PL217578B1 - Łącznik rozporowo-mocującydo mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, którego koszulka wykonana jest z tworzywa sztucznego. Łącznik ten znajduje zastosowanie do montażu materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych osłaniających ściany budynków, które wykonane są z betonu, cegły dziurawki, gazobetonu lub innych materiałów, w tym zwłaszcza zabezpieczanych następnie warstwą tynku i innych mas tynkarskich.

Dotychczas znane łączniki służące do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, charakteryzują się tym, że ich koszulka w jej górnej części wyposażona jest w różnego rodzaju płaskie elementy blokujące, w postaci talerzyków lub krążków mocujących ją i przylegających do materiału izolacyjnego po zamocowaniu łącznika. Często elementy te wystają jednak ponad powierzchnię mocowanego materiału termoizolacyjnego lub dźwiękoszczelnego i utrudniają jego pokrycie masą tynkarską.

Problem ten próbowano rozwiązać w wynalazku zgłoszonym do ochrony w Niemczech (nr DE 20061032445 20060713), który następnie zgłoszony został także do ochrony w trybie PCT (WO 2007EP05676 20070627) pt. „System zamocowań do montażu płyt izolacyjnych oraz sposób montażu płyt izolacyjnych” („Fastening systems and method for fitting insulating panels”). W wynalazku tym, łącznik rozporowy stanowi koszulka zakończona z jednej strony talerzykiem dociskowym. Do koszulki wprowadzany jest od strony talerzyka dociskowego trzpień rozporowy, który stanowi sztyft zakończony główką. Cechą istotną tego rozwiązania jest to, że w dolnej części główki trzpienia znajduje się kant tnący, służący do ścięcia połączenia pomiędzy talerzem dociskowym a pozostałą częścią koszulki. Kant jest tak ustawiony, aby po całkowitym wbiciu trzpienia rozporowego do koszulki i zagłębieniu główki trzpienia rozporowego w talerzyku nastąpiło zerwanie połączenia talerzyka z pozostałą częścią koszulki. Dzięki temu, możliwe jest pociągnięcie talerzyka przez wbijany trzpień rozporowy o określony, niewielki skok wyznaczony wgłębieniem w główce trzpienia oraz wepchnięcie go do mocowanego materiału izolacyjnego, a tym samym pewne wyrównanie ich powierzchni. Ułatwia to pokrycie zamocowanego materiału izolacyjnego masą tynkarską.

W opisanym wynalazku rozwiązano problem wygładzania zabezpieczonej powierzchni ścian, jednak doprowadzono do osłabienia mocowania samego talerzyka, który związany jest z nim tylko ewentualnie nałożoną na niego masą tynkarską i główką trzpienia. Tym samym doprowadzono do osłabienia trwałości połączenia materiału izolacyjnego z zabezpieczaną ścianą. Ponadto, skok ściętego talerzyka jest bardzo ograniczony.

Problemy związane ze skutecznym i pożądanym połączeniem materiału izolacyjnego lub dźwiękoszczelnego z zabezpieczaną ścianą rozwiązano opracowując opisany niżej wynalazek.

Przedmiotem wynalazku jest łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, który stanowi trzpień umieszczany w koszulce wykonanej z tworzywa sztucznego i składającej się z talerzyka i tulejki z elementami mocująco-rozpierająco-klinującymi. Cechą istotną opracowanego łącznika jest to, że pomiędzy tulejką a talerzykiem znajduje się trzon, przy czym w górnej części tulejki i w trzonie wykonane są po obwodzie nacięcia, zaś pomiędzy nimi znajdują się odpowiednio: wykonane w górnej części tulejki - klinujące skrzydełka oraz wykonane w trzonie rozporowe kliny, przy czym dolna zewnętrzna część trzonu ulega stopniowemu zwężeniu w kierunku tulejki i jest połączona z nią poprzez zrywalne wiązanie.

Nacięcia wykonane są wzdłuż osi trzonu i osi tulejki, natomiast pod talerzykiem i wzdłuż jego promieni umieszczone są blokujące żebra.

W górnej części tulejki, jej wewnętrzny przekrój poprzeczny ulega zwiększeniu w kierunku zrywalnego wiązania.

Dodatkowo, trzpień jest krótszy od długości koszulki i jest on wykonany z konstrukcyjnego tworzywa modyfikowanego włóknem szklanym.

Opracowany łącznik został wyposażony w elementy, które pozwoliły uzyskać jego niezwykle skuteczne mocowanie nie tylko w podłożu, ale także w mocowanym materiale, co stanowi istotny postęp w jakości systemów mocowania materiałów izolacyjnych i dźwiękoszczelnych, w stosunku do znanych wcześniej. Równocześnie, dzięki opracowanej konstrukcji łącznika - powierzchnia materiału izolacyjnego lub dźwiękoszczelnego po jego zamocowaniu, nie posiada elementów wystających, co niezwykle ułatwia pokrycie jej tynkiem lub odpowiednią masą tynkarską. Stało się to możliwe, dzięki temu, że w opracowanym łączniku wprowadzona została redukcyjna strefa D, która po osadzeniu koszulki łącznika i całkowitym wepchnięciu lub wkręceniu do niej trzpienia - zagłębia się w strefie C, co

PL 217 578 B1 prowadzi do skrócenia długości koszulki łącznika i zagłębienia talerzyka koszulki w mocowanym materiale. Następujące wówczas równoczesne rozepchnięcie klinujących skrzydełek znajdujących się w tej strefie, ich rozchylenie oraz zakotwiczenie w mocowanym materiale izolacyjnym - stabilizuje i wzmacnia mocowanie łącznika. Uzyskana w ten sposób górna strefa rozpierająco-klinująca C, poza dolną strefą A, stanowi niejako drugie, dodatkowe miejsce mocowania łącznika. Natomiast kolejne, trzecie miejsce klinowania zostało wprowadzone w strefie E, dzięki wyposażeniu talerzyka w blokujące żebra, które w miarę zagłębiania się łącznika w podłożu i dociskania trzpienia rozporowego - blokują się w materiale. Jednocześnie blokujące żebra zapewniają wymaganą sztywność talerzyka dociskowego. W rezultacie, opracowany łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, wyposażony w trzy strefy klinowania, niezwykle skutecznie mocuje odpowiedni materiał, a równocześnie usprawnia przebieg dalszych prac wykończeniowych osłanianej ściany.

Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykładach wykonania na rysunkach, na których fig. 1 przedstawia widok łącznika z pokazaną w powiększeniu górną strefą rozporowo-klinującą, fig. 2 przedstawia przekrój podłużny łącznika przed wbiciem do niego trzpienia i fig. 3 przedstawia widok łącznika w trakcie wbijania do niego trzpienia.

Jak pokazano na rysunkach, łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, według wynalazku, składa się z koszulki, na której powierzchni oraz w jej wnętrzu rozmieszczone zostały elementy prowadząco-rozporowo-mocujące, które tworzą pięć następujących stref roboczych:

strefę A - dolną, zakończoną stożkowo wprowadzającą i mocującą łącznik do podłoża, w którym jest mocowany, będącą strefą rozpierania;

strefę B - środkową, prowadzącą, decydującą o długości łącznika;

strefę C - górną strefę rozpierająco-klinującą łącznik w montowanym materiale;

strefę D - redukcyjną, stanowiącą trzon umieszczony pod talerzykiem;

strefę E - talerzyk, wyposażony w klinujące żebra.

Dolna strefa A tulejki 1 ma kształt zbliżony do stożka 2, powyżej którego wykonane są powtarzające się, stożkowo-walcowe segmenty z obwodowymi przewężeniami , przy czym tulejka 1 łącznika - niemal w całej tej strefie - jest przecięta szczeliną 4, która początkowo jest linią prostą, a następnie linią sfalowaną i wyżej znów linią prostą.

Powyżej znajduje się środkowa, prowadząca strefa B tulejki 1, która w zasadniczy sposób decyduje o długości łącznika.

Natomiast w kolejnej strefie C, tj. górnej strefie rozpierająco-klinującej tulejki 1 znajdują się obwodowe pierścienie 5 oraz klinujące skrzydełka 6.

Nad nią znajduje się strefa D, tj. strefa redukcyjna, którą stanowi trzon 7 zakończony rozporowymi klinami 8, przy czym łączą się one poprzez zrywalne wiązania 9 z klinującymi skrzydełkami 6 tulejki 1.

Elementy strefy D i C współpracują ze sobą. Klinujące skrzydełka 6 i rozporowe kliny 8 utworzone są poprzez korzystnie wzdłużne nacięcia 10 wykonane w strefie D i C. W strefie D, w dolnej części trzonu 7 jego zewnętrzny obwód dodatkowo zmniejsza się w kierunku zrywalnego wiązania 9, a w strefie C tulejki 1 jej wewnętrzny przekrój poprzeczny ulega korzystnie zwiększeniu w kierunku zrywalnego wiązania 9.

Najwyższą, piątą strefę koszulki stanowi strefa E, tj. talerzyk 11, pod spodem którego umieszczone są blokujące żebra 12 poprowadzone w równych odstępach, wzdłuż promieni talerzyka 11.

Mocowanie łącznika polega na wprowadzeniu koszulki łącznika lub koszulki z umieszczonym w niej częściowo trzpieniem 13 w otwór nawiercony w podłożu oraz w montowanym materiale.

Podczas wprowadzania, dokręcania, czy też wbijania trzpienia 13 do jego docelowego położenia - uruchomione zostają wszystkie strefy rozpierająco-klinujące i mocujące, rozmieszczone w kolejnych strefach roboczych.

Umieszczony w dolnej strefie A tulejki 1 stożek 2 ułatwia w szczególności łatwe wprowadzenie łącznika do podłoża. Natomiast szczelina 4 znajdująca się w strefie A ułatwia rozprężenie koszulki w czasie końcowego wprowadzania do niej trzpienia 13. Trzpień 13 rozpiera tulejkę 1 w strefie A i dzięki szczelinie 4 tulejka 1 wywiera nacisk na ścianki otworu - w efekcie blokuje się w podłożu, powodując zakotwiczenie łącznika.

Aby uzyskać efekt schowania talerzyka 11 w montowanym materiale, np. izolacyjnym, uderza się w główkę trzpienia 13 lub dokręca trzpień 13. W efekcie następuje zerwanie zrywalnego wiązania 9, a następnie rozporowe kliny 8 wciskają się do wnętrza tulejki 1, w efekcie rozpierając klinujące

PL 217 578 B1 skrzydełka 6 na zewnątrz oraz powodując ich zakleszczenie w montowanym materiale. Jednocześnie, trzpień 13, który jest krótszy od koszulki łącznika - ma możliwość osiowego przemieszczenia się oraz ciągnięcia ze sobą górnych elementów koszulki. Konstrukcja poszczególnych elementów opracowanego łącznika w strefie C i D umożliwia skuteczną pracą górnej strefy rozpierająco-klinującej oraz skrócenie długości koszulki łącznika, a w efekcie skuteczne zagłębienie talerzyka 11 w montowanym materiale przy jednoczesnym zachowaniu trwałości mocowania do podłoża.

Najwyższą, piątą strefę koszulki stanowi strefa E, tj. talerzyk 11, pod spodem którego umieszczone są korzystnie blokujące żebra 12, poprowadzone w równych odstępach, wzdłuż promieni talerzyka 11. Blokujące żebra 12, w miarę zagłębiania się koszulki łącznika w czasie dociskania lub wkręcania trzpienia 13 blokują się w mocowanym materiale i zabezpieczają łącznik przed jego przekręceniem się w otworze, bądź wysunięciem z niego.

Spis oznaczeń:

- tulejka,

- stożek,

- przewężenie,

- szczelina,

- pierścień,

- klinujące skrzydełko,

- trzon,

- rozporowy klin,

- zrywalne wiązanie,

10- nacięcie,

- talerzyk,

- blokujące żebro,

- trzpień.

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, który stanowi trzpień umieszczany w koszulce wykonanej z tworzywa sztucznego i składającej się z talerzyka i tulejki z elementami mocująco-rozpierająco-klinującymi, znamienny tym, że pomiędzy tulejką (1) a talerzykiem (11) znajduje się trzon (7), przy czym w górnej części tulejki (1) i w trzonie (7) wykonane są po obwodzie nacięcia (10), zaś pomiędzy nimi znajdują się odpowiednio: wykonane w górnej części tulejki (1) - klinujące skrzydełka (6) oraz wykonane w trzonie (7) - rozporowe kliny (8), przy czym dolna zewnętrzna część trzonu (7) ulega stopniowemu zwężeniu w kierunku tulejki (1) i jest połączona z nią poprzez zrywalne wiązanie (9).
2. 2. Łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych według zastrz. 1, znamienny tym, że nacięcia (10) wykonane są wzdłuż osi trzonu (7) i osi tulejki (1).
3. 3. Łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych według zastrzeżeń 1 albo 2, znamienny tym, że pod talerzykiem (11) i wzdłuż jego promieni umieszczone są blokujące żebra (12).
4. 4. Łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych według jednego z zastrzeżeń od 1 do 3, znamienny tym, że w górnej części tulejki (1) jej wewnętrzny przekrój poprzeczny ulega zwiększeniu w kierunku zrywalnego wiązania (9).
5. 5. Łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych według jednego z zastrzeżeń od 1 do 4, znamienny tym, że trzpień (13) jest krótszy od długości koszulki.
6. 6. Łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych według jednego z zastrzeżeń od 1 do 5, znamienny tym, że trzpień (13) wykonany jest z konstrukcyjnego tworzywa modyfikowanego włóknem szklanym.