PL202830B1 - Izolowany układ rurowy oraz sposób wytwarzania izolowanego układu rurowego - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest izolowany układ rurowy złożony z co najmniej dwóch rurowych korpusów, z których każdy ma wewnętrzną rurę do przepływu płynu, otoczoną izolującą warstwą z elastomerowego lub termoplastycznego tworzywa piankowego, przy czym izolują ca warstwa otoczona jest ochronną folią z termoplastu, elastomeru lub duromeru o dużej gęstości. Przedmiotem wynalazku jest również sposób wytwarzania takiego izolowanego układu rurowego.

Znane jest już zgrzewanie ze sobą wzdłuż przeciwległych fragmentów obwodowych dwóch korpusów rurowych, z których każdy złożony jest z wewnętrznej rury do przepływu płynu, wykonanej z metalu lub tworzywa sztucznego, która z zewną trz jest otoczona izolują cym tworzywem sztucznym, które ze swej strony ma zewnętrzny płaszcz z polietylenu. Kiedy taki układ rurowy utworzony z dwóch rur trzeba połączyć z przyłączami, które są oddalone od siebie o wymiar większy niż odstęp metalowych rur zgrzanych korpusów rurowych, zgrzewaną spoinę rozłącza się przez odpowiednie działanie siły na oba korpusy rurowe. Przy takim rozrywaniu spoiny następuje uszkodzenie polietylenowych folii tworzących zewnętrzną warstwę, tak że we fragmentach obwodowych uprzedniego zgrzewania nie zapewniają one już ochrony. Kiedy zgrzeina jest za daleko otwarta i dlatego nie można jej z powrotem zamknąć, wymaga to ponownego zgrzewania lub klejenia, co jest bardzo drogie.

Z DE 299 23 057 U1 znany jest system prowadzenia orurowania części skł adowych instalacji w technice grzejnej, przy którym dwie giętkie metalowe rury w pewnym odstępie od siebie układa się we wspólnym korpusie z piankowego tworzywa o przekroju owalnym lub eliptycznym, który z zewnątrz jest otoczony ochronną folią. Pomiędzy obiema giętkimi rurami metalowymi w korpusie izolującym przewidziane jest osłabione miejsce pęknięcia, które umożliwia rozerwanie w kierunku osiowym, aby obie rury można było dołączyć do przyłączy, których odstęp jest większy niż odstęp rur w jednoczęściowym korpusie izolującym. Ponowne łączenie poszczególnych korpusów rurowych oddzielonych od siebie wzdłuż osłabionego miejsca pęknięcia możliwe jest tylko przez nałożenie kleju.

Zadaniem wynalazku jest takie rozwinięcie układu rurowego rodzaju wymienionego we wstępie, że te co najmniej dwie rury mogą być łatwo oddzielone od siebie i w podobny sposób z powrotem połączone ze sobą.

Zadanie to rozwiązano wychodząc od izolowanego układu rurowego rodzaju opisanego we wstępie.

Istota rozwiązania polega na tym, że rurowe korpusy znajdujące się na przeciwległych fragmentach obwodów ochronnej folii połączone są warstwą kleju pozwalającego na rozłączanie połączenia bez uszkodzenia ochronnej folii. Po rozłączeniu tego połączenia, przy ponownym zetknięciu obu fragmentów obwodów z poprzedniego połączenia stanowi ponowne ich połączenie.

Korzystnie, klej jest przyczepnym klejem topliwym. Klej jest klejem topliwym na bazie akrylu lub termoplastycznym kauczukiem syntetycznym. Ochronna folia jest wykonana z polietylenu. Rurowe korpusy mają różne lub jednakowe średnice zewnętrzne.

Połączenie klejone obu korpusów rurowych pozostaje zachowane również wtedy, gdy izolowany układ rurowy przykładowo nawijany jest na bęben lub układany w kształcie pierścienia.

Izolowany układ rurowy według wynalazku umożliwia oddzielenie obu korpusów rurowych od siebie przy końcu układu rurowego przez odciąganie korpusów rurowych od siebie. Rozłączanie połączenia następuje w obszarze warstwy kleju bez uszkodzenia przez to ochronnej folii na fragmentach obwodowych połączenia klejonego. Właściwości kleju umożliwiają ponowne utworzenie połączenia klejonego przez samo dociśnięcie do siebie fragmentów obwodowych z warstwą kleju, które tworzyły poprzednie połączenie klejowe.

Do wytwarzania takiego izolowanego układu rurowego stosuje się sposób polegający się tym, że wokół każdej z co najmniej dwóch giętkich wewnętrznych rur do ciągłego przepływu płynu układa się izolującą warstwę z elastomerowego lub termoplastycznego tworzywa piankowego, w której w kierunku osiowym wykonuje się otwór do ułożenia przyczepnego kleju topliwego i zamyka się tworząc izolującą rurę. Następnie na izolującą rurę wytłacza się ochronną folię z termoplastu lub elastomeru o dużej gęstości przykładowo w zakresie 200-2000 kg/m³, po czym rurowe korpusy z ułożoną warstwą kleju pomiędzy przeciwległymi fragmentami obwodowymi doprowadza się do położenia stycznego i łączy się klejowo ze sobą wzdłuż ich fragmentów obwodowych ochronnej folii. Połączenie to rozłącza się poprzez odciągnięcie od siebie rurowych korpusów bez uszkadzania ochronnej folii, a przy ponownym wzajemnym dociśnięciu fragmentów obwodowych tworzących uprzednie połączenie tworzy się je powtórnie.

PL 202 830 B1

Jako wewnętrzne giętkie lub łatwo zginane rury stosuje się cienkie rury metalowe, takie jak rury miedziane, rury z tworzywa sztucznego lub rury kombinowane, przykładowo z aluminium i tworzywa sztucznego. Tworzywo piankowe może mieć postać płyty układanej wokół rury metalowej i łączonej wzdłuż osiowego otworu, albo postać rury, którą przed ułożeniem wokół metalowej rury nacina się, a po ułożeniu wokół metalowej rury łączy się przez sklejenie powierzchni cięcia z powrotem w jedną część.

Wynalazek jest dokładniej opisany na podstawie rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przykład wykonania izolowanego układu rurowego w przekroju poprzecznym, a fig. 2 przedstawia schematycznie urządzenie do wytwarzania izolowanego układu rurowego z fig. 1.

Na fig. 1 pokazano izolowany układ rur złożony z dwóch rurowych korpusów 11. Każdy rurowy korpus 11 ma wewnętrzną giętką metalową rurę 12 do prowadzenia płynu, przykładowo rurę miedzianą do przepływu gorącego lub zimnego płynu. Wokół tej metalowej rury 12 jest umieszczona izolująca warstwa 13 z elastomerowego lub termoplastycznego tworzywa piankowego, która jest z zewnątrz otoczona ochronną folią 14, przykładowo z polietylenu.

Oba rurowe korpusy 11 są na przeciwległych fragmentach obwodowych 15 swej ochronnej folii 14 połączone ze sobą poprzez warstwę 16 z kleju, który jest przyczepnym klejem topliwym na bazie akrylu lub na bazie termoplastycznego kauczuku i który umożliwia rozłączenie utworzonego za jego pomocą połączenia fragmentów obwodowych 15 przez odciąganie na zewnątrz rurowych korpusów 11 bez uszkodzenia ochronnej folii 14, która przy ponownym zetknięciu tych fragmentów obwodowych 15 odtwarza poprzednie połączenie, które pozostaje zachowane przy nawijaniu układu rurowego na bęben lub przy układaniu w pierścieniowych pętlach.

Do wytwarzania takiego izolowanego układu rur nadaje się pokazane na fig. 2 urządzenie, w którym z dwóch bębnów 22 ściąga się po jednym paśmie 12 metalowej rury i doprowadza się nieprzerwanie do miejsca 25, w którym wokół każdej metalowej rury 12 ściągana z bębna 23 warstwa izolująca 13 w postaci pętli naciętej osiowo w kierunku wzdłużnym układana jest wokół metalowej rury 12, a po nałożeniu przyczepnego kleju topliwego na powierzchnie przecięcia jest z powrotem sklejana. Sklejenie utrwalane jest w urządzeniu utwardzającym 27, po czym na umieszczoną na metalowej rurze 12 warstwę izolującą 13 za pomocą wytłaczarek 24 nakłada się lub współwytłacza ochronną folię 14 z polietylenu. Następnie tak wykonane rurowe korpusy 11 są doprowadzane do siebie za pomocą elementów prowadzących 28, przy czym w pewnym miejscu 26 na przeciwległych fragmentach obwodowych 15 ochronnej folii 14 nakłada się klej na bazie akrylu (Fastbond™ 49, 3M Schweiz AG, CH8803 Rueschlikon) lub na bazie termoplastycznego kauczuku (ALFA H 3000/0, ALFA Klebstoffe AG, CH 8454 Buchberg) i rurowe korpusy 11 dociska się do siebie.

Utworzone w ten sposób połączenie umożliwia rozłączenie rurowych korpusów 11 tak utworzonego podwójnego układu rurowego przez odciągnięcie ich od siebie bez uszkodzenia ochronnej folii 14. Kiedy fragmenty obwodowe 15 wyposażone uprzednio w warstwę 16 kleju po rozłączeniu połączenia z powrotem dociśnie się do siebie, z powrotem powstaje połączenie klejone. To połączenie jest jednak wystarczająco silne, aby nie było rozłączane, kiedy izolowany układ rurowy przykładowo nawijany jest na bęben lub układany w pierścieniowe pętle.

Claims (7)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Izolowany układ rurowy złożony z co najmniej dwóch rurowych korpusów, z których każdy ma giętką wewnętrzną rurę do przepływu płynu, otoczoną przez izolującą warstwę z elastomerowego lub termoplastycznego tworzywa piankowego, przy czym izolująca warstwa otoczona jest ochronną folią z tworzywa termoplastycznego, elastomeru lub duromeru o dużej gęstości, znamienny tym, że rurowe korpusy (11) znajdujące się na przeciwległych fragmentach obwodów (15) ochronnej folii (14) połączone są warstwą (16) kleju pozwalającego na rozłączanie połączenia bez uszkodzenia ochronnej folii (14), a po rozłączeniu tego połączenia, przy ponownym zetknięciu obu fragmentów obwodów (15) z poprzedniego połączenia stanowi ponowne ich połączenie.
2. 2. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że klej jest przyczepnym klejem topliwym.
3. 3. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że klej jest klejem topliwym na bazie akrylu lub termoplastycznym kauczukiem syntetycznym.
4. 4. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że ochronna folia (14) jest wykonana z polietylenu.
5. 5. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że rurowe korpusy (11) mają różne średnice zewnętrzne.

   PL 202 830 B1
6. 6. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że rurowe korpusy (11) mają jednakowe średnice zewnętrzne.
7. 7. Sposób wytwarzania izolowanego układu rurowego określonego w zastrz. 1-6, znamienny tym, że wokół każdej z co najmniej dwóch giętkich wewnętrznych rur (12) do ciągłego przepływu płynu układa się izolującą warstwę (13) z elastomerowego lub termoplastycznego tworzywa piankowego, w której w kierunku osiowym wykonuje się otwór do ułożenia przyczepnego kleju topliwego i zamyka się tworząc izolującą rurę, a następnie na izolującą rurę wytłacza się ochronną folię (14) z termoplastu lub elastomeru o dużej gęstości, po czym rurowe korpusy (11) z ułożoną warstwą (16) kleju pomiędzy przeciwległymi fragmentami obwodowymi (15) doprowadza się do położenia stycznego i łączy się klejowo ze sobą wzdłuż ich obwodowych fragmentów (15) ochronnej folii (14), przy czym to połączenie rozłącza się poprzez odciągnięcie od siebie rurowych korpusów (11) bez uszkadzania ochronnej folii (14), a przy ponownym wzajemnym dociśnięciu fragmentów obwodowych (15) tworzących uprzednie połączenie tworzy się je powtórnie.