PL203211B1 - Urządzenie do dozowania substancji zapachowych - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do dozowania substancji zapachowych. Wynalazek dotyczy w szczególności urządzenia mającego na celu umożliwienie użytkownikowi wypróbowanie zapachu produktów powszechnego użytku, takich jak środki czyszczące, kosmetyki, środki toaletowe, produkty spożywcze albo napoje.

Wcześniejsze przykłady urządzeń do dozowania obejmują urządzenie do dozowania perfum, które zawiera wentylator do wyrzucania perfum w kierunku użytkownika. Mimo iż jest to udane rozwiązanie w niektórych zastosowaniach, rozwiązanie to oraz inne znane urządzenia mają szereg wad. Przykł adowo, urządzenia te są skomplikowane ze względu na konieczność zastosowania wentylatora oraz zawiązanych z nim środków napędowych. Wentylator wymaga konserwacji i ostatecznie wymiany wskutek zużycia. Oprócz tego, wentylator wytwarza niepożądany hałas i ogranicza konstrukcję (jak np. wielkość) innych części składowych urządzenia. Środki napędowe wymagają źródła energii, takiego jak akumulator, które wymaga okresowej wymiany i jest nieatrakcyjne z punktu widzenia ochrony środowiska.

Celem niniejszego wynalazku jest co najmniej złagodzenie niektórych wad związanych z dotychczasowymi rozwiązaniami. Cel obejmuje dostarczenie prostszego i sprawniejszego urządzenia, przydatnego do szerszej gamy zastosowań.

Zgodne z wynalazkiem urządzenie do dozowania substancji zapachowych mające obudowę, pochłaniacz zapachów wewnątrz obudowy, wylot z obudowy oraz środki do wyrzucania powietrza z obudowy przez wylot wraz z zapachem uwolnionym z pochł aniacza, przy czym ś rodki do wrzucania powietrza stanowi poruszany ręcznie mieszek, charakteryzuje się tym, że w stanie ściśnięcia mieszka zespół zaworowy jest otwarty w pierwszym kierunku z wyrzuceniem powietrza z obudowy, a w stanie zwolnienia mieszka zespół zaworowy jest otwarty w drugim kierunku z umożliwieniem dopływu powietrza do obudowy. Zaletą takiego rozwiązania jest zapobieganie wypływowi powietrza z obudowy za wyjątkiem sytuacji, gdy jest to pożądane (tzn. gdy mieszek zostanie naciśnięty). Tym samym wydłuża się maksymalnie okres użytkowania urządzenia. Taki zespół zaworowy zapewnia prosty i ekonomiczny sposób zaoferowania tych zalet.

Urządzenie to odznacza się szeregiem zalet, w tym także zaskakującą prostotą konstrukcji oraz minimalną liczbą części, co nie wpływa ujemnie na jego sprawność. Prostota ta obniża koszty wytwarzania, robociznę oraz umiejętności fachowe konieczne do wykonywania konserwacji i napraw oraz zwiększa trwałość. Nie są potrzebne w ogóle środki elektryczne, tak że zaletą urządzenia jest atrakcyjność z punktu widzenia środowiska. Obsługa jest ręczna, a zapach może być uwalniany poprzez operowanie mieszkiem i wynikającym z tego przepływem powietrza i/lub dyfuzją. Oprócz tego nie występuje hałas wytwarzany przez jakiekolwiek środki napędowe, jak to miało miejsce we wcześniejszych rozwiązaniach. Urządzenie nadaje się do szeregu zastosowań, włączając próbowanie przez użytkownika w celu ewentualnego zakupu lub badań, a to po części dzięki swej prostej konstrukcji. Prostota ta ułatwia także wymianę dowolnych części składowych. W jednej postaci, wylot jest otworem na pierwszej nachylonej części mieszka. W innej postaci otwór skierowany jest ku górze.

Korzystnie, mieszek jest połączony z obudową w sposób rozłączalny. Zaletą takiego rozwiązania jest możliwość prostego i szybkiego wyjęcia mieszka oraz jego wymiany, jeżeli zachodzi taka potrzeba.

W jednej postaci, korzystnie, mieszek łączy się z obudową za pomocą przyłącza bagnetowego. W innych postaciach, połączenie realizuje się za pomocą taś my klejącej, zacisku, kleju albo zamocowania ciernego.

Mieszek korzystnie może stanowić część obudowy.

Korzystnie, wewnątrz mieszka znajduje się pochłaniacz zapachu. Zaletą takiego rozwiązania jest to, że mieszek można łatwo wyjąć jako całość i wymienić, gdy pochłaniacz wymaga uzupełnienia.

Mieszek może być korzystnie wykonywany techniką rozdmuchiwania w formie. W innych postaciach można zastosować odpowiednie techniki wytwarzania. W typowej postaci mieszki są wykonywane z tworzywa sztucznego, choć można zastosować inne materiały, takie jak metal.

Korzystnie, pochłaniacz zapachów stanowią złuszczone granulki wermikulitu, poduszka filcowa albo żel, mimo iż można zastosować dowolny inny materiał, który może pomieścić i zatrzymać pewną ilość substancji zapachowej, zwykle substancji w postaci cieczy. W jednej postaci, pochłaniacz jest włóknisty, podczas gdy w innej ma postać granulek. W jednej postaci, w której pochłaniaczem są granulki wermikulitu, granulki te mogą znajdować się w torebce wykonanej z odpowiedniego materiału, takiego jak włókninowy materiał syntetyczny, taki jak Aerotex^RTM. Pochłaniacz może nadawać się do pochłaniania wielu różnych substancji zapachowych.

PL 203 211 B1

Substancję zapachową może korzystnie stanowić ciekła substancja zapachowa kosmetyku, środka czyszczącego, środka toaletowego, produktu spożywczego albo napoju. Środek toaletowy może być płynem kosmetycznym albo dezodorantem; kosmetyk może być perfumami; żywność albo napój może być odpowiednio pizzą albo napojem bezalkoholowym. W alternatywnej postaci produkt może być materiałem do modelowania dla dzieci. Zaletą niniejszego wynalazku jest to, że nadaje się do zastosowania w odniesieniu do różnorodnych produktów powszechnego użytku.

Korzystnie, wylot urządzenia jest wystarczająco mały tak, aby powietrze i substancja zapachowa były wyrzucane z obudowy w postaci strumienia. Zaletą tego rozwiązania jest to, że powietrze i zapach można skierować w stronę nosa użytkownika.

Zespół zaworowy ten może stanowić pierwszy zawór otwierający się w pierwszym kierunku oraz drugi zawór otwierający się w drugim kierunku, np. stanowi go zawór wlotowy i zawór wylotowy. Zastosowanie dwóch takich zaworów jednodrogowych, bądź też w innych postaciach podobnych elementów, zapewnia opisane zalety zachowując równocześnie zgodność z celem, jakim jest prosta konstrukcja urządzenia.

W pobliż u mieszka może znajdować się ponadto ustawiana rozłącznie ścianka czołowa. W jednej postaci, ścianka czołowa jest przyklejona do obudowy. W innych postaciach, zacisk, taśma przylepna, zgrzeina, zatrzask albo tarcie utrzymują ściankę czołową w jej właściwym położeniu. Ścianka czołowa ma tę zaletę, że stanowi wygodny środek, za pomocą którego można przedstawić informację wizualną w pobliżu mieszków. W jednej postaci niniejszego wynalazku, ścianka czołowa jest specjalną ozdobną ścianką czołową, formowaną próżniowo i nadrukowaną, choć można zastosować inne odpowiednie techniki wytwarzania. Informacja, taka jak opis marki albo szczegółów produktu, może być nadrukowana na ściance czołowej albo uwidoczniona na niej w inny sposób.

Korzystnie, ścianka czołowa ma wgłębienie, przy czym wokół jej górnej albo dolnej krawędzi znajduje się obrotowa pokrywka. Pokrywka może więc obracać się wokół najwyższej krawędzi wgłębienia, umożliwiając dowolną orientacje ścianki czołowej w pionie. W jednej postaci, pokrywka wgłębienia jest okienkiem z przeźroczystego tworzywa sztucznego, mającym za zadanie utrzymanie informacji o cenie/produkcie na miejscu. Korzystnie umożliwia to kupcowi detalicznemu zachowanie etykiety elektronicznego punktu sprzedaży (EPOS), która w innym przypadku byłaby zasłonięta przez urządzenie, przymocowane do ramki na etykiety na brzegu półki.

Korzystnie, obudowa jest formowana wtryskowo, choć w innych postaciach stosuje się inne techniki wytwarzania, takie jak rozdmuchiwanie w formie. Zazwyczaj obudowa jest wykonana z tworzywa sztucznego albo z metalu.

Obudowa może być wykonana jako jedna całość z półką bądź też może mieć środki mocujące do przymocowania obudowy do półki. W jednej postaci, tył obudowy ma występy przystosowane do chwytania za brzeg półki. Daje to pewne ustalenie i uniemożliwia ruch urządzenia do tyłu w chwili naciśnięcia. Postacie inne niż półki mogą być korzystne, jak np. taca transportowa, lada do sprzedaży detalicznej, taca formowana próżniowo, kosz promocyjny, czołowa płyta gondoli wykonana z tektury, bądź też inny punkt sprzedaży jaki można znaleźć w super marketach, punktach sprzedaży detalicznej lub w miejscach publicznych. Alternatywnie, środki typu półek mogą stanowić punkt wystawowy do wypróbowywania towarów przez klientów, automat do sprzedaży albo urządzenie reklamowe. Środki mocujące mogą obejmować zatrzask, zacisk, dwustronną taśmę albo inne urządzenie mocujące.

Obudowa w trakcie użytkowania korzystnie znajduje się zasadniczo ponad albo pod półką.

Korzystnie, mieszek stanowi obudowę. Zaletą takiego rozwiązania jest dalsze zmniejszenie złożoności urządzenia.

W przypadku gdy mieszek łączy się z obudową za pomocą przyłącza bagnetowego, urzą dzenie to zawiera ponadto kołnierz montowany na mieszku w charakterze przyłącza bagnetowego. Przyłącze bagnetowe umożliwia łatwe mocowanie mieszka do punktu sprzedaży, bądź też zastosowanie do interaktywnego próbowania zapachów, np. w muzeach albo ośrodkach dla odwiedzających.

W takich przypadkach mieszek może być używany w połączeniu z urządzeniem ściskającym, takim jak karta zagięta na kształt drzwiczek. W pierwszej konfiguracji mieszek jest ściskany zasadniczo płasko przez środki ściskające, zaś w drugiej konfiguracji mieszek jest swobodny. Zaletą takiego rozwiązania jest to, że mieszek można łatwo przesłać pocztą albo włożyć do innego urządzenia, w stanie zasadniczo płaskim, a następnie użyć później, gdy będzie swobodny. Środki ściskające umożliwiają zatem wygodne magazynowanie lub transportowanie mieszka przed użyciem w prosty sposób.

PL 203 211 B1

W innych postaciach można zastosować inne rozwiązania albo inne materiały, takie jak tworzywa sztuczne. Środki ściskające mogą być umieszczone w innym urządzeniu opakowaniowym, takim jak portfel albo koperta.

Korzystnie, w przypadku współpracy urządzenia ze środkiem ściskającym, ten środek ściskający stanowi karta zagięta na kształt drzwiczek.

Korzystnie, w przypadku współpracy urządzenia ze środkiem ściskającym lub w przypadku, gdy mieszek stanowi obudowę, urządzenie to jest umieszczone wewnątrz koperty.

Przedmiot wynalazku jest ukazany w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia części składowe pierwszej postaci niniejszego wynalazku, w przekroju i w rozstrzeleniu; fig. 2 - części składowe z fig. 1 w stanie zmontowanym, w przekroju; fig. 3 - części składowe z fig. 1 w stanie zmontowanym, w widoku od przodu; fig. 4a - mieszek z nakrywką, w przekroju częściowym i w rozstrzeleniu; fig. 4b - mieszek z kołnierzem bagnetowym i nakrywką, w przekroju częściowym i w rozstrzeleniu; fig. 5a - nakrywkę w przekroju; fig. 5b - nakrywkę w widoku z przodu; fig. 5c - alternatywną nakrywkę w widoku z boku; fig. 6 - ściankę czołową urządzenia w widoku z przodu; fig. 7a otwór w ściance czołowej w częściowym widoku; fig. 7b - otwór w korpusie w częściowym widoku; fig. 8a - korpus w przekroju; fig. 8b - alternatywny korpus w przekroju; fig. 9a i 9b - urządzenie według pierwszej postaci wykonania wynalazku w odniesieniu do jego półki, w przekroju; fig. 10a-10c - drugą postać urządzenia według wynalazku w trzech różnych konfiguracjach, w rzutach bocznych.

Wynalazek dotyczy urządzenia do dozowania substancji zapachowych do zastosowania np. przez użytkownika do próbowania zapachu produktu powszechnego użytku poprzez naciśnięcie oznaczonego obszaru na urządzeniu. To naciśnięcie powoduje ściśnięcie mieszka i wyrzucenie powietrza z urządzenia przez wylot. Urządzenie można tym samym stosować na przykład w celu dopomożenia użytkownikowi w podjęciu decyzji czy zakupić produkt, czy też potraktować zapach w celach poznawczych.

Fig. 1 przedstawia, w przekroju i w rozstrzeleniu, części składowe urządzenia 100 do dozowania substancji zapachowych, które zawiera obudowę, według pierwszej postaci niniejszego wynalazku. Główne części składowe stanowi: ręcznie poruszany mieszek 2, ozdobna ścianka czołowa 4 i korpus 6.

Fig. 2 przedstawia w przekroju części składowe z fig. 1 w stanie zmontowanym. Mieszek 2 jest połączony z korpusem 6 za pomocą połączenia bagnetowego. Korpus 6 jest przymocowany do ścianki czołowej np. za pomocą kleju.

Fig. 3 przedstawia części składowe z fig. 2. w widoku z przodu.

Fig. 4a i 5 przedstawiają mieszek 2 bardziej szczegółowo. Mieszek jest uformowany z elastycznego tworzywa sztucznego techniką rozdmuchiwania w formie. Ma on w przybliżeniu 3 cm długości. Mieszek ma korpus 8 i nakrywkę 7. Korpus przyjmuje postać harmonijkowej części 9 z kołnierzem 10 na jednym końcu, który jest otwarty, i z przyłączem bagnetowym 11 na drugim końcu, który jest zamknięty. Fig. 4b przedstawia alternatywny mieszek 2, w którym zamknięty koniec ma bagnetowy kołnierz 14. Kołnierz 14 nasuwa się na przyłącze bagnetowe 11 mieszka 2, mocując się do niego na zasadzie połączenia bagnetowego po wykonaniu jednej czwartej obrotu. Kołnierz 10 ma zaczep 12. Nakrywka 7 jest na ogół ukształtowana jako wydrążony przycisk z otworem 13. W trakcie montowania razem nakrywki 7 i korpusu 8, nakrywkę 7 nakłada się na kołnierz 10, zaczep 12 wchodzi w otwór 13, zapewniając tym samym prawidłową orientację części względem siebie. Przyłącze bagnetowe 11 sprzęga się z korpusem 6.

W przedstawionej postaci, mieszek 2 napełnia się przez otwarty koniec pochłaniaczem zapachu (niepokazanym). Pochłaniacz jest porowatym nośnikiem chłonącym zapach, stanowiącym złuszczone granulki wermikulitu. Granulki są umieszczone luzem wewnątrz mieszka, choć w innej postaci mogą one być umieszczone w torebce z zamkniętym brzegiem. Granulki są nasączone ciekłą substancją zapachową. Substancja zapachowa wchodzi w skład kompozycji zapachowej, która stanowi część składową oryginalnego produktu użytkowego.

Fig. 5a przedstawia nakrywkę 7 w przekroju. W nakrywce 7 znajduje się wylot 15, przez który powietrze może dopływać do mieszka i wypływać z niego. W innej postaci, w pierwszej nachylonej powierzchni mieszka 2 może znajdować się jeden albo kilka otworów. Wylot 15 jest skierowany ku górze niezależnie od orientacji urządzenia. Alternatywnie, w innej postaci otwór może być usytuowany za powierzchnią czołową pierwszego końca mieszka 2 i kanał powinien prowadzić od tyłu mieszka 2 do innego punktu, w którym powietrze jest wyrzucane w kierunku użytkownika. Fig. 5b przedstawia w widoku z przodu nakrywkę 7 i wylot 15. Fig. 5c przedstawia alternatywną postać nakrywki 7 w widoku z boku. Nakrywka 7 ma wydrążony wystający element 16 do wprowadzenia w kołnierz 10. WystaPL 203 211 B1 jący element 16 ma parę występów 17 dających pewne zamocowanie po wprowadzeniu w kołnierz 10, uniemożliwiając wyciągnięcie nakrywki.

Ściankę czołową 4 przedstawiono w widoku z przodu na fig. 6. Ścianką czołową 4 jest formowaną próżniowo i nadrukowaną ścianką ozdobną. Ma ona wgłębienie 20 do umieszczenia informacji odnośnie marki i/lub ceny produktu. Wgłębienie 20 ma pokrywkę (niepokazaną), stanowiącą okienko z przeźroczystego tworzywa sztucznego, w celu przytrzymania na miejscu informacji dotyczącej produktu i/lub ceny. Okienko z przeźroczystego tworzywa sztucznego może być zamocowane zawiasowo do górnej poziomej krawędzi wyznaczającej okienko w celu dowolnej orientacji w pionie ścianki czołowej 4, tzn. okienko jest „odwracalne. Dla obydwu opcji są wykonane wycięcia 21 na palce. Ścianka czołowa ma w przybliżeniu kształt kwadratu o boku 10 cm.

Ścianka czołowa 4 ma otwór 22, przez który można wprowadzić mieszek. Otwór 22 ma przyłącze bagnetowe na jedną czwartą obrotu, do wprowadzenia mieszka 2, jak przedstawiono na fig. 7a. Fig. 7b przedstawia otwór w częściowym widoku. Zastosowano owalny otwór 26, aby zapewnić prawidłową orientację nakrywki.

Korpus przedstawiono w przekroju na fig. 8a. Korpus jest formowany wtryskowo z tworzywa sztucznego i ma zasadniczo tę samą wysokość co ścianka czołowa 4.

Fig. 8b przedstawia korpus w alternatywnej postaci. Z tyłu korpusu są wykonane cztery stopki 27 albo małe ząbki (dwa z każdego boku) w celu zaczepienia za brzeg półki.

Fig. 9a i 9b przedstawiają zmontowane części składowe urządzenia 100 w odniesieniu do półki 28. Korpus 6 ma środki mocujące, takie jak dwustronna taśma przylepna (niepokazana), do zamocowania do półki 28 w sposób przedstawiony na fig. 9a, która przedstawia urządzenie 100 w przekroju. Na tym rysunku, korpus 6 jest przymocowany do półki 28 w taki sposób, że znajduje się on (oraz informacja dotycząca produktu zapachowego) zasadniczo ponad korpusem półki 28.

Fig. 9b przedstawia urządzenie 100, w którym zastosowano alternatywne rozwiązanie korpusu 6, przystosowane do umieszczenia zasadniczo poniżej korpusu półki, poprzez odwrócenie korpusu urządzenia 100. Odwracalność okienka z przeźroczystego tworzywa sztucznego umożliwia otwieranie go od dołu (przy zamocowaniu zawiasowym u góry), gdy korpus jest zamocowany zasadniczo ponad półką albo pod nią.

W trakcie użytkowania, pochłaniacz (niepokazany) nasącza się substancją zapachową produktu użytkowego przeznaczoną do dozowania, a następnie umieszcza się wewnątrz mieszka 2 w trakcie montażu. Części składowe urządzenia 100 montuje się, przy czym mieszek 2 wprowadza się przez otwór 22 w ściance czołowej 4. Korpus 6 mocuje się następnie do półki 28.

Aby skorzystać z urządzenia, użytkownik naciska koniec mieszka 2 widoczny przez ściankę czołową, który z wyglądu przypomina przycisk. Naciśnięcie tego przycisku powoduje ściskanie mieszka 2 i w wyniku tego powietrze z wnętrza mieszka, wraz z zapachem uwolnionym z pochłaniacza, wyrzucane jest przez wylot 15. Użytkownik będzie wówczas wąchać nie rzeczywisty produkt, ale powietrze nasycone tą samą kompozycją zapachową, jaka stanowi część oryginalnego produktu.

Zazwyczaj substancja zapachowa będzie uzupełniana albo wymieniana okresowo, przy czym urządzenie będzie likwidowane, utylizowane albo częściowo wymieniane. Zwykle korpus będzie zachowywany, a będzie się stosować nowo napełniony mieszek 2 i/lub nową ściankę czołową z inną informacją.

Fig. 10a do 10c przedstawiają, w rzucie bocznym, urządzenie 200 według drugiej postaci niniejszego wynalazku. Zastosowano podobne odnośniki liczbowe do opisu podobnych elementów.

Mieszek 202 jest przymocowany do środka ściskającego w postaci karty 232 zagiętej na kształt drzwiczek. Karta 232 jest przystosowana do ściskania mieszka zasadniczo na płasko, gdy jest w stanie zamkniętym, jak przedstawiono na fig. 10a. Fig. 10b przedstawia kartę 232 częściowo otwartą, z mieszkiem częściowo ściśniętym. Rozluźnienie mieszka 202 może być spowodowane np. wyjęciem karty z koperty, do której tę kartę włożono.

Fig. 10c przedstawia kartę 232 całkowicie otwartą i mieszek 202 całkowicie uwolniony.

Korzystając z urządzenia, gdy już otwarto kartę, mieszek 202 jest gotowy do naciśnięcia, jak to opisano w odniesieniu do pierwszej postaci. Nasycone zapachem, powietrze będzie uwolnione z wnętrza mieszka 202 przez wylot (niepokazany). Prawdopodobnie najbardziej dogodnym miejscem usytuowania wylotu powinna być pierwsza nachylona powierzchnia 203 mieszka 202.

Claims (28)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do dozowania substancji zapachowych mające obudowę , pochłaniacz zapachów wewnątrz obudowy, wylot z obudowy oraz środki do wyrzucania powietrza z obudowy przez wylot wraz z zapachem uwolnionym z pochł aniacza, przy czym środki do wrzucania powietrza stanowi poruszany ręcznie mieszek, znamienne tym, że w stanie ściśnięcia mieszka (2, 202) zespół zaworowy jest otwarty w pierwszym kierunku z wyrzuceniem powietrza z obudowy, a w stanie zwolnienia mieszka (2, 202) zespół zaworowy jest otwarty w drugim kierunku z umożliwieniem dopływu powietrza do obudowy.
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że mieszek (2, 202) jest połączony z obudową w sposób rozłączalny.
3. 3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że mieszek (2, 202) łączy się z obudową za pomocą przyłącza bagnetowego (11).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że mieszek (2, 202) stanowi część obudowy.
5. 5. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienne tym, że wewnątrz mieszka (2, 202) znajduje się pochłaniacz zapachu.
6. 6. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, znamienne tym, że mieszek (2, 202) jest wykonany techniką rozdmuchiwania w formie.
7. 7. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że mieszek (2, 202) jest wykonany techniką rozdmuchiwania w formie.
8. 8. Urządzenie według zastrz. 1 albo 5, znamienne tym, że pochłaniacz zapachów stanowią złuszczone granulki wermikulitu, poduszka filcowa albo żel.
9. 9. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że substancję zapachową stanowi ciekła substancja zapachowa kosmetyku, środka czyszczącego, środka toaletowego, produktu spożywczego albo napoju.
10. 10. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że jego wylot (15) jest wystarczająco mały tak, aby powietrze i substancja zapachowa były wyrzucane z obudowy w postaci strumienia.
11. 11. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zespół zaworowy stanowi pierwszy zawór otwierający się w pierwszym kierunku oraz drugi zawór otwierający się w drugim kierunku.
12. 12. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 7, znamienne tym, że w pobliżu mieszka (2, 202) znajduje się ponadto ustawiana rozłącznie ścianka czołowa (4).
13. 13. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że w pobliżu mieszka (2, 202) znajduje się ponadto ustawiana rozłącznie ścianka czołowa (4).
14. 14. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że ścianka czołowa (4) ma wgłębienie (20), przy czym wokół jej górnej albo dolnej krawędzi znajduje się obrotowa pokrywka.
15. 15. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 10, znamienne tym, że jego obudowa jest formowana wtryskowo.
16. 16. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 10, znamienne tym, że obudowa jest wykonana jako jedna całość z półką (28).
17. 17. Urządzenie według zastrz. 15, znamienne tym, że obudowa jest wykonana jako jedna całość z półką (28).
18. 18. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 10 albo 17, znamienne tym, że obudowa ma środki mocujące do przymocowania obudowy do półki (28).
19. 19. Urządzenie według zastrz. 15, znamienne tym, że obudowa ma środki mocujące do przymocowania obudowy do półki (28).
20. 20. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 10 albo 17 albo 19, znamienne tym, że obudowa w trakcie użytkowania znajduje się zasadniczo ponad albo pod półką (28).
21. 21. Urządzenie według zastrz. 15, znamienne tym, że obudowa w trakcie użytkowania znajduje się zasadniczo ponad albo pod półką (28).
22. 22. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4 albo 7 albo 10 albo 13 albo 17 albo 19 albo 21, znamienne tym, że mieszek (2, 202) stanowi obudowę.
23. 23. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że mieszek (2, 202) stanowi obudowę.
24. 24. Urządzenie według zastrz. 15, znamienne tym, że mieszek (2, 202) stanowi obudowę.
25. 25. Urządzenie według zastrz. 19, znamienne tym, że w przypadku gdy mieszek (2, 202) łączy się z obudową za pomocą przyłącza bagnetowego (11) urządzenie to zawiera ponadto kołnierz montowany na mieszku (2, 202) w charakterze przyłącza bagnetowego.

    PL 203 211 B1
26. 26. Urządzenie według zastrz. 24, znamienne tym, że w pierwszej konfiguracji mieszek (2, 202) jest ściskany zasadniczo płasko przez środki ściskające, zaś w drugiej konfiguracji mieszek (2, 202) jest swobodny.
27. 27. Urządzenie według zastrz. 26, znamienne tym, że w przypadku jego współpracy ze środkiem ściskającym, ten środek ściskający stanowi karta (232) zagięta na kształt drzwiczek.
28. 28. Urządzenie według zastrz. 26, znamienne tym, że w przypadku jego współpracy ze środkiem ściskającym lub w przypadku, gdy mieszek stanowi obudowę urządzenie to jest umieszczone wewnątrz koperty (232).