PL186819B1

PL186819B1 - Ściana lub drzwi komory klimatycznej

Info

Publication number: PL186819B1
Application number: PL98325746A
Authority: PL
Inventors: Jean-Michel M. Florentin; Stéphane M. Margerand; Eric M Villeminot; René M. Poix
Original assignee: Saint Gobain Vitrage
Priority date: 1997-04-11
Filing date: 1998-04-08
Publication date: 2004-03-31
Also published as: US6052965A; JPH10306660A; ATE243967T1; CA2234281A1; DK0870450T3; CA2234281C; DE69815915D1; EP0870450A1; EP0870450B1; ES2202766T3; DE69815915T2; PL325746A1

Abstract

1. Sciana lub drzwi komory klima- tycznej, znamienne tym, ze sa utworzone zasadniczo z plyty izolujacej (1) zlozonej co najmniej z dwóch substratów szkla- nych (2, 3), pomiedzy którymi jest utrzy- mywana próznia, oddzielonych jeden od drugiego klockami (5) rozlozonymi na calej powierzchni i zlaczonymi na Obrzezu mineralnym polaczeniem mo- cujacym (6). FIG. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest ściana lub drzwi komory klimatycznej, a zwłaszcza ściana lub drzwi oszklone.

Wynalazek zostanie opisany szczegółowo dla ściany lub drzwi komory chłodniczej, w której są wystawione produkty chłodzone lub mrożone, wynalazek nie jest jednak ograniczony do komory tego typu, wszystkie komory w otoczeniu ciepłym, wilgotnym lub nie, znajdują się również w zakresie wynalazku.

Gdy produkty przechowywane w komorach chłodniczych powinny być widoczne, jak to ma obecnie miejsce w przypadku licznych lokali handlowych, wyposaża się komorę chłodzącą w część oszkloną, która stwarza z niej „witrynę” chłodniczą, określaną wspólnym mianem „handlowy mebel chłodniczy”. Istnieje wiele odmian tych witryn. Pewne mają postać szaf, gdzie właśnie drzwi są przezroczyste, inne składają się ze skrzyń, gdzie oszklone są poziome pokrywy, aby umożliwić obserwacje wnętrza, a jeszcze inne składają się z oszklonych lad, tu oszklona jest część oddzielająca publiczność od towarów, przy dowolnej odmianie tych witryn możliwe jest również wykonanie oszklonych ścian, aby cała zawartość była widoczna z zewnątrz.

Wynalazek zostanie opisany szczegółowo dla ściany lub drzwi szafy, lub skrzyni chłodniczej.

Przy tym rodzaju prezentacji, jest niezbędne, aby towary były doskonale widoczne dla klienta, aby było możliwe wstępne wybranie towaru bez otwierania „witryny”. W konsekwencji należy unikać pokrywania oszklonych części „witryny” skroploną parą.

Sposób stosowany dla uniknięcia kondensacji polega na ogół na utrzymaniu powierzchni oszklonej od strony otoczenia w temperaturze wyższej od punktu rosy otaczającej atmosfery. Ten cel osiąga się zwiększając właściwości izolacyjne oszklenia i często ogrzewając powierzchnię strony „ciepłej”. Najłatwiejszym sposobem poprawy właściwości termicznych prostego oszklenia jest zastąpienie go oszkleniem wielowarstwowym. Ta technika jest łatwa w realizacji w przypadku witryn szaf lub witryn skrzyń, rzeczywiście oszklenie wielowarstwowe złożone z dwóch płaskich szyb ułożonych równolegle do siebie i rozdzielonych warstwą powietrza lub gazu może być łatwo stosowane do drzwi szaf i pokryw skrzyń. Jednakże użycie takich wielowarstwowych oszkleń okazuje się całkowicie niewystarczające z punktu widzenia termicznego.

Rozważane było wiele rozwiązań dla poprawy parametrów izolacji termicznej oszkleń wielowarstwowych.

Opis USA 4,382,177 dotyczy oszkleń prostych lub podwójnych montowanych w drzwiach szaf chłodniczych lub w poziomych pokrywach zamrażarek skrzyniowych. Oszklenia są pokryte na powierzchni od strony zimnej taśmą, która sama jest pokryta cienką warstwą odbijającą promieniowanie podczerwone. Dzięki tej cienkiej warstwie poprawiona jest izolacja od strony zimnej, powierzchnia ciepła jest cieplejsza i kondensacja wytwarza się przy większej zawartości wody w otaczającym powietrzu. Jednak poprawa jest umiarkowana, temperatura podnosi się niewiele, a różnica zawartości wilgoci atmosferycznej wywołującej kondensację jest mała.

Znane jest wykonywanie oszkleń zawierających trzy płyty szklane, gdzie jedna z warstw powietrza może być zastąpiona gazem takim jak krypton. Oszklenia te mają ulepszone parametry izolacji termicznej w porównaniu ze zwykłymi oszkleniami wielowarstwowymi. Jednakże te potrójne oszklenia są tak grube, że powodują utratę przejrzystości o ok. 25% w porównaniu z oszkleniem monolitycznym. To zmniejszenie widzialności przez szybę, jest jeszcze wyraźniejsze, gdy co najmniej jedna z warstw szklanych jest pokryta cienką warstwą,

186 819 na przykład takąjak warstwa odbijająca promieniowanie podczerwone, aby wyraźnie zmniejszyć straty cieplne poprzez oszklenie. Strata przezroczystości jest taka, że trzeba zwiększać oświetlenie wewnętrzne komory, co prowadzi do zwiększenia ogólnego poboru energii przez komorę klimatyczną.

Znane jest także ogrzewanie jednej strony oszklenia umieszczone na drzwiach lub ścianach komory chłodniczej powyżej temperatury punktu rosy powietrza otaczającego stronę „ciepłą”. W tym celu, co najmniej jedna z płyt szklanych jest na jednej ze swoich powierzchni pokryta cienką warstwą przewodzącą lub półprzewodzącą. Znane są liczne metody pokrywania szkła cienkimi warstwami przewodzącymi lub półprzewodzącymi. Znanych jest zwłaszcza kilka sposobów pozwalających pirolizować na ciepłym szkle sole organiczne, które transformują się w tlenki przewodzące. Wśród tych metod, sposób opisany w opisie EP-O 125 153 pozwala nałożyć cienką warstwę na bazie tlenku cyny domieszkowanego fluorem na płaskim ciągłym szkle pomiędzy wyjściem z kąpieli „float” a wejściem do chłodnicy odprężającej. Ten proces pozwala uzyskiwać płyty szklane z przezroczystą warstwą przewodzącą o nieograniczonych wymiarach i obniżonych kosztach. Tak pokrywane oszklenia są na ogół ogrzewane w sposób ciągły, zwłaszcza, gdy temperatura punktu rosy powietrza otaczającego stronę „ciepłą” jest podniesiona. Grzanie ciągłe znacznie zwiększa ogólne zużycie energii przez komorę chłodniczą.

W opisie patentowym USA 4,260,876 przedstawiony jest system sterowania ogrzewaniem stosowany w komorach chłodniczych. System czujników reaguje na różnicę pomiędzy zawartością wilgoci w atmosferze otaczającej stronę „ciepłą” i temperaturą określonej części komory chłodzącej, aby sterować zużyciem energii cieplnej. Jednak ten system nie zmniejsza istotnie ogólnego zużycia energii.

Rzeczywiście, nawet jeżeli ogrzewanie jest wykonywane w sposób przerywany, czasy grzania są na ogół dłuższe od czasów przerw.

Ponadto niezależnie od rozwiązania zaproponowanego przez konstruktora, zazwyczaj wykonuje się szklane ścianki lub drzwi stosując oszklenie wielowarstwowe. Te oszklenia mają znaczną grubość i ciężar. Z racji struktury takich oszkleń niezbędne jest wyposażenie ich w ramy nośne zapewniające im dobrą wytrzymałość mechaniczną. W ten sposób te oszklenia wielowarstwowe mają wymiary takie jakie wynikają ze struktury i wyglądu komór, w których są one montowane.

Ściana lub drzwi komory klimatycznej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że są utworzone zasadniczo z płyty izolującej złożonej co najmniej z dwóch substratów szklanych pomiędzy którymi jest utrzymywana próżnia, oddzielonych jeden od drugiego klockami rozłożonymi na całej powierzchni i złączonymi na obrzeżu mineralnym połączeniem mocującym.

Co najmniej jeden substrat szklany jest pokryty co najmniej jedną warstwą funkcjonalną na co najmniej jednej ze swoich powierzchni.

Przepuszczalność świetlna TL płyty izolującej jest większa od 64%, a korzystnie większa od 70%, a współczynnik termiczny K jest mniejszy od 1W/m^2oK.

Ciężar płyty izolującej jest mniejszy od 25 kg/m2, a współczynnik termiczny K jest mniejszy od lW/m2oK.

Płyta izolująca jest wyposażona, na co najmniej części powierzchni zewnętrznej, w co najmniej jeden profil, zwłaszcza z tworzywa sztucznego.

Profil jest przyklejony.

Profil jest profilem wytłaczanym.

Profil jest profilem z tworzywa sztucznego uzyskanym przez wtrysk reakcyjny lub termoplastyczny.

Płyta izolująca jest wyposażona w elementy mocujące i osprzęt.

Elementy mocujące i osprzęt są połączone z płytą izolującą za pośrednictwem otworów przechodzących przez tę płytę.

Elementy mocujące i osprzęt są przyklejone do płyty izolującej.

Elementy mocujące i osprzęt są wprowadzone w profil z tworzywa sztucznego.

Płyta izolująca jest wyposażona w co najmniej jeden element grzejny, co najmniej na jej obrzeżu.

Przewód grzejny jest zatopiony w mineralnym połączeniu mocującym.

186 819

Przewód grzejny jest umieszczony na obrzeżu płyty izolującej, co najmniej w części profilu.

Warstwa przewodząca jest położona, co najmniej na obrzeżu, na co najmniej jednej płaszczyźnie jednego z substratów szklanych płyty izolującej.

Płyta izolująca ma na powierzchni skierowanej do wnętrza komory klimatycznej połączenia uszczelniające umieszczone naprzeciw elementów montażowych komory klimatycznej.

Połączenia uszczelniające są przyklejone lub wytłoczone, lub wprowadzone, lub zaciśnięte bezpośrednio na płycie izolującej.

Połączenia uszczelniające są przyklejone lub wytłoczone, lub wprowadzone, lub zaciśnięte na profilu obrzeżowym.

Płyta izolująca, ma na co najmniej jednej ze swoich powierzchni, co najmniej jedną strefę emaliowaną,.

Ściana lub drzwi komory klimatycznej według wynalazku nie pokrywają się kondensacją, mają małe wymiary i nie zwiększają poboru energii przez komorę klimatyczną.

Wynalazek zastępuje klasyczne oszklenia izolujące oszkleniem izolującym złożonym, z co najmniej dwóch substratów szklanych pomiędzy którymi jest utrzymywana próżnia. Ten typ oszklenia izolującego z próżnią ma przy mniejszej od oszkleń klasycznych grubości wyraźnie poprawione parametry izolacji termicznej.

Płyty szklane są oddzielone jedna od drugiej klockami rozłożonymi na całej powierzchni i połączone na krawędziach mineralnym połączeniem mocującym. Struktura takiego oszklenia jest korzystna bo nadaje mu sztywność i odporność takie same jak mają oszklenia monolityczne o grubości równej sumie grubości płyt szklanych, to znaczy że płyty szklane zachowują się tak jak jedna, której grubość jest równa sumie grubości tych dwóch płyt szklanych. W ten sposób nie jest konieczne wyposażanie tego typu oszklenia w ramę nośną. Tak więc wymiary są znacznie zmniejszone, a montaż w komorze klimatycznej znacznie uproszczony.

Według korzystnej odmiany wynalazku, co najmniej jeden substrat szklany płyty izolującej jest pokryty jedną lub kilkoma warstwami ułożonymi na co najmniej jednej z jego powierzchni. Warstwy te są na przykład warstwami o niskiej emisyjności. W przypadku, gdy warstwa tego typu jest na wewnętrznej powierzchni oszklenia, to znaczy warstwa kolejna jest w kontakcie z próżnią, wynalazek przewiduje korzystnie eliminację tej warstwy na obrzeżach powierzchni odpowiadającej powierzchni pokrytej połączeniem mocującym; ta eliminacja zapewni lepsze przyleganie wspomnianego połączenia mocującego.

W tabeli 1 umieszczonej poniżej są zestawione charakterystyczne parametry różnych typów płyt izolujących. Są one umieszczone w następującej kolejności: płyta izolującą nr 1 szkło/warstwa planithermu®/powietrze/szkło; płyta izolująca nr 2 - szkło/warstwa planithermu®/powietrze/szkło/powietrze/szkło; płyta izolująca nr 3 - szkło/warstwa planithermu®/krypton/szkło/krypton/szkło; oraz płyta izolująca nr 4 według wynalazku - szkło/warstwa planithermu®/próżnia/szkło, przy czym jako warstwa planitherm® jest tu określana warstwa cienka na bazie srebra wykonana pod próżnią złożona z SnO2/ZnO/Ag/NiCr/Si3Ną/SnO2.

Tabela 1

Płyta izolująca	Nr 1	Nr 2	Nr 3	Nr 4
1	2	3	4	5
Grubość (mm) i liczba szyb	4X2	4X3	4X3	4X2
Grubość (mm) i liczba warstw gazu	20 X 1	6,5X2	8X2	-
Ciężar (kg/m²)	20	30	30	20
Całkowita grubość płyty (mm)	28	25	30	8
TL (%) (wartość średnia)	76	69	69	76
K (W/m2-K)	1,4	1,8	0,9	0,7

186 819

Z tej tabeli wynikają wyraźnie bezsporne korzyści z płyty izolującej nr 4, według wynalazku.

Rzeczywiście przy takiej samej liczbie płyt szklanych i jednakowych wskaźnikach przenikalności światła, właściwości termiczne płyty izolującej nr 4, według wynalazku są znacznie lepsze tym bardziej, że płyta izolująca nr 1 ma bardzo grubą warstwę powietrza.

Również przy większej liczbie płyt szklanych (płyty izolujące nr 2 i nr 3) właściwości termiczne i przenikalność światła są gorsze niż dla płyty izolującej nr 4, według wynalazku, nawet przy zastosowaniu rzadkiego gazu takiego jak krypton.

Ponadto płyty izolujące nr 3 spełniają dobrze wymagane właściwości termiczne i przenikalnośći światła ale różnica całkowitej grubości płyty jest większa od 20 mm, a różnica ciężarów większa od 10 kg/m² w odniesieniu do płyty izolującej nr 4, co sprawia, że jej zastosowanie w postaci ścian lub drzwi komory klimatycznej jest niewygodne i nieestetyczne. W poniższej tabeli nr 2 są zestawione charakterystyki różnych typów płyt izolujących. Płyty nr 5 do 7 są znane ze stanu techniki i znajdują się w handlu. Zostały podane tytułem przykładowego porównania. Zestawiono je w kolejności: płyta izolująca nr 5 - szkło/warstwa planithermu®/powietrze/warstwa EKO®/szkło, przy czym jako warstwa planitherm® jest tu określona warstwa cienka na bazie srebra wykonana pod próżnią złożona z: SnO2/ZnO/Ag/NiCr/Si3N4/SnO2, a jako warstwa EKO® jest tu określana warstwa SnO2 domieszkowana fluorem wprowadzana przez pirolizę; płyta izolująca nr 6 - szkło/warstwa EKO®/powietrze/szkło/powietrze/szkło (jako warstwa EKO® warstwa identyczna, jak w płycie izolującej nr 5); płyta izolująca nr 7 - szkło/warstwa planithermu®/krypton/szkło/krypton/warstwa planithermu®/szkło (jako warstwa planitherm® jest tu określana warstwa cienka na bazie srebra wykonana pod próżnią złożona z SnO2/ZnO/Ag/NiCr/Si3N4/SnO2); płyta izolująca nr 4 (płyta izolująca według wynalazku) szkło/warstwa planithermu®/próżnia/szkło (jako warstwa planitherm® jest tu warstwa identyczna jak w płycie nr 5).

Tabela 2

Płyta izolująca	Nr 5	Nr 6	Nr 7	Nr 4
Grubość (mm) i liczba szyb	4X2	4X3	4X3	4X2
Grubość (mm) i liczba warstw gazu	20 X 1	6,5X2	8X2	-
Ciężar (kg/m2)	20	30	30	20
Całkowita grubość płyty (mm)	28	25	28	8
TL (%) (wartość średnia)	67	64	64	76
K(W/m2-K)	1,4	2	0,7	0,7
Moc elektryczna na usuwanie zaparowania (W/m2)	> 100	140	-	-

Z tej tabeli wynika wyraźnie, że przy takiej samej liczbie płyt szklanych i takim samym ciężarze płyta izolująca nr 4 według wynalazku ma znacznie lepsze parametry termiczne, przy całkowitej grubości płyty znacznie mniejszej od płyty izolującej nr 5, chociaż: spełnia ona wymaganie na przenikanie światła.

Ponadto, aby płyta izolująca nr 5 mogła być stosowana jako ściana lub drzwi komory klimatycznej musi być ogrzewana, co najmniej z jednej strony (tutaj dzięki warstwie EKO®), a moc elektryczna wymagana na odparowanie jest większa od 100 W/m2.

Płyta izolująca nr 6 nie spełnia żadnych wymagań według wynalazku i w przypadku zastosowania jej jako ściany lub drzwi komory klimatycznej wymaga około 140 W/m2 na usuwanie zaparowania.

186 819

Współczynnik termiczny równy lub mniejszy 1 płyty izolującej nr 4 według wynalazku daje znacznie lepsze warunki przenikania światła niż w płycie izolującej nr 7, osiągając granicę ustaloną przez wynalazek. Ponadto płyta izolująca nr 7 ma całkowitą grubość i ciężar znacznie większe od płyty izolującej nr 4 według wynalazku.

Żadna z trzech płyt 5 do 7 znanych ze stanu techniki, które są stosowane jako ściana lub drzwi komory klimatycznej nie przedstawia zespołu charakterystyk korzystniejszego od płyty izolującej nr 4 według wynalazku.

W przykładzie wykonania wynalazku płyta izolująca jest wyposażona na co najmniej części powierzchni zewnętrznej w co najmniej jeden profil. Przez profil rozumie się wszystkie typy profili prefabrykowanych lub wykonywanych bezpośrednio na płycie izolującej mający postać dostosowaną do realizacji pożądanych funkcji i wykonany z takiego materiału jak aluminium lub tworzywo sztuczne. Profil może być wykonany z tworzywa sztucznego. Jeśli płyta izolująca jest wyposażona w profil na co najmniej jej krawędzi, krawędź płyty jest chroniona przed różnymi udarami, które mogą występować zwłaszcza podczas montażu w komorze klimatycznej lub podczas bieżącej obsługi. Taki profil, na co najmniej części powierzchni zewnętrznej płyty izolującej może spełniać rozmaite funkcje.

W wielu odmianach wynalazku profil jest profilem klejonym lub wytłaczanym, lub formowanym przez wtrysk reakcyjny lub termoplastyczny. Profil klejony może być również profilem prefabrykowanym przez wytłaczanie lub wtrysk. Wytrzymałość mechaniczna takich płyt izolujących jest równoważna wytrzymałości elementu monolitycznego, i możliwe jest stosowanie technik używanych do nakładania na te płyty izolujące bez ryzyka uszkodzenia lub pęknięcia, nawet gdy jest niezbędne stosowanie znacznych nacisków.

Płyta izolująca może być wyposażona w elementy mocujące i osprzęt, taki jak zawiasy i uchwyty, jeśli dana płyta izolująca ma być wykorzystywana jako drzwi lub w system śrubnakrętek, lub elementy systemu zapadkowego, jeśli dana płyta ma być wykorzystywana jako ściana.

Według jednej odmiany wynalazku, elementy mocujące i osprzęt są powiązane z płytą izolującą za pośrednictwem otworów przelotowych. To wykonanie jest korzystne w wykonaniu montażu typu V.E.A (Oszklenie Łączone Zewnętrznie), gdzie elementy mocujące są typu wychodzącego na stronę zewnętrzną komory klimatycznej. W ten sposób wmontowana płyta izolująca wydaje się, patrząc z zewnątrz, pozbawiona wszystkich „wystających” elementów mocujących, co jest szczególnie estetyczne.

Według drugiej odmiany wynalazku, elementy mocujące i osprzęt są doklejone do płyty izolującej. Korzyść z tego wykonania polega na możliwości wykonania klejenia bezpośrednio na szkle bądź klejeniu na profilu z tworzywa sztucznego umieszczonym na poziomie części danej płyty izolującej. Klejenie powinno po utwardzeniu kleju posiadać takie właściwości, jak na przykład znaczną odporność na ścinanie. Korzystnie klejenie elementów mocujących i osprzętu jest wykonywane klejem silikonowym.

Według trzeciej odmiany wynalazku, elementy mocujące i osprzęt są umieszczane w profilu z tworzywa sztucznego. W ten sposób można umieszczać elementy mocujące tak, aby nie były widoczne z zewnętrznej strony komory. Na przykład elementy mocujące są umieszczane od strony wewnętrznej komory na poziomie połączenia mocującego, co jest szczególnie estetyczne.

Według korzystnego przykładu wykonania wynalazku płyta izolująca jest wyposażona w elementy grzejne, co najmniej na obrzeżach. W ten sposób pojawienie się kondensacji na obrzeżach płyty izolującej jest eliminowane. Ponieważ połączenia mocujące tworzy mostek termiczny obrzeże płyty izolującej jest strefą szczególnie wrażliwą.

Według jednej odmiany wynalazku przewód grzewczy jest zanurzony w mineralnym połączeniu mocującym. To wykonanie jest szczególnie estetyczne i łatwe w realizacji.

Według drugiej odmiany wynalazku przewód grzewczy jest umieszczony na obrzeżu płyty izolującej w profilu z tworzywa sztucznego. To wykonanie, łatwe do realizacji ma tą zaletę, że pozwala wybrać strefę obrzeża płyty izolującej, która będzie bezpośrednio ogrzewana. Korzystnie przewód grzewczy jest umieszczony na krawędzi płyty naprzeciw połączenia

186 819 mocującego płyty izolującej, gdy to połączenia mocujące jest przewodnikiem. W ten sposób ciepło przenika do dwóch płyt szklanych dzięki przewodzeniu połączenia mocującego.

Według trzeciej odmiany wynalazku warstwa przewodząca jest położona, co najmniej na obrzeżu, na co najmniej jednej powierzchni, co najmniej jednego substratu szklanego płyty izolującej. Liczne są sposoby nakładania warstw przewodzących na szkło.

Warstwa przewodząca może być warstwą wykonaną na bazie pasty srebrnej ułożoną metodą sitodruku, albo warstwą cienką tlenku metalu, takiego jak na przykład warstwa tlenku cyny domieszkowanego fluorem nałożona metodą pirolizy. Nałożenie jednej warstwy cienkiej na obrzeżu jednej strony jednego z substratów szklanych jest uzupełniane przez nałożenie warstwy cienkiej na większą część jednej powierzchni jednego z substratów szklanych. Te dwie warstwy są niezależne jedna od drugiej i są zasilane dwoma różnymi obwodami elektrycznymi. W ten sposób ogrzewanie środka płyty izolującej może być sterowane na przykład za pomocą jednego systemu czujników, pozwalającego na jego użycie w razie potrzeby, to jest podczas tworzenia się kondensacji na danej powierzchni, nie wpływając na ogrzewanie obrzeży.

Płyta izolująca ma na swojej powierzchni skierowanej do wnętrza komory klimatycznej połączenia uszczelniające ułożone naprzeciw elementów konstrukcyjnych komory klimatycznej.

Korzystnie, gdy płyta izolująca stanowi drzwi, złącza uszczelniające są magnesowane lub metalizowane, zależnie od charakterystyk przeciwległych elementów konstrukcyjnych komory klimatycznej.

Według jednego sposobu wykonania wynalazku połączenia uszczelniające są przyklejone lub wytłaczane, lub wprowadzane bezpośrednio do płyty izolującej.

Według innego sposobu wykonania wynalazku połączenia uszczelniające są przyklejone lub wytłaczane, lub wprowadzane bezpośrednio, lub dopinane do profilu z tworzywa sztucznego.

Według korzystnej odmiany wynalazku płyta izolująca ma na, co najmniej jednej swojej powierzchni, co najmniej jedną strefę emaliowaną. W ten sposób strefa emaliowana pozwala poprawić estetykę drzwi lub ściany pełniąc dodatkowo rolę „maskownicy”. Korzystnie strefa emaliowana maskuje złącza zaciskające i pokrywa te strefy płyty izolującej, gdzie elementy mocujące i osprzęt łączą się z płytą izolującą. Korzystnie dwa substraty szklane mają każdy taką samą strefę emaliowaną, w ten sposób płyta izolująca wygląda tak samo od strony skierowanej do wnętrza komory klimatycznej i strony skierowanej na zewnątrz.

W jednej odmianie wynalazku ściana lub drzwi są zmontowane z wyrównaniem do elementów konstrukcyjnych komory klimatycznej to znaczy że krawędzie płyty izolującej są zwrócone do elementów konstrukcyjnych komory klimatycznej.

W jednej odmianie wynalazku ściana lub drzwi są zmontowane na nakładkę na elementach konstrukcyjnych komory klimatycznej, to znaczy, że krawędzie prostopadłe do płaszczyzny płyty izolującej zwrócone do wnętrza komory klimatycznej są zwrócone do elementów konstrukcyjnych komory klimatycznej.

Wymienione rodzaje montażu pozwalają na uzyskanie istotnych korzyści i mają wiele zalet. Po pierwsze ze względu na małą grubość płyty izolującej drzwi lub ściana mogą po prostu wejść w konstrukcję komory klimatycznej nie tworząc znacznego zgrubienia, nie do zaakceptowania ze względów estetycznych. Ponadto struktura płyty izolującej zapewnia drzwiom lub ścianie taką sztywność i wystarczającą wytrzymałość, że nie potrzeba wyposażać płyty izolującej w ramę nośną jak przy stosowanych oszkleniach wielowarstwowych. Rama nośna, która wyraźnie zwiększa ogólne wymiary drzwi lub ściany jest w konsekwencji utworzona przez konstrukcję komory klimatycznej.

Ściana lub drzwi według wynalazku pozwalają, jak wyjaśniono powyżej zapewnić lepszą izolację termiczną niż zapewniają znane i stosowane ściany lub drzwi, przy mniejszej grubości i ciężarze, bez zwiększania, a nawet zmniejszając pobór energii przez komorę klimatyczną.

Można także przewidzieć system wentylacji w komorze klimatycznej, taki jak na przykład cyrkulacja suchego powietrza dla usuwania możliwej wilgoci. Korzystnie cyrkulacja suchego powietrza na powierzchni wewnętrznej płyty izolującej tworzącej drzwi jest przewidziana dla osuszania powierzchni wewnętrznej po każdym otwarciu drzwi. To wykonanie może być zastąpione przez nałożenie cienkiej warstwy odbijającej promieniowanie podczerwone.

186 819

Przedmiot wynalazku uwidoczniono w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z przodu drzwi komory klimatycznej według wynalazku, fig. 2 przekrój poziomy wzdłuż osi AA z fig. 1, fig. 3 - przekrój pionowy wzdłuż osi BB z fig. 1, fig. 4 - widok z przodu innego rodzaju drzwi komory klimatycznej według wynalazku, fig. 5 przekrój poziomy wzdłuż osi CC z fig. 4, fig. 6 - widok z przodu trzeciego rodzaju drzwi komory klimatycznej według wynalazku, fig. 7 - przekrój poziomy wzdłuż osi DD z fig. 6.

Najpierw należy wyjaśnić, że w trosce o jasność na wszystkich figurach nie są rygorystycznie zachowane proporcje między różnymi pokazanymi elementami.

Płyta izolująca 1 składa się z dwóch płyt szklanych 2 i 3, pomiędzy którymi jest utrzymywana próżnia 4, i które są oddzielone jedna od drugiej klockami 5 rozłożonymi na całej powierzchni i połączonymi na obrzeżach mineralnym połączeniem mocującym 6.

Jak pokazano, płyta szklana 2 jest pokryta na krawędzi swej powierzchni wewnętrznej warstwą emalii 7 nałożoną metodą sitodruku w taki sposób, że co najmniej mineralne połączenie mocujące 6 nie jest widoczne od strony zewnętrznej płyty izolującej 1. Płyta szklana 3 jest pokryta na krawędzi swej powierzchni wewnętrznej cienką warstwą metaliczną 8 przewodzącą lub półprzewodzącą nałożoną, na przykład metodą pirolizy.

Ta ciehka warstwa metaliczna 8 jest dołączona do obwodu elektrycznego w sposób znany fachowcowi i nie pokazany na figurach. Korzystnie ta cienka warstwa metaliczna jest warstwą bazującą na tlenku metalu takiego jak tlenek cyny domieszkowany fluorem, przy czym grubość warstwy zawarta jest pomiędzy 180 a 350 nm, a jej rezystancja wewnętrzna jest mniejsza lub równa 50 omów na kwadrat, korzystnie mniejsza od 20 omów na kwadrat.

Klocki 5 mają grubość 0,2 mm i średnicę 0,4 mm. Klocki te są rozłożone na całej powierzchni płyt szklanych, a odległości między nimi wynoszą 30 mm. Klocki 5 są rozłożone na jednej z płyt szklanych 2 i 3 po nałożeniu na nie warstw odpowiednio 7 i 8, przewierceniu oddzielnie, jeśli potrzeba dla utworzenia otworu, następnie hartowaniu. Po założeniu taśmy spiekanego szkła na obrzeżach drugiej płyty szklanej i otworów, jeśli się tam znajdują, dwie płyty szklane 2 i 3 są łączone, później wykonuje się obróbkę termiczną zespołu dla wykonania spawania dwóch płyt szklanych. Połączenie mocujące zapewnia także szczelność zespołu. Następnie uzyskuje się próżnię pomiędzy dwiema płytami szklanymi 2 i 3 dowolnym sposobem znanym fachowcowi. Płyta izolująca 1 jest więc przygotowana do wyposażenia w różne elementy, z którymi będzie tworzyła drzwi lub ścianę według wynalazku.

Figury 1,2 i 3 przedstawiają pierwszy przykład wykonania drzwi według wynalazku.

Według tego przykładu wykonania, płyta izolująca 1 jest wiercona w trzech punktach. Dwa z trzech otworów wykonanych w płycie izolującej 1 są przeznaczone do przyjęcia, każdy jednego elementu mocującego 9 i są umieszczone z jednej i drugiej strony płyty izolującej 1 na poziomie jednej z krawędzi pionowych.

Na figurze 3 przedstawiono szczegółowo jeden z elementów mocujących 9. Ten element mocujący jest złożony z wielu elementów współpracujących ze sobą w taki sposób, że tworzą część zespołu zawiasy której element zewnętrzny 10 wystaje z płyty izolującej 1 na poziomie jego krawędzi niższej i wyższej. Jako krawędź niższą i wyższą określa się krawędzie płyty izolującej 1 skierowane odpowiednio w dół i w górę, gdy płyta znajduje się w płaszczyźnie pionowej. Elementy zewnętrzne 10 elementów mocujących 9 są umieszczone w tej samej płaszczyźnie i określają oś obrotu drzwi według wynalazku. Elementy mocujące 9 są montowane równo z powierzchnią płyty izolującej 1 skierowaną do wnętrza komory klimatycznej w ten sposób, że ta powierzchnia nie zawiera żadnego wystającego elementu mocującego.

Trzeci otwór wykonany w płycie izolującej 1 służy do zanocowania rączki 11 drzwi za pomocą systemu śruba-nakrętka 12 przechodzącego przez płytę izolującą 1, montowanego równo z powierzchnią płyty izolującej 1 skierowaną do wnętrza komory klimatycznej.

Płyta izolująca 1 jest wyposażona w profil 13 z tworzywa sztucznego na obrzeżu płyty szklanej 3, na powierzchni skierowanej do wnętrza komory klimatycznej.

Profil 13 może być klejony albo wytłaczany, albo wpuszczany. Niezależnie od sposobu mocowania tego profilu 13, jest on tak ukształtowany, że połączenie uszczelniające 14 jest umocowane powyżej. Połączenie uszczelniające 14 jest wyposażone na poziomie części

186 819 kontaktującej się ze strukturą komory klimatycznej w magnesy 15 pozwalające utrzymywać drzwi według wynalazku w pozycji zamkniętej.

Figury 4 i 5 przedstawiają drugi przykład wykonania drzwi według wynalazku.

Według tego przykładu wykonania, płyta izolująca 1 jest wyposażona wzdłuż jednej ze swoich krawędzi pionowych w profil 16 z tworzywa sztucznego. Profil 16 może być klejony albo wytłaczany, albo wpuszczany. Niezależnie od sposobu mocowania tego profilu 16, ma on korzystnie nadmiar materiału na poziomie krawędzi płyty izolującej 1, i ta część profilu zawiera otwór 17 przechodzący przez całą jej długość, aby element mocujący taki jak element systemu zawiasy mógł być w nią wprowadzony. W ten sposób, otwór 17 określa oś obrotu drzwi według wynalazku. Korzystnie, dzięki obecności profilu 16 wzdłuż jednej z krawędzi płyty izolującej 1, warstwa emalii 7 może być położona tylko na poziomie pozostałych trzech stron płyty izolującej 1, a profil 16 sam maskuje połączenie mocujące 6.

Ponadto, płyta izolująca 1, wyposażona w profil 16, ma także profil 18 z tworzywa sztucznego, przykrywający krawędź profilu 16 stykającą się z płytą szklaną 3 i krawędzią płyty szklanej 3 i profil 19 z tworzywa sztucznego przykrywający krawędź i obrzeże płyty szklanej 3 z trzech pozostałych stron płyty izolującej 1. Te dwa profile 18 i 19 mogą również być klejone albo wytłaczane albo wpuszczane. Części profili 18 i 19 pokrywające obrzeże płyty szklanej 3 są wyposażone w magnetyczne połączenie uszczelniające 20. Połączenie uszczelniające 20 może być klejone albo wytłaczane, albo wpuszczane.

Płyta izolująca 1 jest wyposażona w rączkę 21 drzwi przyklejoną do profilu 19 z tworzywa sztucznego na poziomie krawędzi płyty izolującej 1 po stronie przeciwnej do profilu 16.

Figury 6 i 7 przedstawiają trzeci przykład wykonania drzwi według wynalazku.

Według tego przykładu wykonania płyta szklana 3 jest mniejsza od płyty szklanej 2 i położona centralnie na tej ostatniej. Warstwa emalii 7 położona na płycie szklanej 2 pokrywa jej obrzeża w taki sposób, że patrząc od strony płyty 2 różnice w wymiarach płyt szklanych 2 i 3 nie są widoczne.

Z racji centralnego położenia płyty szklanej 3 na płycie szklanej 2, płyta izolująca 1 może być wyposażona z jednej i drugiej strony w elementy mocujące takie jak zawiasy 22 i osprzęt taki, jak rączka 23 drzwi na wystających krawędziach płyty 2. Korzystnie zawiasy 22 są przyklejone do powierzchni wewnętrznej płyty szklanej 2 w taki sposób, że nie są widoczne z zewnętrznej strony płyty izolującej 1, a rączka 23 drzwi może być łatwo zamocowana za pośrednictwem systemu śruba-nakrętka 24 przechodzącego przez płytę szklaną 2.

Płyta szklana 3 jest wyposażona na obrzeżach w magnetyczne połączenie uszczelniające 25, które może być klejone albo wytłaczane, albo wpuszczane bezpośrednio do płyty szklanej.

Różne rodzaje opisanych tu drzwi są łatwe w wykonaniu i montażu. Zapewniają skuteczną izolacje termiczną, i są szczególnie estetyczne.

Wynalazek nie ogranicza się do omówionych przykładów wykonania i powinien być interpretowany w sposób nie ograniczający, obejmujący wszystkie typy drzwi komór klimatycznych zawierających płytę izolującą z próżnią.

Wynalazek nie ogranicza się również do drzwi lub poziomych pokryw komór klimatycznych, w zakres wynalazku wchodzą także wszystkie typy ścian stałych lub przesuwnych.

186 819

FG . 6

U

Fią. 3186 819

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Ściana lub drzwi komory klimatycznej, znamienne tym, że są utworzone zasadniczo z płyty izolującej (1) złożonej co najmniej z dwóch substratów szklanych (2, 3), pomiędzy którymi jest utrzymywana próżnia, oddzielonych jeden od drugiego klockami (5) rozłożonymi na całej powierzchni i złączonymi na obrzeżu mineralnym połączeniem mocującym (6).
2. Ściana lub drzwi komory klimatycznej, według zastrz. 1, znamienne tym, że co najmniej jeden substrat szklany (3) jest pokryty co najmniej jedną warstwą funkcjonalną. (8) na co najmniej jednej ze swoich powierzchni.
3. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 1, znamienne tym, że przepuszczalność świetlna TL płyty izolującej (1) jest większa od 64%, a korzystnie większa od 70%, a współczynnik termiczny K jest mniejszy od lW/m^2oK.
4. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 1, znamienne tym, że ciężar płyty izolującej (1) jest mniejszy od 25 kg/m², a współczynnik termiczny K jest mniejszy od lW/m²'^!K,
5. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 1, znamienne tym, że płyta izolująca (1) jest wyposażona, na co najmniej części powierzchni zewnętrznej, w co najmniej jeden profil (13,16,18,19), zwłaszcza z tworzywa sztucznego.
6. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 5, znamienne tym, że profil (13,16,18,19) jest przyklejony'.
7. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 5 albo 6, znamienne tym, że profil (13,,16,18,19) jest profilem wytłaczanym.
8. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 5 albo 6, znamienne tym, że profil (16) jest profilem z tworzywa sztucznego uzyskanym przez wtrysk reakcyjny lub termoplastyczny.
9. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 1, znamienne tym, że płyta izolująca (1) jest wyposażona w elementy mocujące (9, 22) i osprzęt (21, 23).
10. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 9, znamienne tym, że elementy mocujące (9) i osprzęt są połączone z płytą izolującą (1) za pośrednictwem otworów przechodzących przez tę płytę.
11. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 9, znamienne tym, że elementy mocujące (22) i osprzęt (21, 23) są przyklejone do płyty izolującej (1).
12. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 9, znamienne tym, że elementy mocujące i osprzęt (21) są wprowadzone w profil (19) z tworzywa sztucznego.
13. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 1, znamienne tym, że płyta izolująca (1) jest wyposażona w co najmniej jeden element grzejny, co najmniej na jej obrzeżu.
14. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 13, znamienne tym, że przewód grzejny jest zatopiony w mineralnym połączeniu mocującym.
15. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 13, znamienne tym, że przewód grzejny jest umieszczony na obrzeżu płyty izolującej (1), co najmniej w części profilu.
16. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 1, znamienne tym, że warstwa przewodząca (8) jest położona, co najmniej na obrzeżu, na co najmniej jednej płaszczyźnie jednego z substratów szklanych (3) płyty izolującej (1).
17. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 1, znamienne tym, że płyta izolująca (1) ma na powierzchni skierowanej do wnętrza komory klimatycznej połączenia uszczelniające (14,25) umieszczone naprzeciw elementów montażowych komory klimatycznej.
18. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 17, znamienne tym, że połączenia uszczelniające (14, 25) są przyklejone lub wytłoczone, lub wprowadzone, lub zaciśnięte bezpośrednio na płycie izolującej (1).

186 819
19. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 17, znamienne tym, że połączenia uszczelniające (14, 25) są przyklejone lub wytłoczone, lub wprowadzone, lub zaciśnięte na profilu obrzeżowym.
20. Ściana lub drzwi komory klimatycznej według zastrz. 1, znamienne tym, że płyta izolująca (1), ma na co najmniej jednej ze swoich powierzchni, co najmniej jedną strefę emaliowaną (7).