PL218416B1 - Łącznik rozporowo-mocującydo mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, którego koszulka wykonana jest z tworzywa sztucznego. Łącznik ten znajduje zastosowanie do montażu materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych osłaniających ściany budynków, które wykonane są z betonu, cegły dziurawki, gazobetonu lub innych materiałów, w tym zwłaszcza zabezpieczanych następnie warstwą tynku i innych mas tynkarskich.

Dotychczas znane łączniki służące do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, charakteryzują się tym, że ich koszulka, w jej górnej części wyposażona jest w różnego rodzaju płaskie elementy blokujące, w postaci talerzyków lub krążków mocujących ją i przylegających do podłoża po zamocowaniu łącznika. Elementy te wystają jednak ponad powierzchnię mocowanego materiału termoizolacyjnego lub dźwiękoszczelnego i utrudniają jego pokrycie masą tynkarską.

Problem ten próbowano rozwiązać w wynalazku zgłoszonym do ochrony w Niemczech (nr DE 20061032445 20060713), który następnie zgłoszony został także do ochrony w trybie PCT (WO 2007EP05676 20070627) pt. „System zamocowań do montażu płyt izolacyjnych oraz sposób montażu płyt izolacyjnych” („Fastening systems and method for fitting insulating panels”). W wynalazku tym, łącznik rozporowy stanowi koszulka zakończona z jednej strony talerzykiem dociskowym. Do koszulki wprowadzany jest od strony talerzyka dociskowego trzpień rozporowy, który stanowi sztyft zakończony główką. Cechą istotną tego rozwiązania jest to, że w dolnej części główki znajduje się kant tnący, służący do ścięcia połączenia pomiędzy talerzem dociskowym a koszulką. Kant jest tak ustawiony, aby po całkowitym wbiciu trzpienia rozporowego do koszulki i zagłębieniu główki trzpienia rozporowego w talerzyku nastąpiło zerwanie połączenia talerzyka z koszulką. Dzięki temu, możliwe jest pociągnięcie talerzyka przez wbijany trzpień rozporowy o określony, niewielki skok wyznaczony wgłębieniem w główce trzpienia oraz wepchnięcie talerzyka do mocowanego materiału izolacyjnego, a tym samym pewne wyrównanie ich powierzchni. Ułatwia to pokrycie zamocowanego materiału izolacyjnego masą tynkarską.

W opisanym wynalazku rozwiązano problem wygładzenia zabezpieczonej powierzchni ścian, jednak doprowadzono do osłabienia mocowania samego talerzyka, który jest słabo osadzony w materiale, ponieważ związany jest z nim tylko ewentualnie nałożoną na niego masą tynkarską i główką trzpienia. Tym samym doprowadzono do osłabienia trwałości połączenia materiału izolacyjnego z zabezpieczaną ścianą.

Problemy związane ze skutecznym połączeniem materiału izolacyjnego lub dźwiękoszczelnego z zabezpieczaną ścianą rozwiązano opracowując opisany niżej wynalazek.

Przedmiotem wynalazku jest łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, który stanowi trzpień umieszczony w koszulce wykonanej z tworzywa sztucznego. Koszulka ta posiada na zewnętrznej jej powierzchni elementy rozpierająco-klinujące i klinujące rozmieszczone w kolejnych strefach roboczych. W pierwszej czołowo-prowadzącej strefie A znajduje się szczelina i strefa ta zakończona jest stożkowato. Powyżej niej znajduje się środkowa, prowadząca strefa B. Natomiast ostatnią strefę D łącznika stanowi talerzyk. Łącznik ten charakteryzuje się tym, że pomiędzy środkową, prowadzącą strefą B, a talerzykiem stanowiącym strefę D - znajduje się górna strefa rozpierająco-klinująco-redukcyjna C koszulki, z klinującymi skrzydełkami, przedzielonymi pęknięciami i mostkami.

Mostki są zrywalne.

Talerzyk ma blokujące żebra.

Trzpień jest krótszy od długości koszulki.

Opracowany łącznik został wyposażony w elementy, które pozwoliły uzyskać jego skuteczne mocowanie zarówno w podłożu jak i w mocowanym materiale. Równocześnie, dzięki opracowanej konstrukcji łącznika - powierzchnia materiału izolacyjnego lub dźwiękoszczelnego po jego zamocowaniu jest gładka, co ułatwia pokrycie jej tynkiem lub odpowiednią masą tynkarską. Stało się to możliwe, dzięki temu, że w opracowanym łączniku wprowadzona została górna strefa rozpierająco-klinująco-redukcyjna C, z umieszczonymi w niej klinującymi skrzydełkami, które po osadzeniu koszulki łącznika i całkowitym wepchnięciu lub wkręceniu do niej trzpienia wbijają się ostrymi krawędziami w mocowany materiał i dodatkowo stabilizują w nim łącznik. Prowadzi to także do skrócenia długości koszulki łącznika i zagłębienia talerzyka koszulki w mocowanym materiale. Uzyskana w ten sposób górna strefa rozpierająco-klinująco-redukcyjna C stanowi niejako drugie, dodatkowe - oprócz dolnej strefy mocowania A - miejsce klinowania łącznika. Natomiast kolejne, trzecie miejsce klinowania zostało wprowadzone w strefie D, dzięki wyposażeniu talerzyka w blokujące żebra, które w miarę zagłębiania się łącznika w podłożu i dociskania trzpienia - blokują się w matePL 218 416 B1 riale. Jednocześnie blokujące żebra, stanowią konstrukcyjne wzmocnienie talerzyka. W rezultacie, opracowany łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych wyposażony w trzy strefy klinowania, skutecznie mocuje odpowiedni materiał, a równocześnie usprawnia przebieg dalszych prac wykończeniowych osłanianej ściany.

Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykładach wykonania na rysunkach, na których fig. 1 - przedstawia widok łącznika z pokazaną w powiększeniu górną strefą rozpierająco-klinującoredukcyjną, fig. 2 - przedstawia podłużny przekrój łącznika przed wbiciem do niego trzpienia i fig. 3 przedstawia widok łącznika w trakcie wbijania do niego trzpienia.

Jak pokazano na rysunkach, łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, według wynalazku, uformowany jest z koszulki, na której powierzchni rozmieszczone zostały elementy prowadząco-rozporowo-mocujące, które tworzą cztery następujące strefy robocze:

strefę A - dolną, zakończoną stożkowo, będącą równocześnie dolną strefą rozpierania;

strefę B - środkową, prowadzącą decydującą o długości kołka;

strefę C - górną strefę rozpierająco-klinująco-redukcyjną, mocującą łącznik w materiale i stanowiącą podstawę talerzyka, strefę D - talerzyk wyposażony w klinujące żebra.

Dolna strefa A koszulki 1 ma kształt zbliżony do ściętego stożka 2, powyżej którego wykonane są powtarzające się stożkowo-walcowe segmenty z obwodowymi przewężeniami 3, przy czym koszulka 1 łącznika - w tej strefie - jest niemal w całości przecięta szczeliną 4, która początkowo jest linią prostą, a następnie linią sfalowaną i wyżej znów linią prostą. Umieszczony w dolnej strefie A koszulki 1 stożek 2 ma nieco zaostrzony kształt, dzięki czemu ułatwione jest wprowadzenie koszulki 1 do podłoża. Natomiast szczelina 4, znajdująca się w strefie A ułatwia rozprężenie koszulki 1, która wywiera nacisk na ścianki otworu, co w efekcie daje trwałe zakleszczenie łącznika w podłożu.

Powyżej znajduje się środkowa, prowadząca strefa B koszulki 1, mająca zasadniczy wpływ na długość łącznika.

Natomiast w kolejnej strefie C, tj. górnej strefie rozpierająco-klinująco-redukcyjnej koszulki 1, znajdują się obwodowe pierścienie 5 oraz klinujące skrzydełka 6, pomiędzy którymi wykonane są zgodnie z osią łącznika i poprzeczne do niej - pęknięcia 7, które rozwierają się w chwili wbijania lub wkręcania do koszulki 1 trzpienia 8. Równocześnie, w czasie wbijania do koszulki 1 trzpienia 8 następuje rozsunięcie klinujących skrzydełek 6 oraz zerwanie dzielących je poprzecznych mostków 9, dzięki czemu klinujące skrzydełka 6 wbijają się ostrymi krawędziami w mocowany materiał i dodatkowo stabilizują w nim łącznik. Następuje w tym momencie skrócenie długości koszulki 1 oraz zagłębienie talerzyka 10 w powierzchni mocowanego materiału izolacyjnego lub dźwiękoszczelnego, a tym samym, co najmniej wyrównanie ich powierzchni.

Najwyższą, czwartą strefę koszulki 1 stanowi strefa D, tj. talerzyk 10, pod spodem którego umieszczone są blokujące żebra 11 poprowadzone w równych odstępach, wzdłuż promieni talerzyka 10. Blokujące żebra 11, w miarę zagłębiania się łącznika w materiał i dociskania trzpienia 8, blokują się w materiale i zabezpieczają łącznik przed jego przekręceniem się w otworze, bądź wysunięciem z otworu.

Mocowanie łącznika polega na wprowadzeniu w otwór nawiercony w podłożu oraz w mocowanym materiale koszulki 1 łącznika, względnie koszulki 1 z wsuniętym trzpieniem 8. Podczas wprowadzania, dokręcania, czy też wbijania trzpienia rozporowego 8 w koszulkę 1 do ostatecznego jego położenia - pracują wszystkie elementy rozpierająco-klinujące i mocujące, umieszczone w kolejnych strefach roboczych.

Wykaz elementów:

- koszulka;

- stożek;

- obwodowe przewężenie;

- szczelina;

5- obwodowy pierścień;

- klinujące skrzydełko;

- pęknięcie;

- trzpień

- mostek;

- talerzyk;

- blokujące żebro.

Claims (4)

1. Łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, który stanowi trzpień umieszczony w koszulce wykonanej z tworzywa sztucznego, posiadającej na zewnętrznej powierzchni elementy rozpierająco-klinujące i klinujące rozmieszczone w kolejnych strefach roboczych, z których w pierwszej czołowo-prowadzącej strefie A znajduje się szczelina i strefa ta zakończona jest stożkowato, a powyżej niej znajduje się środkowa, prowadząca strefa B, natomiast ostatnią strefę D łącznika stanowi talerzyk, znamienny tym, że pomiędzy środkową, prowadzącą strefą (B) a talerzykiem (10) stanowiącym strefę (D) - znajduje się górna strefa rozpierająco-klinującoredukcyjna (C) koszulki (1), z klinującymi skrzydełkami (6), przedzielonymi pęknięciami (7) i mostkami (9).

2. Łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, według zastrz. 1, znamienny tym, że mostki (9) są zrywalne.

3. Łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że talerzyk (10) ma blokujące żebra (11).

4. Łącznik rozporowo-mocujący do mocowania materiałów termoizolacyjnych i dźwiękoszczelnych, według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienny tym, że trzpień (8) jest krótszy od długości koszulki (1).