PL184384B1 - Tkanina syntetyczna, drukowana, wielobarwna z meszkiem i sposób wytwarzania tkaniny syntetycznej, drukowanej, wielobarwnej z meszkiem - Google Patents

Abstract

Tkanina syntetyczna, drukowana, wielobarwna z meszkiem zawierajaca podloze i warstwe meszku utwo- rzona z wlókien o zasadniczo równej dlugosci i srednicy, polaczona z podlozem, znamienna tym, ze wlókna w warstwie meszku sa ulozone w przypadkowe grupy (18, 20, 22) rozciagajace sie równomiernie przez cala szero- kosc i na calej dlugosci tkaniny, przy czym kazda grupa zawiera przypadkowa liczbe wlókien, wystajacych ponad podloze, ustawionych pod katem i w kierunku, który w sposób przypadkowy odróznia sie od katów i kierunków w sasiednich grupach. 4. Sposób formowania tkaniny syntetycznej, druko- wanej, wielobarwnej, z meszkiem zwlaszcza tkaniny flokowanej zawierajacej podloze i warstwe meszku, która formuje sie z wlókien o zasadniczo równej dlugosci, przy czym sposób zawiera etap prania, znamienny tym, ze pranie flokowanej tkaniny prowadzi sie w wieloetapowym procesie prania zlozonym z nastepujacych po sobie sukce- sywnie pran prowadzonych w róznych, temperaturach w zakresie od 20°C do 90°C przez okres czasu od 1 do 4 godzin, przy czym wlókna tworzace powierzchnie floko- wana przeorientowuje sie przypadkowo z jednorodnej równoleglej orientacji w przypadkowe grupy (18, 20, 22) wlókien z katowymi i kierunkowymi orientacjami zmie- niajacymi sie w kolejnych grupach, po czym prowadzi sie suszenie a nastepnie nadrukowuje sie podloze z wlóknami we wspomnianym przeorientowanym ustawieniu. Fig. 2 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest tkanina syntetyczna, drukowana, wielobarwna z meszkiem i sposób wytwarzania tkaniny syntetycznej, drukowanej, wielobarwnej z meszkiem.

184 384

Tradycyjnie wytwarzane, znane drukowane tkaniny flokowane powstają w procesie, w którym tkanina zawierająca flokowane podłoże jest drukowana z wykorzystaniem technik sitodrUku. Następnie meszek jest parowany, prany i odpowiednio wykańczany. Tego rodzaju produkty tworzą ogólnie tkaniny mające pokryta włóknami powierzchnię o jednorodnej teksturze, w której pojedyncze włókna są jednakowo ukierunkowane. Takie tkaniny mąjąnieteksturowane powierzchnie oparte przede wszystkim na wzorze nadrukowanym dla zapewnienia tkaniny o pożądanych cechach.

W znanych rozwiązaniach, tkaniny z meszkiem są również wytwarzane z powierzchniami teksturowanymi. Jednakże, jak dotychczas, powierzchnie teksturowane nie są wytwarzane w wielobarwnych flokowanych tkaninach z meszkiem, a są kształtowane w surowych wyrobach z włóknami meszku ułożonymi w przypadkowe grupy, rozciągające się jednorodnie przez całą szerokość i na całej długości tkaniny, w wyniku określonej kolejności etapów, włączając pranie surowych wyrobów przed drukowaniem.

W znanych ze stanu techniki sposobach wytwarzania wielobarwnych drukowanych tkanin flokowanych z meszkiem z jednorodną nieteksturowaną powierzchnią, zdarzają się sporadycznie wyroby wybrakowane, kiedy niewielka liczba włókien tworzących meszek jest źle ukierunkowana w stosunku do pożądanego ułożenia meszku. Te wyroby wybrakowane lub drugiego gatunku dają zwykle niedoskonałą tkaninę mającą przypadkowe fałdy lub źle ukierunkowane grupy włókien, które zniekształcają jednorodną powierzchnię tkaniny. Źródło sporadycznego, losowego ukierunkowania włókien w tych wyrobach drugiego gatunku wynika z wielu różnych problemów produkcyjnych. Dotychczas te przypadkowe układy oddzielnych, źle ukierunkowanych włókien były niezmiennie uważane za braki produkcyjne. Dlatego podejmowano wysiłki dla wyeliminowania niejednorodnego wyglądu drukowanych flokowanych włókien.

Tkaniny, w których dochodzi do sporadycznego, losowego pojawiania się oddzielnych źle ukierunkowanych włókien w wielobarwnych tkaninach flokowanych, należą w szczególności do jednorodnie barwionych tkanin z meszkiem wytwarzanych z naturalnych tkanych włókien, takich jak bawełna lub wiskoza. W takich tkanych układach bawełniane lub wiskozowe tkaniny z meszkiem są barwione tradycyjnie. Po zabarwieniu włókna mogą być nadrukowane z zastosowaniem tradycyjnych technik drukarskich, takich jak drukowanie pigmentowe lub drukowanie wywabowe.

W znanych rozwiązaniach tkaniny flokowane również są barwione w całości. W takich wyrobach tkanina jest barwiona jednym kolorem tradycyjnymi technikami farbiarskimi. Podczas procesu barwienia tkanina jest kształtowana przez przypadkowe ułożenie włókien. Ponieważ włókna są barwione w temperaturze rzędu 90°C (190°F), jaka jest niezbędna do utrwalenia barwników, wynikowy produkt nie nadaje się do dalszej obróbki barwiącej. W szczególności tkanina ma trwały podkład, który nie może być ponadto poddawany drukowaniu ochronnemu. Jeżeli barwione tkaniny flokowane byłyby następnie nadrukowane drukiem pigmentowym lub bezpośrednim, zakres możliwości barwienia wielobarwnego byłby poważnie ograniczony przez ten proces.

Podjęte były również usiłowania teksturowania przez wytłaczanie powietrzem deseniu na tkaninach flokowanych, a następnie drukowanie. Dodatkowo, podjęto również wysiłki termicznego wytłaczania w surowych wyrobach, a następnie nadrukowania ich. Te układy mająjednakże pewne ograniczenia co do wyglądu, miękkości meszku i stylizacji.

Pojedyncze etapy, które są wykorzystywane we wdrażaniu niniejszego wynalazku były również dobrze znane w rzemiośle włókienniczym. Obejmuje to, na przykład, takie praktyki jak pranie na całej szerokości, w którym surowe wyroby są prane na całej szerokości lub ewentualnie w maszynie Becka, przed drukowaniem. Celem takich etapów prania jest jednakże przygotowanie tkaniny z meszkiem przez zapewnienie kierunkowego ułożenia włókien do wytworzenia jednorodnej powierzchni z meszkiem ułożonym w jednym kierunku, lub ewentualnie polepszenie przyczepności barwnika przez delikatne odtłuszczenie. Nadrukowane tkaniny flokowane były po drukowaniu prane w handlowych maszynach strumieniowych lub wybielających. Jednakże, nie jest ekonomicznie możliwe otrzymanie w ten sposób efektu przypadkowej tekstury.

184 384

W opisie patentowym nr US 4,259,853 ujawniono tkaninę pokrytą meszkiem złożoną z podłoża oraz warstwy meszku z włókien o jednolitych długościach i średnicach połączonej z tym podłożem. Cechą charakterystyczną tej tkaniny jest jednorodne ułożenie włókien jak również równomierne rozłożenie barwnika na całej powierzchni tkaniny. Sposób wytwarzania ujawniony według tego opisu dotyczy postępowania prowadzącego do uniknięcia i/lub wyeliminowania jakichkolwiek nieregulamości w ułożeniu włókien na powierzchni tkaniny. W celu uzyskania zakładanej jednorodności w ułożeniu włókien meszku tkaninę, po farbowaniu, poddaje się procesowi wyrównywania poprzez pranie w temperaturze około 90°C, przy czym gorący płyn przepuszcza się przez całą długość tkaniny. W ten sposób powoduje się zwolnienie naprężeń powstałych we włóknach, które są przymocowane do podłoża. Następnie płucze się tkaninę i poddaje się ją procesowi parowania z jednoczesnym rytmicznym przyśpieszeniem ruchu tkaniny powodującym dodatkowe wyrównywanie struktury, stosując walec udarowy, po czym ujednorodnioną tkaninę zawraca się do farbiarki.

Dotychczas stosowane procesy nie pozwalały na wytworzenie drukowanej tkaniny z meszkiem, w której powierzchniowa struktura meszku byłaby przypadkowa lub teksturowana.

W tradycyjnie wytwarzanej wielobarwnej, flokowanej, drukowanej tkaninie z meszkiem, powierzchnia meszku jest jednorodna i gładka oraz nie ma efektownego teksturowanego wyglądu, ponieważ pojedyncze włókna tworzące meszek są przymocowane do podłoża pod kątem, zasadniczo równolegle do siebie.

Tkanina syntetyczna, drukowana, wielobarwna z meszkiem zawierająca podłoże i warstwę meszku utworzoną z włókien o zasadniczo równej długości i średnicy, połączoną z podłożem, według wynalazku charakteryzuje się tym, że włókna w warstwie meszku są ułożone w przypadkowe grupy rozciągające się równomiernie przez całą szerokość i na całej długość tkaniny, przy czym każda grupa zawiera przypadko wą liczbę włókien, wystających ponad podłoże, ustawionych pod kątem i w kierunku, który w sposób przypadkowy odróżnia się od kątów i kierunków w sąsiednich grupach.

Korzystnie, tkanina jest tkaniną flokowaną, zaś włókna są w postaci indywidualnych włókien przymocowanych do podłoża warstwą klejową.

Korzystnie, przypadkowe zmiany kątów i kierunków ustawienia włókien w obrębie każdej grupy określają widoczne odstępy na powierzchni pomiędzy tymi grupami.

Sposób formowania tkaniny syntetycznej, drukowanej, wielobarwnej, z meszkiem zwłaszcza tkaniny flokowanej zawierającej podłoże i warstwę meszku, którą formuje się z włókien o zasadniczo równej długości, przy czym sposób zawiera etap prania, według wynalazku charakteryzuje się tym, że pranie flokowanej tkaniny prowadzi się w wieloetapowym procesie prania złożonym z następujących po sobie sukcesywnie prań prowadzonych w różnych temperaturach w zakresie od 20°C do 90°C przez okres czasu od 1 do 4 godzin, przy czym włókna tworzące powierzchnię flokowaną przeorientowuje się przypadkowo z jednorodnej równoległej orientacji w przypadkowe grupy włókien z kątowymi i kierunkowymi orientacjami zmieniającymi się w kolejnych grupach, po czym prowadzi się suszenie a następnie nadrukowuje się podłoże z włóknami we wspomnianym przeorientowanym ustawieniu.

Korzystnie, podłoże z włóknami ułożonymi w sposób przeorientowany drukuje się wielobarwnie z użyciem wielu sit.

Korzystnie, podłoże z włóknami ułożonym w sposób przeorientowany drukuje się wielobarwnie techniką przedruku.

Korzystnie, przed drukowaniem utrwala się termicznie podłoże z włóknami ułożonymi w sposób przeorientowany.

Korzystnie, przed procesem prania prowadzi się wytłaczanie termiczne flokowanej tkaniny, przed jej drukowaniem.

Korzystnie, przed procesem prania prowadzi się wytłaczanie powietrzem flokowanej tkaniny, przed jej drukowaniem.

Korzystnie, przed procesem drukowania tkaninę barwi się.

Korzystnie, proces prania prowadzi się kiedy tkanina jest w stanie wyrobu surowego.

Korzystnie, barwi się włókna tkaniny w stanie wyrobu surowego.

184 384

Zaleta rozwiązania według wynalazku polega na zapewnieniu sposobu wytwarzania wielobarwnej drukowanej tkaniny Alokowanej z meszkiem, mającej niejednorodną lub teksturowaną powierzchnię meszku, w którym włókna tworzące meszek są ukierunkowane w małych grupach w różnych kierunkach przez całą szerokość i na całej długości tkaniny powodując efekt zniekształconego lub niesystematycznego wyglądu powierzchni, w odróżnieniu od tradycyjnego wyglądu powierzchni, podobnej do welwetu lub do zwykłych tkanin z meszkiem.

Sposób według wynalazku pozwala na efektywniejsze wytwarzanie drukowanych tkanin tłokowanych z meszkiem mającym włókna ułożone w małe grupy, przypadkowo ukierunkowane na całej długości i szerokości tkaniny, zapewniające teksturowaną powierzchnię z przypadkowym lub zniekształconym wyglądem.

Tkanina według niniejszego wynalazku ma strukturę różniącej się i ulepszonej drukowanej tkaniny z meszkiem mającej większą objętość, bardziej miękkiej w dotyku i delikatniejszej przy ugniataniu niż tkaniny wytwarzane dotychczas z użyciem tradycyjnych technik.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania przedstawiono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia kawałek tkaniny wykonanej według niniejszego wynalazku, w widoku z góry, fig. 2 - tkaninę wykonaną według niniejszego wynalazku, w przekroju poprzecznym, schematycznie, fig. 3 - kawałek tkaniny wykonanej według niniejszego wynalazku bez uwidocznionego nadruku oraz fig. 4 - kawałek wadliwej tkaniny w widoku podobnym do fig. 3, schematycznie.

Tkanina 10 według niniejszego wynalazku jest utworzona z podłoża 11 i flokowanego meszku zawierającego włókna 14, tradycyjnie przymocowane do podłoża warstwą 16 klejową. Rozmiar, kształt i waga włókien może się zmieniać zależnie od specjalnego pożądanego zastosowania. Włókna mogą być barwione lub niebarwione. Zwykle, w korzystnym przykładzie wykonania wynalazku pojedyncze włókna są jednak formowane w grupy 18, 20, 22, i tak dalej, o przypadkowym rozmiarze i kształcie rozciągającymi się przez całą szerokość i długość tkaniny, z poszczególnymi włóknami w obrębie każdej grupy zorientowanymi w kierunkach pod kątem względem innych grup. Zatem, na przykład, w przykładzie wykonania jedna grupa ma włókna pod kątem 70° do podłoża i rozciąga się w jednym kierunku, podczas gdy sąsiednia grupa ma włókna pod katem 85° do podłoża i rozciąga się w kierunku prostopadłym do kierunku dla włókien z pierwszej grupy. Grupy 18, 20, 22 włókien mają wygląd podobny do kęp włókien rozciągających się na całej powierzchni tkaniny 10, tworząc powierzchnię o niejednorodnym wyglądzie. Ten niejednorodny wygląd występuje niezależnie od nadruku lub barwy wzoru wybranego dla tkaniny. W przykładzie wykonania wielobarwny, drukowany wzór obejmuje, na przykład, szereg liniowych wzorów 30.

W przykładzie wykonania przedstawionym na fig. 1, teksturowany charakter tkaniny jest zauważalny jako widoczny odstęp 42 między grupami, który jest wynikiem przypadkowych zmian kątów i kierunków włókien w obrębie grup. Te odstępy 42 mają zasadniczo wygląd cienkich włoskowatych linii, jak przykładowo pokazano jako 40 i 41 na fig. 2. Ponieważ kąty nachylenia włókien względem podłoża zmieniają się, górna powierzchnia tkaniny jest niejednorodna, jak pokazano przez porównanie względnych wysokości grup 18 i 20.

Na fig. 3 i 4 przedstawiono schematycznie narożny kawałek tkaniny z grupami 18, 20 i 22 włókien. Każda grupa ma przypadkowy kształt i rozmiar, który jest określony przez różne ukierunkowania włókien pomiędzy grupami od grupy do grupy. Wyznaczona granica grupy ma wygląd cienkiej linii 25 widocznej dla nieuzbrojonego oka. Ta cienka linia 25 jest utworzona przez odstęp 42 w przedstawionym przykładzie wykonania, złożona z bardzo krótkich chaotycznie ukierunkowanych odcinków. Jednakże, jeśli tkanina jest obrabiana w sposób inny niż opisane cykle ogrzewania, włókna mogą sporadycznie ukierunkować się wzdłuż bardzo długich linii. Takie linie mają wygląd niepożądanych fałd 50, których powinno się uniknąć w opisywanym przykładzie wykonania. Jednakże, mogą wystąpić sytuacje, w których tkanina jest formowana celowo z liniami podobnymi do fałd 50. Takie fałdy powinny jednak pojawiać się dostatecznie często na całej szerokości i długości tkaniny, aby wytworzyć wrażenie, że

184 384 fałda jest pożądanym składnikiem wzoru, tak jak długie linie, które często pojawiają się na skórze.

Odstępy między grupami pokazane na fig. 1 mają wygląd cienkich włoskowatych linii 40, 41 i w przykładzie wykonania przedstawianego wynalazku grupy włókien mają stosunkowo małe rozmiary zdefiniowane przez boki o długości rzędu 1,59 mm (1/16 cala) do 12,7 mm (1/2 cala). Te linie oddzielające jedną grupę od drugiej mogą mieć zmienianą długość i do pewnego stopnia szerokość, przez zmianę parametrów procesu opisaną dalej. Włoskowate linie 40 i 41 mogą być, na przykład, dłuższe niż opisane wcześniej, przez odpowiednie zmiany parametrów nanoszenia i w rzeczywistości mogą przyjąć wygląd fałd sięgających do warstwy 16 klejowej lub podłoża 11. Jednak w formowaniu tkaniny tego typu, z dłuższymi liniami, ważne jest żeby tkanina miała zasadniczo jednorodny wygląd na całej swojej długości i szerokości. Na przykład, wyraźnie określone przypadkowe linie, w zalecanym przykładzie wykonania o długości co najmniej 5,1 lub 7,6 cm (2 lub 3 cale), pojawiające się w tkaninie w odległości 30,5 lub 61,0 lub 91,5 cm (1 lub 2 lub 3 stopy), utworzone z fałd i linii pokazanych na fig. 1 nie byłyby pożądane. Tkanina powinna posiadać jednorodność na całej swej powierzchni dla uzyskania pożądanego efektu teksturowania. Tych anormalnych (niepożądanych) linii można uniknąć przez kontrolę parametrów procesu.

Sposób według wynalazku polega na tym, że tkanina pokazana na fig. 1 i 2 jest formowana najpierw przez poddanie flokowanego podłoża lub surowych wyrobów cyklowi prania partiami, przed drukowaniem, który to cykl prania jest zaprojektowany w celu wytworzenia niejednorodnego przypadkowego ułożenia włókien na całej powierzchni tkaniny poddawanej obróbce, która to tkanina osiąga pożądany teksturowany lub zniekształcony wygląd. Surowe wyroby stosowane według wynalazku obejmują tkaninę mającą barwione lub niebarwione flokowane włókna. W tym procesie wybrane tłokowane surowe wyroby są przygotowane do prania. Te flokowane surowe wyroby mogą zmieniać się zależnie od pożądanego produktu końcowego, ale w zalecanych przykładach wykonania zawierają, na przykład tkany z mieszaniny polimeru i bawełny Osnaburg, warstwę kleju akrylowego i flokowany meszek z włókien poliamidowych. Podłoże zwykle ma gramaturę 126,3 g/m^r(3,4 uncji/yard²), podczas gdy włókna strzyżone do długości 1,14 do 1,27 mm (0,045 do 0,050 cala), o grubości 1,7 denier i gramaturze 74,3 g/m2 (2 uncje/yard2) są przymocowane do podłoża odpowiednią warstwą kleju akrylowego, w ilości na przykład 85,4 g/m2 (2,3 uncji/yard2). Inne możliwe połączenia podłoża z włóknem mogą być wybrane zależnie od indywidualnie pożądanych celów.

Surowe wyroby są korzystnie strzyżone do jednolitej długości do obróbki partiami. Zatem, przykładowo osiem długości surowych wyrobów jest uformowane w rury przez spinanie lub zszywanie luźnym ściegiem wzdłuż długości tkaniny dla utworzenia wydłużonych rur. W zalecanym, szczególnym przykładzie wykonania, rury z tkaniny korzystnie miałyby długość rzędu 200 metrów. Rury są spięte, korzystnie meszkiem do wewnątrz, chociaż w alternatywnych procesach rozważane jest pozostawienie meszku na zewnątrz lub nawet obróbka tkaniny nie w postaci rur. Jednakże korzystne są formy rur.

Po uformowaniu surowych wyrobów w rury, są one ładowane do strumieniowej farbiarki do dalszej obróbki. Farbiarka powinna być całkowicie załadowana. Ewentualnie, może być wykorzystana farbiarka Becka lub nawet ciągła pralnica. Do maszyny dodawany jest płyn w stosunku płyn/tkanina równym 1:10, chociaż możliwy jest zakres od 1:5 do 1:15. Płyn jest utworzony przez kolejne dodawanie wody o temperaturze 30°C. Następnie może być dodany środek zmiękczający tkaninę. Środek zmiękczający tkaninę może być dostępny w handlu, sprzedawany pod nazwą Ciba Fluid-U. Korzystnie, dodawany jest 1 cm³ na 1 litr wody środka zmiękczającego. Po załadowaniu do maszyny tkaniny i płynu może być dodany niejonowy środek piorący, zależnie od rodzaju włókien jakie zawiera tkanina. Celem dodania niejonowego środka piorącego jest usunięcie olejów pozostałych po etapie przędzenia, korzystnie, w przybliżeniu 1 cm³ na 1 litr dodanej wody. Kiedy tkanina i płyn są już w maszynie, temperatura płynu zostaje podwyższona do 40°C. Korzystne jest utrzymywanie temperatury co najmniej 40°C w celu zminimalizowania fałdowania, które w przeciwnym wypadku mogłoby wystąpić w cyklu prania. Tkanina jest prana przez 30 minut, podczas gdy korzystnie, utrzymywana jest temperatura co najmniej 40°C. Po tym praniu lub odtłuszczaniu, płyn jest usu184 384 wany i farbiarka jest napełniana ponownie. Płyn jest ogrzewany do 80°C. Korzystnie, dodawany jest środek odklejający. Zwykle stosuje się nie więcej niż 2 gramy środka odklejającego. Celem zastosowania środka odklejającego, który ponadto pomaga zmniejszyć prawdopodobieństwo tworzenia fałd i zmiękcza całą tkaninę, jest usunięcie z podłoża skrobii.

Tkanina jest potem ponownie płukana utrzymując temperaturę 80°C. Po drugim praniu maszyna jest opróżniana z płynu i napełniana ponownie wodą o temperaturze 30°C. Po wprowadzeniu wody o temperaturze 30°C jest ona ogrzewana do temperatury 70°C i tkanina jest ponownie płukana przez 15 minut w temperaturze 70°C. Woda jest wtedy usuwana i farbiarka jest raz jeszcze napełniana wodą o temperaturze rzędu 30°C, po czym płukanie trwa przez dalsze 10 minut. Woda jest ponownie usuwana i tkanina jest umieszczana w odpowiedniej odśrodkowej maszynie odciągającej, gdzie woda jest usuwana przez czas rzędu 15 minut. Podczas cyklu odciągania tkanina zwykle będzie pozostawać w spiętej postaci rurowej. Suszenie jest kontynuowane dotąd aż około 75% wody zostanie usunięte.

Po usunięciu wody w odśrodkowej maszynie odciągającej, tkanina jest rozwijana przez usuniecie luźnego ściegu i płasko składana.

Tkanina jest następnie suszona na ramie Tentera w strumieniu przepływającego powietrza, który jest na tyle wolny, że meszek nie jest zaburzany. Zwykle suszenie przeprowadza się przepływem powietrza z wentylatora o obrotach 3000 obrotów/minutę, w którym to strumieniu przepływającego powietrza rama Tentera porusza się z prędkością, około 20 m/min, temperatura suszenia jest około 160°C a czas około 1 minuty. Tkanina jest później zwijana na ramie A w taki sposób, aby uniknąć zbędnego zgniatania lub ściskania włókien meszku. Naciąg przy zwijaniu na ramie A powinien być również dobrany tak, aby meszek, pozostał podniesiony i przedstawiał konsystentną powierzchniową teksturę zwoju od jednego końca tkaniny do drugiego. Zamiennie, tkanina może być płasko składana.

Parametry temperaturowe dobrane do prania i obróbki tkaniny przed tradycyjnym drukowaniem sitowym, przedstawione w powyższych przykładach wykonania mają na celu zapewnienie takiej temperatury, w której zachodzi reorientacja włókien meszku w opisany przypadkowy rozkład. Typowe temperatury jakie mogą być stosowane wahają się od 20°C do 90°C, a czas przebywania od 1 do 4 godzin. Szczególny rozmiar, ułożenie rożnych grup i określonych linii może zmieniać się od bardzo drobnych do bardzo długich lub od wąskich do szerszych, zależnie od wybranych szczególnych parametrów procesu. Należy zauważyć, że kiedy tkanina z meszkiem, jak na przykład tłokowany meszek nylonowy, jest poddana drukowaniu na mokro, jest utrwalana termicznie podczas procesu parowania, kiedy to jest poddana działaniu temperatury ponad około 93°C (200°F). Zauważono, że kiedy tkanina była parowana w temperaturach przekraczających ten rząd wielkości, przypadkowy efekt teksturowania nie może być skutecznie usunięty, tj. jeżeli tkanina nie jest poddana działaniu wyższych temperatur.

Tkanina wysuszona na ramie Tentera jest następnie poddana tradycyjnemu procesowi nadruku, w którym tkanina jest, korzystnie, drukowana w procesie drukowania sitowego, wykorzystując szereg sit do różnych barw. Mogą być stosowane barwniki ochronne, bezpośrednie lub pigmentowe. Następnie nadrukowana tkanina jest parowana, prana raz jeszcze i wykańczana na sposób tradycyjny. Jako zamiennik dla mokrego procesu drukowania może być stosowany również papier przedrukowy.

Jak zauważono poprzednio, charakterystyki wykończonego produktu mogą być zmieniane przez zmianę długości cięcia lub rozmiaru włókien, ich kształtu lub gramatury meszku. Na przykład, zwiększenie długości włókna prowadzi do zwiększenia wrażenia efektu przypadkowości. Podobnie, zwiększona gramatura meszku przejawia się jako zwiększenie wrażenia efektu przypadkowości.

W stosunku do opisanego powyżej jednego szczególnego przykładu wykonania wynalazku, różne zmiany, modyfikacje i ulepszenia z łatwością nasuwające się osobie biegłej w stanie techniki mogą być zastosowane. Takie zmiany, modyfikacje i ulepszenia mają być częścią ujawnienia i są zamierzone w ramach ducha i zakresu niniejszego wynalazku. Odpowiednio, powyższy opis jest jedynie przykładem wykonania i nie jest zamierzony jako ograniczenie zakresu wynalazku. Zakres wynalazku ograniczają jedynie załączone zastrzeżenia patentowe i ich równoważniki.

184 384

²⁰22

Fig. 3 to

Fig. 4

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (12)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Tkanina syntetyczna, drukowana, wielobarwna z meszkiem zawierająca podłoże i warstwę meszku utworzoną z włókien o zasadniczo równej długości i średnicy, połączoną z podłożem, znamienna tym, że włókna w warstwie meszku są ułożone w przypadkowe grupy (18,20, 22) rozciągające się równomiernie przez całą szerokość i na całej długości tkaniny, przy czym każda grupa zawiera przypadkową liczbę włókien, wystających ponad podłoże, ustawionych pod kątem i w kierunku, który w sposób przypadkowy odróżnia się od kątów i kierunków w sąsiednich grupach.
2. 2. Tkanina według zastrz. 1, znamienna tym, że jest tkaniną flokowaną, zaś włókna są w postaci indywidualnych włókien przymocowanych do podłoża warstwą (16) klejową.
3. 3. Tkanina według zastrz. 1, znamienna tym, że przypadkowe zmiany kątów i kierunków ustawienia włókien w obrębie każdej grupy określają widoczne odstępy (42) na powierzchni pomiędzy tymi grupami.
4. 4. Sposób formowania tkaniny syntetycznej, drukowanej, wielobarwnej, z meszkiem zwłaszcza tkaniny flokowanej zawierającej podłoże i warstwę meszku, którą formuje się z włókien o zasadniczo równej długości, przy czym sposób zawiera etap prania, znamienny tym, że pranie flokowanej tkaniny prowadzi się w wieloetapowym procesie prania złożonym z następujących po sobie sukcesywnie prań prowadzonych w różnych, temperaturach w zakresie od 20°C do 90°C przez okres czasu od 1 do 4 godzin, przy czym włókna tworzące powierzchnię flokowaną przeorientowuje się przypadkowo z jednorodnej równoległej orientacji w przypadkowe grupy (18, 20, 22) włókien z kątowymi i kierunkowymi orientacjami zmieniającymi się w kolejnych grupach, po czym prowadzi się suszenie a następnie nadrukowuje się podłoże z włóknami we wspomnianym przeorientowanym ustawieniu.
5. 5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że podłoże z włóknami ułożonymi w sposób przeorientowany drukuje się wielobarwnie z użyciem wielu sit.
6. 6. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że podłoże z włóknami ułożonymi w sposób przeorientowany drukuje się wielobarwnie techniką przedruku.
7. 7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że przed drukowaniem utrwala się termicznie podłoże z włóknami ułożonymi w sposób przeorientowany.
8. 8. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że przed procesem prania prowadzi się wytłaczanie termiczne flokowanej tkaniny, przed jej drukowaniem.
9. 9. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że przed procesem prania prowadzi się wytłaczanie powietrzem flokowanej tkaniny, przed jej drukowaniem.
10. 10. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że przed procesem drukowania tkaninę barwi się.
11. 11. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że proces prania prowadzi się kiedy tkanina jest w stanie wyrobu surowego.
12. 12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że barwi się włókna tkaniny w stanie wyrobu surowego.