-walilo]-N-(2-cyklobutylo-1-oksamoiletylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1,0]heksan-2-karboksamidu, stanowiącego lek o nazwie Boceprevir, o wzorze ogólnym 1,
PL417850A 2016-07-05 2016-07-05 Sposób otrzymywania (1R,2S,5S)-3-[N-(N-tert-butylokarbamoilo)-3-metylo-L-walilo]-N-(2-cyklobutylo-1-oksamoiletylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0]heksan-2-karboksamidu PL234164B1 (pl)

Priority Applications (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL417850A PL234164B1 (pl) 2016-07-05 2016-07-05 Sposób otrzymywania (1R,2S,5S)-3-[N-(N-tert-butylokarbamoilo)-3-metylo-L-walilo]-N-(2-cyklobutylo-1-oksamoiletylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0]heksan-2-karboksamidu

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL417850A PL234164B1 (pl) 2016-07-05 2016-07-05 Sposób otrzymywania (1R,2S,5S)-3-[N-(N-tert-butylokarbamoilo)-3-metylo-L-walilo]-N-(2-cyklobutylo-1-oksamoiletylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0]heksan-2-karboksamidu

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL417850A1 PL417850A1 (pl) 2018-01-15
PL234164B1 true PL234164B1 (pl) 2020-01-31

Family

ID=60937375

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL417850A PL234164B1 (pl) 2016-07-05 2016-07-05 Sposób otrzymywania (1R,2S,5S)-3-[N-(N-tert-butylokarbamoilo)-3-metylo-L-walilo]-N-(2-cyklobutylo-1-oksamoiletylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0]heksan-2-karboksamidu

Country Status (1)

Country Link
PL (1) PL234164B1 (pl)

Also Published As

Publication number Publication date
PL417850A1 (pl) 2018-01-15

Similar Documents

Publication Publication Date Title
KR101467598B1 (ko) Hcv 프로테아제 억제제 중간체의 제조방법
KR100223662B1 (ko) 자동 금전 출납기를 사용하여 송금된 돈을 지급하는 전자 송금 시스템 및 방법
US5932567A (en) Thrombin inhibitors
JP2540534B2 (ja) オリゴペプチジルニトリル誘導体
JPH0381256A (ja) レニン阻害剤
CA2151412A1 (en) Modified guanidino and amidino thrombin inhibitors
CN104797592A (zh) 基于缩醛的生产大环缩酚酸肽类的方法和新的中间体
CZ153797A3 (cs) Nové dipeptidické p-amidinobenzylamidy s N-koncovými sulfonyl- nebo aminosulfonylzbytky
HU201961B (en) Process for producing 2,3-disubstituted isoxazolidines and pharmaceutical compositions comprising same
JPH01308297A (ja) テトラペプチド
JP2002534501A (ja) カルバミン酸の安定な新規活性化誘導体、その調製方法及び尿素調製のためのその利用
Pozdnev Activation of carboxylic acids by pyrocarbonates. Synthesis of arylamides of N‐protected amino acids and small peptides using dialkyl pyrocarbonates as condensing reagents
EP4247833B1 (en) Synthesis of prostate specific membrane antigen (psma) ligands
CN114667136A (zh) Trofinetide的组合物
Lowik et al. Synthesis of α‐and β‐substituted aminoethane sulfonamide arginine‐glycine mimics
Coin et al. The depsipeptide technique applied to peptide segment condensation: Scope and limitations
PL234164B1 (pl) Sposób otrzymywania (1R,2S,5S)-3-[N-(N-tert-butylokarbamoilo)-3-metylo-L-walilo]-N-(2-cyklobutylo-1-oksamoiletylo)-6,6-dimetylo-3-azabicyklo[3.1.0]heksan-2-karboksamidu
US7915224B2 (en) Method of preparing peptide
US6265590B1 (en) Nα-2-(4-nitrophenylsulfonyl)ethoxycarbonyl-amino acids
EP1628956B1 (en) A process for the preparation of compounds having an ace inhibitory action
RU2250906C2 (ru) Способы получения геминпептидов и их применение в качестве нуклеолитических агентов
Boeglin et al. Development of a practical solid-phase synthesis approach to 1, 3, 5-triazepan-2, 6-diones
CZ288448B6 (en) Pentapeptide hydrochloride, processes of its preparation and intermediates therefor
RU2043337C1 (ru) Способ получения 5-аргиниламинонафталин-1-сульфамидов
GP Experimental Procedures Supporting Chapter 3