PL199505B1 - Otwarty zacisk do węża - Google Patents

Abstract

W otwartym zacisku do weza z zachodz a- cymi na siebie ko ncami ta smy, zewn etrzna cz esc (11) ta smy, wychodz ac od jej zewn etrz- nego ko nca, ma otwór (12), pofa ldowanie (13), „ucho Oetikera” (14), otwór (15) i zaczep (16), natomiast wewn etrzna cz es c (17) ta smy, wy- chodz ac od jej wewn etrznego ko nca, ma za- czep (21) do wczepienia w otwór (12), pokrywa- j acy pofa ldowanie (13) i ucho (14), g ladki ob- szar (20) i j ezyk (18) z przechodz ac a przez otwór (15) nasadk a (19). Nasadka (19) s luzy do prowadzenia j ezyka (18) w otworze (15), a za- tem do prawid lowego wzajemnego ustawienia obu cz esci (11, 17) ta smy poprzecznie do jej wzd lu znego wymiaru, ponadto do ustalenia wczepionego stanu zacisku, a wreszcie w po la- czeniu z umieszczonym na zewn etrznej czesci (11) ta smy zaczepem (16) do otwierania zaci- sni etego zacisku. PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest otwarty zacisk do węża z zachodzącymi na siebie końcami taśmy.

Z amerykań skiego opisu patentowego nr US 4,299,012 znany jest otwarty zacisk do węża z zachodzącymi na siebie końcami taśmy, z których zewnętrzna część taśmy, wychodząc od jej zewnętrznego końca, ma otwór, dalej formację w kształcie ucha do zaciskania zacisku poprzez skracanie długości taśmy oraz usytuowany wzdłuż taśmy kanał, natomiast wewnętrzna część taśmy, wychodząc od jej wewnętrznego końca, ma w zaciśniętym stanie zacisku język wchodzący w kanał, obszar pokrywający obszar pod uchem i zaczep do wczepienia w otwór zewnętrznej części taśmy.

Znany otwarty zacisk do węża, z uwagi na to, że jego wewnętrzna powierzchnia w stanie zaciśniętym nie ma przerw ani uskoków, zatem podtrzymuje wąż we wszystkich miejscach obwodu, znalazł zastosowanie także do mocowania cienkich, twardych węży na złączkach rurowych. Do zaciskania służy formacja w kształcie ucha, znana wśród specjalistów pod nazwą „ucha Oetikera”, którą po wczepieniu jednego lub kilku zaczepów, umieszczonych na wewnętrznej części taśmy, w odpowiednie otwory, znajdujące się w zewnętrznej części taśmy, zwęża się za pomocą obcęgów lub innego podobnego narzędzia, aby zmniejszyć średnicę zacisku, zaś pomiędzy wężem i złączką rurową wytworzyć wystarczający docisk uszczelniający.

W znanym zacisku do węża język znajdujący się na wewnętrznym końcu taśmy, w zaciśniętym stanie zacisku wchodzi w znajdujący się w zewnętrznej części taśmy kanał, utworzony przez wykonanie dwóch równoległych, ukierunkowanych wzdłuż taśmy szczelin i wypchnięcie środkowego odcinka. Ten środkowy odcinek zamyka kanał od zewnątrz i zapobiega wychodzeniu języka poza obwód taśmy na zewnątrz.

Podobne konstrukcje są znane z europejskiego opisu patentowego nr EP 0 697 554 A1, niemieckiego opisu patentowego DE 38 18 953 Al i amerykańskiego opisu patentowego nr US 4 711 001 A. W zacisku znanym z DE 38 18 953 A1 kanał przeznaczony dla języka ma jedynie postać wgłębienia w zewnętrznej części taśmy. W zacisku według US 4 711 001 A kanał dla języka jest osłonięty od zewnątrz przez utworzoną w wyniku dwóch wzdłużnych nacięć, środkową część, wyciętą z materiału taśmy na końcu odpowiadającym zakończeniu języka.

Z amerykań skich opisów patentowych nr US 5 177 836 A i US 5 339 496 A znane s ą otwarte zaciski do węży, zaopatrzone w pobliżu wewnętrznego końca taśmy w nosek prowadzący, przechodzący przez szczelinę w zewnętrznej części taśmy i wystający na zewnątrz. W obu przypadkach wewnętrzna część taśmy, z wyjątkiem wąskiego noska prowadzącego, przylega do wewnętrznej powierzchni zewnętrznej części taśmy.

Z amerykańskiego opisu patentowego nr US 3 981 049 A znany jest nastę pny otwarty zacisk do węża, który, w celu włożenia narzędzia zaciskającego, ma w wewnętrznej części taśmy drabinkowy układ otworów, zaś na zewnętrznej części taśmy zaczep. Otwory są dostępne dla narzędzia zaciskającego przez szczelinę w zewnętrznej części taśmy, służącą jednocześnie do prowadzenia języka umieszczonego na wewnętrznym końcu taśmy.

Zadaniem wynalazku jest, co najmniej częściowe wyeliminowanie niedogodności, występujących w stosowanych otwartych zaciskach do węży, znanych ze stanu techniki. Szczególne zadanie wynalazku polega na tym, aby zaproponować zacisk do węża, który przy jak najmniejszych nakładach technologicznych miałby możliwie wielostronne zastosowanie.

Zadanie to rozwiązano według wynalazku za pomocą otwartego zacisku do węża z zachodzącymi na siebie końcami taśmy, z których zewnętrzna część taśmy, wychodząc od jej zewnętrznego końca, ma otwór, dalej formację w kształcie ucha do zaciskania zacisku poprzez skracanie długości taśmy oraz usytuowany wzdłuż taśmy kanał, natomiast wewnętrzna część taśmy, wychodząc od jej wewnętrznego końca, ma w zaciśniętym stanie zacisku język wchodzący w kanał, obszar pokrywający obszar pod formacją w kształcie ucha zewnętrznej części taśmy i zaczep do wczepienia w otwór zewnętrznej części taśmy, który charakteryzuje się tym, że kanał ma postać otwartego otworu, który jest szerszy niż język, zaś język ma nasadkę, wystającą na zewnątrz przez otwór.

Korzystnie, nasadka na języku ma w zasadzie szerokość otworu.

Korzystnie dalej, nasadka na języku zawiera dwa skrzydełka, wygięte na zewnątrz z obu stron języka w promieniowym kierunku zacisku.

Zgodnie z inną cechą wynalazku, nasadka na języku zawiera wygięty na zewnątrz koniec języka.

Zgodnie z jeszcze inną cechą wynalazku, nasadka na języku zawiera zawinięcie utworzone z materiał u ję zyka.

PL 199 505 B1

Korzystnie, odwrotna względem zewnętrznego końca taśmy strona nasadki na języku tworzy z obwodowym kierunkiem zacisku ką t równy, co najwyż ej 90°.

Przy tym, również korzystnie, język ma cofnięty do wewnątrz, patrząc od wewnętrznego końca taśmy, stopień, którego wysokość jest w zasadzie równa grubości materiału taśmy i który w zaciśniętym stanie zacisku leży w obszarze otworu.

Zgodnie z dalszą cechą wynalazku, zewnętrzna część taśmy ma w pobliżu końca otworu, zwróconego w stronę końca taśmy, cofnięty do wewnątrz, patrząc od zewnętrznego końca taśmy, stopień, którego wysokość jest w zasadzie równa grubości materiału taśmy.

Zgodnie z następną cechą wynalazku, zewnętrzna część taśmy ma po stronie otworu, odwrotnej względem zewnętrznego końca taśmy, wystający na zewnątrz element kształtowy.

Korzystnie, odwrotna względem zewnętrznego końca taśmy strona elementu kształtowego tworzy z obwodowym kierunkiem zacisku kąt równy, co najwyżej 90°.

Korzystnie przy tym, element kształtowy ma postać zaczepu.

Korzystnie dalej, utworzony z elementu kształtowego zaczep ma taki sam kształt, jak zaczep umieszczony na wewnętrznej części taśmy.

Korzystnie również, zewnętrzna część taśmy pomiędzy otworem i formacją w kształcie ucha ma pofałdowany obszar.

Dalej zgodnie z wynalazkiem, pofałdowany obszar taśmy zawiera kilka fałd.

Pofałdowany obszar taśmy zgodnie z wynalazkiem jest zaopatrzony w usytuowaną wzdłuż taśmy szczelinę lub, korzystnie, w usytuowany wzdłuż taśmy żłobek.

Zgodnie z dalszą cechą wynalazku, nasadka zajmuje w zasadzie całą długość języka i jest zagięta do tyłu wokół krawędzi otworu, zwróconej ku zewnętrznemu końcowi taśmy.

Zgodnie z jeszcze dalszą cechą wynalazku, wewnętrzna część taśmy ma w obszarze graniczącym wzdłuż taśmy z językiem dwa żłobki, w które w zaciśniętym stanie zacisku wchodzą dwa, graniczące z otworem żłobki w zewnętrznej części taśmy.

Wreszcie zgodnie z wynalazkiem, wysokość żłobka zmniejsza się w kierunku jego końca odwrotnego względem wewnętrznego końca taśmy, tak, że na tym końcu żłobek przechodzi w wewnętrzną powierzchnię wewnętrznej części taśmy.

W zacisku do węża według wynalazku nie występuje, charakterystyczne dla stanu techniki, tarcie pomiędzy językiem i kanałem, które utrudnia zaciskanie zacisku. Poza tym język, zarówno w stanie wczepionym, jak też w stanie zaciśniętym, pozostaje dostępny od zewnątrz, dzięki czemu umieszczoną na nim, wystającą na zewnątrz nasadkę można wykorzystać do obsługi zacisku i poprawy jego funkcjonalności.

Nasadka na języku ma w zasadzie szerokość otworu tak więc wynikająca stąd funkcja prowadzenia sprawia, że język jeszcze przed zaciśnięciem, zwłaszcza zaś podczas zaciskania zacisku, jest ustawiony w kierunku kanału i utrzymywany w pozycji centralnej względem szerokości zacisku.

Konstrukcja nasadki z dwoma skrzydełkami, wygiętymi na zewnątrz zapewnia nasadce dużą wytrzymałość, zwłaszcza w kierunku obwodowym.

Postać z wygiętym na zewnątrz końcem języka jest wyjątkowo prosta w realizacji, a postać, w której nasadka ma postać zawinię cia wykonanego z materiał u ję zyka, przyczynia się do zwię kszenia wytrzymałości.

Jeśli odwrotna względem zewnętrznego końca taśmy strona nasadki na języku tworzy z obwodowym kierunkiem zacisku kąt równy, co najwyżej 90°, zapewnia skuteczną blokadę zacisku w stanie wczepionym na maksymalnej średnicy.

Cofnięty do wewnątrz, stopień języka, którego wysokość jest w zasadzie równa grubości materiału taśmy i jest korzystny, aby uzyskać wewnętrzną powierzchnię zacisku, która w stanie zaciśnięcia na całym obwodzie jest pozbawiona przerw i uskoków.

Zaciśnięty zacisk do węża można w prosty sposób ponownie otworzyć, gdy zewnętrzna część taśmy ma po stronie otworu, odwrotnej względem zewnętrznego końca taśmy, wystający na zewnątrz element kształtowy. Element kształtowy i nasadka na języku w zewnętrznej części taśmy stanowią miejsca przyłożenia odpowiedniego narzędzia.

Odwrotna względem zewnętrznego końca taśmy strona elementu kształtowego tworząca z obwodowym kierunkiem zacisku kąt równy, co najwyżej 90° zapobiega ześlizgiwaniu się narzędzia. W tym przypadku zacisk do węża można korzystnie otworzyć przy użyciu tego samego narz ędzia typu obcęgów, które stosuje się do zamykania „ucha Oetikera” przy zaciskaniu zacisku.

PL 199 505 B1

Narzędzie do wytwarzania zacisku może być prostsze, jeżeli element kształtowy ma postać zaczepu, który ma taki sam kształt, jak zaczep umieszczony na wewnętrznej części taśmy.

Rozwiązanie z pofałdowanym obszarem, zawierającym korzystnie kilka fałd, pozwala na zastosowanie zacisku do różnych średnic. Jednocześnie zwiększa się elastyczny obszar zacisku. Ponieważ przewidziane pofałdowanie znajduje się w zewnętrznej części taśmy pomiędzy otworem i uchem, jest ono, podobnie jak samo ucho, pokrywane przez całą szerokość wewnętrznej części taśmy, w związku z czym takż e w tym obszarze powstaje cią g ł a zamknię ta powierzchnia wewnę trzna zacisku.

Przy zadanym materiale taśmy jego moduł sprężystości można zwiększać lub zmniejszać, zaopatrując pofałdowany obszar taśmy w usytuowaną wzdłuż taśmy szczelinę lub żłobek.

Gdy nasadka zajmuje w zasadzie całą długość języka i jest zagięta do tyłu wokół krawędzi otworu, zwróconej ku zewnętrznemu końcowi taśmy, zapobiega się zbyt dalekiemu odstawaniu języka, zapewniając jednocześnie dodatkowe zabezpieczenie zacisku w stanie zamkniętym i zaciśniętym.

W postaci wynalazku, w której wewnętrzna część taśmy ma w obszarze graniczącym wzdłuż taśmy z językiem dwa żłobki, w które w zaciśniętym stanie zacisku wchodzą dwa, graniczące z otworem żłobki w zewnętrznej części taśmy, a wysokość żłobka jest malejąca w kierunku jego końca odwrotnego względem wewnętrznego końca taśmy, tak, że na tym końcu żłobek przechodzi w wewnętrzną powierzchnię wewnętrznej części taśmy, możliwe jest skrócenie długości języka i obszaru zachodzenia na siebie części, zwłaszcza zaś skrócenie długości taśmy.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania został uwidoczniony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia otwarty zacisk do węża w stanie otwartym, w widoku perspektywicznym, fig. 2 - część tego samego zacisku do węża w stanie wczepionym, lecz nie zaciśniętym, w widoku z boku, fig. 3 - otwarty zacisk do węża w stanie zaciśniętym, w widoku zbliżonym do fig. 2, fig. 4 - otwarty zacisk do węża przy ponownym otwarciu, w widoku zbliżonym do fig. 3, fig. 5 do 8 - inne przykłady wykonania otwartych zacisków do węży w częściowych widokach perspektywicznych, oraz fig. 9 i 10 - kolejny przykład wykonania otwartego zacisku do węża w częściowym widoku perspektywicznym względnie w przekroju.

Ukazany na fig. 1, otwarty zacisk do węża jest wykonany z taśmy stalowej 10 o szerokości wynoszącej przykładowo 10 mm i grubości wynoszącej przykładowo 1 mm, wygiętej do postaci przedstawionej na fig. 1. Zewnętrzna część 11 taśmy ma, począwszy od końca taśmy, otwór 12, pofałdowanie 13, wystającą na zewnątrz formację w kształcie ucha 14 (zwaną „uchem Oetikera”), ukierunkowany wzdłuż taśmy otwór 15 i zaczep 16. Wewnętrzna część 17 taśmy ma, począwszy od końca taśmy, język 18 z umieszczoną na jego końcu nasadką 19, gładki obszar 20 i zaczep 21.

Otwór 12, wycięty w materiale taśmy, ma w zasadzie kształt kwadratu o długości krawędzi równej w przybliżeniu połowie szerokości taśmy.

Pofałdowanie 13 zawiera w przedstawionym przykładzie wykonania trzy, leżące obok siebie, poprzeczne względem wzdłużnego wymiaru taśmy, fałdy 22 o odstępie wynoszącym około 5 mm i wysokości wynoszącej około 3 mm. Zależnie od wymiarów i materiału zacisku i węża oraz żądanego docisku uszczelniającego zamiast ukazanych trzech fałd 22 może być wystarczające lub potrzebne zastosowanie większej lub mniejszej ilości fałd, w praktyce od jednej do dziewięciu fałd, aby w stanie zaciśnięcia zacisku zapewnić rozciąganie, wynoszące około 30%, stanowiące wystarczający zapas dla wyrównania tolerancji wykonawczych. Nieparzysta liczba fałd jest korzystna ze względów technologicznych.

Ucho 14, mające kształt odwróconej litery U, ma wysokość około 5 mm i długość w kierunku wzdłużnego wymiaru taśmy wynoszącą około 10 mm. W górnym żebrze ucha 14 wytłoczony jest rowek wzmacniający 23.

Otwór 15 leży symetrycznie względem osi symetrii taśmy i ma w przedstawionym przykładzie wykonania szerokość wynoszącą około 5 mm oraz długość wynoszącą około 10 mm. Na zwróconym w stronę ucha 14 końcu otworu 15 ukształtowany jest, cofnięty do wewnątrz w materiał taśmy, patrząc od strony jej zewnętrznego końca, stopień 24, którego wysokość odpowiada w zasadzie grubości taśmy 10.

Zaczep 16 jest wykonany poprzez wykonanie krótkiego nacięcia, skierowanego poprzecznie do wzdłużnego wymiaru taśmy i zagiętego na swych obu końcach w kierunku zewnętrznego końca taśmy, i wypchnięcie materiału taśmy, leżącego przed tym nacięciem, patrząc od strony zewnętrznego końca taśmy. W związku z takim sposobem wykonania zaczep 16 ma, patrząc od strony zewnętrznego końca taśmy, wznoszącą się wypukłe, związaną na początku i z boku z materiałem taśmy, daszkową powierzchnię, która na stronie odwrotnej względem zewnętrznego końca taśmy tworzy podcięcie, stanowiąc w całości powierzchnię zaczepową, która biegnie pod kątem mniejszym niż 90° do kierunku obwodu taśmy 10.

Język 18, umieszczony na wewnętrznej części 17 taśmy, ma nieco mniejszą szerokość niż otwór 15.

PL 199 505 B1

Nasadka 19 na końcu języka składa się w przykładzie wykonania ukazanym na fig. 1 z dwóch, wygiętych na zewnątrz i ukierunkowanych w kierunku obwodu, skrzydełek 25, których wysokość odpowiada temu wymiarowi, o jaki język 18 jest zmniejszony w stosunku do pełnej szerokości taśmy 10. Jak przedstawiono na rysunku, skrzydełka 25 są na zewnętrznym końcu języka zaokrąglone, natomiast po stronie podstawy języka są lekko podcięte, w związku z czym powstała z tej strony powierzchnia tworzy z obwodowym kierunkiem taśmy kąt nieco mniejszy niż 90°.

W przybliż eniu w ś rodku swej dł ugoś ci ję zyk 18 ma ukształ towany stopień 26, który - patrzą c od strony wewnętrznego końca taśmy - jest cofnięty do wewnątrz, zaś jego wysokość odpowiada w zasadzie grubości taśmy 10.

W przykładzie wykonania z fig. 1 język 18 ma długość około 20 mm, natomiast zmierzona w kierunku obwodowym długość skrzydełek 25 wynosi około 4 mm.

Zaczep 21 jest utworzony w taki sam sposób, jak zaczep 16, czyli w drodze obróbki plastycznej na zimno (głębokiego tłoczenia) i ma taki sam kształt, jednak jest ustawiony w przeciwnym kierunku. Również w zaczepie 21 strona odwrotna względem wewnętrznego końca taśmy jest podcięta i tworzy z kierunkiem obwodu zacisku do węża kąt mniejszy niż 90°. Inaczej niż ma to miejsce w zaciskach znanych z US 4 299 012 A i US 4 711 001 A, pojedynczy zaczep 21 służy do wprowadzenia w otwór 12 przy zaciskaniu i zamykaniu zacisku oraz do wprowadzenia sił mocujących w stanie zamkniętym. Pociąga to za sobą skrócenie długości całej taśmy i odpowiednią do tego oszczędność materiału.

W stanie wczepionym, ukazanym na fig. 2, zaczep 21 wchodzi w otwór 12, przy czym podcię ta powierzchnia zaczepu 21 przylega do krawędzi otworu 12, zwróconej ku zewnętrznemu końcowi taśmy. W tym stanie nasadka 19 języka 18, utworzona z obu skrzydełek 25, wchodzi w otwór 15.

W celu zaciśnięcia zacisku, ucho 14 zwęża się za pomocą zaznaczonych na fig. 3 obcęgów 27, powodując zmniejszenie obwodu zacisku. Podczas tego zaciskania otwór 12 zostaje wczepiony swoją, zwróconą ku zewnętrznemu końcowi taśmy, wewnętrzną krawędzią w zaczep 21, natomiast język 18 przesuwa się przez otwór 15, co najmniej na tyle, że ukształtowany w języku 18 stopień 26 przesuwa się przez stopień 24, znajdujący się na początku otworu 15. Oba stopnie 24, 26 powodują, że w ukazanym na fig. 3 stanie zaciśniętym wewnętrzna powierzchnia zacisku do węża jest w całości gładka i pozbawiona skierowanych poprzecznie do kierunku taśmy wybrań, wgłębień lub występów, dzięki czemu na całym obwodzie na (nieprzedstawiony) wąż wywierany jest jednakowy nacisk.

Nasadka 19, znajdująca się na końcu języka 18, powoduje, że język 18 jest już w stanie luźno zawieszonym, pokazanym na fig. 2, zwłaszcza zaś podczas procesu zaciskania, utrzymywany w otworze 15. Dzięki temu, obie części 11, 17 taśmy nie mogą się przesuwać względem siebie poprzecznie do kierunku taśmy.

Przy zaciskaniu otwartego zacisku do węża, fałdy 22 mogą być rozciągane. Efekt ten nie tylko wpływa na elastyczność zacisku, lecz jest również o tyle korzystny, że ten sam zacisk - przy odpowiedniej długości otworu 15 i języka 18 - można stosować dla różnych średnic nominalnych.

Jak przedstawiono na fig. 4, zaciśnięty zacisk do węża można otworzyć w ten sposób, że te same obcęgi 17, jakie zastosowano do zaciskania, przykłada się obiema szczękami do nasadki 19 języka 18 oraz do zaczepu 16 na zewnętrznej części taśmy. Podczas tej operacji, wykorzystując elastyczność pofałdowania 13 i/lub ucha 14, rozłącza się otwór 12 i zaczep 21, co z kolei pozwala zwolnić i zdjąć zacisk do węża.

Ukazany na fig. 5 otwarty zacisk do węża różni się od przykładu wykonania z fig. 1 do 4 tym, że umieszczoną na końcu języka 18 nasadkę 30 stanowi wygięty haczykowato na zewnątrz koniec języka 18. Jak przedstawiono, ten haczykowaty koniec jest złożony celem usztywnienia, przy czym materiał taśmy biegnie jeszcze na krótkim odcinku równolegle do końca języka, ustawionego w kierunku obwodowym. Spowodowane w ten sposób pogrubienie końca języka kompensuje utworzony na języku 18 stopień 26, w związku z czym w stanie zaciśniętym nie wystaje ono do wewnątrz i nie przeszkadza w funkcjonowaniu zacisku.

Haczykowata nasadka 30 w przykładzie wykonania z fig. 5 pełni tę samą funkcję, co oba skrzydełka 25 zacisku do węża, przedstawionego na fig. l do 4. Służy ona z jednej strony do prowadzenia języka 18 wewnątrz otworu 15, z drugiej zaś do luzowania zaciśniętego zacisku za pomocą obcęgów 27. Aby uniknąć ześlizgiwania się szczęk obcęgów, haczykowata nasadka 30 jest tak wygięta, że jej odwrotna względem wewnętrznego końca taśmy powierzchnia tworzy z kierunkiem obwodu zacisku kąt mniejszy niż 90°.

W dalszym wariancie z fig. 6 nasadkę 31 na języku 18 stanowi koniec języka w zasadzie wygięty z powrotem o 180° w kształcie litery U. Nasadka ta służy, poza prowadzeniem języka 18 wewnątrz

PL 199 505 B1 otworu 15, również do tego, aby we wczepionym stanie zacisku zaczepić ją na położonej w obszarze stopnia 24 krawędzi otworu 15, blokując tym samym zacisk w pozycji wczepionej.

Otwarty zacisk do węża ukazany na fig. 6 różni się od przedstawionego na fig. 1 do 5 również tym, że zewnętrzna część 11 taśmy nie ma pojedynczego otworu 12, lecz trzy takie otwory, zaś wewnętrzna część 17 taśmy nie ma pojedynczego zaczepu 21, lecz dwa takie zaczepy. Odstęp obu zaczepów 21 jest równy odstępowi otworów 12. Dzięki temu, że dwa zaczepy 21 wchodzą w dwa z trzech otworów 12, zwiększa się całkowita siła zamocowania zacisku w stanie zaciśniętym. Ponadto dzięki temu, że istnieje więcej otworów 12 niż zaczepów 21, zacisk można stosować do różnych średnic, w ukazanym przykładzie wykonania do dwóch różnych średnic.

Ta sama możliwość zastosowania większej liczby otworów 12 i większej liczby zaczepów 21, występuje również w zaciskach do węży z fig. 1 do 5.

Ponadto na fig. 6 przyjęto, że otwarty zacisk do węża w odróżnieniu od zacisku z fig. 1 do 5 nie ma pofałdowania.

W otwartym zacisku do węża, przedstawionym na fig. 5 obszar taśmy zaopatrzony w pofałdowanie 13 jest również zaopatrzony w usytuowaną w kierunku obwodowym szczelinę 32, która zmniejsza czynną szerokość taśmy 10 w tym obszarze, zwiększając tym samym elastyczność pofałdowania 13.

Przeciwny efekt można osiągnąć, jeżeli w fałdach 22 z fig. 7 są przetłoczone żłobki 33, które czynią całe pofałdowanie 13 mniej podatnym na odkształcenia.

W przypadku dł u ż szego języka, jaki jest wymagany do opanowania większych zmian ś rednic przy zaciskaniu, może dojść do tego, że przechodzący przez otwór język będzie wystawał na zewnątrz. Aby temu zapobiec, w przykładzie wykonania z fig. 8 przechodząca przez otwór 15 część 34 języka 18, tworząca opisaną wyżej nasadkę, jest zagięta do tyłu wokół krawędzi otworu 15, zwróconej ku zewnętrznemu końcowi taśmy. Dzięki temu, osiąga się jednocześnie dodatkowe zabezpieczenie zamkniętego i zaciśniętego zacisku do węża. Na fig. 8 zacisk do węża jest dla uproszczenia przedstawiony bez ucha.

W przykł adzie wykonania ukazanym na fig. 9 i 10 w są siadują cej z ję zykiem 18, wewnę trznej części 17 taśmy ukształtowany jest cofnięty do wewnątrz żłobek 35, w który w zaciśniętym stanie zacisku wchodzą również cofnięte do wewnątrz żłobki 36, uformowane w sąsiadującym z otworem 15 obszarze zewnętrznej części 11 taśmy. Żłobki 35, 36 prowadzą język 18 przy zamykaniu i zaciskaniu zacisku, w związku z czym język 18 i otwór 15 muszą być równe jedynie połowie długości, jaką zastosowano w przykładzie wykonania z fig. 1.

Żłobki 35 przechodzą na swych końcach, odwrotnych względem końca języka 18, z malejącą wysokością w sposób ciągły w gładką wewnętrzną powierzchnię wewnętrznej części 17 taśmy, aby uniknąć obecności stopni, pogarszających szczelność.

Niewielka długość języka 18 oznacza, że długość taśmy, potrzebna do uzyskania pozbawionej przerw i uskoków, wewnętrznej powierzchni zacisku do węża, jest odpowiednio krótka, co pozwala oszczędzić na materiale taśmy.

Na fig. 9 i 10 z uwagi na przejrzystość rysunku nie została pokazana nasadka na języku 18, która może mieć kształty opisane w odniesieniu do fig. 1 do 6.

Claims (19)

1. Otwarty zacisk do węża z zachodzącymi na siebie końcami taśmy, przy czym zewnętrzna część taśmy, wychodząc od jej zewnętrznego końca, ma otwór, dalej formację w kształcie ucha do zaciskania zacisku poprzez skracanie długości taśmy oraz ukierunkowany wzdłuż taśmy kanał, natomiast wewnętrzna część taśmy, wychodząc od jej wewnętrznego końca, w zaciśniętym stanie zacisku ma język wchodzący w kanał, obszar pokrywający obszar pod formacją w kształcie ucha i zaczep do wczepienia w otwór, znamienny tym, że kanał ma postać otwartego otworu (15), który jest szerszy niż język (18), zaś język (18) ma nasadkę (19, 30, 31, 34), wystającą na zewnątrz przez otwór (15).

2. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 1 znamienny tym, że nasadka (19, 30, 31, 34) na języku (18) ma w zasadzie szerokość otworu (15).

3. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że nasadka (19) na języku (18) zawiera dwa skrzydełka (25), wygięte na zewnątrz z obu stron języka (18) w promieniowym kierunku zacisku.

PL 199 505 B1

4. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 1, znamienny tym, że nasadka (30, 31, 34) na języku (18) zawiera wygięty na zewnątrz koniec języka (18).

5. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 1, znamienny tym, że nasadka (30) na języku (18) zawiera zawinięcie utworzone z materiału języka (18).

6. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 1, znamienny tym, że odwrotna względem zewnętrznego końca taśmy strona nasadki (19, 30) na języku (18) tworzy z obwodowym kierunkiem zacisku kąt równy, co najwyżej 90°.

7. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 1, znamienny tym, że język (18) ma cofnięty do wewnątrz, patrząc od wewnętrznego końca taśmy, stopień (26), którego wysokość jest w zasadzie równa grubości materiału taśmy i który w zaciśniętym stanie zacisku leży w obszarze otworu (15).

8. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 1, znamienny tym, że zewnętrzna część (11) taśmy ma w pobliżu końca otworu (15), zwróconego w stronę końca taśmy, cofnięty do wewnątrz, patrząc od zewnętrznego końca taśmy, stopień (24), którego wysokość jest w zasadzie równa grubości materiału taśmy.

9. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 1, znamienny tym, że zewnętrzna część (11) taśmy ma po stronie otworu (15), odwrotnej względem zewnętrznego końca taśmy, wystający na zewnątrz element kształtowy (16).

10. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 9, znamienny tym, że odwrotna względem zewnętrznego końca taśmy strona elementu kształtowego (16) tworzy z obwodowym kierunkiem zacisku kąt równy, co najwyżej 90°.

11. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 9 albo 10, znamienny tym, że element kształtowy (16) ma postać zaczepu.

12. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 11, znamienny tym, że utworzony z elementu kształtowego zaczep (16) ma taki sam kształt, jak zaczep (21) umieszczony na wewnętrznej części (17) taśmy.

13. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 1, znamienny tym, że zewnętrzna część (11) taśmy pomiędzy otworem (12) i formacją w kształcie ucha (14) ma pofałdowany obszar (13).

14. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 13, znamienny tym, że pofałdowany obszar (13) taśmy zawiera kilka fałd (22).

15. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 13 albo 14, znamienny tym, że pofałdowany obszar (13) taśmy jest zaopatrzony w usytuowaną wzdłuż taśmy szczelinę (32).

16. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 13 albo 14, znamienny tym, że pofałdowany obszar (13) taśmy jest zaopatrzony w usytuowany wzdłuż taśmy żłobek (33).

17. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 4, znamienny tym, że nasadka (34) zajmuje w zasadzie całą długość języka (18) i jest zagięta do tyłu wokół krawędzi otworu (15), zwróconej ku zewnętrznemu końcowi taśmy.

18. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 13, znamienny tym, że wewnętrzna część (17) taśmy ma w obszarze graniczącym wzdłuż taśmy z językiem (18) dwa żłobki (35), w które w zaciśniętym stanie zacisku wchodzą dwa, graniczące z otworem (15) żłobki (36) w zewnętrznej części (11) taśmy.

19. Otwarty zacisk do węża według zastrz. 18, znamienny tym, że wysokość żłobka (35) jest malejąca w kierunku jego końca odwrotnego względem wewnętrznego końca taśmy, tak, że na tym końcu żłobek przechodzi w wewnętrzną powierzchnię wewnętrznej części (17) taśmy.