PL185522B1

PL185522B1 - Sposób i urządzenie do komunikacji w sieci

Info

Publication number: PL185522B1
Application number: PL97333923A
Authority: PL
Inventors: Kar-Fat Poon
Original assignee: Ericsson Telefon Ab L M
Priority date: 1996-12-19
Filing date: 1997-12-16
Publication date: 2003-05-30
Also published as: DE69726008D1; NO992959L; EP0948871B1; CA2275600A1; AU5501998A; EE03628B1; RU2214071C2; NO992959D0; EP0948871A1; EE9900245A; SE510940C2; SE9604683D0; WO1998027779A1; JP2001506442A; CN1245626A; AU731031B2; BR9714152B1; KR100537420B1; CN1113572C; TR199901339T2

Abstract

1 Sposób kom unikacji w sieci GSM lub typu pochodza- cego z GSM (N W 1), która to siec (NW 1) zaw iera pew na liczbe radiow ych stacji bazowych (B T S 1-B TS8) i stacje ruchom a (M S 1) dla radiokomunikacji ze stacjami bazowymi (BTS1-BTS8), w którym w kolejnych etapach przydziela sie (301) kanal lacznosci (C H 1) dla komunikacji miedzy pierw sza ze stacji bazowych (BTS1) i stacja ruchom a (M S 1), dzieli sie (302) czas po przydzieleniu kanalu kom unikacyjnego (C H 1) na dwa kolejne okresy pomiarowe (M 1-M 2), mierzy sie (303), w stacji ruchomej (M S 1), moc sygnalu nosnych BCCH (B C C H 2-B C C H 8) nadawanych przez stacje (BTS1-BTS8) w sasiedztwie pierwszej stacji bazowej (B T S 1), tworzy sie (305) wartosci srednie (701) mocy sygnalów mierzonych dla kazdej nosnej BCCH (B C C H 2-B C C H 8) w czasie okresów pomiarowych (M 1-M 2). przesyla sie (309), po zakonczeniu jednego z okresów pomiarowych (M 1-M 2) wartosci srednie mocy sygnalów (701) najmocniejszych zidentyfikowanych nosnych do pierwszej stacji bazowej (B T S 1), znam ienny tym , ze w stacji ruchomej (M S 1) w dodatkowych etapach wskazuje sie (313, 314, 319, 321) niezidentyfikowana nosna BCCH (BCCH4), dla której na podstawie zmierzonych mocy sygnalów (501, 701) prognozuje sie, ze bedzie wkrótce jedna z najmocniejszych nosnych BCCH, biorac pod uwage wartosci srednie mocy sygnalów (701) w jednym z okresów pomiarowych (M1-M2), rozpoczyna sie (315) identyfikacje wskazanej nosnej BCCH (BCCH4) i powoduje przeczytanie przez stacje ruchoma (M S1) informacji identyfikujacej (BSIC4) przenoszonej przez wspomniana nosna BCCH (BCCH4) Fig 1A PL PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i stacja ruchoma wykorzystywane w sieci radiokomunikacyjnej typu GSM, lub w sieciach rozwiniętych w oparciu o GSM.

W sieci GsM (Global System for Mobile Communications-globalny system radiokomunikacji ruchomej) istotne jest, ze stacja ruchoma, dla której zostało ustanowione połączenie, a które jest realizowane za pomocą dwukierunkowego radiowego kanału łączności w komórce aktywnej, nie zostanie rozłączona, gdy stacja ruchoma przemieszcza się do innej komórki. Aby zachować ciągłość połączenia w innej komórce, musi być przeprowadzona zmiana kanałów łączności, na kanał łączności w drugiej komórce. Funkcja zmiany kanałów łączności podczas realizowania połączenia zwana jest przełączaniem kanałów.

Decyzja o rozpoczęciu przełączania kanałów jest podejmowana w sieci GSM, między innymi, na podstawie danych pomiarowych zgłaszanych przez stację ruchomą. Stacja ruchoma mierzy moc sygnału, tzw. nośnej BCCH (BCCH - Broadcast Control Chanel - kanał sygnalizacyjny rozsiewczy), przesyłanego ze stacji bazowych obsługujących komórki w sąsiedztwie komórki aktywnej. Wyznaczane są wartości średnie mocy sygnałów dla każdej nośnej BCCH w czasie okresu pomiarowego, a następnie wartości średnie mocy sygnału sześciu najmocniejszych nośnych BCCH są przekazywane do sieci GSM. Zanim stacja ruchoma może przekazać informację o mocy sygnału dla szczególnej nośnej BCCH, musi najpierw dokonać identyfikacji tej nośnej. Identyfikacja nośnej BCCH jest zapoczątkowana po stwierdzeniu, że jest ona jedną z sześciu najmocniejszych nośnych BCCH w odniesieniu do wartości średnich mocy sygnałów wyznaczonych w okresie pomiarowym. Identyfikacja nośnej BCCH trwa w przybliżeniu od jednej do kilku sekund. Czas ten powoduje odpowiednie opóźnienie liczone od momentu, w którym moc sygnału nośnej BCCH została zakwalifikowana jako interesująca dla przekazania, do momentu, w którym stacja ruchoma może przekazać informację o mocy sygnału nośnej BCCH.

W Brytyjskim zgłoszeniu patentowym GB 2 225 196 ujawniono system radiokomunikacji komórkowej, w którym obsługująca stacja bazowa może rezerwować kanały w komórkach sąsiednich. W czasie przełączania kanałów do stacji bazowej w jednej z sąsiednich komórek, może być wykorzystany zarezerwowany kanał, co zmniejsza czas liczony od podjęcia decyzji o przełączeniu, do zakończenia przełączania.

W amerykańskim zgłoszeniu patentowym US 5 379 446 ujawniono system radiokomunikacji komórkowej. Stacja ruchoma mierzy moc sygnału odbieranego ze stacji bazowej w komórce aktywnej i ze stacji bazowych w komórkach sąsiednich. Stacja ruchoma wyposażona jest w takie moduły, które dla każdego odebranego sygnału wyznaczają średnią wartość mocy sygnału w dłuższym i krótszym okresie czasu. W stacji ruchomej te dwie wartości średnie mocy sygnału dla stacji obsługującej są porównywane z odpowiednią mocą sygnału ze stacji bazowych w komórkach sąsiednich. Stacja ruchoma rozpoczyna przełączanie kanałów do komórki sąsiedniej, gdy moc odbieranego sygnału ze stacji bazowej w tej komórce jest większa od mocy sygnału odbieranego z obsługującej stacji bazowej w komórce o pewną wartość zwaną zapasem histerezy. Przy porównywaniu średniej wartości mocy sygnału w krótkim okresie czasu, stosowany jest zasadniczo duży zapas histerezy, w porównaniu do zapasu histerezy stosowanego przy porównywaniu średnich wartości mocy sygnału w długim okresie czasu.

W niniejszym wynalazku analizowano problem zmniejszenia opóźnienia liczonego od chwili, w której stacja ruchoma uzna wartość średnią mocy sygnału nośnej BCCH jako istotną dla zgłoszenia do sieci, do chwili, w której stacja ruchoma zidentyfikowała nośną BCCH i może zgłosić wartość średnią mocy sygnału.

Tak więc celem niniejszego wynalazku jest umożliwienie szybszego zgłoszenia przez stację ruchomą danych pomiarowych z komórki w sąsiedztwie komórki aktywnej.

Problem ten jest rozwiązany ogólnie w taki sposób, że stacja ruchoma rozpoczyna identyfikację odbieranej nośnej BCCH, gdy przewiduje się w stacji ruchomej, ze nośna BCCH będzie wkrótce jedną z najmocniejszych nośnych BCCH. Wynalazek dotyczy tak sposobu jaki i stacji ruchomej posiadające niezbędne moduły do zastosowania tego sposobu.

185 522

Mówiąc bardziej szczegółowo, problem jest rozwiązany następujący sposób: Kanał łączności przydzielony jest do łączności między stacją ruchomą i pierwszą stacją bazową. Stacja ruchoma mierzy moc sygnału nośnych BCCH odbieranych ze stacji bazowych w sąsiedztwie pierwszej stacji bazowej i wyznacza wartości średnie mocy tych sygnałów w każdym, z określonej liczby kolejnych okresów pomiarowych. Stacja ruchoma przekazuje wartości średnie mocy sygnału dla najmocniejszej nośnej BCCH, która została zidentyfikowana. Stacja ruchoma rozpoczyna identyfikację odbieranej nośnej BCCH, gdy przewiduje się, zgodnie z góry określonymi zasadami, ze właśnie ta nośna będzie jedną z najmocniejszych nośnych BCCH, gdy wartości średnie mocy sygnałów są analizowane podczas jednego z okresów pomiarowych.

Zaletą wynalazku jest to, że opóźnienie liczone od momentu, w którym nośna BCCH staje się jedną z najmocniejszych nośnych BCCH, gdy bierze się pod uwagę wartości średnie mocy sygnałów, do momentu, w których dokonana jest identyfikacja nośnej BCCH, może być w wielu przypadkach zredukowane, a w pewnych przypadkach wyeliminowane. Tak więc stacja ruchoma może przekazać dane pomiarowe o nośnej BCCH szybciej, umożliwiając szybszą realizację przełączenia kanałów, a w wyniku udoskonalone są możliwości utrzymania ustanowionego połączenia w sytuacji, gdy zmieniają się szybko warunki transmisji radiowej. Przykładami takich sytuacji są wykonywane zakręty wokół drapaczy chmur lub wejścia do stacji kolejki podziemnej.

Przedmiot wynalazku, w przykładach wykonania, został bliżej objaśniony na rysunku, na którym fig. 1A i fig. 1B przedstawiają części sieci GSM, fig. 2 przedstawia schemat blokowy wieloramki 51-ramkowej, fig. 3A przedstawia sieć działań odpowiadający krokom sposobu z uprzedniego stanu techniki, fig. 3B przedstawia sieć działań, która razem z fig. 3A przedstawia pierwsze wykonanie sposobu zgodnego z wynalazkiem, fig. 3C przedstawia sieć działań, która razem z fig. 3A przedstawia drugie wykonanie sposobu zgodnego z wynalazkiem, fig. 3D przedstawia sieć działań trzeciego wykonania sposobu zgodnego z wynalazkiem, fig. 4 przedstawia schemat czasowy ilustrujący podział czasu na okresy pomiarowe i podprzedziały, fig. 5A-5D przedstawiają wykresy słupkowe ilustrujące wartości średnie mocy sygnałów dla zbioru nośnych, dla każdego podprzedziału z fig. 4, fig. 6 przedstawia wykresy słupkowe ilustrujące wartości średnie mocy sygnału dla nośnej BCCH, fig. 7A i 7B przedstawiają wykresy słupkowe ilustrujące wartości średnie mocy sygnałów dla nośnych BCCH dla każdego okresu pomiarowego pokazanego na fig. 4, fig. 8 przedstawia schemat blokowy będącej przedmiotem wynalazku stacji ruchomej, fig. 9 przedstawia sieć działań opisującą część funkcji bloku funkcyjnego koordynatora z fig. 10, a fig. 10 przedstawia sieć działań będącej przedmiotom wynalazku stacji ruchomej.

Na figurze 1A przedstawiono część sieci GSM NW1 i podzbiór różnych jednostek, jakie można znaleźć w takiej sieci NW1. Obszar geograficzny pokryty przez taką sieć jest podzielony na mniejsze fragmenty, tzw. komórki C1-C5. Każda komórka zapewnia pokrycie radiowe w pewnym obszarze i ma przydzielony dla siebie zbiór częstotliwości dla łączności w tym obszarze. Każda z komórek C1-C5 jest obsługiwana przez stację bazową BTS1-BTS5 wyposażoną w moduły do łączności radiowej ze stacją ruchomą znajdującą się aktualnie w komórce. Komórka C1, w której odnaleziona została stacja ruchoma zwana jest komórką obsługującą, a odpowiadająca stacja bazowa BTS1 zwana jest obsługującą stacją bazową. Stacja ruchoma MS1 zawiera moduły dla kontaktowania się ze stacjami bazowymi BTS1BTS5 w sieci NW1 i jest, używana przez abonenta do uzyskania dostępu do usług komunikacyjnych oferowanych przez sieć GSM NW1. Zespół stacji bazowych BTS1-BTS3 jest sterowany przez sterownik stacji bazowych BSC1. Pewna liczba sterowników BSC1-BSC2 jest kontrolowana przez centralę MSC, znaną jako centrala systemu ruchomego MSC. Centrala MSC1 jest odpowiedzialna za realizacje połączenia do i od stacji ruchomej MS1 w obszarze obsługiwanym przez centralę MSC1.

Gdy ustanowione jest połączenie do lub od stacji ruchomej MS1, przydzielony zostaje kanał łączności CH1 dla komunikacji radiowej między stacją ruchomą a obsługującą stacją bazową BST1. Jeżeli stacja ruchoma przemieszcza się do drugiej komórki C4 w czasie połączenia, musi być przyznany nowy kanał łączność CH4 w komórce C4, aby połączenie nie

185 522 zostało przerwane. Funkcja zmiany kanałów łączności podczas ustanowionego połączenia zwana jest przełączaniem kanałów. Decyzja o rozpoczęciu przełączania kanałów jest podejmowana przez sterownik stacji bazowej BSC1.

Zanim sterownik stacji bazowej może podjąć decyzję o przełączaniu kanałów, stacja ruchoma MS1 musi najpierw zgłosić, które komórki są odpowiednimi kandydatami dla przełączenia kanałów. Stacja ruchoma mierzy moc sygnału, tzw. nośnej BCCH (BCCH2-BCCH5), wysyłanego przez stacje bazowe BTS2-BTS5 w sąsiednich komórkach C2-C5. Dla każdej nośnej BCCH, tzn. BCCH2-BCCH5 wyznaczone są wartości średnie mocy w okresie pomiarowym, a następnie wartości średnie najmocniejszych nośnych BCCH są zgłaszane do sterownika stacji bazowej BSC1. Zanim stacja ruchoma MS1 może zgłosić moc sygnału pewnej nośnej BCCH, np. BCCH4, stacja ruchoma MS1 musi, zgodnie ze specyfikacją GSM, zidentyfikować nośną BCCH jako BCCH4. Przeprowadzone jest to przez stację ruchomą, która odczytuje numer identyfikacyjny stacji bazowej BSIC4, zawarty w nośnej BCCH (BCCH4).

Na figurze 2 przedstawiono w jaki sposób zerowa szczelina czasowa nośnej BCCH (BCCH4) jest wykorzystana do przesyłania różnych kanałów logicznych. Na fig. 2 przedstawiono jak ramki TDMA (wielodostęp w dziedzinie czasu) w wieloramce 51-ramkowej 200 są wykorzystane dla przesyłania kanałów logicznych. Kanały logiczne zwierają kanał korekcji częstotliwości 201 (FCCH - Frequency Correction Channel) i kanał synchronizacyjny 202 (SCH - Synchronization Channel). Kanał korekcji częstotliwości 201 przesyła informację o poprawce częstotliwości stacji ruchomej MS1 pozwalającą na zsynchronizowanie. Kanał synchronizacyjny 202 przesyła informację pozwalającą na zsynchronizowanie stacji ruchomej MS1 oraz wspomnianą informację identyfikującą w postaci numeru identyfikacyjnego stacji bazowej BSIC. Poza kanałem korekcji częstotliwości 201 i kanałem synchronizacyjnym 202, wieloramka 51 -ramkowa 200 zawiera ponadto kanały logiczne, tzw. wspólne kanały sygnalizacyjne (CCCH - Common Control Channels) i kanał sygnalizacyjny rozsiewczy BCcH. Dalsze szczegóły związane ze strukturą GSM dostępne są w specyfikacjach standardu GSM 05.01 i 05.02.

Aby stacja ruchoma mogła zidentyfikować nośną, tzn. BSIC, musi najpierw wykryć i zdekodować kanał kontroli korekcji częstotliwości 201, a następnie kanał synchronizacyjny 202. Określenie tożsamości nośnej BCCH (BCCH4) może trwać do kilku sekund.

W informacji używanej do zgłoszenia odpowiednich kandydatów do przełączenia kanałów znajduje się miejsce do zgłoszenia danych pomiarowych dotyczących do sześciu nośnych BCCH.

Zwykła stacja ruchoma zgłasza dane pomiarowe dla sześciu najmocniejszych nośnych BCCH ze znanym BSIC.

Dla wielozakresowych stacji ruchomych, parametr zwany komunikatem wielozakresowym jest wykorzystany do określenia nośnych BCCH, dla których zgłaszane będą dane pomiarowo. Kryterium wyboru może być następnie zmieniane w taki sposób, że wybór, w uzupełnieniu do średniej mocy sygnału, uwzględnia również pasmo częstotliwości do której należą nośne BCCH.

Dalsze szczegóły związane z przekazywaniem danych pomiarowych od stacji ruchomej są dostępne w specyfikacji GSM 05.08.

Dla uproszczenia opisu, niniejszy wynalazek będzie przedstawiony z przyjęciem założenia, że ma on zastosowanie w sieciach ruchomych zwykłego typu, w których dane pomiarowe dla sześciu najmocniejszych nośnych BCCH ze znanym BSIC są przekazywane przez stację ruchomą. Będzie oczywiste dla znawców tematu, w jaki sposób wynalazek może być adaptowany do zastosowania w przypadku wielozakresowych stacji ruchomych, wykorzystujących inne kryterium wyboru.

W stacjach ruchomych z uprzedniego stanu techniki identyfikacja nośnej BCCH jest rozpoczęta, gdy nośna BCCH jest zaliczona do najmocniejszych nośnych, ze względu na wartość średnią mocy sygnału w okresie pomiarowym. Ponieważ stacja ruchoma musi zidentyfikować nośną BCcH zanim możliwe jest przesłanie danych pomiarowych dotyczących BCCH do sterownika stacji bazowej, występuje opóźnienie liczone od chwili, w której nośna BCCH znajduje się wśród sześciu najmocniejszych nośnych BCCH, a więc pożądane jest

185 522 przesłanie danych pomiarowych o nośnej BCCH, do chwili, w której stacja ruchoma może przesłać dane pomiarowe o nośnej BCCH do sterownika stacji bazowej.

W pewnych sytuacjach, na przykład gdy użytkownik stacji ruchomej zakręca za róg w obszarze drapacza chmur, lub wchodzi do stacji kolejki podziemnej, warunki radiokomunikacji zmieniają się bardzo szybko. W tych sytuacjach połączenie radiowe z obsługującą stacją bazową pogarsza się bardzo szybko podczas gdy może rosnąć bardzo szybko moc sygnału nowej stacji bazowej. Aby utrzymać w takich sytuacjach ustanowione połączenie jest bardzo istotna możliwość szybkiego przełączenia do nowej stacji bazowej. Ponieważ wspomniane uprzednio opóźnienie ma wpływ na opóźnienie przełączenia kanałów, pożądane jest zmniejszenie tego opóźnienia.

Podstawową ideą wynalazku jest nie czekanie, przed rozpoczęciem identyfikacji nośnej BCCH, do chwili, w której nośna BCCH znajdzie się wśród sześciu najmocniejszych stacji BCCH, w odniesieniu do wartości średniej mocy sygnału w przedziale pomiarowym. Zamiast tego, identyfikacja nośnej BCCH jest rozpoczęta gdy przewiduje się, w oparciu o pomierzone moce sygnałów, ze będzie ona wkrótce jedną z najmocniejszych nośnych BCCH, w odniesieniu do wartości średniej mocy sygnału w przedziale pomiarowym. Tak więc identyfikacja nośnej BCCH jest przeprowadzona w sytuacji, gdy rośnie wartość średnia mocy sygnału, co umożliwia zmniejszenie opóźnienia, a nawet w pewnych sytuacjach całkowite jego wyeliminowanie.

Na figurach 3A i 3B przedstawione zostały sieci działań pierwszego wykonania sposobu według wynalazku.

Na figurze 3A przedstawiono, w kroku 301, jak przyznawany jest kanał łączności dla komunikacji między pierwszą stacją bazową i stacją ruchomą. W terminologii GSM, kanał łączności jest realizowany przez kanał fizyczny zawierający dwa kanały logiczne: kanał rozmowny TCH (Traffic Channel) i wolny pomocniczy kanał sygnalizacyjny (SACCH - Slow Associated Control Chanel). Kanał rozmowny jest wykorzystany do transmisji takich informacji jak mowa lub dane, a wolny pomocniczy kanał sygnalizacyjny jest użyty, między innymi, do wspomnianego powyżej przekazywania informacji o wartościach średnich mocy sygnału nośnych BCCH. Dalsze szczegóły można znaleźć w specyfikacjach GSM 05.01 i GSM 05.02.

W związku z przydzieleniem kanału łączności, w kroku 302 czas zostaje podzielony na kolejne okresy pomiarowe, których długość odpowiada wieloramce SACCH. W tym przypadku wieloramka SACCH utworzona jest przez 104 ramki TDMA, co odpowiada 480 milisekundom.

Po kroku 302 następuje rozdzielenie sieci działań na dwa równolegle rozgałęzienia. Będzie to interpretowane w ten sposób, że kroki sposobu w każdym rozgałęzieniu będą realizowane równocześnie z krokiem sposobu w drugim rozgałęzieniu.

W kroku 303 stacja ruchoma mierzy moc sygnałów każdej nośnej BCCH umieszczonej na liście przydziału BA (BCCH Allocation) odebranej z pierwszej stacji bazowej. Operator sieci określa, które nośne BCCH powinny znajdować się na liście BA. Czasami lista BA zawiera również nośną BCCH z komórki aktywnej, co powoduje przeprowadzenie pomiarów i przekazanie ich wyniku również dla tej nośnej. Nośne BCCH są mierzone kolejno jedna po drugiej, a gdy zakończona zostanie jedna pełna sekwencja, zostanie rozpoczęta następna. Pomiary są przeprowadzone między szczeliną czasową transmisji i szczeliną czasową odbioru należącą do przydzielonego kanału łączności. W kroku 304 oczekuje się, aż został zakończony okres pomiarowy.

W kroku 305 wartości pomiaru otrzymane w kroku 303 podczas okresu pomiarowego są użyte do określenia wartości średniej mocy sygnału dla każdej nośnej BCCH, w zakończonym okresie pomiarowym.

W kroku 306 następuje sprawdzenie, czy jakaś nośna z sześciu najmocniejszych nie jest zidentyfikowana. Jeżeli ma to miejsce (wynik NIE), rozpoczyna się w kroku 307 identyfikacja jeszcze niezidentyfikowanej nośnej BCCH.

Po kroku 307, lub jeżeli w kroku 306 nie znaleziono niezidentyfikowanej nośnej BCCH wśród sześciu najmocniejszych nośnych BCCH (wynik NIE), w kroku 308 następuje wybór

185 522 nośnych BCCH dla których mają być przekazane wartości średnie mocy sygnałów. Następnie przekazane są wartości średnie mocy sygnały sześciu (co najwyżej) najmocniejszych nośnych BCCH, dla których znany jest BSIC.

W kroku 309 rozpoczęte zostaje przesianie informacji, do pierwszej stacji bazowej, o wartości śrr^Hinicj mocy sygnałów po zakończeniu okresu pomiarowego i BSIC dla każdej wybranej nośnej BCCH. Informacja ta jest przesłana w wolnym pomocniczym kanale sygnalizacyjnym podczas następnego okresu pomiarowego. Jeżeli kanał sygnalizacyjny jest potrzebny do przesłania innej informacji, dane pomiarowe nie są przesyłane. Dane pomiarowe są jednak przesyłane przynajmniej co drugi okres pomiarowy.

Po kroku 309 procedura powraca do kroku 304, oczekując na następny okres pomiarowy.

Kroki sposobu 301-309 przedstawione na fig. 3A odpowiadają sytuacji jaka miała by miejsce w stacjach ruchomych z uprzedniego stanu techniki. Na fig. 3B przedstawiono kroki sposobu 310-315 zgodnie z niniejszym wynalazkiem.

W kroku 310 zostaje dokonany podział każdego okresu pomiarowego na pewną liczbę podprzedziałów.

W kroku 312 nakazane jest oczekiwanie aż do zakończenia podprzedziału.

W kroku 312 wartości pomiarów otrzymane w kroku 303 w czasie podprzedziału są wykorzystane do wyznaczenia, dla każdej niezidentyfikowanej nośnej BCCH, wartości średniej mocy sygnału w zakończonym podprzedziale.

W kroku 313, dla każdej niezidentyfikowanej nośnej BCCH, wartość średnia mocy sygnału w podprzedziale jest porównywana z wartością średnią mocy sygnału w podprzedziale bezpośrednio poprzedzającym. Jeżeli wartość średnia mocy sygnału, dla pewnej nośnej BCCH, wzrasta o wielkość większą niż pierwsza określona z góry wartość progowa (wynik TAK), prognozuje się, ze ta nośna BCCH będzie prawdopodobnie wkrótce jedną z sześciu najmocniejszych nośnych, ze względu na wartość średnią mocy sygnału w okresie pomiarowym.

Jeżeli w kroku 313 nie zostanie wykryta niezidentyfikowana nośna BCCH, dla której by stwierdzono wzrost wartości średniej mocy sygnału większy niż pierwsza wartość progowa (wynik NIE), w kroku 314, dla każdej niezidentyfikowanej nośnej BCCH porównana jest wartość średnia mocy sygnału w podprzedziale z wartością średnią mocy sygnału w podprzedziale o dwa podprzedziały wcześniejszym. Jeżeli wartość średnia mocy sygnału jakiejkolwiek z nośnych BCCH zwiększyła się o wartość większą niż druga określona z góry wartość progowa, (odpowiedź TAK), prognozuje się, ze ta nośna BCCH będzie prawdopodobnie wkrótce jedną z sześciu najmocniejszych nośnych, ze względu na wartość średnią mocy sygnału w okresie pomiarowym.

Pierwsza wartość progowa jest tak wybrana, że nośna BCCH jest wskazana w czasie porównywania w kroku 313, jeżeli moc jej sygnału bardzo wzrosła w ostatnim podprzedziale. Druga wartość progowa jest tak ustalona, że nośna BCCH jest wskazana w czasie porównywania w kroku 314, jeżeli moc jej sygnału bardzo wzrosła w dwóch ostatnich podprzedziałach, ale nie wystarczająco szybko, aby mogła być wskazana w każdym z dwóch podprzedziałów w kroku 313.

Przy wyborze wartości progowych ważne jest wzięcie pod uwagę efektów szybkiego zaniku sygnału, aby zminimalizować ryzyko wskazania niezidentyfikowanej nośnej BCCH.

Jeżeli w kroku 313 lub 314 nośna BCCH została wskazana jako ta, która będzie prawdopodobnie jedną z sześciu najmocniejszych nośnych BCCH zmierzonych w okresie pomiarowym, prawdopodobnie zostaną przekazane dane pomiarowe nośnej BCCH, która została wskazana. Dlatego też w kroku 315, zapoczątkowana zostanie identyfikacja nośnej BCCH.

Jeżeli odpowiednio w kroku 313 lub 314 sprawdzono, że więcej niż jedna nośna charakteryzuje się wzrostem wartości średniej mocy sygnału większym niż odpowiednio pierwsza i druga wartość progowa, w kroku 315 zapoczątkowana zostaje identyfikacja nośnej BCCH o najszybszym wzroście mocy sygnału.

Po kroku 315, lub jeżeli nie została wskazana nośna niezidentyfikowana w kroku porównywania 314 (odpowiedź NIE), procedura powraca do kroku 311 i następuje oczekiwanie na zakończenie następnego podprzedziału. Kroki sposobu 303, 304-309 i 310-314 są powtarzane dopóki nie zostanie zwolniony przydzielony kanał.

185 522

W sposobie wynalazku przedstawionym powyżej, identyfikacja nieidentyfikowanej nośnej BCCH jest zapoczątkowana nie tylko wtedy gdy prognozuje się, że nośna BCCH będzie wkrótce prawdopodobnie jedną z najmocniejszych nośnych BCCH (krok 115); identyfikacja niezidentyfikowanej nośnej BCCH, która została określona jako jedna z najmocniejszych nośnych BCCH w okresie pomiarowym jest również zapoczątkowana zgodnie ze znanym z uprzedniego stanu techniki sposobem (krok 307).

Przyjmuje się, ze sposób zgodny z wynalazkiem opisany w odniesieniu do fig. 3A i 3B jest zastosowany w sieci NW1 przedstawionej na fig. 1A i 1B. Kroki sposobu przedstawione na fig. 3A i 3B, za wyjątkiem kroku 301, są w pełni zastosowane w stacji ruchomej MS1. Krok 301 jest przeprowadzony we współpracy z innymi jednostkami w sieci NW1.

Jak przedstawiono na fig. 1B, sieć NW1 zawiera, w porównaniu z fig. 1A, trzy dodatkowe komórki C6-C8. Komórki C6-C8 obsługiwane są przez stacje bazowe BTS6-BTS8, z których każda wysyła nośną BCCH (BCH6-BCH8). Na fig. 1B przedstawiono również szczegółowo wzajemne położenie komórek. Komórka C4, której granice oznaczono linią przerywaną, zapewnia pokrycie radiowe w stacji kolejki podziemnej. Połączenie zostało ustawione gdy stacja ruchoma MS1 znajduje się w komórce Cl, a stacja ruchoma MS1 przemieszcza się następnie do komórki C4.

Na figurze 4 przedstawiono jak czas T, w stacji ruchomej MS1 po przydzieleniu kanału komunikacyjnego, jest podzielony na okresy pomiarowe i podprzedziały. Na fig.4 przedstawiono dwa kolejne okresy pomiarowe M1-M2, z których każdy został podzielony na dwa podprzedziały S1-S2, S3-S4. Każdy z podprzedziałów S1-S4 ma taką samą długość równą połowie okresu pomiarowego.

Wzdłuż osi czasu przedstawiono pewną liczbę punktów czasu T1-T5, które oznaczają początek i koniec każdego z podprzedziałów S1-S4. Nieparzyste numery punktów czasu Tl, T3, T5 oznaczają również początek i koniec okresów pomiarowych M1-M2. Punkty z numerami parzystymi na osi czasu T2, T4, oznaczają punkty środkowe okresów pomiarowych M1-M2.

Jak to zostało wspomniane powyżej, stacja ruchoma MS1 mierzy moc sygnału każdej nośnej BCCH z listy BA odebranej z obsługującej stacji bazowej BTS1. W tym przykładzie przyjmuje się, że lista BA zawiera przedstawione na fig. 1B nośne BCCH (BCCH2- BCCH8).

Uzyskane wartości pomiarowe są użyte do wyznaczenia wartości średnich mocy sygnału tak w każdym z podprzedziałów S1-S4, jak i okresie pomiarowym M1-M2.

Na figurach 5A-5D przedstawiono zmiany wartości średnich sygnału w podprzedziałach S1-S4. Na fig. 5A przedstawiono wykres słupkowy wartości średnich mocy sygnału 501 wyznaczonych przez stację ruchomą MS1 w podprzedziale S1, dla każdej nośnej BCCH (BCCH1-BCCH8) z listy BA. Zakłada się, że sześć najmocniejszych nośnych BCCH2BCCH3, BCCH5-BCCH8 w podprzedziale było również sześcioma najmocniejszymi nośnymi w poprzednim okresie pomiarowym, oraz ze stacja ruchoma MS1, podczas aktualnego okresu pomiarowego Ml, przesyła dane pomiarowe tych nośnych BCCH do kontrolera stacji bazowej BSC1, przez obsługującą stację bazową BTS1. Na fig. 5B-5D przedstawiono korespondującą z fig. 5A informację dla każdego z podprzedziałów S2-S4 (kolejność kolumn jest taka sama jak na fig. 5A). Na fig. 5A-5D można zaobserwować jak wartość średnia mocy sygnału rośnie dla najsłabszej nośnej BCCH4 z fig. 5A, gdy maleje dla innych nośnych BCCH. Wzrost mocy sygnału ma miejsce szczególnie w podprzedziale S2, co odpowiada przejściu z fig. 5A do fig. 5B.

W punkcie czasu T3 na fig. 4, tzn. gdy zakończony został podprzedział S2, zostaje wykonane porównanie, dla niezidentyfikowanej nośnej BCCH4, między wartością średnią mocy sygnału w podprzedziale S2 z wartością średnią mocy sygnału w podprzedziale bezpośrednio poprzedzającym S1 (krok 313 na fig. 3B). Różnica w wartościach średnich mocy sygnałów została przedstawiona jako pierwszy słupek 601 na fig. 6. Wynik odpowiedniego porównania wartości średniej mocy sygnału w przedziałach S1 i S2, wykonany w punkcie czasu T4, został przedstawiony jako drugi słupek 602. Wynik porównania wartości średniej mocy sygnału w przedziałach S4 i S3, wykonany w punkcie czasu T5, został przedstawiony jako trzeci słupek 603. Pierwsza wartość progowa została przedstawiona w postaci linii przerywanej 604. Jak można zauważyć na fig. 6, wzrost wartości średniej mocy sygnału między przedziałami

185 522

S1 i S2, przedstawiony jako pierwszy słupek 601, przekracza pierwszą wartość progową 604. W związku z tym, stacja ruchoma MS1 rozpocznie identyfikację niezidentyfikowanej nośnej BCCH (BCCH4) w punkcie czasu T3 na fig. 4.

Na figurach 7A i 7B przedstawiono wartości średnie mocy sygnału odpowiednio po okresach pomiarowych M1 i M2. Jak można zauważyć na fig. 7A, niezidentyfikowana nośna BCCH (BCCH4) nie jest jedną z sześciu najmocniejszych nośnych BCCH, w odniesieniu do wartości średnich mocy sygnału 701, w przedziale pomiarowym Ml. Figura 7B pokazuje, że powyżej wspomniana nośna BCCH (BCCH4) jest jedną z sześciu najmocniejszych nośnych BCCH w odniesieniu do wartości średniej mocy sygnałów w okresie pomiarowym M2. Tak więc stacja ruchoma z uprzedniego stanu techniki rozpoczęłaby identyfikację nośnej BCCH4 po zakończeniu okresu pomiarowego M2, tzn. w punkcie czasu T5. Zauważmy, ze zgodna z wynalazkiem stacja ruchoma MS1, zgodnie z powyższymi rozważeniami, rozpocznie identyfikację nośnej BCCH4 w punkcie czasu T3.

Należy zauważyć, że zamierzeniem fig. 5A-5D, 6 i 7A-7B jest jedynie ilustracja zasad wynalazku, a nie przedstawienie rzeczywistych wartości poziomów mocy sygnału i pierwszej wartości progowej.

Zgodna z wynalazkiem stacja ruchoma MS1 zawiera:

- moduł łączności do komunikacji z obsługującą stacją bazową BTS1 w przydzielonym kanale łączności;

- moduł pomiarowy, do pomiaru mocy sygnału nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8) nadawanych przez stacje bazowe w sąsiedztwie obsługującej stacji bazowej;

- pierwszy moduł do tworzenia wartości średnich mocy sygnału 701 nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8), w każdym ze wspomnianych okresów pomiarowych M1-M2;

- drugi moduł do tworzenia wartości średnich mocy sygnału 501 pomierzonych mocy sygnałów nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8), w każdym ze wspomnianych podprzedziałów S1-S4 okresów pomiarowych M1-M2;

- moduł do wskazania, w sposób opisany powyżej, niezidentyfiowanej nośnej BCCH (w ujawnionym przypadku, BCCH4), która będzie wkrótce prawdopodobnie jedną z najmocniejszych nośnych BCCH, biorąc pod uwagę wartości średnie w jednym z okresów pomiarowych;

- moduł identyfikujący, do identyfikacji niezidentyfikowanej nośnej BCCH, na przykład niezidentyfikowanej nośnej BCCH (BCCH4), która została wskazana;

- moduł przesyłający pomierzone dane, do przesyłania, gdy został zakończony jeden z okresów pomiarowych, wartości średnich mocy sygnałów, w czasie okresu pomiarowego, sześciu najmocniejszych nośnych do obsługującej stacji bazowej BTS1.

Bardziej szczegółowy opis stacji ruchomej MS1 zostanie przedstawiony poniżej w odniesieniu do fig. 8-10.

Na figurze 8 przedstawiono schemat blokowy stacji ruchomej MS1. Stacja ruchoma składa się z mikrofonu 801 zamieniającego sygnał dźwiękowy na analogowy sygnał elektryczny. Konwerter analogowo-cyfrowy (A/D) 802 zamienia sygnał analogowy z mikrofonu 801 na informację cyfrową. Koder mowy 803 dokonuje kompresji danych wychodzących z konwertera A/D 802. Po koderze mowy 803 znajduje się koder kanałowy 804, który wprowadza informację do strumienia przesyłanego, dla wykrywania i poprawiania błędów sygnału, wprowadzonych przez kanał łączności CH1. Przeplot 805 otrzymuje zakodowane słowa z kodera kanałowego 804 i rozprasza informację każdego zakodowanego słowa do odpowiedniej liczby pakietów informacji. Generator pakietów 806 wyszukuje dane wyjściowe z przeplotu 805, które mają być wysłane w pakiecie, i wykorzystuje tę informację do utworzenia odpowiedniego analogowego sygnału pasma podstawowego.

Nadajnik radiowy 807 zamienia sygnał pasma podstawowego z generatora pakietów 806 na sygnał radiowy za pomocą modulacji częstotliwości nośnej, która jest określona przez syntezator częstotliwości 808. Nadajnik radiowy 807 wzmacnia zmodulowany sygnał radiowy do odpowiedniego poziomu mocy.

Stacja ruchoma zawiera ponadto odbiornik radiowy 809 odbierający sygnały radiowe, których częstotliwość jest określona przez syntezator częstotliwości 808. Odbiornik radiowy

185 522 zamienia odebrane sygnały radiowe na analogowy sygnał pasma podstawowego. Sygnał wyjściowy z odbiornika radiowego 809 jest próbkowany przez drugi konwerter A/D 810. Dane wyjściowe z drugiego konwertera A/D 810 są przetwarzane przez korektor 811 dla kompensacji wprowadzonej dyspersji czasu. Rozplot 812 otrzymuje dane wyjściowe z korektora 811 i gromadzi informację z odpowiedniej liczby pakietów oraz tworzy z tej informacji zakodowane słowa. Dekoder kanałowy 813 przeprowadza detekcję błędów i poprawę błędów dla danych wyjściowych z rozplotu 812. Dekoder mowy 814 dokonuje dekompresji danych z dekodera mowy 813. Następnie konwerter D/A 815 zamienia dane wyjściowe z dekodera mowy na sygnał analogowy, używany w słuchawce 816, dla generowania dźwięku.

W zależności od tego, czy w pewnym punkcie czasu ma mieć miejsce nadawanie lub odbiór, przełącznik 823 przyłącza do anteny 824 albo nadajnik radiowy 807 lub odbiornik radiowy 809.

Stacja ruchoma MS1 zawiera ponadto procesor, lub jednostkę centralną CPU 817, wykonujący instrukcje programowe zapamiętane w pamięci stałej ROM 818. Procesor 817 odpowiada całkowicie za działanie stacji ruchomej MS1 i steruje innymi jednostkami zgodnie z instrukcjami programu. Wynik, w postaci danych cyfrowych tworzonych przez jednostki, wymieniany jest, z wykorzystaniem pamięci o dostępie swobodnym RAM 819. Na przykład, dane wyjściowe z kodera mowy 803 są zapamiętane w RAM 819, a koder kanałowy wyszukuje te dane z RAM 819.

Generator czasu 820 wykorzystywany jest jako czas odniesienia w stacji ruchomej.

Stacja ruchoma MS1 zawiera szynę danych dla wymiany danych między jednostkami i pamięciami 819, 819 oraz szynę sterującą przez którą procesor może sterować jednostkami. Obie szyny nie są pokazane na fig. 8. Jak to zostało wspomniane powyżej, wymiana danych między jednostkami jest realizowana za pomocą zapamiętywania i wyszukiwania danych w RAM 819. Przepływ logiczny danych między różnymi jednostkami jest przedstawiony za pomocą linii przerywanych na fig. 8.

Informacja kontrolna, jak na przykład raporty o danych pomiarowych ze stacji ruchomej lub lista BA, są przesyłane między stacją ruchomą MS1 i obsługującą stacją bazową BTS1 w informacjach sygnalizacyjnych. Informacja ta jest otrzymywana z procesora 817 do kodera kanałowego 804, i jest odpowiednio odbierana przez procesor 817 z dekodera kanałowego 813. Poza tym, powyższy opis odpowiada temu, co ma miejsce w czasie nadawania i odbioru informacji.

Gdy stacja ruchoma MS1 ma mierzyć moc nośnej BCCH, syntezator częstotliwości 808 jest nastrojony na częstotliwość nośnej BCCH (BCCH4). Odbiornik radiowy 809 odbiera wtedy nośną BCCH (BCCH4). Odbierana energia jest magazynowana w urządzeniu mierzącym moc sygnału 822 i po pewnym okresie czasu, drugi konwerter A/D 810 czyta z urządzenia mierzącego moc sygnału. Odczytana wartość jest zapamiętana w RAM 819.

Przy identyfikacji nośnej BCCH (BCCH4), najpierw wykryty jest kanał korekcji częstotliwości (FCCH) przesyłany przez BCCH (BCCH4), a następnie kanał synchronizacyjny. Wykrycie i detekcja wspomnianych kanałów logicznych są przeprowadzone w czasie nieaktywnych ramek TDMA, niewykorzystanych do łączności z obsługującą stacją bazową BS1 w przydzielonym kanale łączności CH1. Przy detekcji kanału kontroli korekcji częstotliwości, syntezator częstotliwości 808 jest nastrojony na częstotliwość nośnej BCCH (BCCH4). Odbiornik radiowy 809 jest wtedy uruchomiony i odbiera dane w czasie całej ramki TDMA. Odebrane dane są zamienione na postać cyfrową przez drugi konwerter A/D 810 i następnie przetworzone przez detektor FCCH 821. Wynik z detektora FCCH jest zapamiętany w RAM 819. Po zgromadzeniu danych w czasie nieaktywnej ramki TDMA w jedenastu wieloramkach 26ramkowych, procesor analizuje zapamiętane dane dla określenia, czy został odebrany pakiet korekcji częstotliwości. Jeżeli to ma miejsce, zostanie przeprowadzona niezbędna korekcja częstotliwości w stacji ruchomej MS1, przed przystąpieniem do wykrycia i dekodowania kanału synchronizacyjnego. Ponownie, syntezator częstotliwości 808 jest nastrojony do częstotliwości nośnej BCCH (BCCH4), zanim odbiornik radiowy 809 jest włączony i odbiera dane dla pełnego czasu trwania ramki TDMA. Odebrane dane są zamienione na postać cyfrową przez drugi konwerter A/D 810. Dekoder kanałowy 813 wyszukuje pakiet synchronizacyjny

185 522 z danych wyjściowych korektora 811. Dane wyjściowe z dekodera kanałowego wskazują, czy pakiet synchronizacyjny został wykryty, oraz jeżeli to ma miejsce, zawiera ponadto dane BSIC wspomniane powyżej. Dla wykrycia kanału synchronizacyjnego może być konieczne użycie niewykorzystanej ramki TDMa w do 12 multiramkach 26-ramkowych.

Dopóki nie zostanie odnaleziony pakiet korekcji częstotliwości i pakiet synchronizacyjny, odbierany sygnał radiowy nie jest nośną BCCH. W tym przypadku zgromadzone dane pomiarowe związane z odebranym sygnałem radiowym są usunięte.

W szwedzkim zgłoszeniu patentowym SE 9602459-1 ujawniono sposób, w którym czas dla rzeczywistego wykrycia kanału korekcji częstotliwości i kanału synchronizacyjnego może być zmniejszony w porównaniu do znanego sposobu realizującego te zadania, opisanego powyżej.

Na figurze 10 przedstawiono sieć działań stacji ruchomej MS1. Należy zauważyć, ze na fig. 10 przedstawiono jedynie te bloki, które związane są z obecnym wynalazkiem. Stacja ruchoma MS1 składa się z czterech bloków funkcyjnych: koordynatora 1001, urządzenia gromadzącego dane pomiarowe 1002, dekodera FCCH/SCH, i „skrzynki pocztowej” (bufora - obszaru wymiany danych) SACCH 1004. Blok funkcyjny koordynatora stanowi jedynie oprogramowanie, podczas gdy inne bloki zawierajątak oprzyrządowanie jak i oprogramowanie.

Urządzenie gromadzące dane pomiarowe 1002 dokonuje pomiarów mocy sygnału nośnych BCCH. Urządzenie gromadzące dane pomiarowe odbiera sygnał z koordynatora z rozkazem przeprowadzenia pomiarów mocy sygnału nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8). Sygnał zawiera również informację o tym, jak często zgromadzone dane pomiarowe mają być przesłane do koordynatora, co w tym przypadku powinno być wykonane po każdym podprzedziale odpowiadającym połowie multiramki SACCH (240 milisekund). Z kolei urządzenie gromadzące dane pomiarowe 1002 mierzy moc sygnału nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8). Każdej z nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8), które mają być zmierzone przez urządzenie gromadzące dane pomiarowe 1002, odpowiadają dwie zmienne: akumulator mocy sygnału i licznik. Za każdym razem, gdy urządzenie gromadzące dane pomiarowe 1002 zmierzyło moc sygnału nośnej BCCH, pomierzona wartość dodawana jest do akumulatora mocy sygnału odpowiadającego nośnej BCCH, a licznik zwiększany jest o jeden. Gdy upłynie podprzedział, urządzenie gromadzące dane pomiarowe 1002 wysyła zawartości akumulatorów mocy sygnału i liczników każdej nośnej BCCH (BCCH2- BCCH8) do koordynatora 1001. Urządzenie gromadzące dane pomiarowe wyzerowuje wtedy wszystkie akumulatory mocy sygnałów oraz liczniki i rozpoczyna gromadzenie nowych wartości pomiarowych.

Dekoder FCCH/SCH 1003 identyfikuje nośne BcCh. Gdy koordynator 1001 zdecyduje, ze nośna BCCH ma być identyfikowana, wysyłany jest sygnał do dekodera FCCH/SCH 1003 zawierający informację o nośnej BCCH, która ma być identyfikowana i informację czy identyfikacja powinna uzyskać wysoki czy niski priorytet. Jeżeli identyfikacja fali nośnej BCCH (BCcH4) ma niski priorytet, identyfikacja może być przerwana, jeżeli odebrane jest żądanie identyfikacji innej nośnej BCCH z koordynatora, przed zakończeniem pierwszej identyfikacji. Jeżeli identyfikacja fali nośnej BCCH (BCCH4) uzyskała wysoki priorytet, identyfikacja jest zawsze zakończona zanim rozpocznie się następna identyfikacja. Dekoder FCCH/SCH 1003 czyta dane: BSIC (BSIC4) przenoszone przez nośną BCCH (BCCH4) w znany sposób. Dekoder FCCH/SCH podaje następnie sygnał do koordynatora zawierający numer identyfikacyjny BSIC4 nośnej BCCH (BCCH4). Skrzynka pocztowa obsługuje odbiór i wysyłanie komunikatów sygnalizacyjnych w kanale łączności CH1.

Gdy zostanie odebrana informacja sygnalizacyjna w odpowiadającym kanale kontrolnym ze stacji obsługującej BTS1, skrzynka pocztowa SACCH 1004 wysyła sygnał zawierający zawartość odebranej informacji do bloku funkcyjnego, na przykład koordynatora 1001, który ma obsługiwać informację zawartą w komunikacie. Przykładami komunikatów sygnalizacyjnych odebranych ze stacji bazowej BTS1 sątzw. komunikaty „informacje systemowe 5”, zawierające listę BA.

Wspomniane powyżej komunikaty sygnalizacyjne, zawierające przekazy danych pomiarowych ze stacji ruchomej MS1, są przesłane w wolnym pomocniczym kanale sygnalizacyjnym. Po upłynięciu każdego okresu pomiarowego, koordynator 1001 wysyła sygnał do

185 522 skrzynki pocztowej SACCH zawierający dane tych nośnych BCCH, dla których mają być przekazane wartości średnie mocy sygnału w okresie pomiarowym. Skrzynka pocztowa sprawdza, czy wolny pomocniczy kanał sygnalizacyjny może być użyty do przesłania tzw. komunikatu z wynikami pomiarów podczas następnej ramki SACCH. Jeżeli kanał sygnalizacyjny jest wolny, skrzynka pocztowa SACCH kompiluje i wysyła wspomniany komunikat podczas następnej wieloramki SACCH. Jeżeli nie, informacja z koordynatora 1001 jest usunięta. Skrzynka pocztowa SACCH zapewnia jednak to, ze przynajmniej co druga wieloramka SACCH jest użyta do przesłania komunikatów z wynikami pomiarów.

Koordynator 1001 ponosi całkowitą odpowiedzialność za działanie stacji ruchomej MS1. Wydaje rozkazy, oraz wysyła do i odbiera informacje z innych bloków funkcyjnych 1002-1004. Po przydzieleniu kanału łączności CH1, koordynator 1001 wysyła sygnał do urządzenia gromadzącego dane pomiarowe 1002 dając rozkaz pomiaru mocy sygnału nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8) z listy BA, i przesłania pomierzonej mocy sygnałów po każdym podprzedziale odpowiadającym połowie wieloramki SACCH. Jeżeli zmieniona lista BA jest później odebrana ze skrzynia pocztowej SACCH 1004, jest wysłany do urządzenia gromadzącego dane pomiarowe 1002 nowy sygnał, zawierający nową informację o tym, jakie mają być przeprowadzone pomiary nośnych BCCH.

Gdy koordynator 1001 odbiera raport o danych pomiarowych z urządzenia gromadzącego dane pomiarowe 1002, wykonuje on kroki przedstawione na fig. 9. W kroku 901 koordynator określa najpierw czy odebrany raport odpowiada zakończonemu okresowi pomiarowemu. Jeżeli ma to miejsce (odpowiedź jest TAK), wykonane są kroki 902-906. Kroki te odpowiadają krokom 305-309 z fig. 3A i dlatego nie będą tu opisywane szczegółowo, z wyjątkiem kroków 904 i 906. W kroku 904 koordynator 1001 wysyła sygnał do dekodera FCCH/SCH 1003 dając rozkaz identyfikacji nośnej BCCH wskazanej w kroku 903. W związku z wydanym rozkazem, koordynator 1001 wskazuje dekoderowi FCCH/SCH 1003, ze identyfikacja nośnej BCCH ma wysoki priorytet.

W kroku 906 koordynator 1001 wysyła do skrzynki pocztowej SACCH 1004 sygnał zawierający dane dla tych nośnych BCCH, które zostały wybrane w kroku 905.

Po kroku 906, lub jeżeli sprawdzono w kroku 901, że odebrany raport z danymi pomiarowymi nie odpowiada zakończonemu okresowi pomiarowemu (odpowiedź NIE), wykonywane są kroki 907-910. Kroki te odpowiadają krokom 312-315 z fig. 3A i dlatego nie będą tu opisywane szczegółowo, za wyjątkiem kroku 910. W kroku 910 koordynator 1001 wysyła sygnał do dekodera FCCH/SCH 1003 dając rozkaz identyfikacji nośnej BCCH wskazanej w kroku 908 lub 909. W związku z wydanym rozkazem koordynator 1001 wskazuje dekoderowi FCCH/SCH 1003, że identyfikacja nośnej BCCH ma niski priorytet.

Gdy dekoder FCCH/SCH 1003 zidentyfikował nośną BCCH, koordynator odbiera sygnał z dekodera FCCH/SCH zawierający identyfikację, tzn. dane BSIC dla nośnej BCCH. Nawet w przypadku gdy działanie dekodera FCCH/sCh 1003 zostało przerwane, lub nie zidentyfikował on nośnej, wysłany jest do koordynatora 1001 odpowiedni sygnał zawierający informację o tym wydarzeniu.

Jest kilka różnych dróg prognozowania, że nośna BCCH będzie prawdopodobnie wkrótce jedną z nośnych BCCH, dla których dane pomiarowe powinny być przekazane. W związku z tym jest tez kilka wykonań sposobu wynalazku, w uzupełnieniu do sposobu przedstawionego na fig. 3A i 3B. Poniżej zostanie przedstawionych kilka dodatkowych wykonań wynalazku.

Sieć działań z fig. 3A (która zastała omówiona powyżej) i fig. 3C przedstawia przykład drugiego wykonania sposobu zgodnego z wynalazkiem.

Na figurze 3C kroki sposobu 316-317 odpowiadają bezpośrednio krokom 310-311 i 315 z fig. 3B i dlatego nie będą opisane szczegółowo w odniesieniu do fig. 3C. Różnica między fig. 3C i 3B polega na przyczynach wskazania niezidentyfikowanej nośnej BCCH do identyfikacji. Na fig. 3C, w kroku 318, wartości średnie mocy sygnału są tworzone w podprzedziale dla wszystkich nośnych BCCH. W kroku 319 wartości średnie mocy sygnału dla nośnych BCCH w podprzedziale są następnie porównane za sobą. Jeżeli jakaś z sześciu najmocniejszych nośnych nie jest zidentyfikowana, prognozuje się, ze ta nośna prawdopodobnie będzie

185 522 wkrótce jedną z najmocniejszych nośnych BCCH, gdy bierze się pod uwagę wartości średnie mocy sygnału w okresie pomiarowym, i dlatego nośna BCCH jest wskazana do identyfikacji (wynik TAK), która jest następnie rozpoczęta w kroku 320. Jeżeli, więcej niż jedna nośna, z sześciu najmocniejszych, nie jest zidentyfikowana, wskazana jest najmocniejsza z nośnych. Po kroku 320, lub jeżeli w kroku 319 nie znaleziono niezidentyfikowanej nośnej BCCH wśród sześciu najmocniejszych (wynik NIE), procedura powraca do kroku 317 i czeka na zakończenie następnego podprzedziału.

Przyjmuje się, że sposób zgodny z wynalazkiem opisany w nawiązaniu do fig. 3A i 3C jest zastosowany w sieci przedstawionej na fig. 1A i 1B, fig. 5A-5D przedstawiają jak to zostało opisane powyżej, zmiany w wartościach średnich mocy sygnału w podprzedziałach S1-S4 na fig. 4. Na fig. 5 przedstawiono sytuację, gdy niezidentyfikowana nośna BCCH (BCCH4) jest wśród sześciu najmocniejszych nośnych w podprzedziale S3, powodując rozpoczęcie przez stację ruchomą identyfikacji nośnej BCCH (BCCH4) w punkcie czasu T4 na fig. 4. Może to być porównane ze stacją ruchomą z uprzedniego stanu techniki, która w takim przypadku rozpoczęła identyfikację nośnej BCCH (BCCH4) po punkcie czasu T5 na fig. 4. (Patrz przedstawiono powyżej dyskusję w odniesieniu do fig. 7A i 7B).

Trzecie wykonanie przedstawiono na fig. 3D. Wykonanie to jest najbardziej przejrzyście opisane w nawiązaniu do fig. 3A, jako punktu startowego. Zawarte są wszystkie kroki sposobu 301-309 z fig. 3 A. Zmiana, która została dokonana na fig. 3D, w porównaniu do fig. 3A, polega na nowym kroku 321 wprowadzonym między krok 306 (wynik NIE) i krok 308. Oznacza to, ze jeżeli w kroku 306, nie znaleziono niezidentyfikowanej nośnej wśród sześciu najmocniejszych nośnych BCCH (wynik NIE), wtedy wykonany jest krok 321. W kroku 321 wartość średnia mocy sygnału w okresie pomiarowym jest porównana, dla każdej niezidentyfikowanej nośnej BCCH, z wartością mocy sygnału w bezpośrednim poprzedzającym okresie pomiarowym. Jeżeli wartość średnia mocy sygnału dla dowolnej nośnej BCCH zwiększyła się o wartość większą niż określona z góry wartość progowa (wynik TAK), wtedy prognozuje się, ze nośna BCCH będzie prawdopodobnie wkrótce jedną z najmocniejszych nośnych BCCH, ze względu na wartości średnie mocy sygnału w okresie pomiarowym (wynik TAK), powodując identyfikację nośnej BCCH, która będzie rozpoczęta w kroku 307. W przeciwnym przypadku (wynik NIE), procedura przechodzi do kroku 308.

Wykorzystanie stacji ruchomych, w powiązaniu ze sposobami wynalazku opisanymi w nawiązaniu odpowiednio do fig. 3A i 3C, oraz 3D, może być łatwo wdrożone z zastosowaniem stacji ruchomej MS1, opisanej w odniesieniu do fig. 9-10, jako punktu startowego. Jedynie musi być trochę zmieniona funkcja koordynatora z fig. 10. Zmiany, które muszą być wprowadzone są oczywiste dla znawców problematyki.

Wynalazek znajduje zastosowanie w sieciach radiokomunikacyjnych typu GSM, lub typów wyprowadzonych z GSM, włączając w to sieci typu DCS1800 i PCS1900, który jest bazującym na GSM wariantem PCS.

185 522

-BSC2

Fig. ΙΑ

185 522

NW1 i

Fig. IB

185 522

Fig. 3B

185 522

Fig. 3C

185 522

307

185 522

IDLE

CCCH

SCH

FCCH

CCCH

SCH

FCCH

CCCH

SCH

FCCH

CCCH

SCH

FCCH

CCCH

BCCH

SCH

FCCH

ćοι

Ol cul

CU ο

CU

ΟΧ) • rM /Ο

CU

185 522

BCCH5

Fig. 5A Fig. 5B

Fig. 5C Fig. 5D Fig. 6

Fig. 7 A Fig. 7B

185 522

801 802 803 804 805 806

185 522

START

Fig. 9

185 522

MSI

1001

Fig. 10

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 60 egz Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób komunikacji w sieci GSM lub typu pochodzącego zGSM (NW1), która to sieć (NW1) zawiera pewną liczbę radiowych stacji bazowych (BTS1-BTS8) i stację ruchomą (MS1) dla radiokomunikacji ze stacjami bazowymi (BTS1-BTS8), w którym w kolejnych etapach przydziela się (301) kanał łączności (CH1) dla komunikacji między pierwszą ze stacji bazowych (BTS1) i stacją ruchomą (MS1), dzieli się (302) czas po przydzieleniu kanału komunikacyjnego (CHI) na dwa kolejne okresy pomiarowe (M1-M2), mierzy się (303), w stacji ruchomej (MS1), moc sygnału nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8) nadawanych przez stacje (BTS1-BTS8) w sąsiedztwie pierwszej stacji bazowej (BTS1), tworzy się (305) wartości średnie (701) mocy sygnałów mierzonych dla każdej nośnej BCCH (BCCH2-BCCH8) w czasie okresów pomiarowych (M1-M2), przesyła się (309), po zakończeniu jednego z okresów pomiarowych (M1-M2) wartości średnic mocy sygnałów (701) najmocniejszych zidentyfikowanych nośnych do pierwszej stacji bazowej (BTS1), znamienny tym, że w stacji ruchomej (MS1) w dodatkowych etapach wskazuje się (313, 314, 319, 321) niezidentyfikowaną nośną BCCH (BCCH4), dla której na podstawie zmierzonych mocy sygnałów (501, 701) prognozuje się, że będzie wkrótce jedną z najmocniejszych nośnych BCCH, biorąc pod uwagę wartości średnie mocy sygnałów (701) w jednym z okresów pomiarowych (M1-M2), rozpoczyna się (315) identyfikację wskazanej nośnej BCCH (BCCH4) i powoduje przeczytanie przez stację ruchomą (MS1) informacji identyfikującej (BSIC4) przenoszonej przez wspomnianą nośną BCCH (BCCH4).
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, ze wspomnianą prognozę opiera się na porównaniu zmian parametru reprezentującego moc sygnału (501, 701) wspomnianej niezidentyfikowanej nośnej BCCH (BCCH4) między przynajmniej dwoma punktami w czasie.
3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że opiera się wspomnianą prognozę na porównaniu wartości średniej mocy sygnału (701) wspomnianej niezidentyfikowanej nośnej BCCH (BCCH4) w ostatnim (M2) ze wspomnianych okresów pomiarowych, z wartością średnią mocy sygnału nośnej BCCH (BCCH4) w okresie pomiarowym (Ml) bezpośrednio poprzedzającym, prognozując, że nośna BCCH (BCCH4) będzie wkrótce jedną z najmocniejszych nośnych BCCH, jeżeli zmiana wartości średniej mocy sygnału (701) przekracza z góry określoną wartość progową.
4. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że zawiera krok podziału (310) okresów pomiarowych (M1-M2) na podprzedziały (S1-S4) oraz krok tworzenia (312) wartości średnich, w każdym z podprzedzialów (S1-S4), mocy sygnałów (501) mierzonych dla tych ze wspomnianych nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8), które są niezidentyfikowane, a wspomnianą prognozę opiera się na porównaniu wartości średniej mocy sygnału (501) niezidentyfikowanych nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8) w ostatnim (S2) ze wspomnianych podprzedziałów, wartością średnią mocy sygnału (501) nośnej BCCH (BCCH4) w poprzednim podprzedziale, korzystnie w podprzedziale bezpośrednio poprzedzającym podprzedział (S1), przy czym prognozowanie, ze nośna BCCH (BCCH4) będzie wkrótce jedną z najmocniejszych nośnych BCCH zachodzi wtedy, jeżeli zmiana (601) wartości średniej mocy sygnału przekracza z góry określoną wartość progową (604).
5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, ze zawiera krok podziału okresów pomiarowych (M1-M2) na podprzedziały (S1-S4) oraz krok tworzenia wartości średnich mocy sygnałów (501) dla każdej ze wspomnianych nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8), w każdym z podprzedziałów (S1-S4), a wspomnianą predykcję, że niezidentyfikowana nośna BCCH (BCCH4) będzie wkrótce jedną z najmocniejszych nośnych BCCH, gdy bierze się pod uwagę wartości średnie mocy sygnałów (701) w okresie pomiarowym, opiera się na tym, ze nośna BCCH (BCCH4) została wykryta jako jedna z najmocniejszych nośnych BCCH, porównując wartości średnie mocy sygnału (501) w ostatnim (S3) wspomnianych podprzedziałów.

185 522
6. Stacja ruchoma (MS1) do łączności z radiowymi stacjami bazowymi (BTS1BTS8) w sieci GSM lub typu pochodzącego z GSM (NW1), składająca się z modułu łączności (804-813, 817-820, 823-824) do komunikacji z pierwszą (BTS1) ze wspomnianych stacji bazowych w kanale łączności (CH1), modułu pomiarowego (1002) do pomiaru mocy sygnału nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8) nadawanych przez stacje bazowe (BTS2BTS8) w sąsiedztwie pierwszej stacji bazowej (BTS1), pierwszego modułu uśredniającego (1001) do tworzenia wartości średnich mocy sygnałów, dla każdej znośnych BCCH (BCCH2-BCCH8), w czasie każdego z ciągu okresów pomiarowych (M1-M2), modułu identyfikującego (1003) do określania identyfikacji jednej ze wspomnianych nośnych BCCH (BCCH4) przez przeczytanie informacji identyfikującej (BSIC4) przenoszonej przez nośną BCCH (BCCH4), modułu przesyłającego dane pomiarowe (1004) do przesyłania, po zakończeniu jednego ze wspomnianych okresów pomiarowych (M1-M2) za pomocą wspomnianego modułu łączności (804-813, 817-820, 823-824), wartości średnich mocy sygnału (701) najmocniejszych zidentyfikowanych nośnych BCCH do pierwszej stacji bazowej (BTS1), znamienna tym, że zawiera ponadto moduł (1001) do wskazania niezidentyfikowanej nośnej BCCH (BCCH4), dla której prognozuje się, w oparciu o zmierzone moce sygnałów (501, 701), że będzie wkrótce jedną z najmocniejszych nośnych BCCH, gdy bierze się pod uwagę wartości średnie mocy sygnałów (701) w jednym z okresów pomiarowych (M1-M2), przy czym moduł identyfikujący (1003) jest ukształtowany, aby zapoczątkował identyfikację niezidentyfikowanej nośnej BCCH (BCCH4), która była wskazana.
7. Stacja ruchoma (MS1) według zastrz. 6, znamienna tym, ze moduł (1001) do wskazywania jest tak ukształtowany, aby wspomniana prognoza była oparta na porównaniu, jak parametr prezentujący moc sygnału (501, 701) wspomnianej niezidentyfikowanej nośnej BCCH (BCCH4) zmienił się między przynajmniej dwoma punktami w czasie.
8. Stacja ruchoma (MS1) według zastrz. 6 albo 7, znamienna tym, ze moduł (1001) do wskazywania jest tak ukształtowany, aby wspomniana prognoza była oparta na porównaniu mocy sygnału (701) wspomnianej niezidentyfikowanej nośnej BCCH (BCCH4) w ostatnim ze wspomnianych okresów pomiarowych (M2) z wartością średnią mocy sygnału (701) nośnej BCCH (BCCH4) w okresie pomiarowym (M1) bezpośrednio poprzedzającym, przy czym prognozuje się, ze wspomniana nośna BCCH (BCCH4) będzie wkrótce jedną z najmocniejszych nośnych BCCH, jeżeli zmiana wartości średniej mocy sygnału (701) przekracza określoną z góry wartość progową.
9. Stacja ruchoma (MS1) według zastrz. 6 albo 7, znamienna tym, że stacja ruchoma (MS1) zawiera ponadto drugi moduł uśredniający (1001) do tworzenia wartości średnich mocy sygnałów (501), w podprzedziałach (S1-S4) okresów pomiarowych (M1-M2), mierzonych przynajmniej dla tych ze wspomnianych nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8), które są niezidentyfikowane, a wspomniany moduł wskazywania (1001) jest tak ukształtowany, ze wspomniana prognoza jest oparta na porównaniu wartości średniej mocy sygnału (501) niezidentyfikowanej nośnej BCCH (BCCH4) w ostatnim (S2) ze wspomnianych podprzedziałów, z wartością średnią mocy sygnału (501) nośnej BCCH (BCCH4) w poprzednim podprzedziale, korzystnie w podprzedziale bezpośrednio poprzedzającym podprzedział (S1), przy czym prognozowanie, ze nośna BCCH (BCCH4) będzie wkrótce jedną z najmocniejszych nośnych BCCH zachodzi wtedy, jeżeli zmiana (601) wartości średniej mocy sygnału przekracza z góry określoną wartość progową (604).
10. Stacja ruchoma (MS1) według zastrz. 6, znamienna tym, ze wspomniana stacja ruchoma (MS1) zawiera ponadto drugi moduł uśredniający (1001) do tworzenia wartości średnich, w podprzedziałach (S1-S4) okresów pomiarowych (M1-M2), mocy sygnałów (501) mierzonych przynajmniej dla wspomnianych nośnych BCCH (BCCH2-BCCH8), a wspomniany moduł wskazywania (1001) jest tak ukształtowany, ze opiera prognozę dotyczącą niezidentyfikowanej nośnej BCCH (BCCH4), jako jednej z najmocniejszych nośnych BCCH, na porównaniu wartości średnich mocy sygnału (501) w ostatnim (S3) ze wspomnianych podprzedziałach.

185 522