PL182575B1

PL182575B1 - Preparat kosmetyczny zawierający kaolin

Info

Publication number: PL182575B1
Application number: PL95320532A
Authority: PL
Inventors: Karin Golz; Leonhard Zastrow; Klaus Stanzl; Alfred Braunagel
Original assignee: Lancaster Group Gmbh
Priority date: 1994-12-07
Filing date: 1995-12-06
Publication date: 2002-01-31
Also published as: ES2138249T3; AU688650B2; AU4297496A; CA2203437A1; KR980700057A; PL320532A1; IL116277A0; CZ144697A3; SK55897A3; FI972413A; CZ286786B6; WO1996017588A1; DE4445064A1; FI972413A0; EP0799021B1; NO972572L; IL116277A; NO972572D0; NZ297736A; DE4445064C2

Abstract

1. Preparat kosmetyczny zawierajacy kaolin oraz kosmetyczne surowce pomocnicze i pielegnacyjne, znamienny tym, ze wystepuje w formie pudru plynnego, maseczki, kremu lub zelu o szczególnie przyjemnym czuciu skórnym oraz nieklejacej i nieplastycznej konsystencji i sklada sie z mieszaniny bialego kaolinu o wysokiej zawartosci kaolinitu i kulistych czastek nieorganicznych dwutlenku krzemu lub tlenku tytanu o wielkosci czastek ponizej 5 µm, w której udzial czastek kulistych do kaolinu wynosi 0,5-10% wagowych, przy czym mieszanina ta jest zdyspergowana w wodnym kosmetycznym zestawie z grupy emulsji i podloza emulsji do pudrów plynnych, kremów, maseczek; zelów i podloza zelów do pudrów plynnych, kre- mów, maseczek, a udzial mieszaniny kaolin/czastki kuliste w przeliczeniu na caly preparat wynosi powyzej 2 do 65% wagowych, przy czym lepkosc calego preparatu zawierajacego ka- olin/czastki kuliste jest o co najmniej 2 Pa · s, korzystnie 2 do 15 Pa · s nizsza niz takiego same- go preparatu zawierajacego tylko kaolin bez czastek kulistych, przy czym róznica lepkosci podwyzsza sie wraz z wiekszym udzialem kaolinu/czastek kulistych. PL PL PL PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy nowych preparatów zawierających kaolin, które można stosować w kosmetyce w postaci emulsji, żelów, kremów lub pudrów.

Wiadomo, że kaolin dodaje się do określonych preparatów dermatologicznych i uzyskuje dzięki temu działanie przeciwzapalne. W kosmetyce były dotychczas możliwe tylko dodatki kaolinu do najwyżej 2% wagowych przy utrzymującym się dobrym czuciu skórnym, ponieważ po182 575 wyżej tej granicy emulsja skłania się ku silnemu zbrylaniu, a większy dodatek prowadzi do rozwarstwienia emulsji, czego w dziedzinie kosmetyki nie można tolerować.

Z opisu patentowego EP-B-406657 znane są substraty w postaci płytek o określonej wielkości np. z zeolitu, miki lub szkła, które zawierają pewną ilość cząstek kulistych dla zapobiegania aglomeracji. Z opisu US-A-5182103 znany jest powlekany metakrzemianem glinu proszek kompozytowy, który może też zawierać kaolin i który wykazuje polepszone właściwości adsorpcyjne.

Celem wynalazkujest znalezienie nowych preparatów dla kosmetyki, które obok działania pielęgnującego wykazują zwiększone działanie przeciwzapalne i jednocześnie zapewniają szczególnie przyjemne czucie skórne.

Preparat kosmetyczny według wynalazku zawierający kaolin oraz kosmetyczne surowce pomocnicze i pielęgnacyjne, charakteryzuje się tym, że występuje w formie pudru płynnego, maseczki, kremu lub żelu o szczególnie przyjemnym czuciu skórnym oraz nieklejącej i nieplastycznej konsystencji i składa się z mieszaniny białego kaolinu o wysokiej zawartości kaolinitu oraz kulistych cząstek nieorganicznych dwutlenku krzemu lub tlenku tytanu o wielkości cząstek poniżej 5 pm, w której udział cząstek kulistych do kaolinu wynosi 0,5-10% wagowych, przy czym mieszanina ta jest zdyspergowana w wodnym kosmetycznym zestawie z grupy emulsji i podłoża emulsji do pudrów płynnych, kremów, maseczek; żelów i podłoża żelów do pudrów płynnych, kremów, maseczek, zaś udział mieszaniny kaolin/cząstki kuliste w przeliczeniu na cały preparat wynosi powyżej 2 do 65% wagowych, przy czym lepkość całego preparatu zawierającego kaolin/cząstki kuliste jest o co najmniej 2 Pa· s, korzystnie 2 do 15 Pa· s niższa niż takiego samego preparatu zawierającego tylko kaolin bez cząstek kulistych, przy czym różnica lepkości podwyższa się wraz z większym udziałem kaolinu/cząstek kulistych.

Udział cząstek kulistych w mieszaninie kaolinu korzystnie wynosi 0,5-5% wagowych, a wielkość cząstek kulistych korzystnie wynosi 0,1-3 pm, zwłaszcza 0,1-1 pm.

Udział mieszaniny kaolin/cząstki kuliste korzystnie wynosi 5-30% wagowych w przeliczeniu na cały preparat.

Preparat kosmetyczny korzystnie zawiera mieszaninę kaolin/cząstki kuliste w asymetrycznych lamelarnych agregatach składających się z fosfolipidów i przenoszących tlen związków fluorowęglowych lub mieszaniny związków fluorowęglowych, przy czym udział związków fluorowęglowych wynosi 0,2-100% wagowo/objętościowych w stosunku do całej masy asymetrycznych lamelarnych agregatów o zawartości fosfatydylocholiny we frakcji lipidowej 30-99% wagowych, zaś penetracja agregatów w skórę zależy od krytycznej temperatury rozpuszczalności związków fluorowęglowych. Dodatkowo w mieszaninie korzystnie zawarte są asymetryczne lamelarne agregaty przenoszące tlen.

Agregaty obok mieszaniny kaolin/cząstki kuliste korzystnie zawierają produkt roztwarzania ultradźwiękowego lub wysokociśnieniowego homogenizowania zawiesin lub dyspersji komórek substancji roślinnych, bakterii lub drożdży.

Preparat kosmetyczny korzystnie zawiera mieszaninę białego kaolinu o wysokiej zawartości kaolinitu, korzystnie powyżej 85% wagowych, zwłaszcza powyżej 95% wagowych z kulistymi cząstkami nieorganicznymi o wielkości cząstek < 5 pm, których udział w mieszaninie kaolinu wynosi 0,5-10% wagowych, w maseczce kosmetycznej, kosmetycznym żelu lub kosmetycznym kremie, a udział mieszaniny kaolin/cząstki kuliste, w przeliczeniu na cały preparat, wynosi 2,5-30% wagowych.

Cechą wynalazku jest dalej to, że wymienione preparaty kosmetyczne wykazują szczególnie przyjemne czucie skórne i mają nieklejącą i nieplastyczną konsystencję.

Niespodziewanie dzięki zestawianiu mieszaniny kaolinu z niewielką ilością kulistych cząstek nieorganicznych, takich jak np. bezpostaciowy dwutlenek krzemu, uzyskuje się nie tylko polepszenie aglomerowania w zawiesinie kaolinowej, lecz umożliwia się wrabianie kaolinu do preparatu kosmetycznego, jak np. emulsji, w tak dużej ilości, że nie mogło to być oczekiwane przez fachowca. Wprowadzony kaolin o średnicy płytek w zakresie 0,2-1 pm nie tworzy z cząstkami SiO₂ o zbliżonej wielkości nadrzędnej makrostruktury, dzięki czemu unika się znanego stanu plastyczności glinek i otrzymuje się dyspersję o niższej lepkości w porównaniu ze znaną

182 575 mieszaniną z kaolinu i wodnych kosmetycznych dodatków, które prowadzą do mieszanin ze zjawiskami plastyczności.

Ponadto synergicznie podwyższa się czucie całego preparatu na skórze dzięki nie osiąganemu dotychczas poczuciu miękkości, przy czym przewyższa się kosmetyczny efekt porównywalnych produktów i równocześnie uzyskuje znaczne działanie przeciwzapalne.

Dalszy niespodziewany efekt w przypadku żelów polega na tym, że już wprowadzenie 2,5-3% wagowych modyfikowanego kaolinu do mieszaniny żelowej silnie zmniejsza kleistość żelu i znacznie polepsza złą zdolność żelów do rozpylania. Dzięki temu poszerza się zakres stosowania żelów w kosmetyce.

Lepkość preparatów kosmetycznych według wynalazku, np. maseczek kosmetycznych, jest przykładowo przy udziale mieszaniny kaolinu/cząstek kulistych w całym preparacie wynoszącym 2,5% wagowych o około 2 Pa · s niższa niż w przypadku takiej samej mieszaniny bez cząstek kulistych; przy 30% wagowych jest ona o około 15 Pa · s niższa, a przy 45% wagowych jest niższa o znacznie więcej niż 15 Pa· s. Pomiaru dokonuje się za pomocą wiskozymetru Broockfielda RVT/DVII z zastosowaniem odpowiednich areometrów C, względnie D, względnie E, względnie F. Przy użyciu areometru F lepkość mieszaniny z czystym kaolinem bez cząstek kulistych przy dodatku 45% wagowych wynosi ponad 65 Pa· s i nie daje się już zmierzyć, podczas gdy w przypadku mieszaniny kaolin/cząstki kuliste (45% wagowych) wynosi około 52 Pa · s.

Korzystnie preparaty według wynalazku zawierają modyfikowaną mieszaninę kaolinu w postaci kapsułek w znanych liposomach albo - jeszcze korzystniej - w asymetrycznych lamelarnych agregatach, przy czym agregaty te składają się z fosfolipidów i przenoszących tlen związków fluorowęglowych albo mieszaniny związków fluorowęglowych, a zawartość związków fluorowęglowych wynosi 0,2-100% wagowo/objętościowych w stosunku do całej masy asymetrycznych lamelarnych agregatów, w których zawartość fosfatydylocholiny w fosfolipidach wynosi powyżej 30-99% wagowych, przy czym agregaty te penetrują skórę w zależności od krytycznej temperatury rozpuszczalności związków fluorowęglowych. Wagowo objętościowy % - ilość g/100 ml x 100.

Agregaty występujące w preparacie kosmetycznym są nośnikami tlenu umożliwiającymi penetrację tlenu do skóry i wskutek tego lepsze zaopatrzenie skóry w tlen. Agregaty te wytwarza się drogą wysokociśnieniowego homogenizowania fosfolipidów, takich jak lecytyna sojowa i lecytyna z jaj, albo syntetycznych fosfolipidów lub częściowo uwodornionych fosfolipidów o zawartości fosfatydylocholiny powyżej 30% wagowych do 99% wagowych z perfluorowanymi lub wysokofluorowanymi związkami węglowymi albo ich mieszaninami, które są w stanie przenosić gazy, takie jak tlen i dwutlenek węgla. Obok fosfatydylocholiny mogąwystępować także lizolecytyny w stężeniu 0,1-10% wagowych i/lub przenoszące tlen fosfolipidy, takie jak fosfatydyloetanoloamina, n-acetylofosfatydyloetanoloamina lub kwas fosfatydowy w zakresie stężeń 0,1-30% wagowych.

W odróżnieniu od znanych wodnych liposomów (pęcherzyki) agregaty te są stabilizowane fosfolipidami i zawierają w swym jądrze hydrofobowe związki fluorowęglowe, które są znane jako nośniki tlenu. Ich chemiczne stabilizowanie na granicy faz zachodzi głównie przez monowarstwę z układem odwrotnym i ewentualnie dołączoną strukturę warstw dwuwartościowych. Ze względu na swój szczególny układ strukturalny te nowe agregaty określa się jako asymetryczne lamelarne nośniki tlenu. Ich nadzwyczajną koloidowo-chemiczną trwałość należy prawdopodobnie wywodzić ze struktury lamelarnej i ładunku powierzchniowego agregatów'. To ostatnie wynika z doboru odpowiednich fosfolipidów względnie ich mieszanin pochodzenia naturalnego jak i syntetycznego. Przede wszystkim za korzystne działanie w tym sensie są odpowiedzialne fosfolipidy, zwłaszcza fosfatydylocholina w podanym zakresie stężeń 30-99% w połączeniu z lizolecytynami o stężeniu 0,1-10% i/lub przenoszącymi tlen fosfolipidami w zakresie stężeń 0,1-30% wagowych. Wymienione działanie fosfolipidów weryfikuje się za pomocą odpowiednich ujemnych zeta-potencjałów i drogą pomiaru gęstości ładunku (przy miareczkowaniu za pomocą kationowego polielektrolitu). Istota dla wprowadzania agregatów fluorowęglowych jest penetracja skóry w zależności od krytycznej temperatury rozpuszczalności wybranych

182 575 związków fluorowęglowych łub mieszanin związków fluorowęglowych (dla wprowadzania asymetrycznych lamelarnych agregatów patrz też DE-B-4221255).

Udział przenoszącej tlen modyfikowanej i zawierającej kaolin mieszaniny agregatów może wynosić 5-60% wagowych, w przeliczeniu na cały preparat, i wynosi korzystnie 10-50% wagowych, zwłaszcza 15-30% wagowych.

Jak już wspomniano, także znane liposomy można stosować jako system transportowy do modyfikowanej zawierającej kaolin mieszaniny preparatu według wynalazku. Liposomy są całkowicie zamkniętymi lipidowymi dwuwarstwowymi błonami, które zawierają włączoną objętość wodną. Liposomy mogą stanowić jednolamelarne pęcherzyki (które posiadająpojedynczą błonę dwuwarstwową) albo pęcherzyki wielolamelarne (struktury podobne do cebuli, wyróżniające się wielokrotnymi błonami dwuwartościowymi, z których każda od następnej jest oddzielona warstwą wodną). Dwuwarstwowa błona składa się z dwóch lipidowych monowarstw, które mają hydrofobowy „ogon” i hydrofilową „głowę”. Struktura dwuwarstwowej błony jest taka, że hydrofobowe (niepolarne) „ogony” lipidowej monowarstwy orientują się w kierunku centrum dwuwarstwy, podczas gdy hydrofilowe „głowy” orientująsię w kierunku fazy wodnej.

Sposób wytwarzania liposomów z nasyconych i nienasyconych lipidów, jak również ich stosowanie jako systemu transportowego, jest omówiony w wielu opisach patentowych. Wrabianie modyfikowanej zawierającej kaolin mieszaniny można prowadzić w znany sposób.

Zgodnie z wynalazkiem korzystne sąpreparaty zawierające kaolin i produkty roztwarzania za pomocą ultradźwięków i/lub wysokociśnieniowego homogenizowania zawiesin lub dyspersji komórek substancji roślinnych, bakterii lub drożdży. Jako substancje roślinne można wprowadzać takie, które dotychczas korzystnie stosowano w kosmetyce, takie jak rumianek, aloes (Aloe vera) itp., ale także takie produkty, jak kora meksykańskiego drzewa (Mimosa tenuiflora), za pomocą których uzyskuje się bogaty w tlen produkt szczególnie hamujący stany zapalne.

Jako drożdże można stosować drożdże piekarnicze, drożdże winne, drożdże piwne i inne.

Szczególnie korzystny produkt roztwarzania pochodzi z roztwarzania ultradźwiękowego z zastosowaniem ultradźwiękowej komory przepływowej według DE 4241154, w której synotroda jest umieszczona w 1/2 do 2/3 swej długości, kąt synotrody w naczyniu wynosi 80,5-88,5°, stosunek długości zanurzonej synotrody (w mm) do objętości nadźwiękowienia (w ml) nastawiony jest na wartość w zakresie 1:1,1 do 1:20, a stosunek długości zanurzenia synotrody (w mm) do udziału substancji stałej naddźwiękowego środowiska (w % wagowych) wynosi 1:0,02 do 1:2,2.

Działanie korzystnej kombinacji asymetrycznych lamelarnych agregatów z modyfikowaną mieszaniną kaolinu oraz produktami roztwarzania komórek roślinnych i drożdży w preparacie kosmetycznym według wynalazku jest szczególnie wyraziste w przypadku roztwarzania drożdży bogatych w nadtlenkową dyzmutazę o wysokiej zawartości nadtlenkowej dyzmutazy (SOD). Ponieważ SOD działa w skórze jako zmiatacz rodników i katalizuje reakcję 2O₂' + 2H+ -> H₂O₂+O₂, j est per se szczególnie korzystnym składnikiem w preparatach kosmetycznych lub dermatologicznych. Można jednak stosować też inne zmiatacze rodników nadające się do wiązania wolnych rodników tlenowych, na przykład witaminę E.

Odpowiednimi postaciami preparatu kosmetycznego sąemulsje, korzystnie maseczki kosmetyczne, zwłaszcza maseczki na twarz. W takich maseczkach zawartość modyfikowanej zawiesiny kaolinu wynosi korzystnie 3-30% wagowych, zwłaszcza 5-20% wagowych. Emulsja może przy tym zawierać znane składniki, takie jak emulgatory, olejki zapachowe, substancje ochronne oraz dalsze składniki pielęgnacyjne.

Również korzystne sążele ze względu na wymienionąjuż polepszoną zdolność do rozpylania, przy czym udział modyfikowanego kaolinu wynosi korzystnie 5-15% wagowych.

Mieszaninę kaolinu/cząstek kulistych można też stosować w pudrach, a także w preparatach farmaceutycznych.

Preparat wytwarza się na ogół w ten sposób, że dyspersję oczyszczonego białego kaolinu o wysokiej zawartości kaolinitu miesza się z dyspersją kulistych nieorganicznych cząstek w temperaturze otoczenia. Jako środek dyspergujący stosuje się korzystnie wodę. Następnie preparat

182 575 miesza się w emulgatorze z pielęgnacyjnym zestawem kosmetycznym, o ile występuje on w postaci emulsji.

Po zmieszaniu dyspersji kaolinu z dyspersjącząstek kulistych, zwłaszcza z dyspersją SiO2, można prowadzić suszenie rozpylowe, a wysuszony produkt można bezpośrednio wrabiać do emulsji albo najpierw spowodować jego wchłonięcie przez liposomy lub asymetryczne lamelarne agregaty i następnie wrabiać do emulsji.

Wynalazek jest bliżej wyjaśniony w opisanych poniżej przykładach. Wszystkie dane procentowe oznaczają procenty wagowe.

Przykład 1. Wytwarzanie modyfikowanego kaolinu (1) litrów wodnej/etanolowej zawiesiny z 4 kg białego kaolinu o zawartości kaolinitu 96% miesza się i następnie w ciągu 30 minut wprowadza do 40 litrów zawiesiny 4,5 kg monodyspersyjnego dwutlenku krzemu i miesza dalej w ciągu godziny. Następnie produkt suszy się rozpyłowo na zwykłej zraszanej wieży. Otrzymuje się produkt, który nadaje się do bezpośredniego stosowania w produktach kosmetycznych.

Przykład 2. Wytwarzanie modyfikowanego kaolinu (2)

Postępuje się w sposób analogiczny jak w przykładzie 1 z tym wyjątkiem, że jako rozpuszczalnik stosuje się wielowodorotlenowy alkohol, taki jak glikol etylenowy, w którym dysperguje się 3,5 kg kaolinu.

Przykład 3. Maseczka kosmetyczna (1)

Oddzielnie sporządza się 5 faz, które następnie miesza się ze sobą i intensywnie homogenizuje. Przy tym fazy A do D wrabia się w podwyższonej temperaturze (40-70°C), a fazę D wrabia się na końcu w temperaturze otoczenia.

Faza A
Stearynian glicerylu Kwas stearynowy Alkohol cetylowy	4,1% 1,8% 1,8%
Faza B
Woda destylowana	q.^s.
Karbomer	0,3%
Glikol propylenowy	2,5%
Środek konserwujący	0,3%
Faza C
Trójetanoloamina (TEA)	0,3%
Faza D
Modyfikowany kaolin	30%
Kompleks substancji czynnych rumianku	3%
Faza E
Olejek zapachowy	0,5%

Przykład 4. Żel kosmetyczny

Karbomer homogenizuje się z wodą i do homogenizatu dodaje się kolejno, mieszając, TEA, środek konserwujący i modyfikowany kaolin w następujących ilościach:

Karbomer 1,0%

TEA 0,8%

Woda q.s.

Modyfikowany kaolin 2,5%

Środek konserwujący 0,3%

182 575

Przykład 5. Puder kosmetyczny

Kolejno miesza się ze sobą niżej wymienione składniki w następujących ilościach:

Modyfikowany kaolin 655%

Stearynian magnezu 5%

Białko jedwabne 10%

Tlenek cynku 5⁰%

Białko kukurydzy/ryżu 100/

Barwnik około 5%

Przykład 6. Liposomy zdyspergowane z kaolinem

Liposomy zdyspergowane z modyfikowanym kaolinem (według przykładu 1 i 2) wytwarza się w sposób następujący. Fosfolipid wprowadza się do zawiesiny wody-kaolinu, przy czym kaolin otrzymuje się według przykładu 2. Po dobrym homogenizowaniu mieszając dodaje się etanol i homogenizuje dalej:

Fosfolipid 150/%

Modyfikowany kaolin 7%

Woda q.s.

Przykład 7. Agregaty zdyspergowane z kaolinem

Asymetryczne lamelarne agregaty zdyspergowane z zmodyfikowanym kaolinem (według przykładu 1 i 2) wytwarza się w sposób następujący. Do perfluorodekaliny zmieszanej z gliceryną i glikolem propylenowym wprowadza się modyfikowany kaolin i całość intensywnie homogenizuje się. Do tego homogenizatu wprowadza się, mieszając, fosfolipid o zawartości fosfatydylocholiny 50%, a następnie dodaje wodę. Po dobrym homogenizowaniu agregaty shomogenizowane z modyfikowanym kaolinem nadają się do dalszego stosowania.

Fosfolipid 25%

Modyfikowany kaolin 4%

Związek fluorowęglowy (perfluorodekalina) 50% Gliceryna 3,5%

Glikol propylenowy 5,0%

Woda q.s.

Przykład 8.

Postępuje się w sposób opisany w przykładzie 7 z tym, że udział modyfikowanego kaolinu wynosi 10%.

Przykład 9.

Postępuje się w sposób opisany w przykładzie 7, przy czym modyfikowany kaolin z mieszaniną związków fluorowęglowych dodatkowo homogenizuje się z drożdżami piekarniczymi roztworzonymi w wyżej opisany sposób za pomocąultradźwiękowej metody roztwarzania w postaci odcieku po odwirowaniu. Dodaje się:

Fosfolipid 220%

Modyfikowany kaolin 5%

Gliceryna 3,5%

Glikol propylenowy 5%

Roztworzone drożdże 156%

Perfluorodekalina 44%

Przykład 10.

Postępuje się w sposób opisany w przykładzie 9, z tym, że stosuje się produkt roztwarzania kory drzewa meksykańskiego (Mimosa tenuiflora) w ilości 19,5%.

Przykład 11. Krem ochronny przed słońcem

Po homogenizowaniu w podwyższonej temperaturze fazy A i B miesza się ze sobą i dobrze homogenizuje. Następnie dodaje się, mieszając, fazę C w temperaturze około 30-40°C.

182 575

Faza A
Seskwioleinian sorbitanu Alkohol cetylowy Alkohol stearylowy Dwutlenek tytanu	5,0% 4,5% 3,5% 3,6%
Faza B
Glikol propylenowy	2,0%
Woda	q.s.
Gliceryna	1,0%
Dwutlenek tytanu	1,9%
Faza C
Środek konserwujący	0,3%
Olejek zapachowy	0,4%
Asymetryczne lamelarne agregaty z modyfikowanym kaolinem według przykładu 9	30,0%

Przykład 12 i 13. Żel po opalaniu

Do gotowego żelu wprowadza się, mieszając, kolejno, otrzymane według przykładu 9 względnie 10, asymetryczne lamelarne agregaty z roztworzonymi drożdżami względnie korą drzewną, olejek zapachowy i środek konserwujący w temperaturze otoczenia.

Kwas poliakrylowy (masa cząsteczkowa około 4000000) 1,0%

Hydroksyetyloceluloza 0,3%

Glikol propylenowy 3,0%

Kwas benzoesowy 0,3%

Modyfikowany kaolin z agregatami zawierającymi roztworzone drożdże/korę drzewną 255)0%

Olejek zapachowy 0,3%

Środek konserwujący 0,3%

Woda q.s.

Przykład 14. Maseczka kosmetyczna (2)

Postępuje się w sposób opisany w przykładzie 3, z tym, że ilość modyfikowanego kaolinu wynosi 12%.

Przykład 15. Maść farmaceutyczna

Po homogenizacji i jednorodnym zmieszaniu faz A i B w podwyższonej temperaturze (około 65°C) dodaje się fazę C w temperaturze 30-40°C.

Faza A
Lanolina Alkohol cetylowy Alkohol cetylowy i olej rycynowy PEG-40 w stosunku 1: 1 Laurynian heksylu	5,0% 2,0% 3,0% 1,5%
Faza B
Gliceryna	2,0%
Alkohol propylowy	2,0%
Modyfikowany kaolin	45,0%
Woda	q.s.
Faza C
Środek konserwujący	0,3%

182 575

Przykład porównawczy

W grupie 10 testowanych kobiet nanosi się kosmetyczną maseczkę na szyję-dekolt. Maseczka A odpowiada przykładowi 14 według wynalazku. Maseczka B zawiera normalny kaolin o zawartości kaolinitu 97%, przy czym ilość kaolinu ze względu na trudności z obróbką musiała być obniżona do 8%.

Ocenę testowanych osób prowadzi się według następującej skali:

= bardzo przyjemne czucie skórne = przyjemne czucie skórne = nieprzyjemne czucie skórne = bardzo nieprzyjemne czucie skórne

Ocena w %

	1	2	3	4
Maseczka A	90	10	0	0
Maseczka B	0	0	80	20

Z powyższego wynika wyraźna wyższość maseczki według wynalazku pod względem czucia skórnego. Porównania działania przeciwzapalnego nie można było przeprowadzić ze względu na zróżnicowane zawartości kaolinu.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Preparat kosmetyczny zawierający kaolin oraz kosmetyczne surowce pomocnicze i pielęgnacyjne, znamienny tym, że występuje w formie pudru płynnego, maseczki, kremu lub żelu o szczególnie przyjemnym czuciu skórnym oraz nieklejącej i nieplastycznej konsystencji i składa się z mieszaniny białego kaolinu o wysokiej zawartości kaolinitu i kulistych cząstek nieorganicznych dwutlenku krzemu lub tlenku tytanu o wielkości cząstek poniżej 5 pm, w której udział cząstek kulistych do kaolinu wynosi 0,5-10% wagowych, przy czym mieszanina ta jest zdyspergowana w wodnym kosmetycznym zestawie z grupy emulsji i podłoża emulsji do pudrów płynnych, kremów, maseczek; żelów i podłoża żelów do pudrów płynnych, kremów, maseczek, a udział mieszaniny kaolin/cząstki kuliste w przeliczeniu na cały preparat wynosi powyżej 2 do 65% wagowych, przy czym lepkość całego preparatu zawierającego kaolin/cząstki kuliste jest o co najmniej 2 Pa · s, korzystnie 2 do 15 Pa · s niższa niż takiego samego preparatu zawierającego tylko kaolin bez cząstek kulistych, przy czym różnica lepkości podwyższa się wraz z większym udziałem kaolinu/cząstek kulistych.
2. Preparat kosmetyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że udział cząstek kulistych w mieszaninie kaolinu wynosi 0,5-5% wagowych.
3. Preparat kosmetyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że większość cząstek kulistych wynosi 0,1-3 pm, zwłaszcza 0,1-1 pm.
4. Preparat kosmetyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że udział mieszaniny kaolin/cząstki kuliste wynosi 5-30% wagowych masy całego preparatu.
5. Preparat kosmetyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera mieszaninę kaolin/cząstki kuliste w asymetrycznych lamelarnych agregatach składających się z fosfolipidów i przenoszących tlen związków fluorowęglowych lub mieszaniny związków fluorowęglowych, przy czym udział związków fluorowęglowych wynosi 0,2-100% wagowo/objętościowych w stosunku do całej masy asymetrycznych lamelarnych agregatów o zawartości fosfatydylocholiny we frakcji lipidowej 30-99% wagowych, zaś penetracja agregatów w skórę zależy od krytycznej temperatury rozpuszczalności związków fluorowęglowych.
6. Preparat kosmetyczny według zastrz. 5, znamienny tym, że dodatkowo w mieszaninie zawarte są asymetryczne lamelarne agregaty przenoszące tlen.
7. Preparat kosmetyczny według zastrz. 5, znamienny tym, że agregaty obok mieszaniny kaolin/cząstki kuliste zawierają produkt roztwarzania ultradźwiękowego lub wysokociśnieniowego homogenizowania zawiesin lub dyspersji komórek substancji roślinnych, bakterii lub drożdży.
8. Preparat kosmetyczny według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera mieszaninę białego kaolinu o wysokiej zawartości kaolinitu z kulistymi cząstkami nieorganicznymi o wielkości cząstek < 5 pm, których udział w mieszaninie kaolinu wynosi 0,5-10% wagowych, w maseczce kosmetycznej, kosmetycznym żelu lub kosmetycznym kremie, a udział mieszaniny kaolin/cząstki kuliste, w przeliczeniu na cały preparat, wynosi 2,5-30% wagowych.