PL187117B1 - Urządzenie do blokowania końcowych położeń ruchomych części zwrotnicy - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie do blokowania koncowych po lozen ruchomych czesci zwrotnicy, a zwlaszcza na- stawcze zanikniecie zwrotnicy, w którym dwie prze- suwne osiowo wzgledem siebie czesci sa przesuwne w polozenie, w którym sa polaczone ze soba silowo w co najmniej jednym kierunku ruchu, przy czym czesci przesuwne wzgledem siebie sa utworzone przez rure i prowadzony w rurze drazek i sa umieszczone przy- najmniej czesciowo w stalej rurze zewnetrznej, a czlony blokujace utworzone przez kulki wspóldzia- laja z przesuwnymi osiowo wzgledem siebie czesciami i rura zewnetrzna, i sa przesuwne w kierunku promie- niowym w polozenie zablokowania w wybraniu lub rowku wewnetrznym rury zewnetrznej, znamienne tym, ze kulki (17, 18, 39) sa otoczone przez rozsze- rzalny pierscien albo pierscien skladajacy sie z seg- mentów (22, 23, 51), ze segmenty (22, 23, 51) lub pierscien sa utrzymywane sprezynujaco w polozeniu o srednicy zewnetrznej, która jest mniejsza albo równa srednicy zewnetrznej rury (19, 20), przesuwjnej osio- wo i prowadzonej w rurze zewnetrznej (8), i zaglebio- ne sa lub zaglebiony jest w rowku obwodowym rury (19, 40) oraz, ze kulki (17, 18, 39) znajduja sie w wybraniach (20, 21) rury (19, 40) pomiedzy draz- kiem (13) i pierscieniem. FIG 3 PL PL PL PL PL

Description

Przedmiutem wynalaeko jest orządzenie blukuwania kuńcuwych pułużeń rochumych części zwrotnicy, a zwłaszcza nastawcze zamkniecie zwrotnicy, w którym dwie preesowne usiuwu względem siebie części są preesowne w pkłkżeniei w którym są pułąceune ze subą siłuwu w cu najmniej jednym kieronko rocho, przy czym części preesowne względem siebie są utwurekna przez mrę i pruwadzuny w mrze drążek i są omieszceune przynajmniej ceęściuwu w stałej mrze zewnętrznej, ą cełuny blukojące otwurzune preee kolki współdziałają, z przesownymi usiuwu względem siebie częściami i rurą zewnętrzną i są przesowne w kieronko promieniu^ym w pułużenie zablukuwania w wybranm lob ruwko wewnętrznym rory zewnętrznej.

Z aurupejskiegk upiso patentuwegu nr EP-A 603156 jest joż znane orządzenie wymieniunegu rodzajo, w którym otwurzune przez kolki człuny blukojące wciska się w ich pułużenie blukuwania puprzez ugraniczniki rocho, które są otwurzune przez pugrobiune ubszary drążka, przy czym w pułużenio blukuwania przylegają une w wybranm rory zewnętrznej du częściuwegu ubszaro drążka, u pełnej średnicy. Kolki przechodzą przez wybrania ror utaczających drążek, pułączunych z iglicami, tak, że względnemo przesonięcio tej pułączknaj z iglicą części kunstrokcyjnej, a mianuwicie rory, względem mry zewnętrznej, zapubiega się skotecznie wtedy, gdy kolki naciska się w ich pkłkżenie zewnętrzne i w ten spusób następoje blukuwanie pumiędzy mrą zewnętrzną i mrową częścią kunstrokcyjną. W celo zniesienia blukady, drążek mosi być przesuniętOi przy czym kolki spadają z puwrotem na ubszary u mniejszej średnicy i w ten spusób wychodzą z pułużenia blukuwania w ruwko mry zewnętrznej.

187 117

W znanym urządzeniu blokowano, każdorazowo tylko jedną stronę, a mianowicie przylegającą iglicę, a właściwe położenie iglicy nieprzylegającej zabezpieczano przez dodatkowe urządzenia, takie jak na przykład drążek łączący. Tego rodzaju drążki łączące są zwykle ze względów bezpieczeństwa uregulowane przepisami przez właściwe zarządy kolei. O ile przy ruchu przesuwania iglicy siły przejmowane poprzez kulki są ograniczone przez maksymalnie dopuszczalną siłę przesuwu, to w położeniu blokowania kulki mogą być poddawane o wiele wyższym naprężeniom. Siły przestawiania są zwykle rzędu 150 kp, natomiast siły działające na blokujące części konstrukcyjne mogą wynosić 10000 kp i więcej. Ponieważ te siły blokujące mogą być przejmowane przez kulki tylko poprzez liniowy styk punktowy, to punkty styku są poddawane nadmiernie wysokiemu obciążeniu, co może prowadzić do niedopuszczalnych odkształceń.

Zadaniem wynalazku jest polepszenie działania urządzenia w rodzaju urządzenia wymienionego na wstępie oraz zabezpieczenie przejmowania nadzwyczaj wysokich sił blokowania bez niebezpieczeństwa przedwczesnego naruszenia działania blokady.

Zadanie to zgodnie z wynalazkiem zostało rozwiązane przez to, że kulki są otoczone przez rozszerzalny pierścień albo przez pierścień składający się z segmentów oraz, że segmenty lub pierścień są utrzymywane sprężynująco w położeniu o średnicy zewnętrznej, która jest mniejsza albo równa średnicy zewnętrznej rury przesuwnej osiowo, prowadzonej w rurze zewnętrznej, i są zagłębione albo jest zagłębiony w rowku obwodowym rury oraz, że kulki znajduj ą się w wybraniach rury pomiędzy drążkiem i pierścieniem składającym się z segmentów.

Dzięki temu, że kulki w położeniu blokady już nie współpracują bezpośrednio z krawędziami rowków rury zewnętrznej, unika się nadmiernego obciążenia brzegów i odpowiednio przejmuje wysokie obciążenie przez segmenty pierścienia albo rozszerzalny pierścień, które same mogą mieć odpowiedni przekrój, w celu zabezpieczenia płaskiego przylegania do ścianek bocznych rowków czynnych przy blokowaniu. Dzięki temu, że teraz te segmenty są wciągane sprężynuj ąco do wewnątrz, to jednocześnie przy przesuwie drążka w położenie, w którym kulki mogą powracać do obszaru o zmniejszonym przekroju, zabezpiecza się to, aby ten promieniowo do wewnątrz skierowany ruch kulek był wspomagany przez siłę sprężyny, tak, że skutkiem tego zapewnia się minimalny opór przesuwu pomiędzy częścią konstrukcyjną połączoną z iglicą i rurą, zewnętrzną. W tym celu segmenty pierścienia zagłębiają się w obwodowym rowku rury, przy czym same kulki prowadzi się, jak w znanym rozwiązaniu, w promieniowych wybraniach rury.

Przy tym korzystne rozwiązanie polega na tym, że segmenty pierścienia mają nachylone powierzchnie czołowe biegnące prostopadle albo pod kątem ostrym do osiowego kierunku przesuwu, przy czym powierzchnie czołowe współdziałają w położeniu blokowania z ogranicznikami ruchu rury zewnętrznej, tak, że w położeniu blokowania zabezpiecza się skuteczne i pewne wsparcie wyższych sił blokowania.

W szczególnie prosty sposób sprężyna segmentów pierścienia jest utworzona przez sprężyny biegnące w kierunku obwodowym lub sprężynę taśmową.

Poszczególne segmenty pierścienia są ze sobą w zasadzie połączone oddzielnymi sprężynami, przy czym rozwiązanie z zewnętrznie obiegającą, przechodzącą sprężyną taśmową jest szczególnie proste pod względem wykonania.

W celu umożliwienia dalszego zwiększenia bezpieczeństwa i blokowania nie tylko dociśniętej iglicy, lecz także jednocześnie iglicy nieprzylegajacej, korzystne rozwiązanie polega na tym, że drążek ma w swoim obszarze końcowym dwa osiowe obszary odsądzone na mniejszą średnicę oraz jeden leżący pomiędzy nimi osiowy obszar o pełnej średnicy, którego długość osiowa jest mniejsza niż odległość dwóch kulek sąsiadujących w kierunku osiowym rury.

Przy tego rodzaju wykonaniu można w ten sposób wykorzystać jako płaszczyzny blokujące większą liczbę płaszczyzn sąsiadujących w kierunku osiowym, a przy zwartej konstrukcji można osiągnąć większe przesuniecie z odpowiednią blokadą położeń końcowych.

W szczególnie korzystny sposób, każda przesuwna osiowo rura, połączona z iglicą zwrotnicy, ma przesunięte w kierunku osiowym wybrania w odległości osiowej h oraz rura zewnętrzna ma co najmniej dwa leżące na promieniu przekraczającym średnicę rury wewnętrznej, przeciwstawne względem siebie ograniczniki ruchu w odległości osiowej I₂> Ir,

18*7 117 przy czym odległość I2 zmniejszona o odległość Ii odpowiada osiowemu przesunięciu pomiędzy przylegającym i nieprzylegającym położeniem końcowym iglicy.

Przy tego rodzaju wykonaniu można każdorazowo zabezpieczyć blokadę nieprzylegającej iglicy przez leżącą wewnątrz płaszczyznę kulek i segmentów, a blokadę iglicy znajdującej się w położeniu przylegania przez leżącą na zewnątrz płaszczyznę kulek i segmentów, przy czym jednocześnie można zapewnić to, aby pożądany kierunek blokowania osiągało się w obydwu przypadkach. Inaczej mówiąc oznacza to, że iglicę znajdującą się w stanie przylegania zabezpiecza się przed ruchem powrotnym w położenie nieprzylegania, a iglicę znajdującą się w położeniu nieprzylegania zabezpiecza się przed ruchem w położenie przylegania.

Urządzenie według wynalazku do blokowania położeń końcowych można wykorzystać jednocześnie jako napęd do przesuwania iglic w położenie przylegania albo w położenie nieprzylegania. Tego rodzaju zwarty napęd przesuwu można wykonać szczególnie prosto dzięki temu, że zagłębiony w rurze przesuwny drążek, jest wykonany jako ciągły na swojej długości osiowej, a w środkowym obszarze jest połączony z urządzeniem napędowym, zwłaszcza z tłokiem, który jest napędzany przesuwnie osiowo przez płyn w rurze zewnętrznej, która jest w postaci cylindra agregatu cylindrowo-tłokowego podwójnego działania.

Drążek działa w ten sposób jako drążek tłokowy agregatu cylindrowo-tłokowego podwójnego działania i dzięki dwóm pierścieniom umieszczonym z przemieszczeniem w kierunku osiowym z danymi segmentami pierścienia i przynależnymi kulkami można jedną z utworzonych w ten sposób płaszczyzn wykorzystać do napędu przesuwu i ewentualnie do blokady. W położeniu blokowania kulki leżą na częściowym obszarze drążka o pełnej średnicy i stąd przy przesunięciu drążka nie mogą przesunąć się w żadnym przypadku w kierunku osiowym, ponieważ są zablokowane w obwodowym rowku rury zewnętrznej. Gdy płaszczyznę blokowania tego rodzaju leżącą na zewnątrz, składającą się z kulek i segmentów·', doprowadza się przez przesuwanie drążka w położenie odblokowania, to te same kulki nie mogą być wykorzystane, gdy przylegają do końcowego obszaru drążka, jako napędu przesuwu rury połączonej z iglicą. Co więcej odsądzenie oporowe obszaru leżącego na większej średnicy może do napędu przesuwu obejmować leżące wewnątrz kulki i w ten sposób zabierać na drodze nastawiania iglic leżącą na zewnątrz rurę połączoną z iglicami. Ta droga nastawcza rozciąga się aż do dalszego obszaru rury zewnętrznej, w którym kulki mogą ponownie przejść na zewnątrz i wyjść w nowe położenie blokowania nieprzylegającej teraz iglicy, przy czym zapobiega się w ten sposób przesunięciu iglicy z tego położenia nieprzylegania. Obszar osiowy z pełną średnicą, przewidziany w obszarze końcowym pomiędzy dwoma obszarami odsądzonymi na mniejszą średnicę musi, jak już wspomniano, mieć długość osiową, która jest krótsza niż odległość dwóch kulek sąsiadujących w kierunku osiowym jej rury w celu zabezpieczenia wystąpienia odblokowania, zanim nastąpi ruch przesuwania.

Rozwiązanie według wynalazku polega korzystnie na tym, że rura zewnętrzna, ma po każdej stronie cylindra, pomiędzy sąsiadującym z cylindrem wybraniem do blokowania położenia końcowego iglic i drugim wybraniem do blokowania przeciwnego położenia końcowego iglic, dalsze wybranie ze średnicą w świetle, która jest mniejsza niż średnica w świetle wycięć blokujących do zabezpieczenia położeń końcowych.

Tego rodzaju wykonanie daje dodatkowe zabezpieczenie wtedy, gdy na przykład jest złamany drążek łączący. W przypadku złamania drążka łączącego przesunięcie nieprzylegającej iglicy w położenie przylegania nie powoduje już synchronicznego przesunięcia pierwotnie przylegającej iglicy w położenie nieprzylegania, ponieważ takie przymusowe sprzężenie osiągnięto poprzez drążek łączący. Pierwotnie przylegająca iglica porusza się wprawdzie przez odsądzenie oporowe i kulki również w położenie nieprzylegania, przy czym jednak nie zabezpiecza się właściwego położenia nieprzylegania, które osiągałoby się tylko przy istnieniu drążka łączącego. W tych przypadkach wystarczyłoby obciążenie rozciągające na kulki, które stają się w tym przypadku czynne dla napędu, aby kulki razem ze swoimi segmentami pierścienia przesunąć w dalsze, leżące pomiędzy nimi pierścieniowe wybranie, przez co nie jest już możliwe dalsze przesuniecie. Gdy, jak w korzystnym rozwiązaniu wynalazku, przy powierzchniach czołowych cylindra, albo w ich pobliżu, przez które przechodzi drążek tłokowy, są umieszczone czujniki zbliżeniowe albo wyłączniki zależne od drogi przesuwu, to genero6

187 117 wany byłby w tym przypadku bezpośrednio sygnał, który sygnalizuje niewłaściwe położenie nieprzylegającej iglicy, co może skończyć się na złamaniu drążka tłokowego.

Aby zapewnić bezpieczne działanie i odpowiednią kolejność etapów przesuwu i blokowania, w jedńym położeniu końcowym iglic, odległość I3 kulek zwróconych w kierunku cylindra, na mniejszej średnicy drążka od ogranicznika ruchu utworzonego przez osiowy obszar o pełnej średnicy, jest większa niż odległość I4 leżących na zewnątrz kulek części drążka leżącej naprzeciw cylindra od sąsiadującego z tymi kulkami ogranicznika ruchu utworzonego przez obszar osiowy o pełnej średnicy.

W ten sposób zapewnia się to, że we wszystkich tego rodzaju przypadkach, w których drążek łączący spełnia swoją funkcję, unika się niezamierzonego przedwczesnego występowania kulek w pośrednim wybraniu rury zewnętrznej i nie przeszkadza się żadną miarą dalszemu ruchowi. Tylko wtedy, gdy drążek łączący jest złamany, te kulki dochodzą do odpowiedniego przeciwogranicznika obszaru drążka rozszerzającego się do pełnej średnicy i w ten sposób pozostają w położeniu, w którym nie już także możliwe dalsze przesunięcie drążka.

Rozwiązanie według wynalazku polega korzystnie na tym, że w jednym położeniu końcowym drążka osiowa odległość I5 kulek leżących na pełnym przekroju w ich położeniu zablokowania od końcowego odsądzonego obszaru drążka jest większa niż odległość k kulek leżących osiowo wewnętrznie, na przeciwległym końcu drążka na pełnym przekroju, od leżącego wewnątrz ogranicznika ruchu, utworzonego przez pełny przekrój drążka.

Tego rodzaju wykonanie umożliwia pożądaną kolejność poruszania się, przy czym odblokowuje się najpierw iglica nieprzylegająca, a następnie znosi się blokadę iglicy przylegającej.

Szerokość osiowa leżących na zewnątrz blokujących rowków rury zewnętrznej jest, korzystnie, większa niż szerokość osiowa pierścienia składającego się z segmentów, przez co zabezpiecza się bezpieczne wchodzenie segmentów pod naciskiem członów blokujących w położeniu blokowania rury zewnętrznej.

Na powierzchniach czołowych albo w pobliżu powierzchni czołowych cylindra, przez które przechodzi drążek tłokowy, są umieszczone czujniki zbliżeniowe albo wyłączniki zależne od drogi przesuwu

Z minimalnymi modyfikacjami i przy daleko idącym zastosowaniu identycznych części konstrukcyjnych urządzenie według wynalazku nadaje się także do rozwiązania, w którym zwrotnica jest przejezdna. W tym przypadku pierwsza jednostka skierowana do końca iglicy musi być tak wykonana, aby mogła się otwierać pod działaniem siły toczącego się ciężaru, przy czym odpowiednie sprzężenie hydrauliczne może znieść blokadę następnych jednostek.

Przy tym, rozwiązanie polega korzystnie na tym, że w układzie większej liczby urządzeń działających względem siebie w odstępach, w kierunku wzdłużnym szyn, do blokowania położeń końcowych, umieszczonych w kierunku wzdłużnym szyn w odstępie od siebie, co najmniej jedno urządzenie ma przesuwne przeciw sile działania sprężyny człony blokujące, które są przemieszczane w kierunku promieniowym na zewnątrz według żądanej drogi przesuwu w kierunku osiowym przy ściśniętej sprężynie, dla uwolnienia dalszej drogi przesuwu drążka, oraz że przestrzenie cieczowe urządzenia sąsiadującego z agregatem cylindrowo-tłokowym są połączone ze sobą w celu przesuwu tłoków w tym samym kierunku.

Odblokowanie tej pierwszej jednostki odwróconej względem końca iglicy, przy pokonaniu siły sprężyny poprzez wyciskanie płynu do odpowiednich przestrzeni roboczych dalszych jednostek umieszczonych w kierunku końca iglicy prowadzi do tego, że także i te jednostki odblokowują się hydraulicznie i w ten sposób osiąga się przestawienie przez toczący się pojazd przy najechaniu na zwrotnicę. Ostateczne zablokowanie tego rodzaju zwrotnicy przestawionej po najechaniu musi być jednak ponownie zagwarantowane przez odpowiedni napęd hydrauliczny drążków, aby bezpiecznie osiągnąć wymagane położenie końcowe.

W tych przypadkach zgodnie z wynalazkiem, sprężyny są w postaci sprężyn śrubowych otaczających koncentrycznie drążek tłokowy, które oparte są pomiędzy czołowymi ściankami agregatu cylindrowo-tłokowego i miseczką sprężyny przesuwnej w rurze zewnętrznej względem ogranicznika ruchu rury zewnętrznej, przy czym przesuwna w rurze zewnętrznej miseczka sprężyny ma rozmieszczone na swoim obwodzie w promieniowych wybrankach, promieniowo przesuwne kulki.

187 117

Tego rodzaju miseczkę sprężyny, która niesie kulki przemieszczane w kierunku promieniowym, zabezpiecza się w ten sposób, że suw ściskania rozciąga się tylko na ograniczonej drodze, dzięki czemu zabezpiecza się swobodną przesuwność drążka, a przez to i całkowite odblokowanie. W tym celu kulki umieszcza się w swojej miseczce sprężyny w położeniu skierowanym promieniowo na zewnątrz, w którym sprężyna nie musi być dalej ściskana w celu dalszego przesunięcia drążka.

Zabranie przylegającej iglicy w położenie nieprzylegania ma miejsce przy najechaniu na skutek sił przesuwu, które oddziałują na nieprzylegającą iglicę. W takim rozwiązaniu, które dotyczy obszarów zwrotnicy najbardziej oddalonych od końca iglicy, z reguły nie przewiduje się żadnego dalszego toru lub drążka łączącego, ponieważ drążki łączące są same zwykle umieszczone blisko napędu zwrotnicy. Aby w ten sposób podjąć przesunięcie przylegającej iglicy w położenie nieprzylegania, bez konieczności w tym celu naciskania przylegającej iglicy przez wieniec koła, rozwiązanie według wynalazku polega korzystnie na tym, że drążek współdziałający z osiowo działającymi sprężynami ma na swoich końcowych powierzchniach czołowych, głowicę o średnicy większej niż średnica drążków, która współdziała z osiowo leżącymi na zewnątrz ogranicznikami ruchu rury.

Wynalazek w przykładach wykonania został uwidoczniony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w widoku z góry zwrotnicę z czterema jednostkami do blokowania położeń końcowych, fig. 2 - w przekroju wzdłuż linii II-II na fig. 1, jednostkę do blokowania położeń końcowych, fig. 3 - w powiększeniu, lewy obszar częściowy z fig. 2 z napędem dla nieprzylegającej iglicy, fig. 4 - w powiększeniu, prawy obszar częściowy z fig. 2 z napędem dla przylegającej iglicy, fig. 5 - w przekroju wzdłuż linii V-V na fig. 1, jednostkę blokującą przejezdną pod wpływem siły przeciwnej sile sprężyn, fig. 6 - w powiększeniu, lewy obszar częściowy z fig. 5 napędu dla nieprzylegającej iglicy, fig. 7 - w powiększeniu, prawą część z fig. 5 z napędem dla przylegającej iglicy sprężystej, fig. 8 - przekrój wzdłuż linii VIII-VIII na fig. 4, i fig. 9 przekrój wzdłuż linii ΙΧ-ΙΧ na fig. 4, z segmentami pierścienia w położeniu skierowanym do wnętrza i na zewnątrz.

Na fig. 1 przedstawiono zwrotnicę, z iglicami zwrotnicy 2 i 3. Iglica zwrotnicy 2 znajduje się w położeniu przylegania do przechodzących szyn 4, natomiast iglica zwrotnicy 3 znajduje się, jak przedstawiono na fig. 1, w położeniu oddalonym. Pomiędzy iglicami zwrotnicy 2 i 3 są przewidziane urządzenia do przestawiania i blokowania położenia iglic 2 i 3. Pierwsza tego rodzaju jednostka, leżąca w oddaleniu od końca iglicy oznaczona jest odnośnikiem liczbowym 6, ponieważ ta jednostka różni się pod względem konstrukcji od innych jednostek.

W pierwszym urządzeniu 5, sąsiadującym z końcami iglic, jest widoczny drążek łączący 1, który przy przestawieniu iglicy zapewnia drogą połączenia siłowego odpowiedni ruch drugiej iglicy. Dokładne działanie poszczególnych urządzeń 5 lub 6 jest bliżej wyjaśnione na następnych rysunkach szczegółowych. Na fig. 2 przedstawiono urządzenie do blokowania położeń końcowych iglic zwrotnicy, które jest jednocześnie wyposażone także w napęd do przestawiania zwrotnic. Przy tym, fig. 2 odpowiada przekrojowi wzdłuż linii II-II na fig. 1. Urządzenie obejmuje przy tym leżącą na zewnątrz rurę 8, która rozciąga się na lewo i na prawo od obszaru środkowego, w postaci cylindra 9. We wnętrzu cylindra 9 znajduje się hydraulicznie poruszany tłok 10, przy czym medium hydrauliczne wtłacza się przewodami hydraulicznymi 11 lub 12 w czynne przestrzenie robocze. Tłok 10 jest połączony z ciągłym drążkiem tłokowym 13, który na długości osiowej ma obszary o różnym przekroju poprzecznym. Obszar końcowy drążka tłokowego 13 obejmuje przy tym dwa obszary 14, 15 odsądzone na mniejszą średnicę, pomiędzy którymi jest przewidziany obszar 16 o pełnym przekroju drążka. Obszary 14, 15 i 16 współdziałają z kulkami 17 i 18 w celu zablokowania lub przesuwu części połączonej z iglicą 3 lub 2. Części połączone z iglicą 3 lub 2 są przy tym utworzone przez rury 19 otaczające na zewnątrz drążek tłokowy 13, które z kolei mają wybrania do przyjmowania kulek 17 lub 18 w różniących się od siebie płaszczyznach przekroju.

Jak przedstawiono w powiększeniu na fig. 3, kulki 17 lub 18, które mogą się przemieszczać promieniowo w kierunku na zewnątrz w rurach 19, są prowadzone w wybraniach 20 i 21 rury 19 połączonej z iglicą zwrotnicy i opierają się o segmenty pierścienia 22 lub 23, które

187 117 mogą się przemieszczać w kierunku zewnętrznym przeciw sile sprężyn 24 lub 25. Segmenty pierścienia 22 i 23 tworzą w kierunku obwodowym pierścień podzielony na segmenty.

W przypadku lewej strony fig. 2 przedstawionej na fig. 3 chodzi o stronę, która jest odpowiedzialna za położenia blokowania nieprzylegającej iglicy 3. Segmenty pierścienia 23 oraz przynależne kulki 18 są utrzymywane przy tym przez osiowy obszar 16 drążka tłokowego 13 w położeniu blokowania względem ogranicznika ruchu 26 w wybraniu 27 rury zewnętrznej, przy czym przesunięciu połączonej z iglicą 3 rury 19 z położenia nieprzylegania iglicy w położenie przylegania zapobiega się przez ogranicznik ruchu 26 i segmenty pierścienia 23. To położenie blokady iglicy nieprzylegającej może być zniesione tylko przez to, że drążek tłokowy 13 jest przesuwany przez tłok 10 w kierunku strzałki 28, przy czym kulki 18 dochodzą do osiowego obszaru 15 drążka tłokowego 13 o mniejszej średnicy. Przy dalszym ruchu drążka tłokowego 13 w kierunku strzałki 28 odsądzenie oporowe 29 obszaru 16 drążka tłokowego 13 o wększej osiąga czynne połączenie z kUkami 17, tak, że poprzez rurę 19 ma mi^e^ sce napęd iglicy zwrotnicy. Jednocześnie jednak przesunięcie drążka tłokowego w kierunku strzałki 28 powoduje odblokowanie przylegającej iglicy, jak to przedstawiono na fig. 4. Drążek tłokowy 13 osiąga położenie, w którym leżące na zewnątrz segmenty pierścienia 22, znajdujące się w położeniu zablokowania, pod działaniem siły swoich sprężyn 24 z przynależnymi kulkami 17 na obszarze końcowym 14 drążka tłokowego, odsądzonym na średnicę, mogą wyjść z położenia zablokowania, przez co umożliwia się względne przesunięcie części rurowej 19 względem rury zewnętrznej 8. Przy dalszym przesuwaniu drążka tłokowego 13 przez napór płynu tłoka 10 w kierunku strzałki 28, leżące wewnątrz odsądzenie oporowe 30 osiowego obszaru 16 o pełnym przekroju, zwykle dochodzi do czynnego połączenia z kulkami 18, ponieważ ma miejsce zabieranie iglicy poprzez drążek łączący. Dopiero przy złamaniu drążka łączącego odsądzenie oporowe 30 wchodzi w czynne połączenie z kulkami i zabiera w ten sposób rurę 19 w kierunku strzałki 28. Pomiędzy leżącym na zewnątrz rowkiem blokującym 31 i leżącym wewnątrz rowkiem blokującym 33, który ma krawędź oporową 32, znajduje się teraz dalsze wybranie 34 o zmniejszonym przekroju lub rowek, który zaczyna działać, gdy odsądzenie oporowe 30 współdziała z kulkami 18. W tym przypadku, w czasie przesuwu, kulki 18 razem z przynależnymi segmentami pierścienia 23 wchodzą w wybranie 34 i są zabezpieczone w pewnym położeniu przed dalszym przesuwaniem, w którym nie osiągnięto żądnego właściwego położenia końcowego. W sąsiedztwie strony czołowej hydraulicznego agregatu cylindrowo-tłokowego lub cylindra 9 znajdują się czujniki 35, które w tym przypadku sygnalizują zbyt dużą odległość rurowej części konstrukcyjnej 19 od wymaganego położenia końcowego i w ten sposób wskazują na złamanie drążka łączącego. We wszystkich innych przypadkach kulki są utrzymywane w swoim wewnętrznym położeniu przez sprężynę 25 segmentów pierścienia 23, tak, że dochodzą one bezpiecznie do położenia ostatecznego zablokowania przed ruchem w kierunku strzałki 28, za krawędzią 32 wybrania 33. Dzięki temu, w tym położeniu są one utrzymywane przez poszerzony obszar osiowy 16 ponownie w swoim położeniu zablokowania. Umieszczenie tego rodzaju dalszego wybrania 34 jest oczywiście sensowne tylko w bezpośrednim sąsiedztwie drążka łączącego, ponieważ w innym przypadku nie może być wskazane żadne złamanie drążka łączącego.

Na fig. 5 przedstawiono zmodyfikowane urządzenie 6 do blokowania położeń końcowych iglic zwrotnicy 2, 3, przy czym w tym wykonaniu zwrotnica jest przejezdna. Fig. 5 odpowiada przy tym przekrojowi wzdłuż linii V-V na fig. 1. Te same części konstrukcyjne oznaczono tymi samymi odnośnikami z poprzedzających figur. Także w przypadku urządzenia 6 znajduje się tu drążek tłokowy 36, który ma na swojej długości osiowej obszary o różnych przekrojach. Obszar końcowy drążka tłokowego 36 obejmuje przy tym obszar 37 odsądzony na mni^e^i^ią średnicę, przy czym, na końcowych powierzchniach czołowych drążka tłokowego 36 znajduje się głowica 38, która ma średnicę wystającą ponad średnicę drążka. Obszar 37 współdziała z kulkami 39 w kierunku zablokowania lub przesunięcia rury 40 połączonej z iglicami zwrotnicy 2 lub 3, która, ponownie, ma wybrania do przyjmowania kulek 39. W drążku tłokowym 36 są obwodowe rowki 41, które współdziałają z kulkami 42, przy czym kulki 42 mogą przemieszczać się osiowo przeciw sile sprężyny 44 w miseczce sprężyny 43. Jak widać na fig. 6, na powiększonym wycinku lewej połowy z fig. 5, sprężyna 44 oparta jest

180 110 pomiędzy ścianką czołową 45 agregatu cylindrowo-tlokowego 9 i miseczką sprężyny 43 przesuwną w rurze zewnętrznej 8, przy czym miseczka sprężyny ma promieniowe wybrania do przyjmowania kulek 42. Kulki 42 są przy tym prowadzone na opartym w zewnętrznej rurze 8 pierścieniu 46, który ma w kierunku osiowym obszary o różnej średnicy wewnętrznej, przez co, przy przemieszczeniu osiowym kulek 42, mogą one przemieszczać się także promieniowo. Pomiędzy odsądzonym na mniejszą średnicę obszarem 30 drążka tłokowego 36 i rowkiem obwodowym 41 znajduje się obszar 40 o pełnym przekroju drążka.

W przeciwieństwie do rozwiązania urządzenia pokazanego na fig. 3 urządzenie 6 według fig. 5 jest zablokowane tylko na stronie przylegania iglicy. Przy tym na fig. 6 pokazano niezablokowaną lewą stronę z fig. 5, a nieprzylegająca iglica 3 razem z rurą 42 przy najechaniu przez toczący się ciężar porusza się w kierunku strzałki 48. Z rurą 42, poprzez ogranicznik ruchu 49, który współdziała z głowicą 38 drążka tłokowego 36, zabiera się drążek tłokowy 36 w kierunku strzałki 48. Jednocześnie ma miejsce, jak przedstawiono na fig. 0 prawej strony z fig. 5, przesunięcie drążka tłokowego 36 w kierunku strzałki 48 przeciw sile sprężyny 44, ponieważ kulki prowadzone w miseczce sprężyny 43 zagłębione są w rowku obwodowym 41 drążka tłokowego 36 i są zabierane przez ogranicznik ruchu 52 rowka obwodowego 41. Przy tym, tylko kulki 42 dochodzą do obszaru pierścienia 46 o większej średnicy wewnętrznej, przez co kulki 42, które przez ogranicznik ruchu 52 drążka tłokowego 13 są naciskane promieniowo na zewnątrz, wynurzają się z rowka obwodowego 41 i drążek tłokowy 36 staje się swobodnie przesuwny. Położenie zablokowania przylegającej iglicy 2 może być jednak zniesione w ten sposób, że z rurą 42 przesuwany jest przez najeżdżający pociąg drążek tłokowy 36 dalej w kierunku strzałki, przy czym kulki 39 przechodzą od obszaru 40 o większej średnicy do obszaru o mniejszej średnicy 30, przez co także segmenty 51 znajdujące się w położeniu zablokowania wysuwajją się pod działaniem siły ich sprężyny 52 z rowka blokującego 53. Przez przesuwanie drążka tłokowego 36 płyn z przestrzeni roboczych agregatu cylindrowo-tlokowego 9 jest wytłaczany do odpowiednich przestrzeni roboczych dalszych jednostek znajdujących się w kierunku końca iglicy, przez co osiąga się odblokowanie także i tych jednostek, a w ten sposób i przestawienie zwrotnicy przy najeżdżaniu toczącego się ciężaru. Odblokowanie przylegającej teraz iglicy zwrotnicy 3 po najechaniu udaje się jednak tylko wtedy, gdy, jak w przypadku zwykłego przestawienia zwrotnicy w normalnej pracy, drążek tłokowy 36 jest przesuwany przez agregat cylindrowo-tlokowy 9 w kierunku strzałki 48 do ostatecznego położenia zablokowania.

W przypadku czynnego hydraulicznego przestawienia zwrotnicy, jak przedstawiono na fig. 6, w czasie ruchu drążka tłokowego 36 w kierunku strzałki 48, rura nieprzylegąjącej iglicy zwrotnicy 3 jest przesuwana przez ogranicznik ruchu 54 współdziałający z kulkami 39. Dzięki temu w podobny sposób, jak w przypadku wyżej opisanego procesu przestawiania przez najechanie na zwrotnicę, znosi się blokadę przylegającej iglicy zwrotnicy 2, przez co można zwrotnicę przestawić. Położenie zablokowania przylegania iglicy zwrotnicy 3 osiągnięte po przestawieniu można przy tym osiągnąć tylko wtedy, gdy drążek tłokowy jest przesuwany przez agregat cylindrowo-tłokowy w odpowiednie położenie, przedstawione na fig. 0, w kierunku strzałki 48. Przy tym, przez współdziałanie ogranicznika ruchu 54 i kulek 39 segmenty 51 przemieszczają się przeciw sile swoich sprężyn 52 promieniowo na zewnątrz w rowki blokujące, a kulki 39 dochodzą do obszaru 40 o pełnym przekroju drążka. Jednocześnie kulki 42 na skutek naprężenia sprężyny 44 są dociskane do obszaru pierścienia 46 o mniejszej średnicy wewnętrznej i zagłębiają się w rowku obwodowym 41 drążka tłokowego 36. Na skutek naprężenia sprężyny 44 ułatwia się wreszcie osiągnięcie końcowego położenia drążka tłokowego. Tego położenia zablokowania nie osiąga się przy czysto mechanicznym przestawieniu zwrotnicy na skutek najechania, ponieważ rura 4Θ nie może przesunąć drążka tłokowego 36 do osiągnięcia położenia końcowego. Zablokowanie przylegającej teraz iglicy zwrotnicy 3 przy najechaniu na zwrotnicę musi być uaktywnione hydraulicznie.

Na fig. 8 przedstawiono elementy blokujące w położeniu zablokowania w przekroju wzdłuż linii VIII-VIII na fig. 4. Kulki 10 są przy tym prowadzone w wybraniach 2Θ rury 19 i oparte są o segmenty 22. Segmenty 22 są przy tym wciskane promieniowo do wewnątrz przez sprężyny 24 biegnące w kierunku obwodowym. Kulki 10 leżą na obszarze 16 drążka

187 117 tłokowego 13 o większej średnicy di, przez co segmenty 22 z rury 19 zagłębiają się w rowku blokującym 31 rury zewnętrznej 8, a rura 19 nie jest przesuwna.

Na fig. 9 przedstawiono w przekroju wzdłuż linii EX-EX na fig. 4 elementy blokujące w położeniu odblokowania. Kulki 18 znajdujące się w wybraniach 21 rury 19 leżą na obszarze 15 drążka tłokowego 13 o mniejszej średnicy d 2. Segmenty 23 są naciskane siłą sprężyny 25 promieniowo do wewnątrz, przez co zagłębiają się one całkowicie w rowku rury 19 i nie wystają ponad nią. Rura 19 nie jest w ten sposób zablokowana, przy czym uwalnia się droga przesuwu z unikaniem tarcia segmentów o rurę.

Claims (14)

1. Urządzenie do blokowania końcowych położeń ruchomych części zwrotnicy, a zwłaszcza nastawcze zamknięcie zwrotnicy, w którym dwie przesuwne osiowo względem siebie części są przesuwne w położenie, w którym są połączone ze sobą siłowo w co najmniej jednym kierunku ruchu, przy czym części przesuwne względem siebie są utworzone przez rurę i prowadzony w rurze drążek i są umieszczone przynajmniej częściowo w stałej rurze zewnętrznej, a człony blokujące utworzone przez kulki współdziałają z przesuwnymi osiowo względem siebie częściami i rurą, zewnętrzną, i są przesuwne w kierunku promieniowym w położenie zablokowania w wybraniu lub rowku wewnętrznym rury zewnętrznej, znamienne tym, że kulki (17,18, 39) są otoczone przez rozszerzalny pierścień albo pierścień składający się z segmentów (22, 23, 51), że segmenty (22, 23, 51) lub pierścień są utrzymywane sprężynująco w położeniu o średnicy zewnętrznej, która jest mniejsza albo równa średnicy zewnętrznej rury (19, 40), przesuwnej osiowo i prowadzonej w rurze zewnętrznej (8), i zagłębione są lub zagłębiony jest w rowku obwodowym rury (19, 40) oraz, że kulki (17, 18, 39) znajdują się w wybraniach (20, 21) rury (19, 40) pomiędzy drążkiem (13) i pierścieniem.

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że segmenty pierścienia (22, 23, 51) mają nachylone powierzchnie czołowe biegnące prostopadle albo pod kątem ostrym względem osiowego kierunku przesuwu, przy czym powierzchnie czołowe współdziałają w położeniu zablokowania z ogranicznikami ruchu rury zewnętrznej.

3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że sprężyna segmentów pierścienia (22, 23, 51) jest utworzona przez sprężyny (24, 25, 52) biegnące w kierunku obwodowym lub przez sprężynę taśmową.

4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że drążek (13) ma w swoim obszarze końcowym dwa osiowe obszary odsądzone na mniejszą średnicę (14, 15) oraz jeden leżący pomiędzy nimi obszar osiowy (16) o pełnej średnicy, którego długość osiowa jest mni^esza niż odległość dwóch kulek (17,18) sąsiadujących w kierunku osiowym rury.

5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że każda przesuwna osiowo rura, połączona z jedną iglicą zwrotnicy, ma przesunięte w kierunku osiowym wybrania w odległości osiowej (Ij) oraz, że rura zewnętrzna (8) ma co najmniej dwa leżące na promieniu przekraczającym średnicę rury wewnętrznej, przeciwstawne względem siebie ograniczniki ruchu w odległości osiowej (I2) > (Ii), przy czym odległość (I2), zmniejszona o odległość (I1), odpowiada osiowemu przesunięciu pomiędzy przylegającym i nieprzylegającym położeniem końcowym iglicy.

6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że zagłębiony w rurze, przesuwny drążek (13, 36) jest wykonany na swojej długości jako ciągły i w środkowym obszarze jest połączony z urządzeniem napędowym, a zwłaszcza z tłokiem (10), który jest napędzany przesuwnie osiowo przez płyn w rurze zewnętrznej, która jest w postaci cylindra (9) agregatu cylidrowo-tłokowego podwójnego działania.

7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że rura zewnętrzna (8) ma po każdej stronie cylindra (9), pomiędzy sąsiadującym z cylindrem (9) wybraniem do blokowania jednego położenia końcowego iglic (2, 3) i drugim wybraniem do blokowania przeciwnego położenia końcowego iglic (2, 3), dalsze pierścieniowe wybranie (34) o średnicy w świetle, która jest mnieesza niż średnica w świetle wycięć blokujących do zabezpieczenia położeń końcowych.

8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że w jednym położeniu końcowym iglic (2, 3) odległość (I3) zwróconych w kierunku cylindra (9) kulek (18) na mniejszej średnicy drążka od ogranicznika ruchu (30) utworzonego przez osiowy obszar o pełnej średnicy, jest większa niż odległość (I4) leżących za zewnątrz kulek (17) części drążka (13) leżącej po przeciwnej stronie cylindra (9) od sąsiadującego z tymi kulkami ogranicznika ruchu (29) utworzonego przez obszar osiowy o pełnej średnicy.

187 117

9. Urządzenie według zasirz. 1, zna mi enne tym, że wj edn^n położeniu końcowym drążka (13) usiuwa uSlagłuść (I5) kolek (17) leżących na pełnym preekrujo w ich pułużenio eablukuwania ud kuńcuwegu udsądeunegu ubsearo (14) drążka (13) jest większa niż udległuść (1ć) kolek (18) leżących usiuwu wewnątrz, na przeciwległym kuńco drążka (13) na pełnym preekrujo, ud leżącegu wewnątre ugranicznika rocho, otwu^unegu przez pełny przekrój drążka (13).

10. Urządzenie wedłog eastre. 1, enamienne tym, że seerukuść usiuwa leżących na zewnątre blukojących rowków (53) mry eewnętrenej (8) jest więksea niż usiuwa szerukuść pierścienia składającegu się e segmentów (22, 51).

11. Urządzenie wedłog eastre. 1, enamienne tym, że na puwiarzchniach czkłkwoch albu w publiżo puwierzchni cylindra (9), preee które przechkSzi drążek tłukuwy (13), są umieseczkne czojniki ebliżenikwe (35) albu wyłączniki eależne ud drugi preesowo.

12. Ureądeenie wedłog eastre. 1, enamienne tym, że w ukłaSeia więkseej liceby ineądeeń (5, 6) du blukuwania pułużeń kuńcuwych, umieseczknych w kierunko wedłożnym szyn w udstępie ud siebie, cu najmniej jednu urządzenie (6) ma preesowne preeciw sile działania sprężyny cełuny blukojące, które są przemieszczane w kieronko prumianikwym na zawnątre wedłog eadanej drugi p^esowo w Weronko ksikwom, przy ściśniętej sprężynie, dla owulnienia dalseej drugi preesowo drążka (36) urae, że przestrzenie pfyno agregatów cylindrowu-tłukuwych sąsiadojących urządzań są ee subą pułąceune dla przesonięcia tłuków w tym samym kieronko.

13. Urządzenie wedłog eastre. 12, enamienne tym, że sprężyny są w pustaci sprężyn śrobuwych (44) ktaceających kuncentrycenie drążek tłukuwy (36), które uparte są pumiędzy czułkwomi ściankami agregato colindruwu-tłkkkwegk (9) i miseczką sprężyny (43) przesowną w me zawnętrenej weględem ugranicenika rocho rory zewnętrznaj, prey ceym preesowna w mrze eewnętrenej (8) miseceka sprężyny (43) ma ruemieseceune na swuim ubwudziai w prumienikwoch wybraniach miseczki sprężyny (43), promieniuwu preesowne kolki (42).

14. Ureądeenie wedłog eastre. 12 albu 13, enamienne tym, że drążek (36) współdziałający e usiuwu deiałającymi sprężynami (44) ma na swuich kuńcuwych puwierechniach czułuwych głuwicę (38) u średnicy przewyższającej średnicę drążków, która współdziała z usiuwu leżącymi na zewnątrz ugranicenikami rocho (49) rory (40).