PL185672B1

PL185672B1 - Otwieracz kapsułki do inhalatora proszkowego

Info

Publication number: PL185672B1
Application number: PL97328072A
Authority: PL
Inventors: Ernst Hörlin
Original assignee: Aventis Pharma Ltd
Priority date: 1996-01-29
Filing date: 1997-01-27
Publication date: 2003-07-31
Also published as: CZ218998A3; AU1564197A; SE9600306D0; CN1209755A; AU726740B2; HK1018690A1; CZ291807B6; NO315410B1; DE69709851D1; PT877634E; DE69709851T2; HUP9901274A3; ATE211401T1; IL125171A0; JP2000504248A; RU2179865C2; BR9707211A; NO983341D0; CA2242181A1; CA2242181C

Abstract

1. Otwieracz kapsulki do inhalatora proszkowego, zawierajacy pierwsza czesc i druga czesc zamontowane obrotowo wzgle- dem siebie, przy czym w pierwszej czesci jest umieszczona obsada kapsulki posiadajaca co najmniej jeden otwór podtrzymujacy rozcina- na kapsulke, zas w drugiej czesci jest umiesz- czony w ustalonym polozeniu element rozci- najacy, który jest ruchomy poprzecznie wzgledem otworu obsady przy wzajemnym przemieszczeniu czesci pierwszej i drugiej, znamienny tym, ze pierwsza czesc (4) zawie- ra usytuowana na dole pokrywe (8), która jest przymocowana zawiasowo do obsady (9) kap- sulki (11), a pomiedzy pierwsza czescia (4) i druga czescia (5), po jednej stronie otworu (10) obsady (9), jest umieszczony element rozcinajacy (14) do rozcinania kapsulki (11). PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest otwieracz kapsułki do inhalatora proszkowego.

Znane są różne typy inhalatorów proszkowych. W znanych inhalatorach proszkowych stosuje się kapsułki zawierające proszek, które przed użyciem tego inhalatora wymagają otworzenia.

Znane są dwa rodzaje otwieraczy kapsułek. Pierwszym jest układ szpilkowy w inhalatorze, który po przebiciu kapsułki daje dostęp do jej zawartości. Takie urządzenie znane jest na przykład ze zgłoszenia US-A-4 069 819. Proszek jest usuwany z kapsułki w wyniku obniżonego ciśnienia wokół kapsułki wytwarzanego podczas wdychania przez użytkownika, oraz w wyniku wprowadzenia procesowego ruchu kapsułki w ograniczonej komorze.

Otwieracz drugiego typu rozdziela dwuczęściową kapsułkę na dwie części, po uprzednim zamocowaniu pierwszej części, po którym następuje odłączenie części drugiej. Przykład takiego urządzenia jest ujawniony w zgłoszeniu WO-A-91/19524. Ten znany otwieracz kapsułki do inhalatora proszkowego zawiera pierwszą część i drugą część zamontowane obroto185 672 wo względem siebie, przy czym w pierwszej części jest umieszczona obsada kapsułki posiadająca co najmniej jeden otwór podtrzymujący rozcinaną kapsułkę, zaś w drugiej części jest umieszczony w ustalonym położeniu element rozcinający, który jest ruchomy poprzecznie względem otworu obsady przy wzajemnym przemieszczeniu części pierwszej i drugiej. Przebij acz ma postać szpilki dziurawiącej kapsułkę.

Urządzenia te posiadają wiele wad. Szpilkowy przebijacz wytwarza stosunkowo mały otwór w kapsułce, co może prowadzić do częściowego tylko jej opróżnienia. Pomimo złagodzenia tego niedomagania w wyniku zastosowania licznych elementów szpilkowych, wciąż występują różnice wielkości dawki.

W przypadku otwieracza wymagane jest zastosowanie rozdzielania kapsułek. Oprócz tego rozdzielanie kapsułek zależy w dużej mierze od zachowania proporcji właściwości kapsułki, to jest twardości i siły rozdzielenia obu części. Ponadto pozostające po rozdzieleniu luźne części kapsułki blokują kanał przepływu proszku. Wymagane tu jest również zastosowanie sitka, na którym może się gromadzić proszek, powodując niedrożność.

Z opisu patentowego US 4013075 znany jest otwieracz kapsułki do inhalatora proszkowego, zawierający pierwszą część i drugą część zamontowane obrotowo względem siebie, przy czym w pierwszej części jest umieszczona obsada kapsułki posiadająca co najmniej jeden otwór podtrzymujący rozcinaną kapsułkę. W drugiej części jest umieszczony w ustalonym położeniu element rozcinający, który jest ruchomy poprzecznie względem otworu obsady przy wzajemnym przemieszczeniu części pierwszej i drugiej. W tym rozwiązaniu kapsułka jest umieszczana w obsadzie, gdy obsada jest w położeniu obróconym poza urządzenie. Kapsułka jest odcinana na obu końcach.

Znany jest także inhalator proszkowy z opisu patentowego US 4117844, który ma podobne główne części składowe. W tym inhalatorze kapsułka jest podtrzymywana w obsadzie, w którą wchodzi żebro wypychające kapsułkę w stronę elementu rozdzielającego do otwierania kapsułki. Obsada jest oddzielnym elementem inhalatora i kapsułki są umieszczane w niej całkowicie poza inhalatorem.

Według wynalazku, otwieracz kapsułki do inhalatora proszkowego, zawierający pierwszą część i drugą część zamontowane obrotowo względem siebie, przy czym w pierwszej części jest umieszczona obsada kapsułki posiadająca co najmniej jeden otwór podtrzymujący rozcinaną kapsułkę, zaś w drugiej części jest umieszczony w ustalonym położeniu element rozcinający, który ruchomy poprzecznie względem otworu obsady przy wzajemnym przemieszczeniu części pierwszej i drugiej, charakteryzuje się tym, że jego pierwsza część zawiera usytuowaną na dole pokrywę, która jest przymocowana zawiasowo do obsady kapsułki, a pomiędzy pierwszą częścią i drugą częścią, po jednej stronie otworu obsady, jest umieszczony element rozcinający do rozcinania kapsułki.

Pierwsza część, posiadająca otwór podtrzymujący kapsułkę, ma płaską powierzchnię górną z którą styka się ślizgowo płaska powierzchnia dolna drugiej części.

Element rozcinający stanowi nóż posiadający płaską powierzchnię dolną i posiadający otwór przelotowy, który jest usytuowany współosiowo z kanałem wylotowym proszku ukształtowanym w drugiej części.

W części drugiej jest ukształtowana komora zasobnikowa, a element rozcinający posiada krawędź tnącą usytuowaną bezpośrednio ponad jedynym wejściem do komory zasobnikowej.

Komora zasobnikowa posiada kanał wyjściowy przechodzący poprzez środek drugiej części, który łączy się z otworem w pierwszej części.

Element rozcinający w postaci noża posiada integralną część pierścieniową, która jest zamontowana na przynajmniej częściowo cylindrycznym centralnym występie usytuowanym w drugiej części, a dolna powierzchnia elementu rozcinającego jest płaska i płasko wyrównana względem płaskiej powierzchni dolnej drugiej części, z której wystaje centralny występ.

Obsada podpierająca kapsułkę ma elementy ustalające, za pomocą których pierwsza część i druga część są ze sobą połączone.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie inhalator proszkowy posiadający część górną i część dolną, a w części dolnej otwieracz kapsułek według wynalazku, fig. 2 - rozłożony inhalator

185 672 według fig. 1, z ukazaniem poszczególnych części składowych, fig. 3 - inhalator z otwartą pokrywą otwieracza kapsułek, w przekroju podłUżnym przechodzącym przez oś obrotu urządzenia, fig. 4 - inhalator według fig. 3, w rzucie z dołu, fig. 5 - inhalator z zamkniętą pokrywą, w przekroju podobnym do fig. 3, fig. 6 - pokrywę przedstawioną na fig. 5, w rzucie z dołu, fig. 7 - środki rozcinające otwieracza kapsułki w powiększeniu, wraz z ukazaniem ruchu kapsułki oraz krawędzi wejścia komory zasobnika kapsułek, i fig. 8 - następny przykład wykonania wynalazku w przekroju podobnym do fig. 5, lecz z ukazaniem rozciętej kapsułki oraz wprowadzeniem kanału przepływu powietrza, który ułatwia opróżnienie kapsułki.

Inhalator przedstawiony na fig. 1 posiada segment dolny A i segment górny B. Otwieracz kapsułek według wynalazku jest umieszczony w segmencie dolnym A, natomiast w segmencie górnym B jest usytuowany rurkowy ustnik 1 zespolony z inhalatorem, osłonięty członem pokrywy 2. Człon pokrywy 2 jest rozłącznie połączony z górną komorą ustnika 1, na przykład poprzez gwint 3. Zamiast gwintu mogą być zastosowane inne środki złączne. Gwint 3 przedstawiono na fig. 1 w sposób schematyczny.

Zewnętrzny zarys ustnika, choć niewidoczny pod pokrywą, na fig. 1 pokazano linią ciągłą dla ukazania różnicy względem wewnętrznego wylotu ustnika zespolonego z komora inhalatora, którą przedstawiono liniami przerywanymi.

Dolny segment A ma na pierwszą część 4 i drugą część 5. Druga część 5 jest nieobrotowo połączona zustnikiem 1, a pierwsza część 4 jest obrotowo zamontowana względem drugiej części 5.

Wytłoczona w części 4 strzałka 6 określa położenie względem wskaźnika 7 na drugiej części 5. W segmencie A umieszczono cztery kapsułki. A zatem, wokół zewnętrznej powierzchni drugiej części 5 są wykonane cztery oznaczenia (oraz ewentualnie jedno dodatkowo, „L”).

Poszczególne części przedstawiono bardziej szczegółowo w widoku rozłożonego inhalatora na fig. 2. Pierwsza część 4 zawiera pokrywę 8 i obsadę 9. Pokrywa 8 służy do utrzymywania czterech rozcinanych kapsułek 11 wewnątrz obsady 9, w której są umieszczone kapsułki. Korzystnie, pokrywa 8 i obsada 9 są połączone ze sobą obrotowo.

W obsadzie 9 występuje co najmniej jeden otwór 10. W przedstawionym przykładzie wykonania obsada ma cztery otwory 10. Otwory 10 są wykonane w sposób umożliwiający łatwe umieszczenie kapsułek 11 bez nadmiernego luzu. Kapsułki 11 mogą być pasowane z wtłaczaniem w otworach 10. Kapsułki 11 są zwykle wykonywane z materiału stosunkowo elastycznego, jak na przykład związek żelatynowy (znany jako taki) i typowo mogą zawierać od 5 do 40 mg sproszkowanej substancji przeznaczonej do wdychania, choć ilości te nie stanową żadnego ograniczenia dla obecnego wynalazku.

W środku pokrywy 9 jest otwór 12. W otworze 12 pokrywy jest umieszczany występ 13 drugiej części 5 podczas przygotowania urządzenia do użytku. Takie połączone położenie przedstawiono na fig. 3.

Część druga 5 składa się z trzech elementów połączonych ze sobą. Pierwszy element stanowi element rozcinający 14 w postaci płaskiego noża posiadającego krawędź tnącą 17. Element drugi tworzy obsada 20 noża, a element trzeci stanowi część komorowa 23 zespolona z ustnikiem (tworząc całość lub dwie rozłączne części).

Element rozcinający 14 posiada dwa otwory. Pierwszy otwór 15 jest utworzony w części pierścieniowej 45. Część pierścieniowa 45 korzystnie tworzy pasowanie przylgowe wokół segmentu pierścieniowego występu 13 w obsadzie 20 elementu rozcinającego 14.

Obsada 20 elementu rozcinającego 14 ma powierzchnię 18, zagłębioną względem płaskiej powierzchni dolnej 21 obsady 20 elementu rozcinającego 14 o grubość elementu rozcinającego 14. Element rozcinający 14 jest zatem podparty z zastosowaniem podwójnych środków, a jego dolna powierzchnia jest wyrównana z płaską powierzchnią (płaskimi powierzchniami) 46 na zewnątrz wgłębienia.

Drugi otwór 16 w elemencie rozcinającym 14 jest wyrównany względem kanału wylotowego 22 proszku, który przechodzi od spodu obsady 20 elementu rozcinającego 14 do jej wierzchu (to znaczy od strony komory). Określenie Jest wyrównany” oznacza tu bezpośrednie połączenie otworu 16 i kanału wylotowego 22. Otwór 16 i kanał wylotowy 22 nie muszą

185 672 jednakże mieć tego samego kształtu lub rozmiaru i często różnią się (patrz . przykładowo fig. 8). Dokładny kształt i rozmiar zależą od wybranego rozwiązania konstrukcyjnego.

Element rozcinający 14 przedstawiono bardziej szczegółowo na fig. 7. Zewnętrzna cześć elementu rozcinającego tworzy korzystnie kołowy łuk 31 i ściśle przylega do kołowego obwodu wewnętrznej ścianki obsady 20 elementu rozcinającego 14. W obsadzie 20 elementu rozcinającego 14 jest komora zasobnikowa 19, w której pozostają części kapsułek 11 odcięte przez krawędź tnącą 17. Ponad elementem rozcinającym 14 jest usytuowana duża cześć wgłębienia 19. Po zamontowaniu elementu rozcinającego 14 (nie pokazano na fig. 2) komora zasobnikowa 19 posiada jedno wejście 24 po jednej stronie krawędzi tnącej 17 (to znaczy po stronie leżącej w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara według fig. 2). Położenie tego wejścia 24 jest przedstawione również na fig. 7.

W obsadzie 20 elementu rozcinającego 14 występuje ponadto kanałek prowadzący 25 końcówkę kapsułki 11, po którym ślizgają się końce kapsułek podczas wykonywania obrotowego ruchu podziałowego. W jednym końcu kanałek prowadzący 25 jest połączony wejściem 24 komory zasobnikowej 19.

W obsadzie 20 elementu rozcinającego 14 od strony komory zasobnikowej 39 jest wystający człon centralny 26 wchodzący w komorę 35 ustnika (patrz na przykład fig. 5), tworząc ograniczenie przepływu pomiędzy komorą zasobnikową i ustnikiem. Wokół członu centralnego 26 jest usytuowany swobodnie przemieszczający się element 27.

Obsada 20 elementu rozcinającego 14 jest połączoną z częścią komorową 23, w wyniku czego podczas normalnego zastosowania części te pozostają nieruchome względem siebie. Natomiast obsada 9 kapsułek 11 jest obrotowo zamocowana na swej zewnętrznej krawędzi w dolnej części ścianki 28 części komorowej 23. Jak przedstawiono na fig. 3 zapewnia to wystający do wewnątrz element ustalający 32 w postaci występu łączący się (na przykład zatrzaskowe) z rowkiem 33 w części komorowej 23.

Na figurze 4 przedstawiono inhalator w rzucie z dołu. Jeden z czterech otworów kapsułek jest tu wyrównany z kanałem wylotowym 22 proszku. W przedstawionym przykładzie dla wyrównania otworów względem kanału wylotowego 22 wymagane jest przestawienie kątowe o około 72°, zakładając równomierne rozmieszczenie kątowe otworów.

Obsada 9 kapsułek 11 jest przystosowaną do wykonywania obrotowego ruchu podziałowego pomiędzy poszczególnymi położeniami, w wyniku czego otwarte kapsułki 11 będą zajmowały podziałowe położenie wyrównane względem kanału wylotowego 22. W tym celu pomiędzy obsadą 9 kapsułek 11 i obsadą 20 elementu rozcinającego 14 oraz częścią komorową 23 zastosowano elementy podziałowe. Takie elementy podziałowe pokazano na fig. 3 i 4 w postaci sprężynującego ramienia 47, które może być odchylone z zagłębionego położenia po wystąpieniu wystarczającej siły działającej w kierunku obracania elementu rozcinającego 14 pomiędzy obsadą 9 kapsułek 11 i drugą częścią 5 inhalatora.

Na figurach 5 i 6 przedstawiono inhalator z fig. 3 i 4 z zamkniętą pokrywą 8. W spodzie pokrywy 8 wykonane jest torusowo-pólkuliste wgłębienie 34 wyrównane względem otworów obsady 9 kapsułek 11. Wraz z kanałkiem prowadzącym 25 otworu 10 i wgłębienie 34 tworzą podparcie i prowadzenie kapsułek 11.

Według fig. 5 rozcięta kapsułka (nie pokazano) zostaje umieszczona w przestrzeni utworzonej przez dolną krawędź otworu 36 elementu rozcinającego 14 i wgłębienie 34. Umożliwia to bezpośredni przepływ pomiędzy komorą 35 i wnętrzem rozciętej kapsułki (nie pokazano na fig. 5). Na fig. 6 przedstawiono część dolną inhalatora z fig. 5 w rzucie z dołu.

Figura 7 przedstawia w powiększeniu element rozcinający 14 według fig. 1 wrzucie z dołu. Wielkość oraz kształt otworów pierwszego 15 i drugiego 16 mogą być różne w zależności od przypadku, jednakże wewnętrzna średnica pierwszego otworu 15 generalnie jest dostosowana do pasowania przylgowego pierwszego otworu 15 względem zewnętrznego obwodu centralnego występu 13. Choć korzystnie element rozcinający 14 jest korzystnie wykonany ze stali a pozostałe części inhalatora ze sztucznego tworzywa, może on być także wykonany ze sztucznego tworzywa.

Na figurze 7 przedstawiono schematycznie również poprzeczny przekrój kapsułki 11 pokazany linią przerywaną. Kapsułka 11 jest przemieszczana po łuku kołowym, jak zazna6

185 672 czono strzałką C (w wyniku ruchu obrotowego obsady 9 kapsułki 11 posiadającej otwory 10) w kierunku krawędzi tnącej 17. Ruch kapsułki 11 rozpoczyna się z pierwszego położenia podziałowego, w którym jest chwilowo przytrzymywana przed krawędzią tnącą przez zapadkę. Podczas dalszego przemieszczania kapsułka 11 po dojściu do krawędzi tnącej 17 zostaje rozcięta. Dalszy ruch kapsułki 11 w kierunku strzałki C spowoduje odcięcie jej końcówki oraz przemieszczenie do wyjścia 24 komory zasobnikowej 19. Dalszy ruch powoduje przemieszczenie rozciętej kapsułki 11 do drugiego położenia podziałowego bezpośrednio poniżej drugiego otworu 16 elementu rozcinającego 14. W tym położeniu proszek zawarty w kapsułce znajdzie się bezpośrednio nad kanałem wylotowym 22 i zostanie usunięty pod wpływem zassania poprzez ustnik 1.

Podczas przemieszczania kapsułki 11 wraz z otworem 10 w obsadzie 9 kapsułek 11 górna, generalnie płaska powierzchnia górna 43 pierwszej części 4, a także obsady 9 kapsułki 11 ślizga się po dolnej powierzchni elementu rozcinającego 14 i po powierzchni dolnej 46 drugiej części 5, z którą jest płasko wyrównana. Dzięki temu rozcięta kapsułka pozostająca w obsadzie 9 również będzie się ślizgać górną odciętą powierzchnią po dolnej powierzchni elementu rozcinającego 14, tworząc w ten sposób stosunkowo dobre uszczelnienie pomiędzy tymi dwiema częściami. Dzięki takiemu uszczelnieniu obniżone ciśnienie występujące w komorze 35 ustnika skutecznie opróżni proszek z rozciętej kapsułki.

Górne części kapsułki 11, wpadające w komorę zasobnikową 19 poprzez wejście 24, są w niej utrzymywane częściowo zamknięte przez górną powierzchnię elementu rozcinającego 14 i górną powierzchnię 36 pokrywy 8 (patrz fig. 5), a także przez górną płaską powierzchnię obsady 9 kapsułek 11. Ponieważ wejście 24 jest zawsze zamknięte przez górną płaską powierzchnię obsady 9 kapsułek 11 (z wyjątkiem momentu rozcinania kapsułki), części kapsułek nie będą wypadać i blokować inhalatora. Usunięcie wspomnianych części kapsułek następuje po otwarciu pokrywy 8, co umożliwia wypadnięcie tych części z komory zasobnikowej 19 na zewnątrz inhalatora poprzez otwartą przestrzeń 44 w środku obsady 9 kapsułek 11.

Podczas obsługi inhalatora w opisany sposób należy go utrzymywać w pozycji pionowej, jak przedstawiono na przykład na fig. 5. W przeciwnym przypadku występuje ryzyko przedwczesnego wydostania się proszku z kapsułki do komory zasobnikowej 19.

W następnym przykładzie wykonania wynalazku przedstawionym na fig. 8, który pod wieloma względami odpowiada fig. 5, wustniku 1 z komorą oraz w obsadzie kapsułek jest ukształtowany kanał 39 do przepływu powietrza. Kanał 39 przechodzi z zewnątrz bezpośrednio poprzez ustnik z komorą i obsadę kapsułek. Powstaje w ten sposób kanał przepływu powietrza z otoczenia bezpośrednio poprzez ustnik z komorą i obsadę kapsułek oraz poprzez zmodyfikowany drugi otwór 16a w elemencie rozcinającym 14. W ten sposób kanał 39 przepływu powietrza jest połączony z otworem 10 pierwszej części (lub z rozciętą kapsułką, jeśli taką występuje). Dzięki temu zmodyfikowany otwór 16a będzie większy lub będzie miał inny kształt w porównaniu z drugim otworem 16 według fig. 5, a wszystkie pozostałe elementy będą równoważne.

Po wystąpieniu siły ssania w otwartym końcu 41 ustnika 1 powietrze będzie zasysane poprzez otwory 42 do komory w celu wytworzenia żądanego efektu zawirowania. Podobnie powietrze będzie również zasysane poprzez kanał 39 i będzie oddziaływać na proszek 40 wewnątrz rozciętej kapsułki 11 oraz będzie wciągać go wraz z przepływem do zawirowania w komorze 35. Ułatwia to opróżnienie kapsułki w większym stopniu, w porównaniu z układem przedstawionym na fig. 5.

Kanał 39 do przepływu powietrza jest korzystnie tak ułożony, że jego podłużna oś przechodzi przez boczną część kapsułki umieszczonej po stronie kanału 39, jak pokazano na fig. 8. Powietrze przepływające poprzez kapsułkę 42 działa tu jednokierunkowo i nie wytwarza turbulencji wewnątrz kapsułki 42, jak miałoby to miejsce w przypadku skierowania przepływu na drugą stronę kapsułki 42.

Według powyższego jest oczywiste, że opisany kanał 39 do przepływu powietrza do opróżniania rozciętej kapsułki 42 w inhalatorze może być zastosowany niezależnie od typu elementu rozdzielającego 14 do otwierana kapsułki 42 usytuowanej w pionowym ustawieniu z otworem skierowanym do góry.

185 672

Po jednej stronie elementu rozdzielającego 14 kapsułkę 42 są umieszczone elementy podziałowe 37. Korzystnie są to elementy zapadkowe każdego odpowiedniego rodzaju, z których wiele jest znane i ich zastosowanie nie wymaga szczegółowego opisu.

Promieniowo na zewnątrz wlotu kanału 39 przepływu powietrza jest ukształtowany występ 38. Gdy człon pokrywy 2 ustnika (fig. 1) jest założony na ustnik 1, jego wewnętrzna powierzchnia zamyka kanał 39 przepływu powietrza względem otoczenia.

Choć wynalazek opisano w odniesieniu do konkretnych przykładów pokazanych na rysunkach jest zrozumiałym, że nie stanowią one ograniczenia obecnego wynalazku, którego zakres jest określony w zastrzeżeniach. Przykładowo, nie musi tu być stosowana kapsułka dwuczęściowa, lecz może to być każdy inny typ rozcinanej kapsułki. Podobnie, pomimo że przedstawiono kapsułkę o kształcie generalnie owalnym posiadającą dwie części o różnych średnicach zewnętrznych, mogą być również zastosowane kapsułki o innym kształcie.

185 672

/ r ^x

FIG.6

185 672

FIG. 7

185 672

FIG. 8

185 672

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Otwieracz kapsułki do inhalatora proszkowego, zawierający pierwszą część i drugą część zamontowane obrotowo względem siebie, przy czym w pierwszej części jest umieszczona obsada kapsułki posiadająca co najmniej jeden otwór podtrzymujący rozcinaną kapsułkę, zaś w drugiej części jest umieszczony w ustalonym położeniu element rozcinający, który jest ruchomy poprzecznie względem otworu obsady przy wzajemnym przemieszczeniu części pierwszej i drugiej, znamienny tym, że pierwsza część (4) zawiera usytuowaną na dole pokrywę (8), która jest przymocowana zawiasowo do obsady (9) kapsułki (11), a pomiędzy pierwszą częścią (4) i drugą częścią (5), po jednej stronie otworu (10) obsady (9), jest umieszczony element rozcinający (14) do rozcinania kapsułki (11).
2. Otwieracz kapsułki według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszą część (4), posiadająca otwór (10) podtrzymujący kapsułkę (11), ma płaską powierzchnię górną (43), z którą styka się ślizgowo płaska powierzchnia dolna (46) drugiej części (5).
3. Otwieracz kapsułki według zastrz. 1, znamienny tym, że element rozcinający (14) stanowi nóż posiadający płaską powierzchnię dolną i posiadający otwór przelotowy (16) który jest usytuowany współosiowo z kanałem wylotowym (22) proszku ukształtowanym w drugiej części (5).
4. Otwieracz kapsułki według zastrz. 1, znamienny tym, że w części drugiej (5) jest ukształtowana komora zasobnikowa (19), a element rozcinający (14) posiada krawędź tnącą (17) usytuowaną bezpośrednio ponad jedynym wejściem (24) do komory zasobnikowej (19).
5. Otwieracz kapsułki według zastrz. 4, znamienny tym, że komora zasobnikowa (19) posiada kanał wyjściowy przechodzący poprzez środek drugiej części (5), który łączy się z otworem (44) w pierwszej części (4).
6. Otwieracz kapsułki według zastrz. 3, znamienny tym, że element rozcinający (14) w postaci noża posiada integralną, część pierścieniową (45), która jest zamontowana na przynajmniej częściowo cylindrycznym centralnym występie (13) usytuowanym w drugiej części (5), a dolna powierzchnia elementu rozcinającego (14) jest płaska i płasko wyrównana względem płaskiej powierzchni dolnej (46) drugiej części (5), z której wystaje centralny występ (13).
7. Otwieracz kapsułki według zastrz. 1, znamienny tym, że obsada (9) podpierająca kapsułkę (11) ma element ustalający (32), za pomocą których pierwsza część (4) i druga część (5) są ze sobą połączone.