PL211546B1 - Urządzenie do dozowania płynu - Google Patents

Description

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: 07.05.2003 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

07.05.2003, PCT/EP03/004858 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

20.11.2003, WO03/095007 (11) 211546 (13) B1 (51) Int.Cl.

A61M 11/02 (2006.01) B05B 11/00 (2006.01)

Opis patentowy przedrukowano ze względu na zauważone błędy (54)

Urządzenie do dozowania płynu (30) Pierwszeństwo:

09.05.2002, GB, 0210605.2 01.08.2002, GB, 0217798.8 21.08.2002, GB, 0219462.9 (43) Zgłoszenie ogłoszono:

31.10.2005 BUP 22/05 (73) Uprawniony z patentu:

GLAXO GROUP LIMITED, Greenford, GB (72) Twórca(y) wynalazku:

MICHAEL BIRSHA DAVIES, Ware, GB (45) O udzieleniu patentu ogłoszono:

31.05.2012 WUP 05/12 (74) Pełnomocnik:

rzecz. pat. Grabowska Małgorzata SULIMA-GRABOWSKA-SIERZPUTOWSKA Biuro Patentów i Znaków Towarowych spółka jawna

PL 211 546 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do dozowania płynu, znajdujące zastosowanie w szczególności do przyjmowania wziewnego leków przez nos.

Znane są dozowniki leków, w których rozpylona struga płynu jest dozowana przez dyszę lub otwór, na skutek przyłożenia przez użytkownika siły do dźwigni lub przycisku uruchamiającego. Takie urządzenia mogą być przygotowane do wydania pojedynczej dawki lub zamiennie mogą być przygotowane do wydzielania kilkunastu dawek z zawierającego je pojemnika.

Problemem dotychczas otrzymywanych rozpylonych strug płynu jest to, że urządzenie uruchamiające jest wprawiane w ruch w sposób nieprzewidywalny powoli lub silnie i prawidłowa rozpylona struga może nie zostać wytworzona, a tym samym lek może nie zostać skutecznie podany. Ten problem jest szczególnie znaczący w przypadkach, gdzie urządzenie uruchamiające (np. dźwignia) oddziałuje na mechanizm pompujący tak, że pompowany z pojemnika płyn jest rozpylany. W tym przypadku powolne lub nieprzewidywalne uruchomienie skutkuje powolnym lub nieprzewidywalnym uruchomieniem pompki i stąd nieprawidłowymi właściwościami rozpylonej strugi. W celu rozwiązania tego problemu niniejsze urządzenie do dozowania zawiera element „zobowiązujący, który zapobiega uruchomieniu pompki w przypadku braku przyłożenia wcześniej określonej siły do urządzenia uruchamiającego napędzanego palcem.

Celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie urządzenia do dozowania płynów, które jest łatwiejsze w użyciu, a w szczególności urządzenia, które zapewnia sprawniejsze dozowanie płynu.

Zgodne z wynalazkiem urządzenie do dozowania płynów, do rozpylania płynu do jamy ciała, zawierające obudowę, dyszę do wprowadzania do jamy ciała, urządzenie wydzielające płyn umieszczone ruchomo w obudowie, przy czym urządzenie wydzielające płyn ma oś wzdłużną i zawiera pojemnik do przechowywania płynu przeznaczonego do dozowania i pompkę sprężającą, mającą wlot ssący umieszczony w pojemniku i rurkę dostawczą biegnącą wzdłuż osi wzdłużnej do przenoszenia płynu z pompki do dyszy, i obsługiwane palcami urządzenie przemieszczalne poprzecznie względem osi wzdłużnej urządzenia doprowadzającego płyn w celu przyłożenia siły do pojemnika, żeby przemieścić pojemnik wzdłuż osi wzdłużnej w kierunku dyszy tak, żeby uruchomić pompkę sprężającą, w którym obsługiwane palcami urządzenie zawiera co najmniej jedną dźwignię zawiasowo umocowaną w dolnym końcu obudowy służącą do przykładania siły do urządzenia uruchamiającego połączonego z szyjką pojemnika w celu przemieszczenia pojemnika w kierunku dyszy tak, aby uruchamiać pompkę, charakteryzuje się tym, że pomiędzy co najmniej jedną dźwignią a urządzeniem uruchamiającym jest umieszczony układ wstępnego obciążenia, aby zapobiegać uruchomieniu pompki sprężającej, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do co najmniej jednej dźwigni.

Korzystnie, układ wstępnego obciążenia zawiera mechanizm uruchamiający mający zmienne przełożenie mechaniczne tak, że dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do co najmniej jednej dźwigni, żadna znacząca siła nie jest przekazywana do pojemnika wzdłuż osi wzdłużnej.

Korzystnie, pojemnik stanowi pojemnik do płynnego preparatu, w szczególności roztworu albo zawiesiny.

Korzystnie, urządzenie uruchamiające jest połączone z pojemnikiem przez kołnierz.

Ponadto korzystnie, urządzenie uruchamiające i obudowa zawierają skojarzone w parę prowadnice do wzdłużnego prowadzenia pojemnika podczas uruchamiania.

Korzystnie, mechanizm uruchamiający jest wyposażony w pochylnię mającą zmienne przełożenie mechaniczne.

Korzystnie, pochylnia ma pierwszą część pochyloną pod mniejszym kątem względem osi wzdłużnej urządzenia wydzielającego płyn niż druga część.

Korzystnie, układ wstępnego obciążenia, umieszczony pomiędzy co najmniej jedną dźwignią a urządzeniem uruchamiającym, jest uformowany na urządzeniu uruchamiającym.

Korzystnie, układ wstępnego obciążenia zawiera co najmniej jeden zaczep uformowany na co najmniej jednej dźwigni współdziałający z odpowiednim wgłębieniem uformowanym na części urządzenia uruchamiającego, przy czym każdy z zaczepów jest wyczepialny z odpowiedniego, odpowiadającego mu wgłębienia, gdy wstępnie określona siła jest przyłożona do co najmniej jednej dźwigni tak, że możliwe jest uruchomienie pompki sprężającej.

Korzystnie, układ wstępnego obciążenia zawiera co najmniej jeden zaczep uformowany na urządzeniu uruchamiającym, współdziałający z odpowiednim wgłębieniem uformowanym na tej co najmniej jednej dźwigni, przy czym każdy z zaczepów jest wyczepialny z odpowiedniego, odpowiadaPL 211 546 B1 jącego mu wgłębienia, gdy wstępnie określona siła jest przyłożona do co najmniej jednej dźwigni tak, że możliwe jest uruchomienie pompki sprężającej.

Korzystnie, co najmniej jedna dźwignia jest obracalna w kierunku obudowy, poprzecznie względem wzdłużnej osi urządzenia wydzielającego płyn, od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia z przyłożeniem siły do urządzenia uruchamiającego, przy czym układ wstępnego obciążenia uniemożliwia obracanie się tej co najmniej jednej dźwigni od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia w celu uruchomienia pompki sprężającej, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do tej co najmniej jednej dźwigni, przy czym urządzenie uruchamiające i ta co najmniej jedna dźwignia mają powierzchnie współdziałające ze sobą ślizgowo, gdy ta co najmniej jedna dźwignia obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, aby spowodować przemieszczenie pojemnika wzdłuż osi wzdłużnej w kierunku dyszy, przy czym układ wstępnego obciążenia jest uformowany przez jedną z powierzchni mającą pierwszą część i drugą część, na których z kolei się ślizga druga powierzchnia, gdy ta co najmniej jedna dźwignia obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, przy czym pierwsza część powierzchni jest bardziej stroma niż druga część powierzchni.

Korzystnie, pierwsza część powierzchni jest pochylona pod mniejszym kątem względem osi wzdłużnej niż druga część powierzchni.

Korzystnie, powierzchnia urządzenia uruchamiającego ma pierwszą część i drugą część.

Urządzenie według wynalazku ma korzystnie postać inhalatora do nosa.

Urządzenie korzystnie funkcjonuje w sposób powtarzalny.

Korzystnie, urządzenie jest ukształtowane i przystosowane tak, że co najmniej jedna dźwignia porusza się gwałtownie poprzecznie względem osi wzdłużnej w celu uruchomienia pompki sprężającej w rezultacie przyłożenia wstępnie określonej siły do tej co najmniej jednej dźwigni.

Korzystnie, w przypadku gdy co najmniej jedna dźwignia jest obracalna w kierunku obudowy, poprzecznie względem wzdłużnej osi urządzenia wydzielającego płyn, od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia z przyłożeniem siły do urządzenia uruchamiającego, przy czym układ wstępnego obciążenia uniemożliwia obracanie się tej co najmniej jednej dźwigni od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia w celu uruchomienia pompki sprężającej, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do tej co najmniej jednej dźwigni, przy czym urządzenie uruchamiające i ta co najmniej jedna dźwignia mają powierzchnie współdziałające ze sobą ślizgowo, gdy ta co najmniej jedna dźwignia obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, aby spowodować przemieszczenie pojemnika wzdłuż osi wzdłużnej w kierunku dyszy, przy czym układ wstępnego obciążenia jest uformowany przez jedną z powierzchni mającą pierwszą część i drugą część, na których z kolei się ślizga druga powierzchnia, gdy ta co najmniej jedna dźwignia obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, przy czym pierwsza część powierzchni jest bardziej stroma niż druga część powierzchni, urządzenie jest ukształtowane i przystosowane tak, że przy przyłożeniu wstępnie określonej siły do tej co najmniej jednej dźwigni inna powierzchnia ślizga się wzdłuż pierwszej części powierzchni, a następnie gwałtownie wzdłuż drugiej części powierzchni.

Korzystnie, w przypadku gdy co najmniej jedna dźwignia jest obracalna w kierunku obudowy, poprzecznie względem wzdłużnej osi urządzenia wydzielającego płyn, od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia z przyłożeniem siły do urządzenia uruchamiającego, przy czym układ wstępnego obciążenia uniemożliwia obracanie się tej co najmniej jednej dźwigni od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia w celu uruchomienia pompki sprężającej, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do tej co najmniej jednej dźwigni, przy czym urządzenie uruchamiające i ta co najmniej jedna dźwignia mają powierzchnie współdziałające ze sobą ślizgowo, gdy ta co najmniej jedna dźwignia obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, aby spowodować przemieszczenie pojemnika wzdłuż osi wzdłużnej w kierunku dyszy, przy czym układ wstępnego obciążenia jest uformowany przez jedną z powierzchni mającą pierwszą część i drugą część, na których z kolei się ślizga druga powierzchnia, gdy ta co najmniej jedna dźwignia obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, przy czym pierwsza część powierzchni jest pochylona pod mniejszym kątem względem osi wzdłużnej niż druga część powierzchni tak, że pierwsza część powierzchni jest bardziej stroma niż druga część powierzchni, urządzenie jest ukształtowane i przystosowane tak, że przy przyłożeniu wstępnie określonej siły do tej co najmniej jednej dźwigni inna powierzchnia ślizga się wzdłuż pierwszej części powierzchni, a następnie gwałtownie wzdłuż drugiej części powierzchni.

PL 211 546 B1

Korzystnie, w przypadku gdy co najmniej jedna dźwignia jest obracalna w kierunku obudowy, poprzecznie względem wzdłużnej osi urządzenia wydzielającego płyn, od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia z przyłożeniem siły do urządzenia uruchamiającego, przy czym układ wstępnego obciążenia uniemożliwia obracanie się tej co najmniej jednej dźwigni od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia w celu uruchomienia pompki sprężającej, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do tej co najmniej jednej dźwigni, przy czym urządzenie uruchamiające i ta co najmniej jedna dźwignia mają powierzchnie współdziałające ze sobą ślizgowo, gdy ta co najmniej jedna dźwignia obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, aby spowodować przemieszczenie pojemnika wzdłuż osi wzdłużnej w kierunku dyszy, przy czym układ wstępnego obciążenia jest uformowany przez powierzchnię urządzenia uruchamiającego mającą pierwszą część i drugą część, na której z kolei ślizga się powierzchnia co najmniej jednej dźwigni, gdy ta co najmniej jedna dźwignia obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, przy czym pierwsza część powierzchni jest bardziej stroma niż druga część powierzchni, urządzenie jest ukształtowane i przystosowane tak, że przy przyłożeniu wstępnie określonej siły do tej co najmniej jednej dźwigni powierzchnia co najmniej jednej dźwigni ślizga się wzdłuż pierwszej części powierzchni, a następnie gwałtownie wzdłuż drugiej części powierzchni.

Przedstawione powyżej urządzenie do dozowania płynów może być użyte z lekiem w postaci płynnego preparatu, w szczególności w postaci roztworu albo zawiesiny.

Taki lek w postaci płynnego preparatu może zawierać związek stanowiący lek przeciwzapalny.

Takim związkiem stanowiącym lek może być przykładowo glukokortikoid.

Ten glukokortikoid może być wybrany np. z grupy obejmującej ester S-fluorometylowy kwasu 6a,9a-difluoro-17a-(1 -oksopropoksy)-11 p-hydroksy-16a-metylo-3-oksoandrosta-1,4-dieno-17p-karbotiowego; ester S-fluorometylowy kwasu 6a,9a-difluoro-17a-[(2-furanylokarbonyl)oksy]-1ip-hydroksy-16a-metylo-3-oksoandrosta-1,4-dieno-17p-karbotiowego; oraz ester S-fluorometylowy kwasu 6α,9α-difluoro-1ip-hydroksy-16a-metylo-17a-[(4-metylo-1,3-tiazolo-5-karbonyl)oksy]-3-oksoandrosta-1,4-dieno-173-karbotiowego.

Związek stanowiący lek może być wybrany z grupy obejmującej inhibitory PDE4, antagonistów leukotrienu, inhibitory iNOS, inhibitory tryptazy i elastazy, antagonistów β-2 integryny i agonistów adenozyny 2a.

Znaczenie wyrażenia „obsługiwane palcami urządzenie obejmuje takie urządzenia, które są obsługiwane palcem lub kciukiem albo ich kombinacją przez typowego użytkownika (np. dorosłego lub dziecko).

Te obsługiwane palcami urządzenia są ruchome poprzecznie względem osi wzdłużnej urządzenia wydzielającego płyn w celu przyłożenia siły bezpośrednio lub pośrednio do pojemnika. W zamiennych wariantach, te obsługiwane palcami urządzenia mogą zatem mieć styczność z pojemnikiem albo być z nim zespolonymi, żeby umożliwić przenoszenie koniecznej siły.

Odpowiednio, te obsługiwane palcami urządzenia są skonstruowane tak, żeby stosować mechaniczne przełożenie siłowe. Oznacza to, że obsługiwane palcami urządzenia stosują mechaniczne przełożenie siłowe siły użytkownika, żeby regulować (ogólnie rzecz biorąc, żeby zwiększyć lub wyrównać) siłę odbieraną przez pojemnik. Mechaniczne przełożenie siłowe może w jednym z wariantów być wykorzystywane w jednolity sposób jako stałe mechaniczne wzmocnienie, na przykład w stosunku od 1,5:1 do 10:1 (siła wzmocniona: siła początkowa), bardziej typowo od 2:1 do 5:1. W innym wariancie, mechaniczne przełożenie siłowe jest stosowane w sposób niestały, taki jak postępujące rosnące lub postępująco malejące mechaniczne przełożenie siłowe zastosowanego cyklu siły. Dokładny profil zróżnicowania mechanicznego przełożenia siłowego może być łatwo określony w odniesieniu do oczekiwanego profilu rozpylonej strugi i wszystkich istotnych charakterystyk urządzenia i substancji mającej być rozpyloną (np. lepkości i gęstości).

Odpowiednio, obsługiwane palcami urządzenie ma postać, która w naturalny sposób zwiększa mechaniczne przełożenie siłowe, tak jak dźwignia, krzywka lub postać śrubowa.

Obsługiwane palcami urządzenie może zawierać co najmniej jedną dźwignię zawiasowo połączoną z częścią obudowy i pomyślaną tak, żeby przenosić siłę na pojemnik (np. działając na niego bezpośrednio), tak aby popychać pojemnik w kierunku dyszy, gdy dźwignia jest poruszana przez użytkownika.

W jednym wariancie mamy do czynienia z dwoma przeciwległymi dźwigniami, z których każda jest połączona zawiasowo z częścią obudowy i może być pomyślana tak, żeby oddziaływać na pojemnik i naciskać go w kierunku dyszy, gdy obie dźwignie są razem ściskane przez użytkownika.

PL 211 546 B1

Zamiennie, obsługiwane palcami urządzenie może zawierać co najmniej jedną dźwignię służącą do przyłożenia siły do urządzenia uruchamiającego, używanego do przemieszczenia pojemnika w kierunku dyszy, żeby uruchomić pompkę.

W takim przypadku dźwignia może być zawiasowo umocowana w dolnym końcu obudowy, a urządzenie uruchamiające może w wariantach być połączone z szyjką pojemnika (np, przyjmując postać odpowiadającego jej kołnierza).

Odpowiednio, mogą istnieć dwie przeciwległe dźwignie, z których każda jest zawiasowo umocowana w dolnej części obudowy i może być przystosowana do uruchamiania pod wpływem działania urządzenia uruchamiającego, tak by naciskać pojemnik w kierunku dyszy, gdy te dwie dźwignie są razem ściskane przez użytkownika.

Zamiennie, obsługiwane palcami urządzenie może zawierać co najmniej jedną dźwignię umocowaną przesuwnie w obudowie, żeby zapewnić przyłożenie siły do pojemnika tak, żeby przemieścić pojemnik w kierunku dyszy i uruchomić pompkę sprężającą.

Układ wstępnego obciążania działa tak, aby zapobiec uruchomieniu pompki sprężającej, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do obsługiwanego palcami urządzenia. Wstępnie określona siła może zatem być pojmowana jako „progowa lub „graniczna, którą najpierw trzeba pokonać, żeby mogła zadziałać pompka sprężająca.

Część wstępnie określonej siły, którą należy pokonać zanim możliwe będzie uruchomienie pompki sprężającej jest dobierana zgodnie z różnymi czynnikami, włączając charakterystykę pompki, profil typowego użytkownika, właściwości płynu i oczekiwane charakterystyki rozpylonej strugi.

Typowo, wstępnie określona siła wynosi 5 - 30 N, bardziej typowo 10 - 25 N. Oznacza to, że typowo 5 - 30 N, bardziej typowo 10 - 25 N siły ma być przyłożone do obsługiwanego palcami urządzenia, zanim stanie się możliwe uruchomienie pompki sprężającej. Takie wartości zazwyczaj odpowiadają sile, która jest odpowiednią „siłą graniczną i chroni przed słabym, nijakim i niezamierzonym ruchem palca, podczas gdy zamierzony ruch palca (lub kciuka) użytkownika sprawi jej sprawne pokonanie. Należy zauważyć, że urządzenie zaprojektowane do użytkowania przez dzieci lub osoby starsze może mieć niższą wstępnie określoną siłę niż to zaprojektowane do użytkowania przez dorosłych.

Pierwszy typ układu wstępnego obciążania jest umieszczony między obsługiwanym palcami urządzeniem (np. dźwignią) a pojemnikiem.

W takim przypadku układ wstępnego obciążania może zawierać uskok uformowany na pojemniku, który musi być pokonany przez dźwignię, zanim pompka sprężająca będzie mogła być uruchomiona, gdzie ten uskok jest przekraczany wtedy, gdy wstępnie określona siła jest przyłożona do dźwigni.

Zamiennie, układ wstępnego obciążania może zawierać uskok uformowany w obsługiwanym palcami urządzeniu (np. dźwigni), który musi być pokonany przez pojemnik, zanim pompka sprężająca będzie mogła być uruchomiona, gdzie ten uskok jest przekraczany, gdy wstępnie określona siła jest przyłożona do dźwigni.

W kolejnym zamiennym wariancie, układ wstępnego obciążania może zawierać co najmniej jeden zaczep uformowany na pojemniku lub którymś z obsługiwanych palcami urządzeń (np. dźwigni) i wgłębienie uformowane w pojemniku lub dźwigni, gdzie ten zaczep ma możliwość opuszczenia wgłębienia, z którym współpracuje, gdy wstępnie określona siła zostanie przyłożona do dźwigni.

Drugi typ układu wstępnego obciążania jest umieszczony pomiędzy obudową a pojemnikiem.

W takim przypadku układ wstępnego obciążania może zawierać jeden lub większą liczbę zaczepów uformowanych na pojemniku, do współpracy z częścią obudowy, przy czym wszystkie zaczepy przestają współdziałać z obudową, gdy wstępnie określona siła zostaje przyłożona do obsługiwanego palcami urządzenia, żeby umożliwić uruchomienie pompki sprężającej.

Zamiennie, układ wstępnego obciążania może zawierać jeden lub większą liczbę zaczepów uformowanych na obudowie, do współpracy z częścią pojemnika, gdzie wszystkie zaczepy przestają współdziałać z pojemnikiem, gdy wstępnie określona siła zostaje przyłożona do obsługiwanego palcami urządzenia, żeby umożliwić uruchomienie pompki sprężającej.

Trzeci typ układu wstępnego obciążania jest umieszczony między pojemnikiem a rurką odprowadzającą.

W takim przypadku układ wstępnego obciążania może zawierać uskok uformowany na rurce odprowadzającej i co najmniej jeden element zapadkowy dodany do pojemnika, przygotowany tak, że gdy wstępnie określona siła jest przyłożona do obsługiwanego palcami urządzenia, elementy zapadkowe są zdolne do przekroczenia uskoku tak, że umożliwia to uruchomienie pompki sprężającej.

PL 211 546 B1

Zamiennie, układ wstępnego obciążania może zawierać wgłębienie uformowane na rurce odprowadzającej i co najmniej jeden element zapadkowy dodany do pojemnika, przygotowany tak, że gdy wstępnie określona siła jest przyłożona do obsługiwanego palcami urządzenia, elementy zapadkowe są zdolne do opuszczenia wgłębienia tak, że umożliwia to uruchomienie pompki sprężającej.

Czwarty typ układu wstępnego obciążania jest umieszczony między obudową a którymś z obsługiwanych palcami urządzeń (np. dźwignią).

W takim przypadku układ wstępnego obciążania może zawierać co najmniej jeden zaczep uformowany na obudowie do współpracy z każdą dźwignią, przy czym wszystkie zaczepy przestają współdziałać z odpowiednią dźwignią, gdy wstępnie określona siła zostaje przyłożona do dźwigni, żeby umożliwić uruchomienie pompki sprężającej.

Zamiennie, układ wstępnego obciążania może zawierać co najmniej jeden zaczep na każdej dźwigni do współpracy z częścią obudowy, przy czym wszystkie zaczepy przestają współdziałać z obudową, gdy wstępnie określona siła zostaje przyłożona dźwigni, żeby umożliwić uruchomienie pompki sprężającej.

Piąty typ układu wstępnego obciążania jest umieszczony między urządzeniem uruchamiającym a obudową.

W takim przypadku układ wstępnego obciążania może zawierać co najmniej jeden zaczep uformowany na części urządzenia uruchamiającego do współpracy z częścią obudowy, przy czym wszystkie zaczepy przestają współdziałać z obudową, gdy wstępnie określona siła zostaje przyłożona do obsługiwanego palcami urządzenia (np. dźwigni), żeby umożliwić uruchomienie pompki sprężającej.

Zamiennie, układ wstępnego obciążania może zawierać co najmniej jeden zaczep uformowany na części obudowy przygotowany do współpracy z dopełniającym wgłębieniem uformowanym w części urządzenia uruchamiającego, przy czym każdy zaczep przestaje współdziałać z odpowiadającym jemu wgłębieniu, gdy wstępnie określona siła zostaje przyłożona do obsługiwanego palcami urządzenia (np. dźwigni), żeby umożliwić uruchomienie pompki sprężającej.

Urządzenie do dozowania płynów może zamiennie zawierać obsługiwane palcami urządzenie w postaci pojedynczej dźwigni, a układ wstępnego obciążania ponadto zawierać sprężynę umieszczoną między dźwignią a pojemnikiem, przy czym sprężyna jest używana do naciskania na pojemnik w kierunku dyszy tak, żeby uruchomić pompkę sprężającą.

W takim przypadku sprężyna może być ściskana ruchem dźwigni, dopóki nie zostanie przyłożona wcześniej określona siła (np. przez kombinację siły przyłożonej przez użytkownika i siły zmagazynowanej w sprężynie), i próg układu wstępnego obciążania stosowany do zapobiegania uruchomienia pompki sprężającej jest pokonany przez siłę przyłożoną do pojemnika tak, że pojemnik przemieszcza się gwałtownie w kierunku dyszy, żeby uruchomić pompkę sprężającą.

Odpowiednio, urządzenie do dozowania płynów jest dodatkowo wyposażone w urządzenie modyfikujące siłę, do modyfikowania siły przyłożonej do pojemnika. Oznacza to urządzenie do modyfikowania siły przyłożonej do (i dlatego działającej ostatecznie) pojemnika w porównaniu z tą siłą bezpośrednio przyłożoną do obsługiwanego palcami urządzenia przez użytkownika.

Odpowiednio, urządzenie modyfikujące siłę działa tak, żeby wzmacniać przyłożoną siłę (np. zawiera ono urządzenie wzmacniające siłę). Wzmocnienie może być dostarczane w jednolity sposób jako stałe wzmocnienie, na przykład w stosunku od 1,5:1 do 10:1 (wzmocniona siła : początkowa siła; tzn. stopień wzmocnienia od 1,5 do 10), bardziej typowo od 2:1 do 5:1. W innym wariancie, wzmocnienie jest stosowane w sposób niestały, taki jak postępujący wzrost lub postępujący spadek mechanicznego przełożenia siłowego na zastosowany cykl siły.

Dokładny profil modyfikacji siły może być łatwo określony w odniesieniu do oczekiwanego profilu rozpylonej strugi i wszystkich istotnych charakterystyk urządzenia i substancji mającej być rozpyloną (np. lepkości i gęstości).

Urządzenie modyfikujące siłę może w jednym wariancie być integralne z obsługiwanym palcami urządzeniem. W tym wariancie, urządzenie modyfikujące siłę może zawierać wariant obsługiwanego palcami urządzenia ukształtowany tak, żeby zapewnić wzrost mechanicznego przełożenia siłowego (np. dźwignia, krzywka lub element o cechach śruby).

W innym wariancie, urządzenie modyfikujące siłę jest umieszczone nieintegralnie z obsługiwanym palcami urządzeniem, a typowo między obsługiwanym palcami urządzeniem a pojemnikiem. W tym samym wariancie, urządzenie modyfikujące siłę może zawierać wariant obsługiwanego palcami urządzenia ukształtowany tak, żeby zapewnić wzrost mechanicznego przełożenia siłowego (np. dźwignia, krzywka lub element o cechach śruby).

PL 211 546 B1

W jednym wariancie, urządzenie modyfikujące siłę działa tylko (tzn. działa tylko, żeby zmodyfikować przyłożoną przez użytkownika siłę) od momentu, gdy wstępnie określona siła została pokonana. W korzystnych wariantach, modyfikująca siła działa tak, że od momentu, gdy wstępnie określona siła została pokonana, siła przyłożona do pojemnika jest albo względnie stała albo rośnie na względnie stałej podstawie.

W pewnym szczególnym wariancie, urządzenie modyfikujące siłę dodatkowo zawiera element przerywający, który działa przerywając przyłożenie siły do pojemnika od momentu, gdy szczególna maksymalna siła zostaje osiągnięta lub bardziej typowo, gdy pojemnik został przemieszczony na konkretną odległość. W jednym wariancie, przerywacz funkcjonuje zapobiegając nadmiarowi siły przykładanej do pompki sprężającej.

Można rozważać wykonania, w których urządzenie wydzielające płyn jest zwrotnie wyjmowalne z obudowy urządzenia do dozowania płynów. Stąd w takich wykonaniach urządzenie wydzielające płyn zawiera zespół obudowy i w nim urządzenie wydzielające płyn.

Odpowiednio, urządzenie wydzielające płyn zawiera pompkę wstępnie sprężającą, taką jak VP3, VP7 lub ich modyfikacje, model produkowany przez Valois SA. Typowo, takie wstępnie sprężające pompki są używane z butelkowymi (szklanymi lub z tworzyw sztucznych) pojemnikami mogącymi pomieścić 8-50 ml preparatu. Każda rozpylona struga będzie typowo dostarczać 50-100 μΐ takiego preparatu, i urządzenie jest w ten sposób zdolne do dostarczenia co najmniej 100 odmierzonych dawek.

Ponadto można dostarczyć zespół obudowy jako oddzielny artykuł, do którego później użytkownik lub farmaceuta dopasowuje odpowiednie urządzenie wydzielające płyn.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie do dozowania płynów, zawierające urządzenie wydzielające płyn mające układ wstępnego obciążania pierwszego typu w stanie gotowym do użycia, w przekroju; fig. 2a - fragment wskazany przez strzałkę A na fig. 1 w powiększeniu; fig. 2b - fragment podobny do pokazanego na fig. 2a, ale pokazujący zamienny układ wstępnego obciążania, w powiększeniu; fig. 3 - przekrój podobny do pokazanego na fig. 1, ale pokazujący urządzenie do dozowania płynów w czasie użycia; fig. 4 - przekrój podobny do pokazanego na fig. 1, ale pokazujący układ wstępnego obciążania drugiego typu; fig. 5 - fragment wskazany przez strzałkę B na fig. 4 w powiększeniu; fig. 6 - przekrój podobny do pokazanego na fig. 1, ale pokazujący układ wstępnego obciążania trzeciego typu; fig. 7 - fragment wskazany przez strzałkę C na fig. 6, w powiększeniu; fig. 8 - widok boczny z kierunku strzałki S na fig. 7; fig. 9 - urządzenie do dozowania płynów mające mechanizm do uruchamiania urządzenia wydzielającego płyn, zamienny w stosunku do pokazanego na fig. 1, i mające układ wstępnego obciążania drugiego typu, w przekroju; fig. 10 - przekrój jak pokazany na fig. 9, ale pokazujący mechanizm używany do uruchamiania urządzenia wydzielającego płyn w pozycji czynnej; fig. 11 - urządzenia do dozowania płynów mające mechanizm do uruchamiania urządzenia wydzielającego płyn, zamienny w stosunku do pokazanego na fig. 1, i mające układ wstępnego obciążania czwartego typu, w przekroju; fig. 12 - fragment wskazany przez strzałkę D na fig. 11, w widoku z góry; fig. 13 - urządzenia do dozowania płynów mające mechanizm do uruchamiania urządzenia wydzielającego płyn, zamienny w stosunku do pokazanego na fig. 1, i mające układ wstępnego obciążania piątego typu, w przekroju; fig. 14 - urządzenie do dozowania płynów mające mechanizm do uruchamiania urządzenia wydzielającego płyn, zamienny w stosunku do pokazanego na fig. 1, i mające układ wstępnego obciążania czwartego typu ze zdjętą nakrywką, w widoku od przodu; fig. 15 - urządzenie do dozowania płynów pokazane na fig. 14 z nakrywką na swoim miejscu, w widoku od przodu; fig. 16 - fragment wskazany przez strzałkę E na fig. 17, w powiększonym przekroju; fig. 17 - urządzenie do dozowania płynów pokazane na fig. 14, w przekroju; fig. 18 - urządzenie do dozowania płynów mające mechanizm do uruchamiania urządzenia wydzielającego płyn, zamienny w stosunku do pokazanego na fig. 1, i mające układ wstępnego obciążania według wynalazku, w przekroju; fig. 19 - przekrój podobny do pokazanego na fig. 18, ale pokazujący zamienny układ wstępnego obciążania według wynalazku, w przekroju; fig. 19A - kołnierz zajmujący fragment wskazany przez strzałkę J na fig. 19, w powiększonym widoku bocznym; fig. 19B - kołnierz z fig. 19B w powiększonym widoku perspektywicznym; fig. 20 - urządzenie do dozowania płynów pokazane na fig. 18 i 19, ale pokazując użycie układu wstępnego obciążania czwartego typu, w widoku od przodu; fig. 21 - widok boczny z kierunku strzałki P na fig. 20; fig. 22 - urządzenie do dozowania płynów mające mechanizm do uruchamiania urządzenia wydzielającego płyn, zamienny w stosunku do pokazanego na fig. 1, i mające układ wstępnego obciążania drugiego typu, w przekroju; fig. 23 - widok boczny z kierunku strzałki T na fig. 22; a fig. 24 - fragment wskazany przez strzałkę F na fig. 22 w przekroju.

PL 211 546 B1

W nawiązaniu do fig. 1,2a i 3, pokazano urządzenie 5 do dozowania płynów służące do rozpylania płynu do jamy ciała, zawierające obudowę 9, dyszę 11 do wprowadzenia do jamy ciała, urządzenie 8 wydzielające płyn wyjmowalne z obudowy 9, przy czym urządzenie 8 wydzielające płyn ma oś wzdłużną i zawiera pojemnik 30 do przechowywania płynu przeznaczonego do dozowania i pompkę sprężającą, mającą wlot ssący umieszczony w pojemniku 30, rurkę dostawczą 31 rozciągającą się na osi wzdłużnej w celu przemieszczania płynu z pompki sprężającej do dyszy 11, obsługiwane palcami urządzenie poruszane poprzecznie względem osi wzdłużnej urządzenia wydzielającego płyn, aby spowodować przyłożenie siły do pojemnika 30, w celu przemieszczenia pojemnika 30 po osi wzdłużnej w kierunku dyszy 11 tak, żeby uruchomić pompkę sprężającą, i układ wstępnego obciążania do zapobiegania uruchomieniu pompki sprężającej, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do obsługiwanego palcami urządzenia.

Obsługiwane palcami urządzenie ma postać dwóch przeciwległych dźwigni 20, 21, z których każda jest zawiasowo połączona z częścią obudowy 9 i jest przygotowana do oddziaływania na podstawę 35 pojemnika 30 tak, aby naciskać pojemnik 30 w kierunku dyszy 11, gdy dwie dźwignie 20, 21 są razem ściskane przez użytkownika.

Urządzenie 5 do dozowania płynów zawiera uformowany z tworzywa sztucznego korpus 6 i urządzenie 8 wydzielające płyn oraz ponadto zawiera nakrywkę ochronną (niepokazaną), mającą wewnętrzną powierzchnię współpracującą z korpusem 6, żeby chronić dyszę 11.

Korpus 6 jest wykonany z tworzywa sztucznego, takiego jak polipropylen, i określa obudowę 9 i dozującą dyszę 11 w taki sposób, że obudowa 9 i dysza 11 są wykonane jako jeden element z tworzywa sztucznego.

Obudowa 9 wyznacza komorę 10 utworzoną przez ściankę frontową, ściankę tylną oraz pierwszą i drugą ściankę boczną 14a, 14b. Dozująca dysza 11 jest połączona z jednym końcem obudowy 9, wystaje poza obudowę 9 i ma zbieżny na zewnątrz kształt.

Ujście odpływowe z pompki sprężającej ma postać cylindrycznej rurki dostawczej 31, a cylindryczna prowadnica w postaci rurki wyprowadzającej 16 jest uformowana w dyszy 11 do skorygowania położenia rurki dostawczej 31 w stosunku do dyszy 11.

Oparcie pierścieniowe 17 jest uformowane na końcu rurki wyprowadzającej 16. Oparcie pierścieniowe 17 definiuje wejście do otworu 15, przez który płyn może wypływać w czasie używania, i jest przewidziane jako oparcie dla końca rurki dostawczej 31.

Urządzenie 8 wydzielające płyn ma oś wzdłużną X-X i każda z dźwigni 20, 21 ma powierzchnię oporową 22, 23 ustawioną pod kątem Θ względem osi wzdłużnej X-X urządzenia 8 wydzielającego płyn do oparcia się o podstawę 35 pojemnika tak, żeby zmienić siłę przyłożoną do dźwigni 20, 21 zasadniczo poprzecznie względem osi wzdłużnej X-X urządzenia 8 wydzielającego płyn w siłę działającą wzdłuż osi wzdłużnej X-X urządzenia 8 wydzielającego płyn.

Dysza 11 ma oś wzdłużną będącą przedłużeniem osi wzdłużnej X-X urządzenia 8 wydzielającego płyn. Jest to korzystne, bo gdy pompka sprężająca jest uruchomiona, siła przyłożona do rurki dostawczej 31 działa wzdłuż cylindrycznej rurki dostawczej 31 i żadne zgięcie czy odchylenie rurki dostawczej 31 nie pojawi się w następstwie działania przyłożonej siły.

Co najmniej część powierzchni podstawy 35 pojemnika 30 jest ustawiona pod kątem względem osi wzdłużnej X-X urządzenia 8 wydzielającego płyn tak, że formuje ukośną powierzchnię przewidzianą do działania pod naciskiem dźwigni 20, 21, żeby zmienić siłę przyłożoną do dźwigni 20, 21 zasadniczo poprzecznie względem osi wzdłużnej X-X urządzenia 8 wydzielającego płyn w siłę przyłożoną wzdłuż osi wzdłużnej X-X urządzenia 8 wydzielającego płyn.

Choć w ujawnionym wykonaniu zarówno dźwignie, jak i pojemnik mają powierzchnie ustawione pod kątem względem osi wzdłużnej urządzenia wydzielającego płyn, nie musi być to przykład. Tylko pojemnik lub tylko dźwignie potrzebują mieć ukośne powierzchnie, albo może być zastosowane jakieś inne rozwiązanie przełożenia siły z dźwigni na pojemnik.

Podstawa 35 pojemnika 30 ma dwie ukośne powierzchnie 37, 38, z których każda jest przewidziana do współpracy z odpowiednia dźwignią 20, 21.

Należy zauważyć, że ukośna powierzchnia podstawy pojemnika może być stożkiem, stożkiem ściętym lub powierzchnią sferyczną.

Ukośna powierzchnia 37 jest przygotowana do współpracy z powierzchnią oporową 22, a ukośna powierzchnia 38 jest przygotowana do współpracy z powierzchnią oporową 23.

PL 211 546 B1

Powierzchnia oporowa 22 jest ukształtowana przez krawędź żebra usztywniającego 24 uformowanego jako część dźwigni 20, a powierzchnia oporowa 23 jest ukształtowana przez krawędź żebra usztywniającego 25 uformowanego jako część dźwigni 21.

W układzie pokazanym na fig. 2A układ wstępnego obciążania jest umieszczony między dźwigniami 20, 21, a pojemnikiem i, jak to pokazano, ma postać małego uskoku 28 uformowanego na końcu każdej z powierzchni oporowych 22, 23. W pozycji gotowej do użycia znajduje się on naprzeciwko pojemnika 30 w punkcie styku boku pojemnika z podstawą 35. Zadaniem tego uskoku 28 jest zapobieganie przemieszczeniu pojemnika 30 przez dźwignie 20, 21, dopóki większa niż wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do dźwigni 20, 21

Uskok 28 uformowany na każdej dźwigni 20, 21 musi zostać przekroczony przez pojemnik 30, zanim pompka sprężająca zostanie uruchomiona. Uskok 28 zostaje przekroczony, gdy wstępnie określona siła zostaje przyłożona do każdej z dźwigni 20, 21 i od kiedy ta wstępnie określona siła zostaje pokonana, nacisk przyłożony do dźwigni 20, 21 jest taki, że pojemnik 30 jest bardzo gwałtownie przemieszczany w kierunku dyszy 11. To zapobiega powolnemu ściskaniu dźwigni 20, 21, co powodowałoby wytwarzanie niejednakowych rozpylonych strug, a gdyby nacisk był bardzo powolny, powodowałby jedynie wyciek z dyszy 11.

Figura 2B pokazuje zamienną postać, w której układ wstępnego obciążania zawiera zaczep 29 lub wypukłość uformowaną na pojemniku 30 i dopełniające wgłębienie 27 uformowane na każdej z dźwigni 20, 21. Wielkość zaczepu 29 jest taka, że umożliwia wysunięcie się z wgłębienia 27, gdy wstępnie określona siła zostaje przyłożona do każdej z dźwigni 20, 21 Należy zauważyć, że w innych wariantach wgłębienie będzie mogło być uformowane w pojemniku, a zaczepy będą mogły być uformowane w dźwigniach.

Każda z dźwigni 20, 21 jest zawiasowo połączona z częścią obudowy 9 przez odpowiednią ruchomą zawiasę. W pokazanym wykonaniu każda z dźwigni 20, 21 jest zawiasowo połączona z odpowiednią z dwóch ścianek bocznych 14a, 14b przez odpowiednią ruchomą zawiasę 26, jakkolwiek mogłoby być użyte inne urządzenie łączenia zawiasowego.

Urządzenie 8 wydzielające płyn jest konwencjonalne w większości szczegółów i będzie opisane tu tylko w skrócie.

Urządzenie 8 wydzielające płyn ma wydrążony pojemnik 30 określający zasobnik zawierający pewną ilość dawek płynu przeznaczonego do wydania i pompkę sprężającą, która jest przyłączona do szyjki 34 pojemnika 30.

Pojemnik 30, taki jak pokazano, jest wykonany z półprzezroczystego lub przezroczystego tworzywa sztucznego, jakkolwiek należy zauważyć, że mógłby być wykonany z innych półprzezroczystych lub przezroczystych materiałów, takich jak szkło.

Pompka sprężająca zawiera ruchomy trzpień (niepokazany) posuwiście pracujący wewnątrz obudowy pompki, co definiuje komorę (niepokazaną) o tak dobranych wymiarach, żeby przyjąć pojedynczą dawkę płynu. Ruchomy trzpień jest przyłączony do cylindrycznej rurki dostawczej 31, która jest pomyślana tak, że wystaje z jednego końca pompki w celu współpracy z rurką wyprowadzającą 16 dyszy 11. Ruchomy trzpień zawiera tłok (niepokazany), utrzymywany posuwiście w komorze utworzonej w obudowie pompki.

Płyn jest odprowadzany przez kanał odprowadzający określony przez cylindryczną rurkę dostawczą 31 do otworu 15 dyszy 11.

Rozmiar komory pozwala na przyjęcie pojedynczej dawki płynu, średnica komory i tłoka w zestawieniu z suwem ruchomego trzpienia jest taka, że pełen suw ruchomego trzpienia w komorze spowoduje zmianę objętości równą pojedynczej dawce płynu.

Obudowa pompki jest połączona z pojemnikiem 30 tak, że gdy tłok jest poruszany przez powrót sprężyny pompki (niepokazanej) do pozycji startowej, nowa dawka płynu jest wciągana do cylindra przez wlot ssący w formie rurki chwytającej z pojemnika 30 gotowego do odprowadzenia dawki.

Działanie urządzenia do dozowania płynów przebiega następująco.

Zaczynając od pozycji pokazanej na fig. 1, w której końcówki powierzchni oporowych 22, 23 opierają się delikatnie o powierzchnie 37, 38 pojemnika 30, a pojemnik 30 jest oparty w uskokach 28, użytkownik najpierw chwyta urządzenie 5 do dozowania płynów przez dwie dźwignie 20, 21. Pod warunkiem, że tylko mały nacisk jest przyłożony do dźwigni 20, 21, płyn nie będzie odprowadzany, a użytkownik może manewrować dyszą 11 urządzenia 5 do dozowania płynów w otworach ciała, w których potrzeba podać płyn. Tak dzieje się z powodu obecności układu wstępnego obciążania

PL 211 546 B1 uformowanego w zamiennych wykonaniach przez uskoki 28 na fig. 2A albo zaczepy 29/ wgłębienia 27 układu z fig. 2B.

Jeśli następnie użytkownik ściska dwie dźwignie 20, 21, to razem ze wzrastającą siłą zostanie osiągnięta wstępnie określona siła potrzebna, aby pojemnik 30 przekroczył uskoki 28 (lub zaczepy 29/ wgłębienia 27), a interakcja między powierzchniami oporowymi 22, 23 i ukośnymi powierzchniami 37, spowoduje gwałtowny ruch pojemnika 30 w kierunku dyszy 11, jak to wskazuje strzałka M na fig. 3.

Jakkolwiek, oparcie się końca rurki dostawczej 31 o oparcie pierścieniowe 17 zapobiegnie ruchowi rurki dostawczej 31 w tym samym kierunku.

Powyższe powoduje, że rurka dostawcza 31 popycha ruchomy trzpień do wnętrza obudowy pompki, w ten sposób poruszając tłok pompki w cylindrze. Ten ruch powoduje wyrzucenie płynu z cylindra do rurki dostawczej 31 Płyn wtłoczony do rurki dostawczej jest następnie przenoszony do otworu 15, z którego jest wyrzucony do otworu ciała jako dobrze rozpylona struga płynu.

Po zwolnieniu nacisku przyłożonego do dźwigni 20, 21 rurka dostawcza 31 jest wyciągana z obudowy pompki przez wewnętrzny powrotny skurcz sprężyny, co powoduje, że płyn zalewa rurkę chwytającą, żeby ponownie napełnić cylinder. Pojemnik 30 będzie wtedy miał możliwość powrotu i zaczepienia w uskokach 28 ukształtowanych w dźwigniach 20, 21 i być gotowym do następnego uruchomienia urządzenia 5 do dozowania płynów.

Procedura uruchamiania może być następnie powtarzana, dopóki nie zostanie zużyty cały płyn w pojemniku. Jednakże, zaledwie jedna lub dwie dawki płynu są zazwyczaj przyjmowane jednorazowo.

Gdy pojemnik jest pusty, nowe urządzenie 8 wydzielające płyn jest ładowane do obudowy 9, przywracając w ten sposób urządzenie 5 do dozowania płynów do stanu używalności.

W odniesieniu do fig. 4 i 5, pokazano urządzenie do dozowania płynów, które jest w większości szczegółów identyczne z poprzednio opisanym, i te same odnośniki liczbowe zostały zastosowane do podobnych elementów składowych.

Podstawowa różnica między urządzeniami dozującymi płyn pokazanymi na fig. 1 do 3 a tym pokazanym na fig. 4 i 5 jest taka, że w urządzeniu 5 do dozowania płynów z fig. 4 i 5 zastosowano drugi typ układu wstępnego obciążania, przy czym układ wstępnego obciążania jest umieszczony między obudową 9 a pojemnikiem 30.

Układ wstępnego obciążania zawiera dwa zaczepy uformowane na obudowie 9 do współpracy z częścią pojemnika 30. Dwa zaczepy są wyczepialne z pojemnika 30, gdy wstępnie określona siła zostanie przyłożona do obsługiwanego palcami urządzenia, aby umożliwić uruchomienie pompki sprężającej.

Każdy z zaczepów ma postać ramienia 39, które wystaje w dół z obudowy 9, żeby zaczepić o róg szyjki 34 pojemnika 30. Wolny koniec każdego z ramion 39 ma ukształtowany uskok 40, który przed uruchomieniem opiera się o szyjkę 34 pojemnika 30.

Działanie urządzenia do dozowania płynów przebiega następująco.

Zaczynając od pozycji pokazanej na fig. 4, w której końcówki powierzchni oporowych 22, 23 opierają się delikatnie o powierzchnie 37, 38 pojemnika 30, a pojemnik 30 jest oparty w uskokach 40, użytkownik najpierw chwyta urządzenie 5 do dozowania płynów przez dwie dźwignie 20, 21 Pod warunkiem, że tylko mały nacisk jest przyłożony do dźwigni 20, 21, płyn nie będzie odprowadzany, a użytkownik może manewrować dyszą 11 urządzenia 5 do dozowania płynów w otworach ciała, w których potrzeba podać płyn. Tak dzieje się z powodu obecności układu wstępnego obciążania uformowanego przez uskoki 40 i ramiona 39, które zapobiegają ruchowi pojemnika w kierunku dyszy.

Jeśli następnie użytkownik ściśnie dwie dźwignie 20, 21, to razem ze wzrastającą siłą ramiona zaczną się wyginać na zewnątrz, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie osiągnięta, szyjka 34 pojemnika 30 jest zdolna do uwolnienia się z uskoków 40, a interakcja między powierzchniami oporowymi 22, 23 i ukośnymi powierzchniami 37, 38 spowoduje gwałtowny ruch pojemnika 30 w kierunku dyszy 11.

Jakkolwiek, jak to poprzednio opisano, oparcie się końca rurki dostawczej 31 o oparcie pierścieniowe 17 zapobiegnie ruchowi rurki dostawczej 31 w tym samym kierunku, w ten sposób powodując uruchomienie pompki sprężającej, jak tylko rurka dostawcza 31 zostanie wepchnięta do pojemnika 30. Ten ruch powoduje wyrzucenie płynu z pojemnika 30 do rurki dostawczej 31 i potem do otworu 15, z którego jest wyrzucony do otworu ciała jako dobrze rozpylona struga.

Po zwolnieniu nacisku przyłożonego do dźwigni 20, 21 rurka dostawcza 31 jest wyciągana z pojemnika 30, co powoduje ponowne napełnienie pompki. Pojemnik 30 będzie wtedy miał możliwość

PL 211 546 B1 powrotu i zaczepienia w uskokach 40 ukształtowanych w ramionach 39 i będzie gotowy do następnego uruchomienia urządzenia 5 do dozowania płynów.

Procedura uruchamiania może być następnie powtarzana dopóki nie zostanie zużyty cały płyn w pojemniku. Jednakże, zaledwie jedna lub dwie dawki płynu są zazwyczaj przyjmowane jednorazowo.

W odniesieniu do fig. 6-8 pokazano urządzenie do dozowania płynów, które jest w większości szczegółów identyczne z poprzednio opisanym w odniesieniu do fig. 1-3, i te same odnośniki liczbowe zostały zastosowane do elementów składowych.

Podstawowa różnica między urządzeniami dozującymi płyn pokazanymi na fig. 1 - 3, a tym pokazanym na fig. od 6 do 8 jest taka, że w urządzeniu 5 do dozowania płynów z fig. od 6 do 8 użyty jest trzeci typ układu wstępnego obciążania, który jest umieszczony między pojemnikiem 30 a rurką dostawczą 31.

To wykonanie ma tę zaletę, że może być stosowane niezależnie od tego, jaki mechanizm jest użyty do uruchamiania pompki.

Układ wstępnego obciążania zawiera uskok 41 ukształtowany na rurce dostawczej 31 i dwa zatrzaskowe elementy w postaci ramion 42, dołączone przy pomocy kołnierza 43 do szyjki 34 pojemnika 30. Uskok 41 jest uformowany przez żebro 44 rozbudowane obwodowo wokół rurki dostawczej 31 i umieszczone tak, że gdy pompka jest uruchomiona, żebro 44 nie zapobiega przemieszczeniu rurki dostawczej 31 do pojemnika 30.

Układ jest taki, że gdy wstępnie określona siła jest przyłożona do obsługiwanego palcami urządzenia w postaci dźwigni 20, 21, elementy zatrzaskowe lub ramiona 42 są zdolne do przekroczenia uskoku 41 tak, że umożliwiają uruchomienie pompki sprężającej, ale gdy przyłożona siła jest mniejsza od wstępnie określonej siły, wzajemne związanie ramion 42 z uskokiem 41 zapobiega ruchowi rurki dostawczej 31 do pojemnika 30.

Działanie urządzenia do dozowania płynów jest takie samo jak to poprzednio opisano i gdy tylko mały nacisk jest przyłożony do dźwigni 20, 21 płyn nie będzie odprowadzany, a użytkownik może manewrować dyszą 11 urządzenia 5 do dozowania płynów w otworach ciała, w których potrzeba podać płyn. Tak dzieje się z powodu obecności układu wstępnego obciążania uformowanego przez uskoki i ramiona 42, które zapobiegają ruchowi pojemnika 30 w kierunku dyszy 11.

Jeśli następnie użytkownik ściśnie dwie dźwignie 20, 21, to razem ze wzrastającą siłą ramiona zaczną się wyginać, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie osiągnięta, a ramiona 42 staną się zdolne do uwolnienia się z uskoku 41, i interakcja między powierzchniami oporowymi 22, 23 i ukośnymi powierzchniami 37, 38 spowoduje gwałtowny ruch pojemnika 30 w kierunku dyszy 11.

Ten ruch powoduje wyrzucenie płynu z pojemnika 30 do rurki dostawczej 31, i potem do otworu 15, z którego jest wyrzucony do otworu ciała jako dobrze rozpylona struga.

Po zwolnieniu nacisku przyłożonego do dźwigni 20, 21 rurka dostawcza 31 jest wyciągana z pojemnika 30, co powoduje ponowne napełnienie pompki płynem. Pojemnik 30 następnie wykona ruch powrotny, umożliwiając ponowne zaczepienie ramion 42 w uskokach 41, i będzie gotowy do następnego uruchomienia urządzenia 5 do dozowania płynów.

Procedura uruchamiania może być następnie powtarzana dopóki nie zostanie zużyty cały płyn w pojemniku. Aczkolwiek, zaledwie jedna lub dwie dawki płynu są zazwyczaj przyjmowane jednorazowo.

Należy zauważyć, że układ wstępnego obciążania może zamiennie zawierać wgłębienie uformowane na rurce dostawczej 31 i co najmniej jeden element zatrzaskowy lub ramię dołączone do pojemnika 30, w takim układzie, że gdy wstępnie określona siła jest przyłożona do obsługiwanego palcami urządzenia w postaci dźwigni 20, 21, któryś element zatrzaskowy jest zdolny do przekroczenia wgłębienia, żeby umożliwić uruchomienie pompki sprężającej.

W odniesieniu do fig. 9 i 10, pokazano urządzenie 105 do dozowania płynów, które pod wieloma względami jest podobne do tych opisanych poprzednio, ale zamiast bezpośredniego uruchamiania urządzenia wydzielającego płyn przez dźwignie, obsługiwane palcami urządzenie w postaci dwóch dźwigni 120, 121 jest użyte do przyłożenia siły do urządzenia uruchamiającego użytego do przemieszczenia pojemnika 30 w kierunku dyszy 111 tak, żeby uruchomić pompkę. Dla podobnych części będzie zastosowana ta sama numeracja, która była poprzednio użyta w odniesieniu do fig. od 1 do 3.

Z szyjką 34 pojemnika 30 jest połączone urządzenie uruchamiające, obejmujące parę zębatych części 122a, 122b współdziałających z odpowiednią szyną zębatą 132.

Urządzenie 105 do dozowania płynów, rozpylające płyny w jamach ciała, zawiera obudowę 9, dyszę 11 do wprowadzania do jam ciała, urządzenie 8 wydzielające płyn ruchomo umieszczone

PL 211 546 B1 w obudowie 9. Urządzenie 8 wydzielające płyn zawiera pojemnik 30 do przechowywania przeznaczonego do dozowania płynu i pompkę tłoczącą, mającą wlot ssący umieszczony w pojemniku 30, i rurkę dostawczą 31 na jednym z końców pojemnika 30 do przenoszenia płynu z pompki do dyszy 11.

Obsługiwane palcami urządzenie w postaci dwóch dźwigni 120, 121 jest dostarczone w celu przyłożenia siły do pojemnika 30, żeby przemieścić pojemnik 30 w kierunku dyszy 11 tak, żeby została uruchomiona pompka.

Dwie przeciwległe dźwignie 120, 121, zawiasowo umocowane w obudowie 9 w sposób pozwalający na przekazanie napędu, są połączone z pojemnikiem 30 przez urządzenie uruchamiające, tak żeby naciskać pojemnik 30 w kierunku dyszy 11, gdy każda z dźwigni 20, 21 jest obracana przez użytkownika, a w praktyce dwie dźwignie 120, 121 są razem ściskane przez użytkownika. Oznacza to, że ściskanie razem dwóch dźwigni 120, 121 powoduje ruch pojemnika 30 w kierunku dyszy 11

Bardziej szczegółowo, urządzenie 5 do dozowania płynów zawiera zespół obudowy i urządzenie 8 wydzielające płyn. Zespół obudowy zawiera obudowę 9 do ruchomego podtrzymywania urządzenia 8 wydzielające płyn, korpus 6 z dyszą 11 z niego wystającą i dwie dźwignie 120, 121 zawiasowo umocowane w obudowie 9.

Korpus 6 i dysza 11 są wykonane jako jedna część, z tworzywa sztucznego, takiego jak polipropylen, a korpus 6 jest przystosowany w dolnej części do połączenia z górną częścią obudowy 9. Korpus 6 i obudowa 9 są do siebie przymocowane przez dowolne odpowiednie urządzenie.

Obudowa 9 definiuje komorę 10 uformowaną przez ściankę przednią, ściankę tylną i dwie ścianki boczne 14a, 14b.

Ujście odprowadzające z pompki ma postać cylindrycznej rurki dostawczej 31, a cylindryczna prowadnica w postaci rurki wyprowadzającej 16 jest uformowana w dyszy 11 tak, żeby przedłużyć i umieścić rurkę dostawczą 31 prawidłowo w stosunku do dyszy 11.

Oparcie pierścieniowe 17 jest uformowane na końcu rurki wyprowadzającej 16. Oparcie pierścieniowe 17, które określa otwór 15, przez który płyn może płynąć w czasie użycia, jest przewidziane jako oparcie dla rurki dostawczej 31

Urządzenie 8 wydzielające płyn ma oś wzdłużną pokrywającą się z osią wzdłużną pojemnika 30 i osią wzdłużną cylindrycznej rurki dostawczej 31 Dysza 11 ma oś wzdłużną, która jest przedłużeniem osi wzdłużnej urządzenia 8 wydzielającego płyn, zatem gdy pompka jest uruchamiana, siła przyłożona do cylindrycznej rurki dostawczej 31 działa po osi wzdłużnej cylindrycznej rurki dostawczej 31 i żadne zgięcie czy odchylenie rurki dostawczej 31 nie pojawi się w następstwie przyłożonej siły.

Każda z dźwigni 120, 121 jest w sposób umożliwiający przekazanie napędu połączona ze wspomnianym końcem pojemnika 30, gdzie pojemnik kończy się szyjką 34.

W celu utworzenia umożliwiającego przekazanie napędu połączenia każda z dźwigni 120, 121 ma parę zębatych części 122a, 122b do współdziałania z odpowiednią szyną zębatą 132 przymocowaną do pojemnika 30, a w szczególności do szyjki 34 pojemnika 30. Każda z szyn zębatych 132 jest ustawiona tak, żeby przebiegać równolegle względem osi wzdłużnej pojemnika 30.

Każda z szyn zębatych 132 ma dwa przeciwległe zestawy zębów, pierwszy zestaw 132a do współdziałania z pierwszą dźwignią 120 i drugi zestaw 132b do współdziałania z drugą dźwignią 121.

Szyjka 34 pojemnika 30 ma cylindryczną powierzchnię zewnętrzną, a dwie szyny zębate 132 są ustawione na przeciwległych stronach szyjki 34 tak, że są ustawione przeciwlegle na średnicy szyjki 34.

Każda z szyn zębatych 132 jest połączona z kołnierzem 140 użytym do przymocowania szyn zębatych 132 do szyjki 34 pojemnika 30.

Należy zauważyć, że dźwignie 120, 121 mogą być zawiasowo połączone z obudową 9 w dowolny dogodny sposób albo każda z dźwigni 120, 121 może być zawiasowo umocowana w obudowie 9 przez zawiasowe połączenie między każdą z dźwigni 120, 121 a elementem obudowy 6.

Urządzenie 8 wydzielające płyn zostało już wstępnie opisane i nie będzie więcej opisywane poza tym, żeby wspomnieć, że uruchomienie pompki nastąpi, gdy rurka dostawcza 31 zostanie wepchnięta do pojemnika 30.

Urządzenie 105 do dozowania płynów jest dopasowane do układu wstępnego obciążania drugiego typu. Oznacza to, że układ wstępnego obciążania jest umieszczony między obudową 9 a pojemnikiem 30.

Układ wstępnego obciążania zawiera zaczep w postaci wystającego po obwodzie żebra 144 ukształtowanego na pojemniku 30 do współdziałania z częścią obudowy 9. Żebro 144 jest przewidziane do współdziałania z dwoma wystającymi do wewnątrz palcami 147a, 147b uformowanymi w ściankach bocznych 14a, 14b obudowy 9. Każdy z palców 147a, 147b jest połączony z odpowiednią ścianPL 211 546 B1 ką boczną 14a, 14b ruchomą zawiasą tak, że ruch palców 147a, 147b w kierunku dyszy jest uniemożliwiony, ale obrót palców 147a, 147b względem obudowy 9 jest możliwy, gdy są one naciskane od strony dyszy 11. To powoduje opór przy przechodzeniu żebra 144, gdy pojemnik 30 jest przemieszczany w kierunku dyszy 11, ale wywołuje mały opór przy przechodzeniu żebra 144, gdy pojemnik jest przemieszczany z kierunku dyszy 11.

Dlatego też zaczep czy żebro 144 jest wyczepialny z obudowy 9 lub bardziej szczegółowo z palców 147a, 147b, gdy wstępnie określona siła zostanie przyłożona do obsługiwanego palcami urządzenia, aby umożliwić uruchomienie pompki sprężającej.

Działanie urządzenia wydzielającego płyn jest następujące.

Najpierw użytkownik musi chwycić urządzenie 105 do dozowania płynów poprzez dwie dźwignie 120, 121 i gdy tylko mały nacisk jest przyłożony do dźwigni 120, 121, płyn nie będzie odprowadzany stosownie do interakcji między żebrem 144 a dwoma palcami 147a, 147b, a użytkownik może manewrować dyszą 11 urządzenia 5 do dozowania płynów w otworach ciała, w których potrzeba podać płyn. Jeśli następnie użytkownik ściśnie dwie dźwignie 120, 121, to razem ze wzrastającą siłą ostatecznie zostanie osiągnięta wstępnie określona siła, i w tym momencie żebro 144 jest zdolne do wyczepienia się z obudowy 9 przez pokonanie palców 147a, 147b, a interakcja między zębatymi częściami 22a, 22b i szynami 32 spowoduje gwałtowny ruch pojemnika 30 w kierunku dyszy 11.

Jakkolwiek, z powodu oparcia się końca rurki dostawczej 31 o oparcie pierścieniowe 17, rurka dostawcza 31 nie może poruszać się w tym samym kierunku. To powoduje, że rurka dostawcza 31 jest popychana do pojemnika, co powoduje, że płyn zostaje wyrzucony z rurki dostawczej 31 do otworu 15, z którego jest wyrzucony jako dobrze rozpylona struga do otworu ciała.

Na koniec fazy dostarczania, gdy urządzenie wydzielające płyn zostało użyte, dwie dźwignie 120, 121 zostały obrócone i przylegają ściśle do ścianek bocznych 14a, 14b, jak to pokazano na fig. 10.

Po zwolnieniu nacisku przyłożonego do dźwigni 120, 121 rurka dostawcza 31 jest wyciągana z obudowy pompki przez wewnętrzny powrotny skurcz sprężyny i powoduje, że płyn zalewa rurkę chwytającą, żeby ponownie napełnić pompkę.

Procedura uruchamiania może być następnie powtarzana dopóki nie zostanie zużyty cały płyn w pojemniku. Aczkolwiek, zaledwie jedna lub dwie dawki płynu są zazwyczaj przyjmowane jednorazowo.

Gdy pojemnik jest pusty, nowe urządzenie 8 wydzielające płyn jest ładowane do obudowy 9, przywracając w ten sposób urządzenie 105 do dozowania płynów do stanu używalności.

W odniesieniu do fig. 11 i 12, pokazano urządzenie 165 do dozowania płynów, które pod wieloma względami jest podobne do tych pokazanych na fig. od 1 do 3, ale w którym pojedyncza dźwignia 170 jest użyta do przyłożenia siły do urządzenia uruchamiającego, używanego do przemieszczania pojemnika 130 w kierunku dyszy 111 i uruchamiania pompki sprężającej. Dźwignia 170 jest zawiasowo umocowana w niższej części wewnątrz obudowy 109, a urządzenie uruchamiające jest połączone z szyjką 129 pojemnika 130 przez kołnierz 140.

Urządzenie 165 do dozowania płynów jest dopasowane do czwartego typu układu wstępnego obciążania, który jest umieszczony między obudową 109 a dźwignią 170.

Układ wstępnego obciążania zawiera zaczep w postaci zęba 150 uformowany na obudowie 109 do współdziałania z dźwignią 170. Ząb 150 jest uformowany na końcu ramienia 152, uformowanego jako integralna część obudowy 109, a dźwignia 170 ma odpowiadające żebro 153 uformowane na niej do współdziałania z zębem 150.

Zaczep czy ząb 150 jest wyczepialny z żebra 153 na dźwigni 170, gdy wstępnie określona siła zostanie przyłożona do dźwigni 170, aby umożliwić uruchomienie pompki sprężającej.

Bardziej szczegółowo, urządzenie 165 do dozowania płynów zawiera strukturę obudowy włączając w to obudowę 109, dyszę 111 do wprowadzania do otworów ciała wystającą z górnego końca obudowy 109 i urządzenie 108 wydzielające płyn, ruchomo umieszczone w obudowie 109.

Urządzenie wydzielające płyn zawiera pojemnik 130 do przechowywania płynu, który ma być dozowany, pompkę sprężającą mającą wlot ssący umieszczony w pojemniku 130 i rurkę dostawczą 131 do przenoszenia płynu z pompki do dyszy 111.

Dźwignia 170 jest zawiasowo umocowana w niższym końcu obudowy 109, a urządzenie uruchamiające jest połączone z szyjką 129 pojemnika 130 przez kołnierz 140 związany z szyjką 129 pojemnika 130.

Struktura obudowy zawiera dwuczęściową obudowę 109 z tworzywa sztucznego i element 106 obudowy z tworzywa sztucznego, z których obydwa są wykonane na wtryskarce z odpowiedniego

PL 211 546 B1 tworzywa sztucznego, takiego jak polipropylen. Dysza 111 jest uformowana jako integralna część elementu 106 obudowy, a element 106 obudowy jest przymocowany do obudowy 109 tak, że dysza 111 wystaje z górnego końca obudowy 109.

Obudowa 109 ma szczelinę wykonaną w ściance bocznej 114, z której w czasie używania wystaje część dźwigni 170. Część dźwigni 170, która wystaje ze szczeliny, jest żebrowanym uchwytem 146 dla palca.

Ujście odpływowe z pompki sprężającej ma postać cylindrycznej rurki dostawczej 131, a cylindryczna prowadnica w postaci rurki wyprowadzającej 116 jest uformowana w dyszy 111 do skorygowania położenia rurki dostawczej 131 w stosunku do dyszy 111.

Oparcie pierścieniowe 117 jest uformowane na końcu rurki wyprowadzającej 116. Oparcie pierścieniowe 117 definiuje wejście do otworu 115, przez który przepływa płyn w czasie użycia, i jest przewidziane jako oparcie dla końca rurki dostawczej 131.

Urządzenie 108 wydzielające płyn jest w większości szczegółów konwencjonalne i przypomina poprzednio tu opisane.

Kołnierz 140 jest połączony z szyjką 129 pojemnika 130 przez połączenie zatrzaskowe, w którym szyjka 129 ma rowek 141, do którego jest dopasowany zatrzaskowo kołnierz 140. Kołnierz 140 ma z jednej strony nacięcie 142, które umożliwia wepchnięcie go na szyjkę 129 i współpracę z rowkiem 141.

Urządzenie uruchamiające jest sprężystym elementem elastycznym 176 w postaci sprężyny płytkowej połączonym z górnym końcem dźwigni 170 tak, żeby utrzymywać sprężysty element elastyczny 176 w wygięciu do góry. Jednakże należy zauważyć, że w razie potrzeby mógłby być użyty więcej niż jeden sprężysty element elastyczny.

Niższy koniec dźwigni 170 jest zawiasowo połączony z obudową 109 przez sworzeń 123.

Sprężysty element elastyczny 176 jest funkcjonalnie połączony z szyjką 129 pojemnika 130 przez oparcie wyższą powierzchnią sprężystego elementu elastycznego 176 o niższą powierzchnię 127 kołnierza 140, który jest dodany do szyjki 129 pojemnika 130.

Ogranicznik 125 jest zastosowany w celu ograniczenia ruchu obrotowego dźwigni 170 poza pojemnik 130, tak jak i do utrzymywania sprężystego elementu elastycznego 176 w stanie ugięcia. Ogranicznik 125 przyjmuje kształt jednej z krawędzi szczeliny, przez którą wystaje dźwignia 170.

Sprężysty element elastyczny 176 jest połączony jednym końcem z wyższym końcem dźwigni 170 przez związanie z rowkiem 134 uformowanym w dźwigni 170, a przeciwnym końcem jest połączony z częścią struktury obudowy urządzenia 165 do dozowania płynów w postaci obudowy 109, która ma uformowany w niej rowek 135, z którym współdziała sprężysty element elastyczny 124.

Należy zauważyć, że sprężysty element elastyczny wyjęty z urządzenia 165 do dozowania płynów powraca do płaskiego kształtu, jako że w czasie działania nie będzie zachodziła deformacja plastyczna, tylko deformacja elastyczna.

Ogranicznik 125 jest umieszczony tak, że gdy dźwignia 120 jest całkowicie przemieszczona poza pojemnik 130 tak, że spoczywa na ograniczniku 125, liniowy dystans między wyższym końcem dźwigni 120 a miejscem połączenia sprężystego elementu elastycznego 176 z obudową 109 jest mniejszy niż długość niezgiętego sprężystego elementu elastycznego 176. To zapewnia, że element elastyczny nie powraca nigdy do płaskiego kształtu. Jest to ważne, ponieważ sprężysty element elastyczny musi być wygięty w górę, aby prawidłowo funkcjonować, i gdyby został w pełni uwolniony, istniałaby możliwość wygięcia go w dół pod wpływem ponownego załadowania.

Gdy dźwignia 120 porusza się w kierunku pojemnika 130, tak żeby spowodować ruch pojemnika 130 w kierunku dyszy 111, promień krzywizny wygiętego sprężystego elementu elastycznego 176 jest redukowany i kołnierz 140 porusza się w górę, powodując uruchomienie pompki.

Działanie urządzenia 165 do dozowania płynów jest następujące.

Po załadowaniu urządzenia 108 wydzielającego płyn do obudowy 109 urządzenie do dozowania płynów jest gotowe do użycia i dźwignia 170 będzie spoczywała na ograniczniku 125.

W celu użycia urządzenia 165 do dozowania płynów użytkownik musi najpierw chwycić urządzenie 165 do dozowania płynów tak, że ma kontakt z dźwignią 170, a w szczególności z żebrowanym uchwytem 146 na palce.

Pod warunkiem, że do dźwigni 170 jest przyłożony tylko mały nacisk, płyn nie jest odprowadzany, a użytkownik może manewrować dyszą 111 urządzenia 165 do dozowania płynów w otworach ciała, takich jak komora nosowa, w których potrzeba podać płyn. Tak dzieje się z powodu obecności układu wstępnego obciążania, a szczególnie dlatego, że ząb 150 jest oparty o żebro 153.

PL 211 546 B1

Jeżeli użytkownik następnie wywrze większy nacisk na dźwignię 170, ramię 152 zacznie giąć się, i gdy siła przyłożona do dźwigni 170 osiągnie wstępnie określoną wielkość, ząb 150 zostaje przekroczony lub odłączony od żebra 153, umożliwiając dźwigni 170 swobodny ruch, i interakcja między sprężystym elementem elastycznym 176 a kołnierzem 140 spowoduje gwałtowny ruch pojemnika 130 w kierunku dyszy 111.

To powoduje popchnięcie rurki dostawczej 131 do pojemnika i uruchomienie przez to pompki.

Po zwolnieniu nacisku przyłożonego do dźwigni 170 sprężysty element elastyczny 176 będzie próbował przybrać swój najmniej zdeformowany stan i będzie popychał dźwignię 170 z powrotem do ogranicznika 125, gdy tylko nacisk zostanie zdjęty z dźwigni 170, umożliwiając zębowi 150 ponowne współdziałanie z żebrem 153.

Procedura uruchamiania może być następnie powtarzana dopóki nie zostanie zużyty cały płyn w pojemniku. Aczkolwiek, zaledwie jedna lub dwie dawki płynu są zazwyczaj przyjmowane jednorazowo.

Gdy pojemnik 130 jest pusty, nowe urządzenie 108 wydzielające płyn jest ładowane do elementu 106 obudowy, przywracając w ten sposób urządzenie 165 do dozowania płynów do stanu używalności.

W szczegółowym odniesieniu do fig. 13, pokazano urządzenie 205 do dozowania płynów, które pod wieloma względami jest podobne do tego opisanego w odniesieniu do fig. 11, ale w którym dwie dźwignie 220, 221 zawiasowo umocowane dolnymi końcami są użyte do poruszania pojemnika 230 tworzącego część urządzenia odprowadzającego 208 umieszczonego w obudowie 206, przez urządzenie uruchamiające w postaci elementu elastycznego 241, który, jak to pokazano, jest uformowany jako jedna część z dwoma dźwigniami 220, 221, ale wszystkie trzy części mogłyby zostać wykonane jako oddzielne komponenty.

Element elastyczny 242 jest przewidziany do oddziaływania na kołnierz 240 połączony z szyjką 229 pojemnika 230 tak, że gdy dwie dźwignie są razem ściskane, element elastyczny 241 naciska pojemnik w kierunku dyszy 211 wystającej z końca obudowy 206. Ruch pojemnika 230 w kierunku dyszy 211 powoduje wzajemny ruch między pojemnikiem 230 a rurką dostawczą 231 połączoną z pompką umieszczoną w pojemniku 230, w ten sposób uruchamiając pompkę i powodując wyrzucenie płynu przez rurkę dostawczą 231 do otworu 215 uformowanego w dyszy 211, skąd jest wyrzucony jako dobrze rozpylona struga.

Urządzenie 205 do dozowania płynów jest dopasowane do piątego typu układu wstępnego obciążania, który jest umieszczony między elementem elastycznym 241 a obudową 206.

Układ wstępnego obciążania zawiera dwa zaczepy 224, 227 uformowane na części urządzenia uruchamiającego, w tym przypadku na górnej powierzchni elementu elastycznego 241, w celu współdziałania z częścią obudowy. Jak to można zobaczyć, każdy z zaczepów 224, 227 jest umieszczony tak, że gdy dźwignie 220, 221 znajdują się w pozycji spoczynkowej, opierają się lekko o przyległe zewnętrzne powierzchnie obudowy 206.

Gdy do dwóch dźwigni 220, 221 jest przyłożona mała siła, pompka nie jest uruchamiana, ponieważ zaczepy 224, 227 zapobiegają ruchowi elementu elastycznego, ale wystarczy, że siła o wstępnie określonej wielkości zostanie przyłożona do dźwigni 220, 221, żeby spowodować wyczepienie się zaczepów 224, 227 z obudowy, także możliwe jest uruchomienie pompki sprężającej. Obecność zaczepów 224, 227 zapewnia unieruchomienie pojemnika 230 dopóki wystarczająca siła nie zostanie przyłożona do dźwigni 220, 221, żeby spowodować gwałtowny ruch pojemnika 230 w kierunku dyszy 211 i zagwarantować wytworzenie efektywnie rozpylonej strugi.

Należy zauważyć, że układ wstępnego obciążania mógłby zamiennie zawierać co najmniej jeden zaczep uformowany na części obudowy do współdziałania z dopełniającym wgłębieniem uformowanym na części urządzenia uruchamiającego. W takim przypadku każdy zaczep mógłby wyczepiać się z odpowiedniego wgłębienia, gdy wstępnie określona siła jest przyłożona do każdej dźwigni tak, żeby umożliwić uruchomienie pompki sprężającej.

W odniesieniu do fig. od 14 do 17, pokazano urządzenie 305 do dozowania płynów, które pod wieloma względami jest podobne do opisanych poprzednio.

Urządzenie 305 do dozowania płynów zawiera korpus 306 formujący dyszę 311 i obudowę 309. Urządzenie 308 wydzielające płyn jest umieszczone w obudowie 309. Urządzenie 308 wydzielające płyn zawiera pojemnik 330, w który jest wpasowana pompka sprężająca (niepokazana) i rurka dostawcza 331 wystająca z jednego z końców pojemnika 330, żeby oprzeć się o dyszę 311. Gdy rurka dostaw16

PL 211 546 B1 cza 331 jest przemieszczana do pojemnika 330, pompka jest uruchamiana, i płyn jest wypychany z rurki dostawczej 331 do otworu 315 w dyszy, skąd jest wysyłany jako dobrze rozpylona struga.

Dostarczono obsługiwane palcami urządzenie w postaci dwóch przeciwległych dźwigni 320, 321, z których każda jest zawiasowo umocowana koło dolnego końca obudowy 309 i jest przeznaczona do oddziaływania na urządzenie uruchamiające tak, żeby naciskać pojemnik 330 w kierunku dyszy 311, gdy dwie dźwignie 320, 321 są razem ściskane.

Urządzenie uruchamiające ma postać dwóch pochylni 322, z których każda jest przeznaczona do współpracy z dopełniającą ukośną powierzchnią 324a uformowaną na odpowiedniej dźwigni 320, 321. Dwie pochylnie 322 są połączone z pojemnikiem 330 przez kołnierz 340, który współpracuje z szyjką 329 pojemnika.

Ruch dwóch dźwigni 320, 321 w swoim kierunku powoduje przejazd ukośnych powierzchni 324a przez pochylnie 322, naciskając w ten sposób pojemnik w kierunku dyszy 311.

Urządzenie 305 do dozowania płynów jest dopasowane do układów wstępnego obciążania umieszczonych między obudową 309 a dźwigniami 320, 321.

Układ wstępnego obciążania zawiera zaczep lub uskok 342 uformowany na każdej stronie obudowy 309 do współdziałania z końcówką każdej z dźwigni 320, 321.

Ruchowi dźwigni 320, 321 zapobiega ich współpraca z uskokami 342 dopóki wstępnie określona siła nie zostanie do nich przyłożona, i w tym momencie siła przyłożona jest wystarczająca, żeby wywołać wysunięcie się dźwigni 320, 321 z uskoków 342 i pozwolić na swobodny ruch dźwigni 320, 321 w kierunku pojemnika 330, powodując w ten sposób uruchomienie pompki. W ten sposób jest zagwarantowane, że pompka nie zostanie uruchomiona, dopóki nie zostanie przyłożona siła wystarczająca do spowodowania gwałtownego ruchu rurki dostawczej 331 do pojemnika 330.

W odniesieniu do fig. 18, pokazano urządzenie 405 do dozowania płynów, które pod wieloma względami jest podobne do tych opisanych w odniesieniu do fig. od 14 do 17, ale w którym układ wstępnego obciążania jest umieszczony między każdą dźwignią 420, 421 a odpowiednim urządzeniem uruchamiającym 422.

Urządzenie 405 do dozowania płynów zawiera korpus 406 formujący dyszę 411 i obudowę 409. Urządzenie 408 wydzielające płyn jest umieszczone w obudowie 409. Urządzenie 408 wydzielające płyn zawiera pojemnik 430, w który jest wpasowana pompka sprężająca (niepokazana) i rurka dostawcza 431 wystająca z jednego z końców pojemnika 430, żeby oprzeć się o dyszę 411. Gdy rurka dostawcza 431 jest przemieszczana do pojemnika 430, pompka jest uruchamiana i płyn jest wypychany z rurki dostawczej 431 do otworu 415 w dyszy, skąd jest wysyłany jako struga dobrze rozpylonego płynu.

Dostarczono obsługiwane palcami urządzenie w postaci dwóch przeciwległych dźwigni 420, 421, z których każda jest zawiasowo umocowana koło dolnego końca obudowy 409 przez wzajemne połączenie giętkim ramieniem 423, i jest przeznaczona do oddziaływania na urządzenie uruchamiające 422 tak, żeby naciskać pojemnik 430 w kierunku dyszy 411, gdy dwie dźwignie 420, 421 są razem ściskane.

Urządzenie uruchamiające 422 ma postać dwóch pochylni, z których każda jest przeznaczona do współpracy z dopełniającą zakrzywioną powierzchnią uformowaną na odpowiedniej z dwóch dźwigni 420, 421. Dwa urządzenia uruchamiające 422 w postaci pochylni są połączone z pojemnikiem 430 przez kołnierz 440, który współpracuje z szyjką 429 pojemnika 430.

Ruch dwóch dźwigni 420, 421 ku sobie powoduje przejazd zakrzywionych części dźwigni 420, 421 przez urządzenia uruchamiające 422, naciskając w ten sposób pojemnik w kierunku dyszy 411.

Urządzenie 405 do dozowania płynów jest dopasowane do układów wstępnego obciążania, umieszczonych między urządzeniem uruchamiającym 422 a dźwigniami 420, 421.

Układ wstępnego obciążania zawiera zaczep 424a uformowany na każdym urządzeniu uruchamiającym 422 w postaci pochylni do współdziałania z wgłębieniem 446 uformowanym na każdej z dźwigni 420, 421.

Każdy z zaczepów 424a jest wyczepialny ze swojego odpowiedniego dopełniającego wgłębienia 446, gdy wstępnie określona siła jest przyłożona do odpowiedniej dźwigni 420, 421 tak, żeby umożliwić uruchomienie pompki sprężającej.

Działanie urządzenia do dozowania płynów przebiega jak to opisano poprzednio, gdy użytkownik chwyta dwie dźwignie 420, 421 z siłą mniejszą niż wstępnie określona siła, ruchowi dźwigni 420, 421 zapobiega współpraca zaczepów 424a z wgłębieniami 446, ale gdy tylko siła równa lub większa niż wstępnie określona jest przyłożona do dźwigni 420, 421, wtedy zaczepy 424a są zdolne do wyPL 211 546 B1 czepienia lub wysunięcia się z wgłębienia 446, a dwie dźwignie 420, 421 ruszą razem gwałtownie, uruchamiając w ten sposób pompkę sprężającą.

To zapewnia, że pompka jest uruchomiona tylko wtedy, gdy przyłożona jest wystarczająca siła gwarantująca wytworzenie dobrze rozpylonej strugi płynu.

Należy zauważyć, że układ wstępnego obciążania mógłby zamiennie zawierać co najmniej jeden zaczep uformowany na każdej dźwigni do współdziałania z odpowiednim wgłębieniem uformowanym na części urządzenia uruchamiającego. W takim przypadku każdy zaczep mógłby wyczepiać się ze swojego odpowiedniego dopełniającego wgłębienia, gdy wstępnie określona siła zostaje przyłożona do dźwigni tak, żeby umożliwić uruchomienie pompki sprężającej.

W odniesieniu do fig. 19, pokazano urządzenie 405 do dozowania płynów, które pod wieloma względami jest podobne do tych opisanych w odniesieniu do fig. 18, ale w którym zamienna postać układu wstępnego obciążania jest umieszczona między każdą dźwignią 420, 421 a odpowiednim urządzeniem uruchamiającym 422. Ta sama odnośna numeracja jest zastosowana dla podobnych części, a budowa urządzenia 405 do dozowania płynów nie będzie dalej opisywana, z wyjątkiem związku z układem wstępnego obciążania.

Cechy urządzenia uruchamiającego 422 mogą być lepiej zrozumiane po zapoznaniu się z fig. 19A i 19B, które pokazują jego widok boczny i perspektywiczny.

Układ wstępnego obciążania zawiera mechanizm uruchamiający 441, mający kołnierz 440 nałożony na szyjkę 429 pojemnika 430. Mechanizm uruchamiający 441 ma urządzenie uruchamiające 422 w postaci pochylni na przeciwległych stronach, z których każda ma zmienne przełożenie mechaniczne, i dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do dźwigni 420, 421, żadna znacząca siła nie jest przekazywana do pojemnika 430.

To jest osiągane przez utrzymanie pierwszej części 425a każdego urządzenia uruchamiającego 422 ukośnie pod mniejszym kątem (np. zbliżonym do 20°) do wzdłużnej (np. pionowej, jak pokazano) osi urządzenia 408 wydzielającego płyn, niż jest to w przypadku drugiej części 425b (np. kąt zbliżony do 45°) każdego urządzenia uruchamiającego 422. Dlatego gdy siła jest początkowo przyłożona do każdej dźwigni 420, 421, jest ona przyłożona w zasadzie prostopadle względem osi wzdłużnej urządzenia 408 wydzielającego płyn, i praktycznie żadna siła nie jest zamieniana w siłę skierowaną wzdłuż osi wzdłużnej urządzenia 408 wydzielającego płyn, i tak statyczne tarcie między pierwszą częścią 425a, każdego urządzenia uruchamiającego 422 a współpracującą dźwignią 420, 421 jest wystarczające, aby utrzymać je na miejscu. Jakkolwiek, gdy wstępnie określona siła zostaje przyłożona do każdej dźwigni 420, 421, tarcie statyczne zostaje pokonane i każda dźwignia 420, 421 jest zdolna do rozpoczęcia ruchu wzdłuż pierwszej części 425a współpracującego urządzenia uruchamiającego 422. Gdy każda dźwignia 420, 421 osiągnie koniec pierwszej części 425a, zmiana kąta powierzchni współpracującej z dźwignią 420, 421 w zestawieniu z wielkością przykładanej siły zapewnia gwałtowny przesuw każdej z dźwigni 420, 421 wzdłuż drugiej części 425b współpracującego urządzenia uruchamiającego 422, powodując gwałtowny ruch pojemnika 430 w kierunku dyszy 411 i uruchomienie pompki sprężającej.

To zapewnia, że pompka jest uruchomiona tylko wtedy, gdy przyłożona jest wystarczająca siła gwarantująca wytworzenie skutecznie rozpylonej strugi płynu.

Jak widać na fig. 19A i 19B, mechanizm uruchamiający 441 jest również umieszczony na przeciwległych stronach kołnierza 440 z prowadnicami 426a, z których każda jest ustawiona prostopadle w stosunku do obu urządzeń uruchamiających 422. Prowadnice 426a działają wspólnie ze współpracującymi prowadnicami (niewidocznymi) na obudowie 409, żeby zapewnić jednolity wzdłużny ruch pojemnika 430 podczas uruchomienia.

W odniesieniu do. fig. 20 i 21, pokazano urządzenie do dozowania płynów, które jest w większości szczegółów podobne do tych opisanych w odniesieniu do fig. 18 i 19, i co do którego została zastosowana ta sama odnośna numeracja dla identycznych części. Jedyną różnicą między urządzeniem 405 do dozowania płynów pokazanym na fig. 20 i 21 a tym pokazanym na fig. 18 i 19 jest postać układu wstępnego obciążania, który w tym przypadku jest umieszczony między każdą z dźwigni 420, 421 a obudową 409. Dodatkowo na fig. 20 i 21 jest pokazana dopasowana nakrywka 407.

Układ wstępnego obciążania zawiera dwa zaczepy 428 lub występy uformowane na każdej z dźwigni 420, 421 do współdziałania ze skośną powierzchnią 427 uformowaną wokół krańców szczeliny w obudowie 409, przez którą wystaje odpowiednia dźwignia 420, 421.

Gdy mała siła jest przyłożona do dwóch dźwigni 420, 421, ich ruchowi w kierunku obudowy zapobiega oparcie zaczepów 428 o skośne powierzchnie 427. Gdy siła przyłożona do każdej dźwigni

PL 211 546 B1

420, 421 osiąga wstępnie określoną wielkość, wystarczy to do ugięcia ścianek bocznych dźwigni 420, 421 tak, że zaczepy 428 są zdolne do przejazdu przez skośne powierzchnie 427 do obudowy 409. Jak tylko zaczepy miną skośne powierzchnie 427, dźwignie 420, 421 są swobodne i mogą poruszać się w kierunku pojemnika 430 umieszczonego wewnątrz obudowy 409 tak, że uruchamiają pompkę. I znowu, zapewnia to wytworzenie solidnie rozpylonej strugi płynu.

Gdy siła jest zdjęta z dźwigni 420, 421, zostają one przemieszczone z powrotem w kierunku ich wyjściowych pozycji, ale potrzebują przyłożenia małej skierowanej na zewnątrz siły, żeby ponownie oprzeć zaczepy 428 o skośną powierzchnię 427.

W szczególnym odniesieniu do fig. od 22 do 24, pokazano urządzenie 505 do dozowania płynów mające obudowę 509 do przechowywania urządzenia 508 wydzielającego płyn. Obudowa ma wystającą z jednego końca dyszę 511 do współpracy z otworami ciała takimi jak komora nosowa.

Urządzenie wydzielające płyn jest konwencjonalne, jeśli chodzi o własności fizyczne, i jak poprzednio opisano, ma pojemnik 530 na płyn, który ma być dozowany, pompkę sprężającą zamocowaną w pojemniku 530 i rurkę dostawczą 531 wystającą z pompki, żeby dostarczać płyn do otworu 515 uformowanego w dyszy 511. Jak to poprzednio opisano, pompka jest uruchamiana przez wepchnięcie rurki dostawczej 531 do pompki, co jest osiągane przez przesunięcie pojemnika 530 w kierunku dyszy 511.

Obsługiwane palcami urządzenie jest dostarczone, żeby przemieszczać pojemnik 530, obsługiwane palcami urządzenie ma postać dźwigni 520 umocowanej przesuwnie wewnątrz obudowy 509, w celu przyłożenia siły do pojemnika 530 tak, żeby przesunąć pojemnik 530 w kierunku dyszy 511 i uruchomić pompkę sprężającą.

Dźwignia 520 ma dwie stopki, z których każda jest podparta w sposób umożliwiający przesuwanie na urządzeniach szynowych 555, 556, które współpracują z prowadnicami 557 o przekroju U uformowanymi w obudowie 509.

Układ wstępnego obciążania jest dostarczony w celu zapobiegania uruchomieniu pompki, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do dźwigni 520.

Układ wstępnego obciążania zawiera sprężynę 558 umieszczoną między dźwignią 520 a pojemnikiem 530 i urządzenie zatrzaskowe. Sprężyna 558 jest użyta do naciskania pojemnika 530 w kierunku dyszy 511 tak, żeby uruchomić pompkę sprężającą.

Sprężyna jest umieszczona między kołnierzem 540 połączonym z pojemnikiem 530 a płytką bazową 541. Pręt 542 wystaje z każdej strony płytki bazowej, żeby współdziałać z ukośną powierzchnią 543 uformowaną na końcu każdej stopki dźwigni 520. Gdy dźwignia 520 jest pchana lub naciskana przez użytkownika w kierunku pojemnika 530, pręty 542 poruszają się w górę ukośnych powierzchni 543, w ten sposób ściskając sprężynę 558. Aczkolwiek, pojemnik 530 nie porusza się, ponieważ kołnierz 540 jest połączony z obudową 509 przez urządzenie zatrzaskowe.

Urządzenie zatrzaskowe zawiera żebro 560 uformowane na wewnętrznej ściance obudowy 509 i dwa wystające na zewnątrz ramiona 561, połączone z kołnierzem 540.

Każde z ramion 561 jest połączone z kołnierzem przez ruchomą zawiasę 563 tak, że gdy kołnierz 540 porusza się w kierunku dyszy 511, ramiona 561 mogą oprzeć się o kołnierz 540 i tak przekazać obciążenie na żebro 560, ale gdy kołnierz 540 wysuwa się z dyszy 511, ramiona 561 mają możność przeskoku i mogą swobodnie minąć żebro 560. Sprężyna powrotna 565 jest dostarczona, żeby dźwignia 520 powróciła do swojej normalnej pozycji spoczynkowej, gdy nie jest do niej przyłożona żadna siła.

Działanie urządzenia do dozowania płynów przebiega następująco.

Przyłożenie początkowej siły do dźwigni 520 powoduje ściśnięcie sprężyny 558 poprzez ruch dźwigni 520, bez żadnego ruchu pojemnika 530, co jest skutkiem zaczepienia ramion 561 o żebro 560. Tak dzieje się do momentu, gdy wstępnie określona siła zostanie przyłożona, w którym to momencie urządzenia zastosowane do zapobiegania uruchomieniu pompki sprężającej, to znaczy ramiona 561 i żebro 560, zostają pokonane przez siłę przyłożoną do pojemnika 530 przez sprężynę 558, i pojemnik 530 rusza gwałtownie w kierunku dyszy 511, żeby uruchomić pompkę sprężającą.

Po zwolnieniu nacisku na dźwigni 520 jest ona przywracana do swojej pozycji spoczynkowej przez sprężynę powrotną 565, a sprężyna w pompce zawraca pojemnik z powrotem do jego pozycji spoczynkowej tak, że ramiona 561 ponownie wchodzą we współdziałanie z żebrem 560.

Zastosowanie sprężyny do poruszania pojemnika ma tę przewagę, że znana jest siła użyta do poruszania pojemnika, i w ten sposób może być wytwarzana jednolita rozpylona struga płynu.

PL 211 546 B1

Należy zauważyć, że jakkolwiek wynalazek został opisany w odniesieniu do kilku specyficznych wykonań, istnieje wiele zamiennych zestawów i kombinacji, które mogłyby być zastosowane. Głównym celem wynalazku jest dostarczenie urządzenia do dozowania płynów, które jest obsługiwane przez jedną lub większą liczbę dźwigni przykładających siłę do pojemnika poprzecznie względem osi wzdłużnej pojemnika i który zawiera pewien układ wstępnego obciążania, żeby zapobiec znaczącemu poruszeniu pojemnika, dopóki przyłożona siła nie osiągnie wstępnie określonej wielkości, żeby niezawodnie wytworzyć wysokiej jakości rozpyloną strugę płynu.

Podawanie leku może być zalecane do leczenia lekkich, umiarkowanych, poważnych, nagłych lub przewlekłych objawów lub celem profilaktyki. Należy zauważyć, że dokładna dawka będzie podawana w zależności od wieku i stanu pacjenta, rodzaju użytego leku i częstości podawania, i ostatecznie będzie ustalona przez lekarza. Dopuszcza się postaci wykonania, w których stosuje się kombinacje leków.

Odpowiednie leki mogą być zatem wybrane przykładowo spośród leków przeciwbólowych, takich jak kodeina, dihydromorfina, ergotamina, fentanyl lub morfina, preparatów stosowanych w leczeniu dusznicy, takich jak diltiazem, środków przeciwalergicznych, takich jak kromoglikan (np. w postaci soli sodowej), ketotifen lub nedokromil (np. w postaci soli sodowej), środków przeciwzakaźnych, takich jak cefalosporyny, penicyliny, streptomycyna, sulfonoamidy, tetracykliny i pentamidyna, środków przeciwhistaminowych, takich jak metapirylen, środków przeciwzapalnych, takich jak beklometazon (przykładowo ester dipropionianowy), flutikazon (np. jako ester propionianowy), flunisolid, budesonid, rofleponid, mometazon, np. jako ester z kwasem furanokarboksylowym), cyklesonid, triamcinolon (np. jako acetonid) albo ester S-(2-oksotetrahydrofuran-3-ylowy) kwasu 6a,9a-difluoro-11p-hydroksy-16a-metylo-3-okso-17a-propionyloksyandrosta-1,4-dieno-17p-karbotiowego, lub ester S-fluorometylowy kwasu 6a,9a-difluoro-17a-[(2-furanylokarbonyl)oksy]-11 p-hydroksy-16a-metylo-3-oksoandrosta-1,4-dieno-173-karbotiowego, środków przeciwkaszlowych, takich jak noskapina, środków rozszerzających oskrzela, takich jak albuterol (np. w postaci wolnej zasady lub siarczanu), salmeterol (np. jako 1-hydroksy-2-naftoesan), efedryna, adrenalina, fenoterol (np. jako bromowodorek), formoterol (np. jako fumaran), izoprenalina, metaproterenol, fenyloefryna, fenylopropanoloamina, pirbuterol (np. jako octan), reproterol (np. jako chlorowodorek), rimiterol, terbutalina (np. jako siarczan), izoetaryna, tulobuterol lub 4-hydroksy-7-[2-[[2-[[3-(2-fenyloetoksy)propylo]sulfonylo]etylo]amino]etylo-2(3H)-benzotiazolon, inhibitorów PDE4, takich jak klomilast lub roflumilast; antagonistów leukotrienu, takich jak montelukast, pranilukast i zafirlukast; agonistów adenozyny 2a, takich jak (2R,3R,4S,5R)-2-[6-amino-2-(1S-hydroksymetylo-2-fenyloetyloamino)puryn-9-ylo]-5-(2-etylo-2H-tetrazol-5-ilo)-tetrahydrofurano-3,4-diol (np. jako maleinian), inhibitorów integryny a₄, takich jak kwas (2S)-3-[4-({[4-(aminokarbonylo)-1-piperydynylo]karbonyl}oksy)fenylo]-2-[((2S)-4-metylo-2-{[2-(2-metylofenoksy)acetylo]amino}pentanoilo)amino]propanowy (w postaci wolnego kwasu lub soli potasowej), środków moczopędnych, takich jak amiloryd, środków przeciwcholinergicznych, takich jak ipratropium (np. jako bromek), tiotropium, atropina lub oksytropium, hormonów, takich jak kortyzon, hydrokortyzon lub prednisolon, ksantyn, takich jak aminofilina, teofilinian choliny, teofilinian lizyny lub teofilina, terapeutycznych białek i peptydów, takich jak insulina lub glukagony. Będzie jasne dla osoby z doświadczeniem w tej dziedzinie, że gdy jest to stosowne, leki można stosować w postaci soli, (np. jako sole z metalami alkalicznymi lub z aminami albo jako sole addycyjne z kwasami) lub jako estry (przykładowo niższe estry alkilowe) lub jako solwaty (np. hydraty) dla optymalizacji działania i/lub stabilności leku i/lub ograniczenia do minimum rozpuszczalności leku w propelencie.

Korzystnie, lek jest związkiem o działaniu przeciwzapalnym do leczenia zaburzeń na tle zapalnym lub chorób takich jak astma lub nieżyt nosa.

W jednej postaci, lek jest związkiem glukokortykoidowym mającym właściwości przeciwzapalne. Jeden z odpowiednich glukokortykoidów ma nazwę chemiczną: ester S-fluorometylowy kwasu 6α,9α-difluoro-17a-(1 -oksopropoksy)-11 p-hydroksy-16a-metylo-3-oksoandrosta-1,4-dieno-17 β-karbotiowego (propionian flutikazonu). Inny odpowiedni glukokortykoid ma nazwę chemiczną: ester S-fluorometylowy kwasu 6a,9a-difluoro-17a-[(2-furanylokarbonyl)oksy]-113-hydroksy-16a-metylo-3-oksoandrosta-1,4-dieno-173-karbotiowego. Kolejny odpowiedni glukokortykoid ma nazwę chemiczną: ester S-fluorometylowy kwasu 6a,9a-difluoro-113-hydroksy-16a-metylo-17a-[(4-metylo-1,3-tiazolo-5-karbonyl)oksy]-3-oksoandrosta-1,4-dieno-173-karbotiowego.

Inne związki o działaniu przeciwzapalnym obejmują NSLPZ, np. inhibitory PDE4, antagonistów leukotrienu, inhibitory iNOS, inhibitory tryptazy i elastazy, antagonistów integryny β-2 oraz agonistów adenozyny 2a.

PL 211 546 B1

Lek formułuje się w postaci odpowiedniego płynu, zwłaszcza roztworu (np. wodnego) lub suspensji, ewentualnie zawierającej inne dodatkowe składniki farmaceutycznie dopuszczalne.

Odpowiednie preparaty (np. roztwór lub zawiesina) można stabilizować (np. z użyciem kwasu chlorowodorowego lub wodorotlenku sodu) przez odpowiednio dobraną wartość pH. Typowo, wartość pH nastawia się pomiędzy 4,5 a 7,5, korzystnie pomiędzy 5,0 a 7,0, a zwłaszcza około 6 do 6,5.

Odpowiednie preparaty (np. roztwór lub suspensja) mogą zawierać jedną lub większą liczbę zaróbek. Pod określeniem „zaróbka, należy tu rozumieć zasadniczo obojętne materiały, które są nietoksyczne i nie oddziaływują w szkodliwy sposób z innymi składnikami kompozycji, obejmujące, ale nie ograniczone do nich, farmaceutyczne gatunki węglowodanów, organicznych i nieorganicznych soli, polimerów, aminokwasów, fosfolipidów, środków zwilżających, emulgatorów, środków powierzchniowo czynnych, poloksamerów, środków Pluronic i żywic jonowymiennych, oraz ich mieszaniny.

Do odpowiednich węglowodanów należą monosacharydy, takie jak fruktoza; disacharydy, takie jak, ale nie ograniczone do laktozy, oraz ich mieszaniny i pochodne; polisacharydy, takie jak, ale nie ograniczone do celulozy oraz ich mieszaniny i pochodne; oligosacharydy, takie jak, ale nie ograniczone do dekstryn, oraz ich mieszaniny i pochodne; poliole, takie jak, ale nie ograniczone do sorbitolu, oraz ich mieszaniny i pochodne.

Odpowiednie sole organiczne i nieorganiczne obejmują fosforan sodu lub wapnia, stearynian magnezu, oraz ich mieszaniny i pochodne.

Odpowiednie polimery obejmują naturalne biodegradowalne polimery białkowe, obejmujące, ale nie ograniczone do żelatyny, oraz ich mieszaniny i pochodne; naturalne biodegradowalne polimery polisacharydowe, obejmujące, ale nie ograniczone do, chityny i skrobi, skrobi usieciowanej, oraz ich mieszaniny i pochodne; półsyntetyczne biodegradowalne polimery, obejmujące, ale nie ograniczone do pochodnych chitosanu; i syntetyczne biodegradowalne polimery, obejmujące, ale nie ograniczone do glikolu polietylenowego (PEG), polikwasu mlekowego (PLA), syntetyczne polimery obejmujące, ale nie ograniczone do polialkoholu winylowego oraz ich mieszaniny i pochodne.

Odpowiednie aminokwasy obejmują aminokwasy niepolarne, takie jak leucyna oraz ich mieszaniny i pochodne. Odpowiednie fosfolipidy obejmują lecytyny oraz ich mieszaniny i pochodne.

Odpowiednie środki zwilżające, środki powierzchniowo czynne i/lub emulsyfikatory obejmują gumę arabską, cholesterol, kwasy tłuszczowe obejmujące ich mieszaniny i pochodne. Odpowiednie poloksamery i/lub środki Pluronic obejmują poloksamer 188, Pluronic® F-108, oraz ich mieszaniny i pochodne. Odpowiednie żywice jonowymienne obejmują amberlit IR120 oraz jego mieszaniny i pochodne.

Odpowiednie preparaty w postaci roztworu mogą zawierać środek solubilizujący, taki jak środek powierzchniowo czynny. Odpowiednie środki powierzchniowo czynne obejmują polimery typu a-[4-(1,1,3,3-tetrametylobutylo)fenylo]-ro-hydroksypoli(oksy-1,2-etanodiylu) obejmujące produkty z serii Triton, np. Triton X-100, Triton X-114 i Triton X-305, gdzie liczba X z grubsza wskazuje średnią liczbę merów etoksylowych w polimerze (typowo około 7-70, zwłaszcza około 7-30, a szczególnie około 7-10) oraz polimery 4-(1,1,3,3-tetrametylobutyl)fenolu z formaldehydami i oksiranem, o względnej masie cząsteczkowej 3500-5000, zwłaszcza 4000-4700, w szczególności Tyloxapol. Środek powierzchniowo czynny stosuje się zazwyczaj w stężeniu około 0,5-10%, korzystnie około 2-5% wag., w przeliczeniu na masę preparatu.

Odpowiednie preparaty w postaci roztworu mogą także zawierać organiczne środki współsolwatujące z grupami hydroksylowymi, obejmujące glikole, takie jak glikol polietylenowy (np. PEG 200) i glikol propylenowy; cukry, takie jak dekstroza; oraz etanol. Korzystne są dekstoza i glikol polietylenowy (np. PEG 200), zwłaszcza dekstroza. Glikol propylenowy korzystnie stosuje się w ilości nie przewyższającej 20%, zwłaszcza nie więcej niż 10%, a najkorzystniej unika się go w ogóle. Korzystnie unika się stosowania etanolu. Organiczne środki współsolwatujące z grupami hydroksylowymi typowo stosowane w stężeniu 0,1-20% np. 0,5-10%, np. około 1-5% wag. w przeliczeniu na masę preparatu.

Odpowiednie preparaty w postaci roztworu mogą także zawierać środki solubilizujące, takie jak polisorbat, gliceryna, alkohol benzylowy, polioksyetylenowe pochodne oleju rącznikowego, glikol polietylenowy i etery polioksyetylenowo-alkilowe (np. Cremophor, Brij).

Odpowiednie preparaty w postaci roztworu mogą także zawierać jeden lub większą liczbę następujących składników: środki zwiększające lepkość; środki konserwujące i środki do nastawiania izotoniczności.

PL 211 546 B1

Odpowiednie środki zwiększające lepkość obejmują karboksymetylocelulozę, środki zagęszczające Veegum, tragakant, bentonit, hydroksypropylometylocelulozę, hydroksypropylocelulozę, hydroksyetylocelulozę, poloksamery (np. poloksamer 407), glikole polietylenowe, alginiany, gumy ksantanowe, karageniny i karbopole.

Odpowiednie środki konserwujące obejmują czwartorzędowe związki amoniowe (np. chlorek benzalkoniowy, chlorek benzetoniowy, cetrimid i chlorek cetylopirydyniowy), środki zawierające rtęć (np. azotan fenylortęciowy, octan fenylortęciowy i timerosal), środki typu alkoholi (np. chlorobutanol, alkohol fenyloetylowy i alkohol benzylowy), estry antybakteryjne (np. estry kwasu p-hydroksybenzoesowego), środki chelatujące, takie jak sól disodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego (EDTA) oraz inne środki przeciwdrobnoustrojowe, takie jak chlorheksydyna, chlorokrezol, kwas sorbinowy i jego sole oraz polimyksyna.

Odpowiednie środki do nastawiania izotoniczności działają tak, aby zapewnić izotoniczność z płynami ustrojowymi (np. z płynami z jamy nosowej), co skutkuje zmniejszeniem poziomów podrażnienia związanych z szeregiem preparatów przeznaczonych do nosa. Przykładowo odpowiednimi środkami do nastawiania izotoniczności są chlorek sodu, dekstroza i chlorek wapnia.

Odpowiednie preparaty w postaci zawiesin obejmują zawiesinę wodną leku w postaci cząstek i ewentualnie środek suspendujący, środki konserwujące, środki zwilżające lub do nastawiania izotoniczności.

Lek w postaci cząstek dogodnie ma średnią średnicę masową (MMD) poniżej 20 gm, korzystnie między 0,5-10 gm, zwłaszcza 1-5 gm. Jeśli jest konieczne zmniejszenie wielkości cząstek, to można to osiągnąć metodą taką jak mikronizacja i/lub mikrofluidyzacja.

Odpowiednie środki suspendujące obejmują karboksymetylocelulozę, veegum, tragakant, bentonit, metylocelulozę i glikole polietylenowe.

Odpowiednie środki zwilżające mają za zadanie zwilżenie danego leku celem ułatwienia jego zdyspergowania w fazie wodnej kompozycji. Przykładowo środkami zwilżającymi mogą być tłuszczowe alkohole, estry i etery. Korzystnie, środkiem zwilżającym jest hydrofilowy, niejonowy środek powierzchniowo czynny, najkorzystniej polioksyetylenowany(20) monooleinian sorbitanu (dostępny jako produkt o nazwie rodzajowej Polsorbat 80).

Odpowiednimi środkami konserwującymi i do nastawiania izotoniczności są środki opisane powyżej w powiązaniu z preparatem w postaci roztworu.

Urządzenie do dozowania jest tu odpowiednie do dozowania płynnego preparatu leku do leczenia stanów zapalnych i/lub alergicznych przewodów nosowych, takich jak nieżyt nosa, np. sezonowy lub całoroczny nieżyt nosa, jak też innych miejscowych stanów zapalnych jak astma, COPD i zapalenie skóry.

Odpowiednim sposobem dawkowania dla pacjenta jest powolna inhalacja przez nos po oczyszczeniu jamy nosowej. W trakcie inhalacji preparat będzie aplikowany do jednego nozdrza, gdy drugie naciska się ręką. Tę procedurę powtarza się dla drugiego nozdrza. Typowo wykonuje się jedną lub dwie inhalacje do jednego nozdrza, przy podawaniu do trzech razy dziennie, najlepiej raz dziennie. Każda dawka może dostarczać na przykład 5 gg, 50 gg, 100 gg, 200 gg lub 250 gg substancji czynnej leku. Dokładna dawka jest znana lub łatwa do ustalenia przez fachowców.

Zgłoszenie, którego częścią jest ten opis i zastrzeżenia, może być użyte jako podstawa pierwszeństwa względem każdego późniejszego zgłoszenia. Zastrzeżenia takiego późniejszego zgłoszenia mogą być nakierowane na jakąkolwiek cechę lub kombinację tutaj podanych cech. Mogą one przyjąć postać zastrzeżeń dotyczących produktu, metody lub zastosowania i mogą zawierać, w sposób przykładowy i bez ograniczeń, jedno lub większą liczbę dołączonych zastrzeżeń.

Claims (19)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do dozowania płynów, do rozpylania płynu do jamy ciała, zawierające obudowę, dyszę do wprowadzania do jamy ciała, urządzenie wydzielające płyn umieszczone ruchomo w obudowie, przy czym urządzenie wydzielające płyn ma oś wzdłużną i zawiera pojemnik do przechowywania płynu przeznaczonego do dozowania i pompkę sprężającą, mającą wlot ssący umieszczony w pojemniku i rurkę dostawczą biegnącą wzdłuż osi wzdłużnej do przenoszenia płynu z pompki do dyszy, i obsługiwane palcami urządzenie przemieszczalne poprzecznie względem osi wzdłużnej urządzenia doprowadzającego płyn w celu przyłożenia siły do pojemnika, żeby przemieścić pojemnik wzdłuż osi wzdłużnej w kierunku dyszy tak, żeby uruchomić pompkę sprężającą, w którym obsługiwane palcami urządzenie zawiera co najmniej jedną dźwignię zawiasowo umocowaną w dolnym końcu obudowy służącą do przykładania siły do urządzenia uruchamiającego połączonego z szyjką pojemnika w celu przemieszczenia pojemnika w kierunku dyszy tak, aby uruchamiać pompkę, znamienne tym, że pomiędzy co najmniej jedną dźwignią (420, 421) a urządzeniem uruchamiającym (422) jest umieszczony układ wstępnego obciążenia, aby zapobiegać uruchomieniu pompki sprężającej, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do co najmniej jednej dźwigni (420, 421).
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że układ wstępnego obciążenia zawiera mechanizm uruchamiający (441) mający zmienne przełożenie mechaniczne tak, że dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do co najmniej jednej dźwigni (420, 421), żadna znacząca siła nie jest przekazywana do pojemnika (430) wzdłuż osi wzdłużnej.
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że pojemnik stanowi pojemnik do płynnego preparatu, w szczególności roztworu albo zawiesiny.
4. 4. Urządzenie według jednego z zastrz. 1-3, znamienne tym, że urządzenie uruchamiające jest połączone z pojemnikiem przez kołnierz (440).
5. 5. Urządzenie według jednego z zastrz. 1-4, znamienne tym, że urządzenie uruchamiające i obudowa (409) zawierają skojarzone w parę prowadnice (426a) do wzdłużnego prowadzenia pojemnika (430) podczas uruchamiania.
6. 6. Urządzenie według jednego z zastrz. 2-5, znamienne tym, że mechanizm uruchamiający (441) jest wyposażony w pochylnię mającą zmienne przełożenie mechaniczne.
7. 7. Urządzenie według jednego z zastrz. 1-6, znamienne tym, że pochylnia ma pierwszą część (425a) pochyloną pod mniejszym kątem względem osi wzdłużnej urządzenia (408) wydzielającego płyn niż druga część (425b).
8. 8. Urządzenie według jednego z zastrz. 1-7, znamienne tym, że układ wstępnego obciążenia, umieszczony pomiędzy co najmniej jedną dźwignią (420, 421) a urządzeniem uruchamiającym (422), jest uformowany na urządzeniu uruchamiającym (422).
9. 9. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że układ wstępnego obciążenia zawiera co najmniej jeden zaczep (424a) uformowany na co najmniej jednej dźwigni (420, 421) współdziałający z odpowiednim wgłębieniem (446) uformowanym na części urządzenia uruchamiającego (422), przy czym każdy z zaczepów (424a) jest wyczepialny z odpowiedniego, odpowiadającego mu wgłębienia (446), gdy wstępnie określona siła jest przyłożona do co najmniej jednej dźwigni (420, 421) tak, że możliwe jest uruchomienie pompki sprężającej.
10. 10. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że układ wstępnego obciążenia zawiera co najmniej jeden zaczep (424a) uformowany na urządzeniu uruchamiającym (422), współdziałający z odpowiednim wgłębieniem (446) uformowanym na tej co najmniej jednej dźwigni (420, 421), przy czym każdy z zaczepów (424a) jest wyczepialny z odpowiedniego, odpowiadającego mu wgłębienia (446), gdy wstępnie określona siła jest przyłożona do co najmniej jednej dźwigni (420, 421) tak, że możliwe jest uruchomienie pompki sprężającej.
11. 11. Urządzenie według zastrz. 1 albo 3, albo 4, albo 5, znamienne tym, że co najmniej jedna dźwignia (420, 421) jest obracalna w kierunku obudowy (409), poprzecznie względem wzdłużnej osi urządzenia (408) wydzielającego płyn, od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia z przyłożeniem siły do urządzenia uruchamiającego (422), przy czym układ wstępnego obciążenia uniemożliwia obracanie się tej co najmniej jednej dźwigni (420, 421) od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia w celu uruchomienia pompki sprężającej, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do tej co najmniej jednej dźwigni (420, 421), przy czym urządzenie uruchamiające (422) i ta co najmniej jedna dźwignia (420, 421) mają powierzchnie współdziałające ze sobą ślizgowo, gdy ta co najmniej jedna dźwignia (420, 421) obraca się od położenia spoczynkowego do położenia

    PL 211 546 B1 uruchomienia, aby spowodować przemieszczenie pojemnika (430) wzdłuż osi wzdłużnej w kierunku dyszy (411), przy czym układ wstępnego obciążenia jest uformowany przez jedną z powierzchni mającą pierwszą część (425a) i drugą część (425b), na których z kolei się ślizga druga powierzchnia, gdy ta co najmniej jedna dźwignia (420, 421) obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, przy czym pierwsza część (425a) powierzchni jest bardziej stroma niż druga część (425b) powierzchni.
12. 12. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że pierwsza część (425a) powierzchni jest pochylona pod mniejszym kątem względem osi wzdłużnej niż druga część (425b) powierzchni.
13. 13. Urządzenie według zastrz. 11 albo 12, znamienne tym, że powierzchnia urządzenia uruchamiającego (422) ma pierwszą część (425a) i drugą część (425b).
14. 14. Urządzenie według jednego z zastrz. 1-13, znamienne tym, że ma postać inhalatora do nosa.
15. 15. Urządzenie według jednego z zastrz. 1-14, znamienne tym, że funkcjonuje w sposób powtarzalny.
16. 16. Urządzenie według jednego z zastrz. 1-15, znamienne tym, że jest ukształtowane i przystosowane tak, że co najmniej jedna dźwignia (420, 421) porusza się gwałtownie poprzecznie względem osi wzdłużnej w celu uruchomienia pompki sprężającej w rezultacie przyłożenia wstępnie określonej siły do tej co najmniej jednej dźwigi (420, 421).
17. 17. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że w przypadku gdy co najmniej jedna dźwignia (420, 421) jest obracalna w kierunku obudowy (409), poprzecznie względem wzdłużnej osi urządzenia (408) wydzielającego płyn, od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia z przyłożeniem siły do urządzenia uruchamiającego (422), przy czym układ wstępnego obciążenia uniemożliwia obracanie się tej co najmniej jednej dźwigni (420, 421) od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia w celu uruchomienia pompki sprężającej, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do tej co najmniej jednej dźwigni (420, 421), przy czym urządzenie uruchamiające (422) i ta co najmniej jedna dźwignia (420, 421) mają powierzchnie współdziałające ze sobą ślizgowo, gdy ta co najmniej jedna dźwignia (420, 421) obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, aby spowodować przemieszczenie pojemnika (430) wzdłuż osi wzdłużnej w kierunku dyszy (411), przy czym układ wstępnego obciążenia jest uformowany przez jedną z powierzchni mającą pierwszą część (425a) i drugą część (425b), na których z kolei się ślizga druga powierzchnia, gdy ta co najmniej jedna dźwignia (420, 421) obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, przy czym pierwsza część (425a) powierzchni jest bardziej stroma niż druga część (425b) powierzchni, urządzenie jest ukształtowane i przystosowane tak, że przy przyłożeniu wstępnie określonej siły do tej co najmniej jednej dźwigni (420, 421) inna powierzchnia ślizga się wzdłuż pierwszej części (425a) powierzchni, a następnie gwałtownie wzdłuż drugiej części (425b) powierzchni.
18. 18. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że w przypadku gdy co najmniej jedna dźwignia (420, 421) jest obracalna w kierunku obudowy (409), poprzecznie względem wzdłużnej osi urządzenia (408) wydzielającego płyn, od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia z przyłożeniem siły do urządzenia uruchamiającego (422), przy czym układ wstępnego obciążenia uniemożliwia obracanie się tej co najmniej jednej dźwigni (420, 421) od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia w celu uruchomienia pompki sprężającej, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do tej co najmniej jednej dźwigni (420, 421), przy czym urządzenie uruchamiające (422) i ta co najmniej jedna dźwignia (420, 421) mają powierzchnie współdziałające ze sobą ślizgowo, gdy ta co najmniej jedna dźwignia (420, 421) obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, aby spowodować przemieszczenie pojemnika (430) wzdłuż osi wzdłużnej w kierunku dyszy (411), przy czym układ wstępnego obciążenia jest uformowany przez jedną z powierzchni mającą pierwszą część (425a) i drugą część (425b), na których z kolei się ślizga druga powierzchnia, gdy ta co najmniej jedna dźwignia (420, 421) obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, przy czym pierwsza część (425a) powierzchni jest pochylona pod mniejszym kątem względem osi wzdłużnej niż druga część (425b) powierzchni tak, że pierwsza część (425a) powierzchni jest bardziej stroma niż druga część (425b) powierzchni, urządzenie jest ukształtowane i przystosowane tak, że przy przyłożeniu wstępnie określonej siły do tej co najmniej jednej dźwigni (420, 421) inna powierzchnia ślizga się wzdłuż pierwszej części (425a) powierzchni, a następnie gwałtownie wzdłuż drugiej części (425b) powierzchni.
19. 19. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że w przypadku gdy co najmniej jedna dźwignia (420, 421) jest obracalna w kierunku obudowy (409), poprzecznie względem wzdłużnej osi

    PL 211 546 B1 urządzenia (408) wydzielającego płyn, od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia z przyłożeniem siły do urządzenia uruchamiającego (422), przy czym układ wstępnego obciążenia uniemożliwia obracanie się tej co najmniej jednej dźwigni (420, 421) od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia w celu uruchomienia pompki sprężającej, dopóki wstępnie określona siła nie zostanie przyłożona do tej co najmniej jednej dźwigni (420, 421), przy czym urządzenie uruchamiające (422) i ta co najmniej jedna dźwignia (420, 421) mają powierzchnie współdziałające ze sobą ślizgowo, gdy ta co najmniej jedna dźwignia (420, 421) obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, aby spowodować przemieszczenie pojemnika (430) wzdłuż osi wzdłużnej w kierunku dyszy (411), przy czym układ wstępnego obciążenia jest uformowany przez powierzchnię urządzenia uruchamiającego mającą pierwszą część (425a) i drugą część (425b), na której z kolei ślizga się powierzchnia co najmniej jednej dźwigni, gdy ta co najmniej jedna dźwignia (420, 421) obraca się od położenia spoczynkowego do położenia uruchomienia, przy czym pierwsza część (425a) powierzchni jest bardziej stroma niż druga część (425b) powierzchni, urządzenie jest ukształtowane i przystosowane tak, że przy przyłożeniu wstępnie określonej siły do tej co najmniej jednej dźwigni (420, 421) powierzchnia co najmniej jednej dźwigni ślizga się wzdłuż pierwszej części (425a) powierzchni, a następnie gwałtownie wzdłuż drugiej części (425b) powierzchni.