PL215135B1 - Uklad ryglujaco-sprzegajacy do okien ze zdalnym sterowaniem - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest układ ryglująco-sprzęgający przeznaczony do okien ze zdalnym sterowaniem, łączący skrzydło okienne z elementem wykonawczym napędzającego to skrzydło siłownika osadzonego na ościeżnicy, w dolnej części okna dachowego.

Znane jest, z opisu zgłoszeniowego wynalazku do Europejskiego Urzędu Patentowego numer EP 0740042 A1, rozwiązanie ręcznie zwalnianego urządzenia sprzęgającego, które służy do połączenia skrzydła okiennego z elementem wykonawczym siłownika napędzającego to skrzydło, dla otwierania i zamykania okna, z możliwością odłączenia tego napędu. To urządzenie sprzęgające ma płaski uchwyt ze zwężającym się wycięciem, które następnie ma rozszerzenie o kształcie koła. Z wycięciem współpracuje okrągły pręt osadzony obrotowo w skrzydle okna, mający spłaszczenie o szerokości umożliwiającej przesunięcie go przez najwęższe miejsce wycięcia w uchwycie. Na końcu przeciwległym do spłaszczeń, pręt jest zagięty, co tworzy rękojeść do obracania pręta, celem zablokowania albo odblokowania połączenia. Oś obrotu pręta jest równoległa do powierzchni szyby, co utrudnia wykorzystanie rękojeści tego pręta jako uchwytu do przemieszczania skrzydła przy ręcznym otwieraniu i zamykaniu.

Układ ryglująco-sprzęgający do okien ze zdalnym sterowaniem, sprzęgający skrzydło okienne z elementem wykonawczym siłownika, który jest osadzany na ościeżnicy w dolnej części okna dachowego, składa się z zamocowanej na skrzydle okiennym klamki oraz z dwóch elementów sprzęganych ze sobą poprzez obrócenie tej klamki. Jeden element sprzęgany znajduje się na skrzydle okiennym, a drugi stanowi zakończenie mechanizmu wykonawczego siłownika. Geometryczna oś obrotu klamki usytuowana jest poprzecznie do powierzchni głównej szyby w skrzydle okiennym, korzystnie jest prostopadła do powierzchni szyby. W wyniku tego, skrzydło okna może być uchylane lub obracane za pomocą siłownika, gdy układ jest zaryglowany, albo ręcznie, z wykorzystaniem klamki jako uchwytu do przemieszczania skrzydła, gdy układ jest odryglowany. Klamka składa się z szyldu przytwierdzonego do dolnego ramiaka ramy skrzydła oraz uchwytu połączonego obrotowo z tym szyldem. Dwoma elementami sprzęganymi są: gniazdo, które usytuowane jest w klamce, oraz współpracujący z tym gniazdem łącznik, będący zakończeniem elementu wykonawczego siłownika napędzającego skrzydło. W pozycji skrzydła przylegającego do ościeżnicy, łącznik zawsze znajduje się w gnieździe i jest w nim ryglowany przez obrót rękojeści klamki.

Kąt obrotu rękojeści klamki względem jej szyldu jest ograniczony, korzystnie, do obrotu o kąt prosty. Ustawienie rękojeści w jednym krańcowym położeniu powoduje zaryglowanie łącznika w gnieździe klamki, co umożliwia obsługę okna za pomocą siłownika, natomiast ustawienie rękojeści w drugim położeniu krańcowym uwalnia łącznik, w wyniku czego można ręczne otwierać i zamykać okno, posługując się klamką jako uchwytem do przemieszczania skrzydła. Położenie rękojeści klamki w stanie odryglowanym jest inne, aniżeli wzdłuż ramiaka dolnego w ramie skrzydła. Korzystnie, rękojeść klamki w stanie odryglowanym skierowana jest ku środkowi skrzydła, równolegle do jego ramiaków bocznych, co pozwala wygodniej ją uchwycić, dysponując przestrzenią dla palców ręki, między klamką a szybą w skrzydle, większą niż między tą klamką i ramiakiem dolnym ramy skrzydła. W stanie zaryglowanym rękojeść klamki ułożona jest równolegle do ramiaka dolnego ramy skrzydła.

Współpracujące z łącznikiem gniazdo, usytuowane w klamce, stanowią dwa współosiowe wybrania w trzonie tej klamki oraz w jej czopie osadczym, osadzonym obrotowo w szyldzie. Obydwa wybrania, to jest wybranie zewnętrzne, oraz znajdujące się głębiej w klamce wybranie wewnętrzne, oddzielone są przegrodą z otworem przelotowym. Do wybrania zewnętrznego wprowadza się łącznik będący zakończeniem mechanizmu wykonawczego siłownika, który współpracuje z przegrodą w gnieździe. Przegroda składa się z dwóch, oddalonych od siebie odcinków koła, których proste krawędzie są równej długości i są równoległe względem siebie, a prostopadłe względem rękojeści klamki, natomiast łącznik przegubowo połączony z mechanizmem wykonawczym siłownika, posiada zaczep w kształcie litery „T”, którego element poprzeczny wchodzi do wybrania wewnętrznego i współpracuje z przegrodą, zaczepiając się o nią w położeniu zaryglowanym. Dla ułatwienia współpracy z elementem poprzecznym łącznika, przegroda posiada, od strony wybrania wewnętrznego, odpowiednio wyprofilowaną powierzchnię naprowadzająco-ryglującą.

Układ ryglująco-sprzęgający do okien ze zdalnym sterowaniem, będący przedmiotem wynalazku, jest przedstawiony w przykładzie realizacji na rysunku, na którym fig. 1 ukazuje widok okna dachowego z siłownikiem napędzającym skrzydło okienne, połączonym ze skrzydłem za pomocą układu ryglująco-sprzęgającego, a fig. 2 i 3 ukazują elementy układu ryglująco-sprzęgającego w widokach

PL 215 135 B1 aksonometrycznych eksplozyjnych, z obu stron (fig. 2 od strony poddasza, fig. 3 od strony skrzydła) na obu figurach w położeniu odryglowanym.

Układ ryglująco-sprzęgający składa się z klamki posiadającej gniazdo 1, zamocowanej na ramiaku dolnym 21 ramy skrzydła okna dachowego, oraz łącznika 2, będącego końcówką mechanizmu wykonawczego 22 siłownika 23 napędzającego ruch skrzydła, który jest osadzony na ościeżnicy 24 okna dachowego. Klamka ma szyld 3, w postaci wydłużonej płytki z trzema otworami przelotowymi, dwoma otworami skrajnymi 4 oraz otworem środkowym 5, rozmieszczonymi wzdłuż dłuższej osi tej płytki. Ruchoma część klamki składa się z rękojeści 6 oraz trzonu 7 z walcowym czopem osadczym 8, który współpracuje z otworem środkowym 5 szyldu 3. W trzonie 7 klamki znajduje się gniazdo 1, składające się z wybrania zewnętrznego 9 w kształcie stożka ściętego, zbieżnego w kierunku czopa osadczego 8, oraz współosiowego z nim walcowego wybrania wewnętrznego 10, usytuowanego w czopie osadczym 8. Średnica wybrania wewnętrznego 10 jest równa średnicy mniejszej podstawy stożka wybrania zewnętrznego 9. Wybrania: zewnętrzne 9 oraz wewnętrzne 10, są rozdzielone przegrodą 11 w kształcie dwóch odcinków koła, których proste krawędzie są oddalone od siebie i są równoległe względem siebie, a prostopadłe do rękojeści 6 klamki. Od strony wybrania wewnętrznego 10 przegroda 11 posiada odpowiednio wyprofilowaną powierzchnię naprowadzająco-ryglującą.

Szyld 3 klamki przykręcony jest do ramiaka dolnego 21 ramy skrzydła dwoma wkrętami przechodzącymi przez otwory skrajne 4 szyldu, a w otworze środkowym 5 szyldu obraca się czop osadczy 8, zabezpieczony sprężystym pierścieniem osadczym 12 przed wysunięciem się z szyldu. W otworze środkowym 5, na części jego obwodu od strony zewnętrznej szyldu 3, jest wykonane wybranie 13 zakończone powierzchniami oporowymi. Na zewnętrznej powierzchni walcowej czopa osadczego 8, przy trzonie 7 klamki, jest występ 14, który współpracując z powierzchniami oporowymi wybrania 13, ogranicza do 90° kąt obrotu ruchomej części klamki przestawianej rękojeścią 6. W swych krańcowych położeniach rękojeść 6 usytuowana jest równolegle albo prostopadle do dłuższej osi szyldu 3, a tym samym ustawiona jest wzdłuż ramiaka dolnego skrzydła, dla stanu zaryglowanego, albo prostopadle do tego położenia, dla stanu odryglowanego.

Łącznik 2 zamontowany na końcu mechanizmu wykonawczego siłownika napędzającego skrzydło okna, składa się z łącznika krzyżowego 2a oraz łącznika ryglującego 2b. Łącznik krzyżowy 2a połączony jest z ostatnim ogniwem łańcucha drabinkowego, będącego mechanizmem wykonawczym 22 siłownika 23, oraz jest wyprofilowany z jednej strony tak, aby pasował do tego ogniwa łańcucha, zaś po przeciwległej stronie ma ucho 15 z otworem przelotowym. Łącznik ryglujący 2b ma powierzchnię oporową w kształcie stożka ściętego, o wymiarach odpowiadających wybraniu zewnętrznemu 9 gniazda 1 w trzonie 7 klamki. Na większej podstawie stożka łącznika ryglującego 2b znajdują się widełki 16 z otworem przelotowym, a na mniejszej jest zaczep 17 w kształcie litery „T”, którego element poprzeczny 17a jest dłuższy od odległości między prostymi krawędziami przegrody 11, a krótszy od średnicy wybrania wewnętrznego 10 gniazda 1 w trzonie 7 klamki. Łącznik krzyżowy 2a oraz łącznik ryglujący 2b są z sobą połączone wahliwie, kołkiem 18 przechodzącym przez otwory w uchu 15 łącznika krzyżowego i w widełkach 16 łącznika ryglującego, przy czym kołek 18 jest równoległy do elementu poprzecznego 17a zaczepu 17.

Połączenie mechanizmu wykonawczego 22 siłownika ze skrzydłem okna realizuje się, wprowadzając zaczep 17 łącznika 2, poprzez wybranie zewnętrzne 9 i poprzez otwór w przegrodzie 11, do wybrania wewnętrznego 10. Podczas tej czynności, rękojeść 6 klamki ustawiona jest prostopadle do dłuższej osi szyldu 3 (rysunek fig. 2 i 3). Następnie obraca się klamkę o kąt 90° ustawiając rękojeść 6 równolegle do dłuższej osi szyldu 3, czyli wzdłuż ramiaka dolnego ramy skrzydła (rysunek: fig. 1). Obrót ten powoduje, iż element poprzeczny 17a zaczepu 17 ślizgając się po wyprofilowanych powierzchniach naprowadzająco-ryglujących przegrody 11, wciąga zaczep 17 w głąb wybrania wewnętrznego 10, a następnie rygluje zaczep 17 w tym wybraniu, z jednoczesnym dociągnięciem powierzchni stożkowej łącznika ryglującego 2b do stożkowej powierzchni wybrania zewnętrznego 9 gniazda 1 w trzonie 7 klamki, a także z dociągnięciem skrzydła okiennego do ościeżnicy.

Gdy skrzydło okna jest połączone z mechanizmem wykonawczym 22, uruchomienie siłownika powoduje obrót skrzydła. Gdy zajdzie potrzeba ręcznej obsługi okna, obrócenie rękojeści 6 klamki w pozycję prostopadłą do dłuższej osi szyldu 3 spowoduje, że proste krawędzie przegrody 11 ustawią się równolegle do wzdłużnej osi elementu poprzecznego 17a. Wówczas zaczep 17 zostanie uwolniony i skrzydło okna można uruchamiać ręcznie poprzez wywieranie nacisku na klamkę, nie zmieniając

PL 215 135 B1 uchwycenia jej rękojeści. Podczas zamykania okna, gdy skrzydło oprze się o ościeżnicę, łącznik 2 osadzony na końcu mechanizmu wykonawczego 22 siłownika, wsunie się do gniazda 1 w klamce, a obrócenie rękojeści 6 w położenie równoległe do dłuższej osi szyldu 3 połączy mechanizm wykonawczy siłownika ze skrzydłem okna, dociągając jednocześnie skrzydło do ościeżnicy.

Claims (6)

1. Układ ryglująco-sprzęgający do okien ze zdalnym sterowaniem, sprzęgający skrzydło okienne z elementem wykonawczym siłownika, który jest osadzony na ościeżnicy w dolnej części okna dachowego, a skrzydło okna dachowego może być uchylane lub obracane za pomocą siłownika albo ręcznie, znamienny tym, że składa się z zamocowanej na skrzydle okiennym klamki, której geometryczna oś obrotu, usytuowana jest poprzecznie, korzystnie prostopadle, do powierzchni głównej szyby w skrzydle okiennym, oraz z dwóch elementów sprzęganych ze sobą poprzez obrócenie tej klamki, przy czym jeden element sprzęgany znajduje się na skrzydle okiennym, a drugi stanowi zakończenie mechanizmu wykonawczego siłownika.

2. Układ ryglująco-sprzęgający według zastrz. 1, znamienny tym, że dwoma elementami sprzęganymi są: gniazdo (1), usytuowane w klamce, oraz łącznik (2) współpracujący z gniazdem (1), przy czym w pozycji skrzydła przylegającego do ościeżnicy, łącznik (2) zawsze znajduje się w gnieździe (1) i jest w nim ryglowany przez obrót rękojeści (6) klamki.

3. Układ ryglująco-sprzęgający według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że obrót rękojeści (6) względem szyldu (3) jest ograniczony, korzystnie do obrotu o kąt prosty, a jej ustawienie w jednym krańcowym położeniu powoduje zaryglowanie łącznika (1) w gnieździe (1), co umożliwia obsługę okna za pomocą siłownika, zaś ustawienie rękojeści (6) w drugim położeniu krańcowym, zwłaszcza innym, aniżeli wzdłuż ramiaka dolnego (21) w ramie skrzydła, uwalnia łącznik (2), co umożliwia ręczną obsługę okna.

4. Układ ryglująco-sprzęgający według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że gniazdo (1) stanowią współosiowe wybrania w trzonie (7) i czopie osadczym (8) klamki, to jest: wybranie zewnętrzne (9) i wybranie wewnętrzne (10), oddzielone przegrodą (11) z otworem przelotowym, a łącznik (2) jest zakończeniem mechanizmu wykonawczego (22) siłownika, współpracującym z przegrodą.

5. Układ ryglująco-sprzęgający według zastrz. 4, znamienny tym, że przegroda (11) składa się z dwóch, oddalonych od siebie odcinków koła, których proste krawędzie są równej długości i są równoległe względem siebie, a prostopadłe względem rękojeści (6), natomiast łącznik (2) połączony z mechanizmem wykonawczym (22) siłownika (23) ma zaczep (17) w kształcie litery „T”, którego element poprzeczny (17a) współpracuje z przegrodą (11).

6. Układ ryglująco-sprzęgający według zastrz. 4 albo 5, znamienny tym, że przegroda (11) posiada od strony wybrania wewnętrznego (10) odpowiednio wyprofilowaną powierzchnię naprowadza-