PL201408B1

PL201408B1 - Mechanizm sterowania rozdzielnego układu stykowego wyłącznika obwodu i wyłącznik wielodrogowy zawierający mechanizm sterowania rozdzielnego układu stykowego wyłącznika obwodu

Info

Publication number: PL201408B1
Application number: PL350652A
Authority: PL
Inventors: Roger Neil Castonguay; Dave S. Christensen; Randy L. Greenberg; Girish Hassan; Dean Arthur Robarge
Original assignee: Gen Electric; General Electric Company
Priority date: 2000-03-01
Filing date: 2001-03-01
Publication date: 2009-04-30
Also published as: CN100338709C; US6346868B1; US6388547B1; US6700467B2; WO2001065584A1; MXPA01011178A; CN1372696A; EP1177567B1; US20020030570A1; US20020030569A1; US6466117B2; EP1177567A1; WO2001065584A9; CN100378894C; CN1664971A; PL350652A1; US20020030568A1

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest mechanizm sterowania roz- dzielnego uk ladu stykowego wy lacznika obwodu, zawieraj ace- go rozdzielny uk lad stykowy po laczony z obwodem. Mecha- nizm sterowania zawiera ram e, za s rozdzielny uk lad stykowy jest ruchomy pomi edzy pierwszym i drugim po lo zeniem. W pierwszym po lo zeniu uk ladu stykowego pr ad p lynie przez obwód, natomiast z ram a jest sprz egni ety wychylnie zespó l nap edowy, który jest wychylnie po laczony poprzez spr ezyn e z lacznikiem nap edu z którym jest wychylnie po laczony górny lacznik i dolny lacznik. Do dolnego lacznika jest wychylnie po laczone wykorbienie, które jest wychylnie po laczone do ramy mechanizmu nap edowego. Wykorbienie stanowi z lacze uk ladu stykowego. Do ramy s a wychylnie zamocowane wide lki, które s a równie z wychylnie zamocowane do górnego lacznika. Wide lki s a ukszta ltowane do roz lacznego laczenia poprzez zespó l zaczepowy, który z kolei jest ukszta ltowany do prze- mieszczania si e w zale zno sci od okre slonego stanu w obwo- dzie. Mechanizm sterowania jest ruchomy pomi edzy po lo ze- niem zwolnionym, po lo zeniem przestawienia, po lo zeniem wy laczenia i w laczenia. W po lo zeniu zwolnionym wide lki s a odczepione od zespo lu zaczepowego i s a w po lo zeniu wychy- lonym w odniesieniu do ramy mechanizmu sterowania, za s górny lacznik jest w po lo zeniu wychylenia w odniesieniu do wide lek, a lacznik nap edu porusza dolny lacznik i spr ezyn e, która jest w po lo zeniu zwolnionym. Poprzez wykorbienie uk lad stykowy jest przesuni ety z pierwszego po lo zenia do drugiego. Natomiast w po lo zeniu w laczenia mechanizmu sterowania, górny lacznik jest w po lo zeniu wychylenia . . . . . . PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest mechanizm sterowania rozdzielnego układu stykowego wyłącznika i wyłącznik wielodrogowy zawierają cy mechanizm sterowania rozdzielnego ukł adu stykowego wyłącznika.

Znane są mechanizmy sterowania wyłącznika elektrycznego przeznaczone do ręcznej zmiany położenia otwarcia i zamknięcia ruchomych układów stykowych wewnątrz wyłączników obwodu. Dodatkowo, mechanizmy sterowania reagujące na sygnał zwolnienia na przykład urządzenia uruchamiającego przeważnie gwałtownie otwierają ruchomy układ stykowy i przerywają obwód. W celu przeniesienia sił (na przykład dla ręcznej zmiany położenia układu stykowego lub do gwałtownego zwolnienia tego układu za pomocą urządzenia uruchamiającego) w mechanizmach sterowania zastosowano sprężyny w układzie łączników. Energia sprężyn dostarcza dużą siłę wyjściową dla rozdzielenia styków.

Znane jest zastosowanie dla zabezpieczenia poszczególnych faz prądowych w układzie wyłącznika wielodrogowego styków umieszczonych w kasetach. Mechanizm sterowania umieszcza się ponad jedną z kaset i łączy ze wszystkimi kasetami w układzie. Ze względu na zwartość położeń pomiędzy każdą kasetą oraz pomiędzy kasetami i mechanizmem sterowania, przestrzeń dostępna dla ruchomych elementów jest minimalna. Pożądane jest zwiększenie dostępnej przestrzeni dla zmniejszenia tarcia pomiędzy ruchomymi elementami wewnątrz mechanizmu napędowego.

Ponadto, układy wyłączników zaopatruje się w urządzenia trzybiegunowe i czterobiegunowe. Zasadniczo, położenie mechanizmu napędowego w wyłączniku czterobiegunowym będzie asymetryczne. Będzie zatem pożądane dostarczenie mechanizmu sterowania wyłącznika dającego maksymalną siłę wyjściową dla biegunów układu wyłącznika, przy jednoczesnym zmniejszeniu straty sił na przykład poprzez tarcie.

Z opisu patentowego USA 4,935,712 znany jest mechanizm sterowania układu stykowego wyłącznika, zawierającego rozdzielny układ stykowy połączony z obwodem. Mechanizm zawiera ramę z którą jest wychylnie połączony zespół napędowy oraz sprężynę wychylnie łączącą zespół napędowy z łącznikiem napędu. Z łącznikiem napędu są wychylnie połączone górny łącznik i dolny łącznik, do którego jest połączone wykorbienie, połączone do ramy mechanizmu sterowania. Wykorbienie stanowi złącze rozdzielnego układu stykowego, a ponadto do ramy są wychylnie zamocowane widełki, które są połączone z górnym łącznikiem. Widełki są połączone ze sobą rozłącznie poprzez zespół zatrzaskowy, który jest ruchomy dla określonego stanu w obwodzie. Mechanizm sterowania jest ruchomy pomiędzy położeniem zwolnionym, położeniem przestawienia, położeniem wyłączenia i włączenia.

Znane są obrotowe układy stykowe napędzane za pomocą mechanizmu napędowego i ujawnione w opisach patentowych USA 09/087,038 oraz 09/384,908.

Z opisu zgłoszeniowego EP 555156 znany jest mechanizm sterowania uk ł adu stykowego zawierający co najmniej jeden ruchomy styk i zatrzask łączący się wychylnie z trzpieniem mający powierzchnie krzywkową oraz sprężynę zamocowaną z jednej strony do trzpienia, zaś z drugiej strony do dźwigni uruchamiającej wyłącznika. Urządzenie zawiera również wałek popychacza uruchamiany za pomoc dźwigni i współpracujący z powierzchnią krzywkową w celu uruchamiania dźwigni przełącznika. Istotą tego rozwiązania jest takie ukształtowanie powierzchni krzywkowej aby był zapewniony płynny ruch dźwigni uruchamiającej mechanizmu napędowego wyłącznika.

Mechanizm sterowania rozdzielnego układu stykowego wyłącznika obwodu, według wynalazku, zawierającego rozdzielny układ stykowy połączony z obwodem, przy czym mechanizm sterowania zawiera ramę, zaś rozdzielny układ stykowy jest ruchomy pomiędzy pierwszym i drugim położeniem, przy czym w pierwszym położeniu układu stykowego prąd płynie przez obwód, natomiast z ramą jest sprzęgnięty wychylnie zespół napędowy, który jest wychylnie połączony poprzez sprężynę z łącznikiem napędu z którym jest wychylnie połączony górny łącznik i dolny łącznik, zaś do dolnego łącznika jest wychylnie połączone wykorbienie, które jest wychylnie połączone do ramy mechanizmu napędowego, przy czym wykorbienie stanowi złącze układu stykowego, a ponadto do ramy są wychylnie zamocowane widełki, które są również wychylnie zamocowane do górnego łącznika, przy czym widełki są ukształtowane do rozłącznego łączenia poprzez zespół zaczepowy, który z kolei jest ukształtowany do przemieszczania się w zależności od określonego stanu w obwodzie, zaś mechanizm sterowania jest ruchomy pomiędzy położeniem zwolnionym, położeniem przestawienia, położeniem wyłączenia i włączenia, przy czym w położeniu zwolnionym widełki są odczepione od zespołu zaczepowego i są w położeniu wychylonym w odniesieniu do ramy mechanizmu sterowania, zaś górny łącznik jest w położeniu wychylenia w odniesieniu do widełek, a łącznik napędu porusza dolny łącznik i sprężynę,

PL 201 408 B1 która jest w położeniu zwolnionym, natomiast poprzez wykorbienie układ stykowy jest przesunięty z pierwszego położenia do drugiego, natomiast w poło ż eniu włączenia mechanizmu sterowania, górny łącznik jest w położeniu wychylenia w odniesieniu do widełek za pośrednictwem ruchu mechanizmu sterowania, sprężyny i łącznika napędu, zaś poprzez dolny łącznik wykorbienie jest usytuowane wychylnie względem ramy, przy czym rozdzielny układ stykowy jest przesunięty z drugiego położenia do swojego pierwszego położenia, charakteryzuje się tym, że w położeniu przestawiania mechanizmu sterowania widełki są ruchome od położenia wychylenia w odniesieniu do ramy do położenia przy którym zespół zaczepowy i widełki są ustawione osiowo, zaś w położeniu wyłączenia mechanizmu napędowego, zespół zaczepowy jest w położeniu zwolnienia od sprzęgnięcia iż widełkami, przy czym rozdzielny układ stykowy jest w drugim położeniu.

Rozdzielny układ stykowy jest zamocowany obrotowo wewnątrz obudowy, która ma co najmniej jedną ścianę, posiadającą zewnętrzną powierzchnię, zaś rama ma wewnętrzną powierzchnię przeciwległą do zewnętrznej powierzchni ściany, przy czym zewnętrzna powierzchnia ściany posiada co najmniej jeden występ dystansowy dla zewnętrznej powierzchni ściany i wewnętrznej powierzchni ramy.

Pomiędzy wewnętrzną powierzchnią ramy i zewnętrzną powierzchnią ściany jest usytuowany dolny łącznik.

Zewnętrzna powierzchnia ściany i wewnętrzna powierzchnia ramy są usytuowane w odległości mającej wymiar, przy którym jest zminimalizowane tarcie pomiędzy dolnym łącznikiem i zewnętrzną powierzchnią ściany lub wewnętrzną powierzchnią ramy.

Korzystnym jest gdy zewnętrzna powierzchnia ściany ma ukształtowane liczne występy stanowiące odstęp dystansowy pomiędzy zewnętrzną powierzchnią ściany i wewnętrzną powierzchnią ramy.

Dolny łącznik jest usytuowany pomiędzy wewnętrzną powierzchnią ramy i zewnętrzną powierzchnią ściany.

Widełki mają uformowany otwór i rowek, a połączony z nimi górny łącznik posiada pierwszy otwór i drugi otwór, przy czym górny łącznik i widełki mają ustawienie przy którym pierwszy otwór górnego łącznika i otwór w widełkach są usytuowane osiowo i jednocześnie drugi otwór dolnego łącznika i rowek widełek są ustawione osiowo, przy czym górny łącznik i widełki są połączone pierwszym elementem mocującym umieszczonym w pierwszym otworze górnego łącznika i otworze w widełkach oraz w elemencie łączącym, a drugi element mocujący stanowi połączenie górnego łącznika i widełek oraz jest umieszczony w drugim otworze górnego łącznika, a poprzez rowek w widełkach jest usytuowany elemencie łączącym.

Każdy pierwszy i drugi element mocujący posiada podwyższenia uformowane pomiędzy górnym łącznikiem i widełkami, przy czym podwyższenie ma wymiar, przy którym jest zminimalizowane tarcie pomiędzy górnym łącznikiem i widełkami.

Podwyższenia stanowi element rozporowy pomiędzy górnym łącznikiem i widełkami, a przez to dodatkowy element przenoszenia siły z górnego łącznika lub widełek.

Połączony z górnym łącznikiem dolny łącznik jest wychylnie połączony nitem przegubu z wykorbieniem.

Pomiędzy dolnym łącznikiem i wykorbieniem jest umieszczony na nicie przegubu element dystansowy.

Na elemencie dystansowym jest umieszczony dolny łącznik przy powierzchni wewnętrznej ramy i wykorbienie przy zewnę trznej powierzchni ramy, przy czym element dystansowy stanowi element minimalizujący tarcie pomiędzy dolnym łącznikiem i wykorbieniem, pomiędzy dolnym łącznikiem i wewnętrzną powierzchnią ramy oraz pomiędzy wykorbieniem i zewnętrzną powierzchnią ramy.

Element dystansowy stanowi element rozporowy dolnego łącznika i wykorbienia, który jest elementem dodatkowym przenoszenia siły z dolnego łącznika lub wykorbienie.

Połączony z ramą łącznik napędu zawiera zespół podkładek łożyskowych, na którym jest osadzony górny łącznik.

Po jednej strony zespołu podkładek łożyskowych jest zamocowany dolny łącznik, a sprężyna jest sprzęgnięta po drugiej stronie zespołu podkładek łożyskowych, przy czym obie strony są usytuowane naprzeciw siebie.

PL 201 408 B1

Zespół podkładek łożyskowych ma wystający element usytuowany na jednej jego stronie, przy czym wystający element ma wymiar przy którym jest zminimalizowane tarcie pomiędzy łącznikiem dolnym i górnym łącznikiem.

Korzystnym jest gdy zespół podkładek łożyskowych ma wystający element na drugiej jego stronie, przy czym wystający element ma wymiar przy którym jest zminimalizowane tarcie pomiędzy sprężyną i górnym łącznikiem.

Wystający element stanowi element rozporowy dla sprężyny, dolnego łącznika i górnego łącznika, a przez to dodatkowy element przenoszenia siły ze sprężyny i dolnego łącznika lub górnego łącznika, przy czym pierwszy i drugi wystający element stanowią elementy minimalizujące tarcie pomiędzy sprężyną i górnym łącznikiem.

Pierwszy i drugi wystający element stanowią zabezpieczenie górnego łącznika przed działaniem sprężyny.

Połączone z ramą widełki mają uformowany otwór i rowek, zaś połączony z widełkami górny łącznik ma pierwszy i drugi otwór, zaś górny łącznik i widełki mają usytuowanie przy którym pierwszy otwór górnego łącznika i otwór w widełkach są umieszczone osiowo, a ponadto drugi otwór w górnym łączniku i rowek w widełkach są usytuowane osiowo, zaś górny łącznik i widełki są połączone pierwszym elementem mocującym umieszczonym w pierwszym otworze górnego łącznika i otworze w widełkach oraz w elemencie łączącym, a drugi element mocujący stanowi połączenie górnego łącznika i wideł ek oraz jest umieszczony drugim otworze górnego łącznika, a poprzez rowek w wideł kach jest usytuowany w elemencie łączącym, przy czym każdy pierwszy i drugi element mocujący posiadają podwyższenia pomiędzy górnym łącznikiem i widełkami, zaś dolny łącznik jest połączony wychylnie z wykorbienia za pomocą nitu przegubu, przy czym na nicie przegubu pomię dzy dolnym łącznikiem i wykorbieniem jest usytuowany element dystansowy, natomiast łącznik napę du posiada zespół podkładek łożyskowych, zaś górny łącznik jest oparty na zespole podkładek łożyskowych, a dolny łącznik jest z nimi zamocowany od pierwszej strony zespołu podkładek łożyskowych, a od drugiej ich strony jest zamocowana sprężyna, przy czym druga strona zespołu podkładek łożyskowych jest ułożona naprzeciw pierwszej strony, a ponadto zespół podkładek łożyskowych ma uformowany pierwszy wystający element na pierwszej stronie i drugi wystający element na drugiej stronie.

Wyłącznik wielodrogowy zawierający mechanizm sterowania rozdzielnego układu stykowego wyłącznika, obwodu według wynalazku, i wiele rozdzielnych układów stykowych w wielobiegunowym obwodzie, przy czym mechanizm sterowania zamocowany jest do jednego z rozdzielnych układów stykowych oraz łączy rozdzielne układy stykowe do zmiany ich położenia oraz zwalniania, przy czym mechanizm sterowania zawiera ramę na której rozdzielne układy stykowe są zamocowane wychylnie pomiędzy pierwszym i drugim położeniem, przy czym w pierwszym ich położeniu prąd płynie poprzez obwód, natomiast z ramą jest sprzęgnięty wychylnie zespół napędowy, który jest wychylnie połączony poprzez sprężynę z łącznikiem napędu, z którym jest wychylnie połączony górny łącznik i dolny łącznik, zaś do dolnego łącznika jest wychylnie połączone wykorbienie, które jest wychylnie połączone do ramy mechanizmu sterowania, przy czym wykorbienie stanowi złącze rozdzielnego układu stykowego, a ponadto do ramy są wychylnie zamocowane widełki, które są również wychylnie zamocowane do górnego łącznika, przy czym widełki są ukształtowane do rozłącznego łączenia poprzez zespół zaczepowy, który z kolei jest ukształtowany do przemieszczania się w zależności od określonego stanu w obwodzie, zaś mechanizm sterowania jest ruchomy pomiędzy położeniem zwolnionym, położeniem przestawienia, położeniem wyłączenia i włączenia, przy czym w położeniu zwolnionym widełki są odczepione od zespołu zaczepowego i są w położeniu wychylonym w odniesieniu do ramy mechanizmu sterowania, zaś górny łącznik jest w położeniu wychylenia w odniesieniu do widełek, a łącznik napędu porusza dolny łącznik i sprężynę, która jest w położeniu zwolnionym, natomiast poprzez wykorbienie układ stykowy jest przesunięty z pierwszego położenia do drugiego, natomiast w położeniu włączenia mechanizmu sterowania, górny łącznik jest w położeniu wychylenia w odniesieniu do widełek za pośrednictwem ruchu mechanizmu napędowego, sprężyny i łącznika napędu, zaś poprzez dolny łącznik wykorbienie jest usytuowane wychylnie względem ramy, przy czym rozdzielny układ stykowy jest przesunięty z drugiego położenia do swojego pierwszego położenia, charakteryzuje się tym, że w położeniu przestawiania mechanizmu sterowania widełki są ruchome od położenia wychylenia w odniesieniu do ramy do położenia, przy którym zespół zaczepowy i widełki są ustawione osiowo, zaś w położeniu wyłączenia mechanizmu napędowego, zespół zaczepowy jest w położeniu zwolnienia od sprzęgnięcia z wideł kami, przy czym rozdzielny ukł ad stykowy jest w drugim poł o ż eniu.

PL 201 408 B1

Widełki mają uformowany otwór i rowek, a połączony z nimi górny łącznik posiada pierwszy otwór i drugi otwór, zaś przy czym górny łącznik i widełki mają ustawienie przy którym pierwszy otwór górnego łącznika i otwór w widełkach są usytuowane osiowo i jednocześnie drugi otwór dolnego łącznika i rowek widełek są ustawione osiowo, przy czym górny łącznik i widełki są połączone pierwszym elementem mocującym umieszczonym w pierwszym otworze górnego łącznika i otworze w widełkach oraz w elemencie łączącym, a drugi element mocujący stanowi połączenie górnego łącznika i widełek oraz jest umieszczony w drugim otworze górnego łącznika, a poprzez rowek w widełkach jest usytuowany elemencie łączącym.

Każdy pierwszy i drugi element mocujący posiada podwyższenia uformowane pomiędzy górnym łącznikiem i widełkami.

Podwyższenia stanowią poszerzenie pomiędzy górnym łącznikiem i widełkami, a przez to dodatkowy element przenoszenia siły z górnego łącznika lub widełek.

Po jednej stronie zespołu podkładek łożyskowych jest zamocowany dolny łącznik, a sprężyna jest połączona po drugiej stronie zespołu podkładek łożyskowych, przy czym obie strony są usytuowane naprzeciw siebie.

PL 201 408 B1

Połączone z ramą widełki mają uformowany otwór i rowek, zaś połączony z widełkami górny łącznik ma pierwszy i drugi otwór, przy czym widełki mają uformowany otwór i rowek, zaś górny łącznik i widełki mają usytuowanie, przy którym pierwszy otwór górnego łącznika i otwór w widełkach są usytuowane osiowo, a ponadto drugi otwór w górnym łączniku i rowek w widełkach są usytuowane osiowo, zaś górny łącznik i widełki są połączone pierwszym elementem mocującym umieszczonym w pierwszym otworze górnego łącznika i otworze w wideł kach oraz w elemencie łączą cym, a drugi element mocujący stanowi połączenie górnego łącznika i widełek oraz jest umieszczony drugim otworze górnego łącznika, a poprzez rowek w widełkach jest usytuowany w elemencie łączącym, przy czym każdy pierwszy i drugi element mocujący posiadają podwyższenia pomiędzy górnym łącznikiem i wideł kami, zaś dolny łącznik jest połączony wychylnie z wykorbienia za pomocą nitu przegubu, przy czym na nicie przegubu pomiędzy dolnym łącznikiem i wykorbieniem jest usytuowany element dystansowy, natomiast łącznik napędu posiada zespół podkładek łożyskowych, zaś górny łącznik jest oparty na zespole podkładek łożyskowych, a dolny łącznik jest z nimi zamocowany od pierwszej strony zespołu podkładek łożyskowych, a od drugiej ich strony jest zamocowana sprężyna, przy czym druga strona zespołu podkładek łożyskowych jest ułożona naprzeciw pierwszej strony, a ponadto zespół podkładek łożyskowych ma uformowany pierwszy wystający element na pierwszej stronie i drugi wystający element na drugiej stronie.

Zaletą rozwiązania jest to, że zapewnia maksymalną siłę wyjściową dla biegunów układu wyłącznika przy jednoczesnym zmniejszeniu straty sił na przykład poprzez tarcie. Zastosowane elementy dystansowe i występy zapewniają poszerzone położenia mechanizmu napędowego dla rozkładu sił, a także zmniejszają tarcie. Zapewniono również zwiększoną dostępną przestrzeń co również wpłynęło na zmniejszenie tarcia wewnątrz mechanizmu napędowego.

Przedmiot wynalazku jest opisany w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia wyłącznik wielodrogowy, posiadający mechanizm sterowania układu stykowego według wynalazku, w widoku perspektywicznym, fig. 2 - wyłącznik z fig. 1 rozłożony na części, w widoku perspektywicznym, fig. 3 - w przekroju obrotowy układ stykowy i mechanizm sterowania według obecnego wynalazku, w położeniu wyłączenia, fig. 4 - w przekroju obrotowy układ stykowy i mechanizm sterowania według obecnego wynalazku, we włączonym położeniu, fig. 5 - w przekroju obrotowy układ stykowy i mechanizm sterowania według wynalazku, w położeniu zwolnionym, fig. 6 - mechanizm sterowania, w widoku perspektywicznym, fig. 7 - mechanizm sterowania, częściowo rozłożony na części w widoku perspektywicznym, fig. 8 - mechanizm sterowania, częściowo rozebrany na części w innym widoku, fig. 9 - szczegóły konstrukcji mechanizmu sterowania, fig. 10 - elementy łączące w mechanizmie sterowania, w perspektywicznym widoku mechanizmu rozebranego, fig. 11 - element łączący w mechanizmie sterowania, w widoku perspektywicznym z przodu i w widoku perspektywicznym elementu rozebranego, fig. 12 - elementy łączące w mechanizmie sterowania, w widoku perspektywicznym z przodu i w widoku perspektywicznym elementów łączących rozebranych, fig. 13 - przeciwne strony kasety układu sterowania zastosowanej w zespole wyłącznika, według wynalazku, w widoku perspektywicznym, fig. 14 - kasetę i mechanizm sterowania, w widoku z przodu, fig. 15 - kasetę i mechanizm sterowania, w częściowym widoku z przodu.

Jak to przedstawiono na fig. 1 i 2 wyłącznik 20 posiada obudowę zawierającą górną pokrywę 22 zamocowaną do środkowej pokrywy 24 połączonej z podstawą 26. W górnej pokrywie 22 centralnie uformowano otwór 28 osiowy z odpowiadającym otworem 30 w środkowej pokrywie, który stosownie wyrównano względem otworu 28, gdy środkowa pokrywa 24 i górna pokrywa 22 łączą się ze sobą. W trzybiegunowym układzie (tzn. w układzie odpowiadającym trzem fazom prądowym) w podstawie 26 umieszczono trzy obrotowe kasety 32, 34 i 36. Kasety 32, 34 i 36 są wspólnie napędzane w wyniku połączenia pomiędzy mechanizmem sterowania 38, poprzez poprzeczny sworzeń 40. Mechanizm sterowania 38 umieszczono na szczycie kasety 34, którą generalnie umieszczono pomiędzy kasetami 32 i 36.

Dźwignia przegubowa 44 wystaje poprzez otwory 28 i 30 oraz umożliwia napęd kasety 32, 34 i 36 z zewnątrz. Obrotowe układy stykowe są znane. Kasety 32, 34, 36 są wykonane z materiału plastycznego o dużej wytrzymałości, a każda z nich posiada przeciwległe ściany boczne 46, 48. W ścianach bocznych 46, 48 wykonano łukowy rowek 52 usytuowany oraz dostosowany do umieszczenia i przemieszczania poprzecznego sworznia 40, w wyniku zadziałania mechanizmu napędowego 38.

Na fig. 3, 4 i 5 przykładowy obrotowy układ stykowy 56 umieszczony w kasecie 32, 34, 36 pokazano kolejno w położeniu wyłączonym „Off”, włączonym „On” oraz w położeniu zwolnionym. Częściowo pokazano również w rzucie z boku mechanizm sterowania 38, którego elementy składowe

PL 201 408 B1 opisano w dalszej części. Obrotowy układ stykowy 56 zawiera pasek styku od strony linii 58 oraz pasek styku od strony obciążenia 62, przeznaczonego do połączenia ze źródłem zasilania i z obwodem zabezpieczonym (nie pokazano), w podanej tu kolejności. Pasek styku od strony linii 58 zawiera styk nieruchomy 64, a pasek styku od strony obciążenia 62 zawiera styk nieruchomy 66. W obrotowym układzie stykowym 56 występuje ponadto ramię styku ruchomego 68 zawierające zespół styków 72 i 74, współpracujących odpowiednio z nieruchomymi stykami 64, 66. W wyłączonym „Off” położeniu (fig. 3) mechanizmu sterowania 38, w którym dźwignia przegubowa 44 jest wychylona w lewo (przykładowo w wyniku ręcznego lub mechanicznego zadziałania siły) styki 72 i 74 są odsunięte od styków nieruchomych 64 i 66, zapobiegając w ten sposób przepływowi prądu poprzez ramię styku 68.

W położeniu włączonym „On (fig. 4) mechanizmu napędowego, w którym dźwignia przegubowa 44 jest skierowana w prawo jak pokazano na fig. 3 (przykładowo w wyniku ręcznego lub mechanicznego zadziałania siły) styki 72 i 74 łączą się z nieruchomymi stykami 64 i 66, umożliwiając przepływ prądu poprzez ramię styku 68. W zwolnionym położeniu (fig. 5) mechanizmu sterowania 38 dźwignia przegubowa 44 znajduje się pomiędzy położeniem włączonym „On i położeniem wyłączonym „Off (typowo w wyniku zwolnienia sprężyn mechanizmu wewnątrz mechanizmu sterowania 38, bardziej szczegółowo opisanego poniżej). W zwolnionym położeniu styki 72 i 74 są odsunięte od styków nieruchomych 64 i 66 przez mechanizm sterowania 38, co zapobiega przepływowi prądu poprzez ramię styku 68. Po ustawieniu do zwolnionego położenia, w celu zadziałania wymagane będzie obrócenie mechanizmu napędowego do włączonego „On położenia. Odbywa się to poprzez przyłożenie siły przestawiającej, w celu zmiany ustawienia dźwigni przegubowej 44 do położenia resetowania, które występuje za położeniem wyłączone (tzn. dalej w lewo od położenia wyłączone „Off na fig. 3) i następnie z powrotem do położenia włączone „On”. Siła przestawienia musi być wystarczająco duża dla pokonania siły sprężyn mechanizmu.

Ramię styku 68 zamontowano na zespole rotora 76, w którym występuje przynajmniej jeden zestaw sprężyn styków (nie pokazano). Ramię styku 68 i zespół rotora 76 wychylają się wokół wspólnego środka 78. Poprzez otwór 82 w zespole rotora 76 przechodzi poprzeczny sworzeń 76, umożliwiający przestawienie ramienia styku 68 z wyłączonego „Off”, włączonego „On” oraz zwolnionego położenia. Przechodząc obecnie do fig. 6-8, opisano szczegółowo elementy mechanizmu sterowania 38. Na fig. 6-8 mechanizm sterowania 38 pokazano w zwolnionym położeniu. Mechanizm sterowania 38 posiada boczne ramy 86 dostawane i rozsunięte dla otoczenia ścian bocznych 46, 48 kasety 4 (fig. 2).

Dźwignię przegubową 44 (fig. 2) sztywno połączono z członem napędowym czyli z jarzmem dźwigni 88. Jarzmo dźwigni 88 tworzy przeciwne części ścienne 89. Każda część ścienna 89 posiada w górnej części przedłużenie 91 oraz część kształtową „U 92 w dolnej części. Części kształtowe „U” 92 podparto obrotowo na dwóch częściach łożyskujących 94, wystających na zewnątrz z ram bocznych 86. Części łożyskujące 94 utrzymują jarzmo dźwigni 88 przykładowo za pomocą podkładki ustalającej. Jarzmo dźwigni 88 zawiera ponadto sworzeń rolkowy 114, umieszczony pomiędzy przedłużeniami 91.

Jarzmo dźwigni 88 połączono z zespołem silnych sprężyn mechanizmu 96 za pomocą zaczepu sprężyn 98, podpartego na dwóch otworach 102 w jarzmie dźwigni 88, ustawionym z wykorzystaniem dodatkowego zestawu otworów 104 na górnej części sprężyn mechanizmu 96.

Według fig. 9, w dolnej części sprężyn mechanizmu 96 wykonano parę otworów 206. Sprężyny mechanizmu 96 połączono roboczo z innymi elementami mechanizmu napędowego za pomocą łącznika napędu 201. W łączniku napędu 201 występuje sworzeń 202 przechodzący poprzez otwory 206, na sworzniu 202 umieszczono boczne rurki 203 w sąsiedztwie bocznej powierzchni dolnej części sprężyn mechanizmu 96 oraz rurkę środkową 204 pomiędzy wewnętrznymi powierzchniami dolnych części sprężyn mechanizmu 96. Środkowa rurka 204 posiada w każdym końcu uskok dostosowany do utrzymania potrzebnej odległości pomiędzy sprężynami mechanizmu 96. Choć łącznik napędu 201 przedstawiono tu jako rurki 203, 204 i sworzeń 202, uwzględnia się środki połączenia sprężyn z elementami mechanizmu.

Według fig. 8 i 10 w sąsiedztwie ram bocznych 86 umieszczono parę widełek 106, a sworzeń przegubu 108 przełożono poprzez otwór 112 w pobliżu końca każdego widełka 106. Każde z widełek 106 posiada powierzchnię krawędziową 107, wystające w dół ramię 122 oraz powierzchnię zaczepową 164 widełka ponad ramieniem 122. Powierzchnia krawędziowa 107 jest usytuowana w części widełka 106 stykającej się ze sworzniem rolkowym 114. Ruch każdego z widełek 106 jest prowadzony nitem 116 przechodzącym poprzez łukowy rowek 118 w każdej bocznej ramie 86. Nity 116 przechodzą

PL 201 408 B1 w otwór 117 każdego z widełek 106. Łukowy rowek 168 umieszczono w pobliżu otworu 112 i otworu 117 na każdym widełku 106. Ponad rowkiem 168 występuje otwór 172.

Powracając do fig. 6-8, pierwszy zaczep 126 umieszczono w bocznej ramie 86. Pierwszy zaczep 126 posiada parę części bocznych 128. Każda część boczna 128 zawiera w swej części dolnej wygięte ramię 124. Części boczne 128 połączono z częścią centralną 132. Z części centralnej 132 wystają, w dół przedłużenia 166, wyrównane z powierzchniami 164 zaczepu widełka.

W każdej części bocznej 128 wykonano otwór 134 tak umieszczony, aby pierwszy zaczep 126 obrotowo spoczywał na sworzniu 136. Sworzeń 136 zamocowano z każdej strony ramy 86. W górnym końcu każdej części bocznej 128 utworzono zespół górnych części bocznych 156. Każda górna część boczna 156 zawiera pierwszą powierzchnię zaczepową 158.

Drugi zaczep 138 wychylnie oparto ponad bocznymi ramami 86. Drugi zaczep 138 zawiera zespół sworzni 142 umieszczonych w dodatkowej parze wycięć 144 w każdej ramie bocznej 86. Drugi zaczep 136 zawiera parę występów zwolnienia zaczepu 146, które prostopadle wystają z mechanizmu napędowego 38, co umożliwia połączenie na przykład z elementem uruchamiającym (nie pokazano), dla zwolnienia połączenia pomiędzy pierwszym zaczepem 126 i drugim zaczepem 138, umożliwiając przestawienie mechanizmu sterowania 38 do zwolnionego położenia (np. wg fig. 5), jak opisano poniżej. Drugi zaczep 138 zawiera zespół powierzchni zaczepowych 162, wyrównanych z powierzchniami pierwszego zaczepu.

Drugi zaczep 138 przemieszczono w kierunku zgodnym w ruchem wskazówek zegara pod wpływem naciągu sprężyny 148.

Pierwszy koniec sprężyny 148 połączono z otworem 152 na drugim zaczepie 138, a drugi koniec połączono z poprzecznym sworzniem 154 przełożonym przez ramy.

Jak pokazano na fig. 8-10, do widełek 106 połączono zespół górnych łączników 174. Górne łączniki 174 mają generalnie kształt prostokątny. Ramiona 175 (w zasadniczo poziomym układzie na fig. 8 i 10) górnych łączników 174 zawierają część krzywkową 171 skierowaną do rolki 173 umieszczonej pomiędzy ramami 86. Ramiona 176 (w zasadniczo pionowym układzie na fig. 8 i 10) górnych łączników 174 posiadają parę otworów 182, 184 oraz; część kształtową „U” 186 w ich dolnym końcu. Pomiędzy otworem 182 i częścią kształtową „U” 186 występuje otwór 184. Górne łączniki 174 łączą widełki 106 za pomocą elementu mocującego, jak na przykład nitokołek 186 w otworze 172 i 182 oraz nitokołek 191 w rowku 168 i otworze 184. Nitokołki 188, 191 połączono z łącznikiem 193 w celu zamocowania każdego górnego łącznika 174 do widełek 106. Nitokołki 188, 191 posiadają podwyższenia 189, 192. Podwyższenia 189, 192 utrzymują odstęp pomiędzy górnymi łącznikami 174 i widełkami 106. Odstęp ma na celu zmniejszenie lub wyeliminowanie tarcia pomiędzy górnym łącznikiem 174 i widełkami 106 podczas ruchu, a ponadto przenosi obciążenia pomiędzy widełkami 106 i górnymi łącznikami 174.

Górne łączniki 174 połączono z dolnym łącznikiem 194. Według fig. 8, 10, 11 kształtową część „U 186 każdego górnego łącznika 174 umieszczono w przystającym zespole podkładek łożyskowych 196. Podkładki łożyskowe 196 umieszczono na każdej bocznej rurce 203 pomiędzy pierwszą częścią schodkową 200 wspomnianej rurki 203 i otworem 198 w jednym końcu dolnego łącznika 194. Podkładki 196 posiadają wystarczająco odsuniętą boczną ścianę 197, co umożliwia włożenie kształtowych części „U 186 górnych łączników 174 obok podkładki łożyskującej 196. Każda rurka 203 posiada drugą część schodkową 201. Drugie części schodkowe 201 przechodzą poprzez otwory 198. Poprzez rurki 203 i rurkę środkową przełożono sworzeń 202. Sworzeń 202 łączy górne łączniki 174 z dolnymi łącznikami 194 poprzez bocznej rurki 203. W ten sposób każda boczna rurka 203 stanowi wspólne połączenie górnego łącznika 174 (wychylnie osadzonego na ścianach bocznych 197 podkładki łożyskowej 196), dolnego łącznika 194 i sprężyn mechanizmu 96.

Według fig. 12 każdy łącznik dolny 194 połączono z wykorbieniem 208 za pomocą nitu przegubu 210 przechodzącego przez otwór 199 w łączniku dolnym 194, i otwór 209 w wykorbieniu 208. Każde wykorbienie 208 wychyla się wokół środka 211. Wykorbienie 208 posiada otwór 212, przez który przechodzi poprzeczny sworzeń 40 (fig. 2) z łukowego rowka 52 kaset 32, 34 i 36 (fig. 2) oraz dodatkowy zespół rowków łukowych 214 w każdej ramie bocznej 86 (fig. 8).

W każdym nicie przegubu 210 występuje element dystansowy 234 pomiędzy każdym łącznikiem dolnym 194 i wykorbieniem 208. Elementy dystansowe 234 poprawiają rozkład siły oddziaływania łączników dolnych 194 na wykorbieniu 208 na większej podstawie, i zmniejszają również tarcie pomiędzy łącznikami dolnymi 194 i wykorbieniem 208, zmniejszając w ten sposób ryzyko zatarcia (np. przy przestawianiu mechanizmu sterowania 38 z położenia wyłączonego „On” do położenia włąPL 201 408 B1 czonego „Off” w sposób ręczny lub mechaniczny lub podczas przestawiania mechanizmu sterowania z położenia włączonego „On” pierwszego zaczepu 126 i drugiego zaczepu 138).

Na fig. 13 pokazano obie ściany boczne 46, 48 kasety 34. Ściany boczne 46 i 48 posiadają występy lub zgrubienia 224, 226 i 228. Zgrubienia 224, 226 i 228 łączy się do ścian bocznych 46, 46 lub formuje na ścianach bocznych 46, 48. Należy zauważyć, że kasetę 34 pokazano i opisano w tym przypadku, ponieważ mechanizm sterowania 38 otacza obudowę, na przykład środkową kasetę w wyłączniku 20. Zakłada się występowanie właściwości w innych położeniach oraz z mechanizmem sterowania 38 lub bez, przykładowo jeśli z technologicznego punktu widzenia korzystne jest uwzględnienie i wszystkich tych właściwości we wszystkich kasetach.

Według fig. 14 ramy boczne 86 mechanizmu sterowania 38 umieszczono ponad ścianą boczną 46, 48 kasety 34. Części wewnętrznych powierzchni ścian bocznych 86 stykają się z występami 224, 226 i 228, wytwarzając odstęp 232 pomiędzy każdą ścianą boczną 46, 48 każdej ramy bocznej 86. Przechodząc obecnie do fig. 15, przestrzeń 232 umożliwia poprawne przenoszenie ruchu wykorbienia 208 na dolnych łącznikach 194 bez zaczepiania wskutek tarcia o ściany boczne 46 i 48 lub ramy boczne 86.

Oprócz tego, wprowadzenie występu 224, 226 i 228 rozszerza podstawę mechanizmu sterowania 38, umożliwiając przenoszenie sił przy większej stabilności. Występy 224, 226, 228 powinny być dostatecznie duże, dla wyluzowania łączników 194 bez zaczepiania o sąsiednie kasety, na przykład kasetę 32, 36.

Powracając do fig. 3-5, opisano ruch mechanizmu sterowania 38 względem obrotowego układu stykowego 56. Na fig. 3 dźwignię przegubową 44 obrócono do wyłączonego położenia „Off” w lewo, a sprężyny mechanizmu 96, łącznik dolny 194 i wykorbienie 208 ustawiono w położeniu utrzymania ramienia styku 68 w takim położeniu, aby styki ruchome 72, 74 były odsunięte od styków nieruchomych 64, 66. Mechanizm sterowania 38 przestawia się w położenie wyłączenia „Off’ po zadziałaniu siły przestawiającej pierwszy zaczep 126, drugi zaczep 138 oraz widełki 106 (np. po zwolnieniu mechanizmu sterowania 38) i zwalnia. Po ustąpieniu siły przestawiającej przedłużenia 166 pierwszego zaczepu 126 opierają się na powierzchniach 164 zaczepu widełek, a pierwsze powierzchnie zaczepowe 158 opierają się na powierzchniach zaczepowych 162 drugiego zaczepu. Każdy górny łącznik 174 i dolny łącznik 194 wygięto względem każdej rurki bocznej 203. Linie sił generowanych przez sprężyny mechanizmu 96 (tzn. pomiędzy zaczepem sprężyn 98 i sworzniem 202) występują po lewej stronie części łożyskujących 94 (zgodnie ustawieniem na fig. 3-5). Powierzchnia krzywkowa 171 górnego łącznika 174 nie styka się z rolką 173.

Zgodnie z fig. 4, gdy na dźwignię przegubową 44 działa się ręcznie wywierając siłę zamykającą, następuje przestawienie dźwigni z wyłączonego położenia „Off’ (tzn. jak na fig. 3) do włączonego położenia „On” (tzn. w prawo, jak na fig. 4). Przyłożenie siły zamykającej spowoduje obrócenie górnych łączników 174 wewnątrz łukowych rowków 168 widełek 106 wokół nitokołków 188 i przemieszczenie dolnego łącznika 194 w prawo siłą sprężyny mechanizmu 196. Podwyższenia 189 i 192 (fig. 10) utrzymują stosowny odstęp pomiędzy powierzchniami łączników górnych 174 i widełek 106 zapobiegając tarciu między nimi, w wyniku czego mechanizm napędowy 38 przestawi się z wyłączonego położenia „Off” do włączonego położenia „On”. Ponadto, ściany boczne 197 wkładek łożyskowych 196 (fig. 11) utrzymują położenie łącznika górnego 174 na wspomnianej rurce 202, i zmniejszają ryzyko zatarcia (zapobiegając wsunięciu łącznika górnego 174 w sprężyny 96 lub w dolny łącznik 194).

Dla wyrównania pionowego ramienia 176 i łącznika dolnego 194 linia siły sprężyn mechanizmu 96 przesuwa się w prawą stronę części łożyskującej 94, co powoduje przesunięcie w dół nitu 210 łączącego łącznik dolny 194 z wykorbieniem 208 oraz obrócenie wykorbienia 208 zgodnie z ruchem wskazówek zegara wokół środka 211. To z kolei przemieszcza poprzeczny sworzeń 240 w górny koniec łukowego rowka 214. W rezultacie siły przenoszone przez poprzeczny sworzeń 40 do obrotowego układu stykowego 56 poprzez otwór 82 dosuwają styki ruchome 72, 74 do styków nieruchomych 64, 66. Elementy dystansowe 234 na nitach przegubu 210 (fig. 9 i 12) utrzymują stosowny odstęp pomiędzy dolnymi łącznikami 194 i wykorbieniem 208, zapobiegając zaczepianiu lub ocieraniu między tymi częściami albo bocznymi ramami 86.

Przy wystąpieniu siły oddziaływującej na dźwignię przegubu 44 dla przestawienia z położenia wyłączonego „Off’ do położenia włączonego „On” połączenie pomiędzy pierwszym zaczepem 126 i drugim zaczepem 138 (tzn. pomiędzy powierzchnią 152 pierwszego zaczepu i powierzchnią 162 drugiego zaczepu) oraz pomiędzy widełkami 106 i pierwszym zaczepem 126 (tzn. pomiędzy przedłużeniami 166 i powierzchniami 164 zaczepu widełek) nie ulega zmianie. Według fig. 5, w zwolnionym

PL 201 408 B1 położeniu nastąpiło przestawienie występu zwolnienia zaczepu 146 poprzez element uruchamiający (nie pokazano), i zwolnienie połączenia pomiędzy pierwszym zaczepem 126 i drugim zaczepem 138. Przedłużenia 166 pierwszego zaczepu 126 odłączają się od powierzchni 164 zaczepu widełek, widełki obracają się zgodnie z ruchem wskazówek zegara wokół sworznia 108 (tzn. następuje ruch prowadzony przez nit 116 w łukowym rowku 118). Ruch widełek 106 przenosi siłę poprzez nity 188, 191 na górny łącznik 174 (posiadający powierzchnię krzywkową 171). Po krótkim, określonym obróceniu powierzchnia krzywkowa 171 górnego łącznika styka się z rolką 173. Siła wynikająca z zetknięcia powierzchni krzywkowej 171 na rolce 173 powoduje połączenie łącznika górnego 174 i łącznika dolnego 194, umożliwiając odciągnięcie przez sprężyny mechanizmu 96 łącznika dolnego 194 poprzez sworzeń 202. Z kolei łącznik dolny 194 przenosi siłę na wykorbienie 208 (poprzez nit 210), powodując obrócenie wykorbienia 208 w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara wokół środka 211, i przesuwa sworzeń poprzeczny 40 w dolną część łukowego rowka 214. Siły przenoszone poprzez sworzeń poprzeczny 40 na obrotowy układ stykowy 56 poprzez otwór 82 powodują odsunięcie styków ruchomych 72, 74 od styków nieruchomych 64, 66.

Jak opisano powyżej w odniesieniu do przestawienia z położenia wyłączonego „Off” do położenia włączonego „On podwyższenia 189 i 192 (fig. 10) utrzymują odpowiedni odstęp pomiędzy powierzchniami łączników górnych 174 i widełek 106, co zapobiega tarciu między nimi. Ponadto, ściany boczne 197 wkładek łożyskowych 196 (fig. 11) utrzymują położenie łącznika górnego 174 na rurce bocznej 203, i zmniejszają ryzyko zatarcia (zapobiegając wsunięciu łącznika górnego 174 w sprężyny 96 lub w dolny łącznik 194). Dodatkowo, elementy dystansowe 234 (fig. 9 i 12) utrzymują odpowiedni odstęp pomiędzy dolnymi łącznikami 194 i wykorbieniami 208, zapobiegając zaczepianiu lub tarciu między nimi lub bocznymi ramami. W wyroku zmniejszenia tarcia pomiędzy ruchomymi elementami (łączniki górne 174 względem widełek 106, łączniki górne 174 względem łączników dolnych 194 i sprężyn 96 oraz łączniki dolne 194 i wykorbienia 208 względem siebie i bocznej ramy 86) skrócono czas przenoszenia sił poprzez mechanizm sterowania 38.

Podwyższenia 189 i 192, ściany boczne 197 podkładek łożyskowych 196 i elementów dystansowych 234 rozszerzają podstawę mechanizmu sterowania 38. Jest to szczególnie przydatne na przykład w układzie asymetrycznym, gdzie mechanizm sterowania umieszczono na jednej kasecie w systemie czterobiegunowym.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Mechanizm sterowania rozdzielnego układu stykowego wyłącznika obwodu, zawierającego rozdzielny układ stykowy połączony z obwodem, przy czym mechanizm sterowania zawiera ramę, zaś rozdzielny układ stykowy jest ruchomy pomiędzy pierwszym i drugim położeniem, przy czym w pierwszym położeniu układu stykowego prąd płynie przez obwód, natomiast z ramą jest sprzęgnięty wychylnie zespół napędowy, który jest wychylnie połączony poprzez sprężynę z łącznikiem napędu z którym jest wychylnie połączony górny łącznik i dolny łącznik, zaś do dolnego łącznika jest wychylnie połączone wykorbienie, które jest wychylnie połączone do ramy mechanizmu napędowego, przy czym wykorbienie stanowi złącze układu stykowego, a ponadto do ramy są wychylnie zamocowane widełki, które są również wychylnie zamocowane do górnego łącznika, przy czym widełki są ukształtowane do rozłącznego łączenia poprzez zespół zaczepowy, który z kolei jest ukształtowany do przemieszczania się w zależności od określonego stanu w obwodzie, zaś mechanizm sterowania jest ruchomy pomiędzy położeniem zwolnionym, położeniem przestawienia, położeniem wyłączenia i włączenia, przy czym w położeniu zwolnionym widełki są odczepione od zespołu zaczepowego i są w położeniu wychylonym w odniesieniu do ramy mechanizmu sterowania, zaś górny łącznik jest w położeniu wychylenia w odniesieniu do widełek, a łącznik napędu porusza dolny łącznik i sprężynę, która jest w położeniu zwolnionym, natomiast poprzez wykorbienie układ stykowy jest przesunięty z pierwszego położenia do drugiego, natomiast w położeniu włączenia mechanizmu sterowania, górny łącznik jest w położeniu wychylenia w odniesieniu do widełek za pośrednictwem ruchu mechanizmu sterowania, sprężyny i łącznika napędu, zaś poprzez dolny łącznik wykorbienie jest usytuowane wychylnie względem ramy, przy czym rozdzielny układ stykowy jest przesunięty z drugiego położenia do swojego pierwszego położenia, znamienny tym, że w położeniu przestawiania mechanizmu sterowania (38) widełki (106) są ruchome od położenia wychylenia w odniesieniu do ramy (86) do położenia, przy którym zespół zaczepowy (126, 138) i widełki (106) są ustawione osiowo, zaś w położeniu wyłączenia

PL 201 408 B1 mechanizmu sterowania (38), zespół zaczepowy (126, 138) jest w położeniu zwolnienia od sprzęgnięcia z widełkami (106), przy czym rozdzielny układ stykowy (56) jest w drugim położeniu.
2. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że rozdzielny układ stykowy (56) jest zamocowany obrotowo wewnątrz obudowy (34), która ma co najmniej jedną ścianę (46, 48), posiadającą zewnętrzną powierzchnię, zaś rama (86) ma wewnętrzną powierzchnię przeciwległą do zewnętrznej powierzchni ściany (46, 48), przy czym zewnętrzna powierzchnia ściany (46, 48) posiada co najmniej jeden występ (224, 226, 228) dystansowy dla zewnętrznej powierzchni ściany (46, 48) i wewnętrznej powierzchni ramy (86).
3. Mechanizm według zastrz. 2, znamienny tym, że pomiędzy wewnętrzną powierzchnią ramy (86) i zewnętrzną powierzchnią ściany (46, 48) jest usytuowany dolny łącznik (194).
4. Mechanizm według zastrz. 3, znamienny tym, że zewnętrzna powierzchnia ściany (46, 48) i wewnętrzna powierzchnia ramy (86) są usytuowane w odległości mającej wymiar, przy którym jest zminimalizowane tarcie pomiędzy dolnym łącznikiem (194) i zewnętrzną powierzchnią ściany (46, 48) lub wewnętrzną powierzchnią ramy (86).
5. Mechanizm według zastrz. 2, znamienny tym, że zewnętrzna powierzchnia ściany (46, 48) ma ukształtowane liczne występy (224, 226, 228) stanowiące odstęp dystansowy pomiędzy zewnętrzną powierzchnią ściany (46, 48) i wewnętrzną powierzchnią ramy (86).
6. Mechanizm według zastrz. 5, znamienny tym, że dolny łącznik (194) jest usytuowany pomiędzy wewnętrzną powierzchnią ramy (86) i zewnętrzną powierzchnią ściany (46, 48).
7. Mechanizm według zastrz. 6, znamienny tym, że zewnętrzna powierzchnia ściany (46, 48) i wewnętrzna powierzchnia ramy (86) są usytuowane w odległości mającej wymiar, przy którym jest zminimalizowane tarcie pomiędzy dolnym łącznikiem (194) i zewnętrzną powierzchnią ściany (46, 48) lub wewnętrzną powierzchnią ramy (86).
8. Mechanizm według zastrz. 1, znamienny tym, że widełki (106) mają uformowany otwór (172) i rowek (168), a połączony z nimi górny łącznik (174) posiada pierwszy otwór (182) i drugi otwór (184), przy czym górny łącznik (174) i widełki (106) mają ustawienie, przy którym pierwszy otwór (182) górnego łącznika (174) i otwór (172) w widełkach (106) są usytuowane osiowo i jednocześnie drugi otwór (184) dolnego łącznika (174) i rowek (168) widełek (106) są ustawione osiowo, przy czym górny łącznik (174) i widełki (106) są połączone pierwszym elementem mocującym (188) umieszczonym w pierwszym otworze (182) górnego łącznika (174) i otworze (172) w widełkach (106) oraz w elemencie łączącym (193), a drugi element mocujący (191) stanowi połączenie górnego łącznika (174) i widełek (106) oraz jest umieszczony w drugim otworze (184) górnego łącznika (174), a poprzez rowek (168) w widełkach (106) jest usytuowany elemencie łączącym (193).
9. Mechanizm według zastrz. 8, znamienny tym, że każdy pierwszy i drugi element mocujący (188, 191) posiada podwyższenia (189, 192) uformowane pomiędzy górnym łącznikiem (174) i widełkami (106), przy czym podwyższenie ma wymiar przy którym jest zminimalizowane tarcie pomiędzy górnym łącznikiem (174) i widełkami (106).
10. Mechanizm według zastrz. 9, znamienny tym, że podwyższenia (189, 192) stanowi element rozporowy pomiędzy górnym łącznikiem (174) i widełkami (106), a przez to dodatkowy element przenoszenia siły z górnego łącznika (174) lub widełek (106).
11. Mechanizm według zastrz. 10, znamienny tym, że połączony z górnym łącznikiem (174) dolny łącznik (194) jest wychylnie połączony nitem przegubu (210) z wykorbieniem (208).
12. Mechanizm według zastrz. 11, znamienny tym, że pomiędzy dolnym łącznikiem (194) i wykorbieniem (208) jest umieszczony na nicie przegubu (210) element dystansowy (234).
13. Mechanizm według zastrz. 12, znamienny tym, że na elemencie dystansowym (234) jest umieszczony dolny łącznik (194) przy powierzchni wewnętrznej ramy (86) i wykorbienie (208) przy zewnętrznej powierzchni ramy (86), przy czym element dystansowy (234) stanowi element minimalizujący tarcie pomiędzy dolnym łącznikiem (194) i wykorbieniem (208), pomiędzy dolnym łącznikiem (194) i wewnętrzną powierzchnią ramy (86) oraz pomiędzy wykorbieniem (208) i zewnętrzną powierzchnią ramy (86).
14. Mechanizm według zastrz. 13, znamienny tym, że element dystansowy (234) stanowi element rozporowy dolnego łącznika (194) i wykorbienia (208), który jest elementem dodatkowym przenoszenia siły z dolnego łącznika (194) lub wykorbienie (208).
15. Mechanizm według zastrz. 13, znamienny tym, że połączony z ramą (86) łącznik napędu (235) zawiera zespół podkładek łożyskowych (196), na którym jest osadzony górny łącznik (174).

PL 201 408 B1
16. Mechanizm według zastrz. 17, znamienny tym, że po jednej strony zespołu podkładek łożyskowych (196) jest zamocowany dolny łącznik (194), a sprężyna (96) jest sprzęgnięta po drugiej stronie zespołu podkładek łożyskowych (196), przy czym obie strony są usytuowane naprzeciw siebie.
17. Mechanizm według zastrz. 16, znamienny tym, że zespół podkładek łożyskowych (196) ma wystający element (197) usytuowany na jednej jego stronie, przy czym wystający element (197) ma wymiar przy którym jest zminimalizowane tarcie pomiędzy łącznikiem dolnym (194) i górnym łącznikiem (174).
18. Mechanizm według zastrz. 17, znamienny tym, że zespół podkładek łożyskowych (196) ma wystający element (197) na drugiej jego stronie, przy czym wystający element (197) ma wymiar przy którym jest zminimalizowane tarcie pomiędzy sprężyną (96) i górnym łącznikiem (174).
19. Mechanizm według zastrz. 18, znamienny tym, że wystający element (197) stanowi element rozporowy dla sprężyny (96), dolnego łącznika (194) i górnego łącznika (174), a przez to dodatkowy element przenoszenia siły ze sprężyny (96) i dolnego łącznika (194) lub górnego łącznika (174), przy czym pierwszy i drugi wystający element (197) stanowią elementy minimalizujące tarcie pomiędzy sprężyną (96) i górnym łącznikiem (174).
20. Mechanizm według zastrz. 19, znamienny tym, że pierwszy i drugi wystający element (197) stanowią zabezpieczenie górnego łącznika (174) przed działaniem sprężyny (96).
21. Mechanizm według zastrz. 2, znamienny tym, że połączone z ramą (86) widełki (106) mają uformowany otwór (172) i rowek (168), zaś połączony z widełkami (106) górny łącznik (174) ma pierwszy i drugi otwór (182, 184), zaś górny łącznik (174) i widełki (106) mają usytuowanie przy którym pierwszy otwór (182) górnego łącznika (174) i otwór (172) w widełkach (106) są umieszczone osiowo, a ponadto drugi otwór (184) w górnym łączniku (174) i rowek (168) w widełkach (106) są usytuowane osiowo, zaś górny łącznik (174) i widełki (106) są połączone pierwszym elementem mocującym (188) umieszczonym w pierwszym otworze (182) górnego łącznika (174) i otworze (172) w widełkach (106) oraz w elemencie łączącym (193), a drugi element mocujący (191) stanowi połączenie górnego łącznika (174) i widełek (106) oraz jest umieszczony w drugim otworze (184) górnego łącznika (174), a poprzez rowek (168) w widełkach (106) jest usytuowany w elemencie łączącym (193), przy czym każdy pierwszy i drugi element mocujący (188, 191) posiadają podwyższenia (189, 192) pomiędzy górnym łącznikiem (174) i widełkami (106), zaś dolny łącznik (194) jest połączony wychylnie z wykorbienia (208) za pomocą nitu przegubu (210), przy czym na nicie przegubu (210) pomiędzy dolnym łącznikiem (194) i wykorbieniem (208) jest usytuowany element dystansowy (234), natomiast łącznik napędu (235) posiada zespół podkładek łożyskowych (196), zaś górny łącznik (174) jest oparty na zespole podkładek łożyskowych (196), a dolny łącznik (194) jest z nimi zamocowany od pierwszej strony zespołu podkładek łożyskowych (196), a od drugiej ich strony jest zamocowana sprężyna (96), przy czym druga strona zespołu podkładek łożyskowych (196) jest ułożona naprzeciw pierwszej strony, a ponadto zespół podkładek łożyskowych (196) ma uformowany pierwszy wystający element (197) na pierwszej stronie i drugi wystający element (197) na drugiej stronie.
22. Wyłącznik wielodrogowy zawierający mechanizm sterowania rozdzielnego układu stykowego wyłącznika obwodu i wiele rozdzielnych układów stykowych w wielobiegunowym obwodzie, przy czym mechanizm sterowania zamocowany jest do jednego z rozdzielnych układów stykowych oraz łączy rozdzielne układy stykowe do zmiany ich położenia oraz zwalniania, przy czym mechanizm sterowania zawiera ramę, na której rozdzielne układy stykowe są zamocowane wychylnie pomiędzy pierwszym i drugim położeniem, przy czym w pierwszym ich położeniu prąd płynie poprzez obwód, natomiast z ramą jest sprzęgnięty wychylnie zespół napędowy, który jest wychylnie połączony poprzez sprężynę z łącznikiem napędu z którym jest wychylnie połączony górny łącznik i dolny łącznik, zaś do dolnego łącznika jest wychylnie połączone wykorbienie, które jest wychylnie połączone do ramy mechanizmu sterowania, przy czym wykorbienie stanowi złącze rozdzielnego układu stykowego, a ponadto do ramy są wychylnie zamocowane widełki, które są również wychylnie zamocowane do górnego łącznika, przy czym widełki są ukształtowane do rozłącznego łączenia poprzez zespół zaczepowy, który z kolei jest ukształtowany do przemieszczania się w zależności od określonego stanu w obwodzie, zaś mechanizm sterowania jest ruchomy pomiędzy położeniem zwolnionym, położeniem przestawienia, położeniem wyłączenia i włączenia, przy czym w położeniu zwolnionym widełki są odczepione od zespołu zaczepowego i są w położeniu wychylonym w odniesieniu do ramy mechanizmu sterowania, zaś górny łącznik jest w położeniu wychylenia w odniesieniu do widełek, a łącznik napędu porusza dolny łącznik i sprężynę, która jest w położeniu zwolnionym, natomiast poprzez wykorbienie układ stykowy jest przesunięty z pierwszego położenia do drugiego, natomiast w położeniu włączenia

PL 201 408 B1 mechanizmu sterowania , górny łącznik jest w położeniu wychylenia w odniesieniu do widełek za pośrednictwem ruchu mechanizmu napędowego, sprężyny i łącznika napędu, zaś poprzez dolny łącznik wykorbienie jest usytuowane wychylnie względem ramy, przy czym rozdzielny układ stykowy jest przesunięty z drugiego położenia do swojego pierwszego położenia, znamienny tym, że w położeniu przestawiania mechanizmu sterowania (38) widełki (106) są ruchome od położenia wychylenia w odniesieniu do ramy (86) do położenia, przy którym zespół zaczepowy (126, 138) i widełki (106) są ustawione osiowo, zaś w położeniu wyłączenia mechanizmu napędowego (38), zespół zaczepowy (126, 138) jest w położeniu zwolnienia od sprzęgnięcia z widełkami (106), przy czym rozdzielny układ stykowy (56) jest w drugim położeniu.
23. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 22, znamienny tym, że rozdzielny układ stykowy (56) jest zamocowany obrotowo wewnątrz obudowy (34), która ma co najmniej jedną ścianę (46, 48) posiadającą zewnętrzną powierzchnię, zaś rama (86) ma wewnętrzną powierzchnię przeciwległą do zewnętrznej powierzchni ściany (46, 48), przy czym zewnętrzna powierzchnia ściany (46, 48) posiada co najmniej jeden występ (224, 226, 228) dystansowy dla zewnętrznej powierzchni ściany (46, 48) i wewnętrznej powierzchni ramy (86).
24. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 23, znamienny tym, że dolny łącznik (194) jest usytuowany pomiędzy wewnętrzną powierzchnią ramy (86) i zewnętrzną powierzchnią ściany (46, 48).
25. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 24, znamienny tym, że zewnętrzna powierzchnia ściany (46, 48) i wewnętrzna powierzchnia ramy (86) są usytuowane w odległości mającej wymiar, przy którym jest zminimalizowane tarcie pomiędzy dolnym łącznikiem (194) i zewnętrzną powierzchnią ściany (46, 48) lub wewnętrzną powierzchnią ramy (86).
26. Mechanizm według zastrz. 25, znamienny tym, że zewnętrzna powierzchnia ściany (46, 48) ma ukształtowane liczne występy (224, 226, 228) stanowiące odstęp dystansowy pomiędzy zewnętrzną powierzchnią ściany (46, 48) i wewnętrzną powierzchnią ramy (86).
27. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 26, znamienny tym, że dolny łącznik (194) jest usytuowany pomiędzy wewnętrzną powierzchnią ramy (86) i zewnętrzną powierzchnią ściany (46, 48).
28. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 27, znamienny tym, że zewnętrzna powierzchnia ściany (46, 48) i wewnętrzna powierzchnia ramy (86) są usytuowane w odległości mającej wymiar, przy którym jest zminimalizowane tarcie pomiędzy dolnym łącznikiem (194) i zewnętrzną powierzchnią ściany (46, 48) lub wewnętrzną powierzchnią ramy (86).
29. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 22, znamienny tym, że widełki (106) mają uformowany otwór (172) i rowek (168), a połączony z nimi górny łącznik (174) posiada pierwszy otwór (182) i drugi otwór (184), zaś przy czym górny łącznik (174) i widełki (106) mają ustawienie przy którym pierwszy otwór (182 ) górnego łącznika (174) i otwór (172) w widełkach (106) są usytuowane osiowo i jednocześnie drugi otwór (184) dolnego łącznika (174) i rowek (168) widełek (106) są ustawione osiowo, przy czym górny łącznik (174) i widełki (106) są połączone pierwszym elementem mocującym (188) umieszczonym w pierwszym otworze (182) górnego łącznika (174) i otworze (172) w widełkach (106) oraz w elemencie łączącym (193), a drugi element mocujący (191) stanowi połączenie górnego łącznika (174) i widełek (106) oraz jest umieszczony w drugim otworze (184) górnego łącznika (174), a poprzez rowek (168) w widełkach (106) jest usytuowany elemencie łączącym (193).
30. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 29, znamienny tym, że każdy pierwszy i drugi element mocujący (188, 191) posiada podwyższenia (189, 192) uformowane pomiędzy górnym łącznikiem (174) i widełkami (106).
31. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 30, znamienny tym, że podwyższenia (189, 192) stanowią poszerzenie pomiędzy górnym łącznikiem (174) i widełkami (106), a przez to dodatkowy element przenoszenia siły z górnego łącznika (174) lub widełek (106).
32. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 32, znamienny tym, że połączony z górnym łącznikiem (174) dolny łącznik (194) jest wychylnie połączony nitem przegubu (210) z wykorbieniem (208).
33. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 32, znamienny tym, że pomiędzy dolnym łącznikiem (194) i wykorbieniem (208) jest umieszczony na nicie przegubu (210) element dystansowy (234).
34. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 33, znamienny tym, że na elemencie dystansowym (234) jest umieszczony dolny łącznik (194) przy powierzchni wewnętrznej ramy (86) i wykorbienie (208) przy zewnętrznej powierzchni ramy (86), przy czym element dystansowy (234) stanowi element minimalizujący tarcie pomiędzy dolnym łącznikiem (194) i wykorbieniem (208), pomiędzy dolnym łącznikiem (194) i wewnętrzną powierzchnią ramy (86) oraz pomiędzy wykorbieniem (208) i zewnętrzną powierzchnią ramy (86).

PL 201 408 B1
35. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 34, znamienny tym, że element dystansowy (234) stanowi element rozporowy dolnego łącznika (194) i wykorbienia (208), który jest elementem dodatkowym przenoszenia siły z dolnego łącznika (194) lub wykorbienie (208).
36. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 34, znamienny tym, że połączony z ramą (86) łącznik napędu (235) zawiera zespół podkładek łożyskowych (196), na którym jest osadzony górny łącznik (174).
37. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 36, znamienny tym, że po jednej stronie zespołu podkładek łożyskowych (196) jest zamocowany dolny łącznik (194), a sprężyna (96) jest połączona po drugiej stronie zespołu podkładek łożyskowych (196), przy czym obie strony są usytuowane naprzeciw siebie.
38. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 37, znamienny tym, że zespół podkładek łożyskowych (196) ma wystający element (197) usytuowany na jednej jego stronie, przy czym wystający element (197) ma wymiar przy którym jest zminimalizowane tarcie pomiędzy łącznikiem dolnym (194) i górnym łącznikiem (174).
39. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 38, znamienny tym, że zespół podkładek łożyskowych (196) ma wystający element (197) na drugiej jego stronie, przy czym wystający element (197) ma wymiar, przy którym jest zminimalizowane tarcie pomiędzy sprężyną (96) i górnym łącznikiem (174).
40. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 39, znamienny tym, że wystający element (197) stanowi element rozporowy dla sprężyny (96), dolnego łącznika (194) i górnego łącznika (174), a przez to dodatkowy element przenoszenia siły ze sprężyny (96) i dolnego łącznika (194) lub górnego łącznika (174), przy czym pierwszy i drugi wystający element (197) stanowią elementy minimalizujące tarcie pomiędzy sprężyną (96) i górnym łącznikiem (174).
41. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 40, znamienny tym, że pierwszy i drugi wystający element (197) stanowią zabezpieczenie górnego łącznika (174) przed działaniem sprężyny (96).
42. Wyłącznik wielodrogowy według zastrz. 24, znamienny tym, że połączone z ramą (86) widełki (106) mają uformowany otwór (172) i rowek (168), zaś połączony z widełkami (106) górny łącznik (174) ma pierwszy i drugi otwór (182, 184), przy czym widełki (106) mają uformowany otwór (172) i rowek (168), zaś górny łącznik (174) i widełki (106) mają usytuowanie przy którym pierwszy otwór (182) górnego łącznika (174) i otwór (172) w widełkach (106) są usytuowane osiowo, a ponadto drugi otwór (184) w górnym łączniku (174) i rowek (168) w widełkach (106) są usytuowane osiowo, zaś górny łącznik (174) i widełki (106) są połączone pierwszym elementem mocującym (188) umieszczonym w pierwszym otworze (182) górnego łącznika (174) i otworze (172) w widełkach (106) oraz w elemencie łączącym (193), a drugi element mocujący (191) stanowi połączenie górnego łącznika (174) i widełek (106) oraz jest umieszczony w drugim otworze (184) górnego łącznika (174), a poprzez rowek (168) w widełkach (106) jest usytuowany w elemencie łączącym (193), przy czym każdy pierwszy i drugi element mocujący (188, 191) posiadają podwyższenia (189, 192) pomiędzy górnym łącznikiem (174) i widełkami (106), zaś dolny łącznik (194) jest połączony wychylnie z wykorbienia (208) za pomocą nitu przegubu (210), przy czym na nicie przegubu (210) pomiędzy dolnym łącznikiem (194) i wykorbieniem (208) jest usytuowany element dystansowy (234), natomiast łącznik napędu (235) posiada zespół podkładek łożyskowych (196), zaś górny łącznik (174) jest oparty na zespole podkładek łożyskowych (196), a dolny łącznik (194) jest z nimi zamocowany od pierwszej strony zespołu podkładek łożyskowych (196), a od drugiej ich strony jest zamocowana sprężyna (96), przy czym druga strona zespołu podkładek łożyskowych (196) jest ułożona naprzeciw pierwszej strony, a ponadto zespół podkładek łożyskowych (196) ma uformowany pierwszy wystający element (197) na pierwszej stronie i drugi wystający element (197) na drugiej stronie.