PL228374B1

PL228374B1 - Sposób separacji platyny, złota i palladu z roztworów wodnych zawierajacych jony chlorkowe

Info

Publication number: PL228374B1
Application number: PL401391A
Authority: PL
Inventors: Marek Wojnicki; Krzysztof Fitzner; Krzysztof Pacławski; Magdalena Luty-Błocho
Original assignee: Akademia Gorniczo Hutnicza Im Stanislawa Staszica W Krakowie
Priority date: 2012-10-29
Filing date: 2012-10-29
Publication date: 2018-03-30
Also published as: PL401391A1

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest proces separacji platyny, palladu i złota z wodnych roztworów chlorkowych, który charakteryzuje się tym, że wykorzystuje się efekt adsorpcji jonów tych metali szlachetnych z chlorkowych roztworów wodnych na węglu aktywnym z równoczesną redukcją niektórych z nich polegającą na utworzeniu fazy stałej metalu na powierzchni węgla. Szybkości poszczególnych etapów w tych procesach zależą od temperatury roztworu, stężenia początkowego jonów metali, ilości dodanego węgla aktywnego, szybkości mieszania oraz pH roztworu.

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób separacji platyny, złota i palladu z roztworów wodnych zawierających jony chlorkowe znajdujący zastosowanie w recyklingu tych metali jak również w procesach hydrometalurgicznych gdzie istnieje konieczność odzyskiwania tyc h metali z roztworów wodnych, chlorkowych a następnie ich rozdzielania.

Wśród wielu stosowanych metod odzysku metali szlachetnych, w szczególności złota, platyny i palladu, dominują metody hydrometalurgiczne, opierające się głównie na operacjach ługowania i strącania tych metali. Selektywna separacji tych metali może się odbywać, m.in. metodami redukcji jonów metali, wytracania soli metali sorpcji na wymieniaczach jonowych, adsorpcji na różnego rodzaju sorbentach, itp. Przykładem nierozwiązanych problemów separacji może być technologia obecnie stosowana w KGHM Polska Miedź SA, w której odzysk i częściowy rozdział metali prowadzony jest w wyniku selektywnej redukcji chlorkowych jonów kompleksowych złota(lll) do złota metalicznego, oraz współstrącania metalicznej platyny i palladu. Jako produkty końcowe otrzymuje się złoto o wysokiej czystości oraz mieszaninę platyny i palladu (1). W wyniku zastosowanej metody pozostaje problem rozdziału platyny od palladu.

Znany jest z polskiego opisu patentowego PL 201400 spo sób wydzielania złota i platynowców z surowców o różnych zawartościach tych metali, w którym surowce roztwarza się w mieszaninie HCI i utleniaczy i dodaje do otrzymanego roztworu, zawierającego chlorkowe kompleksy złota, platyny, palladu i rodu, znanego selektywnego ekstrahenta złota, następnie rozdziela się fazy, z ekstraktu redukuje się Au a do rafinatu dodaje się chlorku amonu, otrzymując chloroplatynian amonu z którego otrzymuje się platynę, z kolei z roztworu otrzymanego po odfiltrowaniu chloroplatynianu amonu uzyskuje się osad wodorotlenków, głównie rodu i roztwór zawierający pallad, po czym z tego roztworu wydziela się pallad, natomiast z osadów wodorotlenków uzyskuje się rod. Wynalazek charakteryzuje się tym, że z powstających na wszystkich etapach rozdziału i rafinacji metali odpadowych roztworów porafinacyjnych i poredukcyjnych zawierających metale szlachetne o stężeniu łącznie poniżej 5 g/dm³, wydziela się metale szlachetne na drodze sorpcji na jonicie, korzystnie na anionicie w formie polistyrenu usieciowanego grupami tiomocznikowymi, następnie nasycony metalami szlachetnymi jonit spala się, a pozostałość po spaleniu jonitu, stanowią bogaty koncentrat metali szlachetnych, zawraca się do etapu roztwarzania surowca.

Z opisu międzynarodowego patentu WO 03/091463 znany jest sposób odzyskiwania złota w związku z hydrometalurgiczną produkcją miedzi z pozostałości lub półproduktu zawierających siarkę i żelazo wytworzone przez ługowanie surowca miedzi. Odzyskiwanie zarówno miedzi jak i złota ma miejsce w środowisku chlorków. Złoto zawarte w pozostałościach lub półprodukcie ługuje się przy użyciu dwuwartościowej miedzi i tlenu w roztworze chlorku miedzi (II) chlorku sodowego w warunkach, w których wartość potencjału oksydacyjno-redukcyjnego wynosi maksymalnie 650 mV a wartość pH co najmniej 1. Żelazo i siarka zawarte w pozostałościach pozostają w przeważającej części nie rozpuszczone.

Z literatury znany jest proces usuwania jonów chlorkowych platyny(IV) z roztworów wodnych przy użyciu aktywowanych włókien węglowych. W badaniach zastosowali oni włókna węglowe aktywowane parą wodną, kwasem fosforowym oraz chlorkiem cynku. Wyniki badań wykazały że aktywowane włókna węglowe mogą znaleźć zastosowanie w procesach usuwania jonów Pt(IV) z roztworów wodnych. Wydajność tego procesu może przekraczać 200 mg/g. Wykazano, że około 75% zaadsorbowanych jonów Pt(IV) zostaje zredukowana a pozostałe 25% występuje w postaci Pt(ll) lub Pt(IV).

Również znany jest mechanizm adsorpcji i redukcji chlorkowych jonów kompleksowych palladu(ll) na powierzchni węgla, gdzie część kompleksu chlorkowego palladu jest adsorbowana w postaci PdCI2/C, natomiast znacząca część ulega redukcji tworząc materiał kompozytowy Pd/C.

Adsorpcja PdCl2 na węglu obejmuje cały obszar węgla, natomiast redukcja następuje głównie na powierzchni zewnętrznej węgla.

W publikacji Journal of Analytical Chemistry, Vol. 56, No.2, 2001, pp.137-139, Ageeva i współpracownicy przedstawili wyniki badań dotyczące procesu adsorpcji kompleksów chlorkowych złota(lll), platyny(IV) i palladu(ll) z roztworów wodnych naświetlanych promieniowaniem UV. Badali oni kinetykę jak również mechanizm tego procesu. Autorzy przedstawili optymalne warunki stężeniowe dla usuwania jonów Pt, Pd, Au z wysoką wydajnością odpowiednio 0.996, 0.989, 0.99 8. Według autorów optymalna masa węgla to 0.3 g/10 ml roztworu zwierającego 4.37x10^-4M palladu

PL 228 374 Β1 i 2.6x10'⁵M platyny. Zalecane według autorów pH roztworu to przedział od 1-3 natomiast czas naświetlania roztworu to około 25 min.

Znany jest proces usuwania jonów złota(lll) z roztworów wodnych przy użyciu węgla aktywnego z opracowania Pacławski i Wojnicki (2009)): Arch Metali Mater 54(3): 560-853. W pracy tej wykazano, że istnieje silny wpływ stężenia początkowego jonów złota(lll), szybkości mieszania oraz temperatury na szybkość badanego procesu. W wyniku adsorpcji jonów złota(lll) oraz ich redukcji otrzymano metaliczną fazę złota na powierzchni węgla aktywnego. Badania wykazały możliwość wydajnego odzysku (ok. 99%) złota z wodnych roztworów chlorkowych tą metodą.

Sposób separacji platyny, palladu i złota z roztworów wodnych zawierających jony chlorkowe przy użyciu adsorbenta w postaci węgla aktywnego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że do wodnego roztworu chlorkowego o stężeniu jonów Cl· w zakresie 0,1-1,0 mol/dm³, zawierającego jony palladu Pd(ll) oraz platyny Pt(IV) i/lub złota Au(lll) dodaje się węgiel aktywny w ilości 1 g na 25 mg palladu oraz platyny i/lub złota, a po adsorpcji jonów palladu Pd (II) oraz platyny Pt(IV) i/lub złota Au(lll) na powierzchni węgla aktywnego, roztwór zawierający jony palladu Pd(ll) filtruje się w celu oddzielenia węgla aktywnego, na którego powierzchni zostały zaadsorbowane jony palladu Pd(II) oraz jony platyny Pt(IV) i/lub złota Au(lll). Oddzielony węgiel aktywny przepłukuje się kwasem solnym o stężeniu nie niższym niż 1%, co powoduje selektywną desorpcję jonów palladu Pd(ll), które przechodzą do roztworu, z którego są odzyskiwane znanymi metodami, natomiast utworzone na powierzchni węgla aktywnego platynę i złoto poddaje się dalszej obróbce, korzystnie topieniu.

Kompleks chlorkowy palladu(ll) jest adsorbowany na powierzchni węgla aktywnego, prawdopodobnie z utworzeniem słabego wiązania typu n. Wiązanie to może zostać zerwane w wyniku zmiany pH roztworu co skutkuje desorpcją zaadsorbowanych jonów palladu(ll). W tych samych warunkach jony złota(lll) i platyny(IV) adsorbują się na powierzchni i częściowo ulegają redukcji odpowiednio do złota (w 90%) i platyny (w 70%) pozostając zarówno w formie jonowej jak też metalicznej na powierzchni węgla aktywnego (zmiana pH roztworu nie powoduje desorpcji jonów złota(lll) i platyny(IV)).

Jedną z propozycji przeprowadzenia takiej separacji (rozdziału palladu od złota i platyny) może być selektywna adsorpcja chlorkowych kompleksów złota(lll) i platyny(IV) w obecności palladu(ll) na węglu aktywnym. Wynalazek przedstawia schematycznie przebieg procesu separacji metali szlachetnych w układach: złoto(lll)-pallad(ll) platyna(IV)-pallad(ll) oraz złoto(lll)-platyna(lV)pallad(ll). Szybkości poszczególnych etapów w tych procesach zależą od temperatury roztworu, stężenia początkowego jonów metali, ilości dodanego węgla aktywnego, szybkości mieszania oraz pH roztworu.

Przykład 1

Poniżej przedstawiony został proces rozdziału złota i palladu z wodnych roztworów chlorkowych o stężeniu Cl· w granicach od 0.1 do 1 mol/dm³.

Do roztworu zawierającego chlorkowe jony kompleksowe tych metali węgiel aktywny w ilości około 1 g/25 mg złota i palladu. Po osiągnięciu stanu równowagi adsorpcji jonów Pd(ll) lub obniżeniu stężenia jonów złota(lll) do zadawalająco niskiego poziomu, roztwór filtruje się w celu usunięcia węgla aktywnego. Otrzymany roztwór zawiera jony palladu(ll) i może być poddany dalszej obróbce znanymi metodami w celu odzysku tego metalu. Otrzymany adsorbent, wzbogacony

PL 228 374 Β1 w złoto i pallad(ll) przepłukuje się kwasem solnym o stężeniu nie niższym niż 1%. W wyniku płukania oraz zmiany pH, jony palladu(ll) ulegają desorpcji i przechodzą do roztworu, natomiast złoto pozostaje na powierzchni adsorbentu w formie metalicznej, gotowej do dalszej przeróbki, np. topienia.

Przykład 2

Następnie przedstawiono schemat procesu rozdziału platyny i palladu z wodnych roztworów chlorkowych o stężeniu Cl· od 0.1 do 1 mol/dm³.

Do roztworu zawierającego chlorkowe jony kompleksowe tych metali wprowadza się sorbent (węgiel aktywny) w ilości około 1 g/25 mg platyny i palladu. Po osiągnięciu stanu równowagi adsorpcji lub obniżeniu stężenia jonów platyny(IV) do poziomu zadawalająco niskiego poziomu, roztwór filtruje się w celu usunięcia węgla aktywnego. Roztwór po filtracji zawiera jony palladu(ll) i może być poddany dalszej obróbce w celu odzysku tego metalu znanymi metodami. Otrzymany adsorbent, wzbogacony w metaliczną platynę i pallad(II) przepłukuje się kwasem solnym o stężeniu minimum 1%. W wyniku płukania oraz zmiany pH, jony palladu(ll) ulegają desorpcji i przechodzą do roztworu, natomiast platyna pozostaje na powierzchni węgla w formie metalicznej i Pt(ll), Pt(IV), gotowej do dalszej przeróbki, np. topienia.

Przykład 3

Schemat procesu rozdziału palladu od złota i platyny z wodnych roztworów chlorkowych o stężeniu Cl· w zakresie od 0.1 do 1 mol/dm³ został przedstawiony poniżej.

Do roztworu wodnego zawierającego chlorkowe jony kompleksowe tych metal i wprowadza się adsorbent (węgiel aktywny) w ilości około 1 g/25 mg platyny, palladu i złota. Po osiągnięciu stanu równowagi adsorpcji i obniżeniu stężenia jonów platyny(IV) i złota(lll) w roztworze do odpowiednio niskiego, roztwór filtruje się w celu usunięcia węgla aktywnego. Otrzymany po filtracji roztwór zawiera jony palladu(ll) i może być poddany dalszej obróbce w celu odzysku tego metalu znanymi metodami. Wzbogacony w złoto, platynę i jony palladu(ll) węgiel aktywny przepłukuje się kwasem solnym o stężeniu minimum 1%. W wyniku płukania i zmiany pH, jony palladu(ll) ulegają desorpcji i przechodzą do roztworu, natomiast złoto i platyna pozostaje na powierzchni adsorbentu.

Claims

1. Sposób separacji platyny, palladu i złota z roztworów wodnych zawierających jony chlorkowe przy użyciu adsorbenta w postaci węgla aktywnego, znamienny tym, że do wodnego roztworu chlorkowego o stężeniu jonów Cl^- w zakresie 0,1-1,0 mol/dm³, zawierającego jony palladu Pd(ll) oraz platyny Pt(IV) i/lub złota Au(lll) dodaje się węgiel aktywny w ilości 1 g na 25 mg palladu oraz platyny i/lub złota, a po adsorpcji jonów palladu Pd (II) oraz platyny Pt(lV) i/lub złota Au(III) na powierzchni węgla aktywnego, roztwór zawierający jony palladu Pd(ll) filtruje się w celu oddzielenia węgla aktywnego, na którego powierzchni zostały zaadsorbowane jony palladu Pd(ll) oraz jony platyny Pt(IV) i/lub złota Au(lll), po czym oddzielony węgiel aktywny przepłukuje się kwasem solnym o stężeniu nie niższym niż 1%, co powoduje selektywną desorpcję jonów palladu Pd(Il), które przechodzą do roztworu, z którego są odzyskiwane znanymi metodami, natomiast utworzone na powierzchni węgla aktywnego platynę i złoto poddaje się dalszej obróbce, korzystnie topieniu.