PL194613B1

PL194613B1 - Zawór, w szczególności zawór termostatyczny do urządzeń grzewczych

Info

Publication number: PL194613B1
Application number: PL343967A
Authority: PL
Inventors: Jorgen Seindal Wiwe; Fester Garm; Poul Holck
Original assignee: Danfoss A/S; Danfoss As
Priority date: 1999-11-17
Filing date: 2000-11-16
Publication date: 2007-06-29
Also published as: EP1102145A3; EP1102145A2; CZ20004235A3; CN1297121A; CN1175197C; RU2197664C2; CZ294572B6; DE19955257C1; PL343967A1

Abstract

1. Zawór, w szczególnosci zawór termosta- tyczny do urzadzen grzewczych, posiadajacy obudowe, gniazdo zaworu, element zamykaja- cy, uruchamiany za pomoca popychacza wy- prowadzonego na zewnatrz obudowy przez urzadzenie uszczelniajace oraz mechanizm laczacy dla zamocowania nasadki uruchamia- jacej pierwszego typu, posiadajacy pierwszy obszar mocowania i odpowiadajaca mu po- wierzchnie przylegania znajdujaca sie w pierw- szej odleglosci od wolnego konca popychacza, znamienny tym, ze dla zamocowania co naj- mniej drugiego typu nasadki uruchamiajacej obudowa (40) w poblizu powierzchni przylega- nia (46) posiada gwint zewnetrzny (45), a ele- ment laczacy (48) posiada urzadzenie uszczel- niajace (52), pierwszy obszar mocowania, gniazdo zaworu (54) oraz element zamykajacy (55) i jest osiowo przesuwny z pierwszej pozycji mocowania w co najmniej druga pozycje mo- cowania. PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zawór, w szczególności zawór termostatyczny do urządzeń grzewczych, posiadający obudowę, gniazdo zaworu, element zamykający, uruchamiany za pomocą popychacza wyprowadzonego na zewnątrz obudowy przez urządzenie uszczelniające oraz mechanizm łączący dla zamocowania nasadki uruchamiającej pierwszego typu, posiadający pierwszy obszar mocowania i odpowiadającą mu powierzchnię przylegania znajdującą się w pierwszej odległości od wolnego końca popychacza.

Do zamocowania nasadki uruchamiającej na zaworze konieczne jest zastosowanie mechanizmu łączącego na obudowie zaworu, odpowiadającego danemu typowi nasadki uruchamiającej. Większość zaworów znajdujących się obecnie na rynku wyposażona jest w mechanizmy łączące takie jak pokazane na rysunku Pos. l i Pos. II. W mechanizmie łączącym 1 pierwszego typu przewidziano powierzchnię przylegania 2, do której dociśnięty zostaje cokół nasadki uruchamiającej tak, że siła radialna działająca na obszar mocowania 3 zostaje skierowana w kierunku osiowym. Odległość A pomiędzy powierzchnią przylegania 2, a wolnym końcem popychacza zaworu 4, służącego do uruchomienia elementu zamykającego, wynosi około 30 mm. Przykład takiego rozwiązania przedstawiono w opisie patentowym DE 32 36 372 C2.

W mechanizmie łączącym 5, drugiego typu powierzchnia przylegania 6 znajduje się na stronie czołowej obszaru mocowania 7 w formie gwintu. Przez nakręcenie nakrętki złącznej, wyposażonej w kołnierz wewnętrzny, cokół nasadki uruchamiającej zostaje dociśnięty do powierzchni przylegania 6. Obszar mocowania 7 posiada gwint M30 x 1,5. Odległość B pomiędzy powierzchnią przylegania 6 a wolnym końcem popychacza zaworu 4 wynosi około 10 mm. Przykład takiego rozwiązania przedstawiono w opisie patentowym DE 43 44 773 A1.

Pozostałe mechanizmy łączące różnią się od mechanizmu łączącego 5 tym, że odległość B jest trochę większa i wynosi na przykład około 20 mm.

Z opisu patentowego DE 94 11 056 U1 wiadomo, że można dostosować ten sam zawór do połączenia dwóch lub więcej typów nasadek uruchamiających, wstawiając pomiędzy zawór, a nasadkę uruchamiającą dodatkową część - adapter. Stąd też podczas wykonywania różnego rodzaju napraw każdy mechanik zajmujący się instalacją grzewczą może sobie sprawnie poradzić dysponując zaledwie kilkoma dodatkowymi częściami zamiennymi, które musi zastosować. Może również łączyć ze sobą zawory oraz nasadki uruchamiające wykonywane przez różne firmy. Często jednak okazuje się, że brakuje adaptera lub części dodatkowych w momencie, gdy są potrzebne, ponieważ są już zużyte lub też po prostu się zgubiły.

Celem wynalazku jest wykonanie zaworu wyżej opisanego rodzaju, wyposażonego we wszystkie konieczne elementy tak, aby można go było połączyć zamiennie z jednym z co najmniej dwóch różnych typów nasadek uruchamiających.

Cel ten osiągnięto w konstrukcji zaworu według wynalazku, w którym dla zamocowania co najmniej drugiego typu nasadki uruchamiającej obudowa w pobliżu powierzchni przylegania posiada gwint zewnętrzny, a element łączący posiada urządzenie uszczelniające, pierwszy obszar mocowania, gniazdo zaworu oraz element zamykający i jest osiowo przesuwny z pierwszej pozycji mocowania w co najmniej drugą pozycję mocowania.

Dzięki wprowadzeniu elementów przesuwnych osiowo udało się stworzyć przynajmniej dwie różne formy zaworu odpowiadające pierwszemu albo drugiemu typowi nasadki uruchamiającej. Poprzez proste przesunięcie elementu łączącego tworzy się drugą formę mechanizmu łączącego odpowiadającą drugiemu typowi nasadek uruchamiających. Rozwiązanie to umożliwia powstanie więcej niż dwóch podobnych form mechanizmu łączącego co z kolei pozwala na zastosowanie innych typów nasadek uruchamiających.

Szczególnie korzystne jest, aby w zaworze według wynalazku pierwszy obszar mocowania posiadał formę powierzchni stożkowej, która w pierwszej pozycji mocowania jest odsłonięta, a w drugiej zakryta.

Umożliwia to zamocowanie na zaworze większości nasadek uruchamiających znajdujących się na rynku.

Inne korzystne rozwiązanie w zaworze według wynalazku polega na tym, że gwint zewnętrzny oraz sąsiadująca z nim powierzchnia przylegania znajdują się bezpośrednio na obudowie.

Dzięki takiej konstrukcji powierzchni przylegania możliwe jest zamocowanie na zaworze wszystkich typów nasadek uruchamiających.

PL 194 613 B1

Korzystne jest, aby w zaworze według wynalazku element łączący był blokowalny w co najmniej dwóch pozycjach.

Blokada elementu łączącego sprawia, że mechanizm łączący zachowa swoją pozycję mocowania.

W takim rozwiązaniu zaworu według wynalazku korzystne jest kiedy obudowa posiada znajdujący się na przeciwko wyposażonego w gwint zewnętrzny, króćca łączącego, króciec z torem prowadzenia, tak że element łączący wprowadzony jest w króciec za pośrednictwem króćca dodatkowego i posiada co najmniej jedno wgłębienie blokujące, a pierścień blokujący posiada co najmniej jeden kołek blokujący, wchodzący przez tor prowadzenia we wgłębienie blokujące.

Tor prowadzenia ustala pozycję mocowania mechanizmu łączącego.

Przy tym korzystne jest aby w takim rozwiązaniu zaworu według wynalazku tor prowadzenia posiadał odcinki końcowe, skierowane w kierunku króćca łączącego, oraz że element łączący uszczelniony był od zewnątrz przez dwa pierścienie uszczelniające, z których pierścień uszczelniający skierowany w kierunku króćca posiada mniejszą średnicę.

Dzięki temu kołki blokujące zachowują swoją pozycję w każdym odcinku końcowym toru prowadzenia. Mogą one jednak poprzez przesunięcie elementu łączącego i obrót pierścienia blokującego znaleźć się w innej pozycji mocowania.

Korzystne jest także aby w zaworze według wynalazku element łączący znajdujący się poza króćcem, połączony był z przewodem.

Przesunięcie elementu łączącego odpowiada wówczas przesunięciu przewodu.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony bliżej w korzystnym przykładzie wykonania na rysunku, na którym

Pos. l przedstawia schematycznie mechanizm łączący dla pierwszego typu nasadki uruchamiającej według stanu techniki;

Pos. II przedstawia schematycznie mechanizm łączący dla drugiego typu nasadki uruchamiającej według stanu techniki;

Figura 1 przedstawia przekrój podłużny przez inną konstrukcję zaworu według wynalazku wraz z przesuwnym elementem łączącym znajdującym się w pierwszej pozycji;

Figura 2 przedstawia przekrój podłużny zaworu, podobnie jak na rysunku fig. 1 lecz z przesuwnym elementem łączącym znajdującym się w drugiej pozycji;

Figura 3 przedstawia przekrój podłużny zaworu według wynalazku, podobnie jak na rysunku fig. 1 lecz z przesuwnym elementem łączącym znajdującym się w trzeciej pozycji;

Figura 4 przedstawia tuleję wraz z torem prowadzenia;

Zawór pokazany na rysunku fig. 1, fig. 2, fig. 3 i fig. 4 posiada obudowę 40 z króćcem łączącym 41 z leżącym po stronie przeciwnej króćcem dopływowym 42 oraz z dwoma króćcami odpływowymi 43 i 44. Króciec łączący 41, obudowy 40 posiada gwint zewnętrzny 45, powierzchnię przylegania 46 dla cokołu nasadki uruchamiającej oraz kołki 47 do zabezpieczenia obrotu co najmniej jednej nasadki uruchamiającej. Gwint zewnętrzny ma wymiary M30 x 1,5 mm.

W obudowie 40 znajduje się element łączący 48, który z jednej strony za pośrednictwem pierścienia uszczelniającego 49 sięga po zakończenie króćca łączącego 41 obudowy 40, a z drugiej strony przechodzi jako króciec dodatkowy 50 poprzez króciec 42 za pośrednictwem pierścienia uszczelniającego 51. Środkowa część elementu łączącego 48 ma zatem formę wydrążonego cylindra, który jest na tyle długi, aby mógł zostać uszczelniony zewnętrznie w obydwu pozycjach krańcowych poprzez oba pierścienie uszczelniające 49 i 51

Na elemencie łączącym 48 znajdują się urządzenie uszczelniające 52, popychacz 53 służący do uruchomienia zaworu, gniazdo zaworu 54, element zamykający 55, powierzchnia stożkowa 56 oraz pozostałe części zaworu, takie jak sprężyna powrotna, urządzenie nastawcze wartości kv i tym podobne.

Na króćcu dodatkowym 50 umieszczone jest przyłącze 57, do którego może zostać podłączony przewód 58. Przyłącze 57 może być typu zapadkowego.

Urządzenie blokujące 49 posiada w tulejce 61 przykręconej do króćca dopływowego 42 tor prowadzenia 60. Króciec dodatkowy 50 posiada wgłębienia blokujące 62. Kołki blokujące 63, zabezpieczone przez zewnętrzny pierścień 64, przechodzą przez tor prowadzenia 60 i wchodzą we wgłębienia blokujące 62. Pierścień 64 może składać się z dwóch lub więcej części, utrzymywanych razem przez elastyczny pierścień.

Ponieważ pierścień uszczelniający 51 ma średnicę mniejszą od pierścienia uszczelniającego 49, w pracy zaworu na element łączący 48 działa siła skierowana w kierunku króćca łączącego 41. Na skutek tego kołki blokujące 63 są utrzymywane w jednym z odcinków końcowych 65 toru prowadzenia 60.

PL 194 613 B1

Przez przesunięcie osiowe elementu łączącego 48 w kierunku króćca dopływowego 42, przez obrót elementu łączącego 48 o zadany kąt, przez dalsze przesunięcie osiowe elementu łączącego 48 jak również przez obrót elementu łączącego 48 w kierunku przeciwnym dochodzi do przemieszczenia się kołków blokujących 63, a w konsekwencji do przestawienia elementu łączącego 48 z jednej pozycji w drugą, co zostało pokazane na rysunku.

W pozycji zaworu przedstawionej na rysunku fig. 1 powierzchnia stożkowa 56 stanowi obszar mocowania dla nasadki uruchamiającej pierwszego typu, dzięki której cokół nasadki dociska do powierzchni przylegania 46. Odległość A pomiędzy powierzchnią przylegania 46, a wolnym końcem popychacza 53 wynosi około 30 mm.

W pozycji zaworu przedstawionej na rysunku fig. 2 i fig. 3 powierzchnia stożkowa 56 jest zakryta obudową zaworu 40. Gwint zewnętrzny 45 współpracuje więc wraz z powierzchnią przylegania 46. Gwint zewnętrzny 45 stanowi obszar mocowania, na który nakręcona zostanie nakrętka nasadowa złączna z kołnierzem wewnętrznym, przyciskającym cokół nasadki uruchamiającej drugiego i trzeciego typu do powierzchni przylegania 46. Pomiędzy powierzchnią przylegania 46 a wolnym końcem popychacza 53 powstaje odległość B wynosząca około 10 mm oraz ewentualnie odległość C wynosząca około 20 mm.

W ten sposób powstają w sumie trzy mechanizmy łączące 66, 67 i 68, pozwalające na zamocowanie nasadek uruchamiających trzech różnych typów.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Zawór. w szczególności zawór termostatyczny do urządzeń grzewczych, posiadającyobudowę, gniazdo zaworu, element zamykający, uruchamiany za pomocą popychacza wyprowadzonego na zewnątrz obudowy przez urządzenie uszczelniające oraz mechanizm łączący dla zamocowania nasadki uruchamiającej pierwszego typu, posiadający pierwszy obszar mocowania i odpowiadającą mu powierzchnię przylegania znajdującą się w pierwszej odległości od wolnego końca popychacza, znamienny tym, że dla zamocowania co najmniej drugiego typu nasadki uruchamiającej obudowa (40) w pobliżu powierzchni przylegania (46) posiada gwint zewnętrzny (45), a element łączący (48) posiada urządzenie uszczelniające (52), pierwszy obszar mocowania, gniazdo zaworu (54) oraz element zamykający (55) i jest osiowo przesuwny z pierwszej pozycji mocowania w co najmniej drugą pozycję mocowania.
2. Zawór według zas-trz. 1, tym, że pierwszy obszar mocowania posiada formę powierzchni stożkowej (56), która w pierwszej pozycji mocowania jest odsłonięta, a w drugiej zakryta.
3. Zawór według zas-trz. 1 albo 2, tym, że gwint zewnętrzny (45) oi^^^ sąsiadująca z nim powierzchnia przylegania (46) znajdują się bezpośrednio na obudowie (40).
4. Zawór według zas-trz. 1 albo 2, albo 3, tym, że eleme^ łączący (48) tesi blokowalny w co najmniej dwóch pozycjach.
5. Zawór według zastrz. 4, zn^imi^^i^^ tym. że obudowa (40) posiada znajdujący się na przeciwko wyposażonego w gwint zewnętrzny, króćca łączącego (41), króciec (42) z torem prowadzenia (60), tak że element łączący (48) wprowadzony jest w króciec (42) za pośrednictwem króćca dodatkowego (50) i posiada co najmniej jedno wgłębienie blokujące (62), a pierścień blokujący (64) posiada co najmniej jeden kołek blokujący (63), wchodzący przez tor prowadzenia (60) we wgłębienie blokujące (⁶²).
6. Zawór według zas-trz. 5, tym, że tor (θθ) posiada odcinki końcowe (65), skierowane w kierunku króćca łączącego (41), oraz że element łączący (48) uszczelniony jest od zewnątrz przez dwa pierścienie uszczelniające (49) i (51), z których pierścień uszczelniający (51) skierowany w kierunku króćca (42) posiada mniejszą średnicę.
7. Zawór wedługzasirz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, znamienny tym, że elemenn tłoczący (48) znajdujący się poza króćcem (42), połączony jest z przewodem (58).