PL187556B1 - Uchwyt czopa mocującego do zawiasy okiennej, drzwiowej lub meblowej - Google Patents

Abstract

1. Uchwyt czopa mocujacego do zawiasy okiennej, drzwiowej lub meblowej, w którym co najmniej jeden czop mocujacy jest polaczo- ny przestawnie z elementem nastawczym, przy czym czop mocujacy ma na swojej dlugosci osiowej co najmniej jeden czesciowy odcinek z gwintem, który jest zazebiony z komplemen- tarnym, wewnetrznym gwintem majacej ksztalt nakretki tarczy, znamienny tym, ze element nastawczy (3) jest umieszczony równolegle do osi czopa mocujacego (1), a tarcza (5) jest za- mocowana obrotowo, nieprzesuwnie w stosunku do osiowej dlugosci elementu nastawczego (3), który jest zamocowany obrotowo 1 nieprzesuw- nie osiowo, a wykonane w ramie okna lub drzwi (10), otwory (9), (11) mieszczace czop mocujacy (1) i polaczony z nim element na- stawczy (3) sa rozstawione stycznie albo za- chodza na siebie. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest uchwyt czopa mocującego do zawiasy okiennej, drzwiowej lub meblowej, w którym co najmniej jeden czop mocujący w swojej pozycji osadzenia jest połączony roboczo w sposób zamknięty kształtowo i/lub siłowo z elementem nastawczym.

Znane dotychczas czopy mają gwint śrubowy za pomocą którego są przesławne w kierunku zamocowania. W wyniku głębszego lub krótszego wkręcenia w przygotowany otwór istnieje wtedy możliwość ustawienia okna lub drzwi względem ramy okiennej lub drzwiowej. Aby jednak obrócić odpowiedni element zawiasy, drzwi lub okno muszą one zostać wymontowane. Również znane są elementy nastawcze, skierowane poprzecznie do osi wzdłużnej czopów mocujących, za pomocą których te czopy mocujące mogą być ustalane na różnych głębokościach w przygotowanych otworach.

Znana jest również przestawna taśma do okien lub drzwi sklepowych (AT-B-389 145), która w razie konieczności większego przestawienia posiada szczególne rozwiązanie konstrukcyjne i stąd praktycznie może być stosowana w pewnych specjalnych przypadkach. Przewidziany jest swobodnie obracający się i osiowo nieprzesuwny gwintowany sworzeń, który zaczepiony jest bezpośrednio lub poprzez zabierak z czopem mocującym. Jednak w tego rodzaju wykonaniu ponowny montaż zawiasy okiennej, drzwiowej lub meblowej nie jest możliwy, ponieważ czop mocujący nie może być łatwo wprowadzony do uchwytu lub na przykład przez obrócenie doprowadzony do połączenia roboczego z elementem nastawczym. Stąd też w takim układzie musi być dostarczona kompletna zawiasa włącznie z mocowanym w ramie wstępnie zmontowanym uchwytem.

Celem wynalazku jest opracowanie uchwytu w rodzaju wymienionym na wstępie, który zapewnia w prosty sposób możliwość nastawienia okna lub drzwi w stanie zamontowanym i w którym element zawiasowy z czopem mocującym może być zamontowany niezależnie od umieszczonego już elementu nastawczego. Cel ten został zrealizowany dzięki rozwiązaniu konstrukcyjnemu według wynalazku, uchwytu czopa mocującego do zawiasy okiennej, drzwiowej lub meblowej, w którym co najmniej jeden czop mocujący jest połączony przestawnie z elementem nastawczym, przy czym czop mocujący ma na swojej długości osiowej co najmniej jeden częściowy odcinek z gwintem, który jest zazębiony z komplementarnym, wewnętrznym gwintem mającej kształt nakrętki tarczy, który charakteryzuje się tym, że element nastawczy jest umieszczony równolegle do osi czopa mocującego, a tarcza jest zamocowana obrotowo, nieprzesuwnie w stosunku do osiowej długości tego elementu nastawczego, który jest zamocowany obrotowo i nieprzesuwnie osiowo, a wykonane w ramie okna lub drzwi, otwory mieszczące czop mocujący i połączony z nim element nastawczy są rozstawione stycznie albo zachodzą na siebie.

Tarcza i element nastawczy korzystnie posiadają komplementarne uzębienie, przy czym tarcza najkorzystniej ma kształt koła zębatego z gwintowanym otworem w środku, a element nastawczy najkorzystniej posiada uzębienie tylko w bezpośrednim obszarze przyporu z tarczą.

Tarcza i element nastawczy korzystnie posiadają szorstkie lub radełkowane powierzchnie w obszarach wzajemnego połączenia, przy czym tarcza najkorzystniej jest umieszczona w obszarze pierścieniowym.

Czop mocujący korzystnie posiada w swoim swobodnym obszarze końcowym gwint, którego średnica zewnętrzna jest równa albo mniejsza od średnicy pozbawionego gwintu przylegającego obszaru czopa mocującego, przy czym czop ten i przynależny element nastawczy a tym samym także otwory do ich osadzenia najkorzystniej są umieszczone osiowo, równolegle. Czop mocujący i przynależny element nastawczy a tym samym także otwory do ich osadzenia korzystnie są umieszczone pod kątem ostrym, zwężającym się w kierunku ich końców.

187 556

Otwory dla czopa mocującego i dla elementu nastawczego oraz przestrzeń pierścieniowa tarczy korzystnie są umieszczone w jednej części montażowej, która jest osadzona trwale w przygotowanym otworze, umieszczonym w ramie okna lub drzwi.

Element nastawczy i tarcza korzystnie są wstępnie zamontowane w części montażowej, która fabrycznie jest umieszczona w ramie lub w oknie lub w drzwiach.

Część montażowa korzystnie posiada boczny otwór montażowy połączony z przestrzenią pierścieniową mieszczący tarczę i najkorzystniej ma ona komplementarny kształt do wybrania przylgowego w oknie lub drzwiach, w którym jest zamocowana rozłącznie.

Co najmniej obszar końcowy elementu nastawczego, umieszczonego pod kątem ostrym do czopa mocującego korzystnie ma uzębienie, które jest zazębione z zewnętrznym obwodem tarczy.

Element nastawczy i tarcza korzystnie są zespolone w części montażowej, przy czym otwór dla czopa mocującego posiada długość odpowiadającą co najmniej w przybliżeniu długości gwintu na tym czopie mocującym i wchodzi on w cylindryczny obszar części montażowej w kierunku jego powierzchni końcowej lub też z tego obszaru powierzchni końcowej wychodzi ponownie na zewnątrz.

Część montażowa korzystnie posiada na swoim zewnętrznym końcu kołnierz oporowy lub mocujący.

W wyniku samohamowności wzgl. połączenia roboczego z elementem nastawczym czop mocujący może być w prosty sposób wkręcony w tarczę w postaci nakrętki, zanim elementy zawiasowe zostaną osadzone w oknie, drzwiach lub w elemencie meblowym i w odpowiednim elemencie ramy. Jest więc możliwy bardzo prosty montaż czopa mocującego polegający na wkręceniu go do określonej pozycji podstawowej, po czym przez obrócenie elementu nastawczego zostaje obrócona mająca postać nakrętki tarcza, połączona roboczo z elementem nastawczym. Przez obrócenie tarczy w postaci nakrętki zostaje spowodowane osiowe przesunięcie czopa mocującego przez zaczepienie gwintowe pomiędzy tarczą i tym czopem mocującym, tak że możliwe jest nie tylko dokładne nastawienie, lecz również dalsza regulacja.

W wyniku uruchomienia elementu nastawczego może być spowodowane bezpośrednio osiowe przesunięcie czopa mocującego, bez potrzeby wyjmowania drzwi lub okna. Następuje bezstopniowe przestawienie czopa, tak że przy zamykaniu drzwi lub okna, może być zawsze kontrolowana jego nowa pozycja i istnieje bardzo prosta możliwość regulacji lub doregulowania drzwi lub okna na miejscu ich zainstalowania.

Ponieważ tarcza i element nastawczy mogą się obracać, i są zabezpieczone przed przesunięciem osiowym, pomiędzy tą tarczą i elementem nastawczym istnieje stały przypór, a oprócz tego przy obróceniu tych elementów jest możliwe dokładne przesunięcie czopa mocującego.

Bardzo prosta konstrukcja jest zrealizowana wtedy, gdy tarcza i element nastawczy posiadają komplementarne zazębienie. Przynosi to korzyść polegającą na wzajemnym przyporze, tak że siły przy przestawianiu czopa mocującego mogą być bez przeszkód przeniesione.

Jeżeli tarcza jest wykonana w postaci koła zębatego i posiada środkowy otwór gwintowany, to przesunięcie osiowe czopa mocującego z gwintem może być przeprowadzone w sposób optymalny, a ponadto powstaje bezpieczny przypór pomiędzy tarczą i elementem nastawczym.

Dla ułatwienia przebiegu obracania element nastawczy posiada uzębienie tylko w bezpośrednim obszarze przyporu tarczy. Pozostałe odcinki elementu nastawczego mogą być cylindryczne i mieć gładką powierzchnię, aby umożliwić szczególnie dobre prowadzenie i możliwość obracania w uchwycie.

W rozwiązaniu w którym tarcza w pozycji zamontowania jest umieszczona w przestrzeni pierścieniowej, możliwe jest nie tylko bardzo łatwe wkręcenie czopa mocującego aż do pewnej pozycji zasadniczej, lecz także zagwarantowane jest dokładne jego nastawienie, ponieważ tarcza nie może się przesuwać w kierunku osiowym czopa mocującego.

W najprostszym rozwiązaniu konstrukcyjnym czop mocujący posiada w swoim swobodnym obszarze końcowym gwint i ma wystarczająco długi pozbawiony gwintu odcinek, który przejmuje siły w dopasowanym otworze.

187 556

Prace wstępne, które muszą być przeprowadzone dla umieszczenia uchwytu według wynalazku, są bardzo proste, ponieważ musi być wykonany jedynie dodatkowy otwór oraz otwór do bocznego wsunięcia tarczy w postaci nakrętki.

Czop mocujący i przynależny element nastawczy a tym samym także otwory do ich osadzenia są umieszczone osiowo równolegle i dzięki temu na zewnątrz czopa mocującego może być osadzone osiowo-równolegle narzędzie, bez unieruchomiania elementu nastawczego przez głowicę zawiasową.

Gdy czop mocujący i przynależny element nastawczy a tym samym także otwory do ich osadzenia są umieszczone pod kątem ostrym, zwężającym się w kierunku ich końców, to jest polepszony dostęp narzędzia do elementu nastawczego, ponieważ element zawiasowy niewiele przeszkadza, a ponadto uzyskuje się polepszenie możliwości konstrukcyjnych wzajemnego przyporu umieszczonej na czopie mocującym tarczy i elementu nastawczego.

Tym samym czop mocujący, tarcza i element nastawczy mogą być zmontowane w jednej bardzo małej jednostce konstrukcyjnej. Dokładność pasowania uchwytu dla czopa mocującego i układu tarczy w postaci nakrętki z elementem nastawczym zostaje dzięki temu dodatkowo polepszona.

Przykłady wykonania wynalazku zostaną dokładniej objaśnione w oparciu o rysunek na którym fig. 1 przedstawia przekrój przez obszar obrzeża drzwi w którym jest umieszczona część montażowa; fig. 2 - przekrój według linii Π-Π na fig. 1, jednak bez pokazania obszaru drzwiowego; fig. 3 - przekrój według linii III-III na fig. 1; fig. 4 - widok IV na fig. 1; fig. 5 widok z boku na przykład wykonania uchwytu mającego podobny kształt jak na fig. 1 do 4, który jest osadzony od strony ramy; fig. 6 - przekrój wzdłuż linii VI-VI na fig. 5; fig. 7 - widok w kierunku strzałki VII na fig. 5; fig. 8 - przekrój wzdłuż linii VIII-VIII na fig.5; fig. 9 przekrój przez obszar obrzeża drzwi z inną odmianą wykonania elementu montażowego, oraz fig. 10 - widok w kierunku strzałki X na fig. 9.

Na rysunku przedstawiono wykonania, w których czop mocujący jest zamocowany w drzwiach lub w ramie drzwiowej. W konstrukcjach tych czop mocujący i uchwyt wchodzą w ograniczenia boczne ramy, tzn. w obszarze przylegania drzwi lub w obszarze listew wykładzinowych, tak że uchwyt jest praktycznie od zewnątrz ledwo widoczny. Zastosowanie uchwytu w drzwiach i oczywiście także w oknach jest stąd jak najbardziej optymalne. Uchwyt według wynalazku może być zastosowany w taki sam sposób w innych rozwiązaniach takich jak na przykład w konstrukcjach meblowych lub w ramach i ościeżnicach drzwiowych lub okiennych, w których rozwiązanie według wynalazku na przykład z dodatkowym elementem montażowym może być w pełni wykorzystane.

Przede wszystkim jest to jednak uchwyt dla czopa mocującego 1 do zawiasy okiennej, drzwiowej lub meblowej 2, przy czym za pomocą elementu nastawczego 3 może być wykonane osiowe przemieszczenie czopa mocującego 1. Czop mocujący 1 posiada co najmniej na jednym swoim odcinku osiowym gwint 4, który jest wkręcony w wewnętrzny gwint tarczy 5 mającej postać krążka lub nakrętki. Element przestawiający 3 i tarcza 5 są połączone bezpośrednim zazębieniem w sposób zamknięty kształtowo i/lub siłowo. Tarcza 5 i element nastawczy 3 są zamocowane obrotowo i zabezpieczone przed przesunięciem osiowym. Według najprostszego rozwiązania konstrukcyjnego tarcza 5 i element nastawczy 3 posiadają korespondujące zazębienie 6 wzgl. 7, tak że - jak to uwidocznione zostało zwłaszcza na fig. 2 - tarcza 5 jest wykonana jako koło zębate i ma umieszczony pośrodku gwintowany otwór 8.

Element nastawczy 3 posiada uzębienie 6 tylko w bezpośrednim obszarze przyporu do tarczy 5. Wystarcza więc, jeżeli tylko ten krótki odcinek końcowy elementu nastawczego 3 ma uzębienie 6, a pozostała długość elementu nastawczego 3 może się swobodnie obracać w odpowiednim otworze 9.

Tarcza 5 i element nastawczy 3 są więc bezpośrednio połączone ze sobą roboczo za pomocą uzębienia. Jednak jest możliwe utworzenie współdziałających ze sobą obszarów w których zamiast uzębienia, powierzchniom nadaje się odpowiednią szorstkość, radełkowanie lub podobne. Zagwarantowane musi być jedynie to, aby tarcza 5 przy obróceniu elementu nastawczego 3 obracała się odpowiednio razem, w celu powodowania osiowego przesuwu elementu mocującego 1.

187 556

Dlatego też ważne jest, aby tarcza 5 - patrz fig. 1 - została w położeniu montażowym umieszczona w przestrzeni pierścieniowej, tak aby obrócenie tarczy 5 było w pełni możliwe, natomiast nie było możliwości przesunięcia osiowego.

W wykonaniu według fig. 1 uzębienie 6 jest umieszczone bezpośrednio na swobodnym końcu elementu nastawczego 3. Oczywiście jest także możliwe wykonanie uzębienia 6 na dłuższym obszarze elementu nastawczego 3 lub nawet umieszczenie go w obszarze oddalonym od jego końca. Jest to możliwe zwłaszcza wtedy, jeżeli czop mocujący 1 jest odpowiednio dłuższy lub gdy może być wykonany dłuższy element nastawczy 3.

Fig. 1 pokazuje dalej, że gwint 4 jest umieszczony w końcowym obszarze czopa mocującego 1 na stosunkowo małym odcinku jego długości. Należy zauważyć, że konieczny do przestawiania obszar dla zawiasy jest stosunkowo niewielki, tak że przy średnim nastawieniu tarczy w odniesieniu do gwintu 4 na czopie mocującym 1 istnieje wystarczająca możliwość przestawiania czopa w obydwóch kierunkach nawet wtedy, gdy odcinek częściowy z gwintem 4 jest krótki.

Dla czopa mocującego 1 i przynależnego elementu nastawczego, w ramie wzgl. ościeżnicy okna lub drzwi 10 są umieszczone dwa otwory 11 lub 9, które w zupełnie specjalnej konstrukcji stykają się ze sobą wzajemnie schodzą lub ewentualnie w określonym odcinku częściowym mogą przez siebie przechodzić. Fig. 5 do 8 pokazują wykonanie, w którym otwory 9 i 11 są umieszczone osiowo równolegle względem siebie. Zgodnie z wykonaniem według fig. 1 do 4 czop mocujący 1 i przynależny element nastawczy 3, a tym samym także otwory 11 wzgl. 9 do ich umieszczenia są usytuowane względem siebie pod kątem ostrym, zwężającym się w kierunku ich końców, co ułatwia możliwość przestawiania czopa za pomocą narzędzia przyłożonego do elementu nastawczego 3. W tym celu element nastawczy 3 posiada na swoim zewnętrznym końcu odpowiedni uchwyt narzędziowy. Zgodnie z rysunkiem korzystna postać wykonania może polegać na tym, że otwory 10 i 11 dla elementu nastawczego 3 i czopa mocującego 1 jak również tarcza 5 są umieszczone w jednej części montażowej 12. Ta część montażowa 12 zostaje osadzona w otworze 13, przygotowanym w drzwiach 10 i w tym otworze jest odpowiednio zamocowana. Element nastawczy 3 i tarcza 5 zostają przy tym wstępnie zamontowane w części montażowej 12, a sama część montażowa 12 już w toku produkcji jest umieszczana w drzwiach 10. Zamocowanie części montażowej 12 w otworze 13 nie jest możliwe jedynie poprzez spasowanie odpowiedniego użebrowania lub nadanie szorstkości powierzchni, lecz trzeba stosować dodatkowe klejenie lub połączenie gwintowe.

Wykonanie z częścią montażową 12 jest możliwym wariantem dla zamocowania czopa mocującego 1 także w ościeżnicach metalowych w obszarze ramy. Zależnie od postaci wykonania i przypadku zastosowania części montażowej 12, może być przewidziany pierścień ograniczający w celu ograniczenia głębokości osadzenia części montażowej 12 w otworze 13.

W wykonaniu z częścią montażową 12 jest możliwe jej dokładne dopasowanie do ograniczenia bocznego drzwi 10, tzn. do odpowiedniego wybrania przylgowego. Część montażowa 12 jest wtedy - jak to zostało uwidocznione w przekroju na fig. 1 - wykonana jako dająca się jedno- lub wielokrotnie odejmować. Dzięki temu otwór 11 dla czopa mocującego 1 może być umieszczony stosunkowo blisko powierzchni drzwi 10, ponieważ w tym obszarze dla czopa mocującego 1 istnieje jeszcze dodatkowe usztywnienie przez umieszczoną tam część montażową 12. W wykonaniu według fig. 5 do 8 przedstawiono przede wszystkim rozwiązanie zamocowania czopa mocującego zawiasy okiennej, drzwiowej lub meblowej w obszarze ościeżnicy wzgl. ramy okna lub drzwi. W obszarze okładziny 14 wzgl. wykładziny drzwiowej 15 zostaje umieszczona część montażowa 16, która posiada również otwory 9 i 11 do umieszczenia w nich elementu nastawczego 3 i czopa mocującego 1. Także w tym układzie na swobodnym końcu czopa mocującego 1 lub w nieco cofniętym obszarze znajduje się gwint 4, który wchodzi w wewnętrzny gwint tarczy 5, mającej postać nakrętki. Tarcza 5 jest natomiast umieszczona obrotowo, jednak zabezpieczona przed przesunięciem osiowym i w tym przypadku posiada uzębienie, które współpracuje z uzębieniem 6 elementu nastawczego 3. Otwory 9 i 11 są usytuowane wzajemnie równolegle osiowo.

187 556

Ί

W wykonaniu tym jest możliwe rozwiązanie konstrukcyjne w obszarze czopa mocującego 1 polegające na tym, że przylegający do głowicy zawiasowej 17 obszar posiada rozszerzenia 18, wystające do góry i w dół. W wyniku tego powstaje płaski odcinek, rozciągający się zasadniczo w kierunku pionowym, który może wchodzić w odpowiednie wybranie co najmniej na początku otworu 11. Otwór 11 posiada więc w tym obszarze również odpowiednio korespondujący przekrój. Po osadzeniu czopa mocującego 1 zwłaszcza w obszarze ościeżnicy drzwiowej lub okiennej należy zamocować go tak, aby nie mógł się on obrócić wokół swojej osi wzdłużnej.

W części montażowej 16 pokazanego wykonania jest umieszczona nakładka 19, która posiada przynajmniej jeden, korzystnie trzy otwory 20. Przez te otwory 20 mogą być wkręcone śruby 21, aby ustalić część montażową 16 względem okładziny drzwiowej 15. Dodatkowo możliwe jest umieszczenie w takiej konstrukcji otworu, przez który może być osadzona śruba 22, lub element śrubowo-kołkowy w celu zakotwienia części montażowej 16 w murze 23. Także w tej postaci wykonania możliwe są różne zmiany konstrukcyjne. Istotne i ważne jest jednak zawsze aby odcinek czopa mocującego 1 posiadał gwint 4, który współpracuje z gwintem wewnętrznym obrotowej tarczy 5, która z kolei ma połączenie robocze z elementem nastawczym 3, potrzebne dla spowodowania obrotu. Najprostsze rozwiązania polegają przy tym na uzębieniu zachodzących na siebie obszarów tarczy 5 i elementu nastawczego 3, Iub także na nadaniu szorstkości, radełkowaniu albo innych równoważnych środkach.

Fig. 9 i 10 pokazują konstrukcyjną odmianę wykonania, w której czop mocujący 1 dużą częścią swojej długości wchodzi bezpośrednio w obszar obrzeża drzwi, tzn. największa część otworu 11 znajduje się bezpośrednio w drzwiach i tylko częściowo w części montażowej 12. Obszar obrzeża drzwi jest wykonany z reguły z pełnego drewna, przy czym w tym obszarze istnieje największe osłabienie w wyniku przylgowo odstającego obszaru 30. Nie można więc tutaj umieszczać zbyt dużego otworu, który by osłabiał ten obszar 30. Otwór do umieszczenia części montażowej 12 może być w wyniku tego wykonany jako wychodzący z większej powierzchni 31. obrzeża ograniczającego. W. tym wykonaniu element nastawczy 3 i tarcza 4 są w całości zespolone w części montażowej. Otwór 11 dla czopa mocującego 1 jest jednak, odnosząc do całkowitej długości części montażowej 12, wykonany w tej części 12 jako stosunkowo krótki wchodzący w cylindryczny obszar 25 części montażowej 12 i wychodzący ponownie na zewnątrz w obszarze powierzchni końcowej 26 tej części montażowej 12. Tym samym wewnątrz części montażowej 12 w zasadzie poziomo jest umieszczony tylko obszar na długości gwintu 4 na czopie mocującym 1, natomiast pozostałe odcinki czopa mocującego 1 przylegają bezpośrednio do drzwi wzgl. do materiału w obszarze obrzeża drzwi. W tym rozwiązaniu jest również możliwe, że otwór 11, a tym samym czop mocujący 1 są skierowane jedynie do wewnętrznej powierzchni końcowej 26 części montażowej i nie wychodzą stamtąd na zewnątrz. W zależności od tego, w jakim stopniu jest konieczna możliwość przestawiania czopa w jego kierunku osiowym, może być wybrany jeden albo drugi wariant.

Przy wykonaniu według fig. 9 i 10 jest widoczne, że część montażowa 12 na swoim umieszczonym na zewnątrz końcu posiada kołnierz oporowy wzgl. kołnierz mocujący 27. Dlatego ta część montażowa 12 może być bezpiecznie zamocowana do drzwi 10 za pomocą odpowiednich śrub 28. Takie ukształtowanie z kołnierzem mocującym wzgl. kołnierzem oporowym jest także możliwe przy zabudowaniu uchwytu do ramy drzwiowej.

Części montażowe 12 wzgl. 16 są wykonane korzystnie z lekkiego metalu lub tworzywa sztucznego, możliwy jest jednak także odlew z innych metali. Jeżeli widoczny obok głowicy zawiasowej 17 boczny obszar części montażowej 16 ma być wykonany jako mniej zwracający uwagę, to może być przeprowadzone dpowiednie dopasowanie barw samej części montażowej z tworzywa sztucznego lub nawet odpowiednia obróbka powierzchni co najmniej swobodnego obszaru, znajdującego się po stronie zewnętrznej.

Uchwyt według wynalazku może być stosowany również w ościeżnicach metalowych. Tak więc jest możliwe wykonanie przestrzeni w kształcie garnka do umieszczania w niej części montażowej. Przestrzeń ta może być również wykonana metodą głębokiego tłoczenia i do niej część montażowa może być włożona od zewnątrz. Część montażowa jest w tej przestrzeni trwale ustawiona w celu zabezpieczenia przed obróceniem się wzgl. przeciwko osiowemu

187 556 przestawieniu przez jakiekolwiek środki. W takim wykonaniu jest - jak to również widać w postaciach wykonania według fig. 1 i 6 - korzystne, jeżeli zarówno otwór 9 jak i otwór 11 są umieszczone w całości w części montażowej.

187 556

187 556

Fig. 3

Fig. 4

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz Cena 2,00 zł.

Claims (16)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Uchwyt czopa mocującego do zawiasy okiennej, drzwiowej lub meblowej, w którym co najmniej jeden czop mocujący jest połączony przestawnie z elementem nastawczym, przy czym czop mocujący ma na swojej długości osiowej co najmniej jeden częściowy odcinek z gwintem, który jest zazębiony z komplementarnym, wewnętrznym gwintem mającej kształt nakrętki tarczy, znamienny tym, że element nastawczy (3) jest umieszczony równolegle do osi czopa mocującego (1), a tarcza (5) jest zamocowana obrotowo, nieprzesuwnie w stosunku do osiowej długości elementu nastawczego (3), który jest zamocowany obrotowo i nieprzesuwnie osiowo, a wykonane w ramie okna lub drzwi (10), otwory (9), (11) mieszczące czop mocujący (1) i połączony z nim element nastawczy (3) są rozstawione stycznie albo zachodzą na siebie.
2. 2. Uchwyt według zastrz. 1, znamienny tym, że tarcza (5) i element nastawczy (3) posiadają komplementarne uzębienie (7,6).
3. 3. Uchwyt według zastrz. 1, znamienny tym, że tarcza (5) ma kształt koła zębatego z gwintowanym otworem (8) w środku.
4. 4. Uchwyt według zastrz. 2, znamienny tym, że element nastawczy (3) posiada uzębienie (6) tylko w bezpośrednim obszarze przyporu z tarczą (5).
5. 5. Uchwyt według zastrz. 1, znamienny tym, że tarcza (5) i element nastawczy (3) posiadają szorstkie lub radełkowane powierzchnie w obszarach wzajemnego połączenia.
6. 6. Uchwyt według zastrz. 1, znamienny tym, że tarcza (5) jest umieszczona w obszarze pierścieniowym.
7. 7. Uchwyt według zastrz. 1, znamienny tym, że czop mocujący (1) posiada w swoim swobodnym obszarze końcowym gwint (4), którego średnica zewnętrzna jest równa albo mniejsza od średnicy pozbawionego gwintu przylegającego obszaru czopa mocującego (1).
8. 8. Uchwyt według zastrz. 1, znamienny tym, że czop mocujący (1) i przynależny element nastawczy (3), a tym samym także otwory (9,11) do ich osadzenia są umieszczone osiowo równolegle.
9. 9. Uchwyt według zastrz. 1, znamienny tym, że czop mocujący (1) i przynależny element nastawczy (3), a tym samym także otwory (9, 11) do ich osadzenia są umieszczone pod kątem ostrym, zwężającym się w kierunku ich końców.
10. 10. Uchwyt według zastrz. 8, znamienny tym, że otwory (11, 9) dla czopa mocującego (1) i dla elementu nastawczego (3) oraz przestrzeń pierścieniowa tarczy (5) są umieszczone w jednej części montażowej (12,16), która jest osadzona trwale w przygotowanym otworze (13), umieszczonym w ramie okna lub drzwi (10).
11. 11. Uchwyt według zastrz. 10, znamienny tym, że element nastawczy (3) i tarcza (5) są wstępnie zamontowane w części montażowej (12, 16), która fabrycznie jest umieszczona w ramie lub w oknie lub w drzwiach (10).
12. 12. Uchwyt według zastrz. 11, znamienny tym, że część montażowa (12, 16) posiada boczny otwór montażowy połączony z przestrzenią pierścieniową i mieszczący tarczę (5).
13. 13. Uchwyt według zastrz. 11, znamienny tym, że część montażowa (12) ma komplementarny kształt do wybrania przylgowego w oknie lub drzwiach w którym jest zamocowana rozłącznie.
14. 14. Uchwyt według zastrz. 1, znamienny tym, że co najmniej obszar końcowy elementu nastawczego (3), umieszczonego pod kątem ostrym do czopa mocującego (1), ma uzębienie (6), które jest zazębione z zewnętrznym obwodem tarczy (5).
15. 15. Uchwyt według zastrz. 12, znamienny tym, że element nastawczy (3) i tarcza (5) są zespolone w części montażowej (2, 16), przy czym otwór (11) dla czopa mocującego (1) posiada długość odpowiadającą co najmniej w przybliżeniu długości gwintu (4) na czopie mocującym (1) i wchodzi w cylindryczny obszar (25) części montażowej (12, 16) w kierunku jego

    187 556 powierzchni końcowej (26) lub też z tego obszaru powierzchni końcowej (26) wychodzi ponownie na zewnątrz.
16. 16. Uchwyt według zdsUg . 11 albo la bib o olb3 lai zn amienny tym, że yzę śe montażowa (2,16) posiada na swoim zewnętrznym końcu kołnierz oporowy lub mocujący (27).