PL182541B1 - Narzędzie do umieszczania wiązki przewodów w koszulce - Google Patents

Abstract

1. Narzedzie do umieszczania wiazki przewodów w koszulce poprzez owiniecie tej wiazki gietka tasma samoprzylepna zawinieta poprzecznie wokól wiazki, przy czym podluzne krawedzie tasmy sa polaczone przez skle- jenie, znamienne tym, ze zawiera rame (6; 60) wyposa- zona w glowice owijajaca (20; 65) zawierajaca, osadzony na stale w ramie (6; 60), element ksztaltujacy (40; 21; 68) tasme (3), który posiada co najmniej jeden element pro- wadzacy i ksztaltujacy (40) umocowany w ramie (6; 60) i posiadajacy powierzchnie (41) wyprofilowana w ksztal- cie V, przy czym wspomniany element prowadzacy i ksztaltujacy (40) ma ksztalt bloku tworzacego z jednej strony dwuscian wklesly (41), a z drugiej strony dwuscian wypukly (42) i posiadajacego zebra (43, 44), które sa do siebie prostopadle, zas na przecieciu dwuscianów (41, 42) element prowadzacy i ksztaltujacy (40) posiada krawedz odchylajaca (40.1, 70) w ksztalcie V, zapewniajaca od- wrócenie i podluzne zagiecie tasmy (3), a ponadto w ramie (6, 60) osadzona jest co najm niej jedna, pierwsza para szczek (24; 72), zamocowanych przesuwnie miedzy polozeniem otwartym i zamknietym, przy czym w poloze- niu zamknietym szczeki (24; 72) sa docisniete do siebie za pomoca srodków odciagajacych (26; 77) i tworza miedzy soba otwór przelotowy (29; 79). F I G . 2 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest narzędzie do umieszczania wiązki przewodów w koszulce. W szczególności wynalazek dotyczy narzędzia przeznaczonego do umieszczania w koszulce wiązki przewodów, takichjak przewody elektryczne lub rurki, a zwłaszcza takich przewodów jakie są stosowane przy wytwarzaniu pojazdów samochodowych.

W przemyśle samochodowym montaż przewodów instalacji elektrycznej na ogół polega na przygotowaniu szeregu wiązek przewodów w urządzeniu montażowym, zebraniu przewodów w wiązkę za pomocą środków samoprzylepnych lub dzielonych pierścieni z tworzywa sztucznego oraz na umieszczeniu całości w obrączkowej dzielonej koszulce z tworzywa sztucznego lub owinięciu całości taśmą samoprzylepną.

Głównym zadaniem takiego umieszczania w koszulce lub owinięcia taśmą, nazywanego ogólnie koszulkowaniem, jest nadanie wiązce pewnej spójności umożliwiającej łatwe jej instalowanie w każdym elemencie konstrukcji pojazdu. Ponadto koszulka stanowi elastyczną powłokę, która pozwala pochłaniać drgania i amortyzować uderzenia wiązki o element konstrukcyjny w celu wyeliminowania hałasu.

Koszulkowanie wiązek o małych i średnich średnicach, takich jakie występują w pojazdach samochodowych, polega najczęściej na ręcznym śrubowym nawijaniu elastycznej samoprzylepnej taśmy, na przykład taśmy z PCW. Ta operacja okazuje się być wyjątkowo długa, a jej jakość niska.

Inny proces koszulkowania polega na owijaniu wokół wiązki taśmy poprzecznie do samej taśmy i łączeniu bocznych krawędzi taśmy. Taśmy stosowane obecnie są wykonane z pianki poliuretanowej lub są taśmą filcową samoprzylepną i są grubsze niż taśmy stosowane do owijania śrubowego wiązek o małych średnicach. Jednak realizacja tego procesu okazuje się bardzo trudna do wykonania metodą ręczną.

Celem wynalazku jest opracowanie narzędzia do umieszczania wiązki w koszulce wykonanej z taśmy nawiniętej na wiązce poprzecznie do niej samej.

Narzędzie do umieszczania wiązki przewodów w koszulce poprzez owinięcie tej wiązki giętką taśmą samoprzylepną zawiniętą poprzecznie wokół wiązki, przy czym podłużne krawędzie taśmy są połączone przez sklejenie, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera ramę wyposażoną w głowicę owijającą, zawierającą osadzony na stałe w ramie, element kształtujący taśmę, który posiada co najmniej jeden element prowadzący i kształtujący umocowany w ramie i posiadający powierzchnię wyprofilowaną w kształcie V, przy czym wspomniany element prowadzący i kształtujący ma kształt bloku tworzącego z jednej strony dwuścian wklęsły, a z drugiej strony dwuścian wypukły i posiadającego żebra które są do siebie prostopadłe, zaś na przecięciu dwuścianów element prowadzący i kształtujący posiada krawędź odchylającą w kształcie V, zapewniającą odwrócenie i podłużne zagięcie taśmy, a ponadto w ramie osadzona jest co najmniej jedna, pierwsza para szczęk, zamocowanych przesuwnie między położeniem otwartym i zamkniętym, przy czym w położeniu zamkniętym szczęki są dociśnięte do siebie za pomocą środków odciągających i tworzą między sobą otwór przelotowy.

Korzystnym jest, że głowica owijająca zawiera drugą parę szczęk osadzonych w ramie między pierwszą parą szczęk i elementem kształtującym i zamocowanych przesuwnie między

182 541 położeniem otwartym i zamkniętym, przy czym w położeniu zamkniętym szczęki są dociśnięte do siebie za pomocą drugich środków odciągających, i tworzą między sobą ciągadło do wstępnego zawijania taśmy wokół wiązki.

Korzystnym jest, że narzędzie posiada co najmniej jedną umieszczoną na ramie przed głowicą owijającą w stosunku do kierunku przemieszczania wiązki, prowadnicę wyrównującą wiązkę w jednej linii z otworem przejściowym w pierwszej parze szczęk i wierzchołkiem krawędzi odchylającej w kształcie V elementu kształtującego.

Korzystnym jest, że narzędzie posiądą umieszczoną za głowicą owijającą drugą prowadnicę wyrównującą wiązki.

Korzystnym jest, że obie prowadnice wyrównujące wiązki wykonane są w postaci dwóch rowkowych kół pasowych rozmieszczonych po obu stronach głowicy owijającej.

Korzystnym jest, że narzędzie jest wyposażone w dodatkową prowadnicę umieszczoną przed głowicą owijającą po stronie wiązki przeciwległej do odpowiedniej prowadnicy wyrównującej, przy czym tę dodatkową prowadnicę tworzą dwie części osadzone w ramie przesuwnie jedna względem drugiej między położeniem zamkniętym, w którym są do siebie zbliżone i położeniem otwartym, w którym są od siebie odsunięte, umożliwiając przejście wiązki.

Korzystnym jest, że element kształtujący posiada dwa krawędziowe obrzeża tworzące ograniczniki podtrzymujące podłużne krawędzie taśmy.

Korzystnym jest, że w ramie osadzone są dwie pary szczęk zamocowane obrotowo wokół dwóch osi równoległych do siebie, przy czym jedna z tych dwóch osi jest wspólna dla jednej szczęki z każdej pary, a druga oś jest wspólna dla drugiej szczęki każdej pary.

Korzystnym jest, że każda ze szczęk pierwszej pary szczęk jest wyposażona w element ograniczający, współpracujący z połączoną z nim szczęką drugiej pary szczęk i wprawiający ją w ruch obrotowy w kierunku położenia otwartego.

Korzystnym jest, że szczęki pierwszej pary posiadają dwa wałki zamocowane obrotowo wokół równoległych osi tworząc cylindry dociskające podłużne krawędzi taśmy.

Korzystnym jest, że rama wyposażona w swojej dolnej części w głowicę owijającą stanowi nad tą głowicą podporę dla zwoju taśmy i dla co najmniej jednego uchwytu do obsługi narzędzia, usytuowanego zasadniczo równolegle do przebiegu wiązki w głowicy owijającej.

Element kształtujący zapoczątkowuje poprzeczne nawijanie taśmy wokół wiązki, która jest umieszczona na dnie profilu w kształcie V utworzonego na tym elemencie przez taśmę. Kształt V nadany krawędzi elementu kształtującego umożliwia różnym podłużnym kawałkom taśmy ich przemieszczanie się po odcinku o takiej samej długości, aby nie dopuścić do wydłużenia bocznych skrajnych kawałków, które mogłoby podczas późniejszego skurczu tych kawałków spowodować powstanie krzywizn albo miejscowe odklejenie taśmy. Zrozumiałe jest więc, że przed połączeniem wiązka i taśma biegną w różnych kierunkach tak, że konieczne jest zmodyfikowanie kierunku zbieżnego co najmniej jednego z tych elementów. Ponieważ wiązka jest na ogół osadzona nieruchomo na stole montażowym łatwiej jest zmodyfikować kierunek zbieżności taśmy zmuszając ją do zmiany kierunku (rzędu 90°) w miejscu jej połączenia z wiązką Jest to właśnie dokładnie taka zmiana kierunku, którą zapewnia, bez szkody dla taśmy, krawędź w kształcie V elementu kształtującego. Ponadto wiązka przemieszczająca się po dnie przekroju V utworzonego przez ten element jest dzięki temu odpowiednio dociskana i przyklejana do środkowej części taśmy, która pokrywa się z dnem profilu o przekroju w kształcie V utworzonego przez tę taśmę.

Po przejściu przez element kształtujący pierwsza para szczęk zapewnia zagięcie podłużnych krawędzi taśmy w taki sposób, aby ich powierzchnie przylepne skleiły się ze sobą. Wiązka i część taśmy, która ją otacza, znajdują się w otworze przelotowym wyznaczonym przez te szczęki. Zrozumiałe jest więc, że jednoczesne przemieszczanie się wiązki i taśmy w kierunku od elementu kształtującego ku pierwszym szczękom powoduje stopniowe owijanie wiązki wzdłuż jej długości. W ten sposób uzyskuje się szybkie i skuteczne owinięcie wiązki. Narzędzie według wynalazku umożliwia więc szybkie i skuteczne wykonywanie koszulki drogą zawijania poprzecznego nie tylko wiązek o średnich i dużych średnicach, ale również wiązek o małych średnicach.

182 541

Dzięki temu, że między pierwszą parą szczęk i elementem kształtującym osadzona jest druga para szczęk, poruszających się między położeniem otwartym i zamkniętym, do którego są doprowadzane dzięki środkom odciągającym i w którym tworzy się między nimi ciągadło do wstępnego zawijania taśmy wokół wiązki, można uniknąć luzu między taśmą i wiązką, który mógłby zaszkodzić jakości i wyglądowi wykonanej koszulki. Podłużne krawędzie taśmy są zaginane ku sobie co ułatwia następną operację sklejania tych krawędzi, wykonywaną przez pierwszą parę szczęk. Ponadto z uwagi na fakt, że taśma jest samoprzylepna, jej środkowa część, owinięta i dociśnięta do wiązki, również jest do niej przyklejona.

Dzięki temu, że narzędzie posiada co najmniej jedną prowadnicę wyrównującą wiązki umieszczoną na ramie przed głowicą owijającą, w celu ustawienia wiązki w jednej linii z otworem przejściowym w pierwszej parze szczęk i wierzchołkiem krawędzi odchylającej w kształcie V elementu kształtującego, wiązka zostaje odpowiednio ułożona na dnie profilu V utworzonego przez taśmę. Jeszcze lepsze ułożenie wiązki osiąga się, gdy narzędzie posiada drugą prowadnicę wyrównującą wiązki za głowicą owijającą

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania uwidoczniono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schemat ilustrujący umieszczanie wiązki przewodów w koszulce wykonanej w postaci taśmy nawiniętej poprzecznie; fig. 2 przedstawia widok z boku narzędzia według wynalazku do umieszczania wiązki w koszulce według pierwszego przykładu wykonania; fig. 3 przedstawia widok w przekroju wzdłuż linii ΠΊ-ΠΙ z fig. 2; fig. 4 przedstawia widok częściowy według strzałki z fig. 2; fig. 5 przedstawia widok częściowy według strzałki V z fig. 2; fig. 6 przedstawia widok szczegółowy w przekroju wzdłuż linii VI-VI z fig. 7; fig. 7 przedstawia widok szczegółowy z przodu wzdłuż strzałki VII z fig. 6; fig. 8 przedstawia częściowy widok w perspektywie ilustrujący schemat funkcjonowania różnych elementów składowych głowicy owijającej zapewniających umieszczenie taśmy wokół wiązki przewodów; fig. 9 przedstawia widok częściowy z boku strefy łączenia taśmy i wiązki przewodów, ilustrujący funkcjonowanie organu odprowadzającego; fig. lOa, Ila, 12a przedstawiają widoki częściowe w przekroju odpowiednio według strzałek X, XI, XII z fig. 6 ilustrujące umieszczanie w koszulce wiązki o małej średnicy składającej się z jednego przewodu; fig. lOb, llb, 12b przedstawiają widoki analogiczne do pokazanych na fig. lOa, Ila, 12a, ilustrujące umieszczanie w koszulce wiązki o większej średnicy składającej się z czterech przewodów; fig. 13 przedstawia widok z boku ilustrujący w sposób schematyczny alternatywny przykład wykonania wynalazku ze stałym stanowiskiem narzędzia do umieszczania wiązki w koszulce z fig. 2 do 12; fig. 14 przedstawia widok z boku narzędzia do umieszczania wiązki w koszulce według strzałki XV z fig. 14; fig. 15 przedstawia częściowy widok w przekroju ilustrujący schemat funkcjonowania różnych elementów składowych głowicy owijającej narzędzia z fig. 14.

Figura 1 przedstawia w sposób schematyczny umieszczanie wiązki 1 przewodów 2, na przykład kabli elektrycznych, w koszulce. Koszulka taka jest wykonywana przy użyciu taśmy 3, której wyjściowy kształt jest płaski, jak to zaznaczono linią kreskowo-punktową. Koszulka powstaje przez nawinięcie taśmy 3 poprzecznie do własnej osi wokół wiązki 1 w taki sposób, aby ją osłonić. Taśma 3 posiada wówczas podłużnie biegnącą część 4 nawiniętą wokół wiązki 1 i tworzącą koszulkę, oraz podłużne krawędzie 5 nałożone jedna na drugą. Taśma 3 posiada powierzchnię przylepną, na której umieszczona jest wiązka 1, przy czym podłużne krawędzie 5 są przyklejone do siebie przylepną powierzchnią.

Taśma 3 może być wykonana z dowolnego elastycznego materiału, to znaczy nie tylko z pianki poliuretanowej, filcu lub podobnych materiałów stosowanych zwyczajowo do wykonywania koszulek przez nawijanie ręczne na wiązki o średnich i dużych średnicach, ale także wszystkie inne cieńsze materiały (PCW, tkaniny i dzianiny itp.) stosowane zwykle do śrubowego owijania wiązek o mniejszych średnicach.

Figury 2 do 12 przedstawiają pierwszy przykład wykonania narzędzia według wynalazku do umieszczania wiązki w koszulce. Narzędzie to składa się z ramy 6 utworzonej zasadniczo przez dwie tarcze 7, 8. Rama 6 jest wyposażona w jeden uchwyt główny 9 i w dwa drugorzędne uchwyty 10, 11 umożliwiające użytkowanie narzędzia zarówno przez osoby prawojak i leworęczne. Uchwyt 9 biegnie równolegle do kołnierzy 7 i 8 i jest zasadniczo równoległy do umieszczanej w koszulce wiązki 1, natomiast uchwyty 10, 11 biegną wzdłuż wspólnej

182 541 osi 13 prostopadle do kołnierzy 7 i 8. Między uchwytami 10, 11 po wewnętrznej stronie tarczy 7 zainstalowana jest cylindryczna podpora 14. Podpora 14 jest połączona obrotowo z walcem 15, zaznaczonym schematycznie linią kreskowo-punktową, który doprowadza elastyczną samoprzylepną taśmę 3, która także jest zaznaczona schematycznie linią kreskowopunktową. Taśma 3 posiada powierzchnię samoprzylepną 3.1 i powierzchnię 3.2 pozbawioną substancji samoprzylepnej.

W dolnej części ramy 6 między tarczami 7 i 8 zainstalowany jest na stałe blok podporowy 19. Blok podporowy 19 posiada głowicę owijającą 20, która zapewnia owinięcie wiązki 1 taśmą 3.

Prowadzenie taśmy 3 w kierunku głowicy owijającej 20 zapewniają dwa prowadzące wałki 17, 18 zainstalowane między tarczami 7, 8 i prostopadle do nich.

Jak to lepiej uwidaczniają fig. 6 do 8, głowica owijająca 20 składa się z elementów prowadzących i kształtujących 21 i 40 przymocowanych do bloku podporowego 19 i posiadających profilowane w kształcie V powierzchnie 22, 41, usytuowane w jednej linii. Głównym zadaniem elementów prowadzących i kształtujących jest rozpoczęcie operacji poprzecznego zaginania taśmy 3 w celu nadania jej kształtu rynienki.

Element prowadzący i kształtujący 40 ma kształt bloku tworzącego z jednej strony dwuścian wklęsły 41, a z drugiej strony dwuścian wypukły 42, i wyposażonego odpowiednio w żebra 43, 44, które są do siebie prostopadłe. Żebro 43 dwuścianu wklęsłego 41 jest zasadniczo równoległe do wiązki 1 i leży w jednej linii z najniższą częścią 22.1 profilowanej w kształcie V powierzchni 22 elementu 21. W przedstawionym na rysunku przykładzie kąty dwuścianów 41 i 42 są zasadniczo jednakowe.

Na przecięciu dwuścianów 41, 42 element 40 posiada ponadto odchylającą krawędź 40.1 w kształcie V, która zapewnia odwrócenie i wzdłużne zagięcie taśmy 3, co zostanie wyjaśnione dokładniej w dalszej części opisu.

Wyprofilowana w kształcie V powierzchnia 22 elementu 21 posiada ponadto dwa krawędziowe obrzeża 23 zwrócone ku sobie w taki sposób, że tworzą ograniczniki podtrzymujące podłużne krawędzie 5 taśmy 3.

Głowica owijająca 20 posiada również pierwszą parę szczęk 24 zamontowanych na bloku 19 w sposób umożliwiający jej obracanie się wokół dwóch osi 25 równoległych do dolnych żeber 22.1 i 43 wyprofilowanych w kształcie V powierzchni 22 i 21. Szczęki 24 obracają się na zasadzie ruchów przeciwstawnych między położeniem otwartym i zamkniętym, do którego są sprowadzane dzięki środkom odciągającym 26. Środki odciągające 26 mają tu formę sprężyny śrubowej połączonej swoimi końcami z występami 27 stanowiącymi stałą część szczęk 24. Występy 27 są rozmieszczone w taki sposób, aby podczas otwierania się szczęk 24 sprężyna przechodziła na drugą stronę płaszczyzny wyznaczonej przez osie 25 przeskakując „twardy punkt”, po przejściu którego sprężyna, stanowiąca środki odciągające 26 utrzymuje szczęki 24 w położeniu otwartym.

W położeniu zamkniętym, dwie, położone naprzeciwko siebie, powierzchnie 28 szczęk 24 są dociśnięte do siebie i wyznaczają otwór przelotowy 29 o średnicy większej od średnicy, wyposażonej w koszulkę, wiązki i usytuowany zasadniczo na przedłużeniu dolnej części 22.1, wyprofilowanej w kształcie V, powierzchni 22 elementu prowadzącego i kształtującego 21. Po obu stronach otworu 29 powierzchnia 28 posiada płaską powierzchnię styku. W przedstawionym na rysunku przykładzie, powierzchnia 28 posiada wydłużoną wypukłość 30 o zaokrąglonym przekroju biegnącą zasadniczo pochyło względem osi otworu przelotowego 29, to znaczy względem podłużnego kierunku wiązki 1.

Szczęki 24 połączone są ze środkami synchronizującymi ich przeciwstawny ruch obrotowy. Środki synchronizujące składają się tutaj z dwóch zazębiających się ze sobą zębatych kół 31 osadzonych na osiach obrotowych 25 szczęk 24. Jedno z tych kół połączone jest obrotowo trwale z drugą szczęką. Trwałe połączenie kół 31 ze szczękami 24 zapewnia wał 32 biegnący wzdłuż osi 25 i przechodzący przez blok 19, przy czym koła 31 są rozmieszczone po przeciwnej stronie bloku 19 w stosunku do szczęk 24.

182 541

Otwarcie szczęk 24 jest sterowane dźwignią 33 zainstalowaną w ramie 6 w sposób umożliwiający jej obrót wokół osi prostopadłej do tarcz 7 i 8 oraz połączonej za pośrednictwem dwóch ciągów 34 ze szczękami 24.

Głowica owijająca 20 jest również wyposażona w drugą parę szczęk 35 osadzonych na bloku 19 między pierwszą parą szczęk 24 i elementem 21. Szczęki 35 mogą obracać się wokół osi 25 wykonując ruchy przeciwstawne między położeniem otwartym i położeniem zamkniętym, do którego są doprowadzane dzięki połączonemu z nimi odwodzącemu elementowi 36 mającemu w tym przypadku kształt sprężyny trzpieniowej wygiętej w formie U. W położeniu zamkniętym między szczękami 35 powstaje otwór tworzący ciągadło 37 do wstępnego nawijania taśmy 3 na wiązkę 1. Otwór ten znajduje się zasadniczo na przedłużeniu dolnej części 22.1 wyprofilowanej w kształcie V powierzchni 22 elementu prowadzącego i kształtującego 21. W przedstawionym na rysunku przykładzie ciągadło 37 jest rozszerzone na osiowo usytuowanym końcu położonym w pobliżu elementu prowadzącego i kształtującego 21, jak to ilustruje fig. 6. Ma ono ogólnie kształt lejka.

Otwarcie drugiej pary szczęk 35 jest sterowane otwarciem pierwszej pary szczęk 24. W tym przypadku każda ze szczęk 24 jest wyposażona w element oporowy 38, który wystaje ponad szczęki 35 w celu nadawania mu ruchu obrotowego podczas obrotu szczęki 24 w kierunku położenia otwartego.

Narzędzie jest ponadto wyposażone w prowadnice wyrównujące 45, 46, które w tym przypadku wykonane są w postaci dwóch rowkowych kół pasowych rozmieszczonych po obu stronach głowicy owijającej 20 tak, aby mogły współpracować z wiązką 1. Koła pasowe zapewniają względne dostosowanie kierunku wiązki do otworów 29 i 37 pierwszej i drugiej pary szczęk 24, 35 i dolnej części 22.1 elementu 21 i żebra 43 elementu odchylającego 40. Figura 2 i figury 4 i 5 ilustrują szczegóły wykonania obu kół pasowych 45, 46. Można dostrzec, że koło pasowe 45 jest zainstalowane na stałe w ramie 6, podczas gdy koło pasowe 46 jest zamontowane w ramie 6 w sposób umożliwiający jego obrót wokół osi 47 prostopadłej do tarcz 7i8. Koło pasowe 46 może dzięki temu być podnoszone, aby ułatwić ułożenie taśmy 3 na głowicy owijającej 20.

Umieszczanie wiązki 1 w koszulce przy użyciu narzędzia według wynalazku, które zostało opisane powyżej, odbywa się w sposób następujący. Najpierw zwój 15 umieszczany jest na wsporniku 14, następnie naprowadza się taśmę 3 na prowadzące wałki 17, 18, element odchylający 40 i głowicę owijającą 20. Taśma 3 dostosowuje się do kształtu wypukłego dwuścianu 42 elementu odchylającego 40, przy czym jej powierzchnia samoprzylepna 3.1 tworzy wówczas sama dwuścian wypukły. Za dwuścianem 42 taśma 3 jest dociskana do dwuścianu wklęsłego 41 tak, aby powierzchnia samoprzylepna 3.1 taśmy 3 przyjęła kształt dwuścianu. Kształt taśmy 3 jest kształtem elementu profilowanego w kształcie V. Element prowadzący i kształtujący 21 prowadzi taśmę 3 i utrzymuje jej kształt nadany przez element profilowany. Należy tu zwrócić uwagę na rolę, jaką pełnią krawędziowe obrzeża 23, 22, która polega na zapewnieniu dociśnięcia swobodnego końca taśmy 3 do powierzchni 22, tzn. utrzymania go w położeniu oczekiwania.

Obie pary szczęk 24 i 35 są otwarte i taśma jest wprowadzana w wyznaczoną przez nie przestrzeń. Wiązka 1 jest dociskana na dnie elementu kształtowego utworzonego przez taśmę 3, po czym szczęki 24 i 35 zostają zamknięte dzięki opuszczeniu dźwigni 33 na skutek zadziałania sprężystych środków powrotnych 26 i 36. Wiązka i część koszulki 4, która ją otacza wchodzą w otwory 29 i 37.

Pasowe wyrównujące koła 45, 46 stykają się z wiązką 1 i narzędzie jest przesuwane wzdłuż wiązki. Taśma 3 pobierana jest ze zwoju 15 i jest stopniowo obciskana na wiązce 1 przez element odchylający 40 i głowicę owijającą 20.

Element prowadzący i kształtujący 21 zapewnia zapoczątkowanie procesu zginania taśmy 3 jak również jej osiowania względem wiązki 1.

Druga para szczęk 35 zapewnia owinięcie i przyklejenie środkowej części koszulki 4 tworzonej przez taśmę 3 na wiązce 1, jak również zapoczątkowuje proces zamykania bocznych krawędzi 5 taśmy. Sprężysty element powrotny 36 szczęk 35 zapewnia prawidłowe ułożenie taśmy na wiązce, bez względu na średnicę tej wiązki. Aby zilustrować możliwości

182 541 zmiany średnicy wiązki 1, jakie stwarza narzędzie, uwidoczniono na fig. lOa, Ha, 12a przekroje odpowiadające różnym elementom składowym głowicy owijającej dla wiązki o małej średnicy, składającej się tylko z jednego przewodu. Natomiast fig. lOb, llb, 12b ilustrują te same przekroje dla wiązki o większej średnicy, składającej się z czterech przewodów. Można stwierdzić, zwłaszcza w odniesieniu do fig. lla i llb, że otwór o zmiennej wielkości drugiej pary szczęk ze sprężystym powrotem pozwala tolerować znaczne zmiany średnicy nie powodując pogorszenia jakości wykonanej koszulki. Oczywiście przykład ten nie ma charakteru ograniczającego i wiązka może składać się z większej liczby przewodów niż cztery.

Znajdujące się za szczękami 35 szczęki 24 zapewniają całkowite zamknięcie i sklejenie bocznych krawędzi 5 taśmy 3. Liniowe wypukłości 30, wykonane w położonych na przeciwko siebie powierzchniach 28 szczęk 24, zapewniają równe sklejenie najwyższej jakości w wyniku stopniowego wypychania, w miarę przesuwu taśmy, powietrza znajdującego się między bocznymi krawędziami taśmy. Otwór 29 utworzony przez szczęki 24 ma średnicę nieco większą niż średnica wiązki w koszulce tak, że wiązka nie jest dociskana do krawędzi tego otworu i w związku z tym nie utrudnia zamknięcia szczęk w celu dociśnięcia do siebie za pomocą wypukłości 30 na powierzchniach 28 bocznych krawędzi 5 taśmy 3.

Jak to ilustruje figura 2 narzędzie jest wyposażone w ostrze 48 osadzone na ramieniu podpierającym 49, które z kolei jest umocowane obrotowo w ramie 6 i może obracać się wokół osi 49.1 prostopadle do kołnierzy 7, 8 oraz jest trwale połączone z manetką uruchamiającą 49.2. Ramię podpierające 49 może obracać się z położenia schowanego między kołnierzami 7, 8 do położenia wysuniętego pokazanego linią kreskowo-punktową, w którym ostrze 48 wystaje poza obręb trasy taśmy 3, przy czym ramię podpierające 49 jest cofane do położenia schowanego dzięki sprężynie 49.3. Wystarczy więc wprawić w ruch dźwignię 49.2 aby obrócić ramię podpierające 49 w kierunku taśmy 3 tak, aby przeciąć tę ostatnią za pomocą ostrza 48. Ta funkcja przecinania jest wykorzystywana w celach związanych z wykonywaniem koszulki.

Figura 13 przedstawia drugi przykład wykonania opisanego poprzednio narzędzia. Narzędzie to różni się od opisanego poprzednio tylko tym, że wyeliminowane zostały uchwyty oznaczone poprzednio numerami 9, 10 i 11, przy czym uchwyt 9 został zastąpiony imadłem 50 do mocowania narzędzia na stole 51. Narzędzie do umieszczania wiązki w koszulce ma więc ustalone położenie, a wiązka 1 jest przemieszczana po głowicy owijającej 20 i pasowych wyrównujących kołach 46.

Można więc zautomatyzować proces przesuwania wiązki 1 wyposażając narzędzie w tym celu w mechanicznie napędzane wałki zastępujące lub uzupełniające pasowe koła wyrównujące 45,46.

Figury 14 do 16 przedstawiają drugi przykład wykonania narzędzia dó umieszczania wiązki w koszulce według wynalazku. Podobnie jak w pierwszym przykładzie wykonania narzędzie to posiada ramę 60, utworzoną zasadniczo przez dwie tarcze 61, 62 i wyposażoną w jeden uchwyt 63 równoległy do umieszczanej w koszulce wiązki, osadzonej w głowicy owijającej i usytuowany nad tą wiązką oraz w podporę 64 szpuli 15 z opisaną wcześniej taśmą samoprzylepną 3. W przeciwieństwie do pierwszego przykładu wykonania, w którym narzędzie jest popychane po wiązce, to narzędzie ma być ciągnięte po wiązce.

W dolnej części ramy 60 narzędzie posiada głowicę owijającą 65, która zapewnia nałożenie i zamknięcie taśmy 3 na wiązce.

Głowica owijająca 65 posiada tu element prowadzący i kształtujący 68 taśmę 3 połączony trwale z ramą 60. Element ten jest tu wykonany jako element jednoczęściowy, o profilu w kształcie V. Posila on wewnętrzną powierzchnię 69 o profilu w kształcie V oraz krawędź odchylającą 70 w kształcie V usytuowaną w płaszczyźnie, której normalna jest pochylona (o około 45°) względem podłużnego kierunku wiązki 1. Krawędź 70 posiada więc ukształtowanie podobne do krawędzi 40.1 w pierwszym przykładzie wykonania i tak samo jak ta poprzednia, zapewnia odwrócenie i podłużne zagięcie taśmy 3 nadając jej kształt rynienki.

Element prowadzący i kształtujący 68 posiada ponadto dwie krańcowe krawędzie boczne 71 wywinięte ku sobie tworzące ograniczniki prowadzące podłużne krawędzie taśmy 3.

Głowica owijająca 65 jest ponadto wyposażona w pierwszą parę szczęk 72 osadzoną w ramie 60 i obracającą się wokół dwóch osi 72 równoległych do żebra w dnie powierzchni

182 541 mającej kształt V. Szczęki 72 obracają się na zasadzie ruchów przeciwstawnych między położeniem otwartym i zamkniętym. Obrót szczęk 72 jest sterowany za pomocą dwóch cięgien 74 połączonych z dźwignią 75 umocowaną do ramy 60 i obracającą się wokół osi 76 prostopadle do tarcz 61, 62 ramy 60. Dźwignia 75 jest cofana dzięki sprężynie ściskanej 77 w położeniu zamkniętym szczęk 72.

Szczęki 72 posiadają dwa swobodnie obracające się wałki 78, które w położeniu zamkniętym stanowią cylindry zapewniające docisk i przyklejenie podłużnych krawędzi 5 taśmy 3, jak to dokładniej przedstawia figura 15.

W położeniu zamkniętym między szczękami 72 tworzy się otwór przelotowy 79, którego poprzeczne wymiary są większe niż średnica wiązki w koszulce. Ten otwór przelotowy znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie wałków 78 i jest usytuowany zasadniczo na przedłużeniu żebra na dnie powierzchni 69 w kształcie V elementu prowadzącego i kształtującego 68.

Głowica owijająca 65 jest również wyposażona w drugą parę szczęk 80 zainstalowanych w ramie 60 między pierwszą parą szczęk 72 i elementem prowadzącym i kształtującym 68. Szczęki 80 mogą obracać się wokół osi 73 na zasadzie ruchów przeciwstawnych między położeniem otwartym i zamkniętym, do którego są cofane dzięki połączonemu z nimi sprężystemu elementowi 95. W położeniu zamkniętym między szczękami 80 powstaje otwór 81 tworzący ciągadło do wstępnego nawijania taśmy 3 na wiązce 1.

Otwarcie drugiej pary szczęk 80 jest sterowane otwarciem pierwszej pary szczęk 72. Każda ze szczęk 72 w rzeczywistości posiada występ napędzający 82 wystający między szczękami 80 w celu wprawienia ich w ruch podczas obrotu szczęk 72 do położenia otwartego.

Podobnie jak poprzednio, narzędzie jest wyposażone w elementy wyrównujące wykonane w postaci rowkowych kół pasowych 85, 86 rozmieszczonych po obu stronach głowicy owijającej 65 tak, aby mogły współpracować z wiązką 1, odpowiednio przed i za głowicą owijającą 65 w stosunku do przemieszczania wiązki 1. Koła pasowe zapewniają wyrównanie wiązki 1 względem otworów 79 i 81 pierwszej i drugiej pary szczęk 72 i 80 oraz z dolną częścią powierzchni 69 w kształcie V i elementem 68.

Ponadto narzędzie posiada dodatkową prowadnicę 87 utworzoną przez dwa półwałki 88, między którymi znajduje się przewężenie 89, w które wchodzi wiązka 1. Oba półwałki 88 są umieszczone na dwóch ramionach 90 osadzonych w ramie 60 i obracających się między położeniem zamkniętym w którym oba półwałki 88 stykają się ze sobą i tworzą przewężenie prowadzące 89 wiązki 1, i położeniem otwartym, w którym oba półwałki 88 są od siebie odsunięte aby umożliwić przejście wiązki 1. W danym przypadku szczęki 90 obracają się wokół osi 73. Ich otwarcie i zamknięcie jest sterowane za pośrednictwem dwóch cięgien 91 umocowanych do wspólnej dźwigni 92, która jest zainstalowana w ramie 60 i obraca się wokół osi 93 prostopadłej od tarcz 61,62 ramy. Dźwignia 92 jest cofana w położeniu zamkniętym szczęk 90 za pomocą sprężyny ściskanej 94. Otwarciem dodatkowej prowadnicy 87 można więc sterować za pomocą dźwigni 92 niezależnie od szczęk 72 i 80. Ta funkcja jest szczególnie przydatna w przypadku omijania bocznych odejść wiązek, ponieważ pozwala ominąć boczne odejście wiązki bez otwierania szczęk 72 i 80 głowicy owijającej, tzn. nie przerywając wykonywania koszulki.

1S2 S41

182 541

182 541

FIG.12a FIG 12b

182 541

182 541

182 541

182 541

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims (11)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Narzędzie do umieszczania wiązki przewodów w koszulce poprzez owinięcie tej wiązki giętką taśmą samoprzylepną zawiniętą poprzecznie wokół wiązki, przy czym podłużne krawędzie taśmy są połączone przez sklejenie, znamienne tym, że zawiera ramę (6; 60) wyposażoną w głowicę owijającą (20; 65) zawierającą, osadzony na stałe w ramie (6; 60), element kształtujący (40; 21; 68) taśmę (3), który posiada co najmniej jeden element prowadzący i kształtujący (40) umocowany w ramie (6; 60) i posiadający powierzchnię (41) wyprofilowaną w kształcie V, przy czym wspomniany element prowadzący i kształtujący (40) ma kształt bloku tworzącego z jednej strony dwuścian wklęsły (41), a z drugiej strony dwuścian wypukły (42) i posiadającego żebra (43, 44), które są do siebie prostopadłe, zaś na przecięciu dwuścianów (41, 42) element prowadzący i kształtujący (40) posiada krawędź odchylającą (40.1, 70) w kształcie V, zapewniającą odwrócenie i podłużne zagięcie taśmy (3), a ponadto w ramie (6, 60) osadzona jest co najmniej jedna, pierwsza para szczęk (24; 72), zamocowanych przesuwnie między położeniem otwartym i zamkniętym, przy czym w położeniu zamkniętym szczęki (24; 72) są dociśnięte do siebie za pomocą środków odciągających (26; 77) i tworzą między sobą otwór przelotowy (29; 79).
2. 2. Narzędzie według zastrz. 1, znamienne tym, że głowica owijająca (20; 65) zawiera drugą parę szczęk (35; 80) osadzonych w ramie (6; 60) między pierwszą parą szczęk (24; 72) i elementem kształtującym (40; 21; 68) i zamocowanych przesuwnie między położeniem otwartym i zamkniętym, przy czym w położeniu zamkniętym szczęki (35; 80) są dociśnięte do siebie za pomocą drugich środków odciągających (36; 95), i tworzą między sobą ciągadło (37; 81) do wstępnego zawijania taśmy (3) wokół wiązki (1).
3. 3. Narzędzie według zastrz. 1, znamienne tym, że posiada co najmniej jedną, umieszczoną na ramie (6; 60) przed głowicą owijającą (20; 65) w stosunku do kierunku przemieszczania wiązki (1), prowadnicę wyrównującą (46; 85) wiązkę (1) w jednej linii z otworem przejściowym (29; 79) w pierwszej parze szczęk (24; 72) i wierzchołkiem laawędzi odchylającej (40.1; 70) w kształcie V elementu kształtującego.
4. 4. Narzędzie według zastrz. 3, znamienne tym, że posiada, umieszczoną za głowicą owijającą (20; 65), drugą prowadnicę wyrównującą (45; 86) wiązki (1).
5. 5. Narzędzie według zastrz. 4, znamienne tym, że obie prowadnice wyrównujące (46; 85), (45; 86) wiązki wykonane są w postaci dwóch rowkowych kół pasowych rozmieszczonych po obu stronach głowicy owijającej (20; 65).
6. 6. Narzędzie według zastrz. 3 albo 5, znamienne tym, że jest wyposażone w dodatkowąprowadnicę umieszczoną przed głowicą owijającą (65) po stronie wiązki (1) przeciwległej do odpowiedniej prowadnicy wyrównującej (85), przy czym tę dodatkową prowadnicę tworzą dwie części (88) osadzone w ramie (60) przesuwnie jedna względem drugiej między położeniem zamkniętym, w któiym są do siebie zbliżone i położeniem otwartym, w którym są od siebie odsunięte, umożliwiając przejście wiązki.
7. 7. Narzędzie według zastrz. 1, znamienne tym, że element kształtujący (21; 68) posiada dwa krawędziowe obrzeża (23; 71) tworzące ograniczniki podtrzymujące podłużne krawędzie (5) taśmy (3).
8. 8. Narzędzie według zastrz. 2, znamienne tym, że w ramie (6; 60) osadzone są dwie pary szczęk (24, 35; 72, 80) zamocowane obrotowo wokół dwóch osi (25; 73) równoległych do siebie, przy czym jedna z tych dwóch osi jest wspólna dla jednej szczęki z każdej pary, a druga oś jest wspólna dla drugiej szczęki każdej pary.
9. 9. Narzędzie według zastrz. 8, znamienne tym, że każda ze szczęk (24; 72) pierwszej pary szczęk jest wyposażona w element ograniczający (38; 82) współpracujący z połączoną

   182 541 z nim szczęką (35; 80) drugiej pary szczęk i wprawiający ją w ruch obrotowy w kierunku położenia otwartego.
10. 10. Narzędzie według zastrz. 1, znamienne tym, że szczęki (72) pierwszej pary posiadają dwa wałki (78) zamocowane obrotowo wokół równoległych osi tworząc cylindry dociskające podłużne krawędzi (5) taśmy (3).
11. 11. Narzędzie według zastrz. 1, znamienne tym, że rama (6; 60) wyposażona w swojej dolnej części w głowicę owijającą (20; 65) stanowi nad tą głowicą podporę (14; 63) dla zwoju taśmy (15) i dla co najmniej jednego uchwytu (9; 63) do obsługi narzędzia, usytuowanego zasadniczo równolegle do przebiegu wiązki (1) w głowicy owijającej (20; 65).

    * * *