PL181748B1

PL181748B1 - Oprawa zlacza kablowego PL PL PL PL PL PL

Info

Publication number: PL181748B1
Application number: PL97327611A
Authority: PL
Inventors: Dirk Roosen; Francis Dams; Dirk Diddens; Maarten Michiels
Original assignee: Raychem Sa Nv
Priority date: 1996-01-24
Filing date: 1997-01-23
Publication date: 2001-09-28
Also published as: EP0876697A1; AR005519A1; ATE207665T1; MX9805954A; IL124940A0; GR3037009T3; NO983411D0; UA44916C2; NO983411L; US6152767A; KR19990081878A; NZ326419A; RU2182740C2; AU1451197A; WO1997027655A1; ES2162236T3; CZ216998A3; HUP9900944A3; PT876697E; TR199801422T2

Abstract

1. Oprawa zlacza kablowego, zlozo- na z dwudzielnej obudowy, zaopatrzonej we wneke przez która przechodzi do wne- trza oprawy przynajmniej jeden kabel, ze znajdujacego sie w tej wnece przynajmniej jednego czlonu sprezystego i z materialu uszczelniajacego, wypelniajacego prze- strzen miedzy kablami, a obudowa który po zlaczeniu ze soba obydwu czesci obu- dowy zostaje poddany sile sciskajacej, wy- wieranej na niego przez scisniety obudowa czlon sprezysty, znamienna tym, ze jej czlon sprezysty (7), osadzony miedzy scianka wneki (15) czesci (3) obudowy, a materialem uszczelniajacym (5), sklada sie przynajmniej z jednej sprezyny (9), oraz ze stykajacej sie z nia plytki (11). Fig.1A. PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest oprawa złącza kablowego.

Ze stanu techniki znane są oprawy złącza kablowego, złożone z dwudzielnej obudowy,' zaopatrzonej przynajmniej w jedną wnękę przez którą przechodzi do wnętrza oprawy kabel, oraz ze znajdującego się w tej wnęce przynajmniej jednego członu sprężystego i materiału uszczelniającego, wypełniającego przestrzeń między kablami, a obudową. Po złączeniu ze sobą obydwu części obudowy, materiał uszczelniający zostaje poddany sile ściskającej, wywieranej na niego przez ściśnięty obudową człon sprężysty.

Oprawy kablowe służą do izolacji złącz, lub splotów różnego rodzaju kabli, zwłaszcza telekomunikacyjnych (przewodowych, lub światłowodowych) i elektrycznych, oraz drutów i włókien światłowodowych, a także innych podłużnych przedmiotów.

Znana z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych A.P. nr US 3 796 823 oprawa złącza kablowego składa się z dwudzielnej obudowy, oraz z osadzonych w jej końcach sprężystych pierścieni uszczelniających, które dociskane są do kabli przez łączone ze sobą części obudowy, przy czym znajdujące się w obudowie złącze kablowe jest owinięte taśmą uszczelniającą.

Z międzynarodowego opisu patentowego nr PCT/GB 94/02622 (publikacja nr WO 95/15 600) znane jest urządzenie do uszczelniania kabli, wyposażone w płytkę uszczelniającą, przez której otwór przełknięty jest kabel, w połączoną z otworem tej płytki komorę, oraz w znajdującą się w tej komorze ruchomą płytkę naciskową i materiał uszczelniający. Po przełknięciu kabla przez otwór płytki uszczelniającej, płytka naciskowa zostaje przesunięta w kierunku poprzecznym względem niego, powodując rozprowadzenie materiału uszczelniającego wokół kabla.

Niedogodnością tego urządzenia jest duży koszt jego wytwarzania, oraz pracochłonny montaż, wymagający użycia specjalistycznych narzędzi.

Z międzynarodowego opisu patentowego nr PCT/GB 94/01839 (publikacja nr WO 95/06347) znany jest zespół uszczelniający, przeznaczony zwłaszcza do uszczelnienia otworów przelotowych w oprawach złączy kablowych. Zespół uszczelniający składa się z dwóch, dociskanych do siebie kształtowych bloków z materiału uszczelniającego, z których każdy jest zaopatrzony we wklęsłą stożkową powierzchnię wewnętrzną, stykającą się z kablem, oraz w wypukłą powierzchnię zewnętrzną, stykającą się z wewnętrzną powierzchnią obudowy oprawy. Stożkowa powierzchnia wewnętrzna umożliwia zainstalowanie wewnątrz oprawy kabli o różnych średnicach. Podczas montażu oprawy następuje ściśnięcie bloków materiału uszczelniającego wokół łączonych kabli. Bloki materiału uszczelniającego są wykonane z elastomeru, otoczonego kleistą warstwą zewnętrzną. W celu utrzymania zestyku między zewnętrznymi powierzchniami bloków elastomerowych, a ściankami obudowy, są one zaopatrzone we wnęki wypełnione gazem, wywierającym parcie na obudowę oprawy i kable.

Chociaż opisany zespół uszczelniający zapewnia skuteczne uszczelnienie oprawy złącza kablowego, to jednak jego właściwości uszczelniające, z upływem czasu, ulegają pogorszeniu. Wynika to z faktu, że materiał uszczelniający osadzony w otworach przelotowych o niezmiennej objętości ulega powolnej degradacji, związanej ze zmniejszeniem się jego objętości, głównie w wyniku zmian temperatury, i nie może szczelnie wypełnić przestrzeni między kablem, a ściankami obudowy. Ponadto, kształtowe bloki materiału uszczelniającego mają złożoną konstrukcję warstwową, co zwiększa koszty wytwarzania zespołu uszczelniającego.

Celem wynalazku jest opracowanie takiej oprawy złącza kablowego, która umożliwi zwiększenie szczelności złącza kablowego, uprości montaż, oraz obniży koszty wytwarzania, a tym samym 'wyeliminuje niedogodności znanych dotychczas podobnych opraw.

Wynalazek został zrealizowany w konstrukcji oprawy złącza kablowego, która charakteryzuje się tym, że jej człon sprężysty, osadzony między ścianką wnęki części obudowy, a materiałem uszczelniającym, składa się przynajmniej z jednej sprężyny, oraz ze stykającej się z nią płytki.

Człon sprężysty ma powierzchnię wywierającą siłę ściskającą skierowaną korzystnie prostopadle do osi kabla przechodzącego przez wnękę.

Sprężyna członu sprężystego jest połączona z płytką za pomocą łącznika, stanowiącego korzystnie nit.

181 748

Sprężyna członu sprężystego ma korzystnie postać zginanej sprężyny płaskiej, albo sprężyny śrubowej.

Przynajmniej część członu sprężystego jest wykonana ze sprężystego polimeru, korzystnie z elastomeru, najkorzystniej z kauczuku naturalnego, względnie syntetycznego. Polimer członu sprężystego najkorzystniej ma postać pianki.

Oprawa jest korzystnie wyposażona w taśmę zaciskową, owiniętą wokół kabli, oraz przymocowaną do ścianek części obudowy.

Części obudowy oprawy mają korzystnie postać rynien.

Jedna z części obudowy korzystnie jest wyposażona w przegrodę, która w miejscu obrzeża wnęki wchodzi w drugą część tej obudowy, ograniczając przestrzeń dla materiału uszczelniaj ącego.

Oprawa korzystnie jest wyposażona w podłużne elementy uszczelniające, osadzone w rowkach między powierzchniami czołowymi łączonych ze sobą części obudowy, i stykające się ze znajdującym się we wnękach tych części materiałem uszczelniającym. Podłużne elementy uszczelniające w części stanowiącej przynajmniej jedną trzecią, korzystnie połowę powierzchni obwodowej przekroju poprzecznego wy stają poprzecznie w kierunku wnęki i stykają się z obrzeżem znajdującego się w tej wnęce materiału uszczelniającego. Przeciwległe powierzchnie czołowe łączonych ze sobą części obudowy, między którymi znajdują się podłużne elementy uszczelniające najkorzystniej mają najmniejszą szerokość w obszarze wnęki.

Między podłużnymi elementami uszczelniającymi, a ściankami rowków powierzchni czołowych połączonych ze sobą części obudowy są utworzone wolne przestrzenie połączone z wnęką, korzystnie przeznaczone na wpłynięcie do nich część materiału uszczelniającego.

Zaletą oprawy złącza kablowego według wynalazku jest uproszczony montaż, nie wymagający użycia specjalistycznych narzędzi, utrzymanie tych samych właściwości materiału uszczelniającego przez długi okres czasu, skuteczne uszczelnienie złącza kablowego, oraz niskie koszty wytwarzania.

Wynalazek jest w przykładzie rozwiązania konstrukcyjnego uwidoczniony na rysunku, na którym fig. 1A przedstawia część dwudzielnej oprawy złącza kablowego z rozsuniętymi częściami, w widoku perspektywicznym, fig. IB - dolną część obudowy oprawy złącza kablowego, w widoku perspektywicznym, fig. 2 - obudowę oprawy po montażu, w widoku z boku, fig. 3 - dwudzielną obudowę oprawy z rozsuniętymi częściami, w widoku perspektywicznym z częściowym przekrojem, fig. 4 - elementy uszczelniające oprawy, w widoku perspektywicznym, fig. 5 - elementy uszczelniające oprawy i ściankę obudowy w czasie tworzenia potrójnego punktu uszczelniającego w oprawie, w przekroju poprzecznym, fig. 6 - taśmę zaciskową oprawy, w widoku perspektywicznym, fig. 7 - część obudowy z uwidocznioną przegrodą dla materiału uszczelniającego, w widoku perspektywicznym, a fig. 8 - część obudowy z odmianami przegród dla materiału uszczelniaj ącego, w widoku perspektywicznym (u góry) i w widoku z przodu.

Przedstawiona na fig. 1A część 3 oprawy złącza kablowego według wynalazku ma kształt rynienki i stanowi połowę dwudzielnej obudowy, która łączona jest z drugą podobną częścią 3 (fig. 3). W części 3 obudowy osadzony jest człon sprężysty 7, złożony ze sprężyny 9 i z płytki 11, połączonych ze sobą za pomocą łącznika 13, korzystnie w postaci nitu, oraz z bloku materiału uszczelniającego 5, stanowiącego na przykład żel. Człon sprężysty 7 może stanowić integralną całość z częścią 3 obudowy, albo też oddzielny element. Sprężyna 9 może mieć postać zaginanej sprężyny płaskiej, albo sprężyny śrubowej. Przynajmniej część członu sprężystego 7 jest wykonana ze sprężystego polimeru, korzystnie z elastomeru, na przykład z naturalnego, albo syntetycznego kauczuku silikonowego, najkorzystniej w postaci pianki. Człon sprężysty 7 może mieć również postać sprężystej rurki (fig. 4).

Każda część 3 obudowy (fig. 1 i 3) jest zaopatrzona w oddalone od siebie półpierścieniowe pionowe ścianki 17, między którymi znajduje się wnęka 15, stanowiąca połowę pełnej wnęki utworzonej po połączeniu obydwu tych części 3 obudowy. Półpierścieniowe pionowe ścianki 17 tworzą dwa przelotowe otwory 19, przez które przetknięte są łączone kable. Człon sprężysty 7 jest umieszczony we wnęce 15 między materiałem uszczelniającym 5, a wewnętrzną powierzchnią tej wnęki 15. Podczas łączenia ze sobą obydwu części 3 obudowy

181 748 oprawy następuje ściśnięcie członu sprężystego 7, który powoduje sprężyste rozprowadzenie i ściśnięcie materiału uszczelniającego 5 wokół kabli. Ściskanie materiału uszczelniającego 5 odbywa się więc dzięki siłom sprężystości członu sprężystego 7. Materiał uszczelniający 5 jest utrzymywany w stanie ściśniętym niezależnie od zmian temperatury, dzięki czemu zachowuje te same właściwości uszczelniające przez długi okres czasu, nawet przez kilka lat, nie zmieniając swej objętości, ani nie wykazując pełzania. W przypadku gdy nastąpi jakakolwiek zmiana objętości materiału uszczelniającego 5, spowodowana na przykład wyciekiem, lub zmianami temperatury, zostanie ona skompensowana przez odpowiedni nacisk członu sprężystego 7, utrzymując parcie oddziaływujące na materiał uszczelniający 5.

Druga część 3 obudowy jest również wyposażona w podobny blok materiału uszczelniającego 5, ale nie musi być wyposażona w człon sprężysty 7. Bloki materiału uszczelniającego 5 obydwu części 3 obudowy są ponadto zaopatrzone w półkoliste wycięcia 21, które po połączeniu tworzą otwory przelotowe dla łączonych kabli.

Część 3 obudowy oprawy złącza kablowego jest zaopatrzona na swych stykających się z drugą taką samą częścią 3 powierzchniach czołowych 25 w podłużne rowki 33 (fig. 2), w których osadzone są podłużne elementy uszczelniające 23 (fig. 1 A) obudowę, mające postać elastomerowych rurek, wykonanych na przykład z naturalnego, lub sztucznego kauczuku silikonowego. Rurkowe podłużne elementy uszczelniające 23 mają w przekroju poprzecznym kształt wielokąta, na przykład prostokąta, lub kwadratu, albo kształt koła. Powierzchnie czołowe 25 części 3 obudowy mają najmniejszą szerokość w miejscu, w którym znajduje się wnęka 15 (fig. 2), dzięki czemu znaczna część podłużnego elementu uszczelniającego 23, przynajmniej jedna trzecia, korzystnie połowa jego powierzchni obwodowej przekroju poprzecznego, wystaje w tej wnęce 15, powodując zwiększenie powierzchni zestyku podłużnego elementu uszczelniającego 23 i materiału uszczelniającego 5, i utworzenie potrójnego uszczelnienia T, zapewniającego styk między podłużnymi elementami uszczelniającymi 23, blokami materiału uszczelniającego 5 i ściankami części 3 obudowy, a tym samym zwiększając szczelność oprawy złącza kablowego (fig. 5A do C).

Ścianki przelotowych otworów 19 dla kabli, utworzone w pionowych ściankach 17, są zaopatrzone w rowki 18 (fig. 1A), w których osadzone są taśmy zaciskowe owinięte wokół kabli, w celu przymocowania ich do oprawy 1 (fig. 6A i B). Taśma zaciskowa jest wyposażona na swej długości w odkształcalne części 2, oraz w połączone z nimi na przemian nieodkształcalne części 4. Po owinięciu taśmy zaciskowej na kablu, jej odkształcalne części 2 ulegają deformacji, natomiast nieodkształcalne części 4 mają oddzielone od siebie wgłębieniami podłużne występy 6, które wchodzą w rowki 18 pionowych ścianek 17 części 3 obudowy. Na końcach taśmy zaciskowej znajdują się stożkowe, nieodkształcalne części 10, które po owinięciu taśmy wokół kabla tworzą gładką powierzchnię. Nieodkształcalne części 4 są wyposażone na swej powierzchni stykającej się z kablem w ostro zakończone występy zaciskowe 12. Odkształcalne części 2 taśmy zaciskowej mogą być deformowane w różny sposób, na przykład przez składanie, złamanie, lub zgniecenie, dzięki czemu po owinięciu wokół kabla taśma zaciskowa zmniejsza swoją długość i zaciska się na nim.

Obydwie części 3 obudowy są ze sobą połączone za pomocą zatrzasków, złożonych z otworów 27 (fig. 1A) na obrzeżu jednej części 3 obudowy, oraz ze współpracujących z nimi, nie uwidocznionych na rysunku sprężystych występów zatrzaskowych odpowiednio rozmieszczonych na drugiej części 3 obudowy. Możliwe są oczywiście inne połączenia obydwu części 3 obudowy, na przykład za pomocą śrub, sworzni, klamer, lub zacisków, jak również połączenia zawiasowe, lub przegubowe. Możliwe jest również zastosowanie kilku połączeń jednocześnie, na przykład połączenia zatrzaskowego, oraz śrubowego. W tym celu, obydwie części 3 obudowy są wyposażone w obszarze wnęk 15 w ucha 29 z gwintowanymi otworami. Połączenie śrubowe zapewnia uzyskanie mocnego połączenia między obydwiema częściami 3 obudowy, a równocześnie jej lepsze uszczelnienie. Części 3 obudowy są wykonane z tworzywa sztucznego, na przykład z polipropylenu, albo z metalu.

Do przymocowania oprawy złącza kablowego do ściany budynku służą znajdujące się na końcach obudowy ucha 31 z gwintowanymi otworami.

181 748

Każda z części 3 obudowy jest zaopatrzona na jednym z końców w dwa przelotowe otwory 19 dla kabli, na drugim zaś - w jeden przelotowy otwór 19 (fig. IB i 2). Możliwa jest również inna liczba przelotowych otworów, korzystnie od jednego do czterech.

Na figurze 5 jest zilustrowane formowanie potrójnego uszczelnienia T w oprawie złącza kablowego według wynalazku. Badania eksploatacyjne tej oprawy wykazały, że po połączeniu obydwu części 3 obudowy następuje nie tylko ściśnięcie i utrzymywanie pod ciśnieniem materiału uszczelniającego 5, ale również przepływ części tego materiału uszczelniającego 5 do wolnej przestrzeni, utworzonej między podłużnym elementem uszczelniającym 23, a przeciwległymi powierzchniami czołowymi 25 części 3 obudowy, i otwartej od strony wnęki 15. Powoduje to uzyskanie zestyku materiału uszczelniającego 5 zarówno z podłużnymi elementami uszczelniającymi 23, jak i powierzchniami czołowymi 25 obydwu części 3 obudowy, i utworzenie skutecznego potrójnego uszczelnienia T. Wypełniona materiałem uszczelniającym 5 wolna przestrzeń utworzona między podłużnymi elementami uszczelniającymi 23, a przeciwległymi powierzchniami czołowymi 25 części 3 obudowy, może być uzyskana przez wykonanie odpowiednich zagłębień w częściach 3 obudowy, albo też przez zmniejszenie grubości podłużnych elementów uszczelniających 23, na części ich długości. Badania wykazały, że potrójne uszczelnienie T, stykające się uszczelnienie z trzema powierzchniami znacznie zwiększa szczelność oprawy w porównaniu do stosowanych dotychczas oprawach uszczelnień stykających się tylko z dwoma powierzchniami. Jeżeli po zmontowaniu obudowy pozostanie jakakolwiek wolna przestrzeń między jej częściami 3, a podłużnymi elementami uszczelniającymi 23, to będzie ona zawsze usytuowana na zewnątrz tego elementu 23, uniemożliwiając przy tym wnikanie wilgoci do wnętrza oprawy.

Część 3 obudowy przedstawiona na fig. 7, 8A i B jest wyposażona w dodatkową przegrodę 35 dla materiału uszczelniającego 5. Przegroda 35 w czasie montażu obudowy wchodzi w wycięcie 37 drugiej części 3 obudowy w miejscu O wnęki 15, zapewniając utrzymanie w niej materiału uszczelniającego 5 i eliminując możliwość jego wypłynięcia z tej wnęki 15 przed całkowitym zamknięciem obudowy.

Stosowany w oprawie według wynalazku materiał uszczelniający 5, jest korzystnie żelem, na przykład silikonowym, mocznikowym, uretanowym, lub termoplastycznym, zawierającym kompozycję polimeru z wypełniaczem olejowym. Żel ten winien mieć w temperaturze pokojowej twardość Stevens-Volanda większą od 45 g, najkorzystniej w zakresie od 55 g do 60 g. Rozluźnienie żelu w wyniku relaksacji naprężeń winno wynosić mniej niż 12%, korzystnie mniej niż 10%, a najkorzystniej - mniej niż 8%. Wydłużenie względne żelu przy zerwaniu w temperaturze pokojowej (mierzone zgodnie z normą ASTM D638) jest większe od 100%, korzystnie większe od 1000%, najkorzystniej większe od 1400%. Moduł Younga przy rozciąganiu z wydłużeniem względnym 100% wynosi przynajmniej 1,8 MPa, korzystnie przynajmniej 2,2 MPa. Odkształcenie żelu przy ściskaniu winno wynosić mniej niż 35%, korzystnie mniej niż 25%, a najkorzystniej - mniej niż 15%. Odkształcenie penetracyjne żelu przy zanurzeniu stożka sondy na głębokość 0,1 mm (mierzone zgodnie z normą ASTM D217) winno wynosić przynajmniej 50, korzystnie przynajmniej 100, a najkorzystniej pozostawać w granicach od 200 do 350.

Kompozycja polimerowa żelu zawiera korzystnie elastomer, na przykład naturalny, lub syntetyczny kauczuk, lub kopolimery mające twarde bloki elastomerowe. Przykładowymi kopolimerami są: bloki kopolimeru styrenodienowego, na przykład styreno-butadienowego, lub dwubloki styreno-izoprenowe, albo kopolimery trójblokowe. Szczególnie korzystne jest zastosowanie bloków kopolimeru styreno-etyleno-propyleno-styrenowego. Ciekłymi wypełniaczami żelu są korzystnie oleje, na przykład węglowodorowe (parafinowe lub naftenowe), syntetyczne (polibutenowe lub polipropenowe), względnie ich mieszanki, albo też mieszanki niearomatycznych olei parafinowych i węglowodorów naftenowych. Żel korzystnie winien zawierać dodatki, na przykład akceptory wolnych rodników, przykładowo chlorek benzoilu, antyutleniacze, pigmenty i środki grzybobójcze.

Materiał uszczelniający 5 może zawierać również piankę polimerową, korzystnie silikonową, a także, mastyks, lub smary, korzystnie silikonowe.

181 748

Wykaz oznaczeń oprawa złącza kablowego odkształcalne części taśmy zaciskowej oprawy 1 części dwudzielnej obudowy oprawy 1 nieodkształcalne części taśmy zaciskowej oprawy 1 materiał uszczelniający oprawy 1 podłużne występy nieodkształcalnych części 4 człon sprężysty oprawy 1 sprężyna członu sprężystego 7 płytka członu sprężystego 7 ostro zakończone występy zaciskowe taśmy zaciskowej łącznik członu sprężystego 7 wnęka części 3 obudowy oprawy 1 pierścieniowe pionowe ścianki obudowy oprawy 1' rowki pionowych ścianek 17 przelotowe otwory pionowych ścianek 17 podłużne elementy uszczelniające oprawy 1 powierzchnie czołowe części 3 obudowy oprawy 1 otwory zatrzasków części 3 obudowy oprawy 1 ucha z gwintowanymi otworami części 3 podłużne rowki powierzchni czołowych 25 przegroda oprawy dla materiału uszczelniającego 5 wycięcie oprawy na przegrodę 35 potrójne uszczelnienie miejsce wchodzenia przegrody 35 jednej części 3 na drugą część 3 obudowy oprawy 1.

181 748

33-----

181 748

Fig.5A. Fig.SB.

T

181 748

Fig.6A.

Fig.6B.

181 748

Fig.8A.

181 748

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Oprawa złącza kablowego, złożona z dwudzielnej obudowy, zaopatrzonej we wnękę przez którą przechodzi do wnętrza oprawy przynajmniej jeden kabel, ze znajdującego się w tej wnęce przynajmniej jednego członu sprężystego i z materiału uszczelniającego, wypełniającego przestrzeń między kablami, a obudową który po złączeniu ze sobą obydwu części obudowy zostaje poddany sile ściskającej, wywieranej na niego przez ściśnięty obudową człon sprężysty, znamienna tym, że jej człon sprężysty (7), osadzony między ścianką wnęki (15) części (3) obudowy, a materiałem uszczelniającym (5), składa się przynajmniej z jednej sprężyny (9), oraz ze stykającej się z nią płytki (11).
2. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że jej człon sprężysty (7) ma powierzchnię wywierającą siłę ściskającą skierowaną prostopadle do osi kabla przechodzącego przez wnękę (15).
3. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że sprężyna (9) członu sprężystego (7) jest połączona z płytką (11) za pomocą łącznika (13), stanowiącego korzystnie nit.
4. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że sprężyna (9) członu sprężystego (7) ma postać zginanej sprężyny płaskiej.
5. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że sprężyna (9) członu sprężystego (7) ma postać sprężyny śrubowej.
6. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że przynajmniej część członu sprężystego (7) jest wykonana ze sprężystego polimeru, korzystnie z elastomeru, najkorzystniej z kauczuku naturalnego, względnie syntetycznego.
7. Oprawa według zastrz. 6, znamienna tym, że polimer członu sprężystego (7) ma postać pianki.
8. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że jest wyposażona w taśmę zaciskową owiniętą wokół kabli, oraz przymocowaną do ścianek części (3) obudowy.
9. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że części (3) jej obudowy mająpostać rynien.
10. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że jedna z części (3) obudowy jest wyposażona w przegrodę (35), która w miejscu (O) obrzeża wnęki (15) wchodzi w drugą część (3) tej obudowy, ograniczając przestrzeń dla materiału uszczelniającego (5).
11. Oprawa według zastrz. 1, znamienna tym, że jest wyposażona w podłużne elementy uszczelniające (23), osadzone w rowkach między powierzchniami czołowymi (25) łączonych ze sobą części (3) obudowy, i stykające się ze znajdującym się we wnękach (15) tych części (3) materiałem uszczelniającym (5).
12. Oprawa według zastrz. 11, znamienna tym, że jej podłużne elementy uszczelniające (23) w części stanowiącej przynajmniej jedną trzecią korzystnie połowę powierzchni obwodowej przekroju poprzecznego wystają poprzecznie w kierunku wnęki (15) i stykają się z obrzeżem znajdującego się w tej wnęce (15) materiału uszczelniającego (5).
13. Oprawa według zastrz. 12, znamienna tym, że przeciwległe powierzchnie czołowe (25) łączonych ze sobą części (3) obudowy, między którymi znajdują się podłużne elementy uszczelniające (23) mają najmniejszą szerokość w obszarze wnęki (15).
14. Oprawa według zastrz. 11 albo 12, albo 13, znamienna tym, że między podłużnymi elementami uszczelniającymi (23), a ściankami rowków powierzchni czołowych (25) połączonych ze sobą części (3) obudowy są utworzone wolne przestrzenie połączone z wnęką (15), przeznaczone na wpłynięcie do nich części materiału uszczelniającego (5).

181 748