PL181403B1 - Podglówek do foteli pojazdów mechanicznych PL PL - Google Patents

Abstract

1. Podglówek do foteli pojazdów mechanicznych, w którego sklad wchodzi sprezysty korpus, para równoleglych pretów nos- nych wystajacych ze sprezystego korpusu, para rurowych prowad- nic do sztywnego laczenia z konstrukcja oparcia fotela, w której slizgaja sie w góre 1 w dól wspomniane prety nosne i w którym wspomniane prowadnice rurowe sa zaopatrzone w zwalniane ele- menty utwierdzajace wspóldzialajace z ustalajacymi polozenie kar- bami uformowanymi na wspomnianych pretach nosnych tak, ze zapobiegaja slizganiu sie pretów, znamienny tym, ze: prety nosne (2) sa osadzone z pasowaniem luznym obrotowym w rurowych pro- wadnicach ( 3) tak, ze mozna je wychylac do przodu i do tylu w zasa- dzie wokól poprzecznej osi (A) usytuowanej w poblizu dolnych konców ( 7) rurowych prowadnic ( 3), przy czym pomiedzy prowad- nicami rurowymi ( 3) a pretami nosnymi ( 2) znajduja sie ruchome elementy ustalajace ( 1 5) w celu normalnego podtrzymywania pretów nosnych (2) w pierwszym polozeniu katowym wzgledem prowadnic rurowych ( 3), zas elementy utwierdzajace sa uformowane w postaci stacjonarnych elementów blokujacych (11) przystosowanych do sprzegania sie z karbami ustalajacymi (10) pretów nosnych (2) w ich pierwszym polozeniu katowym, natomiast ruchome elementy utwierdzajace ( 15) umozliwiaja przemieszczanie pretów nosnych ( 2) wzgledem prowadnic rurowych ( 3) do drugiego polozenia kato- wego, w którym elementy blokujace (11) wysprzeglaja sie z karbów ustalajacych (10) Fig.1 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest podgłówek do foteli pojazdów mechanicznych, w których skład wchodzi sprężysty korpus, para równoległych prętów nośnych wychodzących ze spręży181 403 stego korpusu, para prowadnic rurowych przystosowanych do sztywnego mocowania do konstrukcji oparcia fotela i w której mogą ślizgać się pręty nośne w górę i w dół, i w których znajdują się wspomniane prowadnice rurowe ze zwalnianymi elementami utwierdzającymi współdziałającymi z karbami ustalającymi położenie, uformowanymi na wspomnianych prętach nośnych w sposób uniemożliwiający im ślizganie się.

W dalszym opisie i zastrzeżeniach takie terminy jak „górny”, „dolny”, „przedni”, „tylny” i podobne należy rozumieć jako odnoszące się do podgłówka w stanie zamontowanym na górnej części oparcia fotela w pojeździe mechanicznym, w stosunku do jego poruszania się do przodu.

W znanych dotychczas podgłówkach wspomnianego powyżej typu, w skład elementów ograniczających, które można zwalniać, umożliwiając w ten sposób przesuwanie się prętów nośnych w górę i w dół w celu regulowania wysokości sprężystego elementu podgłówka oraz ewentualnie wyjmowanie prętów nośnych z odpowiednich prowadnic rurowych i usuwanie podgłówka, wchodzi zazwyczaj ślizgacz dociskany sprężyną do suwliwej styczności z każdym prętem nośnym, poprzecznie do niego. Istnieje również ręczny przycisk sterujący do odsuwania ślizgacza od pręta nośnego, pokonując siłę wywieraną przez sprężynę. Konstrukcję tego typu są znane, na przykład, z europejskiego zgłoszenia patentowego nr EP-B-0582765 oraz francuskiego zgłoszenia patentowego nr FR-A-2671587. Wadą tego znanego rozwiązania, pomimo jego stosunkowej funkcjonalności, jest stosunkowo niewygodna operacja regulacji wysokości podgłówka, zwłaszcza podczas jego podnoszenia, ponieważ potrzebne są dwie ręce, obie do naciskania na przyciski na odpowiednich prętach nośnych oraz równocześnie ,do przesuwania sprężystego korpusu ku górze.

W celu eliminacji tej wady, w innych znanych rozwiązaniach stosuje się jeden element ograniczający usytuowany tylko na jednym z dwóch prętów nośnych, co eliminuje konieczność stosowania drugiego przycisku sterującego. Jednakże w tym przypadku istotnie zmniejsza się bezpieczeństwo blokady podgłówka w nastawionym położeniu, z towarzyszącym temu ryzykiem niebezpiecznego przypadkowego odłączenia się całego podgłówka od oparcia fotela w razie zderzenia pojazdu.

Celem wynalazku jest podgłówek do foteli pojazdów mechanicznych omówionego powyżej typu, którego regulowanie wysokości nie wymaga manipulowania żadnymi przyciskami, z równoczesnym zapewnieniem bezpiecznego i silnego utwierdzenia prętów nośnych w prowadnicach rurowych, tak, żeby drastycznie zmniejszyć ryzyko przypadkowego odłączenia się takich podgłówków.

Podgłówek do foteli w pojazdach mechanicznych według wynalazku charakteryzuje się tym, że pręty nośne są osadzone z pasowaniem luźnym obrotowym, umożliwiając tym samym ich wahanie się do przodu i do tyłu w zasadzie wokół osi poprzecznej znajdującej się w pobliżu dolnych końców wspomnianych elementów rurowych, przy czym pomiędzy prowadnicami rurowymi a prętami nośnymi są umieszczone ruchome pręty ustalające w celu normalnego podtrzymywania prętów nośnych w pierwszym położeniu kątowym względem prowadnic rurowych, zaś elementy utwierdzające są uformowane w postaci stacjonarnych elementów blokujących przystosowanych do sprzęgania się z karbami ustalającymi prętów nośnych w ich pierwszym położeniu kątowym, natomiast ruchome elementy utwierdzające umożliwiają przemieszczanie prętów nośnych względem prowadnic rurowych do drugiego położenia kątowego, w którym elementy blokujące wysprzęglają się z karbów ustalających.

Korzystnie, ruchome elementy utwierdzające mogą zawierać pierścieniowy ślizgacz osadzony ślizgowo w każdej z prowadnic rurowych wzdłuż poprzecznego kierunku względem osi wychyleń i sprzężonej, o ile chodzi o ślizganie się wzdłuż kierunku poprzecznego, z odpowiednim prętem nośnym.

Wynalazek przewiduje dwa alternatywne przykłady wykonania; w każdym z nich ślizganie się ślizgacza wzdłuż kierunku poprzecznego jest realizowane dzięki wahaniu się prętów nośnych podczas ręcznego przemieszczania sprężystego korpusu podgłówka.

181 403

W pierwszym przykładzie wykonania zapewniono ślizgacze z odpowiednimi sprężystymi elementami dociskowymi wymuszającymi przesuwanie się prętów nośnych do wspomnianego pierwszego położenia kątowego.

W drugim przykładzie wykonania każdy ślizgacz jest zaopatrzony w zatrzaskowe elementy ustalające przystosowane do selektywnego utrzymywania odpowiedniego pręta nośnego we wspomnianym pierwszym lub we wspomnianym drugim położeniu kątowym. Takie rozwiązanie zapewnia trwałe ustalanie prętów nośnych w obu położeniach, oraz konieczność przemieszczania sprężystego korpusu podgłówka w celu jego przesunięcia z jednego położenia kątowego w inne.

Korzystnie przekrój poprzeczny każdej z prowadnic rurowych stopniowo rośnie od osi wahań ku górze, w wyniku czego - powstaje przednia przestrzeń i tylna przestrzeń względem odpowiedniego pręta nośnego, oraz tym, że w tylną przestrzeń wchodzi pręt, który jest równoległy do osi wychyleń i znajduje się w pewnej odległości od niej, i stanowi odpowiedni stacjonarny element blokujący.

Korzystnie pręty nośne sąwygięte w łuk tak, że ich strona wklęsłajest zwrócona ku przodowi.

Korzystnie pręty nośne są prostoliniowe.

Korzystnie prowadnice rurowe są uformowane jako tuleje z tworzywa sztucznego, zaś w skład podgłówka wchodzi pręt montażowy, na którym są uformowane dwie tuleje, przy czym pręt ma stanowić górną poprzeczkę konstrukcji oparcia fotela.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w przykładzie wykonania na załączonych rysunkach, na których: fig. 1 przedstawia podgłówek według wynalazku do foteli w pojazdach mechanicznych, schematycznie i częściowo w przekroju pionowym; fig. 2 - podgłówek z fig. 1, w poziomym przekroju płaszczyzną Π-Π; fig. 3 - podgłówek z fig. 1, w poziomym przekroju płaszczyzną III-III; fig. 4 - podgłówek z fig. 3, w pionowym przekroju płaszczyznąIV-IV; fig. 5 - podgłówek z fig. 1, w pionowym przekroju płaszczyzną V-V, w uproszczeniu; fig. 6 - podgłówek według wynalazku, w innym wariancie wykonania, w rzucie podobnym do rzutu z fig. 1; fig. 7 - podgłówek z fig. 6, w poziomym przekroju płaszczyzną VII-VII, fig. 8 - podgłówek z fig. 6, w poziomym przekroju płaszczyzną VIII-VIII; oraz fig. 9 - podgłówek z fig. 6, w pionowym przekroju płaszczyzną IX-IX, w uproszczeniu.

Jak widać na fig. 1do 5, w skład podgłówka do foteli w pojazdach mechanicznych wchodzi sprężysty korpus lub poduszka 1, zazwyczaj wykonana z pianki z tworzywa sztucznego i zawierająca ramę nośną nie pokazaną na rysunkach, ponieważ jej konstrukcja jest konwencjonalna, która z kolei jest sztywno lub wahliwie osadzona naparze prętów nośnych 2, z których na fig. 1 widać tylko jeden, wystających z podstawy sprężystego elementu 1. Po zamontowaniu podgłówka, sprężysta poduszka 1 znajduje się na górnej części oparcia S fotela w pojeździe mechanicznym, a jego wysokość można regulować w opisany szczegółowo dalej sposób, natomiast pręty nośne 2 wchodząw oparcie S i łączą się z jego konstrukcją ramową tak, jak również ujawniono dalej.

Jak to pokazano na fig. 1, pręty 2 ustawione równolegle do siebie, mogą być prostoliniowe lub nieco wygięte lub łukowe, przy czym zwrócone wklęsłą stroną krzywizny ku przodowi pojazdu (w lewo na fig. 1) w wyniku czego, po podniesieniu sprężystego elementu 1, nie przesuwa się on do tyłu ale do przodu, pomimo, że oparcie S jest zazwyczaj odchylone ku tyłowi.

Każdy pręt nośny 2 jest osadzony suwliwie w prowadnicy rurowej 3, sztywno przymocowanej do konstrukcji ramy oparcia S. Rozwiązanie, jakie ujawniono dalej w odniesieniu do rurowej prowadnicy 3 przedstawionej na rysunkach, idealnie pasuje również do innych prowadnic rurowych, nie pokazanych na rysunkach.

W pokazanym przykładzie wykonania, prowadnica rurowa 3 jest wykonana w postaci tulei z tworzywa sztucznego, której tylna powiększona i wydrążona część 4, jest uformowana na nie mającej kołowego przekroju poprzecznego części 5 metalowego pręta 6 (fig. 5), stanowiącego górną poprzeczkę konstrukcji ramowej oparcia S. Należy jednak podkreślić, że konstrukcja tego typu, mająca pewne zalety, jest wyłącznie przykładowa, ponieważ prowadnice rurowe 3 można po prostu wykonać z metalowych tulei przyspawanych do poprzeczki 6.

181 403

Jak wyraźnie widać na fig. 1, pręt nośny 2 ma kołowy przekrój poprzeczny o stałej średnicy, natomiast przekrój poprzeczny tulei 3 stopniowo zwiększa się ku górze, poczynając od jej skrajnie dolnego końca 7, w wyniku czego tworzy się, w stosunku do pręta nośnego 2, przednia przestrzeń pośrednia 8 i tylna przestrzeń pośrednia 9. Wskutek tego, pręt nośny 2 styka się bezpośrednio z wewnętrzną ścianką tulei 3 tylko w pobliżu jej dolnego końca 7, natomiast, korzystnie, luz wynikający z przedniej' przestrzeni pośredniej 8 i tylnej przestrzeni pośredniej 9 umożliwia prętowi nośnemu 2 wychylanie się do przodu i do tyłu, w zasadzie wokół poprzecznej osi wahań A znajdującej się W pobliżu dolnego końca 7 tulei 3.

Na tylnej powierzchni pręta nośnego 2, tj. na powierzchni zwróconej ku tylnej przestrzeni pośredniej 9, znajdują, się liczne, rozstawione w pewnych odstępach od siebie karby 10 współdziałające, ze stacjonarnym elementem blokującym 11, będącymjednym ramieniem metalowego pręta 12 w kształcie litery U osadzonego poziomo i zamocowanego w tulei 3 , jak widać szczegółowo na fig. 4, na znacznej wysokości nad osią wahań A. Element blokującym 11 jest usytuowany poprzecznie w tylnej przestrzeni pośredniej 9 i zazwyczaj sprzęga się z jednym z karbów 10 pręta nośnego 2, które pokazano na fig. 1 i 3.

Do górnej części tulei 3 jest zamocowany za pomocą sprzęgiełek zatrzaskowych 13 rurowy element nośny 14, również wykonany z tłoczonego tworzywa sztucznego, sprzężony z pierścieniowym ślizgaczem 15. Ten pierścieniowy ślizgacz 15 jest· połączony ślizgowo z rurowym elementem nośnym 14 wzdłuż bocznych prowadnic 16 w kierunku poziomym, wskazanym na fig. 2 literą F, prostopadle do osi wahań A. Komorę pierścieniowego ślizgacza 15 ogranicza dzielona ścianka 17, wzdłuż której ślizga się ciernie pręt nośny 2. Przednia sprężyna płytkowa 18, znajdująca się pomiędzy rurowym elementem nośnym 14 a pierścieniowym ślizgaczem 15, dociska ten drugi element do położenia pokazanego na rysunkach, tak że utrzymuje normalnie pręt nośny 2 w położeniu również pokazanym na rysunkach, w którym można go przemieszczać kątowo względem tulei 3 ku tylnej przestrzeni pośredniej 9 tak, żeby zachodził na człon blokujący 11. W położeniu tym człon blokujący 11 może zatem sprzęgnąć się z jednym lub kilkoma karbami 10 na pręcie nośnym 2, zapobiegając tym samym jego ślizganiu się w górę i w dół względem tulei 3.

W celu umożliwienia ruchu ślizgowego dla regulacji wysokości położenia sprężystego korpusu 1 lub całkowitego wyciągnięcia podgłówka z oparcia S, należy po prostu ręcznie przesunąć sprężysty korpus 1 do przodu, obracając zatem każdy z prętów nośnych 2 wokół osi wahań A ku przedniej przestrzeni pośredniej 9 tulei 3 i wysprzęglając odpowiedni element blokujący z karbu 10. Jak z tego wynika, zapewnia to łatwe regulowanie położenia wysokościowego sprężystego korpusu 1. Następnie, zwalniając po prostu sprężysty korpus 1 powoduje się, że sprężyny 18 dociskają ponownie pręty nośne 2 do początkowego położenia kątowego, umożliwiając elementom blokującym 11 sprzęgnięcie się z odpowiednimi najbliższymi karbami 10.

Z powyższego opisu wyraźnie wynika, że w przykładzie wykonania pokazanym na fig. 1 do 5 ruch wysprzęglający pierścieniowych ślizgaczy 15 odbywa się dzięki wahaniu się prętów nośnych 2 wokół osi wahań A, co z kolei powoduje działanie na sprężysty korpus 1, natomiast powrót do położenia wyjściowego wymuszają sprężyny 18, co uzyskuje się zwalniając po prostu sprężysty korpus 1.

W wariancie wynalazku pokazanym na fig. 6 do 9, powrotne wahnięcie prętów nośnych 2 uzyskuje się natomiast przesuwając również ręcznie sprężysty korpus 1. W celu osiągnięcia takiego efektu w tym wariancie, w którym części identyczne lub podobne do ujawnionych już poprzednio oznaczono takimi samymi numerami identyfikacyjnymi, na pierścieniowym ślizgaczu 15, mającym możliwość ślizgania się wzdłuż kierunku F (fig. 7) względem rurowego elementu nośnego 14 dzięki bocznym sprzęgłom ślizgowym 19, znajdująsię boczne ząbki 20 sprzęgające się z komplementarnymi bocznymi ząbkami 21 znajdującymi się w odpowiednich miejscach względem sprężystych sekcji 22 rurowego elementu nośnego 14.

Dzięki temu każdy pierścieniowy ślizgacz 15 można przemieszczać ruchem skokowo zatrzaskowym wzdłuż kierunku F pomiędzy położeniem pokazanym na rysunkach, w którym odpowiedni pręt nośny 2 przesuwa się ku tylnej przestrzeni pośredniej 9 tak, że element blokujący 11

181 403 sprzęga się z jednym ze znajdujących się na nim karbów 10, a kolejnym położeniem, w którym pręt nośny 2, wychylony wokół osi poprzecznej A, przemieszcza się ku przedniej przestrzeni pośredniej 8tak, że element blokujący 11 zeskakuje z karbów 10, umożliwiając w ten sposób prętowi nośnemu 2 przesuwanie się w górę lub w dół. Ząbki 20 i 21 stale znajdują się w jednym lub w drugim ustalonym położeniu do czasu powrotu do położenia wyjściowego. Przemieszczenie każdego pierścieniowego ślizgacza 15 i wynikające z tego wahnięcie odpowiedniego pręta nośnego 2 pomiędzy wspomnianymi powyżej położeniami kątowymi jest zazwyczaj realizowane dzięki przemieszczaniu, w wygodny i łatwy sposób, sprężystego korpusu 1 podgłówka.

Reasumując, w obu przykładach wykonania według wynalazku regulacja wysokości lub wysunięcie podgłówka wymaga po prostu ręcznego przemieszczenia sprężystego korpusu 1 a następnie przesunięcie go względem podgłówka S fotela.

Naturalnie, szczegóły konstrukcji oraz przykłady wykonania można szeroko zmieniać w porównaniu z ujawnionymi i pokazanymi na rysunkach, nie odchodząc od istoty wynalazku określonej w załączonych zastrzeżeniach patentowych.

Fig. 5

181 403

181 403

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (9)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Podgłówek do foteli pojazdów mechanicznych, w którego skład wchodzi sprężysty korpus, para równoległych prętów nośnych wystających ze sprężystego korpusu, para rurowych prowadnic do sztywnego łączenia z konstrukcją oparcia fotela, w której ślizgają się w górę i w dół wspomniane pręty nośne i w którym wspomniane prowadnice rurowe sązaopatrzone w zwalniane elementy utwierdzające współdziałające z ustalającymi położenie karbami uformowanymi na wspomnianych prętach nośnych tak, że zapobiegają ślizganiu się prętów, znamienny tym, że: pręty nośne (2) są osadzone z pasowaniem luźnym obrotowym w rurowych prowadnicach (3) tak, że możnaje wychylać do przodu i do tyłu w zasadzie wokół poprzecznej osi (A) usytuowanej w pobliżu dolnych końców (7) rurowych prowadnic (3), przy czym pomiędzy prowadnicami rurowymi (3) a prętami nośnymi (2) znajdują się ruchome elementy ustalające (15) w celu normalnego podtrzymywania prętów nośnych (2) w pierwszym położeniu kątowym względem prowadnic rurowych (3), zaś elementy utwierdzające są uformowane w postaci stacjonarnych elementów blokujących (11) przystosowanych do sprzęgania się z karbami ustalającymi (10) prętów nośnych (2) w ich pierwszym położeniu kątowym, natomiast ruchome elementy utwierdzające (15) umożliwiająprzemieszczanie prętów nośnych (2) względem prowadnic rurowych (3) do drugiego położenia kątowego, w którym elementy blokujące (11) wysprzęglają się z karbów ustalających (10).
2. 2. Podgłówek według zastrz. 1, znamienny tym, że w skład ruchomych elementów utwierdzających wchodzi pierścieniowy ślizgacz (15) osadzony ślizgowo na każdej rurowej prowadnicy (3) wzdłuż poprzecznego kierunku (F) względem osi wychyleń (A) i sprzężony, z możliwością ślizgania się wzdłuż kierunku poprzecznego (F), z odpowiednim prętem nośnym (2).
3. 3. Podgłówek według zastrz. 2, znamienny tym, że ślizg pierścieniowego ślizgacza (15) wzdłuż poprzecznego kierunku (F) odbywa się w wyniku przemieszczenia sprężystego korpusu (1).
4. 4. Podgłówek według zastrz. 2, znamienny tym, że ślizgacz (15) jest zaopatrzony w sprężyste elementy dociskowe (18) wymuszające przemieszczenie pręta nośnego (2) do pierwszego położenia kątowego.
5. 5. Podgłówek według zastrz. 2, znamienny tym, że ślizgacz (15) jest zaopatrzony w elementy (20, 21) do zatrzaskowego ustalania położenia przeznaczone do selektywnego utrzymywania pręta nośnego (2) w pierwszym lub w drugim położeniu kątowym.
6. 6. Podgłówek według zastrz. 1, znamienny tym, że przekrój poprzeczny każdej z prowadnic rurowych (3) stopniowo rośnie od osi wahań (a) ku górze, w wyniku czego powstaje przednia przestrzeń (8) i tylna przestrzeń (9) względem odpowiedniego pręta nośnego (2), oraz tym, że w tylnąprzestrzeń (9) wchodzi pręt (11), który jest równoległy do osi wychyleń (A) i znajduje się w pewnej odległości od niej, i stanowi odpowiedni stacjonarny element blokujący.
7. 7. Podgłówek według zastrz. 1, znamienny tym, że pręty nośne (2) sąwygięte w łuk tak, że ich strona wklęsła jest zwrócona ku przodowi.
8. 8. Podgłówek według zastrz. 1, znamienny tym, że pręty nośne (2) są prostoliniowe.
9. 9. Podgłówek według zastrz. 1, znamienny tym, że prowadnice rurowe (3) sąuformowane jako tuleje z tworzywa sztucznego, zaś w skład podgłówka wchodzi pręt montażowy (6), na którym sąuformowane dwie tuleje (3), przy czym pręt (6) ma stanowić górną poprzeczkę konstrucji oparcia (S) fotela.