PL192568B1 - Wkładka do pompy odciągającej pokarm z piersi - Google Patents

Abstract

1. Wkladka do pompy odciagajacej pokarm z piersi, dopasowana do sztywnej czesci lejkowej pompy wytwarza- jacej podcisnienie, zawierajaca czesc ustnikowa, majaca otwarty koniec o ksztalcie dopasowanym do pomieszczenia i kontaktowania sie z otoczka piersi oraz wewnetrzna czesc scienna o zredukowanej srednicy, sluzaca do pomieszcze- nia sutka, zas dookola czesci ustnikowej znajduja sie ele- menty laczace, które lacza czesc ustnikowa ze sztywna czescia lejkowa pompy dla utworzenia wraz z nia uszczel- nienia, przy czym czesc ustnikowa ma sciane z powierzch- nia wewnetrzna przystosowana do kontaktowania sie z otoczka wokól sutka kobiety i z powierzchnia zewnetrzna zawierajaca przynajmniej jedno wglebienie, zas grubosc sciany czesci ustnikowej w obszarze kazdego takiego wglebienia jest mniejsza niz grubosc pozostalego obszaru czesci ustnikowej, przy czym wewnetrzna czesc scienna zawiera przewody laczace kazde wglebienie czesci ustni- kowej ze zródlem podcisnienia, znamienna tym, ze w zewnetrznej powierzchni wewnetrznej czesci sciennej (7) znajduje sie przynajmniej jedno dodatkowe wglebienie (14), oddalone wzdluz podluznej osi wkladki od przynajmniej jednego wglebienia (11) czesci ustnikowej (6), zas grubosc sciany wewnetrznej czesci sciennej (7) w obszarze kazdego dodatkowego wglebienia (14) jest mniejsza niz grubosc sciany pozostalego obszaru wewnetrznej czesci sciennej (7), przy czym elementy laczace kazde wglebienie (11)………….. PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest wkładka do pompy odciągającej pokarm z piersi, a w szczególności wkładka, zaprojektowana do masowania sutka matki karmiącej poprzez oddziaływanie perystaltyczne, które przypomina dość ściśle naturalny odruch ssania pokarmu przez dziecko.

Badania wykazały, że podczas karmienia dziecka piersią, dziecko wywiera perystaltyczny rodzaj ciśnienia na sutek matki ujęty pomiędzy jego języczkiem a górną wargą podczas ssania sutka. To ciśnienie perystaltyczne oddziaływujące na sutek powoduje odciąganie z niego mleka. Po zwolnieniu tego ciśnienia, w trakcie nabierania przez dziecko oddechu, nowa porcja mleka przepływa do sutka w gotowości do ponownego odciągnięcia przez dziecko, gdy tylko zostanie uruchomiony odruch „spłynięcia aktywowany poprzez uwolnienie „oksytocyny matczynej.

Z brytyjskiego opisu patentowego GB 2297913A jest znana giętka, sprężysta wkładka do pompy odciągającej pokarm, przystosowana do dopasowania w sztywnej lejkowej części pompy wytwarzającej podciśnienie, przy czym ta wkładka zawiera część ustnikową, mającą otwarty koniec ukształtowany odpowiednio do pomieszczenia i kontaktowania się z otoczką piersi kobiety i wewnętrzną część o zredukowanej wielkości dla pomieszczenia sutka kobiety oraz zawiera ścianę o powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej, element łącznikowy dookoła części ustnikowej dla przyłączania tej części ustnikowej do sztywnej części lejkowej pompy dla utworzenia wraz z nią uszczelnienia względem ciśnienia, przy czym ta część ustnikowa ma ścianę z wewnętrzną powierzchnią przystosowaną do kontaktowania się z otoczką piersi kobiety dookoła sutka i zewnętrzną powierzchnią z uformowanym w niej przynajmniej jednym wgłębieniem, przy czym grubość ściany części ustnikowej w obszarze jednego lub każdego wgłębienia jest mniejsza niż grubość reszty części ustnikowej oraz element przyłączający każde wgłębienie ze źródłem podciśnienia.

Jakkolwiek stwierdzono, że wkładka taka pracowała nadzwyczaj sprawnie, to jednak ma ona tendencję do wywierania ciśnienia na obszar otoczki piersi, a nie na sam sutek.

Celem wynalazku jest opracowanie udoskonalonej wkładki przeznaczonej do stosowania w pompie do odciągania pokarmu, która jest szczególnie zaprojektowana do stymulowania obszaru piersi w sąsiedztwie sutka i samego sutka, gdzie do piersi matki umieszczonej wewnątrz wkładki jest przykładane wytwarzane cyklicznie podciśnienie.

Wkładka do pompy odciągającej pokarm z piersi, dopasowana do sztywnej części lejkowej pompy wytwarzającej podciśnienie, zawierająca część ustnikową, mającą otwarty koniec o kształcie dopasowanym do pomieszczenia i kontaktowania się z otoczką piersi oraz wewnętrzną część ścienną o zredukowanej średnicy, służącą do pomieszczenia sutka, zaś dookoła części ustnikowej znajdują się elementy łączące, które łączą część ustnikową ze sztywną częścią lejkową pompy dla utworzenia wraz z nią uszczelnienia, przy czym część ustnikową ma ścianę z powierzchnią wewnętrzną przystosowaną do kontaktowania się z otoczką wokół sutka kobiety i z powierzchnią zewnętrzną zawierającą przynajmniej jedno wgłębienie, zaś grubość ściany części ustnikowej w obszarze każdego takiego wgłębienia jest mniejsza niż grubość pozostałego obszaru części ustnikowej, przy czym wewnętrzna część ścienna zawiera przewody łączące każde wgłębienie części ustnikowej ze źródłem podciśnienia, według wynalazku charakteryzuje się tym, że w zewnętrznej powierzchni wewnętrznej części ściennej znajduje się przynajmniej jedno dodatkowe wgłębienie, oddalone wzdłuż podłużnej osi wkładki od przynajmniej jednego wgłębienia części ustnikowej, zaś grubość ściany wewnętrznej części ściennej w obszarze każdego dodatkowego wgłębienia jest mniejsza niż grubość ściany pozostałego obszaru wewnętrznej części ściennej, przy czym elementy łączące każde wgłębienie części ustnikowej ze źródłem podciśnienia są dodatkowo wyposażone w elementy łączące każde dodatkowe wgłębienie ze źródłem podciśnienia.

Tym samym podczas stosowania wkładki jeden lub każdy obszar o zredukowanej grubości ściany w części ustnikowej i wewnętrznej części ściennej jest odkształcany i odginany do kontaktu z wewnętrzną powierzchnią sztywnej części lejkowej pompy odciągającej pokarm w odpowiedzi na podciśnienie przykładane do zewnętrznej powierzchni ściany części ustnikowej i wewnętrznej części ściennej, masując tym samym obszar otoczki piersi i sutka i stymulując laktację.

Grubość ściany części ustnikowej w obszarze każdego wgłębienia jest odmienna od grubości ściany wewnętrznej części ściennej w obszarze każdego dodatkowego wgłębienia.

Tym samym, podczas stosowania, to jedno lub każde wgłębienie części ustnikowej i jedno lub każde dodatkowe wgłębienie wewnętrznej części ściennej są sekwencyjnie odkształcane i odginane do kontaktu z wewnętrzną powierzchnią sztywnej części lejkowej pompy w odpowiedzi na podciśniePL 192 568B1 nie przykładane do zewnętrznej powierzchni ściany części ustnikowej, przy czym wgłębienia części ustnikowej i dodatkowe wgłębienia wewnętrznej części ściennej powracają do swej konfiguracji początkowej po zwolnieniu podciśnienia.

Każde wgłębienie i każde dodatkowe wgłębienie ma kształt pierścieniowy.

Wkładka korzystnie zawiera liczne wewnętrznie połączone wgłębienia, rozstawione obwodowo dookoła wkładki.

Wgłębienia korzystnie są rozstawione obwodowo względem siebie w równych odstępach.

Znajdujące się na części ustnikowej pierścieniowe zgrubienie jest w postaci pierścieniowej wargi, dopasowanej ponad zewnętrzną krawędzią sztywnej części lejkowej.

Pierścieniowe zgrubienie ma uformowane podcięcie lub uskok.

Elementy łączące dla przyłączania każdego wgłębienia części ustnikowej i każdego dodatkowego wgłębienia wewnętrznej części ściennej do źródła podciśnienia stanowią parę głównych przewodów, uformowanych w zewnętrznej powierzchni wewnętrznej części ściennej, przy czym jeden główny przewód prowadzi z jednego z wgłębień do odległego końca wewnętrznej części wkładki, a drugi główny przewód prowadzi z jednego z dodatkowych wgłębień do odległego końca wkładki.

Każde wgłębienie ma kształt gruszkowaty, przy czym główna oś każdego wgłębienia jest ustawiona w jednej linii z główną osią podłużną wkładki.

Dodatkowe wgłębienia są ogólnie koliste i są rozmieszczone obwodowo dookoła wewnętrznej części ściennej wkładki.

Każdy główny przewód stanowi otwarty kanał, uformowany w ścianie wewnętrznej części ściennej.

Wzdłuż obydwu boków każdego głównego przewodu i dookoła każdego wgłębienia i każdego dodatkowego wgłębienia znajduje się ciągłe proste zgrubienie.

To zgrubienie podczas stosowania tworzy płynoszczelną uszczelkę z wewnętrzną powierzchnią części lejkowej.

Każde wgłębienie i każde dodatkowe wgłębienie wystaje wewnętrznie z wewnętrznej powierzchni wkładki.

Spód każdego wgłębienia i każdego dodatkowego wgłębienia jest łukowaty, względnie płaski.

Obszar powierzchniowy każdego wgłębienia jest większy niż obszar każdego dodatkowego wgłębienia.

Wkładka korzystnie posiada dodatkowe wgłębienie trzeciego rodzaju.

Wkładka korzystnie jest uformowana z kauczuku naturalnego, syntetycznego lub z materiału silikonowego.

W wyniku naturalnej sprężystości materiału, z którego jest uformowana wkładka, każde wgłębienie i każde wgłębienie dodatkowe będzie odkształcało się zewnętrznie do kontaktu z lejkiem pompy pod wpływem zastosowania podciśnienia, jednakże będzie powracało do swej normalnej konfiguracji w wyniku zwolnienia tego podciśnienia w wyniku naturalnej sprężystości materiału z którego jest uformowana wkładka, korzystnie stanowiącego naturalną lub syntetyczną gumę lub silikon. Należy zauważyć, że ważną cechą wynalazku jest, aby niewielkie ciśnienie przykładane do sutka lub otoczki wskutek zastosowania wgłębień w części ustnikowej i dodatkowych wgłębień w wewnętrznej części ściennej, powracających do swego początkowego kształtu, wytwarzało znakomitą stymulację laktacji. Tak więc, podciśnienie początkowo odkształca wgłębienia i dodatkowe wgłębienia w kierunku od piersi, jednakże następnie wgłębienia te powracają do swej konfiguracji początkowej w wyniku naturalnej sprężystości kauczuku silikonowego, z którego jest uformowana wkładka, dla przyłożenia do piersi delikatnego nacisku.

W niektórych znanych urządzeniach, podciśnienie odkształca wgłębienia wewnętrznie i wciąga je do mocniejszego kontaktu z piersią użytkowniczki, powodując tym samym bezpośrednie jej masowanie. Jednakże stwierdzono, że tego rodzaju znane urządzenia nie są skuteczne, ponieważ powodują przykładanie zbyt dużego podciśnienia bezpośrednio do piersi i obszaru sutka, co okazywało się niewygodne i powodowało napięcie, prowadzące do słabej laktacji.

Ponieważ obszar powierzchniowy jednego lub każdego wgłębienia części ustnikowej jest korzystnie większy niż obszar jednego lub każdego dodatkowego wgłębienia wewnętrznej części ściennej, zatem każde wgłębienie o większym obszarze powierzchniowym będzie ulegało odkształceniu na zewnątrz względem wkładki przed każdym dodatkowym wgłębieniem o mniejszym obszarze powierzchniowym dla każdego cyklu przykładania podciśnienia. Alternatywnie, można zmieniać grubość ścian lub stosować kombinację obydwu tych rozwiązań.

PL 192 568B1

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia perspektywiczny widok elastycznej wkładki według wynalazku, fig. 2 - perspektywiczny widok elastycznej wkładki z fig. 1 przed włożeniem do sztywnej części lejkowej pompy odciągającej pokarm, fig. 3 - perspektywiczny widok z góry wkładki pokazanej na fig. 1i 2, fig. 4 - przekrój wkładki z fig. 1-3 przedstawiający umieszczoną w niej pierś kobiety, a fig. 5 - widok podobny do fig. 4, jednakże przedstawiający wkładkę w stanie odkształconym, z częściami ściany części ustnikowej kontaktującymi się z wewnętrzną powierzchnią sztywnej części lejkowej pompy odciągającej pokarm.

Na fig. 1 pokazano wkładkę 5 według wynalazku, która na fig. 2 znajduje się w położeniu tuż przed włożeniem do sztywnej lejkowej części 1 znanej pompy odciągającej pokarm (nie pokazanej). Sztywna lejkowa część 1 ma kształt stożkowy i zawiera wewnętrzną część rurową 3 wystającą ku przodowi i przyłączoną do korpusu pompy piersiowej (nie pokazanego). Sztywna lejkowa część 1 posiada wieniec 4 dookoła swego obrzeża z powodów wyjaśnionych poniżej.

Elastyczna wkładka 5 według wynalazku jest uformowana jako jedna część i zawiera stożkową część ustnikową 6, która jest przyłączona do rurowej wewnętrznej części ściennej 7, której wewnętrzna średnica jest zasadniczo równa lub trochę mniejsza niż wewnętrzna średnica wewnętrznej części rurowej 3 lejka pompy. Część ustnikowa 65 ma uformowane pierścieniowe zgrubienie 8, które przylega do wieńca 4 na sztywnej lejkowej części 1 pompy dla utworzenia wraz z nim uszczelnienia płynoszczelnego (fig. 4 i 5). Pierścieniowa elastyczna część obwodowa 10 rozciąga się obwodowo dookoła pierścieniowego zgrubienia 8. Wewnętrzna powierzchnia 6B ustnikowej części 6 jest gładka, podobnie jak wewnętrzna powierzchnia wewnętrznej części ściennej 7.

Na fig. 1 pokazano, że zewnętrzna powierzchnia wkładki 5 ma uformowane rozstawione osiowo, odkształcalne strefy w postaci dużych i małych odkształcalnych wgłębień 11 i 14. Pierwsza strefa zawiera duże kieszenie lub wgłębienia 11na części ustnikowej 6, zaś druga strefa zawiera mniejsze koliste wgłębienia 14 dookoła wewnętrznej części ściennej 7. Duże wgłębienia 11 są wzajemnie połączone łączącymi kanałami 13, przy czym jedno z dużych wgłębień 11 posiada główny przewód 12 wystający z niej do wewnętrznego obrzeża 22 wewnętrznej części ściennej 7. Podobnie, mniejsze wgłębienia 14 na wewnętrznej części ściennej 7 są wzajemnie połączone poprzez łączące kanały 16 zaś jedno z mniejszych wgłębień 14 ma główny przewód 15 odchodzący od niego do wewnętrznego obrzeża 22 wewnętrznej części ściennej 7 z przyczyn opisanych poniżej. Tak więc, duże i małe wgłębienia 11 i 14 są połączone ze sobą obwodowo, jednakże tylko jedno z dużych lub małych wgłębień 11 lub14 jest przyłączalna do źródła podciśnienia poprzez główne przewody 12 i 15.

Główny przewód 12 jest uformowany w zewnętrznej powierzchni wewnętrznej części ściennej 7 i odchodzi od węższego końca większych wgłębień 11 do wewnętrznego obrzeża 22 wewnętrznej części ściennej 7 z przyczyn wyjaśnionych poniżej. W przedstawionym rozwiązaniu występuje pięć wgłębień 11, które są rozmieszczone obwodowo dookoła elastycznej części ustnikowej 6 i które są rozstawione w jednakowych odstępach dla pozostawienia pomiędzy nimi grubszych przesmyków 11A (patrz fig. 2).

Należy zauważyć, że grubość części ustnikowej 6 w obszarze przesmyków 11A stanowi pełną grubość ściany części ustnikowej 6, zaś w obszarze wgłębień 11, ściana dolna każdego wgłębienia ma grubość zredukowaną. Można to zauważyć lepiej w przekrojach pokazanych na fig. 3 i 4. Tak więc, przesmyki 11A stanowią twardsze obszary dookoła części ustnikowej 6, które podczas stosowania oddziaływują na pierś w postaci jej stymulowania. Aczkolwiek na rysunku przedstawiono pięć wgłębień 11, to jednak należy uwzględnić, że ilość i konfiguracja wgłębień nie stanowi wielkości krytycznej.

Przykładowo, w części ustnikowej 6 można uformować ciągłe pierścieniowe wgłębienie. Jak przedstawiono, wystające zgrubienie 30 rozciąga się pomiędzy i wzdłuż głównego przewodu 12, dookoła każdego wgłębienia 11 i wzdłuż każdego łączącego kanału 13. W trakcie stosowania, zgrubienie 30 kontaktuje się z wewnętrzną powierzchnią lejka (nie pokazanego) dla utworzenia wraz z nim uszczelnienia płynoszczelnego. W rezultacie unika się lub znacząco eliminuje jakiekolwiek przedostawanie się podciśnienia z wgłębień 11 tak, że pierś użytkowniczki jest lepiej stymulowana.

W ten sam sposób jak opisano w odniesieniu do większych wgłębień 11, zgrubienie 24 rozciąga się również wzdłuż każdego boku głównego przewodu 15, prowadzącego do małych wgłębień 14 i wzdłuż każdego boku kanałów 16, łączących małe wgłębienia 14 razem i dookoła małych wgłębień 14. To zgrubienie 24 tworzy uszczelnienie z wewnętrzną powierzchnią lejka (nie pokazanego) dla utworzenia wraz z nim uszczelnienia względem płynu i tym samym dla zapobiegania podczas stosowania jakiemukolwiek upustowi podciśnienia z małych wgłębień 14.

PL 192 568B1

Jak można zauważyć na fig. 3, każde duże wgłębienie 11 posiada łukowatą dolną ścianę 17 a każde z małych wgłębień 14 posiada łukowatą ścianę dolną 18, przy czym obydwie wystają poza i wewnętrznie względem głównej powierzchni części ustnikowej 6w kształcie stożka ściętego z przyczyn wyjaśnionych poniżej.

Podczas stosowania, elastyczna wkładka 5 według wynalazku jest przyłączona do sztywnej części lejkowej 1 pompy przez przyleganie pierścieniowego zgrubienia 8 do wieńca 4 lejka dla utworzenia wraz z nim uszczelnienia względem powietrza. Zewnętrzna średnica wewnętrznej części ściennej 1 elastycznej wkładki 5 jest korzystnie trochę mniejsza niż wewnętrzna średnica rurowej części 3 sztywnej lejkowej części 1, pompy, jakkolwiek w razie potrzeby można zastosować tę samą średnicę.

Gdy wkładka 5 jest właściwie przyłączona do sztywnej części lejkowej 1 pompy, wówczas przyjmuje położenie pokazane na fig. 4 i 5. Na fig. 4 pokazano położenie piersi 20 po włożeniu do wkładki 5, przy czym pierś wypełnia część ustnikową 6. Można jednakże zauważyć, że tylko otoczka sutka 21 jest w kontakcie z wewnętrzną powierzchnią stożkowej części ustnikowej i tym samym z występami 18. Sutek 21 wystaje do wewnętrznej części ściennej 7poza kontaktem z wewnętrznymi jego ścianami, jednakże w kontakcie z występami 18.

Gdy pompa do odciągania pokarmu (nie pokazana) wytwarza w znany sposób podciśnienie, wówczas powoduje kolejne obkurczanie wgłębień 11, 14 i zasysanie na zewnątrz do kontaktu z wewnętrzną powierzchnią stożkowej części 2 sztywnej części lejkowej 1 pompy, jak pokazano na fig. 5, przy czym przestrzeń we wgłębieniach komunikuje się ze źródłem podciśnienia za pomocą głównych przewodów 12 i 15 i wzajemnie łączących się kanałów 13 i 16. Ponieważ wgłębienia 11 mają większy obszar powierzchniowy niż wgłębienia 14, zatem zostają one odkształcone zewnętrznie przed wgłębieniami 14. Po zwolnieniu podciśnienia, wgłębienia 11 i 14 powracają do ich konfiguracji początkowej w wyniku naturalnej sprężystości materiału, z którego są uformowane wkładki i tym samym przykładają delikatny nacisk na otoczkę 20 na piersi i sutku w sposób perystaltyczny dla wzmagania laktacji. Proces ten powtarza się w sposób cykliczny dla stymulowania przepływu mleka z piersi matki po przyłączeniu do pompy próżniowej (nie pokazanej).

Claims (18)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Wkładka do pompy odciągającej pokarm z piersi, dopasowana do sztywnej części lejkowej pompy wytwarzającej podciśnienie, zawierająca część ustnikową, mającą otwarty koniec o kształcie dopasowanym do pomieszczenia i kontaktowania się z otoczką piersi oraz wewnętrzną część ścienną o zredukowanej średnicy, służącą do pomieszczenia sutka, zaś dookoła części ustnikowej znajdują się elementy łączące, które łączą część ustnikową ze sztywną częścią lejkową pompy dla utworzenia wraz z nią uszczelnienia, przy czym część ustnikowa ma ścianę z powierzchnią wewnętrzną przystosowaną do kontaktowania się z otoczką wokół sutka kobiety i z powierzchnią zewnętrzną zawierającą przynajmniej jedno wgłębienie, zaś grubość ściany części ustnikowej w obszarze każdego takiego wgłębienia jest mniejsza niż grubość pozostałego obszaru części ustnikowej, przy czym wewnętrzna część ścienna zawiera przewody łączące każde wgłębienie części ustnikowej ze źródłem podciśnienia, znamienna tym, że w zewnętrznej powierzchni wewnętrznej części ściennej (7) znajduje się przynajmniej jedno dodatkowe wgłębienie (14), oddalone wzdłuż podłużnej osi wkładki od przynajmniej jednego wgłębienia (11) części ustnikowej (6), zaś grubość ściany wewnętrznej części ściennej (7) w obszarze każdego dodatkowego wgłębienia (14) jest mniejsza niż grubość ściany pozostałego obszaru wewnętrznej części ściennej (7), przy czym elementy łączące każde wgłębienie (11) części ustnikowej (6)ze źródłem podciśnienia są dodatkowo wyposażone w elementy łączące każde dodatkowe wgłębienie (14) ze źródłem podciśnienia.
2. 2. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że grubość ściany części ustnikowej (6) w obszarze każdego wgłębienia (11) jest odmienna od grubości ściany wewnętrznej części ściennej (7) w obszarze każdego dodatkowego wgłębienia (14).
3. 3. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że każde wgłębienie (11) i każde dodatkowe wgłębienie (14) ma kształt pierścieniowy.
4. 4. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera liczne wewnętrznie połączone wgłębienia (11), rozstawione obwodowo dookoła wkładki.
5. 5. Wkładka według zastrz. 4, znamienna tym, że wgłębienia (11) są rozstawione obwodowo względem siebie w równych odstępach.

   PL 192 568B1
6. 6. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że znajdujące się na części ustnikowej (6) pierścieniowe zgrubienie (8) jest w postaci pierścieniowej wargi, dopasowanej ponad zewnętrzną krawędzią sztywnej części lejkowej (1).
7. 7. Wkładka według zastrz. 6, znamienna tym, że pierścieniowe zgrubienie (8) ma uformowane podcięcie lub uskok.
8. 8. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że elementy łączące dla przyłączania każdego wgłębienia (11) części ustnikowej (6) i każdego dodatkowego wgłębienia (14) wewnętrznej części ściennej (7) do źródła podciśnienia stanowią parę głównych przewodów (12, 15), uformowanych w zewnętrznej powierzchni wewnętrznej części ściennej (7), przy czym jeden główny przewód (12) prowadzi z jednego z wgłębień (11) do odległego końca wewnętrznej części wkładki (5), a drugi główny przewód (15) prowadzi z jednego z dodatkowych wgłębień (14) do odległego końca wkładki.
9. 9. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że każde wgłębienie (11) ma kształt gruszkowaty, przy czym główna oś każdego wgłębienia (11) jest ustawiona w jednej linii z główną osią podłużną wkładki.
10. 10. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że dodatkowe wgłębienia (14) są ogólnie koliste i są rozmieszczone obwodowo dookoła wewnętrznej części ściennej (7) wkładki.
11. 11. Wkładka według zastrz. 8, znamienna tym, że każdy główny przewód (12, 15) stanowi otwarty kanał, uformowany w ścianie wewnętrznej części ściennej (7).
12. 12. Wkładka według zastrz. 11, znamienna tym, że wzdłuż obydwu boków każdego głównego przewodu (12, 15) i dookoła każdego wgłębienia (11) i każdego dodatkowego wgłębienia (14) znajduje się ciągłe proste zgrubienie (24, 30).
13. 13. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że każde wgłębienie (11) i każde dodatkowe wgłębienie (14) wystaje wewnętrznie z wewnętrznej powierzchni wkładki.
14. 14. Wkładka według zastrz. 13, znamienna tym, że spód każdego wgłębienia (11) i każdego dodatkowego wgłębienia (14) jest łukowaty.
15. 15. Wkładka według zastrz. 13, znamienna tym, że spód każdego wgłębienia (11) i każdego dodatkowego wgłębienia (14) jest płaski.
16. 16. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że obszar powierzchniowy każdego wgłębienia (11) jest większy niż obszar każdego dodatkowego wgłębienia (14).
17. 17. Wkładka według zastrz. 1, znamienna tym, że posiada dodatkowe wgłębienie trzeciego rodzaju.
18. 18. Wkładka według zastrz 1, znamienna tym, że jest uformowana z kauczuku naturalnego, syntetycznego lub z materiału silikonowego.