PL179245B1 - Lutownica reczna z komorami pojemnikowymi PL PL - Google Patents

Abstract

1. Lutownica reczna z komorami pojemniko- wymi, skladajaca sie z izolowanego termicznie uchwytu, koncówki lutowniczej i grzejnika do podgrzewania koncówki lutowniczej do okreslonej temperatury lutowania, przy czym w uchwycie, w strefie grzejnika znajduja sie co najmniej dwie komory pojemnikowe, znamienna tym, ze spo- sród komór pojemnikowych (11, 12, 48) znajduja- cych sie w uchwycie (2) w strefie grzejnika (3), co najmniej jedna komora pojemnikowa (11, 48), zawiera srodek lutowniczy, i polaczona jest z kon- cówka lutownicza (4) przez co najmniej jeden kanal doprowadzeniowy (60, 61), i ze ta komora pojemnikowa (11, 48) zawiera srodek zmniejszaja- cy jej objetosc, oraz, ze dalsza komora pojemni- kowa, ma postac komory ssawnej (12), polaczonej kanalem ssawnym (62) z koncówka lutownicza (4), a w koncówce lutowniczej (4) znajduja sie razem zakonczenia kanalów doprowadzeniowych (60,61) i kanalu ssawnego (62). FIG 2 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest lutownica ręczna z komorami pojemnikowymi składająca się z izolowanego termicznie uchwytu, końcówki lutowniczej i grzejnika do podgrzewania końcówki lutowniczej do określonej temperatury lutowania, przy czym w uchwycie w strefie grzejnika znajdują się co najmniej dwie komory pojemnikowe.

Znana jest z opisu zgłoszenia francuskiego FR 2 637 520 Al tego rodzaju lutownica, która ma w przybliżeniu kształt pręta i posiada dwie komory pojemnikowe. Jedna z tych komór ukształtowana jest jako komora lutu i mieści ona materiał lutowniczy. Ma ona w przybliżeniu kształt cylindryczny i posiada tłoczek mogący przesuwać się pod działaniem sprężyny w komorze lutu. Komora ta umieszczona jest ponadto w strefie grzejnika, który służy do podgrzewania zarówno końcówki lutowniczej jak i komory lutu do określonej temperatury lutowania. Podgrzany grzejnikiem i doprowadzony do stanu płynnego materiał lutowniczy dostaje się do przedniego końca końcówki lutowniczej poprzez ręcznie sterowany zawór doprowadzający i odpowiedni kanał dopływowy, który łączy końcówkę lutowniczą z komorą lutu. Druga komora pojemnikowa ma kształt cylindryczny i przewidziano ją jako zasobnik topnika, przy czym ma ona również sprężynujący tłoczek. Za pomocą drugiego zaworu doprowadzającego uruchamianego ręcznie wraz z pierwszym zaworem doprowadzającym komory lutu, topnik dochodzi oddzielnym przewodem rurkowym w miejsce lutowania. Przewód rurkowy zasobnika w strefie końcówki lutowniczej wygięty jest przy tym ku tej końcówce, tak, że po uruchomieniu zaworów doprowadzających topnik może być doprowadzany w miejsce lutowania jednocześnie z materiałem lutowniczym. Obie komory pojemnikowe są zespolone z lutownicą ręczną i nie mogą być wymieniane. Celem ponownego napełnienia wyposażono każdą z komór pojemnikowych w zewnętrzny otwór doprowadzeniowy, który umożliwia dopełnianie każdej z tych komór materiałem lutowniczym lub topnikiem. Celem napełnienia każdy z dwóch tłoczków odciągany jest cięgłem w jego położenie wyjściowe pokonując siłę śrubowej sprężyny naciskowej. Przy tym siłę każdej z dwóch sprężyn naciskowych można nastawiać ręcznie odpowiednią śrubą przestawianą w kierunku osiowym. Cięgło tłoczka umieszczone jest każdorazowo w otworze przelotowym odpowiedniej śruby nastawczej a każda z tych śrub wystaje na zewnątrz, co umożliwia jej ręczną obsługę.

Ta znana lutownica ręczna przeznaczona jest do prostego lutowania elementów konstrukcyjnych, przy czym możliwa jest jednoręczna obsługa lutownicy dzięki jednoczesnemu doprowadzaniu materiału lutowniczego i topnika przez samą lutownicę. Podczas ręcznego lutowania zdarza się jednak często, że w miejscu lutowania występuje nadmiar materiału lutowniczego, który trzeba stamtąd usunąć. Ponadto podczas napraw trzeba też wylutować niektóre elementy na przykład z płytki i wlutować tam odpowiednie części zamienne. Tak więc do takich operacji należy przewidzieć oddzielne urządzenie odsysające lub przyrząd do usuwania nadmiaru materiału lutowniczego lub do wylutowania. Oznacza to zwiększenie pracochłonności, ponieważ do odsysania i do wylutowania trzeba zawsze zmieniać przyrząd.

179 245

Ponadto rosną koszty inwestycyjne, gdyż do odsysania nadmiaru materiału lutowniczego lub do wylutowania należy udostępnić osobne przyrządy.

Również konserwacja tej znanej lutownicy jest pracochłonna i trudno jest ją rozłożyć na przykład celem oczyszczenia. W razie konieczności oczyszczenia lutownicy po dłuższej eksploatacji trzeba ją poddać specjalnemu procesowi czyszczenia, które może przeprowadzić tylko specjalnie przeszkolony pracownik. Przy tym lutownica przez dłuższy czas nie może być wykorzystywana do prac lutowniczych.

Z opisu patentowego USA 5 031 817 znana jest elektryczna kolba lutownicza, której kompletny uchwyt ukształtowany jest jako urządzenie do odsysania topnika lub materiału lutowniczego. Poza tym kolba ta ma rurkę cylindryczną i głowicę z centralnym otworem. Głowica ułożyskowana została odchylnie na przednim czole rurki cylindrycznej. Na przednim końcu tej rurki znajduje się tłoczek z tłoczyskiem, przy czym tłoczysko opasane jest sprężyną naciskającą na tłoczek. Na tylnym końcu rurki cylindrycznej umieszczona jest cewka elektromagnetyczna, którą można włączyć przyciskiem w tylnym końcu tej rurki. W stanie wyłączenia cewki tłoczek jest przesunięty sprężyną do przodu. Po naciśnięciu przycisku uaktywnia się cewka elektromagnetyczna odciągając tłoczek w rurce cylindrycznej, co umożliwia odsysanie materiału lutowniczego z miejsca odsysania przez kanał ssawny kończący się w końcówce lutowniczej. Za pomocą tej kolby lutowniczej można usuwać lut z miejsc lutowania. Ale do wykonania spoin lutowniczych należy doprowadzić z zewnątrz topnik i materiał lutowniczy, a więc przy lutowaniu pracownik musi używać obu rąk, aby przytrzymać w zadanej pozycji elementy konstrukcyjne za pomocą specjalnych przyrządów.

U podstaw wynalazku leży zatem zadanie takiego ukształtowania lutownicy ręcznej określonego wyżej rodzaju, żeby można ją było wykorzystać do lutowania elementów konstrukcyjnych bez dodatkowych przyrządów przytrzymujących oraz żeby było możliwe łatwe wylutowanie i jednoczesne oddzielenie dwóch elementów konstrukcyjnych a także usunięcie nadmiaru materiału lutowniczego z miejsca lutowania.

Zadanie to rozwiązane zostało zgodnie z wynalazkiem przez to, że spośród komór pojemnikowych znajdujących się w uchwycie w strefie grzejnika, co najmniej jedna komora pojemnikowa zawiera środek lutowniczy, i połączona jest z końcówką lutowniczą przez co najmniej jeden kanał doprowadzeniowy, i że ta komora pojemnikowa zawiera środek zmniejszający jej objętość, oraz dalsza komora pojemnikowa, ma postać komory ssawnej połączonej kanałem ssawnym z końcówka lutowniczą, a w końcówce lutowniczej znajdują się razem zakończenia kanałów doprowadzeniowych i kanału ssawnego.

Korzystnie, komora ssawna zawiera środek zwiększający jej objętość.

Korzystnie, komora ssawna jest połączona z urządzeniem ssącym, wytwarzającym podciśnienie.

Korzystnie również, komory pojemnikowe mają kształt cylindryczny i stanowią oddzielne, wymienne części konstrukcyjne lutownicy.

Korzystnie, grzejnik ma podwójną ściankę, jest wyposażony w co najmniej jeden czujnik temperatury i ma element grzejny składający się z zewnętrznej rurki grzejnikowej i wewnętrznej rurki grzejnikowej, pomiędzy którymi jest usytuowana elektryczna spirala grzejna, oraz jedna komora pojemnikowa, mieszcząca środek lutowniczy jest komorą lutu i jest osadzona co najmniej częściowo wewnątrz grzejnika, a następna komora pojemnikowa mieszcząca środek lutowniczy, komora dodatku, zawiera topnik.

Korzystnie również, komora lutu zawiera środek zmniejszający jej objętość w postaci tłoczka a komora dodatku zawiera środek zmniejszający jej objętość w postaci tłoczka, przesuwnego mechanicznie, pneumatycznie lub hydraulicznie.

Korzystnie, komora ssawna usytuowana jest poza grzejnikiem.

Zgodnie z wynalazkiem, komora ssawna jest połączona z urządzeniem ssącym poprzez przewód podciśnieniowy a urządzenie ssące ma postać dyszy Venturiego, która poprzez przewód ciśnieniowy powietrza połączona jest z zaworem pneumatycznym sterowanym ręcznie lub elektrycznie.

179 245

Korzystnie, kanał ssawny wraz z kanałami doprowadzeniowymi komory lutu i komory dodatku ma ujście w końcówce lutowniczej, do wspólnego kanału końcowego, którego otwór wylotowy umieszczony jest na krańcu końcówki lutowniczej.

Korzystnie, że komora ssawna zawiera środek zwiększający jej objętość w postaci tłoczka ssącego przesuwnego osiowo.

Korzystnie, tłoczki i tłoczek ssący sąpołączone z elektrycznym wrzecionowym mechanizmem napędowym.

Korzystnie, tłoczki i tłoczek ssący są połączone z elektrycznymi łącznikami samopowrotnymi.

Korzystnie, znamienna tym, że w przednim końcu uchwytu od strony końcówki lutowniczej znajdująsię zawory pneumatyczne.

Korzystnie, grzejnik jest zamocowany rozłącznie w uchwycie a końcówka lutownicza jest zamocowana rozłącznie na przeciwległym do uchwytu końcu grzejnika.

Korzystnie, grzejnik ma kanały łączące, przez które kanały doprowadzeniowe połączone są odpowiednio z komorą lutu i komorą dodatku a kanał ssawny końcówki lutowniczej połączony jest z komorą ssawną.

Korzystnie, grzejnik ma na jednym końcu kołnierz łączący, poprzez który jest połączony z uchwytem a drugim końcem jest połączony z końcówką lutowniczą za pomocą nakrętki kołpakowej, a w uchwycie od strony grzejnika znajdują się płytki stykowe, do których są dociśnięte sprężynujące kołki stykowe wystające z grzejnika, podparte sprężyście w grzejniku za pomocą sprężyn śrubowych.

Dzięki ukształtowaniu lutownicy ręcznej zgodnie z wynalazkiem uzyskuje się to, że można ją obsługiwać jedną ręką przy czym środek lutowniczy to jest materiał lutowniczy i topnik doprowadzany jest alternatywnie lub łącznie a przy wylutowywaniu zapewnione jest odsysanie tych czynników. Ponadto przez zespolenie komór pojemnikowych z lutownicą ma ona stosunkowo małe wymiary, co ułatwia posługiwanie się lutownicą ręczną.

Lutownicę według wynalazku można eksploatować bez szkody dla środowiska naturalnego, ponieważ zużyte komory pojemnikowe można łatwo wymienić, opróżnić i ponownie napełnić celem ponownego wykorzystania. Poza tym pracownik może w każdej chwili wymienić komory pojemnikowe, a więc lutownica według wynalazku jest wyłączona tylko na krótko z eksploatacji. Pozwala to obniżyć koszty konserwacji oraz zmniejszyć czas przestoju, a więc uzyskać znaczące oszczędności w procesie produkcji.

Znajdujący się w komorze lutu materiał lutowniczy można doprowadzić podczas lub tuż przed lutowaniem do stanu ciekłego, co umożliwia jego doprowadzenie odpowiednim kanałem do końcówki lutowniczej wskutek przesunięcia tłoczka, co zmniejsza objętość komory lutu.

Przesunięcie tłoczka w komorze lutu może nastąpić mechanicznie, za pomocą silnika elektrycznego, lub też pneumatycznie albo hydraulicznie pod naciskiem na stronę tylną tłoczka.

Podczas lutowania można doprowadzać do końcówki lutowniczej potrzebny topnik z komory dodatku poprzez drugi kanał doprowadzania, przy czym topnik wychodzi z tej końcówki wraz z materiałem lutowniczym tak, że uzyskuje się prawidłową spoinę lutowniczą. Tłoczek komory dodatku przesuwny jest w niej również mechanicznie, pneumatycznie lub hydraulicznie celem zmniejszenia objętości komory dodatku. Przy tym jest możliwość wspólnego lub oddzielnego poruszania tłoczka komory dodatku i tłoczka komory lutu tak, że topnik i materiał lutowniczy można doprowadzać w miejsce lutowania wspólnie lub oddzielnie stosownie do istniejących warunków pracy.

Dzięki umieszczeniu komory ssawnej poza grzejnikiem zapewniono natychmiastowe ochłodzenie i przejście w stan stały płynnego materiału lutowniczego zasysanego do komory ssawnej, tak że po odsysaniu materiał ten nie może powrócić niepotrzebnie w miejsce lutowania. W komorze ssawnej wytwarza się podciśnienie celem odsysania materiału lutowniczego lub topnika z miejsca lutowania poprzez kanał doprowadzeniowy lub, gdy lutownicę wyposażono w komorę lutu, komorę dodatku i komorę ssawną poprzez oddzielny kanał ssawny i końcówkę lutowniczą. Komorę dodatku i komorę ssawną umieszczono w uchwycie

179 245 z możliwością wymiany, tak że komorę dodatku można znów napełnić celem ponownego wykorzystania, a komorę ssawną można opróżnić celem jej ponownego użycia. Ponadto można też wykorzystać materiał lutowniczy odzyskany z komory ssawnej.

Dzięki zastosowaniu dyszy Yenturiego jako urządzenia ssącego można zapewnić łatwo dobre odsysanie, przy czym dysze wysterowuje się prostym zaworem pneumatycznym uruchamianym ręcznie lub elektrycznie.

Użycie lutownicy według wynalazku jest niezależne od zewnętrznego zasilania sprężonym powietrzem.

Ukształtowanie według wynalazku pozwala uzyskać małą końcówkę lutowniczą, a więc lutownica według wynalazku nadaje się również do lutowania precyzyjnego. Dzięki temu ukształtowaniu wyeliminowano mimowolne zasysanie środka lutowniczego, to jest materiału lutowniczego lub topnika do kanału podciśnieniowego dyszy Yenturiego. Ponadto tłoczek ssawny może być uruchamiany mechanicznie lub nawet hydraulicznie.

Lutownicę według wynalazku zastosować można do zasilania ciśnieniem lub podciśnieniem niezależnie od instalacji pneumatycznej lub hydraulicznej.

Według wynalazku zapewniona jest prosta obsługa lutownicy ręcznej i łatwa konserwacja, lutownica ma lekką i zwartą budowę, co ułatwia posługiwanie się nią.

Ukształtowanie zasilania elektrycznego grzejnika według wynalazku daje niezawodne zasilanie tego grzejnika, przy czym jednocześnie zapewniony jest łatwy demontaż lutownicy. Dzięki temu lutownicę może konserwować nawet pracownik nie przeszkolony w tym zakresie.

Wynalazek w przykładzie wykonania został przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia elementy lutownicy ręcznej w widoku perspektywicznym, fig.2 - lutownicę z fig. 1 w przekroju wzdłużnym i fig.3 - przekrój kołnierza łączącego z fig. 1 lub 2.

Na fig.l pokazano ręczną lutownicę 1 składającą się z uchwytu 2, grzejnika 3 i końcówki lutowniczej 4.

Uchwyt 2 ma w zasadzie kształt cylindryczny i na swym końcu po stronie grzejnika posiada nakrętkę kołpakową 5, za pomocą której grzejnik 3 zamontowany jest na uchwycie 2. Celem przykręcenia grzejnika 3 nakrętką 5 uchwytu 2, grzejnik ten ma odsądzony promieniowo na zewnątrz kołnierz łączący 6, który zaopatrzony jest na jego powierzchni bocznej w gwint śrubowy 7. Celem zamocowania końcówki lutowniczej 4, na grzejniku 3 znajduje się druga nakrętka kołpakowa 8, która nakręcona jest na gwint śrubowy 9 na końcu grzejnika 3 po stronie końcówki lutowniczej.

Z powierzchni czołowej 10 uchwytu 2 po stronie grzejnika wystają osiowo końce nabojowej komory dodatku 11 i nabojowej komory ssawnej 12. Komorę dodatku 11 i komorę ssawną 12 osadzono z możliwością wymiany w uchwycie 2. W środku powierzchni czołowej 10 współosiowo z osią wzdłużną 13 uchwytu 2 znajduje się trzpień naciskowy 14, który przesuwny jest osiowo w uchwycie 2. Komora dodatku 11 i komora ssawna 12 umieszczone są na średnicy, naprzeciwległe względem siebie w odstępie od trzpienia 14 z przemieszczeniem promieniowym na zewnątrz. Do zasilania grzejnika 3 i do regulacji temperatury na powierzchni czołowej 10 uchwytu 2 znajdują się cztery płytki stykowe 15, 16, 17 i 18, które znajdują się w przybliżeniu w tej samej odległości promieniowej co komory dodatku 11 i stykowa 12. Płytki stykowe 15, 16 służą do elektrycznego zasilania grzejnika 3 i przenoszą napięcie robocze, które doprowadza się do nich odpowiednimi przewodami przechodzącymi przez uchwyt z oddzielnego sterownika (niewidocznego na rysunku) i przekazuje się na dwa przynależne kołki stykowe (patrz fig.3), które wystają osiowo po stronie uchwytu z powierzchni czołowej 19 kołnierza 6 grzejnika 3 i są przesuwne osiowo w kołnierzu 6 pokonując siłę sprężyny, którą są podparte w grzejniku. W taki sam sposób wystają z powierzchni czołowej 19 grzejnika 3 dwa następne odpowiednio rozmieszczone kołki stykowe, które są przyporządkowane płytkom stykowym 17, 18 i przenoszą na te płytki sygnały elektryczne dwóch czujników temperatury znajdujących się we wnętrzu grzejnika 3 (patrz fig.2, odnośniki 50, 51). Od płytek stykowych 15, 16, 17, 18 prowadzą przewody sygnałowe przez uchwyt 2 do sterownika, gdzie sygnały temperatury są przetwarzane w regulatorze elektronicznym celem wysterowania grzejnika 3 i zasilenia go potrzebnym napięciem roboczym.

179 245

W grzejniku 3 umieszczone są dwa rurkowe kanały łączące 20, 21, które wystają osiowo przez czoło 22 grzejnika 3 od strony końcówki lutowniczej. Kanał łączący 20 służy do połączenia komory dodatku 11 z końcówką lutowniczą 4 a kanał łączący 21 łączy komorę ssawną 12 z końcówką 4, przy czym kanał 20 uchodzi do odpowiednio umieszczonego kanału doprowadzeniowego (niewidocznego na rysunku) a kanał 21 uchodzi do kanału ssawnego (niewidocznego na rysunku) końcówki lutowniczej 4. Między kanałami łączącymi 20, 21, położonymi na średnicy naprzeciwległe i przebiegającymi równolegle do osi wzdłużnej 13 lutownicy 1, znajduje się wystające osiowo wybrzuszenie 23 w postaci stożka ściętego, które ma otwór 24 doprowadzający materiał lutowniczy.

Na fig.2 pokazana jest lutownica ręczna 1 w przekroju wzdłużnym. W uchwycie 2 znajduje się komora dodatku 11 i komora ssawna 12. Komora dodatku 11 służy do pomieszczenia dodatku lutowniczego 25, jak np. cyna lutownicza, i jest zamknięta u góry tłoczkiem 26, który przesuwny jest w kierunku osiowym w komorze dodatku 11. Nad komorą dodatku 11 umieszczony jest cylinder pneumatyczny 27 współosiowo z komorą 11 z tłoczyskiem 28 od strony komory dodatku 11. Cylinder 27 służy do uruchamiania tłoczka 26 w ten sposób, że może jest on zasilany sprężonym powietrzem z zasobnika poprzez przewód pneumatyczny 29, co powoduje naciśnięcie tłoczka 26 w dół, tak że dodatek lutowniczy 25 jest wyciskany z komory 11 do kanału łączącego. Komora dodatku 11 ma wystający osiowo z powierzchni czołowej 10 uchwytu 2 odcinek łącznikowy 30, wyposażony od strony czołowej w membranę przebiciową (niewidoczną na rysunku).

Komora ssawna 12 umieszczona jest na średnicy, naprzeciwległe względem komory dodatku 11 i ma ona wystający poza czoło 10 uchwytu 2 odcinek łącznikowy 31, także z membraną przebiciową (niewidoczną na rysunku). Komory 11 i 12 zamocowane są na stałe i z możliwością wymiany w odpowiednich gniazdach w uchwycie 2. W dolnym końcu uchwytu 2 przykręcony jest grzejnik 3 za pomocą nakrętki kołpakowej 5. W tym celu na kołnierzu łączącym 6 znajduje się gwint śrubowy 7. Kołnierz 6 zaopatrzony jest w dwa naprzeciwległe na średnicy wycięcia cylindryczne 32 i 33, w które w stanie zamontowania wchodzą luźno dopasowane odcinki łącznikowe 30 lub 31 komory dodatku 11 lub komory ssawnej 12, tak że grzejnik 3 może być przykręcony w określonej pozycji na uchwycie 2 za pomocą swojego kołnierza łączącego 6.

W uchwycie 2 między komorą dodatku 11 i komorą ssawną 12 znajduje się centralny, współosiowy z tym uchwytem pneumatyczny cylinder roboczy 34, który na jego końcu od strony końcówki lutowniczej wyposażony jest w tłoczysko 35 z trzpieniem naciskowym 14. Na końcu przeciwległym do trzpienia 14 cylinder 34 ma króciec przyłączeniowy 37, za pomocą którego cylinder roboczy 34 jest połączony z przewodem pneumatycznym 38. Przewód 38 służy do wspólnego zasilania sprężonym powietrzem zarówno cylindra roboczego 34 jak i cylindra pneumatycznego 27 poprzez jego przewód zasilający 29.

Komora ssawna 12 połączona jest przewodem podciśnieniowym 39 z dyszą Venturiego 40, która służy jako urządzenie ssące do wytwarzania podciśnienia w komorze ssawnej 12. Dysza 40 podłączona jest do przewodu pneumatycznego 41, którym doprowadzane jest sprężone powietrze do dyszy 40 celem wytworzenia podciśnienia w przewodzie 39. Oba przewody pneumatyczne 38 i 41 przechodzą przez tylną ściankę obudowy 42 uchwytu 2 i każdy z nich jest połączony przewodem (nie pokazanym na rysunku) ze sterownikiem. Dysza 40 ma króciec odpowietrzający 43, który również przechodzi przez ściankę 42, tak, że doprowadzane do dyszy 40 sprężone powietrze może uchodzić z niej swobodnie na zewnątrz. Aby przy odsysaniu materiału lutowniczego z miejsca lutowania wyeliminować mimowolne przedostawanie się tego materiału do przewodu podciśnieniowego 39, w komorze ssawnej 12 usytuowany jest tłoczek ssawny 12', który przy odsysaniu przesuwny jest osiowo w komorze 12 pod działaniem podciśnienia ku przewodowi podciśnieniowemu 39 i zasysa w ten sposób materiał lutowniczy przez końcówkę lutowniczą 4 do komory ssawnej 12.

W grzejniku 3 znajduje się środkowy element grzejny 44 umieszczony współosiowo z osią wzdłużną 13 i ukształtowany jako rurka grzejnikowa z podwójną ścianką. Między zewnętrzną rurką 45 i wewnętrzną rurką 46 elementu grzejnego 44 umieszczona jest elektryczna spirala grzejna 47 do nagrzewania końcówki lutowniczej 4. Wewnątrz rurki 46 ukształtowana

179 245 jest komora lutu 48 mieszcząca materiał lutowniczy 49, przy czym komora lutu 48 jest sprzężona termicznie z elementem grzejnym 44, tak, że przy lutowaniu element grzejny 44 roztapia materiał lutowniczy 49 w komorze lutu 48. W komorze lutu 48 znajduje się tłoczek 36, przesuwny osiowo pod działaniem trzpienia naciskowego 14 cylindra roboczego 34 celem zmniejszenia objętości komory lutu 48.

Po stronie zewnętrznej rurki grzejnikowej 45 umieszczono dwa przeciwległe na średnicy czujniki temperatury 50, 51, które połączone są ze sterownikiem przewodami sygnałowymi 52 i 53. Czujniki 50, 51 służą wraz ze sterownikiem do regulacji temperatury elementu grzejnego 44, tak, że na końcówce lutowniczej 4 występuje zawsze dobieralna, optymalna temperatura lutu.

Grzejnik 3 ma zewnętrzną rurkę płaszczową 54, która od strony końcówki lutowniczej 4 jest zamknięta wkręcaną pokrywką grzejnikową 55. Pokrywka 55 zaopatrzona jest w stożkowe wybrzuszenie 23, ze środkowym otworem doprowadzeniowym 24 materiału lutowniczego połączonym z komorą lutu 48.

Między zewnętrzną rurką płaszczową 54 i zewnętrzną rurką grzejnikową 45 znajdują się dwa na średnicy naprzeciwległe kanały łączące 20 i 21. Od strony uchwytu kanały łączące 20 i 21 przechodzą przez kołnierz łączący 6 w strefie jego obu wycięć 32 lub 33, przy czym kanały te zaopatrzone są w zaostrzone końcówki 56, 57, z których każda przebija przy montażu membranę przebiciową, odpowiednio, komory dodatku 11 lub komory ssawnej 12 powodując połączenie z wnętrzem tych komór. Od strony końcówki lutowniczej kanały łączące 20 i 21 przechodzą przez pokrywkę grzejnikową 55, przy czym ich końce wyposażone są w termoodpomy cylinder uszczelniający 58 lub 59.

Końcówka lutownicza 4 zaciśnięta jest mocno za pomocą nakrętki kołpakowej 8 na pokrywce grzejnikowej 55 lub rurce płaszczowej 54 grzejnika 3.

Końcówka lutownicza 4 ma środkowy, współosiowy kanał doprowadzeniowy 60 materiału lutowniczego, który łączy się z otworem doprowadzeniowym 24 materiału lutowniczego. Promieniowo naprzeciwległe końcówka lutownicza 4 ma kanał doprowadzeniowy 61 dodatku i kanał ssawny 62, przy czym kanał doprowadzeniowy 61 jest połączony kanałem 20 z komorą dodatku 11 a kanał ssawny 62 połączony kanałem 21 z komorą ssawną 12. Kanał doprowadzeniowy 60, kanał doprowadzeniowy 61 dodatku i kanał ssawny 62 uchodzą do wspólnego, współosiowego z końcówką 4 kanału końcowego 63, którego otwór wylotowy 64 znajduje się u dołu końcówki lutowniczej 4. W strefie stożkowego wybrzuszenia 23 znajduje się uszczelka 65 z otworem przelotowym.

Uchwyt 2 w strefie jego nakrętki kołpakowej 5 ma dwa elektryczne łączniki samopowrotne 66 i 67, które są połączone przewodami (nie pokazanymi na rysunku) ze sterownikiem (nie pokazanym na rysunku).

Poprzez elektryczne łączniki samopowrotne 66 i 67 wysterowuje się dwa umieszczone w sterowniku elektiyczne zawory sprężonego powietrza, przez które zasilany jest przewód pneumatyczny 38 cylindra pneumatycznego 27 i cylindra roboczego 34 lub przewód pneumatyczny 41 dyszy Venturiego 40.

Po naciśnięciu elektrycznego łącznika samopowrotnego 66 otwiera się w sterowniku zawór przewodu pneumatycznego 38, tak że cylinder pneumatyczny 27 lub cylinder roboczy 34 są zasilane jednocześnie sprężonym powietrzem a ich tłoczyska 28 lub 35 przesuwają się ku końcówce lutowniczej 4 wypierając w ten sposób topnik z komory dodatku 11 i materiał lutowniczy z komory 48 w kierunku końcówki 4. Materiał lutowniczy przechodzi przy tym przez otwór doprowadzeniowy 24, kanał doprowadzeniowy 60 i kanał końcowy 63 dostając się na końcówkę 4, z której wychodzi otworem wylotowym 64 na miejsce lutowania. Jednocześnie otworem 64 kanału końcowego 63 wychodzi dodatek lutowniczy, który jest tłoczony do kanału końcowego 63 z komory dodatku 11 przez przewód łączący 20 i kanał doprowadzeniowy 61 dodatku. Po puszczeniu łącznika 66 zamyka się elektryczny zawór pneumatyczny w sterowniku, a więc cylinder pneumatyczny 27 i cylinder roboczy 34 nie są już zasilane sprężonym powietrzem i następuje przerwanie tłoczenia z jednej strony materiału lutowniczego i z dnigiej strony dodatku lutowniczego.

179 245

Poprzez dobór odpowiednio małego przekroju kanału doprowadzeniowego 61, dodatku, kanału doprowadzeniowego 60 materiału lutowniczego i kanału końcowego 63 uzyskuje się to, że w stanie odprężenia, to jest po przerwaniu tłoczenia, dzięki efektowi kapilarnemu z otworu wylotowego 64 nie może wychodzić w sposób niezamierzony ani materiał lutowniczy ani topnik.

Drugi łącznik samopowrotny 67 służy do uruchamiania drugiego zaworu pneumatycznego w sterowniku, przy czym po otwarciu tego zaworu dysza Venturiego 40 jest zasilana sprężonym powietrzem i w przewodzie 39 tworzy się podciśnienie, które przez komorę ssawną 12, kanał łączący 21 i kanał ssawny 62 działa na końcówkę lutowniczą 4, tak że za pomocą lutownicy 1 można wylutować i oddzielić od siebie dwa elementy konstrukcyjne. Do zasilania sterownika sprężonym powietrzem może służyć oddzielna stała sprężarka, która jest połączona przewodami zasilającymi z zaworami pneumatycznymi sterownika.

Ńa fig.3 pokazany jest w przekroju kołnierz łączący 6 grzejnika 3, przy czym przekrój przechodzi przez dwa z czterech wspomnianych już kołków stykowych 68 i 69. Kołki te przyporządkowane są dwóm płytkom stykowym 15 i 16 uchwytu 2 i służą do elektrycznego zasilania elementu grzejnego 44. Na rysunku zaznaczono linią kreskową położone za płaszczyzną przekroju wycięcie 33 na odcinek łącznikowy 31 komory ssawnej 12 oraz górny koniec przynależnego kanału łączącego 21. Ponadto można zauważyć centralny, współosiowy z kołnierzem łączącym 6 otwór przelotowy 70 do prowadzenia trzpienia naciskowego 14 lub do pomieszczenia komory lutu 48 (linia kreskowa na rysunku). Dla centralnego usytuowania elementu grzejnego 44 jest umieszczone symetrycznie do osi wzdłużnej 72 kołnierza łączącego 6 zagłębienie 71.

Kołki stykowe 68, 69 utworzone są z tulejki zaciskowej 73 lub 74, która jest przesuwna osiowo i wsparta jest na śrubowej sprężynie naciskowej 77 lub 78 w usytuowanym od strony uchwytu gnieździe 75 lub 76 kołnierza łączącego 6 grzejnika. Każde z gniazd 75, 76 ma od strony końcówki lutowniczej dolny, środkowy otwór przelotowy 79 lub 80, przez który przeprowadzony jest w dół, po stronie tej końcówki izolowany płaszczem z tworzywa sztucznego przewód przyłączeniowy 81 lub 82 zasilający energią elektryczną element grzejny 44.

Każdy z przewodów 81, 82 w jego górnym końcu zaciśnięto przewodzącą elektrycznie tulejką zaciskowa 85 lub 86 w rozszerzonym otworze przelotowym 83 lub 84 w tulejkach stykowych 73, 74. Celem zapewnienia prawidłowego połączenia elektrycznego między tulejkami zaciskowymi 85, 86 i przynależnym zaciśniętym przewodem przyłączeniowym 81 lub 82 odizolowano te przewody na ich górnych końcach zaciśniętych w tulejkach 85, 86, to znaczy usunięto w tej strefie izolację z tworzywa sztucznego. Aby wyeliminować możliwość zwarcia między tulejkami stykowymi 73, 74 powleczono te tulejki lub także gniazda 75, 76 izolacyjnym tworzywem sztucznym. Ponadto można też przewidzieć kołnierz łączący 6 z materiału elektrycznie nieprzewodzącego.

Aby w pokazanym na fig. 3 stanie zdemontowania grzejnika 3 z uchwytu 2 nie doszło do wypadnięcia tulejek stykowych 73, 74 z ich gniazd 75, 76, na przewodzie przyłączeniowym 81 lub 82 w dolnej części wystającej z kołnierza 6 zamocowańa jest nasadka zaciskowa 87 lub 88 , która zaciśnięta jest nieprzesuwnie na przewodzie 81 lub 82. Odstęp między tulejkami 85, 86 i nasadkami zaciskowymi 87, 88 na przewodach przyłączeniowych 81, 82 dobrany jest przy tym tak, że tulejki 73, 74 pod lekkim naprężeniem wstępnym śrubowych sprężyn 77, 78 wystają osiowo z powierzchni czołowej 19 kołnierza łączącego 6, przy czym swoim dolnym końcem mąjąjeszcze zapewnione dobre prowadzenie osiowe w gnieździe 75 lub 76.

Podczas montażu grzejnika 3 za pomocąjego kołnierza 6 na uchwycie 2 następuje wsunięcie tulejek stykowych 73, 74, odpowiednio, w ich gniazdo 75, 76, przy czym następuje ściśnięcie sprężyn śrubowych 77, 78. W stanie zmontowanym sprężyny 77, 78 dociskają tulejki stykowe 73, 74 do odpowiedniej płytki stykowej 15 lub 16 uchwytu 2, tak że utworzone jest niezawodne połączenie elektryczne.

Oczywiście z dwoma innymi płytkami stykowymi 17, 18 uchwytu współpracują również odpowiednio ukształtowane kołki stykowe. Przy tym odpowiednio przyporządkowane przewody przyłączeniowe służą jako przewody sygnałowe (patrz fig.2, odnośniki 52, 53), które podłączone są odpowiednio do czujników temperatury 50, 51 elementu grzejnego 44.

179 245

Dzięki ukształtowaniu wyżej opisanego połączenia elektrycznego kołków stykowych 68, 69 z płytkami stykowymi 15,16 układu zasilania elementu grzejnego, a także przenoszeniu sygnału z czujników temperatury 50, 51 do sterownika, można łatwo zdemontować i zmontować lutownicę 1 celem wymiany komory dodatku 11, komory ssawnej 12 i komory lutu 48. Przy tym w stanie zmontowanym zapewniony jest zawsze dobry styk elektryczny między kołkami 68, 69 i przynależnymi płytkami stykowymi 15,16 lub płytkami 17, 18 i niewidocznymi na rysunku kołkami stykowymi przewodu sygnałowego.

W sterowniku, nie przedstawionym na rysunku, oprócz dwóch elektrycznych zaworów ciśnieniowych znajdują się także wszystkie niezbędne części elektroniczne do regulacji temperatury elementu grzejnego 44. Sygnały generowane przez czujniki temperatury 50, 51 podczas nagrzewania elementu grzejnego doprowadzane są przewodami sygnałowymi do sterownika, który steruje elementem grzejnym 44 pozwalając uzyskać i utrzymać nastawną temperaturę lutowania.

Dzięki ukształtowaniu według wynalazku można więc obsługiwać lutownicę 1 jedną ręką, przy czym zarówno materiał lutowniczy jak i dodatek można doprowadzać na końcówkę lutowniczą 4 i w miejsce lutowania naciskając po prostu elektryczny łącznik samopowrotny 66, przy czym drugą rękę można wykorzystać do manipulowania lutowaną częścią.

W innym wykonaniu lutownicy 1 według wynalazku, do zasilania cylindra pneumatycznego 27, cylindra roboczego 34 lub dyszy Venturiego 40 służy umieszczony w uchwycie 2 nabój sprężonego powietrza. Zamiast elektrycznych łączników samopowrotnych 66 i 67 zastosowane zostały w tym przypadku obsługiwane ręcznie zawory pneumatyczne, które połączone są umieszczonymi w uchwycie 2 kanałami pneumatycznymi, z jednej strony z nabojami sprężonego powietrza i z drugiej strony z cylindrem pneumatycznym 27, cylindrem roboczym 34 i dyszą Venturiego 40. Dzięki temu można używać lutownicy niezależnie od stałego źródła sprężonego powietrza, jak np. sprężarka. Oczywiście naboje sprężonego powietrza zamocowane są w uchwycie z możliwością ich wymiany.

Ponadto przewidziano też hydrauliczny wariant lutownicy, której zasada działania różni się od lutownicy 1 tylko zastosowaniem układu hydraulicznego zamiast wyżej opisanego układu pneumatycznego.

Można też wyobrazić sobie wariant z napędem elektrycznym, w którym na przykład bezpośrednio w komorze dodatku lub komorze lutu lub komorze ssawnej znajdują się tłoczki pompowe poruszane mechanizmami wrzecionowymi napędzanymi silnikiem elektrycznym, które to tłoczki wysterowuje się odpowiednimi, ręcznie naciskanymi łącznikami elektrycznymi w uchwycie.

Ponadto lutownica ręczna ma konstrukcję sprzyjającą wielokrotnemu wykorzystaniu jej części. Można wymieniać i łatwo czyścić końcówkę lutowniczą 4 z jej kanałami doprowadzeniowymi 60, 61 lub jej kanałem ssawnym 62. Również komorę ssawną 12, komorę dodatku 11 i komorę lutu 48 można odzyskiwać lub ponownie napełniać. Należałoby jeszcze wspomnieć, że w komorze ssawnej 12 można też umieścić spiralę lutową, która samoczynnie wchłania roztopiony, zasysany materiał lutowniczy po dojściu do komory ssawnej 12, co zapobiega niezamierzonemu zasysaniu materiału lutowniczego do przewodu podciśnieniowego.

Oczywiście lutownicę ręczną według wynalazku można też stosować jako zwykłą lutownicę, do której doprowadzany jest z zewnątrz oddzielnie materiał lutowniczy lub topnik. Można też umieścić komorę dodatku 11, komorę ssawną 12 i komorę lutu 48 oddzielnie albo w różnych kombinacjach, żeby np. uwzględnić różne wymagania w różnych technologiach lutowania.

179 245

FIG.2·

179 245

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims (16)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Lutownica ręczna z komorami pojemnikowymi, składająca się z izolowanego termicznie uchwytu, końcówki lutowniczej i grzejnika do podgrzewania końcówki lutowniczej do określonej temperatury lutowania, przy czym w uchwycie, w strefie grzejnika znajdująsię co najmniej dwie komory pojemnikowe, znamienna tym, że spośród komór pojemnikowych (11,12,48) znajdujących się w uchwycie (2) w strefie grzejnika (3), co najmniej jedna komora pojemnikowa (11,48), zawiera środek lutowniczy, i połączona jest z końcówką lutowniczą (4) przez co najmniej jeden kanał doprowadzeniowy (60, 61), i że ta komora pojemnikowa (11, 48) zawiera środek zmniejszający jej objętość, oraz, że dalsza komora pojemnikowa, ma postać komory ssawnej (12), połączonej kanałem ssawnym (62) z końcówka lutowniczą (4), a w końcówce lutowniczej (4) znajdują się razem zakończenia kanałów doprowadzeniowych (60, 61) i kanału ssawnego (62).
2. 2. Lutownica ręczna według zastrz. 1, znamienna tym, że komora ssawna (12) zawiera środek zwiększający jej objętość.
3. 3. Lutownica ręczna według zastrz. 1, znamienna tym, że komora ssawna (12) jest połączona z urządzeniem ssącym, wytwarzającym podciśnienie.
4. 4. Lutownica ręczna według zastrz. 1, znamienna tym, że komory pojemnikowe (11, 48) mają kształt cylindryczny i stanowią oddzielne, wymienne części konstrukcyjne lutownicy.
5. 5. Lutownica ręczna według zastrz. 1, znamienna tym, że grzejnik (3) ma podwójną ściankę, jest wyposażony w co najmniej jeden czujnik temperatury (50, 51) i ma element grzejny (44) składający się z zewnętrznej rurki grzejnikowej (45) i wewnętrznej rurki grzejnikowej (46), pomiędzy którymi jest usytuowana elektryczna spirala grzejna (47), oraz że jedna komora pojemnikowa, mieszcząca środek lutowniczy jest komorą lutu (48) i jest osadzona co najmniej częściowo wewnątrz grzejnika (3), a następna komora pojemnikowa, komora dodatku (11), zawiera topnik (25).
6. 6. Lutownica ręczna według zastrz. 5, znamienna tym, że komora lutu (48) zawiera środek zmniejszający jej objętość w postaci tłoczka (36), a komora dodatku (11) zawiera środek zmniejszający jej objętość w postaci tłoczka (26), przesuwnego mechanicznie, pneumatycznie lub hydraulicznie.
7. 7. Lutownica ręczna według zastrz. 1, znamienna tym, że komora ssawna (12) usytuowana jest poza grzejnikiem (3).
8. 8. Lutownica ręczna według zastrz. 3, znamienna tym, że komora ssawna (12) jest połączona z urządzeniem ssącym poprzez przewód podciśnieniowy (39) a urządzenie ssące ma postać dyszy Venturiego (40), która poprzez przewód ciśnieniowy powietrza (41) połączona jest z zaworem pneumatycznym sterowanym ręcznie lub elektrycznie.
9. 9. Lutownica ręczna według zastrz. 1, znamienna tym, że kanał ssawny (62) wraz z kanałami doprowadzeniowymi (60, 61) komory lutu (48) i komory dodatku (11) ma ujście w końcówce lutowniczej (4), do wspólnego kanału końcowego (63), którego otwór wylotowy (64) umieszczony jest na krańcu końcówki lutowniczej (4).
10. 10. Lutownica ręczna według zastrz. 2, znamienna tym, że komora ssawna (12) zawiera środek zwiększający jej objętość w postaci tłoczka ssącego (12'), przesuwnego osiowo.
11. 11. Lutownica ręczna według zastrz. 6 albo 10, znamienna tym, że tłoczki (26, 36) i tłoczek ssący (12') są połączone z elektrycznym wrzecionowym mechanizmem napędowym.
12. 12. Lutownica ręczna według zastrz. 6 albo 10, znamienna tym, że tłoczki (26, 36) i tłoczek ssący (12') są połączone z elektrycznymi łącznikami samopowrotnymi (66, 67).
13. 13. Lutownica ręczna według zastrz. 6 albo 10, znamienna tym, że w przednim końcu uchwytu (2) od strony końcówki lutowniczej (4) znajdująsię zawory pneumatyczne.

    179 245
14. 14. Lutownica ręczna według zastrz. 1, znamienna tym, że grzejnik (3) jest zamocowany rozłącznie w uchwycie (2) a końcówka lutownicza (4) jest zamocowana rozłącznie na przeciwległym do uchwytu (2) końcu grzejnika (3).
15. 15. Lutownica ręczna według zastrz. 14, znamienna tym, że grzejnik (3) ma kanały łączące (20, 21), przez które kanały doprowadzeniowe (60, 61) połączone są odpowiednio z komorą lutu (48) i komorą dodatku (11), a kanał ssawny (62) końcówki lutowniczej (4) połączony jest z komorą ssawną (12).
16. 16. Lutownica ręczna według zastrz. 14, znamienna tym, że grzejnik (3) ma na jednym końcu kołnierz łączący (6), poprzez który jest połączony z uchwytem (2) a drugim końcem jest połączony z końcówką lutowniczą (4) za pomocą nakrętki kołpakowej (8), i że w uchwycie (2) od strony grzejnika (3) znajdują się płytki stykowe (15, 16), do których są dociśnięte sprężynujące kołki stykowe (68, 69) wystające z grzejnika (3), podparte sprężyście w grzejniku za pomocą sprężyn śrubowych (77, 78).

    * * *