PL191250B1 - Układ zasilania naziemnego do pojazdu elektrycznego oraz pojazd z wyposażeniem wykorzystującym układ zasilania naziemnego do pojazdu elektrycznego - Google Patents

Abstract

1. Uklad zasilania naziemnego do pojazdu elektryczne- go wyposazonego w jeden lub wiele odbieraków lyzwowych do pobierania energii, rozmieszczonych wzdluz osi wzdluz- nej, korzystnie srodkowej, pojazdu, zawierajacy sekwencje segmentów przewodzacych, wzajemnie elektrycznie odizo- lowanych, które tworza sciezke przewodzaca dla odbiera- ków lyzwowych i które sa rozmieszczone w taki sposób, by zakrywac kanal wykonany w nawierzchni drogi pojazdu, przy czym odbieraki ulozone zgodnie z nawierzchnia drogi, jak równiez zawieraja poszczególne zespoly komutacji, typu statycznego, tak ze dla kazdego segmentu poszcze- gólne zespoly komutacji zapewniaja ciaglosc elektryczna w danym segmencie, z powrotnym laczem zasilania, jesli tylko sygnal wysylany z pojazdu nie jest odbierany przez dany segment, znamienny tym, ze poszczególne zespoly komutacji segmentów sa rozmieszczone w kanale, w któ- rym przebiegaja lacze zasilania (14) i lacze powrotne zasi- lania (13), wspólne dla segmentów, przy czym zespoly komutacji (11), przynalezace do poszczególnych segmen- tów, sa sterowane przez poszczególne zespoly (12) odbie- rajace zakodowany sygnal sterowania polaczeniem, które sa wzajemnie polaczone z odpowiadajacymi im zespolami segmentów bezposrednio sasiednich w sekwencji segmen- tów tworzacych sciezke przewodzaca albo z jednym seg- mentem sasiednim bedacym zakonczeniem sciezki prze- wodzacej, ……… PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest układ zasilania naziemnego do pojazdu elektrycznego oraz pojazd z wyposażeniem wykorzystującym układ zasilania naziemnego do pojazdu elektrycznego. Układ nazywany naziemnym przeznaczony jest do miejskiego pojazdu elektrycznego wyposażonego w odbieraki łyżwowe prądu pozwalające na pobór energii w czasie przemieszczania się pojazdu wzdłuż trasy mającej postać ścieżki dostarczającej energię, w kontakt z którą wchodzą odbieraki łyżwowe. Przedmiotem wynalazku jest przede wszystkim układ przewidziany jako wyposażenie torów lub jezdni po których krążą pojazdy, posiadających ścieżki zasilające w energię zainstalowane w górnej części przewidzianych dla nich kanałów w jezdni, jak również pojazdy elektryczne dostosowane do wykorzystywania układu zasilania naziemnego.

Zasilanie przemieszczających się pojazdów elektrycznych, które pobierają niezbędną im energię przy pomocy ustalonych zespołów zasilających, z którymi pojazdy te pozostają w elektrycznym połączeniu, z reguły jest realizowane, w przypadku pojazdów poruszających się po trasach wydzielonych, za pośrednictwem sieci linii napowietrznych rozciągających się wzdłuż tras przewidzianych dla pojazdów albo za pośrednictwem szyn zasilających w energię umieszczonych na powierzchni ziemi w przypadku pojazdów poruszających się po trasach wydzielonych.

Instalacja linii napowietrznych powoduje trwałą i widoczną obecność sieci przewodów i zestawu zespołów wspornikowych dla tej sieci przewodów, ponad i w sąsiedztwie dróg poruszania się pojazdów. Mogą wiązać się z tym niedogodności, zwłaszcza w dzielnicach turystycznych i centrach urbanistycznych.

Z drugiej strony, instalacja naziemnej sieci zasilającej w energię, mającej postać ścieżek zasilających w energię umieszczonych na powierzchni ziemi, rozwiązuje wspomniany wcześniej problem, ponieważ ścieżki zasilające i przynajmniej część zespołów z nimi związanych są umieszczone w kanałach, z korzyścią zamkniętych, które są wykonane w drodze jazdy pojazdów.

Naziemne układy zasilające są znane od dawna, a ich znaną wadą jest konieczność wykonywania kanałów w celu umieszczania w nich ścieżek przewodzących w drodze poruszania się pojazdów. Konieczne jest więc zakrywanie kanałów, ponieważ drogi zawierające te kanały nie są zarezerwowane wyłącznie dla pojazdów elektrycznych i konieczne jest, by pojazdy różnego typu, na przykład dwukołowe, mogły przejeżdżać przez te kanały. Ponadto, z oczywistych względów bezpieczeństwa, konieczne jest, by nic oprócz odbieraków łyżwowych pojazdu elektrycznego nie mogło wejść w kontakt elektryczny z pozostającymi pod napięciem częściami ścieżki przewodzącej układu zasilania naziemnego.

Dokument EP-A-0761493 opisuje układ zasilania naziemnego spełniający powyższe kryteria. Zgodnie z nim przewiduje się wykonanie ścieżki przewodzącej złożonej z szeregu elektrycznie izolowanych od siebie płytek, które pokrywają kanał, w którym rozciąga się elastycznie odkształcalna taśma ferromagnetyczna, której dwie powierzchnie są pokryte materiałem przewodzącym. Górna powierzchnia taśmy jest połączona z linią zasilającą. Taśma może być magnetycznie przyciągana przez magnesy umieszczone w pojeździe elektrycznym w taki sposób, że wchodzi w kontakt swą górną powierzchnią z przynajmniej jedną płytką ścieżki przewodzącej, wzdłuż której akurat przemieszcza się odbierak łyżwowy pojazdu. Inne płytki ścieżki przewodzącej, na których spoczywa taśma, są połączone z bardzo niskim potencjałem powierzchnią wewnętrzną taśmy, która służy jako łącze powrotne zasilania.

Niniejszy wynalazek przedstawia układ zasilania naziemnego o budowie modułowej, dla pojazdu elektrycznego, sterowanego lub niesterowanego, charakteryzujący się dużą prostotą funkcjonowania i minimalnym czasem odpowiedzi, zapewniający zwiększone bezpieczeństwo i niezawodność.

Niniejszy naziemny układ zasilania jest przewidziany do współpracy z pojazdami elektrycznymi, które są wyposażone w odbieraki łyżwowe do poboru energii rozmieszczone wzdłuż osi wzdłużnej, a z korzyścią centralnie, pojazdu, oraz zawiera kolejno ustawione segmenty przewodników elektrycznie od siebie izolowanych, które tworzą ścieżkę przewodzącą dla odbieraków łyżwowych i które są rozmieszczone w taki sposób, by zakrywać kanał umieszczony w drodze przejazdu, na poziomie której segmenty te są ułożone. Zespoły komutacji jednostkowej, typu statycznego, dla każdego segmentu zapewniają ciągłość elektryczną segmentu, z którym są one związane, z łączem powrotnym wspólnego zasilania, gdy sygnał sterujący połączenia segmentu ze wspólnym łączem powrotnym nie został odebrany z pojazdu.

PL 191 250 B1

Zgodnie z wynalazkiem, zespoły komutacji jednostkowej dla danego segmentu są umieszczone pod tym segmentem w kanale, w którym przebiegają łącza zasilające i powrotu zasilania wspólne dla segmentów, przy czym poszczególne zespoły komutacji są sterowane przez jednostkowe zespoły na podstawie zakodowanego sygnału sterującego połączeniem, które to segmenty są selektywnie łączone z bezpośrednio otaczającymi je segmentami, które kolejno po nich następują na ścieżce przewodzącej lub domyślnie z jedynym istniejącym sąsiednim segmentem, w przypadku gdy jest on umieszczony na końcu ścieżki, w taki sposób, by zakodowany sygnał sterujący połączeniem, który jest selektywnie otrzymywany z pojazdu przez jeden segment, wymuszał połączenie, z łączem zasilającym, tego segmentu i tych segmentów, lub tylko jednego, które są w bezpośrednim jego sąsiedztwie.

Niniejszy wynalazek dotyczy również pojazdów kołowych o wyposażeniu umożliwiającym wykorzystywanie wspomnianego układu zasilania.

Zgodnie z własnością wynalazku, pojazd taki zawiera zespół do wysyłania sygnału sterującego połączeniem segmentu, który ma postać sygnału zakodowanego, typu numerycznego, w stronę segmentu ścieżki, z którym pojazd ma połączenie elektryczne za pośrednictwem zasilających odbieraków łyżwowych.

Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykładach wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia podwójny przykład zastosowania układów zasilania naziemnego, fig. 2 - widok przekroju poprzecznego drogi zawierającej kanał wyposażony w naziemny układ zasilania, fig. 3 - schemat mnemotechniczny układu zasilania i pojazdu elektrycznego przewidzianego dla takiego układu.

Figura 1 przedstawia drogę jezdną 1 pozwalającą na ruch pojazdów i pieszych, przy czym pojazdy mogą być bardzo różnych typów, przedstawionych jako pojazdy indywidualne 2, z których przynajmniej niektóre mogłyby być pojazdami elektrycznymi lub typu mieszanego, oraz jako pojazdy transportu publicznego 3, elektryczne lub typu mieszanego, pokazane tu jako tramwaj jeżdżący po szynach 4.

Przewidziane jest, by pojazdy elektryczne lub mieszane, czyli wyposażone w silnik elektryczny powiązany z silnikiem spalania wewnętrznego, mogły być zasilane elektrycznie w sposób naziemny za pośrednictwem odbieraków łyżwowych przeznaczonych do pozostawania w kontakcie ze ścieżką przewodzącą obecną na poziomie toru jazdy, a zwłaszcza drogi, po której mogą jeździć te oraz ewentualnie inne pojazdy.

Na fig. 1 pokazane są dwie ścieżki przewodzące 5 i 6 przeznaczone do zasilania różnych pojazdów. Ścieżka przewodząca 5 jest przede wszystkim przeznaczona do zasilania pojazdów transportu publicznego, na przykład, jak pokazano, tramwajów z metalowymi kołami jeżdżących po szynach, tramwajów wyposażonych w koła pneumatyczne jeżdżących bezpośrednio po jezdni lub trolejbusów wyposażonych w odbieraki łyżwowe na spodzie karoserii, tak jak w przypadku innych rozważanych tu pojazdów. Ścieżka przewodząca 5 ma w tym przypadku za zadanie dostarczanie zasilania po wysokim napięciem do pojazdów, jak również toru powrotnego zasilania. Ten tor powrotny może być zapewniony również przez szyny w przypadku pojazdów jeżdżących po szynach z przewodników elektrycznych. Napięcie zasilania jest na przykład napięciem stałym, lub napięciem zmiennym jednofazowym odpowiadającym jednej z faz zasilania trójfazowego.

Ścieżka przewodząca 6 jest przeznaczona przede wszystkim dla pojazdów indywidualnych, elektrycznych lub typu mieszanego, wyposażonych w odbieraki łyżwowe, w których skład wchodzi przynajmniej jeden odbierak zasilający i jeden odbierak powrotny. Może być ona wykorzystywana przez pojazd posiadający jedynie jeden lub wiele odbieraków zasilających, natomiast prąd powrotny może płynąć poprzez inne zespoły. Pojazdy typu mieszanego powinny być wyposażone w zespoły pozwalające na wprawianie ich w ruch albo dzięki zasilaniu pobieranemu ze ścieżki przewodzącej, wzdłuż której muszą wówczas podążać, lub niezależnie dzięki innemu źródłu energii, na przykład przy wykorzystaniu baterii akumulatorowych.

Ścieżki przewodzące 5 i 6 mogą być zrealizowane w podobny sposób, przy czym ich własności, takie jak rozmiar i moc, różnią się na tyle, na ile różnią się pojazdy, dla których ścieżki te są przewidziane.

W każdym z przypadków, ścieżka przewodząca przeznaczona do współpracy z odbierakami łyżwowymi pojazdu składa się z sekwencji segmentów przewodzących 5A, 5B, 5C, ... lub 6A, 6B, 6C, 6D ..., praktycznie połączonych ze sobą lecz wzajemnie izolowanych przez odpowiedni materiał izolujący o minimalnej grubości, która zależy od napięcia zasilania dostarczanego do pojazdów.

Każdy segment ma długość, która zależy od długości zasilanych pojazdów. Szerokość segmentów jest tak dobierana, by wystarczała do zapewnienia kontaktu na całej szerokości odbieraka łyżwo4

PL 191 250 B1 wego przy wzięciu pod uwagę ewentualnych ruchów bocznych odbieraka w czasie gdy przesuwa się on przez dany segment. W jednym przykładzie realizacji, długość segmentu jest rzędu dwóch metrów, natomiast jego szerokość jest rzędu 30 centymetrów.

Kolejne segmenty rozmieszone wzdłuż przebiegu ścieżki przewodzącej są ułożone w taki sposób, by zakrywać kanał 7 wykonany przynajmniej na części długości drogi, która może być również używana przez pieszych oraz po której mogą jeździć bardzo różne pojazdy, począwszy od lekkich pojazdów dwukołowych, a skończywszy na ciężkich pojazdach służących do transportu. W korzystnym przykładzie realizacji wynalazku, kanał systemu zasilania według wynalazku i kolejne segmenty tworzące ścieżkę przewodzącą, która zakrywa ten kanał, są rozmieszczone na środku toru jazdy na drodze, w której wykonany jest kanał, tak że odbieraki łyżwowe pojazdów mogą być ustawione wzdłuż osi wzdłużnej, a z korzyścią środkowej, pojazdu je zawierającego. Pozwala to na łatwiejsze odizolowanie odbieraków łyżwowych pojazdu i segmentów ścieżki, które są pod napięciem w czasie przejazdu zasilanego ze ścieżki.

W przykładzie realizacji pokazanym na fig. 2, segment 5A, pokazany w przekroju poprzecznym, jest umieszczony w podstawie 8z materiału izolującego, który jest w stanie wytrzymywać duże obciążenia, takie jak wspomniany segment, w czasie przejazdu pojazdu. Każdy segment jest wykonany z materiału elektrycznie przewodzącego o dużej sztywności i jest montowany w podstawie 8, gdzie ustawia się go w taki sposób, by zamykał odcinek kanału 7 ponad którym ułożona jest podstawa 8. Kanał jest więc zamknięty w sposób szczelny przez zestaw utworzony z ustawionych liniowo podstaw 8 przewidzianych do przyjmowania segmentów oraz przez segmenty umieszczone w podstawach 8. Podstawy 8 i segmenty są w tym przypadku ułożone równo z powierzchnią drogi 1, aczkolwiek możliwe jest by ponad nią nieznacznie wystawały, jak to pokazano na fig. 2, jeśli ścieżka przewodząca jest umieszczona w torze jazdy trasy wydzielonej, która jest zarezerwowana dla jednego typu pojazdu, takiego jak na przykład tramwaj szynowy.

Każdy segment ścieżki przewodzącej z korzyścią posiada taką strukturę modułową, która jest dla niego odpowiednia, oraz która jest dopasowana do podstawy, która go utrzymuje, i innych związanych z nim zespołów, co znacznie ułatwia wymianę zużytych lub uszkodzonych elementów.

W korzystnym przykładzie realizacji wynalazku, każdy moduł odpowiadający segmentowi ścieżki przewodzącej zawiera skrzynkę 9, w której są umieszczone zespoły pozwalające sterować zasilaniem segmentu oraz akcesoria oddziałujące na odpowiednie segmenty bezpośrednio sąsiadujące z danym segmentem. Taka pojedyncza skrzynka 9jest umieszczana pod segmentem w odcinku kanału, który jest pokrywany przez dany segment.

Zespoły sterujące zasilaniem segmentu zasadniczo zawierają poszczególne zespoły komutacji 11, typu statycznego, oraz poszczególne zespoły 12 przyjmujące sygnał sterujący połączeniem, wysyłany przez pojazd (patrz fig. 3).

Poszczególne zespoły komutacji 11 segmentu, które są na rysunku schematycznie przedstawione jako przełącznik w postaci zestyku rozwiernego, są utworzone przez klasyczny układ elektroniczny o mocy, która zapewnia ustawianie połączenia segmentu z powrotnym łączem zasilania 13 na teoretycznie zerowy, a praktycznie wystarczająco niewielki potencjał, tak by nie był on niebezpieczny gdy tylko sygnał sterujący połączeniem segmentu z połączeniem zasilania 14 nie jest odbierany z pojazdu.

Poszczególne zespoły komutacji każdego segmentu ścieżki przewodzącej są połączone po pierwsze z łączem zasilania 14, a po drugie z powrotnym łączem zasilania 13, które są wspólne dla segmentów danej ścieżki, tak jak to pokazano na fig. 3. Te łącza przebiegają przez kanał 7, gdzie są umieszczone w skrzynkach zawierających zespoły komutacji 11, jak to pokazano na fig. 2. Są one wykonane na przykład z miedzi lub aluminium szczelnie zatopionych w żywicy izolacyjnej oraz są klasycznie połączone z zespołami zasilającymi 15 pełniącymi role źródła. Zespoły zasilające mogą wzajemnie ze sobą współpracować, mogąc na przykład duplikować się na końcach łącz z fig. 3, oraz są klasycznie zrealizowane w postaci centralek, które z kolei są wyposażone w powszechnie znane urządzenia zabezpieczające. Łącze zasilania 14 ma za zadanie dostarczanie prądu zasilania, w niniejszym przykładzie prądu stałego, niezbędnego dla silników pojazdu, które mogą być zasilane przy wykorzystaniu systemu według wynalazku, za pośrednictwem odpowiednich odbieraków łyżwowych i segmentów ścieżki, po której przebiegają odbieraki w czasie przemieszczania się pojazdu. Napięcie pomiędzy łączami 13 i 14, na przykład napięcie stałe, jest rzędu 350 lub 750 V w przypadku pojazdów transportu publicznego, przy czym może być to również jednofazowe napięcie zmienne, na przykład 400 V.

PL 191 250 B1

Zgodnie z wynalazkiem, wszystkie segmenty ścieżki, takiej jak na przykład ścieżka 5, są z reguły połączone z łączem powrotnym zasilania 13za pośrednictwem poszczególnych zespołów komutacji 11, które je, odpowiednio, obsługują. Jedynie te segmenty są ustawiane pod napięciem, których zespoły komutacji są w danej chwili sterowane przez sygnał sterujący wysyłany z pojazdu, w taki sposób by zapewnić chwilowe ustawienie pod napięciem poprzez połączenie z łączem zasilania 14.

W tym celu, poszczególne zespoły 12 odbierający sygnał sterujący są związane z każdym z segmentów w celu przechwytywania pochodzącego z pojazdu sygnału sterującego połączeniem. Zespoły te mogą być umieszczone wraz z zespołami komutacji 11 odpowiadającymi danemu segmentowi w poszczególnych skrzynkach 9, jednej w każdym segmencie.

Zespoły 12 odbierają sygnał sterujący połączeniem wysyłany z pojazdu do segmentu, na który mają mieć wpływ. W efekcie realizują rozkaz wykonania połączenia przeznaczony dla zespołów komutacji, odpowiednich dla danego segmentu. W korzystnym przykładzie realizacji wynalazku, rozkaz połączenia jest wysyłany do odpowiednich zespołów komutacji danego segmentu jedynie wówczas, gdy wysyłany przez pojazd sygnał sterujący połączeniem jest odbierany przez dany segment.

W zaproponowanym przykładzie realizacji, połączenie segmentu ścieżki jest wykonywane w czasie, gdy wysyłany przez pojazd sygnał sterujący połączeniem jest odbierany bezpośrednio przez dany segment, bądź, w konkretnym przypadku, przez pojedynczy segment bezpośrednio sąsiadujący z segmentem umieszczonym na końcu ścieżki.

Sygnał sterujący połączeniem dostarczany przez pojazd, taki jak na przykład pojazd 17, może być wytwarzany przez układ emitujący 18. Układ emitujący jest na przykład połączony z odbierakiem łyżwowym 16, za pośrednictwem interfejsu transmisyjnego (nie pokazanego) w taki sposób by przesyłać rozkaz połączenia przy wykorzystaniu przewodzenia elektrycznego w postaci zakodowanego sygnału numerycznego. Może być również brany pod uwagę zakodowany sygnał w postaci sygnału częstotliwościowego wokół prądu nośnego. Te zakodowane sygnały są wykorzystywane do przesyłania informacji specyficznych spełniających rolę zabezpieczeń, na przykład komunikatu cyklicznego rozpoznawania i/lub komunikatu określającego pojazd, takiego jak na przykład opisującego jego typ. Poprzez odbierak zasilający 16 pojazd jest połączony z dodatnim potencjałem zasilania, poprzez łącze zasilania 14 w przypadku zasilania na prąd stały.

W zaproponowanym przykładzie realizacji sygnał sterujący występuje stale, gdy tylko pojazd jest zasilany. Może być on wysyłany przez układ emitujący pojazdu w kierunku zespołów odbierających 12 związanych z danym segmentem, przez który przechodzi odbierak zasilania 16 pojazdu pozostając z nim w kontakcie, na przykład do zespołów odbierających 12 przewidzianych w segmencie 5B w styczności z odbierakiem zasilania 16 z fig. 3.

W wariancie przykładu realizacji, zakodowany sygnał numeryczny odpowiadający rozkazowi połączenia wytworzonemu przez układ emitujący 18 pojazdu, którego odbierak zasilania 16 jest w kontakcie z pewnym segmentem, jest sygnałem o częstotliwości ultrawielkiej wysyłanym przez antenę w kierunku danego segmentu. Pobudzane zespoły odbierające 12 w różnych segmentach są wyposażone w odpowiednie odbiorniki sygnału.

Zgodnie z korzystnym przykładem realizacji wynalazku, zespoły odbierające odpowiednie dla danego segmentu są połączone z zespołami segmentów sąsiednich, lub ewentualnie z pojedynczym segmentem końcowym ścieżki. Te wzajemne połączenia są przeznaczone do zapewniania, by jeden lub dwa bezpośrednio sąsiednie segmenty danego segmentu zostały połączone z łączem zasilania 14 przez ich, odpowiednie, zespoły komutacji, w czasie gdy zespoły odbierające danego segmentu odbierają sygnał sterujący połączeniem w segmencie, dla którego jest on przeznaczony.

Odpowiednie zespoły odbierające każdego segmentu zawierają na przykład elektroniczny układ logiczny, nie pokazany, pozwalający na kontrolowanie połączenia segmentu z łączem zasilania 14 pod wpływem działania zespołów komutacji 11, odpowiednich dla danego segmentu. W celu umożliwienia realizacji wspomnianego powyżej procesu, rozkaz połączenia, przeznaczony do zespołów komutacji odpowiednich dla danego segmentu, może być wytwarzany albo przez odpowiedni zespół odbierający związany z danym segmentem, albo przez zespoły jednego z otaczających go segmentów.

W przedstawionym przykładzie realizacji, prąd zasilania, stały i dostarczany w sposób naziemny do pojazdu, jest podawany do konwertera DC/AC 19 przez zespół sterujący jazdą 20, przy czym ten konwerter pozwala na wykorzystanie silnika 21 na prąd zmienny, jak to jest dobrze znane w dziedzinie techniki.

Powrót prądu zasilania przenoszonego za pośrednictwem odbieraka zasilania może się wykonywać na przykład za pośrednictwem szyny, po której jedzie pojazd, w przypadku gdy jest on wypo6

PL 191 250 B1 sażony w koła izolowane elektrycznie. Może być on również zapewniony przez szynę prowadzącą pojazdu, jeśli szyna ta jest elektrycznie połączona z łączem powrotnym 13 obsługującym ścieżkę przewodzącą, z którą związana jest ta szyna.

W innym przykładzie realizacji, który może być wykorzystany we wszystkich pojazdach wyposażonych w przynajmniej dwa odbieraki łyżwowe, z których jeden jest odbierakiem zasilania a drugi odbierakiem powrotnym zasilania, przy czym są one różnie spolaryzowane, przewidziane jest, że te odbieraki są ułożone wzdłuż osi wzdłużnej pojazdu, który je zawiera, przy tym oś ta jest z korzyścią, ze względów bezpieczeństwa, osią środkową. Przewidziany jest pewien odstęp pomiędzy odbierakami o różnej polaryzacji, który zależy od długości segmentów, przy czym powinien być większy od sumy długości trzech segmentów w przypadku opisywanego tutaj systemu.

Jak to zostało zaznaczone, odbierak zasilania 16 steruje połączeniem z łączem zasilania 14 segmentu, z którym jest on w kontakcie, jeśli nie nastąpiło jeszcze połączenie po wpływem działania zespołów zasilających segmentu w bezpośrednim sąsiedztwie. Powrót zasilania może być zapewniony przez odbierak powrotny, który pozostaje w połączeniu z łączem powrotnym zasilania 13, przy czym taki odbierak 22 pozostaje w kontakcie z segmentem 5E, w przypadku gdy ani ten segment, ani segmenty w bezpośrednim sąsiedztwie nie odebrały z pojazdu 17 sygnału sterującego połączeniem.

Oczywiste jest, że jeśli okaże się to niezbędne, liczne odbieraki zasilania 16 mogą być rozmieszczone na długości jeżdżącego pojazdu. To samo rozwiązanie może wystąpić, jeśli zaprojektuje się odbieraki powrotne 22 dla prądu powrotnego za pośrednictwem segmentów tej samej ścieżki. Rozkaz połączenia może być wytwarzany albo jednocześnie dla wszystkich odbieraków, albo indywidualnie dla każdego z nich zgodnie ze sposobami, które nie są tutaj opisane, ponieważ nie stanowią przedmiotu niniejszego wynalazku. Przewidziane jest również załączanie odbieraków pojazdu poprzez opuszczanie ich na segmenty i dezaktywacja poprzez podniesienie do góry.

Układ według wynalazku może być łączony z innym układem, na przykład z napowietrznym układem zasilania pojazdów. Każdy taki system ma za zadanie dostarczanie zasilania dla pojazdów w różnych częściach ich trasy, przy czym oczywiście takie pojazdy musiałyby być przystosowane do współpracy z oboma rodzajami układów.

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Układ zasilania naziemnego do pojazdu elektrycznego wyposażonego w jeden lub wiele odbieraków łyżwowych do pobierania energii, rozmieszczonych wzdłuż osi wzdłużnej, korzystnie środkowej, pojazdu, zawierający sekwencję segmentów przewodzących, wzajemnie elektrycznie odizolowanych, które tworzą ścieżkę przewodzącą dla odbieraków łyżwowych i które są rozmieszczone w taki sposób, by zakrywać kanał wykonany w nawierzchni drogi pojazdu, przy czym odbieraki ułożone zgodnie z nawierzchnią drogi, jak również zawierają poszczególne zespoły komutacji, typu statycznego, tak że dla każdego segmentu poszczególne zespoły komutacji zapewniają ciągłość elektryczną w danym segmencie, z powrotnym łączem zasilania, jeśli tylko sygnał wysyłany z pojazdu nie jest odbierany przez dany segment, znamienny tym, że poszczególne zespoły komutacji segmentów są rozmieszczone w kanale, w którym przebiegają łącze zasilania (14) i łącze powrotne zasilania (13), wspólne dla segmentów, przy czym zespoły komutacji (11), przynależące do poszczególnych segmentów, są sterowane przez poszczególne zespoły (12) odbierające zakodowany sygnał sterowania połączeniem, które są wzajemnie połączone z odpowiadającymi im zespołami segmentów bezpośrednio sąsiednich w sekwencji segmentów tworzących ścieżkę przewodzącą albo z jednym segmentem sąsiednim będącym zakończeniem ścieżki przewodzącej, tak że zakodowany sygnał sterujący połączeniem, który jest selektywnie otrzymywany z pojazdu przez poszczególne segmenty, wywołuje połączenie z łączem zasilania danego segmentu i segmentami (lub jednym końcowym), które z nim bezpośrednio sąsiadują.
2. 2. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy segment jest wyposażony w poszczególne zespoły (12) odbierające zakodowany sygnał sterowania połączeniem, przesyłany przy wykorzystaniu przewodzenia elektrycznego z pojazdu za pośrednictwem odbieraka zasilania (16) tego pojazdu, gdy odbierak ten jest w kontakcie z danym segmentem.
3. 3. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy segment jest wyposażony w poszczególne zespoły (12) odbierające zakodowany sygnał sterowania połączeniem, przesyłany w postaci

   PL 191 250 B1 sygnału o częstotliwości ultrawielkiej z pojazdu za pośrednictwem odbieraka zasilania (16) tego pojazdu, gdy odbierak ten jest w kontakcie z danym segmentem.
4. 4. Pojazd elektryczny z wyposażeniem wykorzystującym układ zasilania naziemnego do pojazdu elektrycznego, znamienny tym, że zawiera zespoły (18) do transmisji sygnału sterującego połączeniem w segmencie, wytwarzające zakodowany sygnał sterujący połączeniem przesyłany do segmentu ścieżki, z którym pojazd jest połączony elektrycznie za pośrednictwem odbieraka zasilania (16).
5. 5. Pojazd według zastrz. 4, znamienny tym, że zawiera zespoły (18) do przesyłania zakodowanego sygnału elektrycznego sterującego połączeniem w segmencie za pośrednictwem odbieraka zasilania (16) pojazdu.
6. 6. Pojazd według zastrz. 4, znamienny tym, że zawiera zespoły (18) do przesyłania sygnału sterującego połączeniem w segmencie, wytwarzający zakodowany sygnał o częstotliwości ultrawielkiej przesyłany przez antenę zamocowaną na pojeździe do segmentu, z którym jest w kontakcie odbierak zasilania (16).