PL179081B1 - Zespól przylacza rurowego PL - Google Patents

Abstract

1. Zespól przylacza rurowego, skladajacy sie ze zlaczki, stanowiacej element korpusu urzadze- nia, zwlaszcza korpusu zaworu i zaopatrzonej w osiowy otwór, z obwodowym gniazdem elastycz- nej uszczelki i osadzona w niej rura, przy czym zlaczka ma na swej czolowej powierzchni kolnierz, stanowiacy scianke obwodowego rowka na jej zewnetrznej powierzchni oraz z obejmy, zlozonej z dwóch jednakowych czesci w postaci pólpierscie- ni, obejmujacych zewnetrzna powierzchnia rury i zaopatrzonych w promieniowe haczykowe zacze- py, obejmujace powierzchnie oporowa kolnierza zlaczki, znamienny tym, ze wewnetrzna powierz- chnia oporowa kolnierza (7) zlaczki (2) znajduje sie w odleglosci mniejszej od powierzchni czolowej zlaczki (2) niz odleglosc obwodowego gniazda usz- czelki (3) w osiowym otworze zlaczki (2) od tej sa- mej powierzchni czolowej zlaczki (2). F IG. 2 P L 179081 B 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest zespół przyłącza rurowego, składający się ze złączki, stanowiącej element korpusu urządzenia, zwłaszcza korpusu zaworu i zaopatrzonej w osiowy otwór z obwodowym gniazdem elastycznej uszczelki i osadzoną w niej rurą, przy czym złączka ma na swej czołowej powierzchni kołnierz, stanowiący ściankę obwodowego rowka na jej zewnętrznej powierzchni oraz z obejmy, złożonej z dwóch jednakowych części w postaci półpierścieni, obejmujących zewnętrzną powierzchnią rury i zaopatrzonych w promieniowe haczykowe zaczepy, obejmujące powierzchnię oporową kołnierza złączki.

Z francuskiego opisu patentowego nr FR 2 244 115 jest znane złącze rurowe dla przewodów kanalizacyjnych, umożliwiające wzajemne osiowe przemieszczanie łączonych rur. W rozwiązaniu tym, koniec jednej rury jest zaopatrzony w kielich, w otworze którego osadzona jest druga rura. Między powierzchnie obu rur wciśnięta jest uszczelka, zaciśnięta na zewnętrznej powierzchni rury osadzonej w otworze kielicha. Powierzchnia zewnętrzna kielicha jest zaopatrzona w występ, na którym opierają się, w kierunku osiowym, dwa ramiona dwuczęściowej obejmy. Obydwie części obejmy są zaciśnięte za pomocą śrub mocujących. Styk elektryczny jest zapewniony dzięki przyleganiu zewnętrznej powierzchni kielicha do wewnętrznej powierzchni obejmy. Złącze to jest specyficznym rozwiązaniem dla instalacji kanalizacyjnej.

Z brytyjskiego opisu patentowego nr GB 1 035 633 jest znane teleskopowe złącze do łączenia dwóch rur o różnych średnicach. Złącze to jest wyposażone w obejmę złożoną z dwóch części. Jedna z części obejmy jest zamocowana na kobńerzu rury o większej średnicy, zaś druga część - na zewnętrznej powierzchni rury o mniejszej średnicy, a ponadto jest osadzona wewnątrz otworu pierwszej części obejmy. Obydwie części obejmy są mocowane ze sobą za pomocą zacisku, złożonego z dwóch, połączonych zawiasowo, części mocowanych ze sobą za pomocą złącza śrubowego. Rura wewnętrzna, o mniejszej średnicy, nie jest w pełni zabezpieczona przed osiowym przesuwaniem się wewnątrz rury zewnętrznej.

Znane są także złącza zaciskowe, w których koniec rury jest umieszczony w otworze złączki, wyposażone w umieszczony między rurą i powierzchnią wewnętrzną otworu złączki,

179 081 klinowy pierścień zaciskowy, wciśnięty za pomocą nagwintowanego kołpaka współpracującego z gwintem złączki. Te złącza zaciskowe mogą przenosić tylko ograniczone obciążenia osiowe. Nie mogą być wykorzystywane w przypadku armatury, przez którą przepływa czynnik o wysokim ciśnieniu stałym lub impulsowym.

Znane sąrównież złącza, w których koniec ruryjest zaopatrzony w gwint zewnętrzny, natomiast przyłącze w gwint wewnętrzny. Takie złącza sąw stanie przenosić duże obciążenie osiowe, a szczelność połączenia uzyskuje się przez zastosowanie uszczelki albo odpowiedniego uzwojenia gwintu. Montaż takich połączeń wymaga obracania rury względem przyłącza lub odwrotnie, co wymaga odpowiednich przestrzeni, zwłaszcza gdy przyłącze jest elementem korpusu zaworu.

Z europejskiego opisu patentowego nr EP-A-0 053 330 jest znane złącze, w którym koniec rury jest umieszczony w cylindrycznym otworze przyłącza rurowego, wyposażone w sprężystą uszczelkę pierścieniową. Rura i przyłącze są otoczone obejmą. Obejma jest zaopatrzona w pierścieniowy występ, mający postać zęba, odkształcający materiał rury. Złącze to jest złączem jednorazowym, bowiem raz odkształcony materiał rury nie zapewnia odpowiedniej szczelności. Po wykonaniu złącza pierścień uszczelniający jest umieszczony w komorze ograniczonej tak przyłączem jak i obejmą, co umożliwia pewne jego mocowanie, zwłaszcza gdy nastąpi choćby nieznaczne przemieszczenie obejmy względem przyłącza.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji przyłącza rurowego, nadającego się do wielokrotnego zastosowania, a także łatwego w montażu i dopuszczającego ograniczone przemieszczenia osiowe i kątowe rury względem złączki.

Zespół przyłącza rurowego, według wynalazku, składający się ze złączki, stanowiącej element korpusu urządzenia, zwłaszcza korpusu zaworu i zaopatrzonej w osiowy otwór z obwodowym gniazdem elastycznej uszczelki i osadzoną w niej rurą, przy czym złączka ma na swej czołowej powierzchni kołnierz, stanowiący ściankę obwodowego rowka na jej zewnętrznej powierzchni oraz z obejmy, złożonej z dwóch jednakowych części w postaci półpierścieni, obejmujących zewnętrzną powierzchnią rury i zaopatrzonych w promieniowe haczykowe zaczepy, obejmujące powierzchnię oporową kołnierza złączki, charakteryzuje się tym, że wewnętrzna powierzchnia oporowa kołnierza złączki znajduje się w odległości mniejszej od powierzchni czołowej złączki niż odległość obwodowego gniazda uszczelki w osiowym otworze złączki od tej samej powierzchni czołowej złączki.

Zespół przyłącza według wynalazku, jest dodatkowo wyposażony w uchwyt mocujący, składający się ze wspornika w postaci kształtowego półpierścienia, zaopatrzonego w wewnętrzną walcową powierzchnię o promieniu równym promieniowi części obejmy oraz w dwie czołowe powierzchnie prostopadłe do osi otworu złączki, połączone w dolnej części poprzeczną ścianką, zaopatrzoną w otwory, przez które przechodzą nagwintowane końce pręta, mającego postać kabłąka o promieniu równym promieniowi zewnętrznej powierzchni części obejmy.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia zespół przyłącza rurowego według wynalazku, w przekroju podłużnym, fig. 2 zespół przyłącza rurowego według fig. 1, w widoku perspektywicznym, fig. 3 - odmianę rozwiązania zespołu przyłącza rurowego, w przekroju podłużnym, a fig. 4 - zespół przyłącza rurowego według fig. 3, w przekroju wzdłuż linii IV-IV oznaczonej na fig. 3.

Zespół przyłącza rurowego składa się ze złączki 2, stanowiącej element korpusu urządzenia, zwłaszcza zaworu, oraz obejmy 4. Złączka 2 jest zaopatrzona w osiowy otwór, w którym jest osadzona rura 1, przy czym jej zewnętrzna średnica jest mniejsza od średnicy osiowego otworu złączki 2. W osiowym otworze złączki 2 znajduje się obwodowe gniazdo dla uszczelki 3, mającej postać pierścienia uszczelniającego typu „O-Ring”, lub innego sprężystego pierścienia, zapewniającego dobre uszczelnienie rury 1 otworu złączki 2. Na zewnątrz rury 1 i złączki 2 jest umieszczona obejma 4, złożona z dwóch jednakowych części 9, 10, z których każdajest zaopatrzona w haczykowe, promieniowe zaczepy 5, których wewnętrzne powierzchnie 6 stykają się z wewnętrzną powierzchnią kołnierza 7 złączki 2. Wewnętrzna powierzchnia tego kołnierza 7 stanowi powierzchnię oporową dla haczykowego zaczepu 6, a jednocześnie stanowi boczną ściankę obwodowego rowka 8 na zewnętrznej powierzchni złączki 2. Powierzchnia oporowa kołnierza 7

179 081 złączki 2 znajduje się w odległości mniejszej od powierzchni czołowej złączki 2 niż odległość obwodowego gniazda uszczelki 3 w osiowym otworze złączki 2 od tej samej powierzchni czołowej złączki 2.

Obydwie części 9 i 10 obejmy 4 (fig. 2) sąmocowaneze sobą za pomocą śrub 11 i 12.Śruba 11 jest wkręcona w część 9 obejmy 4, a śruba 12 jest wkręcona w część 10 obejmy 4. Wymiary wewnętrznych powierzchni części 9 i 10 obejmy 4 są tak dobrane, że jej zacisk jest silny i nie może się ona przesuwać wzdłuż rury 1. Ponieważ haczykowy zaczep 6 obejmy styka się z powierzchnią oporową kołnierza 7 złączki 2, to rura 1 nie może przesuwać się względem złączki 2.

W odmianie rozwiązania zespołu przyłącza rurowego według wynalazku (fig. 3 i 4), rura 1 jest umieszczona w osiowym otworze złączki 2, przy czym średnica tego otworu jest wyraźnie większa od średnicy zewnętrznej rury 1. Dzięki temu rurę 1 można łatwiej wkładać do otworu złączki 2. Uszczelka 3 zapewnia dobre uszczelnienie nawet w przypadku, gdy rura 1 i otwór złączki nie sądokładnie współosiowe. W tym rozwiązaniu obejma 4 składa się z dwóch części 15 i 16. Ponadto zespół przyłącza jest wyposażony w uchwyt, mocujący części 15 i 16 obejmy 4, złożony ze wspornika 18 w postaci kształtowego półpierścienia, zaopatrzonego w wewnętrzną walcową powierzchnię o promieniu równym promieniowi części 15 obejmy 4. Wspornik 18 jest zaopatrzony w dwie czołowe powierzchnie, prostopadłe do osi złączki 2, połączone w dolnej części poprzeczną ścianką, zaopatrzoną w otwory, przez które przechodzą nagwintowane końce 14 pręta 17, mającego postać kabłąka, o promieniu równym promieniowi zewnętrznej powierzchni części 16 obejmy 4. Dociśnięcie części 15 i 16 obejmy 4 następuje przez dokręcenie nakrętek 19 na nagwintowanych końcach 14 pręta 17. W tej odmianie rozwiązania pozostałe elementy obejmy 4 jak i złączki 2 są takie same jak w uprzednio opisanej odmianie.

Obydwa rozwiązania zapewniają uzyskanie połączenia rury 1 ze złączką 2, mogącego przenosić duże siły osiowe. Możliwe to jest dzięki silnemu zaciskowi obejmy 4 na rurze 1 oraz dzięki pewnemu mocowaniu obejmy 4 do złączki 2. Nie jest wymagana przy tym dokładna współosiowość rury 1 i złączki 2, a głębokość osadzenia rury 1 w otworze osiowym złączki 2 może wahać się w pewnych granicach. Zespół przyłącza jest konstrukcyjnie prosty i składa się z niewielu części.

Zespół przyłącza według wynalazku może być również stosowany do łączenia ze sobą dwóch rur oraz rur tworzących rurociąg. Rury oraz złączka mogą być wykonane z dowolnego materiału, na przykład z tworzywa sztucznego lub metalu.

17!) 081

179 081

FIG.2

FIG.I

FIG.3

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (2)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zespół przyłącza rurowego, składający się ze złączki, stanowiącej element korpusu urządzenia, zwłaszcza korpusu zaworu i zaopatrzonej w osiowy otwór, z obwodowym gniazdem elastycznej uszczelki i osadzoną w niej rurą, przy czym złączka ma na swej czołowej powierzchni kołnierz, stanowiący ściankę obwodowego rowka na jej zewnętrznej powierzchni oraz z obejmy, złożonej z dwóch jednakowych części w postaci półpierścieni, obejmujących zewnętrzną powierzchnią rury i zaopatrzonych w promieniowe haczykowe zaczepy, obejmujące powierzchnię oporową kołnierza złączki, znamienny tym, że wewnętrzna powierzchnia oporowa kołnierza (7) złączki (2) znajduje się w odległości mniejszej od powierzchni czołowej złączki (2) niż odległość obwodowego gniazda uszczelki (3) w osiowym otworze złączki (2) od tej samej powierzchni czołowej złączki (2).
2. 2. Zespół przyłącza według zastrz. 1, znamienny tym, że jest dodatkowo wyposażony w uchwyt mocujący, składający się ze wspornika (18) w postaci kształtowego półpierścienia, zaopatrzonego w wewnętrzną walcową powierzchnię o promieniu równym promieniowi części (15) obejmy (4) oraz w dwie czołowe powierzchnie prostopadłe do osi otworu złączki (2), połączone w dolnej części poprzeczną ścianką, zaopatrzoną w otwory, przez które przechodzą nagwintowane końce pręta (17), mającego postać kabłąka o promieniu równym promieniowi zewnętrznej powierzchni części (16) obejmy (4).