PL182698B1 - Ruszt paleniskowy, zwłaszcza do instalacji do spalania śmieci - Google Patents

Abstract

1. Ruszt paleniskowy, zwlaszcza do in- stalacji do spalania smieci, w którym szeregi rusztowin sa na zmiane w kierunku wzdluznym rusztowin nieruchome i ruchome, a szeregi rusztowin sa ograniczone przez plyty boczne, które sa podparte ruchliwie w swoim kierunku wzdluznym i przez urzadzenia dociskowe, które sa zamocowane do sciany pieca i uksztaltowane jako zespoly cylinder-tlok, sa dociskane do szeregów rusztowin, znamienny tym, ze kazda plyta boczna (12, 13) jest polaczona na stale z tlokiem (7) urzadzenia dociskowego (3) i jest przez niego podparta i prowadzona, a urzadze- nie dociskowe (3) zawiera cylinder (4), otwarty w kierunku do przestrzeni paleniska, w którym jest prowadzony tlok (7), który jest obciazony przez element sprezysty (26), podparty na dnie (29) cylindra (4) i swoim dnem (10) jest pola- czony na stale z plyta boczna (12, 13), a swoim plaszczem (8 ) jest poprzez uszczelke (19') pro- wadzony w cylindrze (4). Fig. 1 PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest ruszt paleniskowy, zwłaszcza do instalacji do spalania śmieci.

W ruszcie paleniskowym znanym z opisu DE nr 41 05 331 Cl ruszt posiada szeregi rusztowin, które na zmianę w kierunku wzdłużnym rusztowin są nieruchome i ruchome, i są ograniczone przez płyty boczne, które są podparte ruchliwie w swoim kierunku wzdłużnym i przez urządzenia dociskowe, które są zamocowane do ściany pieca i ukształtowane jako zespoły cylinder-tłok, są dociskane do szeregów rusztowin. Płyty boczne są prowadzone na osłonach, to znaczy na górnych i dolnych krawędziach specjalnych prowadnic, które są ukształtowane w postaci U, przy czym osłony są zamocowane na nośnikach rusztowin. Jako urządzenia dociskowe służą hydrauliczne cylindry, które są umieszczone na końcach płyt bocznych, przy czym każdy hydrauliczny tłok jest dociskany do obu końców sąsiednich płyt bocznych. Nieruchome w kierunku wzdłużnym rusztowiny przylegają bezpośrednio do płyt bocznych, podczas gdy rusztowiny, ruchliwe w kierunku wzdłużnym, mają część ślizgową, prowadzoną na płytach bocznych, na którą oddziaływuje dodatkowy hydrauliczny zespół cylinder-tłok, który swoim tłoczyskiem swobodnie przechodzi przez płyty boczne. Ta stosunkowo nakładcza konstrukcja służy do wyrównywania różnorodnych luzów, które mogą występować pomiędzy ruchliwymi a nieruchomymi szeregami rusztowin. Dalszą niedogodnością jest to, że wąskie prowadzenie płyt bocznych w prowadnicach w postaci U, może prowadzić do ich ustawiania skośnego a więc do zakleszczeń, zwłaszcza przy oddziaływaniu pyłu, który jest nieunikniony w przestrzeni spalania tak, że podczas pracy rusztu mogą występować zakłócenia.

Zadaniem wynalazku jest takie udoskonalenie rusztu, znanego ze stanu techniki, żeby przy stosunkowo nieznacznym nakładzie konstrukcyjnym była zapewniona w dalekim stopniu bezzakłóceniowa eksploatacja rusztu i urządzeń dociskających, łącznie z płytami bocznymi.

Zadanie to zostało rozwiązane dzięki temu, że każda płyta boczna jest połączona z tłokiem urządzenia dociskowego i jest przez niego podparta i prowadzona, a urządzenie dociskowe zawiera cylinder otwarty w kierunku do przestrzeni paleniska, w którym jest prowadzony tłok, który jest obciążony przez element sprężysty, podparty na dnie cylindra i swoim dnem jest połączony na stałe z płytą boczną, a swoim płaszczem jest poprzez uszczelkę prowadzony w cylindrze.

W dalszym ukształtowaniu wynalazku płaszcz tłoka ma długość, która jest większa od głębokości cylindra.

Według korzystnego dalszego ukształtowania sąsiadujące ze sobą tłoki są połączone wzajemnie przez drąg prowadzący, który swoimi wolnymi końcami jest przyłączony przegubowo do sąsiadującego tłoka.

Według dalszego rozwinięcia wynalazku połączenie pomiędzy tłokami a drągiem prowadzącym jest utworzone przez trzpień, prostopadły do osi wzdłużnej tłoka i przechodzący przez drąg prowadzący, który to trzpień jest umieszczony na stałe w tłoku i mocuje drąg prowadzący pomiędzy łącznikami mocującymi.

Cylindry swoim otwartym końcem są zamocowane do dna wgłębienia pieca, którego głębokość jest tak zwymiarowana, że płyty boczne przy temperaturze roboczej rusztowin leżą w jednej linii ze ścianą pieca.

W dalszym ukształtowaniu wynalazku płyty boczne są wykonane o podwójnych ściankach i składają się z płyty nośnej, połączonej z tłokiem oraz na niej zawieszonej płycie ograniczającej, która na stronie zwróconej do płyty nośnej ma żebra podporowe, przebiegające poprzecznie do kierunku wzdłużnego.

Korzystnie płyta ograniczająca jest utworzona z szeregu płyt pojedynczych, umieszczonych w kierunku wzdłużnym płyty nośnej z wzajemnym nieznacznym odstępem, których długość całkowita odpowiada długości płyty nośnej.

Dalsze korzystne ukształtowanie wynalazku polega na tym, że płyty ograniczająca na swojej górnej krawędzi mają kołnierz wystający w kierunku do ściany pieca, który jest przykryty z nieznacznym luzem przez listwę osłonową zamocowaną do ściany pieca. Korzystnie pomiędzy ścianą pieca a wolną krawędzią kołnierza jest osadzony elastycznie podatny ele4

182 698 ment uszczelniający, a na stronie tylnej płyty nośnej jest umieszczone żebro, rozciągające się w jej kierunku wzdłużnym, które uszczelniające wchodzi w rowek na elemencie uszczelniającym.

Korzystnie pomiędzy bokiem listwy osłonowej, zwróconym do kołnierza, a zagięciem listwy osłonowej jest utworzona pustka.

Według wynalazku element sprężysty ma nastawialne naprężenie wstępne.

Dzięki takiemu ukształtowaniu rusztu według wynalazku nie ma dodatkowych prowadnic dla płyt bocznych, jak to jest wymagane w stanie techniki, ponieważ zadanie prowadzenia i podpierania jest przeprowadzane przez samo urządzenie dociskające, za pomocą którego każda płyta boczna jest połączona na stałe. Ustawianie skośne i zakleszczenia, a zatem zakłócenia w eksploatacji rusztu są usunięte. Ponieważ nie ma dodatkowych prowadnic dla płyt bocznych to jest także zmniejszony konstrukcyjny nakład. Ponadto przy wszystkich ruchach skokowych, które urządzenie dociskające podczas eksploatacji rusztu musi wykonywać, istnieje wewnątrz cylindra stale wystarczająca długość do prowadzenia tłoka, a średnica tłoka jest większa od połowy wysokości płyty bocznej. Duże wymiary cylindra i tłoka urządzenia dociskającego, które jednocześnie jest urządzeniem prowadzącym dla płyty bocznej, przy nieznacznym nakładzie konstrukcyjnym, zapewniają pewne prowadzenie płyt bocznych, także przy zakłóceniach w eksploatacji rusztu, wywoływanych przez wnikanie pomiędzy sąsiadujące msztowiny cząstek stałych. Drągi prowadzące działają nie tylko jako zabezpieczenie przed obrotem tłoka, ale także służą do takiego oddziaływania na sąsiadujące z tłokami urządzenia dociskające, że osiąga się pewne zabieranie tłoka przez sąsiadujący tłok. Dzięki temu osiąga się połączenie poszczególnych urządzeń dociskających w rodzaju łańcucha pierścieniowego tak, że płyty boczne mogą dopasowywać się w rodzaju linii spiralnej do różnych stanów wydłużenia szeregów rusztowin, umieszczonych jeden nad drugim w rodzaju dachówki ceramicznej. Dzięki temu można zrezygnować z już wspomnianych dodatkowych urządzeń dociskających, co w dalekim stopniu zmniejsza techniczny nakład na wytworzenie rusztowin.

Ponadto płyta boczna w swoich wymiarach może być wykonana mniejsza jak zazwyczaj, ponieważ ona jest przykryta przez płytę ograniczającą, która posiada odpowiednio większy wymiar w wysokości i ewentualnie także w długości. Dzięki zastosowaniu osłony jest zapewniona pewna ochrona przed wnikającym pyłem i dużymi cząsteczkami, które przez taką osłonę nie mogą docierać za płyty boczne. Dzięki temu, że płyta nośna ma żebro, wchodzące uszczelniając© w rowek na elemencie uszczelniającym, to pomiędzy kołnierzem płyty bocznej a listwą uszczelniającą jest utworzony rodzaj uszczelnienia labiryntowego z przestrzenią odprężaj ąęą dla wnikającego powietrza tak, że wlot pyłu pomiędzy gómą krawędzią płyty bocznej, a listwą uszczelniającą jest w dalekim stopniu uniemożliwiony. Dzięki temu, element uszczelniający może spełniać swojąfunkcję uszczelniającą przez dłuższy okres.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój pionowy przez urządzenie mocujące z płytą nośną i płytą ograniczającą, fig. 2 - widok w kierunku linii Π-H na fig. 1, fig. 3 - przekrój według linii ΙΠ-ΠΙ na fig. 2, a fig. 4 -zmienionąpostać wykonania w przekroju, odpowiadającym fig. 1.

Ściana 1 pieca posiada na wysokości rusztu wgłębienie 2, w którym jest umieszczonych szereg urządzeń dociskających 3. Każde urządzenie dociskające 3, zawiera cylinder 4, otwarty w kierunku paleniska, który swoją otwartą krawędzią jest zamocowany, przykładowo przez spaw 6, do dna 5 wgłębienia 2. W cylindrze 4 jest prowadzony wydrążony tłok 7 z płaszczem 8, uszczelnionym uszczelką 9 tak, że do przestrzeni wewnętrznej cylindra 4 nie może wnikać pył. Płaszcz 8 tłoka 7 jest dłuższy od głębokości cylindra 4 tak, że przy wszystkich ruchach skokowych tłok 7 jest stale pewnie prowadzony. Z dnem 10 tłoka 7 jest połączona na stałe za pomocą śrub 11 płyta nośna 12, na której, w celu ochrony przed działaniem ciepła, są zawieszone pojedyncze płyty ograniczające 13, które w obszarze swojego zagiętego końca 14 mają żebro 15 z rowkiem 16. Płyta ograniczająca 13 na swojej gómej krawędzi posiada kołnierz 17, skierowany do ściany 1 pieca, który swoim wolnym końcem 18 jest dociskany do elastycznego elementu uszczelniającego 19, który za pomocą uchwytu 20 jest utrzymywany na dnie 5 wgłębienia 2 ściany 1 pieca. Na ścianie 1 pieca znajduje się listwa osłonowa 21, która za pomocą skierowanego do góry zagięcia 22 leży w nieznacznym odstępie ponad kołnierzem 17 płyty ograniczającej 13, przy czym przez zagięcie 22 jest utworzona

182 698 pustka 23, która w dalekim stopniu jest zakryta przez kołnierz 17 tak, że powstaje przestrzeń odprężająca w rodzaju uszczelnienia labiryntowego. W przedstawionym przykładzie płyta nośna 12 i płyta ograniczająca 13 tworzą płytę boczną, która również może być wykonana jednoczęściowo.

Płyta ograniczająca 13 jest utworzona z szeregu płyt pojedynczych, które są zawieszone na płycie nośnej 12 z nieznacznym odstępem 24 od siebie, których długość całkowita odpowiada długość płyty nośnej 12, przez co istniejąca pomiędzy sąsiednimi płytami nośnymi 12 szczelina 25 nie jest zakryta. Dzięki temu płyty ograniczające 13 wraz z płytą nośną 12 wspólnie poruszają się poprzecznie do kierunku wzdłużnego rusztu, zgodnie z jego wydłużeniem, względnie na podstawie działania urządzenia dociskającego 3.

Aby urządzenia dociskające 3 mogły wykonywać swoje funkcje, we wnętrzu tłoka 7 jest umieszczona sprężyna naciskowa 26, która swoim jednym końcem opiera się na dnie 10 tłoka 7, a drugim końcem na podporze 27, która jest wykonana w postaci płyty dopasowanej do średnicy wewnętrznej tłoka 7 i na końcu posiada śrubę nastawczą 28, która jest wkręcona w nakrętkę 30, zamocowana do dna 29 cylindra 4 i jest zabezpieczona przez przeciwnakrętkę 31. Śruba nastawcza 28 na swoim końcu, leżącym poza cylindrem 4, posiada uchwyt 32 w postaci łba z przelotowym otworem 33, w który jest wprowadzany odpowiedni cienki pręt, do obracania śruby nastawczej 17, aby móc nastawiać naprężenie wstępne sprężyny naciskowej 26.

Tłok 7 tak daleko wystaje z cylindra 4, że płyty ograniczające 13 leżą w jednej linii ze ścianą 1 pieca. Wewnątrz przestrzeni, która jest utworzona przez wgłębienie 2, sąsiadujące tłoki 7 są połączone w przegubowo przez drągi prowadzące 34. W tym celu na płaszczu 8 każdego tłoka 7, po jego obu stronach są zamocowane, przykładowo przez spawanie, łączniki mocujące 35, które przyjmują pomiędzy sobą drąg prowadzący 34 przy czym przetknięty przez łączniki mocujące 35 i drąg prowadzący 34 trzpień 36 wytwarza złącze przegubowe. Ponieważ wszystkie tłoki 7 sąsiadujących urządzeń dociskających 3 są połączone przez drągi prowadzące 34, zaczepione przegubowo do tłoków 7, to z jednej strony jest uniemożliwione obracania tłoków 7 w cylindrach 4, a zatem i obracanie płyt nośnych 12, a z drugiej strony wzajemne wpływy urządzeń dociskających są przez te drągi prowadzące 34 znoszone tak, że różne wydłużenia kolejnych szeregów rusztowin są w dalekim stopniu wyrównane. Takie różnorodne wydłużenia mogąbyć wywoływane z jednej strony przez różną obciążalność cieplną w szeregach rusztowin lub przez cząsteczki żużla, docierające pomiędzy rusztowiny.

Każdej płycie nośnej 12 jest przyporządkowane urządzenie dociskające 3, przez które jest mocowana i prowadzona płyta nośna 12, przy czym w celu osiągnięcia prowadzenia tłok 7 i przynależny cylinder 4 mają możliwie największą średnicę, przy czym średnica tłoka 7 odpowiada w przybliżeniu wysokości płyty nośnej 12. Duża długość płaszcza 8 tłoka 7 prowadzi również do stabilnego prowadzenia tłoka 7, a zatem i płyty nośnej 12. Każdej płytce nośnej 12 może być przyporządkowany albo jedna lub szereg rusztowin, lub inaczej mówiąc płyta nośna 12 ma taką długość, że ona obejmuje część kolejnych szeregów rusztowin albo nawet szereg szeregów rusztowin. Aby płyty nośne 12 mogły utrzymać występujący nacisk, na ich stronie tylnej są zamocowane, przykładowo przez spawanie, żebra 37. W celu podwyższenia stabilności płyt ograniczających 13 mają one na swojej stronie tylnej rowki 38, które przebiegają poprzecznie do kierunku wzdłużnego płyty nośnej 12, a więc w zasadzie w kierunku wysokości, przez co powstaje pustka 39, do której może wnikać od dołu, w obszarze szczeliny utworzonej przez wgłębienie 2, świeże powietrze, niezbędne do chłodzenia płyt ograniczających 13, względnie płyt nośnych 12. Te powietrze docierające ze skrzynki podwiewu z powodu elementu uszczelniającego 19 nie może z boku opływać rusztu. Ponieważ praktycznie ze skrzynki podwiewu nie występuje obciążenie pyłem, to uszczelka 9 uniemożliwia wnikanie pyłu do cylindra 4.

Figura 4 pokazuje odmianę rusztu związaną z uszczelnieniem pomiędzy płytą ograniczającą, a ścianą pieca, która polega na tym, że element uszczelniający 19' ma większą wysokość i jest zaopatrzony w rowek 40, w który wchodzi przedłużone żebro 37', w celu osiągnięcia dodatkowego uszczelnienia. Poza tą zmianą nie ma żadnych różnic wobec przykładu wykonania z fig. 1 do 3.

182 698

182 698

19’

Fig.4

182 698

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (13)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Ruszt paleniskowy, zwłaszcza do instalacji do spalania śmieci, w którym szeregi rusztowin są na zmianę w kierunku wzdłużnym rusztowin nieruchome i ruchome, a szeregi rusztowin są ograniczone przez płyty boczne, które są podparte ruchliwie w swoim kierunku wzdłużnym i przez urządzenia dociskowe, które są zamocowane do ściany pieca i ukształtowane jako zespoły cylinder-tłok, są dociskane do szeregów rusztowin, znamienny tym, że każda płyta boczna (12, 13) jest połączona na stałe z tłokiem (7) urządzenia dociskowego (3) i jest przez niego podparta i prowadzona, a urządzenie dociskowe (3) zawiera cylinder (4), otwarty w kierunku do przestrzeni paleniska, w którym jest prowadzony tłok (7), który jest obciążony przez element sprężysty (26), podparty na dnie (29) cylindra (4) i swoim dnem (10) jest połączony na stałe z płytą boczną (12,13), a swoim płaszczem (8) jest poprzez uszczelkę (19’) prowadzony w cylindrze (4).
2. 2. Ruszt według zastrz. 1, znamienny tym, że płaszcz (8) tłoka (7) ma długość, która jest większa od głębokości cylindra (4).
3. 3. Ruszt według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że tłok (7) ma średnicę większą od połowy wysokości płyty bocznej (12,13).
4. 4. Ruszt według zastrz. 3, znamienny tym, że sąsiadujące ze sobą są tłoki (7) są wzajemnie połączone przez drąg prowadzący (34) , które swoimi wolnymi końcami jest przyłączony przegubowo do sąsiadującego tłoka (7).
5. 5. Ruszt według zastrz. 4, znamienny tym, że połączenie pomiędzy tłokami (7) a drągiem prowadzącym (34) jest utworzone przez trzpień (36) , prostopadły do osi wzdłużnej tłoka (7) i przechodzący przez drąg prowadzący (34), który to trzpień (30) jest umieszczony na stałe w tłoku (7) i mocuje drąg prowadzący (34) pomiędzy łącznikami mocującymi (35).
6. 6. Ruszt według zastrz. 1, znamienny tym, że cylindry (4) swoim otwartym końcem są zamocowane do dna (5) wgłębienia (2) pieca, którego głębokość jest tak zwymiarowana, że płyty boczne (12) przy temperaturze roboczej rusztowin leżą w jednej linii ze ścianą (1) pieca.
7. 7. Ruszt według zastrz. 1, znamienny tym, że płyty boczne (12,13) są wykonane o podwójnych ściankach i składają się z płyty nośnej (12), połączonej z tłokiem (7) oraz na niej zawieszonej płycie ograniczającej (13), która na stronie zwróconej do płyty nośnej (12) ma żebra podporowe (38), przebiegające poprzecznie do kierunku wzdłużnego.
8. 8. Ruszt według zastrz. 7, znamienny tym, że płyta ograniczająca (13) jest utworzona z szeregu płyt pojedynczych, umieszczonych w . kierunku wzdłużnym płyty nośnej (12) z wzajemnym nieznacznym odstępem (24), których długość całkowita odpowiada długości płyty nośnej (12).
9. 9. Ruszt według zastrz. 8, znamienny tym, że płyty ograniczające (13) na swojej górnej krawędzi mają kołnierz (17), wystający w kierunku do ściany (1) pieca, który jest przykryty z nieznacznym luzem przez listwę osłonową (21), zamocowaną do ściany (1) pieca.
10. 10. Ruszt według zastrz. 9, znamienny tym, że pomiędzy ścianą (1) pieca, a wolną krawędzią (18) kołnierza (17) jest osadzony elastycznie podatny element uszczelniający (19).
11. 11. Ruszt według zastrz. 7, znamienny tym, że na stronie tylnej płyty nośnej (12) jest umieszczone żebro (37*), rozciągające się w jej kierunku wzdłużnym, które uszczelniająco wchodzi w rowek (40) na elemencie uszczelniającym (19’).
12. 12. Ruszt według zastrz. 9, znamienny tym, że pomiędzy bokiem listwy osłonowej (21), zwróconym do kołnierza (17) a zagięciem (22) listwy osłonowej (21) jest utworzona pustka (23).
13. 13. Ruszt według zastrz. 1, znamienny tym, że element sprężysty (26) ma nastawialne naprężenie wstępne.

    182 698