PL194640B1

PL194640B1 - Element oszklony o dużej zdolności izolacyjnej oraz pokrycie dachowe, elewacja budynków i drzwi lub ściany pomieszczenia klimatyzowanego zawierające ten element oszklony o dużej zdolności izolacyjnej

Info

Publication number: PL194640B1
Application number: PL325745A
Authority: PL
Inventors: Claude M. Morin; Yves M. Demars
Original assignee: Saint Gobain
Priority date: 1997-07-07
Filing date: 1998-04-08
Publication date: 2007-06-29
Also published as: ES2236876T3; DE69829133D1; US6216417B1; ATE290150T1; DK0890699T3; FR2765614B3; CA2234297C; EP0890699A3; DE69829133T2; JP4546575B2; FR2765614A1; EP0890699A2; JP2010031644A; PT890699E; CA2234297A1; PL325745A1; EP0890699B1; JPH1122327A

Abstract

1. Element oszklony o du zej zdolno sci izola- cyjnej, z lo zony z co najmniej dwóch tafli szkla- nych, pomi edzy którymi wytworzono pró zni e, oddzielonych od siebie za pomoc a klocków, roz lo zonych na ca lej powierzchni, oraz po la- czonych na ich obwodzie za pomoc a uszczelki mineralnej, znamienny tym, ze przynajmniej cz esc powierzchni zewn etrznej wymienionego elementu oszklonego (1) jest pokryta co najmniej jednym naformowanym kszta ltownikiem (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego. PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest element oszklony o dużej zdolności izolacyjnej oraz pokrycie dachowe, elewacja budynków i drzwi lub ściany pomieszczenia klimatyzowanego zawierające ten element oszklony o dużej zdolności izolacyjnej.

Element oszklony o dużej zdolności izolacyjnej przeznaczony jest zwłaszcza do zamocowania na konstrukcji nośnej.

W szczególności, wynalazek dotyczy zamocowania elementu oszklonego o dużej zdolności izolacyjnej na konstrukcji nośnej poprzez osadzenie wymienionych elementów ich obwodem za pomocą ramy obwodowej z tworzywa sztucznego.

W opisie przedstawiono nanoszenie ramy obwodowej z tworzywa sztucznego techniką nanoszenia wtryskowego, jednakże wynalazek nie ogranicza się do tego rodzaju techniki.

Mocowane w ten sposób elementy oszklone stanowią oszklenie monolityczne lub oszklenia wielowarstwowe. Dzięki swej strukturze i swym właściwościom mechanicznym oszklenia takie mogą być z łatwością zaopatrzone na obwodzie w kształtowniki. Stosowane zazwyczaj techniki wtryskowego nanoszenia kształtownika z tworzywa sztucznego na oszklenia monolityczne lub wielowarstwowe zostały opisane wszechstronnie w wielu dokumentach. Techniki te stanowiły przedmiot wielu badań i udoskonaleń. Obecnie są one doskonale opanowane i szeroko wykorzystywane. Jednakże te rodzaje oszkleń nie odpowiadają kryteriom komfortu dźwiękowego i cieplnego, wymaganych w nowych konstrukcjach.

Aby uzyskać izolację cieplną i/lub dźwiękową, wykonuje się oszklenia izolacyjne, zawierające dwa podłoża, oddzielone od siebie stosunkowo grubą warstwą powietrza, których szczelność jest zapewniona przez uszczelkę obwodową i które są podtrzymywane przez ramę, zwaną ramą nośną.

Każde z podłóż może stanowić pojedynczą taflę szklaną lub wykazywać strukturę wielowarstwową. Stosowane zazwyczaj techniki nanoszenia ramy obwodowej z tworzywa sztucznego stwarzają pewne problemy. Znane oszklenia izolacyjne nie są przystosowane do wytrzymywania dużych nacisków na obwodzie, ze względu na charakter uszczelek obwodowych. Przykładanie dużych sił naciskowych, niezbędnych w metodzie wtryskiwania termoplastycznego, powodowałoby zgniecenie uszczelki obwodowej, a w konsekwencji odkształcenie obwodowe tafli szklanych, tworzących oszklenie izolacyjne, które to odkształcenie powoduje kruchość oszklenia izolacyjnego, a może nawet spowodować jego popękanie.

Techniki nanoszenia ramy obwodowej na oszklenia izolacyjne są znane. Patent europejski EP-B-236.211 opisuje oszklenie, zawierające dwie tafle szklane, oddzielone odwodnioną warstwą powietrza. Uszczelkę obwodową uzyskuje się przez reaktywne wtryskiwanie in situ pod wysokim ciśnieniem. Dla wykonania tego oszklenia proponuje się urządzenie, zawierające środki pociągające, dociskające każdą taflę szklaną oszklenia do ścianki formy podczas operacji formowania. W ten sposób eliminuje się zgniot uszczelki obwodowej.

Konieczne jest zatem dostosowanie zwykłych technik nanoszenia, gdy stosuje się je do oszkleń izolacyjnych, co zwiększa znacznie koszt oszklenia.

Ponadto stosowane zazwyczaj oszklenia izolacyjne dają izolację cieplną, uznawaną za niedostateczną w niektórych zastosowaniach. Aby temu zaradzić, znane jest wykonywanie oszkleń, zawierających trzy tafle szklane, przy czym jedną z warstw powietrza można zastąpić gazem, takim jak krypton. Oszklenia te mają wyraźnie poprawione własności izolacyjne, jednakże wykazują taką strukturę i takie właściwości mechaniczne, iż nie jest łatwo je stosować, zwłaszcza w układach typu oszkleń zawieszanych.

Element oszklony o dużej zdolności izolacyjnej, złożony z dwóch tafli szklanych rozdzielonych na swej powierzchni za pomocą klocków, przy czym część powierzchni zewnętrznej tego elementu jest pokrytą co najmniej jednym kształtownikiem z tworzywa sztucznego jest znany z opisów patentowych US 2011557 oraz EP 247098.

Ponadto, zgłoszenie patentowe EP-A-0.645.516 opisuje oszklenie izolacyjne, złożone z dwóch tafli szklanych, oddzielonych od siebie niewielką przestrzenią, w której wytworzono próżnię. Tafle szklane są oddzielone od siebie za pomocą klocków, rozłożonych na całej powierzchni, i połączone na ich obwodach uszczelką mineralną. Struktura takiego oszklenia ma tę zaletę, że nadaje mu sztywność i trwałość, równoważne tym cechom w oszkleniu monolitycznym o grubości, równej sumie grubości tafli szklanych, czyli tafle szklane zachowują się tak jak pojedyncza tafla, której grubość stanowi sumę ich obu. Ten rodzaj oszklenia wykazuje korzystnie małą grubość przy wyraźnie poprawionych właściwościach termoizolacyjnych. W ten sposób dzięki swym własnościom mechanicznym element

PL 194 640 B1 oszklony o dużej zdolności izolacyjnej nie wymaga ram nośnych w przeciwieństwie do zwykłych oszkleń izolacyjnych. Zatem zawieszanie takich elementów oszklonych można przeprowadzać za pośrednictwem kształtowników z tworzywa sztucznego, ustawionych na co najmniej jednej powierzchni wymienionego elementu oszklonego na obwodzie, przy tym bez obawy obniżenia jakości elementu oszklonego, zwłaszcza uszczelki obwodowej.

Element oszklony o dużej zdolności izolacyjnej, złożony z co najmniej dwóch tafli szklanych, pomiędzy którymi wytworzono próżnię, oddzielonych od siebie za pomocą klocków, rozłożonych na całej powierzchni, oraz połączonych na ich obwodzie za pomocą uszczelki mineralnej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że przynajmniej część powierzchni zewnętrznej wymienionego elementu oszklonego jest pokryta co najmniej jednym naformowanym kształtownikiem z tworzywa sztucznego.

Przynajmniej część obwodu wymienionego elementu oszklonego jest pokryta co najmniej jednym kształtownikiem z tworzywa sztucznego na co najmniej jednej z jego powierzchni.

Wymieniony kształtownik z tworzywa sztucznego pokrywa rąb wymienionego elementu oszklonego.

Wymieniony kształtownik z tworzywa sztucznego pokrywa obydwie powierzchnie wymienionego elementu oszklonego.

Wymieniony naformowany kształtownik z tworzywa sztucznego jest kształtownikiem otrzymanym przez wtryskiwanie termoplastyczne lub wtryskiwanie reaktywne.

Wymieniony naformowany kształtownik z tworzywa sztucznego jest naformowanym kształtownikiem wytłaczanym.

Wymieniony kształtownik z tworzywa sztucznego ma w przybliżeniu w płaszczyźnie wymienionego elementu oszklonego część wystającą, stanowiącą element zespołu mocującego.

Część wystająca wymienionego kształtownika z tworzywa sztucznego ma wysunięte obszary, takie jak stopki, kołnierze, opory, uczestniczące w osadzeniu na swoim miejscu, zaklinowaniu i/lub zamocowaniu wymienionego elementu oszklonego.

Co najmniej jedna wkładka, współpracująca ze środkiem mocującym, jest zatopiona w wymienionym kształtowniku z tworzywa sztucznego.

Element oszklony składa się z hartowanych tafli szklanych.

Co najmniej jedna z tafli szklanych ma warstwę niskoemisyjną na swej powierzchni, stykającej się z klockami.

Pokrycie dachowe zawierające element oszklony o dużej zdolności izolacyjnej, złożony z co najmniej dwóch tafli szklanych, pomiędzy którymi wytworzono próżnię, oddzielonych od siebie za pomocą klocków, rozłożonych na całej powierzchni, oraz połączonych na ich obwodzie za pomocą uszczelki mineralnej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że przynajmniej część powierzchni zewnętrznej wymienionego elementu oszklonego jest pokryta co najmniej jednym naformowanym kształtownikiem z tworzywa sztucznego.

Pokrycie dachowe składa się z hartowanych tafli szklanych, zaś korzystnie co najmniej jedna z tafli szklanych ma warstwę niskoemisyjną na swej powierzchni, stykającej się z klockami.

Elementy oszklone są zamocowane za pomocą przybicia gwoździami, przykręcenia śrubami lub połączenia złączkami poprzez część wystającą wymienionych kształtowników z tworzywa sztucznego.

PL 194 640 B1

Elewacja budynków zawierająca element oszklony o dużej zdolności izolacyjnej, złożony z co najmniej dwóch tafli szklanych, pomiędzy którymi wytworzono próżnię, oddzielonych od siebie za pomocą klocków, rozłożonych na całej powierzchni, oraz połączonych na ich obwodzie za pomocą uszczelki mineralnej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że przynajmniej część powierzchni zewnętrznej wymienionego elementu oszklonego jest pokryta co najmniej jednym naformowanym kształtownikiem z tworzywa sztucznego.

Elewacja budynków składa się z hartowanych tafli szklanych.

Drzwi lub ściany pomieszczenia klimatyzowanego, zawierającego element oszklony o dużej zdolności izolacyjnej, złożony z co najmniej dwóch tafli szklanych, pomiędzy którymi wytworzono próżnię, oddzielonych od siebie za pomocą klocków, rozłożonych na całej powierzchni, oraz połączonych na ich obwodzie za pomocą uszczelki mineralnej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że przynajmniej część powierzchni zewnętrznej wymienionego elementu oszklonego jest pokryta co najmniej jednym naformowanym kształtownikiem z tworzywa sztucznego.

Drzwi lub ściany składają się z hartowanych tafli szklanych.

Gdy kształtownik z tworzywa sztucznego pokrywa również rąb i/lub obydwie powierzchnie elementu oszklonego, powierzchnia styku pomiędzy elementem oszklonym a kształtownikiem z tworzywa sztucznego jest większa i przytrzymywanie elementu oszklonego można uzyskać mechanicznie i/lub przez klejenie.

Z kolei układ kształtownika z tworzywa sztucznego, w którym kształtownik z tworzywa sztucznego pokrywa cały obwód elementu ułatwia w dużym stopniu wszystkie operacje manipulacyjne,

PL 194 640 B1 transportowe i zakładania na placu budowy. Układ ten umożliwia poprawę zabezpieczenia oszklenia, a zwłaszcza jego krawędzi, ze szczególną możliwością układania oszkleń w stos jednych na drugich bez konieczności wkładania pomiędzy nie klinów, gdyż oszklone powierzchnie nie stykają się ze sobą wskutek zwiększonej grubości kształtowników.

Poza funkcją zabezpieczania układ taki pełni funkcje estetyczne, gdyż zewnętrzna część kształtownika z tworzywa sztucznego zasłania swą własną część wewnętrzną i uszczelkę obwodową elementu oszklonego, a ponadto może być bądź zabarwiona, bądź też pomalowana, aby dopasować się do konstrukcji nośnej, na której element oszklony ma być zamocowany.

Zastosowanie takich technik naformowywania wtryskowego jak wtryskiwanie termoplastyczne lub wtryskiwanie reaktywne na elementach oszklonych według wynalazku pozwala wykonywać kształtowniki z tworzywa sztucznego bez obawy uszkodzenia lub pęknięcia elementu oszklonego. Ponieważ wytrzymałość mechaniczna tych elementów oszklonych jest równoważna wytrzymałości elementów monolitycznych, przeto możliwe jest przykładanie dużych sił naciskowych na krawędzie elementu oszklonego w przeciwieństwie do zwykłych oszkleń izolacyjnych. Jest korzystne, jeśli tę technikę naformowywania wtryskowego stosuje się wówczas, gdy kształtownik z tworzywa sztucznego pokrywa co najmniej jedną powierzchnię i rąb elementu oszklonego.

Korzystnie, kształtownikiem z tworzywa sztucznego jest kształtownik tłoczony. Przez kształtownik tłoczony rozumie się wszelkie typy kształtowników, prefabrykowane przez wytłaczanie, które można nakleić na element oszklony lub które wytłacza się bezpośrednio na elemencie oszklonym. Zastosowanie takich konwencjonalnych technik nanoszenia tłoczeniem jak nanoszenie wytłaczaniem ramy z elastomeru na oszklenie monolityczne lub wielowarstwowe nie przedstawia żadnego problemu w przypadku elementu oszklonego według wynalazku. Jest korzystne, jeśli tę technikę nanoszenia tłoczeniem stosuje się wówczas, gdy kształtownik z tworzywa sztucznego pokrywa tylko jedną powierzchnię elementu oszklonego.

We wszystkich przypadkach dla zapewnienia dobrej przyczepności kształtownika z tworzywa sztucznego na szkle, przed naniesieniem tworzywa sztucznego, stosuje się środek zwiększający przyczepność, naniesiony na obwodzie elementu oszklonego.

Według pewnej korzystnej postaci wykonania wynalazku kształtownik z tworzywa sztucznego ma - w przybliżeniu w płaszczyźnie elementu oszklonego - część wystającą, stanowiącą element zespołu mocującego. W ten sposób element oszklony, zaopatrzony w taki kształtownik, można z łatwością przymocować do konstrukcji nośnej, np. przez naklejenie wymienionej części wystającej na konstrukcję nośną, przez przybicie gwoździami poprzez wymienioną część wystającą lub też za pomocą dowolnego innego środka, znanego fachowcowi.

W sposób korzystny wymieniona część wystająca kształtownik z tworzywa sztucznego może stanowić środek do centrowania elementu oszklonego na konstrukcji nośnej, np. wówczas, gdy ta ostatnia jest utworzona przez zespół wnęk, do których wnętrza element oszklony zostaje wpuszczony.

Według szczególnej postaci wykonania wynalazku część wystająca wymienionego kształtownika z tworzywa sztucznego zawiera obszary w postaci występu, takie jak stopki, kołnierze, opory, uczestniczące w osadzeniu na swoim miejscu, zaklinowaniu i/lub zamocowaniu wymienionego elementu oszklonego.

Jest korzystne, jeśli kształtownik z tworzywa sztucznego ma postać przystosowaną do przewidywanego rodzaju zawieszenia w przypadku danego rodzaju zastosowania, taką jak np. warga uszczelniająca na poziomie górnej powierzchni elementu oszklonego oraz stopka zaczepowa na poziomie części wystającej wymienionego kształtownika dla układu typu łuskowego, w celu utworzenia pokrycia dachowego. W tej szczególnej postaci wykonania stopka zaczepowa pozwala na ustawienie w sposób równomierny elementów oszklonych na poziomie łat konstrukcji szkieletowej, przy czym warga uszczelniająca styka się wówczas z wyższym elementem oszklonym, który zachodzi częściowo na wymieniony element oszklony, aby uzyskać w ten sposób szczelność całości na poziomie tego zachodzenia na siebie.

Według zalecanej postaci wykonania wynalazku w kształtowniku z tworzywa sztucznego zatopiona jest co najmniej jedna wkładka. Obecność takich wkładek, np. z metalu, daje możność przymocowania elementu oszklonego do konstrukcji nośnej, przy czym to przymocowanie może być np. typu zapadkowego lub typu połączenia śrubowego albo pozwala na zespolenie elementów oszklonych ze sobą wzajemnie.

PL 194 640 B1

Według korzystnego wariantu wykonania wynalazku tafle szklane elementu oszklonego podlegają obróbce hartującej. To hartowanie pozwala wzmocnić odporność tafli szklanych podczas wytwarzania próżni, a także ogólną trwałość elementu oszklonego w jego różnorodnych zastosowaniach.

Z drugiej strony co najmniej jedna z tafli szklanych zawiera korzystnie warstwę niskoemisyjną na swej powierzchni wewnętrznej, tj. na powierzchni, stykającej się z klockami. Warstwa ta może przyczynić się do wzmocnienia funkcji termoizolacyjnej.

Przy wykonywaniu pokryć dachowych, elementy oszklone pełnią funkcję dachówek lub płyt pokryciowych.

Tworzenie pokryć dachowych przeprowadza się przez zamocowanie wymienionych elementów oszklonych za pomocą przybijania gwoździami, przykręcania śrubami lub łączenia złączkami poprzez część wystającą wymienionych kształtowników z tworzywa sztucznego.

Wynalazek umożliwia też wykonywanie wielkopowierzchniowych elewacji budynków. W szczególności, pozwala wykonywać elewacje budynków, złożone całkowicie z elementów oszklonych - jednych przezroczystych, pełniących rolę oszkleń do patrzenia przez nie, innych nieprzezroczystych, spełniających na ogół funkcję ścianek podokiennych. Takie elewacje, oglądane z zewnątrz, wykazują minimum nieciągłości powierzchniowej.

Wynalazek umożliwia także wykonywanie drzwi lub ścian pomieszczeń klimatyzowanych. Zaletą wynalazku jest to, że pozwala uzyskiwać przy małej grubości ścian bardzo dużą izolacyjność cieplną w tym typie zastosowania - izolacyjność, jakiej nie można osiągnąć za pomocą zwykłych oszkleń izolacyjnych, mających grubość całkowitą, odpowiadającą kryterium zajmowanego miejsca i widzialności.

Przedmiot wynalazku uwidoczniono w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z góry elementu oszklonego o dużej zdolności izolacyjnej, zaopatrzonego w swych czterech narożach w kształtownik z tworzywa sztucznego, fig. 2 - widok z góry elementu oszklonego o dużej zdolności izolacyjnej, zaopatrzonego na całym swym obwodzie w kształtownik z tworzywa sztucznego, fig. 3 - przekrój poprzeczny elementu oszklonego według wynalazku, fig. 4 - przekrój poprzeczny drugiej postaci wykonania elementu oszklonego według wynalazku, fig. 5 - przekrój poprzeczny trzeciej postaci wykonania elementu oszklonego według wynalazku, fig. 6 - przekrój poprzeczny czwartej postaci wykonania elementu oszklonego według wynalazku, fig. 7 - przekrój poprzeczny piątej postaci wykonania elementu oszklonego według wynalazku.

Należy uściślić, że proporcje pomiędzy poszczególnymi elementami, przedstawionymi na rysunku, nie są na nim rygorystycznie zachowane, w celu ułatwienia jego odczytania.

Element oszklony 1 o dużej zdolności izolacyjnej składa się z dwóch tafli szklanych 2 i 3, pomiędzy którymi wytworzono próżnię 4, oddzielonych od siebie za pomocą klocków 5, rozłożonych na całej powierzchni, oraz połączonych na swym obwodzie za pomocą uszczelki mineralnej 6.

Według tego ujęcia rysunkowego tafla szklana 2 jest powleczona na swej wewnętrznej powierzchni warstwą niskoemisyjną 7. Klocki 5 mają grubość 0,2 milimetra i średnicę 0,4 milimetra. Są one rozłożone na całej powierzchni tafli szklanych i są odległe od siebie o 30 milimetrów.

Klocki 5 nanosi się na jedną z tafli szklanych 2 i 3 po ich powleczeniu warstwą niskoemisyjną 7, np. za pomocą pirolizy, oraz po ich zahartowaniu. Po naniesieniu wałeczka z fryty szklanej na obwodzie drugiej tafli szklanej obydwie tafle szklane 2 i 3 zespala się, a następnie przeprowadza się obróbkę cieplną całości, w celu uzyskania trwałego spojenia obu tafli szklanych 2 i 3, przy czym uszczelka spajająca 6 zapewnia wówczas szczelność całości. Wytwarza się wtedy próżnię pomiędzy obydwiema taflami szklanymi 2 i 3 za pomocą dowolnych środków, znanych fachowcowi. Element oszklony jest wówczas gotowy do zaopatrzenia go w kształtownik z tworzywa sztucznego.

Figura 1 przedstawia element oszklony 1, którego cztery naroża są pokryte kształtownikiem 8 z tworzywa sztucznego. Kształtowniki 8 umożliwiają zaczepienie mechaniczne całości na konstrukcjj nośnej, za pośrednictwem punktów zaczepowych 9. Możliwe są także inne usytuowania kształtowników 8 z tworzywa sztucznego, tj. inne niż położone w narożach.

Figura 2 przedstawia element oszklony 1, którego krawędź jest uwidoczniona za pomocą linii przerywanej 20, i którego cały obwód jest pokryty kształtownikiem 10 z tworzywa sztucznego.

Kształtownik 10 umożliwia zaczepienie mechaniczne całości na konstrukcji nośnej, za pośrednictwem punktów zaczepowych 11. Możliwe są również inne punkty zaczepowe niż położone w narożach. Liczbę punktów zaczepowych wyznacza się w zależności od wielkości elementu 1, rodzaju zamierzonego zastosowania i żądanej estetyki.

Kształtowniki 8 i 10 otrzymuje się korzystnie bądź przez wtryskiwanie termoplastyczne, bądź przez wtryskiwanie reaktywne, bądź wreszcie przez wytłaczanie.

PL 194 640 B1

Techniki nanoszenia przez wtryskiwanie zostały opisane w wielu dokumentach. Polegają one ogólnie na umieszczeniu na obrzeżu elementu formy, złożonej z dwóch połówek która wyznacza wnękę formierską. Po zamknięciu formy wnękę formierską wypełnia się tworzywem sztucznym. Gdy tworzywo sztuczne, obecne wewnątrz formy, tworzy nie odkształcający się już kształtownik, otwiera się formę i wyjmuje z formy obramowany w ten sposób element.

W technice nanoszenia przez wtryskiwanie reaktywne tworzywem sztucznym jest mieszanina z reakcji, która rozpręża się we wnęce i tworzy uformowany korpus porowaty z osłoną, zapewniającą szczelność.

W technice nanoszenia przez wtryskiwanie termoplastyczne wnękę formy napełnia się roztopionym tworzywem termoplastycznym pod stosunkowo wysokim ciśnieniem.

Technika nanoszenia przez wytłaczanie, ogólnie biorąc, polega na użyciu robota, który przemieszcza dyszę wytłaczającą na obwodzie elementu, nanosząc kształtownik z tworzywa sztucznego wzdłuż określonej drogi ciągłej lub nie, przy czym dyszę wytłaczającą zasila się tworzywem sztucznym z wytłaczarki za pośrednictwem przewodu ciśnieniowego.

Preferuje się technikę nanoszenia przez wytłaczanie wówczas, gdy kształtownik z tworzywa sztucznego pokrywa jedynie jedną powierzchnię, gdyż technika ta jest bardziej przystosowana do nanoszenia powierzchniowego. Ponadto technika ta nie wymaga wykonywania form, przystosowanych do każdego rodzaju elementu.

Bez względu na zastosowaną technikę, dla zapewnienia dobrej przyczepności kształtownika z tworzywa sztucznego do szkła, przed naniesieniem tworzywa sztucznego używa się korzystnie środka zwiększającego przyczepność, naniesionego na obwodzie elementu oszklonego.

Dobór odpowiedniej kompozycji jako środka zwiększającego przyczepność zależy od rodzaju kształtownika. Kompozycja ta jest np. na bazie co najmniej jednego silanu i mieszaniny, zdolnej do utworzenia warstwy z wolnymi grupami hydroksylowymi. Ten rodzaj kompozycji daje dobre wyniki w przypadku kształtowników z tworzywa termoplastycznego, np. z poliuretanu.

Figura 3 przedstawia pierwszą postać wykonania elementu oszklonego według wynalazku. Element oszklony 1 jest pokryty kształtownikiem 12 z tworzywa sztucznego na jednej tylko ze swych powierzchni, przy czym kształtownik 12 jest ustawiony na obwodzie tafli szklanej 3. Jest korzystne, jeśli ten kształtownik 12 ma w swej grubości otwór 13, który umożliwia wciśnięcie elementu mocującego, takiego jak np. śruba - nakrętka, przy czym ten element mocujący pozwala wykonać zaczepienie elementu oszklonego na konstrukcji nośnej za pośrednictwem kształtownika 12.

Figura 4 przedstawia drugą postać wykonania elementu oszklonego według wynalazku. Według tego ujęcia element oszklony 1 jest pokryty kształtownikiem 14 z tworzywa sztucznego na swych dwóch powierzchniach i na swym rąbie, tj. kształtownik 14 jest ustawiony na całym obrzeżu elementu oszklonego 1. Jest korzystne, jeśli ten kształtownik 14 ma większą grubość materiału na poziomie rąbu elementu oszklonego, przy czym ta część kształtownika jest zaopatrzona w otwór 15, aby można było tam wprowadzić element mocujący, taki jak np. śruba - nakrętka, w celu zawieszenia konstrukcji nośnej.

Figura 5 przedstawia trzecią postać wykonania elementu oszklonego według wynalazku. Według tego ujęcia element oszklony 1 jest pokryty kształtownikiem 16 z tworzywa sztucznego na całej krawędzi elementu oszklonego 1. W sposób korzystny ten kształtownik 16 ma element wpustowy 17 układu zapadkowego, przy czym ten element 17 współpracuje wówczas z odpowiednim elementem wypustowym, stanowiącym część integralną konstrukcji nośnej. Element 17 może być również elementem wypustowym układu zapadkowej, współpracującym z odpowiednim elementem wpustowym, stanowiącym integralną część składową konstrukcji nośnej.

Figura 6 przedstawia czwartą postać wykonania elementu oszklonego według wynalazku. Według tego ujęcia rysunkowego element oszklony 1 jest pokryty kształtownikiem 18 z tworzywa sztucznego na całej krawędzi elementu oszklonego 1. Kształtownik 18 jest zaopatrzony we wkładkę metalową 19, której część jest zatopiona w tworzywie sztucznym, przy czym ta wkładka 19 współpracuje ze środkiem mocującym, w celu umożliwienia zawieszenia elementu oszklonego 1 na konstrukcji nośnej. Wkładką metalową 19 może być np. śruba, której jedynie łeb jest zatopiony w kształtowniku 18.

Figura 7 przedstawia piątą postać wykonania elementu oszklonego według wynalazku. Według tego ujęcia rysunkowego element oszklony 1 jest pokryty kształtownikiem 21 z tworzywa sztucznego na całej swej krawędzi. Jest korzystne, jeśli ten kształtownik 21 ma część wystającą 22 w przybliżeniu w płaszczyźnie elementu oszklonego 1. Ta część wystająca 22 ma na swym końcu występ w kształcie litery L, zwany stopką zaczepową, a kształtownik 21 ma na poziomie pokrycia krawędzi tafli oszklonej 2 wargę 24, zwaną wargą uszczelniającą. Ten rodzaj kształtownika 21 jest przystosowany w szczególno8

PL 194 640 B1 ści do wykonywania dachówek, osadzanych w łuskę przy czym stopka zaczepową opiera się wówczas na łacie konstrukcji szkieletowej, a kształtownik 21 zostaje wtedy przybity gwoździami do tej łaty. Warga 24 pozwala uzyskać szczelność pomiędzy dwoma elementami oszklonymi, zawieszonymi w ten sposób na poziomie ich poziomego zachodzenia na siebie.

Wynalazek nie ogranicza się do tych postaci wykonania i powinien być interpretowany w sposób nie ograniczający jego zakresu, lecz obejmujący wszelkie rodzaje elementu oszklonego o dużej zdolności izolacyjnej, zaopatrzonego w kształtownik z tworzywa sztucznego na przynajmniej części swego obwodu i na co najmniej jednej ze swych powierzchni.

Claims

1. Element oszklony o dużej zdolności izolacyjnej, złoóonyz co najmniej dwóóh tafli szklanyyh, pomiędzy którymi wytworzono próżnię, oddzielonych od siebie za pomocą klocków, rozłożonych na całej powierzchni, oraz połączonych na ich obwodzie za pomocą uszczelki mineralnej, znamienny tym, że przynajmniej część powierzchni zewnętrznej wymienionego elementu oszklonego (1) jest pokryta co najmniej jednym naformowanym kształtownikiem (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego.

2. Element oszklony według zastrz. 1, znamienny tym, że przynajmniej część obwodu wymienionego elementu oszklonego (1) jest pokryta co najmniej jednym kształtownikiem (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego na co najmniej jednej z jego powierzchni.

3. Element oszklony według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że wymieniony kształtownik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego pokrywa rąb wymienionego elementu oszklonego (1).

4. Elemenn oszkkony wedługzasttz. 2, znamiennytym, że w'^rn^ryc^ry/k^^ł^fłc^\^ry^(<^, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego pokrywa obydwie powierzchnie wymienionego elementu oszklonego (1).

5. Element osz^ony według zas-trz. 1, tym, że wymieniony nafoomowany kszZal· townik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego jest kształtownikiem otrzymanym przez wtryskiwanie termoplastyczne lub wtryskiwanie reaktywne.

6. Elemenn oszWonywedług zasstz. 1, znamienny tym. że w'^rm^ryc^ryj naformowany kształtownik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego jest naformowanym kształtownikiem wytłaczanym.

7. Elemenn oszktany wedługzastaz. 1, znamiennytym, że w'^rn^ryc^ry/k^^ł^łłc^\^ry^(<^, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego ma w przybliżeniu w płaszczyźnie wymienionego elementu oszklonego (1) część wystającą (22), stanowiącą element zespołu mocującego.

8. Elemenn oszkony według zas^z. 7, znamienny tym. że część wystająca (22) wymienionego kształtownika (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego ma wysunięte obszary (23), takie jak stopki, kołnierze, opory, uczestniczące w osadzeniu na swoim miejscu, zaklinowaniu i/lub zamocowaniu wymienionego elementu oszklonego (1).

9. llemeni oszklony według zastrz. 1, znamienny tym, że co najmniej jedna wkładka (19), współpracująca ze środkiem mocującym, jest zatopiona w wymienionym kształtowniku (8, 10) z tworzywa sztucznego.

10. llement oszklony według zastrz. 1, znamienny tym, że składa się z hartowanych tafli szklanych (2, 3).

11. Element oszklony według zastrz. 1 albo 10, znamienny tym, że co najmniej jedna z tafli szklanych (2, 3) ma warstwę niskoemisyjną (7) na swej powierzchni, stykającej się z klockami (5).

12. Pokrycóedachowe z^\^i^r^^j^(^^ elemenn oszktanyo dużej zdolności i z.ożony z co najmniej dwóch tafli szklanych, pomiędzy którymi wytworzono próżnię, oddzielonych od siebie za pomocą klocków, rozłożonych na całej powierzchni, oraz połączonych na ich obwodzie za pomocą uszczelki mineralnej, znamienne tym, że przynajmniej część powierzchni zewnętrznej wymienionego elementu oszklonego (1) jest pokryta co najmniej jednym naformowanym kształtownikiem (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego.

13. Pokrycie dachowe według zastrz. 12, znamienne tym, że przynajmniej część obwodu wymienionego elementu oszklonego (1) jest pokryta co najmniej jednym kształtownikiem (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego na co najmniej jednej z jego powierzchni.

14. Pokrycc© dachowe według 12 albo 13, znamienne tym. że w'^rm^ryc^ryj ksz^^A/nik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego pokrywa rąb wymienionego elementu oszklonego (1).

15. Pokrycie dachowe według zastrz. 13, znamienne tym, że wymieniony kształtownik (15, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego pokrywa obydwie powierzchnie wymienionego elementu oszklonego (1).

PL 194 640 B1

16. Pokrycie dachowewedługzastrz. 12, znamienne tym, że \^\^rm^rnc^ry/ naformowany kształtownik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego jest kształtownikiem otrzymanym przez wtryskiwanie termoplastyczne lub wtryskiwanie reaktywne.

17. PoknyCe dachowe wedłuu zassiirz 12, znamienne tym, żewymieniony nafoomowany kształ-ownik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego jest naformowanym kształtownikiem wytłaczanym.

18. Pokrycie dachowe według 12, znamienne tym, że wymieniony kszzał-ownik (8, 10,

12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego ma w przybliżeniu w płaszczyźnie wymienionego elementu oszklonego (1) część wystającą (22), stanowiącą element zespołu mocującego.

19. Pokrycće dachowe według zas^z. 18, tym, że część wyssająca (22) wymienionego kształtownika (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego ma wysunięte obszary (23), takie jak stopki, kołnierze, opory, uczestniczące w osadzeniu na swoim miejscu, zaklinowaniu i/lub zamocowaniu wymienionego elementu oszklonego (1).

20. Pokrycće dachowe według zas^z. 12, znam ienne tym, że co najmniej \edna wkładka (19), współpracująca ze śrołkiem mocującym, jest zatopiona w wymienionym kształtowniku (8, 10) z tworzywa sztucznego.

21. Pokrycće dachowe według zastrz. 12, znamienne tym, że składa się z hartowanych tafl szklanych (2, 3).

22. Pokrycće dachowe według 12 albo 21, znamienne tym, że ero najmniee \edna z \aail szklanych (2, 3) ma warstwę niskoemisyjną (7) na swej powierzchni, stykającej się z klockami (5).

23. Pokr'yciedachowe według zas^z. \2, znamiennetym, że elementyoszklone\8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) są zamocowane za pomocą przybicia gwoździami, przykręcenia śrubami lub połączenia złączkami poprzez część wystającą (22) wymienionych kształtowników z tworzywa sztucznego.

24. Elewacja bułynków zawierająca element oszklony o dużej złolności izolacyjnejj złożony z co najmniej łwóch tafli szklanych, pomięłzy którymi wytworzono próżnię, oddzielonych oł siebie za pomocą klocków, rozłożonych na całej powierzchni, oraz połączonych na ich obwołzie za pomocą uszczelki mineralnej, znaiienna ty,, że przynajmniej część powierzchni zewnętrznej wymienionego elementu oszklonego (1) jest pokryta co najmniej jełnym naformowanym kształtownikiem (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego.

25. Elewacja bułynków wełług zastrz. 24, znaiienna tyrrn, że przynajmniej część obwołu wymienionego elementu oszklonego (1) jest pokryta co najmniej jełnym kształtownikiem (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego na co najmniej jełnej z jego powierzchni.

26. Elewacja budynków według zas^z. 24 albo 25, znamienna tym, że w'^rm^rΉc^rt/ kształ-ownik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego pokrywa rąb wymienionego elementu oszklonego (1).

27. Elewacca budynków według zas^z. 25, znamienna tym, że wymienionyksztafłownik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego pokrywa obyłwie powierzchnie wymienionego elementu oszklonego (1).

28. Elewacja bułynków wełług zastrz. 24, znaiienna ty,, że wymieniony naformowany kształtownik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego jest kształtownikiem otrzymanym przez wtryskiwanie termoplastyczne lub wtryskiwanie reaktywne.

29. Elewacja bułynków wełług zastrz. 24, znaiienna ty,, że wymieniony naformowany kształtownik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego jest naformowanym kształtownikiem wytłaczanym.

30. Elewaccj budynków według zas^z. 24, znamienna tym, że wymienionyksztafłownikt8. 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego ma w przybliżeniu w płaszczyźnie wymienionego elementu oszklonego (1) część wystającą (22), stanowiącą element zespołu mocującego.

31. Elewaccj budynkówwedług zas^z. 30, znamiennatym, że część wyssająca \22) wymienionego kształtownika (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego ma wysunięte obszary (23), takie jak stopki, kołnierze, opory, uczestniczące w osałzeniu na swoim miejscu, zaklinowaniu i/lub zamocowaniu wymienionego elementu oszklonego (1).

32. Elewaccj budynkówwedługzastιιz. 24, znamienna tym, że co najmniee \ edna w^adka^^ współpracująca ze śrołkiem mocującym, jest zatopiona w wymienionym kształtowniku (8, 10) z tworzywa sztucznego.

33. Elewacca budynków według zas-trz. 24, znarnienna tyrn, że skkada się z hartowanych tafll szklanych (2, 3).

34. Elewaccj budynkówwedług zassrz. 24 albo 33, znamienna tym, że co najmniee \ edna z tafll szklanych (2, 3) ma warstwę niskoemisyjną (7) na swej powierzchni, stykającej się z klockami (5).

PL 194 640 B1

35. Drzwi lub ściany pomieszczenia klimatyzowanego, zawierające element oszklony o dużej zdolności izolacyjnej, złożony z co najmniej dwóch tafli szklanych, pomiędzy którymi wytworzono próżnię, oddzielonych od siebie za pomocą klocków, rozłożonych na całej powierzchni, oraz połączonych na ich obwodzie za pomocą uszczelki mineralnej, znamienne tym, że przynajmniej część powierzchni zewnętrznej wymienionego elementu oszklonego (1) jest pokryta co najmniej jednym naformowanym kształtownikiem (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego.

36. Drzwi I ub ściany wedługzastrz. 35, znamienne tym, że przynajmniej część obwodu wymienionego elementu oszklonego (1) jest pokryta co najmniej jednym kształtownikiem (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego na co najmniej jednej z jego powierzchni.

37. Drzwi lub ścćany według zastrz. 35 albo 3Q, znamienne tym, że wymieniony kształtownik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego pokrywa rąb wymienionego elementu oszklonego (1).

38. Drzwi I ub ścianywedługzastrz. 36, znamienne tym, że wymienionykształłownik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego pokrywa obydwie powierzchnie wymienionego elementu oszklonego (1).

39. Drzwi lub ścćany według zastrz. 35, znamienne tym, że wymieniony naformowany kształtownik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego jest kształtownikiem otrzymanym przez wtryskiwanie termoplastyczne lub wtryskiwanie reaktywne.

40. Drzwi Iub ścćany według zaste. 35, znamienne tym. żewymienionynaformowany kszzałtownik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego jest naformowanym kształtownikiem wytłaczanym.

41. Drzwi I ub ścianywedługzastrz. 35, znamienne tym, że wymienionykształłownik (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego ma w przybliżeniu w płaszczyźnie wymienionego elementu oszklonego (1) część wystającą (22), stanowiącą element zespołu mocującego.

42. Drzwi Iub ścćany według zasto. 41, znamienne tym, że część wysilająca (22) wymienionego kształtownika (8, 10, 12, 14, 16, 18, 21) z tworzywa sztucznego ma wysunięte obszary (23), takie jak stopki, kołnierze, opory, uczestniczące w osadzeniu na swoim miejscu, zaklinowaniu i/lub zamocowaniu wymienionego elementu oszklonego (1).

43. Drzwi lub ściany według zastrz. 35, znamienne tym, że co najmniej jedna wkładka (19), współpracująca ze środkiem mocującym, jest zatopiona w wymienionym kształtowniku (8, 10) z tworzywa sztucznego.

44. Drzwi lub ściany według zastrz. 35, znamienne tym, że składają się z hartowanych tafli szklanych (2, 3).

45. Drzwi lub ścćany według zastrz. 35, albo 44, znamienne tym, że co najmniej jedna z tafll szklanych (2, 3) ma warstwę niskoemisyjną (7) na swej powierzchni, stykającej się z klockami (5).