PL206807B1 - Uchwyt przelotowy dla przewodów niskiego napięcia - Google Patents

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 206807 (13) B1 ^{(21) Numer zgłoszenia: 355135} _{(51) Int.Cl.}

H02G 7/05 (2006.01) H02G 7/08 (2006.01) (22) Data zgłoszenia: 22.07.2002 H01H 3/58 (2006.01)

F16L 3/00 (2006.01) (54)

Uchwyt przelotowy dla przewodów niskiego napięcia

	(73) Uprawniony z patentu: TARNOWSKIE ZAKŁADY OSPRZĘTU ELEKTRYCZNEGO TAREL SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚ CIĄ , Wola Rzędzińska, PL
(43) Zgłoszenie ogłoszono:
26.01.2004 BUP 02/04	(72) Twórca(y) wynalazku: RYSZARD SOBOL, Wola Rzędzińska, PL JACEK SITKO, Wola Radłowska, PL
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
30.09.2010 WUP 09/10	(74) Pełnomocnik:
	rzecz. pat. Leonard Skarbek Rzecznik Patentowy LS Kancelaria Prawa Patentowego i Autorskiego

PL 206 807 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest uchwyt przelotowy dla przewodów niskiego napięcia, który może być wykorzystywany do prowadzenia sieci energetycznych, w szczególności o napięciu do 1 kV.

Konstrukcja uchwytu według wynalazku pozwala także na zastosowanie dla podwieszania izolowanych przewodów wiązkowych.

Uchwyty przelotowe dla przewodów spełniają dwie funkcje robocze. Obejmują one okresy budowy, naprawy i okresowych przeglądów. W trakcie czynności rozciągania energetycznej linii przewodowej, uchwyty przelotowe służą jako swobodne podpory ślizgowe przewodu, natomiast podczas eksploatacji zapewniają obwodowe zaciśnięcie na izolacji przewodu lub na wiązce przewodów, a to w celu ustalenia i wahliwego podwieszenia danego punktu linii energetycznej do konstrukcji noś nej dla tej linii.

Zadania te narzuciły najpowszechniej spotykaną w stanie techniki konstrukcję uchwytów z zawieszkowym elementem nośnym, zakończonym u dołu gniazdem przewodowym mającym w poprzecznym przekroju kształt litery „C”. Gniazdo zamykane jest zazwyczaj obwodowo przez ruchomą szczękę zaciskową. Szczęka zaciskowa połączona jest wychylnie z elementem nośnym na końcu dolnym, a końcem górnym zwierana jest zespołem szybkozłącznym. Gniazda przewodowe wykładane są półpanewkami z okładziny izolacyjnej, której wewnętrzna powierzchnia ukształtowana jest jako zwiększająca się łukowo średnica w stronę końców gniazda. Taki kształt okładziny eliminuje uszkodzenia przez jej krawędzie izolacji przewodu, przy eksploatacyjnych przemieszczeniach poprzecznych przewodu oraz umożliwia łatwe przesuwanie poosiowe przewodów podczas rozciągania linii energetycznej.

Znane są różne rozwiązania uchwytów o opisanym układzie konstrukcyjnym, które różnią się budową szczęki zaciskowej i zespołu szybkozłącznego.

W uchwycie przedstawionym w polskim opisie patentowym o numerze: PL 174090, szczę ka zaciskowa posiada element blokujący, w którym przesuwnie zamocowany jest docisk. Od strony przewodów powierzchnia docisku osłonięta jest wkładką izolacyjną. Według tego wynalazku przesuwne zamocowanie docisku, w kierunku wnętrza gniazda przewodowego realizowane jest połączeniem śrubowym, a zespół szybkozłączny stanowi śrubowe złącze bagnetowe.

W rozwią zaniu wedł ug francuskiego opisu patentowego o numerze; FR 2397729, szczęka zaciskowa posiada jeden element blokująco-zaciskowy, zamykany wychylnie przez śrubowe szybkozłącze bagnetowe. W celu zamocowania przewodu mającego średnicę mniejszą od nominalnej konieczne jest stosownie dodatkowej tulei gumowej. Dno gniazda przewodowego stanowi jedna lub dwie rolki o beczkowatej do wewną trz pobocznicy, ł o ż yskowane w elemencie noś nym.

Znany jest uchwyt przedstawiony w amerykańskim opisie patentowym o numerze: US 6,201,184. Szczęka zaciskowa tego uchwytu składa się z elementu blokującego, łożyskowanego dolnym końcem w elemencie noś nym, którego dolny koniec ukształ towany jest jak litera „C”, oraz z docisku, ł o ż yskowanego w elemencie blokującym względem osi równoległej i leżącej powyżej osi wychylania elementu blokującego. Uchwyt zaciskany jest jedną śrubą o specjalnie wykonanym kształcie, współpracującą w fazie wstępnej z motylkową nakrętką. Na długości ś ruby od nagwintowanego końca w stronę łba wykonane są kolejno: podtoczenie na średnicę mniejszą od wewnętrznej średnicy gwintu, kołnierz oporowy oraz pierścień ślizgowy przylegający do sześciokątnego łba.

W stanie techniki występuje uchwyt ujęty w opisie amerykań skiego patentu numer: US 4,579,306, charakterystyczny tym, że posiada dolną szczękę nieruchomą oraz skrętną, odchylaną wokół osi osadzonej w szczęcie nieruchomej, szczękę zaciskową, która jest blokowana po dociśnięciu przewodu wkrętem dociskającym, osadzonym w korpusie szczęki dolnej.

Znany jest też uchwyt z patentu amerykańskiego o numerze: US 5,305,978, w którym obie ukształtowane półkoliście szczęki połączone są zawiasowo. Wzajemne ustalenie obu szczęk odbywa się przy pomocy wielopołożeniowego sprzęgła zębatego, przy czym zęby nacięte są na zewnętrznej końcówce szczęki dolnej i wewnętrznej końcówce szczęki górnej. Szczęka górna uchwytu posiada na końcu wystający zaczep zębaty, który może ustalić chwilowe położenie tej szczęki w stosunku do szczęki dolnej. Zacisk przewodu w tym rozwiązaniu odbywa się przez wkręt współpracujący z gwintowanym, pionowym otworem w szczęce górnej.

W większości z opisanych rozwiązań siła zacisku przewodu w uchwycie realizowana jest połączeniem śrubowym. Wartość siły zacisku powinna być identyczna na wszystkich uchwytach danego odcinka linii energetycznej, zależy jednak zawsze od człowieka dokonującego tej czynności w warunkach

PL 206 807 B1 pracy wysokościowej. Dodatkowe czynności w montażu linii, jak zakładanie tulei gumowych, czy też stosowanie wkrętaków lub kluczy, zwłaszcza o charakterze dynamometrycznym są w tych warunkach nieprzyjazne dla montażysty linii.

Uchwyt przelotowy dla przewodów niskiego napięcia, według wynalazku, jest zawieszany przy pomocy górnego elementu nośnego. Uchwyt posiada przelotowe, poziome gniazdo dla przewodu zaciskanego w nieruchomej szczęce, poprzez odchylane dociski. Uchwyt posiada zespół zaciskowy dla przewodu, w którym sztywna, nieruchoma szczęka elementu nośnego jest zakończona u dołu panewką łożyska ślizgowego. Zespół zaciskowy składa się z dwóch odchylanych elementów zaciskowych, skrętnych wokół osi łożyska ślizgowego, jako jednej poziomej osi wychylania. Jednym z elementów zaciskowych w tym zespole jest docisk, dociskający przewód, korzystnie za pośrednictwem amortyzatora, a drugim elementem zaciskowym zespołu zaciskowego jest zewnętrzny element blokujący. Czop tego elementu jest osadzony i skrętny w panewce łożyska ślizgowego, a w nim osadzony jest też wałek osi skrętnego docisku. Pomiędzy tymi dwoma elementami zespołu zaciskowego, to jest pomiędzy dociskiem i elementem blokującym znajduje się nasadka regulatora, przesuwna i skrętna razem z elementem blokującym. Nasadka regulatora ustala wzajemne położenie elementu blokującego w stosunku do docisku. Nasadka regulatora prowadzona jest przesuwnie wewnątrz bocznych, wystających na zewnętrz docisku płaskich ramion. W górnej części ramiona docisku wyposażone są w odcinki uzębienia, współpracujące z wewnętrznymi, dolnymi odcinkami uzębienia nasadki regulatora. Uchwyt przelotowy posiada zespół szybkozłączny. Zespół ten składa się z klamry, korzystnie w kształcie zbliżonym do niezamkniętego obwodu prostokąta i ze skrętnej zaciskowej dźwigni dwuramiennej. Klamra obejmuje z jednej strony zewnętrzny, górny zaczep elementu blokującego. Klamra jest osadzona z drugiej strony w wycięciach zaczepu hakowego w dźwigni, która jest skrętna i osadzona na poziomej osi dźwigni, znajdują cej się po drugiej stronie gniazda przewodu, wewną trz zagięcia w elemencie nośnym, pomiędzy jego pionową a wygiętą dolną częścią, w postaci nieruchomej szczęki w kształcie litery „C”.

Uchwyt przelotowy, według wynalazku posiada łożysko ślizgowe z otwartą panewką umieszczoną w końcówce nieruchomej szczęki elementu nośnego. W łożysku ślizgowym umieszczony jest niepełny czop elementu blokującego, posiadający współosiowy otwór łożyskujący wałek osi docisku. W niepełnym czopie wykonane jest na całej jego długości wzdłużne wycięcie na części jego obwodu. Wałek osi docisku jest osadzony w dolnej części ramion docisku. Wałek ten ma kształt walca z dwoma powierzchniami płaskimi na całej jego długości. Wymiar poprzeczny wałka osi docisku mierzony pomiędzy jego powierzchniami płaskimi, jest mniejszy od średnicy wałka osi oraz mniejszy od szerokości wzdłużnego wycięcia na części obwodu czopa elementu blokującego.

W uchwycie przelotowym, według wynalazku powierzchnie natarcia trójkątnych zębów odcinków uzębienia, umieszczonych na ramionach docisku, leżą w płaszczyznach poprowadzonych przez oś wychylania.

Uchwyt przelotowy, według wynalazku posiada na powierzchniach czołowych ramion docisku podziałkę. Natomiast na powierzchniach czołowych nasadki regulatora znajdują się wskaźniki położenia, korzystnie w postaci trójkątnych ząbków wystających i skierowanych ku dołowi do podziałek na ramionach.

Rozwiązanie według wynalazku jest bardzo korzystne dla zawieszania i eksploatacji linii energetycznych, gdyż ustalenie odpowiednie dla danego przewodu może być przeprowadzone przed montażem na poziomie gruntu, dzięki wykonanym na sąsiadujących ze sobą powierzchniach czołowych docisku i nasadki regulatora podziałce i wskaźnikach położenia.

Ponadto rozwiązanie według wynalazku zapewnia stały docisk na wszystkich uchwytach przewodu, przez co prowadzone nad poziomem gruntu czynności obsługowe są bardzo proste i zminimalizowane.

Przykład wykonania uchwytu przelotowego według wynalazku pokazano na rysunkach. Na rysunkach przedstawiono: na fig. 1 - uchwyt w rzucie równoległym, w stanie zamkniętym, przy ustawieniu nasadki regulatora przy maksymalnej średnicy przewodu, na kolejnych rysunkach pokazano: na fig. 2 - przekrój poprzeczny, na fig. 3 - widok z boku, na fig. 4 - widok czołowy uchwytu. Dalsze rysunki pokazują poszczególne elementy uchwytu w rzutach równoległych, i tak na: fig. 5 - element nośny, fig. 6 - okładzinę izolacyjną, fig. 7 - element blokujący, fig. 8 - amortyzator, fig. 9 - dźwignię dwuramienną; fig 10, fig, 11 i fig, 12 - docisk - kolejno: w widoku z boku, z góry i w przekroju poprzecznym wyznaczonym linią A-A; na fig. 11 i fig. 13 - docisk w rzucie równoległym; na fig. 14, fig. 15, fig. 16 - nasadkę regulatora, odpowiednio w przekroju poprzecznym według linii B-B z fig. 15, w widoku czołowym

PL 206 807 B1 i w widoku z boku; na fig. 17 - nasadkę regulatora w rzucie równoległym. Ostatnie dwa rysunki przedstawiają sytuacje eksploatacyjne: na fig. 18 - przekrój poprzeczny uchwytu podczas dokonywania zmiany ustawienia nasadki regulatora, a na fig. 19 - przekrój poprzeczny uchwytu w stanie zamkniętym, przy ustawieniu nasadki regulatora na odcinku uzębienia o jeden ząb większym od minimalnej średnicy przewodu.

Głównymi elementami uchwytu przelotowego wykonanego według wynalazku są: element nośny 10, szczęka zaciskowa 20, element blokujący 30 i zespół szybkozłączny 40. Wykonany ze stopu aluminium element nośny 10 ma postać płaskownika wygiętego w dolnym końcu w kształt litery „C” i stanowiącego gniazdo dla przewodu. Obwód gniazda dla przewodu zamknięty jest przez szczękę zaciskową 20 połączoną skrętnie na końcu dolnym w osi wychylania O z elementem nośnym 10 a końcem górnym poprzez zespół szybkozłączny 40. Gniazdo dla przewodu wyłożone jest półpanewką okładziny izolacyjnej 11, wykonanej z tworzywa poliamidowego. W okładzinie 11 wewnętrzna powierzchnia ukształtowana jest ze zwiększającą się łukowo w stronę końców średnicą. Szczękę zaciskową 20 stanowią: docisk 22, osadzony w nim amortyzator 21 i nasadka regulatora 26. Amortyzator 21 wykonany jest z tworzywa sprężysto-elastycznego. Docisk 22 ma dwa ramiona 24 połączone gniazdem amortyzatora 21 a na dole z osią docisku 23. Poliamidowe kształtki ramion 24 docisku 22 i nasadki regulatora 26 są wzajemnie połączone przy pomocy odcinków uzębienia 25. Odcinki uzębienia 25 wykonane są na obwodzie ramion 24 oraz w obejmujących je wnękach nasadki regulatora 26. Odcinki uzębienia ukształtowane są promieniowo względem osi wychylania O, a ich niesymetryczne zęby mają płaskie powierzchnie docisku przechodzące przez oś wychylania O. Na sąsiadujących ze sobą powierzchniach czołowych docisku 22 i nasadki regulatora 26 wykonane są podziałki 27 i wskaźniki położenia 28. Wnęki nasadki regulatora 26 połączone są ściankami, które objęte są z zewnątrz elementem blokującym 30. Element nośny 10, element blokujący 30 i docisk 22 łożyskowane są współosiowo w ślizgowym łożysku walcowym utworzonym z panewki 12 elementu nośnego 10, z czopa 32 elementu blokującego 30 - w którym wykonany jest współosiowy otwór łożyskujący oś 23 docisku 22. Panewka 12 i czop 32 mają ściankę obwodowo niepełną, a walcowa powierzchnia osi docisku jest symetrycznie ścięta pomiędzy ramionami 24 na wymiar e. Wymiar e jest mniejszy od szerokości f wycięcia obwodu w ściance czopa 32 elementu blokującego 30.

Montaż łożyska odbywa się przez wykonanie kolejnych czynności: połączenie docisku 22 z elementem blokującym 30 poprzez promieniowe wprowadzenie osi 23 docisku 22 w wycięcie czopa 32; kątowe odchylenie docisku 22 od elementu blokującego 30 w taki sposób aby wybrania w zaczepach zabezpieczających blokujące ruch poprzeczny szczęki zaciskowej 20 w czasie pracy uchwytu, a znajdujące się w ramionach 24 umożliwiły poosiowe wsunięcie czopa 32 w panewkę 12; następne połączenie elementu nośnego 10 z elementem blokującym 30; odchylenie elementu blokującego 30 wraz z dociskiem 22 w skrajne położenie, aż do oparcia się o zderzak 15 i czynności końcowej montażu - wykonanie kątowego skrętu włożonej w element nośny 10 okładziny izolacyjnej 11, tak aby jej opory boczne 14 poosiowo objęły czoła osi docisku 23. Element blokujący 30 połączony jest na górnym końcu z elementem nośnym 10 poprzez klamrowy zespół szybkozłączny 40. Zespół szybkozłączny 40 posiada stalową klamrę 41 i dźwignię dwuramienną 42, której oś 43 osadzona jest w otwartym gnieździe 13 elementu nośnego 10. Gniazdo 13 usytuowane jest w narożu połączenia gniazda przewodowego „C” z pionową częścią zawieszkową elementu nośnego 10, przy czym ramiona klamry 41 obejmują otwarty zaczep 31 na górnym końcu elementu blokującego 30 i otwarty zaczep hakowy 44 na dźwigni dwuramiennej 42.

Szczęki zaciskowe 20 uchwytów przelotowych, przed zawieszeniem ich na hakach nośnych ustawiane są nasadkami regulatora 26 w położenie wymagane średnicą przewodu lub wiązki przewodów. Czynności ustawienia uchwytu - zilustrowane są na rysunku objętym fig. 18 i wymagają kolejno: zdjęcia klamry 41 z zaczepu 31 elementu blokującego 30, odchylenia elementu blokującego 30 w skrajne położenie, rozłączenia nasadki regulatora 26 przemieszczenia w kierunku a, skrętu w celu wychylenia w kierunku b nasadki regulatora 26 w wymagane dla danej średnicy przewodu położenie - które wyznaczone jest podziałką 27 i wskaźnikami 28, połączenia nasadki regulatora 26 z dociskiem 22 przez zwarcie odcinka zębatego 25 ruchem w kierunku c.

Wzajemne położenie elementów uchwytu przygotowanego do mocowania przewodu o przekroju 25 mm² pokazane jest na rysunku oznaczonym fig. 19. Opisane w przykładzie wykonania wynalazku rozwiązanie konstrukcji uchwytu przewidziane jest do mocowania przewodów o przekrojach w zakresie od 16 mm² do 120 mm².

PL 206 807 B1

Claims (4)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Uchwyt przelotowy dla przewodów niskiego napięcia, zawieszany przy pomocy górnego elementu nośnego, posiadający przelotowe, poziome gniazdo dla przewodu zaciskanego w nieruchomej szczęce, poprzez odchylane dociski, znamienny tym, że posiada zespół zaciskowy dla przewodu, w którym sztywna, nieruchoma szczęka elementu nośnego (10) jest zakończona u dołu panewką (12) łożyska ślizgowego, i który to zespół zaciskowy składa się z dwóch odchylanych elementów zaciskowych, skrętnych wokół osi łożyska ślizgowego, jako jednej poziomej osi wychylania (O), przy czym jednym z elementów zaciskowych jest docisk (22), dociskający przewód, korzystnie za pośrednictwem amortyzatora (21), a drugim elementem zaciskowym zespołu zaciskowego jest zewnętrzny element blokujący (30), którego czop (32) jest osadzony i skrętny w panewce (12) łożyska ślizgowego, a w nim osadzony jest wałek osi (23) skrętnego docisku (22), a ponadto pomiędzy tymi dwoma elementami zespołu zaciskowego, to jest pomiędzy dociskiem (22) i elementem blokującym (30), znajduje się nasadka regulatora (26), przesuwna i skrętna razem z elementem blokującym (30), ustalająca wzajemne położenie elementu blokującego (30) w stosunku do docisku (22), przy tym nasadka regulatora (26) prowadzona jest przesuwnie wewnątrz bocznych, wystających na zewnętrz docisku (22) płaskich ramion (24), a ponadto w górnej części ramiona (24) docisku (22) wyposażone są w odcinki uzębienia (25), współpracujące z wewnętrznymi, dolnymi odcinkami uzębienia nasadki regulatora (26), a ponadto uchwyt przelotowy posiada zespół szybkozłączny (40), który składa się z klamry (41), korzystnie w kształcie zbliżonym do niezamkniętego obwodu prostokąta i ze skrętnej zaciskowej dźwigni dwuramiennej (42), przy tym klamra (41) obejmuje z jednej strony zewnętrzny, górny zaczep (31) elementu blokującego (30) i jest osadzona z drugiej strony w wycięciach zaczepu hakowego (44) w dźwigni (42), która jest skrętna i osadzona na poziomej osi dźwigni (43), znajdującej się po drugiej stronie gniazda przewodu, wewnątrz zagięcia w elemencie nośnym (10), pomiędzy jego pionową a wygiętą dolną częścią, w postaci nieruchomej szczęki w kształcie litery „C”.
2. 2. Uchwyt przelotowy, według zastrz. 1, znamienny tym, że posiada łożysko ślizgowe z otwartą panewką (12) umieszczoną w końcówce nieruchomej szczęki elementu nośnego (10), w której umieszczony jest niepełny czop (32) elementu blokującego (30), posiadający współosiowy otwór łożyskujący wałek osi (23) docisku (22), i w którym to czopie (32) wykonane jest na całej jego długości wzdłużne wycięcie na części jego obwodu, a przy tym wałek osi (23), który jest osadzony w dolnej części ramion (24) docisku (22), ma kształt walca z dwoma powierzchniami płaskimi na całej jego długości, przy czym wymiar poprzeczny wałka osi (23), mierzony pomiędzy powierzchniami płaskimi, jest mniejszy od średnicy wałka osi (23) oraz mniejszy od szerokości wzdłużnego wycięcia na części obwodu czopa (32) elementu blokującego (30).
3. 3. Uchwyt przelotowy, według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnie natarcia trójkątnych zębów odcinków uzębienia (25), umieszczonych na ramionach (24) docisku (22), leżą w płaszczyznach poprowadzonych przez oś wychylania (O).
4. 4. Uchwyt przelotowy, według zastrz. 1, znamienny tym, że na powierzchniach czołowych ramion (24) docisku (22) wykonana jest podziałka, a na powierzchniach czołowych nasadki regulatora (26) znajdują się wskaźniki położenia (28), korzystnie w postaci trójkątnych ząbków wystających i skierowanych ku dołowi do podziałek na ramionach (24).