PL191742B1 - Przyrząd do osadzania - Google Patents

Abstract

1. Przyrzad do osadzania, napedzany sila prochu, zawie- rajacy obudowe, cylinder prowadzacy, przestawialny wzgle- dem obudowy, tlok napedowy, umieszczony przestawialnie wotworze wewnetrznym cylindra prowadzacego, kolek sterujacy, umieszczony w cylindrze prowadzacym, wystaja- cy z niego przeciwnie do kierunku osadzania, powierzchnie wspólpracujaca z kolkiem sterujacym, skierowana w kie- runku osadzania, iglice bezwladnosciowa, przestawialna przeciwnie do kierunku osadzania wbrew sile elementu sprezystego i suwak wyzwalajacy, uruchamiany przez spust i wspólpracujacy polaczeniem ksztaltowym z iglica bezwladnosciowa, za pomoca którego powierzchnia wspól- pracujaca jest przestawialna z osiowej powierzchni rzutu kolka sterujacego, znamienny tym, ze w obudowie (1) jest umieszczony kolek zatrzymujacy (9), wystajacy do swiatla przelotu cylindra prowadzacego (2), przy czym maly odstep (A3), pomiedzy kolkiem zatrzymujacym (9) a dnem (28) otworu wewnetrznego (25) odpowiada dlugosci tloka nape- dowego (4) pomiedzy czolem, skierowanym przeciwnie do kierunku osadzania, a powierzchnia zderzakowa (29), wspól- pracujaca z kolkiem zatrzymujacym (9), i ze odstep (A1), pomiedzy kolkiem zatrzymujacym (9), a wolnym koncem kolka sterujacego (8) lacznie z luzem (S) odpowiada odste- powi (A2) pomiedzy kolkiem zatrzymujacym (9) a powierzch- nia wspólpracujaca (26) iglicy bezwladnosciowej (16). PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy przyrządu do osadzania napędzanego siłą prochu.

Do wbijania szpilkowych elementów mocujących w twarde podłoża, jak przykładowo kamień, beton, stal lub tym podobne stosuje się przyrządy do osadzania napędzane siłą prochu. Taki przyrząd osadczy oznaczony DXA40, przykładowo jest wytwarzany przez Zgłaszającego. Posiada on przestawny w obudowie cylinder prowadzący, w którym jest osiowo prowadzony tłok napędowy. Z obszaru końcowego cylindra prowadzącego, przeciwnego do kierunku osadzania, wystaje kołek sterujący, który przy dociskaniu przyrządu osadczego do podłoża razem z cylindrem prowadzącym jest przestawiany przeciwnie do kierunku osadzania. Dzięki odpowiedniej powierzchni współpracującej na iglicy bezwładnościowej, z którą współpracuje kołek sterujący, iglica jest przestawiana w położenie gotowości zapalenia. Przy tym jest naprężany wstępnie element sprężysty, współpracujący z iglicą.

W położeniu gotowości do zapłonu część iglicy bezwładnościowej wystaje do wybrania suwaka wyzwalającego, który przy uruchomieniu spustu jest przesuwany prostopadle do kierunku osadzania. Przy tego rodzaju przesunięciu suwaka wyzwalającego iglica bezwładnościowa jest przekręcana wokół swojej osi wzdłużnej tak, że jego powierzchnia współpracująca jest przestawiona z osiowej powierzchni rzutu kołka sterującego. Przy odprężeniu naprężonego wstępnie elementu sprężystego iglica bezwładnościowa jest przyśpieszana w kierunku osadzania, aż ona uderzy w bijnik ładunku prochowego i go zapali. Iglica bezwładnościowa jest przez sprężynę powrotną bocznie dociska na do kołka sterującego. Przy podniesieniu przyrządu do osadzania z podłoża, cylinder prowadzący przez naprężoną sprężynę jest przesuwany w swoje położenie wyjściowe. Kołek sterujący również porusza się w kierunku osadzania. Z chwilą przesunięcia cylindra prowadzącego w kierunku osadzania o drogę, która odpowiada drodze osiowej przestawialności iglicy bezwładnościowej kołek sterujący uwalnia iglicę jeszcze podczas procesu podnoszenia tak, że jego powierzchnia współpracująca za pomocą sprężyny powrotnej jest przekręcana z powrotem do rzutu osiowego kołka sterującego.

Zadaniem wynalazku jest opracowanie przyrządu do osadzania, który po osiągnięciu określonego stopnia zabrudzenia komory spalania, utworzonej przez dno otworu wewnętrznego i stronę czołową tłoka napędowego, skierowaną przeciwnie do kierunku osadzania, wskazuje osobie obsługującej, że przyrząd nie może być więcej uruchomiony i dlatego musi zostać wyczyszczony.

Zadanie to zostało rozwiązane cechami znamiennymi zastrzeżeń.

W przyrządzie do osadzania według wynalazku jest uniemożliwione przestawianie powierzchni współpracującej iglicy bezwładnościowej do osiowej powierzchni rzutu kołka sterującego, gdy na dnie otworu wewnętrznego cylindra prowadzącego wystąpi zabrudzenie, wywołane np. niespalonym prochem, które uniemożliwia całkowite przestawienie cylindra prowadzącego wobec obudowy w kierunku osadzania, a zatem uniemożliwia uwolnienie iglicy bezwładnikowej przez kołek sterujący.

Aby móc uniemożliwić większe nagromadzenie się niespalonego prochu w przyrządzie do osadzania korzystny jest luz mniejszy od 2 mm.

Doświadczenia wykazały, że optymalne wykorzystanie energii, doprowadzanej przez ładunek prochowy, następuje, gdy luz korzystnie wynosi 0,1 do 1 mm.

Dzięki temu, że stopień zabrudzenia może być nastawiany wewnątrz komory spalania, korzystnie jest nastawialny luz.

Ze względu na uproszczenie techniki wytwarzania celowe jest nastawianie małego odstępu pomiędzy kołkiem zatrzymującym, a wolnym końcem kołka sterującego. Nastawianie odbywa się przykładowo za pomocą połączenia gwintowego pomiędzy kołkiem sterującym, a cylindrem prowadzącym. Przykładowo wykręcenie kołka sterującego z cylindra prowadzącego umożliwia zwiększenie stopnia zabrudzenia. To połączenie gwintowe ma zaletę, że nastawienia luzu nie może być dokonane z zewnątrz. Nastawianie, względnie korektora luzu przykładowo może być dokonana przez serwis, podczas przeglądu przyrządu do osadzania.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia część przyrządu do osadzania w przekroju, znajdującego się w położeniu wyjściowym, fig. 2 - przyrząd z fig. 1 z cylindrem prowadzącym i iglicą bezwładnościową w położeniu dociśniętym, fig. 3 przyrząd z fig. 2 z naciśniętym spustem, a fig. 4 - przyrząd według fig. 1 z zabrudzoną komorą spalania.

W obudowie 1 jest osadzony przesuwnie i obciążony siłą sprężyny 10 cylinder prowadzący 2.

Tłok napędowy 4 jest umieszczony w otworze wewnętrznym 25 cylindra prowadzącego 2, który ma dno 28 z przelotowym otworem gniazda przyjmującego 7 dla ładunku prochowego. W kierunku zamykania do cylindra prowadzącego 2 przylega rura prowadząca 3, która poprzez tulejowy element tłuPL 191 742 B1 miący 11 opiera się na zamku 12. Rura prowadząca 3 wystaje poza zamek 12 i posiada centralny otwór przelotowy z odcinkiem przyjmującym, otwartym w kierunku osadzania, dla szpikowego elementu mocującego 24 (fig. 2, 3). Zamek 12 otacza cylinder prowadzący 12. Sprężyna 10, współpracująca z cylindrem prowadzącym 2 otacza go i jest umieszczona pomiędzy czołem obudowy 1 i czołem zamka 12.

Tłok napędowy 4 składa się z główki 6, której średnica w zasadzie odpowiada średnicy otworu wewnętrznego 25 i trzonka 5, przylegającego do główki 6. Centralny otwór przelotowy rury prowadzącej 3 ma odcinek, służący do prowadzenia trzonka 5, którego średnica w zasadzie odpowiada średnicy trzonka 5. W obszarze końcowym obudowy 1 jest umieszczony kołek zatrzymujący 9, który przechodzi przez szczelinę wzdłużną w cylindrze prowadzącym 2 i wystaje do jego otworu wewnętrznego, współpracując z tłokiem napędowym 4. Z cylindra prowadzącego 2 wystaje, w kierunku przeciwnym do kierunku osadzania, kołek sterujący 8, który razem z cylindrem prowadzącym 2 jest przesuwny w obudowie 1. Kołek sterujący 8 jest połączony z cylindrem prowadzącym złączem gwintowym 27.

Odstęp A1 pomiędzy kołkiem zatrzymującym 9 a wolnym końcem kołka sterującego 8 łącznie z luzem S odpowiada odstępowi A2, pomiędzy kołkiem zatrzymującym 9 a powierzchnią współpracującą 26 iglicy bezwładnościowej 16.

Za pomocą tego kołka sterującego 8, przy dociśnięciu przyrządu do osadzania do podłoża 23, według fig. 2, iglica bezwładnościowa 16 jest przesuwana w kierunku przeciwnym do osadzania w obudowie 1 ze swojego położenia wyjściowego wbrew sile elementu sprężystego 18 do położenia gotowego do zapalenia. Przy tym element sprężysty 18 jest wstępnie naprężany a zabierak 17 iglicy bezwładnościowej 16 dochodzi do wybrania w suwaku wyzwalającym 19.

Wyzwolenie iglicy bezwładnościowej 16, jak przedstawia fig. 3, następuje za pomocą spustu 15, którego dźwignia wyzwalająca 22 przesuwa suwak wyzwalający 19 prostopadle do kierunku osadzania. Zabierak 17, prowadzony połączeniem kształtowym w wybraniu suwaka wyzwalającego 19, jest przy tym przestawiany z osiowej powierzchni rzutu kołka sterującego 8 i iglica bezwładnościowa 16 poprzez element sprężysty 18 przyspiesza w kierunku osadzania, aż w obszarze zapalania uderzy w ładunek prochowy i go zapali. Przy przestawianiu iglicy bezwładnościowej 16 w kierunku osadzania za pomocą elementu sprężystego 18, zabierak 17 napręża wstępnie sprężynę powrotną 21, która dociska bocznie zabierak 17 do kołka sterującego 8. Najpierw przy podniesieniu przyrządu do osadzania z podłoża 23 kołek sterujący 8 razem z cylindrem prowadzącym 2 porusza się w kierunku osadzania, aż cylinder prowadzący 2 osiągnie swoje położenie wyjściowe (fig. 4). W położeniu wyjściowym cylindra prowadzącego 2 powierzchnia zderzakowa 29 tłoka napędowego 4 przylega do kołka zatrzymującego 9, a powierzchnia czołowa tłoka napędowego 4, skierowana przeciwnie do kierunku osadzania, do dna 28 otworu wewnętrznego 25. Najmniejszy odstęp pomiędzy kołkiem zatrzymującym 9 a dnem 28 otworu wewnętrznego 25 (fig. 1) jest oznaczony A3. W tym położeniu wyjściowym cylindra prowadzącego 2 kołek sterujący 8 uwalnia zabierak 17 tak, że powierzchnia współpracująca 26, umieszczona na zabieraku, za pomocą sprężyny powrotnej 21 jest przestawiana z powrotem do osiowej powierzchni rzutu kołka sterującego 8.

Pomiędzy powierzchnią współpracującą 26 a wolnym końcem kołka sterującego 8 istnieje luz, który jest mniejszy od 2 mm.

Przestawienie zabieraka 17 z i do osiowej powierzchni rzutu kołka sterującego 8 jest przykładowo osiągane przez przekręcanie iglicy bezwładnościowej 16 wokół swojej osi wzdłużnej.

Figura 4 pokazuje zabrudzenie o grubości A na dnie 28 otworu wewnętrznego 25 cylindra prowadzącego 2. To zabrudzenie przykładowo jest wywołane przez niespalone pozostałości prochu. Przy przestawianiu cylindra prowadzącego 2 w kierunku osadzania z uwagi na zabrudzenie nie może on całkowicie osiągnąć swojego położenia wyjściowego. Kołek sterujący 8, umieszczony w cylindrze prowadzącym 2 nie może przez to uwolnić zabieraka 17 iglicy bezwładnościowej 16 tak, że on nie może być przestawiony w osiową powierzchnię rzutu kołka sterującego 8. Przy ponownym procesie docisku nie następuje żadne przestawienie iglicy bezwładnościowej 16 przez kołek sterujący 8 do położenia gotowego do zapłonu.

Pomiędzy gniazdem 7 dla ładunku prochowego w cylindrze prowadzącym 2 a iglicą bezwładnościową 16 rozciąga się prostopadły do kierunku osadzania kanał 13, w którym jest umieszczony magazynek 14 ładunków prochowych.

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Przyrząd do osadzania, napędzany siłą prochu, zawierający obudowę, cylinder prowadzący, przestawialny względem obudowy, tłok napędowy, umieszczony przestawiainie w otworze wewnętrznym cylindra prowadzącego, kołek sterujący, umieszczony w cylindrze prowadzącym, wystający z niego przeciwnie do kierunku osadzania, powierzchnię współpracującą z kołkiem sterującym, skierowaną w kierunku osadzania, iglicę bezwładnościową, przestawialną przeciwnie do kierunku osadzania wbrew sile elementu sprężystego i suwak wyzwalający, uruchamiany przez spust i współpracujący połączeniem kształtowym z iglicą bezwładnościową, za pomocą którego powierzchnia współpracująca jest przestawialna z osiowej powierzchni rzutu kołka sterującego, znamienny tym, że w obudowie (1) jest umieszczony kołek zatrzymujący (9), wystający do światła przelotu cylindra prowadzącego (2), przy czym mały odstęp (A3), pomiędzy kołkiem zatrzymującym (9) a dnem (28) otworu wewnętrznego (25) odpowiada długości tłoka napędowego (4) pomiędzy czołem, skierowanym przeciwnie do kierunku osadzania, a powierzchnią zderzakową (29), współpracującą z kołkiem zatrzymującym (9), i że odstęp (A1), pomiędzy kołkiem zatrzymującym (9), a wolnym końcem kołka sterującego (8) łącznie z luzem (S) odpowiada odstępowi (A2) pomiędzy kołkiem zatrzymującym (9) a powierzchnią współpracującą (26) iglicy bezwładnościowej (16).
2. 2. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że luz (S) jest mniejszy od 2 mm.
3. 3. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że luz (S) wynosi od 0,1 do 1 mm.
4. 4. Przyrząd według zastrz. 2 albo 3, znamienny tym, że luz (S) jest nastawialny.
5. 5. Przyrząd według zastrz. 1, znamienny tym, że odstęp (A1) jest nastawialny.