PL183830B1 - Dozownik złożonych arkuszy - Google Patents

Abstract

1. Dozownik zlozonych arkuszy, zwlaszcza do dozo- wania licznych, ulozonych w pionowe stosy zlozonych arkuszy, z których kazdy posiada krawedz przednia, krawedz tylna i krawedzie boczne oddalone od siebie, zawierajacy scianke przednia i scianke tylna polaczone ze soba usytuowanymi w odstepie sciankami bocznymi, przy czym scianka tylna jest przystosowana do umoco- wania dozownika do elementu nosnego, oraz po- wierzchnie denna, w której usytuowany jest otwór wy- ladowczy o wymiarze podluznym wiekszym niz wy- miar poprzeczny, przy czym powierzchnia denna jest utworzona przez pierwsza i druga powierzchnie, w którym podczas uzywania kazdy dozowany arkusz jest zaginany do wewnatrz przez poprzeczny wymiar otworu wyladowczego podczas jego przechodzenia przez ten otwór, znamienny tym, ze posiada dwuplasz- czyznowa powierzchnie denna (22) zawierajaca pierw- sza i druga powierzchnie (24, 26) przecinajace sie wzdluz krawedzi (28), w przyblizeniu równoleglej do szerokosci otworu pod katem mniejszym niz 180°, przy czym pierwsza powierzchnia (24) jest pochylona ku górze od krawedzi (28) w kierunku scianki przedniej (14), ponadto co najmniej czesc otworu wyladowczego (30) jest umieszczona na pierwszej powierzchni (24). FIG. 5 PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy dozownika złożonych arkuszy, zwłaszcza do dozowania licznych, złożonych w pionowe stosy arkuszy. Wynalazek dotyczy zwłaszcza dolnowyładowczych dozowników arkuszy, przeznaczonych do dozowania złożonych arkuszy serwetek, ręczników papierowych lub podobnych wyrobów. W szczególności, wynalazek dotyczy dolnowyładowczych dozowników arkuszy przeznaczonych do dozowania poprzeplatanych ze sobą serwetek do wycierania po myciu.

Znane jest, ujawnione w niemieckim opisie patentowym nr DE-A-3127358 urządzenie do dozowania serwetek papierowych, które to urządzenie posiada część dolną ukształtowaną w postaci litery V oraz umieszczony w niej otwór pozwalający na wyjmowanie pojedynczych złożonych arkuszy.

Rozwiązanie według wynalazku dotyczy dozownika do dozowania licznych, ułożonych w pionowy stos, złożonych arkuszy, z których każdy posiada krawędź przednią, krawędź tylną i krawędzie boczne oddalone od siebie. Dozownik zawiera ściankę przednią i ściankę tylną połączone ze sobą usytuowanymi w odstępie ściankami bocznymi. Ścianka tylna jest przystosowana do umocowania dozownika do elementu nośnego. Dozownik posiada również powierzchnię denną, w której wykonany jest otwór wyładowczy o wymiarze podłużnym więk183 830 szym niż wymiar poprzeczny, przy czym powierzchnia denna jest utworzona przez pierwszą i drugą powierzchnię. Podczas używania każdy dozowany arkusz jest zaginany do wewnątrz przez wymiar poprzeczny otworu wyładowczego podczas jego przechodzenia przez ten otwór. Wynalazek charakteryzuje się tym, że posiada dwupłaszczyznową powierzchnię denną zawierającą pierwszą i drugą powierzchnię przecinającą się wzdłuż krawędzi, w przybliżeniu równoległej do szerokości otworu wyładowczego pod kątem mniejszym niż 180°, przy czym pierwsza powierzchnia pochylona ku górze od krawędzi w kierunku ścianki przedniej, ponadto co najmniej część otworu wyładowczego jest umieszczona na pierwszej powierzchni. Wymiar podłużny otworu wyładowczego jest zorientowany w przybliżeniu poprzecznie w stosunku do usytuowania ścianki przedniej i korzystnie wymiar podłużny otworu wyładowczego jest w przybliżeniu prostopadły do ścianki przedniej. Kształt otworu wyładowczego jest ogólnie określany jako wybrany z grupy obejmującej: kształt szczelinowy, kształt owalny, gwiaździsty, podobny do hantli, podobny do koniczyny, eliptyczny, podobny do dziurki od klucza lub podłużny.

Dozownik zawiera ponadto liczne, ułożone w pionowy stos, złożone arkusze umieszczone wewnątrz dozownika, przy czym arkusze są, korzystnie poprzeplatane ze sobą..

Rozwiązanie według wynalazku ma szereg zalet, przy czym jedna z nich polega na tym, że kształt otworu wyładowczego może być również inny niż wymienione powyżej dopóki jego wymiar poprzeczny jest tak ukształtowany, że zwęża arkusz papieru przechodzący przez niego.

Materiałami dozowanymi przez dozownik mogą być różnorodne układane w pionowe stosy, złożone arkusze. Każdy z tych arkuszy może mieć krawędź przednią i krawędź tylną oddalone od siebie na pewną odległość za pomocą połączonych z nimi krawędzi bocznych. Podczas operacji dozowania takiego materiału, a zwłaszcza takich złożonych arkuszy z dozownika, wymusza się zbliżanie ich bocznych krawędzi do wewnątrz ku sobie, albo też poprzeczny wymiar otworu wyładowczego wymusza ich zbieganie się podczas przechodzenia przez otwór wyładowczy. W ten sposób możną powiedzieć, że arkusze te są zwężane przez poprzeczny wymiar otworu wyładowczego podczas ich przechodzenia lub przemieszczania się przez otwór wyładowczy.

Wynalazek w przykładach wykonania przedstawiono na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawią dozownik z odciętymi pewnymi częściami, w rzucie perspektywicznym, fig. 1A dozownik z fig. 1 w przekroju poprzecznym płaszczyzną 1-1, fig. 2 - inny przykład wykonania dozownika, w rzucie perspektywicznym, fig. 2A - dozownik z fig. 2 w przekroju poprzecznym płaszczyzną 2-2, fig. 3A-E - przykłady wykonania otworu wyładowczego w różnorodnych kształtach, fig. 4 A-B -dozownik do ułożonych w pionowy stos poprzeplatanych arkuszy w różnych etapach dozowania, w przekroju poprzecznym, schematycznie, który to dozownik nie jest przykładem wykonania niniejszego wynalazku ale jest przydatny do zilustrowania niektórych jego aspektów, oraz fig. 5 działający dozownik z fig. 1 z wielu ułożonymi w pionowy stos i podtrzymywanymi przez niego arkuszami, fragmentarycznie, w rzucie perspektywicznym, w powiększeniu.

Dozownik według wynalazku przedstawiono na fig. 1, na której przedstawiono dolnowyładowczy dozownik 10 do serwetek lub ręczników papierowych. Dozownik 10 ma obudowę 12 o tak dobranych wymiarach, że wchodzi w nią materiał przeznaczony do dozowania, oraz, korzystnie, duża liczba złożonych arkuszy, a bardziej korzystnie, duża liczba ułożonych w pionowy stos poprzeplatanych arkuszy (patrz fig. 4A i 4B).

Obudowa 12 ma ściankę przednią 14, ściankę tylną 16 -i dwie ścianki boczne 18 i 20. W zalecanym przykładzie wykonania, ścianka przednia 14 i ścianka tylna 16 są zorientowane pionowo i oddzielone oddalonymi na pewną odległość od siebie, pionowo zorientowanymi ściankami bocznymi 18 i 20. Ścianka tylna 16 jest tak skonfigurowana, że można ja mocować do powierzchni nośnej (fig. 4A i 4B), na przykład do ściany, w typowy sposób, na przykład za pomocą śrub, kleju, gwoździ, wsporników, wkrętów, itp. W ten sposób ścianka przednia 14 dozownika 10 jest najbliżej stojącej naprzeciwko niej osoby (nie pokazanej).

W jednym z przykładów wykonania w skład obudowy 12 wchodzi ponadto denna powierzchnia 22. W zalecanym przykładzie wykonania, denna powierzchnia 22 jest dwupłasz4

183 830 czyznowa. To jest, denna powierzchnia 22 składa się z pierwszej i drugiej powierzchni 24 i 26, przecinających się wzdłuż krawędzi 28 pod kątem, który jest mniejszy niż 180°. Powierzchnie 24 i 26 mogą być powierzchniami płaskimi lub krzywoliniowymi.

W dennej powierzchni 22 znajdują się ponadto części wyznaczające otwór wyładowczy 30. Otwór wyładowczy 30 ma wymiar podłużny, przedstawiony linią przerywaną A, i wymiar poprzeczny B, przedstawiony linią przerywaną B. Wymiar poprzeczny B jest zorientowany w przybliżeniu równolegle do orientacji tylnej ścianki 16 lub przedniej ścianki 14 i jest zorientowany w przybliżeniu poprzecznie lub prostopadle do orientacji jednej ze ścianek bocznych, 18 lub 20. Wymiar podłużny A jest w przybliżeniu zorientowany poprzecznie lub pro ·stopadle względem orientacji tylnej ścianki 16 lub przedniej ścianki 14 i jest zorientowany w przybliżeniu równolegle do orientacji jednej lub obu ścianek bocznych 18 lub 20. Tę orientację otworu wyładowczego 30 względem powierzchni dennej 22 możną również określić jako przednio-tylną, tj. taką, w której wymiar podłużny A, dłuższy z dwóch wymiarów, A i B, jest zorientowany w kierunku od ścianki przedniej 14 ku ściance tylnej 16.

Na fig. 1A pokazano część dozownika 10 w przekroju poprzecznym, a szczególnie, położenie otworu wyładowczego 30 względem powierzchni dennej 22, zwłaszcza względem pierwszej i drugiej powierzchni 24 i 26.

Na fig. 2 przedstawiono inny przykład wykonania dozownika, oznaczony jako dozownik 10A, który jest podobny do dozownika 10, z tym wyjątkiem, że otwór 30 jest ograniczony wymiarowo wyłącznie do pierwszej powierzchni 24, dennej powierzchni 22.

Na fig. 2A uwidoczniono część dozownika 10A w przekroju poprzecznym, a szczególnie, położenie otworu wyładowczego 30 względem powierzchni dennej 22, zwłaszcza względem pierwszej i drugiej powierzchni 24 i 26.

Na fig. 3A-E przedstawiono kilka przykładów, wykonania (kształtów) otworu wyładowczego 30. Odpowiednie wymiary podłużne każdego kształtu przedstawionego na fig. 3A-E zaznaczono linią przerywaną A. Odpowiednie wymiary poprzeczne każdego kształtu z fig. 3A-E przedstawiono linią przerywaną B.

W pewnych przypadkach, na przykład na fig. 3C i 3D, przerywane linie B1 i B2 przedstawiają oddzielne wymiary poprzeczne o różnych wielkościach w ramach każdego odpowiedniego kształtu. Jednakże w tych przypadkach wymiar podłużny A pozostaje większy niż największy z wymiarów poprzecznych B1 lub B2.

Kształt otworu wyładowczego 30 uwidoczniony na fig. 1 i 2 można określić jako szczelinowy. Kształt 32_ otworu wyładowczego 30 z fig. 3A można określić jako podobny do gwiazdy. Kształt 34 otworu wyładowczego 30 widoczny na fig. 3B można określić jako podobny do koniczyny. Kształt 36 otworu wyładowczego 30 z fig. 3C można określić jako podobny do wiosła. Kształt 38 otworu wyładowczego 30 widoczny na fig. 3D można określić jako podobny do dziurki od klucza. Kształt 40 otworu wyładowczego z fig. 3E można określić jako podobny do owalu.

Na rysunku, fig. 4A i 4B pokazano dwie kolumny 42 i 44, każda z wielu ułożonymi w pionowy stos złożonymi arkuszami 46, a zwłaszcza z wielu ułożonymi w pionowy stos poprzeplatanymi arkuszami. W szczególności, w każdej kolumnie 42 i 44, każdy arkusz 46 jest na ogół złożony na pół na siebie w taki sposób, że złożone połówki chwytają tylną krawędź 54 arkusza znajdującego się bezpośrednio pod nim i przednią krawędź 52 arkusza znajdującego się bezpośrednio nad nim. Każda kolumna 42 i 44 jest utrzymywana w dozowniku 48 przez powierzchnię denną 22. Dozownik 48 jest podobny do dozowników 10 i 10A. W celu opisu złożonego arkusza 46 pokazano tylko przednią ściankę 14, tylną ściankę 16, powierzchnię denną 22 oraz otwór wyładowczy 30 dozownika 48. Jak już wspomniano wcześniej, dozownik 48 można mocować do powierzchni nośnej 50, na przykład do ściany, mocując silnie tylną ściankę 16 do powierzchni nośnej 50.

Rezultatem poprzeplatanego wzoru składania pokazanego na fig. 4A i 4B jest dozowanie arkuszy w układzie z przodu do tyłu. Innymi słowy, jak widać na fig. 4A, część arkusza 46 przechodząca przez otwór wyładowczy 30 jest bliżej ścianki przedniej 14 niż ścianki tylnej 16. W związku z tym, arkusz 46 z fig. 4A jest na etapie przednim sekwencji z przodu do tyłu. Ponieważ pozostała część arkusza 46 przechodzącego przez otwór wyładowczy 30 dozownika

183 830 (fig. 4A) wychodzi z niego, więc przednią krawędź 52 następnego arkusza 46 przechodzi przez otwór wyładowczy 30 (fig. 4B). Część tego arkusza 46 przechodząca przez otwór 30 na fig. 4B jest bliżej tylnej ścianki 16 niż przedniej ścianki 14. W związku z tym, arkusz 46 na fig. 4B jest na etapie tylnym sekwencji z przodu do tyłu.

Na fig. 5 pokazano dozownik 10 podczas dozowania. Usunięto części ścianki bocznej 18 i ścianki przedniej 14 tak, że można zobaczyć kolumnę 42 zawierającą dużą liczbę ułożonych w pionowy stos złożonych arkuszy 46 umieszczonych wewnątrz obudowy 12 dozownika 10. Te liczne ułożone w pionowy stos złożone arkusze 46 są podtrzymywane przez powierzchnię denną 22.

Jak już wspomniano wcześniej, wymiar podłużny, zaznaczony linią przerywaną. A, otworu wyładowczego 30 jest większy niż wymiar poprzeczny zaznaczony linią przerywaną B. Orientację otworu wyładowczego 30 można opisać w odniesieniu do orientacji jego wymiaru podłużnego i/lub jego wymiaru poprzecznego względem, odpowiednio, przedniej i/lub tylnej ścianki, 14 i 16, i/lub ścianek bocznych 18 i/lub 20. Przykładowo, jak pokazano na fig. 5, wymiar podłużny A jest w przybliżeniu zorientowany poprzecznie, oraz, szczególnie korzystnie, prostopadle, względem przedniej ścianki 14 lub tylnej ścianki 16 i w przybliżeniu zorientowany równolegle względem ścianki bocznej 18 lub 20. Orientację otworu 30 można również opisać inaczej, na przykład, że wymiar poprzeczny B jest zorientowany w przybliżeniu poprzecznie, a szczególnie korzystnie, prostopadle względem każdej ze ścianek bocznych, 18 i/lub 20 i jest w przybliżeniu zorientowany równolegle względem orientacji każdej ze ścianek, przedniej 14 i/lub tylnej 16.

Na fig. 5 przedstawiono część arkuszy 46 wychodzących przez otwór wyładowczy 30. W szczególności, przednia krawędź 52 arkusza 46 znajduje się poniżej otworu wyładowczego 30 i część każdej krawędzi bocznej 56 jest poniżej otworu wyładowczego 30. W procesie dozowania arkuszy 46 z dozownika 10, poprzeczny wymiar B otworu wyładowczego 30 wymusza przemieszczanie się bocznych krawędzi 56 arkuszy 46 do wewnątrz ku sobie lub ich zbieganie się podczas ich przechodzenia przez otwór wyładowczy 30. W ten sposób można powiedzieć, że poprzeczny wymiar B otworu wyładowczego 30 zwęża arkusze 46 podczas ich przechodzenia lub przemieszczania się przez otwór wyładowczy 30. Według wynalazku, korzystnie, stos złożonych arkuszy 46 jest skonfigurowany w taki sposób, że przednie krawędzie 52 przechodzą przez otwór wyładowczy 30 równolegle do wymiaru poprzecznego B (tj. prostopadle do wymiaru podłużnego A).

Wynalazek szczegółowo opisano za pomocą zalecanych przykładów wykonania, ale jest zrozumiałe, że po zapoznaniu się z jego opisem można z łatwością wprowadzić w nim zmiany lub modyfikacje oraz rozwiązania ekwiwalentne do przedstawionych przykładów wykonania.

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Dozownik złożonych arkuszy, zwłaszcza do dozowania licznych, ułożonych w pionowe stosy złożonych arkuszy, z których każdy posiada krawędź przednią, krawędź tylną i krawędzie boczne oddalone od siebie, zawierający ściankę przednią i ściankę tylną połączone ze sobą usytuowanymi w odstępie ściankami bocznymi, przy czym ścianka tylna jest przystosowana do umocowania dozownika do elementu nośnego, oraz powierzchnię denną, w której usytuowany jest otwór wyładowczy o wymiarze podłużnym większym niż wymiar poprzeczny, przy czym powierzchnia denna jest utworzona przez pierwszą i drugą powierzchnię, w którym podczas używania każdy dozowany arkusz jest zaginany do wewnątrz przez poprzeczny wymiar otworu wyładowczego podczas jego przechodzenia przez ten otwór, znamienny tym, że posiada dwupłaszczyznową powierzchnię denną (22) zawierającą pierwszą i drugą powierzchnię (2-4, 26) przecinające się wzdłuż krawędzi (28), w przybliżeniu równoległej do szerokości otworu pod kątem mniejszym niż 180°, przy czym pierwsza powierzchnia (24) jest pochylona ku górze od krawędzi (28) w kierunku ścianki przedniej (14), ponadto co najmniej cześć otworu wyładowczego (30) jest umieszczona na pierwszej powierzchni (24).
2. 2. Dozownik według zastrz. 1, znamienny tym, że podłużny wymiar otworu wyładowczego (30) jest zorientowany w przybliżeniu poprzecznie w stosunku do usytuowania ścianki przedniej (14).
3. 3. Dozownik według zastrz. 2, znamienny tym, że podłużny wymiar otworu wyładowczego (30) jest w zasadzie prostopadły do ścianki przedniej (14).
4. 4. Dozownik według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienny tym, że kształt otworu wyładowczego (30) jest ogólnie określany jako wybrany z grupy obejmującej: kształt szczelinowy, kształt owalny, gwiaździsty, podobny do hantli, podobny do koniczyny, eliptyczny, podobny do dziurki od klucza lub podłużny.
5. 5. DozOwnik według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienny tym, że zawiera liczne, ułożone w pionowy stos, złożone arkusze (46) umieszczone wewnątrz dozownika (10).
6. 6. Dozownik według zastrz. 5, znamienny tym, że zawiera arkusze (46) poprzeplatane ze sobą.