PL212492B1 - System mocowania plyty z kruchego materialu i zastosowanie systemu mocowania plyty z kruchego materialu - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest system mocowania płyty z kruchego materiału i zastosowanie systemu mocowania płyty z kruchego materiału.

Niniejszy wynalazek dotyczy dziedziny środków mocujących, a w szczególności systemu mocowania płyt z kruchego materiału do konstrukcji nośnej za pomocą punktowych złączy.

W dziedzinie mocowania oszkleń na konstrukcjach nośnych budynku znanych jest wiele systemów punktowego mocowania, których zadaniem jest zachowanie maksymalnej widoczności poprzez oszklenie dzięki stosowaniu punktowych złączy, zajmujących tylko niewielką powierzchnię oszklenia. Tak więc proponuje się systemy punktowego mocowania ze złączami, które podtrzymują oszklenie przez docisk na obie powierzchnie szklanej płyty, w danym przypadku po obu stronach przewierconego otworu. Takie systemy są przedstawione w szczególności w opisach patentowych FR-A-2 739 406 i DE-A-195 14 818.

Systemy te rozwiązują problem mocowania płyty płaszczyźnie wyraźnie współpłaszczyznowej do konstrukcji nośnej, ale nie oferują optymalnego rozwiązania jeśli chodzi o unieruchomienie płyty w płaszczyźnie struktury nośnej. Znane dotychczas systemy mocowania są ustawione w kierunku wyraźnie prostopadłym do płaszczyzny płyty, tworząc pomiędzy konstrukcją nośną i płaszczyzną płyty dodatkową przestrzeń do ich umieszczenia, przy czym ich usytuowanie w wysunięciu w stosunku do płaszczyzny płyty powoduje powstawanie momentu szkodliwego dla trwałości złącza.

To wszystko pociąga za sobą znaczne koszty, co powoduje ograniczenie w stosowaniu tych systemów przy większych realizacjach.

Celem niniejszego wynalazku jest zaproponowanie systemu punktowego mocowania prostego, ale zadowalającego z punktu widzenia wymogów estetycznych i wpisującego się wyraźnie w płaszczyznę płyty.

System mocowania płyty z kruchego materiału do konstrukcji nośnej, zawierający co najmniej jedno złącze punktowe zaczepione na co najmniej pierwszej powierzchni stykowej wykonanej w płycie, według wynalazku charakteryzuje się tym, że złącze punktowe zawiera pierwszą część zamocowania na wysokości pierwszej powierzchni stykowej, i drugą część zamocowania na wysokości drugiej powierzchni stykowej umieszczonej na płycie, przy czym pierwsza i druga część zamocowania są, z jednej strony, połączone przez co najmniej jedno urządzenie do regulacji przystosowane do dociskania pierwszej i drugiej części zamocowania odpowiednio do pierwszej i drugiej powierzchni stykowej, a z drugiej strony, są umieszczone w płaszczyźnie płyty.

Dzięki temu systemowi mocowania, siły wynikające z zamocowania płyty do konstrukcji nośnej są skierowane w płaszczyznę płyty i wyraźnie w jej przedłużeniu, bez wytwarzania dodatkowej grubości pomiędzy płytą i konstrukcją nośną.

W ten sposób wynalazek jest przystosowany do mocowania płyt szklanych wszystkich typów; monolitycznych, klejonych lub wielowarstwowych, ewentualnie z taflami szklanymi klejonymi oddzielonymi warstwami powietrza lub innego gazu, przy czym szkło niekoniecznie jest hartowane, lub też wymogi dotyczące hartowania są mniej ostre.

Obecność urządzenia do regulacji umożliwia wytworzenie w płaszczyźnie płyt naprężeń ściskających, które przeciwstawiają się siłom mechanicznym, zwłaszcza rozciągającym, podczas mocowania płyty do konstrukcji nośnej, lub do innej płyty.

W korzystnych sposobach wykonania wynalazku, można ewentualnie zastosować ponadto jeden i/lub inny z następujących układów:

- druga powierzchnia stykowa jest umieszczona na płycie,

- druga powierzchnia stykowa jest umieszczona na kancie płyty,

- druga powierzchnia stykowa jest umieszczona na boku płyty,

- druga powierzchnia stykowa jest umieszczona na konstrukcji nośnej,

- pierwsza i/lub druga powierzchnia stykowa jest wykonana wewnątrz ślepego otworu,

- pierwsza i/lub druga powierzchnia stykowa jest wykonana wewnątrz przebitego otworu, pierwsza i/lub druga powierzchnia stykowa jest wykonana wewnątrz rowka,

- pierwsza i/lub druga powierzchnia stykowa jest wykonana w postaci kilku powierzchni wypukłych,

- pierwsza i/lub druga powierzchnia stykowa jest wykonana przez zaciśnięcie,

- pierwsze i drugie powierzchnie stykowe są umieszczone odpowiednio wzdłuż przyległych boków płyty,

PL 212 492 B1

- pierwsze i drugie powierzchnie stykowe są umieszczone po obu stronach osi symetrii płyty,

- system mocowania zawiera dwa złącza punktowe umieszczone po obu stronach płaszczyzny środkowej wyraźnie równoległej do płyty, przy czym ta płaszczyzna środkowa jest ponadto wyraźnie prostopadła do pierwszej i do drugiej powierzchni stykowej,

- system mocowania zawiera sztywną warstwę pośrednią umieszczoną pomiędzy jedną z pierwszych lub drugich powierzchni stykowych i jedną z pierwszych lub drugich części zamocowania,

- urządzenie do regulacji zawiera urządzenie do naprężania,

- urządzenie do naprężania zawiera zestaw śruba-nakrętka,

- urządzenie do regulacji zawiera ogranicznik momentu,

- warstwa pośrednia zawiera sztywny element wbudowany i materiał wiążący, przy czym sztywny element wbudowany zapewnia stabilność wymiarów warstwy przejmującej siły, podczas gdy materiał wiążący umożliwia wykonanie przylegającego połączenia,

- element wbudowany jest z tworzywa o twardości Shore'a D rzędu co najmniej 70 do 75,

- materiał tworzący element wbudowany jest dobrany spośród materiałów przezroczystych, takich jak poliwęglan lub twardy silikon, które nie pogarszają estetyki całości,

- materiał wiążący ma w szczególności twardość Shore'a A rzędu 30 do 35 i jest dobrany spośród klejów silikonowych zwykle stosowanych do szkła,

- element wbudowany jest umieszczony wzdłuż osi środkowej płaszczyzny płyty,

- jedna z pierwszych lub drugich powierzchni stykowych jest wyposażona w metalową nasadkę, przy czym punktowe złącza przechodzą przez tę nasadkę.

System mocowania według wynalazku umożliwia zamocowanie płyt pionowych lub nachylonych, zwłaszcza do ekranów lub powierzchni licowych prostej fasady, przy czym punktowe złącza przejmują całkowicie ciężar oszklenia.

System umożliwia prawie całkowite przejęcie składowej pionowej sił, które oddziałują na płytę.

Przedmiotem wynalazku jest również zastosowanie systemu mocowania, takiego jak opisany powyżej, do wykonywania dachu lub fasady z płyt z kruchego materiału, zwłaszcza szklanych.

Ma on również zastosowanie przy wykorzystaniu systemu mocowania, takiego jak opisany poprzednio, do wykonywania połączenia pomiędzy co najmniej dwiema płytami, przy czym te płyty mogą wykonywać względem siebie ruch taki jak ślizganie czy obrót.

Płyty mogą być pionowe lub nachylone w stosunku do pionu.

Przedmiot wynalazku przedstawiono z odniesieniem do załączonych rysunków, na których: fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny ekranu zawieszonego na konstrukcji nośnej, fig. 2 - widok perspektywiczny detalu z fig. 1; fig. 3 widok z przodu wariantu wynalazku, fig. 4 - widok z boku fig. 3.

Na załączonych rysunkach, niektóre elementy przedstawiono w większej lub mniejszej skali, w celu ułatwienia zrozumienia figur.

Fig. 1 przedstawia ekran, w tej dziedzinie techniki zwykle nazywany „ekranem rozpraszającym, składający się z co najmniej jednej płyty szklanej 1, przy czym ta szklana płyta jest przeznaczona do zawieszenia na konstrukcji nośnej za pomocą co najmniej jednego systemu mocowania 2 według wynalazku.

W przykładzie przedstawionym na fig. 1, widoczne są cztery systemy mocujące na płycie 1, działające odpowiednio w każdym narożu płyty. Jest oczywiste, że liczba i rozmieszczenie systemów mocowania na płycie mogą być zmieniane w zależności od wymogów architektonicznych.

Dla powierzchni oszklonych o dużej rozpiętości, zawierających dużą liczbę płyt szklanych stykających się ze sobą, dwa lub kilka sąsiednich złączy punktowych mogą być zamocowane do konstrukcji nośnej za pomocą jednego elementu połączeniowego o dwóch lub kilku ramionach.

Fig. 2 przedstawia detal wykonania płyty 1 z fig. 1, na wysokości jednego z jej naroży.

Płyta 1 zawiera pierwszą powierzchnię stykową 3 i drugą powierzchnię stykową 4, umieszczone wyraźnie po obu stronach osi symetrii płyty 1, w tym przypadku jednej z jej przekątnych. Pierwsza i druga powierzchnia stykowa 3, 4 są umieszczone odpowiednio na dwóch przyległych do siebie kantach 5, 6 płyty 1 i zawierają część otwartą umożliwiającą przejście co najmniej jednego punktowego złącza 7. W wariancie, te powierzchnie stykowe mogą być umieszczone na jednym z boków płyty, wewnątrz otworu ślepego lub przewierconego, lub za pośrednictwem rowków lub powierzchni wypukłych (chropowatości, wręby, noski...), lub też przez połączenie typu zaciskowego.

System mocowania 2 przedstawiony na fig. 2 zawiera dwa punktowe złącza 7, 8, z których każde jest umieszczone po obu stronach płaszczyzny środkowej płyty. Ta płaszczyzna środkowa jest

PL 212 492 B1 wyraźnie równoległa do płaszczyzny płyty i jest prostopadła w stosunku do pierwszej i drugiej powierzchni stykowej 3, 4.

Każde z punktowych złączy ma postać obejmy w kształcie litery U i korzystnie jest wykonane z materiału metalowego, najczęściej ze stali nierdzewnej.

Każda z obejm (przedstawionych w przekroju na fig. 3) zawiera część środkową 9 i 10, dwie części boczne 11, 12, 13, 14. Część środkowa 9, 10 każdej obejmy opiera się na pierwszej i drugiej powierzchni stykowej 3, 4 odpowiednio na wysokości pierwszej i drugiej części zamocowania, podczas gdy części boczne 11, 12, 13, 14 każdej z obejm umieszczonych po tej samej stronie płyty są połączone ze sobą przez urządzenia do regulacji 15, 16, które są przystosowane, aby zbliżyć do siebie części środkowe 9, 10 obejm wewnątrz powierzchni stykowych 3, 4.

W przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 3, urządzenie do regulacji jest urządzeniem naprężającym, które składa się z układu śruba-nakrętka, przy czym część pełniąca funkcję nakrętki może na przykład być utworzona przez pierścień z gwintem wewnętrznym, przy czym ten pierścień jest zamontowany ślizgowo na jednej z części bocznych obejmy, a część pełniąca funkcję śruby jest na przykład utworzona przez nagwintowaną końcówkę części bocznej drugiej obejmy umieszczonej po tej samej stronie płyty.

Zbliżając punktowe złącza do siebie dzięki urządzeniu do regulacji 15, 16, można wywołać w strefie płyty naprzeciwko części mocujących, naprężenia ściskające, które mogą przeciwstawić się naprężeniom, które powstaną podczas zawieszania płyt na konstrukcji nośnej.

Oczywiście, w zależności od ciężaru płyty, rodzaju materiału tworzącego płytę, intensywności wytwarzanych naprężeń, dobiera się materiał z którego są wykonane punktowe złącza. Można w niektórych przypadkach zastosować tworzywa sztuczne, kompozyty.

Według wariantu nie przedstawionego na figurach, można dołączyć do urządzeń do regulacji 15, 16 ogranicznik momentu, na przykład cierny.

Na fig. 3 i 4, przedstawiono inny wariant wykonania wynalazku. Różni się on od wariantu przedstawionego na fig. 2 tym, że jedna z powierzchni stykowych (pierwsza lub druga) nie jest umieszczona na obrzeżu płyty, ale w części odsuniętej od brzegu.

Ponadto, na fig. 4, można zauważyć, że złącza punktowe systemu mocowania 2 nie opierają się bezpośrednio na kancie płyty na wysokości powierzchni stykowej, ale na wysokości warstwy pośredniej 17.

Warstwa pośrednia 17 zawiera element wbudowany umieszczony obok strefy podparcia i ewentualnie substancję wiążącą nałożoną na element wbudowany.

Element wbudowany jest sztywną płytką, korzystnie przezroczystą, na przykład z poliwęglanu lub z twardego silikonu o twardości Shore'a D rzędu co najmniej 70 do 75.

Korzystnie, klej jest również przezroczysty, w szczególności na bazie materiału silikonowego lub akryliku usieciowanego przez UV.

Dzięki zastosowaniu sztywnego elementu wbudowanego, klej może być stosunkowo elastyczny, o twardości mniejszej niż twardość elementu wbudowanego. Tak więc, materiał wiążący mający w stanie utwardzonym twardość Shore'a rzędu 30 do 35, na przykład typu silikonu, umożliwia wykonanie skutecznego spoistego połączenia pomiędzy elementem wbudowanym i szklaną płytą, podczas gdy wbudowany element nadaje wymaganą twardość warstwie pośredniej 17.

Po stwardnieniu materiału wiążącego, warstwa pośrednia 17 umożliwia całkowite przekazywanie ciężaru płyty na konstrukcję bez ryzyka późniejszego zgniecenia warstwy dzięki sztywnemu elementowi wbudowanemu.

W wariancie wykonania przedstawionym na fig. 3, powierzchnia stykowa odsunięta od brzegu płyty zawiera nasadkę 18, wykonaną z metalu. Metalowa nasadka, oparta na ściankach powierzchni stykowej, umożliwia mechaniczne wzmocnienie ścianek powierzchni stykowej i w konsekwencji przejmuje większość sił wytworzonych przez system mocowania.

W wariancie, nie przedstawionym na figurach, nasadka 18 jest wyposażona w przegub, aby umożliwić przenoszenie ewentualnych ruchów względnych podczas montażu płyty i/lub pod działaniem umiejscowionego obciążenia (ciężar śniegu) lub rozszerzalności cieplnej płyty.

W tym nie przedstawionym sposobie wykonania, przegub jest utworzony przez przegub kulisty, lub przez każde inne równoważne połączenie przegubowe, które korzystnie umożliwia ruch o amplitudzie co najmniej 5° w każdym kierunku.

PL 212 492 B1

System mocowania 2 według wynalazku dostarcza zadowalające rozwiązanie, które nie wymaga szczególnego kształtowania szklanej płyty, a obróbka powierzchni stykowych jest łatwa do wykonania.

Wybierając korzystnie przezroczyste materiały do uformowania warstwy pośredniej, i ewentualnie systemu mocowania, otrzymane rozwiązanie mocowania zaspokaja wymogi estetyczne maksymalnej przezroczystości, często stawiane przez architektów.

Powyższy szczegółowy opis wynalazku dotyczy przypadku szczególnych realizacji ekranu, do których wynalazek się nie ogranicza.

Wreszcie, mocowane płyty mogą być oszkleniami monolitycznymi, warstwowymi, mieszanymi, dekorowanymi, ale również płytami do umieszczania afiszy lub też płytami z kruchego materiału naturalnego, takiego jak kamień, marmur, lub materiał syntetyczny.

Dzięki temu systemowi mocowania, można połączyć ze sobą co najmniej dwie płyty, lub co najmniej jedną płytę do konstrukcji nośnej, przy czym płyty mogą wykonywać względem siebie przesunięcia (obrót, ślizganie), mogą też spełniać funkcje skrzydła okiennego, ościeżnicy.

Claims (26)

1. System mocowania płyty z kruchego materiału do konstrukcji nośnej, zawierający co najmniej jedno złącze punktowe zaczepione na co najmniej pierwszej powierzchni stykowej wykonanej w płycie, znamienny tym, że złącze punktowe (7, 8) zawiera pierwszą część zamocowania na wysokości pierwszej powierzchni stykowej (3), i drugą część zamocowania na wysokości drugiej powierzchni stykowej (4) umieszczonej na płycie (1), przy czym pierwsza i druga część zamocowania są z jednej strony, połączone przez co najmniej jedno urządzenie do regulacji (15, 16) przystosowane do dociskania pierwszej i drugiej części zamocowania odpowiednio do pierwszej i drugiej powierzchni stykowej (3, 4), a z drugiej strony, są umieszczone w płaszczyźnie płyty (1).

2. System mocowania według zastrz. 1, znamienny tym, że druga powierzchnia stykowa (4) jest umieszczona na kancie płyty (1).

3. System mocowania według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że druga powierzchnia stykowa (4) jest umieszczona na boku płyty (1).

4. System mocowania według zastrz. 1, znamienny tym, że druga powierzchnia stykowa (4) jest umieszczona na konstrukcji nośnej.

5. System mocowania według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że pierwsza i/lub druga powierzchnia stykowa (3, 4) jest wykonana wewnątrz ślepego otworu.

6. System mocowania według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że pierwsza i/lub druga powierzchnia stykowa (3, 4) jest wykonana wewnątrz przebitego otworu.

7. System mocowania według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że pierwsza i/lub druga powierzchnia stykowa (3, 4) jest wykonana wewnątrz rowka.

8. System mocowania według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że pierwsza i/lub druga powierzchnia stykowa (3, 4) jest wykonana w postaci kilku powierzchni wypukłych.

9. System mocowania według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że pierwsza i/lub druga powierzchnia stykowa (3, 4) jest wykonana przez zaciśnięcie.

10. System mocowania według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 5 albo 6 albo 7 albo 8 albo 9, znamienny tym, że pierwsze i drugie powierzchnie stykowe (3, 4) są umieszczone odpowiednio wzdłuż przyległych boków (5, 6) płyty (1).

11. System mocowania według zastrz. 10, znamienny tym, że pierwsze i drugie powierzchnie stykowe (3, 4) są umieszczone po obu stronach osi symetrii płyty (1).

12. System mocowania według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 5 albo 6 albo 7 albo 8 albo 9 albo 10 albo 11, znamienny tym, że system mocowania zawiera dwa złącza punktowe (7, 8) umieszczone po obu stronach płaszczyzny środkowej wyraźnie równoległej do płyty (1), przy czym ta płaszczyzna środkowa jest ponadto wyraźnie prostopadła do pierwszej i do drugiej powierzchni stykowej (3, 4).

13. System mocowania według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 5 albo 6 albo 7 albo 8 albo 9 albo 10 albo 11 albo 12, znamienny tym, że system mocowania zawiera sztywną warstwę pośrednią (17) umieszczoną pomiędzy jedną z pierwszych lub drugich powierzchni stykowych (3, 4) i jedną z pierwszych lub drugich części zamocowania.

PL 212 492 B1

14. System mocowania według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 5 albo 6 albo 7 albo 8 albo 9 albo 10 albo 11 albo 12 albo 13, znamienny tym, że urządzenie do regulacji (15, 16) zawiera urządzenie do naprężania.

15. System mocowania według zastrz. 14, znamienny tym, że urządzenie do naprężania zawiera zestaw śruba-nakrętka.

16. System mocowania według zastrz. 14, znamienny tym, że urządzenie do regulacji (15, 16) zawiera ogranicznik momentu.

17. System mocowania według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 5 albo 6 albo 7 albo 8 albo 9 albo 10 albo 11 albo 12 albo 13 albo 14 albo 15 albo 16, znamienny tym, że warstwa pośrednia (17) zawiera sztywny element wbudowany i materiał wiążący, przy czym sztywny element wbudowany zapewnia stabilność wymiarów warstwy przejmującej siły, podczas gdy materiał wiążący umożliwia wykonanie przylegającego połączenia.

18. System mocowania według zastrz. 17, znamienny tym, że element wbudowany jest z tworzywa o twardości Shore'a D rzędu co najmniej 70 do 7.

19. System mocowania według zastrz. 18, znamienny tym, że materiał tworzący element wbudowany jest dobrany spośród materiałów przezroczystych, takich jak poliwęglan lub twardy silikon, które nie pogarszają estetyki całości.

20. System mocowania według zastrz. 17, znamienny tym, że materiał wiążący ma w szczególności twardość Shore'a A rzędu 30 do 35 i jest dobrany spośród klejów silikonowych zwykle stosowanych do szkła.

21. System mocowania według zastrz. 17 albo 18 albo 19, znamienny tym, że element wbudowany jest umieszczony wzdłuż osi środkowej płaszczyzny płyty.

22. System mocowania według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 5 albo 6 albo 7 albo 8 albo 9 albo 10 albo 11 albo 12 albo 13 albo 14 albo 15 albo 16 albo 17 albo 18 albo 19 albo 20 albo 21, znamienny tym, że jedna z pierwszych lub drugich powierzchni stykowych (3, 4) jest wyposażona w metalową nasadkę (18), przy czym złącza punktowe (7, 8) przechodzą przez tę nasadkę.

23. Zastosowanie systemu mocowania płyty z kruchego materiału do wykonania ekranu lub fasady z płyt z kruchego materiału, zwłaszcza szklanych.

24. Zastosowanie według zastrz. 23, w którym płyty (1) są pionowe lub nachylone w stosunku do pionu.

25. Zastosowanie systemu mocowania płyty z kruchego materiału do wykonywania połączenia pomiędzy co najmniej dwiema płytami (1), przy czym te płyty mogą wykonywać względem siebie ruch taki jak ślizganie lub obrót.

26. Zastosowanie według zastrz. 25, w którym płyty (1 są pionowe lub nachylone w stosunku do pionu.