PL180738B1 - Lacznik liniowy do perforowanych pustych profili dystansowych wielowarstwowej szyby izolacyjnej PL PL PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Lacznik liniowy do perforowanych pustych profili dystansowych wielowarstwowej szyby izolacyjnej, posia- dajacy plaski podluzny korpus, zawierajacy dwie czesci, z których kazda jest umieszczana w innym profilu dystanso- wym, przy czym na powierzchni lacznika liniowego znajduje sie, co najmniej jeden, wystajacy, srodkowy ogranicznik ru- chu dla powierzchni czolowych profili dystansowych, znamienny tym, ze srodkowy ogranicznik ruchu na powie- rzchni korpusu (1), ma postac zebra poprzecznego (6), stanowiacego czesc ukladu hamujaco-nacinajacego, do którego przylegaja z obu stron z zachowaniem odstepu, wznoszace sie stopniowo z powierzchni korpusu w kierunku tego zebra poprzecznego (6), kliny (8, 9), których najwy- zszy punkt lezy ponizej wierzcholka zebra poprzecznego (6), przy czym na równoleglych do siebie powierzchniach bocznych (31, 32) korpusu (1), w obszarze zebra poprze- cznego (6) i klinów (8,9), znajduje sie kilka lezacych jedno za drugim z zachowaniem wzajemnych odstepów, zeber bo- cznych (13), które po obu stronach ukladu hamujaco-naci- najacego, maja wysokosc wierzcholków wzrastajaca w kierunku do zebra poprzecznego (6), a w obszarze zeber bo- cznych (13), znajdujacych sie najblizej zebra poprzecznego (6), laczna szerokosc korpusu (1) wraz z zebrami (13), jest nieco wieksza od jego szerokosci poza tym obszarem, przy czym zebro poprzeczne (6) ukladu hamujaco-nacinajacego jest ukierunkowane na bruzde (14) lezaca pomiedzy zebrami bocznymi (13). Fig. 1 PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest łącznik liniowy do perforowanych pustych profili dystansowych wielowarstwowej szyby izolacyjnej, posiadający płaski podłużny korpus, zawierający dwie części, z których każda jest umieszczona w innym profilu dystansowym, przy czym na powierzchni łącznika liniowego znajduje się, co najmniej jeden, wystający, środkowy ogranicznik ruchu dla powierzchni czołowych profili dystansowych.

Tego rodzaju łączniki liniowe są znane na przykład z niemieckiego opisu patentowego OS 28 09 822 względnie z niemieckiego opisu G 90 16 592. W przypadku łączników liniowych tego i podobnego rodzaju występuje problem, polegający na tym, że po wsunięciu lub wbiciu w pustą przestrzeń przynależnych profili dystansowych łącznika liniowego, działanie cierne występujące pomiędzy powierzchnią łącznika liniowego a otaczającą go ścianką wewnętrzną profili dystansowych, okazuje się często niewystarczające, pomimo tego, że w wielu przypadkach stosowane są na powierzchni łącznika liniowego względnie w obrębie jego powierzchni dodatkowe elementy sprężynujące, które przylegają do ścianek wewnętrznych zamykających pustą przestrzeń tych elementów. Ma to na celu zwiększenie siły tarcia i przez to zapobieganie temu, aby miejsce połączenia profili dystansowych, po wsunięciu w nie łącznika liniowego, nie uległo ponownemu rozłączeniu.

Celem wynalazku jest takie udoskonalenie łącznika liniowego, aby tarcie występujące pomiędzy jego powierzchnią a powierzchnią ścianek wewnętrznych profilu dystansowego zwiększyło się odpowiednio tak, żeby po wbudowaniu łącznika liniowego zostało zapewnione mocne jego osadzenie, a zwłaszcza w takich przypadkach, w których - jak to zazwyczaj ma miejsce obecnie w odniesieniu do wielowarstwowych szyb izolacyjnych ze szkła - profile dystansowe posiadają perforację, której zadaniem jest umożliwienie przedostawania się powietrza, znajdującego się w przestrzeni pośredniej szyb, do pustej przestrzeni wewnątrz profili dystansowych. Ma to na celu umożliwienie osuszania powietrza za pomocą sita molekularnego, znajdującego się w tej pustej przestrzeni.

W łączniku liniowym według wynalazku środkowy ogranicznik ruchu na powierzchni korpusu, ma postać żebra poprzecznego, stanowiącego część układu hamująco-nacinającego,

180 738 do którego przylegają z obu stron z zachowaniem odstępu, wznoszące się stopniowo z powierzchni korpusu w kierunku tego żebra poprzecznego, kliny, których najwyższy punkt leży poniżej wierzchołka żebra poprzecznego, przy czym na równoległych do siebie powierzchniach bocznych korpusu, w obszarze żebra poprzecznego i klinów, znajduje się kilka leżących jedno za drugim z zachowaniem wzajemnych odstępów, żeber bocznych, które po obu stronach układu hamująco-nacinającego, mają wysokość wierzchołków wzrastającą w kierunku do żebra poprzecznego a w obszarze żeber bocznych, znajdujących się najbliżej żebra poprzecznego, łączna szerokość korpusu wraz z żebrami, jest nieco większa od jego szerokości poza tym obszarem, przy czym żebro poprzeczne układu hamująco-nacinającego jest ukierunkowane na bruzdę leżącą pomiędzy żebrami bocznymi.

Korzystnie, żebro poprzeczne ma długość większą od szerokości przylegających do niego klinów.

Korzystnie, żebra boczne są usytuowane zwłaszcza tylko na pewnej części długości korpusu.

Korzystnie, żebra boczne są usytuowane jedynie w obszarze układu hamującego utworzonego przez kliny i żebro poprzeczne.

Korzystnie, żebra boczne mają przekrój poprzeczny, który odpowiada trójkątowi równoramiennemu o kącie wierzchołkowym 90°, a wysokość poszczególnych żeber bocznych wzrasta w kierunku do środka korpusu.

Korzystnie, żebro poprzeczne w przekroju poprzecznym ma kształt trójkąta równobocznego, lub trójkąta równoramiennego o kącie wierzchołkowym skierowanym ku górze równym 30°.

Korzystnie, żebro poprzeczne i kliny układu hamująco-nacinającego znajduje się na stronie gómej podłużnego korpusu lub na jego stronie dolnej.

Korzystnie, ta powierzchnia zewnętrzna korpusu, która styka się ze stroną wewnętrzną perforowanej powierzchni ścianki profilu dystansowego, wyposażonej w ostre naroża i krawędzie, posiada ryflowanie do zazębiania się z tymi ostrymi narożami i krawędziami otworów perforacji.

Korzystnie, ryflowanie ma postać usytuowanych jedno za drugim z zachowaniem wzajemnych odstępów żeber biegnących poprzecznie względem osi wzdłużnej korpusu.

Korzystnie, żebra te są usytuowane w dwóch biegnących równolegle rzędach w postaci pasm, usytuowanych po obu stronach przy wzdłużnych krawędziach korpusu, przy czym zwłaszcza żebra są umieszczone w obrębie wybrań w postaci wydłużonych wnęk w dnie korpusu.

Korzystnie, ryflowanie, utworzone przez usytuowane jedne za drugimi żebra, posiada zróżnicowaną wysokość patrząc w kierunku osi wzdłużnej podłużnego korpusu, przy czym zwłaszcza żebra są nachylone w kierunku osi wzdłużnej podłużnego korpusu i każde żebro może być podzielone na odcinki.

Korzystnie, żebra tworzą profil na kształt profilu bocznego zębów piły.

Łącznik liniowy do pustych, perforowanych elementów dystansowych profilowych może mieć taką postać, że powierzchnia dolna podłużnego korpusu, która styka się ze stroną wewnętrzną perforowanej powierzchni ścianki profilu dystansowego, wyposażonej w ostre naroża i krawędzie, posiada ryflowanie do zazębiania się z tymi ostrymi narożami i krawędziami otworów perforacji.

Łącznik według wynalazku znacznie poprawia warunki współpracy łącznika z profilami dystansowymi poprzez istotne zwiększenie niezawodności połączenia.

Przedmiot wynalazku zostanie objaśniony poniżej w oparciu o przykłady wykonania przedstawione na rysunku, na którym kolejne figury ukazują: fig. 1 - łącznik liniowy w przekroju wzdłużnym; fig. 2 - łącznik liniowy w widoku z góry; fig. 3 - szczegół łącznika liniowego w obszarze jego układu hamująco-nacinającego; fig. 4 - szczegół łącznika liniowego w obszarze jego żeber bocznych.

180 738

Pokazany na fig. 1 łącznik liniowy jest wykonany ze znanego, sztywnego tworzywa sztucznego i posiada w przybliżeniu prostokątny przekrój poprzeczny. Jego płaski, podłużny korpus 1 służy do łączenia pustych profili dystansowych 4, 5 i w tym celu wtyka się go jego częściami 2, 3 w odpowiednie dwa profile dystansowe 4, 5 tak głęboko, aż czołowe krawędzie 27 względnie 28 profili dystansowych dojdą do środkowego ogranicznika ruchu, który jako część układu hamująco-nacinającego łącznika liniowego posiada, usytuowane na górnej stronie korpusu 1, żebro poprzeczne 6. Po obu stronach tego żebra poprzecznego 6 umieszczone są, z zachowaniem względem niego pewnego odstępu, wznoszące się stopniowo do góry w jego kierunku od powierzchni górnej strony 7 łącznika liniowego, kliny 8, 9, których najwyższy punkt znajduje się poniżej wierzchołka żebra poprzecznego 6. Te kliny 8, 9 stanowią część składową układu hamująco-nacinającego, który oddziaływuje na sąsiedni element za pomocą zadziorów perforacji, dzięki czemu uzyskuje się to, że zadziory, które mogą się tworzyć przy wsuwaniu łącznika liniowego w pustą przestrzeń profilu dystansowego na skutek tego, że czołowe krawędzie 27, 28 profili dystansowych zeskrobują materiał, którym jest tworzywo sztuczne, z powierzchni łącznika liniowego i przesuwają go przed sobą, są gromadzone w przestrzeni pośredniej 10 pomiędzy zaznaczonymi na fig. 3 czołowymi krawędziami brzegowymi 17, 18 klinów 8, 9 a żebrem poprzecznym 6. Dzięki temu unika się tego, że te zadziory, to jest zeskrobany materiał, będzie spiętrzał się przed żebrem poprzecznym 6 i utrudniał dokładne schodzenie się ze sobą czołowych krawędzi 27, 28 profili dystansowych 4, 5. Dla spotęgowania tego efektu, żebro poprzeczne 6 układu hamująco-nacinającego posiada większą długość w porównaniu z szerokością klinów 8, 9.

Na równoległych powierzchniach bocznych 31, 32 podłużnego korpusu 1 w obszarze żebra poprzecznego 6 i klinów 8, 9 jest usytuowane, jak to pokazano na fig. 2, kilka żeber bocznych 13, leżących jedno za drugim z zachowaniem wzajemnych odstępów. Wysokość wierzchołków tych żeber bocznych wzrasta po obu stronach układu hamującego stopniowo w kierunku żebra poprzecznego 6 i w przypadku żeber bocznych 13, usytuowanych najbliżej żebra poprzecznego 6, wysokość ta jest tak duża, że szerokość łącznika liniowego, określona przez odległość pomiędzy powierzchniami bocznymi 31, 32, jest w tym obszarze nieco większa od szerokości łącznika liniowego poza tym obszarem. Można to zobaczyć na widoku szczegółu, pokazanego w powiększeniu na fig. 4. Na przedłużeniu linii środkowej 16 występuje tu żebro poprzeczne 6, to znaczy to żebro poprzeczne 6 w stosunku do żeber bocznych 13 jest umieszczone tak, że jego przedłużenie w kierunku bocznym leży w bruździe 14 pomiędzy sąsiednimi żebrami bocznymi. Odległość A pomiędzy poszczególnymi żebrami bocznymi 13 wynosi w przedstawionym przykładzie wykonania 1,5 mm, jak to zaznaczono na fig. 3, natomiast wysokość żeber bocznych 13 wzrasta stopniowo w kierunku środka podłużnego korpusu 1, a zatem w kierunku do żebra poprzecznego 6, co zostało już nadmienione uprzednio, i w pokazanym przykładzie wykonania wzrasta ona dla każdego żebra bocznego o 0,1 mm.

W ten sposób żebra boczne 13 na skutek swojego usytuowania jedno za drugim, tworzą podczas wsuwania łącznika liniowego w profile dystansowe, boczne powierzchnie nabiegowe klinowego kształtu, które powodują wytworzenie dodatkowego złącza ciernego pomiędzy łącznikiem liniowym a otaczającymi go ściankami pustej przestrzeni profili dystansowych, co powoduje jeszcze mocniejsze osadzenie łącznika liniowego po jego wbudowaniu. Takie mocniejsze osadzenie powinno zapewniać to, że miejsce połączenia profili dystansowych 4, 5 nie ulegnie ponownemu otwarciu przed tym, zanim rama utworzona z profili dystansowych nie zostanie ostatecznie ustalona przez umieszczenie na niej boczną powierzchnią płyt szklanych.

Jak to zostało pokazane, żebra boczne 13 usytuowane są tylko na pewnej części ogólnej długości korpusu 1, przy czym są one umieszczone w obszarze klinów 8, 9 i żebra poprzecznego 6, tworzących układ hamująco-nacinający za pomocą zadziorów perforacji. Żebra boczne 13 posiadają, jak to pokazano na fig. 3, przekrój poprzeczny, który odpowiada trójkątowi równoramiennemu, przy czym kąt wierzchołkowy tego trójkąta wynosi 90°. Nato

180 738 miast żebro poprzeczne 6 posiada w przekroju poprzecznym również kształt trójkąta, który jest trójkątem równoramiennym, a jego kąt wierzchołkowy wynosi 30°.

Ścianki profili dystansowych 4, 5, znajdujące się od strony przestrzeni pośredniej izolacyjnego szkła wielowarstwowego są wyposażone zazwyczaj w perforację, a zatem w otwory poprzez które powstaje połączenie pomiędzy pustą przestrzenią profili dystansowych, a przestrzenią pośrednią szyby, co umożliwia odprowadzanie wilgoci z powietrza znajdującego się w przestrzeni pośredniej szyby, za pomocą środka osuszającego, który wypełnia pustą przestrzeń profili dystansowych, zwanego również sitem molekularnym. Powierzchnia strony dolnej 20 korpusu 1 może być wyposażona, jak to pokazano schematycznie na fig. 2, w ryflowanie 30, które podczas wsuwania łącznika liniowego w pustą przestrzeń w profilach dystansowych, zazębia się z zadziorami perforowanych otworów i wskutek tego następuje mechaniczne zablokowanie łącznika liniowego względem profili dystansowych. Takie zablokowanie albo samo przez się albo też w połączeniu z innymi elementami powodującymi tarcie na powierzchni łącznika liniowego zapobiega wysunięciu się łącznika liniowego z pustej przestrzeni profili dystansowych względnie rozszerzeniu szczeliny istniejącej na żebrze poprzecznym 6 pomiędzy przeciwległymi czołowymi krawędziami 27, 28 obu profili dystansowych.

Ponadto układ hamujący za pomocą zadziorów perforacji, utworzony przez żebro poprzeczne 6 oraz kliny 8, 9 może być umieszczony albo na stronie górnej korpusu 1, jak to pokazano na fig. 1, albo też na stronie dolnej 20, i to w zależności od kierunku zadziorów piły, powstałych przy przycinaniu na długość dystansowych elementów profilowych.

Strona wewnętrzna 11 profilu dystansowego 4, 5 to znaczy ta strona profilu, która jest zwrócona ku przestrzeni pośredniej izolacyjnej szyby ze szkła wielowarstwowego, stanowi zazwyczaj perforowaną powierzchnię ścienną, a zatem posiada otwory perforacji 12, poprzez które powietrze, znajdujące się w przestrzeni pośredniej, może przedostawać się do przestrzeni pustej 22 profilu dystansowego, aby tam zostać osuszone przez sito molekularne, to jest przez środek absorbujący wilgoć. Otwory perforacji 12 zostają wytworzone na skutek tego, że na przykład za pomocą walca kolczastego zostaje przebita ścianka pustego profilu dystansowego. Przy tym w miejscach przebić krawędzie przebitych otworów posiadają zazwyczaj ostre zadziory 10, które zostały zaznaczone schematycznie na fig. 1.

Na dolnej stronie 20 korpusu 1, a zatem na tej stronie łącznika liniowego, która styka się, podczas wsuwania łącznika liniowego, ze stroną wewnętrzną 11 perforowanej powierzchni ścianki profili dystansowych 4, 5, jest umieszczone ryflowanie 30 w postaci biegnących poprzecznie do kierunku wzdłużnego korpusu 1, leżących jedno za drugim z zachowaniem wzajemnych odstępów, żeber 15, które tworzą rodzaj pasm patrząc w kierunku wtykania, jak to jest widoczne na fig. 1. Takie żebra tworzą dwa równoległe względem siebie pasma i są tak umieszczone, że w przekroju poprzecznym tworzą, jak to pokazano na fig. 2, profil 25 podobny do profilu zębów piły. Żebra te zazębiają się z ostrymi narożami i krawędziami 10 otworów perforacji 12. Na skutek tego tarcie statyczne pomiędzy łącznikiem liniowym a danym profilem dystansowym w porównaniu z powszechnie spotykanymi konstrukcjami, nie posiadającymi takich ryflowań, zwiększa się tak znacznie, że można teraz zrezygnować z innych, zwiększających wielkość tarcia środków takich, jak sprężynowanie, mechaniczne odkształcenie profilu i tym podobnych.

Głębokość zaznaczonego na fig. 1 profilu bocznego żeber 15 podobnego do profilu zębów piły, wynosi 0,72 mm, natomiast odległość pomiędzy żebrami wynosi około 2,5 mm, przy czym wymiary te są dobierane odpowiednio do aktualnie istniejących otworów perforacji 12.

Zamiast obu usytuowanych pasmowo rzędów żeber, można również zastosować tylko jeden rząd żeber, którego szerokość może wtedy być większa od szerokości jednego z pokazanych obu rzędów i w pewnych warunkach taki rząd może przebiegać na całej szerokości łącznika, a zatem na całej powierzchni dna.

180 738

Wymiary i usytuowanie, jak również wielkość i rodzaj rowkowania względnie samych żeber należy za każdym razem dobierać tak, aby uzyskać wytyczony cel, a mianowicie uzyskać utworzenie mechanicznego złącza ciernego pomiędzy wierzchołkami żeber a otworami perforacji.

Fig. 4

180 738

Fig. 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (19)

Zastrzeżenia patentowe

1. Łącznik liniowy do perforowanych pustych profili dystansowych wielowarstwowej szyby izolacyjnej, posiadający płaski podłużny korpus, zawierający dwie części, z których każda jest umieszczana w innym profilu dystansowym, przy czym na powierzchni łącznika liniowego znajduje się, co najmniej jeden, wystający, środkowy ogranicznik ruchu dla powierzchni czołowych profili dystansowych, znamienny tym, że środkowy ogranicznik ruchu na powierzchni korpusu (1), ma postać żebra poprzecznego (6), stanowiącego część układu hamująco-nacinającego, do którego przylegają z obu stron z zachowaniem odstępu, wznoszące się stopniowo z powierzchni korpusu w kierunku tego żebra poprzecznego (6), kliny (8, 9), których najwyższy punkt leży poniżej wierzchołka żebra poprzecznego (6), przy czym na równoległych do siebie powierzchniach bocznych (31, 32) korpusu (1), w obszarze żebra poprzecznego (6) i klinów (8, 9), znajduje się kilka leżących jedno za drugim z zachowaniem wzajemnych odstępów, żeber bocznych (13), które po obu stronach układu hamująco-nacinającego, mają wysokość wierzchołków wzrastającą w kierunku do żebra poprzecznego (6), a w obszarze żeber bocznych (13), znajdujących się najbliżej żebra poprzecznego (6), łączna szerokość korpusu (1) wraz z żebrami (13), jest nieco większa od jego szerokości poza tym obszarem, przy czym żebro poprzeczne (6) układu hamująco-nacinającego jest ukierunkowane na bruzdę (14) leżącą pomiędzy żebrami bocznymi (13).

2. Łącznik liniowy według zastrz. 1, znamienny tym, że żebro poprzeczne (6) ma długość większą niż długość klinów (8, 9).

3. Łącznik liniowy według zastrz. 1, znamienny tym, że żebra boczne (13) są usytuowane co najwyżej na części długości korpusu (1).

4. Łącznik liniowy według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że żebra boczne (13) są usytuowane jedynie w obszarze układu hamująco-nacinającego, utworzonego przez kliny (9) i żebro poprzeczne (6).

5. Łącznik liniowy według zastrz. 1, znamienny tym, że żebra boczne (13) mają przekrój poprzeczny, w kształcie trójkąta równoramiennego o kącie wierzchołkowym 90°.

6. Łącznik liniowy według zastrz. 1, znamienny tym, że wysokość poszczególnych żeber bocznych (13) wzrasta w kierunku do środka korpusu (1).

7. Łącznik liniowy według zastrz. 1, znamienny tym, że żebro poprzeczne (6) w przekroju poprzecznym ma kształt trójkąta równobocznego.

8. Łącznik liniowy według zastrz. 1, znamienny tym, że przekrój żebra poprzecznego (6) ma kształt trójkąta równoramiennego, a jego skierowany do góry wierzchołek ma kąt 30°.

9. Łącznik liniowy według zastrz. 1, znamienny tym, że żebro poprzeczne (6) oraz kliny (8, 9) znajdują się na stronie górnej (7) korpusu (1).

10. Łącznik liniowy według zastrz. 1, znamienny tym, że żebro poprzeczne (6) oraz kliny (8, 9) znajdują się na stronie dolnej (20) korpusu (1).

11. Łącznik liniowy według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnia zewnętrzna korpusu (1), stykająca się ze stroną wewnętrzną (11) perforowanej powierzchni ścianki profilu dystansowego, wyposażonej w ostre naroża i krawędzie (10), posiada ryflowanie (30).

12. Łącznik liniowy według zastrz. 11, znamienny tym, że ryflowanie (30) ma postać usytuowanych jedno za drugim, z zachowaniem wzajemnych odstępów, żeber (15) przebiegających poprzecznie względem osi wzdłużnej korpusu (1).

180 738

13. Łącznik liniowy według zastrz. 12, znamienny tym, że żebra są rozmieszczone w dwóch przebiegających równolegle rzędach w postaci pasm, usytuowanych po obu stronach przy krawędziach wzdłużnych korpusu (1).

14. Łącznik liniowy według zastrz. 13, znamienny tym, że rzędy żeber są umieszczone w obrębie wybrań (19) w postaci wydłużonych wnęk w dnie korpusu (1).

15. Łącznik liniowy według zastrz. 12, znamienny tym, że ryflowanie (30), utworzone przez usytuowane jedne za drugimi żebra (15), ma zróżnicowaną wysokość patrząc w kierunku osi wzdłużnej korpusu (1).

16. Łącznik liniowy według zastrz. 12, znamienny tym, że żebra (15) są nachylone w kierunku osi wzdłużnej korpusu (1).

17. Łącznik liniowy według zastrz. 12, znamienny tym, że każde żebro (15) jest podzielone na odcinki.

18. Łącznik liniowy według zastrz. 12, znamienny tym, że żebra (15) tworzą profil (25) na kształt profilu bocznego zębów piły.

19. Łącznik liniowy do perforowanych pustych profili dystansowych wielowarstwowej szyby izolacyjnej, posiadający płaski podłużny korpus, zawierający dwie części, z których każda jest umieszczona w innym profilu dystansowym, przy czym na powierzchni łącznika liniowego znajduje się, co najmniej jeden, wystający, środkowy ogranicznik ruchu dla powierzchni czołowych profili dystansowych, znamienny tym, że powierzchnia dolna (20) podłużnego korpusu (1), stykająca się ze stroną wewnętrzną (11) perforowanej powierzchni ścianki profilu dystansowego, wyposażonej w ostre naroża i krawędzie (10), posiada ryflowanie (30).

* * *