PL219203B1

PL219203B1 - Sposób optymalizacji transportu wyrobów chłonnych i pojazd transportowy wyrobów chłonnych

Info

Publication number: PL219203B1
Application number: PL400820A
Authority: PL
Inventors: Paul Thomas Weisman; Dean Larry Duval; Harald Hermann Hundorf; Holger Beruda; Horst Blessing; Peter Dziezok; Axel Krause; Mattias Schmidt; Lutz Stelzig
Original assignee: Procter & Gamble
Priority date: 2009-09-29
Filing date: 2010-09-29
Publication date: 2015-03-31
Also published as: CN102548864A; JP2013506203A; CZ2012215A3; IN2012DN01660A; GB2487028B; JP2014097891A; GB2487028A; BR112012006988A2; ZA201202221B; MX2012003677A; CN104648814A; US8676549B2; PL400820A1; GB201312936D0; GB2501040A; DE202010017725U1; CA2776142A1; GB201207468D0; US10780001B2; EP2483173A1

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób optymalizacji transportu wyrobów chłonnych i pojazd transportowy wyrobów chłonnych.

Niniejsze ujawnienie dotyczy ogólnie produktów chłonnych, a ściślej mówiąc sposobów maksymalizacji dostawy produktów i przewozu wyrobów chłonnych mających zasadniczo rdzeń chłonny zasadniczo wolny od pulpy.

Wyroby chłonne, takie jak pieluszki jednorazowe, pieluchy typu majtek, pieluchomajtki, bielizna dla dorosłych niekontrolujących czynności fizjologicznych, wkładki chłonne itp. wchłaniają i zatrzymują wydzieliny, bądź wydaliny organizmu. Takie wyroby chłonne są przeznaczone do zapobiegania pobrudzeniu, zmoczeniu albo zabrudzeniu w inny sposób wydzielinami/wydalinami organizmu ubrania albo innych artykułów, takich jak pościel, które stykają się z osobą noszącą wyroby chłonne. Wyroby chłonne można nosić przez kilka godzin w stanie suchym albo w stanie napełnionym moczem (albo innymi wydzielinami/wydalinami organizmu). Czyni się starania, aby ciągle polepszać dopasowanie i wygodę takich wyrobów chłonnych zarówno w stanie mokrym jak i suchym.

Wiele obecnych wyrobów chłonnych, zwłaszcza wyroby z rdzeniami chłonnymi z pulpy (albo celulozy) jest miękkich i elastycznych, gdy najpierw umieści się je w bieliźnie, lecz stają się one bardziej sztywne, gdy są mokre. Takie właściwości „elastyczne, a następnie sztywne można także stwierdzić w wyrobach chłonnych z innymi typami rdzeni. Ponadto takie wyroby chłonne z pulpy (albo celulozy) są zwykle masywne. Ogólnie biorąc, tradycyjne wyroby chłonne, w których stosuje się pulpę (albo celulozę) są masywne i nieco niewygodne w noszeniu.

Ponadto, takie wyroby chłonne z pulpy (albo celulozy) są niewydajne w sensie przewozu, gdyż duża ilość przestrzeni powietrznej w takich wyrobach (np. pomiędzy włóknami celulozy) przekłada się na mniejszą liczbę wyrobów chłonnych na opakowanie i mniejszą liczbę opakowań na pudło. Choć ściśnięcie produktu może zwiększyć wydajność pakowania wyrobów chłonnych z pulpy (albo celulozy), nadmierne ściśnięcie zmniejsza skuteczność wchłaniania takich wyrobów chłonnych. Ponadto nadmierne ściśnięcie może zmniejszyć estetyczną atrakcyjność takich wyrobów chłonnych czyniąc wyrób sztywnym i niewygodnym w noszeniu albo zmniejszając widoczną miękkość poszczególnych części składowych wyrobu chłonnego, takich jak rdzeń chłonny. Dość często, gdy wkładki chłonne zawierające celulozę ściska się, aby uzyskać cienką postać, wewnątrz wkładek powstają twarde miejsca, powodując w ten sposób powstanie sztywniejszej wkładki i brak jednorodności w materiale chłonnym.

Wskutek dużego stosunku objętość/masa tradycyjnych wyrobów chłonnych z pulpy, najczęściej przewóz i pakowanie takich wyrobów jest ograniczony/ograniczone objętością, nie zaś masa. Innymi słowy, maksymalną pojemność pojemnika albo pojazdu osiąga się przed osiągnięciem maksymalnej ładowności pojemnika albo pojazdu, gdy pakuje się i/lub przewozi tradycyjne wyroby chłonne z pulpy. Powoduje to niewydajność przewozu wskutek tego, że nie wykorzystuje się maksymalnej nośności wagi pojemnika albo pojazdu. Zasadniczo traci się wydajność przewozu wskutek dużej ilości powietrza wewnątrz przewożonych wyrobów chłonnych.

Dokonano ulepszeń wyrobów chłonnych, takich jak pieluchy jednorazowe, włączając chłonny materiał polimerowy (czasami znany jako superchłonne polimery), taki jak chłonny materiał polimerowy w postaci cząstek. Chłonny materiał polimerowy w postaci cząstek wchłania ciecz i pęcznieje oraz może być szczególnie skuteczny, gdy chłonny polimer w postaci cząstek jest rozmieszczony w konkretnym wzorze, układzie albo osnowie, który optymalizuje chłonność, dopasowanie i/lub wygodę. Kombinacje rdzeni z pulpy i chłonnych materiałów polimerowych dają pieluchy, które są cieńsze, bardziej elastyczne i bardziej chłonne niż dotychczasowe pieluchy. Ten typ budowy pieluch jest obecnie dominującym i jest stosowany od pewnego czasu. Jednakże te pieluchy nadal uważa się do pewnego stopnia za masywne, sztywne, gdy są mokre, i niewydajne z punktu widzenia przewozu do sklepów, bądź magazynów usytuowanych w różnych miejscach.

Dlatego też jest pożądane, aby dysponować nawet cieńszą, mniej masywną pieluchą, która jest wygodniejsza w użyciu, pozostaje elastyczna, gdy jest mokra i jest bardziej opłacalna w przewozie do sklepów, bądź magazynów usytuowanych w różnych miejscach. Jedną opcją zmniejszenia masy jest zmniejszenie albo wyeliminowanie pulpy z rdzenia chłonnego. Trudność w przypadku tego podejścia polega na tym, że wymaga to również, aby chłonny materiał polimerowy w postaci cząstek pozostał na stałe w przeznaczonym dla niego miejscu wewnątrz wyrobu chłonnego bez rdzenia z pulpy dopomagającego w unieruchomieniu materiału, bez względu na to, czy wyrób chłonny jest suchy, czy mokry.

PL 219 203 B1

W szeregu publikacji ujawniono pieluchy mające zmniejszone rdzenie z pulpy albo pozbawione takich rdzeni, w połączeniu z unieruchomionymi chłonnymi materiałami polimerowymi w postaci cząstek. Przykładowo, wyrób chłonny mający rdzeń chłonny zasadniczo wolny od pulpy ujawniono w publikacji patentowej US 2008/0312617, którą włączono do niniejszego na zasadzie odniesienia.

Oprócz tego, typowe oprogramowanie do skomputeryzowanego załadunku palet nie potrafi poprawić załadunku wyrobów chłonnych poza charakterystyczny stosunek objętość/masa w oparciu o inherentne właściwości przewożonego wyrobu. Takie znane oprogramowanie do skomputeryzowanego załadunku palet zwykle obejmuje założenia, że ciągłe ulepszenia w zakresie zmniejszania wielkości i materiału wyrobów chłonnych będą prowadzić do wciąż rosnącej wydajności przewozu. Jednakże takie znane oprogramowanie do skomputeryzowanego załadunku palet nie uwzględnia sposobów optymalizacji, które generują synergiczne korzyści związane z nieciągłymi ulepszeniami osiągów wyrobu i fizycznych parametrów, takich jak ściśliwość. W rezultacie znane oprogramowanie do skomputeryzowanego załadunku palet nie jest może w pełni zoptymalizować wydajności przewozu w przypadku większości wyrobów chłonnych.

Mimo iż wspomniane wcześniej zgłoszenie ujawnia rdzeń chłonny do wyrobu chłonnego mającego rdzeń chłonny zasadniczo wolny od pulpy, istnieje wciąż zapotrzebowanie na mechanizm umożliwiający uniknięcie twardych, sztywnych miejsc w wyrobie po ściśnięciu go w celu umieszczenia w opakowaniu. Istnieje wciąż zapotrzebowanie na mechanizm umożliwiający pełną optymalizację dostawy produktu i przewozu takich wyrobów (optymalizacja z punktu widzenia większej liczby wyrobów na jednostkę objętości i mniej opakowań na liczbę pakowanych wyrobów). Te typy wydajności przewozu zmniejszają oddziaływanie przewozu takich wyrobów poprzez zmniejszenie liczby palet i liczby ciężarówek koniecznych do przewozu wyrobów do sklepów i magazynów usytuowanych w różnych miejscach.

Sposób optymalizacji transportu wyrobów chłonnych mających zasadniczo wolny od pulpy rdzeń chłonny, według wynalazku charakteryzuje się tym, że identyfikuje się zoptymalizowaną pieluchę; identyfikuje się zoptymalizowaną torbę do pomieszczenia dwóch albo większej liczby zoptymalizowanych pieluch; identyfikuje się zoptymalizowane pudło do pomieszczenia dwóch albo większej liczby zoptymalizowanych toreb; identyfikuje się zoptymalizowaną paletę i rozmieszcza się na niej zoptymalizowane pudła; oraz identyfikuje się zoptymalizowany plan załadunku pojazdu mającego przyczepę i rozmieszcza się zoptymalizowane palety w przyczepie; stosuje się pojazd o współczynniku załadunku wynoszącym od 0,7 do 1,0, gdy pojazd jest załadowany zoptymalizowanymi paletami, przy czym współczynnik załadunku wyznacza się następującym równaniem;

współczynnik załadunku = = (masa ładunku przyczepy / dopuszczalna masa przyczepy) (objętość ładunku przyczepy / pojemność objętościowa przyczepy).

Etap identyfikacji zoptymalizowanej pieluchy obejmuje: fazę wprowadzania danych projektowych, w której zbiera się dane dotyczące jednego albo większej liczby zagadnień wybranych z grupy składającej się z potrzeb konsumenta, potrzeb biznesowych, zwyczajów i praktyk oraz badania rynku; fazę celów projektowych, w której wprowadza się dane zebrane z fazy wprowadzania danych projektowych i ustala się podstawową konstrukcję pieluchy oraz modyfikuje się i projektuje się podstawową konstrukcję z uwzględnieniem dodatkowych czynników, przy czym te czynniki obejmują jeden albo większą liczbę takich czynników wybranych z grupy składającej się z kosztów surowców, dostępności surowca, rozmiarów i wymiarów w danym rozmiarze, wymagań odnośnie parametrów, estetyki konstrukcji oraz zdolności produkcyjnych.

Etap identyfikacji zoptymalizowanej torby obejmuje: fazę parametrów pieluchy, w której zbiera się dane dotyczące jednego albo większej liczby zagadnień wybranych z grupy składającej się z wymiarów złożonej pieluchy, masy pieluchy, liczby pieluch, ściśnięcia w torbie, ściśliwości pieluchy oraz ściśnięcia podczas przenoszenia; fazę wprowadzania danych torby, w której wprowadza się dane zebrane z fazy parametrów pieluchy oraz określa się materiały, parametry fizyczne i wymiary zoptymalizowanej torby z uwzględnieniem dodatkowych czynników, przy czym czynniki te stanowi jeden albo większa liczba czynników wybranych z grupy składającej się z rozciągliwości torby, orientacji pieluchy, wprowadzenia szczeliny dostępowej bądź nie, wysokości stosu, wprowadzenia typu okienka jeżeli takowe ma być, liczby w stosie, orientacji stosu, typu rączki jeżeli takowa ma być oraz bocznego wybrzuszenia torby.

Korzystnie etap identyfikacji zoptymalizowanego pudła obejmuje: fazę parametrów torby, obejmującą zbieranie danych dotyczących jednego bądź większej liczby zagadnień wybranych z grupy

PL 219 203 B1 składającej się z wymiarów torby, masy wypełnionej torby, ściśliwości torby, ściśliwości pieluchy oraz fazę wprowadzania danych pudła obejmującą wprowadzanie danych zebranych z fazy parametrów torby i określanie konstrukcji zoptymalizowanego pudła z uwzględnieniem dodatkowych czynników, przy czym czynniki te stanowi jeden albo większa liczba czynników wybranych z grupy składającej się z obwodu płaskiej torby, szerokości torby, odległości od przodu do tyłu torby, wysokości torby, rozciągnięcia wypełnionej torby, procentowego ściśnięcia przy przenoszeniu, orientacji torby, liczby toreb w stosie, bocznego wybrzuszenia torby, promienia krawędzi pionowej, grubości folii, ściśnięcia w pudle, wysokości w pudle oraz maksymalnej liczby/ orientacji toreb.

Korzystnie etap identyfikacji zoptymalizowanej palety obejmuje; fazę parametrów pudła, w której zbiera się dane dotyczące jednego bądź większej liczby zagadnień wybranych z grupy składającej się z typu pojemnika, typu i umiejscowienia klapek, długości i szerokości klapek klejonych, liczby kolorów na pojemniku, typu nadruku i uchwytów pojemnika; fazę wprowadzania danych palety, w której wprowadza się dane zebrane z fazy parametrów pudła oraz określa się projekt jednostkowego ładunku zoptymalizowanej z uwzględnieniem dodatkowych czynników, przy czym czynniki te stanowi jeden albo większa liczba czynników wybranych z grupy składającej się z wymiarów palet, wielkości nawisu, ilości pudeł w warstwie, wymagań odnośnie mieszanych palet, wielkości wystawania palety, wyboru układu palet i liczby palet w warstwie.

Korzystnie etap identyfikacji zoptymalizowanego pojazdu obejmuje: fazę parametrów palety, w której zbiera się dane dotyczące jednego bądź większej liczby zagadnień wybranych z grupy składającej się z masy ładunku palety, pojemności ładunkowej palety oraz wykorzystania pojemności ładunkowej palety; oraz fazę wprowadzania danych przyczepy, w której wprowadza się dane z fazy parametrów palety i określa się plany załadunku zoptymalizowanego pojazdu z uwzględnieniem dodatkowych czynników, przy czym czynniki te stanowi jeden albo większa liczba czynników wybranych z grupy składającej się z wysokości przyczepy, szerokości przyczepy oraz wymagań dotyczących naprzemiennego rozmieszczenia ładunku.

Pojazd ma współczynnik załadunku wynoszący od 0,75 do 1,0, gdy pojazd jest załadowany zoptymalizowanymi paletami.

Korzystnie pojazd ma współczynnik załadunku wynoszący od 0,81 do 0,95, gdy pojazd jest załadowany zoptymalizowanymi paletami.

Zoptymalizowane pieluchy umieszcza się w wewnętrznej przestrzeni zoptymalizowanej torby tworząc stos, przy czym ten stos jest ściśnięty wzdłuż osi ściskania tak, że zoptymalizowania torba ma szerokość stanowiącą maksymalną odległość pomiędzy dwoma najwyższymi punktami wybrzuszenia wzdłuż osi ściskania, przy czym zoptymalizowana torba ma wysokość stosu w torbie mniejszą lub równą 80 mm, a wysokość stosu w torbie stanowi szerokość torby podzielona przez liczbę zoptymalizowanych pieluch w stosie, a następnie pomnożona przez 10.

Korzystnie zoptymalizowana torba ma wysokość stosu w torbie wynoszącą od 72 mm do 80 mm.

Korzystnie zoptymalizowane pieluchy umieszcza się w wewnętrznej przestrzeni zoptymalizowanej torby tworząc stos, przy czym ten stos jest ściśnięty wzdłuż osi ściskania tak, że zoptymalizowania torba ma szerokość stanowiącą maksymalną odległość pomiędzy dwoma najwyższymi punktami wybrzuszenia wzdłuż osi ściskania, przy czym zoptymalizowana torba ma ściśnięcie w torbie większe lub równe 58%, a ściśnięcie w torbie stanowi jeden, minus wysokość stosu w torbie podzielona przez wysokość stosu dziesięciu zoptymalizowanych pieluch przed ściśnięciem, a następnie pomnożona przez 100.

Zoptymalizowana torba ma ściśnięcie w torbie wynoszące od 58% do 62%.

Zoptymalizowana pielucha ma wzdłużną sztywność zginania mniejszą lub równą 355 N/m.

Zoptymalizowana pielucha ma wzdłużną sztywność zginania wynoszącą od 285 N/m do 355 N/m.

Korzystnie zoptymalizowane pieluchy umieszcza się w wewnętrznej przestrzeni zoptymalizowanej torby tworząc stos, przy czym ten stos jest ściśnięty wzdłuż osi ściskania tak, że zoptymalizowana torba ma szerokość stanowiącą maksymalną odległość pomiędzy dwoma najwyższymi punktami wybrzuszenia wzdłuż osi ściskania, przy czym zoptymalizowana torba ma współczynnik wykorzystania ₂ torby mniejszy lub równy 0,030 m²/wkładka/m, przy czym współczynnik wykorzystania torby jest określony następującym równaniem:

współczynnik wykorzystania torby = = pole powierzchni opakowania / liczba w torbie + 100 długość złożonego stosu,

PL 219 203 B1 gdzie liczba w torbie stanowi liczbę zoptymalizowanych pieluch w torbie, a długość złożonego stosu stanowi złożona długość zoptymalizowanych pieluch w torbie.

₂

Zoptymalizowana torba ma współczynnik wykorzystania torby wynoszący od 0,027 m²/wkładka/m do 0,030 m²/wkładka/m.

Pojazd transportowy wyrobów chłonnych, mający obszar transportowy do przyjęcia przedmiotów przeznaczonych do transportu, przy czym pojazd ma odpowiednio maksymalną ładowność do przewozu przedmiotów i maksymalną pojemność objętościową do przewozu przedmiotów, według wynalazku charakteryzuje się tym, że ma wiele opakowań, z których każde mieści wiele jednorazowych wyrobów chłonnych rozmieszczonych w wewnętrznej przestrzeni opakowania, zaś każdy z jednorazowych wyrobów ma górny płat; tylny płat; zasadniczo wolny od celulozy rdzeń chłonny usytuowany pomiędzy górnym płatem i tylnym płatem; pierwszy obszar taliowy; drugi obszar taliowy; obszar krokowy biegnący podłużnie pomiędzy pierwszym i drugim obszarem taliowym oraz element zapięciowy biegnący w bok na zewnątrz z drugiego obszaru taliowego, przystosowany do rozłączalnego połączenia ze strefą zapięciową usytuowaną w pierwszym obszarze taliowym. Wiele opakowań jest umieszczonych w obszarze transportowym pojazdu i określa ładunek pojazdu mający masę i objętość, i w którym pojazd ma współczynnik załadunku wynoszący od 0,7 do 1,0, przy czym współczynnik załadunku wyznacza się następującym równaniem:

współczynnik załadunku = = (masa ładunku / masa maksymalna) (objętość ładunku / objętość maksymalna).

Pojazd wykazuje współczynnik załadunku wynoszący od 0,75 do 1,0.

Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładach wykonania na rysunku, na którym:

Fig. 1 przedstawia w rzucie poziomym wyrób chłonny mający rdzeń chłonny zasadniczo wolny od pulpy;

Fig. 2 przedstawia w przekroju poprzecznym wyrób chłonny z fig. 1;

Fig. 3 przedstawia w cząstkowym przekroju poprzecznym warstwę rdzenia chłonnego wyrobu chłonnego z fig. 1 i 2;

Fig. 4 przedstawia w cząstkowym przekroju poprzecznym rdzeń chłonny według innej postaci wykonania;

Fig. 5a przedstawia w rzucie bocznym opakowanie wyrobów chłonnych według jednej postaci, ukazując szerokość opakowania. Zewnętrzną powierzchnię przedstawiono jako przezroczystą dla większej jasności;

Fig. 5b przedstawia w rzucie bocznym opakowanie wyrobów chłonnych według jednej postaci wykonania, ukazując wysokość opakowania. Zewnętrzną powierzchnię przedstawiono jako przezroczystą dla większej jasności;

Fig. 5c przedstawia w widoku perspektywicznym opakowanie wyrobów chłonnych według jednej postaci wykonania, ukazując głębokość opakowania;

Fig. 6a przedstawia w widoku z przodu urządzenie do badania sztywności z zespołem górnego uchwytu i zespołem dolnego uchwytu;

Fig. 6b przedstawia w widoku z przodu urządzenie do badania sztywności z zespołem górnego uchwytu oddziałującym na próbkę testową;

Fig. 7a przedstawia w rzucie bocznym wyrób chłonny złożony podwójnie;

Fig. 7b przedstawia w rzucie bocznym wyrób chłonny złożony potrójnie;

Fig. 8 przedstawia schemat blokowy sposobu optymalizacji przewozu według informacji zawartych w ujawnieniu;

Fig. 9 przedstawia schemat blokowy procedury optymalizacji pieluchy ze sposobu optymalizacji z fig. 4;

Fig. 10 przedstawia schemat blokowy procedury optymalizacji torby ze sposobu optymalizacji z fig. 4;

Fig. 11 przedstawia schemat blokowy procedury optymalizacji pudła ze sposobu optymalizacji z fig. 4;

Fig. 12a do 12f przedstawiają w widokach perspektywicznych poszczególne orientacje pudła i torby, które można brać pod uwagę w trakcie procedury optymalizacji pudła przedstawionej na fig. 11;

PL 219 203 B1

Fig. 13 przedstawia schemat blokowy procedury optymalizacji palety sposobu optymalizacji z fig. 8;

Fig. 14 przedstawia schemat blokowy procedury optymalizacji pojazdu ze sposobu optymalizacji z fig. 8, zaś fig. 15 przedstawia schematycznie system optymalizacji załadunku zbudowany według informacji zawartych w ujawnieniu.

Figury w niniejszym dokumencie nie są koniecznie narysowane w skali.

Określenie „wyrób chłonny odnosi się do urządzeń, które wchłaniają i zatrzymują wydzieliny bądź wydaliny organizmu, a ściślej mówiąc odnosi się do urządzeń, które są umieszczone na ciele albo w pobliżu ciała użytkownika, aby wchłaniać i zatrzymywać różnorodne wydzieliny bądź wydaliny opuszczające organizm. Wyroby chłonne mogą obejmować pieluchy, pieluchomajtki oraz bieliznę dla dorosłych niemogących kontrolować czynności fizjologicznych.

Określenie „rdzeń chłonny” oznacza strukturę typowo umieszczoną pomiędzy górnym płatem i tylnym płatem wyrobu chłonnego, przeznaczoną do wchłaniania i magazynowania cieczy przyjmowanej przez wyrób chłonny i może on zawierać jedno podłoże albo większą ich liczbę, chłonny materiał polimerowy umieszczony na tym podłożu albo podłożach oraz termoplastyczną kompozycję na chłonnym materiale polimerowym w postaci cząstek i co najmniej część jednego podłoża albo większej liczby podłoży do unieruchamiania chłonnego materiału polimerowego w postaci cząstek na jednym podłożu albo większej ich liczbie. W wielowarstwowym rdzeniu chłonnym, rdzeń chłonny może także zawierać warstwę pokryciową. Jedno albo większą liczbę podłoży i warstwę pokryciową może stanowić włóknina. Ponadto rdzeń chłonny może być zasadniczo wolny od celulozy. Rdzeń chłonny zawiera jedno albo większą liczbę podłoży, chłonny materiał polimerowy, kompozycję termoplastyczną, opcjonalnie warstwę pokryciową oraz opcjonalnie pomocniczy klej.

Określenia „chłonny materiał polimerowy, „chłonny materiał żelujący, „AGM, „superabsorbent i „materiał superchłonny są używane zamiennie w niniejszym kontekście i odnoszą się do zasadniczo nierozpuszczalnych w wodzie cząstek polimerowych, które mogą wchłonąć 0,9% wodny roztwór soli w ilości wynoszącej co najmniej 5 razy ich własnej masy na zasadzie mechanizmu osmotycznego.

Określenie „chłonny materiał polimerowy w postaci cząstek w niniejszym kontekście odnosi się do chłonnego materiału polimerowego mającego postać cząstek stałych, aby miał płynność w stanie suchym.

Określenie „pole powierzchni chłonnego materiału polimerowego w postaci cząstek w niniejszym kontekście odnosi się do pola powierzchni rdzenia, w obrębie której pierwsze podłoże i drugie podłoże są oddzielone od siebie wielością cząstek superabsorbentu. Granicę pola powierzchni chłonnego materiału polimerowego w postaci cząstek określa się obwodami nakładających się kształtów. Może występować pewna ilość cząstek superabsorbentu poza obwodem pomiędzy pierwszym podłożem i drugim podłożem.

Określenie „system przyjmujący oznacza strukturę służącą za tymczasowy zbiornik płynów ustrojowych dopóki rdzeń chłonny może wchłaniać płyny. System przyjmujący może stykać się bezpośrednio z rdzeniem chłonnym i jest usytuowany pomiędzy górnym płatem i tylnym płatem. System przyjmujący może mieć pojedynczą warstwę albo wiele warstw, takich jak górna warstwa przyjmująca zwrócona w kierunku skóry osoby noszącej i dolna warstwa przyjmująca zwrócona w kierunku ubrania osoby noszącej. System przyjmujący może działać w celu przyjęcia przypływu cieczy, takiego jak wytrysk moczu.

Określenia „pulpa albo „celuloza są używane zamiennie w niniejszym kontekście i odnoszą się do rozdrobnionej pulpy drzewnej, która jest postacią włókien celulozowych.

Określenie „jednorazowy (w odpowiednim rodzaju i przypadku gramatycznym) używane jest w swym zwykłym znaczeniu oznaczając wyrób, który odkłada się bądź wyrzuca po ograniczonej liczbie zdarzeń związanych z użyciem w zmiennym czasie, przykładowo mniej niż około 20 zdarzeń, mniej niż około 10 zdarzeń, mniej niż około 5 zdarzeń albo mniej niż około 2 zdarzenia.

Określenie „pielucha odnosi się do wyrobu chłonnego zwykle noszonego przez niemowlęta i osoby niekontrolujące czynności fizjologicznych wokół dolnej części tułowia w taki sposób, aby otaczał on talię i nogi osoby noszącej, który to wyrób jest szczególnie przystosowany do przyjmowania i zatrzymywania wydalin w postaci moczu i kału. W niniejszym kontekście określenie „pielucha obejmuje także określenie „majtki, które zdefiniowano w dalszym ciągu.

Określeniu „włókno i „włókno ciągłe są używane zamiennie.

Określenie „włóknina (w odpowiednim rodzaju i przypadku gramatycznym) oznacza wytwarzany arkusz, wstęgę albo element płatowy z ułożonych kierunkowo albo przypadkowo włókien, związany

PL 219 203 B1 przez tarcie i/lub kohezję i/lub adhezję, z wyłączeniem papieru i produktów, które są tkane, dziane, tuftowane, zszywane włączając przędzę wiążącą albo włóka ciągłe bądź spilśniane techniką spilśniania na mokro niezależnie od tego, czy zastosowano dodatkowe igłowanie czy też nie. Włókna mogą być naturalne albo sztuczne i mogą być włóknami staplowymi albo ciągłymi bądź mogą być tworzone na miejscu. Dostępne w handlu włókna mają średnice w zakresie od mniej niż około 0,001 mm do powyżej około 0,2 mm i występują w wielu różnych postaciach: włókien krótkich (znanych jako włókna staplowe albo cięte), ciągłych pojedynczych włókien (włókien ciągłych lub włókien elementarnych), nieskręconych wiązek włókien ciągłych („kabli) oraz skręconych wiązek włókien ciągłych (przędzy). Tkaniny w postaci włókniny można tworzyć przy zastosowaniu wielu procesów, takich jak nadmuchiwanie roztopionego materiału, technologia spunbond, przędzenie rozpuszczalnikowe, elektroprzędzenie i zgrzeblenie. Gramaturę wyrobów w postaci włókniny wyraża się zwykle w gramach na metr kwa₂ dratowy (g/m², ang. gsm).

Określenie pieluchy dla „niemowląt dotyczy wyrobu chłonnego zwykle przeznaczonego dla małych dzieci w wieku od około 0 do 6 miesięcy. W tej grupie pieluch występują powszechnie 4 rozmiary;

dla wcześniaków (do około 6 Ibs), dla noworodków (do około 10 Ibs), wielkość 1 (zwykle od około 8 do 14 Ibs) oraz wielkość 2 (zwykle od około 12 do 18 Ibs). Powszechną praktyką w odniesieniu do cech konstrukcyjnych tego typu pieluch jest koncentrowanie się na zaletach takich jak miękkość i/lub łagodność dla skóry. Określenie pieluchy dla „dzieci odnosi się do wyrobu chłonnego zwykle przeznaczonego dla małych dzieci w wieku od około 6 do 12 miesięcy. W tej grupie pieluch występuje powszechnie 5 rozmiarów; wielkość 3 (od około 16 do 28 Ibs), wielkość 4 (od około 22 do 37 Ibs), wielkość 5 (mniej niż około 27 Ibs), wielkość 6 (więcej niż około 35 Ibs) oraz wielkość 7 (więcej niż około 41 Ibs). Powszechną praktyką w odniesieniu do cech konstrukcyjnych tego typu pieluch jest koncentrowanie się na zaletach, takich jak dopasowanie i rozciągliwość, zapewniając tym samym dziecku więcej elastyczności podczas raczkowania albo chodzenia.

Pielucha dla „małych dzieci odnosi się do wyrobu chłonnego zwykle przeznaczonego dla dzieci starszych niż około 12 miesięcy, które także mogą być na tym etapie życia, w którym uczą się korzystać z toalety. W tej grupie występują powszechnie 3 rozmiary; wielkość 4 (od około 16 do 34 Ibs), wielkość 5 (od około 30 do 40 Ibs) oraz wielkość 6 (więcej niż około 37 Ibs). Powszechną praktyką w odniesieniu do cech konstrukcyjnych tego typu pieluch jest koncentrowanie się na zaletach, takich jak dopasowanie i łatwość zakładania/zdejmowania, zapewniając w ten sposób większą wygodę dziecku, gdy uczy się ono korzystać z toalety. Te pieluchy mogą być skonstruowane w postaci majtek albo pieluchomajtek, jak określono w dalszym ciągu, bądź też mogą być po prostu pieluchami większych rozmiarów. Zachodzące na siebie zakresy masy ciała dla poszczególnych rozmiarów opisanych wcześniej mają na celu dostosowanie się do różnych wielkości i kształtów ciała małych dzieci na każdym etapie ich rozwoju.

Określenie „majtki albo „pieluchomajtki w niniejszym kontekście odnosi się do jednorazowych elementów ubioru mających otwór na talię i otwory na nogi, przeznaczonych dla użytkowników dziecięcych albo dorosłych. Majtki można umieścić we właściwym położeniu na ciele użytkownika wkładając nogi użytkownika w otwory na nogi i przesuwając majtki do właściwego położenia wokół dolnej części tułowia użytkownika. Majtki mogą być wcześniej uformowane przy zastosowaniu dowolnej odpowiedniej techniki obejmującej łączenie ze sobą części wyrobu używając rozłączalnych i/lub nierozłączalnych połączeń (np. szwów, spoin, kleju, połączeń kohezyjnych, elementów złącznych itp.), nie ograniczając się jednak do wymienionych. Majtki mogą być wcześniej wykonane w dowolnym miejscu wzdłuż obwodu wyrobu (np., mocowane z boku, mocowane z przodu w talii). Choć w niniejszym kontekście używa się określeń „majtki, majtki określa się także powszechnie jako „zamknięte pieluchy, „wstępnie mocowane pieluchy, „pieluchy naciągane, „pieluchomajtki oraz „majtki pieluchowe. Odpowiednie majtki ujawniono w patentach US 5 246 433, przyznanym Hasse i inn. 21.09.1993; US

569 234, przyznanym Buell i inn. 29.10.1996; US 6 120 487, przyznanym Ashton 19.09.2000; US

120 489, przyznanym Johnson i inn. 19.09.2000; US 4 940 464, przyznanym Van Compel i inn. 10.07.1990; US 5 092 861, przyznanym Nomura i inn. 3.03.1992; publikacji patentowej US nr 2003/0233082 A1, zatytułowanej „Urządzenie mocujące o wysokiej elastyczności i małej odkształcalności („Highly Flexible And Low Deformation Fastening Device), zarejestrowanej 13.06.2002; US 5 897 545, przyznanym Kline i inn. 27.04.1999; US 5 957 908, przyznanym Kline i inn. 28.09.1999, zaś każdą z tych publikacji włączono do niniejszego na zasadzie odniesienia.

Określenia „zasadniczo wolny od celulozy albo „zasadniczo wolny od pulpy używa się w niniejszym kontekście do opisania wyrobu, takiego jak rdzeń chłonny, który zawiera mniej niż 10% wa8

PL 219 203 B1 gowo włókien celulozowych, mniej niż 5% włókien celulozowych, mniej niż 1% wagowo włókien celulozowych, nie zawiera w ogóle włókien celulozowych, bądź nie więcej niż nieznaczącą ilość włókien celulozowych. Nieznacząca ilość materiału celulozowego nie wpływa fizycznie na cienkość, elastyczność albo chłonność rdzenia chłonnego. Przykładowo % (procentowy) udział wagowy włókna celulozowego dla rdzenia chłonnego oblicza się w oparciu o całkowitą masę chłonnego materiału polimerowego w postaci cząstek i włókna celulozowego wykrytego w rdzeniu chłonnym.

Określenie „rozłożony w sposób zasadniczo ciągły w niniejszym kontekście wskazuje, że w obrębie pola powierzchni chłonnego materiału polimerowego w postaci cząstek, pierwsze podłoże i drugie podłoże są oddzielone przez wielość cząstek superabsorbentu. Uważa się, że mogą występować niewielkie przypadkowe pola styku pomiędzy pierwszym podłożem i drugim podłożem w obrębie pola chłonnego materiału polimerowego w postaci cząstek. Przypadkowe pola styku pomiędzy pierwszym podłożem i drugim podłożem mogą być zamierzone albo niezamierzone (tzn. artefakty z procesu wytwarzania), lecz nie tworzą kształtów geometrycznych, takich jak poduszki, kieszenie, rurki, pikowanych wzorów itp.

Określenie „termoplastyczny materiał adhezyjny w niniejszym kontekście rozumie się jako materiał stanowiący polimerową kompozycję, z której wykonuje się włókna i nakłada na superchłonny materiał z zamiarem unieruchomienia superchłonnego materiału zarówno w stanie suchym jak i mokrym. Termoplastyczny materiał adhezyjny według niniejszego wynalazku tworzy włóknistą siatkę na superchłonnym materiale.

Określenia „grubość i „macki pomiarowe są używane zamiennie w niniejszym kontekście.

Określenie „ściśnięcie w torbie w niniejszym kontekście oznacza wielkość równą jeden minus wysokość stosu 10 wkładów pieluchowych w milimetrach, mierzoną pod naciskiem w wielokrotnej torbie (wysokość stosu w torbie), podzieloną przez wysokość stosu 10 wkładów pieluchowych tego samego typu przed ściskaniem, pomnożoną przez 100; tzn. (1 - wysokość stosu w torbie/wysokość stosu przed ściskaniem) x 100, podaną w procentach.

Określenie „wydajność masowa w niniejszym kontekście odnosi się do masy netto produktu i masy opakowania pojazdu transportowego, takiego jak połączenie i ciągnika siodłowego, podzielonej przez maksymalną dopuszczalną ładowność pojazdu, w ujęciu procentowym. Wydajność masowa jest liczbowym przedstawieniem wydajności załadunku pojazdu transportowego przy pełnym wykorzystaniu jego maksymalnej dopuszczalnej ładowności.

Określenie „wydajność objętościowa w niniejszym kontekście odnosi się do objętości netto produktu i opakowania pojazdu transportowego, takiego jak połączenie i ciągnika siodłowego, podzielonej przez pojemność pojazdu, w ujęciu procentowym. Ta wydajność objętościowa jest liczbowym przedstawieniem wydajności załadunku pojazdu transportowego przy pełnym wykorzystaniu jego maksymalnej przestrzeni fizycznej przeznaczonej do transportu produktów.

Określenie „współczynnik załadunku w niniejszym kontekście odnosi się do stosunku wydajności masowej podzielonej przez wydajność objętościową pojazdu transportowego, takiego jak połączenie i ciągnika siodłowego i stanowi liczbowe przedstawienie tego, jak dobrze ładunek wyrobów chłonnych został zoptymalizowany zarówno pod względem ładowności jak i pojemności konkretnego pojazdu transportowego.

Wyrób chłonny mający rdzeń chłonny zasadniczo wolny od pulpy ujawniono w publikacji patentowej US nr 2008/0312617, będącej własnością The Procter and Gamble Company, a tym samym włączonej do niniejszego na zasadzie odniesienia. Wyrób chłonny mający rdzeń chłonny zasadniczo wolny od pulpy, taki jak pielucha, przedstawiono na fig. 1. Pieluchę 10 pokazano w spłaszczonym, nieściągniętym stanie (tzn. bez wywołanego sprężystego skurczu) i części pieluchy 10 odcięto, aby wyraźniej pokazać leżącą pod nimi strukturę pieluchy 10. Część pieluchy 10, która styka się z osobą noszącą jest zwrócona ku oglądającemu na fig. 1. Pielucha 10 zwykle może mieć strukturę nośną 12 i chłonny rdzeń 14 umieszczony w strukturze nośnej.

Struktura nośna 12 pieluchy 10 na fig. 1 może stanowić główny korpus pieluchy 10. Struktura nośna 12 może stanowić zewnętrzne pokrycie 16 zawierające górny płat 18, który może być przepuszczalny dla cieczy i/lub tylny płat 20, który może być nieprzepuszczalny dla cieczy. Chłonny rdzeń 14 może być zamknięty pomiędzy górnym płatem 18 i tylnym płatem 20. Struktura nośna 12 może także mieć boczne płaty 22, sprężyste mankiety nożne 24 i sprężysty element taliowy 26.

Każdy z elementów, mianowicie mankiety nożne 24 i sprężysty element taliowy 26, może zwykle zawierać sprężyste elementy 28. Jedna końcowa część pieluchy 10 może być skonfigurowana jako pierwszy obszar taliowy 30 pieluchy 10. Przeciwległa część końcowa pieluchy 10 może być skonPL 219 203 B1 figurowana jako drugi obszar taliowy 32 pieluchy 10. Pośrednia część pieluchy 10 może być skonfigurowana jako obszar krokowy 34, który rozciąga się podłużnie pomiędzy pierwszym i drugim obszarem, 30 i 32. Obszary taliowe 30 i 32 mogą zawierać sprężyste elementy, toteż zbierają się one wokół talii osoby noszącej, aby zapewnić lepsze dopasowanie i zatrzymywanie (sprężysty element taliowy 26). Obszar krokowy 34 jest tą częścią pieluchy 10, która gdy pielucha 10 jest w użyciu, jest zwykle ułożona pomiędzy nogami osoby noszącej.

Pieluchę 10 przedstawiono na fig. 1 z jej podłużna osią 36 i poprzeczną osią 38. Obwód 40 pieluchy 10 wyznaczają zewnętrzne brzegi pieluchy 10, w której podłużne brzegi 42 biegną zwykle równolegle do podłużnej osi 36 pieluchy 10, zaś końcowe brzegi 44 rozciągają się pomiędzy podłużnymi brzegami 42 zwykle równolegle do poprzecznej osi 38 pieluchy 10. Struktura nośna 12 może także zawierać system mocujący, który może mieć co najmniej jeden element mocujący 46 i co najmniej jedną zmagazynowaną strefę zapięciową 48.

Pielucha 10 może także mieć takie inne elementy, jakie znane są w tej dziedzinie, włączając przednie i tylne płaty, elementy zakrywające talię, gumki itp., aby zapewnić lepsze dopasowanie, zatrzymywanie i właściwości estetyczne. Takie dodatkowe elementy są dobrze znane w tej dziedzinie i opisano je np. w patencie US 3 860 003 oraz US 5 151 092, które to dokumenty włączono do niniejszego na zasadzie odniesienia.

Aby utrzymać pieluchę 10 na miejscu wokół ciała osoby noszącej, co najmniej część pierwszego obszaru taliowego 30 może być przymocowana za pomocą elementów mocujących 46 do co najmniej części drugiego obszaru taliowego 32, aby utworzyć otwór (otwory) na nogi oraz na talię w wyrobie. Po zamocowaniu, system mocujący przenosi obciążenie rozciągające wokół talii wyrobu. System mocujący może umożliwiać użytkownikowi wyrobu przytrzymanie jednego elementu systemu mocującego, takiego jak element mocujący 46 i połączenie pierwszego obszaru taliowego 30 z drugim obszarem taliowym 32 co najmniej w dwóch miejscach. Można to osiągnąć w drodze manipulacji siłami wiązania pomiędzy elementami urządzenia mocującego. W jednym przykładzie wykonania, element mocujący 46 może mieć zapięcia w postaci taśm, zapięcia typu haczyka i haftki, zapięcia typu grzybka i pętelki, zatrzaski, agrafki, pasy itp. oraz ich kombinacje. Typowo element mocujący 46 jest skonfigurowany w sposób umożliwiający ponowne mocowanie albo zamykanie. W niektórych przykładach wykonania element mocujący 46 może być przystosowany do sprzęgania albo łączenia się w inny sposób z elementem mocującym, np. zewnętrznym pokryciem 16. W innych przykładach wykonania element mocujący może być strefą zapięciową 48. Strefa zapięciowa 48 może być kawałkiem materiału pętli usytuowanej na zewnętrznym pokryciu 16 w przednim obszarze taliowym 30 i jest przystosowana do sprzęgania się z elementem mocującym 46 typu haczyka (haftki). W alternatywnych przykładach wykonania, strefa zapięciowa 48 może być folią przystosowaną do złączenia z taśmowym elementem mocującym 46.

Pielucha 10 może być wyposażona w system mocujący umożliwiający wielokrotne zapinanie, bądź alternatywnie może być dostarczana w postaci pieluchy typu majtek. Gdy wyrób chłonny jest pieluchą, może mieć system mocujący umożliwiający wielokrotne zapinanie połączony ze strukturą nośną w celu mocowania pieluchy na ciele osoby noszącej. Gdy wyrób chłonny jest pieluchą typu majtek, wyrób może mieć co najmniej dwa boczne płaty połączone ze strukturą nośną i ze sobą, aby utworzyć majtki. System mocujący oraz jego dowolna część składowa może zawierać dowolny materiał przydatny do takiego użycia, włączając tworzywa sztuczne, folie, pianki, materiały w postaci włókniny, materiały tkane, papier, laminaty, tworzywa sztuczne wzmacniane włóknem itp. albo ich kombinacje, nie ograniczając się jednak do wymienionych. Materiały tworzące urządzenie mocujące mogą być elastyczne. Elastyczność może umożliwiać systemowi mocującemu dopasowanie się do kształtu ciała, a tym samym zmniejszenie prawdopodobieństwa, że system mocujący będzie drażnić albo ranić skórę osoby noszącej.

W przypadku jednostkowych wyrobów chłonnych, struktura nośna 12 i chłonny rdzeń 14 mogą tworzyć główną strukturę pieluchy 10 wraz z innymi elementami dodanymi w celu utworzenia złożonej struktury pieluchy. Podczas gdy górny płat 18, tylny płat 20 i chłonny rdzeń 14 można zmontować tworząc wiele dobrze znanych konfiguracji, niektóre konfiguracje pieluch opisano ogólnie w patencie US 5 554 145 zatytułowanym „Absorbent Article With Multiple Zone Structural Elastic-Like Film Web Extensible Waist Feature przyznanym Roe i inn. dn. 10.09.1996; patencie US 5 569 234 zatytułowanym „Disposable Pull-On Pant przyznanym Buell i inn. dn. 29.10,1996 i w patencie US 6 004 306 zatytułowanym „Absorbent Article With Multi-Directional Extensible Side Panels przyznanym Robles i inn. dn. 21.12.1999, zaś każdy z tych dokumentów włączono do niniejszego na zasadzie odniesienia.

PL 219 203 B1

Górny płat 18 na fig. 1 może być w całości bądź częściowo uelastyczniony albo może być zniekształcony, aby zapewnić pustą przestrzeń pomiędzy górnym płatem 18 a chłonnym rdzeniem 14. Przykładowe struktury zawierające uelastycznione albo zniekształcone górne płaty opisano bardziej szczegółowo w patentach US 5 037 416 zatytułowanym „Disposable Absorbent Article Having Elastically Extensible Topsheet przyznanym Allen i inn. dn. 6.08.1991 oraz US 5 269 775 zatytułowanym „Trisection Topsheets for Disposable Absorbent Articles and Disposable Absorbent Articles Having Such Trisection Topsheets przyznanym Freeland i inn. dn. 14.12.1993, z których każdy włączono do niniejszego na zasadzie odniesienia.

Tylny płat 26 może być połączony z górnym płatem 18. Tylny płat 20 może uniemożliwiać wydzielinom/wydalinom wchłoniętym przez chłonny rdzeń 14 i znajdującym się wewnątrz pieluchy 10 zabrudzenie innych zewnętrznych wyrobów stykających się z pieluchą 10, takich jak pościel albo bielizna. Tylny płat 26 może być zasadniczo nieprzepuszczalny dla cieczy (np. moczu) i może stanowić laminat materiału w postaci włókniny i cienkiej folii z tworzywa sztucznego, takiej jak folia termoplastyczna o grubości około 0,012 mm (0,5 mil) do około 0,051 mm (2,0 mils). Odpowiednie folie tylnych płatów obejmują folie wytwarzane przez Tredegar Industries Inc. of Terre Haute, Ind. sprzedawane pod handlowymi nazwami X15306, X10962 i X10964. Inne odpowiednie materiały tylnych płatów mogą obejmować materiały oddychające, które umożliwiają ucieczkę par z pieluchy 10, równocześnie uniemożliwiając jednak przenikanie ciekłych wydzielin/wydalin przez tylny płat 10. Przykładowe materiały oddychające mogą obejmować materiały, takie jak wstęgi tkane, wstęgi w postaci włókniny, materiały kompozytowe, takie jak wstęgi w postaci włókniny pokryte folią oraz folie mikroporowate, takie jak produkowane przez Mitsui Toatsu Co. Z Japonii pod nazwą ESPOIR NO i przez EXXON Chemical Co., of Bay City, Tex. pod nazwą EXXAIRE. Odpowiednie oddychające materiały kompozytowe obejmujące mieszaniny polimerów można uzyskać od firmy Clopay Corporation, Cincinnati, Ohio pod nazwą HYTREL mieszanina P18-3097. Takie oddychające materiały kompozytowe opisano bardziej szczegółowo w zgłoszeniu patentowym PCT nr WO 95/16746, opublikowanym dn. 22.06.1995 w imieniu E.I. DuPont, które włączono do niniejszego na zasadzie odniesienia. Inne oddychające tylne płaty zawierające wstęgi w postaci włókniny i folie otworkowe opisano w patencie US 5 571 096 przyznanym Dobrin i inn. dn. 5.11.1996, który włączono do niniejszego na zasadzie odniesienia.

₂

Tylny płat może mieć szybkość przenikania pary wodnej (WVTR) większą niż około 2000 g/24 h/m², 222 większą niż około 3000 g/24 h/m², większą niż około 5000 g/24 h/m², większą niż około 6000 g/24 h/m², 222 większą niż około 7000 g/24 h/m², większą niż około 8000 g/24 h/m², większą niż około 9000 g/24 h/m², większą niż około 10000 g/24 h/m², większą niż około 11000 g/24 h/m², większą niż około 12000 g/24 h/m², większą niż około 15000 g/24 h/m², mierzoną według WSP 70,5 (08) przy 37,8°C i 60% wilgotności względnej.

Fig. 2 przedstawia pieluchę 10 z fig. 1 w przekroju poprzecznym poprowadzonym wzdłuż linii 2-2 z fig. 1. Poczynając od strony zwróconej ku osobie noszącej, pielucha 10 może mieć górny płat 18, części składowe chłonnego rdzenia 14 i tylny płat 20. Pielucha 10 może także mieć system przyjmujący 50 umieszczony pomiędzy górnym płatem 18 przepuszczalnym dla cieczy i tylnym płatem 20. W jednym przykładzie, pielucha 10 może mieć system przyjmujący 50 umieszczony pomiędzy górnym płatem 18 przepuszczalnym dla cieczy i zwróconą ku osobie noszącej stroną chłonnego rdzenia 14. System przyjmujący 50 może stykać się bezpośrednio z chłonnym rdzeniem 14. System przyjmujący 50 może stanowić pojedyncza warstwa albo wiele warstw (niepokazanych), takich jak górna warstwa przyjmująca 52 zwrócona ku skórze osoby noszącej i dolna warstwa przyjmująca 54 zwrócona ku bieliźnie osoby noszącej. System przyjmujący 50 może działać w celu przyjmowania przypływu cieczy, takiego jak wytrysk moczu. Innymi słowy, system przyjmujący 50 może służyć za tymczasowy zbiornik cieczy dopóki chłonny rdzeń 14 nie będzie mógł wchłonąć cieczy.

Dolna warstwa przyjmująca 54 może mieć dużą zdolność absorpcji płynu. Absorpcję płynu mierzy się w gramach wchłoniętego płynu na gram materiału chłonnego i wyraża się wartością „maksymalnej absorpcji. Duża absorpcja płynu odpowiada więc dużej pojemności materiału i jest korzystna, ponieważ zapewnia pełne przyjmowanie płynów, które mają być wchłonięte przez materiał przyjmujący. Dolna warstwa przyjmująca 54 może mieć maksymalną wchłanialność wynoszącą około 10 g/g. Związanym atrybutem górnej warstwy przyjmującej 54 jest jej połowiczne ciśnienie desorpcji, MDP (Median Desorption Pressure). MDP jest miarą ciśnienia kapilarnego, jakie jest wymagane do odwodnienia dolnej warstwy przyjmującej 54 do około 50% jej pojemności przy 0 cm wysokości zasysania kapilarnego pod przyłożonym naciskiem mechanicznym 0,3 psi. Zwykle stosunkowo niższe MDP może być użyteczne. Niższe MDP może umożliwić dolnej warstwie przyjmującej 54 bardziej skuteczne

PL 219 203 B1 odprowadzanie z górnego materiału przyjmującego. Zdolność dolnej warstwy przyjmującej 54 do przemieszczania cieczy pionowo dzięki siłom kapilarnym będzie pod bezpośrednim wpływem grawitacji i przeciwnie skierowanych sił kapilarnych związanych z desorpcją górnej warstwy przyjmującej. Zminimalizowanie tych sił kapilarnych może pozytywnie wpływać na osiągi dolnej warstwy przyjmującej 54. Jednakże dolna warstwa przyjmująca 54 może także mieć odpowiednie zasysanie wskutek absorpcji kapilarnej w celu drenowania leżących ponad nią warstw (w szczególności górnej warstwy przyjmującej 52 i górnego płata 18) oraz tymczasowego przetrzymywania cieczy dopóki ciecz nie będzie mogła zostać odprowadzona przez składniki chłonnego rdzenia. Dlatego też dolna warstwa przyjmująca 54 może mieć minimum MDP większe od 5 cm. Ponadto dolna warstwa przyjmująca ma wartość MDP mniejszą niż około 20,5 cm H2O albo, mniejszą niż około 19 cm H2O albo mniejszą niż około 18 cm H2O, aby zapewnić szybkie przyjmowanie.

W jednym przykładzie wykonania, chłonny rdzeń 14, jaki pokazano na fig. 1, 2 i 4, jest zwykle umieszczony pomiędzy górnym płatem 18 i tylnym płatem 20 oraz ma dwie warstwy, pierwszą chłonną warstwę 60 i drugą chłonną warstwę 62. Jak lepiej pokazano na fig. 3, pierwsza chłonna warstwa 60 chłonnego rdzenia 14 stanowi podłoże 64, chłonny materiał polimerowy 66 w postaci cząstek na podłożu 64 i termoplastyczna kompozycja 68 na chłonnym materiale 66 polimerowym w postaci cząstek oraz co najmniej części pierwszego podłoża 64 jako klej do pokrycia i unieruchomienia chłonnego materiału polimerowego 66 w postaci cząstek na pierwszym podłożu. Pierwsza chłonna warstwa 60 chłonnego rdzenia 14 może także mieć warstwę pokryciową (niepokazaną) na termoplastycznej kompozycji 68.

Podobnie, jak lepiej przedstawiono na fig. 2 i 4, druga chłonna warstwa 62 chłonnego rdzenia 14 może także mieć podłoże 72, chłonny materiał polimerowy 74 w postaci cząstek na drugim podłożu 72 i termoplastyczną kompozycję 76 na chłonnym materiale polimerowym 74 w postaci cząstek oraz co najmniej część drugiego podłoża 72 do unieruchamiania chłonnego materiału polimerowego 74 w postaci cząstek na drugim podłożu 72. Choć tego nie pokazano, druga chłonna warstwa 62 może także mieć warstwę pokryciową.

Podłoże 64 pierwszej warstwy chłonnej 60 można określić jako warstwę pylącą i ma ono pierwszą powierzchnię 78 (fig. 3), która jest zwrócona ku tylnemu płatowi 20 pieluchy 10 oraz drugą powierzchnię 80, która jest zwrócona ku chłonnemu materiałowi polimerowemu 66 w postaci cząstek. Podobnie, podłoże 72 drugiej chłonnej warstwy 62 można określić jako warstwę pokryciową rdzenia i ma ono pierwszą powierzchnię zwróconą ku górnemu płatowi 18 pieluchy 10 i drugą powierzchnię zwróconą ku chłonnemu materiałowi polimerowemu 74 w postaci cząstek. Podłoża pierwsze i drugie, 64 i 72, można przykleić do siebie za pomocą kleju wokół ich obwodu, aby utworzyć powłokę wokół chłonnych materiałów polimerowych 66 i 74 w postaci cząstek, aby utrzymać chłonny materiał polimerowy 66 i 74 w postaci cząstek wewnątrz chłonnego rdzenia 14.

Podłoża 64 i 72 pierwszej i drugie warstwy chłonnej 60 i 62 mogą być materiałem w postaci włókniny. Materiały w postaci włókniny mogą być porowate i mogą mieć wielkość porów wynoszącą około 32 ąm.

Jak pokazano na fig. 2 i 4, chłonny materiał polimerowy 66 i 74 w postaci cząstek osadzono na odpowiednich podłożach 64 i 72 pierwszej i drugiej chłonnej warstwy 60 i 62 w postaci skupisk 90 cząstek, aby utworzyć wzór kratki zawierający obszary czynne 94 i obszary połączeniowe 96 pomiędzy obszarami czynnymi 94. Jak określono w niniejszym dokumencie, obszary czynne 94 są obszarami, gdzie termoplastyczny materiał adhezyjny nie styka się bezpośrednio z podłożem z włókniny albo pomocniczym klejem; obszary połączeniowe 96 są obszarami, gdzie termoplastyczny materiał adhezyjny styka się bezpośrednio z podłożem z włókniny albo pomocniczym klejem. Obszary połączeniowe 96 we wzorze kratki zawierają niewiele chłonnego materiału polimerowego 66 i 74 w postaci cząstek bądź wcale nie zawierają tego materiału. Obszary czynne 94 i obszary połączeniowe 96 mogą mieć różnorodne kształty włączając koliste, owalne, kwadratowe, prostokątne, trójkątne, kształt dowolnego wielokąta itp., lecz nie ograniczając się do wymienionych.

Wielkość czynnych obszarów 94 może zmieniać się. Szerokość czynnych obszarów 94 może mieścić się w zakresie od około 8 mm do około 12 mm. Natomiast obszary połączeniowe 96 mogą mieć szerokość albo większą rozpiętość wynoszącą mniej niż około 5 mm, mniej niż około 3 mm, mniej niż około 2 mm, mniej niż około 1,5 mm, mniej niż około 1 mm albo mniej niż około 0,5 mm.

Obszary połączeniowe 96 mogą być rozmieszczone w postaci regularnego albo nieregularnego wzoru. W jednym przykładzie wykonania układ obszarów czynnych 94 i obszarów połączeniowych 96

PL 219 203 B1 tworzy kąt, który może być równy 0°, większy niż 0° albo 15 do 30° albo od około 5 do około 85° albo od około 10 do około 60° albo od około 15 do około 30°.

Warstwy chłonne pierwsza i druga, 60 i 62 można połączyć razem, aby utworzyć chłonny rdzeń 14 w taki sposób, że warstwy mogą być przesunięte tak, że chłonny materiał polimerowy 66 i 74 będzie zasadniczo rozmieszczony w sposób ciągły na obszarze chłonnego polimeru. W pewnym przykładzie wykonania, chłonny materiał polimerowy 66 i 74 jest zasadniczo rozmieszczony w sposób ciągły na obszarze chłonnego materiału polimerowego, mimo iż chłonny materiał polimerowy 66 i 74 jest w sposób nieciągły rozmieszczony w pierwszym i drugim podłożu 64 i 72 w skupiskach 90. W pewnym przykładzie wykonania, warstwy chłonne mogą być przesunięte w taki sposób, że czynne obszary 94 pierwszej chłonnej warstwy 60 znajdują się naprzeciwko obszarów połączeniowych 96 drugiej chłonnej warstwy 62, zaś obszary czynne drugiej chłonnej warstwy 62 znajdują się naprzeciwko obszarów połączeniowych 96 pierwszej chłonnej warstwy 60. Gdy obszary czynne 94 i obszary połączeniowe 96 mają właściwe wymiary i są właściwie rozmieszczone, wynikowa kombinacja chłonnego materiału polimerowego 66 i 74 stanowi zasadniczo ciągłą warstwę chłonnego materiału polimerowego na obszarze chłonnego materiału polimerowego chłonnego rdzenia 14 (tzn. podłoża pierwsze i drugie, 64 i 72, nie tworzą szeregu kieszeni, z których każda zawiera skupisko 90 chłonnego materiału polimerowego 66 w postaci cząstek pomiędzy tymi podłożami).

W pewnym przykładzie wykonania, ilość chłonnego materiału polimerowego 66 i 74 może zmieniać się wzdłuż długości rdzenia. Ilość chłonnego materiału polimerowego 66 i 74 obecnego w chłonnym rdzeniu 14 może zmieniać się, lecz w pewnych przykładach wykonania jest obecny w chłonnym rdzeniu w ilości większej niż około 80% wagowo masy chłonnego rdzenia albo większej niż 85% wagowo masy chłonnego rdzenia albo większej niż około 90% wagowo masy chłonnego rdzenia albo większej niż około 95% wagowo masy chłonnego rdzenia. W szczególnym przykładzie wykonania, chłonny rdzeń 14 stanowi pierwsze i drugie podłoże 64 i 72, chłonny materiał polimerowy 66 i 74 oraz termoplastyczna kompozycja 68 i 76. W takim przykładzie chłonny rdzeń 14 jest zasadniczo wolny od celulozy.

Odkryto, że w przypadku większości wyrobów chłonnych, takich jak pieluchy, wypływ cieczy występuje głównie w przedniej połowie pieluchy. Przednia połowa chłonnego rdzenia 14 powinna więc stanowić większość chłonnej pojemności rdzenia. Tym samym, według pewnych przykładów wykonania, przednia połowa wspomnianego chłonnego rdzenia 14 może stanowić więcej niż około 60% superchłonnego materiału albo więcej niż około 65%, 70%, 75%, 80%, 85% albo 90% superchłonnego materiału. Przednią połowę określa się jako obszar pomiędzy środkowym punktem na wzdłużnej osi 36 i końcowym brzegiem 44 usytuowanym w pierwszym obszarze taliowym 30.

W pewnych przykładów wykonania, chłonny rdzeń 14 może ponadto zawierać dowolny materiał chłonny, który jest ogólnie ściśliwy, układający się, niedrażniący skóry osoby noszącej oraz zdolny do pochłaniania i zatrzymywania cieczy, takich jak mocz i niektóre inne wydzieliny organizmu. W takich przykładach wykonania, chłonny rdzeń 14 może zawierać różne materiały pochłaniające ciecz, powszechnie stosowane w jednorazowych pieluchach i innych wyrobach chłonnych, takie jak rozdrobniona pulpa drzewna, którą ogólnie określa się mianem pulpy, marszczonej waty celulozowej, nadmuchiwanych roztopionych polimerów, włączając wspólne formowanie, chemicznie usztywnione, modyfikowane albo usieciowane włókna celulozowe, tkaninę, włączając płaty tkanin i laminaty tkanin, pianki chłonne, gąbki chłonne albo dowolny inny znany materiał chłonny bądź kombinację materiałów. Chłonny rdzeń 14 może ponadto zawierać niewielkie ilości (typowo mniej niż około 10%) materiałów, takich jak kleje, woski, oleje itp.

Przykładowe struktury chłonne do zastosowania jako zespoły chłonne opisano w patentach US 4 610 678 (Weisman i inn.); US 4 834 735 (Alemany i inn.); US 4 888 231 (Angstadt); US 5 260 345 (DesMarais i inn.); US 5 387 207 (Dyer i inn.); US 5 397 316 (LaVon i inn.) oraz US 5 625 222 (DesMarais i inn.).

W jednym przykładzie wykonania, termoplastyczny materiał adhezyjny 68 i 76 może służyć do pokrycia i co najmniej częściowo do unieruchomienia chłonnego materiału polimerowego 66 i 74. W jednym przykładzie wykonania, termoplastyczny materiał adhezyjny 68 i 76 może być rozmieszczony zasadniczo równomiernie w obrębie chłonnego materiału polimerowego 66 i 74, pomiędzy polimerami. Tym niemniej jednak, w pewnym przykładzie wykonania, termoplastyczny materiał adhezyjny 68 i 76 można zastosować w postaci włóknistej warstwy, która styka się co najmniej częściowo z chłonnym materiałem polimerowym 66 i 74 oraz częściowo z warstwami podłoża 64 i 72 pierwszej i drugiej warstwy chłonnej, 60 i 62. Fig. 4 przedstawia taką strukturę, zaś w tej strukturze chłonny maPL 219 203 B1 teriał polimerowy 66 i 74 ma postać nieciągłej warstwy, zaś warstwę włóknistego, termoplastycznego materiału adhezyjnego 68 i 76 ułożono na warstwie chłonnego materiału polimerowego 66 i 74, toteż termoplastyczny materiał adhezyjny 68 i 76 styka się bezpośrednio z chłonnym materiałem polimerowym 66 i 74, lecz także styka się bezpośrednio z drugimi powierzchniami 80 i 84 podłoży 64 i 72, przy czym podłoża nie są pokryte przez chłonny materiał polimerowy 66 i 74. Powoduje to nadanie zasadniczo trójwymiarowej struktury włóknistej warstwie termoplastycznego materiału adhezyjnego 68 i 76, która sama w sobie jest zasadniczo dwuwymiarową strukturą o stosunkowo małej grubości w porównaniu z wymiarami w kierunku szerokości i długości. Innymi słowy, termoplastyczny materiał adhezyjny 68 i 76 układa się faliście pomiędzy chłonnym materiałem polimerowym 68 i 76 oraz drugimi powierzchniami podłoży 64 i 72.

Wskutek tego, termoplastyczny materiał adhezyjny 68 i 76 może tworzyć wnęki, aby pokryć chłonny materiał polimerowy 66 i 74 i w ten sposób unieruchamia ten materiał. Według dalszego aspektu, termoplastyczny materiał adhezyjny 68 i 76 wiąże się z podłożami 64 i 72 i w ten sposób przymocowuje chłonny materiał polimerowy 66 i 74 do podłoży 64 i 72. Niektóre termoplastyczne materiały adhezyjne będą także wnikać zarówno do chłonnego materiału polimerowego 66 i 74 jak też do podłoży 64 i 72, zapewniając w ten sposób dalsze unieruchomienie i przymocowanie. Oczywiście, choć ujawnione w niniejszym dokumencie termoplastyczne materiały adhezyjne zapewniają znacznie lepsze unieruchamianie na mokro (tzn. unieruchomienie materiału chłonnego, gdy wyrób jest mokry albo co najmniej częściowo napełniony), te termoplastyczne materiały adhezyjne mogą także zapewnić bardzo dobre unieruchamianie materiału chłonnego, gdy chłonny rdzeń 14 jest suchy. Termoplastyczny materiał adhezyjny 68 i 76 można także określić jako klej topliwy.

Nie chcąc wiązać się teorią odkryto, że te termoplastyczne materiały adhezyjne, które są najbardziej użyteczne w celu unieruchamiania chłonnego materiału polimerowego 66 i 74, łączą w sobie dobre zachowanie pod względem spójności i przyczepności. Dobra przyczepność może sprzyjać dobremu stykowi pomiędzy termoplastycznymi materiałami adhezyjnymi 68 i 76 oraz chłonnym materiałem polimerowym 66 i 74 oraz podłożami 64 i 72. Dobra spójność zmniejsza prawdopodobieństwo, że klej pęknie, zwłaszcza w odpowiedzi na siły zewnętrzne, a mianowicie w odpowiedzi na odkształcenie. Gdy chłonny rdzeń 14 wchłania ciecz, chłonny materiał polimerowy 66 i 74 pęcznieje i poddaje termoplastyczny materiał adhezyjny 68 i 76 działaniu sił zewnętrznych. W pewnych przykładach wykonania, termoplastyczny materiał adhezyjny 68 i 76 może umożliwiać takie pęcznienie bez pękania i bez wywoływania zbyt wielu sił ściskających, co uniemożliwiłoby pęcznienie chłonnego materiału polimerowego 66 i 74.

Według pewnych przykładów wykonania, termoplastyczny materiał adhezyjny 68 i 76 może stanowić w całości pojedynczy termoplastyczny polimer albo mieszaninę termoplastycznych polimerów, mający/mającą temperaturę mięknienia określaną metodą ASTM D-36-95 „Pierścień i kulka w zakresie pomiędzy 50°C i 300°C bądź alternatywnie termoplastyczny materiał adhezyjny może być klejem topliwym zawierającym co najmniej jeden termoplastyczny polimer w połączeniu z innymi rozcieńczalnikami, takimi jak żywice wiążące, plastyfikatory i dodatki, takie jak przeciwutleniacze. W pewnych przykładach wykonania, termoplastyczny polimer ma zwykle masę cząsteczkową (Mw) większą niż 10 000 i temperaturę zeszklenia (Tg) zwykle wynoszącą poniżej temperatury pokojowej albo -6°C > Tg < 16°C. W pewnych przykładach wykonania, typowe stężenia polimeru w kleju topliwym mieszczą się w zakresie od około 20 do około 40% wagowo. W pewnych przykładach wykonania, termoplastyczne polimery mogą być niewrażliwe na działanie wody. Przykładowymi polimerami są (styrenowe) kopolimery blokowe zawierające trójblokowe struktury A-B-A, dwublokowe struktury A-B oraz promieniowe struktury (A-B)n kopolimerów blokowych, w których bloki A są nieelastomerowymi blokami polimerowymi, zwykle zawierającymi polistyren, zaś bloki B są nienasyconymi sprzężonymi dienowymi albo (częściowo) uwodornionymi wersjami takowych. Blok B jest typowo izoprenem, butadienem, etylenem/butylenem (uwodornionym butadienem), etylenem/propylenem (uwodornionym izoprenem) oraz ich mieszaninami.

Innymi odpowiednimi, termoplastycznymi polimerami, które można wykorzystać są poliolefiny metalocenowe, które są polimerami etylenu wytwarzanymi przy użyciu katalizatorów pojedynczych albo metalocenowych. Tam co najmniej jeden komonomer można polimeryzować z etylenem w celu wytworzenia kopolimeru, terpolimeru albo polimeru wyższego rzędu. Możliwe do zastosowania są także bezpostaciowe poliolefiny albo bezpostaciowe polialfaolefiny (APAO), które są homopolimerami, kopolimerami albo terpolimerami alfa olefin C2 do C8.

PL 219 203 B1

W przykładowych postaciach wykonania, żywica wiążąca ma typowo Mw poniżej 5,000 i temperaturę Tg zwykle powyżej temperatury pokojowej, zaś typowe stężenia żywicy w kleju topliwym mieszczą się w zakresie od około 30 do około 60%, zaś plastyfikator ma małą Mw typowo mniejszą niż 1,000 oraz Tg poniżej temperatury pokojowej, przy typowym stężeniu około 0 do około 15%.

W pewnych przykładach wykonania, termoplastyczny materiał adhezyjny 68 i 76 występuje w postaci włókien. W niektórych przykładach wykonania, włókna mają średnią grubość od około 1 do około 50 ąm albo od około 1 do około 35 ąm i średnią długość od około 5 mm do około 50 mm albo od około 5 mm do około 30 mm. Aby poprawić przyczepność termoplastycznego materiału adhezyjnego 68 i 76 do podłoży 64 i 72 albo do dowolnej innej warstwy, zwłaszcza do dowolnej innej warstwy z włókniny, takie warstwy można wstępnie potraktować klejem pomocniczym.

Chłonny rdzeń 14 może także zawierać pomocniczy klej, którego nie przedstawiono na figurach. Pomocniczy klej można nałożyć na pierwszym i drugim podłożu 64 i 72 odpowiedniej pierwszej i drugiej warstwy chłonnej 60 i 62 przed nałożeniem chłonnego materiału polimerowego 66 i 74 w postaci cząstek w celu wzmocnienia przyczepności chłonnego materiału polimerowego 66 i 74 w postaci cząstek oraz termoplastycznego materiału adhezyjnego 68 i 76 do odpowiednich podłoży 64 i 72. Pomocniczy klej może także dopomóc w unieruchamianiu chłonnego materiału polimerowego 66 i 74 w postaci cząstek oraz może stanowić ten sam termoplastyczny materiał adhezyjny, jak opisano wcześniej, bądź też może stanowić inny klej z grupy obejmującej natryskiwane kleje topliwe, takie jak H.B. Fuller Co. (St. Paul, MN) Nr kat. HL- 1620-B, lecz nie ograniczając się do wymienionych. Pomocniczy klej można nakładać na podłoża 64 i 72 dowolnymi odpowiednimi środkami, lecz według pewnych przykładów wykonania, można go nakładać w rowkach o szerokości od około 0,5 do około 1 mm rozmieszczonych w odstępach od około 0,5 do około 2 mm. Oprócz tego, że są one cienkie, elastyczne, chłonne i wygodniejsze w noszeniu, te typy wyrobów chłonnych przedstawiają niespodziewaną zaletę. Te wyroby chłonne można ścisnąć znacznie mocniej podczas produkcji, pakowania i magazynowania niż znane wyroby chłonne z rdzeniem z pulpy, nie powodując zwiększonej sztywności wyrobu w użyciu wskutek nadmiernego ściskania. Zwiększenie ściśliwości zapewnia liczne korzyści związane z obniżką kosztów; niższe koszty przewozu, niższe koszty magazynowania/składowania, niższe koszty opakowania, niższe koszty rozkładania na regałach/zapasów, niższe koszty likwidacji itp. Zwiększenie ściśliwości zapewnia także mniejsze wymiary opakowania zmniejszając grubość stosu w torbie albo wysokość stosu w torbie w przypadku nieotwartych opakowań wyrobów chłonnych, dając w efekcie opakowanie bardziej przyjazne dla środowiska naturalnego.

W jednym przykładzie wykonania, wyroby chłonne według niniejszego ujawnienia mogą mieć wysokość stosu w torbie mniejszą lub równą około 80 mm według badania wysokości stosu w torbie opisanego w niniejszym dokumencie. W innym przykładzie wykonania, wyroby chłonne według niniejszego ujawnienia mogą mieć wysokość stosu w torbie mniejszą niż około 78 mm, a w innym przykładzie wykonania mniejszą niż 76 mm według badania wysokości stosu w torbie opisanego w niniejszym dokumencie. W innym przykładzie wykonania, produkty chłonne mogą mieć wysokość stosu w torbie od około 72 mm do około 80 mm, a w jeszcze innym przykładzie wykonania od około 74 mm do około 78 mm.

Typowo, produktów takich jak wyroby chłonne nie sprzedaje się pojedynczo, lecz raczej sprzedaje się je w opakowaniach zawierających szereg wyrobów chłonnych. Przykładowo, mniejsze wyroby chłonne, takie jak pieluchy dla niemowląt, mogą być sprzedawane w opakowaniach zawierających trzydzieści albo więcej pieluch, podczas gdy pieluchy dla małych dzieci mogą być sprzedawane w opakowaniach od dwunastu do osiemnastu pieluchomajtek. W jednym przykładzie wykonania, wyroby chłonne pakuje się w torbę polietylenową. W innym przykładzie wykonania, opakowanie może być pojemnikiem z folii termokurczliwej. Jak pokazano na fig. 5a, opakowanie 100 jest torbą polietylenową. Opakowanie 100 ma wewnętrzną przestrzeń 102, zewnętrzną powierzchnię 112 oraz wymiar wysokości, szerokości i głębokości. Opakowanie 100 może być dowolnego kształtu znanego w tej dziedzinie. Przykładowo, opakowanie może mieć wielościenny kształt wyznaczający albo tworzący wielościenną osłonę. Wnętrze 102 wyznacza wewnętrzną przestrzeń do pomieszczenia wyrobów chłonnych 104. W jednym przykładzie wykonania, wszystkie wyroby chłonne mogą być identyczne.

Wyroby chłonne 104 są rozmieszczone w taki sposób, aby tworzyły stos 106 we wnętrzu 102. Wyroby można składać w stos w dowolnym kierunku. W niniejszym kontekście, określenie „stos oznacza uporządkowaną stertę. Przykładowo, wyroby można układać w stos pionowo, poziomo albo pod dowolnym kątem we wnętrzu opakowania. Jak pokazano na fig. 5a, opakowanie 100 ma szerokość 108 opakowania, którą określa się jako maksymalną odległość pomiędzy dwoma najwyższymi

PL 219 203 B1 punktami wybrzuszenia wzdłuż tej samej osi 1110 ściskania stosu w opakowaniu. Wyroby chłonne według niniejszego ujawnienia mogą być składane podwójnie, jak pokazano na fig. 7a albo potrójnie, jak pokazano na fig. 7b. Rozważa się także inne odpowiednie techniki składania, np. zwijanie albo dwukrotne podwójne składanie. Opakowanie 100 może także mieć mechanizm albo środki dostępu do przestrzeni wewnętrznej, np. klin, linię perforacji, klapki, zaklejone otwory albo inne środki znane w tej dziedzinie.

Opakowanie 100 może być wykonane z różnych materiałów albo może być wykonane zasadniczo z tego samego typu materiału. Opakowanie 100 może składać się z jednej warstwy albo z laminatu. Materiał może być folią wydmuchiwaną albo odlewaną z mieszaniny polietylenu o małej gęstości oraz liniowego polietylenu o małej gęstości, metalocenów, etylen-octan winylu, surlyn, tereftalanu polietylenu, dwuosiowo zorientowanego polipropylenu i/lub nylonu.

Liczba wyrobów chłonnych umieszczonych w opakowaniu zależy od wielu czynników, włączając np. wymiary w stanie złożonym, masę i docelowy zakres ściśliwości. Przykładowo oczekuje się, że pieluchy dla niemowląt (0-6 miesięcy) będą mieć tylny płat bardzo miękki w dotyku, gdy użytkownicy trzymają albo przytulają swe dzieci. Aby zapobiec zmniejszeniu miękkości tylnego płata, te pieluchy zwykle ściska się tylko w zakresie pomiędzy 30 - 38% wewnątrz opakowania produktu, znanego także jako „ściskanie w torbie, w oparciu o liczbę pieluch mieszczących się w opakowaniu.

Pieluch dla niemowląt (6-12 miesięcy) oraz małych dzieci (12-24+ miesięcy) nie dotyczą te same wymagania odnośnie miękkości tylnego płata, gdyż matki nie spędzają tak wiele czasu trzymając i przytulając swe dzieci w tej grupie wiekowej. W tej grupie wiekowej, wymagania odnośnie parametrów pieluchy (poza chłonnością) związane są głównie z rozciąganiem, elastycznością i dopasowaniem oraz są związane z małymi dziećmi. Sztywność pieluchy jest ważnym atrybutem wyrobu w przypadku tych pieluch i negatywny wpływ na nią może mieć nadmierne ściskanie wyrobu we wnętrzu opakowania. Te pieluchy zwykle ściska się w zakresie pomiędzy około 50 i 57% we wnętrzu opakowania produktu. Ściskanie tych pieluch powyżej 57% prowadzi do ogólnej sztywności pieluchy związanej z nadmiernym ściśnięciem rdzenia.

Majtki oraz pieluchomajtki (24+ miesięcy) projektuje się kładąc nacisk na wymienność. Łatwość zakładania i zdejmowania, jak również elementy otwierania/rozpinania z boku są dwoma najważniejszymi elementami tych pieluch. W celu zachęcenia do nauki siadania na nocniczku i aby zminimalizować koszty produktu rezygnuje się z chłonności i miękkości. Dlatego też pieluchy w tym zakresie okazjonalnie ściska się powyżej 57%, aby obniżyć koszty materiału i przewozu. Tym niemniej jednak, szorstkość tylnego płata i całkowita sztywność wyrobu postrzega się jako ujemne cechy wyrobu w przypadku kategorii majtek.

Nieoczekiwanie stwierdziliśmy, że w przypadku pieluch zasadniczo wolnych od pulpy, o rozmiarach dla niemowląt i małych dzieci, docelowy zakres ściśliwości można zwiększyć bez szkodliwego wpływu na kluczowe estetyczne atrybuty z punktu widzenia konsumenta (sztywność/ elastyczność/ miękkość itp.). Przykładowo, wyroby chłonne według niniejszego ujawnienia mogą mieć ściśnięcie w torbie większe niż lub równe około 58%. W innym przykładzie, wyroby chłonne mogą mieć ściśnięcie w torbie od około 58% do około 62%, w innym przykładzie od około 58,5% do około 61,5% a w jeszcze innym przykładzie od około 59% do około 61%. Ponadto ściśnięcie w torbie w przypadku wyrobów mających zasadniczo wolne od pulpy pieluchy można zwiększyć, zmniejszając równocześnie sztywność i zwiększając elastyczność. W jednym przykładzie, wyroby chłonne według niniejszego ujawnienia mogą stanowić wyroby chłonne mające wzdłużną sztywność zginania, mniejszą lub równą około 355 N/m według badania sztywności opisanego w niniejszym dokumencie. W innym przykładzie, wyroby chłonne mogą obejmować wyroby chłonne mające wzdłużną sztywność zginania mniejszą niż około 325 N/m, a w innym przykładzie mniejszą niż około 310 N/m. W innym przykładzie, wyroby chłonne mogą obejmować wyroby chłonne mające wzdłużną sztywność zginania od około 285 N/m do około 355 N/m a w innym przykładzie od około 295 N/m do około 345 N/m.

Wpływ nadmiernego ściskania na pieluchy z rdzeniami z pulpy, mierzony jako sztywność, przedstawiono w poniższej Tabeli 1:

PL 219 203 B1

T a b e l a 1

Wynikowe wartości wzdłużnej sztywności zginania dla badanych pieluch i majtek

Przykład	Wzdłużna sztywność zginania (N/m)
1	699
2	530
3	619
4	641
5	554
6	470
7	507
	Średnio 574
8	414
9	429
10	474
11	494
12	Nie zarejestrowano wskutek awarii przyrządu
13	392
14	437
	Średnio 440
15	528
16	579
17	582
18	427
19	539
20	446
21	553
	Średnio 522
22	286
23	325
24	325
25	355
26	299
27	285
28	286
	Średnio 309

Przykłady 1-7 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES LEARNING DESIGN (rozmiar 3/4T; liczba w torbie 23; Partia # bl919719F 19.1).

PL 219 203 B1

Przykłady 8-14 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez The Procter & Gamble Company pod znakiem towarowym marką PAMPERS CRUISERS (rozmiar 5; liczba w torbie 28; Partia # 9200U01766 05:16)

Przykłady 15-21 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez The Procter & Gamble Company pod znakiem towarowym PAMPERS CRUISERS (rozmiar 5; liczba w torbie 25; Partia # 9242U01764 11:50). 10 z tych pieluch wyjęto z torby i ściśnięto w warunkach podobnych do przykładów 22-28, tzn. do wysokości 40 mm przez 2 sekundy (w celu symulowania ściskania podczas przenoszenia z linii produkcyjnej do workownicy dla wyrobów chłonnych według niniejszego ujawnienia), a następnie wytrzymuje się przy wysokości 74 mm przez 24 godziny (w celu symulowania ściskania w torbie w przypadku wyrobów chłonnych według niniejszego ujawnienia). Wykazuje to, że istniejące pieluchy z pulpy ściskane w warunkach podobnych do przykładów 22-28 wykazują negatywny wpływ na sztywność wyrobu.

Przykłady 22-28 są postaciami wyrobów chłonnych według niniejszego ujawnienia (rozmiar 5; liczba w torbie 40; Partia # 9244U01762X1504). Te przykłady były mniej sztywne, a tym samym bardziej elastyczne niż inne porównawcze pieluchy i majtki mające rdzenie z pulpy, z powyższych przykładów 1-21.

Sztywność mierzy się w następującym badaniu. Fig. 6a i 6b przedstawiają urządzenie 300 do badania sztywności używane do pomiaru sztywności. Urządzenie 300 do badania sztywności ma przyrząd 302 do prób rozciągania o stałej szybkości wysuwu z interfejsem komputerowym (odpowiednim narzędziem jest oprogramowanie MTS Alliance under Test Works 4, dostępne w firmie MTS Systems Corp., Eden Prairie, Minnesota) wyposażony w ogniowo obciążnikowe 25 N. Urządzenie badawcze 300 ma także górny ruchomy uchwyt badawczy 304 i dolny nieruchomy uchwyt badawczy 306. Nóż pomiarowy 308 wykorzystuje się w górnym ruchomym uchwycie badawczym 304, zaś stoliki 310 wykorzystuje się jako dolny nieruchomy uchwyt badawczy 306. Wszystkie badania przeprowadzono w klimatyzowanym pomieszczeniu utrzymując warunki 23°C ± 2°C i 50% ± 2% wilgotności względnej. Jak omówiono bardziej szczegółowo w dalszym ciągu, podczas badania sztywności zespół 304 górnego uchwytu porusza się od pierwszego położenia, takiego jak pokazane na fig. 7a, do drugiego położenia, takiego jak pokazane na fig. 7b, aby zetknąć się z próbką 312 umieszczoną na dolnym, nieruchomym uchwycie badawczym 306 i wygiąć ją.

Części składowe noża pomiarowego 308 są wykonane z aluminium, aby zmaksymalizować dostępną wydajność ogniwa obciążnikowego. Wałek 314 obrabia się tak, aby pasował do przyrządu do prób rozciągania i ma on kołnierz blokujący 316 do stabilizowania noża pomiarowego 308 i utrzymywania prostopadłego ustawienia do stolików 310. Nóż pomiarowy wyznacza długość 318 L równą 300 mm, wysokość 318 H równą 65 mm i grubość 318 T równą 3,25 mm oraz ma krawędź 320 styku z materiałem o ciągłym promieniu 322 równym 1,625 mm. Obejma 324 wyposażona w śruby nastawcze 326 służy do poziomowania noża, zaś główna śruba nastawcza 328 służy do mocnego trzymania noża pomiarowego 308 na swoim miejscu po wyregulowaniu.

Jak pokazano na fig. 6a i 6b, dolny uchwyt badawczy 306 jest przymocowany do przyrządu 302 do prób rozciągania wraz z wałkiem 330 i kołnierzem blokującym 332. Obydwa stoliki 310 są zamontowane jako ruchome na szynie 334, każdy z obydwu stolików ma powierzchnię badawczą 336 o szerokości 336 W równej 85 mm i długości 300 mm (prostopadle do płaszczyzny rysunku). Powierzchnie badawcze 336 są wykonane z polerowanej stali nierdzewnej, aby uzyskać minimalny współczynnik tarcia. Każdy stolik 310 ma cyfrowy miernik 338 położenia, który odczytuje położenia danego stolika (do najbliższej 0,01 mm) i śruby nastawcze 340 w celu blokowania położenia stolików 310 po wyregulowaniu. Obydwa stoliki tworzą szczelinę 342 o regulowanej szerokości 344. Obydwa stoliki 310 są prostopadłe do krawędzi szczeliny, a przednie i tylne brzegi stolików muszą być równoległe do siebie. Powierzchnie 364 muszą być na tej samej wysokości, aby leżały w tej samej płaszczyźnie.

Badana próbka 312 może być wyrobem chłonnym, pokazanym np. na fig. 1. W dalszym ciągu podano opis etapów, jakie należy wykonać w celu przeprowadzenia badania sztywności, aby określić wzdłużną sztywność zginania próbki 312. Aby zbadać wzdłużną sztywność zginania próbki, ostrze pomiarowe ustawia się dokładnie (± 0,02 mm) w taki sposób, że nóż pomiarowy jest prostopadły do górnych powierzchni 364 stolików 310 i nie wykazuje przekoszenia względem brzegów 366 szczeliny. Przy użyciu mierników 338 położenia ustawia się szerokość 344 szczeliny 342 dokładnie jako 50,00 ± ± 0,02 mm pomiędzy dwiema krawędziami 366 szczeliny stolików 310, zaś nóż pomiarowy 308 dokładnie (± 0,02 mm) centruje się w szczelinie 342. Przyrząd do prób rozciągania programuje się do

PL 219 203 B1 badania ściskania. Długość pomiarową ustawia się od krawędzi 320 styku noża pomiarowego 308 do górnych powierzchni 364 stolików 310 jako 25 mm. Głowicę zrywarki ustawia się do opuszczania z prędkością 500 mm/min na drodze 50 mm. Częstotliwość zbierania danych ustawia się jako 200 Hz.

Próbki do badań przygotowuje się przetrzymując je w temperaturze 23°C ± 2°C i 50% ± 2% wilgotności względnej przez 2 godziny przed badaniem. W trakcie przygotowywania próbki powinny pozostawać ściśnięte i szczelnie zamknięte w opakowaniu aż do momentu bezpośrednio przed badaniem. Próbkę bada się w takiej samej złożonej konfiguracji, w jakiej znajdowała się w opakowaniu, i nie powinno się jej badać więcej niż jeden raz.

Aby badać wzdłużną sztywność zginania, próbkę umieszcza się płasko na górnych powierzchniach 364 stolików 310 nad szczeliną 342, z górną stroną 358 skierowana do góry. Próbkę umieszcza się w taki sposób, że jej podłużna oś 36 jest równoległa do wymiaru długości noża pomiarowego 308 i centruje się w kierunku bocznym 38 i wzdłużnym 346 pod wałkiem 314 noża pomiarowego. Ogniwo obciążnikowe zeruje się oraz uruchamia się przyrząd do prób rozciągania i system zbierania danych.

Oprogramowanie jest zaprogramowane do obliczeń maksymalnej siły szczytowej (N) i sztywności (N/m) na podstawie przebiegów siły (N) w funkcji przemieszczenia (m). Sztywność oblicza się jako tangens kąta nachylenia funkcji siła/ przemieszczenia dla liniowego obszaru funkcji, wykorzystując minimalny liniowy odcinek wynoszący co najmniej 25% całkowitej siły szczytowej do obliczenia tangensa kąta nachylenia. Sztywność oblicza się z dokładnością do najbliższej 0,1 N/m. W ten sposób mierzy się co najmniej pięć próbek danego wyrobu i wartości sztywności poddaje się agregacji, aby obliczyć średnią i odchylenie standardowe.

Konsumenci na ogół preferują mniejsze, bardziej przyjazne dla środowiska opakowania wyrobów. Jak powiedziano wcześniej, zwiększenie ściśliwości zapewnia mniejsze wymiary opakowania, a tym samym zmniejsza ilość materiałów opakowaniowych, np. folii wymaganej na jedno opakowanie wyrobów chłonnych. Jednym sposobem porównania ilości materiałów opakowaniowych zużywanych na wyroby chłonne jest obliczenie współczynnika wykorzystania torby albo folii mierząc szerokość, wysokość oraz głębokość opakowania i obliczając pole powierzchni opakowania przy użyciu następującego równania: pole powierzchni = (szerokość x wysokość x 2) + (szerokość x głębokość x 2) + + (wysokość x głębokość x 2). To pole powierzchni opakowania dzieli się następnie przez liczbę pieluch w torbie, tzn. przez liczbę wyrobów chłonnych w opakowaniu, aby uzyskać wynik w postaci pola na jedną pieluchę. Takie obliczenie nie uwzględnia jednak różnić związanych z rozmiarem pieluch. Dlatego też jednym sposobem porównania współczynnika wykorzystania opakowania dla różnych opakowań jest znormalizowanie pod względem różnic w długości stosu złożonych wyrobów chłonnych wewnątrz opakowania.

Jak pokazano na fig. 5a, szerokość 108 opakowania definiuje się jako maksymalną odległość pomiędzy dwoma najwyższymi punktami wybrzuszenia wzdłuż tej samej osi 110 ściskania stosu opakowania pieluch. Jak pokazano na Fig. 5b, wysokość 120 opakowania definiuje się jako maksymalną odległość pomiędzy dolnym płatem i najwyższym punktem górnego płata. Jak pokazano na fig. 5c, głębokość 130 opakowania definiuje się jako maksymalną odległość pomiędzy przednim a tylnym płatem opakowania pieluch.

Stąd też współczynnik wykorzystania torby można wyrazić następującym równaniem:

₂

Współczynnik wykorzystania torby (m²/wkładka/m) = ₂

Pole powierzchni opakowania (cm²)/liczba w torbie

-/ 100

Długość złożonego stosu (cm)

Używając wartości średnich z przykładów 1-5 z tabeli 2 w dalszym ciągu, współczynnik wykorzystania torby określa się następująco:

₂ współczynnik wykorzystania torby (m²/wkładka/m) = (16,3 cm x 40,1 cm x 2) + (16,3 cm x 11,0 cm x 2) + (40,1 cm x 11,0 cm x 2) / 36

-/ 100

20,6 cm = 3,36 / 100 = 0,034 m²/wkładka/m.

W jednym przykładzie, wyroby chłonne według niniejszego ujawnienia mogą mieć współczynnik ₂ wykorzystania torby mniejszy lub równy 0,030 m²/wkładka/m. W innym przykładzie, wyroby chłonne ₂ mogą mieć współczynnik wykorzystania torby mniejszy niż około 0,029 m²/wkładka/m. W innym przyPL 219 203 B1 ₂ kładzie, wyroby chłonne mogą mieć współczynnik wykorzystania torby od około 0,027 m²/wkładka/m do około 0,030 m²/wkładka/m.

W innym przykładzie współczynnik wykorzystania pudła można także wyrazić następującym równaniem:

₂ współczynnik wykorzystania pudła (m²/wkładka/m) = ₂

Pole powierzchni pudła (cm²)/liczba w pudle

-/ 100

Długość złożonego stosu (cm)

W jednym przykładzie, pudła zawierające wyroby chłonne według niniejszego ujawnienia mogą ₂ mieć współczynnik wykorzystania pudła mniejszy niż 0,0119 m²/wkładka/m. W innym przykładzie, pudła zawierające wyroby chłonne według niniejszego ujawnienia mogą mieć współczynnik wykorzy22 stania pudła od około 0,0090 m²/wkładka/m do około 0,0119 m²/wkładka/m.

Fig. 8-15 przedstawiają sposób optymalizacji transportu artykułów chłonnych mających zasadniczo wolny od pulpy rdzeń chłonny. Cały sposób 400 optymalizacji transportu według informacji zawartych w ujawnieniu obejmuje pięć procedur optymalizacji, procedurę 510 optymalizacji pieluchy, procedurę 610 optymalizacji torby, procedurę 710 optymalizacji pudła, procedurę 810 optymalizacji palety i procedurę 910 optymalizacji pojazdu.

Jak pokazano na fig. 9, procedura 510 optymalizacji pieluchy zaczyna się fazą 520 wprowadzania danych projektowych. Faza 520 wprowadzania danych projektowych obejmuje zbieranie danych dotyczących potrzeb 522 konsumenta, potrzeb biznesowych 524, zwyczajów i praktyki 526 oraz badań rynku 528. Przykładowo potrzeby 522 konsumenta mogą obejmować dane takie jak 1) wymagania odnośnie chłonności, 2) fizjologia konsumenta, 3) szybkość wchłaniania płynu, 4) czas trwania zatrzymywania płynu, 5) wygoda użytkownika, 6) masa pieluchy itp. Potrzeby biznesowe 524 mogą obejmować dane takie jak 1) wykorzystanie głównych urządzeń, 2) przerwy w istniejącej linii produkcyjnej, 3) koszty uruchomienia, 4) czas uruchomienia itp. Zwyczaje i praktyka 526 mogą obejmować dane takie jak 1) dawniejsze postępowanie zakupowe konsumenta, 2) zwyczaje zmiany (włączając częstotliwość dzienną i nocną), kiedy zaczyna się nauka korzystania z toalety itp. Badania rynku 528 mogą obejmować dane takie jak 1) zakupy w różnych kategoriach, 2) marże handlowe, 3) konkurencyjne programy marketingowe itp. Po zakończeniu fazy 520 wprowadzania danych projektowych zebrane dane wprowadza się do fazy 530 celów projektowych. Po określeniu podstawowej konstrukcji produktu w oparciu o fazę 522 zbierania danych projektowych 522 bierze się pod uwagę szereg dodatkowych czynników, aby zmodyfikować i skonstruować produkt. Przykładowo, koszty surowca 532 i dostępność surowca 534 mogą kierować pewnymi wyborami inżynierii w celu osiągnięcia celów projektowych 530. Ponadto rozmiary i wymiary 536 produktu określa się na podstawie wejściowych danych projektowych 520 wraz z wymaganiami odnośnie parametrów 538. Ostatecznie finalną zoptymalizowaną pieluchę 550 można dopracować w oparciu o estetykę 540 produktu i zdolności produkcyjne 542. Zwykle produkty takie jak wyroby chłonne i pieluchy nie są sprzedawane pojedynczo, lecz raczej takie wyroby chłonne sprzedaje się w opakowaniach zawierających wiele wyrobów chłonnych. Przykładowo, mniejsze wyroby chłonne, takie jak pieluszki dla niemowląt, mogą być sprzedawane w opakowaniach po trzydzieści albo więcej pieluch, podczas gdy pieluchomajtki dla małych dzieci mogą być sprzedawane w opakowaniach zawierających od dwunastu do osiemnastu pieluchomajtek. Liczba wyrobów chłonnych umieszczonych w opakowaniu zależy od szeregu czynników.

Jak pokazano na fig. 10, zoptymalizowana pielucha 550 ma pewne parametry oparte o konstrukcję pieluchy. Przykładowo, zoptymalizowana pielucha 550 ma pewne wymiary w stanie złożonym 620, pewną masę 622 oraz docelowy zakres ściśliwości 624. Przykładowo oczekuje się, że pieluszki dla noworodków (0-6 miesięcy) będą mieć tylny płat bardzo miękki w dotyku. Aby zapobiec zmniejszeniu miękkości tylnego płata, pieluszki te zwykle ściska się pomiędzy 30-38% wewnątrz opakowania produktu, znanego także jako ściskanie w torbie 626, w oparciu o liczbę 628 pieluszek znajdujących się w opakowaniu. Pieluszki dla niemowląt (6-12 miesięcy) i małych dzieci (12-24+ miesięcy) nie mają takich samych wymagań odnośnie miękkości i zwykle ściska się je w przybliżeniu pomiędzy 50 i 57% wewnątrz opakowania produktu. Nadmierne ściśnięcie poza ten zakres będzie prowadzić do sztywności w pieluchach z rdzeniami z pulpy, co stanowi inną ujemną cechę produktu. Aby pakować wyroby chłonne przy takim poziomie ściśnięcia, pieluchy muszą być przenoszone do torby o pojemności wielu sztuk albo do innego opakowania przy znacznym poziomie ściśnięcia, znanym jako ściśnięcie przenoszenia 630. Nieoczekiwanie stwierdziliśmy, że w przypadku wolnych od pulpy pieluch o większych

PL 219 203 B1 rozmiarach, docelowy zakres ściśliwości 624 można zwiększyć do wartości większej niż 58% bez szkodliwego wpływu na kluczowe dla konsumenta estetyczne atrybuty pieluchy (sztywność, miękkość itp.). Po zebraniu wszystkich parametrów zoptymalizowanej pieluchy w kroku 640, dane dotyczące opakowania zbiera się w kroku 650. W oparciu o parametry zoptymalizowanej pieluchy 640 można dobrać pewne materiały na opakowanie. Każdy materiał ma różne inherentne parametry fizyczne, takie jak rozciągliwość 652 materiału, grubość materiału, masa materiału itp. W oparciu o te właściwości materiału można dobrać liczbę zoptymalizowanych pieluch 654 dla każdego pojedynczego opakowania, w oparciu o materiał opakowaniowy, ograniczenia transportowe i wystawowe, orientację pieluch 656, orientację wkładek 658 w pieluchach oraz wysokość 660 stosu pieluch. Dodatkowe rozważania dotyczące opakowania obejmują potrzebę wprowadzenia rączki, a jeżeli tak, jakiego typu rączki 662 oraz czy w opakowaniu należy przewidzieć okienko 664 albo szczelinę dostępową 668. Liczba pieluch i typ materiału stanowiącego pojemnik będzie decydować o liczbie bocznych wybrzuszeń 666, jaką będzie mieć kompletne opakowanie. I wreszcie określa się zoptymalizowane opakowanie 670. Zoptymalizowane opakowanie 670 będzie mieć pewne fizyczne parametry i wymiary w zależności od typu i liczby pieluch znajdujących się w opakowaniu.

Jak pokazano na fig. 11, zoptymalizowane opakowanie 670 ma pewne cechy charakterystyczne wynikające z konstrukcji opakowania. Przykładowo, zoptymalizowane opakowanie 670 ma pewne wymiary gabarytowe 672, włączając wysokość, szerokość i głębokość, pewną masę 674 oraz ściśliwość 676 opakowania, która zależy np. od stopnia ściśnięcia 678, pod jakim znajdują się pieluchy umieszczone w opakowaniu. Typowo pewną liczbę zoptymalizowanych opakowań 670 wysyła się w większych pojemnikach albo pudłach 780. Te większe pojemniki albo pudła 780 usprawniają załadunek i rozładunek pojazdów transportowych. Po ustaleniu parametrów zoptymalizowanego opakowania 670 w kroku 720 można wstępnie dobrać wymiary większego pojemnika albo pudła 780 w oparciu o liczbę opakowań 670 pożądanych w każdym pojemniku albo pudle 780. Po określeniu w kroku 734 ogólnej koncepcji odnośnie liczby opakowań 670 do umieszczenia w każdym pudle 780, zbiera się fizyczne dane opisujące każde opakowanie 670. Te dane mogą obejmować obwód 732 opakowania, szerokość 736 opakowania, długość 740 opakowania, boczne wybrzuszenia 738 opakowania, promień 742 krawędzi opakowania, wysokość 744 opakowania, grubość 746 opakowania oraz rozciągnięcie 748 napełnionego opakowania. Każde opakowanie 770 będzie także mieć pewną wielkość ściśnięcia 750 w pudle po napełnieniu, a każdy stos opakowań 670 będzie mieć wysokość 754 w pudle. Niektóre z tych czynników będą zależeć od orientacji 756 opakowania.

Jak pokazano na fig. 12a do 12f, opakowania 670 można włożyć do pudła 780 nadając im wiele różnych orientacji. Orientacje pokazane na fig. 12a do 12f pokazano jedynie dla ilustracji, w sposobie optymalizacji pudła 780 możliwe są inne orientacje opakowania 670. Niektóre przykładowe orientacje opakowania 670 to: poziomy stos z dłuższymi bokami wzdłuż szerokości pudła, jak pokazano na lewym górnym rysunku; poziomy stos z dłuższymi bokami wzdłuż długości pudła jak pokazano na prawym górnym rysunku; podwójny stos z dłuższymi bokami wzdłuż głębokości pudła, jak pokazano na lewym środkowym rysunku; pionowy stos płasko ułożonych opakowań z dłuższymi bokami wzdłuż długości pudła, jak pokazano na lewym dolnym rysunku; poziomy stos pionowo ustawionych opakowań z dłuższymi bokami wzdłuż głębokości pudła, jak pokazano na prawym środkowym rysunku i podwójny pionowy stos płasko ułożonych opakowań z dłuższymi bokami wzdłuż szerokości, jak pokazano na prawym dolnym rysunku. Każda konfiguracja wypełnienia może dać w efekcie pudło 780 o innym kształcie albo wymiarach. Z drugiej zaś strony, orientację wypełniania można dostosować do typowych kształtów i rozmiarów pudła 780. Każde pudło 780 może mieć ostateczną pojemność masową w zależności od materiału i konstrukcji pudła 780 oraz pojemność objętościową. Kiedy optymalizuje się wypełnienie pudła 780, liczbę oraz orientację opakowań 670 optymalizuje się w oparciu o pojemność masową i objętościową pudła 780.

Po ustaleniu optymalnej konstrukcji pudła, drugorzędne właściwości można włączyć do zoptymalizowanego pudła 780. Przykładowo, jak pokazano na fig. 13, zoptymalizowane pudło 780 może ponadto mieć typ 820 pojemnika, kolor 822 pojemnika, nadruk 826 na pojemniku oraz rączkę albo uchwyt 830 na pojemniku. Kolor i nadruk na pojemniku może dopomóc w łatwej identyfikacji każdego zoptymalizowanego pudła 780 jako zawierającego pewien produkt chłonny. Można także ustalić typ oraz usytuowanie klapek 828 oraz typ i usytuowanie kleju 824. Po zakończeniu projektowania zoptymalizowanego pudła 780 parametry pudła można określić w kroku 840. Parametry pudła 780 wprowadza się do sposobu optymalizacji załadunku palety w kroku 850.

PL 219 203 B1

Paleta (czasami zwana podstawką) jest płaską strukturą transportową, która utrzymuje towary w stabilny sposób podczas podnoszenia przez podnośnik widłowy, podnośnik do palet albo inne urządzenie podnośnikowe. Paleta stanowi fundament projektowania jednostki ładunkowej, które może być tak proste, jak umieszczanie towarów na palecie i mocowanie ich paskami albo folią termokurczliwą bądź równie niezwykłe jak mini kontener ULD.

Konteneryzacja transportu dała impuls do używania palet, ponieważ kontenery mają czystą, równą powierzchnię wymaganą dla łatwego ruchu palet. Większość palet może z łatwością unieść ładunek o masie 1000 kg (około 2000 funtów). Palety ułatwiają przemieszczanie ciężkich stosów. Ładunki wraz ze znajdującymi się pod nimi paletami można przewozić podnośnikami widłowymi różnych wielkości, a nawet za pomocą obsługiwanych i ciągniętych ręcznie podnośników paletowych. Ruch jest łatwy na szerokiej, mocnej, płaskiej podłodze, takiej jak beton. Organizacje wykorzystujące znormalizowane palety do załadunku i rozładunku mogą uzyskać znacznie niższe koszty transportu wewnętrznego i magazynowania w połączeniu z szybszym przemieszczaniem materiałów niż firmy, które tak nie postępują. Brak jednej międzynarodowej normy dla palet powoduje istotne ciągłe wydatki w handlu międzynarodowym. Stworzenie jednej normy jest trudne ze względu na szeroką gamę potrzeb, jakim powinna odpowiadać typowa paleta, takich jak przechodzenie przez otwory drzwiowe, dopasowanie do typowych kontenerów oraz zapewnienie obniżki kosztów robocizny. Przykładowo, organizacje już używające dużych palet często nie widzą powodu, dla którego miałyby ponosić wyższe koszty transportu wewnętrznego związane z używaniem małych palet, które mogą przejść przez drzwi.

Wielkość, kształt i ładowność danej palety można określić częściowo w funkcji pojazdu transportowego, na którym ma być umieszczona paleta. Ponadto pojemność objętościowa palety jest na ogół nieokreślona, ponieważ palety zwykle nie mają bocznych ścian albo wierzchu. Tym niemniej jednak, pojemność objętościową palety można określić w zależności od konkretnego pojazdu transportowego. Przykładowo, jeżeli konkretny pojazd transportowy ma wysokość wnętrza równą w przybliżeniu 110 cali (np. typowa wysokość wnętrza), wówczas połączona wysokość palet i produktów nie może przewyższać 110 cali. Co więcej, połączona wysokość palet musi być mniejsza niż 110 cali, aby można było te palety wsunąć, ułożyć w stos i wyjąć z używając powszechnie stosowanych technik załadunku i rozładunku (np. przy użyciu podnośnika widłowego). Typowe palety mają wysokość 5,75 cala. Tak więc, jeżeli pożądane są dwa poziomy palet, każda paleta może mieć maksymalną wysokość produktu około 4 stóp (48 cali). Typowo, naczepę ładuje się dwoma rzędami palet ustawionymi obok siebie, mają zwykle szerokość 8 stóp, czyli 96 cali. Palety mogą mierzyć 3,3 na 4 stóp (40 x 48 cali). Jeżeli rzędy palet ustawia się na przemian w taki sposób, że palety ustawiane obok siebie mają jeden bok 40-calowy i jeden bok 48-calowy prostopadły do długości, pozostanie kilka cali wolnej przestrzeni pomiędzy paletami i z każdego ich boku. Ta dodatkowa przestrzeń zapewnia także miejsce konieczne do łatwego wkładania i wyjmowania palet. Ta naprzemienna konfiguracja palet biegnie także schodkowo od przodu do tyłu, w ten sposób redukując do minimum szczeliny pomiędzy paletami i minimalizując przesuwanie się ładunku podczas transportu. W tym typie konfiguracji typowa naczepa może pomieścić do 60 palet, po 30 w warstwie. Ponadto pole typowej palety może wynosić w przybliżeniu 13,2 stóp kwadratowych. Ustalając maksymalną wysokość palety i produktów na 4 stopy, kiedy ładuje się je do pojazdu, pojemność objętościowa każdej palety wynosi w tym przykładzie w przybliżeniu 52,8 stóp sześciennych. W rzeczywistości każdą paletę należy projektować tak, aby uzyskać 1-2 cale wystawania każdej palety, żeby zminimalizować uszkodzenia produktu podczas transportu. Zbyt duże wystawanie będzie prowadzić do niestabilnego załadunku palety, zaś jakikolwiek nawis poza paletę także będzie prowadzić do uszkodzenia produktu. Jeżeli żądaną wielkość wystawania palety odejmie się od obliczonej wcześniej pojemności objętościowej palety, dokładniej₃ sza wartość rzeczywistej pojemności objętościowej każdej palety wynosi około 52,4 ft³.

Jak pokazano na Fig. 13, ogólnie pojemność objętościową palety można określić na podstawie wymiarów 852 palety, wielkości wystawania bądź nawisu 854, 856, wyboru układu 858 palet, liczbie skrzynek 860 na paletę, warstw 862 na paletę oraz różnych wymagań 864 dla palet. Ładowność palety można określić w zależności od materiału oraz konstrukcji palety. Jednakże ładowność palety zależy także od ładowności. Przykładowo, jeżeli maksymalna dopuszczalna ładowność wynosi około 50000 Ibs, a w naczepie mieści się 60 palet, każda paleta mogłaby mieć maksymalną ładowność około 830 Ibs. Każda paleta waży około 65 Ibs, toteż ładowność netto każdej palety wynosi około 765 lbs.

Zakładając, że każda paleta ma maksymalną ładowność około 765 Ibs i maksymalną pojemność obję₃ tościową około 52,4 ft³, maksymalna gęstość właściwa produktu i opakowania na każdej palecie wy22

PL 219 203 B1 ₃ nosiłaby około 14,6 Ibs/ft³. Ta liczba jest ważna pod tym względem, iż podkreśla fakt, że transport tradycyjnych produktów chłonnych z pulpy, zwłaszcza produktów pieluchowych, znacząco nie wykorzystuje ładowności najpopularniejszych postaci transportu, mianowicie naczep. Obecne tradycyjne ₃ produkty chłonne z pulpy, o średniej gęstości nieco poniżej 9 Ibs/ft³, mają średni współczynnik załadunku około 0,62, a maksymalny współczynnik załadunku około 0,70, podczas gdy zasadniczo wolne od pulpy wyroby chłonne mogą mieć średni współczynnik załadunku około 0,82, a minimalny współczynnik załadunku około 0,75. W jednym przykładzie, zasadniczo wolne od pulpy produkty chłonne mogą mieć współczynnik załadunku pomiędzy około 0,75 i około 1,0, w jednym przykładzie pomiędzy około 0,77 i około 1,0, a w innym przykładzie pomiędzy około 0,81 i około 0,95.

Współczynnik załadunku można określić następującym równaniem:

Współczynnik załadunku = (masa ładunku przyczepy / dopuszczalna masa przyczepy) / (objętość ładunku przyczepy / pojemność objętościowa przyczepy)

W rezultacie uzyskuje się znaczącą oszczędność pod względem kosztów logistyki podczas przemieszczania tych wyrobów z zakładu produkcyjnego przez sieć dystrybucji aż na półki sklepowe.

Jak pokazano na fig. 14 i powiedziano wcześniej, zoptymalizowana paleta 880 będzie mieć pewne fizyczne parametry użyteczne w planowaniu załadunku pojazdu transportowego, takiego jak przyczepa. Zoptymalizowana paleta 880 ma masę 920 ładunku, objętość 922 ładunku i wykorzystanie 924 pojemności ładunkowej. Te parametry 940 zoptymalizowanej palety wykorzystuje się do stworzenia planu załadunku pojazdu transportowego w kroku 950. Pojazd transportowy ma pewne fizyczne wymiary powierzchni transportowej, takie jak wysokość 952, długość 956 i szerokość 954 wraz z wymaganiami 958 dotyczącymi naprzemiennego ułożenia ładunku. Po określeniu wszystkich parametrów palety i pojazdu, pojazd ładuje się w taki sposób, że zoptymalizowany załadowany pojazd 980 ma współczynnik załadunku pomiędzy 0,7 i 1,0. I znów, ten współczynnik załadunku zapewnia użytkownikowi, że maksymalizuje on swą wartość transportową.

W jednym przykładzie, paleta produktów chłonnych zawiera wiele opakowań, z których każde mieści wiele jednorazowych wyrobów chłonnych rozmieszczonych w obrębie wewnętrznej przestrzeni opakowania, zaś każdy z jednorazowych wyrobów chłonnych ma górny płat; tylny płat; zasadniczo wolny od celulozy rdzeń chłonny umieszczony pomiędzy górnym płatem i tylnym płatem; pierwszy obszar taliowy; drugi obszar taliowy; obszar krokowy rozciągający się wzdłużnie pomiędzy pierwszym i drugim obszarem taliowym; oraz element zapięciowy biegnący w bok na zewnątrz z drugiego obszaru taliowego, przystosowany do rozłączalnego połączenia się ze strefą zapięciową usytuowaną w pierwszym obszarze taliowym; przy czym produkty chłonne umieszczone na palecie wykazują obliczony współczynnik załadunku mniejszy niż około 1,0, w innym przykładzie mniejszy niż około 0,7 do około 1,0.

W jednym przykładzie, pojazd transportowy do transportu wyrobów chłonnych ma powierzchnię transportową do przyjęcia przedmiotów przeznaczonych do transportu, przy czym pojazd ma maksymalną ładowność do transportu przedmiotów i maksymalną pojemność objętościową do transportu przedmiotów; oraz wiele opakowań, z których każde mieści wiele jednorazowych wyrobów chłonnych rozmieszczonych w obrębie wewnętrznej przestrzeni opakowania, zaś każdy z jednorazowych wyrobów chłonnych ma górny płat; tylny płat; zasadniczo wolny od celulozy rdzeń chłonny umieszczony pomiędzy górnym płatem i tylnym płatem; pierwszy obszar taliowy; drugi obszar taliowy; obszar krokowy rozciągający się wzdłużnie pomiędzy pierwszym i drugim obszarem taliowym; oraz element zapięciowy biegnący w bok na zewnątrz z drugiego obszaru taliowego, przystosowany do rozłączalnego połączenia się ze strefą zapięciową usytuowaną w pierwszym obszarze taliowym; przy czym pojazd wykazuje obliczony współczynnik załadunku od około 0,7 do około 1,0, w innym przykładzie od około 0,75 do około 1,0.

Fig. 15 przedstawia schemat blokowy systemu planowania załadunku zbudowanego według informacji zawartych w niniejszym ujawnieniu. System 1000 planowania załadunku ma procesor 1010 połączony roboczo z urządzeniem wejściowym 1012, takim jak klawiatura komputerowa, mysz komputerowa, system rozpoznawania głosu, ekran dotykowy albo dowolny inny typ urządzenia wejściowego oraz urządzenie wyjściowe 1014, takie jak monitor komputerowy, drukarka komputerowa, głośnik albo dowolny inny typ urządzenia wyjściowego. Procesor 1010 jest roboczo połączony z pamięcią 1016. Pamięć 1016 może zawierać oprogramowanie 1018 mające jeden albo większą liczbę programów działających w procesorze 1010. Procedury oprogramowania mogą wykonywać procesy przedstawione na fig. 8-15. Procesor 1010 może być także połączony z urządzeniem załadowczym, takim jak automatyczny system

PL 219 203 B1 załadowczy, albo z wyświetlaczem w celu instruowania pracowników wykonujących załadunek ręcznie. Procedury oprogramowania mogą działać iteracyjnie w procesorze 1010, dopóki współczynnik załadunku nie zostanie zoptymalizowany dla każdego z opakowań, pojemnika, palety i pojazdu. Przykładami oprogramowania do załadunku kontenerów i planowania załadunku pojazdów transportowych są MaxLoad Pro, sprzedawany przez firmę TOPS Engineering Corporation z Richardson, Teras, oraz CubeMaster, sprzedawany przez firmę Logen Solutions, Co. z Belmont, California.

Zamieszczone poniżej przykłady dostarczają porównania pomiędzy pieluchami dostępnymi w handlu w Stanach Zjednoczonych Ameryki i pieluchami mającymi zoptymalizowane parametry według niniejszego ujawnienia. Tabele 2-6 zawierają dane dla różnych opakowań pieluch (długość stosu złożonych, wysokość stosu w torbie oraz współczynnik wykorzystania torby) mierzone zgodnie z badaniem długości stosu złożonych i wysokości stosu w torbie, które opisano szczegółowo w dalszym ciągu.

T a b e l a 2

Wysokość stosu w torbie / Współczynnik wykorzystania torby - wyniki dla badanych opakowań pieluch (Rozmiar 3)

Przykład	Wysokość (mm)	Szerokość (mm)	Głębokość (mm)	Liczba w torbie	Liczba wkładek w stosie	Zakres masy ciała dziecka (kg)	Wysokość złożonego stosu (mm)	Wysokość stosu w torbie (mm)	Współczynnik wykorzystania torby (m²/wkładka/m)
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
1.	400	166	110	36	18	7-13	210	92	0,0340
2.	401	163	110	36	18	7-13	206	91	0,0344
3.	400	162	109	36	18	7-13	206	90	0,0340
4.	402	162	110	36	18	7-13	204	90	0,0346
5.	400	164	109	36	18	7-13	206	91	0,0343
Śred.							206	91	0,034
6.	211	284	217	52	26	7-13	210	109	0,0306
7.	216	289	220	52	26	7-13	209	111	0,0319
8.	213	281	217	52	26	7-13	208	108	0,0309
9.	213	285	218	52	26	7-13	210	110	0,0310
10.	208	274	223	52	26	7-13	208	105	0,0304
Śred.							209	109	0,031
11.	204	295	102	26	26	7-13	211	113	0,0405
12.	203	293	102	26	26	7-13	210	113	0,0403
13.	205	294	101	26	26	7-13	208	113	0,0409
14.	204	294	104	26	26	7-13	208	113	0,0413
15.	203	297	103	26	26	7-13	207	114	0,0415
Śred.							209	113	0,041
16.	198	327	111	38	38	7-13	200	86	0,0324
17.	197	328	111	38	38	7-13	205	86	0,0316
18.	189	327	111	38	38	7-13	196	86	0.0320
19.	187	329	112	38	38	7-13	196	87	0,0320
20.	194	330	113	38	38	7-13	204	87	0,0318
21.	193	334	114	38	38	7-13	205	88	0,0320
śred.							201	87	0,032

PL 219 203 B1 cd. tabeli 2

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
22.	203	229	114	31	31	7-13	205	74	0,0301
23.	202	229	114	31	31	7-13	208	74	0,0296
24.	204	230	112	31	31	7-13	207	74	0,0298
25.	204	226	112	31	31	7-13	205	73	0,0297
26.	204	226	113	31	31	7-13	206	73	0,0297
Śred.							206	74	0,030
27.	393	203	113	52	26	7-13	206	78	0,0275
28.	396	209	111	52	26	7-13	206	80	0,0280
29.	392	207	110	52	26	7-13	204	80	0,0277
30.	391	206	112	52	26	7-13	202	79	0,0281
31.	392	207	110	52	26	7-13	204	80	0,0277
Śred.							204	79	0,028

Przykłady 1-5 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES SNUG & DRY (rozmiar 3; liczba w torbie 36; Partie odpowiednio # UT915306F 10:09; UT915306F 09:50; UT916806B 06:17; UT915306F 09:50 i UT9168068 06:17).

Przykłady 6-10 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES LITTLE MOVERS (rozmiar 3; liczba w torbie 52; Partie odpowiednio # UT815001B 22:24; BI913412B 00:20; BI913412B 00:20; BI913412B 00:19; i BI913412B 00:20).

Przykłady 11-15 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES PURE & NATURAL (rozmiar 3; liczba w torbie 26;

Partia # BI914617B 23:58 - przykład 11 i 12; BI920317B 06:00 - przykład 13; BI920317B 01:19 przykład 14 i 15).

Przykłady 16-21 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez The Procter & Gamble Company pod znakiem towarowym PAMPERS CRUISERS (rozmiar 3; liczba w torbie 76;

Partie odpowiednio # 9154U01142 02:35 15837 - przykład 16 i 17; 9192U01142 09:41 38287 - przykład 18 i 19; 9095U01142 11:03 25875 - przykład 20 i 21).

Przykłady 22-26 są postaciami wyrobów według niniejszego ujawnienia (rozmiar 3; liczba w torbie 31; Partie # 9242U01762X1028; 9242U01762X1009 - przykład 23-26).

Przykłady 27-31 są postaciami wyrobów według niniejszego ujawnienia (rozmiar 3; liczba w torbie 52; Partie # 9242U01762X1251 - przykład 27 i 28, 9242U011762X1317 - przykład 29-31).

T a b e l a 3

Wysokość stosu w torbie / Współczynnik wykorzystania torby - wyniki dla badanych opakowań pieluch (Rozmiar 4)

Przykład	Wysokość (mm)	Szerokość (mm)	Głębokość (mm)	Liczba w torbie	Liczba wkładek w stosie	Zakres masy ciała dziecka (kg)	Wysokość złożonego stosu (mm)	Wysokość stosu w torbie (mm)	Współczynnik wykorzystania torby (m²/wkładka/m)
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
32.	230	262	116	31	31	10-17	228	85	0,0332
33.	219	254	118	31	31	10-17	226	82	0,0318
34.	222	267	116	31	31	10-17	222	86	0,0337
35.	230	262	118	31	31	10-17	227	85	0,0336
36.	221	261	116	31	31	10-17	219	84	0,0335
Śred.							224	84	0,033

PL 219 203 B1 cd. tabeli 3

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
37.	212	340	220	32	32	10-17	218	106	0,0555
38.	220	336	222	32	32	10-17	223	105	0,0553
39.	215	339	224	32	32	10-17	221	106	0,0557
40.	209	337	218	32	32	10-17	215	105	0,0551
41.	211	337	219	32	32	10-17	215	105	0,0556
Śred.							218	106	0,055
42.	218	255	109	23	23	10-17	226	111	0,0412
43.	217	258	108	23	23	10-17	227	112	0,0411
44.	216	255	109	23	23	10-17	222	111	0,0417
45.	217	257	108	23	23	10-17	226	112	0,0411
46.	216	254	108	23	23	10-17	226	110	0,0406
Śred.							225	111	0,041
47.	218	233	110	27	27	10-17	225	86	0,0331
48.	218	233	111	27	27	10-17	222	86	0,0337
49.	218	232	111	27	27	10-17	225	86	0,0337
50.	217	239	111	27	27	10-17	219	89	0,0347
51.	219	233	114	27	27	10-17	221	86	0,0344
Śred.							222	87	0,034
52.	217	211	112	27	27	10-17	220	78	0,0316
53.	216	208	112	27	27	10-17	216	77	0,0317
54.	216	210	112	27	27	10-17	220	78	0,0313
55.	216	209	112	27	27	10-17	220	77	0,0312
56.	212	212	112	27	27	10-17	219	79	0,0313
Śred.							219	78	0,031
57.	212	344	121	46	46	10-17	221	75	0,0276
58.	213	344	117	46	46	10-17	220	75	0,0274
59.	213	345	120	46	46	10-17	220	75	0,0278
60.	214	349	118	46	46	10-17	221	76	0,0278
61.	211	348	119	46	46	10-17	222	76	0,0274
Śred.							221	75	0,028

Przykłady 32-36 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES SNUG & DRY (rozmiar 4; liczba w torbie 31; Partie odpowiednio # PA913908B 20:06; BI917716B 22:41; WP 920310 F; PA913908B 20:05 i WP 920310 F).

Przykłady 37-41 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES LITTLE MOVERS (rozmiar 4; liczba w torbie 64; Partie odpowiednio # UT916502B 2049 #9917; BI916812X 10:15 82616; BI919112X 11:16 331403; UT917102F 10:01 4548 i UT917102F 09:57).

Przykłady 42-46 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES PURE & NATURAL (rozmiar 4; liczba w torbie 23;

Partie # BI911212B 21:24 - przykład 42-44 i BI911212B 21:18 - przykład 45 i 46).

PL 219 203 B1

Przykłady 47-51 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez The Procter & Gamble Company pod znakiem towarowym PAMPERS CRUISERS (rozmiar 4; liczba w torbie 27;

Partie odpowiednio # 9200 U01129 21:15 - przykład 47-49; 9194U01129 11:46 i 9214 U01754 19:30). Przykłady 52-56 są postaciami wyrobów według niniejszego ujawnienia (rozmiar 4; liczba w torbie

27; Partie # 924762U01762X1755 - przykład 52, 53 i 55; 924762U01762X1754 - przykład 54 i 56).

Przykłady 57-61 są postaciami wyrobów według niniejszego ujawnienia (rozmiar 4; liczba w torbie 46; Partia # 9247U01762X10:36).

T a b e l a 4

Wysokość stosu w torbie / współczynnik wykorzystania torby - wyniki dla badanych opakowań pieluch (Rozmiar 5)

Przykład	Wysokość (mm)	Szerokość (mm)	Głębokość (mm)	Liczba w torbie	Liczba wkładek w stosie	Zakres masy ciała dziecka (kg)	Wysokość złożonego stosu (mm)	Wysokość stosu w torbie (mm)	Współczynnik Wykorzystania torby (m²/wkładka/m)
62.	235	304	120	35	35	12+	232	87	0,0335
63.	234	304	121	35	35	12+	229	87	0,0340
64.	234	295	119	35	35	12+	236	84	0,0320
65.	235	294	118	35	35	12+	230	84	0,0327
66.	234	302	122	35	35	12+	232	86	0,0335
67.	235	305	121	35	35	12+	233	87	0,0336
Śred.							232	86	0,033
68.	224	256	111	23	23	12+	230	111	0,0418
69.	230	258	112	23	23	12+	231	112	0,0429
70.	221	254	111	23	23	12+	223	110	0,0424
71.	223	255	111	23	23	12+	223	111	0,0429
72.	224	253	111	23	23	12+	226	110	0,0422
Śred.							227	111	0,042
73.	215	261	104	20	20	12+	221	131	0,0477
74.	217	264	102	20	20	12+	221	132	0,0483
75.	215	261	102	20	20	12+	224	130	0,0468
76.	222	269	95	20	20	12+	227	134	0,0469
77.	214	262	104	20	20	12+	223	131	0,0473
Śred.							223	132	0,047
78.	212	268	117	28	28	12+	220	96	0,0367
79.	211	269	118	28	28	12+	218	96	0,0372
80.	210	267	118	28	28	12+	220	95	0,0365
81.	212	270	117	28	28	12+	219	96	0,0371
82.	212	271	120	28	28	12+	221	97	0,0373
83.	211	271	121	28	28	12+	220	97	0,0375
Śred.							220	96	0,037
84.	214	302	120	40	40	12+	223	76	0,0284
85.	213	304	118	40	40	12+	226	76	0,0278
86.	216	304	120	40	40	12+	225	76	0,0285
87.	216	302	119	40	40	12+	225	76	0,0282
88.	216	304	118	40	40	12+	222	76	0,0286
Śred.							224	76	0,028

PL 219 203 B1

Przykłady 62-67 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES SNUG & DRY (rozmiar 5; liczba w torbie 35; Partie # PA919002B 04:11 - przykład 62 i 63; BI907015X 02:03 16118 - przykład 64 i 65; PA915502F 17:00 - przykład 66 i 67).

Przykłady 68-72 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES LITTLE MOVERS (rozmiar 5; liczba w torbie 23; Partie odpowiednio # PA914807X 17:15; PA914907X 02:04; PA917707B 04:55 - przykład 70-72).

Przykłady 73-77 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES PURE & NATURAL (rozmiar 5; liczba w torbie 20; Partie odpowiednio # UT918102F 16:33 - przykład 73-75; UT907802F 14:11; UT918102F 14:45).

Przykłady 78-83 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez The Procter & Gamble Company pod znakiem towarowym PAMPERS CRUISERS (rozmiar 5; liczba w torbie 56; Partie # 9208UO1130 08:07 02501 - przykład 78-81 i 9292UO1130 21:12 46676 - przykład 82 i 83).

Przykłady 84-88 są postaciami wyrobów według niniejszego ujawnienia (rozmiar 5; liczba w torbie 40; Partia # 9244U01762X1504).

T a b e l a 5

Wysokość stosu w torbie / Współczynnik wykorzystania torby - wyniki dla badanych opakowań pieluch (Rozmiar 6)

Przykład	Wysokość (mm)	Szerokość (mm)	Głębokość (mm)	Liczba w torbie	Liczba wkładek w stosie	Zakres masy ciała dziecka (kg)	Wysokość złożonego stosu (mm)	Wysokość stosu w torbie (mm)	Współczynnik wykorzystania torby (m²/wkładka/m)
89.	233	253	218	40	20	16+	233	127	0,0354
90.	241	252	216	40	20	16+	235	126	0,0356
91.	227	259	223	40	20	16+	233	130	0,0359
92.	232	256	212	40	20	16+	239	128	0,0341
93.	227	261	217	40	20	16+	237	131	0,0348
Śred.							235	128	0,035
94.	237	219	108	20	20	16+	238	110	0,0425
95.	235	220	108	20	20	16+	240	110	0,0420
96.	233	220	110	20	20	16+	235	110	0,0430
97.	237	217	111	20	20	16+	238	109	0,0428
98.	232	219	111	20	20	16+	237	110	0,0426
Śred.							238	110	0,043
99.	188	228	115	20	20	16+	235	114	0,0386
100.	189	232	113	20	20	16+	233	116	0,0392
101.	192	232	114	20	20	16+	235	116	0,0395
102.	192	234	116	20	20	16+	235	117	0,0401
103.	192	231	115	20	20	16+	235	116	0,0396
Śred.							235	116	0,039

Przykłady 89-93 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES SNUG & DRY (rozmiar 6; liczba w torbie 40; Partie odpowiednio # PA901405B 03:52; PA901405B 03:54; WP 823109F; PA8142055 15:17; PA901505F 14:41).

Przykłady 94-98 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez by Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES LITTLE MOVERS (rozmiar 6; liczba w torbie 34;

PL 219 203 B1

Partie odpowiednio # PA913107X 11:39; PA913107X 11:37; PA913207X 01:32; PA919007F 10:19; PA910207X 23:21).

Przykłady 99-103 są dostępnymi w handlu pieluchami z pulpy sprzedawanymi przez The Procter & Gamble Company pod znakiem towarowym PAMPERS CRUISERS (rozmiar 6; liczba w torbie 20; Partie # 9141U017642235 - przykład 81-84 i 9155U017641647).

T a b e l a 6

Wysokość stosu w torbie / Współczynnik wykorzystania torby - wyniki dla badanych opakowań pieluch (pieluchomajtki)

Przykład	Wysokość (mm)	Szerokość (mm)	Głębokość (mm)	Liczba w torbie	Liczba wkładek w stosie	Zakres masy ciała dziecka (kg)	Wysokość złożonego stosu (mm)	Wysokość stosu w torbie (mm)	Współczynnik wykorzystania torby (m²/wkładka/m)
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
104.	272	249	125	27	27	17-29	274	92	0,0359
105.	277	248	123	27	27	17-29	275	92	0,0359
106.	276	258	117	27	27	17-29	274	96	0,0361
107.	275	256	117	27	27	17-29	278	95	0,0353
108.	272	246	125	27	27	17-29	272	91	0,0359
Śred.							272	93	0,036
109.	294	205	130	21	21	27-57+	293	98	0,0407
110.	295	206	129	21	21	27-57+	290	98	0,0412
111.	288	209	129	21	21	27-57+	286	100	0,0414
112.	291	205	129	21	21	27-57+	287	98	0,0410
113.	286	209	130	21	21	27-57+	286	100	0,0413
Śred.							288	98	0,041
114.	266	166	124	15	15	17-29	268	111	0,0486
115.	268	169	121	15	15	17-29	268	113	0,0488
116.	269	170	122	15	15	17-29	270	113	0,0490
117.	269	169	122	15	15	17-29	268	113	0,0492
118.	270	167	122	15	15	17-29	269	111	0,0488
śred.							269	112	0,049
119.	300	205	121	21	21	27-57+	302	98	0,0387
120.	299	209	121	21	21	27-57+	298	100	0,0396
121.	291	205	126	21	21	27-57+	288	98	0,0404
122.	296	205	127	21	21	27-57+	295	98	0,0401
123.	291	207	127	21	21	27-57+	293	99	0,0401
Śred.							295	98	0,040
124.	216	279	132	44	44	8-15	211	63	0,0271
125.	220	279	132	44	44	8-15	215	63	0,0269
126.	219	277	134	44	44	8-15	215	63	0,0269
127.	219	279	134	44	44	8-15	218	63	0,0267
128.	218	279	132	44	44	8-15	216	63	0,0266

PL 219 203 B1 cd. tabeli 6

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
Śred.							215	63	0,027
129.	232	172	134	23	23	15-18	235	75	0,0348
130.	233	176	132	23	23	15-18	235	77	0,0352
131.	233	175	132	23	23	15-18	235	76	0,0350
132.	229	175	134	23	23	15-18	231	76	0,0355
133.	232	176	129	23	23	15-18	231	77	0,0352
Śred.							233	76	0,035
134.	240	156	130	19	19	17-23	240	82	0,0390
135.	241	156	130	19	19	17-23	238	82	0,0395
136.	243	156	130	19	19	17-23	240	82	0,0394
137.	238	152	133	19	19	17-23	239	80	0,0388
138.	243	153	133	19	19	17-23	235	81	0,0402
Śred.							238	81	0,039
139.	209	204	129	26	26	8-15	211	78	0,0350
140.	211	205	129	26	26	8-15	208	79	0,0358
141.	213	201	130	26	26	8-15	212	77	0,0351
142.	213	199	129	26	26	8-15	215	77	0,0342
143.	213	199	130	26	26	8-15	214	77	0,0345
Śred.							212	78	0,035
144.	227	176	131	23	23	15-18	228	77	0,0354
145.	227	174	132	23	23	15-18	228	76	0,0353
146.	231	175	131	23	23	15-18	229	76	0,0355
147.	230	172	132	23	23	15-18	227	75	0,0355
148.	226	178	133	23	23	15-18	230	77	0,0355
Śred.							228	76	0,035
149.	238	158	130	19	19	17-23	238	83	0,0394
150.	237	158	131	19	19	17-23	236	83	0,0398
151.	238	157	131	19	19	17-23	238	83	0,0394
152.	239	158	132	19	19	17-23	238	83	0,0399
153.	240	158	132	19	19	17-23	241	83	0,0395
Śred.							238	83	0,040
154.	214	196	129	26	26	8-15	219	75	0,0333
155.	215	196	128	26	26	8-15	218	75	0,0334
156.	218	195	128	26	26	8-15	218	75	0,0337
157.	215	196	129	26	26	8-15	218	75	0,0336
158.	210	202	126	26	26	8-15	217	78	0,0334
Śred.							218	76	0,033
159.	230	182	124	23	23	15-18	233	79	0,0347

PL 219 203 B1 cd. tabeli 6

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
160.	230	182	128	23	23	15-18	232	79	0,0355
161.	231	182	126	23	23	15-18	231	79	0,0354
162.	226	170	131	23	23	15-18	233	74	0,0337
163.	230	171	131	23	23	15-18	233	74	0,0343
Śred.							232	77	0,035
164.	236	160	130	19	19	17-23	237	84	0,0396
165.	235	161	131	19	19	17-23	236	85	0,0400
166.	236	160	131	19	19	17-23	238	84	0,0396
167.	235	160	135	19	19	17-23	240	84	0,0399
168.	236	163	133	19	19	17-23	239	86	0,0403
Śred.							238	85	0,040
169.	212	197	124	26	26	8-15	215	76	0,0311
170.	213	190	123	26	26	8-15	215	73	0,0322
171.	214	190	122	26	26	8-15	215	73	0,0322
172.	211	194	127	26	26	8-15	215	75	0,0330
173.	211	202	125	26	26	8-15	214	78	0,0339
Śred.							215	75	0,033
174.	230	172	131	23	23	15-18	235	75	0,0341
175.	232	173	131	23	23	15-18	233	75	0,0348
176.	228	171	131	23	23	15-18	233	74	0,0341
177.	226	172	132	23	23	15-18	235	75	0,0338
178.	226	171	131	23	23	15-18	234	74	0,0337
Śred.							234	75	0,034
179.	237	160	131	19	19	17-23	239	84	0,0396
180.	235	161	131	19	19	17-23	240	85	0,0393
181.	235	161	131	19	19	17-23	238	85	0,0397
182.	233	154	132	19	19	17-23	239	81	0,0383
183.	234	154	133	19	19	17-23	240	81	0,0384
Śred.							239	83	0,039
184.	219	265	118	26	26	7-15	218	102	0,0406
185.	216	265	120	26	26	7-15	220	102	0,0402
186.	219	267	118	26	26	7-15	220	103	0,0405
187.	220	269	120	26	26	7-15	220	103	0,0412
188.	219	266	118	26	26	7-15	215	102	0,0413
Śred.							219	102	0,041
189.	222	231	122	23	23	14-18	228	100	0,0406
190.	224	229	119	23	23	14-18	225	100	0,0407
191.	225	228	117	23	23	14-18	224	99	0,0405

PL 219 203 B1 cd. tabeli 6

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
192.	225	228	117	23	23	14-18	228	99	0,0398
193.	225	226	116	23	23	14-18	227	98	0,0395
śred.							226	99	0,040
194.	218	263	117	26	26	7-15	222	101	0,0394
195.	219	265	116	26	26	7-15	224	102	0,0392
196.	215	266	118	26	26	7-15	216	102	0,0406
197.	217	267	116	26	26	7-15	220	103	0,0399
198.	218	263	117	26	26	7-15	220	101	0,0397
śred.							220	102	0,040
199.	222	220	122	23	23	14-18	224	96	0,0399
200.	225	220	122	23	23	14-18	228	96	0,0396
201.	226	224	121	23	23	14-18	225	97	0,0406
202.	228	228	121	23	23	14-18	224	99	0,0416
203.	233	225	124	23	23	14-18	226	98	0,0420
Śred.							225	97	0,041
204.	245	213	119	17	17	17-29	256	125	0,0490
205.	247	212	120	17	17	17-29	255	125	0,0496
206.	245	214	118	17	17	17-29	255	126	0,0492
207.	248	212	119	17	17	17-29	252	125	0,0501
208.	241	215	119	17	17	17-29	247	126	0,0505
Śred.							253	125	0,050
209.	260	171	119	13	13	26-39	265	132	0,0556
210.	258	171	121	13	13	26-39	263	132	0,0562
211.	249	170	120	13	13	26-39	252	131	0,0565
212.	249	171	120	13	13	26-39	255	132	0,0561
213.	249	171	118	13	13	26-39	254	132	0,0558
Śred.							258	131	0,056
214.	248	216	118	17	17	17-29	256	127	0,0498
215.	244	214	119	17	17	17-29	253	126	0,0496
216.	250	212	118	17	17	17-29	255	125	0,0496
217.	245	213	120	17	17	17-29	247	125	0,0510
218.	245	214	121	17	17	17-29	245	126	0,0518
Śred.							251	126	0,050

Przykłady 104-108 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES GOOD NITES (dziewczynki S-M; liczba w torbie 27; Partie # PA19915B 23:25 - przykład 104, 105 i 108; PA916113X 17:29 - przykład 106; PA916113X 17:31 - przykład 107).

Przykłady 109-113 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES GOOD NITES (dziewczynki L-XL;

PL 219 203 B1 liczba w torbie 21; Partie # PA920414F 17:46 - przykład 109 i 110; PA915614B 01:54; PA915414F 10:38; PA915614B 01:52).

Przykłady 114-118 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES GOOD NITES (chłopcy S-M; liczba w torbie 15; Partie odpowiednio # PA917215F 15:09; PA917915F 16:02; PA917915F 16:04; PA916315F 10:44; PA917915F 16:04).

Przykłady 119-123 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES GOOD NITES (chłopcy L-XL; liczba w torbie 21; Partie # PA919613F 14:33 - przykład 119 i 120; PA920914F 18:05 - przykład 121-123).

Przykłady 124-128 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES LEARNING DESIGN (dziewczynki 2T/3T; liczba w torbie 44; Partie odpowiednio # PA920017F 07:03; PA920910B 03:55; PA919917B 06:28; i PA920910B 04:17 - przykład 127 i 128). Te konkretne przykłady nie mają zasadniczo wolnego od celulozy rdzenia chłonnego według definicji w niniejszym dokumencie.

Przykłady 129-133 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES LEARNING DESIGN (dziewczynki 3T/4T; liczba w torbie 23; Partie odpowiednio # BI919619B 20:40; BI917919B 05:35 - przykład 130-132; PA917009X 19:14). Te konkretne przykłady nie mają zasadniczo wolnego od celulozy rdzenia chłonnego według definicji w niniejszym dokumencie.

Przykłady 134-138 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES LEARNING DESIGN (dziewczynki 4T/5T; liczba w torbie 19; Partia # PA921018F 10:48). Te konkretne przykłady nie mają zasadniczo wolnego od celulozy rdzenia chłonnego według definicji w niniejszym dokumencie.

Przykłady 139-143 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES LEARNING DESIGN (chłopcy 2T/3T; liczba w torbie 26; Partie # PA922610F08:48 - przykład 139 i 140; PA921210B23:28; PA92120B23:21; PA92120B23: 20). Te konkretne przykłady nie mają zasadniczo wolnego od celulozy rdzenia chłonnego według definicji w niniejszym dokumencie.

Przykłady 144-148 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES LEARNING DESIGN (chłopcy 3T/4T; liczba w torbie 23; Partie # PA92189B02:00 - przykład 144-147 i PA919312B03:07). Te konkretne przykłady nie mają zasadniczo wolnego od celulozy rdzenia chłonnego według definicji w niniejszym dokumencie.

Przykłady 149-153 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES LEARNING DESIGN (chłopcy 4T/5T;

liczba w torbie 19; Partie # PA920718F 12:39 - przykład 139142 i PA915818X 03:06). Te konkretne przykłady nie mają zasadniczo wolnego od celulozy rdzenia chłonnego według definicji w niniejszym dokumencie.

Przykłady 154-158 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES COOL ALERT (dziewczynki 2T/3T;

liczba w torbie 26; Partie # PA914610X 01:46 - przykład 154157 i UT911011F 09:25). Te konkretne przykłady nie mają zasadniczo wolnego od celulozy rdzenia chłonnego według definicji w niniejszym dokumencie.

Przykłady 159-163 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES COOL ALERT (dziewczynki 3T/4T; liczba w torbie 23; Partie # UT911812B 23:34 - przykład 159 i 160; UT919412F07:36 - przykład 161; BI917219B 03:11 - przykład 162 i 163). Te konkretne przykłady nie mają zasadniczo wolnego od celulozy rdzenia chłonnego według definicji w niniejszym dokumencie.

Przykłady 164-168 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES COOL ALERT (dziewczynki 4T/5T; liczba w torbie 19; Partie # UT909610B 23:35 - przykład 164166; BI912818F 08:46 - przykład 167 i 168). Te konkretne przykłady nie mają zasadniczo wolnego od celulozy rdzenia chłonnego według definicji w niniejszym dokumencie.

Przykłady 169-173 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES COOL ALERT (chłopcy 2T/3T; liczba

PL 219 203 B1 w torbie 26; Partie # WP919510F - przykład 169-172; PA914810X 18:23). Te konkretne przykłady nie mają zasadniczo wolnego od celulozy rdzenia chłonnego według definicji w niniejszym dokumencie.

Przykłady 174-178 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES COOL ALERT (chłopcy 3T/4T; liczba w torbie 23; Lot #'s UT917312B 21:51 - przykład 174 i 175; UT917312B 17:43 - przykład 176 i 177; UT917312F 17:42). Te konkretne przykłady nie mają zasadniczo wolnego od celulozy rdzenia chłonnego według definicji w niniejszym dokumencie.

Przykłady 179-183 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez Kimberly-Clark Corporation pod znakiem towarowym HUGGIES COOL ALERT (chłopcy 4T/5T; liczba w torbie 19; Partie # BI910818B 23:42 - przykład 179 i 180; PA911418X 02:48 - przykład 181; BI919918B 01:34 - przykład 182 i 183). Te konkretne przykłady nie mają zasadniczo wolnego od celulozy rdzenia chłonnego według definicji w niniejszym dokumencie.

Przykłady 184-188 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez The Procter & Gamble Company pod znakiem towarowym PAMPERS EASY UPS (dziewczynki rozmiar 4; liczba w torbie 26; Partie # 9215U0175512:45; 9214U0175516:19 - przykład 185-187; 9214U175512:46).

Przykłady 189-193 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez The Procter & Gamble Company pod znakiem towarowym PAMPERS EASY UPS (dziewczynki rozmiar 5; liczba w torbie 23; Partie # 914U0112806:15; 9205U0175520:33; 918U0175517:44 - przykład 191-193).

Przykłady 194-198 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez The Procter & Gamble Company pod znakiem towarowym PAMPERS EASY UPS (chłopcy rozmiar 4; liczba w torbie 26; Partie # 9109U01701R06:26 - przykład 194 i 195; 9191U0175503:59 - przykład 196 i 197; 9109U1701R06:25).

Przykłady 199-203 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez The Procter & Gamble Company pod znakiem towarowym PAMPERS EASY UPS (chłopcy rozmiar 5; liczba w torbie 23; Partie # 9227U0175510:51 - przykład 199 i 200; 9123U0175504:27; 9207U175519:34; 9207U0175519:30).

Przykłady 204-208 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez The Procter & Gamble Company pod znakiem towarowym PAMPERS UNDERJAMS (dziewczynki rozmiar S/M; liczba w torbie 17; Partie # 9213U0112601:47 - przykład 204-207; 9156U0112600:34).

Przykłady 209-213 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami z pulpy sprzedawanymi przez The Procter & Gamble Company znakiem towarowym PAMPERS UNDERJAMS (dziewczynki rozmiar L/XL; liczba w torbie 13; Partie # 9030U0112620:06; 9030U0112616:52; 9136U0112600:40 - przykład 211-213).

Przykłady 214-218 są dostępnymi w handlu pieluchomajtkami pulpy sprzedawanymi przez The Procter & Gamble Company znakiem towarowym PAMPERS UNDERJAMS (chłopcy rozmiar S/M; liczba w torbie 17; Partie # 9091U0112623:43; 9147U0112621:33; 9212U0112618L54; 9220U0112603:23 - przykład 217 i 218).

Metody badań i urządzenia opisane w dalszym ciągu mogą być użyteczne w badaniu niniejszego ujawnienia:

Badanie sztywności opisano szczegółowo wcześniej.

Wysokość stosu w torbie określa się jak następuje:

Wyposażenie • Uniwersalny przyrząd do badania opakowań - ang. Universal Diaper Packaging Tester (UDPT) (Model# M-ROEL; Maszyna# MK-1071), mający poziomą płytę przesuwną (pozioma płytę poruszającą się w górę i w dół w płaszczyźnie pionowej) do dokładania obciążników. Równoważy ją zawieszony obciążnik, aby zapewnić, że przez cały czas zespół poziomej płyty przesuwnej nie będzie działać żadną dodatkową siłą na opakowanie pieluch. UDPT można zakupić od firmy Matsushita Industry Co. LTD, 7-21-101, Midorigaoka-cho, Ashiya-city, Hyogo JAPONIA. Kod pocztowy: 659-0014.

• Obciążnik 850 g (± 5 g).

Definicje • Jak pokazano na fig. 5a, szerokość 108 opakowania definiuje się jako maksymalną odległość pomiędzy dwoma najwyższymi punktami wybrzuszenia wzdłuż tej samej osi 110 ściskania stosu opakowania pieluch.

• Wysokość stosu w torbie = (szerokość opakowania / liczba pieluch w stosie) x 10 pieluch.

PL 219 203 B1

Wzorcowanie przyrządu • Pociągnąć poziomą płytę przesuwną w dół, aż jej spód dotknie podstawy przyrządu.

• Ustawić cyfrowy miernik umieszczony z boku poziomej płyty na zero skali.

• Podnieść poziomą płytę przesuwną, odsuwając ją od podstawy przyrządu.

Procedura badawcza • Umieścić jeden z bocznych płatów opakowania pieluch wzdłuż jej szerokości pośrodku podstawy przyrządu. Upewnić się, że pionowa płyta przesuwna (pionowe płyta, która porusza się w lewo i w prawo w płaszczyźnie poziomej) jest przesunięta w prawo, aby nie dotykała badanego opakowania.

• Umieścić obciążnik 850 g na pionowej płycie przesuwnej.

• Pozwolić na powolne zsuwanie się poziomej płyty przesuwnej dopóki jej spód nie dotknie lekko żądanego najwyższego punktu opakowania.

• Zmierzyć szerokość opakowania w mm (odległość od góry płyty podstawy do góry opakowania pieluch). Zanotować wskazanie pojawiające się na mierniku cyfrowym.

• Zdjąć obciążnik 850 g.

• Unieść poziomą płytę przesuwną, odsuwając ją od opakowania pieluch.

• Wyjąć opakowanie pieluch.

Obliczenia/sprawozdanie • Obliczyć i podać „wysokość stosu w torbie = (szerokość opakowania / liczba pieluch w stosie) x 10.

• Podać dane identyfikacyjne próbki, tzn. pełny opis badanego wyrobu (nazwa firmowa wyrobu / rozmiar).

• Podać określoną wartość dla każdego pomiaru szerokości zaokrąglając do najbliższego 1 mm.

• Co najmniej pięć opakowań pieluch zawierających tę samą liczbę pieluch mierzy się w ten sposób dla danego wyrobu, zaś wartości wysokości stosu w torbie poddaje się agregacji, aby obliczyć wartość średnią i odchylenie standardowe.

• Podać datę produkcji mierzonego opakowania (na podstawie kodu opakowania).

• Podać datę badania i użytą metodę analityczną.

Długość złożonego stosu określa się jak następuje:

Wyposażenie • Uniwersalny przyrząd do badania opakowań - ang. Universal Diaper Packaging Tester (UDPT) (Model# M-ROEL; Maszyna# MK-1071), mający poziomą płytę przesuwną (poziomą płytę poruszającą się w górę i w dół w płaszczyźnie pionowej) do dokładania obciążników. Równoważy ją zawieszony obciążnik, aby zapewnić, że za każdym razem zespół poziomej płyty przesuwnej nie będzie działać żadną dodatkową siłą na opakowanie pieluch. UDPT można zakupić od firmy Matsushita Industry Co. LTD, 7-21-101, Midorigaoka-cho, Ashiyacity, Hyogo JAPONIA. Kod pocztowy: 659-0014.

• Obciążnik 850 g (±5 g).

Definicje • Jak pokazano na fig. 7a i 7b, nosek 142 wkładki jest zewnętrznym zgięciem wkładki wyrobu chłonnego zaś koniec 140 wkładki jest zewnętrzną końcową klapką wyrobu chłonnego.

• Jak pokazano ponadto na fig. 7a i 7b, długość stosu jest średnią długością 144 złożonych wkładek składającą się z 10 wkładek pieluch.

Wzorcowanie przyrządu • Podnieść poziomą płytę przesuwną, odsuwając ją od podstawy przyrządu, aby umożliwić umieszczenie stosów pieluch na podstawie przyrządu.

• Przesunąć pionową płytę przesuwną (pionową płytę, która porusza się w lewo i w prawo w płaszczyźnie poziomej) w lewo, aby dotknęła pionowej zamocowanej płyty.

• Ustawić cyfrowy miernik umieszczony z boku poziomej płyty na zero skali.

• Przesunąć pionową płytę przesuwną w prawo, aby umożliwić umieszczenie stosów pieluch na podstawie przyrządu.

Długość stosu

Przygotowanie • Umieścić 10 pieluch pojedynczo jedna na drugiej na podstawie przyrządu. W przypadku pieluch z zapięciem taśmą, strona strefy zapięciowej skierowana jest do góry wewnątrz UDPT. W przypadku majtek, przednia strona jest skierowana do góry wewnątrz UDPT.

PL 219 203 B1 • Umieścić stos 10 pieluch wzdłuż długości złożonej pieluchy („noskiem zwróconym ku pionowej zamocowanej płycie) na podstawie przyrządu w taki sposób, aby uzyskać dobry styk pomiędzy stosem i pionową zamocowaną płytą.

Procedura badawcza • Umieścić obciążnik 850 g na poziomej płycie przesuwnej.

• Pozwolić na powolne zsuwanie się poziomej płyty przesuwnej dopóki jej spód nie dotknie lekko stosu pieluch. Zwolnić płytę, aby spoczywała na stosie pieluch.

• Przetrzymać stos pod obciążeniem przez 15 sekund.

• Przesuwać pionową płytę przesuwną w kierunku zamocowanej pionowej płyty dopóki płyta nie dotknie końca pierwszej pieluchy. Zatrzymać pionową płytę gdy tylko dotknie końca pierwszej pieluchy.

• Zanotować wskazanie pojawiające się na mierniku cyfrowym.

• Zdjąć obciążnik 850 g.

• Unieść poziomą płytę przesuwną odsuwając ją od stosu pieluch.

• Wyjąć stos pieluch.

Obliczenia/sprawozdanie • Podać określoną wartość długości stosu. Co najmniej pięć próbek (5 opakowań pieluch zawierających tę samą liczbę pieluch) mierzy się w ten sposób dla danego wyrobu, zaś wartości wysokości złożonego stosu poddaje się agregacji, aby obliczyć wartość średnią i odchylenie standardowe.

• Podać datę badania i użytą metodę analityczną.

Wymiarów i wartości ujawnionych w niniejszym dokumencie nie należy rozumieć jako ściśle ograniczonych do wymienionych wartości liczbowych. Natomiast, jeżeli nie podano inaczej, każdy taki wymiar ma oznaczać zarówno podaną wartość oraz funkcjonalnie równoważny zakres otaczający tę wartość. Przykładowo, wymiar ujawniony jako „40 mm ma oznaczać „około 40 mm.

Każdy dokument cytowany w niniejszym opisie, włączając dowolny wymieniony albo związany patent bądź zgłoszenie patentowe, jest niniejszym włączony do niniejszego opisu na zasadzie odniesienia w całości, jeżeli wyraźnie tego nie wykluczono albo nie ograniczono w inny sposób. Zacytowanie dowolnego dokumentu nie stanowi uznania, że jest on znanym rozwiązaniem w stosunku do dowolnego wynalazku ujawnionego albo zastrzeżonego w niniejszym dokumencie bądź też że on sam albo w dowolnej kombinacji z dowolnym innym odnośnikiem albo odnośnikami informuje, sugeruje albo ujawnia dowolny taki wynalazek. Ponadto, w zakresie w jakim dowolne znaczenie albo definicja terminu w niniejszym dokumencie koliduje z dowolnym znaczeniem albo definicją tego samego terminu w dokumencie włączonym na zasadzie odniesienia, znaczenie albo definicja przypisane/przypisana temu terminowi w niniejszym dokumencie winno/winna być decydujące.

Choć konkretne przykłady niniejszego wynalazku zilustrowano i opisano, będzie oczywiste dla fachowców w tej dziedzinie, iż można wprowadzić różne inne zmiany i modyfikacje nie odchodząc od idei oraz zakresu wynalazku. Jest więc zamiarem objęcie w załączonych zastrzeżeniach wszystkich takich zmian i modyfikacji, które mieszczą się w zakresie niniejszego wynalazku.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób optymalizacji transportu wyrobów chłonnych mających zasadniczo wolny od pulpy rdzeń chłonny, znamienny tym, że identyfikuje się zoptymalizowaną pieluchę (10); identyfikuje się zoptymalizowaną torbę (100) do pomieszczenia dwóch albo większej liczby zoptymalizowanych pieluch (10); identyfikuje się zoptymalizowane pudło do pomieszczenia dwóch albo większej liczby zoptymalizowanych toreb (100); identyfikuje się zoptymalizowaną paletę i rozmieszcza się na niej zoptymalizowane pudła; oraz identyfikuje się zoptymalizowany plan załadunku pojazdu mającego przyczepę i rozmieszcza się zoptymalizowane palety w przyczepie; stosuje się pojazd o współczynniku załadunku wynoszącym od 0,7 do 1,0, gdy pojazd jest załadowany zoptymalizowanymi paletami, przy czym współczynnik załadunku wyznacza się następującym równaniem:

PL 219 203 B1 współczynnik załadunku = = (masa ładunku przyczepy / dopuszczalna masa przyczepy) (objętość ładunku przyczepy / pojemność objętościowa przyczepy).
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że etap identyfikacji zoptymalizowanej pieluchy (10) obejmuje: fazę wprowadzania danych projektowych, w której zbiera się dane dotyczące jednego albo większej liczby zagadnień wybranych z grupy składającej się z potrzeb konsumenta, potrzeb biznesowych, zwyczajów i praktyk oraz badania rynku; fazę celów projektowych, w której wprowadza się dane zebrane z fazy wprowadzania danych projektowych i ustala się podstawową konstrukcję pieluchy (10) oraz modyfikuje się i projektuje się podstawową konstrukcję z uwzględnieniem dodatkowych czynników, przy czym te czynniki obejmują jeden albo większą liczbę takich czynników wybranych z grupy składającej się z kosztów surowców, dostępności surowca, rozmiarów i wymiarów w danym rozmiarze, wymagań odnośnie parametrów, estetyki konstrukcji oraz zdolności produkcyjnych.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że etap identyfikacji zoptymalizowanej torby obejmuje: fazę parametrów pieluchy, w której zbiera się dane dotyczące jednego albo większej liczby zagadnień wybranych z grupy składającej się z wymiarów złożonej pieluchy (10), masy pieluchy (10), liczby pieluch (10), ściśnięcia w torbie (100), ściśliwości pieluchy (10) oraz ściśnięcia podczas przenoszenia; fazę wprowadzania danych torby (100), w której wprowadza się dane zebrane z fazy parametrów pieluchy oraz określa się materiały, parametry fizyczne i wymiary zoptymalizowanej torby (100) z uwzględnieniem dodatkowych czynników, przy czym czynniki te stanowi jeden albo większa liczba czynników wybranych z grupy składającej się z rozciągliwości torby (100), orientacji pieluchy (10), wprowadzenia szczeliny dostępowej bądź nie, wysokości stosu, wprowadzenia typu okienka jeżeli takowe ma być, liczby w stosie, orientacji stosu, typu rączki jeżeli takowa ma być oraz bocznego wybrzuszenia torby (100).
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że etap identyfikacji zoptymalizowanego pudła obejmuje: fazę parametrów torby, obejmującą zbieranie danych dotyczących jednego bądź większej liczby zagadnień wybranych z grupy składającej się z wymiarów torby (100), masy wypełnionej torby (100), ściśliwości torby (100), ściśliwości pieluchy (10) oraz fazę wprowadzania danych pudła obejmującą wprowadzanie danych zebranych z fazy parametrów torby (100) i określanie konstrukcji zoptymalizowanego pudła z uwzględnieniem dodatkowych czynników, przy czym czynniki te stanowi jeden albo większa liczba czynników wybranych z grupy składającej się z obwodu płaskiej torby (100), szerokości torby (100), odległości od przodu do tyłu torby, wysokości torby, rozciągnięcia wypełnionej torby, procentowego ściśnięcia przy przenoszeniu, orientacji torby (100), liczby toreb (100) w stosie, bocznego wybrzuszenia torby (100), promienia krawędzi pionowej, grubości folii, ściśnięcia w pudle, wysokości w pudle oraz maksymalnej liczby/ orientacji toreb (100).
5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że etap identyfikacji zoptymalizowanej palety obejmuje: fazę parametrów pudła, w której zbiera się dane dotyczące jednego bądź większej liczby zagadnień wybranych z grupy składającej się z typu pojemnika, typu i umiejscowienia klapek, długości i szerokości klapek klejonych, liczby kolorów na pojemniku, typu nadruku i uchwytów pojemnika; fazę wprowadzania danych palety, w której wprowadza się dane zebrane z fazy parametrów pudła oraz określa się projekt jednostkowego ładunku zoptymalizowanej z uwzględnieniem dodatkowych czynników, przy czym czynniki te stanowi jeden albo większą liczbą czynników wybranych z grupy składającej się z wymiarów palet, wielkości nawisu, ilości pudeł w warstwie, wymagań odnośnie mieszanych palet, wielkości wystawania palety, wyboru układu palet i liczby palet w warstwie.
6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że etap identyfikacji zoptymalizowanego pojazdu obejmuje: fazę parametrów palety, w której zbiera się dane dotyczące jednego bądź większej liczby zagadnień wybranych z grupy składającej się z masy ładunku palety, pojemności ładunkowej palety oraz wykorzystania pojemności ładunkowej palety; oraz fazę wprowadzania danych przyczepy, w której wprowadza się dane z fazy parametrów palety i określa się plany załadunku zoptymalizowanego pojazdu z uwzględnieniem dodatkowych czynników, przy czym czynniki te stanowi jeden albo większa liczba czynników wybranych z grupy składającej się z wysokości przyczepy, szerokości przyczepy oraz wymagań dotyczących naprzemiennego rozmieszczenia ładunku.
7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że pojazd ma współczynnik załadunku wynoszący od 0,75 do 1,0, gdy pojazd jest załadowany zoptymalizowanymi paletami.
8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że pojazd ma współczynnik załadunku wynoszący od 0,81 do 0,95, gdy pojazd jest załadowany zoptymalizowanymi paletami.

PL 219 203 B1
9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zoptymalizowane pieluchy (10) umieszcza się w wewnętrznej przestrzeni zoptymalizowanej torby (100) tworząc stos, przy czym ten stos jest ściśnięty wzdłuż osi ściskania tak, że zoptymalizowania torba ma szerokość stanowiącą maksymalną odległość pomiędzy dwoma najwyższymi punktami wybrzuszenia wzdłuż osi ściskania, przy czym zoptymalizowana torba ma wysokość stosu w torbie (100) mniejszą lub równą 80 mm, a wysokość stosu w torbie (100) stanowi szerokość torby podzieloną przez liczbę zoptymalizowanych pieluch (10) w stosie, a następnie pomnożona przez 10.
10. Sposób według zastrz. 9, znamienny tym, że zoptymalizowana torba (100) ma wysokość stosu w torbie (100) wynoszącą od 72 mm do 80 mm.
11. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zoptymalizowane pieluchy (10) umieszcza się w wewnętrznej przestrzeni zoptymalizowanej torby (100) tworząc stos, przy czym ten stos jest ściśnięty wzdłuż osi ściskania tak, że zoptymalizowania torba (100) ma szerokość stanowiącą maksymalną odległość pomiędzy dwoma najwyższymi punktami wybrzuszenia wzdłuż osi ściskania, przy czym zoptymalizowana torba (100) ma ściśnięcie w torbie (100) większe lub równe 58%, a ściśnięcie w torbie stanowi jeden, minus wysokość stosu w torbie podzielona przez wysokość stosu dziesięciu zoptymalizowanych pieluch (10) przed ściśnięciem, a następnie pomnożona przez 100.
12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że zoptymalizowana torba (100) ma ściśnięcie w torbie (100) wynoszące od 58% do 62%.
13. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zoptymalizowana pielucha (10) ma wzdłużną sztywność zginania mniejszą lub równą 355 N/m.
14. Sposób według zastrz. 13, znamienny tym, że zoptymalizowana pielucha (10) ma wzdłużną sztywność zginania wynoszącą od 285 N/m do 355 N/m.
15. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zoptymalizowane pieluchy (10) umieszcza się w wewnętrznej przestrzeni zoptymalizowanej torby (100) tworząc stos, przy czym ten stos jest ściśnięty wzdłuż osi ściskania tak, że zoptymalizowania torba (100) ma szerokość stanowiącą maksymalną odległość pomiędzy dwoma najwyższymi punktami wybrzuszenia wzdłuż osi ściskania, przy czym ₂ zoptymalizowana torba (100) ma współczynnik wykorzystania torby mniejszy lub równy 0,030 m²/wkładka/m, przy czym współczynnik wykorzystania torby (100) jest określony następującym równaniem:

współczynnik wykorzystania torby = = pole powierzchni opakowania / liczba w torbie + 100 długość złożonego stosu.

gdzie liczba w torbie (100) stanowi liczbę zoptymalizowanych pieluch (10) w torbie (100), a długość złożonego stosu stanowi złożona długość zoptymalizowanych pieluch (10) w torbie (100).
16. Sposób według zastrz. 15, znamienny tym, że zoptymalizowana torba ma współczynnik wykorzystania torby wynoszący od 0,027 m²/wkładka/m do 0,030 m²/wkładka/m.
17. Pojazd transportowy wyrobów chłonnych, mający obszar transportowy do przyjęcia przedmiotów przeznaczonych do transportu, przy czym pojazd ma odpowiednio maksymalną ładowność do przewozu przedmiotów i maksymalną pojemność objętościową do przewozu przedmiotów, znamienny tym, że ma wiele opakowań, z których każde mieści wiele jednorazowych wyrobów chłonnych (10) rozmieszczonych w wewnętrznej przestrzeni opakowania, zaś każdy z jednorazowych wyrobów ma górny płat (18); tylny płat (20); zasadniczo wolny od celulozy rdzeń chłonny (14) usytuowany pomiędzy górnym płatem (18) i tylnym płatem (20); pierwszy obszar taliowy (30); drugi obszar taliowy (32); obszar krokowy (34) biegnący podłużnie pomiędzy pierwszym i drugim obszarem taliowym (30, 32) oraz element zapięciowy (46) biegnący w bok na zewnątrz z drugiego obszaru taliowego (32), przystosowany do rozłączalnego połączenia ze strefą zapięciową (48) usytuowaną w pierwszym obszarze taliowym (30);

w którym tych wiele opakowań (100) jest umieszczonych w obszarze transportowym pojazdu i określa ładunek pojazdu mający masę i objętość, i w którym pojazd ma współczynnik załadunku wynoszący od 0,7 do 1,0, przy czym współczynnik załadunku wyznacza się następującym równaniem:

współczynnik załadunku = = (masa ładunku przyczepy / dopuszczalna masa przyczepy) (objętość ładunku przyczepy / pojemność objętościowa przyczepy).
18. Pojazd transportowy według zastrz. 17, znamienny tym, że pojazd wykazuje współczynnik załadunku wynoszący od 0,75 do 1,0.