PL187163B1 - Szczep Streptococcus equi, mikrobiologicznie czysta kultura, żywa szczepionka, sposoby wytwarzania tej szczepionki i zastosowanie Streptococcus equi - Google Patents

Szczep Streptococcus equi, mikrobiologicznie czysta kultura, żywa szczepionka, sposoby wytwarzania tej szczepionki i zastosowanie Streptococcus equi

Info

Publication number
PL187163B1
PL187163B1 PL97318095A PL31809597A PL187163B1 PL 187163 B1 PL187163 B1 PL 187163B1 PL 97318095 A PL97318095 A PL 97318095A PL 31809597 A PL31809597 A PL 31809597A PL 187163 B1 PL187163 B1 PL 187163B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
strain
vaccine
virus
equine
mice
Prior art date
Application number
PL97318095A
Other languages
English (en)
Other versions
PL318095A1 (en
Inventor
Orla M. Hartford
Timothy J. Foster
Antonius A. C. Jacobs
Original Assignee
Trinity College Dublin
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=8223610&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL187163(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Trinity College Dublin filed Critical Trinity College Dublin
Publication of PL318095A1 publication Critical patent/PL318095A1/xx
Publication of PL187163B1 publication Critical patent/PL187163B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C12—BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12N—MICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N1/00—Microorganisms, e.g. protozoa; Compositions thereof; Processes of propagating, maintaining or preserving microorganisms or compositions thereof; Processes of preparing or isolating a composition containing a microorganism; Culture media therefor
    • C12N1/20—Bacteria; Culture media therefor
    • C12N1/205—Bacterial isolates
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00—Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K39/02—Bacterial antigens
    • A61K39/09—Lactobacillales, e.g. aerococcus, enterococcus, lactobacillus, lactococcus, streptococcus
    • A61K39/092—Streptococcus
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00—Drugs for disorders of the respiratory system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00—Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/04—Antibacterial agents
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C12—BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12R—INDEXING SCHEME ASSOCIATED WITH SUBCLASSES C12C - C12Q, RELATING TO MICROORGANISMS
    • C12R2001/00—Microorganisms ; Processes using microorganisms
    • C12R2001/01—Bacteria or Actinomycetales ; using bacteria or Actinomycetales
    • C12R2001/46—Streptococcus ; Enterococcus; Lactococcus

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Mycology (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Pulmonology (AREA)
  • Medicines Containing Antibodies Or Antigens For Use As Internal Diagnostic Agents (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Medicines Containing Material From Animals Or Micro-Organisms (AREA)
  • Medicinal Preparation (AREA)

Abstract

1. Streptococcus equi szczep TW 928, zdeponowany pod numerem CBS 813.95 w Centraalbureau voor Schimmelcultures w Baarn, Holandia. 2. M ikrobiologicznie czysta kultura, znam ienna tym , ze obejmuje Streptococcus equi szczep TW 928, okreslony w zastrz. 1. 3. Zywa szczepionka do zwalczania zakazen Streptococcus u koni, znam ienna tym , ze zawiera Streptococcus equi szczep TW 928, okreslony w zastrz. 1 i farmaceu- tycznie dopuszczalny nosnik. 9. Sposób w ytw arzania szczepionki okreslonej w zastrz. 3, zn am ien n y tym , ze obejmuje mieszanie bakterii Streptococcus equi szczep TW 928 z dopuszczalnym far- maceutycznie nosnikiem. PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest nowy szczep St^^cocc^ equi, mikrobiologicznie czysta kultura, żywa szczepionka, sposób wytwarzania tej szczepionki i zastosowanie Streptococc^ zcui.
Screptosocszs equi jest znanym od dawna czynnikiem wywołującym ostrą chorobę górnych dróg oddechowych u koni (Sweeney i in., Compendium Equine 9:689-693 (1987)). Ta bardzo zakaźna choroba charakteryzuje się gorączką, śluzowo-ropną wydzieliną z nozdrzy, limfadenopatią i następującym później ropieniem węzłów chłonnych głowy i szyi (Sweeney i in., Compendium Equipe 9:845-851 (1987)).
Obrzmienie węzłów chłonnych jest czasami tak ciężkie, że drogi oddechowe stają się niedrożne. Zjawisko to wyjaśnia powszechną nazwę choroby - zołzy końskie.
Choroba jest śmiertelna tylko w mniejszości przypadków, jak to zostało opisane (Sigmund, O.H. i Fraser, C.M. wyd.: The Merck Veterinary Manual, 5th ED. Merck and Company Inc., Rahway, N.J.:313-315 (1979)).
W przeciwieństwie do powyższego chorobowość jest ogólnie wysoka, i może wynosić do 100% w podatnych populacjach. Szczepionki przeciwko tej chorobie znane są od dawna (Bazely, P.L; Austr. Vet. J. 16:243 (1940) i Bazely, P.L. Austr. Vet. J. 18:141-155 (1942)).
Do niedawna, dostępne były tylko dwa rodzaje szczepionek: (a) szczepionki oparte na klasycznych bakterynach i b) szczepionki uodjeOnostkowo, oparte na immunegonnym
187 163 białku M. Oba rodzaje szczepionek mają wady. Bakteryny znane są z wywoływania poważnych objawów niepożądanych i zapewniają stosunkowo słabą ochronę (Subcommittee on the Efficacy of Strangles Bacterin, Raport, American Association of Equine Practitioners). Białko M uważane jest za słaby antygen, zapewniający odpowiednią odpowiedź odpornościową jedynie po wielokrotnych wstrzyknięciach (Shrivastava, S. K. i Bamum, D.A.; Can. J. Comp. Med. 49:351-356 (1985); Woolcock, J.B. Austr. Vet. J. 51:554-559 (1975))..
Dodatkowo, czas trwania odporności uzyskanej dzięki tym szczepionkom jest stosunkowo krótki; kolejne dawki przypominające powinny być podawane przynajmniej raz na rok (Sweeney i in., Compendium Equine 9:845-851 (1985)).
Klasyczne szczepionki oparte na bakterynach albo podjednostkach są dostępne np. od Forth Dodge Laboratories i Coopers Animal Health. Ponadto, Mobay Company posiada np. patent USA nr 4,944,942, ujawniający bakteryny.
Gdy konie zarażają się w naturalny sposób żywym, zjadliwym szczepem dzikim Streptococcus equi, rozwijają długotrwałą odporność. Jest tak nawet wtedy, gdy przechodzą zakażenie bez objawów klinicznych (Woolcock, J.B. Austr. Vet. J. 51:554-559 (1975)). Oznacza to, że w zasadzie szczepienie żywym atenuowanym szczepem powinno być znacznie korzystniejsze niż stosowane obecnie szczepionki inaktywowane albo podjednostkowe.
Mimo tego, nie jest dostępna obecnie w handlu żadna żywa, atenuowana szczepionka.
Znany jest tylko jeden patent (EP 0.230.456), w którym zastrzeżona jest szczepionka oparta na swoistym, żywym atenuowanym szczepie Streptococcus equi. Do tej pory nie wprowadzono na rynek żadnej szczepionki opartej na tym patencie, mimo iż patentowany szczep istnieje od 10 lat. Szczepionka według patentu EP 0.230.456, mimo iż lepsza od istniejących szczepionek opartych na bakterynach i podjednostkach, ma szereg wad:
a) atenuowany charakter oparty jest na wywołanych chemicznie, nieokreślonych mutacjach w genomie szczepu. Mutacje te są prawie na pewno mutacjami punktowymi, z powodu zastosowanego mutagenu: nitrozoguanidyny. Mutacje punktowe obarczone są zjawiskiem mutacji wstecznych i nawrotem zjadliwości. Bardzo korzystny byłby szczep atenuowany, w którym atenuacja została wywołana dobrze określoną nieodwracalną delecją znacznych rozmiarów, a więc uniemożliwiającą nawrót wirulencji.
b) szczepionka oparta jest na szczepie bezotoczkowym: przesiewania dokonano w kierunku kolonii bezotoczkowych. Ich brak zjadliwości stanowi podstawę szczepionki. W konsekwencji, szczepionka oparta na tym szczepie nie chroni przed jednym z czynników zjadliwości, tj. otoczką.
Korzystna więc byłaby szczepionka żywa, posiadająca otoczkę, zapewniając w ten sposób bardziej pełną ochronę.
c) szczepionka nie jest w pełni bezpieczna u źrebiąt. A ponieważ źrebięta są najbardziej podatne na chorobę, powinny być szczepione w bardzo młodym wieku. Tak więc szczepionka całkowicie bezpieczna dla źrebiąt byłaby bardzo korzystna. Nieoczekiwanie stwierdzono, że nowy szczep, uzyskany z izolatu typu dzikiego posiada wyżej wymienione korzystne właściwości.
Ten nowy szczep uzyskano ze zjadliwego szczepu dzikiego, szczepu TW, który izolowano od chorych zwierząt. Nowy szczep wybrano w oparciu o fakt, że posiada on w swym genomie dużą delecję, co nadaje mu charakter atenuowany w porównaniu ze szczepem rodzicielskim TW. Ponieważ delecja ma wielkość około 1 kb, istnieje niewielka szansa nawrotu zjadliwości. Szczep wciąż posiada otoczkę. Jest on również, jak pokazano w przykładach, bezpieczny dla źrebiąt.
Wynalazek dostarcza szczepu Streptococcus equi TW 928, zdeponowanego pod numerem CBS 813.95 w Centraalbureau voor Schimmelcultures, P.O. box 273, 3740 AG Baam, Holandia. Wynalazek dotyczy dalej mikrobiologicznie czystej kultury zawierającej bakterie zdeponowanego szczepu. Nie trzeba dodawać, że dotyczy on również następnych pokoleń bakterii zdeponowanego szczepu.
Kultura może być uzyskana np. przez namnożenie bakterii w temperaturze od 30 do 41°C. Bakterie mogą być hodowane np. w pożywce M17 (1 litr zawiera 5 g tryptozy, 5 g zobojętnionego peptonu sojowego, 2,5 g ekstraktu drożdżowego, 5 g bulionu wołowego.
187 163 g glukozy, 0,5 g kwasu askorbinowego, 19 g Na2(B-)-glicerofosforanu i 0,25 g MgSOą (7H2O), pH 7,0-7,2).
Wynalazek dostarcza dalej żywej szczepionki do zwalczania zakażeń Streptococcus u koni. Szczepionka taka zawiera atenuowane żywe bakterie Streptococcus equi szczepu TW 928, zdeponowanego pod numerem CBS 813.95 w Centraalbureau voor Schimmelcultures w Baarn, Holandia i farmaceutycznie dopuszczalny nośnik. Nośnikiem takim może być zwykła woda, ale może on także zawierać płyn hodowlany, w którym była hodowana bakteria. Innym odpowiednim nośnikiem jest np. roztwór soli w stężeniu fizjologicznym.
Szczepionka według wynalazku może być podawana w różnych postaciach. Może być np. podawana pozajelitowo, np. domięśniowo, podskórnie albo śródskórnie, może być również podawana doustnie albo donosowo.
Śluzówka nosa jest najczęstszymi wrotami zakażenia dla infekcji Streptococcus equi. Stąd, nos jest najbardziej naturalnym miejscem podawania żywej, atenuowanej szczepionki według wynalazku. Oprócz tego, to miejsce podawania posiada tę zaletę, że jest łatwo dostępne oraz to, że szczepionka może być podawana np. przez rozpylenie.
Tak więc, w korzystnej postaci, szczepionka według wynalazku jest odpowiednia do podawania donosowego.
Szczepionka może zawierać dowolną dawkę bakterii, odpowiednią do wywołania odpowiedzi odpornościowej. Bardzo odpowiednimi dawkami są dawki w zakresie pomiędzy 103 - iq9 bakterii.
Z uwagi na atenuowany charakter, szczepionka może być stosowana w celu ochrony koni w dowolnym wieku, w tym nowo narodzonych. Ze względów praktycznych, szczepionkę zwykle podaje się w młodym wieku, np. pomiędzy 1 i 12 miesiącem życia. Istnieje kilka sposobów przechowywania żywych organizmów.
Przykładowo, dobrze znanym sposobem jest przechowywanie w zamrażarce. Równie częste jest przechowywanie w -70°C w buforze zawierającym glicerynę. Bakterie mogą być również przechowywane w ciekłym azocie. Liofilizacja jest jeszcze inną metodą konserwacji. Liofilizowane bakterie mogą być utrzymywane żywe przez wiele lat. Temperatura przechowywania liofilizowanych bakterii może być znacznie powyżej zero stopni, bez szkody dla żywotności.
Liofilizacja może być przeprowadzana dobrze znanymi standardowymi sposobami liofilizacji. Ewentualne korzystne dodatki np. odtłuszczone mleko, trehaloza, żelatyna albo albumina surowicy bydlęcej, mogą być dodawane w procesie liofilizacji.
Tak więc, w korzystnym wykonaniu, szczepionka jest w postaci liofilizowanej.
W innym wykonaniu, szczepionka według wynalazku zawiera dodatkowo inny atenuowany patogen albo materiał antygenowy od innego patogena. Takim patogenem może być, np. inna bakteria albo pasożyt. Może on być również pochodzenia wirusowego. Zwykle, inny patogen albo jego materiał antygenowy pochodzi od patogena końskiego.
Szczepionka według wynalazku, która zawiera również dodatkowy atenuowany patogen albo materiał antygenowy od innego patogena, ma tę zaletę, że wywołuje równocześnie ochronę przed kilkoma różnymi zakażeniami. Patogenami końskimi albo ich materiałem antygenowym, który może być korzystnie dodany jest np. czynnik gorączki Potomac, Rhodococcus equi, Clostridium tetanii, Mycobacterium pseudomallei, wirus pryszczycy, wirus choroby Borna, wirus grypy końskiej, wirus afrykańskiej choroby koni, koński wirus zapalenia tętnic, koński wirus herpes 1-4, wirus zakaźnej anemii, koński wirus zapalenia mózgu i rdzenia oraz wirus japońskiego zapalenia mózgu typu B.
Szczepionka może również zawierać adiuwant. Adiuwanty są nieswoistymi stymulatorami układu odpornościowego. Wzmagają one odpowiedź odpornościową gospodarza na zakażający patogen. Znanymi przykładami adiuwantów są kompletny i niekompletny adiuwant Freunda, witamina E, niejonowe polimery blokowe, muramylodipeptydy, ISCOMy (kompleksy pobudzające odporność, patrz, np. EP 109942), Quill A, olej mineralny, olej roślinny i Carbopol (homopolimer).
Adiuwantami szczególnie przydatnymi do stosowania śluzówkowego są np. termolabilna toksyna E. coli (LT) albo toksyna cholery (CT).
187 163
Dodatkowo, szczepionka może zawierać jeden lub wiele stabilizatorów. Szczepionka może również zawierać j eden lub wiele emulgatorów np. Span albo Tween.
Wynalazek dostarcza również sposobów wytwarzania szczepionki. Sposoby te obejmują mieszanie bakterii Streptococcus equi szczepu TW 928 i farmaceutycznie dopuszczalnego nośnika.
Niniejszy wynalazek dotyczy dalej zastosowania Streptococcus equi szczepu TW 928, zdeponowanego pod numerem CBS 813.95 w Centraalbureau voor Schimmelcultures w Baam, Holandia, do wytwarzania szczepionki do zwalczania zakażeń Streptococcus u koni.
Przykłady
Przykład I.
Selekcja zmutowanego szczepu
Szczep dziki Streptococcus equi izolowano od koni z objawami klinicznymi zołz końskich.
Szczep ten hodowano przez noc, w warunkach aerobowych w 37°C na agarze krwawym, a następnie inokulowano pożywkę M17 (1 litr zawiera 5 g tryptozy, 5 g zobojętnionego peptonu sojowego, 2,5 g ekstraktu drożdży, 5 g bulionu wołowego, 10 g glukozy, 0,5 g kwasu askorbinowego, ł9 g Na2 (B-)glicerofosforanu, 0,25 g MgSO4 (7H2O) pH 7,0-7,2) i poddawano różnym technikom mutowania DNA. Klasyczne techniki mutacji opisano np. w Carlton, B.C. i Brown, B. J. Manuał of Methods for General Bacteriology (wyd. Gerhardt i in.) American Society for Microbiology, Washington D.C., 226 (1981). Techniki mutacji oparte na technologii rekombinacji DNA opisano w publikacji Maniatisa (Maniatis, Molecular Cloning, Cold Spring Harbour Laboratory Press, IsBn 0-87969-309-6 (1989)).
Wyselekcjonowano zmutowane szczepy zawierające delecje wykrywalne przez standardową elektroforezę fragmentów restrykcyjnych na żelu (znaną m.in. z pracy Maniatisa) w porównaniu z rodzicielskim szczepem TW.
Wyselekcjonowano szczep z delecją rzędu 1 kb, oznaczony TW 928 i badano pod kątem atenuowania tak jak to opisano w przykładach poniżej.
Przykład II
Wytwarzanie szczepionki
Szczep TW 928 Streptococcus equi i rodzicielski szczep dziki TW namnażano przez noc, w warunkach aerobowych w 37°C na agarze krwawym, a następnie inokulowano pożywkę M17.
Do badań szczepienia/ekspozycji, szczep hodowano przez 6 godzin w 37°C w 100 ml pożywki M17 pH 7,4, odwirowano i zawieszono w PBS. Całkowitą liczbę obliczono w kamerze do liczenia, zaś liczbę żywych komórek określono przez liczenie na płytce. Hodowle stosowane do szczepienia/ekspozycji zawierały około 109 bakterii/ml albo dzie-sięciokrotne rozcieńczenie.
Przykład III
Badanie bezpieczeństwa szczepionki szczepu TW928 na myszach
W tym przykładzie badano na myszach wielkość atenuacji mutanta TW 928 S. equi w porównaniu ze szczepem dzikim TW. Myszom podawano donosowo albo dootrzewnowo różne ilości CFU szczepu zmutowanego jak również szczepu dzikiego TW po czym rejestrowano śmiertelność.
Zwierzęta
Do doświadczenia użyto myszy BALB/c, w wieku 8 tygodni, uzyskanych z IFFA-Credo.
Eksopnowanie
W wieku 8 tygodni, 1 grupę 19 myszy eksponowano donosowo na (50 μΐ) szczepu S. equi TW, zaś grupę 20 myszy eksponowano donosowo na szczep S. equi TW 928 (patrz tabela 1).
W wieku 8 tygodni, 6 grup po 10 myszy eksponowano dootrzewnowe na 250 μΐ
10-krotnego rozcieńczenia hodowli S. equi TW i 6 grup po 10 myszy na 250 μΐ 10-krotnego rozcieńczenia hodowli S. equi TW 928 (patrz tabela 1). Po eksponowaniu śmiertelność obserwowano w ciągu 35 dni.
Hodowle służące do szczepienia/ekspozycji
Oba szczepy S. equi\ TW i TW 928 namnażano przez noc, aerobowo w temperaturze 37°C na agarze krwawym, a następnie inokulowano pożywkę M17. Do szczepienia/eksponowania stosowano świeże kultury (5-6 godzinne) zawierające około 109 bakterii/ml albo ich 10-krotne rozcieńczenia. Całkowitą liczbę komórek określono przez liczenie w kamerze zaś liczbę żywych komórek określono przez liczenie na płytce. Dokładną dawkę szczepienia/ekspozycji podano w tabeli 1.
Wyniki:
Wyniki uzyskane po donosowym i dootrzewnowym eksponowaniu 8-tygodniowych myszy na szczep TW i TW 928 pokazano w tabeli 2. LD50 szczepu zmutowanego po ekspozycji dootrzewnowej była około 104 razy wyższa niż dla szczepu dzikiego. Podobnie, po podaniu donosowym, szczep zmutowany wydawał się być znacznie atenuowany w porównaniu ze szczepem dzikim. Przy wysokich dawkach obu szczepów, myszy padały w ciągu 24 godzin, prawdopodobnie z powodu przedawkowania substancji toksycznych. Przy dawkach niższych większość myszy, którym podano szczep dziki, padała w ciągu od 5 do 9 dni po ekspozycji, prawdopodobnie z powodu zakażenia (tabela 2). W przeciwieństwie, w niższych dawkach prawie żadna z myszy, którym podano szczep zmutowany nie padała później niż dwa dni po ekspozycji (tylko 3 spośród 60), co wskazuje, że szczep zmutowany w większości przypadków nie powodował śmiertelnego zakażenia (i jest mniej zakaźny w porównaniu ze szczepem dzikim). Po ekspozycji donosowej szczepem dzikim, większość myszy padała pomiędzy 5 i 8 dniem po eksponowaniu, z powodu infekcji, ponieważ wszystkie te myszy wykazywały ciężkie objawy neurologiczne. Natomiast, po donosowej ekspozycji szczepem zmutowanym, w ciągu 24 godzin padły tylko 3 spośród 20 myszy, prawdopodobnie raczej z powodu przedawkowania substancji toksycznych niż z powodu zakażenia, (tabela 2).
Przykład IV
Badanie na myszach ochrony wywołanej szczepionką ze szczepu TW 928
W tym przykładzie, na myszach badano potencjalną immunogenność mutanta 5. equi. Odporność wywołana przez szczep zmutowany po donosowym szczepieniu badano przez ekspozycję donosowąna letalną dawkę rodzicielskiego szczepu dzikiego TW.
Różne stężenia CFU szczepu zmutowanego jak również rodzicielskiego szczepu dzikiego TW podawano donosowo myszom, po czym rejestrowano śmiertelność.
Odporność wywołaną po dwóch donosowych szczepieniach szczepem TW 928 badano przez ekspozycję na szczep dziki TW (w tydzień po szczepieniu przypominającym).
Zwierzęta
W doświadczeniu stosowano myszy BALB/c, w wieku 6 tygodni, uzyskane z IFFA-Credo.
Warunki hodowli
Tydzień przed rozpoczęciem doświadczenia, myszy hodowano w klatkach (po 10 myszy na klatkę) w izolacji od stresu negatywnego w celu aklimatyzacji. Grupę 21 myszy trzymano w czystym pomieszczeniu do uzyskania wieku 9 tygodni (dzień ekspozycji); stanowiły one nie szczepioną grupę kontrolną.
Eksponowanie
W wieku 6 tygodni, 4 grupom po 10 myszy podawano donosowo po 50 μΐ różnych preparatów S. equi TW: 1) całą kulturę, 2) całą kulturę rozcieńczoną 10-krotnie, 3) komórki (osad komórkowy) zawieszone w PBS albo 4) komórki rozcieńczone 10-krotnie w PBS (patrz tabela 3). Tę samą procedurę zastosowano dla S. equi TW 928, z takim wyjątkiem, że dla osadu komórek w PBS wykorzystano 30 myszy (patrz Tabela 3). Grupę 21 myszy (trzymanych osobno w czystym pomieszczeniu) pozostawiono bez eksponowania. Po ekspozycji, śmiertelność rejestrowano w ciągu 14 dni. W wieku 8 tygodni, pozostałe przy życiu myszy eksponowane na szczep TW 928 ponownie eksponowano donosowo na szczep zmutowany, świeżymi preparatami, jak to opisano w przypadku pierwszego podania. Po szczepieniu przypominającym, śmiertelność rejestrowano w ciągu 7 dni. W 9 tygodniu życia (tydzień po dawce przypominającej) myszy, które przeżyły eksponowano donosowo na szczep Tw 5. equi wraz z nieszczepioną kontrolą, po czym rejestrowano śmiertelność przez 14 dni (patrz tabela 3).
Hodowle służące do szczepienia/ekspozycji
Oba szczepy 5. equi namnażano przez noc, aerobowo w temperaturze 37°C na agarze krwawym, a następnie inokulowano pożywkę M17. Do szczepienia/eksponowania stosowano świeże kultury (5-6 godzinne) zawierające około 109 bakterii/ml albo ich 10-krotne rozcieńczenia. Całkowitą liczbę komórek określono przez liczenie w kamerze
187 163 zaś liczbę żywych komórek określono przez liczenie na płytce. Dokładną dawkę szczepienia/ekspozycji podano w tabeli 3.
Wyniki
Wyniki po donosowym szczepieniu szczepem dzikim i szczepem zmutowanym pokazano w tabeli 4. Praktycznie wszystkie myszy eksponowane na preparaty szczepu dzikiego TW padły, podczas gdy tylko 7 spośród 60 (wszystkie z wyjątkiem jednej w ciągu 24 godzin) myszy padło po donosowym podaniu zmutowanego szczepu TW 928 (tabela 4). Dwa tygodnie po pierwszym podaniu, myszy które przeżyły otrzymały dawkę przypominającą. Wszystkie z myszy, które otrzymały dawkę przypominającą przeżyły do momentu ekspozycji, z wyjątkiem 3 myszy z grupy otrzymującej TW 928 w PBS. Tydzień po szczepieniu przypominającym, myszy które przeżyły oraz 21 dobranych wiekiem i pochodzeniem myszy kontrolnych, poddano ekspozycji donosowej na szczep dziki. Po ekspozycji wszystkie myszy kontrolne padły podczas gdy różnie szczepione grupy myszy wykazywały różny stopień ochrony, do 91% (tabela 5). Ochrona wydaje się być zależna od dawki, ponieważ myszy szczepione preparatem 10-krotnie rozcieńczonym wykazywały słabszą ochronę. Dwa tygodnie po ekspozycji ponad połowa szczepionych myszy, które przeżyły, oczyściła tchawice ze szczepu zakażającego jak również w większości przypadków ich mózgi okazały się być sterylne (tabela 6).
Wnioski
Z wyników przykładu III i IV można wywnioskować, że w badaniach na myszach (drogą donosową jak również dootrzewnową) szczep TW 928 S. equi jest znacząco atenuowany w porównaniu z rodzicielskim szczepem dzikim TW. Ponadto, dwukrotne szczepienie donosowe szczepem zmutowanym wywołuje ochronę przed letalną ekspozycją donosową szczepem dzikim.
Tabela 1
Schemat doświadczenia przykładu HI
Ekspozycja w 8 tyg. życia
Liczba myszy Droga ekspozycji Szczep CFU/dawką
19 INb TW 3,1x107
20 IN TW928 3,4x107
10 IPc TW 7,7x106
10 IP TW 7,7x105
10 1P TW 7,7x104
10 IP TW 7,7x103
10 IP TW 7,7x102
10 IP TW 7,7x10'
10 IP TW928 4,3x107
10 IP TW928 4,3x106
10 IP TW928 4,3x105
10 IP TW928 4,3x104
10 IP TW928 4,3x103
10 IP TW928 4,3x102
15 Kontrola nieszczepiona
aND = donosowo (50 μΐ) bIP = dootrzewnowo (50 μΐ)
187 163
Tabela 2
Śmiertelność po ekspozycji/szczepieniu szczepem TW 928 5. equi
Liczba myszy Droga ekspozycji Szczep CFU/dawkę Śmiertelność całk.
19 IN TW 3.1x107 19
20 IN TW 928 3.4x107 3
10 IP TW 7.7x108 10
10 IP TW 7.7x105 10
10 IP TW 7.7x104 10
10 IP TW 7.7x103 10
10 IP TW 7.7x102 8
10 IP TW 7.7x10' 6
10 IP TW928 4.3x106 10
10 IP TW928 4.3x105 3
10 IP TW928 4.3x104 1
10 IP TW928 4.3x103 0
10 IP TW928 4.3x102 0
LD50 ekspozycja IP szczepem TW 7.7x10' CFU (Reed & Munich) 5.3x101 CFU (analiza Probita, Finney)
LD50 ekspozycja IP szczepem TW 928 7.0x105 CFU (Reed & Munich) 4.9x105 CFU (analiza Probita, Finney)
Tabela 3
Schemat doświadczenia z przykładu IV
Liczba myszy Szczepienia donosowe (50 μί) w 6 tygodniu życia Szczepienia donosowe (50 μί) w 8 tygodniu życia Szczepienia donosowe (50 μί) w 9 tygodniu życia
1 2 3 4
Szczep CFU/- dawkę Szczep CFU/- dawkę Szczep CFU/- dawkę
10 TW cała hodowla 2.3x108
10 TW cała hodowla 10xa 2.3x107
10 TW w PBS 2.1x108
10 TW w PBS 10xb 2.1x107
187 163
c.d. tabeli 3
1 2 3 4 5 6 7
10 TW 928 cała hodowla 2.5x108 TW 928 cała hodowla 2.3x108 TW cała hodowla 3.7x108
10 TW 928 cała hodowla 10x“ 2.5x10’ TW 928 cała hodowla 10x“ 2.3x10’ TW cała hodowla 3.7x108
30 TW 928 w PBS 0.9x108 TW 928 w PBS 2.8x108 TW cała hodowla 3.7x108
10 TW 928 w PBS 10xb 0.9x10’ TW 928 w PBS 10xb 2.8x10’ TW cała hodowla 3.7x108
21 Kontrola nieszczepiona - Kontrola nieszczepiona - TW cała hodowla 3.7x108
T0x rozcieńczony w pożywce b10x rozcieńczony w PBS
Tabela 4
Śmiertelność po ekspozycji/szczepieniu S. equi szczepu TW albo TW 928
Szczepienia donosowe (50 μΐ) w 6 tygodniu życia CFU/dawkę Liczba myszy Śmiertelność całkowita % śmiertelności
TW cała hodowla 2.3x108 10 10 100
TW cała hodowla 10x 2.3x10’ 10 10 100
TW w PBS 2.1x108 10 10 100
TW w PBS 10x 2.1x10’ 10 6 60
TW 928 cała hodowla 2.5x108 10 2 20
TW 928 cała hodowla 10x 2.5x10’ 10 0 0
TW 928 w PBS 0.9x108 30 5 17
TW 928 w PBS 10x 0.9x10’ 10 0 0
Tabela 5
Śmiertelność po szczepieniu S. equi szczepu TW 928 i ekspozycji na szczep TW
Donosowe szczepienie 5. equi TW 928 w T = 0 i T = 2 tygodnie Liczba myszy w T = 3 tyg.a Śmiertelność całkowita % ochrony
cała hodowla 8 1/8 87.5
cała hodowla 10x 10 3/10 70
w PBS 22 2/22 91
wPBS 10x 10 6/10 40
kontrola me szczep. 21 21/21 0
“dzień ekspozycji na szczep TW, myszy 9 tygodniowe
187 163
Tabela 6
Wyniki ponownej izolacji bakterii od osobników, które przeżyły 14 dni po ekspozycji (patrz tabela 5)
Donosowe szczepienie S. equi TW 928 w T = 0 i T = 2 tygodnie Liczba myszy Ponowna izolacja S. equi z krtani mózgu Całość pozytywnych
Cała hodowla 7 3 1 3/7
Cała hodowla 10x 7 2 1 3/7
w PBS 20 7 3 9/20
w PBS 10x 4 1 1 2/4
kontrola nieszczepiona 0 - - -
Przykład V
Badanie bezpieczeństwa szczepionki TW 928 u koni
Bezpieczeństwo szczepu TW 928 Streptococcus equi badano na sześciu serologicznie negatywnych koniach.
Zwierzęta
Badania przeprowadzono na sześciu koniach w wieku 7-8 miesięcy bez historii przebycia zołz końskich.
Badanie szczepienia/ekspozycji
W momencie T = 0 sześć koni eksponowano na ciągły aerozol szczepu TW 928 stosując nebulizator Devilbiss (ustawiony na maksimum) wyposażony w adaptor do pyska. Każdego konia eksponowano w ciągu 10 minut (u każdego konia zastosowano około 20 ml rozcieńczonej 6 godzinnej hodowli zawierającej około 109 CFU/ml). Następnie, donosowo podawano kulturę (5 ml/nozdrze) stosując rurkę silikonową (około 25 cm) oraz 10 ml strzykawkę. Kultura obejmowała sześciogodzinną hodowlę w M17 zawierającą 2,3x109 CFU/ml, którą rozcieńczono trzykrotnie sterylnym NaCl bezpośrednio przed zastosowaniem. Rozcieńczenie było konieczne aby uzyskać dobry aerozol. Podczas 10 minut rozpylono około 23 ml tej kultury.
Badanie kliniczne
Konie badano klinicznie przed szczepieniem i dwa razy w tygodniu po szczepieniu.
Badanie post mortem
W cztery tygodnie po szczepieniu, wszystkie konie zabito i poddano badaniu post mortem. Od każdego z koni pobrano wymazy do badania bakteriologicznego, z zachyłka głośni, krtani, tchawicy, węzłów chłonnych podżuchwowych, węzłów chłonnych pozagardłowych, węzłów chłonnych przyusznych i węzłów chłonnych tchawiczo-oskrzelowych oraz z nieprawidłowości (zmian) nie charakterystycznych dla zołz. Wymazy z zachyłka głośni, krtani i tchawicy pobrano bezpośrednio i rozprowadzono po agarze krwawym. Próbki tkanki (tj. węzły chłonne) wycięto, przy użyciu sterylnego skalpela wykonano nacięcie, wprowadzono do środka gazik, po czym pobrany materiał rozprowadzono po agarze krwawym. Płytki agarowe inkubowano w warunkach aerobowych w 37°C przez 18-24 godziny. Kilka kolonii hemolitycznych (o odmiennej morfologii, jeżeli były obecne) klonowano i badano testem API-strep oraz w czterech probówkach z cukrami: sorbitem, rybozą, laktozą i trehalozą.
W przypadku zmian próbki tkanki do badań histologicznych pobrano z zachyłka głośni, węzłów chłonnych podżuchwowych, zakrtaniowych, przyusznych i tchawiczo-oskrzelowych oraz z tchawicy albo tkanki płucnej.
Wyniki
Objawy kliniczne
W modelu badania bezpieczeństwa aerozolu, przy użyciu rodzicielskiego szczepu dzikiego TW, w ciągu 5-7 dni u podatnych koni rozwijały się typowe objawy zołz końskich, charakteryzujące się nagłą zwyżką temperatury (> 40°C) i tworzeniem ropni węzłów chłonnych podżuchwowych i krtaniowych. W trakcie tego doświadczenia nie zaobserwowano takich
187 163 objawów u koni po szczepieniu. Temperatury nie przekraczały 39,5°C z wyjątkiem konia 97, który miał temperaturę 39,7°C w 18 dni po szczepieniu. Węzły chłonne podżuchwowe były nieco powiększone 2 dni i 16 dni po szczepieniu, zaś prawy węzeł podżuchwowy był nieco powiększony 11 dnia po szczepieniu. W przeciwieństwie do węzłów podżuchwowych, węzły zakrtaniewo można było tylko pośrednio wyczuć palcami. Z wyjątkiem konia 98, w ciągu kilku dni, okolica zakrtaniowa wszystkich koni była powiększona w niewielkim lub umiarkowanym stopniu.
Izolacja bakterii z popłuczyn nosa
Po szczepieniu, prawie nie izolowano S. equi od koni. Podczas trwania doświadczenia bakteria została wyizolowana z popłuczyn nosa wyłącznie od konia 100 i 101 oraz jednokrotnie od konia 96 (patrz tabela 7).
Badanie post mortem i bakteriologia
Cztery tygodnie po szczepieniu, wszystkie konie zabito i poddano badaniu post mortem oraz badaniu bakteriologicznemu. Żaden z koni nie wykazywał jakichkolwiek objawów zołz, tj. wszystkie węzły chłonne miały normalny wygląd oraz od żadnego z koni (z wyjątkiem popłuczyn nosowych od dwóch koni w dniu sekcji) nie wyizolowano ponownie Streptococcus zcui.
Tabela 7
Ponowna izolacja S. zcui z popłuczyn nosa
. Ponowna izolacja 5. zqui (CFU/ml) w czasie
Koń nr T = 0 T = 1 tydzień T = 2 tydzień T = 3 tydzień T = 4 tydzień
96 - - 1x103 - -
97 - - - - -
98 - - - - -
99 - - - - -
100 - 2x105 < 102 1x104 4x104
101 - 2x104 8x106 - 2x106
Badanie histologiczne
Badanie histologiczne węzłów chłonnych podżuchwowych, krtaniowych, przyusznych i tchawicze-eskrzolowych potwierdziło badania mikroskopowe: nie stwierdzono objawów zołz końskich, tj. tworzenia ropni. Niemal wszystkie badane węzły chłonne zostały opisane jako aktywna tkanka chłonna o umiarkowanej hiperplazji grudek chłonnych (centra rozmnażania) wskazującej na pobudzenie antygenowe w górnych drogach oddechowych.
Wnioski
Wyniki wskazują, że mutant de^cyj^ S. equi szczepu TW 928 jest bezpieczny dla koni.
187 163
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.
Cena 4,00 zł.

Claims (10)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Streptococcus equi szczep TW 928, zdeponowany pod numerem CBS 813.95 w Centraalbureau voor Schimmelcultures w Baarn, Holandia.
  2. 2. Mikrobiologicznie czysta kultura, znamienna tym, że obejmuje Streptococcus equi szczep TW 928, określony w zastrz. 1.
  3. 3. Żywa szczepionka do zwalczania zakażeń Streptococcus u koni, znamienna tym, że zawiera Streptococcus equi szczep TW 928, określony w zastrz. 1 i farmaceutycznie dopuszczalny nośnik.
  4. 4. Szczepionka według zastrz. 3, znamienna tym, że jest w postaci użytkowej odpowiedniej do podawania donosowego.
  5. 5. Szczepionka według zastrz. 3 albo 4, znamienna tym, że jest w postaci liofilizowanej.
  6. 6. Szczepionka według zastrz. 3 albo 4, znamienna tym, że dodatkowo zawiera inny atenuowany patogen albo materiał antygenowy pochodzący od innego patogena.
  7. 7. Szczepionka według zastrz. 6, znamienna tym, że inny patogen został wybrany z grupy obejmującej czynnik gorączki Potomac, Rhodococcus equi, Clostridium tetanii, Mycobacterium pseudomallei. wirus pryszczycy, wirus choroby Borna, wirus grypy końskiej, wirus afrykańskiej choroby koni, koński wirus zapalenia tętnic, koński wirus herpes 1-4, wirus zakaźnej anemii, koński wirus zapalenia mózgu oraz wirus japońskiego zapalenia mózgu typu B.
  8. 8. Szczepionka według zastrz. 3 albo 4, znamienna tym, że zawiera adiuwant.
  9. 9. Sposób wytwarzania szczepionki określonej w zastrz. 3, znamienny tym, że obejmuje mieszanie bakterii Streptococcus equi szczep TW 928 z dopuszczalnym farmaceutycznie nośnikiem.
  10. 10. Zastosowanie wareptococcos cqui szczep TW 928 z9e8onowanego pod numerem CBS 813.95 w Centraalbureau voor Schimmolculturos w Baarn, Holandia, do wytwarzania szczepionki do zwalczania zakażeń StrzpCososcus u koni.
PL97318095A 1996-01-25 1997-01-24 Szczep Streptococcus equi, mikrobiologicznie czysta kultura, żywa szczepionka, sposoby wytwarzania tej szczepionki i zastosowanie Streptococcus equi PL187163B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
EP96200171 1996-01-25

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL318095A1 PL318095A1 (en) 1997-08-04
PL187163B1 true PL187163B1 (pl) 2004-05-31

Family

ID=8223610

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL97318095A PL187163B1 (pl) 1996-01-25 1997-01-24 Szczep Streptococcus equi, mikrobiologicznie czysta kultura, żywa szczepionka, sposoby wytwarzania tej szczepionki i zastosowanie Streptococcus equi

Country Status (16)

Country Link
US (1) US5895654A (pl)
EP (1) EP0786518B1 (pl)
JP (1) JP3911058B2 (pl)
AT (1) ATE219511T1 (pl)
AU (1) AU703942B2 (pl)
BR (1) BRPI9700768B8 (pl)
CA (1) CA2195935C (pl)
CZ (1) CZ289530B6 (pl)
DE (1) DE69713408T2 (pl)
DK (1) DK0786518T3 (pl)
ES (1) ES2179261T3 (pl)
NZ (1) NZ314091A (pl)
PL (1) PL187163B1 (pl)
PT (1) PT786518E (pl)
RU (1) RU2194752C2 (pl)
ZA (1) ZA97452B (pl)

Families Citing this family (29)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US6682745B1 (en) 1998-07-28 2004-01-27 Christiaan Antonius Arnoldus Jacobs Use of bacterium for manufacture of a vaccine
CA2243730C (en) * 1997-07-29 2009-12-22 Akzo Nobel N.V. Streptococcus equi vaccine
TWI239847B (en) * 1997-12-02 2005-09-21 Elan Pharm Inc N-terminal fragment of Abeta peptide and an adjuvant for preventing and treating amyloidogenic disease
US20080050367A1 (en) * 1998-04-07 2008-02-28 Guriq Basi Humanized antibodies that recognize beta amyloid peptide
EP1033998B1 (en) * 1997-12-03 2005-10-19 Neuralab, Ltd. Suppressing beta-amyloid-related changes in alzheimer's disease
FR2775601B1 (fr) * 1998-03-03 2001-09-21 Merial Sas Vaccins vivants recombines et adjuves
JP4339978B2 (ja) * 1999-01-26 2009-10-07 インターベツト・インターナシヨナル・ベー・ベー ワクチンの製造のための細菌の使用
FR2796397B1 (fr) * 1999-07-16 2006-09-01 Merial Sas Genes de calicivirus felin et vaccins notamment vaccins recombines
US6541458B1 (en) 1999-07-16 2003-04-01 Merial Feline calicivirus genes and vaccines in particular recombinant vaccines
US8889112B2 (en) * 1999-09-16 2014-11-18 Ocularis Pharma, Llc Ophthalmic formulations including selective alpha 1 antagonists
US20020082288A1 (en) * 1999-09-16 2002-06-27 Gerald Horn Ophthalmic formulations comprising an imidazoline
US6730065B1 (en) * 2000-09-15 2004-05-04 Ocularis Pharma, Inc. Night vision composition
US6420407B1 (en) 1999-09-16 2002-07-16 Gerald Horn Ophthalmic formulation which modulates dilation
US20060211753A1 (en) * 2000-11-03 2006-09-21 Ocularis Pharma, Inc. Method and composition which reduces stimulation of muscles which dilate the eye
GB2370770B (en) * 2001-01-03 2005-06-01 Simon Connolly Uses of Streptococcus Vaccines
PE20061329A1 (es) 2004-12-15 2006-12-08 Neuralab Ltd Anticuerpos ab humanizados para mejorar la cognicion
US8784810B2 (en) * 2006-04-18 2014-07-22 Janssen Alzheimer Immunotherapy Treatment of amyloidogenic diseases
SI2182983T1 (sl) * 2007-07-27 2014-09-30 Janssen Alzheimer Immunotherapy Zdravljenje amiloidogenih bolezni s humaniziranimi protitelesi proti abeta
JO3076B1 (ar) * 2007-10-17 2017-03-15 Janssen Alzheimer Immunotherap نظم العلاج المناعي المعتمد على حالة apoe
GB0801326D0 (en) 2008-01-24 2008-03-05 Animal Health Trust Vaccines
US9067981B1 (en) 2008-10-30 2015-06-30 Janssen Sciences Ireland Uc Hybrid amyloid-beta antibodies
GB201209014D0 (en) * 2012-05-22 2012-07-04 Moredun Res Inst Vaccine
US9795560B2 (en) 2013-02-01 2017-10-24 Ocularis Pharma, Llc Aqueous ophthalmic solutions of phentolamine and medical uses thereof
CA2899342C (en) 2013-02-01 2021-09-21 Ocularis Pharma, Llc Methods and compositions for daily ophthalmic administration of phentolamine to improve visual performance
CA2927224A1 (en) 2013-10-17 2015-04-23 Zoetis Services Llc Methods and compositions for treatment of s. equi infection
EP2949340A1 (en) * 2014-05-30 2015-12-02 IDT Biologika GmbH Vaccine composition against Streptococcus suis infection
GB2564481B (en) * 2017-07-14 2019-10-23 4D Pharma Leon S L U Process
SG11202104094YA (en) 2018-10-26 2021-05-28 Ocuphire Pharma Inc Methods and compositions for treatment of presbyopia, mydriasis, and other ocular disorders
CN115368310A (zh) 2021-05-18 2022-11-22 奥库菲尔医药公司 合成甲磺酸酚妥拉明的方法

Family Cites Families (11)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4110433A (en) * 1976-04-23 1978-08-29 Philips Roxane, Inc. Equine rhinopneumonitis virus
SE8205892D0 (sv) 1982-10-18 1982-10-18 Bror Morein Immunogent membranproteinkomplex, sett for framstellning och anvendning derav som immunstimulerande medel och sasom vaccin
US4582798A (en) * 1984-11-23 1986-04-15 Miles Laboratories, Inc. Preparation and use of enzyme-detergent extracted Streptococcus equi vaccine
AR241545A1 (es) * 1985-07-12 1992-08-31 Cornell Res Foundation Inc Un metodo para preparar una cepa de s. equi avirulenta a.t.c.c. 53186 para equinos.
US4788059A (en) * 1985-07-15 1988-11-29 Coopers Animal Health, Inc. Equine strangles vaccine and the method of preparing and using the same
US5468485A (en) * 1987-06-04 1995-11-21 Washington University Avirulent microbes and uses therefor
IL86583A0 (en) * 1987-06-04 1988-11-15 Molecular Eng Ass Vaccine containing a derivative of a microbe and method for the production thereof
US5294441A (en) * 1987-06-04 1994-03-15 Washington University Avirulent microbes and uses therefor: salmonella typhi
WO1989003427A1 (en) * 1987-10-07 1989-04-20 Washington University A method of maintaining a desired recombinant gene in a genetic population of cells
EP0626452B1 (en) * 1993-05-17 1999-08-11 Akzo Nobel N.V. Vaccine against Streptococcus suis infection
ATE178654T1 (de) * 1993-12-20 1999-04-15 Akzo Nobel Nv Impstoff zum schutze von pferden gegen pferdeherpesvirus-infektionen

Also Published As

Publication number Publication date
JPH09215492A (ja) 1997-08-19
DE69713408T2 (de) 2002-11-21
JP3911058B2 (ja) 2007-05-09
ES2179261T3 (es) 2003-01-16
RU2194752C2 (ru) 2002-12-20
CA2195935A1 (en) 1997-07-26
ZA97452B (en) 1997-08-15
US5895654A (en) 1999-04-20
AU1234697A (en) 1997-08-07
ATE219511T1 (de) 2002-07-15
BRPI9700768B1 (pt) 2008-11-04
DE69713408D1 (de) 2002-07-25
CZ21497A3 (cs) 1998-03-18
CZ289530B6 (cs) 2002-02-13
BR9700768A (pt) 1998-11-03
PL318095A1 (en) 1997-08-04
BRPI9700768B8 (pt) 2016-11-16
CA2195935C (en) 2006-06-27
PT786518E (pt) 2002-10-31
NZ314091A (en) 1998-06-26
DK0786518T3 (da) 2002-09-16
EP0786518B1 (en) 2002-06-19
EP0786518A1 (en) 1997-07-30
AU703942B2 (en) 1999-04-01

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL187163B1 (pl) Szczep Streptococcus equi, mikrobiologicznie czysta kultura, żywa szczepionka, sposoby wytwarzania tej szczepionki i zastosowanie Streptococcus equi
KR100286573B1 (ko) 불활성화 미코플라스마 히오뉴모니에 박테린 및 그의 이용방법
Holder et al. Flagellar preparations from Pseudomonas aeruginosa: animal protection studies
US6866847B1 (en) Method of delivering a protein to poultry
JP2004536106A (ja) マイコプラズマ・ボビスワクチンおよび動物の肺炎を減少させる方法
Mosier et al. The evolution of vaccines for bovine pneumonic pasteurellosis
US20060251674A1 (en) Formulations and process for production of Bordetella bronchiseptica P68 antigen and vaccines
US6022728A (en) Method for producing a bacterial vaccine and novel vaccines produced thereby
KR20030036647A (ko) 마이코플라스마 하이오뉴모니에에 대한 온도-감수성 생 백신
EP0036995B1 (en) Veterinary vaccines for pasteurellosis
US4328210A (en) Modified Pasteurella bacteria and vaccines prepared therefrom
US6120775A (en) Streptococcus equi vaccine
US4335106A (en) Processes for the growth of a modified Pasteurella multocida bacteria and preparation of a vaccine therefrom
Chima et al. Immunoprophylaxis of experimental Mycoplasma bovis arthritis in calves. Protective efficacy of live organisms and formalinized vaccines
US4559306A (en) Modified Pasteurella multocida bacteria
US4388299A (en) Modified pasteurella bacteria and vaccines prepared therefrom
HU223274B1 (hu) Avirulens Mycoplasma synoviae és az ezt tartalmazó vakcina
US6303130B1 (en) Pasteurella haemolytica vaccine inactivated by ultraviolet light
US4506017A (en) Modified Pasteurella haemolytica bacteria
US20060110411A1 (en) Streptococcus equi vaccine compositions and method of use
Oliveira Haemophilus parasuis: diagnosis, epidemiology and control
Ryu Biological activities of fractions of type A Pasteurella multocida