PL206579B1

PL206579B1 - Zawias do połączenia dwóch członów

Info

Publication number: PL206579B1
Application number: PL361703A
Authority: PL
Inventors: Christopher J. Wood; Charles E. Roberts; Milton R. Dallas Jr.
Original assignee: Seaquist Closures Foreign Inc
Priority date: 2000-11-17
Filing date: 2001-10-29
Publication date: 2010-08-31
Also published as: HK1062905A1; EP1334039A1; CA2428869A1; AR031885A1; JP2004516196A; AU2002234181B2; CN1236972C; CZ20031356A3; AU3418102A; WO2002040365A1; CN1474772A; PL361703A1; MXPA03003904A; BR0115395A; US20040016714A1; RU2283805C2

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 206579 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 361703 (51) Int.Cl.

(22) Data zgłoszenia: 29.10.2001 B65D 39/00 (2006.01) (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

29.10.2001, PCT/US01/051251 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

23.05.2002, WO02/40365 (54)

Zawias do połączenia dwóch członów

	(73) Uprawniony z patentu: SEAQUIST CLOSURES FOREIGN, INC.,
(30) Pierwszeństwo:	Crystal Lake, US
17.11.2000, US, 09/715,688	(72) Twórca(y) wynalazku:
(43) Zgłoszenie ogłoszono:	CHRISTOPHER J. WOOD, Milwaukee, US
04.10.2004 BUP 20/04	CHARLES E. ROBERTS, Eagle, US MILTON R. JR. DALLAS, East Troy, US
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
31.08.2010 WUP 08/10	(74) Pełnomocnik:
	rzecz. pat. Rachubik Irena PATPOL spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

PL 206 579 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zawias do połączenia dwóch członów, a zwłaszcza zawias elastomerowy dla pokrywki zamknięcia, który łączy dwa człony i jest szczególnie odpowiedni do połączenia pokrywki z podstawą lub korpusem zamknięcia pojemnika.

Wiele opakowań, łącznie z opakowaniami dozującymi lub pojemnikami, zostało przystosowanych do produktów higieny osobistej, takich jak szampony, lotiony, i tym podobne, jak również do innych materiałów płynnych. Jeden typ zamknięcia dla tego rodzaju pojemników, typowo posiada bistabilną konstrukcję zawiasu łączącą pokrywkę z podstawą zamocowaną na otworze pojemnika. Zawias posiada zatrzaskowo działającą siłę odchylającą, która utrzymuje pokrywkę w określonej zamkniętej lub otwartej pozycji.

Jeden rodzaj bistabilnej konstrukcji zawiasu połączonego z zamknięciem, ujawniono w opisie patentowym US 3 135 456. Opis ten ujawnia działający zatrzaskowo zawias składający się z cienkiego żebra zawiasu łączącego podstawę i pokrywkę, by dostosować ruch pokrywki pomiędzy pozycjami otwartą i zamkniętą. Zawias posiada dwie oddalone od siebie osie obrotu. W szczególności, konstrukcja zawiasu zawiera dwa oddalone od siebie zawiasy, gdzie jeden zawias ma łukowaty kształt łączący pokrywkę z żebrem zawiasu, a drugi zawias ma łukowaty kształt łączący postawę z żebrem zawiasu. Dwie osie obrotu są określone przez dwie równoległe linie, gdzie w punktach, w których dwa zawiasy znajdują się najbliżej siebie, jedna linia jest styczna do zawiasu pokrywki, a druga linia jest styczna do zawiasu korpusu.

W przeciwieństwie, konstrukcja zawiasu dla cylindrycznego zamknię cia ujawniona w opisie patentowym US 4 403 712, posiada pojedynczą główną oś geometryczną zawiasu oraz dwa żebra, gdzie każde określone jest przez dwa zawiasy, które odchylają się po każdej stronie żebra. W komercyjnych przykładach wykonania cylindrycznego zamknięcia posiadającego konstrukcję zawiasu o pojedynczej osi, ujawnionego w patencie US numer 4 403 712, grubość zawiasu zmienia się na długości zawiasów. W obszarach o zmiennej grubości mogą wzrastać naprężenia, które ostatecznie mają szkodliwy wpływ na konstrukcję podczas powtarzalnego działania.

Również, w niektórych komercyjnych zamknięciach, które są sprzedawane przez Seaquist Closures, 711 Fox Street, Box 20, Mukwonago, Wisconsin 53149, Stany Zjednoczone Ameryki, i które posiadają konstrukcję zawiasu o pojedynczej osi, ujawnioną w opisie patentowym US 4 403 712, żebro zaprojektowane jest z obszarem o wzrastającej grubości, sąsiadującym z boczną krawędzią żebra.

Zatrzaskowa konstrukcja zawiasu ze znacząco ulepszonymi właściwościami działania, w porównaniu z konstrukcjami zawiasów ujawnionymi w wymienionych opisach patentowych US 3 135 456 i 4 403 712, jest konstrukcją zawiasu o podwójnej osi ujawnioną w opisie patentowym US 5 642 824. Zawias jest tego typu, że zawiera żebro posiadające część środkową pomiędzy dwoma szerszymi końcami, gdzie łukowaty zawias łączy podstawę z żebrem wzdłuż jednego boku żebra pomiędzy końcami, i gdzie łukowaty zawias łączy pokrywkę z żebrem wzdłuż drugiego boku żebra pomiędzy końcami. Zawias posiada co najmniej jedną powierzchnię oparcia umieszczoną tak, że gdy pokrywka znajduje się w pozycji zamkniętej, powierzchnia oparcia rozciąga się w sąsiedztwie środkowej części żebra, od bliższego z zawiasów w kierunku drugiego zawiasu. Podczas zamykania i otwierania pokrywki, powierzchnia oparcia połączona jest poprzez środkową część żebra, przez co ustawienie żebra jest regulowane.

Pomimo, że konstrukcja zawiasu o podwójnej osi, ujawniona w wymienionym opisie patentowym US 5 642 824, posiada ulepszone właściwości działania, istnieją niektóre zastosowania, takie jak te dotyczące dużej ilości cykli zamykania i otwierania, w których konstrukcja zawiasu o podwójnej osi, jak również inne konstrukcje odchylanego zawiasu lub bistabilne zatrzaskowe zawiasy, mogą mieć większe prawdopodobieństwo zepsucia lub złamania.

Uważa się, że w zatrzaskowym zawiasie, który zawiera żebro posiadające szerokie zakończenie, naprężenia rozkładają się nierównomiernie wzdłuż bocznej krawędzi zakończenia żebra. Jest to przyczyną wzrostu naprężeń, gdzie boczna krawędź łączy się z korpusem zamknięcia i z pokrywką. Zepsucie lub złamanie tego typu zawiasu, typowo zaczyna się w tych obszarach, gdzie boczna krawędź żebra zawiasu łączy się z korpusem zamknięcia i/lub pokrywką.

Zawias do połączenia dwóch członów, by dostosować ruch pomiędzy pozycją otwartą i pozycją zamkniętą, zawierający element elastomerowy rozciągający się od jednego z członów do drugiego z członów, a element elastomerowy posiada zewnę trzną powierzchnię, która wystaje na zewnątrz, gdy dwa człony znajdują się w pozycji zamkniętej, jak również, gdy dwa człony znajdują się w pozycji

PL 206 579 B1 otwartej, a ponadto element elastomerowy posiada dwie boczne krawędzie. Zawias jest wolny po bokach od elementu elastomerowego, tak, że dwie boczne krawędzie są odsłonięte po bokach, gdy dwa człony znajdują się w pozycji zamkniętej, jak również, gdy dwa człony znajdują się w pozycji otwartej, a zewnętrzna powierzchnia elementu elastomerowego jest naprężona, gdy dwa człony znajdują się w pozycji zamkniętej i element elastomerowy wywiera siłę, by pociągnąć dwa człony od pozycji zamkniętej w kierunku pozycji otwartej. Zawias według wynalazku charakteryzuje się tym, że element elastomerowy jest odlewany dwu-wtryskowo z dwoma członami.

Zawias do połączenia dwóch członów, by dostosować ruch pomiędzy pozycją otwartą i pozycją zamkniętą, zawierający element elastomerowy rozciągający się od jednego z członów do drugiego z członów, a element elastomerowy posiada zewnętrzną powierzchnię, która wystaje na zewnątrz, gdy dwa człony znajdują się w pozycji zamkniętej, jak również, gdy dwa człony znajdują się w pozycji otwartej, i jest naprężona, gdy dwa człony znajdują się w pozycji zamkniętej, a ponadto element elastomerowy posiada wewnętrzną powierzchnię, która jest odwrócona od dwóch członów, gdy dwa człony znajdują się w pozycji otwartej, i która jest zwrócona do wewnątrz w kierunku dwóch członów, gdy dwa człony znajdują się w pozycji zamkniętej, zaś wewnętrzna powierzchnia elementu elastomerowego jest naprężona, gdy dwa człony znajdują się w pozycji zamkniętej, i element elastomerowy wywiera siłę, by pociągnąć dwa człony od pozycji zamkniętej w kierunku pozycji otwartej. Zawias według wynalazku charakteryzuje się tym, że element elastomerowy jest odlany dwu-wtryskowo z wymienionymi dwoma członami.

W innej postaci zawias według wynalazku charakteryzuje się tym, że oba człony mają zasadniczo sztywną strukturę formowaną z termoplastycznego polimeru, zaś element elastomerowy ma zasadniczo elastyczną strukturę zawierającą termoplastyczny elastomerowy kauczuk, który jest odlany dwu-wtryskowo z dwoma członami.

Konstrukcja zawiasu według wynalazku pozwala by naprężenia zawiasu mogły być dokładniej kontrolowane. W szczególności konstrukcja może zapewnić równy rozkład naprężeń wzdłuż zewnętrznych bocznych krawędzi zawiasu.

Zawias ten posiada zmniejszone naprężenia w miejscu, gdzie boczne krawędzie żebra zawiasu łączą się z korpusem zamknięcia i/lub pokrywką.

Zawias według wynalazku zapewnia pożądany zakres kąta otwierania i zamykania pokrywki. Konstrukcja zawiasu z takimi właściwościami, może spełnić cechy, które są pożądane w poszczególnych zastosowaniach.

Zawias może łatwo łączyć się z zamknięciem, które byłoby przystosowane do wydajnych, wysokiej jakości, wielu technik wytwarzania ze zmniejszoną ilością odrzutów.

Konstrukcja zawiasu według wynalazku jest przystosowana do zastosowania w zamknięciach wielu konwencjonalnych pojemników posiadających wiele konwencjonalnych zakończeń pojemnika, takich jak konwencjonalne gwintowe lub zatrzaskowe konstrukcje połączeń.

Zgodnie z wynalazkiem zawias łączy dwa człony, a zwłaszcza łączy pokrywkę zamknięcia z podstawą zamknięcia, gdzie zamknięcie przystosowane jest do zamocowania na, lub utworzona jest jako jednolita część pojemnika.

Zawias posiada polepszone właściwości otwierania. Zawias że być dwu-wtryskowo formowany integralnie z dwoma członami, takimi jak pokrywka zamknięcia i podstawa zamknięcia.

Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia perspektywiczny widok pierwszego przykładu wykonania zawiasu według niniejszego wynalazku w połączeniu z zamknięciem pokazanym we wzorcowej pozycji otwartej, fig. 2 przedstawia w widoku z góry zamknię cie we wzorcowej całkowicie otwartej pozycji, fig. 3 przedstawia w widoku z dołu zamknięcie we wzorcowej całkowicie otwartej pozycji, fig. 4 przedstawia częściowy przekrój rzutu pionowego zamknięcia pokazanego we wzorcowej otwartej pozycji i zamontowanego na pojemniku, fig. 5 przedstawia fragment przekroju pokazujący w znacznym powiększeniu część zawiasu pokazanego na fig. 4, fig. 6 przedstawia znacznie powiększony fragment przekroju wzdłuż płaszczyzny 6-6 z fig. 5, fig. 7 przedstawia rzut pionowy tyłu zamknięcia w pozycji całkowicie zamkniętej, fig. 8 przedstawia znacznie powiększony fragment przekroju wzdłuż płaszczyzny 8-8 z fig. 7, fig. 9 przedstawia widok podobny do tego z fig. 8, ale fig. 9 przedstawia pokrywkę zamknięcia przemieszczoną do pozycji pośredniej pomiędzy pozycją całkowicie zamkniętą a pozycją całkowicie otwartą, fig. 10 przedstawia perspektywiczny widok drugiego przykładu wykonania zawiasu według niniejszego wynalazku w połączeniu z zamknięciem pokazanym we wzorcowej pozycji otwartej, fig. 11 przedstawia w widoku z góry zamknię cie z fig. 10 we wzorcowej cał kowicie otwartej pozycji, fig. 12 przedstawia w widoku

PL 206 579 B1 z doł u zamknię cie z fig. 10 we wzorcowej cał kowicie otwartej pozycji, fig. 13 przedstawia częściowy przekrój rzutu pionowego zamknięcia z fig. 10 pokazanego we wzorcowej otwartej pozycji i zamontowanego na pojemniku, fig. 14 przedstawia fragment przekroju pokazujący w znacznym powiększeniu część zawiasu pokazanego na fig. 10, fig. 15 przedstawia znacznie powiększony fragment przekroju wzdłuż płaszczyzny 15-15 z fig. 14, fig. 16 przedstawia rzut pionowy tyłu zamknięcia z fig. 10 w pozycji całkowicie zamkniętej, fig. 17 przedstawia znacznie powiększony fragment przekroju wzdłuż płaszczyzny 17-17 z fig. 16, fig. 18 przedstawia widok podobny do tego z fig. 17, ale fig. 18 przedstawia widok podobny do tego z fig. 17, ale fig. 18 przedstawia pokrywkę zamknięcia przemieszczoną do pozycji pośredniej pomiędzy pozycją całkowicie zamkniętą a pozycją całkowicie otwartą, fig. 19 przedstawia perspektywiczny widok trzeciego przykładu wykonania zawiasu według niniejszego wynalazku w połączeniu z zamknięciem pokazanym we wzorcowej pozycji otwartej, fig. 20 przedstawia w widoku z góry zamknięcie z fig. 19 we wzorcowej całkowicie otwartej pozycji, fig. 21 przedstawia w widoku z dołu zamknięcie z fig. 19 we wzorcowej całkowicie otwartej pozycji, fig. 22 przedstawia częściowy przekrój rzutu pionowego zamknięcia z fig. 19 pokazanego we wzorcowej otwartej pozycji i zamontowanego na pojemniku, fig. 23 przedstawia fragment przekroju pokazujący w znacznym powiększeniu część zawiasu pokazanego na fig. 19, fig. 24 przedstawia znacznie powiększony przekrój wzdłuż płaszczyzny 24-24 z fig. 23, fig. 25 przedstawia rzut pionowy tyłu zamknięcia z fig. 19 w pozycji całkowicie zamkniętej, fig. 26 przedstawia znacznie powiększony fragment przekroju wzdłuż płaszczyzny 26-26 z fig. 25, i fig. 27 przedstawia widok podobny do tego z fig. 26, ale fig. 27 przedstawia pokrywkę zamknięcia przemieszczoną do pozycji pośredniej pomiędzy pozycją całkowicie zamkniętą a pozycją całkowicie otwartą.

W załączonych figurach rysunku tworzących część specyfikacji, w których takie same odnośniki numeryczne zastosowano do oznaczenia takich samych części.

Podczas gdy, dopuszcza się różne postacie przykładu wykonania wynalazku, ta specyfikacja i towarzyszące figury rysunku ujawniają tylko niektóre szczególne postacie jako przykłady wynalazku. Wynalazek nie ogranicza się do opisanych przykładów wykonania, i zakres wynalazku będzie wskazany w dołączonych zastrzeżeniach patentowych.

Dla uproszczenia opisu, zamknięcie zawierające zawias według tego wynalazku, opisane jest w różnych pozycjach, i określenia takie jak górny, dolny, poziomy, itp., zastosowane są w odniesieniu do tych pozycji. Jednakże, zrozumiałe jest, że zamknięcie może być wytwarzane, składowane i stosowane w pozycjach innych niż opisane.

W odniesieniu do figur rysunku, pierwszy przykł ad wykonania zawiasu wedł ug niniejszego wynalazku, przedstawiony jest na fig. 1-9 jako część zamknięcia ogólnie oznaczonego na niektórych z tych figur odnośnikiem numerycznym 40. Zamknięcie 40 przystosowane jest do umieszczenia na pojemniku, takim jak pojemnik 42 (fig. 4), który posiada próg 41 wokół zmniejszonej średnicy ściany 43. Ściana 43 kończy się górną końcową ścianą 44 (fig. 4), z której wystaje szyjka 45 o zmniejszonej średnicy (fig. 4), która posiada konwencjonalny wylot lub otwór 47. Szyjka pojemnika 45 może mieć przekrój poprzeczny o okrągłym lub nieokrągłym kształcie, a korpus pojemnika 42 może mieć inny kształt przekroju poprzecznego, na przykład taki jak owalny przekrój poprzeczny. Pojemnik 42 nie musi posiadać progu 41 lub szyjki 45 o zmniejszonej średnicy. Zamknięcie 40 mogłoby być przystosowane do zamontowania na górnym zakończeniu pojemnika, który, jako taki, nie musi mieć szyjki o zmniejszonej średnicy. Zamknięcie 40 korzystnie odlane jest z materiału termoplastycznego lub z materiałów odpowiednich dla zawartości pojemnika.

Pojemnik 42 może być składowany i stosowany w pozycji pokazanej na fig. 4, gdzie zamknięcie 40 znajduje się na górze pojemnika 42. Gdy zamknięcie 40 znajduje się w pozycji zamkniętej (fig. 7), zamknięcie 40 i pojemnik 42 mogą być również normalnie składowane w pozycji odwróconej (nie pokazano). Gdy pojemnik 42 składowany jest w pozycji odwróconej, to zamknięcie 40 stanowi podstawę oparcia.

Pojemnik 42 jest typowym pojemnikiem ściskalnym posiadającym sprężystą ścianę lub ściany, które mogą być chwytane przez użytkownika i ściskane, by zwiększyć wewnętrzne ciśnienie w pojemniku 42, tak, by wycisnąć produkt z pojemnika, gdy zamknięcie 40 jest otwarte (co objaśniono dalej w szczegółach). Ściana pojemnika typowo posiada wystarczającą sprężystość właściwą, tak, że gdy siły ściskające zostaną usunięte, ściana pojemnika powróci do swojego normalnego nie naprężonego kształtu.

Zamknięcie 40 posiada podstawę lub korpus 50 (fig. 1 i 4) do zamontowania na pojemniku 42. Podstawa 50 posiada płaszcz 52 (fig. 4), który posiada konwencjonalne środki zatrzaskowe w postaci

PL 206 579 B1 zgrubienia pierścieniowego 53 do połączenia ze skojarzonym zgrubieniem pierścieniowym 55 znajdującym się na ścianie pojemnika 43, w celu zamocowania podstawy zamknięcia 50 na pojemniku 42. Korpus zamknięcia 50 alternatywnie może posiadać wewnętrzną pierścieniową ścianę łączącą się z wewnętrznym gwintem dla połączenia z zewnętrznym gwintem ściany pojemnika 43. Mogą być zastosowane także inne konstrukcje łączące.

Na górze płaszcza 52 podstawy zamknięcia, podstawa zamknięcia 50 posiada poprzeczną półkę 56 (fig. 4), która rozciąga się na górnym dalszym zakończeniu pojemnika 42. Półka 56 zazwyczaj posiada rozciągające się ku dołowi pierścieniowe, wewnętrzne, sprężyste uszczelnienie 57, które jest przyjmowane przez wewnętrzną krawędź szyjki pojemnika 45 w otworze 47 szyjki pojemnika, tak, by zapewnić szczelne uszczelnienie pomiędzy półką 56 podstawy zamknięcia a szyjką 45 pojemnika.

Jak pokazano na fig. 1 i 4, półka 56 podstawy zamknięcia posiada otwór wylotowy 60 określony przez dziobek 62, wystający ku górze ponad otwór 47 szyjki pojemnika. Wewnątrz dziobka 62 znajduje się uszczelniające zgrubienie pierścieniowe 63.

Podstawa zamknięcia 50 posiada próg 64 w podstawie ściany obwodowej 66 wokół półki 56, i na ścianie 66 wokół półki 56 powyżej progu 64 znajduje się zgrubienie pierścieniowe 68.

Zamknięcie 40 posiada pokrywkę 70 (fig. 1-4) przyłączoną do podstawy 50 przez zawias 80. Pokrywka 70 posiada obwodowy płaszcz 82 (fig. 1) określający brzegową powierzchnię końcową 84. Brzegowa powierzchnia 84 pokrywki przystosowana jest do kontaktowania się, lub co najmniej do zestawienia, z progiem 64 podstawy zamknięcia, gdy pokrywka 70 jest zamknięta na progu 64 podstawy. Korzystnie, jak pokazano na fig. 4, płaszcz 82 pokrywki posiada wewnętrzne zgrubienie pierścieniowe 86 dla połączenia ze zgrubieniem pierścieniowym 68 podstawy zamknięcia, w celu zatrzaśnięcia pokrywki 70 w pozycji zamkniętej.

Pokrywka 70 zamknięcia posiada poprzeczną półkę lub przykrycie 88 (fig. 1). Od spodu przykrycia 88 pokrywki, rozciąga się pierścieniowy element 90, który jest przystosowany do przyjęcia w, i do szczelnego połączenia wewnątrz dziobka 62 podstawy zamknięcia, gdy pokrywka 70 jest zamknięta.

W pierwszym przykładzie wykonania, pokazanym na fig. 1-9, zawias 80 składa się z zawiasu taśmowego 102 (fig. 5) łączącego dwa człony konstrukcji zamknięcia - korpus zamknięcia lub podstawę 50 i pokrywkę 70. W obecnie rozważanym wyróżnionym przykładzie wykonania, zawias taśmowy 102 jest integralnie odlany jako jednolita część zamknięcia, i przez to jest jednolity z podstawą zamknięcia 50 i pokrywką 70. Preferowanym materiałem jest polipropylen, chociaż mogą być zastosowane inne polimery termoplastyczne, takie jak polietylen.

Element elastomerowy 104 rozciąga się od podstawy zamknięcia 50 do pokrywki zamknięcia 70. Element elastomerowy posiada powierzchnię zewnętrzną 106. Powierzchnia zewnętrzna 106 wystaje na zewnątrz, gdy podstawa zamknięcia 50 i pokrywka 70 znajdują się w pozycji zamkniętej (fig. 7 i 8), jak również, gdy podstawa 50 i pokrywka 70 znajdują się w pozycji otwartej (fig. 1 do 4 i 9). To znaczy, powierzchnia 106 może być dostępna od obszarów na zewnętrznych powierzchniach podstawy zamknięcia 50 i pokrywki 70. Element elastomerowy 104 posiada wewnętrzną powierzchnię 108, która połączona jest z zawiasem taśmowym 102.

Element elastomerowy 104 może być wykonany z polimeru termoplastycznego, takiego jak związek styreno-etyleno-butadieno-styrenu, sprzedawany w Stanach Zjednoczonych Ameryki przez GLS Corporation pod nazwą handlową DYNAFLEX G2706. Jest to związek elastomeru termoplastycznego. Z tego materiału może być odlewany termoplastyczny zawias taśmowy 102 w dwu-etapowym lub w dwu-wtryskowym procesie odlewania. W takim procesie, elastomer termoplastyczny łączy się z zawiasem taśmowym z polipropylenu. Związek elastomeru termoplastycznego DYNAFLEX G2706 jest bardzo elastyczny i korzystnie dąży do odprężenia, gdy poddany jest naprężeniom. Następnie, materiał ten zawiera pewną ilość polipropylenu, co wspomaga łączenie materiału w dwu-wtryskowym procesie odlewania elementów zamknięcia, które są odlewane z polipropylenu.

Korzystnie, jak pokazano na fig. 5, termoplastyczny element elastomerowy 104 posiada poprzeczne zakończenie 112 opierające się o zewnętrzną obwodową powierzchnię płaszcza 52 podstawy zamknięcia, i posiada poprzeczne zakończenie 114 opierające się o zewnętrzną obwodową powierzchnię płaszcza 82 pokrywki. Zakończenia 112 i 114 elementu elastomerowego połączone są, odpowiednio, z zewnętrznymi obwodowymi powierzchniami podstawy 50 i pokrywki 70. Mogą być zastosowane inne środki do przyłączenia elementu elastomerowego 104 do zawiasu taśmowego 102, podstawy 50 i pokrywki 70, takie jak klej.

Stosując taką konstrukcję, w której element elastomerowy 104 jest mocowany za pomocą kleju, element elastomerowy 104 najpierw wykonywany jest osobno, tak, by jego wymiary i kształt odpowia6

PL 206 579 B1 dały zewnętrznej powierzchni zawiasu taśmowego 102, gdy zamknięcie znajduje się w pozycji całkowicie otwartej, jak pokazano na fig. 1, 2, 3, 4, 5 i 6. A zatem, element elastomerowy 104 powinien mieć wstępnie łukowaty kształt (fig. 5). Element elastomerowy 104 powinien być przymocowany za pomocą kleju do zewnętrznej powierzchni zawiasu taśmowego 102, gdy podstawa zamknięcia 50 i pokrywka 70 znajdują się w pozycji całkowicie otwartej (fig. 5). Poprzeczne zakończenia 112 i 114 elementu elastomerowego powinny również być przymocowane za pomocą kleju, odpowiednio, do podstawy zamknięcia 50 i pokrywki 70, gdy podstawa zamknięcia 50 i pokrywka 70 znajdują się w pozycji całkowicie otwartej (fig. 5).

Wstępnie odlany lub inaczej wykonany zawias 80, zasadniczo jest nie naprężony w początkowej otwartej pozycji. Zasadniczo, na zewnętrznej powierzchni 106 lub na wewnętrznej powierzchni 108, nie występują naprężenia.

Gdy podstawa zamknięcia 50 i pokrywka 70 znajdują się w pozycji zamkniętej, zewnętrzna powierzchnia 106 elementu elastomerowego jest naprężona, a wewnętrzna powierzchnia 108 elementu elastomerowego zasadniczo jest powierzchnią obojętną. Element elastomerowy 104 wywiera siłę, by odciągnąć podstawę zamknięcia 50 i pokrywkę 70 od pozycji zamkniętej w kierunku pozycji otwartej.

W wyróżnionym przykładzie wykonania, pokazanym na fig. 1-9, element elastomerowy 104 posiada dwie boczne krawędzie 121 i 122 (fig. 3). Zawias 80 nie posiada po bokach żadnych innych części elementu elastomerowego 104, tak, że dwie boczne krawędzie 121 i 122 są odsłonięte po bokach, gdy podstawa zamknięcia 50 i pokrywka 70 znajdują się w pozycji zamkniętej, jak również, gdy podstawa zamknięcia 50 i pokrywka 70 znajdują się w pozycji otwartej. Boczne krawędzie 121 i 122 są szersze niż środkowa część zawiasu, co można zobaczyć na fig. 3. Zawias 80 posiada górną i dolną krawędź, odpowiednio, 126 i 128, które są zakrzywione lub łukowate w kierunku osi pionowej pomiędzy bocznymi krawędziami 126 i 128 (fig. 3 i 7).

Boczne krawędzie 121 i 122 elementu elastomerowego (fig. 3), są naprężone wzdłuż ich całkowitych zewnętrznych krawędzi, kiedy podstawa 50 i pokrywka 70 przemieszczają się poza wzorcową pozycję otwartą (mianowicie, kiedy pokrywka 70 jest wygięta ku dołowi od wzorcowej pozycji pokazanej na fig. 1).

Opisany powyżej zawias, pokazany na fig. 1-9, oferuje wiele korzyści dzięki szeroko stosowanym zawiasom zatrzaskowym z polipropylenu. Na przykład, aktualnie stosowany zawias zatrzaskowy ze stanu techniki, odlany z polipropylenu, musi być ręcznie otwierany poza punkt środkowy i punkt obrotu przed tym, jak pokrywka zostanie automatycznie odchylona przez zawias w kierunku pozycji całkowicie otwartej. Zawias według niniejszego wynalazku, pokazany na fig. 1-9, ciągnie pokrywkę do pozycji otwartej jak tylko zatrzaskowe zgrubienia pierścieniowe (zgrubienie pierścieniowe 68 podstawy i zgrubienie pierścieniowe 86 pokrywki) zostaną rozłączone.

Następnie, zawias według niniejszego wynalazku, pokazany na fig. 1-9, dąży do oddalenia podstawy 50 i pokrywki 70 do szerszej pozycji otwartej - bliżej pierwotnego wzorcowego położenia.

Konwencjonalne zamknięcia odlewane są z materiału termoplastycznego w szerokim „otwartym położeniu (mianowicie z pokrywką otwartą około 180° od korpusu lub podstawy). W konwencjonalnych odlewanych zawiasach, takich jak te całkowicie odlane z polipropylenu, wskazane jest dla producenta, zamknięcie odlanego otwartego zamknięcia przed upływem około 10 minut po jego odlaniu. Jeśli zamknięcie jest wstępnie zamykane po dłuższym okresie czasu, zawias może stać się niepożądanie łamliwy podczas kolejnych cykli otwierania i zamykania. To mogłoby doprowadzić do wcześniejszego zepsucia zawiasu. Zamknięcie zamknięcia w ciągu 10 minut od odlania, szczególnie z polipropylenu, powoduje zorientowanie łańcuchów wielocząsteczkowych polimeru, tak, że zmniejsza się łamliwość podczas kolejnych cykli otwierania i zamykania. Z drugiej strony, w zawiasie według niniejszego wynalazku, jak pokazano na fig. 1-9, maksymalny okres czasu, w którym zamknięcie powinno zostać wstępnie zamknięte po odlaniu, nie jest istotny dzięki obecności elementu elastomerowego 104.

Jeśli element elastomerowy 104 jest częścią zamknięcia poprzez środki w postaci dwu-wtryskowego odlewania, korpus zamknięcia lub podstawa 50 i pokrywka 70, korzystnie są zaprojektowane z takimi właściwościami, by uprościć lub polepszyć proces odlewania. Szczególnie, jak pokazano na fig. 5, płaszcz 82 pokrywki korzystnie jest zaprojektowany z małym, ogólnie płaskim obszarem lub nadlewkiem 130 poniżej zawiasu taśmowego 102. Podobnie, mały płaski obszar lub nadlewek 132 zaprojektowany jest na podstawie zamknięcia poniżej zawiasu taśmowego 102. Nadlewki lub płaskie obszary 130 i 132 eliminują pochylenie odlewnicze formy w obszarach sąsiadujących z zawiasem. To umożliwia umieszczenie rdzenia formy (nie pokazano) lub innego elementu w pierwszym położeniu w forPL 206 579 B1 mie, by szczelnie zamknąć obszar formy sąsiadujący z zawiasem taśmowym 102, dopóki cały polipropylen nie zostanie wtryśnięty. Następnie, rdzeń formy może zostać wycofany do drugiego położenia dla drugiego etapu dwu-wtryskowego procesu odlewania, by zapewnić odstęp od sąsiadującego zawiasu taśmowego z polipropylenu, tak, by przystosować wtrysk elastomeru termoplastycznego do uformowania elementu elastomerowego 104.

W dolnym zakończeniu każdego nadlewka 130 i 132 (jak pokazano na fig. 5), może być zaprojektowany typowy kąt zbieżności lub kąty (na przykład 1-stopniowy kąt zbieżności na płaszczu 52 korpusu i 3-stopniowy kąt zbieżności na płaszczu 82 pokrywki).

Drugi przykład wykonania zawiasu według niniejszego wynalazku, przedstawiony jest na fig. 10-18, jako przykład zamknięcia ogólnie oznaczonego odnośnikiem numerycznym 40A na fig. 10. Zamknięcie 40A posiada podstawę zamknięcia lub korpus 50A oraz pokrywkę 70A. Korpus zamknięcia 50A i pokrywka 70A są zasadniczo takie same jak w pierwszym przykładzie wykonania, odpowiednio, korpus zamknięcia 50 i pokrywka 70, opisane powyżej w odniesieniu do fig. 1-9.

W drugim przykładzie wykonania pokazanym na fig. 10-18, zawias 80A (fig. 10) łączy dwa człony konstrukcji zamknięcia - korpus zamknięcia lub podstawę 50A i pokrywkę 70A. Odmiennie niż w pierwszym przykładzie wykonania, nie występuje tu zawias taśmowy (na przykład zawias taśmowy 102 pokazany na fig. 5 w pierwszym przykładzie wykonania). W zamian, drugi przykład wykonania zawiasu 80A składa się tylko z elementu elastomerowego 104A.

Element elastomerowy 104A rozciąga się od podstawy zamknięcia 50A do pokrywki zamknięcia 70A. Element elastomerowy 104A posiada powierzchnię zewnętrzną 106A. Powierzchnia zewnętrzna 106A wystaje na zewnątrz, gdy podstawa zamknięcia 50A i pokrywka 70A znajdują się w pozycji zamkniętej (fig. 16 i 17), jak również, gdy podstawa 50A i pokrywka 70A znajdują się w pozycji otwartej (fig. 10 do 15 i 18). To znaczy, powierzchnia 106A może być dostępna od obszarów na zewnętrznych powierzchniach podstawy zamknięcia 50A i pokrywki 70A. Element elastomerowy 104A posiada wewnętrzną powierzchnię 108A, która jest zwrócona do korpusu zamknięcia 50A i pokrywki 70A, gdy zamknięcie jest zamknięte (fig. 17).

Element elastomerowy 104A może być wykonany z polimeru termoplastycznego, takiego jak omówiony powyżej związek termoplastycznego elastomeru styreno-etyleno-butadieno-styrenu, sprzedawany w Stanach Zjednoczonych Ameryki przez GLS Corporation pod nazwą handlową DYNAFLEX G2706. Z tego materiału może być odlewany korpus zamknięcia 50A i pokrywka 70A w dwuetapowym lub w dwu-wtryskowym procesie odlewania. W takim procesie, elastomer termoplastyczny łączy się z materiałem korpusu zamknięcia i pokrywki, takim jak polipropylen.

Korzystnie, jak pokazano na fig. 14, termoplastyczny element elastomerowy 104A posiada poprzeczne zakończenie 112A opierające się o zewnętrzną obwodową powierzchnię podstawy zamknięcia 50A, i posiada poprzeczne zakończenie 114A opierające się o zewnętrzną obwodową powierzchnię pokrywki 70A. Zakończenia 112A i 114A elementu elastomerowego połączone są, odpowiednio, z zewnętrznymi obwodowymi powierzchniami podstawy 50A i pokrywki 70A. Mogą być zastosowane inne środki do przyłączenia elementu elastomerowego 104A, podstawy 50A i pokrywki 70A, takie jak klej.

Stosując taką konstrukcję, w której element elastomerowy 104A jest mocowany za pomocą kleju, element elastomerowy 104A najpierw wykonywany jest osobno, tak, by jego wymiary i kształt były dopasowane do, lub by odpowiadały kształtowi zamknięcia, gdy zamknięcie znajduje się w pozycji całkowicie otwartej, jak pokazano na fig. 10-15. Element elastomerowy 104A powinien być przymocowany za pomocą kleju do zewnętrznych powierzchni podstawy zamknięcia 50A i pokrywki 70A, gdy podstawa zamknięcia 50A i pokrywka 70A znajdują się w pozycji całkowicie otwartej (fig. 14).

Wstępnie odlany lub inaczej wykonany zawias 80A, zasadniczo jest nie naprężony w początkowej otwartej pozycji. Zasadniczo, na zewnętrznej powierzchni 106A lub na wewnętrznej powierzchni 108A, nie występują naprężenia.

Gdy podstawa zamknięcia 50A i pokrywka 70A znajdują się w pozycji zamkniętej, zewnętrzna powierzchnia 106A elementu elastomerowego jest naprężona, a wewnętrzna powierzchnia 108A elementu elastomerowego zasadniczo jest ściśnięta. Element elastomerowy 104A wywiera siłę, by odciągnąć podstawę zamknięcia 50A i pokrywkę 70A od pozycji zamkniętej w kierunku pozycji otwartej.

W drugim przykładzie wykonania, pokazanym na fig. 10-18, element elastomerowy 104A posiada dwie boczne krawędzie 121A i 122A (fig. 12). Zawias 80A nie posiada po bokach żadnych innych części elementu elastomerowego 104A, tak, że dwie boczne krawędzie 121A i 122A są odsłonięte po bokach, gdy podstawa zamknięcia 50A i pokrywka 70A znajdują się w pozycji zamkniętej, jak również, gdy podstawa zamknięcia 50A i pokrywka 70A znajdują się w pozycji otwartej. Boczne krawędzie

PL 206 579 B1

121A i 122A są szersze niż środkowa część zawiasu, co można zobaczyć na fig. 12. Zawias 80A posiada górną i dolną krawędź, odpowiednio, 126A i 128A, które są zakrzywione lub łukowate w kierunku osi pionowej pomiędzy bocznymi krawędziami 126A i 128A (fig. 16).

Boczne krawędzie 121A i 122A elementu elastomerowego (fig. 12), są naprężone wzdłuż ich całkowitych zewnętrznych krawędzi, kiedy podstawa 50A i pokrywka 70A przemieszczają się poza wzorcową pozycję otwartą (mianowicie, kiedy pokrywka 70A jest wygięta ku dołowi od wzorcowej pozycji pokazanej na fig. 10).

Opisany powyżej zawias, pokazany na fig. 10-18, oferuje wiele korzyści dzięki szeroko stosowanym zawiasom zatrzaskowym z polipropylenu. Na przykład, aktualnie stosowany zawias zatrzaskowy ze stanu techniki, odlany z polipropylenu, musi być ręcznie otwierany poza punkt środkowy i punkt obrotu przed tym, jak pokrywka zostanie automatycznie odchylona przez zawias w kierunku pozycji całkowicie otwartej. Zawias według niniejszego wynalazku, pokazany na fig. 10-18, ciągnie pokrywkę do pozycji otwartej jak tylko zatrzaskowe zgrubienia pierścieniowe (zgrubienie pierścieniowe 68A podstawy i zgrubienie pierścieniowe 86A pokrywki, pokazane na fig. 10) zostaną rozłączone.

Również, zawias według niniejszego wynalazku, pokazany na fig. 10-18, dąży następnie do oddalenia podstawy 50A i pokrywki 70A do szerszej pozycji otwartej - bliżej pierwotnego wzorcowego położenia.

Następnie, w zawiasie według niniejszego wynalazku, jak pokazano na fig. 10-18, maksymalny okres czasu, w którym zamknięcie powinno zostać wstępnie zamknięte po odlaniu, nie jest istotny dzięki obecności elementu elastomerowego 104A.

Jeśli element elastomerowy 104A jest częścią zamknięcia poprzez środki w postaci dwu-wtryskowego odlewania, korpus zamknięcia lub podstawa 50A i pokrywka 70A, korzystnie są zaprojektowane, odpowiednio, z nadlewkami 132A i 130A, by uprościć lub polepszyć proces odlewania, w ten sam sposób jak opisano powyżej dla pierwszego przykładu wykonania pokazanego na fig. 1-9.

Trzeci przykład wykonania zawiasu według niniejszego wynalazku, przedstawiony jest na fig. 19-27 dla zamknięcia 40B i ogólnie oznaczonego odnośnikiem numerycznym 80B. Zawias 80B zawiera element elastomerowy 104B łączący dwa człony zamknięcia - korpus zamknięcia lub podstawę 50B i pokrywkę 70B (fig. 19). Korpus zamknięcia 50B i pokrywka zamknięcia 70B mają zasadniczo taką samą budowę jak, odpowiednio, korpus zamknięcia 50A i pokrywka 70A, omówione powyżej w odniesieniu do drugiego przykładu wykonania pokazanego na fig. 10-18.

Zawias 80B posiada element elastomerowy 104B, który jest podobny do elementu elastomerowego 104A, omówionego powyżej w odniesieniu do drugiego przykładu wykonania pokazanego na fig. 10-18. Jednakże, w trzecim przykładzie wykonania zawiasu, element elastomerowy 104B posiada górną i dolną krawędź, które mają nieco inny kształt w porównaniu z górną i dolną krawędzią drugiego przykładu wykonania elementu elastomerowego 104A, omówionego powyżej w odniesieniu do fig. 10-18, co będzie wyjaśnione bardziej szczegółowo poniżej.

W odniesieniu do fig. 23, element elastomerowy 104B trzeciego przykładu wykonania zawiasu, posiada zewnętrzną powierzchnię 106B i wewnętrzną powierzchnię 108B. Gdy pokrywka 70B jest zamknięta, wewnętrzna powierzchnia 108B zwrócona jest w kierunku korpusu zamknięcia 50B i pokrywki 70B (fig. 26). W pozycji zamkniętej, element elastomerowy 104B jest naprężony wzdłuż zewnętrznej powierzchni 106B i ściśnięty wzdłuż wewnętrznej powierzchni 108B.

Element elastomerowy 104B odlewany jest lub w inny sposób wykonywany we wstępnie otwartej pozycji (fig. 23), tak, że zewnętrzna powierzchnia 106B i wewnętrzna powierzchnia 108B są zasadniczo nie naprężone. Tak jak element elastomerowy 104A z drugiego przykładu wykonania, opisanego powyżej w odniesieniu do fig. 10-18, trzeci przykład wykonania elementu elastomerowego 104B posiada zewnętrzne zakończenia opierające się o elementy zamknięcia - poprzeczne zakończenie 112B, które opiera się i jest przyłączone do zewnętrznej obwodowej powierzchni podstawy zamknięcia 50B, i poprzeczne zakończenie 114B, które opiera się i jest przyłączone do zewnętrznej obwodowej powierzchni pokrywki 70B. Zakończenia elementu elastomerowego 104B są połączone poprzez odlany element elastomerowy 104B znajdujący się pomiędzy podstawą zamknięcia 50B i pokrywką 70B, lub są połączone za pomocą innych środków, takich jak klej. Może być zastosowany dwu-wtryskowy proces odlewania, dla uzyskania korzystnego kształtu konstrukcji, gdzie korpus zamknięcia 50B i pokrywka 70B są odlewane z polimeru termoplastycznego, takiego jak polipropylen, a element elastomerowy 104B odlewany jest z polimeru termoplastycznego, takiego jak elastomer termoplastyczny opisany powyżej w odniesieniu do drugiego przykładu wykonania.

PL 206 579 B1

Element elastomerowy 104B posiada dwie boczne krawędzie 121B i 122B (fig. 21). Te krawędzie są zasadniczo równoległe i są odsłonięte po bokach, gdy podstawa zamknięcia 50B i pokrywka 70B znajdują się w pozycji zamkniętej, jak również, gdy podstawa zamknięcia 50B i pokrywka 70B znajdują się w pozycji otwartej. Boczne krawędzie 121B i 122B są szersze niż środkowa część zawiasu, co można zobaczyć na fig. 21.

W odniesieniu do fig. 25, można zobaczyć, że element elastomerowy 104B posiada górną i dolną krawędź, odpowiednio, 126B i 128B, które są zasadniczo równoległe i umieszczone poziomo w stosunku do otworu, i zamykają płaszczyznę zamknięcia 40B. To odróżnia go od elementu elastomerowego 104A z drugiego przykładu wykonania, pokazanego na fig. 16, którego górna i dolna krawędź, odpowiednio, 126A i 128A, są łukowate ogólnie w kierunku pionowym lub osiowym. Jednakże, górna i dolna krawędź 126B i 128B trzeciego przykładu wykonania zawiasu, są łukowate ogólnie w płaszczyźnie poziomej równoległej do płaszczyzny otworu zamknięcia, i taki łukowaty kształt można zobaczyć na fig. 21, która pokazuje wstępną wzorcową pozycję otwartą zamknięcia 40B, które posiada zawias 80B według trzeciego przykładu wykonania.

Gdy trzeci przykład wykonania zawiasu 80B znajduje się w pozycji całkowicie otwartej, naprężenia przechodzące przez środek elementu elastomerowego 104B są zasadniczo takie same, jak naprężenia występujące wzdłuż bocznych krawędzi 121B i 122B.

Jak widać, niniejszy wynalazek dostarcza zatem ulepszoną konstrukcję zawiasu, który jest szczególnie odpowiedni do zastosowania w zamknięciu, w którym pożądane jest, by pokrywka działała tak, że odchyla się w kierunku pozycji całkowicie otwartej.

Zawias wystaje minimalnie z tyłu zamknięcia, gdy pokrywka zamknięcia znajduje się w pozycji zamkniętej. Odpowiada to szybkobieżnym maszynom zamykającym, które są stosowane w konwencjonalnych liniach produkcyjnych napełniania pojemników. To pozwala na zastosowanie zamknięcia z pojemnikami wytwarzanymi na szybkobieżnej linii produkcyjnej.

Zawias może być zaprojektowany tak, by zapewnić małą lub dużą siłę odchylającą i mały lub duży kąt otwarcia pokrywki.

Zrozumiałe jest, że zamknięcie może być zaprojektowane z różnymi konstrukcjami otworów dozujących.

Zawias według niniejszego wynalazku jest szczególnie odpowiedni do zastosowania dla połączenia korpusu zamknięcia lub podstawy z pokrywką zamknięcia. Jednakże, niniejszy wynalazek dopuszcza również, by zawias mógł być stosowany do innych zastosowań, by połączyć części lub elementy inne niż podstawa zamknięcia i pokrywka.

Jak to wynika z powyższego szczegółowego opisu wynalazku i z jego zilustrowania, wiele innych odmian i modyfikacji może być dokonanych bez wykraczania poza istotę i zakres nowych koncepcji lub zasad tego wynalazku.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Zawias do połączenia dwóch członów (50, 50A, 50B, 70, 70A, 70B), by dostosować ruch pomiędzy pozycją otwartą i pozycją zamkniętą, zawierający element elastomerowy (104, 104A, 104B) rozciągający się od jednego z członów (50, 50A, 50B, 70, 70A, 70B) do drugiego z członów (50, 50A, 50B, 70, 70A, 70B), a element elastomerowy (104, 104A, 104B) posiada zewnętrzną powierzchnię (106, 106A, 106B), która wystaje na zewnątrz, gdy dwa człony (50, 50A, 50B, 70, 70A, 70B) znajdują się w pozycji zamkniętej, jak również, gdy dwa człony (50, 50A, 50B, 70, 70A, 70B) znajdują się w pozycji otwartej, a ponadto element elastomerowy (104, 104A, 104B) posiada dwie boczne krawędzie (121, 121A, 121B, 122, 122A, 122B), i zawias (80, 80A, 80B) jest wolny po bokach od elementu elastomerowego (104, 104A, 104B), tak, że dwie boczne krawędzie (121, 121A, 121B, 122, 122A, 122B) są odsłonięte po bokach, gdy dwa człony (50, 50A, 50B, 70, 70A, 70B) znajdują się w pozycji zamkniętej, jak również, gdy dwa człony (50, 50A, 50B, 70, 70A, 70B) znajdują się w pozycji otwartej, a zewnętrzna powierzchnia (106, 106A, 106B) elementu elastomerowego (104, 104A, 104B) jest naprężona, gdy dwa człony (50, 50A, 50B, 70, 70A, 70B) znajdują się w pozycji zamkniętej i element elastomerowy (104, 104A, 104B) wywiera siłę, by pociągnąć dwa człony (50, 50A, 50B, 70, 70A, 70B) od pozycji zamkniętej w kierunku pozycji otwartej, znamienny tym, że element elastomerowy (104, 104A, 104B) jest odlewany dwu-wtryskowo z dwoma członami (50, 50A, 50B, 70, 70A, 70B).

PL 206 579 B1
2. Zawias do połączenia dwóch członów (50A, 50B, 70A, 70B), by dostosować ruch pomiędzy pozycją otwartą i pozycją zamkniętą, zawierający element elastomerowy (104A, 104B) rozciągający się od jednego z członów (50A, 50B, 70A, 70B) do drugiego z członów (50A, 50B, 70A, 70B), a element elastomerowy (104A, 104B) posiada zewnętrzną powierzchnię (106A, 106B), która wystaje na zewnątrz, gdy dwa człony (50A, 50B, 70A, 70B) znajdują się w pozycji zamkniętej, jak również, gdy dwa człony (50A, 50B, 70A, 70B) znajdują się w pozycji otwartej, i jest naprężona, gdy dwa człony (50A, 50B, 70, 70A, 70B) znajdują się w pozycji zamkniętej, a ponadto element elastomerowy (104A, 104B) posiada wewnętrzną powierzchnię (108A, 108B), która jest odwrócona od dwóch członów (50A, 50B, 70A, 70B), gdy dwa człony (50A, 50B, 70A, 70B) znajdują się w pozycji otwartej, i która jest zwrócona do wewnątrz w kierunku dwóch członów (50A, 50B, 70A, 70B), gdy dwa człony (50A, 50B, 70A, 70B) znajdują się w pozycji zamkniętej, zaś wewnętrzna powierzchnia (108A, 108B) elementu elastomerowego (104A, 104B) jest naprężona, gdy dwa człony (50A, 50B, 70A, 70B) znajdują się w pozycji zamkniętej, i element elastomerowy (104A, 104B) wywiera siłę, by pociągnąć dwa człony (50A, 50B, 70A, 70B) od pozycji zamkniętej w kierunku pozycji otwartej, znamienny tym, że element elastomerowy (104A, 104B) jest odlany dwu-wtryskowo z wymienionymi dwoma członami (50A, 50B, 70A, 70B).
3. Zawias do połączenia dwóch członów (50A, 50B, 70A, 70B), by dostosować ruch pomiędzy pozycją otwartą i pozycją zamkniętą, zawierający element elastomerowy (104A, 104B) rozciągający się od jednego z członów (50A, 50B, 70A, 70B) do drugiego z członów (50A, 50B, 70A, 70B), a element elastomerowy (104A, 104B) posiada zewnętrzną powierzchnię (106A, 106B), która wystaje na zewnątrz, gdy dwa człony (50A, 50B, 70A, 70B) znajdują się w pozycji zamkniętej, jak również, gdy dwa człony (50A, 50B, 70A, 70B) znajdują się w pozycji otwartej, i jest naprężona, gdy dwa człony (50A, 50B, 70A, 70B) znajdują się w pozycji zamkniętej, a ponadto element elastomerowy (104A, 104B) posiada wewnętrzną powierzchnię (108A, 108B), która jest odwrócona od dwóch członów (50A, 50B, 70A, 70B), gdy dwa człony (50A, 50B, 70, 70A, 70B) znajdują się w pozycji otwartej, i która jest zwrócona do wewnątrz w kierunku dwóch członów (50A, 50B, 70, 70A, 70B), gdy dwa człony (50A, 50B, 70A, 70B) znajdują się w pozycji zamkniętej, zaś wewnętrzna powierzchnia (108A, 108B) elementu elastomerowego (104A, 104B) jest naprężona, gdy dwa człony (50A, 50B, 70A, 70B) znajdują się w pozycji zamkniętej, i element elastomerowy (104A, 104B) wywiera siłę, by pociągnąć dwa człony (50A, 50B, 70A, 70B) od pozycji zamkniętej w kierunku pozycji otwartej, znamienny tym, że oba człony (50A, 50B, 70A, 70B) mają zasadniczo sztywną strukturę formowaną z termoplastycznego polimeru, zaś element elastomerowy (104A, 104B) ma zasadniczo elastyczną strukturę zawierającą termoplastyczny elastomerowy kauczuk, który jest odlany dwu-wtryskowo z dwoma członami (50A, 50B, 70A, 70B).

PL 206 579 B1