PL202671B1 - Zespół zamykający - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zespół zamykający.

Wynalazek dotyczy zespołu zamykającego do nakładania na otwór pojemnika do cieczy, na przykład na szyjkę butelki.

W publikacji WO 00/07898 ujawniono zamknię cie zabezpieczają ce do butelek zawierają ce tuleję przystosowaną tak, aby leżała zasadniczo koncentrycznie względem otworu i zaopatrzoną w środki do mocowania tulei na pojemniku, przy czym zamknięcie zawiera tuleję zewnętrzną.

Z europejskiego opisu patentowego EP 0502379 znany jest zespół zamykają cy do butelek zawierający korpus wylewowy przystosowany do bezpiecznego mocowania do szyjki butelki oraz kapturek rozłączalnie sprzężony z korpusem wylewowym i sztywny z rurową osłoną zewnętrzną opierającą się na pierścieniowej części zewnętrznej kołnierza sztywnej z korpusem, przy czym osłona i pierścieniowa część zewnętrzna są połączone przez środki uszczelniające, które zawierają łamliwy pierścień zewnętrzny łączący ze sobą osłoną zewnętrzną i pierścieniową część zewnętrzną kołnierza.

Z róż nych powodów może okazać się pożądane wyeliminowanie możliwości ponownego napełniania używanego pojemnika, takiego jak butelka przeznaczona do napojów alkoholowych, zamienną ilością cieczy, której właściwości i ilość mogą być inne niż zawartości oryginalnej. Próby zapewnienia zamknięć, które utrudniałyby takie ponowne napełnianie, nie zawsze są zabezpieczone w celu sygnalizowania nieuprawnionego dostępu do zawartości. Podczas gdy za korzystne uważa się zapewnienie środków sygnalizujących manipulowanie przez osoby niepowołane, które są dowodem, że butelka i jej oryginalna zawartość są nietknięte, jeżeli butelka jest ponownie zamykana zastępczym kapslem lub kapturkiem środki te mogą okazać się niewystarczające, aby wskazać, że butelką manipulowały osoby niepowołane i że zawartość może być gorsza niż zawartość oryginalna.

Z tego względu bardzo ważne jest zapewnienie, żeby nie można było zdjąć oryginalnego zamknięcia bez znaczącego wysiłku, albo pęknięcia butelki.

Dlatego stwierdzono, że pożądane byłoby zapewnienie środków zamykających przystosowanych do nakładania i zamykania części szyjkowej butelki, w których znajduje się układ występów na środkach zamykających, które mają wchodzić pod próg uformowany na szyjce butelki. Taki układ pokazano na przykład w patencie brytyjskim nr 2 274 837 również niniejszego zgłaszającego, wybranych głównie dla celów ilustracji środków zamykających zawierających środki rurowe z występami takiego typu, o jakim mowa.

Ze względu na ograniczenia praktyczne technik formowania, używanych w tym wypadku do wytwarzania środków rurowych, mających występy skierowane do wewnątrz i ku górze, usytuowane na powierzchniach zwróconych do wewnątrz, było wiele prób ułatwiających zarówno wytwarzanie środków rurowych, jak i ich nakładanie na szyjki butelek. Na przykład, występy wytłoczono ze sprężystego materiału z tworzywa sztucznego w celu ułatwienia ich sprzężenia z progiem. Alternatywnie, występy mogą być zawiasowe dla umożliwienia skutecznego wyjmowania z formy. Jednakże ocenia się, że takie sprężyste właściwości mogą być niezgodne z nieusuwalnym sprzężeniem z progiem.

Ponadto, podczas gdy bardzo ważne jest aby oryginalne zamknięcie nie mogło być zdjęte bez widocznego uszkodzenia lub pęknięcia, albo zamknięcia albo butelki, stwierdzono, że zamknięcie, które nie może być łatwo zdjęte, stanie się celem prób ponownego napełniania pojemnika poprzez eliminację którejś z właściwości istniejącej w zamknięciu przeznaczonym do zapobiegnięcia temu. Dlatego, oprócz zapewniania urządzeń zapobiegających ponownemu napełnianiu butelek, stwierdzono, że jest korzystne zapewnienie takich urządzeń z dodatkowymi elementami sygnalizującymi próbę nieupoważnionego dostępu, które, chociaż nie pełnią żadnej roli zapobiegawczej, dają wyraźną wskazówkę, że butelka była otwierana od czasu pierwotnego napełnienia oryginalną zawartością.

Ponadto, istnieje zapotrzebowanie na proste konstrukcje zespołów zamykających umożliwiających łatwe i niezawodne wytwarzanie, montaż i nakładanie na szyjki butelek. Takiego uproszczenia nie zapewniają znane dotychczas konstrukcje zamknięć.

Celem co najmniej jednego aspektu obecnego wynalazku jest eliminacja albo złagodzenie co najmniej jednego z wyżej wymienionych problemów/ wad istniejących rozwiązań.

Zespół zamykający przystosowany do nakładania na otworową i szyjkową część pojemnika do cieczy, który to zespół zamykający zawiera tuleję przystosowaną tak, aby leżała zasadniczo koncentrycznie względem otworu i zaopatrzoną w środki do mocowania tulei na pojemniku, kapturek, który można zdejmować, oraz kapturek zewnętrzny połączony z kapturkiem za pomocą ścisłego pasowania

PL 202 671 B1 z wciskiem i zawierają cy zamknię t ą ś ciankę , wedł ug wynalazku charakteryzuje się , ż e ś rodki do mocowania tulei na pojemniku zawierają wiele żeber utworzonych na wewnętrznej powierzchni tulei, które, w trakcie używania, współpracują z grzbietami na zewnętrznej powierzchni szyjkowej części, oraz wspomniane zamknięcie zawiera zewnętrzną tuleję, która jest zasadniczo ściśle dopasowana do tulei, ale może się względem niej obracać, przy czym, w trakcie używania, tuleja zewnętrzna pozostaje na tulei po zdjęciu kapturka.

Korzystnie zespół zawiera ponadto środki zaworowe.

Korzystnie środki zaworowe zawierają korpus gniazda zaworu, który co najmniej częściowo może wchodzić w co najmniej część otworowej i szyjkowej części pojemnika i w którym korpus gniazda zaworu jest co najmniej częściowo otoczony przez tuleję, a środki zaworowe zawierają ponadto ruchomy element zaworowy.

Korzystnie tuleja i korpus gniazda zaworu są montowane ze sobą przed nałożeniem na pojemnik.

Korzystnie tuleja zewnętrzna jest spasowana z tuleją poprzez pasowanie z wciskiem pomiędzy zewnętrzną powierzchnią tulei a wewnętrzną powierzchnią tulei zewnętrznej.

Korzystnie kapturek ma na sobie część gwintowaną, która sprzęga się z odpowiednią częścią gwintowaną na tulei.

Korzystnie, przed pierwszym otwarciem tuleja zewnętrzna i kapturek zewnętrzny są połączone łamliwą częścią tak, że względny obrót tulei zewnętrznej i kapturka zewnętrznego podczas pierwszego otwierania powoduje ścięcie tej części.

Korzystnie tuleja zewnętrzna i kapturek zewnętrzny są wykonane z metalowej folii.

Korzystnie co najmniej jeden element wystający znajduje się na wewnętrznej ścianie tulei z zadaniem sprężystego sprzęgania się z częścią dziobkową pojemnika.

Korzystnie tuleja zawiera jeden lub więcej obwodowych otworów wokół tulei, które są wyznaczone pomiędzy osiowo biegnącymi częściami tulei.

Korzystnie ten co najmniej jeden element wystający znajduje się w sąsiedztwie krawędzi jednego z otworów.

Korzystnie każdy element wystający jest umieszczony na dolnej obwodowej krawędzi jednego z otworów.

Korzystnie tuleja zawiera wylotową część wylewową.

Korzystnie wylotowa część wylewowa zawiera biegnący obwodowo dziobek wylewowy, który jest usytuowany na lub przylegle do zewnętrznej powierzchni tulei.

Korzystnie tuleja jest zaopatrzona w rurowy korpus, którego otwór jest zamknięty przez zewnętrzną ścianę czołową usytuowaną w taki sposób, żeby była równo z obwodowym dziobkiem wylewowym usytuowanym wewnętrznie i koncentrycznie względem zewnętrznej części wylewowej, i w której rurowy korpus jest przymocowany do wewnętrznej powierzchni tulei za pomocą wielu mostków.

Korzystnie rurowy korpus jest zaopatrzony w biegnące obwodowo obrzeże, które jest umieszczone na dolnej zewnętrznej krawędzi korpusu, a każdy z mostków łączy wewnętrzną powierzchnię tulei z obrzeżem i rurowym korpusem w wyniku tworzenia wspornika, na którym trwale spoczywa obrzeże.

Korzystnie grzbiety lub żebra są rozmieszczone obwodowo wokół tulei i mają swoje osie podłużne usytuowane zasadniczo osiowo względem tulei.

Korzystnie, w trakcie używania, grzbiety lub żebra współdziałają z podniesionymi końcami lub grzbietami na zewnętrznej powierzchni pojemnika w celu działania dla zapobiegnięcia niepożądanemu ruchowi obrotowemu tulei.

Korzystnie korpus gniazda zaworu zawiera część rurową, której swobodna część końcowa zapewnia powierzchnię gniazdową zaworu przystosowaną do szczelnego stykania się z elementem zaworowym uwięzionym w części rurowej, przy czym powierzchnia gniazdowa zaworu jest biegnącym obwodowo kołnierzem, który biegnie promieniowo do wewnątrz od części rurowej i powierzchnia gniazdowa zaworu jest umieszczona na jednym końcu części rurowej i ten koniec części rurowej jest zamknięty z wyjątkiem okrągłego otworu.

Korzystnie część rurowa jest przystosowana do wchodzenia w otworową część pojemnika.

Korzystnie część rurowa zawiera co najmniej jeden element sprzęgający usytuowany na jej powierzchni zewnętrznej z przeznaczeniem do sprzęgania z wewnętrzną powierzchnią pojemnika w układzie z wciskiem, przy czym elementy sprzęgające są biegnącymi promieniowo obwodowymi żebrami.

PL 202 671 B1

Korzystnie na końcu, albo w pobliżu końca części rurowej, położonego z dala od gniazda zaworu, znajduje się zasadniczo koncentryczny rurowy korpus o większej średnicy niż część rurowa, przy czym wewnętrzna powierzchnia rurowego korpusu jest połączona z zewnętrzną powierzchnią rurowej części za pomocą jednego lub więcej dodatkowych mostków, oraz pierwszy koniec rurowego korpusu jest połączony z zewnętrzną powierzchnią części rurowej za pomocą pierścieniowego kołnierza w celu zapewnienia obwodowej rynny wyznaczonej pomiędzy zewnętrzną ścianą części rurowej a wewnętrzną ścianą rurowego korpusu z kołnierzem tworzącym dno rynny, oraz rynna jest podzielona na mniejsze łukowe rynny za pomocą dodatkowych mostków.

Taka rynna pomaga w zapobieganiu wkładania obiektów do pojemnika przez zespół zamykający.

Korzystnie, drugi koniec rurowego korpusu jest usytuowany w taki sposób, żeby był w przybliżeniu w tej samej płaszczyźnie z końcem rurowej części znajdującym się z dala od gniazda zaworu.

W trakcie uż ywania część rurowa stanowi tuleję wewnę trzną zmontowanego zespoł u zamykającego.

Korzystnie powierzchnia zewnętrzna rurowego korpusu współdziała z wciskiem z wewnętrzną powierzchnią tulei, oraz biegnące promieniowo obwodowe obrzeże jest umieszczone na zewnętrznej krawędzi końca rurowego korpusu, które, w zmontowanym zespole zamykającym, jest osadzone na dolnej powierzchni biegnącego promieniowo obwodowego obrzeża znajdującego się na wewnętrznej powierzchni tulei.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania uwidoczniono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia część zespołu zamykającego według przykładu wykonania wynalazku w połączeniu z szyjką butelki, w przekroju podł u ż nym, fig. 2 - korpus gniazda zaworu i element zaworowy zespoł u zamykającego z fig. 1 w połączeniu z szyjką butelki, w przekroju podłużnym, fig. 3 - zespół zamykający z fig. 1 zawierający ponadto kapturek, w przekroju podłużnym, fig. 4 - zespół zamykający z fig. 1 z kapturkiem i dodatkowo tulej ą zewnę trzną , w przekroju podł uż nym, fig. 5 - zespół zamykający z fig. 1 z kapturkiem i w połączeniu z kapturkiem i szyjką butelki, w stanie rozł o ż onym na podzespoł y, w rzucie perspektywicznym, fig. 6 - zespół zamykający z fig. 1 i szyjka butelki, w przekroju podłużnym, w rzucie perspektywicznym, fig. 7 - zespół zamykający z fig. 1 i szyjka butelki, w przekroju podłużnym, fig. 8 - zespół zamykający z fig. 1 z tuleją zewnętrzną połączoną z szyjką butelki, w rzucie perspektywicznym, fig. 9 - zespół zamykający i szyjka butelki z fig. 8 w ustawieniu podczas wylewania, w przekroju podłużnym.

Nawiązując na wstępie do fig. 1, pokazano na niej część zespołu zamykającego 10, w przykładzie wykonania według obecnego wynalazku, który jest nakładany na otworową i szyjkową część 15 pojemnika do cieczy, którą w tym przykładzie wykonania jest szyjka butelki.

W skład zespołu zamykającego wchodzi tuleja 20 przystosowana do leżenia wokół otworu 15 i zaopatrzona w tym przykładzie wykonania w trzy elementy wystające 25a, 25b i 25c (widać tylko 25a i 25b), które wystają do wnętrza tulei 20. Elementy wystające 25a, 25b, 25c mogą przemieszczać się promieniowo względem tulei 20 w sposób sztywno sprężysty i sprzęgać się z zewnętrzną częścią dziobkową, którą, w tym przykładzie wykonania, pokazano jako próg 16 szyjki 15 butelki.

Tuleja 20 ma pierwszą część A i drugą część B, które są integralnie połączone. Część A ma mniejszą średnicę niż część B i jest osadzona nad częścią B.

Pokazano również korpus 30 gniazda zaworu, który wchodzi w część szyjkową 15 butelki i, jak pokazano, korpus 30 gniazda zaworu jest otoczony przez tuleję 20.

Elementy wystające 25a, 25b i 25c znajdują się na wewnętrznej powierzchni 70b części B tulei 20 tak, aby sprzęgać się sprężyście z progiem 16, który jest częścią szyjkowej części 15 butelki. Elementy wystające 25a, 25b, 25c są utworzone w położeniu, które przyjęły po sprzężeniu z szyjką 15 butelki i są utworzone, w tym przykładzie wykonania, ze sztywno sprężystego materiału z tworzywa sztucznego takiego, jaki uzyskuje się pod nazwą handlową STYROLUX.

Wokół tulei 20, w przybliżeniu w równych odstępach od siebie, znajdują się trzy obwodowe otwory 40a, 40b i 40c (oznaczono tylko 40a), które są określone pomiędzy osiowo biegnącymi częściami 45 tulei 20. Każdy z wystających elementów 25a, 25b i 25c jest umieszczony, odpowiednio, na dolnej obwodowej krawędzi 50a, 50b lub 50c (nie pokazano 50b i 50c) odpowiednich otworów 40a, 40b lub 40c.

Część A tulei 20 ma wylotową wylewową część 55. W skład wylewowej części wylotowej 55 wchodzi biegnący obwodowy dziobek wylewowy 60, umieszczony na zewnętrznej powierzchni tulei 20.

PL 202 671 B1

Tuleja 20 jest również zaopatrzona w rurowy korpus 65 usytuowany wewnętrznie i koncentrycznie względem wylewowej części wylotowej 55. W tym przykładzie wykonania rurowy korpus 65 jest przymocowany do wewnętrznej powierzchni 70a części A tulei 20 za pomocą sześciu mostków 75a-75f (oznaczono tylko 75a). Ponadto, otwór 80 rurowego korpusu 65 jest zamknięty zewnętrzną ścianą czołową 85.

W dwóch modyfikacjach obecnego przykładu wykonania (nie pokazanych), rurowy korpus 65 może być elementem litym albo ściana 85 może znajdować się w dowolnym wygodnym położeniu osiowym wzdłuż korpusu 65. Jednakże w tym przykładzie wykonania, zamknięta ścianka 85 rurowego korpusu 65 jest usytuowana tak, żeby w przybliżeniu była na jednym poziomie z obwodowym dziobkiem wylewowym 60.

Rurowy korpus 65 jest zaopatrzony w biegnące obwodowo obrzeże 90, które znajduje się na dolnej zewnętrznej krawędzi korpusu 65 i, wygodnie, mostki 75a - 75f łączą wewnętrzną powierzchnię 70a części A tulei 20 z obrzeżem 90 a także z rurowym korpusem 65. Mostki te są ukształtowane tak, żeby zapewniały środki wspornikowe 95, na których jest trwale osadzone obrzeże 90.

Część B tulei 20 jest dodatkowo zaopatrzona w szereg, np. dwadzieścia cztery żebra 100 uformowane na wewnętrznej powierzchni 70b, które są rozmieszczone obwodowo wokół tulei 20 tak, że ich długie osie biegną osiowo względem tulei 20.

Te żebra 100, w trakcie używania, kiedy zespół zamykający 10 jest nałożony na szyjkę butelki, współdziałają z uniesionymi grzbietami (nie pokazanymi) na zewnętrznej powierzchni szyjki 15 butelki, pomagając w zapobieganiu niepożądanemu ruchowi obrotowemu tulei 20. Pewien niewielki obrót w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara lub przeciwnym do niego może pojawić się do chwili dojścia żebra lub żeber 100 do położenia zatrzymanego, w którym opiera się lub opierają o uniesiony grzbiet lub grzbiety.

Korpus 30 gniazda zaworu jest ukształtowany w formie rurowej części 110, której część końcowa zapewnia powierzchnię gniazdową 120 zaworu, która jest uszczelniana przez element zaworowy 130 uwięziony w rurowej części 110.

Powierzchnia gniazdowa 120 zaworu ma postać biegnącego obwodowo kołnierza, który rozciąga się promieniowo do wewnątrz rurowej części 110. W tym przykładzie wykonania, gniazdo 120 zaworu znajduje się na jednym końcu rurowej części 110 i ten koniec rurowej części 110 jest zamknięty gniazdem 120 zaworu, z wyjątkiem okrągłego otworu 140, w który wchodzi stożkowy koniec 150 elementu zaworowego 130.

Rurowa część 110 jest przystosowana do wchodzenia w otworową część 15 butelki, którą wyraźniej widać na fig. 2. Na fig. 2 można zobaczyć, że część rurowa 110 ma elementy sprzęgające 160, które w tym przykładzie wykonania są dwoma biegnącymi promieniowo obwodowymi żebrami na zewnętrznej powierzchni rurowej części 110, sprzęgającymi się z wewnętrzną powierzchnią 165 szyjki 15 butelki w układzie z wciskiem tak, że żebra te lekko odkształcają się, ściśle dopasowując się do wewnętrznej powierzchni 165.

Koniec 170 rurowej części 110, znajdujący się daleko od końca z gniazdem 120 zaworu jest otoczony koncentrycznym rurowym korpusem 180 o większej średnicy niż rurowa część 110, a wewnętrzna powierzchnia 185 rurowego korpusu 180 jest połączona z zewnętrzną powierzchnią 190 rurowej części 110 za pomocą wielu, np. ośmiu, dodatkowych mostków 200 (patrz rzut perspektywiczny korpusu 30 gniazda zaworu na fig. 5). Rurowy korpus 180 jest ponadto połączony z zewnętrzną powierzchnią 190 rurowej części 110 za pomocą pierścieniowego kołnierza 210.

Zatem, w tym przykładzie wykonania obecnego wynalazku, taka konstrukcja zapewnia obwodową rynnę 220 wyznaczoną pomiędzy zewnętrzną ścianką 190 rurowej części 110, a wewnętrzną ścianką 185 rurowego korpusu 180 z kołnierzem 210 tworzącym dno rynny. Rynna 220 jest podzielona na osiem mniejszych łukowych rynienek za pomocą ośmiu dodatkowych mostków 200.

Taka rynna 220 pomaga zapobiegać wkładaniu nielegalnych przedmiotów, na przykład płynnych środków do napełniania, takich jak rurka, do butelki przez zespół zamykający 10 i otwór butelki. Rynna ta nie przeszkadza jednak w znaczący sposób, o ile w ogóle, wypływowi cieczy z butelki podczas jej opróżniania.

Jak można zobaczyć na fig. 2, górny koniec 230 rurowego korpusu 180 jest skonstruowany tak, żeby był lekko podniesiony w porównaniu z górnym końcem 240 rurowej części 110. W trakcie używania, część rurowa 110 tworzy tuleję wewnętrzną zmontowanego zespołu zamykającego 10.

PL 202 671 B1

Korzystnie, zewnętrzna powierzchnia rurowego korpusu 180 jest ukształtowana tak, żeby miała dwa biegnące promieniowo obwodowe żebra 250, które współdziałają z zaciskiem z wewnętrzną powierzchnią 70a części A tulei 20 tak, żeby korpus 30 gniazda zaworu ściśle wchodził w tuleję 20.

Dolna powierzchnia zewnętrzna rurowego korpusu 180 biegnie w formie obwodowego obrzeża 255, które, w zmontowanym zespole zamykającym 10, jest osadzone na dolnej powierzchni 260 biegnącego promieniowo obwodowego progu 270 uformowanego w miejscu złączenia części A i B tulei 20 (patrz fig. 1), tworząc w ten sposób położenie zatrzymane, które zapobiega dalszemu wkładaniu do góry korpusu 30 gniazda zaworu w tuleję 20.

Nawiązując obecnie do fig. 3, widać na niej cały zespół zamykający 10 według ujawnionego przykładu wykonania obecnego wynalazku z kapturkiem zamykającym 280 nałożonym na zespół 10.

Kapturek 280 ma koniec zamykający 285 i część gwintowaną 290, która sprzęga się z odpowiednią częścią gwintowaną 300 usytuowaną na zewnętrznej powierzchni części A tulei 20. Zamknięty koniec 285 uszczelnia dziobek wylewowy 60 i zewnętrzną ściankę czołową 85, a wewnętrzna część rurowa 282, która jest zamocowana do zamkniętego końca 285 kapturka 280 sprzęga się ściśle z wylotową częścią wylewową 55, tworząc dodatkowe uszczelnienie. Kapturek 280 znajduje się na górnej części progu 270 utworzonego w miejscu złącza pomiędzy częściami A i B tulei 20, co pomaga w zapobieganiu ruchowi kapturka 280 w dół, w celu uzyskania szczelnego dopasowania. Kapturek 280 ma średnicę taką, że, po założeniu, spoczywa tak, że jego boki są zasadniczo na równym poziomie z bokami części B tulei 20. Jest to ważne ze względu na to, że takie dopasowanie umożliwia umieszczenie zarówno na kapturku 280, jak i tulei 20, tulei zewnętrznej 310 i kapturka zewnętrznego 330 o stałej średnicy, co opisano dalej w nawiązaniu do fig. 4.

Na fig. 4 pokazano zespół zamykający 10, w którym widać kapturek 280, kapturek zewnętrzny 330 i tuleję zewnętrzną 310.

Zespół zamykający 10 jest nakładany na otworową i szyjkową część 15 pojemnika do cieczy, którym, w tym przykładzie wykonania, jest butelka. Tuleja 20 jest przystosowana, aby leżała koncentrycznie względem otworu 15 butelki oraz jest zaopatrzona w środki do mocowania tulei 20 na butelce. W tym przykładzie wykonania środki mocujące są w postaci elementów wystających 25a, 25b, 25c. Elementy wystające 25a, 25b, 25c mocują tuleję 20 do butelki, w celu ograniczenia podłużnego ruchu tulei 20 względem butelki poprzez osadzenie pod progiem 16 butelki. Do ograniczenia ruchu obrotowego tulei 20 służą środki ograniczające 100, sprzęgające się z uniesionymi grzbietami (nie pokazanymi) na zewnętrznej powierzchni na otworze 15 butelki. Tuleja zewnętrzna 310 otacza część Btulei 20, w ścisłym pasowaniu z wciskiem. Jak zaznaczono strzałką 400 na fig. 8, możliwy jest jednak pełny obrót o 360° tulei zewnętrznej 310 względem tulei 20.

Tuleja zewnętrzna 310 wchodzi z wciskiem pomiędzy zewnętrzną powierzchnię tulei 20 a wewnętrzną powierzchnię tulei zewnętrznej 310.

Z kapturkiem 280 jest związany kapturek zewnętrzny 330 za pomocą szczelnego pasowania z wciskiem. Kapturek zewnętrzny 330 jest związany z tuleją zewnętrzną 310 za pomocą części łamliwej 320 łączącej kapturek zewnętrzny 330 z tuleją zewnętrzną 310. Oznacza to, że po skręceniu kapturka 280 przez użytkownika trzymającego kapturek zewnętrzny 330 w trakcie otwierania butelki, część łamliwa 320 pęka lub rozrywa się, uwalniając kapturek zewnętrzny 330 od tulei zewnętrznej 310, co umożliwia zdjęcie kapturka 280 z części A tulei 20, i zostawiając tuleję zewnętrzną 310 pokrywającą część B tulei 20. To pęknięcie części łamliwej sygnalizuje następnym użytkownikom, że butelka była już otwierana, a więc połączenie tulei zewnętrznej 310 z kapturkiem zewnętrznym 330 jest elementem sygnalizującym próbę nieupoważnionego dostępu.

Pożądane jest żeby zespół zamykający 10 był estetyczny, w związku z czym tuleja zewnętrzna 310 i kapturek zewnętrzny 330 są wykonane z folii metalowej, takiej jak aluminium lub dowolny inny materiał zdolny do formowania. Folia metalowa lub materiał podatny do formowania jest stosunkowo gruby tak, że jest samonośny kiedy nie jest związany z kapturkiem 280 lub tuleją 20 i nie może być łatwo rozdarty lub zerwany, chociaż może być odkształcalny.

W celu poprawy estetyki, tuleja zewnętrzna 310 i/lub kapturek zewnętrzny 330 mogą być zabarwione i/lub mają na sobie nadruk, na przykład nadrukowane informacje takie jak słowa, wzory lub logo, takie jak logo 333 znajdujące się na zewnętrznej powierzchni zamkniętej ścianki 335 zewnętrznego kapturka 330, jak pokazano na fig. 5.

PL 202 671 B1

Nawiązując obecnie do fig. 5, pokazano na niej w rzucie perspektywicznym, w stanie rozłożonym na podzespoły, zespół zamykający 10 z kapturkiem 280 i zewnętrznym kapturkiem 330, który jest przymocowany do tulei zewnętrznej 310, oraz część szyjkową 15 butelki.

W skład zespołu zamykającego 10 wchodzi tuleja 20 z otworami 40a, 40b i 40c (nie pokazano 40c) z elementami wystającymi 25a, 25b i 25c (nie pokazano 25c) usytuowanymi na dolnych krawędziach otworów, odpowiednio 40a, 40b i 40c. Tuleja 20 ma ponadto dziobek wylewowy 60, żebra 100 na powierzchni wewnętrznej oraz część gwintowaną 300. Widać również korpus 30 gniazda zaworu oraz element zaworowy 130.

Kapturek zewnętrzny 330 i tuleja zewnętrzna 310 są przymocowane za pomocą łamliwej części 320, która umożliwia zdejmowanie kapturka zewnętrznego 330, który odpowiada wysokości kapturka 280, z kapturka 280 po jego odkręceniu od tulei 20 przez użytkownika w trakcie czynności otwierania.

Zespół zamykający 10 może być, wygodnie, zmontowany i ewentualnie kapturek 280, kapturek zewnętrzny 330 i tuleja zewnętrzna 310 mogą być również zmontowane, w wyniku czego uzyskuje się pojedynczy zespół gotowy do prostego nakładania na szyjkę butelki, co poprawia sprawność wytwarzania i montażu.

Typowo butelka jest wykonana ze szkła lub, alternatywnie, z materiału z tworzywa sztucznego, kapturek zewnętrzny 330 i tuleja zewnętrzna 310 z aluminium, kapturek zamykający 280 z polietylenu o małej gęstości, tuleja 20 ze sztywno sprężystego materiału z tworzywa sztucznego, takiego jak polipropylen lub polistyren, i którym w tym przykładzie wykonania jest polistyren nabywany pod nazwą handlową STYROLUX, element zaworowy 130 z krystalicznego polistyrenu, a korpus 30 gniazda zaworu z polietylenu o małej gęstości.

Po założeniu takiego zespołu 10 na szyjkę 15 butelki, wewnątrz zespołu 10 powstaje kręta ścieżka dla przepływu cieczy, jak wskazano kropkowaną strzałką 410 na fig. 9. Po przechyleniu butelki do położenia wylewowego, jak pokazano, element zaworowy 130 opada do przodu do położenia zatrzymanego zapewnianego przez obrzeże 90 i mostki 75a-75f, w wyniku czego powstaje ścieżka przepływu cieczy. Na dziobku 90 znajduje się ostra krawędź 420 umożliwiająca czyste odcinanie cieczy w celu zmniejszenia kapania. Ta kręta ścieżka w połączeniu z zaworem jednokierunkowym (uformowanym z korpusu 30 gniazda zaworu i elementu zaworowego 130), która jest zamknięta w normalnym położeniu stojącym butelki, oraz wlot powietrza 430, umożliwiający cieczy wypływ z butelki w trakcie czynności wylewania, ograniczają jednocześnie wpływanie cieczy do butelki przez prostą czynność nieupoważnionego napełniania albo nawet bardziej skomplikowanymi sposobami, jakimi może być wkładanie obiektów, rurek, itp. w otwór butelki.

Dodatkowym elementem zabezpieczającym przed wkładaniem obiektów, np. gorącego drutu, może być kulka szklana 385, jak widać na fig. 7, oznaczona linią przerywaną, która to kulka spoczywa nad elementem zaworowym 130 wewnątrz komory 382 korpusu 30 gniazda zaworu. Na fig. 7 wyraźnie pokazano również konstrukcję 380 z dwiema ścianami korpusu 30 gniazda zaworu tworzącą rynnę 220 pomagającą w zapobieganiu wkładaniu obiektów, np. rurek do napełniania lub innych giętkich przedmiotów lub instrumentów do butelki. Do komory 382 zaworu można się dostać wyłącznie pod kątem zaznaczonym strzałką 380 na fig. 7, która prowadzi do położenia zatrzymanego na kołnierzu 210, który stanowi dno rynny 220. Jedynym sposobem dostania się do komory 382 gniazda zaworu wewnątrz korpusu 30 gniazda zaworu jest zakręt pod kątem 90°, a następnie drugi zakręt pod kątem 90° pionowo.

Nie można również zdemontować zespołu 10 ze względu na blokadę elementów wystających 25 pod progiem 16 na butelce, jak pokazano na fig. 6, oraz ograniczony obrót zespołu 10 zapewniony przez żebra 100, których położenie wskazano strzałką 370 na fig. 6. Ponadto, trudno jest uzyskać wystarczający uchwyt do skręcenia zespołu 10, ponieważ tuleja zewnętrzna 310 obraca się wokół zespołu 10, uniemożliwiając w ten sposób jakikolwiek ruch lub osłabienie zespołu 10. Jest to ważne, ponieważ próby zdjęcia takich zespołów zazwyczaj są wykonywane poprzez ogrzewanie takiego zespołu w celu zmiękczenia materiału z jakiego jest wykonany, i skręcenia go względem szyjki 15 butelki aż do żeber przeciw obrotowych, np. żeber 100, i środków blokujących, np. elementy wystające 25a, 25b i 25c słabną umożliwiając zdejmowanie zespołu 10 z butelki. Takiemu skręcaniu można w zasadzie zapobiec poprzez zapewnienie tulei zewnętrznej 310, co zapobiega zdjęciu zespołu 10.

Łatwo się zorientować, że opisany tu przykład wykonania wynalazku przedstawiono wyłącznie przykładowo i nie należy go traktować w sensie ograniczającym zakres wynalazku. W szczególności, rozumie się samo przez się, że istnieje możliwość dokonywania różnorodnych modyfikacji w zakresie

PL 202 671 B1 wynalazku. Na przykład, tuleja zewnętrzna 310 może zawierać materiały inne niż metal, takie jak materiały z tworzyw sztucznych.

Claims (22)

1. I. Zespół zamykający przystosowany do nakładania na otworową i szyjkową część (15) pojemnika do cieczy, który to zespół zamykający zawiera tuleję (20) przystosowaną tak, aby leżała zasadniczo koncentrycznie względem otworu i zaopatrzoną w środki do mocowania tulei na pojemniku, kapturek (280), który można zdejmować, oraz kapturek zewnętrzny (330) połączony z kapturkiem (280) za pomocą ścisłego pasowania z wciskiem i zawierający zamkniętą ściankę (335), znamienny tym, że środki do mocowania tulei (20) na pojemniku zawierają wiele żeber (100) utworzonych na wewnętrznej powierzchni (70b) tulei (20), które, w trakcie używania, współpracują z grzbietami na zewnętrznej powierzchni szyjkowej części (15), oraz wspomniane zamknięcie zawiera zewnętrzną tuleję (310) która jest zasadniczo ściśle dopasowana do tulei (20), ale może się względem niej obracać, przy czym, w trakcie używania, tuleja zewnętrzna (310) pozostaje na tulei (20) po zdjęciu kapturka (280).
2. 2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera ponadto środki zaworowe.
3. 3. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że środki zaworowe zawierają korpus (30) gniazda zaworu, który co najmniej częściowo może wchodzić w co najmniej część otworowej i szyjkowej części (15) pojemnika i w którym korpus (30) gniazda zaworu jest co najmniej częściowo otoczony przez tuleję (20), a środki zaworowe zawierają ponadto ruchomy element zaworowy (130).
4. 4. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że tuleja (20) i korpus (30) gniazda zaworu są montowane ze sobą przed nałożeniem na pojemnik.
5. 5. Zespół według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że tuleja zewnętrzna (310) jest spasowana z tuleją (20) poprzez pasowanie z wciskiem pomiędzy zewnętrzną powierzchnią tulei (20) a wewnętrzną powierzchnią tulei zewnętrznej (310).
6. 6. Zespół według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że kapturek (280) ma na sobie część gwintowaną (290), która sprzęga się z odpowiednią częścią gwintowaną (300) na tulei (20).
7. 7. Zespół według zastrz. 6, znamienny tym, że przed pierwszym otwarciem tuleja zewnętrzna (310) i kapturek zewnętrzny (330) są połączone łamliwą częścią (320) tak, że względny obrót tulei zewnętrznej (310) i kapturka zewnętrznego (330) podczas pierwszego otwierania powoduje ścięcie tej części.
8. 8. Zespół według zastrz. 6 albo 7, znamienny tym, że tuleja zewnętrzna (310) i kapturek zewnętrzny (330) są wykonane z metalowej folii.
9. 9. Zespół według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że co najmniej jeden element wystający znajduje się na wewnętrznej ścianie tulei (20) z zadaniem sprężystego sprzęgania się z częścią dziobkową pojemnika.
10. 10. Zespół według zastrz. 9, znamienny tym, że tuleja (20) zawiera jeden lub więcej obwodowych otworów (40a, 40b, 40c) wokół tulei (20), które są wyznaczone pomiędzy osiowo biegnącymi częściami (45) tulei (20).

    II. Zespół według zastrz. 10, znamienny tym, że ten co najmniej jeden element wystający znajduje się w sąsiedztwie krawędzi jednego z otworów (40a, 40b, 40c).
11. 12. Zespół według zastrz. 11, znamienny tym, że każdy element wystający jest umieszczony na dolnej obwodowej krawędzi (50a, 50b, 50c) jednego z otworów (40a, 40b, 40c).
12. 13. Zespół według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że tuleja (20) zawiera wylotową część wylewową (55).
13. 14. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że wylotowa część wylewowa (55) zawiera biegnący obwodowo dziobek wylewowy (60), który jest usytuowany na lub przylegle do zewnętrznej powierzchni tulei (20).
14. 15. Zespół według zastrz. 14, znamienny tym, że tuleja (20) jest zaopatrzona w rurowy korpus (65), którego otwór (80) jest zamknięty przez zewnętrzną ścianę czołową (85) usytuowaną w taki sposób, żeby była równo z obwodowym dziobkiem wylewowym (60) usytuowanym wewnętrznie i koncentrycznie względem zewnętrznej części wylewowej, i w której rurowy korpus (65) jest przymocowany do wewnętrznej powierzchni (70a) tulei (20) za pomocą wielu mostków (75a-75f).
15. 16. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że rurowy korpus (65) jest zaopatrzony w biegnące obwodowo obrzeże (90), które jest umieszczone na dolnej zewnętrznej krawędzi korpusu (65),

    PL 202 671 B1 a każdy z mostków (75a-75f) łączy wewnętrzną powierzchnię tulei (20) z obrzeżem (90) i rurowym korpusem (65) w wyniku tworzenia wspornika (95), na którym trwale spoczywa obrzeże (90).
16. 17. Zespół według zastrz. 1 albo 2 albo 3 albo 4, znamienny tym, że grzbiety lub żebra (100) są rozmieszczone obwodowo wokół tulei (20) i mają swoje osie podłużne usytuowane zasadniczo osiowo względem tulei (20).
17. 18. Zespół według zastrz. 17, znamienny tym, że w trakcie używania, grzbiety lub żebra (100) współdziałają z podniesionymi końcami lub grzbietami na zewnętrznej powierzchni pojemnika w celu działania dla zapobiegnięcia niepożądanemu ruchowi obrotowemu tulei (20).
18. 19. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że korpus (30) gniazda zaworu zawiera część rurową (110), której swobodna część końcowa zapewnia powierzchnię gniazdową (120) zaworu przystosowaną do szczelnego stykania się z elementem zaworowym (130) uwięzionym w części rurowej (110), przy czym powierzchnia gniazdowa (120) zaworu jest biegnącym obwodowo kołnierzem, który biegnie promieniowo do wewnątrz od części rurowej (110) i powierzchnia gniazdowa (120) zaworu jest umieszczona na jednym końcu części rurowej (110) i ten koniec części rurowej (110) jest zamknięty z wyjątkiem okrągłego otworu (140).
19. 20. Zespół według zastrz. 19, znamienny tym, że część rurowa (110) jest przystosowana do wchodzenia w otworową część (15) pojemnika.
20. 21. Zespół według zastrz. 19 albo 20, znamienny tym, że część rurowa (110) zawiera co najmniej jeden element sprzęgający (160) usytuowany na jej powierzchni zewnętrznej z przeznaczeniem do sprzęgania z wewnętrzną powierzchnią (165) pojemnika w układzie z wciskiem, przy czym elementy sprzęgające (160) są biegnącymi promieniowo obwodowymi żebrami.
21. 22. Zespół według zastrz. 19 albo 20 albo 21, znamienny tym, że na końcu, albo w pobliżu końca (170) części rurowej (110), położonego z dala od gniazda zaworu, znajduje się zasadniczo koncentryczny rurowy korpus (180) o większej średnicy niż część rurowa (110), przy czym wewnętrzna powierzchnia (185) rurowego korpusu (180) jest połączona z zewnętrzną powierzchnią (190) rurowej części (110) za pomocą jednego lub więcej dodatkowych mostków (200), oraz pierwszy koniec rurowego korpusu (180) jest połączony z zewnętrzną powierzchnią (190) części rurowej (110) za pomocą pierścieniowego kołnierza (210) w celu zapewnienia obwodowej rynny (220) wyznaczonej pomiędzy zewnętrzną ścianą części rurowej (110) a wewnętrzną ścianą rurowego korpusu (180) z kołnierzem (210) tworzącym dno rynny (220), oraz rynna (220) jest podzielona na mniejsze łukowe rynny za pomocą dodatkowych mostków.
22. 23. Zespół według zastrz. 22, znamienny tym, że powierzchnia zewnętrzna rurowego korpusu (180) współdziała z wciskiem z wewnętrzną powierzchnią (70a) tulei (20), oraz biegnące promieniowo obwodowe obrzeże (255) jest umieszczone na zewnętrznej krawędzi końca rurowego korpusu (180) które, w zmontowanym zespole zamykającym, jest osadzone na dolnej powierzchni (260) biegnącego promieniowo obwodowego obrzeża (270) znajdującego się na wewnętrznej powierzchni tulei (20).