PL200420B1 - Sposób zapobiegania wydostawaniu się spienianej pianki z otworu kształtki komorowej oraz kształtka komorowa ze spienianą wewnątrz niej pianką - Google Patents

Abstract

Aby pianka, spieniana wewn atrz kszta ltki komorowej, nie wydostawa la si e z otworu (26) scianki (25) kszta ltki, umieszcza si e niszczaln a warstw e materia lu (15) pomi edzy otworem (26) kszta ltki komorowej i otaczaj acym go fragmen- tem scianki (25) z jednej strony oraz elementem wzmacniaj acym (27), zaopatrzonym w otwór (28), pokrywaj acy si e z otworem (26), z drugiej strony, nast epnie wytwarza si e po laczenie mi edzy fragmentem scianki (25) i elementem wzmac- niaj acym (27) bez znacz acego nagrzewania scianki i elementu wzmacniaj acego w niewiel- kim odst epie od otworu, po czym spienia si e piank e w kszta ltce komorowej i usuwa si e nisz- czaln a warstw e materia lu (15) w obszarze otworu. PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób zapobiegania wydostawaniu się spienianej pianki z otworu kształtki komorowej oraz kształtka komorowa ze spienianą wewnątrz niej pianką, przy czym kształtkę komorą stanowi zwłaszcza obudowa chłodziarki.

Obudowy chłodziarek są zazwyczaj zbudowane ze ścianki zewnętrznej i ograniczającej komorę chłodzenia wewnątrz chłodziarki, ścianki wewnętrznej, pomiędzy którymi ściankami znajduje się pusta przestrzeń, wypełniana w trakcie wytwarzania chłodziarki pianką termoizolacyjną. Materiał, który ma tworzyć piankę, wtryskuje się przy tym do przestrzeni pomiędzy ściankami w stanie gęstym, mniej lub bardziej zdolnym do płynięcia, zaś spienianie w wyniku tworzenia pęcherzy w materiale zachodzi, co najmniej w przeważającej części, wówczas, gdy materiał ten znajduje się w przestrzeni pomiędzy ściankami. Stosowaną ilość materiału należy przy tym tak dozować, aby materiał w stanie spienionym wypełniał przestrzeń bez pozostawiania pustych przestrzeni, pozbawionych pianki. Pianka pozostaje zatem wewnątrz przestrzeni pod pewnym nadciśnieniem i wykazuje skłonność do wydostawania się przez otwory w ściance zewnętrznej lub wewnętrznej. Wyeliminowanie tego zjawiska jest ważne po pierwsze dlatego, że późniejsze usuwanie pianki z powierzchni ścianek chłodziarki jest czasochłonne i kosztowne, po drugie zaś w przypadku wydostania się pianki na zewnątrz nie można gwarantować, że wtryśnięta ilość materiału jest wystarczająca do całkowitego wypełnienia przestrzeni pomiędzy ściankami.

Z drugiej strony pewna liczba otworów obudowy, zarówno w jej ściance zewnętrznej, jak też wewnętrznej, jest potrzebna, by można było zamontować na przykład zawiasy dla drzwiczek, szyny teleskopowe dla wyciąganych elementów, umieszczonych wewnątrz chłodziarki, i inne.

Wszystkie te otwory trzeba przed spienianiem zaślepić na pewien czas.

W odniesieniu do otworów, przeznaczonych do montaż u zawiasu drzwiowego, znane jest rozwiązanie, w którym pomiędzy otworem i otaczającym go odcinkiem ścianki z jednej strony oraz elementem usztywniającym, zaopatrzonym w otwór pokrywający się z otworem ścianki, umieszcza się niszczalną warstwę materiału, która podczas wypełniania kształtki komorowej spienianą pianką zamyka otwór i którą po spienieniu usuwa się z obszaru otworu, aby można w nim było umieścić element mocujący. Ponieważ niszczalna warstwa materiału, ogólnie rzecz biorąc, nie jest zgrzewalna, połączenie zgrzewane w celu zamocowania elementu usztywniającego wykonuje się na ściance w odstępie od niszczalnej warstwy materiału.

W tym sposobie postępowania problem polega na tym, ż e element usztywniający i niszczalną warstwę materiału trzeba zamontować na ściance w bardzo wczesnym stadium montażu obudowy, oraz że, jeżeli podczas manipulacji dokonywanych pomiędzy etapem montażu i etapem spieniania niszczalną warstwa ześlizgnie się, nie może ona skutecznie zapobiegać wydostawaniu się pianki.

Problem ten można by wprawdzie obejść, mocując niszczalną warstwę w odrębnej operacji, jednak jest to znowu związane ze skomplikowaniem pracy i zwiększeniem jej kosztów.

Celem wynalazku jest zaproponowanie sposobu zapobiegania wydostawaniu się pianki z zasłoniętego elementem usztywniającym otworu ścianki kształtki komorowej, który to sposób, przy minimalnych nakładach pracy, zapewnia skuteczne zabezpieczenie przed wydostawaniem się pianki, a takż e kształtkę komorową , nadają c ą się do realizacji sposobu.

Sposób zapobiegania wydostawaniu się spienianej pianki z otworu kształtki komorowej, usytuowanego w ściance tej kształtki, w którym to sposobie umieszcza się niszczalną warstwę materiału pomiędzy otworem kształtki komorowej i otaczającym go fragmentem ścianki z jednej strony oraz elementem wzmacniającym, zaopatrzonym w otwór, pokrywający otwór, z drugiej strony, w kształtce komorowej spienia się piankę, usuwa się niszczalną warstwę materiału w obszarze otworu, według wynalazku charakteryzuje się tym, że przed spienieniem pianki w kształtce komorowej wytwarza się pomiędzy fragmentem ścianki i elementem wzmacniającym, nie nagrzewając przy tym znacząco ścianki lub elementu wzmacniającego, co najmniej jedno połączenie, usytuowane względem otworu w odstępie mniejszym niż najdłuższy wymiar niszczalnej warstwy.

Korzystnie połączenie przebija się przez niszczalną warstwę.

Korzystnie połączenie wytwarza się poprzez wbicie łącznika ze ścianki w element wzmacniający lub odwrotnie.

Korzystnie łącznik wbija się ze ścianki w element wzmacniający.

Korzystnie jako niszczalną warstwę stosuje się co najmniej jedną warstwę papieru, folii z tworzywa sztucznego lub folii metalowej.

PL 200 420 B1

Kształtka komorowa ze spienianą wewnątrz niej pianką, ze ścianką, w której znajduje się otwór, elementem wzmacniającym, zaopatrzonym w otwór, pokrywający się z otworem, i umieszczoną pomiędzy ścianką i elementem wzmacniającym, niszczalną warstwą, według wynalazku charakteryzuje się tym, że ścianka i element wzmacniający są połączone za pomocą połączenia, uzyskanego bez znaczącego nagrzewania ścianki i/lub elementu wzmacniającego i usytuowanego względem otworu odstępie, który jest na tyle mały, że wykluczone jest odsłonięcie otworu wskutek styku niszczalnej warstwy z połączeniem.

Korzystnie połączenie rozciąga się przez niszczalną warstwę.

Korzystnie połączenie jest połączeniem nitowym lub zaciskowym.

Korzystnie kształtka komorowa według wynalazku stanowi obudowę chłodziarki.

Korzystnie otwór jest umieszczony w przodzie obudowy i przeznaczony do montażu zawiasu.

Ponieważ połączenie między fragmentem ścianki i elementem wzmacniającym wytwarzane jest bez znaczącego nagrzewania ścianki i elementu wzmacniającego, to znaczy bez nagrzewania, które może doprowadzić do uszkodzenia niszczalnej warstwy, połączenie można usytuować tak blisko otworu w ściance, że samo to połączenie może przyczyniać się do utrzymywania niszczalnej warstwy na jej miejscu podczas montażu kształtki komorowej. Odstęp połączenia od otworu nie może być większy niż najdłuższy wymiar niszczalnej warstwy. W ten sposób w jednej operacji roboczej, w której element wzmacniający mocuje się na ściance, mocowana jest również niszczalna warstwa materiału. Wprawdzie nie zabezpiecza to całkowicie przed ześlizgiwaniem się niszczalnej warstwy, jednak pozwala uniknąć na tyle dużego ześlizgnięcia, by został odsłonięty otwór.

Jeżeli odstęp połączenia od otworu jest mniejszy niż najdłuższy wymiar niszczalnej warstwy, wobec czego połączenie rozciąga się przez niszczalna warstwę, wówczas warstwa jest całkowicie zabezpieczona przed ześlizgiwaniem się.

Połączenie wytwarza się korzystnie, przebijając łącznik w obszarze niszczalnej warstwy. Ponieważ połączenie następuje w drodze odkształcenia materiału, nie występuje jego znaczące nagrzanie, w związku z czym przy doborze materiału na niszczalna warstwę mają miejsce jedynie niewielkie ograniczenia.

Niszczalna warstwa może się składać z dowolnego płaskiego materiału, który przy usuwaniu warstwy materiału w obszarze otworu łatwiej ulega zniszczeniu niż ścianka lub sam element wzmacniający. Korzystne są materiały o niewielkiej wytrzymałości, które można przebić bez użycia specjalnego narzędzia, najlepiej detalem montowanym na otworze, jak na przykład papier, folia z tworzywa sztucznego lub folia metalowa, zwłaszcza folia aluminiowa.

Połączenie w drodze odkształcenia materiału może być połączeniem nitowym lub zaciskowym.

Korzystne, chociaż nie wyłączne zastosowanie sposobu polega na wypełnianiu spienianą pianką obudów chłodziarek, zwłaszcza w przypadku otworów, w których mają być montowane części nośne, na przykład elementy zawiasów drzwiowych.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia chłodziarkę, do której wykonania nadaje się sposób według wynalazku, w widoku perspektywicznym, fig. 2 - przekrój czołowej listwy chłodziarki z fig. 1 z zamontowanym na niej zawiasem, fig. 3 - detal z fig. 2 w powiększeniu, fig. 4 - inny detal obudowy chłodziarki, w którym można zastosować sposób według wynalazku, oraz fig. 5a do e - etapy sposobu według wynalazku.

Na fig. 1 ukazana jest w widoku perspektywicznym chłodziarka z obudową, w której można zastosować niniejszy wynalazek. Obudowa 1 zawiera ściankę zewnętrzną, która składa się z kilku bocznych płyt ściennych 2 i ścianki wewnętrznej 3, które w obszarze przodu 4 obudowy są połączone za pomocą połączonych w jedną część z bocznymi płytami ściennymi 2, brzegowych pasów 5 oraz rozciągających się poprzecznie na przodzie 4, czołowych listew 6, 7.

Zawiasy 8, na których osadzonych jest dwoje drzwiczek 9, 10, są przykręcone do czołowych listew 6, 7.

Na fig. 2 ukazany jest przedni obszar obudowy w przekroju poziomym na wysokości zawiasu 8. Wolny koniec brzegowego pasa 5 jest uformowany w klamrę 11, w której osadzona jest czołowa listwa 6. Czołowa listwa 6 składa się z zewnętrznej, licowej blachy 12, elementu wzmacniającego 13, w którym wykonane są gwintowane gniazda 14 do umieszczenia (nie przedstawionych) śrub do mocowania zawiasu 8, oraz warstwy 15 z niszczalnego materiału, jak na przykład papier, folia z tworzywa sztucznego lub folia metalowa, rozciągająca się pomiędzy licową blachą 12 i elementem wzmacniającym 13 i zamykają ca otwory 16, 17 w licowej blasze 12 i elemencie wzmacniającym 13, które to otwory w ukazanym na figurze stanie przed montażem śrub są przeznaczone do przeprowadzenia tego montażu.

PL 200 420 B1

Struktura ta jest lepiej widoczna na fig. 3, która ukazuje końcowy odcinek czołowej listwy 6 w powiększeniu. W dwóch miejscach z licowej blachy 12 czołowej listwy 6 uformowany jest, stanowiący z nią całość, łącznik 18 w kształcie ściętego stożka (na figurze ukazany w sposób przesadzony), który jest obsadzony w materiale elementu wzmacniającego 13, zabierając ze sobą fragment 19 niszczalnej warstwy 15. Ponieważ łącznik 18 ma stożkowo poszerzony łeb, utrzymuje on w całości zespół, złożony z licowej blachy 12, warstwy 15 i elementu wzmacniającego 13. Wytwarzanie łącznika 18 będzie opisane w odniesieniu do fig. 5.

Na fig. 4 ukazany jest w przekroju poziomym przedni odcinek bocznej płyty ściennej 2 w brzegowymi pasami 5 i klamrą 11 w innej odmianie. W porównaniu do postaci wykonania z fig. 2 brzegowy pas 5 jest tutaj poszerzony, wskutek czego klamra 11 nie styka się już z boczną płytą ścienną 2, lecz jest od niej oddzielona komorą pośrednią, w której umieszczony jest element wzmacniający 13 z uformowanym gwintowanym gniazdem 14, przeznaczonym pod śrubę do zakotwienia zawiasu drzwiowego. Z obu stron przeznaczonego pod śrubę otworu 20 brzegowego pasa 5 w elemencie wzmacniającym 13 są osadzone w odpowiedni sposób, jak pokazano na fig. 3, łączniki 18.

Na fig. 5a do 5e uwidocznione jest wytwarzanie tych łączników.

Na fig. 5a ukazany jest fragment metalowej ścianki 25, którą może stanowić na przykład czołowa listwa 6 z fig. 3 lub brzegowy pas 5 z fig. 4, z wykonanym w niej otworem 26. Element wzmacniający 27, również z otworem 28, trzeba zamocować na ściance 25 celem jej wzmocnienia. Pomiędzy obydwoma elementami ukazana jest warstwa 15 z niszczalnego materiału.

Te trzy części, jak ukazano na fig. 5b, są stykane ze sobą, po czym na ściance 25 i elemencie wzmacniającym 27 ustawia się naprzeciw siebie stempel 29 i matrycę 30. Na stemplu 29 umieszczony jest trzpień 31 w kształcie ściętego stożka; matryca 30 ma komplementarne wybranie 32, w zasadzie o cylindrycznym kształcie z uformowanym na zewnętrznej krawędzi jego dna, pierścieniowym wgłębieniem 33. Przy dosuwaniu do siebie stempla i matrycy materiał ścianki 25 i elementu wzmacniającego 27 ulega odkształceniu, przy czym najpierw materiał elementu wzmacniającego 27 styka się z centralnym obszarem dna wybrania 32. Przy dalszym zamykaniu stempla i matrycy materiał jest rozpychany przed końcem trzpienia 31 w kierunku promieniowym, aby wypełnić pierścieniowe wgłębienie 33, wskutek czego, jak ukazano na fig. 5c, z materiału ścianki 25 wewnątrz elementu wzmacniającego 27 powstaje wspomniany powyżej łącznik 18 z rozszerzającym się w kierunku matrycy 30 łbem, który tworzy nierozłączne połączenie między ścianką 25 i elementem wzmacniającym 27. Ponieważ łącznik 18 przechodzi przez niszczalną warstwę 15, jest ona zabezpieczona przed ześlizgnięciem.

Ta technika łączenia nazywana jest również „clinchen” (techniką zaciskową).

Na fig. 5c zaznaczone jest wprawdzie tylko pojedyncze połączenie zaciskowe, rozumie się jednak, że w otoczeniu otworu 26 można utworzyć tyle połączeń zaciskowych, ile potrzeba, aby element wzmacniający zamocować w wystarczającym stopniu na ściance 25.

Inne możliwości łączenia ze sobą ścianki 25 i elementu wzmacniającego 27 przy równoczesnym zamocowaniu warstwy 15, polegają na zastosowaniu nitów lub śrub jako łączników.

Po połączeniu ścianki 25, elementu wzmacniającego 27 i warstwy 15 łączy się je w nie przedstawiony sposób z pozostałymi częściami, tworząc kształtkę komorową, zwłaszcza obudowę chłodziarki. Po wypełnieniu kształtki komorowej spienioną pianką warstwa 15 blokuje otwór 26, uniemożliwiając tym samym, jak ukazano na fig. 5d, przechodzenie pianki przez otwór 26.

Gdy pianka 34 zostaje wystarczająco związana, w związku z czym po zniszczeniu warstwy 15 nie wydostaje się już na zewnątrz, można przebić warstwę 15 w obszarze otworu 26 przy użyciu przeznaczonego do montażu w otworze 26 elementu mocującego, na przykład przedstawionej schematycznie na fig. 5e śruby 35, aby na przykład przykręcić część 36 zawiasu drzwiowego do ścianki 25.

W opisanych tutaj przykł adach opierano się każdorazowo na tym, ż e łącznik jest obsadzany od zewnętrznej strony kształtki komorowej w znajdującym się wewnątrz niej elemencie wzmacniającym. Jest to o tyle korzystne, że na zewnętrznej stronie kształtki komorowej nie powstają występy, które mogłyby utrudniać mocowanie detalu na powierzchni. Oczywiście łącznik można również obsadzać od wewnątrz. Występ, powstający wóczas ewentualnie na zewnętrznej stronie, może służyć na przykład jako zabezpieczenie przed obrotem dla detalu, mocowanego na zewnętrznej stronie.

Claims (10)

1. Sposób zapobiegania wydostawaniu się spienianej pianki z otworu kształtki komorowej, usytuowanego w ściance tej kształtki, w którym to sposobie umieszcza się niszczalną warstwę materiału pomiędzy otworem kształtki komorowej i otaczającym go fragmentem ścianki z jednej strony oraz elementem wzmacniającym, zaopatrzonym w otwór, pokrywający otwór, z drugiej strony, w kształtce komorowej spienia się piankę, usuwa się niszczalną warstwę materiału w obszarze otworu, znamienny tym, że przed spienieniem pianki w kształtce komorowej wytwarza się pomiędzy fragmentem ścianki (25) i elementem wzmacniającym (27), nie nagrzewając przy tym znacząco ścianki lub elementu wzmacniającego, co najmniej jedno połączenie, usytuowane względem otworu w odstępie mniejszym niż najdłuższy wymiar niszczalnej warstwy.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, ż e połączenie przebija się przez niszczalną warstwę (15).

3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że połączenie wytwarza się poprzez wbicie łącznika (18) ze ścianki (25) w element wzmacniający (27) lub odwrotnie.

4. Sposób wed ług zastrz. 3, znamienny tym, ż e łącznik (18) wbija się ze ś cianki (25) w element wzmacniający (27).

5. Sposób wedł ug zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ż e jako niszczalną warstwę (15) stosuje się co najmniej jedną warstwę papieru, folii z tworzywa sztucznego lub folii metalowej.

6. Kształtka komorowa ze spienianą wewnątrz niej pianką , ze ścianką, w której znajduje się otwór, elementem wzmacniającym, zaopatrzonym w otwór, pokrywający się z otworem, i umieszczoną pomiędzy ścianką i elementem wzmacniającym, niszczalną warstwą, znamienna tym, że ścianka i element wzmacniający (27) są połączone za pomocą połączenia, uzyskanego bez znaczącego nagrzewania ścianki i/lub elementu wzmacniającego i usytuowanego względem otworu odstępie, który jest na tyle mały, że wykluczone jest odsłonięcie otworu wskutek styku niszczalnej warstwy z połączeniem.

7. Kształtka komorowa wedł ug zastrz. 6, znamienna tym, że połączenie rozciąga się przez niszczalną warstwę (15).

8. Kształtka komorowa według zastrz. 6 albo 7, znamienna tym, ż e połączenie jest połączeniem nitowym lub zaciskowym.

9. Kształtka komorowa według zastrz. 6, znamienna tym, ż e stanowi ona obudowę chłodziarki.

10. Kształtka komorowa według zastrz. 9, znamienna tym, że otwór (16, 21) jest umieszczony w przodzie (4) obudowy (1) i przeznaczony do montażu zawiasu (8).