PL196633B1

PL196633B1 - Zespół szczelnego wlotu kabla światłowodowego

Info

Publication number: PL196633B1
Application number: PL334666A
Authority: PL
Inventors: Thierry Naudin; Christophe Corbille; Herve Brunet; Jacques Salaun
Original assignee: Pouyet Sa
Priority date: 1998-08-04
Filing date: 1999-07-28
Publication date: 2008-01-31
Also published as: FR2782172A1; DE69937430D1; MY120256A; CA2277339A1; ZA994607B; EP0978745A1; DK0978745T3; USRE41743E1; ID23717A; AR019972A1; BR9903376A; IL131114A0; AU759995B2; EP0978745B1; TW468072B; AU4012399A; EG22159A; CN100401122C; CA2277339C; CN1248709A

Abstract

1. Zespó l szczelnego wlotu kabla swiat lo- wodowego do obudowy lub do skrzynki lacze- niowej poprzez wykonany w tym celu otwór wej sciowy, znamienny tym, ze montuje si e go i mocuje si e na zy lach wzmacniaj acych (5, 6, 7) kabla (1) uprzednio, zanim zostanie on wprowa- dzony do obudowy (8) lub skrzynki laczeniowej, nast epnie mocuje si e bezpo srednio na tym ze- spole p laszcz zewn etrzny (2) kabla (1) powy zej jego elementów uszczelniaj acych (20, 23, 19) i na koniec umieszcza si e zespó l w obudowie (8) i blokuje si e go poprzez zwyk le zaklinowanie klinem (32). PL PL PL PL

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 196633 (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: 334666 ^{(51) Int.Cl.}

H02G 15/00 (2006.01) G02B 6/00 (2006.01) G02B 7/00 (2006.01) (22) Data zgłoszenia: 28.07.1999 (54)

Zespół szczelnego wlotu kabla światłowodowego

(30) Pierwszeństwo: 04.08.1998,FR,9810172	(73) Uprawniony z patentu: POUYET S.A.,Ivry sur Seine,FR (72) Twórca(y) wynalazku: Thierry Naudin,Orvault,FR
(43) Zgłoszenie ogłoszono:	Christophe Corbille,St Nicolas De Redon,FR
14.02.2000 BUP 04/00	Herve Brunet,St Mazaire,FR Jacques Salaun,Clamart,FR
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
31.01.2008 WUP 01/08	(74) Pełnomocnik: Szykuła Mirosław, Biuro Usług Prawno-Technicznych

(57) 1. Zespół szczelnego wlotu kabla światłowodowego do obudowy lub do skrzynki łączeniowej poprzez wykonany w tym celu otwór wejściowy, znamienny tym, że montuje się go i mocuje się na ż yłach wzmacniających (5, 6, 7) kabla (1) uprzednio, zanim zostanie on wprowadzony do obudowy (8) lub skrzynki łączeniowej, następnie mocuje się bezpośrednio na tym zespole płaszcz zewnętrzny (2) kabla (1) powyżej jego elementów uszczelniających (20, 23, 19) i na koniec umieszcza się zespół w obudowie (8) i blokuje się go poprzez zwykłe zaklinowanie klinem (32).

PL 196 633 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zespół szczelnego wlotu kabla światłowodowego do obudowy lub do skrzynki łączeniowej, przykładowo portu przyłączeniowego przełącznicy, przeznaczonej do umieszczenia na zewnątrz lub w studzience telekomunikacyjnej.

Znany kabel światłowodowy składa się z półsztywnego płaszcza zewnętrznego, który chroni zbiór niewielkich elastycznych przewodów, z których każdy zawiera kilka jednakowych włókien optycznych często zatopionych w smarze ochronnym i uszczelnionych.

W płaszczu zewnętrznym przewidziane są dwie półsztywne żyły wzmacniające, wykonane przykładowo z włókna aramidowego, nazywane „wzmocnieniem obwodowym”, ponieważ są usytuowane raczej w bliskości płaszcza zewnętrznego z jednej i z drugiej strony wzdłużnej osi środkowej kabla światłowodowego.

Półsztywny płaszcz zewnętrzny, żyły wzmacniające, niewielkie elastyczne przewody i smar otaczający włókna optyczne stanowią mechaniczne zabezpieczenie światłowodów konieczne z tej racji, że światłowody nie mogą przenosić żadnych naprężeń mechanicznych.

W miejsce stosowanych, celem mechanicznego wzmocnienia kabla ś wiatł owodowego, ż ył wzmacniających, możliwe jest i znane również stosowanie półsztywnych wzmocnień osiowych i centralnych oraz elastycznych żył wzmacniających bocznych.

W ję zyku branż owym półsztywne wzmocnienie osiowe i centralne nazywane jest „noś nikiem centralnym”, zaś kabel odizolowany na końcu „kablem przygotowanym”.

Ze względu na mechaniczną wrażliwość włókien optycznych, dla szczelnego wlotu kabla światłowodowego do obudowy lub do skrzynki łączeniowej, konieczne jest przewidzieć nie tylko środki uszczelniające, lecz również środki sztywnego umocowania zewnętrznego płaszcza kabla jak i również jego żył wzmacniających takich jak wzmocnienia obwodowe lub nośnik centralny i związane z nim elastyczne żyły obwodowe.

Obecnie znany jest zespół szczelnego wlotu kabla światłowodowego zawierający metalową podłużną nasadkę mocującą wykonaną w postaci sztywnej metalowej baretki (szyny montażowej) wyposażonej na jednym końcu w jarzmo mocujące dla nośnika centralnego, a na drugim końcu w parę rowków odbiorczych z pierścieniem zaciskowym płaszcza zewnętrznego na baretce oraz od strony dolnej dwa rowki odbiorcze z dwoma pierścieniami zaciskowymi żył obwodowych.

Przy przygotowaniu kabel światłowodowy umieszcza się i mocuje się na tej nasadce mocującej, a następnie wkłada się całość do obudowy i mocuje się poprzez dokręcenia nasadki mocującej w przewidzianym do tego celu miejscu w obudowie. Nastę pnie realizuje się uszczelnianie wlotu kabla stosując bądź to tulejki termokurczliwe, bądź zalewanie żywicą uszczelniającą, bądź (w innych znanych i podobnych zespołach) stosując klasyczny zespół uszczelniający poprzez zacisk uszczelniający.

Opisane zespoły ulotu kabla mają tę wadę, że są dość długie i trudne w użyciu z wagi na fakt, że nasadkę mocującą trzeba ustalić w obudowie poprzez jej dokręcenie, podczas, gdy jej słaba dostępność w obudowie nie zawsze na to pozwala. Z drugiej strony, uszczelnienie ulotu kabla znajduje się poniżej miejsca, w którym jest zamocowany płaszcz zewnętrzny, przez co naprężenia zewnętrzne wywierane na kabel będą oddziaływały najpierw na uszczelnienie (tulejkę termokurczliwą, żywicą uszczelniającą, zacisk uszczelniający), a dopiero później na miejsce zamocowania płaszcza zewnętrznego. W rezultacie uzyskuje się ograniczoną wytrzymałość zespołu wlotu kabla jako, że zespół uszczelniający nie zawsze jest skonstruowany tak, by wytrzymywać długotrwałe oddziaływanie naprężeń zewnętrznych.

Celem wynalazku jest wyeliminowanie tych wad.

Zespół szczelnego wlotu kabla światłowodowego do obudowy lub do skrzynki łączeniowej poprzez przewidziany w tym celu otwór wejściowy według wynalazku charakteryzuje się tym, że montuje się go i mocuje na żyłach wzmacniających kabla uprzednio, zanim zostanie on wprowadzony do obudowy lub skrzynki łączeniowej, następnie mocuje się bezpośrednio na tym zespole płaszcz zewnętrzny kabla powyżej jego elementów uszczelniających i na koniec umieszcza się zespół w obudowie i blokuje się go poprzez zwykł e zaklinowanie.

W szczególności zespół szczelnego wlotu kabla światłowodowego charakteryzuje się tym, że ma na początku sztywną nasadkę mocującą mającą otwory lub szczeliny dla wprowadzenia żył wzmacniających, bocznych i/lub centralnych, kabla światłowodowego, przy czym te otwory lub szczeliny współpracują każda z jednym elementem zaciskającym żyłę lub żyły wzmacniające poprzez typowe dokręcanie śrubek, z kolei z tyłu zespół zawiera nakrętkę dociskającą zacisk uszczelniający, która

PL 196 633 B1 jest przystosowana nadto do ustalenia elementu zamocowania płaszcza zewnętrznego kabla światłowodowego, zaś w części środkowej zespół zawiera cylindryczny korpus uszczelnienia, którego część przednia opiera się teleskopowo o wymienioną nasadkę mocującą, a elementy łączące ten korpus uszczelnienia i tę nasadkę mocującą w pozycji osadzenia są przewidziane, przy czym część tylna korpusu cylindrycznego tworzy wspólnie z pierścieniem uszczelniającym zacisk uszczelniający dopełniający wymienioną nakrętkę dociskającą, który to zacisk uszczelniający realizuje uszczelnienie poprzez zacisk na zewnętrznym płaszczu kabla światłowodowego, nadto korpus uszczelnienia ma element realizujący uszczelnienie względem otworu wejściowego do obudowy lub skrzynki łączeniowej i jest wyposa ż ony w element blokujący, który jest przeznaczony do ograniczenia przez współ pracę z dopełniającym kształtem wymienionego otworu wejściowego, wsunięcia zespołu przez ten otwór w pozycji blokady, takiej, ż e końcówka zespołu wystaje wewną trz obudowy lub skrzynki łączeniowej, a zespół zawiera ś rodki klinowania go w tej pozycji.

Korzystnie, wspomniana nakrętka dociskająca ma zarys zewnętrzny składający się z kilku ścianek, przykładowo kwadratowy lub sześciokątny, podczas, gdy część tylna wymienionego otworu wejściowego obudowy ma zarys wewnętrzny pozwalający na umieszczanie jednego elementu w drugim.

Korzystnie jest również, gdy wymieniony element klinowania jest w postaci półsztywnego widelca mocującego, który wsuwając się blokuje się częściowo w pierścieniowym rowku zewnętrznym zespołu wlotu kabla, przy czym ten pierścieniowy rowek zewnętrzny wystaje poza wymieniony otwór wejściowy podczas, gdy zespół jest w nim umieszczony w jego pozycji zablokowanej.

Wspomniana nakrętka dociskająca ma z tyłu dwie boczne łapki, które stanowią oparcie dla ustalenia elementów zaciskających na zewnętrznym płaszczu kabla światłowodowego.

Korzystnie, element zaciskający jest wykonany 1 postaci zacisku złożonego z dwóch kształtek.

Korzystnie jest też, gdy korpus uszczelnienia wyposażony jest w sztywny pierścień kompensacyjny, odpowiednio dobranej do średnicy kabla światłowodowego, dla regulacji siły zacisku wymienionej nakrętki zaciskającej.

Korzystnie jest, gdy wymieniony otwór wejściowy jest wykonany w elemencie pośredniczącym, który jest dopasowany do otworu wejściowego w obudowie lub skrzynce łączeniowej.

Korzystnie jest również, gdy wymieniony otwór wejściowy jest wykonany jako element obudowy lub skrzynki łączeniowej.

Przedmiot wynalazku został bliżej opisany w przykładach wykonania objaśnionych rysunkiem, na którym na fig. 1 uwidoczniono zespół szczelnego wlotu kabla światłowodowego w postaci rozłożonego w perspektywie, z pokazaniem znanego kabla światłowodowego opisanego w stanie techniki z odizolowanymi wł óknami optycznymi, na fig. 2 do fig. 9, jak również ich uzupeł nieniach na fig. 4A, 4B, 4C i 9A, który jest przekrojem z fig. 10, przedstawiono schematycznie kolejne fazy montażu i osadzenia zespołu szczelnego wlotu kabla, natomiast na fig. 10 pokazano podłużny przekrój osiowy zespołu złożonego w całość i osadzonego na kablu, a na fig. 11 uwidoczniono inne wykonanie względem pokazanego na fig. 8.

Zespół szczelnego wlotu kabla światłowodowego 1 do obudowy 8 przełącznicy pokazany został na fig. 1, 9A i 10.

Obudowa 8 składa się z denka 81 i wieczka 82, które stykają się ze sobą poprzez uszczelnienie 10. Otwór wejściowy 11 obudowy winien mieć szczególny kształt, podczas, gdy sama obudowa 8 przełącznicy jest konstrukcją standardową. Stąd przewidziano element pośredniczący 12, który umieszcza się pomiędzy uszczelnieniem 10, które lokalnie w tym miejscu ma postać pierścienia, w standardowym otworze 67 obudowy 8 przełącznicy. Ten element pośredniczący ma korzystnie boczną ściankę 13 z otworem 14, przez który przechodzi śrubka 15, trzpień bądź inny element ustalający jej pozycję w obudowie 8 przełącznicy.

W części przedniej zespół szczelnego wlotu kabla światłowodowego 1 ma metalową nasadkę mocującą 16, którą wsuwa się teleskopowo w wykonany z tworzywa cylindryczny korpus uszczelnienia 17, przy czym obydwa te elementy są połączone ze sobą za pomocą śrubki blokującej 18.

Korpus uszczelnienia 17 zawiera zewnętrzną pierścieniową uszczelkę 19 i o ile jej część przednia 68 jest przystosowana do współpracy z nasadką mocującą 16, o tyle jej część tylna stanowi zacisk uszczelniający 20 z gwintem 21 i z blaszkami naciskającymi 22, które współpracują klasycznie (standardowo) z pierścieniową uszczelką 23 o przekroju odpowiadającym średnicy kabla 1 i z nakrętką dociskającą 24 o sześciokątnym przekroju zewnętrznego zarysu, dla zaciśnięcia się na płaszczu zewnętrznym 2 kabla światłowodowego 1.

PL 196 633 B1

Z uwagi na fakt, że kable światłowodowe 1 mogą mieć różne średnice, przewidziano sztywny pierścień kompensacyjny 25, o średnicy dopasowanej do średnicy kabla 1, który to pierścień wkręca się na gwint 21 dla ograniczenia do odpowiedniej wielkości zacisku nakrętki dociskającej 24, która opiera się na tym kompensacyjnym pierścieniu 25 pod koniec swego ruchu dociskającego.

W swej tylnej części nakrętka dociskająca 2A ma dwie boczne wzdłużne łapki 26 i 27, które stanowią oparcie dla ustalenia za pośrednictwem dwóch śrubek 28 i dwóch nakrętek 29, elementów zaciskających w postaci dwóch kształtek 30, 31 dla mechanicznego zaciśnięcia kabla 1 przez zacisk tych kształtek na jego zewnętrznym płaszczu 2.

Jednocześnie przewidziany jest klin w postaci półsztywnego widelca 32, którego zadaniem jest klinowanie zespołu podczas, gdy jest on osadzony na kablu 1 i na koniec umieszczany w obudowie 8.

Jak pokazano na fig. 2 wolny koniec 33 kabla 1 jest oddzielony na długości lecz nie został jeszcze odizolowany.

Operacja montażu zespołu rozpoczyna się od nasunięcia na kabel 1 nakrętki dociskającej 24 zacisku uszczelniającego o szczególnej konstrukcji, pierścieniowej uszczelki 23 i jeśli to konieczne, pierścienia kompensacyjnego 25, następnie korpusu uszczelnienia 17 uprzednio zaopatrzonego w pierścieniową uszczelkę 19.

Korpus uszczelnienia 17 jest wykonany z tworzywa, które jest bardzo sztywne, lecz ma wystarczającą elastyczność umożliwiającą blaszkom naciskającym 22 zacisnąć się na pierścieniowej uszczelce 23, podczas dokręcania nakrętki dociskowej 24 zacisku uszczelniającego, (której jak widać na fig. 10, wewnętrzna część ma zarys stożka) na gwincie 21. Tworzywo używane do tego celu jest przykładowo niedomieszkowanym poliamidem.

Na fig. 3 pokazano kolejny krok montażu, to jest „przygotowanie” kabla 1.

W tym celu zdjęto płaszcz zewnętrzny 2, przewody ochronne 3 i smar zabezpieczający, poczynając od wybranego miejsca 34 i pozostawiając wolny odcinek włókien optycznych 4 pożądanej długości wewnątrz obudowy 8.

Ucięto jednocześnie żyły wzmacniające boczne 5, 6 w taki sposób, że wystają one poza miejsce 34 na długość równą długości nasadki mocującej 16.

Metalowa nasadka 16 składa się (także na fig. 1) ze spójnych ze sobą: głowicy 35, przeznaczonej do mocowania żył wzmacniających bocznych 5, 6, jak również nośnika centralnego 7 (fig. 10) jeżeli jest stosowany, oraz z okładziny 36 w kształcie półcylindra o przekroju półokręgu. Ta okładzina 36 jak opisano poniżej, będzie wsunięta prosto do tulejkowatego otworu utworzonego w przedniej części 68 korpusu uszczelnienia 17. Zgodnie z kierunkiem strzałki 69 na fig. 3 i jak to jest uwidocznione na fig. 4, nasadkę mocującą 16 nakładamy przylegle do nieodizolowanego końca kabla to znaczy tak, że płaszczyzna poprzeczna odizolowania w miejscu 34 i płaszczyzna poprzeczna 37 tylnego końca okładziny 36 będą widocznie usytuowane w jednej i tej samej płaszczyźnie poprzecznej, pionowej na rysunku.

Następnie postępowano zgodnie z fig. 4 do fig. 4C mocując obie żyły wzmacniające boczne 5, 6 kabla w głowicy 35 nasadki mocującej 16. Dla celu tego mocowania, głowica 35 jest zaopatrzona (patrz w szczególności fig. 1, 4A do 4C) w dwa boczne rowki 38, 3g dla wprowadzenia żył wzmacniających bocznych 5, 6.

W każ dym z tych bocznych rowków 36, 39 usytuowana jest metalowa podkładka, w kształ cie litery ”U”, odpowiednio 40, 41, wciśnięta ramionami w rowek prowadzący 42 i otwór prowadzący 43. Dokręcając każdą z pionowych śrub 44 i 45 w wyżłobione dla nich pionowo otwory pionowe 46 i 47 odpowiednio, stopniowo opuszczano podkładki 40 i 41, które dzięki temu bardzo mocno, lecz nie powodując uszkodzeń, dociskały każdą ze wzmacniających żył bocznych 5, 6 wprowadzonych uprzednio w rowki 38, 39 odpowiednio.

Głowica 35 umożliwia także zamocowanie nośnika centralnego 7 (fig. 10). U tym celu, głowica 35 przewiercona jest wzdłuż osi wzdłużnej środkowej 48 zespołu, dzięki czemu powstaje osiowy otwór 49 o pionowym przekroju owalnym, w którym usytuowana jest inna metalowa podkł adka dociskająca 50 (fig. 1 i 10). Zamocowania nośnika centralnego 2. dokonano, jak poprzednio poprzez zaciśnięcie go za pomocą śruby 51 poprzez podkładkę mocującą 50 w otworze osiowym 49, w który nośnik centralny 7 został uprzednio wprowadzony.

Stosowanie podkładek 40, 41, 51 nie jest konieczne. Można bowiem poprzestać, jak w przypadku kabli miedzianych, na zablokowaniu żył wzmacniających bocznych 5, 6 i nośnika centralnego 7 za pomocą odpowiednich śrub 44, 45 i 51. Podkładki te są jednak bardzo użyteczne, gdyż umożliwiają solidne zamocowanie wymienionych żył z uniknięciem ich uszkodzenia, które mogłoby osłabić całe mocowanie zespołu.

PL 196 633 B1

Po zamocowaniu żył wzmacniających bocznych 5, 6 nasunięto korpus uszczelnienia 17 na okładzinę 36 nasadki mocującej 16. Dla łatwiejszego przeprowadzenia tej operacji, czoło korpusu uszczelnienia 17 wyposażone jest w podłużną wypustkę 52, która wsuwana jest w odpowiadającą jej szczelinę 53 głowicy 35 metalowej nasadki mocującej 16. Wewnątrz korpusu uszczelnienia 17 wykonane są ponadto dwa podłużne żebra 65 i 66 (fig. 9A) uczestniczące w prowadzeniu korpusu uszczelnienia 17 w jego ruchu po okładzinie 36 nasadki mocującej 16.

Następnie połączono nasadkę mocującą 16 i korpus uszczelnienia 17 za pomocą śrubki 18, przechodzącej przez pionowy otwór 54 podłużnej wypustki 52 i wkręcającej się we wyżłobienie 55 w gł owicy 35 (fig. 1 i 10), przy czym wyżłobienie 55 i otwór pionowy 54 są wzglę dem siebie koncentryczne.

Po upewnieniu się, że pierścieniowa uszczelka 23 i pierścień kompensacyjny 25 są dobrze ułożone, dokręcono, zgodnie z fig. 6, nakrętkę dociskającą 24 zacisku uszczelniającego. Szczelność na płaszczu zewnętrznym 2 kabla 1, jak wspomniano poprzednio, jest zapewniona wtedy, gdy nakrętka dociskająca 24 jest dokręcona aż do zablokowania się na pierścieniu kompensacyjnym 25.

Należy zauważyć, że obwód zewnętrzny nakrętki dociskającej 24 złożony z sześciu płaszczyzn pozwala na jej dokręcanie za pomocą klucza.

W dalszej kolejności, zgodnie z fig. 7 i 8, dokonano, za pomocą dwóch kształtek 30, 31, dwóch nakrętek 29 i dwóch mocujących śrubek 28, zamocowania kabla 1 do dwóch łapek poprzecznych 26 i 27, przewidzianych w tym celu na nakrętce dociskającej 24 zacisku uszczelniającego.

W tym celu wprowadzono podłużnie obie kwadratowe nakrętki 29 do przeznaczonych dla nich wgłębień 56 w dolnej kształtce 31, a następnie obie kształtki 30, 31 umieszczono we właściwej pozycji, takiej, że otwory 57, 56, przez które przechodzą śrubki 28, pokrywają się z przeznaczonymi do tego celu otworami 59 w łapkach 26, 27 nakrętki dociskającej 24. Po wprowadzeniu ich dokręcono obie śrubki 28 aż do uzyskania solidnego zespolenia łapek 26, 27 nakrętki dociskającej 24 oraz kształtek 30, 31 i kabla 1 za pośrednictwem płaszcza zewnętrznego 2. Należy odnotować, że kształtki 30, 31 wykonane są ze sztywnego tworzywa, przykładowo poliamidu domieszkowanego włóknem szklanym.

Korpus uszczelnienia 17 i nakrętka dociskająca 24 wykonane są przykładowo z poliamidu domieszkowanego lub nie, co nadaje im znaczną elastyczność, niezbędną w elementach zacisku uszczelniającego.

Zgodnie z fig. 8 zespół został całkowicie przygotowany, zamocowany i uszczelniony, przy czym korzystnie wszystkie te operacje zostały zrealizowane na zewnątrz obudowy 8 przełącznicy.

Kolejna operacja, zgodnie z fig. 8 i fig. 9, polegała na uprowadzeniu tego zespołu do obudowy 8 przełącznicy poprzez otwór wejściowy 11 przewidziany w tym celu, aż do osiągnięcia zaklinowania (fig. 9) w takiej pozycji, że jedynie głowica 35 i przedni rowek 60 korpusu uszczelnienia 17 wystają poprzez otwór wejściowy 11 do wewnątrz obudowy 8 przełącznicy, zaś szczelność tego przejścia przez otwór wejściowy 11 jest zapewniona przez wspomnianą już zewnętrzną pierścieniową uszczelkę 19.

Dla tego celu otwór wejściowy 11 ma specjalny zarys odpowiadający kształtowi zarysu korpusu uszczelnienia 17, przy czym ten szczególny zarys jest użyty wyłącznie w tym przykładzie wykonania, co w żaden sposób nie ogranicza innych wykonań, łącznie z zastosowaniem elementu pośredniczącego 12 w postaci nasadki adaptacyjnej.

Jak to pokazano na rysunku, w szczególności na fig. 8, otwór wejściowy 11 jest w wykonaniu z elementem pośredniczącym 12 w postaci nasadki adaptacyjnej, a więc stanowi jej wewnętrzną ściankę i ma w swej przedniej części zwężenie przekroju wejścia 61, które pozwalając na przejście głowicy 35 i rowka 60 korpusu uszczelnienia 17, stanowi kołowe odsadzenie 62, które wraz z pierścieniowym odsadzeniem 63 korpusu uszczelnienia 17, umiejscowionym nieco z tyłu w stosunku do jego rowka 60, jak pokazano na rysunku, służy do zablokowania ruchu w momencie, gdy wprowadzimy cały zespół do otworu wejściowego 11.

Złączka uszczelniająca 19 jest usytuowana w pierścieniowym rowku 64 korpusu uszczelnienia 17 i znajduje się bezpośrednio przed odsadzeniem oporowym 63, zaś w pozycji zablokowanej, jak na fig. 9, złączka ta jest ściskana między tym odsadzeniem 63 i wewnętrzną ścianką otworu wejściowego 11, czyli do stanowiącej element pośredniczący 12 nasadki adaptacyjnej, której przekrój poprzeczny jest w tym miejscu odpowiednio dostosowany.

Tylna połowa 70 otworu wejściowego 11, tzn. wewnętrzna tylna powierzchnia elementu pośredniczącego 12, ma korzystnie kształt sześciokątny, odpowiadający obwiedni nakrętki zaciskającej 24 zacisku uszczelniającego.

PL 196 633 B1

W pozycji zaklinowanej, jak na fig. 9, nakrętka dociskają ca 24 jest co najmniej częściowo wsunięta do tylnej części 70 otworu wejściowego 11, co powoduje, że nie może się ona obracać, dzięki czemu kabel światłowodowy 1 ustalony w zespole szczelnego wlotu według wynalazku skutecznie opiera się oddziaływaniom zewnętrznym, którym kabel 1 mógłby zostać poddany.

Zgodnie z fig. 9, 9A i fig. 10 zespół szczelnego wlotu kabla światłowodowego 1 jest zatem całkowicie zmontowany, zamocowany i uszczelniony, bez potrzeby dostawania się do wnętrza obudowy celem na przykład dokręcania, co często jest kłopotliwe.

Unika się również wykonywania uszczelnienia poniżej punktu zamocowania kabla 1 co wpływa ujemnie na jego wytrzymałość. Pozostało więc ustalenie zespołu poprzez zakleszczenie w rowku 60 widelca lub klina 32.

Montaż zespołu według wynalazku jest szczególnie prosty i wygodny, co ułatwia znacznie zadanie użytkownika. Ponadto jego rozmiary wewnątrz obudowy są odczuwalnie zredukowane.

Zastosowanie i realizacja zespołu według wynalazku nie ogranicza się do opisanego powyżej przykładu wykonania. Tytułem przykłada nasadka adaptacyjna mogłaby być pominięta i zastąpiona przez odpowiednie uformowanie otworu wejściowego 11, a zatem wykonana jako element jednolity, poprzez odlanie go wraz z obudową 8 przełącznicy, jak to schematycznie pokazano na fig. 11.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Zespół szczelnego wlotu kabla światłowodowego do obudowy lub do skrzynki łączeniowej poprzez wykonany w tym celu otwór wejściowy, znamienny tym, że montuje się go i mocuje się na żyłach wzmacniających (5, 6, 7) kabla (1) uprzednio, zanim zostanie on wprowadzony do obudowy (8) lub skrzynki łączeniowej, następnie mocuje się bezpośrednio na tym zespole płaszcz zewnętrzny (2) kabla (1) powyżej jego elementów uszczelniających (20, 23, 19) i na koniec umieszcza się zespół w obudowie (8) i blokuje się go poprzez zwykł e zaklinowanie klinem (32).
2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że ma na początku sztywną nasadkę mocującą (16) mającą otwory (49) lub boczne rowki (38, 59) dla wprowadzenia żył wzmacniających, bocznych (5, 6) i/lub centralnych (7), kabla światłowodowego (1), przy czym te otwory (49) lub boczne rowki (38, 39) współpracują każde z jednym elementem zaciskającym (50, 40, 41) żyłę (7) lub żyły (5, 6) wzmacniające, poprzez typowe dokręcanie śrubek, z kolei z tyłu zespół zawiera nakrętkę dociskającą (24) zacisku uszczelniającego (20), która jest nadto przystosowana do ustalenia elementów mocowania (30, 31) płaszcza zewnętrznego (2) kabla (1), zaś w części środkowej zespół zawiera cylindryczny korpus uszczelnienia (17), którego przednia część opiera się teleskopowo o wymienioną nasadkę mocującą (16), a elementy łączące (18) ten korpus uszczelnienia (17) i nasadkę mocującą (16) w pozycji osadzenia są przewidziane, przy czym część tylna (20) korpusu uszczelnienia (17) tworzy wraz z pierścieniem uszczelniającym (23) zacisk uszczelniający (21, 22) współpracujący ze wspomnianą nakrętką dociskającą (24), a zacisk uszczelniający uszczelnia poprzez zaciśnięcie się na płaszczu zewnętrznym (2) kabla (1), nadto korpus uszczelnienia (17) zawiera pierścieniową uszczelkę zewnętrzną (19) względem otworu wejściowego (11) w obudowie (8), a między nimi zawiera część blokującą (63), której przeznaczeniem jest ograniczenie, przy pomocy odpowiadającej jej części (62) otworu (11) obudowy (8) wsunięcia zespołu do tego otworu wejściowego (11), zaś pozycja blokady elementami (62, 63) jest taka, że końcówka zespołu (35, 60) wystaje do środka obudowy (8), przy czym przewidziane jest blokowanie klinem (32) zespołu w tej pozycji.
3. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że nakrętka dociskająca (24), uformowana jest na zewnątrz w kształt składający się z kilku ścianek, podczas gdy część tylna (70) wspomnianego otworu wejściowego (11) posiada kształt analogiczny, pozwalający na umieszczanie jednego elementu w drugim.
4. Zespół według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że wspomniane zaklinowanie jest w postaci pół sztywnego widelca mocują cego (32), który wsuwając się, blokuje się w przedniej wystającej części (60) zakończenia kabla, ta przednia wystająca część (60), wystaje poza wspomniany otwór wejściowy (11), podczas gdy zakończenie kabla jest w nim umieszczone w pozycji zablokowanej.
5. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że wspomniana nakrętka zaciskająca (24) posiada dwie łapki (26, 27), które mają stanowić oparcie dla elementów zaciskających (31, 32) na płaszczu zewnętrznym (2) kabla światłowodowego (1).

PL 196 633 B1
6. Zespół według zastrz. 5, znamienny tym, że element zaciskający jest zrealizowany w formie zacisku składającego się z dwóch kształtek (31, 32).
7. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że korpus uszczelnienia (17) wyposażony jest w sztywną uszczelkę kompensacyjną (25), która jest dobrana w zależności od średnicy kabla (1), celem regulacji siły zaciskania nakrętki dociskającej (24).
8. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że wspomniany otwór wejściowy (11) jest zrealizowany za pomocą nasadki adaptacyjnej (12), która dopasowuje się do otworu (67) w obudowie (8).
9. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że wspomniany otwór wejściowy (11) jest jednolity z obudową (8).